Shakespeare van hing Lear tot Kate Een óf twee netten V.P.R.O. geeft karakter niet prijs {-Zeven dagen televisie Bouwen in staal ExpeditieTellem Dick van Dykes how Uniek T.V. spel Shakespeare Johnny l< ra ay kamp PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 29 FEBRUARI 1964 ]y*AANDAG. Logboek en Kenmerk van het Convent der Kerken leiden de maandag avond in. Na het journaal en de uitzending van de politieke partijen (K.V.P.) eerst 'n film die Polygoon Profilti maakte „Bouwen in staal". Jan Moonen, die o.m. de IJtunnelfilm en enkele documentaires over de baksteen- Industrie en de Hoogovens op zijn naam schreef, heeft de regie. „Bouwen in staal" geeft een beeld van de mogelijkheden van de toepassing van staal in de moderne bouwnijver heid. Ten slotte de hoofdfilm, de reeds enige malen eerder aangekondigde Deense rolprent van Bjorne Henning-Jensen, Ditte, een mensenkind. Deze diep menselijke, ontroerende film geeft een beeld van een meisje in haar volwassen wording, waarbij ze maar weinig lichtpunten in haar leven ziet. Ditte was onderwerp van boeken en menige bioscoopbezoeker zal zich nog herinneren, welk een diepe indruk haar verschijning op het witte doek in 1947 maakte. Nu nog zal menigeen meegesleept worden door de eerlijkheid, waarmee de problematiek van het jonge meisje hier in beelden is gevangen. INSP AG. De schooltelevisie behandelt dins dagochtend het onderwerp „Bouwvakkers der naastenliefde". De N.C.R.V. zette op deze avond na het Agrarisch Nieuws en het jour naal van de N.T.S., de Memo's, Maison Rouge, beelden van de expeditie naar Tellem, een liedje met Caroline (haar succes is overwel digend en ze zal waarschjjnlyk binnenkort ook in een opera te zien zjjn) en de dagsluiting. Deze trits serieprogramma's wordt door de N.T.S. onderbroken voor de zestiende afleve ring van dr. L. de Jongs algemeen geachte en gewaardeerde reeks documentaires over de oorlog en bezetting. In deze aflevering voor de derde keer naar Nederlands Oost-Indië. Eerder zagen we de bedreiging van Indië en de strijd in de wateren rond Insulinde, Nu komt de bezetting van onze vroegere gebiedsdelen in de Oost aan de orde. Dr. L. de Jong slaakt daarbij de verzuchting, dat maar heel weinig Nederlanders op de hoogte zijn van de omstandigheden, waaronder hun landgenoten in het Oosten de oorlog moesten zien door te komen. Ook de Japan ners hadden een SD; ook daar was willekeur en ook daar werden aan de lopende band ar restaties verricht. De aanleg van de doden- spoorweg in Birma en Siam, waarbij honder den Nederlandse geïnterneerden om het leven kwamen, komt in deze „De Bezetting" aan de orde, evenals alle andere gevolgen van de Japanse bezetting, nadat het Koninklijk Neder lands Indisch leger in maart 1942 in Bandoeng capituleerde. De oorlog duurde tot de Japanse ondergang in augustus 1945. Aan de. orde komen ook de voorbereiding van de terugkeer van het Nederlands gezag en de positie van de Indonesiërs tijdens deze oorlogsjaren, terwijl dr. De Jong zeker niet voorbij gaat aan de invloed van de drie jaren onderdrukking had den op de verhouding tussen Nederlander en Indonesiër. ^^"OENSDAG. Voor de mannon, deze avond. Om vjjf minuten voor acht begint de Aa n de voetbal show gaat een Dick van Dyke- show vooraf. Na afloop een aflevering van De Verdedigers. Vader en zoon Preston nemen de verdediging op zich van een allerliefst oud dametje, dat ervan verdacht wordt, dat ze een bank heeft willen beroven. Wat humor dus in deze rechtzaak. Overigens is die oude dame geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Juridisch is ze niet brandschoon, maar daar weten de Prestons op hun manier wel raad mee. ONDERDAG. Na In Gesprek en het jour naal wordt de hoofdschotel van deze spel- avond gevormd door „Vijanden van het licht". Het Is een uniek t.v.