'n klasse apart!
iBSHft
vaderdag 21 juni
geef vader een boek
„Trommelaeren van Roesendaele": keurig
keurkorps dat wereldvermaardheid kreeg
O K PITTIGE
SIGARETTEN 1,25
s
Versluis evenaarde
tienkamprecord
HOE DE VLISSINGSE DIAKENEN
IN 1737 DE POT VERTEERDEN
lp
GYMNASTIEKVERENIGING V.Z.O.S.
TE YERSEKE BESTAAT 70 JAAR
WOENSDAG 17 JUNI
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
T
(Advertentie)
„Schiet oew jas toch effe uit",
roept een mannenstem, die een
Brabants accent verraadt uit de
keuken. „Ik kom zo", vervolgt
de stem, „eerst deze mannen
hier nog even aan het werk zet
ten". Door de geopende keuken
deur zijn een paar jongens te
zien, die bezig zijn met het repa
reren van enkele kleurige diep-
trommen. Er staat een man in
hemdsmouwen bij. Hij geeft
aanwijzingen. „U treft het, dat
hij thuis is want hij is eigenlijk
altijd op pad", vertelt de stevi
ge, grijzende dame, die ons en
kele ogenblikken tevoren heeft
binnengelaten. „Gaat U toch zit
ten", zegt ze naar een stoel ge
barend", „het kan nog wel even
duren, maar dan hebt U hem
ook eindelijk te pakken".
Mevrouw Laros want zo heet
onze gastvrouw is wel ge
wend aan het avondwerk van
haar man Cees, die een niet alledaag
se hobby heeft. Hij houdt er een vrije
tijdsbesteding op na welke wereld
vermaardheid heeft gekregen. Cees
Laros hjj is de zes kruisjes reeds
gepasseerd maar doet nog zo ener
giek als een teenager kan zich de
geestelijke vader noemen van de
„Trommelaeren van Roesendaele", de
showband, die de hoogste waarde
ring heeft gekregen op het interna
tionale muziekconcours te Kerkrade.
En niet een maar zelfs twee keer
achter elkaar boekten de muzikanten
uit de Westbranbantse spoorstad de
ze fraaie resultaten. Dat was in 1958
en in 1962.
In Roosendaal is men er zo langza
merhand wel van doordrongen: hun
„Trommelaeren van Roesendaele" is
een keurkorps om trots op te zijn.
Cees Laros de harde werker ach
ter de schermen is ondanks alles
de eenvoud zelve gebleven. Onze
komst heeft hem zelfs een beetje la
ten tegensputteren. Eerlijk zegt hij:
„wfl houden niet zo van publiciteit.
Dat vinden we zogezegd te hoog ge
pakt". Even lijkt het erop, dat hij het
ons kwalijk neemt, dat zijn werk
zaamheden „aan de grote klok wor
den gehangen". Het is eigenlijk ner
gens voor nodig", zo gaat hij verder.
„Jeugdwerk is het meer niet". En
met dit commentaar had hij zich
voorlopig in de keuken teruggetrok
ken.
Na een smakelijk bakje „troost"
smelt dit verzet echter even hard
weg als de suikerklontjes in onze
gloeiende koffiekop en wil hjj toch
nog wel wat loslaten. Na dat ene uur,
waarin Cees Laros de roemruchte
„carrière" van „z(jn" band schetste,
weten we dat hij geen woord teveel
zegt als hij verkondigt: „Ik sta met
de band op en ik ga ermee naar bed".
Er klinkt bezorgdheid door in de
stem van mevrouw Laros, wanneer
zij ons terwijl haar man even weg
Is om wat bekers en gouden plakken
op te scharrelen toevertrouwt:
„Soms doet hij meer dan mooi voor
hem staat. Hij zou er 's nachts ge
woon voor uit bed komen". En toch
kan ze best begrijnen dat haar man
na het werk bij 'de Provinciale Noord-
Brabantse Electriciteits Maatschap-
maakten". weet hy zich nog te her
inneren. Wim nu 30 zorgde
voor de muzikale leiding en Laros
senior nam de organisatorische touw
tjes in handen. Omdat beiden het
werk alléén onmogelijk aankonden
werden nog enige geïnteresseerden
aangetrokken. Een beroepsofficier
van de luchtmacht werd belast met
het excercitie-onderricht. En toen be
gon het lieve leventje. „We waren
geen dag meer vrij", zegt Laros ter
wijl hij aan een koekje knabbelt,
's Zomers gingen we overal'heen en
in de winter hadden we volop werk
om het volgende seizoen voor te be
reiden. Zoals nu. Per seizoen treden
ontworpen muziekinstrumenten, die
vele duizenden guldens vertegen
woordigen: bedragen welke na moei
zame arbeid en met vele acties kon
den worden ingezameld.
