ZELANDICA
99
P0LLE PELLI EN PING0
Georgette Hagendoorn:
„toneel bevalt me niet"
Geen wapenstilstand
in t.b.c.-bestrijding
95
Kamerleden stellen
vragen over Sloe
i mam <_- a
Vandaag is het de
wereld-
gezondheidsdag
Vakraad Metaal
komt wellicht
weer bijeen
Drie en een half
miljoen voor
de vluchtelingen
Individuele overgang kerklid
geen bijdrage tot eenwording
Fabrikant verdacht
van brandstichting
Dol op het vooroorlogse Walcheren
Mesalliance
in Vlissingen
Alstublieft
mevrouw,
bier
is
uw
P.Z.C.
4
PROVINCIALE! ZEEUWSE O O U R A N T
DINSDAG 7 APRIL 1904
OOK VOOR NEDERLAND BOODSCHAP
„Geen wapenstilstand voor de tu
berculosebestrijding". Dat is het
thema voor de Wereldgezondheids-
dag vandaag, dinsdag 7 april
1964. Speciaal voor Nederland,
met de gunstigste cijfers van de
gehele aardbol bij die bestrijding,
een oproep om attent te zijn. De
vrij sterke teruggang van het aan
tal t.b.c.-gevallen heeft namelijk
de tendens meegebracht, dat er
algemeen ook een verminderde be
langstelling voor de t.b.c.-bestrij
ding is waar te nemen. Inderdaad,
de ziekte heeft in Nederland en in
Zeeland bijzonder een „milder" ka
rakter gekregen. De sterfte eraan
is niet langer de graadmeter. Dat
betekent echter beslist nog niet,
dat tuberculose in ons land een
overwonnen ziekte kan worden ge
noemd.
Wie even over de grens van Ne
derland kijkt, krijgt overigens da
delijk een ander beeld over de con
stante dreiging van de tubercelba-
cil op het leven van de mens. Vijf
tien miljoen mensen op de wereld
lijden aan t.b.c.-infectie. Ieder jaar
bezwijken drie miljoen van hen aan
de ziekte. Ontstellende cijfers, die
de positie van de Nederlandse
t.b.c.-bestrijding toch wel in een
heel ander licht plaatsen. De aan
dacht ervoor, de waakzaamheid
mag niet verslappen.
Internationaal bekeken neemt de
ziekte juist toe. Dat is een van de re
denen, waarom de Wereld Gezond
heids Organisatie het thema van
„haar dag" op de tuberculosebestrtij-
ding heeft afgestemd. In Nederland is
het aantal sterfgevallen aan t.b.c, tus
sen 1950 en 1960 teruggedrongen van
14 tot 2 op 100.000 inwoners. Ook in
andere landen heeft de bestrijding
met succes gewerkt. De Verenigde
Staten: van 21 tot minder dan zes;
Frankrijk van 47 tot minder dan 20.
De bestrijding is er „verfijnd". De
longartsen en de consultatiebureaus',
de „bevolkingsonderzoekers" en de
geneeskundige diensten: ze werken
met 'n reeds geneesmiddelen, ze heb
ben hun radar voor 't opsporen van de
bron bij een kleine epidemie in men
senmassa's, bij een „explosie". Op de
zeventiende internationale t.b.c-.-con-
ferentie van de Union Internationale
contre la Tuberculose in Rome heb
ben de Zeeuwse vertegenwoordigers
het vorig jaar nog eens duidelijk uit
eengezet gekregen: gevaren bedrei
gen de ontwikkelingslanden met een
doorgaans aanzienlijk sterftecijfer aan
t.b.c.; gevaren bedreigen ook de lan
den met een uiterst geperfectioneerd
bestrijdïngsapparaat, „import" van
buitenlandse gevaarlijke patiënten bij
voorbeeld.
Moeizaam
Nee, de t.b.c. duldt geen wapenstil
stand. In de meeste landen hebben de
medici de ziekte lang niet zo goed in
de hand als in Nederland. Waar de
woningtoestanden erbarmelijk zijn, de
sociale opbouw beneden de maat is,
waar de voedingstoestand kwalitatief
en kwantitatief bij de bevolking veel
te wensen overlaat daar is onvol
doende weerstand. Daar vreet de ziek
te langzaam maar zeker door. De be
strijding is er soms een onmogelijke
opgaaf. Het controleren en behande
len van de patiënten, het opsporen van
de haarden: het is een moeizaam kar
wei in grote agglomeraten, waar de
mensen opeengepakt wonen en wer
ken, waar dezelfde mensen bovendien
niet lang van huis willen.
