Vlissingen-met-Rob-Moens blijft een gevaarlijke tegenstander Piet Wissel voelde zich koopwaar r Handhaving spelpeil wordt in het Zeeuws korfbal steeds moeilijker Terneuzenaar wordt oeen prof speler VAN JEUGDIG MIDDELBURG WORDT VEEL VERWACHT - HULST STAAT 4-2-4 KLAAR V00R_DE C0MPET1TIE_ VOETBALTALENT BRENGT WIM GROENEWEGEN ACHTER IJZEREN GORDIJN Zeeuwse sterspeler gaat weer in Middelburg wonen DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1964 PROVINCIALE ZEEÜW8E C O R A h'T PIET WISSEL ...geen koopwaar... (Van onze sportredacteur) Krijsend scheren wat meeuwen langs het raam. In de Terneuzense Middel haven ronkt dof en monotoon een zeesle per bij het Muilerstation. Tot aan de wazige horizon blinkt en ruist de Wes- terschelde, waarin een logge tanker traag een schuimend spoor trekt Boeg golven waaieren rollend uit naar de oevers. Piet Wissel, de 25-jarige top voetbalier van de tweede klasser Terneu zen, kijkt er vanuit zijn kantoorkamer naar met nietsziende ogen: „Ik voelde me zo langzamerhand koopwaar en daarom kapte ik er mee. Neen. voor mij dit seizoen nog geen betaald voetbal", en hij voegt er aan toe. „bovendien voel ik me hier thuis en ik voetbal graag in Terneuzen". De Roosendaalse voetbal trainer Rinus Gillisse, vroeger opmerke lijk speler van RCS uit Souburg, is niet erg gelukkig geweest met dit besluit van Wissel. Hij had de Terneuzenaar graag toegevoegd aan zijn semiprof- team. Maar zelfs nog eens duizend gul den extra per seizoen konden Piet Wissel niet meer van zijn besluit afbrengen: „Juist die duizend gulden extra maakte, dat ik me zo langzamerhand als koop waar voelde" Bovendien had trainer Gillisse ook die krijsende meeuwen, die zeeslepers, die voorbijvarende schepen op de Wes- terschelde tegen zich. Piet Wissel, wa terklerk en loonadministrateur bij de N.V. Ovet, het overslagbedrijf Terneu zen. „troont" namelijk in een benijdens waardige kamer op de eerste verdieping van een hoekpand aan de Scheldekade: naai' twee kanten heeft hij uitzicht op het altijd wisselende panorama van de Middelhaven en de Westerschelde. Als hij opkijkt van zijn werk ziet hij sche pen, de vissersvaartuigen, de jachten, de meeuwen! ,,En dat was ik ook kwijt geweest als ik naar Roosendaal was gegaan" peinst hg en met enige afkeer in zijn stem vertelt hij: „Ze hadden daar al een baan voor me: werken op de administratie van Van Gend en Loos. Maar daar zou ik met veertig man in één zaal tussen vier muren zitten. Geef me dan alsje blieft dit uitzicht op de Westerschel de en de haven" Toch was de zaak al bijna beklonken geweest en in feite heeft RBC het aan zich zelf te wijten, dat deze eerste divisieclub het nieuwe seizoen ingaat zonder de talentvolle Piet Wissel. Als het bestuur wat meer doortastend was geweest, als het contract wat eerder op tafel was gekomen, dan had Piet Wissel zijn handtekening waarschijnlijk wel ge zet en dan was hij zondag aanstaande al aangetreden tegen Elinkwijk in Utrecht! Het verhaal van deze mislukte aan koop begon enkele maanden geleden in Rilland-Bath, waar het Zeeuws elftal de Zaandamse tweede divisieclub ZFC met 81 in de pan hakte. Piet Wissel speelde in deze triomf een grote rol, omdat hij keer op keer goalgetter Rob Moens met haarzuivere voorzetten en passes wist te bereiken. Met de andere deskundigen raakte trainer Gillisse on der de inaruk van de ongrijpbaarheid van Wissel. En inderdaad: korte tijd later zat de heer Gillisse in Terneuzen bij Piet Wissel bood hem een A-contract De Terneuzenaar zou voor zijn voet balwerkzaamheden een basisbedrag krijgen van 1500 gulden, waarbij dan nog wel de nodige premies zouden ko men. Eerlijk gezegd: het leek Piet Wis sel wel wat en hij vroeg dan ook over schrijving aan naar RBC. „Ik heb er zelfs acht keer getraind. Met de boot van vijf uur ging ik dan over en pas tegen elf uur was ik weer thuis. Ook heb ik nog meegespeeld als linksbui ten in de wedstrijd tegen de Deense club Viborg, die we met 32 wonnen. En ze vertelden me, dat ze heel tevreden wa ren. Maar wat er ook kwam, geen con tract op tafel. Iedere keer vroeg ik er om en iedere keer werd me verteld, dat het papier de volgende training ge reed zou zijn". Ten slotte hakte Wissel resoluut de knoop door, liet RBC