Vlissingen-met-Rob-Moens blijft
een gevaarlijke
tegenstander
Piet Wissel
voelde zich
koopwaar
r
Handhaving spelpeil wordt in het
Zeeuws korfbal steeds moeilijker
Terneuzenaar wordt
oeen prof speler
VAN JEUGDIG MIDDELBURG
WORDT VEEL VERWACHT -
HULST STAAT 4-2-4 KLAAR
V00R_DE C0MPET1TIE_
VOETBALTALENT BRENGT WIM GROENEWEGEN ACHTER IJZEREN GORDIJN
Zeeuwse sterspeler gaat
weer in Middelburg wonen
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1964
PROVINCIALE ZEEÜW8E C O R A h'T
PIET WISSEL
...geen koopwaar...
(Van onze sportredacteur)
Krijsend scheren wat meeuwen langs
het raam. In de Terneuzense Middel
haven ronkt dof en monotoon een zeesle
per bij het Muilerstation. Tot aan de
wazige horizon blinkt en ruist de Wes-
terschelde, waarin een logge tanker
traag een schuimend spoor trekt Boeg
golven waaieren rollend uit naar de
oevers. Piet Wissel, de 25-jarige top
voetbalier van de tweede klasser Terneu
zen, kijkt er vanuit zijn kantoorkamer
naar met nietsziende ogen: „Ik voelde
me zo langzamerhand koopwaar en
daarom kapte ik er mee. Neen. voor mij
dit seizoen nog geen betaald voetbal", en
hij voegt er aan toe. „bovendien voel ik
me hier thuis en ik voetbal graag in
Terneuzen". De Roosendaalse voetbal
trainer Rinus Gillisse, vroeger opmerke
lijk speler van RCS uit Souburg, is niet
erg gelukkig geweest met dit besluit
van Wissel. Hij had de Terneuzenaar
graag toegevoegd aan zijn semiprof-
team. Maar zelfs nog eens duizend gul
den extra per seizoen konden Piet Wissel
niet meer van zijn besluit afbrengen:
„Juist die duizend gulden extra maakte,
dat ik me zo langzamerhand als koop
waar voelde"
Bovendien had trainer Gillisse ook die
krijsende meeuwen, die zeeslepers,
die voorbijvarende schepen op de Wes-
terschelde tegen zich. Piet Wissel, wa
terklerk en loonadministrateur bij de
N.V. Ovet, het overslagbedrijf Terneu
zen. „troont" namelijk in een benijdens
waardige kamer op de eerste verdieping
van een hoekpand aan de Scheldekade:
naai' twee kanten heeft hij uitzicht op
het altijd wisselende panorama van de
Middelhaven en de Westerschelde. Als
hij opkijkt van zijn werk ziet hij sche
pen, de vissersvaartuigen, de jachten,
de meeuwen!
,,En dat was ik ook kwijt geweest als
ik naar Roosendaal was gegaan" peinst
hg en met enige afkeer in zijn stem
vertelt hij: „Ze hadden daar al een baan
voor me: werken op de administratie
van Van Gend en Loos. Maar daar zou
ik met veertig man in één zaal tussen
vier muren zitten. Geef me dan alsje
blieft dit uitzicht op de Westerschel
de en de haven"
Toch was de zaak al bijna beklonken
geweest en in feite heeft RBC het
aan zich zelf te wijten, dat deze eerste
divisieclub het nieuwe seizoen ingaat
zonder de talentvolle Piet Wissel. Als
het bestuur wat meer doortastend was
geweest, als het contract wat eerder op
tafel was gekomen, dan had Piet Wissel
zijn handtekening waarschijnlijk wel ge
zet en dan was hij zondag aanstaande
al aangetreden tegen Elinkwijk in
Utrecht!
Het verhaal van deze mislukte aan
koop begon enkele maanden geleden in
Rilland-Bath, waar het Zeeuws elftal
de Zaandamse tweede divisieclub ZFC
met 81 in de pan hakte. Piet Wissel
speelde in deze triomf een grote rol,
omdat hij keer op keer goalgetter Rob
Moens met haarzuivere voorzetten en
passes wist te bereiken. Met de andere
deskundigen raakte trainer Gillisse on
der de inaruk van de ongrijpbaarheid van
Wissel. En inderdaad: korte tijd later
zat de heer Gillisse in Terneuzen bij
Piet Wissel bood hem een A-contract
De Terneuzenaar zou voor zijn voet
balwerkzaamheden een basisbedrag
krijgen van 1500 gulden, waarbij dan
nog wel de nodige premies zouden ko
men. Eerlijk gezegd: het leek Piet Wis
sel wel wat en hij vroeg dan ook over
schrijving aan naar RBC. „Ik heb er
zelfs acht keer getraind. Met de boot
van vijf uur ging ik dan over en pas
tegen elf uur was ik weer thuis. Ook
heb ik nog meegespeeld als linksbui
ten in de wedstrijd tegen de Deense club
Viborg, die we met 32 wonnen. En ze
vertelden me, dat ze heel tevreden wa
ren. Maar wat er ook kwam, geen con
tract op tafel. Iedere keer vroeg ik er
om en iedere keer werd me verteld,
dat het papier de volgende training ge
reed zou zijn".