Enkele cijfers: in India meer dan 3
miljoen infectiegevallen. In Latijns-
Amerika: 600.000 gevallen van actie
ve t.b.c. bekend en waarschijnlijk nog
1,8 miljoen „sluimerend" Nederland
zal met andere landen, die gunstige
t.b.c.-bestrijdïngscijfers hebben, in het
verband van de World Health Organi
sation moeten nagaan wat kan wor
den gedaan om de minder gelukkige
landen te hulp te komen bij de op
bouw of de uitbouw van hun t.b.c.-
bestrijdingsapparaat.
En binnen de grenzen moeten de
Nederlanders zich zo tegen de vroe
ger zo gevreesde ziekte weten te
wapenen dat men bij eventuele epi
demieën de oude volksvijand geen
enkele kans geeft om weer terrein
te winnen. Overheid en bevolking
hebben daarbij een taak. En daar
wil de „Wereldgezondheidsdag"
vandaag nog eens extra op at
tenderen.
(Van onze Haagse redactie).
Na het gesprek, dat mr. H. de Kenter,
de directeur van de federatie voor de
Metaal- en Elektronische Industrie (F.
M.E.) gistermiddag met de voorzit
ters van de drie metaalvakbonden heeft
gehad, wordt in Den Haag gehoopt, dat
de vakraad voor de metaalindustrie vol
gende week weer bijeen zal komen.
De heer De Kanter, die een man met
gezag is in de kringen van werkgevers
en werknemers in de metaalindustrie,
heeft zijn bemiddeling aangeboden om
een oplossing te zoeken voor het conflict,
dat vorige week vrijdag in de vakraad
is ontstaan over de ondernemingsgewij
ze loondifferentiatie.
Over de vraag of het gesprek van gister
middag enig resultaat heeft opgeleverd
hult men zich In stilzwegen. Intussen
wordt gewerkt aan een oplossing, zodat
als de vakraad bijeenkomt, de moeilijk
heid praktisch zal zijn opgelost
Schoonmaaktijd? OMYl spuiten! f 3.65 - f 4.95
Organon produkt
(Slot van pag. 2)
Verscheidene leden informeerden verder
of de minister de capaciteit van de vis
sershaven van Colijnsplaat voldoende
acht voor de schepen, die er gebruik van
maken.
Zeer vele leden merken op, dat de
vervanging van de wet van 1870 op de
calamiteuze polders in Zeeland urgent
is. Hun inziens zou een nieuwe rege
ling tot stand kunnen komen in het
kader van de beperkte financiële ver
houding tussen het: rijk en de water
schappen. Enige leden merken op,
dat in verband met de financiële si
tuatie van de waterschappen ongetwij
feld ook een urgentie-aangelegenheid
is de totstandkoming van de wet
„uitkeringen wegen". Het ontbreken
van een regeling als in het wetsont
werp voorzien, veroorzaakt het voort
bestaan van de onjuiste situatie, dat
waterschappen zich uitgaven voor
niet-planwegen moeten getroosten,
welke onevenredig zijn met het be
lang van die waterschappen bij de be
trokken wegen, aldus wordt opge
merkt.
Grevelingen
conclusie is gekomen ten aanzien van
de vraag, of aan het kabelsysteem,
dan wel aan het gebruik van cais
sons, de voorkeur dient te worden ge
geven.
Van verschillende zijden werd de aan
dacht gevestigd op de mogelijkheid,
dat de bouw van een tunnel onder het
Nauw van Calais consequenties zal
moeten hebben voor 'n wegverbinding
van de randstad Holland met Calais.