weten, dat hij er van afzag en trok zijn overschrijving in. Onmiddellijk daarna belde een ver ontruste trainer Gillisse op: Piet Wissel kon nu zelfs een minimumbedrag van 2500 krijgen en hij kon in Terneuzen blijven wonen. RBC zou dan wel voor een auto zorgen, die Wissel In een aan tal jaren aan de profclub kon terugbe talen. Dat handgeklap, dat loven en bie den beviel de Terneuzenaar „ik voel de me koopwaar" echter niet. Piet Wissel, getrouwd en vader van een 4-jarig zoontje Kees „daar zit geloof ik ook wel een voetballertje in" over weegt: „Als ik vrijgezel was geweest, had ik het misschien nog wel gedaan. Je bent dan bereid wat meer risico's te aanvaarden". En blijf ie nu voorgoed amateurvoetballer?, wilden we weten. „Misschien wordt ik nog wel eens semi- prof, maar dan moet men toch met be tere voorwaarden vooral wat m'n werk betreft, komen", bekent Wissel. (Van onze sportredacteur). DE SUPPORTERS van de VC Vlissingen kunnen gerust zijn: scherpschutter Rob Moens zal ook in het komende voetbalseizoen weer paniek gaan zaaien in de vijandelijke defensies. Maandenlang ging het gerucht, dat Moens een streep zou zetten onder zijn voetbalcarrière en vorige week nog antwoordde de VCV-voorzitter E. C. Boogerd, op de vraag „doet Moens weer mee?" ons, dat het nog lang niet zeker was. De Zeeuwse scherpschutter zelf liet ons echter weten, dat hij ook in het komende sei zoen paraat zal zijn voor Vlissingen. Toen wij Middelburgvoorzitter S. Simonse dit nieuws meedeelden, was hij duidelijk onder de indruk, want ook hij weet, dat een Vlissingen-met-Moens een zeer gevaarlijke tegen stander blijft Wie overigens de stemming peilt onder de Vlissingse supporters, komt tot de ontdekking, dat die stemming niet onverdeeld optimis tisch is. Integendeel: hier en daar wordt een somber toekomstbeeld ge schilderd. Grotendeels worden deze sombere voorspellingen gevoed door de weinig glorieuze prestaties van kampioen VCV in de strijd om de landelijke titel. We menen echter dat door allerlei factoren Vlissin gen in die titelcompetitie zichzelf niet was. Bovendien mag er aan her innerd worden, dat ook de verwach tingen voor de vorige competitie niet zo gunstig waren. En toen werd de VCV toen kampioen.... Ook is er de mogelijkheid, dat de aanvalslinie van ae Vlissingers wat meer inhoud krijgt nu Johnny Lilli- pali opnieuw lid is geworden en nu Frans Salawane (beiden van Jong Ambon) ook tot de VCV-gelederen is toegetreden. Na één keer trainen met Salawane wist Moens het al: „Dat ljjkt me een uitstekende links buiten. die goeie voorzitten kan ge ven en die ook een goed schot heeft". De VCV heeft inderdaad een links buiten, die goeie voorzetten kan ge niet meer zal uitkomen voor net eerste elftal: hij geeft er de voorkeur aan te spelen in een lager elftal. Voorzitter Boogerd wee» het overi gens zeker: „We zullen weer mee tellen in het volgende seizoen, maar ons streven is vooral in het seizoen 1965-1966 kampioen te worden, want dan bestaan we vijftig jaar Bij het peilen van de verwachtingen komt men ook snel tot de ont dekking, dat de Zeeuwse voetbalsup porters heel wat verwachten van ae jonge eerste klasser Middelburg. In derdaad heeft dit team een voortref felijk seizoen achter de rug: lange tijd waren de Middelburgers met Boxtel de gevaarlijkste concurrent van de uiteindelijke kampioen Vlis singen. Schitterend speelden de Mid delburgers ook in Souburg tegen de semi-profclub Willem II: de Zeeuwen wonnen toen met 20.... Daarmee was het nog niet uit: in de strijd om de districtsbeker hielden de discipe len van trainer Piet Lindenberg net langer vol dan welke andere Zeeuw se club ook. Pas in de finale werden zij verslagen, maar zij boekten onder meer een volkomen verdiende 31- zege op Boxtel, dat de Middelburgers in de competïte juist was voorgeble ven. Nieuwe spelers voor het eerste elftal heeft Middelburg er niet bij gekre gen, maar dat is ook niet noodzake lijk: trainer Lindenberg beschikt over een technisch vaardig en opval lend jong team. Nol Schuit (26) en Albert Vogel (25) zijn de oudsten, maar talrijker zijn de spelers tussen de 18 en 23 jaar. Kortom: een selec tie, die tot een kampioensploeg kan uitgroeien, zoals we schreven nadat Middelburg in één weekeinde Willem