Shakespeare van lang Lear tot Kate
Een óf twee netten
V.P.R.O. geeft
karakter niet prijs
Bouwen in staal
ExpeditieTellem
Dick van
Dykeshow
Uniek T.V. spel
Shakespeare
Johnny
Kraaykamp
PROVINCIALE Z E E U W 8 E COURANT
ZATERDAG 29 FEBRUARI 1964
Dinsdagavond 3 maart Caroline Kaart in: Een liedje met Caroline'
«MMIWWWWW
(Van onze radio- en t.v.-redactie)
De V.P.R.O.-televisieprogram-
ma's zijn eenzijdig, wat hun ka-
rakter betreft. Arie Kleywegt,
de oud-VARAgediende die vorig
jaar plaatsvervangend hoofd
werd van de t.v.-sectie van de
V.P.R.O. zegt: „omdat we zo
veel minder zendtijd hebben
dan de grote omroepverenigin
gen houdt dat automatisch in
dat we nuiet alle terlreinen hoe
ven te bedienen. We kunnen ons
veroorloven een component te
zijn. Maar natuurlijk heeft het
ook te maken met het wezen
van de V.P.R.O.
Ook als we op het tweede net komen
en dus meer zendtijd hebben, gaan
we ons niet begeven in het onstuimi
ge amusement. Dat is onze lijn niet.
Bovendien zijn we er niet voor geë
quipeerd als kleine omroep, we heb
ben de mensen er niet voor. Onze staf
telt zo'n 35 man. Meer mag niet vol
gens de verdeelsleutel van de kijk-
geldpot".
Wat precies het V.P.R.O.-gezlcht is,
kan Arie Kleywegt overigens niet
omschrijven. „Zijn we high brow?
Best mogelijk, maar dat is geen uit
gangsstelling", ook de V.p.R.O. wil
de, zolang er nog werd uitgezonden
over één net, algemene programma's
brengen. ,Want je zit per zendtijd ab
soluut in de lucht".
Continuïteit
Dat toch de V.P.R.O.-avonden altijd
een ander karakter hebben gehad
dan dide van de vier grote omroepen,
komt mede door het gebrek aan
zendtijd. „We hadden twee avonden
per maand. Wilden we continuïteit
hebben in onze vaste programma's,
bijvoorbeeld die van dokter Van Swol,
dan moesten we die ook zetten op
avonden die men er niet voor ge
schikt acht, de zaterdag- en zondag
avonden bijvoorbeeld.
De grote omroepen hadden het mak
kelijker. Ze hadden in een periode
van vijf weken één keer alle dagen
van de week. Voor ons kwam een
zendtijd op bijvoorbeeld woensdag te
rug over een periode van driemaal
vier weken. Dokter Van Swol vast op
een woensdag plaatsen kon dus niet.
De tijdsafstand zou te groot zijn ge
weest voor een vast programma. We
kunnen nu programma's gaan plan
nen op een vaste dag om de ander
halve maand. De eerste keer op net
één, de tweede keer op net twee, ae
derde keer weer op net één, enzo
voorts".
xrraatjc
^Toor velen zal de rechtstreekse repor
tage van de voetbalwedstrijd tussen
het Eindhovense PSV en Zürich in de
komende week het hoogtepunt van de
televisieprogramma's zijn. Het verkrij
gen van toestemming voor het uitzen
den van deze belangrijke Europacup
ontmoeting leverde deze keer geen pro
bleem op. PSV is immers de voetbal
vereniging van Philips en die maat
schappij heeft er alleen maar belang bij,
dat zoveel mogelijk wedstrijden op de
beeldbuis komen. Dan kopen de voetbal
liefhebbers toestellen
De week omvat voorts o.m. een bijzon
der televisiespel, een aan Shakespeare
gewijde aflevering van „Voorstelling"
en de veelbesproken V.A.R.A.-rubriek
„Zo is het toevallig ook nog eens een
keer". Zaterdag komt Johnny Kraay-
kamp terug, die inmiddels zich weer aan
het tekstschrijven.heeft gezet, nu zijn
Engelse ghostwriter zo duidelijk heeft
gefaald.
2^0NDAG. De eerste dag van de week is er
weer een van de sport. Van vier tot zes
in de middag worden we aangesloten met de
prachtige ijsbaan van Dortmund, waar de
wereldkampioenen inclusief Sjoukje Dyk-
stra demonstraties geven van hun kimnen.
Daarmee zal dan meteen het schaatsseizoen
wel afgesloten worden.