In dit verband werd bepleit een stu
die te wijden aan de bouw van een
vaste oeververbinding over, of onder,
de Westerschelde. Enige leden meen
den dat thans van de bewindsman een
gedegen beoordeling van het rapport
van het Economische-Technologisch
Instituut voor Zeeland mag worden
tegemoetgezien. Aangezien de minis
ter reeds eerder belangstelling heeft
getoond voor de overbrugging van
de Oosterschelde, mag van hem wor
den verwacht, dat hij niet zal aar
zelen het zijne ertoe bij te dragen, al
thans door het entameren van een
studie ter zake, om de waterscheiding
elke de Westerschelde vormt, te
zijner tijd op te heffen, aldus het ver
slag.
Ook willen verscheidene leden we
ten waarom de levering van de ka
belbaan, welke is aangelegd over
de Grevelingen aan een Franse
firma was opgedragen. Werd geen
enkele Nederlandse firma, zo in
formeren zij, tot de aanleg van een
dergelijke baan in staat geacht?
Is de minister van mening, dat een
Nederlandse onderneming een on
gunstiger resultaat zou hebben be
reikt? Was de desbetreffende Fran
se firma aan een tijdschema ge
bonden, waarin ccn boetebepaling
was opgenomen en, zo ja, is deze
bepaling dan toegepast en tot welk
bedrag? Indien dit niet het geval
is, om welke reden is dit dan na
gelaten?, zo wordt nog gevraagd.
De verscheidene aan het woord zijn
de leden informeerden verder, of de
inister met het oog op de verdere
afsluiting der zeearmen, met name
de Oosterschelde, reeds tot een
Het. aureool rond de kruistochten en de kruis
tochtgeloften is langzaam maar zeker verbleekt.
Niet dat aan de goede intenties van velen moet
worden getwijfeld, maar er speelden ook andere
dan geestelijke belangen een rol. „De Jeruza-
lemse pelgrims waren een factor van betekenis
in de handelsbalans, zowel vani Venetië als van
de Turken. Uit al de Europese landen trokken
regelmatig ridders, welgestelde poorters, pries
ters en kloosterlingen op bedevaart naar het Hei
lig Land, waar Kruis en Halve Maan, Grieken
en Latijnen in een diplomatieke godsvrede naast
elkaar leefden".
De schrijver van het opstel over de Vlaamse Jeruzalemvaarders
in de Bourgondische eeuw, in het eerste nummer van „Biekorf"
1964, de heer A. Viaene, voegt aan het geciteerde toe: „Een sterke
maag, een niet te tere huid, veel tijd en een volle geldbeurs waren
de materiële voorwaarden voor een goede vaart". De rij van Jeruza
lemvaarders wordt geopend met ridder Jan van Masseme, heer van
Axel, die, en dit betekende een uitzondering, een strafbedevaart naar
Jeruzalem deed. Ridder Jan had namelijk onder de ogen van hertog
Jan zonder Vrees een andere ridder doodgestoken, een misdaad, die
geacht werd als op de persoon van de hertog zelf gepleegd te zijn.
De edelman en vier schildknapen, die hem bij de moord hadden ge
holpen, moesten de tocht ondernemen met een onder de dijen vast
geklonken pantsering. „Eerst in de Heilige Stad mochten ze hun
wapenrusting losmaken en uittrekken om ze op te hangen vóór het
Heilig Graf", Behalve de aflaatbrief als bewijs van de volbrachte
boetereis bracht de ridder nog een wildeman mee en een heidin
of gitana. Het geestelijk heil van de wildeman schijnt hem niet na
aan het hart te hebben gelegen, maar de heidin liet hij dopen te
Axel als Johanna. Jan van Masseme heeft een kapelanij gesticht in
de parochiekerk van Axel, waar hij is begraven.
ree polders in westelijk Zeeuvvsch-Vlaanderen herinneren ons
aan Jeruzalemvaarders: de Adornis- en Baanstpolders. Uit het
geslacht Adornis of Adornes hebben in de 15e eeuw grootvader
Pieter II, vader Anselm en kleinzoon Jan Adornes de tocht naar
Jeruzalem volbracht. De voornaamste Jeruzalemridder uit het ge
slacht de Baenst was Jan III. die vermelding vindt in de kroniek
van Smallegange als doende „in sijnen tijt groote reisen: was drie-
mael te Jerusalem, eens tot Sinte Catherine des Bergs Sina, welke
laeste reis hy deed in sijnen hoogen ouderdom; besocht driemae!
Solyman Otthoman, Turks Keiser".