Glimmend
we ongeveer vijfendertig keer op. En
dan tel ik de vele „voorstellingen" in
Roosendaal nog niet mee", verzekert
hij.
Dat de leden van de „Trommelaeren
van Roesendaele" bij elkaar zo n
240 Roosendalers die er een nor
male dagtaak op na houden maar
hun vrije avonden en weekenden toch
graag over hebben voor hun korps
tijdens de regelmatig terugkeren
de repetities duchtig aan de tand
worden gevoeld, wordt duidelijk wan
neer men een oefening meemaakt.
„Sinds wanneer wordt er in de hou
ding gesproken" klinkt het geïrri
teerd uit de mond van directeur Wim
Laros. „Dat doeri we nog eens een
keer over. Vier tellen vooraf
ja!" Tromgeroffel dreunt over het
sportveldencomplex. De „Trommelae
ren van Roesendaele" hebben zo
juist voor de zoveelste keer de „Van
Mallandmars" ingezet. We denken nu
niet meer zo licht over de repetities
van dit korps. Ze zijn inderdaad be
slist niet mals. Het is een kwestie
van herhalen corrigeren en nog eens
verbeteren. Uren aan een stuk. Va
der en zoon Laros en excercitieleider
Christ Bos uit Nijmegen eisen veel
van hun mensen. Het is niet gauw
goed. Maar elk optreden is dan ook
af.
Wim Laros, die alle muziekstuk
ken zelf schrijft, denkt samen
met de instructeur de figuren
uit, welke tijdens de demonstraties
door de muzikanten moeten worden
gevormd. Variatiekunst en superieu
re discipline van de leden: dat zijn de
onmisbare ingrediënten, die elke
show telkens weer tot een belevenis
maken en ervoor zorgen, dat de ogen
van het publiek verzadigd worden
aan een boeiend kijkspel. Daar dra
gen de fraaie tunieken in vrolijken
moderne kleuren in niet geringe mate
toe by. Al even bijzonder zijn de zelf
Wanneer het korps zich bij een be
paalde gebeurtenis in het gala-uni
form aan het publiek presenteert,
kan men er van verzekerd zijn, dat
kleding en verdere uitmonstering van
de muzikanten tot in de puntjes ver
zorgd zijn. „Daar hebben we van het
begin af flink achteraan gezeten",
vertelt Cees Laros. „We zorgen er
voor dat de schoenen altijd glimmend
gepoetst zijn, er loopt er niet een bij
met te lange haren, we letten erop
dat de rouwrandjes onder de nagels
weg zijn als we optreden: kortom de
„trommelaeren" zijn als ze in „func
tie" in het openbaar verschijnen om
door een ringetje te halen".
"Hoogtepunten in de geschiedenis?
„Dat is moeilijk te zeggen", mom
pelt Laros en er vormen zich diepe
rimpels in zijn voorhoofd. „Het is al
tijd weer even boeiend". Natuurlijk
waren die successen in Kerkrade ge
weldig'. Trots toont hij de gouden
„.„s nPn medailles die de Roosendalers samen
vooraf raet beste complimenten van de
vooraijury uit Limburg weghaalden.
Een foto aan de muur in de huiska
mer van de familie Laros herinnert
aan het bezoek dat koningin Juliana
enkele jaren geleden aan Roosendaal
bracht. Goed opgeborgen is het ven
del, waarover de vorstin liep toen zij
het gemeentehuis binnenstapte. En
dan zjjn er natuurlijk de vele reizen
naar het buitenland.
afzetting om de „blouson rouges" toe
schreef het met vette koppen: „een
te juichen. „La tribune de Genève"
défilé van het Zwitserse leger viel
erbij in het niet". Diverse malen re
gistreerden de koele ogen van de t-v.-
camera's voorts de verrichtingen van
de Roosendaalse muzikanten. Vader
en zoon Laros hebben voorts plak
boeken vol schriftelijk applaus. Ver
slagen waarin men steeds dazelfde
zinnetje kan tegenkomen: „Het was
de meest klank eb kleurrijke show
die we hier ooit zagen". Trouwens in
al die verslagen klinkt een juichtoon
door. Tot de laatste punt achter de
laatste zin.
