VEEL SPORT EN SPELEN „Pipo is geen tussendoortje ras Hilversum II: wachten op dingen die komen gaan £i.es dagen televisie TRINI LOPEZ OP T.V. JOHN VAN DE REST: het landbouwwerktuig 6 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT MAANDAG 20 JANUARI 1964 Trini Lopez komt voor de twee de keer naar Nederland en zal op vrijdag 7 februari een televi sieshow van een half uur verzor gen voor de VARA-t.v. Het wordt een directe uitzending vanuit Bellevue in Amsterdam, waar vijfhonderd bezoekers zul len worden toegelaten. Ze wor den gekozen uit de aanvragers van een plaats voor een opname van ..Top of Flop". Zondag 9 februari treedt Trini Lopez op in een show in Den Haag en in een show in Amsterdam. De zaterdag er tussen in zingt h(j in Brussel en in Antwerpen. De A.V.R.O.-t.v. heeft de Franse chansonnier Marcel Amont geënga geerd voor een uitzending van Domi no. Begin februari komt hij naar Ne derland. Marcel Amont is deze zomer een keer opgetreden in de Kurzaal in Scheveningen. Zijn tour de chant ver luchtigt hij met danspasjes, mime en acrobatiek. De A.V.R.O.-t.v. gaat voorts op be zoek bij de heer Zwolsman in diens bungalow aan de Loosdrechtse plas Het zal een directe uitzending worden van een half uur op donderdag 27 fe bruari. Het bezoek wordt afgelegd door de heer E. Peereboom. econo misch redacteur van het dagblad Het Parool, die vaker voor de A.V.R.O.- t.v. werkt (Van onze radio- en tv.-redacteur) John van de Rest is met zijn 23 jaar Nederlands jongste tv- regisseur. Hij maakt dit seizoen de Pipo-programma's, elke veer tien dagen een. Op zijn mondje gevallen is hij niet. „Ik ben zelf een abominabel acteur, de to neelschool heb ik niet gehaald, maar ik ben wel des theaters, ik weet precies hoe ik het hebben wil". John van de Rest, die na de twee jaar Arnhemse toneelschool, een jaar free lance journalistiek heeft bedre ven, is sinds december 1962 in dienst bij de VARA-tv. Eerst als producer op de afdeling drama. In diezelfde tijd liep hij ook de regiecursus van de NTS. „Dubbel-op dus Een inten sieve scholing in een heel korte tijd. Toen Willy van Hemert „Marguerite Gauthier" regisseerde heb ik erbij gezeten, van de eerste lezing tot en met de opname". Zijn proefwerk annex regiedebuut was vorig jaar augustus de eenakter „Hugie" met Hans Tiemeyer en Bemhard Droog. Het was een reper toirestuk van het Nieuw Rotterdams Toneel. „Liesje Hoomans, die het stuk voor het toneel had geregis seerd, wilde het allemaal mistig hou den met gaas over de camera en zo, nou daar dacht ik anders over en ik moet zeggen: het stuk is laveloos ont vangen". Ten bewijze draagt hij een plak boek aan. Men weet nooit wat er niet in zit, in zo'n plakboek, maar in de wél ingeplakte recensies staan me ningen als: „Het ontbreken van actie in dit stuk werd bekwaam gecompenseerd door de jonge regisseur John van de Rest, die er met een bewegelijke re gie, met close-ups en belichting een pakkende, dikwijls aangrijpende uit zending van heeft gemaakt". werken er veertien dagen aan. Zes dagen repeteren we droog in een res taurant in Amsterdam. Voor de opna men hebben we helaas maar één dag. Ze zijn wel kwaad op me in de stu dio's, want ik gebruik de televisie als film. Opnamen van vandaag knip ik eruit en las ik in de uitzending van over enkele weken. Dat kan niet an ders met die kleine studio. Je kan er één groot decor opbouwen