Nog
veel
oude kost
FLINTSTONES NIET TE STUITEN OP ZEGETOCHT
Maandag 20 september 1965
Links boven donderdag 23 septem
ber 21.00 uur: Anderhalf uur
amusement in een groots opgezette
show in de enorme stad Tokio,
waaraan o.m. meewerken, de To-
mishi-Bi.
Rechts boven: zaterdag 25 septem
ber 20.45 uur: Een nieuwe show
rond Anneke Gönloh.
Rechts onder: vrijdag 24 september
20.45 uur Een nieuw 82 2
20.45 uur: Laurence (Juliette
Gréco)een belangrijk meisje in
hetspannende feuilleton Het spook
van het Louvre.
We gaan nu toch echt met het nieuwe winter
seizoen beginnen. De verschillende omroepver
enigingen hebben hun plannen bekendgemaakt
en in de eerstkomende weken krijgen we de
nieuwe uitzendingen te zien. Deze keer gaat
het nogal. Het is hoofdzakelijk nog oude kost,
die de kijkers voorgeschoteld krijgen en werke
lijk opzienbarende uitzendingen zijn er nog niet
De primeurs komen de volgende week. Veel
parlementair nieuws na en op de derde dinsdag
in september vraagt de aandacht. De voetbal
wedstrijd tussen Real en Feijenoord en een wa
genspel uit Oudewater in de plaats van het
donderdagse televisiespel.
Openbaar kunstbezit
MAANDAG: Tussen zeven en acht eerst Klaas
Vaak, dan een Joegoslavisch filmpje over een
arm dorpje, waar men van de rijstteelt leeft.
Openbaar Kunstbezit en Huckleberry Hound.
Openbaar Kunstbezit heeft sinds eind juni stil
gestaan. De wekelijkse uitzendingen worden nu
hervat met een beschouwing over A. de Lelïe's
schilderij „het kunstkabinet van de heer Gilde-
meester". Na het Journaal het debuut van de
Communistische Partij Nederland voor de tele
visie. Tien minuten krijgen de communisten
voortaan, net zoals alle andere partijen. Als ze
uitgepraat zijn brengt de NTS ons eerst nog
even naar de Firato, waar de Belgische Radio en
Televisie een muzikaal programmaatje brengt
onder de titel „Er was eens". Het is een verhaal
tje van Lieven Paemen. Medewerkenden zijn
Yvonne Lex, het Trio Frank Coene en de zan
gers Will Ferdy en Miel Cools. Plezierige mu
ziekjes en een pittige tekst. De hoofdfilm is een
nogal zwaartillend verhaal over een juffrouw,
die filmster wilde worden.
In The Goddess (de Godin) is de hoofdpersoon
een meisje, dat een slechte jeugd heeft gehad.
Haar moeder heeft haar nooit behandeld als een
echte moeder doe't, omdat ze haar tweede huwelijk
zag stranden op het bezit van een baby. Als
het meiske bakvis is, loopt ze weg van huis. Ze
heeft maar een ideaal: filmster worden. Die kans
krijgt ze per toeval, als ze een dronken soldaat
ontmoet die een zoon van een echte filmster
blijkt te zijn. Ze trouwt met hem, krijgt een doch
tertje en gaat er vandoor. In Hollywood ver
leent ze haar gunsten aan allerlei belangrijke fi
guren uit de filmwereld en weet op die manier
een ster van betekenis te worden. Ze trouwt op
nieuw en wel met 'n bokser. Maar ook dat huwe
lijk gaat niet goed. Alleen uiterlijke schijn is niet
voldoende. Enfin.... al die leegheid maakt van de
ster toch eigenlijk maar een verdrietig en zielig
wezentje, dat zich met drank en verdovende
middelen op de been houdt. Haar moeder helpt
haar aanvankelijk over de depressies heen, maar
als die komt te overlijden, staat ze nog duidelijker
dan voorheen alleen. Daaraan kan zelfs haar
eerste man niets veranderen, noch haar dochter
tje. Ze lijkt benijdenswaardig voor velen, maar
ze is niet meer dan een wrak, hoe mooi ze er
op het witte doek ook uit ziet. Nog een stukje
echte oorlog tot slot: de voorlaatste aflevering
van de Grote Oorlog. IJzeren tronen wankelen,
d.w.z. bondgenoten van de Duitsers strijken de
vlag, eerst de Bulgaren, toen de Oostenrijkers,
die de slag bij Piave verloren. Het einde is nu
echt nabij.
