Conflict ministerie-Zeeuwse
t.b,overeniging nu opgelost
Polderbesturen zijn ook
debet aan concentratie
Supertanker en kustvaarder op
Westerschelde in aanvaring
LEXINGTON
Middelburgse stadsbeiaardier
staakt arbeid op de Lange Jan
Botsing met tractor
kost motorrijder
het leven
Twee Belgische
loodsen gewond
in ziekenhuis
Vuurdoop
Maandag algemene
vergadering in Goes
ALMANAK
GOES' KOOR MET
DE „JOHANNES
PASSION"
Nog steeds organist
van de Oostkerk
Afwatering in
Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen is
verwaarloosd
Geen voorstander
Geschiedenis
t
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 5 MAART 1964
DAVID WON NIET VAN GOLIATH..
Woensdagavond omstreeks half zeven
had in de wijk ter Hofstede te Iletran-
chement een ernstig ongeluk plaats, dat
aan de 25-jarige F. van der Woude uit
Rctranchemcnt het leven heeft gekost.
De heer Van der Woude kwam per mo
tor uit de richting Sluis, juist toen de
landbouwer P. D. met tractor en aan
hangwagen van links komende de hoofd
weg wou kruisen. Een botsing volgde
waarbij de motorrijder op slag werd ge
dood. Het slachtoffer was ongehuwd.
ONGEWILD is liet woensdagmor
gen op de Westerschelde tot een
treffen gekomen tussen 'n Da
vid en een Goliath. Ditmaal won
David (het 499 ton metende
Duitse kustvaardertje „Hohen-
linden") niet van de reus: de
31.489 bruto register ton meten
de supertanker „Esso Liège" uit
Antwerpen. Vrijwel ongekwetst
kon de logge Belgische reus
doorvaren, maar het Duitse
„notedopje" raakte onmiddel
lijk stuurloos, kringelde over
het water en liep enkele boeien
verder op een zandplaat. Later
werd de „Hohenlinden" bevrijd
door de Terneuzense sleepboot
„Holland" en met eo" ingedrukt
stuurhuis naar de Vlissingse
binnenhaven gebracht. Twee
Belgische loodsen, die zich op de
Duitse coaster bevonden, wer
den licht gewond.
Juist voor de nieuwe Zuid-Sloehaven
speelde deze scheepsbotsing zich te
gen vijf uur in de morgen af. Afgela
den met olie was de „Esso Liège" op
weg van de Perzische Golf naar Ant
werpen, terwijl de „Hohenlinden" met
700 ton rollen ijzerdraad van Gent
naar Denemarken voer. In Terneu-
zen was de Belgische loods R. Cor-
nille uit Gent aan boord gekomen
met de Belgische leerling-loods P.
Cambier uit Ostende en de Neder
landse leerling-loods T. van Dijk uit
Vlissingen. De radar stond „bij" en
het zicht was goed. Dit laatste was de
reden, waarom men slechts af ei
de radar raadpleegde.
De kapitein van de „Hohenlinden'
Müller uit Steinkirchen, die zich
in de kaartenkamer bevond,
klaarde later, dat hjj kort voor de
aanvaring vanuit het stuurhuis ver
schil van mening hoorde tussen de
loodsen over de koers. Toen hij bo
vendien bemerkte, dat de snelheid
van zjjn schip werd teruggebracht,
had hij zich onmiddellijk naar de
brug begeven. „Ik zag", aldus de ka
pitein „dat mijn schip aan de ver
keerde kant van het vaarwater zal
en bovendien dwars voor de vóór
steven van de „Esso-Liège" was ge
komen, die met grote snelheid nader-
de. Ik liet de voortstuwing op volle
kracht vooruit zetten om voor de reu-
zentanker weg te komen, maar het
was reeds te laat".
c „Esso Liège" boorde zich met een
daverende klap aan bakboordzijde in
het voorschip van de kustvaarder. De
„Hohenlinden" werd geheel op zijn
zij gedrukt, waarbij het aanvankelijk
leek, alsof het schip zou kapseizen.