II en Boxtel verslagen had... Welis waar heeft de 33-jarige Henk Ver- sluijs nu het besluit genomen er mee te stoppen, maar de 23-jarige Jan Mondeel is ook een doelman van klasse. Voorzitter Simonse houdt het hoofd koel: „Het vorige seizoen mag niet helemaal als maatstaf genomen wor den. Inderdaad speelden onze jon gens toen goed, maar we speelden voor het eerst weer in de eerste klas en zo'n eerste seizoen is een team wel eens geneigd boven zijn krach ten te spelen. In de voetbalsport heeft de geschiedenis toch ook ge leerd, dat fn een tweede seizoen soms een terugslag volgt. Bovendien is het voor ons een handicap, dat we Wim de Vos enkele wedstrijden zullen mis sen: tot december is hij nog in mi litaire dienst en omdat nfj bij de pa rate troepen is, zal hij de eerste maanden niet iedere week over kun nen komen". Niettemin is de heer Simonse aller minst pessimistisch: „We hebben een jong. technisch en enthousiast team, dat bovendien nu wel zoveel routine heeft, dat het moreel niet meer zo kwetsbaar is. Ook geloof is niet, dat de spelers hun tegenstan ders zullen onderschatten nu er in Zeeland zoveel van Middelburg wordt verwacht". Trainer Piet Lin denberg heeft al wel bewezen van zijn jeugdige voetballers een voor treffelijke eenheid te kunnen smeden en Middelburg zal dan ook zeker weer op het voorplan gaan strijden. krijgen aal ook concurrentie van een andere Zeeuw se club: H.V.V. '24 uit Hulst. De Zeeuws-Vlamingen waren zelf enigs zins verbaasd over hun kampioen schap van de tweede klas en hun promotie naar de eerste klas. De nieuwe H.V.V.-secretaris Leon M. M. Freyser, de oudgediende, die 40 jaar geleden nog hielp Hulst op te rich- zullen ons woordje zeker meespre ken". Vreemd genoeg heeft Zeeland in de tweede klas minder vertegenwoordi gers: Zeeland Sport en Terneuzen. In deze klassen is in deze provincie mo menteel dus van een pyramidevor- ming geen sprakeNiettemin heeft Zeeland met Terneuzen en Zeeland Sport twee grote troeven in handen: beide clubs zijn in staat een gooi te doen naar de titel. Vraagt men bij deze clubs welke clubs als belang rijkste concurrenten zien dan zegt men bij Terneuzen „Zeeland Sport" en bij Zeeland Sport „Terneuzen". Beide teams willen er dan ook nog Rood Wit uit Sint Wlllibrord nog wel bij noemen. Zeeland Sport heeft overigens ec-n aderlating ondergaan: goalgetter Adrie KlopmeUer heeft besloten er mee te stoppen. „Maar", zegt voor zitter P. Ventevogel, „in Klaas van Belzen hebben we een technisch goe de vervanger". Bovendien heeft Zee land Sport er in Ko de Kraker (ex- RCS). die enkele jaren geleden al in het Zeeuws elftal speelde, een be langrijke verdediger bijgekregen. In de aanvalslinie met Kees de Nooijer, Rinus Wijgman en Henk de Nooijer) lijkt de jeugdspeler Jetse Sorgeloos (18) een belangrijke aanwinst te worden. „Met vertrouwen beginnen we dan ook weer aan het nieuwe sei zoen", zegt de heer Ventevogel voor zichtig. Een optimistisch man is de heer P. van Dixhoorn, secretaris van Terneu zen. Hij windt er geen doekjes om: „Ik verwacht, dat we kampioen wor den". Wel ziet hij vooral in Zeeland Sport en Rood Wit ernstige concur renten. Ook Terneuzen heeft verster king gekregen: De Wolf van IJzen- dijke. Hoefnagels van Clinge en Des- medt van Spui, die al eens in een ver tegenwoordigend Zeeuws afdelings team heeft gespeeld. Midvoor De Wolf lijkt de belangrijkste aanwinst, „maar", zegt secretaris Van Dix hoorn, „hij is nog niet komen trainen en wie niet traint, 'tornt ook niet in het eerste." Piet Wissel, die zijn amateurclub trouw is gebleven, heeft overigens al laten weten, dat hij graag zou samenspelen met deze midvoor. Met dat al: een zee van op timisme bij Terneuzen. ten, bekende ons dan ook: „Ons peil was er niet naar om in de eerste klas te spelen Maar daarin komt nu wel verande ring. De Belgische oefenmeester Ver niers heeft met nog meer energie de training aangevat en met zijn pupil len een ander spelsysteem (het 4-2- 4-systeem) ingestudeerd. In enkele oefenwedstrijden hebben de Hulste naren daar al goede resultaten mee geboekt. Bovendien heeft H.V.V. er enkele goede spelers bijgekregen: Van Broek van Koewacht, De Moor van Clinge en Poppe van Sint Jan steen. Ook is de jeugdspeler Siakie de