PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
PRINSES IRENE EN PRINS CHARLES HÜGUES
GEHUWD IN OUDE ROMEINSE BASILIEK
GOES WACHT OP HAVENINDUSTRIE-ADVIES
POLITIE KON BELANGSTELLENDEN NIET DE BAAS
Enthousiaste menigte vertrapte bij vertrek bruidssluier
telefoongesprek
met haar ouders
reansme
Groep dienstplichtigen
vervroegd naar huis
Kardinaal Giobbe las
brief van paus voor
Uitbreiding van
terreinen staat
nu op stapel
207e jaargang - no. 102
WAARIN OPGENOMEN DE M1D D ELBU RGSE, VLISSING S E, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Directie F van de Velde. F B. den Boer er
Walstraat R8-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508,
2911; Zierikzee: red. tel 2425. ndm tel. 2094
W. de Pagter. HoofdredactieW Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 75 cent
idv 3647/3643); Middelburg; Markt 51. tel. 3841 (b.ee red 2078/3169, adv. 2375», Gws: Gr. Markt 2. I
Adv. pr. 32 ct. p. mm. Min. p. adv. 4.80. Ingez. mèd. 3 tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 32 ct. p. regel r
Donderdag 30 april 1964
Haak liet een
steek vallen
Pagina 7
Kunstschilder bood Prinses Irene had Socialistisch
prinses Irene
schilderij aan
(Van een speciale correspondent)
Onder de vele Nederlanders die
zich gistermorgen in de basiliek
van Santa Maria Maggiore bevon
den, was de 32-jarige amateur
kunstschilder A. Musquetie uit
Amsterdam. In keurig jaquet met
grijs vest vertelde hij me. dat hy
dindsdagmiddag in het Grand Ho
tel door prinses Irene was ont
vangen. „Het duurde nog geen vjjf
minuten", zei hij. „Ik was uit Ne
derland gekomen om het bruids
paar een door mijzelf geschilderd
portret aan te bieden. Nee. noch
prinses Irene noch haar man heb
ben voor mij geposeerd. Ik heb
beiden van foto's af gekopieerd en
ik dacht dat de gelijkenis niet
slecht was".
De jongeman wist kennelijk niet
dat hij de enige Nederlander was
die in de suite van de prinses was
doorgedrongen. Onbevangen en
met een zwaar Amsterdams ac
cent vertelde h(j, dat hjj een leuk
gesprekje met ae prinses had ge
had. Zij had hem verschillende ke
ren uitvoerig bedankt en het ca
deau bij de andere geschenken in
de kamer gezet.
Koningin Juliana en prins Bernhard heb
ben gistermorgen vroeg een telefoonge
sprek gevoerd met prinses Irene in Ro
me. Het gesprek vond plants op verzoek
van prinses Irene, zo heeft de rijksvoor
lichtingsdienst medegedeeld.
De particulier secretaris van de koningin
heeft gisteren medegedeeld, dat H. M de
I Koningin aan mej. M. C. C- Wijnen op
haar verzoek eervol ontslag heeft ver
leend uit haar functie als particulier
secretaresse van prinses Irene, onder
dankzegging voor al hetgene zij in die
functie ten dienste van het Koninklijk
Huis heeft verricht Mej. Wijnen blijft
haar functie van particulier secretaresse
van prinses Beatrix en prinses Margriet
vervullen.
Velen hebben zich gearm
zo ls ons gebleken met
jsische kolderverhaal, dat
..Trouw" hebben ontleend
van gisteren). Twee
auteurs hebben een fraai bo<
gedaan én over Vlissingcn
Koninklijke Maatschappij
de". Zo gaat dat in de kapil
wereld
i Russische ordi
in de straten van
men een vrouw ho
al sedert vanmorj
geten". Jammer.
torj
tige
2800 MAN PER 1 JULI
Aan circa 288 dienstplichtigen van
de territoriale lichte luchtdoelartil
lerie, het korps commandotroepen
en de compagnieën Van Heutz zal
met ingang van 1 juli 1964, onge
acht hun diensttijd, groot verlof na
eerste oefening worden verleend.
Hiertoe is besloten hij K.B. van 24
april 1964 no. 8.
Deze maatregel is een uitvloeisel van de
reeds eerder genomen beslissingen tot
opheffing van de territoriale lichte
luchtdoelartillerie, tot vermindering van
de parate sterkte van het korps com
mandotroepen en tot inkrimping van het
aantal hewakingscompagnieën Van
Heutz.
Het wisselen van de ringen
tijdens de plechtigheid in de
kerk.