Viaene behandelt de grote reiziger uit Zuiddorpe, ridder .Joos van
Ghistele, vrij summier. Te Gent geboren in 1446, reisde hij door
„heel het Nabije Oosten gedurende vier jaar (1481-1485) en poogde
daarbij tevergeefs Pape Jans Land (Abessinië) te bereiken. Toch
ondernam hij zijn lange reis „uut puurder devocie" en te Keulen deed
hij een voorraad gestempelde devotionaliën van de Drie Koningen
op, wetende, dat hij daarmede in het land van Pape Jan „blydelicke"
zou ontvangen worden".
Zijn reisverhaal werd in 1557 onder de titel „Tvoyage van Mher
Joos van Ghistele" te Gent uitgegeven. Viaene noemt het een van
de beste stukken middeleeuwse reisliteratuur over het Oosten,
ïn het begin van 1932 heeft mr. P. Dieleman over deze reiziger een
geschrift uitgegeven met o.a. de bedoeling, dat „het liefelijk Zuid
dorpe zich met stille devotie zal herinneren zijn wakkeren en ge
leerden kasteelheer, met praktischen blik begaafd
De stichting Nederlands Comité
Vluchtelingenhulp 1963 heeft
3.525.000 gulden ingezameld. Van
dit bedrag dat vermeerderd is met
15.000 gulden rente, is in decem
ber 2.350.000 guldon overgemaakt
aan liet hoge commissariaat van
do Verenigde Naties voor vluch
telingen ten behoeve van vluchte
lingen in Griekenland en 650.000
gulden voor vluchtelingen in Tur
kije.
Van liet bijeengebrachte geld
is 300.000 gulden lieschikbaar ge
steld aan organisaties in Neder
land.
De voorzitter van het comité, dr.
W. Drees, heeft deze cijfers gis
termiddag op een persconferentie
in Den Haag bekendgemaakt. Hij
wees erop. dat het Nederands co
mité een inzamelingscomité is en
geen directe eigen verantwoorde
lijkheid heeft voor de hulpverle
ningsprojecten in Griekenland en
Turkije.
Op verzoek van het Nederlands
comité houdt de hoge commissaris
voor vluchtelingen toezicht op de
uitvoering van ae tien projecten in
Griekenland en de vier in Turkije.
De onkosten bedragen 150.000
gulden, dat is slechts vier procent
van het geheel. Het is een bedrag
dat gezien mag worden, aldus dr.
Drees. Een naar verhouding klein
deel van de opbrengst moet nog
worden besteed.
Er zijn vier typen van projecten.
Aan huisvesting wordt in de twee
landen samen 71 procent, aan be
jaardenzorg 15 procent, aan vak
opleiding 3 procent en aan agrari
sche hulp 11 procent van het ge
hele overgemaakte bedrag be
steed.
In Griekenland nrofiteren in het
geheel 1100 vluchtelingen van de
projecten. Van de vier huisves
tingsprojecten profiteren 630 men-
i de bejaardenzorg 70, van
--'eiding 160 en van de
hulp 240.
In Turkije komt het geld ten goe
de aan 202 vluchtelingen, nl. aan
140 door huisvestingsprojecten,
42 door een project van bejaarden
zorg en 20 door een project van
vakopleiding.
ZLD. SPORT A I
WON MET 32 -1
In het Zeeuwse juniorenvoetbal gingen
slechts zes wedstrijden door, maar
het kleine programma leverde niette
min een uitslag op, die maar zelden
voorkomt. Zeeland Sport A I won in
de groep A I met liefst 321 van Oost-
kapelle AI... De tijd voor het steeds
maar opnieuw aftrappen er afgetrok
ken ongeveer elke twee minuten
treffer.
In groep B XIV kwam Aardenburg
B I ook al tot een indrukwekkende
score, al was het maar de helft
de £ld-Sporttreffers. Aardenburg
I won met 170 van Retranchement
B I. De andere uitslagen zijn: groep
A III: Vlissingen A IVVlissingen
A V 22; groep A VI: Axel A I
Tern. Boys A I 31; groep B VII
Brouwershaven B IRenesse B I 03
groep B X: Spui B IAxel B II 21
Oecumenische Raad
Verklaring over het
begrip „oecumene"
van de kerk in Christus gegeven
Daarom weten zij zich geroepen aan de
ze zichtbare vorm te geven.