-spel, of was het alleen maar, omdat het vooraf gaat aan de verfil ming van hetzelfde stuk. Regisseur is de ver maarde Israëliër .Alexander Ramati, die ook het, reeds in acht landen gepubliceerde boek schreef, waarnaar het stuk is gemaakt. Hij zorgde ook voor de bewerking. De titel is ontleend aan het bijbelboek Job 24 13. De handeling, zich afspelend in het jonge Israël met zijn vele aanpassingsproble men van kortelings hier gevestigde joden en de talrijke conflicten met Arabieren, is duide lijk op verbroedering gericht. Ramati is thans in Israël bezig met de verfilming van zijn boek met in de hoofdrollen Diana Baleer en David Opatoshu. Hij is overigens geen onbekende in ons land, want vorig jaar regisseerde hij ook voor de N.C.R.V. met veel succes „Aan de vooravond", naar de gelijknamige roman van Toergenjew. Ramati heeft zijn werk met „Vijanden van hét licht" voor de Nederlandse televisie gezien als een soort voorstudie voor de film. Hij heeft zelf dramaturg David Ko ning voorgesteld zijn scenario eerst op de beeldbuis te brengen, alvorens met de eigen lijke verfilming te beginnen. Voor concurrentie is hij niet bang. Velen zullen na het zien van het t.v.-spel de film juist gaan zien. „Vijanden van het licht" is overigens een der kostbaarste t.v.-spelen geworden, die Nederland ooit heeft uitgezonden. De opnamen werden niet alleen in de Vitusstudio gemaakt, maar ook in de Cinetone studio's in Duivendrecht. Er waren liefst zeventien decors voor nodig. De „Is raëlische Western", zoals Ramati zijn spel noemt, handelt grotendeels in de woestijn. Er is een indrukwekkend rolbezetting, kwalitatief zowel als kwantitatief. In de hoofdrollen ziet men o.m. Didi Ramati, de (Nederlandse) vrouw van de regisseur, Liselotte Beekmeyer, Johan Schmltz, Hans Croiset, Ramses Shaffy, Piél Römer, John Soer en Tom van Beek. (Van onze radio- en t.v.-redactie) De V.P.R.O.-televisieprogram- ma's zijn eenzijdig, wat hun ka rakter betreft. Arie Kleywegt, de oud-VARAgediende die vorig jaar plaatsvervangend hoofd werd van de t.v.-sectie van de V.P.R.O. zegt: „omdat we zo veel minder zendtijd hebben dan de grote omroepverenigin gen houdt dat automatisch in dat we nuiet alle terlreinen hoe ven te bedienen. We kunnen ons veroorloven een component te zijn. Maar natuurlijk heeft het ook te maken met het wezen van de V.P.R.O. Ook als we op het tweede net komen en dus meer zendtijd hebben, gaan we ons niet begeven in het onstuimi ge amusement. Dat is onze lijn niet. Bovendien zijn we er niet voor geë quipeerd als kleine omroep, we heb ben de mensen er niet voor. Onze staf telt zo'n 35 man. Meer mag niet vol gens de verdeelsleutel van de kijk- geldpot". Wat precies het V.P.R.O.-gezicht is, kan Arie Kleywegt overigens niet omschrijven. „Zijn we high brow? Best mogelijk, maar dat is geen uit gangsstelling", ook de V.P.R.O. wil de, zolang er nog werd uitgezonden over één net, algemene programma's brengen. ,Want je zit per zendtijd ab soluut in de lucht". Continuiteit Dat toch de V.P.R.O.-avonden altijd een ander karakter hebben gehad dan dide van de vier grote omroepen, komt mede door het gebrek aan zendtijd. „We liadden twee avonden per maand. Wilden we continuïteit hebben in onze vaste programma's, bijvoorbeeld die van dokter Van Swol, dan moesten we die ook zetten op avonden die men er niet voor ge schikt acht, de zaterdag- en zondag avonden bijvoorbeeld. De grote omroepen hadden het mak kelijker. Ze hadden in een periode van vijf weken één keer alle dagen van de week. Voor ons kwam een zendtijd op bijvoorbeeld woensdag te rug over een periode van driemaal vier weken. Dokter Van Swol vast op een woensdag plaatsen kon dus niet. De tijdsafstand zou te groot zijn ge weest voor een