Ten slotte hakte Wissel resoluut de
knoop door, liet RBC weten, dat hij er
van afzag en trok zijn overschrijving
in. Onmiddellijk daarna belde een ver
ontruste trainer Gillisse op: Piet Wissel
kon nu zelfs een minimumbedrag van
2500 krijgen en hij kon in Terneuzen
blijven wonen. RBC zou dan wel voor
een auto zorgen, die Wissel In een aan
tal jaren aan de profclub kon terugbe
talen. Dat handgeklap, dat loven en bie
den beviel de Terneuzenaar „ik voel
de me koopwaar" echter niet.
Piet Wissel, getrouwd en vader van een
4-jarig zoontje Kees „daar zit geloof
ik ook wel een voetballertje in" over
weegt: „Als ik vrijgezel was geweest,
had ik het misschien nog wel gedaan. Je
bent dan bereid wat meer risico's te
aanvaarden". En blijf ie nu voorgoed
amateurvoetballer?, wilden we weten.
„Misschien wordt ik nog wel eens semi-
prof, maar dan moet men toch met be
tere voorwaarden vooral wat m'n werk
betreft, komen", bekent Wissel.
(Van onze sportredacteur).
DE SUPPORTERS van de VC Vlissingen kunnen gerust zijn: scherpschutter
Rob Moens zal ook in het komende voetbalseizoen weer paniek gaan
zaaien in de vijandelijke defensies. Maandenlang ging het gerucht, dat
Moens een streep zou zetten onder zijn voetbalcarrière en vorige week
nog antwoordde de VCV-voorzitter E. C. Boogerd, op de vraag „doet
Moens weer mee?" ons, dat het nog lang niet zeker was. De Zeeuwse
scherpschutter zelf liet ons echter weten, dat hij ook in het komende sei
zoen paraat zal zijn voor Vlissingen. Toen wij Middelburgvoorzitter S.
Simonse dit nieuws meedeelden, was hij duidelijk onder de indruk, want
ook hij weet, dat een Vlissingen-met-Moens een zeer gevaarlijke tegen
stander blijft
Wie overigens de stemming peilt
onder de Vlissingse supporters,
komt tot de ontdekking, dat die
stemming niet onverdeeld optimis
tisch is. Integendeel: hier en daar
wordt een somber toekomstbeeld ge
schilderd. Grotendeels worden deze
sombere voorspellingen gevoed door
de weinig glorieuze prestaties van
kampioen VCV in de strijd om de
landelijke titel. We menen echter dat
door allerlei factoren Vlissin
gen in die titelcompetitie zichzelf
niet was. Bovendien mag er aan her
innerd worden, dat ook de verwach
tingen voor de vorige competitie niet
zo gunstig waren. En toen werd de
VCV toen kampioen....
Ook is er de mogelijkheid, dat de
aanvalslinie van ae Vlissingers wat
meer inhoud krijgt nu Johnny Lilli-
pali opnieuw lid is geworden en nu
Frans Salawane (beiden van Jong
Ambon) ook tot de VCV-gelederen
is toegetreden. Na één keer trainen
met Salawane wist Moens het al:
„Dat ljjkt me een uitstekende links
buiten. die goeie voorzitten kan ge
ven en die ook een goed schot heeft".
De VCV heeft inderdaad een links
buiten, die goeie voorzetten kan ge
niet meer zal uitkomen voor net
eerste elftal: hij geeft er de voorkeur
aan te spelen in een lager elftal.
Voorzitter Boogerd wee» het overi
gens zeker: „We zullen weer mee
tellen in het volgende seizoen, maar
ons streven is vooral in het seizoen
1965-1966 kampioen te worden, want
dan bestaan we vijftig jaar
Bij het peilen van de verwachtingen
komt men ook snel tot de ont
dekking, dat de Zeeuwse voetbalsup
porters heel wat verwachten van ae
jonge eerste klasser Middelburg. In
derdaad heeft dit team een voortref
felijk seizoen achter de rug: lange
tijd waren de Middelburgers met
Boxtel de gevaarlijkste concurrent
van de uiteindelijke kampioen Vlis
singen. Schitterend speelden de Mid
delburgers ook in Souburg tegen de
semi-profclub Willem II: de Zeeuwen
wonnen toen met 20.... Daarmee
was het nog niet uit: in de strijd om
de districtsbeker hielden de discipe
len van trainer Piet Lindenberg net
langer vol dan welke andere Zeeuw
se club ook. Pas in de finale werden
zij verslagen, maar zij boekten onder
meer een volkomen verdiende 31-
zege op Boxtel, dat de Middelburgers
in de competïte juist was voorgeble
ven.
Nieuwe spelers voor het eerste elftal
heeft Middelburg er niet bij gekre
gen, maar dat is ook niet noodzake
lijk: trainer Lindenberg beschikt
over een technisch vaardig en opval
lend jong team. Nol Schuit (26) en
Albert Vogel (25) zijn de oudsten,
maar talrijker zijn de spelers tussen
de 18 en 23 jaar. Kortom: een selec
tie, die tot een kampioensploeg kan
uitgroeien, zoals we schreven nadat
Middelburg in één weekeinde Willem
II en Boxtel verslagen had... Welis
waar heeft de 33-jarige Henk Ver-
sluijs nu het besluit genomen er mee
te stoppen, maar de 23-jarige Jan
Mondeel is ook een doelman van
klasse.