De kustvaarder kwam zelfs zo scheef
te liggen, dat de dekhuizen vol water
liepen. De tanker schoof vervolgens
met het voorschip langs de gehele
bakboordzijde van de „Hohenlinden"!
en liep op het achterschip in de brug
en het stuurhuis. Daarbij werd een
grote ravage aangericht.
Door de kracht van de botsing werden
de drie loodsen in het stuurhuis te
gen de grond geslagen. Loods Cornille
ging zelfs eerst met zijn hoofd door
een raam. Hij liep dan ook wonden
door glasscherven aan hoofd en han-
den op en bovendien kwetsuren aan
een been. Ook zijn landgenoot liep
een hoofdwonde op en waarschijn
lijk een lichte hersenschudding, als
mede een shok. Beiden werden later
in het Sint-Josephziekenhuis opge
nomen, waar zij kamer 38 delen. Be
ter verging het de Duitser en de Ne
derlander. De Vlissingse leerling-
loods beleefde deze vuurdoop zon
der verwondingen op te lopen en
de Duitse kaptein kreeg alleen een
kleine wond aan zijn rug. Voor alle
zekerheid werd er later in het Sint-
Josephziekenhuis nog een foto van
zijn gekwetste rug genomen.
Aanvankelijk liet het zich in de zwaar
beschadigde stuurhut allemaal nogal
ernstig aanzien. Even meende men
zelfs, dat het schip zinkende was en
men waarschuwde dan ook onmid
dellijk de Breskcnse reddingboot
„President Wierdsma". Toen de kust
vaarder reeds vastgelopen was, nam
deze reddingsboot de beide Belgische
loodsen aan boord, alsmede vier van
de zeven bemanningsleden; kapitein,
stuurman en machinist bleven aan
boord. De reddingsboot bracht de
twee gewonwen en de Duitse matro
zen onmiddellijk naar Vlissingen.
Korte tijd later arriveerden ook de Ter
neuzense sleepboot „Holland" var
Müller en Co. en het bergingsvaar
tuig „Zeeleeuw" van Van der Taks
bergingsbedrijf bij de vastgelopen
kustvaarder. Snel was de „Hohenlin
den", die niet beneden de water
spiegel bleek te zijn beschadigd, ver
lost uit zijn benarde positie en naar
de Vlissingse binnenhaven gebracht.
De „Hohenlinden" is eigendom van
de Poseidon Schiffahrt in Hamburg,
die ook een scheepswerf bezit. Waar
de kustvaarder gerepareerd zal wor
den, is nog niet bekend.
De „Esso-Liège" 240 meter lani
en 35 meter breed is zonder te
stoppen doorgevaren naar Antwer
pen. Het schip heeft een stopweg no
dig van ongeveer tien mijl.
Op de foto: de ,jHohenlAnden" met zijn
ingedrukt stuurhuis in de Vlissingse
binnenhaven.
(Foto P.Z.C.)
AFGETREDEN BESTUURSLEDEN WEER KANDIDAAT
uit de zuiverste tabakken
Zeeuwse
Zinnetje
Een groot curaivist zette zijn le
zers na een inspiratieloze dag eens
één zinnetje voor:
Amuseert U zich".
Wij kunnen ons dat met geen mo
gelijkheid permitteren.
Maar U moet het er vandaag toch
maar mee doen.
De lucht is opgeklaard boven de
Provinciale Zeeuwse Vereniging
tot bestrijding der T.B.C. Acht
maanden nadat het bestuur op een
spoedeisende algemene vergade
ring in Goes en bloc aftrad omdat
men in een impasse was geraakt
bij het overleg met het ministerie
van sociale zaken en volksgezond
heid over enkele principiële be
leidskwesties, is eindelijk een be
vredigende oplossing gevonden.