„Oecumenisch" is dus elk streven der
kerken, dat tot de zichtbaarmaking van
deze eenheid bijdraagt. Zij geloven,
dat de eenheid, die zowel Godswil
kerken. Daaróm kan: is als zijn gaven aan zijn werk zichbaar
wordt gemaakt wanneer in elke plaats
„De oecumenische beweging is primali
een beweging
een individuele overgang van een lid
de ene kerk naar een andere niet zonder
neer als een bydrage tot de eenwording
an de kerken worden gewaardeerd.
Hierdoor worden de nog altijd zeer we
zenlijke verschillen in geloof en orde
tussen de vele kerken niet geringer. In
voorkomende gevallen dient de regel in
acht genomen te worden, dat bij
overgang de daarbij betrokken kerken
overleg plegen".
Dit wordt gezegd aan het slot
verklaring van de Oecumenische Raad
van Kerken in Nederland over het be
grip „oecumenisch", die zondagochtend
voor de radio is afgelegd.
„In brede kring bestaat verwarring over
het begrip „oecumenisch", aldus de ver
klaring. Daarom acht de Oecumenische
Raad van Kerken in Nederland het ge
wenst te verduidelijken welke betekenis
hij aan dit woord hecht De bij de wereld
raad aangesloten kerken vinden hun ge
meenschap in het geloof, dat de eenheid
Aannemers in de
hoofdstad nemen
stakers niet terug
De grote aannemers In Amsterdam z(jn
vastbesloten de op diverse werken we
gens „wangedrag" ontslagen arbeiders
niet weer in dienst te nomen. Zy zjjn
van mening dat zy daarmee de werk
willigen een dienst bewijzen. De aanne
mers beschouwen de nieuwe c-n-o. als
een contract dat strikt moet worden na
geleefd.
Dit wordt onder meer gezegd in een
communiqué dat is uitgegeven na af
loop van een vergadering die aannemers
die in Amsterdam belangrijke werken
uitvoeren, gisteren hebben gehouden.
Deze vergadering werd bijgewoond door
het bestuur van de samenwerkende pa
troonsverenigingen S.P.V.
Op verzoek van de Bornse politie heeft
do recherche te Enschede aangehouden
dc 32-jarige J. K. De man wordt ervan
verdacht in april 1963 zijn meubelfa
briek in Borne in brand te hebben ge
stoken.
De fabriek brandde toen tot de grond
toe af. De schade bedroeg ruim 400.000
fulden. Nadien heeft K. een nieuwe fa-
riek gebouwd in Borne op een andere
plaats. Hij raakte echter in de schulden
en de schuldeisers hebben kort geleden
zijn faillissement aangevraagd. De nieu
we fabriek is inmiddels in andere han
den overgegaan. K. is overgebracht naar
het huis van bewaring in Almelo.
Senatoren bepleiten
belangenafweging
bij waterstaat
Nuar liet oordcel van vele leden van de
commissie van rapporteurs uit de Eerste
Kaïner over de begroting 1964 van het
departement van verkeer en waterstaat
wordt er te weinig aan de toekomst
van Nederland gebouwd.
Zij schrijven deze stelling in het gister
avond verschenen voorlopig verslag over
deze begroting, waarin o.m. de vraag
gesteld wordt of het voor investeringen
uitgetrokken bedrag het resultaa/t vormt
van een juiste afweging van het belang,
gelegen in een goede infrastructuur van
ons land, tegenover die belangen, waar
in andere bestedingen zullen moeten
voorzien.
Ook wordt nog gevraagd, of de in totaal
geraamde uitgaven in een juiste ver
houding over de verschillende categorie-
en werken, behorende tot het arbeids
terrein van het departement, zijn ver
deeld. Opgemerkt wordt, dat niet slechts
de Deltawerken en de Zuiderzeewerken,
maar ook de werken voor de verdere
ontwikkeling van de zeehavens Rotter
dam en Amsterdam dermate grote be
dragen eisen, dat voor de verbetering
van scheepvaartwegen en voor de aan
leg en reconstructie van wegen en oever
verbindingen een slechts relatief beperkt
deel de in totaal te voteren bedragen
kan worden aangewend. Zeer vele leden
van de commissie achten het daarom
noodzakelijk dat wordt nagegaan of de
huidige verhouding in de verdeling van
de geraamde middelen over de verschil
lende categorieën van werken moet en
mag worden gehandhaafd.