Voorzitter Simonse houdt het hoofd
koel: „Het vorige seizoen mag niet
helemaal als maatstaf genomen wor
den. Inderdaad speelden onze jon
gens toen goed, maar we speelden
voor het eerst weer in de eerste klas
en zo'n eerste seizoen is een team
wel eens geneigd boven zijn krach
ten te spelen. In de voetbalsport
heeft de geschiedenis toch ook ge
leerd, dat fn een tweede seizoen soms
een terugslag volgt. Bovendien is het
voor ons een handicap, dat we Wim
de Vos enkele wedstrijden zullen mis
sen: tot december is hij nog in mi
litaire dienst en omdat nfj bij de pa
rate troepen is, zal hij de eerste
maanden niet iedere week over kun
nen komen".
Niettemin is de heer Simonse aller
minst pessimistisch: „We hebben
een jong. technisch en enthousiast
team, dat bovendien nu wel zoveel
routine heeft, dat het moreel niet
meer zo kwetsbaar is. Ook geloof is
niet, dat de spelers hun tegenstan
ders zullen onderschatten nu er in
Zeeland zoveel van Middelburg
wordt verwacht". Trainer Piet Lin
denberg heeft al wel bewezen van
zijn jeugdige voetballers een voor
treffelijke eenheid te kunnen smeden
en Middelburg zal dan ook zeker
weer op het voorplan gaan strijden.
krijgen
aal ook
concurrentie van een andere Zeeuw
se club: H.V.V. '24 uit Hulst. De
Zeeuws-Vlamingen waren zelf enigs
zins verbaasd over hun kampioen
schap van de tweede klas en hun
promotie naar de eerste klas. De
nieuwe H.V.V.-secretaris Leon M. M.
Freyser, de oudgediende, die 40 jaar
geleden nog hielp Hulst op te rich-
zullen ons woordje zeker meespre
ken".
Vreemd genoeg heeft Zeeland in de
tweede klas minder vertegenwoordi
gers: Zeeland Sport en Terneuzen. In
deze klassen is in deze provincie mo
menteel dus van een pyramidevor-
ming geen sprakeNiettemin heeft
Zeeland met Terneuzen en Zeeland
Sport twee grote troeven in handen:
beide clubs zijn in staat een gooi te
doen naar de titel. Vraagt men bij
deze clubs welke clubs als belang
rijkste concurrenten zien dan zegt
men bij Terneuzen „Zeeland Sport"
en bij Zeeland Sport „Terneuzen".
Beide teams willen er dan ook nog
Rood Wit uit Sint Wlllibrord nog
wel bij noemen.
Zeeland Sport heeft overigens ec-n
aderlating ondergaan: goalgetter
Adrie KlopmeUer heeft besloten er
mee te stoppen. „Maar", zegt voor
zitter P. Ventevogel, „in Klaas van
Belzen hebben we een technisch goe
de vervanger". Bovendien heeft Zee
land Sport er in Ko de Kraker (ex-
RCS). die enkele jaren geleden al in
het Zeeuws elftal speelde, een be
langrijke verdediger bijgekregen. In
de aanvalslinie met Kees de Nooijer,
Rinus Wijgman en Henk de Nooijer)
lijkt de jeugdspeler Jetse Sorgeloos
(18) een belangrijke aanwinst te
worden. „Met vertrouwen beginnen
we dan ook weer aan het nieuwe sei
zoen", zegt de heer Ventevogel voor
zichtig.
Een optimistisch man is de heer P.
van Dixhoorn, secretaris van Terneu
zen. Hij windt er geen doekjes om:
„Ik verwacht, dat we kampioen wor
den". Wel ziet hij vooral in Zeeland
Sport en Rood Wit ernstige concur
renten. Ook Terneuzen heeft verster
king gekregen: De Wolf van IJzen-
dijke. Hoefnagels van Clinge en Des-
medt van Spui, die al eens in een ver
tegenwoordigend Zeeuws afdelings
team heeft gespeeld. Midvoor De
Wolf lijkt de belangrijkste aanwinst,
„maar", zegt secretaris Van Dix
hoorn, „hij is nog niet komen trainen
en wie niet traint, 'tornt ook niet in
het eerste." Piet Wissel, die zijn
amateurclub trouw is gebleven, heeft
overigens al laten weten, dat hij
graag zou samenspelen met deze
midvoor. Met dat al: een zee van op
timisme bij Terneuzen.