Booii, die als een komeet omhoog ia geschoten, zo langzamerhand rijp voor het eerste team. „En dan", zegt secretaris Freyser, „lijkt Honoré Neefs, een van onze belangrijkste doelpuntenmakers, wel aan een tweede jeugd bezig". Hij dartelt weer als een veulen over het veld. Voorts heeft men bij Hulst steunpilaren als Willy van de Poel. Paul de Block en Jan Francke. ,Neen, de moeilijkhe den z(jn wel voorbij", weet de heer Freyser, „door een intensievere trai ning en ook door een betere stem ming in de vereniging zijn we nu ge reed voor het nieuwe seizoen. We ROB MOENS ...weer paraat voor VCV... JAN DE NOOIJER ...niet meer in het eerste... In de derde klas is Axel zonder twij fel belangrijk versterkt: J. Len- sen en P. v. d. Hout, die vorig sei zoen uitkwamen voor de sterke za terdagmiddag derde klasser AZW, hebben een overstapje genomen naar de Axelsé oranjehemden. Ook Th. van Vugt kwam Axel versterken. Hij speelde tot nu toe voor de afdelings club Hoek en speelde enkele malen in het Zeeuws afdelingselftal. Kort om: in Axel heeft men grote ver wachtingen van het komende sei zoen. Goes krijgt versterking van F. Paau- we, een speler van de bekende zater dagmiddagclub Huizen, dat uitkomt in de hoogste afdeling van het zater dagvoetbal, de tweede klas. Zeelan- dia zag Sohier en Hubregtse naar Vlissingen vertrekken en Vreke naar Domburg. Piet Baart blijft echter het Zeelandiadoel verdedigen. Als nieuwe trainer is de heer Van de Velde aangetrokken. Hontenisse heeft hoegenaamd geen mutaties en ook het pas gepromoveerde Sluiskil zal met vrijwel hetzelfde „materiaal" aan de start verschijnen. In de Zeeuwse vierde klas (4H) zijn er b(j Steen de meeste wijzigin gen. H. van Dorsselaer en R. d'Hoo- ge z(jn van HW '24 overgekomen. Bovendien komen E. Verstraeten en G. Verstraeten de Steengelederen versterken. Ook L. de Kint, tot he den spelend voor Klinge (België), wordt als een uitstekende kracht be groet. Clinge kreeg J. van Zon (HV V '24), maar verloor Hoefnagels. Bij Corn Boys zal men het zonder Van der Stoep moeten stellen. Koe wacht leed een ernstig verlies door het vertrek van M. van de Broecke naar HVV '24. RCS zal drie prominente krachten moeten vervangen. Ko de Kraker ging naar Zeeland Sport, veteraan Van de Dries stopt er mee en de ook al niet meer jeugdige Van Eenen- naam wenst niet meer in aanmer king te komen voor het eerste. Een fikse aderlating onderging IJzen- dijke, dat zijn steunpilaar De Wolf naar Terneuzen zag vertrekken. Bij Aardenburg, Biervliet. Breskens en Lewedorpse Boys is er weinig ver anderd. Vele clubs dus.... vele illu sies.... maar er zijn maar weinig kampioenschappen te verdienen! De consequenties van het besluit, dat de Middel burgse korfbalvereniging enkele jaren geleden nam om de sprong naar de K.N.K.B.-competitie te wagen, beginnen zich nu langzamerhand in de Zeeuwse korfbalwereld te openbaren. De sprong van de Swiftianen bleek in de afgelopen jaren zowel verheugend als en thans is het zaak tot een voorzichtige formulering te komen enigszins onaangename gevolgen op te leveren. Ze zijn de volgende: Het besluit van Swift om naar de K.N.K.B. over te stappen werd gevolgd door andere clubs: Tjoba, Togo en Animo. Het bijna on middellijke resultaat was, dat het spelpeil van de korfballers van de laatste drie Zeeuw se verenigingen aanmerkelijk vooruitging. Dit lofwaardig streven naar spelpeilverbete- ring had echter voor de Z.K.B. de regio nale bond dus een minder prettig gevolg. Het blijkt namelijk, dat het door de „afro ming" van de beste clubs in de eerste klas van de Zeeuwse competitie steeds moeilijker wordt om het spelpeil van zo rond vier a vijf jaar terug te handhaven. Tot deze inzichten kwamen we na een gesprek met de heer A. A. Marteijn, vice-voorzitter van de Z.K.B. en contactpersoon voor het district Zuid- Holland/Zeeland van de K.N.K.B.. over het afgelo pen en komende seizoen van de Zeeuwse korfbalsters en korfballers. Vroeger bestond er in de le klas van de Z.K.B. met name een uitgesproken klasse en spelpeilverschil tussen de „top" en de „staart". Dit verschil wordt echter steeds verder gemini- seerd. Overigens moet in dit verband ongetwijfeld rekening worden gehouden met het grote nadeel, dat de reserveploegen van de K.N.K.3.