De met de afwikkeling verband houden
de werkzaamheden bij de op te heffen
en in te krimpen onderdelen van de Ko
ninklijke Landmacht, zullen naar het
zich laat aanzien, op 1 juli 1964 voltooid
kunnen zijn. waarna er voor het daarbij
ingedeelde dienstplichtige personeel geen
taak meer zou zijn. Dienstplichtigen var,
deze onderdelen, die reeds vóór i juli
1964 met groot verlof of met klein verlof
in afwachting van groot verlof naar huis
i zouden gaan. vertrekken uiteraard op de
eerder voor hen vastgestelde tijdstippen.
Dienstplichtigen van de genoemde
onderdelen, voor wie de eerste oefe
ning nu op 1 juli 1964 eindigt, maar
die reeds eerder kunnen worden ge
mist, zullen reeds vóór die datum met
klem verlof in wachting van een per
1 juli 1964 te verlenen groot verlof
vertrekken.
Bij de territoriale lichte luchtdoelartllle-
rie geldt de maatregel zowel voor het
dienstplichtig personeel van de afdelin
gen, als voor dat van enkele detache
menten en transportpeletons en de staf-
batterij van het commando lichte lucht
doelartillerie.
kans hebben gem
zuimd te melden dat de Vlissingse
Walstraat is genoemd naar Wallstrcet
in New York. het bolwerk en sym
bool, 2oals wij allen weten, van de
kapitalistische geldwolven. Misschien
wil een gedienstige ziel de auteurs
via de geëigende kanalen nog eens op
deze omissie wijzen Wij zelf kunnen
dat moeilijk doen: onze bureaus zijn
namelijk sinds jaren in diezelfde Wal
straat gevestigd en we voelen ons
daar zo thuis, dat we alleen daar
door a! aan het verkeerde kantje
staan Maar goed: in Rusland kan
men nu in romanvorm lezen welk een
schandalige troep het In Nederland in
het algemeen en VlSssingen in het bij
zonder is.
Waarom zou men zich over deze
voorlichting verwonderen? Zij
past immers voortreffelijk in het
daarginds zo gebruikelijke schema: in
de kapitalistische landen is het een
zootje, in de proletarische landen een
paradijs. Maar de feilen dan? Ach,
wat zijn feiten? Feiten beginnen pas
een waarde te krijgen door ze in een
bepaald verband te plaatsen, door ze
een functie te geven in een groter ge
heel. En dat grotere
geheel is in dit geval
de interpretatie van
de Russische com
munist volgens zijn
marxistische levens
beschouwing. En nu kan men we! zeg
gen, da: een dergelijke interpretatie
van de feiten in strijd is met de wer
kelijke toestand, geen orthodox com
munist zal dit een redelijk argument
vinden. Zijn levensbeschouwing en de
partijlijn zijn onaantastbaar. Als zou
blijken, dat de interpretatie, die hij
van allerlei feiten geeft, niet in over
eenstemming zou zijn met een waar
neembare werkelijkheid, dan is dat
niet vervelend voor zijn opvatting,
maar voor de feiten. Waarheid en
werkelijkheid zijn immers onderge
schikt aan de interpretatie, aan de
levensbeschouwing, aan wat de partij
zegt. Aldus gezien is dit boek voor
de Russen vermoedelijk een heel
plausibel werk.
Van onze speciale verslaggevers).
ROME. Om 11.36 uur gistermorgen, onmiddellijk bij het be
gin van de pontificale mis in de eeuwenoude basiliek Santa Maria
Maggiore is prinses Irene Emma Elisabeth (kardinaal Giobbe
noemde als laatste naam „Isabella") der Nederlanden prinses van
Bourbon Parma geworden. Met het wederzijds uitgesproken „Si"
dienden de 34-jarige prins Charles Hugues en de tien jaar jongere
Nederlandse koningsdochter elkaar het sacrament van bet huwe
lijk toe. Hun woorden waren in de oude kerk nauwelijks hoorbaar
voor de honderden vertegenwoordigers van oude Europese aristo
cratische geslachten, prelaten, vrienden en persvertegenwoordi
gers die in de intieme Borghese kapel van de basiliek geen plaats
hadden kunnen krijgen en gezeten waren in het hoge middenschip
van de kerk.
Heel duidelijk daarentegen waren zij hoorbaar in het verstilde ver
trek van kasteel Warmelo in Diepenheim waar koningin Juliana en
prins Bernhard met hun andere dochters en prinses Armgard rond
het televisietoestel de uitzending van het huwelijk in eenzaamheid van
hun dochter tot in ieder detail aandachig volgden.