ten, bekende ons dan ook: „Ons peil
was er niet naar om in de eerste klas
te spelen
Maar daarin komt nu wel verande
ring. De Belgische oefenmeester Ver
niers heeft met nog meer energie de
training aangevat en met zijn pupil
len een ander spelsysteem (het 4-2-
4-systeem) ingestudeerd. In enkele
oefenwedstrijden hebben de Hulste
naren daar al goede resultaten mee
geboekt. Bovendien heeft H.V.V. er
enkele goede spelers bijgekregen:
Van Broek van Koewacht, De Moor
van Clinge en Poppe van Sint Jan
steen. Ook is de jeugdspeler Siakie
de Booii, die als een komeet omhoog
ia geschoten, zo langzamerhand rijp
voor het eerste team. „En dan", zegt
secretaris Freyser, „lijkt Honoré
Neefs, een van onze belangrijkste
doelpuntenmakers, wel aan een
tweede jeugd bezig". Hij dartelt weer
als een veulen over het veld. Voorts
heeft men bij Hulst steunpilaren als
Willy van de Poel. Paul de Block en
Jan Francke. ,Neen, de moeilijkhe
den z(jn wel voorbij", weet de heer
Freyser, „door een intensievere trai
ning en ook door een betere stem
ming in de vereniging zijn we nu ge
reed voor het nieuwe seizoen. We
ROB MOENS
...weer paraat voor VCV...
JAN DE NOOIJER
...niet meer in het eerste...
In de derde klas is Axel zonder twij
fel belangrijk versterkt: J. Len-
sen en P. v. d. Hout, die vorig sei
zoen uitkwamen voor de sterke za
terdagmiddag derde klasser AZW,
hebben een overstapje genomen naar
de Axelsé oranjehemden. Ook Th.
van Vugt kwam Axel versterken. Hij
speelde tot nu toe voor de afdelings
club Hoek en speelde enkele malen
in het Zeeuws afdelingselftal. Kort
om: in Axel heeft men grote ver
wachtingen van het komende sei
zoen.
Goes krijgt versterking van F. Paau-
we, een speler van de bekende zater
dagmiddagclub Huizen, dat uitkomt
in de hoogste afdeling van het zater
dagvoetbal, de tweede klas. Zeelan-
dia zag Sohier en Hubregtse naar
Vlissingen vertrekken en Vreke naar
Domburg. Piet Baart blijft echter
het Zeelandiadoel verdedigen. Als
nieuwe trainer is de heer Van de
Velde aangetrokken. Hontenisse
heeft hoegenaamd geen mutaties en
ook het pas gepromoveerde Sluiskil
zal met vrijwel hetzelfde „materiaal"
aan de start verschijnen.
In de Zeeuwse vierde klas (4H) zijn
er b(j Steen de meeste wijzigin
gen. H. van Dorsselaer en R. d'Hoo-
ge z(jn van HW '24 overgekomen.
Bovendien komen E. Verstraeten en
G. Verstraeten de Steengelederen
versterken. Ook L. de Kint, tot he
den spelend voor Klinge (België),
wordt als een uitstekende kracht be
groet. Clinge kreeg J. van Zon (HV
V '24), maar verloor Hoefnagels.
Bij Corn Boys zal men het zonder
Van der Stoep moeten stellen. Koe
wacht leed een ernstig verlies door
het vertrek van M. van de Broecke
naar HVV '24.
RCS zal drie prominente krachten
moeten vervangen. Ko de Kraker
ging naar Zeeland Sport, veteraan
Van de Dries stopt er mee en de ook
al niet meer jeugdige Van Eenen-
naam wenst niet meer in aanmer
king te komen voor het eerste. Een
fikse aderlating onderging IJzen-
dijke, dat zijn steunpilaar De Wolf
naar Terneuzen zag vertrekken. Bij
Aardenburg, Biervliet. Breskens en
Lewedorpse Boys is er weinig ver
anderd. Vele clubs dus.... vele illu
sies.... maar er zijn maar weinig
kampioenschappen te verdienen!
De consequenties van het besluit, dat de Middel
burgse korfbalvereniging enkele jaren geleden
nam om de sprong naar de K.N.K.B.-competitie
te wagen, beginnen zich nu langzamerhand in de
Zeeuwse korfbalwereld te openbaren. De sprong
van de Swiftianen bleek in de afgelopen jaren
zowel verheugend als en thans is het zaak
tot een voorzichtige formulering te komen
enigszins onaangename gevolgen op te leveren.
Ze zijn de volgende:
Het besluit van Swift om naar de K.N.K.B.
over te stappen werd gevolgd door andere
clubs: Tjoba, Togo en Animo. Het bijna on
middellijke resultaat was, dat het spelpeil
van de korfballers van de laatste drie Zeeuw
se verenigingen aanmerkelijk vooruitging.
Dit lofwaardig streven naar spelpeilverbete-
ring had echter voor de Z.K.B. de regio
nale bond dus een minder prettig gevolg.
Het blijkt namelijk, dat het door de „afro
ming" van de beste clubs in de eerste klas
van de Zeeuwse competitie steeds moeilijker
wordt om het spelpeil van zo rond vier a vijf
jaar terug te handhaven.
Tot deze inzichten kwamen we na een gesprek met
de heer A. A. Marteijn, vice-voorzitter van de
Z.K.B. en contactpersoon voor het district Zuid-
Holland/Zeeland van de K.N.K.B.. over het afgelo
pen en komende seizoen van de Zeeuwse korfbalsters
en korfballers. Vroeger bestond er in de le klas
van de Z.K.B. met name een uitgesproken klasse
en spelpeilverschil tussen de „top" en de „staart".