Invitaties
tweedaags bezoek aan Genève op
uitnodiging van het stadsbestuur
daar. Een duizendkoppige menigte
doorbrak van puur enthousiasme de
Op het adres Bredascheweg 131 zijn
nu al de uitnodigingen voor het ko
mende seizoen aan het binnenkomen.
Daar zijn weer diverse aanvragen bij
uit het buitenland. Dergelijke bezoe
ken die dikwijls langer dan een dag
duren, kosten de leiders van dit we-
werkgever van een lid van deze band
ziet zijn ondergeschikte graag voor
een dag of wat naar het buitenland
vertrekken op een moment dat het
het bedrijf nog niet aan de vakantie
periode toe is. En dan moet er ook
nog ernstig rekening gehouden wor
den met de eisen van bezorgde ouders
en leraren, die vrezen dat het school
werk in de verdrukking komt als de
'jongens er met de band tussenuit
trekken.
„Eigenlijk zou ik over onze toekomst
plannen nog een aardig boekje kun
nen opendoen", doet Cees Laros ge
heimzinnig als we afscheid nemen.
„Maar dat hou ik nog liever voor
mezelf. Ik kom er nog wel eens op
terug", grijnslacht hij. En met deze
groet vol vraagtekens worden we
weer de stormachtige avond inge
stuurd.
De Middelburgse atleet Piet Versluis
van Dynamo heeft voor een merkwaar
dige rècordevenaring gezorgd. Tijdens
tienkampwedstryden In Tilburg, die za
terdag en zondag jl. gehouden werden en
waaraan twintig van de beste Neder
landse atleten deelnamen, evenaarde
Versluis zijn in september van het vorig
jaar gevestigde Zeeuwse record. Evenals
vorig jaar bereikte de Dynamoatleet in
Tilburg een totaal van 4931 punten,
waarmee h\j de zevende plaats bezette.
De resultaten van Versluis op de diverse
nummers zijn: 110 meter horden: 16.8
sec. (458 punten), discuswerpen: 33."
meter (467 p), polstokhoogstrlngen:
meter (328 p), speerwerpen: 50.62 meter
(540 p), 1500 meter: 5.08.2 sec. (210 p),
100 meter: 11.6 sec. (707), verspringen:
6.36 meter (602 p), kogelstoten: 11.98
meter (589 p), hoogspringen: 1.60 meter
(589 p) en 400 meter: 56.sec. (555 p).
Dit Zeeuwse record is stellig nog voor
verbetering vatbaar, daar Versluis de
110 meter horden reeds sneller gelopen
heeft, terwijl hij ook met de kogel nog
tot betere prestaties in staat is.
Boete voor niet of te laat komen
Met hoenders,
speenvarken
en spinazie
den de diakenen van Vlisslnge:
in vroeger tijd de pot, die gevormd
was uit boeten voor het niet of te
laat verschenen op de bijeenkomsten.
Dit festijn werd daarom ook wel ge
noemd „Meysmaeringe".
Als een vereniging of college een be
paald doel wil bereiken dienen de
vergaderingen zoveel mogelijk be
zocht te worden. Dat was vroeger
evenzo, dus ook de kerkeraadsverga-
deringen. Te Vllssingen bestond in de
81e eeuw de kerkeraad uit 35 leden: 7
predikanten, 14 ouderlingen en 14 dia
kenen. Naast de gezamenlijke ver
gaderingen kwamen de diakenen ook
afzonderlijk samen voor meer intieme
bespreking van de diakonale aange
legenheden. Opdat die vergaderingen
maar goed bezocht zouden worden
was er een boetestelsel. Ook in andere
Walcherse kerken was zo'n drang tot
trouw bezoek, zelfs nog in de 19e
Gezellig
Daar zal Cees Laros zo'n acht Jaar
geleden alleen nog maar van ge
droomd hebben, toen hij na een
Ujdje op zijn eentje met de plannen
te hebben rondgelopen, besloot om
samen zijn zoon Wim, die later in
het korp3 letterlijk cn figuurlijk zo'n
voorname partij zou gaan blazen
een muziekgezelschap op te richten.