Na de gebruikelijke zondagrubrieken als Sport
in Beeld en het Weekjournaal beleeft eerst
Erik Sikkes, ofwel Willy Walden weer een
vreemd avontuur, waarbij deze keer de Eerste
Hulp bij Ongelukken of is het het eerste
ongeluk bij de hulp een belangrijke rol
speelt. Walden krijgt als televisiemannetje
o.m. assistentie van Kees Brusse, Mieke Ver-
straete, Coen Flink en Tilly Perrin Bouwmees-
andere keer op net twee, kan niet
elke kijker hem zien, zolang van het
tweede net alleen nog de zender in
Lopik werkt. Maar, dat nadeel ne
men we op de koop toe. Belangrijker
is dat we continuïteit in onze vaste
programa's kunnen brengen en kun
nen plaatsen naar de aard van de
zendavond. Dokter Van Swol dus
niet meer op zaterdag. Overigens zijn
serieprogramma's 'n strop om je nek,
Helemaal ideaal gesproken zou je
iedere uitzending apart moeten kun
nen zien".
Het feit dat de V.P.R.O. eenzelfde
programma, als het deel uitmaakt
van een serie, zowel over net één als
net twee gaat uitzenden, houdt auto
matisch in dat de V.P.R.O. aan haar
uitzendingen op het tweede net geen
ander karakter gaat geven. Bij de
grote omroepen zal dat anders lig
gen. Geen enkele programmaleider in
Hilversum zegt het, maar de praktijk
zal wel bewijzen dat op net twee,
meer dan op net één, programma's
komen die afgestemd zullen zijn op
wat stadsbewoners leuk vinden of
kunnen verwerken.
Geen shows
Zoals gezegd gaat de V.P.R.O. by de
officiële ingebruikneming van het
tweede net op 1 oktober evenmin het
totaal van haar programma's naar
karakter veranderen. Dus geen
shows.
De meerdere zendtijd zal voor een
goed deel worden gebruikt voor in
structieve documentaire uitzendin
gen. De V.P.R.O. komt niet met een
eigen achter het nieuws-rubriek. „We
zijn daarvoor, ondanks het tweede
net, niet voldoende frequent in de
lucht", aldus Arie Kleywegt. Wel
wordt een semi-actuele rubriek over
wogen in de trant van het Engelse
.Panorama". Om de zendtijd te vullen
zal voorts ook de V.P.R.O. moeten
overgaan tot het aankopen van bui
tenlandse serie-programa's.
De „Bonanza's", de „Fllntstones", de
„Maison Rouges" enz., waren tot dus
verre alleen stropers van de grote
omroepen. Het aankopen van buiten
landse serieprogramma's, is behalve
een personele en daarmee samenhan
gende programmatische, ook een fi
nanciële noodzaak, want ze zijn re
latief goedkoop. Ze kosten minder
dan een uur zendtijd gemiddeld mag
kosten. Wie veel zendtijd heeft kan,
zonder dat het stoort omdat dan het
eigen werk in de knel zou komen,
meer buitenlandse serieprogramma's
vertonen, kan op die programma's
samen meer „overhouden" en kan die
„verdienste" besteden aan de eigen
programma's.
Strop
De V.P.R.O. gaat zodoende anders te
werk dan bijvoorbeeld de K.R.O., die
de serieprogramma's op één net
houdt. .Toegegeven', zegt Arie Kley
wegt, „als we dokter Van Swol de
ene keer op net één brengen en de
Zo worden de dure shows gefinan
cierd en de dure toneelprodukties. De
V.P.R.O. heeft die tactiek nooit kun
nen toepassen. „Overigens zitten we
vandaag goed", vindt Arie Kleywegt.
„We hebben dan Sjoukje Dykstra,
maar dat is een N.T.S.-uitzending en
die kost de V.P.R.O. dus niets. Wat
we deze zaterdag minder uitgeven
dan normaal, kunnen we heel goed
gebruiken als extra voor andere pro
gramma's".