Rij kskweekschool
kampioen Zeeuws
schoolvoetbal
Onder wel byzonder slechte weersom
standigheden gedurende het gehele
toernooi viel by een onbehaaglijke tem
peratuur de regen bij stromen neer
vonden op het sportpark Bannink te
Zierikzee de finalewedstrijden plaats
om het schoolkanipioenschap van Zee
land van de afdeling D. Op overtuigen
de wijze legde de rijkskweekschool uit
Middelburg, zonder een enkel verlies-
punt-, met het fraaie doelgemiddelde van
100 beslag op de titel.
De meeste concurrentie ondervond de
kweekschool nog van de u.t.s. uit Ter-
neuzen, die evenwel in de beslissende
wedstrijd met 20 het onderspit dolf.
Een door de spelers zeer gewaardeer
de geste deed de heer Kort, die zijn vlak
bij het sportterrein gelegen spuitinrich-
ting tot 80 graden verwarmde en deze
beschikbaar stelde aan de spelers waar
door zij na iedere wedstrijd de gelegen
heid kregen wat droog te worden en op
verhaal te komen. Aan het slot verricht
te de voorzitter van het rayon Schou-
wen-Duiveland, de heer A. Brand, de
prijsuitreiking. In het bijzonder bracht
hij hierbij een woord van dank tot de
drie scheidsrechters, die ondanks de bar
re weersomstandigheden, hun medewer
king verleenden. De resultaten waren als
volgt:
Lyceum Oostburgopenb. ulo Zierikzee
1—1, u.t.s. Terneuzenlyceum Goes 4
0, kweekschoollyceum Oostburg 30,
openb. ulo Zierikzeeu.t.s. Terneuzen
23, kweekschoollyceum Goes 20,
lyceum Oostburgu.t.s. Terneuzen 02,
openb. ulo Zierikzeekweekschool 0
3, lyceum Oostburglyceum Goes 11,
kweekschoolu.t.s. Terneuzen 20, ly
ceum Goesopenb. ulo Zierikzee 21.
Eindstand:
Rijkskweeksch. M'burg 4 4 0 0 8 100
U.T.S. Terneuzen 4 3 0 1 6 94
Lyceum Goes 4 112 3
Lyceum O astburg 4 0 2 2 2 27
Openb. ulo Zierikzee 4 0 13 1 4f
Bestuurscrisis
in de Schouwse
korfbalbond
In de SchouwenrDuivelandse Korfbal-
bond is een ernstige bestuurscrisis ont
staan: in de vorige week gehouden be-
allen dte in Jezus Christus gedoopt zyn stafvergadering is het gehele bestuur
en hem als Heer en Heiland belijden door afgetreden. Daarmee stelden de bestiiurs-
de Heilige Geest samengebracht worden
tot een volkomen toegewijde gemeen
schap, die in het éne apostolische geloof
blijft, het éne evangelie verkondigt, het
éne brood breekt, tezamen bidt en een
gemeenschappelijk leven kent dat zich
in getuigen en dienen tot allen uitstrekt.
Die tegelijkertijd verenigd is met de ge
hele christelijke gemeenschap op alle
plaatsen en in alle tijden, op zodanige
wijze dat ambtsdragers en leden door al
len aanvaard worden en dat allen samen
kunnen handelen en spreken waar dat
nodig is voor de taken waartoe God zijn
volk roept", aldus de verklaring,
„Zij geloven, dat deze eenheid
voorbeeld strekt voor de door God
bedoelde eenheid van alle mensen en
daaraan ook dienstbaar moet zijn. Zij
roepen daartoe ook op. De kerken, die
het begrip „oecumenisch" aldus ver
staan, geven daarvan blijk door hui
bereidheid om zich tezamen radicaa
te laten vernieuwen".
Daartoe zijn zij met elkaar in gesprek
getreden om luisterend van elkaar te le
ren, verantwoordelijk tegenover elkaar
rekenschap af te leggen van hun belijden
en hun leven, en om waar dit reeds mo
gelijk is, te zamen te getuigen
handelen".