„Met 23 man zijn we hier in de keu
ken begonnen. We repeteerden met
muziekinstrumenten, die we zelf
D.O.S. IV ontging
het kampioenschap
DOS IV heeft het in haar laatste com
petitiewedstrijd niet tot een kampioen
schap kunnen brengen. Na winst in dc
thuiswedstrijd ging do uitwedstrijd te
gen BTCI IV met 62 verloren, waar
door de Bredanaars aan do promotie
wedstrijden mogen gaan deelnemen.
DOS V ging de in knock-out promotie
wedstrijd tussen de vijfde-klaskampioe
nen met 62 ten onder tegen het eerste
team van de Oudenbosche T.C. De jeugd
van Schelde won inet 43 van de jeugd
van Halve Maantje uit Goes.
BTCI IV—DOS IV 6—2. Enkelspelen:
J. Verhagen—J. Gasille jr. 3—6, 7—9;
E. Cosijn—I. Gasille sr. 62, 60: me
vrouw Overingmejuffrouw J. Gasille
61, 62; mejuffrouw Bavingsme
vrouw Gasille 75, 75. Dubbelspelen:
Verhagen/CosijnGasille sr. en jr. 1-6,
46: mevrouw O vering/mejuffrouw
Bayingsmevrouw Gasille/mejuffrouw
Gasille 86, 36, 63; mejuffrouw
Bayings/Verhagen—echtpaar Gasille 6—
2. 62; mevrouw O vering/Cosijnmej.
Gasille/Gasille jr. 7—5, 7—5.
DOS VOudenbosse TC I 26. Enkel
spelen: H. VervaatR. den Hartog 5—
7, 16; C. WondergemF. Braat 36,
57; mej. W. Ferwerdamevr. J.
Brand 6—3, 46, 6—S: mej. E. Ots—
mej. I. v. d. Velden 36. 36. Dubbel
spelen: Vervaat/ WondergemP. Brand,'
Den Hartog 26, 06: mevrouw J.
Hermsen/mej. Ferwerdamevr. Brand/
mevr. Den Hartog 6—4, 86; mej. Ots/
Vervaatmevr. Brand/Den Hartog 2—
6. 26: mevr. Hermsen/Wondergem-
mej. v. d. Velden/C. van Spaendonck 5-
7. 1—6.
Juniorencompetitie 't Halve Maantje-
De Schelde 34. Enkelspelen: F. Stok
vis—B. Kats 6—2, 2—6, 6—8:
ScheersTh. Alewijnse 63, 46,
6; mej. L. Duvekotmej. J. Bennis 6
1, 46, 62; mej. S. Hagemej. G.
But 36, 36. Dubbelspelen: Stokvis/
FrantzenKats/Alewijnse 810. 46;
mej. Duvekot/Scheersmej. J. Bennis/
Kats 68, 64, 62; mej. Hage/ Frant
zenmej. M. But/Alewijnse 63, 64.
Grote tour weer
voor de radio
(Van onze radio en t-v.-redactie)
De A.V.R.O., K.R.O. en VARA, die de
afgelopen jaren in hun radio-program
ma's alleen aandacht hebben geschon
ken aan de zg. Kleine Ronde van Frank
rijk, „De Tour de l'Avenlr" hebben be
sloten dit jnar rechtstreekse reportages
te verzorgen van de Grote Tour de
France.
Er komen 45 uitzendingen, die alle wor
den gemaakt door Leo Pagano. De serie
begint zondag a.s. om 20 minuten voor
elf 's avonds voor de A.V.R.O.-micro-
foon met een voorbeschouwing. Tot en
met 14 juli zijn vervolgens afwisselend
op Hilversum I of op Hilversum n om
half vijf dan wel om vijf uur 's middags
reportages van de finish van de diverse
etappes te beluisteren: met later op de
avond of wel omstreeks kwart voor acht
dan wel na het nieuws van half elf i
korte nabeschouwingen.
Viering op zaterdag 27 juni a.s.
Opgericht op 24
december 1894
De gymnastiekvereniging V.Z.O.S. te
Yerseke viert zaterdag 27 juni het 70-ja-
rig bestaan. Ter gelegenheid van dit ju
bileum is er een uitgebreid feestpro
gramma opgesteld. Van half elf tot half
twaalf is er een receptie in restaurant
Nolet, om twee uur volgt er een officieel
ontvangst door het gemeentebestuur,
terwijl op hetzelfde tijdstip de aan de
massale turndemonsfraties op het ge
meentelijk sportterrein die worden
gegeven van drie uur tot half zes
deelnemende verenigingen een mars
door de gemeente zullen maken. Van
ven tot negen 's avonds is er een gala
demonstratie en om negen uur zal de
muziekvereniging „Mozart" een taptoe
verzorgen.