Zor.aagavond I maart ifit de sopraan
Antoinette Thiemessen de soliste zijn
tijdens de uitvoering van het kunst-
maandorkest onder leiding van An
ton Kersjes.
ter. Omer Crawet, de Belgische interviewer
van de K.R.O. heeft vervolgens een ontmoeting
met jonkheer Coler Godin de Beaufort, de
hotelhouder-kasteelheer-autocoureur uit
Maarsbergen. Een interessante figuur, die men
moet beschouwen als Nederlands grootste
autocoureur. Hij is de enige Nederlander die
gerechtigd is uit te komen in de strijd van de
renwagens en de enige ook, die punten ver
gaarde voor het wereldkampioenschap. Het
feit, dat men zijn naam nog nooit bij de aller-
snelsten heeft gezien, is niet het gevolg van
zijn gebrek aan rijcapaciteiten, maar ligt aan
de omstandigheid, da.t hij in tegenstelling met
de fabriekscoureurs zijn eigen spulletjes moet
betalen. Hij kwam vorig jaar nog met een oude
Porsche formule I wagen in de grote races
uit, een wagen, die in topsnelheid vele kilo
meters bij zijn makkers te kort kwam, Carel-
tje, zoals hij bij zijn vrienden heet, heeft even
wel de reputatie opgebouwd, een zorgvuldig
man te zijn, die alle voorzorgsmaatregelen in
acht neemt, zowel waar het zijn eigen leven
betreft als zijn wagen. Als hij in een race
start, rijdt hij die meestal uit ook. Men verwijt
hem wel eens te grote voorzichtigheid, maar
wie zo praat weet niet, wat het betekent, met
zulke grote snelheden over een weg te razen;
da.t is altijd gevaarlijk en daar is altijd grote
moed voor nodig. Overigens heeft Careltje heus
ook wel de nodige ongelukken moeten door
maken, voor hij zover was als nu. Hij, zwal
kende over de hele wereld, moet wel een uit
stekende gesprekspartner zijn voor Grawet.
Nadat we Kiekeboe hebben gespeeld met Ted
dy Scholten ten slotte, voorafgaande aan de
epiloog het maandelijkse concert van het
Kunstmaandorkest, deze keer met solistische
medewerking van de sopraan Antoinette Thie-
missen, die soliste is in „Air de Lilas" uit
„l'Enfant prodique", de cantate, waarvoor
Claude Debussy de Prix du Rome kreeg. Op
het programma staat verder o.m. Balletmuziek
uit Faust van Gounod.
A BAANDAG. Logboek en Kenmerk van liet
Convent der Kerken leiden de maandag
avond In. Na het journaal en de uitzending
van de politieke partyen (K.V.P.) eerst 'n film
die Polygoon Profilti maakte „Bouwen in
staal". Jan Moonen, die o.m. de IJtunnelfilm
en enkele documentaires over de baksteen
industrie en de Hoogovens op zyn naam
schreef, heeft de regie. „Bouwen in staal"
geeft een beeld van de mogelijkheden van do
toepassing van staal in do moderne bouwnijver
heid.
Ten slotte de hoofdfilm, de reeds enige malen
eerder aangekondigde Deense rolprent van
Bjorne Henning-Jensen, Ditte, een mensenkind.
Deze diep menselijke, ontroerende film geeft
een beeld van een meisje in haar volwassen
wording, waarbij ze maar Weinig lichtpunten
in haar leven ziet. Ditte was onderwerp van
boeken en menige bioscoopbezoeker zal zich
nog herinneren, welk een diepe indruk haar
verschoning op het witte doek in 1947 maakte.
Nu nog zal menigeen meegesleept worden dooi
de eerlijkheid, waarmee de problematiek va.n
het jonge meisje hier in beelden is gevangen.
j-^INSDAG. De schooltelevisie behandelt dins
dagochtend het onderwerp „Bouwvakkers
der naastenliefde". De N.C.R.V. zette op deze
avond na het Agrarisch Nieuws en het jour
naal van de N.T.S., de Memo's, Maison Rouge,
beelden van de expeditie naar Tcllem, een
liedje met Caroline (haar succes is overwel
digend en ze zal waarschynlyk binnenkort
ook in een opera te zien zijn) en de dagsluiting.
Deze trits serieprogramma's wordt door de
N.T.S. onderbroken voor de zestiende afleve
ring van dr. L. de Jongs algemeen geachte cn
gewaardeerde reeks documentaires over de
oorlog en bezetting.
In deze aflevering voor de derde keer naar
Nederlands Oost-Indië. Eerder zagen we de
bedreiging van Indië en de strijd in de wateren
rond Insulinde. Nu komt de bezetting van onze
vroegere gebiedsdelen in de Oost aan de orde.
