PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT PRINSES IRENE EN PRINS CHARLES HÜGUES GEHUWD IN OUDE ROMEINSE BASILIEK GOES WACHT OP HAVENINDUSTRIE-ADVIES POLITIE KON BELANGSTELLENDEN NIET DE BAAS Enthousiaste menigte vertrapte bij vertrek bruidssluier telefoongesprek met haar ouders reansme Groep dienstplichtigen vervroegd naar huis Kardinaal Giobbe las brief van paus voor Uitbreiding van terreinen staat nu op stapel 207e jaargang - no. 102 WAARIN OPGENOMEN DE M1D D ELBU RGSE, VLISSING S E, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Directie F van de Velde. F B. den Boer er Walstraat R8-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508, 2911; Zierikzee: red. tel 2425. ndm tel. 2094 W. de Pagter. HoofdredactieW Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 75 cent idv 3647/3643); Middelburg; Markt 51. tel. 3841 (b.ee red 2078/3169, adv. 2375», Gws: Gr. Markt 2. I Adv. pr. 32 ct. p. mm. Min. p. adv. 4.80. Ingez. mèd. 3 tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 32 ct. p. regel r Donderdag 30 april 1964 Haak liet een steek vallen Pagina 7 Kunstschilder bood Prinses Irene had Socialistisch prinses Irene schilderij aan (Van een speciale correspondent) Onder de vele Nederlanders die zich gistermorgen in de basiliek van Santa Maria Maggiore bevon den, was de 32-jarige amateur kunstschilder A. Musquetie uit Amsterdam. In keurig jaquet met grijs vest vertelde hij me. dat hy dindsdagmiddag in het Grand Ho tel door prinses Irene was ont vangen. „Het duurde nog geen vjjf minuten", zei hij. „Ik was uit Ne derland gekomen om het bruids paar een door mijzelf geschilderd portret aan te bieden. Nee. noch prinses Irene noch haar man heb ben voor mij geposeerd. Ik heb beiden van foto's af gekopieerd en ik dacht dat de gelijkenis niet slecht was". De jongeman wist kennelijk niet dat hij de enige Nederlander was die in de suite van de prinses was doorgedrongen. Onbevangen en met een zwaar Amsterdams ac cent vertelde h(j, dat hjj een leuk gesprekje met ae prinses had ge had. Zij had hem verschillende ke ren uitvoerig bedankt en het ca deau bij de andere geschenken in de kamer gezet. Koningin Juliana en prins Bernhard heb ben gistermorgen vroeg een telefoonge sprek gevoerd met prinses Irene in Ro me. Het gesprek vond plants op verzoek van prinses Irene, zo heeft de rijksvoor lichtingsdienst medegedeeld. De particulier secretaris van de koningin heeft gisteren medegedeeld, dat H. M de I Koningin aan mej. M. C. C- Wijnen op haar verzoek eervol ontslag heeft ver leend uit haar functie als particulier secretaresse van prinses Irene, onder dankzegging voor al hetgene zij in die functie ten dienste van het Koninklijk Huis heeft verricht Mej. Wijnen blijft haar functie van particulier secretaresse van prinses Beatrix en prinses Margriet vervullen. Velen hebben zich gearm zo ls ons gebleken met jsische kolderverhaal, dat ..Trouw" hebben ontleend van gisteren). Twee auteurs hebben een fraai bo< gedaan én over Vlissingcn Koninklijke Maatschappij de". Zo gaat dat in de kapil wereld i Russische ordi in de straten van men een vrouw ho al sedert vanmorj geten". Jammer. torj tige 2800 MAN PER 1 JULI Aan circa 288 dienstplichtigen van de territoriale lichte luchtdoelartil lerie, het korps commandotroepen en de compagnieën Van Heutz zal met ingang van 1 juli 1964, onge acht hun diensttijd, groot verlof na eerste oefening worden verleend. Hiertoe is besloten hij K.B. van 24 april 1964 no. 8. Deze maatregel is een uitvloeisel van de reeds eerder genomen beslissingen tot opheffing van de territoriale lichte luchtdoelartillerie, tot vermindering van de parate sterkte van het korps com mandotroepen en tot inkrimping van het aantal hewakingscompagnieën Van Heutz. Het wisselen van de ringen tijdens de plechtigheid in de kerk. De met de afwikkeling verband houden de werkzaamheden bij de op te heffen en in te krimpen onderdelen van de Ko ninklijke Landmacht, zullen naar het zich laat aanzien, op 1 juli 1964 voltooid kunnen zijn. waarna er voor het daarbij ingedeelde dienstplichtige personeel geen