Derde dinsdag
DINSDAG: Het is de derde dinsdag in septem
ber. Minister Vondeling zal zich met zijn kof
fertje vol begrotingspapieren naar het Binnen
hof spoeden. Veel aangename verrassingen zal hij
beslist niet in petto hebben. De gouden koets
is er en dus is de NTS met veel camera's paraat
in de middaguren, 's Avonds, na Klaas Vaak en
het journaal voor gehoorgestoorden wordt die
reportage gedeeltelijk herhaald. Na het Journaal
twintig minuten voor de tieners. Voor de KRO
treedt op het bijzonder populaire Engelse zan
geresje Sandy Shaw. Zeventien was Sandy toen
de opname werd gemaakt. Een tienerwondertje
met rood haar, blote voetjes en een stem als een
klok. Waarom de Sandy altijd op blote voetjes
op de foto moet, weet ze zelf eigenlijk niet. Dat
hoort nu eenmaal bij de „image", die de publiei-
teitsmensen om haar hebben opgebouwd. Vroeger
was een kantoormeisje zonder meer, maar toen
ontdekte tienerster Adam Faith haar. En ze werd
beroemd.
Een klein, eigenlijk een beetje onaanzienlijk
meisje, dat jongelui tot stormen van bijval brengt
Er zit publiek in de wat Frans aandoende zaal.
Zo jong Sandy is, zo oud is meneer Georges Mé-
liés. Hij staat te boek als een der beste filmma
kers. In 1896 stichtte hij zijn filmatelier, waarin
hij allerlei vreemde filmpjes maakte. Méliés was
een scherpzinnig man. die bovendien veel ge
voel voor humor had en die de mogelijkheden van
de film speels uitbuitte. Hij hield ervan te goo
chelen met bedden, allerlei grapjes uit te halen
en met vreemde trucjes de mensen verstomd te
doen staan. Méliés richtte de eerste filmmaat
schappij ter wereld op, de Star film, die zich
vooral toelegde op het maken van griezelige,
vaak nachtmerrieachtige filmpjes. Méliés zelf
deed alles, hij was regisseur, cameraman, acteur
Een van zijn bekendste films was De reis naar
de maan, een rolprent van twintig minuten, ge
baseerd op het verhaal van Jules Verne. We zul
len er iets van te zien krijgen. Hazel beleeft ver
volgens weer een raar avontuur, als de buren een
nieuw meisje nodig hebben en zij zich bereid ver
klaart er eentje te zoeken. Maar een lief meisje,
dat nog kan koken ook.... ze zijn schaars en zelfs
Hazel kan geen wonderen verrichten. Vanavond
in Nieuwspoort zal wel voornamelijk over de mil
joenennota handelen.
Madrid
WOENSDAG: Na de introductie van Klaas Vaak
weer een Japanse documentaire. De titel is To-
rofestival. Een merkwaardige zaak is het daar
mee. Toro is een legendarische stad, die enkelo
tientallen jaren geleden is opgegraven. Eens per
jaar trekken er kinderen heen, die zich in his
torische kleren steken en dan spelen, dat ze in
die stad woonden. Dat is het Torofestival. We
krijgen er beelden van te zien. Om half acht
wandelt Leo Kool door Madrid. En wel om wat
sfeer op te snuiven, zoals dat heet voor de twee
de ontmoeting tussen Real Madrid en Feyenoord
in de eerste ronde van de strijd om de Europacup.
Het gaat los, het voetbalgevécht. De Nederlanders
staan één doelpunt voor, maar dat zullen de Ma-
drüenen niet op zich laten zitten. Enfin, Leo
Kool zal de Nederlandse kijkers in de goede stem
ming proberen te brengen. Hoe het verder deze
ming proberen te brengen.
Voor of na de wedstrijd gaan we nog een kijkje
nemen op de Firato, waar Wim lbo een speciale
Jordaanaflevenng van zijn cabaretkroniek gaat
presenteren. Medewerkenden Tante Leen, Johnnv
Jordaan, een echt Amsterdams draaiorgel en de
poppenkast van de Dam. Op het programma staan
verder een kort optreden van I Musici in Amster
dam, een aflevering van de Oude Draaidoos (met
beroemde regisseurs), een documentaire over mo
derne mode en een korte, experimentele speel
film die Erik Terpstra maakte in opdracht van de
VPRO. Voldoende reservemateriaal dus voor als
de wedstrijd niet mocht worden uitgezonden.
