BUSSUM KOMT OP GANG
Kenny Rankin
pingpongt door
Europa
gezelliigl niafll?18
DANK ZIJ HOLLAND FESTIVAL OPERA OP T.V.
Zaterdag 1 augustus 1964
„Jk voel me net, alsof ik mee
speel in de een of andere
Walt Disney film". De woorden
zijn van Kenny Rankin, een van
de nieuwste ontdekkingen van
de Amerikaanse platenbusiness.
Een keurige jongeman zonder
de allure van zoveel van zijn
collega's. Maar hij staat dan
ook pas aan het begin van een
carrière, die overigens wel eens
een heel grote zou kunnen wor
den. Om te kunnen begrijpen,
waarom de grote Newyorkse
bandleader-platenproducer Bob
Mersey zich persoonlijk het lot
van deze zwartogige jongeman
heeft aangetrokken, heeft men
eigenlijk aan een kwartiertje
praten met hem genoeg. Kenny
Rankin, zijn naam zegt nog niet
veel. Maar het is veelbeteke
nend, dat zijn verschijning in
Europa hem in een reeks tele
visieuitzendingen en radiopro
gramma's deed verschijnen. Hil
versum nam drie radioshowtjes
van een kwartier op de A.V.
R.O., de K.R.O. en Radio Vero
nica die dezer dagen te horen
zijn.
Helaas hij heeft Nederland alweer
verlaten was er geen tijd voor de
twee geplande T.V.-shows. Want
Kenny kwam als een totaal onbeken
de naar het oude Europa, maar bleek
na een week of wat heen en weer
reizen tussen Parijs. Rome. Londen
en nog een handvol steden al zo met
contracten overladen, dat hij voor
Hilversum niet meer dan een enkele
dag beschikbaar had.
,,'t Is net een film". De beweeglijke
jonge Amerikaan, die zijn verhaal
herhaaldelijk onderbrak om zijn gi
taar te pakken en een van zijn lied
jes te zingen, is geen dikdoener. Hij
beroemt zich niet op successen, die
hij nooit behaalde, zoals maar al te
vaak in deze wereld gebruikelijk is.
Vandaar ook zijn verbazing: van een
onbekende zanger in Las Vegas
beetje meeneuriën in een koortje en
verder nachtclubwerk met een klein
combo'tje tot een gevierde ster
met luxueuze hotelkamers en de be
schermende hand van platenbazen
ieder moment van de dag boven je
hoofd het is ook een hele over
gang. ..I'm just a ping pong ball".
De verbazing sprak uit zijn ogen.
„De ene dag in Parijs, en hup. de vol
gende in Rome, dan in Venetië en
voordat ik wist dat de koffie daar zo
sterk is, naar een piepklein eilandje
bij Sicilië voor een film. waar alles
zo primitief was, dat ik niet eens
een douche kon nemen".
Tijdens zijn Europese tournee
zong Kenny Rankin o.m. in een
club in het Spaanse Torremo-
linos. Zijn gehoor bestond er
voornamelijk uit... Europese
vertegemvoordigers van een
vermaarde Amerikaanse pla
tenmaatschappij.
De liedjes trokken de aandacht en
dat deed hijzelf niet minder. Hij had
al vaak geprobeerd tot de platenstu-
dio's door te dringen, maar elke keer
was er een ander verzinseltje, dat
hem onverrichterzake naar huis deed
gaan. Totdot Bob Mersey van
Columbia er anders over dacht.
Hij bracht een plaatje uit met twee
gloednieuwe liedjes van Kenny Ran
kin: „Baby Goodbye" en „Soft Gui
tar". En het was die plaat, die de
start werd voor zijn onwezenlijke
reis.
Kenny Rankin greep de gitaar en
zong. Baby Goodbye een prachti
ge ballade met een opvallend muzi
kaal gevoel gezongen. „Hoor je wel,
er zit geen enkel rijmwoord in en de
titel komt alleen in de laatste regel
voor. Prachtige tekst van Tina Has-
sel, een jonge vrouw, die heel fijne
liedjes maakt". Zijn woordenstroom
was nauwelijks te stuiten. Het liedje
had enorm veel succes, toen hij het
voor het eerst in Europa zong. Bob
Mersey vond het namelijk de moeite
waard, om ter afwisseling van al die
bekende sterren nu eens „something
nem, something fresh" naar Europa
te sturen.