vast programma. We kunnen nu programma's gaan plan nen op een vaste dag om de ander halve maand. De eerste keer op net één, de tweede keer op net twee, ae derde keer weer op net één, enzo voorts". Strop De V.P.R.O. gaat zodoende anders te werk dan bijvoorbeeld de K.R.O., die de serieprogramma's op één net houdt. .Toegegeven', zegt Arie Kley wegt, „als we dokter Van Swol de ene keer op net één brengen en de andere keer op net twee, kan niet elke kijker hem zien, zolang van het tweede net alleen nog de zender in Lopik werkt. Maar, dat nadeel ne men we op de koop toe. Belangrijker is dat we continuïteit in onze vaste programa's kunnen brengen en kun nen plaatsen naar de aard van de zendavond. Dokter Van Swol dus niet meer op zaterdag. Overigens zijn serieprogramma's 'n strop om je nek, Helemaal ideaal gesproken zou je iedere uitzending apart moeten kun nen zien". Het feit dat de V.P.R.O. eenzelfde programma, als het deel uitmaakt van een serie, zowel over net één als net twee gaat uitzenden, houdt auto matisch in dat de V.P.R.O. aan haar uitzendingen op het tweede net geen ander karakter gaat geven. Bij de grote omroepen zal dat anders lig gen. Geen enkele programmaleider in Hilversum zegt het. maar de praktijk zal wel bewijzen dat op net twee, meer dan op net één, programma's komen die afgestemd zullen zijn op wat stadsbewoners leuk vinden of kunnen verwerken. Geen shows Zoals gezegd gaat de V.P.R.O. by de officiële ingebruikneming van het tweede net op 1 oktober evenmin het totaal van haar programma's naar karakter veranderen. Dus geen shows. De meerdere zendtijd zal voor een goed deel worden gebruikt voor in structieve documentaire uitzendin gen. De V.P.R.O. komt niet met een eigen achter het nieuws-rubriek. „We zijn daarvoor, ondanks het tweede net, niet voldoende frequent in de lucht", aldus Arie Kleywegt. Wel wordt een semi-actuele rubriek over wogen in de trant van het Engelse .Panorama". Om de zendtijd te vullen zal voorts ook de V.P.R.O. moeten overgaan tot. het aankopen van bui tenlandse serie-programa's. De „Bonanza's", de „Flintstones", de „Maison Rouges" enz., waren tot dus verre alleen stropers van de grote omroepen. Het aankopen van buiten landse serieprogramma's, is behalve een personele en daarmee samenhan gende programmatische, ook een fi nanciële noodzaak, want ze zijn re latief goedkoop. Ze kosten minder dan een uur zendtijd gemiddeld mag kosten. Wie veel zendtijd heeft kan, zonder dat het stoort omdat dan het eigen werk in de knel zou komen, meer buitenlandse serieprogramma's vertonen, kan op die programma's samen meer „overhouden" en kan die „verdienste" besteden aan de eigen programma's. txrraatji Zo worden de dure shows gefinan üierd en de dure toncelproduktjes. De V.P.R.O. heeft die tactiek nooit kun nen toepassen. „Overigens zitten we vandaag goed", vindt Arie Kleywegt. „We hebben dan Sjoukje Dijkstra, maar dat Is een N.T.S.-uitzending en die kost de V.P.R.O. dus niets. Wat we deze zaterdag minder uitgeven dan normaal, kunnen we heel goed gebruiken als extra voor andere pro gramma's". Dinsdagavond 3 maart Caroline Kaart in: irEen liedje met Caroline". yoor velen zal de rechtstreekse repor tage van de voetbalwedstrijd tussen het Eindhovense PSV en Zurich in de komende week het hoogtepunt van de televisieprogramma's zijn. Het verkrij gen van toestemming voor het uitzen den van deze belangrijke Europacup- ontmoeting leverde deze keer geen pro bleem op. PSV is immers de voetbal vereniging van Philips en die maat schappij heeft er alleen maar belang bij, dat zoveel mogelijk wedstrijden op de beeldbuis komen. Dan kopen de voetbal liefhebbers toestellen De week omvat voorts o.m. een bijzon der televisiespel, een aan Shakespeare gewijde aflevering van „Voorstelling" en de veelbesproken V.A.R.A.