-teams on dervinden bij hun optreden in de le klas. Ze zijn daarbij zuiver afhankelijk van het feit of ze wel of niet -eserves moeten afstaan aan het eerste team. Met name geldt dit voor Swift II en Tjoba II, die in het afgelopen seizoen elke wedstrijd wonnen indien ze geen spelers en speelsters moesten afstaan. De moeite om het regionale spelpeil te handhaven blijkt onder meer wel uit de resultaten van de ver tegenwoordigende Z.K.B .-ploegen. Ze worden lang zamerhand minder: enkele malen in successie won de Z.K.B. het zesbondentoernooi, vorig jaar kwam het Zeeuwse team niet verder dan de derde plaats. Terwijl het spelpeil van de andere bondsploegen toch praktisch op hetzelfde niveau gehandhaafd bleef, was dat van de Zeeuwen iets gedaald. Totdat Swift naar de K.N.K.B. overstapte heeft Zeeland steeds boven elk ander regionaal spelpeil gespeeld. Daarna begon de „afroming", die de andere bonden al vele jaren hadden meegemaakt. De resultaten van de Zeeuwse K.N.K.B.'ers zijn in het afgelopen seizoen met uitzondering van Swift, gehandicapt alle moeite had om zich in de le klas te handhaven zeker niet onverdienstelijk ge weest. Tweede klasser Tjoba speelde tot de resteren de drie wedstrijden een rol van betekenis om de topplaats, Togo eindigde als vierde en Animo als derde, hoewel 9 punten achter nummer één. Voor de nieuwe competitie zijn de vooruitzichten minder rooskleurig: met name Swift en Togo, en ook Tjoba, moesten nog al wat aderlatingen ondergaan. Eerste klasser Swift moet de competitie beginnen zonder drie van zijn beste heren: Chris van Leer dam (o.a. studie). Han Davidse (studie) en Wim Brevet (militaire dienst). De Middelburgers krijgen Doki Vatteroth en Jan Meliefste weer terug, terwijl Daan van Noppen een kans krijgt zich in het eerste te spelen. Het dameszestal ondergaat voorlopig geen wijzigingen. De Swift-bestuurders kampen met nog meer moei lijkheden. Nu kampioen Luctor in verband met reismoeilijkheden geen gebruik maakte van zijn recht om naar de K.N.K.B. te promoveren, heeft Swift II de sprong naar de K.N.K.B. mogen wagen. Zoals bekend heeft de districtsvergadering Zuid- Holland-Zeeland eind juli het K.N.K.B.-hoofdbestuur verzocht Swift II tot de res. 3e klas toe te laten en dit zal hoogst waarschijnlijk wel goedgekeurd wor den. In normale omstandigheden uiteraard bijzonder verheugend: de reserveploeg van een eerste klasser moet zich zo dicht mogelijk bij het eerste team be vinden. Maar van het herenzestal van Swift II uit het vorige seizoen is praktisch niets mee. over: de reserves missen Ton Neve (militaire dienst), Paul Sanderse (militaire dienst) en Jan Maljers terwijl Kees Riemens pas sinds de 2e helft van de competi tie van het team deel uitmaakt. Swift II gaat het nu proberen o.a. met drie jongens uit de A-adspiranten- ploeg. Ondanks deze tegenvallers ziet de heer Mar teijn de Swiftreserves zich wel handhaven in deze reserve klas, omdat de tegenstanders zwakker ge acht mogen worden dan de standaardploegen in de Zeeuwse eerste klas. Weliswaar zullen de Middel burgers voorlopig ingedeeld in 3B met o.a. als te genstanders Deetos V. Ons Eibernest V, Vicus Orien- tus III, het Zuiden IV en Algemene II voor een belangrijk deel routiniers uit de gelederen van deze hoofdklassers tegenover zich krijgen, maar met enthousiasme kunnen zij deze routinehandicap best nivelleren. Ook Tjoba mist in het nieuwe seizoen enkele goede krachten: zijn beste dame Lenie Goedebure-Smit en Chris Franke (sportzaak Oost burg), één van de beste heren: bovendien is Lien Fokke-Schipper er mee gestopt. Persoonlijk is de heer Marteijn van mening, dat de ploeg uit 's-Heer-Hendrikskinderen momenteel over zijn hoogtepunt heen is. Verjonging is in dit geval noodzakelijk en dan duurt het meestal wel een competitie of twee voordat het team weer de oude kracht bereikt heeft. Overigens zal Tjoba zich zeer zeker uitstekend kunnen handhaven in de 2e klas. Het Goese Togo krijgt door spelersverlies ook al gevoelige klappen te verwerken; vooral het grote gebrek aan dames wreekt zich hier. Deze Zeeuwse 3e klasser moet het straks doen zonder aanvoerder Daaf Lankester, Piet de Ronde, een speler met ta lenten, Nelie Deurloo en Lenneke Bruggeman. Voor de heren zijn goede vervangers aanwezig, voor de dames wordt het een probleem. Ondanks deze ader lating moet Togo zich toch in de 3e klas kunnen handhaven. Geen grote veranderingen bij de Souburgse Animo- ploeg. Deze 3e klasser komt met ongeveer hetzelfde twaalftal in het veld als vorig seizoen en er mag dus op gerekend worden, dat Animo zich in deze af deling weer behoorlijk zal doen gelden. De eerste klas van de Z.K.B.