taak meer zou zijn. Dienstplichtigen var, deze onderdelen, die reeds vóór i juli 1964 met groot verlof of met klein verlof in afwachting van groot verlof naar huis i zouden gaan. vertrekken uiteraard op de eerder voor hen vastgestelde tijdstippen. Dienstplichtigen van de genoemde onderdelen, voor wie de eerste oefe ning nu op 1 juli 1964 eindigt, maar die reeds eerder kunnen worden ge mist, zullen reeds vóór die datum met klem verlof in wachting van een per 1 juli 1964 te verlenen groot verlof vertrekken. Bij de territoriale lichte luchtdoelartllle- rie geldt de maatregel zowel voor het dienstplichtig personeel van de afdelin gen, als voor dat van enkele detache menten en transportpeletons en de staf- batterij van het commando lichte lucht doelartillerie. kans hebben gem zuimd te melden dat de Vlissingse Walstraat is genoemd naar Wallstrcet in New York. het bolwerk en sym bool, 2oals wij allen weten, van de kapitalistische geldwolven. Misschien wil een gedienstige ziel de auteurs via de geëigende kanalen nog eens op deze omissie wijzen Wij zelf kunnen dat moeilijk doen: onze bureaus zijn namelijk sinds jaren in diezelfde Wal straat gevestigd en we voelen ons daar zo thuis, dat we alleen daar door a! aan het verkeerde kantje staan Maar goed: in Rusland kan men nu in romanvorm lezen welk een schandalige troep het In Nederland in het algemeen en VlSssingen in het bij zonder is. Waarom zou men zich over deze voorlichting verwonderen? Zij past immers voortreffelijk in het daarginds zo gebruikelijke schema: in de kapitalistische landen is het een zootje, in de proletarische landen een paradijs. Maar de feilen dan? Ach, wat zijn feiten? Feiten beginnen pas een waarde te krijgen door ze in een bepaald verband te plaatsen, door ze een functie te geven in een groter ge heel. En dat grotere geheel is in dit geval de interpretatie van de Russische com munist volgens zijn marxistische levens beschouwing. En nu kan men we! zeg gen, da: een dergelijke interpretatie van de feiten in strijd is met de wer kelijke toestand, geen orthodox com munist zal dit een redelijk argument vinden. Zijn levensbeschouwing en de partijlijn zijn onaantastbaar. Als zou blijken, dat de interpretatie, die hij van allerlei feiten geeft, niet in over eenstemming zou zijn met een waar neembare werkelijkheid, dan is dat niet vervelend voor zijn opvatting, maar voor de feiten. Waarheid en werkelijkheid zijn immers onderge schikt aan de interpretatie, aan de levensbeschouwing, aan wat de partij zegt. Aldus gezien is dit boek voor de Russen vermoedelijk een heel plausibel werk. Van onze speciale verslaggevers). ROME. Om 11.36 uur gistermorgen, onmiddellijk bij het be gin van de pontificale mis in de eeuwenoude basiliek Santa Maria Maggiore is prinses Irene Emma Elisabeth (kardinaal Giobbe noemde als laatste naam „Isabella") der Nederlanden prinses van Bourbon Parma geworden. Met het wederzijds uitgesproken „Si" dienden de 34-jarige prins Charles Hugues en de tien jaar jongere Nederlandse koningsdochter elkaar het sacrament van bet huwe lijk toe. Hun woorden waren in de oude kerk nauwelijks hoorbaar voor de honderden vertegenwoordigers van oude Europese aristo cratische geslachten, prelaten, vrienden en persvertegenwoordi gers die in de intieme Borghese kapel van de basiliek geen plaats hadden kunnen krijgen en gezeten waren in het hoge middenschip van de kerk. Heel duidelijk daarentegen waren zij hoorbaar in het verstilde ver trek van kasteel Warmelo in Diepenheim waar koningin Juliana en prins Bernhard met hun andere dochters en prinses Armgard rond het televisietoestel de uitzending van het huwelijk in eenzaamheid van hun dochter tot in ieder detail aandachig volgden. Vrijwel tol het moment waarop de ge sluierde, in een wolk van zeer flatteren de oude kant door Pierre ïtalmain ge klede prinses de basiliek binnenschreed, was onbekend aan wiens arm zij ten slotte naar de kapel zou schrijden. En kele uren voor het huwelijk wist een van de ontelbare woordvoerders die de Bour bon Parma's omringen weer met stellig heid dat niet prins