Van Zeeuwse zijde hebben met
name burgemeester R. O. M. Wael-
put van 's-Heerenhoek en de ad
ministrateur, de heer A. de Lange
zich ingespannen om weer tot een
gesprek te komen. De kleine groep
bestuursleden, die zich vorig jaar
juli bereid verklaarde de lopende
zaken te behartigen, heeft nu een
brief Uit „Den Haag'' ontvangen,
waarin aan praktisch alle wensen
van de Zeeuwse t.b.c.-vereniging is
tegemoetgekomen.
Deze week heeft het oude bestuur
weer vergaderd. Bijna alle in juli
vorig jaar afgetreden bestuursleden
verklaarden zich tydens deze bijeen
komst. bereid voor een benoeming in
het weer op de been te brengen be
stuur van de Zeeuwse vereniging
kandidaat te willen staande héren
F. de Nys uit Graauw-Langendam,
dr. J. J. Okker te Middelburg, dr. P.
B. Ornée te Vlissingen, dr. R. C. Re-
nes te Oud-Vossemeer, dr. J. Tesink
te Goes en de heer R. O. M. Waelput
te 's-Heerenhoek.
Notaris J. C. Kram uit Kapelle had al
eerder te kennen gegeven, dat hij ook
het „bestuur van de lopende zaken"
wenste te verlaten. In zijn plaats en in
die van de heer H. S. J. Timmer deze
laatste stelde zijn functie om een per
soonlijke reden beschikbaar zal ih de
nabije toekomst met nieuwe benoemin
gen worden voorzien. Ook bestaat nog
steeds een vacature in Schouwen-Dujve-
land.
Aanstaande maandagavond zal in hotel
„De Korenbeurs" te Goes opnieuw een
spoedeisende algemene ledenvergadering
worden gehouden. Maar nu met een veel
positiever karakter dan in juli van het
vorig jaar. Drie van de twaalf vroegere
bestuursleden zijn toen in hun functie
aangebleven, omdat zij aangewezen wa
ren door een instantie: mr. dr. A. J. J.
M, Mes namens het provinciaal bestuur,
de heer C. J. van Hootegem van Honte-
nisse namens de vereniging „Het Wit-
Gele Kruis" en dr. F. G. Vaandrager uit
Domburg voor „Het Groene Kruis".
In die vergadering zal de laatste brief
van het departement aan de orde. wor
den gesteld. De brief, waarmee de lang
slepende kwestie de wereld uitgeholpen
wordt. Het ministerie en de Zeeuwse
Vereniging tot bestrijding der T.B.C.
hebben elkaar weer gevonden. In het
laatste schriftelijke contact is Zeeland
zelfs een functionaris méér toegezegd
dan was gevraagd: een tuberculinezuster
voor het bepalén van de zogenaamde
Mantouxreactie bij de scholieren.
„De zaak is nu zover dat we verder
kunnen", zo vertelde ons'de heer De
Lange. En dat is voor de Zeeuwse
„t.b.c.-vereniging" een hele opluch
ting. Het is ook het resultaat van een
levendig contact tussen de vereniging
enerzijds en aan de andere kant de
inspectie van de volksgezondheid in
Middelburg, de hoofdinspectie in Den
Haag en het ministerie.
Men zal zich de gang van zaken, die tot
het ontslag-en-bloc heeft geleid, her
inneren. Er smeulde al enkele jaren een
conflict tussen het bestuur van de
Zeeuwse t.b.c.-bestrijding en het minis
terie van sociale zaken en volksgezond
heid. Na drie jaar van vergeefse pogin
gen zag het bestuur zich vorige zomer
volledig afgesloten van iedere vorm van
overleg met het ministerie over de ver
andering in de opzet van een goede
t.b.c.-bestrijdingsdienst in Zeeland; na
dat deze ziekte steeds verder is terug
gedrongen. Een brief van het ministerie,
gedateerd 14 mei 1963, deed de deur
aicht. Het ministerie maakte het bestuur
van de Zeeuwse vereniging duidelijk, dat
Na veertig jaar zal op woensdag 25
maart 1964 Bachs „Johannes Passion"
In de Grote Kerk te Goes opnieuw weer
klinken. Ditmaal zal de christelijke ora
torium vereniging „Willem 't. Hooft" on
der leiding van Adriaan Kousemaker
het werk tot uitvoering brengen. Voor
de begeleiding zorgt het Zeeuws Ka
merorkest.