Voor Cafarina
Kenny ging als een volslagen onbe
kende grootheid op reis. In Parijs
maakte hjj vier plaatopnamen, in Ve
netië trad hjj op in de grote Eurovi
sieshow, waarin de beste sterren van
het jaar gekozen werden. Ook Cate-
rina Valente. „Very funny Ik had
namelijk „Baby Goodbye" eigenlijk
voor haar gemaakt, toen ik haar in
de Perry Comoshow gezien had.
„What a singer". Maar ik wist niet,
hoe ik haar dat liedje kon sturen. Nu
ging het zomaar, want ik trad met
haar op". Caterina zal nu ook een
plaat maken van Kenny's Baby.
Het zijn duizend en een ervaringen
geweest, die deze pasontdekte ster
opdeed tijdens zijn ping-pong-tour-
nee door Europa. Hij kon het zich
eigenlijk nog maar nauwelijks reali
seren; het was zo overweldigend.
„Het geweldigste is, dat ze je zo ac
cepteren. Zoals je bent" En dan de
ontboezeming: „Ik hou van muziek.
Van alle goede muziek, niet van een
bepaald soort. Maar ik vind, dat een
artiest moet doen, waar hij zelf zin
in heeft, wat hij zelf mooi vindt. Het
meest belachelijke en het pijnlijk
ste is, dat iemand probeert te doen
wat» hij denkt dat een ander mooi
vindt en dat die ander er dan de neus
voor optrekt. Ik pas er voor. Ik heb
mijn naam niet veranderd en ik wil
ook in mijn liedjes mezelf blijven. Zo
moeten ze me accepteren. Ik praat
niemand naar de mond en ik ben ook
niet van plan het publiek naar de
mond te zingen".
Peqa'e Lee
Als een kind
Maar in de Nederlandse hotelkamer,
was Kenny Rankin weer de keurige
jongeman, die zonder veel omslag z'n
geschiedenis vertelde. Hoe hij met
moeite het hoofd boven water kon
houden in dat moeiljjke vak waarin
in New York zoveel concurrentie is.
Hoe hjj als componist een baantje
kreeg bij een muziekuitgeverij en zijn
liedjes plotseling de aandacht trok
ken. Peggy Lee zingt er nu een: „In
the name of love", Tony Bennett zet
te er een op de plaat „Strange Com
bination".
VOOR,
WIE^
FRITUREN
ZONDER SPATTEN-ZONDER WALM
Baby Goodbye bewees, dat het kan.
„Ik ben gelukkig als een kind", zei
Kenny er met jongensachtige open
heid óver. Hij greep daarom voor de
zoveelste keer naar de gitaar. Een
introductie. „Bossa Nova. dat is het
geweldigste van alles. Het is niet
alleen maar een dans, het is muziek.
Puur muziek. Geen zaak voor grote
orkesten, maar voor een gitaar, een
drum en een bas, meer niet. Heerlijk,
zo wil ik een paar plaatjes maken".
Wellicht komen ze binnen niet al te
lange tijd ook op de Nederlandse
markt. Trouwens, Kenny hoopte zelf
ook terug te komen. Hij heeft een he
le reeks uitnodigingen gekregen o.m.
om in januari op te treden tijdens
het San Remo Songfestival. Als het
maar mag van de bazen in Amerika".
Een opera in het kader van het Holland
Festival, een show met Helen Shapiro,
een eenacter, een echt T.V.-spel, een bui
tenlandse show en een indrukwekkende
documentaire, ziedaar de (waarschijn
lijke) hoogtepunten van de komende te-
levisieweek. De erbarmelijkste gevolgen
van de vakantieuittocht der televisieme
dewerkers schijnen een beetje achter de
de rug te zijn; de meeste kijkers hebben
htm jaarlijkse tocht naar de zon achter
de rug en we gaan al weer starten met
iets, dat op echte televisie lijkt. Voor de
sportliefhebbers is het nog zomer: de
Europese roeikampioenschappen blij
ven aan de mooie-weer-kant.
Mr. Maqo
Zondag 2 augustus, de opera Curlew
River van Benjamin Britten. Peter
Pears in de rol van de krankzinnige
vrouw, boven het graf van haar zoon.
Na dit spel houdt de abt van het klooster
nog een predikatie, waarna de monniken
en de bezoekers van hun voorstelling de
kerk zingend verlaten. Een bijzonderheid
van deze opvoering is nog, dat de enige
vrouwenrol wordt gespeeld en gezongen (in
travesti) door Peter Pears.
lea for two
MAANDAG. Na een filmdocumentaire van
het Convent van Kerken een zomer
avondfilmprogramma. De hoofdfilm is een
bekende rolprent met in de hoofdrollen de
altijd charmante Doris Day, die samen met
Gordon Mc Rea vele liedjes zingt o.m. van
George en Ira Gershwin. De titel is „tea
for two". De intrige die overigens weinig
om het lijf heeft werd ontleend aan de
musical No no Nanette: een jongedame, die
vele miljoenen erft, wil in de showbusiness.