-competitie beleefde een spannende race tussen Luctor en Swift II, die min of meer eindigde in een zege voor de ge lukkigste ploeg: Luctor. ook al omdat Swift II niet steeds volledig kon aantreden. Wanneer de Terneu zense ploeg van zijn recht om te promoveren ge bruik had gemaakt, zou hij ongetwijfeld een goede middenmootploeg zijn geweest in de 3e klas van de K.N.K.B., hoewel (nog) niet van de kracht van Togo of Animo. Luctor heeft evenwel een vrij jonge ploeg, waarvoor nog genoeg ruimte is om aan kracht te winnen Het bestuur van de Terneuzense vereniging heeft nog pogingen in het werk gesteld om eventueel in de Belgische competitie mee te spelen, hetgeen aanmerkelijk minder kosten met zich zou brengen. Daar het spelpeil in de omgeving van Gent waar gespeeld zou moeten worden echter te zwak was, heeft Luctor daarvan afgezien. Het verschil tussen nummer 3 en nummer voor laatst in de le klas was vrij gering, een bewijs, dat de teams na de top elkaar weinig ontlopen. Een uit zondering moet hier gemaakt worden voor O.N.D.O. uit Sint-Laurens, dat zijn vierde plaats uitsluitend te danken heeft aan de uitstekende prestaties in de tweede helft van de competitie. Het is een snelle, jonge ploeg, die het eerste halve seizoen nodig had om te acclimatiseren en daarna voor elke legen- stander een „zware kluif" betekende. Nu O.N.D.O. ingespeeld is zal men er terdege rekening mee moe ten houden; de heer Marteijn ziet er nog geen kam pioensploeg in, wel een zeer gevaarlijke outsider. Luctor maakt weer de meeste kans op de titel, hoe wel ook in Tjoba II een potentiële kampioen gezien moet worden. Toen het eerste team was uitgespeeld, wonnen ae reserves uit 's-Heer-Hendrikskinderen op het gelijkspel tegen Luctor uit na alles! Hoe wel het verschil tussen de top van de 2e klas en de staart van de le klas vrij groot is, in elk geval gro ter dan het verschil tussen de top van de 3e klas en de staart van de 3e klas, maakt nieuweling Vedo uit Vlissingen niettemin een goede kans om zich in de le klas te handhaven. In de eerste afdeling neemt dus nu Togo III de plaats in van het gedegradeerde Togo II. Een merkwaardige situatie op het eerste gezicht, maar toch wel begrijpelijk. Want Togo II was vorig jaar eigenlijk drastisch verjongd met het gevolg, dat de ploeg mentaal niet opgewassen was tegen de le klassers. Een aanvulling van het team zou beter ge weest zijn en dat zal er nu in het derde (dus eigen lijk het tweede) zeer waarschijnlijk wel van komen. In de tweede klas spreken de Swiftploegen altijd een belangrijk woordje mee in de titelstrijd. Hoewel mo menteel de indeling van de competitie nog niet be kend is heeft Swift III als het ingedeeld wordt in de 2e klas A toch wel een beste kampioenskans, hetgeen voor de doorstroming in de Middelburgse gelederen ideaal zou zijn. Als Bauw Wit in de B- (Zuid-Bevelandse) afdeling ingedeeld zou worden, mogen ook de Kloetingers als een potentieel kam pioen gezien worden. Wat de Togoploeg zal doen? Degradanten blijven altijd een vraagteken Het gepromoveerde B.K.C. uit Breskens zal zich on getwijfeld in de 2e klas kunnen handhaven. De Bres- siaanders bezitten een leuk team, dat onder leiding van trainer Chris Franke een behoorlijke kracht aan het ontwikkelen is. Ook Luctor II vee te sterk voor de derde klas zal zich wel weten te handha ven. Het gevolg is, dat de strijd in de derde klassen geheel open wordt, want het lijkt er althans mo menteel niet op, dat de degradanten K.V.L. uit Lammerenburg en Blauw Wit II heel hoge ogen zul len gooien. Maar prognoses kunnen altijd verkeerd uitkomen Het hoogtepunt van het Zeeuwse korfbalseizoen was echter de wedstrijd tussen het Zeeuws twaalftal en de Rode Duivels, waarin enkele Bel gische internationals opgesteld stonden. De Zeeuwen (spelers en speelsters uit de K.N.K.B.