Met grote zorg wordt de uitvoering door
de dirigent, de heer A, Kousemaker,
voorbereid. Het koor en het begeleidend
Zeeuws Kamerorkest houden deze
maand gezamenlijke repetities. Er
wordt hard gewerkt en de organisatoren
verheugen zich erover dat hier samen
werking tussen een Zeeuws koor en een
Zeeuws orkest mogelijk is.
De evangelistpartij wordt vertolkt door
de tenor Chris van Woerkom uit Ant
werpen. De Christusparty wordt gezon
gen door de bas Max van Egmond, die
de laatste jaren met zijn vertolkingen
steeds meer bekendheid krijgt. Met de
sopraan Ans Rieke, die vorig jaar in
Vlissingen uitmuntte bij de uitvoering
van Handels „Messias", 'kan het Zeeuw
se publiek nu opnieuw kennismaken. De
altsoli worden door Tony Jaanus-Retel
gezongen. De Pilatuspartij en kleinere
as-aria's worden vertolkt door de jonge
bas Kees van Zuijlekom.
Om ook bezoekers van bulten Goes ter
wille te zijn is het aanvangsuur op half
acht gesteld, Vertrek naa.r de dorpen is
na afloop van de uitvoering dan nog
mogelijk.
A. van Hootegem te
Hansweert begraven
Op de r.-k. begraafplaats van Hansweert
is woensdag onder grote belangstelling
het stoffelijk overschot van de heer A.
van Hootegem ter aarde besteld. De
heer Van Hootegem, die zaterdag over
leed, was 78 jaar oud. Voor de begrafe
nis droeg een neef van de overledene,
kapelaan E. Bulaers uit Oosterhout, in
de parochiekerk te Hansweert een mis
op.
Op verzoek van de overledene werden
er aan de groeve geen toespraken gehou
den.
Naast de vertegenwoordigers van de ge
meente burg. A. Schipper en de beide
wethouders was er ook een brede be
langstelling uit agrarische kringen, ver
tegenwoordigers van tal van verenigin
gen en organisaties, waarin de heer Van
Hootegem werkzaam is geweest.
van departementale zijde geen medewer
king was te verwachten voor de benoe
ming van een derde districtsverpleeg
ster in de provincie, gestationeerd ïe
Middelburg.
Voornemen
Verder maakte het ministerie zijn voor
nemen kenbaar om Tholen en Sint-Phi-
lipsland op het vlak van de t.b.e.-bestrij-
ding van Zeeland af te splitsen en onder
te brengen bij een Brabantse vereniging.
In beide gevallen vond het ministerie
het bestuur van de Zeeuwse vereniging
vierkant tegen zich. Volgens het bestuur
is goed functioneren van de bestrijdings
dienst zonder een derde districtsver
pleegster onmogelijk. En wat Tholen en
Sint-Philipsland betreft: de vereniging
héd daar geïnformeerd wat de bevol
king ervan dacht, wat de artsen ervan
dachten, wat de kruisverenigingen er
van dachten. Allen wilden deze gebieden
ook binnen het kader van de vereniging
bij Zeeland houden. Niet alleen om geo
grafische redenen, maar om allerlei an
dere motieven. En dan was er nog de
kwestie van de werkindeling en de' sa
lariëring van de twee t.b.c.-artsen. Om
dat het ministerie zyn visie om die be
wuste brief min of meer als een bevel tot
uitvoering wilde zien, trad het bestuur
en bloc af.