Vervolgens nog een Amerikaanse documen
taire „Sterren van Hollywood", waarin
wordt verteld hoe moeilijk het is om uit die
massa van sterretjes omhoog te komen en
een echte ster te worden, die overal geëerd
en geroemd wordt, zo'n sprookjesfiguur van
de twintigste eeuw. In de film zijn bekende
sterren te zien.
Eiland-quiz
DINSDAG. Om half acht het internatio
naal agrarisch nieuws. Na het Journaal
vraagt de K.R.O. eerst de aandacht met
Brandpunt en vervolgens met de „zomer
wedstrijd", die we vorig jaar ook hebben
kunnen zien. Viermaal zullen de kijkers ge
durende tien minuten filmbeelden voorge
schoteld krijgen van plekjes in Nederland,
die ze dan thuis moeten zien te brengen.
In deze eerste wedstrijd gaat het om een
denkbeeldig eiland, dat is samengesteld uit
beelden van vier verschillende Nederlandse
eilanden. Welke zijn dat? Meer
stof op deze dinsdag.
ZONDAG, 's Morgens een r.-k. mis uit
Bakkum, 's middags roeien van de Bos
baan in Amsterdam. Het avondprogramma
omvat aanvankelijk de gebruikelijke N.T.S.-
programma's; na half negen komt de
N.C.R.V. aan bod, die er niet helemaal een
ernstige avond van maakt. Tot negen uur is
het lachen geblazen, eerst met een nieuw
tekenfilmpje over mr. Magoo (Blind Vliegen
getiteld) en vervolgens met nieuwe beleve
nissen van de Amerikaanse familie, waarin
alles om moeder draait. De kindertjes pro
beren elkaar de loef af te steken met het
duurste verjaardagscadeau.
Niet al te ernstig is vervolgens de voor
dracht van Nel Oosthout, een van onze
grootste voordrachtkunstenaressen. Ze ver
telt een verhaal van Kipling, „De kat, die
deed wat-ie wou". Maar dan, kwart over
negen, de eerste brok Holland Festival van
dit jaar voor de televisie. Voor de N.C.R.V.
werd in de Amsterdamse Westerkerk een
speciale uitvoering gegeven van de nieuwe
opera van de vermaarde componist Benja
min Britten, „Curlew River", die tijdens
het Holland Festival zijn continentale pre
mière beleefde. Het \verk werd onlangs in
Engeland bijzonder gunstig ontvangen. Het
is geschreven voor drie solisten, een koor
van negen mannen- en drie jongensstem
men, een kamerorkest en drie jongens. De
uitvoering stond onder leiding van de com
ponist zelf en werd vervaardigd door de
English Opera Group. De radio heeft on
langs reeds een opname van de première
uitgezonden. „Curlew River" draagt als on
dertitel „een parabel, bestemd voor kerk-
uitvocring". Het is een muzikaal mysterie
spel. Een abt en een aantal monniken ko
men bijeen in een kerk om een mysteriespel
op te voeren. Hierin wordt afgebeeld, dat
de onschuld altijd het kwaad overwint. Dan
verschijnt de veerman, die een vreemdeling
over de rivier zal zetten. Bij dit tweetal
voegt zich een krankzinnige vrouw, die over
de aarde dwaalt op zoek naar haar zoon,
nadat deze door slavenhalers is meegeno
men. De veerman vertelt tijdens de over
tocht over de rivier, dat aan de overkant 'n
mensenmenigte bijeen is gekomen op het
graf van een jongen, die stervend door sla
venhalers is achtergelaten en aan wiens
graf allerlei wonderen zijn gebeurd. De
vrouw herkent in het verhaal haar zoon en
verzinkt aan het graf in gebed. Boven de
stemmen van de mensenmenigte uit klinkt
dan die van haar zoon, die haar troost. „Bij
de herrijzenis zullen wij elkaar in de hemel
weerzien, ween niet", zegt hij. De vrouw
staat op, bevrjjd van haar krankzinnigheid.
Dinsdag 4 augustus het amusements
programma: Zomercarrousel, waarin
als bijzondere gast optreedt Helen
Shapiro.