-ploegen) speelden een briljante wedstrijd, waarin ze de Bel gen een 66 gelijkspel afdwongen. Het was korfbal- propaganda van de bovenste plank, bovendien spel van een gehalte, dat nog nooit in Zeeland was ver toond! Wanneer straks op 28 augustus a.s. de jaarlijkse algemene vergadering van de Z.K.B. gehouden wordt, zal daarin o.a. een belangrijk punt aan de or de komen, waaraan het bestuur reeds geruime tijd aandacht schenkt. De Z.K.B. wil namelijk gaarne een juniorencompetitie instellen, als.... er maar ver enigingen zijn, die ploegen van jongelui van 15 tot 17 jaar in het veld kunnen brengen. Voor de micro competitie slaagde men er wel in een juniorenaf deling te vormen, voor de veldcompetitie echter nog steeds niet. Misschien lukt het voor het nieuwe sei zoen: zowel de clubs als de jongelui zijn er ten zeerste mee gebaat. Tot slot is er nog een punt, dat de Z.K.B .-bestuur ders ook al geruime tijd bezighoudt, namelijk de ge- isoleerde positie van de clubs in de S.D K.B, de Schouwen-Duivelandse bond. Herhaaldelijk is van Z.K.B.-zijde reeds getracht om de Schouwse clubs in een gezamenlijke competitie te betrekken, maar tot nu toe is dat nog niet gelukt. Het merendeel van de Schouwenaren schijnt er nog niet zo veel voor te voelen. Misschien komt het zover als een seizoen verder de Oosterscheldebrug gereed is en de reis moeilijkheden aanmerkelijk geringer geworden zijn.. Maar het „misschien" moet dunkt ons ook dan nog wel sterk de nadruk krijgen. (Van onze sportredacteur) VOETBALTALENTEN kunnen de bezitter er van ver van huis brengen. Wim Groenewegen, eens stervoet baller van Middelburg en later van Vlissingen, raakt er binnenkort zelfs mee achter het ijzeren gordijn verzeild. Woensdag 2 september vliegt hij over „de muur" om zijn spel aan de Oostberlijners te laten zien: zijn club NAC uit Breda is dan de sparringpartner van het Oost- duitse elftal, dat zich voorbereid op de olympische spe len in Tokio. „Dat vind ik nou een van de plezierigste gevolgen van het spe len voor een eredivisieclub", bekent Wim Groenewegen ons in zijn gezellige eengezinswoning dicht bij de markt van Ginneken, een „voorstadje" van Breda, „je ziet nog eens iets van de we reld". En h(j verhaalt met enthousiasme over de reis met een TEE-trein naar Bern en het bezoek aan Zwitserland om daar te spelen tegen de Zwitserse club Young Bovs voor de intertoto- competitie. Ook was hij dit jaar met NAC onder meer in Luik en in Saarbrücken. We koppelen er maar meteen een vraag aan vast: speel je nu met even veel plezier voetbalwedstrijden ais semiprof als vroeger bij Middelburg en Vlissingen? Hij knikt heftig: „Spelen voor een eredivisieclub is zelfs prettiger dan voor een amateur club". En hij voegt er aan toe: „Bij Middelburg en Vlissingen heb ik ook altijd voor mijn plezier gespeeld, maar hier beleef ik toch meer sportgenoegen. Je komt immers tot veel beter voetbal, tot veel beter samenspel, omdat je met betere spelers voetbalt. Ook is de tegenstand veel beter. En belangrijk is ook, dat je gebruik kunt maken van een betere accommodatie: je speelt meestal op perfecte velden. Bovendien is de verzorging beter. B(j amateurclubs moest je na een uitwedstrijd maar zien, waar je wilde gaan eten, maar hier is een gezamenlijk diner georganiseerd. Dat alles maakt dat je je helemaal op de wed strijd kunt concentreren en dat het een plezier blijft om te spe len! Maar denk je tijdens een wedstrijd wel eens aan de extra pre mie. die je krijgt als jullie winnen? Want per slot brengt een gewonnen wedstrijd bij NAC de spelers 170 gulden meer op dan een verloren wedstrijd.... Ontneemt die gedachte niet soms een deel van het plezier in een wedstrijd? „Pertinent niet" zegt Wim Groenewegen met klem. „tijdens een wedstrijd heb ik nog nooit gedacht aan het geld. dat ik er mee verdien. Je gaat zo m het spel op, dat je er eenvoudig niet aan denkt. Net als een amateur vecht je gewoon hard voor de overwinning, omdat het nu eenmaal altijd prettig is te winnen", en hij voej^ er aan toe, „alleen na een wedstrijd, in de kleedkamer, realiseer je het soms, dan zeggen we bij voorbeeld wel eens tegen elkaar: als dat schot tegen de paal gezeten had. hadden we meer verdiend. Maar tijdens een wedstrijd denk je er