Vrijwel tol het moment waarop de ge
sluierde, in een wolk van zeer flatteren
de oude kant door Pierre ïtalmain ge
klede prinses de basiliek binnenschreed,
was onbekend aan wiens arm zij ten
slotte naar de kapel zou schrijden. En
kele uren voor het huwelijk wist een van
de ontelbare woordvoerders die de Bour
bon Parma's omringen weer met stellig
heid dat niet prins Xavier, maar prins
Charles Hugues zelf de bruid naar het
altaar zou leiden. Een ander lid van
dit korps proclameerde vrijwel tezelf-
dertijd dat er geen sprake van was, dat
Irenes vriendin Quirina Laman Trip als j
een van de drie getuigen van de bruid;
zou optreden. Het was inderdaad aan de
arm van haar a.s. echtgenoot, dat de
prinses de hoge basiliek betrad
Daarentegen bleek de andere woord
voerder minder goed ingelicht. Want bij
aankomst in de basiliek bleek Quirina
Laman Trip zich wel degelijk onder de
drie getuigen van Irene te bevinden.
Wilhelmus
Slechts met de grootste moeite slaagde
prinses Irene er bij aankomst bij de ba
siliek in. de auto te verlaten zonder haar
kostbare toilet en de lange ragfijne sluier
te beschadigen. Toen de beroemde
Spaanse organist Sagasta om even over
elf het Wilhelmus inzette was dat voor
de honderden belangstellenden voor de
basiliek het sein geweest op vele plaat
sen te pogen de keten van politieman
nen te doorbreken. Onder de tonen van
net Wilhelmus, onmiddellijk overgeno
men door honderden Nederlanders, die
zich in en buiten de basiliek bevonden,
schreden prinses Irene en prins Charles
Hugues door monumentale ingang
van de basiliek
Het bruidspaa. de prinses aan de
rechterarm van prins Charles hield
stil aan het begin van de rode loper
in het brede middenschip, kennelijk
uit: reverentie voor het Nederlandse
volkslied dat door de honderden Ne-,
derlanders in de kerk luid werd mee-
gezongen.
Daarna wandelde het jonge paar'
langzaam verder naar de nauwe in
gang van de kapel der Borgheses.
Daar achter het zware smeedijze
ren nek hadden de speciale geno
digden plaatsgenomen.
Terwijl het bruidpaar plaats nam zette
de Spaanse organist het ..Halleluja" van
Handel in, zoals door prinses Irene was
verzocht, en muziek van Bach en Sacta
de Torres.
Prinses Irene, die links van prins Char
les Hugues had plaats genomen, keek
ernstig en vooral strak voor zich uit.
Links van de prinses hadden haar ge
tuigen plaats genomen: prins Eduard
de Lobkowitz, de hertog van Braganza
en freule Quirina Laiuan Trip. Rechts
van prins Charles Hugues, gekleed in
rok en getooid met de orde van het
Gulden Vlies, zijn getuigen: prins Sixte
Henri van Bourhon Panna, prins Louis
van Bourbon Parma en de Cariist prof.
José Maria Yaliënte, die op het laatste
ogenblik aan de getuigen was toege-1
voegd.
Voor de zitplaatsen van prinses Irene
en prins Charles Hugues lagen twee
kleine rode kussens- het kussen van
prinses Irene droeg de Nederlandse vlag
en het kussen van prins Charles Hugues
de Spaanse vlag.
Het we ihten was op <ie komst van kar-|
dinaal Giobbe die de huwelijksmis zou
opdragen eu de huwelijksceremonie zoul
voltrekken. De kardinaal werd in de niet
gezongen mis bijgestaan door de kapit-
telhèren Aluffie Pintini en Sormanti.i
Hoewel het geen gezongen mis was wer-
den er door leden van de Sixtijnse kapel
toch enige liederen gezongen.
In de Internationale Spectator heeft
deze week een bespreking gestaan
van het bewuste boek. geschreven
door drs. M. P. van den Heuvel, we
tenschappelijk ambtenaar van het
Oost-Europa-instituut van de Amster
damse Universiteit. Deze bespreking
is meer een samenvatting van een
beoordeling, maar in de laatste ali
nea wordt de kern van de zaak ge
formuleerd. Drs. Van den Heuvel zegt
namelijk:
„De schrijvers hebben du» na hun ver
blijf in ons land een boek geschreven
dat uiteraard geheel beantwoordt aan de
Russische opvattingen over hoe het Sn
een klein „kapiialisii'ch" land moet toe
gaan. Dat er hierbij to'n groot verschil
optreedt tussen hun weergave en de wer
kelijkheid. bewijst dat elk ..socialistisch
realisme" nog geen realisme is"
i Daarmee is eigenlijk alles gezegd.
Wij herhalen nog eens: feiten interes
seren de Russen niet. slechts de in
terpretatie van deze feiten. Wat dat
betreft doen ze ons denken aan de
man. die terecht stond omdat hij
dronken was geweest op de openbare
weg. Toen de rechter vroeg of hij het
tenlastegelegde erkende antwoordde
de verdachte: ..Mijn vrouw was die
dag jarig". Daarmee was voor hem
de zaak af: het feit van de dronken
schap was niet belangrijk voor hem
omdat er een verontschuldiging was.
zijn vrouw was immers jarig geweest.