Woensdag 5 augustus: het trio Frans
van Bergen. Na haar succes te Knok-
ke zal Shirley Zwerus in dit program
ma als gast optreden.
Tien voor negen volgt nl. de tweede van de
drie in coproduktie met de Belgische televi
sie vervaardigde zomershows, die als titel
dragen „Zomercarrousel". In de eerste za
gen we Undine von Medvey en Boyd Bach-
man. Deze keer treedt als voornaamste ster
op het Engelse zangeresje met de jongens
achtige stem Helen Shapiro. De Waalse te
levisie maakte deze show, waarin men ver
der o.m. kan kijken naar de Delta Rhythme
Boys, Gerard Sety, Georges Holmes, Les
Frèdiani, Vinicio, Sadi en natuurlijk het or
kest van Henri Seghers. De drie shows
werden kort na elkaar opgenomen in het
Casino van Knokke, hetgeen mogelijk was
door de samenwerking tusen de drie organi
saties. Na de show Hitchcock. „De logé"
heet deze aflevering vol spanning. De avond
wordt besloten met de Nederlandse bijdrage
aan het muziekprogramma Gouden Klan
ken. Het Nederlands Kamerkoor o.l.v. Felix
de Nobel vertolkt zeventiende eeuwse mu
ziek in het museum Amstelkring (o.l.v. Op
Solder) in Amsterdam. Het programma
werd eerder uitgezonden op de avond van
de moord op president Kennedy.
Tennessee Williams
WOENSDAG. Top of Flop komt om half
acht uit het Brabantse Luyxksgestel.
Na het Journaal en Achter het Nieuws een
aflevering van de Perry Comoproduktie
Happy, ofwel de luidop denkende baby,
wiens ouders avonturen beleven in de stijl
van de reeds veel langer draaiende Dick
van Dykeshovv. Een kwartiertje muziek
brengt vervolgens het trio van jazzviolist
Frans van Bergen. Nadat Jan Blokker een
blik heeft laten werpen in zijn Filmvenster
wordt de woensdagavond besloten met een
eenacter „Mooney's kid don 't cry", ofwel
„Mooney's jongen huilt niet". Het is een
van de vele korte toneelstukken van de be
kende Amerikaanse schrijver Tennessee
Williams, waarin het hoofdmotief net als
in vrijwel alle stukken van Williams
wordt gevormd door de eenzaamheid van
de mens, ondanks de vele contacten die hij
in zijn leven onderhoudt. Mooney is een jon
geman, die dreigt onder te gaan in de mas
sa van de wereldstad. Hij vlucht uit de wer
kelijkheid door een huwelijk aan te gaan.
Maar zelfs dat is niet in staat om zijn een
zaamheid op te heffen. Hij heeft geen wer
kelijk contact met zijn echtgenote; ze leven
langs elkaar heen. Het echtpaar wordt voor
de camera's gezet door Jules Croiset en
Sonja Brill, twee jonge tonelisten, die ook
in het werkelijke leven man en vrouw zijn.
Klederdrachren
DONDERDAG. Een interessant middag
programma voor de vrouwen. De
K.R.O. vertoont dan nl. een N.B.C.-docu-
mentaire over Parijs, stad van de haute
couture. De kijksters krijgen een blik ach
ter de schermen bij de voorbereiding voor
een nieuwe collectie bij een van de grote
modehuizen van de Franse hoofdstad, nl.
Gardiru Om half acht The Flintstones. Fred
raakt zowaar verzeild in het casino. Jour
naal, Brandpunt en voor de tweede maal de
tien minuten zomerwedstrijd gaan vooraf
aan een programmaatje over klederdrach
ten in ons land. „Niet op z'n burgers", heet
het en men zal erin geconfronteerd worden
met enkele klederdrachten, zoals die heden
ten dage nog gedragen worden. Marken
bijv. „Als het je tijd is", is de titel van het
t.v.-spel van deze week. Het is een stuk
van Paul Osborn, gebaseerd op de roman
van Laurence Walk. De hoofdrollen worden
vertolkt door Hetty Beck, Carla de Raedt,
Fred Sterneberg en Hans Tiemeyer met z'n
zoon Hans. Zij zijn in het spel opa en klein
zoon. Het wordt een televisiedebuut voor
Tiemeyer jr. Het probleem van „Als het je
tijd is", is even simpel als werkelijk: bij
een auto-ongeluk zijn de ouders van een
jongetje beiden om het leven gekomen. Hij
wordt liefderijk opgenomen door zijn groot
ouders, die verder voor zijn opvoeding zul
len zorgdragen. Maar ja, oud en jong gaat
niet altijd even goed samen, waarbij nog
komt, dat vooral die opa een nogal excen
trieke figuur is, die er soms vreemde idee-
en op nahoudt. Het stuk speelt in een klein
stadje in Amerika.
weer zou zingen, maar die onlangs voor de
Nederlandse televisie haar rentree maakte
in het programma Havenmelodieën), Chris-
ta Williams, Cisca Kramer, Peter Garden,
Camillio Felgen, Donati en Los Jovaloya's.