gewoon niet aan Zo langzamerhand komt uit dit gesprek sterk naar voren, dat profvoetballer Wim Groenewegen de sport nog altijd speelt om de sport. „De sfeer is hier ook even gezellig als in welke ge zonde amateurclub ook", zegt hij er nog eensvan, „de eerste elftalspelers kleven als klitten aan eikaar, het is een echte vriendenkring. Achteraf bezien weet ik nu ook, dat ik voor ik naar NAC ging er veel te hoog tegenop heb gezien, tegen het eredivisiespel. Nu is het de gewoonste zaak van de wereld". Heb je ook in het begin geen moeilijkheden gehad om het tempo bij te houden, kwam je tegen het eind van de wedstrijd geen adem tekort? „Neen, dat viel me juist reusachtig mee, vanaf de eerste wedstrijd kon ik van het begin tot het eind uitstekend meekomen", weet hij nog. Ongetwijfeld zal de goede conditie training, die hij daarvoor bij de VC Vlissingen kreeg, daar niet vreemd zijn geweest. Wim Groenewegen realiseert zich nu ook. dat hij door zijn on middellijke succes bij NAC ook zo gemakkelijk acclimatiseerde in Breda. Twee seizoenen heeft h(j nu achter de rug bij deze semiprofclub „en het was echt een verrassing voor me, dat ik onmiddellijk in het eerste elftal kwam". Voetbaltechnisch had hij in die tijd vooral steun van Kees Rijvers, waarmee hij op de rechtervleugel onmiddellijk tot goed samenspel kwam: we begrepen elkaar automatisch1'. Ongetwijfeld zal die eerste wedstrijd voor NAC je wel het langst bijblijven, veronderstellen we. „Neen", ontkent hij, „meer indruk maakte nog de tweede ontmoeting. Dat was een uitwedstrijd tegen PSV in een uitverkocht stadion. Tien minuten voor het einde maakte ik toen het winnende doelpunt, dat ik nooit zal vergeten". Zo langzamerhand is Wim Groenewegen een routinier in het betaalde voetbal en ongetwijfeld kan hij antwoord geven op de vraag welke andere Zeeuwse voetballers ook zouden kunnen slagen in het semi-professionalisme. „Ik ben er van overtuigd, dat veel betaalde clubs Moens goed zouden kunnen gebruiken. Bij NAC speel ik met midvoor Vis- scners eigenlijk een soortgelijk speltype als vroeger met Moens bij Vlissingen: een hoge voorzet of een scherpe dieptepass. Natuur lijk is met Visschers beter samenspel mogelijk aan vroeger met Moens. maar Rob zou zich toch ook meer ontwikkeld hebben in het betaalde voetbal". Overigens heeft Moens, naar de mening van Groenewegen, pech gehad: juist in die wedstrijd, waarbij scouts van betaalde club3 naar hem kwamen kijken, speelde de Vlissingse goalgetter slecht. Zo weet Groenewegen. dat enkele betaalde clubs Moens geobser veerd hebben in de beslissingswedstrijd tussen Vlissingen Boxtel in Roosendaal, maar Moens was toen juist geen schim van zich zelf. „Ook een Wim de Vos en toen ik nog met hem samen speelde een Albert Vogel acht ik wel in staat te slagen in het betaalde voetbal", veronderstelt Wim Groenewegen. Overigens krijgen de Middelburgers Wim Groenewegen binnen kort weer vaak te zien: ..Ja ik kom terug naar Middelburg", bekent hij. Niet om er te voetballen. Hij gaat "wonen In de Zeeuw se hoofdstad en heeft al een flat in dé Stromen wijk op het oog „Maar ik blijf zo lang als het mogelijk is voetballen voor NAC zo getuigt hij zijn liefde voor de Bredase club Inderdaad zal NAC hem niet gauw loslaten, want hij is een bijzonder waar devolle speler. Dat bleek ook in de jongste intertotocompetitie, toen hij in zes wedstriiden tien doelpunten maakte. ..Het wonen in Middelburg kan ook eigenlijk gemakkelijk", zet hij uiteen, „bij NAC hebben we steeds middagtrainingen en alleen op vrijdag komen we 's avonds bij elkaar. Dan kan ik toch gemakkelijk op en neer reizen". Met het bestuur van NAC heeft hij er aJ over gesproken. En dat heeft tegen deze gang van zaken geen bezwaar. Heimwee? „Neen, ik heb er nooit last van gehad", lacht de 27- jarige Wim Groenewegen, die als huisschilder bij een groot Bre daas schüderbedrijf werkt, „maar mijn vrouw kan het hier niet zo goed wennen", geeft hij toe. Zijn vrouw. Joke Groenewegen-Alma. lacht er ook om: „Ik woon liever in Middelburg". Als het aan haar ligt. wordt hun eerste kind, dat in december wordt ver wacht, m Middelburg geboren WIM GROENEWEGEN ...over de muur».

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1964 | | pagina 9