Xavier, maar prins Charles Hugues zelf de bruid naar het altaar zou leiden. Een ander lid van dit korps proclameerde vrijwel tezelf- dertijd dat er geen sprake van was, dat Irenes vriendin Quirina Laman Trip als j een van de drie getuigen van de bruid; zou optreden. Het was inderdaad aan de arm van haar a.s. echtgenoot, dat de prinses de hoge basiliek betrad Daarentegen bleek de andere woord voerder minder goed ingelicht. Want bij aankomst in de basiliek bleek Quirina Laman Trip zich wel degelijk onder de drie getuigen van Irene te bevinden. Wilhelmus Slechts met de grootste moeite slaagde prinses Irene er bij aankomst bij de ba siliek in. de auto te verlaten zonder haar kostbare toilet en de lange ragfijne sluier te beschadigen. Toen de beroemde Spaanse organist Sagasta om even over elf het Wilhelmus inzette was dat voor de honderden belangstellenden voor de basiliek het sein geweest op vele plaat sen te pogen de keten van politieman nen te doorbreken. Onder de tonen van net Wilhelmus, onmiddellijk overgeno men door honderden Nederlanders, die zich in en buiten de basiliek bevonden, schreden prinses Irene en prins Charles Hugues door monumentale ingang van de basiliek Het bruidspaa. de prinses aan de rechterarm van prins Charles hield stil aan het begin van de rode loper in het brede middenschip, kennelijk uit: reverentie voor het Nederlandse volkslied dat door de honderden Ne-, derlanders in de kerk luid werd mee- gezongen. Daarna wandelde het jonge paar' langzaam verder naar de nauwe in gang van de kapel der Borgheses. Daar achter het zware smeedijze ren nek hadden de speciale geno digden plaatsgenomen. Terwijl het bruidpaar plaats nam zette de Spaanse organist het ..Halleluja" van Handel in, zoals door prinses Irene was verzocht, en muziek van Bach en Sacta de Torres. Prinses Irene, die links van prins Char les Hugues had plaats genomen, keek ernstig en vooral strak voor zich uit. Links van de prinses hadden haar ge tuigen plaats genomen: prins Eduard de Lobkowitz, de hertog van Braganza en freule Quirina Laiuan Trip. Rechts van prins Charles Hugues, gekleed in rok en getooid met de orde van het Gulden Vlies, zijn getuigen: prins Sixte Henri van Bourhon Panna, prins Louis van Bourbon Parma en de Cariist prof. José Maria Yaliënte, die op het laatste ogenblik aan de getuigen was toege-1 voegd. Voor de zitplaatsen van prinses Irene en prins Charles Hugues lagen twee kleine rode kussens- het kussen van prinses Irene droeg de Nederlandse vlag en het kussen van prins Charles Hugues de Spaanse vlag. Het we ihten was op <ie komst van kar-| dinaal Giobbe die de huwelijksmis zou opdragen eu de huwelijksceremonie zoul voltrekken. De kardinaal werd in de niet gezongen mis bijgestaan door de kapit- telhèren Aluffie Pintini en Sormanti.i Hoewel het geen gezongen mis was wer- den er door leden van de Sixtijnse kapel toch enige liederen gezongen. In de Internationale Spectator heeft deze week een bespreking gestaan van het bewuste boek. geschreven door drs. M. P. van den Heuvel, we tenschappelijk ambtenaar van het Oost-Europa-instituut van de Amster damse Universiteit. Deze bespreking is meer een samenvatting van een beoordeling, maar in de laatste ali nea wordt de kern van de zaak ge formuleerd. Drs. Van den Heuvel zegt namelijk: „De schrijvers hebben du» na hun ver blijf in ons land een boek geschreven dat uiteraard geheel beantwoordt aan de Russische opvattingen over hoe het Sn een klein „kapiialisii'ch" land moet toe gaan. Dat er hierbij to'n groot verschil optreedt tussen hun weergave en de wer kelijkheid. bewijst dat elk ..socialistisch realisme" nog geen realisme is" i Daarmee is eigenlijk alles gezegd. Wij herhalen nog eens: feiten interes seren de Russen niet. slechts de in terpretatie van deze feiten. Wat dat betreft doen ze ons denken aan de man. die terecht stond omdat hij dronken was geweest op de openbare weg. Toen de rechter vroeg of hij het tenlastegelegde erkende antwoordde de verdachte: ..Mijn vrouw was die dag jarig". Daarmee was voor hem de zaak af: het feit van de dronken schap was niet