Documentaire
DONDERDAG: Twee nieuwe uitzendingen van
de AVRO op donderdagmiddag. Ben Kuiper, die
een kok van bijzondere klasse moet zijn en die
vooral als culinair publicist al heel wat van zich
heeft laten horen, zal de dames (béter) koken
leren onder titel Het Neusje van de Zalm. Daar
na heeft Elisabeth Mooy een gesprek met een
van de Canadese moeders, die via de Nederlandse
Oorlogsgravenstichting in de gelegenheid zijn ge
steld het graf van hun tijdens de tweede we
reldoorlog gesneuvelde zoon te bezoeken. Tussen
zeven en acht Klaas Vaak, het jeugd- en gewes
telijk journaal en Zoo Zoo, die definitief op Ne
derland I blijft. De uitzending van deze keer is
geheel gewijd aan het leven van nachtdieren. Op
namen werden gemaakt in Artis en in Stuttgart.
De camera's waren voor deze gelegenheid voor
zien van overgevoelige buizen, die tot u toe alleen
maar voor militaire en medische doeleinden wer
den gebruikt. Een blik in de nacht dus en een
bijzonder programma. Zo bijzonder, dat het waar
dig werd gekeurd als Nederlandse inzending te
fungeren tijdens het EBU-festival van Milaan in
oktober. Na het journaal een documentaire van
Fred Hagenaar over hart- en vaatziekten, een
kwaal, die tegenwoordig steeds vaker als doods
oorzaak wordt aangemerkt en die menige man
van boven de veertig bezighoudt. Voor de twee
de maal daarna al een van de vier shows, die de
AVRO van de Duitse tv aankocht en die werden
samengesteld door Michael Pfleghar. Na Las Ve
gas nu Tokio. Daar neemt de westerse vorm van
amusement een steeds belangrijker plaats in. Er
wordt hard gewerkt aan 3e opleiding van nieu
we (piepjonge) sterren. Daarvan krijgen we een
beeld. Natuurlijk zal Pfleghar er U binnenvoeren
in de grote music halls, zoals de Nichigeki-
show in het takarazuka theater. We zien hoe
hard het duo de Peanuts werkt (we zagen overi
gens dit programma eens eerder op het scherm).
Als sluitstuk van het AVRO -programma in de
ze week van parlementaire hoogconjunctuur
de Parlementaire Spiegel met als presentator
drs. F. Hoogendijk.
Show
ZATERDAG: Na een middagprogramma zonder
verrassingen brengt de KRO op de zaterdag
avond eerst de laatste aflevering van de Duitse
filmserie Tiere und Trommeln, dwars door Af
rika (deze keer naar Oeganda). Vervolgens tot
acht uur de film Tijgers, een Duitse tv-film, waar
in een zesjarig jongetje dwaalt door een grote
stad, die voor hem een jungle lijkt. Na het
journaal en Brandpunt nog een Flrato-uitzending
en wel van de Anneke Grönloh show. Anneke,
die vorig jaar regelmatig voor de KRO-camera's
te zien was, is geruime tijd wat op de achtergrond
gebleven. Ook na de geboorte van haar baby is
haar come-back niet snel gekomen. Noch voor
de tv, noch via de grammofoonplaat heeft ze veel
van zich doen spreken. Maar nu is ze er dan weer
helemaal. Met een eigen showtje, waaraan o.a.
meewerken het Zuid-Amerikaanse gezelschapje
Los Ferientos, the Southlanders, les Parissiennes
en de Malcom Goddard-dancers. Een vriendelijk
muzikale show dus zonder meer. De twintigste
aflevering van Bonanza laat de familie Cart-
wright weer zien. terwijl ze verwikkeld is in een
moeilijk parket. Tot slot het Conciliejournaal.
Spook
VRIJDAG. Na Klaas Vaak Bob Spaak, die sport-
commentaar gaat geven. De Flintstones doen
vervolgens hun vrijdagse dienst, waarna het jour
naal aan bod komt. Na Achter het Nieuws de
derde aflevering van de griezelserie Belphegor
of het Spook van het Louvre. De voorafgaande
delen hebben de geheimzinnigheid steeds maar
opgevoerd. Is er werkelijk een spook? De spiri
tisten komen er nu aan te pas en wel in de
vorm van de sekte van de Rozenkruisers. Ene
meneer Williams wil om allerlei redenen wel
meer van het spook weten. Hij denkt in het
Louvre nl. niet alleen zo'n geest, maar ook be
langrijke aardse schatten te vinden. Om zijn
doel te bereiken, belegt hij een seance. Want wie
zal alle vragen beter kunnen beantwoorden dan
het spook zelf. Als het er tenminste is.... Vijf
kwartier „gespook" en daarna Senegal. De Dans
groep uit dat Afrikaanseland, die ip het ogenblik
blik een tournee door ons land maakt, treedt
op voor de camera's. Het zijn geen beroepsdan
sers. Meer dan tweeduizend inheemsen meldden
zich voor het lidmaatschap van de groep, toen de
toernee op stapel werd gezet. Ze werden met zorg
geselecteerd. De beste dansers, die met een voor
onze westerse begrippen ongekend vuur een
kleurrijk schouwspel van pure volksdans opvoe
ren.
gestompt raakt als je iedere week
zo'n programma moet maken. Toch
lukt het ons altijd iets nieuws toe te
voegen, dat ons enthousiasme gaande
hou,dt".