Een uur en tien minuten duurt deze show,
die wordt gevolgd door Naked City, waarin
de zoon van een multimiljonair geen raad
weet met al het geld, dat hij van zijn vader
erft. Hij begint omdat hij denkt dat dit
gemakkelijker is dan vele industrieën te be
heren een nachtclub, die al spoedig van
een bedenkelijk allooi blijkt te zijn, waar
door hij wordt geconfronteerd met de Yew-
yorkse politie, zoals we die al weer een
heel poosje kennen uit deze serie. Gastrol
len worden vertolkt door Dennis Hopper en
Dorothy Mallone.
Lucy Ball
ZATERDAG. In het middagprogramma
eerst „Onder de loep" voor postzegel
verzamelaars, vervolgens „Kom er maar
eens voor", waarin amateurs een kans krij
gen te laten zien, wat ze kunnen, Memo en
de roeikampioenschappen uit Amsterdam.
Om half acht natuurlijk Barendje de Beer
en vervolgens Lassie. Na het Journaal de
Lucy-Ballshow. Grappen en grollen. George
Noordhof komt weer overvliegen uit Londen
om zijn volgende aflevering van „Hoe be
staat het" te presenteren. Deze keer staat
alles wat vliegt in de belangstelling, d.w.z.
de vogelwereld. Men zal zelfs een sprekende
spreeuw kunnen bewonderen. Ook wordt
het verband onderzocht tussen de vogels en
onze moderne vliegtuigen. De heer Gordijn
uit Rotterdam heeft een vliegtuigje met be
wegende vleugels geconstrueerd, dat hij zal
demonstreren. Hoe vinden trekvogels de
weg naar huis, is een volgende vraag, die
Noordhof zal beantwoorden. Verder is er
een vogeltje van maar een paar grammen
en een meneer uit Mechelen, die zijn duiven
allerlei kunstjes leerde.
Na al dit interessante populair-wetenschap-
pelijke nieuws een van die Amerikaanse
documentaires, die zo indringend allerlei
zaken aan de orde stellen. „Tien seconden
schokten de wereld" is een film over de A-
bom, die Hiroshima verwoestte. United Ar
tists t.v. reconstrueerde het bombardement,
legde aan de hand van authentieke gegeven
de voorbereidingen vast en sprak o.m. met
de bemanning van het vliegtuig, dat de
bom vervoerde. Aansluitend zal in de ru
briek Morgen is het Zondag, Jan van Hillo
beelden laten zien van Hiroshima nu, waar
aan hij de avondoverdenking vastkoppelt.
Oonmreis
VRIJDAG. Jos Brink en de Fouryo's met
hun aanhang zijn de beide partijen in de
uitzending W.I.M. (wedstrijd in muziek), die
het A.V.R.O.-programma vrijdagavond
opent. Als gasten werken mee The Harten
Sounds. De tieners en andere van show ge
charmeerde kijkers zijn daarmee nog niet
aan het eind. want na Journaal en Televi-
zier met o.m. beelden uit Indonesië, volgt
een groots opgezette showproduktie van In
tertel: een droomreis om de wereld. Een
reisbureau-employé en een serveerster uit
een expressobar worden verliefd op elkaar.
Dat resulteert in een denkbeeldige reis
langs tal van landen, zoals Italië. Frankrijk.
Brazilië, Oostenrijk, Griekenland en Ameri
ka. Voor de liedjes en andere ingrediënten
zorgt een keur van medewerkers, zoals de
tweelingzusjes Kessler, de chansonnière Co-
lette Derial, Evi Kent, Lolita (die een paar
jaar geleden bij een ongeluk zo ernstig ge
wond raakte, dat men dacht dat ze nooit
Vrüdag augustus hei «ntertelpro-
gramma: Een droomreis om de we
reld. Lolita, in Duitsland reeds een
enorm succes, zal ook hedenavond
voor vele Nederlanders een openba
ring blijken te zijn.