V.Z.O.S. werd opgericht op 24 december
1894. Er werd met de repetities begon
nen in de herberg van de heer Van Wa-
geningen. die stond op de plaats waar
thans bakkerij Filius is gevestigd, tegen
over het gemeentehuis. De repetities
stonden onder leiding van de heer
Talsma, destijds drukker bij de firma
Van de Peyl. Het eerste bestuur bestond
uit de heren J. Talsma, A. v. d. Jagt, M.
Reijnhoudt, A. Nolet en J. Harthoorn.
De vereniging telde toen een tiental le
den. De eerste twintig jaren tot aan de
eerste wereldoorlog was dc vereniging
zeer actief, vooral op athletiekgebied.
Er werden veel prijzen behaald en me
dailles gewonnen in en buiten Neder
land. Inmiddels was de leiding in han
den gekomen van eerst de heer Nolet
en vervolgens van de heren Jac. van Bo
ven en L. Kramer. Na de eerste wereld
oorlog kwam er echter e<jn periode met
veel tegenslagen. Vanaf 1918 tot 1930
was de vereniging kwijnende met zelfs
perioden, waarin zo goed als niets meer
aan de gymnastiek werd gedaan. Na
1930 werd V.Z.O.S. nieuw leven ingebla
zen. De heer Joh. Everse nam de leiding
op zich terwijl er opnieuw contact werd
gezocht met het K.N.G.V. Langzamer
hand begon V.Z.O.S. weer op gang te
komen en was omstreeks 1940 uitge
groeid tot een vrij behoorlijke vereni
ging. In de meidagen van 1940 werd het
archief van V.Z.O.S. ten huizen van de
toenmalige secretaris, de heer Goeman,
volledig verwoest, zodat alle bekende ge
gevens van vóór 1940 door informatie
MEER DAN J000 BANKEN EN BIJKANTOREN AANGESLOTEN BIJ DE COÖPERATIEVE CENTRALE RAIFFEISEN-BANK TE UTRECHT
en onderzoek zijn verkregen. Tijdens de
laatste wereldoorlog berustte de leiding
bjj de heren N. Gelok uit Goes en Jac.
MoL Zij wisten onder vaak uiterst moei
lijke omstandigheden de vereniging bij
elkaar te houden en op te werken tot
een behoorlijk peil.
In 1944 trad weer een gedwongen
rustperiode in en toen in maart 1946
weer werd begonnen was het de heer
P. Sturm uit Goes die de hoofdleiding
kreeg opgedragen en die met enkele
assistenten de vereniging weer een
flinke zet in de goede richting gaf.
Toen werd de grondslag gelegd voor
het verdere uitgroeien van V.Z.O.S.
In 1953 stelde de heer Sturm zijn functie
beschikbaar in verband met zijn leeftijd.
De leiding kwam in handen van de heer
P. J. van Boven uit Yerseke, die reeds
vanaf 1946 als zjjn voornaamste assis-
ten fungeerde en die tot op heden al
meer dan tien jaar de hoofdleider van
de vereniging is.
Veel leden
Nu is V.Z.O.S. uitgegroeid tot een ver
eniging met ver over de driehonderd le
den. Zij heeft in alle facetten van gym
nastiek de laatste jaren veel van zich la
ten horen. Veel prijzen werden er be
haald In bondswedstrijden, kringwed
strijden en verenlgingswedstrjjden. ter-
wijl zij ook in de kenrturnerij een ge
ducht woordje meespreekt, omdat
laatste jaren V.Z.O.S. door dames en
heren vertegenwoordigd wordt in
Zebra-trainingsgroepen, terwijl zelfs en
kele dames en een heer de laatste jaren
deel uitmaken van de jeugdkorpsen
het K.N.G.V. en V.Z.O-S. vooral mede
daardoor landelijk een goed bekende
vereniging is.
Sedert 1953 werden door 892 leden met
goed gevolg de vaardigheidsproeven af
gelegd en sinds 1955 door ongeveer 450
jeugdleden de jeugdproeven.
De vereniging heeft momenteel één kleu
terafdeling, acht meisjes- en drie jon-
gensafdelmgen, drie dames- en een he-
r.enafdeling. Het aantal lesuren bedraagd
negentien per week, welke onder hoofd
leiding staan van directeur Van Boven,
die wordt geassisteerd door bijna twin
tig leid(st)ers en voorturn(st)ers.