Dit verschil wordt echter steeds verder gemini-
seerd. Overigens moet in dit verband ongetwijfeld
rekening worden gehouden met het grote nadeel,
dat de reserveploegen van de K.N.K.3.-teams on
dervinden bij hun optreden in de le klas. Ze zijn
daarbij zuiver afhankelijk van het feit of ze wel of
niet -eserves moeten afstaan aan het eerste team.
Met name geldt dit voor Swift II en Tjoba II, die in
het afgelopen seizoen elke wedstrijd wonnen indien
ze geen spelers en speelsters moesten afstaan.
De moeite om het regionale spelpeil te handhaven
blijkt onder meer wel uit de resultaten van de ver
tegenwoordigende Z.K.B .-ploegen. Ze worden lang
zamerhand minder: enkele malen in successie won
de Z.K.B. het zesbondentoernooi, vorig jaar kwam
het Zeeuwse team niet verder dan de derde plaats.
Terwijl het spelpeil van de andere bondsploegen toch
praktisch op hetzelfde niveau gehandhaafd bleef,
was dat van de Zeeuwen iets gedaald. Totdat Swift
naar de K.N.K.B. overstapte heeft Zeeland steeds
boven elk ander regionaal spelpeil gespeeld. Daarna
begon de „afroming", die de andere bonden al vele
jaren hadden meegemaakt.
De resultaten van de Zeeuwse K.N.K.B.'ers zijn in
het afgelopen seizoen met uitzondering van
Swift, gehandicapt alle moeite had om zich in de le
klas te handhaven zeker niet onverdienstelijk ge
weest. Tweede klasser Tjoba speelde tot de resteren
de drie wedstrijden een rol van betekenis om de
topplaats, Togo eindigde als vierde en Animo als
derde, hoewel 9 punten achter nummer één. Voor de
nieuwe competitie zijn de vooruitzichten minder
rooskleurig: met name Swift en Togo, en ook Tjoba,
moesten nog al wat aderlatingen ondergaan.
Eerste klasser Swift moet de competitie beginnen
zonder drie van zijn beste heren: Chris van Leer
dam (o.a. studie). Han Davidse (studie) en Wim
Brevet (militaire dienst). De Middelburgers krijgen
Doki Vatteroth en Jan Meliefste weer terug, terwijl
Daan van Noppen een kans krijgt zich in het eerste
te spelen. Het dameszestal ondergaat voorlopig geen
wijzigingen.
De Swift-bestuurders kampen met nog meer moei
lijkheden. Nu kampioen Luctor in verband met
reismoeilijkheden geen gebruik maakte van zijn
recht om naar de K.N.K.B. te promoveren, heeft
Swift II de sprong naar de K.N.K.B. mogen wagen.
Zoals bekend heeft de districtsvergadering Zuid-
Holland-Zeeland eind juli het K.N.K.B.-hoofdbestuur
verzocht Swift II tot de res. 3e klas toe te laten en
dit zal hoogst waarschijnlijk wel goedgekeurd wor
den. In normale omstandigheden uiteraard bijzonder
verheugend: de reserveploeg van een eerste klasser
moet zich zo dicht mogelijk bij het eerste team be
vinden. Maar van het herenzestal van Swift II uit
het vorige seizoen is praktisch niets mee. over: de
reserves missen Ton Neve (militaire dienst), Paul
Sanderse (militaire dienst) en Jan Maljers terwijl
Kees Riemens pas sinds de 2e helft van de competi
tie van het team deel uitmaakt. Swift II gaat het nu
proberen o.a. met drie jongens uit de A-adspiranten-
ploeg. Ondanks deze tegenvallers ziet de heer Mar
teijn de Swiftreserves zich wel handhaven in deze
reserve klas, omdat de tegenstanders zwakker ge
acht mogen worden dan de standaardploegen in de
Zeeuwse eerste klas. Weliswaar zullen de Middel
burgers voorlopig ingedeeld in 3B met o.a. als te
genstanders Deetos V. Ons Eibernest V, Vicus Orien-
tus III, het Zuiden IV en Algemene II voor een
belangrijk deel routiniers uit de gelederen van deze
hoofdklassers tegenover zich krijgen, maar met
enthousiasme kunnen zij deze routinehandicap best
nivelleren.
Ook Tjoba mist in het nieuwe seizoen enkele goede
krachten: zijn beste dame Lenie Goedebure-Smit
en Chris Franke (sportzaak Oost burg), één van de
beste heren: bovendien is Lien Fokke-Schipper er
mee gestopt. Persoonlijk is de heer Marteijn van
mening, dat de ploeg uit 's-Heer-Hendrikskinderen
momenteel over zijn hoogtepunt heen is. Verjonging
is in dit geval noodzakelijk en dan duurt het meestal
wel een competitie of twee voordat het team weer
de oude kracht bereikt heeft. Overigens zal Tjoba
zich zeer zeker uitstekend kunnen handhaven in de
2e klas.