Dr. L. de Jong slaakt daarbij de verzuchting,
dat maar heel weinig Nederlanders op de
hoogte zijn van de omstandigheden, waaronder
hun landgenoten in het Oosten de oorlog
moesten zien door te komen. Ook de Japan
ners hadden een SD; ook daar was willekeur
en ook daar werden aan de lopende band ar
restaties verricht. De aanleg van de doden-
spoorweg in Birma en Siam, waarbij honder
den Nederlandse geïnterneerden om het leven
kwamen, komt in deze „De Bezetting" aan de
orde, evenals alle andere gevolgen van de
Japanse bezetting, nadat het Koninklijk Neder
lands Indisch leger in maart 1942 in Bandoeng
capituleerde. De oorlog duurde tot de Japanse
ondergang in augustus 1945. Aan de orde
komen ook de voorbereiding van de terugkeer
van het Nederlands gezag en de positie van de
Indonesiërs tijdens deze oorlogsjaren, terwijl
dr. De Jong zeker niet voorbij gaat aan de
invloed van de drie jaren onderdrukking had
den op de verhouding tussen Nederlander en
Indonesiër.
^^OENSDAG. Voor de mannen, deze avond.
Om vijf minuten voor acht begint de
Europacupwedstryd PSVZürich. Philips
heeft alvast besloten om in het nieuwe R.A.I.-
gebouw een t.v.-sclierm van acht by zes meter
neer te zetten, waar 4000 kijkers de wedstrijd
op kunnen zien, niet met een kopje koffie en
alleen juichend voor zichzelf, maar in de eclitc
wedstrydsfeer.
Aan de voetbalshow gaat een Dick van Dyke
show vooraf. Na afloop een aflevering van De
Verdedigers, Vader en zoon Preston nemen de
verdediging op ziöh van een allerliefst oud
dametje, dat ervan verdacht wordt, dat ze
een bank heeft willen beroven. Wat humor dus
in deze rechtzaak. Overigens is die oude dame
geen katje om zonder handschoenen aan te
pakken. Juridisch is ze niet brandschoon, maar
daar weten de Prestons op hun manier wel
raad mee.
J^ONDERDAG. Na In Gesprek en liet jour
naal wordt de hoofdschotel van deze spel-
avond gevormd door „Vijanden van het licht".
Het Is een uniek t.v.-spel, of was het alleen
maar, omdat het vooraf gaat aan de verfil
ming van hetzelfde stuk. Regisseur is de ver
maarde Israëliër Alexander Ramatï, die ook
het reeds in acht landen gepubliceerde
boek schreef, waarnaar het stuk is gemaakt.
Hy zorgde ook voor de bewerking.
De titel is ontleend aan het bijbelboek Job
24 13. De handeling, zich afspelend in het
jonge Israël met zijn vele aanpassingsproble
men van kortelings hier gevestigde joden en
de talrijke conflicten met Arabieren, is duide
lijk op verbroedering gericht. Ramati is thans
in Israël bezig met de verfilming van zijn boek
met in de hoofdrollen Diana Baker en David
Opatoshu. Hij is overigens geen onbekende in
ons land, want vorig jaar regisseerde hij ook
voor de N.C.R.V. met veel succes „Aan de
vooravond", naar de gelijknamige roman van
Toergenjew. Ramati heeft zyn werk met
„Vijanden van het licht" voor de Nederlandse
televisie gezien als een soort voorstudie voor
de film. Hij heeft zelf dramaturg David Ko
ning voorgesteld zijn scenario eerst op de
beeldbuis te brengen, alvorens met de eigen
lijke verfilming te beginnen. Voor concurrentie
is hij niet bang. Velen zullen na het zien van
het t.v.-spel de film juist gaan zien. „Vijanden
van het licht" is overigens een der kostbaarste
t.v.-spelen geworden, die Nederland ooit heeft
uitgezonden. De opnamen werden niet alleen
in de Vitusstudio gemaakt, maar ook in de
Cinetone studio's in Duivendrecht. Er waren
liefst zeventien decors voor nodig. De „Is
raëlische Western", zoals Ramati zijn spel
noemt, handelt grotendeels in de woestijn. Er
is een indrukwekkend rolbezetting, kwalitatief
zowel als kwantitatief. In de hoofdrollen ziet
men o.m. Didi Ramati, de (Nederlandse) vrouw
van de regisseur, Liselotte Beekmeyer, Johan
Schmitz, Hans Croiset, Ramses Shaffy, Piet
Romer, John Soer en Tom van Beek.
yRIJDAG; De V.A.R.A. vertoont een film in
het voorprogramma, die do Engelsman
Chris Milne maakte in opdracht van de En
gelse vereniging ter bescherming van vogels.
De film geeft een beeld van de uitzonderlijk
vogelrijke eilanden voor de kust van Zuid-
Wales. Na het journaal en Achter het nieuws
Donderdagavond 5 maart het t.v.-spel: Vijanden van het licht". Stejan Felsenthal
(liggend), Didi Raioati (midden) en Liselot Becjtmeijer.