-rubriek „Zo is het toevallig ook nog eens een keer". Zaterdag komt Johnny Kraay- kamp terug, die inmiddels zich weer aan het tekstschrijven heeft gezet, nu zijn Engelse ghostwriter zo duidelijk heeft gefaald. ON DAG. De eerste dag van de week is er weer een van de sport. Van vier tot zes in de middag worden we aangesloten met de prachtige ijsbaan van Dortmund, waar de wereldkampioenen inclusief Sjoukje Dijk stra demonstraties geven van hun kunnen. Daarmee zal dan meteen het schaatsseizoen wel afgesloten worden. Na de gebruikelijke zondagrubrieken als Sport in Beeld en het Weekjournaal beleeft eerst Erik Sikkes, ofwel Willy Walden weer een vreemd avontuur, waarbij deze keer de Eerste Hulp bij Ongelukken of is het het eerste ongeluk bij de hulp een belangrijke rol speelt. Walden krijgt als televisiemannetje o.m. assistentie van Kees Brusse, Mieke Ver- straete, Coen Flink en Tilly Pen-rin Bouwmees- Zondagavond 1 maart zal de sopraan Antoinette Thiemessen de soliste zijn tijdens de uitvoering van het kunst- maandorkest onder leiding van An ion Kersjes. ter. Omer Crawet, de Belgische interviewer van de K.R.O. heeft vervolgens een ontmoeting met jonkheer Coler Godin de Beaufort, de hotelhou der- kasteelheer- au tocou reu r u it Maarsbergen. Een interessante figuur, die men moet beschouwen als Nederlands grootste autocoureur. Hij is de enige Nederlander die gerechtigd is uit te komen in de strijd van de renwagens en de enige ook, die punten ver gaarde voor het wereldkampioenschap. Het feit, dat men zijn naam nog nooit bij de aller- anelsten heeft gezien, is niet het gevolg van zijn gebrek aan rijcapaciteiten, maar ligt aan de omstandigheid, dat hij in tegenstelling met de fabriekscoureurs zijn eigen spulletjes moet betalen. Hij kwam vorig jaar nog met een oude Porsche formule I wagen in de grote races uit, een wagen, die in topsnelheid vele kilo meters bij zijn makkers te kort kwam. Carel- tje, zoals hij bij zijn vrienden heet, heeft even wel de reputatie opgebouwd, een zorgvuldig man te zijn, die alle voorzorgsmaatregelen in acht neemt, zowel waar het zijn eigen leven betreft als zijn wagen. Als hij ln een race start, rijdt hij die meestal uit ook. Men verwijt hem wel eens te grote voorzichtigheid, maar wie zo praat weet niet, wat het betekent, met zulke grote snelheden over een weg te razen; dat is altijd gevaarlijk en daar is altijd grote moed voor nodig. Overigens heeft Careltje heus ook wel de nodige ongelukken moeten door maken, voor hij zover was als nu. Hij, zwal kende over de hele wereld, moet wel een uit stekende gesprekspartner zijn voor Grawet. Nadat we Kiekeboe hebben gespeeld met Ted dy Scholten ten slotte, voorafgaande aan de epiloog het maandelijkse concert van het Kunstmaandorkest, deze keer met solistische medewerking van de sopraan Antoinette Thie- missen, die soliste is in „Air de Lilas" uit „l'Enfant prodique", de cantate, waarvoor Claude Debussy de Prix du Rome kreeg. Op het programma staat verder o.m. Balletmuziek uit Faust van Gounod. In het programma Voorstellingop vrijdagavond 6 maart zullen optreden v.l.n.r. Annet Niemvenhuyzen, Mieke Bos en Marijke Mer ekens. „Voorstelling", deze keer niet geregiseerd door Nibo Knapper (die nl. met zijn vrouw op tournee is door Amerika), maar door Loet Steenbergen. Deze aflevering van de door Denise de Weerd gepresenteerde „Voorstelling" in verband met het feit, dat de grote Britse toneelschrijver William Shakespeare 400 jaar geleden werd geboren, geheel geïnspireerd op werken van de man uit Stratford on Avon. De V.A.R.A. spreekt van een „spectacle coup", waaraan vele vooraanstaande Nederlandse artiesten meewerken. Denise de Weerd opent de rij met een monoloog Lady Ann uit Richard HI. Eva Maria Grossman (sopraan) en Cornelis van Dijk (tenor) zingen een duet uit de tweede akte van de Vrolijke Vrouwtjes van Windsor. Na de opera gebaseerd op Shakespeares werk een toneelfragment: Albert van Dalsum, Johan Schmitz en Ramses Shaffy (de laatste twee dus twee avonden achtereen te zien) spelen een scène uit King Lear. Ook het lichtere genre is vertegenwoordigd. Lia Dorana zingt nl. het liedje „I hate men" uit de musical „Riss me Kate", afgeleid van de Getemde feeks en op het ogenblik op het repertoire van het Nieuw Rotterdams Toneel. Ten slotte een aanbal lied jes uit een andere musical gebaseerd op een stuk van Shakespeare, nl. „Comedy of errors", dat het zangspel The Boys from Syracuse op leverde. De dames, die deze vrolijke komedie laten zien en horen zijn Mieke Bos, Anette Nieuwenhuizen en Marijke Merckens. Deze avond wordt besloten met „Zo is het toevallig ook nog eens een keerzonder Mies Bouw man. ■^ATERDAG. De laatste dag van de week is In handen van de K.R.O. Dat betekent dus om lialf acht ten stryde geblazen. Ivanhoe kruist de degens en slaat erop. Na het journaal en Brandpunt de Johnny-Kraaykampshow. Johnny heeft moeilijke tyden achter de rug. Vorig jaar was het al sukkelen met de teksten en om nu eens helemaal uit de misère te lioniei» vloog Kraaykamp naar Londen en engageerde daar de B.B.C.-schryver Brad Ash ton, die ook teksten leverde aan Bob Hope en het Engelse „Zo is het toevallig ook nog eens een keer". De K.R.O. was trots op dit contract, maar het pakte arnlers uit. Ashton had weinig gevoel voor de mogelijkheden van Kraaykamp, kende de Nederlandse humor niet en gooide er wel licht ook met de pet naar. In ieder geval bleven zijn eerste bijdragen onder de maat en •verd die voor de tweede show zelfs afgekeurd. Zonder teksten zittend, moest Kraaykamp toen het (overigens moedige) besluit nemen zijn show voorbij te laten gaan. Zijn motto „liever •liets dan halfbakken" verdient hulde. Ogen- blikkelqk zette de teleurgestelde Nederlandse ..v.-komlekveteraan (hij werkt al zo'n tien aar voor de beeldbuis) zichzelf aan het schry- *en van teksten. Hij is niet ontevreden over et resultaat. Trouwens, er zit een stunt aan ast ooit, want als partner van good old John- y treedt op de dertienjarige Toni Bloemers, Ie opviel, toen hij een rolletje speelde in de overigens ook al weet geen top geworden) ïusical Oliver. Een pittig knaapje, met veel .anleg voor de showbusiness, zegt zijn nieuwe ;aas, bij wie hy al enkele weken heeft ge- ogeerd om beslagen ten ys te komen. Aan de -how werkt als speciale gaste mee de Engelse zangeres Susan Maugham, tot op heden in ons iand onbekend. Een byzonderheid is voorts, -Jat Johnny Kraaykamps broer Wim een liedje heeft geschreven voor de show, De avond wordt besloten met een kort t.v.-spel „Brief van Fortunata", waarin de bejaarde actrice Magda Janssen (ze is byna tachtig) de rol speelt van een vrouw van omstreeks 45 jaar. Ze wordt bijgestaan o.m. door Bob Verstraete en Paul Meyer, Europacupwedstryd PSVZürlch. Philips heeft alvast besloten om in het nieuwe R.A.I.- gebouw een t.v.-scherm van acht bij zes nieter neer te zetten, waar 4000 kijkers de wedstrijd op kunnen zien, niet niet een kopje koffie en alleen juichend voor zichzelf, maar in de echte wedstrjjdsfeer. VpïïJDAG. De V.A.R.A. vertoont een film in het voorprogramma, die de Engelsman Chris Milne maakte in opdracht van de En gelse vereniging ter bescherming van vogels. De film geeft een beeld van de uitzonderiyk vogelrijke eilanden voor do kust van Zuid- Wales. Na hot journaal en Achter het nieuws Donderdagavond 5 maart het t.v.-spel: Vijanden van het lichl.''. Stefan Felsenthal (liggend), Didi Rawati middenen Liselot Beckmeijer.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1964 | | pagina 26