Sinds juli 1963 is het beslist niet stil
geweest. De mannen, die de lopende
zaken hebben afgewikkeld, hebben
byzonder veel contact gehad met de
overheidsinstanties. En dat heeft, er
dan thans toe geleld dat men elkaar
heeft gevonden.
Th. C. Ferwerda„maar niet voorgoed"
STADSBEIAARDIER Th. C.
Ferwerda heeft zich in Middel
burg nog al eens kunnen „ver
treden". Vele malen is hij bin
nen de dikke muren van de
Lange Jan de uitgesleten wen
teltrap en de ladders opgegaan
om boven, 282 treden hoog, in
de cabine „misschien wel de
mooiste van Nederland" het
toetsenbord van het Idokkenspel
te gaan beroeren. Vorige week
donderdag strooide hij nog met
gulle hand speelse carillonklan
ken over Zeelands hoofdstad
uit. Niet voor de laatste keer
echter. De heer Ferwerda zon
niet graag. Maar voorlopig heeft
hij dan toch afscheid genomen
van de Lange Jan. Bij het be
reiken van de pensioengerech
tigde leeftijd is zijn taak als
stadsbeiaardier met ingang van
1 maart officieel geëindigd. De
benoeming van een opvolger is
aanstaande.
Vanaf begin 1927 heeft de heer Fer
werda de toren laten zingen. Elke
donderdagmiddag van twaalf tot één
uur gebeurde dat. Ieder jaar ook
liet hy op de eerste mei 's morgens
van zeven tot acht uur het „mei
deuntje" klinken. Dat herhaalde zich
op de vrijdagavonden van die maand.
En natuurlijk bespeelde de stads
beiaardier ook op koninklijke feest
dagen het carillon.
Voor de St.-Nicolaas en de kersttijd
maakte de heer Ferwerda banden
voor het speelwerk, een vernuftig
systeem, dat het mogelijk maakt dat
het klokkenspel bij afwezigheid vain
de beiaardier toch in werking komt.
Voor een langdurige onderbreking
van de heer Ferwerda's werkzaam
heden op de Lange Jan zorgde het
oorlogsgeweld, dat de bronzen klan
ken van 1940 tot 1953 deed verstom
men.
Activiteiten
De activiteiten van de heer Ferwer
da hebben zich niet bepaald tot het
bespelen van het carillon in Middel
burgs trotse toren beperkt. Hij was
dan wel als beiaardier in gemeen
telijke dienst, sinds 1927 oefende hy
daarnaast in dienst van de hervorm
de gemeente eerst in de Nieuwe
Kerk en later in de Oostkerk ook
het beroep uit van hoofdorganist. In
1953 aanvaardde hij bovendien nog
een functie in provinciaal verband
door docent te worden aan de Zeeuw
se Muziekschool.
BRAND OP BOUWPROJECT
VAN DOW CHEMICAL
Woensdagmiddag omstreeks kwart over
één ontstond brand in een in aanbouw
zijnde plastic-afdeling van Dow Chemi
cal in de Nieuw-Neuzenpolder te Ter-
neuzen. Werklieden hadden langs éér
de wanden zeilen gehangen om zich
te beschermen tegen de koude en vlak
daarbij hadden zij bakken met branden
de cokes op de bouwsteigers geplaatst,
Eén van de zeilen wapperde tegen een
cokeso'ven en vatte vlam.
Hoewel de bouwvakkers vrij vlug kans
zagen het vuur met een rubberslang te
bestrijden en te doven, konden zij toch
niet verhinderen, dat zes zeilen, een
aantal steigerplanken en een gedeelte
van een betonbekisting verbrandden.
De Terneuzense brandweer, die vlug ter
plaatse was, behoefde geen slangen meer
uit te rollen. De schade bedraagt drie
/ierduizend gulden.