In het programma „Voorstelling", op
vrijdagavond 6 maart zullen optreden
v.l.n.r. Annet Nieuwenhuyzen, Mieke
Bos en Marijke Merckens.
„Voorstelling", deze keer niet geregiseerd door
Niko Knapper (die nl. met zyn vrouw op
tournee Is door Amerika), maar door Loet
Steenbergen.
Deze aflevering van de door De nis e de Weerd
gepresenteerde „Voorstelling" in verband met
het feit, dat de grote Britse toneelschrijver
William Shakespeare 400 jaar geleden werd
geboren, geheel geïnspireerd op werken van de
man uit Stratford on Avon. De V.A.R.A.
spreekt van een „spectacle coup", waaraan
vele vooraanstaande Nederlandse artiesten
meewerken. Denise de Weerd opent de rij met
een monoloog Lady Ann uit Richard in. Eva
Maria Grossman (sopraan) en Cornells van
Dijk (tenor) zingen een duet uit de tweede
akte van de Vrolijke Vrouwtjes van Windsor.
Na de opera gebaseerd op Shakespeares werk
een toneelfragment: Albert van Dalsum, Johan
Schmitz en Ramses Shaffy (de laatste twee
dus twee avonden achtereen te zien) spelen
een scène uit King Lear. Ook het lichtere genre
is vertegenwoordigd. Lia Dorana zingt nl, het
liedje „I hate men" uit de musical „Kiss me
Kate", afgeleid van de Getemde feeks en op
het ogenblik op het repertoire van het Nieuw
Rotterdams Toneel. Ten slotte een aantal lied
jes uit een andere musical gebaseerd op een
stuk van Shakespeare, nl. „Comedy of errors",
dat het zangspel The Roys from Syracuse op
leverde. De dames, die deze vrolijke komedie
laten zien en horen zijn Mieke Bos, Anette
Nieuwenhuizen en Marijke Merckens. Deze
avond wordt besloten met „Zo is liet toevallig
ook nog eens een keer zonder Mies Bouw
man.
'VATERDAG. De laatste dag van de week is
in handen van de K.R.O. Dat betekent dus
om half acht ten strijde geblazen. Ivanhoe
kruist de degens en slaat erop. Na het journaal
en Brandpunt de Johnny-Kraaykampshow.
Johnny heeft moeilijke tijden achter de rug.
Vorig jaar was het al sukkelen met de teksten
en om nu eens helemaal uit de misère te
komen vloog Kraaykamp naar Londen en
engageerde daar de B.B.C.-sc.hryver Brad
Ashton, die ook teksten leverde aan Bob Hope
en het Engelse „Zo is het toevallig ook nog
eens een keer".
De K.R.O, was trots op dit contract, maar het
pakte anders uit. Ashton had weinig gevoel
voor de mogelijkheden van Kraaykamp, kende
de Nederlandse humor niet en gooide er wel
licht ook met de pet naar. In ieder geval
bleven zijn eerste bijdragen onder de maat en
.verd die voor de tweede show zelfs afgekeurd.
Zonder teksten zittend, moest Kraaykamp toen
het (overigens moedige) besluit nemen zijn
show voorbij te laten gaan. Zijn motto „liever
liets dan halfbakken" verdient nulde. Ogen
blikkelijk zotte de teleurgestelde Nederlandse
..v.-Uomiekveteraan (hij werkt al zo'n tien
aar voor de beeldbuis) zichzelf aan het schrij-
*en van teksten. Hij is niet ontevreden over
iet resultaat. Trouwens, er zit een stunt aan
ast ook, want als partner van good old John-
ly treedt op de dertienjarige Toni Bloemers,
ie opviel, toen hij een rolletje speelde in de
overigens ook al weer geen top geworden)
lusical Oliver. Een pittig knaapje, met veel
.anleg voor de showbusiness, zegt zijn nieuwe
>aas, bij wie hij al enkele weken heeft ge-
ogeerd om beslagen ten ijs te komen. Aan de
;how werkt als speciale gaste mee de Engelse
'.angeres Susan Maugham, tot op heden In ons
land onbekend, Een bijzonderheid is voorts,
•lat Johnny Kraaykamps broer Wim een liedje
ïeeft geschreven voor de show. De avond
wordt besloten met een kori t.v.-spel „Brief
van Fortunata", waarin de bejaarde actrice
Magda Janssen (ze is bijna tachtig) de rol
speelt van een vrouw van omstreeks 45 jaar.
Ze wordt bijgestaan o.m. door Bob Verstraete
en Paul Meyer.