Kerkelijke mutaties
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Urk: A. W. Bol te
Franeker. Bedankt voor Velp: 2e pred.
plaats G. Rang te Haarlem-Zuid.
REMONSTRANTSE BDOEDERSCHAP
Benoemd tot predikante in tijd. dienst:
in Haarlem: mevrouw domina A. B.
Pol-Bast aldaar, die deze benoeming ook
aannam.
leden zich achter de voorzitter van de
S.D.K.B., de heer J. Th. Brouwer, die
enige tijd geleden reeds aftrad tyde
de jaarvergadering.
De heer Brouwer was voorstander vi
een zekere vernieuwing in het gehele
beleid van de S.D.K.B. HH wilde meer
contact met de andere korfbalbonden en
meer cursussen voor kader enzovoort.
Een groot deel van de verenigingen was
het daarmee niet eens: men wilde een
zuiver eilandeb.ik beleid. Een van de
gevolgen was, dat de begroting slechts
met 17 tegen 12 stemmen werd aan
vaard. Nu hebben dus ook de overige
bestuursleden hun functies neergelegd
Wel zullen zij de lopende zaken nog tot
1 mei a instaande waarnemen. Dit is
ongetwijfeld noodzakelijk, omdat juist
zaterdagmiddag gestart werd met de
zomercompetitie van de S.D.K.B. De ver
enigingen zullen nu zelf het initiatief
moeten nemen voor het formeren van
een nieuw bestuur.
STANDEN TWEEDE KLAS I
In de standeniyst van de tweede klas
B van het Zeeuws-Brabantse amateur
voetbal zijn een aantal fouten geslopen.
De juiste standen zijn:
Rood Wit 19 10
Vcerse Boys 18 10
17 8
Steenbergen 18 8
Terneuzen 18 8
HW
Zeeland Sport
VOAB
Taxandria
Alliance
Internos
Kaaise Boys
Roosendaal
5 4 25 38—2,1
4 4 24 34—17
6 4 22 41—33
6 4 22 32—38
5 4 21 35—27
3 6 19 36—28
4 7 16 31—34
6 6 16 27—39
4 8 16 25—32
5 8 13 30—38
5 9 13 30—38
3 14 5 17—34
„Hoe kan een hertogin zo iets
ordinairs als ingewanden
hebben". Dit zegt Georgette
Hagendoorn op een gegeven
ogenblik in Shaws „Me
salliance" dat de Haagse Co-
medie gisteravond in Vlissin
gen speelde. Het is een zin
uit een toneelstuk, maar
Georgette Hagendoorn zou
het ook buiten het theater
kunnen zeggen, zo houdt zij
van mooie, tere dingen en
heeft zij een hekel aan plat
vloerse, dagelijkse zaken.
Dit komt vooral tot uiting als
zij over Zeeland spreekt, spe
ciaal over Walcheren. „Wat
kwam ik hier graag", verzucht
ze. „Ik weet nog goed, we had
den voor de oorlog in Zoutelan-
de een huisje. We keken over
zee uit. Wat hield ik er van om
uren te dwalen. Waar was het
zo paradijselijk als in het Wal
cheren van voor de oorlog? Het
was zo zalig. En dan die bo
ten. Waar zie je in Nederland
de boten zo dichtbij? Ik weet
nog goed, dat wij onze klokken
gelijk konden zetten, ais de boot
naar Harwich voorbij kwam".
„En dan Zoutelande. Die kerk,
met daar omheen de huisjes als
een kloek met haar kuikens. Wat
maalden de mensen om toeris
me. Er was één taxi, een licht
blauwe, we noemden hem „de
blauwe engel". Verder was er
een huiskar. Maar dat is alle
maal voorbij en dat vind ik erg.
Nu durf ik niet meer naar Zou
telande terug. Ik ben bang, dat
alles teveel is ingesteld op de
toeristen. Waarom doen de men
sen dat. Natuurlijk, ze kunnen er
geld mee verdienen, maar dat
is toch niet alles".