Grote belangstelling
voor boekenfeest
belangstelling voor het Zeeuwse
boekenfeest, dat zaterdagavond in „Bri
tannia" te Vlissingen wordt gehouden,
blijkt bijzonder groot. De zaal was
woensdag reeds bijna geheel uitverkocht.
De commissaris aer koningin, jhr. mr.
A C- de Casembroot, heeft zich be
reid verklaard het feest te openen. Ka-
rel Jonckheere, die zoals bekend een le
zing zal houden, heeft als onderwerp ge
kozen „Schrijvers in den vreemde''. Hij
zal vertellen over een aantal reizen
welke hy maakte en over ontmoetingen
met schrijvers welke hij daarby ha<
DIJKGRAAF DAVID IN SLUISKIL
Dijkgraaf P. David heeft woens
dagmiddag tijdens een feestverga-
dering ter gelegenheid van het
100-jarig bestaan van „De Fiers-
senspolder" (Sluiskil) een eerste
reactie doen horen inzake het te,
verwachten voorstel van G.S. om
de meer dan 100 polders en water
schappen in Oost-Zeeuwsch-Vlaan-
deren te reorganiseren tot drie
grote waterschappen.
Zoals In «le P.Z.C. van 21 december 1963
werd gemeld, zouden alle polders van
Oost-Zeeuwsoh-Vlaanderen, ten westen
van het kanaal Terneuzen-Gent wor
den ondergebracht in één waterschap.
Een tweede waterschap zal het gebied
ten oosten van het kanaal opnemen
tot, de lijn Kampen-Stoppeldyk-Vecr,
daarna in oostelijke richting, waar de
lyn juist voor Hulst in zuidelyke rich
ting afbuigt tot aan do grens nabij
Heikant. Het gebied ten oosten van
deze gebroken Hjn zal dan het derde
waterschap gaan vormen.
Dijkgraaf David zei tot dc stembe
voegde ingelanden, dat de polders en
waterschappen zelf voor een belangryk
deel debet zyn aa.n deze voorgenomen
reorganisatie en wel met name omdat
de afwatering van de polders in vele
gevallen is verwaarloosd en zestig pro
cent niet voldoet aan de daaraan te
stellen eisen.
Overigens toonde hy zich volstrekt
geen voorstander van deze concentra
tie. „De verhoging van de zeedijken op
deltahoogte gaat" aldus de dijkgraaf
„400 miljoen gulden kosten". Hoe
de verhouding rijk-waterschappen voor
wat betreft de kosten, daarvan zal wor
den, kon hij nog niet zeggen. Wel, dat
de geconcentreerde waterschappen het
onderhoud van de dijken op zich zullen
moeten nemen. Dat laatste noemde hij
onjuist.
„Het water van de Schelde is niet
van ons, evenmin het vaar- en vis
recht, dat daarop wordt geheven",
Dit werk heeft hij by het bereiken
van de 65-jarige leeftijd gestaakt,
maar zo zegt hij, „gelukkig bestaat
er voor organisten geen leeftijds
grens", zodat hij de liefde voor de
muziek nog steeds in zyn orgelspel
kan uitdragen.
Liefde voor zijn werk heeft de
grijze Friese musicus inderdaad.
In zijn levendige gesprekken,
waarin hy van de hak op de tak
springt, steeds weer nieuwe er
varingen vertellend, openbaart
zich dat duidelijk. Ook blijkt uit
zijn opvattingen da.t hij een mo
dern denkend mens is al zegt hij
zelf, af en toe toch nog een con
servatieve houding aan te nemen.
De heer Ferwerda werd op 11 fe
bruari 1899 in Leeuwarden geboren.
Daar groeide hy ook op. Men zou
kunnen zeggen dat de belangstelling
voor de muziek hem aangeboren was.
„Ik heb", zo vertelt hij, „van myn
zevende jaar af pianoles gehad. La
ter kreeg ik ook nog zangles van
Cornelie van Zanten, maar daar ben
ik niet verder in doorgegaan. Thuis
werd er veel gemusiceerd, zodat we
ons vertier meestal binnenskamers
zochten. Myn vader was dirigent van.
een koor. Hij zong ook prachtig.