Het Goese Togo krijgt door spelersverlies ook al
gevoelige klappen te verwerken; vooral het grote
gebrek aan dames wreekt zich hier. Deze Zeeuwse
3e klasser moet het straks doen zonder aanvoerder
Daaf Lankester, Piet de Ronde, een speler met ta
lenten, Nelie Deurloo en Lenneke Bruggeman. Voor
de heren zijn goede vervangers aanwezig, voor de
dames wordt het een probleem. Ondanks deze ader
lating moet Togo zich toch in de 3e klas kunnen
handhaven.
Geen grote veranderingen bij de Souburgse Animo-
ploeg. Deze 3e klasser komt met ongeveer hetzelfde
twaalftal in het veld als vorig seizoen en er mag
dus op gerekend worden, dat Animo zich in deze af
deling weer behoorlijk zal doen gelden.
De eerste klas van de Z.K.B.-competitie beleefde
een spannende race tussen Luctor en Swift II,
die min of meer eindigde in een zege voor de ge
lukkigste ploeg: Luctor. ook al omdat Swift II niet
steeds volledig kon aantreden. Wanneer de Terneu
zense ploeg van zijn recht om te promoveren ge
bruik had gemaakt, zou hij ongetwijfeld een goede
middenmootploeg zijn geweest in de 3e klas van de
K.N.K.B., hoewel (nog) niet van de kracht van Togo
of Animo. Luctor heeft evenwel een vrij jonge ploeg,
waarvoor nog genoeg ruimte is om aan kracht te
winnen
Het bestuur van de Terneuzense vereniging heeft
nog pogingen in het werk gesteld om eventueel in
de Belgische competitie mee te spelen, hetgeen
aanmerkelijk minder kosten met zich zou brengen.
Daar het spelpeil in de omgeving van Gent waar
gespeeld zou moeten worden echter te zwak was,
heeft Luctor daarvan afgezien.
Het verschil tussen nummer 3 en nummer voor
laatst in de le klas was vrij gering, een bewijs, dat
de teams na de top elkaar weinig ontlopen. Een uit
zondering moet hier gemaakt worden voor O.N.D.O.
uit Sint-Laurens, dat zijn vierde plaats uitsluitend te
danken heeft aan de uitstekende prestaties in de
tweede helft van de competitie. Het is een snelle,
jonge ploeg, die het eerste halve seizoen nodig had
om te acclimatiseren en daarna voor elke legen-
stander een „zware kluif" betekende. Nu O.N.D.O.
ingespeeld is zal men er terdege rekening mee moe
ten houden; de heer Marteijn ziet er nog geen kam
pioensploeg in, wel een zeer gevaarlijke outsider.
Luctor maakt weer de meeste kans op de titel, hoe
wel ook in Tjoba II een potentiële kampioen gezien
moet worden. Toen het eerste team was uitgespeeld,
wonnen ae reserves uit 's-Heer-Hendrikskinderen
op het gelijkspel tegen Luctor uit na alles! Hoe
wel het verschil tussen de top van de 2e klas en de
staart van de le klas vrij groot is, in elk geval gro
ter dan het verschil tussen de top van de 3e klas
en de staart van de 3e klas, maakt nieuweling Vedo
uit Vlissingen niettemin een goede kans om zich in
de le klas te handhaven.
In de eerste afdeling neemt dus nu Togo III de
plaats in van het gedegradeerde Togo II. Een
merkwaardige situatie op het eerste gezicht, maar
toch wel begrijpelijk. Want Togo II was vorig jaar
eigenlijk drastisch verjongd met het gevolg, dat de
ploeg mentaal niet opgewassen was tegen de le
klassers. Een aanvulling van het team zou beter ge
weest zijn en dat zal er nu in het derde (dus eigen
lijk het tweede) zeer waarschijnlijk wel van komen.
In de tweede klas spreken de Swiftploegen altijd een
belangrijk woordje mee in de titelstrijd. Hoewel mo
menteel de indeling van de competitie nog niet be
kend is heeft Swift III als het ingedeeld wordt in
de 2e klas A toch wel een beste kampioenskans,
hetgeen voor de doorstroming in de Middelburgse
gelederen ideaal zou zijn. Als Bauw Wit in de B-
(Zuid-Bevelandse) afdeling ingedeeld zou worden,
mogen ook de Kloetingers als een potentieel kam
pioen gezien worden. Wat de Togoploeg zal doen?
Degradanten blijven altijd een vraagteken
Het gepromoveerde B.K.C. uit Breskens zal zich on
getwijfeld in de 2e klas kunnen handhaven. De Bres-
siaanders bezitten een leuk team, dat onder leiding
van trainer Chris Franke een behoorlijke kracht aan
het ontwikkelen is. Ook Luctor II vee te sterk
voor de derde klas zal zich wel weten te handha
ven. Het gevolg is, dat de strijd in de derde klassen
geheel open wordt, want het lijkt er althans mo
menteel niet op, dat de degradanten K.V.L. uit
Lammerenburg en Blauw Wit II heel hoge ogen zul
len gooien. Maar prognoses kunnen altijd verkeerd
uitkomen
Het hoogtepunt van het Zeeuwse korfbalseizoen
was echter de wedstrijd tussen het Zeeuws
twaalftal en de Rode Duivels, waarin enkele Bel
gische internationals opgesteld stonden. De Zeeuwen
(spelers en speelsters uit de K.N.K.B.-ploegen)
speelden een briljante wedstrijd, waarin ze de Bel
gen een 66 gelijkspel afdwongen. Het was korfbal-
propaganda van de bovenste plank, bovendien spel
van een gehalte, dat nog nooit in Zeeland was ver
toond!