Zang
eres
Georgette Hagendoorn is na de
oorlog nog veel in Zeeland ge
weest. Niet als toneelspeelster,
maa- als zangeres. „Ik was
geen chansonnière", zegt ze. „Ik
bracht amusante kunst, zo wil ik
het noemen. In het begin bracht
ik volksliedjes en liedjes van
rond 1900. Later nam ik ook mo
dernere liederen op mijn reper
toire. Ik heb veel steun gehad
aan Pierre Verdonck, die me be
geleidde. Ach, het is allemaal
zo vreemd gelopen. Als de oor
log er niet tussen gekomen was,
had ik nooit gezongen. Ik had
zo'n verschrikkelijke stem".
„In 1935 ging ik naar België.
In de schouwburg spelen. Ik had
geen idee om iets anders te gaan
doen. Daar ben ik tot 1943 ge
bleven en toen ging ik weer naar
Holland terug. Maar hier was in
tussen de Kulturkammer opge
richt en daar wilde ik me niet
bij aansluiten. Tja, wat moest
ik. Veel artiesten gaven huis-
voorstellingen. Dan droegen ze
iets voor. Het Wilhelmus. Dan
begonnen de mensen al te snik
ken. Je was in die tijd zo gauw
ontroerd. Ik wilde ook iets gaan
doen, ik wou niet de hele tijd
praten over bloembollen en bie-
tenpulp. Daarom ging ik zingen.
Dat was fijn werk. De mensen
kwamen vaak naar me toe en
dan zeiden ze. „We hebben de
ze middag de oorlog helemaal
vergeten." Toen de oorlog voor
bij was, ben ik er niet mee ge
stopt. Ik taalde niet meer naar
het toneel. Dertien jaar heb ik
gezongen. Ik ben overal ge
weest; China, Amerika, Vene
zuela, waar niet. Maar toen
werd Pierre Verdonck ziek. Wat
moest ik doen? Je gaat dan
niet beginnen met een ander.
Dat kan ik niet". Georgette keek
even voor zich uit. „Dat is toch
logisch, vind u niet? Dat kan
je niet doen. Toen kreeg ik van
de Haagse Comedie een gast
rol aangeboden. Ik .deed het.
Maar daarna deed ik een paar
jaar niets, tot voor drie jaar.
Toen ben ik voor vast aan het
toneel gekomen. Maar mijn hart
trekt naar de liederen, Ik wil dat
weer doen. Ik ben nu bezig met
Ruud Bos. Hij kan misschien
Pierre Verdonck vervangen. Het
is nu vijf jaar geleden en het
toneel bevalt me niet meer. Je
bent niet vrij. Je krijgt een rol
aangewezen en die moet je doen.
Je hebt geen raison d'etre. Er
zijn zoveel toneelspelers. Daar
om wil ik er mee stoppen. Maar
nu nog niet want ik krijg het
nog druk. Dit stuk en dan gaan
we over een paar maanden met
„De Uitkomst" van Heijermans
naar Parijs. Dat is in het ka
der van een festival, waaraan
toneelgroepen van vele nationa
liteiten meedoen. Ah, daar
verlang ik naar. We spelen in
„Ie Theatre de Nation". Dan zal
ik in de kleedkamer van Sarah
Bernardt zitten. Stel u voor. Ik
in haar kleedkamer. Dat vind
ik zo heerlijk. Maar weet u wat
zo leuk is. In 1928 debuteerde
ik in Amsterdam ook in „De Uit
komst". Ik speelde daar een tra-
vestirol. En nu speelt mijn zoon,
Jules Roy aards, dezelfde rol.
Grappig, hè?"
PREMIER VAN BHOETAN
WERD VERMOORD
gine Dorji, premier van het strategisch
gelegen koninkrijk Bhoetan in het Hi-
malayagcbergte, is zondag in zijn ambts
woning "in het stadje Phuntsoling ver
moord.
De premier rustte zondagmorgen uit,
toen iemand hem van buitenaf in de rug
schoot. Tegen middernacht overleed Dor
ji aan de verwonding. Dorji's echtgenote
en broer bevonden zich in de kamer,
toen de moordenaar door het venster
vuurde. De dader is nog steeds niet ach
terhaald.
Ik had zo gedacht, we beuren de kiel
eenvoudig omhoog, zó... oei!... Nee,
wat is dat zwaar!
Intussen is Opa Schildpad naderbij ge
komen en zegt,...
Laat mij maar doen, Polle, ik ben sterk.