Zo is het ook met de auteurs van dit
Russische boek: hun verdraaiingen
zijn volstrekt geen leugens, welneen.
het gaat hier om bijdragen tot de so
cialistische strijd. En bovendien: wie
zoals één van de auteurs jarenlang
in een kapitalistische maatschappij
heeft geleefd, mag wel eens tonen dat
hij de grondbeginselen van het mar
xisme niet kwijt is geraakt. Een beste
beurt, kameraad Skrjabin'
De aankomst van het bruidspaar
aan de Santa Maria Maggiore, tvaar
het zich een weg moest banen door
de duizendkoppige menigte.
trekking tot de rechten en plichten van
jonggehuwden.
Kardinaal Giobbe sprak de huwelijks
formule in het Spaans uit, staande te
genover de bruid en bruidegom die ge
knield lagen op rode kussens die van
Irene gevuld niet Nederlandse, an
Charles met Spaanse aarde.
Een diep ontroerde prinses Irene ant
woordde „Si" (ja) zoals haar echtge
noot voor haar had gedaan.
Het voltrekken van het huwelijk nam1
hoogstens tien minuten in beslag. Na het
uitwisselen der ringen, omstreeks tien
over half twaalf, droeg de kardinaal de
huwelijksmis op, gedurende welke hij de
jonggehuwden de heilige communie
bracht.
VAN AMSTERDAMSE ir. N. SNIJDERS
Prinses Irene sloot de ogen toen kardi
naal Giobbe begon te bidden. Prins
Charles Hugues bleef strak voor zich
uitkijken af en toe nerveus met de
oogleden knipperend. In het Latijn
smeekte de kardinaal Gods zegen af over
liet toekomstige huwelijk. Daarna wer-
iden enkele artikelen voorgelezen uit het
Italiaanse burgerlyk wetboek met be
Na deze laatste zegewens hield de kar
dinaal Giobbe een korte toespraak Eerst
in het Frans, toen in het Spaans, daar
na hy las de tekst heel langzaam
voor in onze taal. Hij sprak de voor
hem volstrekt vreemde woorden moei-
ivas dus nauwelyks te
verstaan.
Brief van paus
(Zie slot pag. 3 kol. 1
GOES kijkt op het ogenblik niet
belangstelling uit naar een ad
vies van de hoofdingenieur van
gemeentehavens en handelsin
richtingen te Amsterdam, ir. N.
Snijders, dat een handleiding
moet worden voor een „nuchte
re en reële" vergroting van het
havenindustrieterrein in de Be-
velandse ontwikkelingskern
Het Goese „natte" in (lustrieter
rein thans ruim 30 hectare
groot moet een verlengstuk
krijgen naar het noorden. Langs
liet kanaal Goes-Goese Sas, in
de richting van de Oosterschel-
de. „Wanneer de Sloehaven
straks aanslaat, "moet Zeeland
goed gesorteerd zijn voor de
vestiging van complementaire
industrieën. En daar moet Goes
op mikken", zegt burgemeester
mr. F. G. A. Huber. „Maar eer
we Guaraan beginnen, willen we
ons laten instrueren door een
man met ervaring, die de techni
sche- en heleidsfacetten goed
kan overzien".
Er zijn namelijk heel wat vraagstuk
ken, die het gemeentebestuur van
Goes onder ogen moet zien. wil men
tot een gedegen, afgeronde opzet van
een industrieterrein-uitbreiding ko-
moet er een geheel nieuw havenku
naai komen of moet het bestaande
kanaal worden verbreed?
moeten er insteekhavens bijkomen
Zo ja. wat moeten de afmetingen zijn
en de verhoudingen onderling?
welke hedrijv en verwacht men op
het „natte" industrieterrein en hoe
moet de selectie worden toegepast
9 hoe kan men de kosten voor het
bouwrijp maken en „installeren" van
een groot industrieterrein in hun to
taliteit het beste in de exploitatie-op
zet verwerken
Het zijn nog maar een paar voorbeel
den van vragen, waarvoor het college
van b. en w. van Goes in het advies
van de Amsterdamse haven-hoofdin
genieur een soort „bewegwijzering"
verwacht. Zeeland heeft met de des
kundigheid van ir. Snijders al eerde,
kennis gemaakt.
Op het huidige havenindustrieterrein
van Goes is een oppervlakte van on
geveer 26 hectare thans praktisch uit
gegeven. Van de totaal beschikbare
terreinen is nog zes hectare gereser
veerd. Voor deze terreinen moet Goes
bijzonder kostbare investeringen
doen. Alleen de spoorlijn erheen en de
westelijke ontsluitingsweg vergen al
een bedrag van ruim vijf miljoen gul-
Zie slot pag. 2 kol. 6)