Wanneer straks op 28 augustus a.s. de jaarlijkse
algemene vergadering van de Z.K.B. gehouden
wordt, zal daarin o.a. een belangrijk punt aan de or
de komen, waaraan het bestuur reeds geruime tijd
aandacht schenkt. De Z.K.B. wil namelijk gaarne
een juniorencompetitie instellen, als.... er maar ver
enigingen zijn, die ploegen van jongelui van 15 tot
17 jaar in het veld kunnen brengen. Voor de micro
competitie slaagde men er wel in een juniorenaf
deling te vormen, voor de veldcompetitie echter nog
steeds niet. Misschien lukt het voor het nieuwe sei
zoen: zowel de clubs als de jongelui zijn er ten
zeerste mee gebaat.
Tot slot is er nog een punt, dat de Z.K.B .-bestuur
ders ook al geruime tijd bezighoudt, namelijk de ge-
isoleerde positie van de clubs in de S.D K.B, de
Schouwen-Duivelandse bond. Herhaaldelijk is van
Z.K.B.-zijde reeds getracht om de Schouwse clubs
in een gezamenlijke competitie te betrekken, maar
tot nu toe is dat nog niet gelukt. Het merendeel van
de Schouwenaren schijnt er nog niet zo veel voor te
voelen. Misschien komt het zover als een seizoen
verder de Oosterscheldebrug gereed is en de reis
moeilijkheden aanmerkelijk geringer geworden zijn..
Maar het „misschien" moet dunkt ons ook dan nog
wel sterk de nadruk krijgen.
(Van onze sportredacteur)
VOETBALTALENTEN kunnen de bezitter er van ver
van huis brengen. Wim Groenewegen, eens stervoet
baller van Middelburg en later van Vlissingen, raakt er
binnenkort zelfs mee achter het ijzeren gordijn verzeild.
Woensdag 2 september vliegt hij over „de muur" om
zijn spel aan de Oostberlijners te laten zien: zijn club
NAC uit Breda is dan de sparringpartner van het Oost-
duitse elftal, dat zich voorbereid op de olympische spe
len in Tokio.
„Dat vind ik nou een van de plezierigste gevolgen van het spe
len voor een eredivisieclub", bekent Wim Groenewegen ons in
zijn gezellige eengezinswoning dicht bij de markt van Ginneken,
een „voorstadje" van Breda, „je ziet nog eens iets van de we
reld". En h(j verhaalt met enthousiasme over de reis met een
TEE-trein naar Bern en het bezoek aan Zwitserland om daar te
spelen tegen de Zwitserse club Young Bovs voor de intertoto-
competitie. Ook was hij dit jaar met NAC onder meer in Luik
en in Saarbrücken.
We koppelen er maar meteen een vraag aan vast: speel je nu
met even veel plezier voetbalwedstrijden ais semiprof als
vroeger bij Middelburg en Vlissingen? Hij knikt heftig: „Spelen
voor een eredivisieclub is zelfs prettiger dan voor een amateur
club". En hij voegt er aan toe: „Bij Middelburg en Vlissingen
heb ik ook altijd voor mijn plezier gespeeld, maar hier beleef
ik toch meer sportgenoegen. Je komt immers tot veel beter
voetbal, tot veel beter samenspel, omdat je met betere spelers
voetbalt. Ook is de tegenstand veel beter. En belangrijk is ook,
dat je gebruik kunt maken van een betere accommodatie: je
speelt meestal op perfecte velden. Bovendien is de verzorging
beter. B(j amateurclubs moest je na een uitwedstrijd maar zien,
waar je wilde gaan eten, maar hier is een gezamenlijk diner
georganiseerd. Dat alles maakt dat je je helemaal op de wed
strijd kunt concentreren en dat het een plezier blijft om te spe
len!
Maar denk je tijdens een wedstrijd wel eens aan de extra pre
mie. die je krijgt als jullie winnen? Want per slot brengt
een gewonnen wedstrijd bij NAC de spelers 170 gulden meer
op dan een verloren wedstrijd.... Ontneemt die gedachte niet
soms een deel van het plezier in een wedstrijd? „Pertinent niet"
zegt Wim Groenewegen met klem. „tijdens een wedstrijd heb ik
nog nooit gedacht aan het geld. dat ik er mee verdien. Je gaat
zo m het spel op, dat je er eenvoudig niet aan denkt. Net als
een amateur vecht je gewoon hard voor de overwinning, omdat
het nu eenmaal altijd prettig is te winnen", en hij voej^ er aan
toe, „alleen na een wedstrijd, in de kleedkamer, realiseer je het
soms, dan zeggen we bij voorbeeld wel eens tegen elkaar: als
dat schot tegen de paal gezeten had. hadden we meer verdiend.