belangrijk voor hem omdat er een verontschuldiging was. zijn vrouw was immers jarig geweest. Zo is het ook met de auteurs van dit Russische boek: hun verdraaiingen zijn volstrekt geen leugens, welneen. het gaat hier om bijdragen tot de so cialistische strijd. En bovendien: wie zoals één van de auteurs jarenlang in een kapitalistische maatschappij heeft geleefd, mag wel eens tonen dat hij de grondbeginselen van het mar xisme niet kwijt is geraakt. Een beste beurt, kameraad Skrjabin' De aankomst van het bruidspaar aan de Santa Maria Maggiore, tvaar het zich een weg moest banen door de duizendkoppige menigte. trekking tot de rechten en plichten van jonggehuwden. Kardinaal Giobbe sprak de huwelijks formule in het Spaans uit, staande te genover de bruid en bruidegom die ge knield lagen op rode kussens die van Irene gevuld niet Nederlandse, an Charles met Spaanse aarde. Een diep ontroerde prinses Irene ant woordde „Si" (ja) zoals haar echtge noot voor haar had gedaan. Het voltrekken van het huwelijk nam1 hoogstens tien minuten in beslag. Na het uitwisselen der ringen, omstreeks tien over half twaalf, droeg de kardinaal de huwelijksmis op, gedurende welke hij de jonggehuwden de heilige communie bracht. VAN AMSTERDAMSE ir. N. SNIJDERS Prinses Irene sloot de ogen toen kardi naal Giobbe begon te bidden. Prins Charles Hugues bleef strak voor zich uitkijken af en toe nerveus met de oogleden knipperend. In het Latijn smeekte de kardinaal Gods zegen af over liet toekomstige huwelijk. Daarna wer- iden enkele artikelen voorgelezen uit het Italiaanse burgerlyk wetboek met be Na deze laatste zegewens hield de kar dinaal Giobbe een korte toespraak Eerst in het Frans, toen in het Spaans, daar na hy las de tekst heel langzaam voor in onze taal. Hij sprak de voor hem volstrekt vreemde woorden moei- ivas dus nauwelyks te verstaan. Brief van paus (Zie slot pag. 3 kol. 1 GOES kijkt op het ogenblik niet belangstelling uit naar een ad vies van de hoofdingenieur van gemeentehavens en handelsin richtingen te Amsterdam, ir. N. Snijders, dat een handleiding moet worden voor een „nuchte re en reële" vergroting van het havenindustrieterrein in de Be- velandse ontwikkelingskern Het Goese „natte" in (lustrieter rein thans ruim 30 hectare groot moet een verlengstuk krijgen naar het noorden. Langs liet kanaal Goes-Goese Sas, in de richting van de Oosterschel- de. „Wanneer de Sloehaven straks aanslaat, "moet Zeeland goed gesorteerd zijn voor de vestiging van complementaire industrieën. En daar moet Goes op mikken", zegt burgemeester mr. F. G. A. Huber. „Maar eer we Guaraan beginnen, willen we ons laten instrueren door een man met ervaring, die de techni sche- en heleidsfacetten goed kan overzien". Er zijn namelijk heel wat vraagstuk ken, die het gemeentebestuur van Goes onder ogen moet zien. wil men tot een gedegen, afgeronde opzet van een industrieterrein-uitbreiding ko- moet er een geheel nieuw havenku naai komen of moet het bestaande kanaal worden verbreed? moeten er insteekhavens bijkomen Zo ja. wat moeten de afmetingen zijn en de verhoudingen onderling? welke hedrijv en verwacht men op het „natte" industrieterrein en hoe moet de selectie worden toegepast 9 hoe kan men de kosten voor het bouwrijp maken en „installeren" van een groot industrieterrein in hun to taliteit het beste in de exploitatie-op zet verwerken Het zijn nog maar een paar voorbeel den van vragen, waarvoor het college van b. en w. van Goes in het advies van de Amsterdamse haven-hoofdin genieur een soort „bewegwijzering" verwacht. Zeeland heeft met de des kundigheid van ir. Snijders al eerde, kennis gemaakt. Op het huidige havenindustrieterrein van Goes is een oppervlakte van on geveer 26 hectare thans praktisch uit gegeven. Van de totaal beschikbare terreinen is nog zes hectare gereser veerd. Voor deze terreinen moet Goes bijzonder kostbare investeringen doen. Alleen de spoorlijn erheen en de westelijke ontsluitingsweg vergen al een bedrag van ruim vijf miljoen gul- Zie slot pag. 2 kol. 6)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1964 | | pagina 1