Myn broer speelde viool, Moeder was
de enige die luisterde. Toen ik zes
tien jaar oud was en mijn broer
dertien gaven we met het koor
van vader op onze h.b.s.-avond een
concert. Wilt U weten wat ik speel
de? Ik zal het nooit vergeten. Het
was de Mondscheinsonate en een
polonaise van Chopin. Uit t hoofd
ging dat. lit zou het nou niet meer
Aan de heer Th. C. Ferwerda, stads
beiaardier te Middelburg, is met
ingang van 1 maart eervol ontslag
verleend. Dat betekent nog niet dat
de heer Ferwerda, die thans met
zijn echtgenote aan de Boulevard
Bankert te Vlissingen woont, voor
goed afscheid heeft genomen van
de Lange Jan. Hij zal nog als ver
vanger optreden. Deze foto toont
de heer Ferwerda in actie aan de
speeltafel op de Lange Jan.
(Foto P.Z.C.)
flode dat hij (laar als ambtenaar
werkzaam was, behaalde hy het di
ploma staatsinrichting en gemeente
administratie.
Veel zou hy er niet aa,n hebben, want
de heer Ferwerda voelde wel dat het
kantoorleven hem niet kon boeien.
Al gauw begon hy serieus te den
ken aan een muzikale opleiding.
Daarmee startte hij in Rotterdam
waar hij in betrekkelijk korte tyd
met succes door het examen van de
Nederlandse vereniging van organis
ten heenkwam. Het staatsdiploma
was er toen nog niet. De heer Fer
werda werd organist van de Wester-
kerk, daarna van de Gallileërkerk
te Leeuwarden. In 1927 werd zijn
aanstelling te Middelburg een feit.
Daar volgde hij de heer A. van Os
op. Hij werd benoemd tot organist
van de Nieuwe kerk. Ook benoemde
de gemeenteraad hem tot stads
beiaardier.
Jaar later
Leerlingen
Amper een jaar later bespeelde de
heer Ferwerda voor het eerst een
kerkorgel. „Dat was tijdens een uit
voering in do grote kerk van Leeuw
arden, teen de organist verstek moest
laten gaan en ik mocht invallen. La
ter zon dat meer gebeuren by het
waarnemen van diensten".
Na de militaire dienst kwam de heer
Ferwerda op de provinciale griffie te
Leeuwarden terecht. Tijdens de pe-
aldus dijkgraaf David, die het als
zodanig onredeiyk noemde, dat de
waterschappen straks de vernieti
gende uitwerking van de golfslagen
van supertankers en dergelijke moe
ten gaan opvangen en bekostigen.
Voorts zei hij bezwaar te hebben tegen
te grote eenheden, te zware toppen in
de waterschappen en als gevolg daar
van te hoge lasten. „Ik vind dat totaal
onnodig en als hier iemand is, die con
centratie wel juist vindt:, laat hij dan
zijn vinger opsteken", zei de dijkgraaf
tot de ingelanden. Niemand stak de
vinger op
Ter gelegenheid van het eeuwfeest gaf
dijkgraaf David een geschiedkundig
overzicht van de ruim 172 hectare
grote „Picrssenspolder", waarvan de
indyking in 1864 werd voltooid. De pol
der werd gesticht tydens een vergade
ring te Hulst, waar Jozias de Fejjter
tot eerste dykgraaf werd gekozen. De
polder besloeg toen een oppervlakte van
188 bunder, 17 roe en 19 ellen, waarvan
later door onteigening wat is afgegaan.