Maar tijdens een wedstrijd denk je er gewoon niet aan
Zo langzamerhand komt uit dit gesprek sterk naar voren, dat
profvoetballer Wim Groenewegen de sport nog altijd speelt
om de sport. „De sfeer is hier ook even gezellig als in welke ge
zonde amateurclub ook", zegt hij er nog eensvan, „de eerste
elftalspelers kleven als klitten aan eikaar, het is een echte
vriendenkring. Achteraf bezien weet ik nu ook, dat ik voor ik
naar NAC ging er veel te hoog tegenop heb gezien, tegen het
eredivisiespel. Nu is het de gewoonste zaak van de wereld".
Heb je ook in het begin geen moeilijkheden gehad om het tempo
bij te houden, kwam je tegen het eind van de wedstrijd geen
adem tekort? „Neen, dat viel me juist reusachtig mee, vanaf
de eerste wedstrijd kon ik van het begin tot het eind uitstekend
meekomen", weet hij nog. Ongetwijfeld zal de goede conditie
training, die hij daarvoor bij de VC Vlissingen kreeg, daar niet
vreemd zijn geweest.
Wim Groenewegen realiseert zich nu ook. dat hij door zijn on
middellijke succes bij NAC ook zo gemakkelijk acclimatiseerde
in Breda. Twee seizoenen heeft h(j nu achter de rug bij deze
semiprofclub „en het was echt een verrassing voor me, dat ik
onmiddellijk in het eerste elftal kwam". Voetbaltechnisch had
hij in die tijd vooral steun van Kees Rijvers, waarmee hij op
de rechtervleugel onmiddellijk tot goed samenspel kwam: we
begrepen elkaar automatisch1'.
Ongetwijfeld zal die eerste wedstrijd voor NAC je wel het langst
bijblijven, veronderstellen we. „Neen", ontkent hij, „meer indruk
maakte nog de tweede ontmoeting. Dat was een uitwedstrijd
tegen PSV in een uitverkocht stadion. Tien minuten voor het
einde maakte ik toen het winnende doelpunt, dat ik nooit zal
vergeten".
Zo langzamerhand is Wim Groenewegen een routinier in het
betaalde voetbal en ongetwijfeld kan hij antwoord geven op
de vraag welke andere Zeeuwse voetballers ook zouden kunnen
slagen in het semi-professionalisme.
„Ik ben er van overtuigd, dat veel betaalde clubs Moens goed
zouden kunnen gebruiken. Bij NAC speel ik met midvoor Vis-
scners eigenlijk een soortgelijk speltype als vroeger met Moens bij
Vlissingen: een hoge voorzet of een scherpe dieptepass. Natuur
lijk is met Visschers beter samenspel mogelijk aan vroeger met
Moens. maar Rob zou zich toch ook meer ontwikkeld hebben in
het betaalde voetbal".
Overigens heeft Moens, naar de mening van Groenewegen, pech
gehad: juist in die wedstrijd, waarbij scouts van betaalde club3
naar hem kwamen kijken, speelde de Vlissingse goalgetter slecht.
Zo weet Groenewegen. dat enkele betaalde clubs Moens geobser
veerd hebben in de beslissingswedstrijd tussen Vlissingen Boxtel
in Roosendaal, maar Moens was toen juist geen schim van zich
zelf. „Ook een Wim de Vos en toen ik nog met hem samen
speelde een Albert Vogel acht ik wel in staat te slagen in het
betaalde voetbal", veronderstelt Wim Groenewegen.
Overigens krijgen de Middelburgers Wim Groenewegen binnen
kort weer vaak te zien: ..Ja ik kom terug naar Middelburg",
bekent hij. Niet om er te voetballen. Hij gaat "wonen In de Zeeuw
se hoofdstad en heeft al een flat in dé Stromen wijk op het oog
„Maar ik blijf zo lang als het mogelijk is voetballen voor
NAC zo getuigt hij zijn liefde voor de Bredase club Inderdaad
zal NAC hem niet gauw loslaten, want hij is een bijzonder waar
devolle speler. Dat bleek ook in de jongste intertotocompetitie,
toen hij in zes wedstriiden tien doelpunten maakte.
..Het wonen in Middelburg kan ook eigenlijk gemakkelijk", zet
hij uiteen, „bij NAC hebben we steeds middagtrainingen en
alleen op vrijdag komen we 's avonds bij elkaar. Dan kan ik toch
gemakkelijk op en neer reizen". Met het bestuur van NAC heeft
hij er aJ over gesproken. En dat heeft tegen deze gang van zaken
geen bezwaar.
Heimwee? „Neen, ik heb er nooit last van gehad", lacht de 27-
jarige Wim Groenewegen, die als huisschilder bij een groot Bre
daas schüderbedrijf werkt, „maar mijn vrouw kan het hier niet zo
goed wennen", geeft hij toe. Zijn vrouw. Joke Groenewegen-Alma.
lacht er ook om: „Ik woon liever in Middelburg". Als het aan
haar ligt. wordt hun eerste kind, dat in december wordt ver
wacht, m Middelburg geboren
WIM GROENEWEGEN
...over de muur».