Nog steeds wonen de Flintstones en
de Rubbles in hetzelfde huis als eer
tijds en ze dragen nog altijd dezelfde
kleren. Ze hebben echter modern
comfort, gebaseerd op de stijl van het
stenen tijdperk. „De kijkers vatten
onze figuren heel ernstig op, ze gaan
ervan uit. dat het echte mensen zijn.
Daarom moeten de Flintstones zich
wel gedragen als moderne mensen.
Niemand schynt het nog te hebben
gemerkt, maar Fred. Wilma, Betty
en Barney hebben ook een iets gepro
nonceerder uiterlijk gekregen. In het
begin waren ze een beetje vager".
Het ziet er naar uit, dat van tijd tot
tijd nieuwe figuren aan de show zul
len worden toegevoegd, als Hanna en
Barbera tenminste hun zin krijgen.
„Wij willen iets laten zien dat de
massa aanspreekt, niet iets exclusiefs
voor een paar fijnproevers".
Wie houden nu het meest van de
Flintstones
„Ik weet het niet", zegt Benedict.
„Wij krijgen elke maand duizenden
brieven, veel van kinderen maar ook
erg veel van volwassenen. Wij hebben
de indruk, dat ons programma in alle
landen wel wordt begrepen. Dat be
wijst dan alleen maar, dat het gezins
leven overal veel trekken gemeen
heeft, of je nu in Berlin zit of in
Bedrock".
DE POST
De post wordt dagelijks ln een rood.
wit en blauw geschilderd bestelau-
tootje afgeleverd op het adres Ca-
huenga Boulevard 3501 te Hollywood.
De postzak die het perceel wordt bin-
nengesjouwd zit vol brieven, kaarten
en pakjes. Hoe onderling verschillend
de stukken er uitzien, zij zijn alle
maal geadresseerd aan een van de fi
guren van de Flintstones. Zelfs Dino
heeft zijn fanmail.
De inhoud van de postzak wordt
zorgvuldig gesorteerd. Heel wat brie
ven gaan naar Benedict, andere
rechtstreeks naar Hanna of Barbera.
Barbera,
Barbera heeft ons zo'n zending laten
zien. „Ik weet nu al, dat er in tal
van brieven, in welke taal ook ge
schreven, van wordt uitgegaan dat
de Flintstones echt bestaan. Kijk,
dit is een brief van een jongetje
De generale stat op het noofclkwar-
tier van de Flintstones te Hollywood,
Verenigde Staten, v.l.n.r. Mike Mal
teseschrijver, William Hanna en
Joseph Barbera. regisseurs, en War
ren Foster, schrijver.
in Engeland. Hij wil de handtekening
van Fred. Nu, die krijgt hij een
foto dan met de handtekening van
Bill, Hanna en mij".
Natuurlijk zijn de meeste mensen er
zich heus wel van bewust, dat de
Flintstonesfiguren niet echt bestaan.
Maar ook die mensen klimmen in de
pen. „Dit is een brief van een vrouw
te Sydney, Australië. Luister maar:
beste Wilma Flintstonc. Ik heb ook
zo'n Fred. Hij is mijn man. Vóór ik
naar jou en naar jouw Fred keek op
de televisie, liet m(jn huwelijk veel te
wensen over. Ik kon met mijn man
eigenlijk niet zo goed opschieten.
Toen zag ik, hoe je die Fred van jou
aanpakte. Ik dacht bij mezelf, dat zou
ik ook wel kunnen. Ik probeerde het
en weet je wat er is gebeurd? Je
hebt dat huwelijk van mij gered".
„Dat is een fijne brief" glimlacht
Barbera. „Natuurlijk krijgen wij nog
wel meer brieven. Een tijdje geleden
was er een brief van iemand, die al
tijd moeilijkheden had met zjjn buur
man. Hij ging toen die buurman zien
zoals Fred Flintstone zijn vriend
Barney Rubble. Weet je hoe het toen
ging? Volgens die man zijn hjj en zijn
buurman de beste kameraden gewor
den. Bij zo'n brief kr(jg Je dan toch
wel .het gevoel, dat al dat werk voor
de Flintstones niet voor' niets is ge
weest".