Uitvoerig ging de dykgraaf in op de
moeilykheden van de eerste jaren, toen
vry grote gaten in de dykon sloegen
en die moesten worden herstel mot gel
den uit een buitengewoon geschot van
f 100 per hectare. Voorts wees hy op
de enorme verschillen aan onkosten,
lasten, maar ook produktenopbrengsten
tussen een eeuw geleden en nu. Een
hectare grond werd toen geschat op
f 22. terwyl een ton puin wegenver
harding vanaf de cokesfabriek te Zel-
zaele naar de plaats van bestemming
werd aangevoerd voor een gulden.
„Daar zal de leverancier niet meer dan
een droge boterham aan hebben ver
diend", dacht de dijkgraaf. Weinig
roede woorden had de" heer David voor
ie landbouwpolitiek van de regering na
1945. De concurrentie, die ons land wil-
/oeren met andere landen ging over
de rug van de boeren, die een zo goed
koop mogeiyk voedselpakket moesten
leveren", aldus de Sluiskilse dijkgraaf.
Ook bleek hij weinig vertrouwen te heb
ben in de toekomst van de agrariërs.
„Je moet al een flinke boer zyn, wil je
het dagloon van een arbeider verdie
nen", zo zei hy.
Voorts was hij van mening, dat er een
depressie in de lucht zit en dat er een
tyd zal komen, dat de produktiekosten
hoger zullen komen te liggen dan de
opbrengst vnn het produkt zelf. Na deze
ietwat in mineur geëindigde jubileum
rede ging het gezelschap overigens op
gewekt aan de. feestmaaltijd in bet
ook al tot verdwynen gedoemd*
Sluiskilse „Meert".
De heer Ferwerda heeft in de loop
der jaren een grote kring van leer
lingen gehad. Hij heeft vele kerkor-
fanisten opgeleid, onder wie enkelen
.e hij klaar maakte voor verdere
vakstudie.
Tot mei 1940 bespeelde de heer Fer
werda het orgel van de Nieuwe
Kerk tot een felle brand zyn activi
teiten abrupt deed beëindigen. Deze
brand die de muziekstukken van de
organist bijgewerkt met talrijke
aantekeningen in vlammen deed
opgaan, wns een gebeurtenis die veel
indruk op de heer Ferwerda heeft
gemaakt. „Ik stond te huilen als een
kind. Zo erg vond ik dat alles weg
was." Vooral het. verloren gaan van
het kerkorgel heeft hem toen diep
geschokt.
„Het was ook zo'n prachtig instru
ment met zo'n mooie klank, zo
prachtig geintoneerd. Tot twee keer
toe heeft Albert Schweitzer tydens
concerten in Middelburg me" gewe
zen op dit prachtige instrument".
Toen de Oostkerk later hoofdkerk
werd, verhuisde de heer Ferwerda
mee. Na enkele jaren van onderbre
king kwam hij weer terug naar de
Oostkerk.
Jammer
Jammer vindt de heer Ferwerda
het. dat het uit 1774 daterende
orgel in zulk een slechte conditie
verkeert. „Het is een prachtig
drielciaviersorgelwaarvan ik er
echter maar één kan gebruiken.
Ook het pedaal is slecht. Er zyn
wel plannen voor restauratie, dat
kan nog wel even duren. Tot zo
lang haal ik er wel uit, wat er
uit te halen valt".
De heer Ferwerda betreurt het even
eens, dat by de nieuwste orgels de
sentimentele registers ontbreken.
„Laat ze die strijkregisters er toch
in laten. Je mist anders de contras
ten zo. Ik zie een kerkorgel als een
orkest, een koninklijk instrument,
dat door het ontbreken van de strijk
registers incompleet is geworden.
Als een modern componist ze niet
wil gebruiken laat hij dan de re
gisters ingetrokken laten. Overigens
ben ik van mening dat deze nieuwe
stroming wel van tijdelijke aard zal
zijn".
OM IIET VRIESPUNT
Overwegend droog weer met veel be
wolking en maar enkele verspreid voor
komende opklaringen. Matige tot krach
tige noordoostclykc wind, temperaturen
het vriespunt.