Aan de galademonstratie van zaterdag
avond 27 juni werken mee de turnsters
Thea Belmer uit Amsterdam, Neder
lands kampioene. Janny Vïerstra uit
Huizem, Nederlands jeugdkampioene.
Mia van de Plasse en Marianna van de
Plasse van V.Z.O.S.. Lilian Claes uit
Hasselt, Belgisch kampioene en Chris
tian Goethals uit Brugge, Belgisch
jeugdkampioene en de turners Ben Ver-
mandel uit Sas van Gent, Nederlands
jeugdkampioen, Alex Knip uit Hoorn,
Cor Meesters uit Bergen op Zoom, Jan
de Wee van V.Z.O.S. en Pierre Ver-
meersch uit Sas van Gent.
De grootte der boeten zal wel onge
veer overal gelijk geweest zijn. Zo
moest volgens de notulen van de
kerkeraad te SerooBkerke (W) de
diaken die zonder wettige reden ver
stek liet gaan fl,betalen. Kwam
hjj een kwartier te laat, was het f 0,10
was het een half uur 10,25. Men be
denke dat het geld vroeger veel meer
waarde had dan tegenwoordig.
Na verloop van één jaar bedroeg
het boetegeld te Vlissingen, dat
in een afzonderlijke pot werd be
heerd ongeveer 100 gulden. Met dit
geld, dat feitelijk hun eigendom was,
werden door de diakenen enkele ge
zellige maaltijden gehouden. Hierbij
was het boetestelsel niet van toepas
sing. Dat was te begrijpen, omdat
alle 14 diakenen zorgden op tijd aan
wezig te zijn. In de Waalse of Franse
kerk te Aardenburg werden hun vrou
wen ook uitgenodigd, mogelijk ter
verhoging der gezelligheid maar ook
ter vergoeding van het gemis van het
huiselijk samenzijn ais hun mannen
naar de vergaderingen waren.
Tot de genietingen des levens behoort
van ouds lekker eten en drinken. De
Vlissingse diakenen waren niet te
vreden met één of twee maaltijden
maar met zes. Op donderdag en vrij
dag werd des middags en des avnoas
DOOR B. J. DE MEIJ
gegeten, verder op de daaropvolgende
zaterdag en zondagavond. Zoveel mo
gelijk waren de maaltijden verschil
lend. Daar er nog geen aardaopels
werden gegeten en er niet zoveel va
riatie was in groenten als thans zal
het tegenwoordige menu in een Grand
Hotel er wel anders uitzien dan de
spijskaarten van de maaltijden der
Vlissingse diakenen.
Menu
Bij de eerste maaltijd op donderdag
middag kwam op tafel: Een schotel
met potage (d.i. groentesoep): Idem
met gezouten vlees; Idem met 4 kop
pels gebraden hoenders; Idem met
een lamsvoorkwartier (4e deel van
een lam); Idem met een gebraden
speenvarken: Idem met gestoofde
spinazie; Idem met gestoofde krop
salade; Idem met platte boontjes en
doperwten; Idem met gesneden krop
salade; Twee schotels met kappers
komkommers, citroenen enz. Ver
der de benodigde hoeveelheden tarwe-
en wittebrood, koekjes, beschuit, thee
en confituren.
de volgende maaltijden. Dan werd
nog opgediend: gekookte ham. gebra
den ossenribben, gerookte en gebak
ken tong, rookvlees, gebraden duiven,
asperges, radijs kaas. amandelen, ro
zijnen. oliekoeken flenzen kreeften,
kreukels, garnalen, saucisen pudding,
vla en een amandeltaart. Natuurlijk
werd dat alles over de zes maaltij
den verdeeld, zodat er variatie was.
De Vlissingse diakenen deden echter
nog meer dan lekker eten en gezel
lig praten: want de leverancier van
de maaltijden moest ook zorgen voor
pijpen. tabak en kaarten. Tot hun eer
moet gemeld worden dat er geen bier
wijn óf andere sterke dranken we
den gebruikt, 's Middags moest „groe-
van een of ander logement ge
houden. De eigenaar hiervan moe6t
ook zorgen voor kaarsen, serviezen,
servetten, tafellakens glazen enz.
In 1737 was de leverancier Relnler
Grashoff voor 15 pond of 90 gulden.
Hoe was het mogelijk?