STAF VAN 150
Als Barbera spreekt van „al dat
werk", weet hij waar hjj het over
heetl. Niet minder dan 150 vakbe
kwame medewerkers zijn voortdurend
in de weer om de 13.000 aparte teke
ningen voor één enkel Fiintstonever-
liaal te maken. „Wij doen ons best",
zegt Hanna. „Onze mensen werken
soms dag en nacht. Steeds moeten
er nieuwe ideeün komen.
Eerst woonden alleen do Flintstones
en de Rubbles in het stadje Bedrock,
hoofdstad van Cobblestone. Toen
hebben wij Bedrock een hele reeks
moderne faciliteiten verschaft: een
slager, een bakker, een taartjeswin
kel en zelfs een dagblad, waarum de
tekst in een stuk steen is gegrift".
Momenteel draaien de Flintstones in
45 landen. Volgens betrouwbare
schattingen kijken er meer dan 150
miljoen mensen naar; het is de popu
lairste getekende televisieserie die
ooit is gemaakt.
Hanna en Barbera hebben twintig
jaar lang kat-en-muis-vcrhalen ge
maakt voor Metro Goldwyn Mayer.
Op een gegeven moment bleken die
opeens uit de tHd te z(jn. In 1957 rin
kelde op een oentend de telefoon. „Ze
zeiden ons, dat wij er maar mee
moesten ophouden en alle mensen
naar huis stureh", herinnert Hanna
zich. „Ik vond het toen maar wat
erg, dat aan twintig jaar arbeid zo
plompverlorenmet een telefoontje
een eind werd gemaakt. Nu weet ik,
dat dat het een begin is geweest, het
begin van een nieuwe carrière voor
Joe en nuj. Het was het begin van
onze eigen firma".
En het was het begin van de Flint
stones.
gen! „Toen ging het erom, het
programma zo levendig en af
wisselend mogelijk te houden",
zegt Hanna.
„Ik geloof, dat het ons wel is gelukt.
Dat zeggen tenminste de mensen die
trouw naar de uitzendingen kijken en
onze Fred en Wilma Fliptstone en
Betty en Barney Rubble zien als men
sen van vlees en bloed, die voortdu
rend nieuwe vrienden maken, telkens
in een andere situatie verwikkeld ge
raken. En dan de dieren! Het begon
zo: vele kijkers vroegen ons, waarom
Fred en Wilma geen huisdier hadden.
Daarom zorgden wij voor Dino, de di
nosaurus".
Hanna vervolgt: „Nog steeds krijgen
wij brieven met de vraag, waar zo'n
aardige Dino te koop is. Natuurlijk
zijn het meest brieven van kinderen.
William Han na, en Joe Barbara
het. creatieve talent achter de
Flintstones, zorgen ervoor dat
het programma nooit saai
wordt. Zi) voegen van tijd tot
tijd nieuwe figuren toe. Dit zijn
Fred en Barney met Pebbles
en Bamm-Bamm.
(Van een medewerker)
Het is heus niet gemakkelijk
een succesvolle televisieshow
geregefd nieuw leven in te bla
zen. William („Bill") Hanna en
Joe Barbera zullen dit grif toe
geven. Zij maken immers de
Flintstones. Toen zij acht jaar
geleden aankondigden, dat zij
wilden beginnen met deze serie,
gebaseerd op vier figuren uit
het stenen tijdperk, werden zij
in het gezicht uitgelachen. Het
hoongelach verstomde echter
na de eerste paar uitzendingen.
De Flinstones waren ingesla
die liever een' dinosaurus dan een
hondje willen hebben".
Toen het programma zijn vijfde jaar
inging, kwamen Hanna en Barbera
tot de conclusie, dat ook Betty en
Barney Rubble nodig een huisdier
moesten hebben. Het is Rocky ge
worden, een soort prehistorische kan
goeroe. Brieven van trouwe kijkers
uit Australië hebben de makers van
de Flintstones op het idee gebracht.
Intussen is kleine Pebbles Flintstone,
het lieve dochtertje van Fred en Wil
ma, een van de populairste figuren in
de show geworden. „Overal ter we
reld worden al Pebbles-poppen ver
kocht". zegt Tonv Benedict, een van
de acteurs van liet Flintslone-draai-
boek. „Oorspronkelijk waren wij niet
van plan kinderen in het programma
op te nemen, maar wij kregen zó veel
verzoeken om een baby. dat wij niet
langer konden weigeren. Het zit er
trouwens helemaal in. dat je wat af