en ver der niets. Voor een enkele scène la ter kan ik niet opnieuw dat grote de cor krijgen. Voor één uitzending mon teren we soms drie dagen. Ze vin den dat een onthutsende werkwijze, maar ik vind: ook kinderprogram ma's moet je consciëntieus maken". Eigen visie Zeker-zijn John van de Rest vindt het heel vanzelCspreken-i dat het goed is ge gaan met „Hugie". Hij zegt: „De ne gatieve factor van je leeftijd moet je wegwerken met een gedegen voorbe reiding. Je komt zo'n studio binnen en dan staan er 35 mensen te wach ten op wat je gaat zeggen. Nou, ik verschijn altijd met een uitgewerkt draaiboek. Toen ook, en wat ik zo braaf gesteld had, werd waar. Ik was zeker. Heel gek misschien, want alle factoren waren aanwezig om onzeker te zijn". Hij heeft dit lesje kennelijk vaker laten aflopen. Maar oninteressant is het niet, wat hij zegt. Over „Pipo de clown" bijvoorbeeld zegt hij: „Pipo was anderhalf jaar weg geweest. Je moest vorm gaan geven aan een geïdealiseerd begrip. Daarom hebben we de eerste delen vaart gegeven opdat de kindertjes niet de tijd kregen terug te denken aan de oude Pipo. Het ging van klets- boenv scène rolde na scène. Nu komt Pipo in rustiger water. Enorme reacties hebbtn we op het program ma. Nieuwjaarswensen van Ansje en Keesje. Tekeningen" „Sommige dingen echter begrijp je nooit. We kregen een brief van een mevrouw, die schreef dat haar doch tertje van drie Mamelou zo mist.???? We mikken met „Pipo" op kinderen ouder dan zes jaar. Maar goed. Dat meisje zou anderhalf geweest moeten zijn toen Mamelou voor het laatst op het scherm stond en min twee toen ze er op kwam". Pipo is niet maar zo een tussen doortje, stelt John van de Rest. „We Het volgend seizoen krijgt Pipo waarschijnlijk een andere regisseur en gaat John van de Rest grote tv- spelen regisseren. „Ik heb „Omzien in wrok" geclaimd en soortgelijke stukken. Daarom zit ik ook bij de VARA. Ik wil de televisie een eigen gezicht geven. Nou ja: ik? Ik ben nog een krullenjongen. Ik wil alleen maar zeggen: ik vind het gewoon noodza kelijk om in vaste dienst bij een om roep te zijn, anders kan je niet wer ken. Je moet niet zomaar een stuk pakken. Elke omroep moet zijn eigen lijn hebben. Met z'n vieren maak je dan een nationaal programma. Je eigen visie hoef je natuurlijk niet naar de visie van je omroep te ver anderen, maar je kiest een stuk dat bij je omroep past". „Dat wil niet zeggen dat we bij de VARA alleen maar Heyermans moe ten brengen, alles zwaar. Het is als bij de thrillers: vaak is dat alleen maar situatie. Interessanter is: wat maakt die man of vrouw voor ontwik keling door. In thrillers, maar zeker in de andere stukken die we menen te moeten brengen". John van de Rest is getrouwd met Llesbeth Struppert. Liesbeth is verbonden aan de toneelgroep „Studio" van Kees van Iersel. Kees van Iersel is met Willy van He mert, John van de Rests voorbeeld- regisseur geweest. Wie dat alle maal weet, begrijpt waarop de te levisie-ideeën van John van de Rest stoelen. „Ik kan alleen maar wer ken met „dat is mijn hele inzet". T.v. is geen surrogaat. T.v. is een vorm. Dat wil ik gewoon laten zien". John van de Rest wil ook een film gaan maken. „Alle gezwam dat in Nederland geen speelfilms gemaakt kunnen worden omdat er een nieuw soort acteurs voor nodig zou zijn, waanzin. Ik heb een scenario ge schreven en ik ben ervan overtuigd dat ik ook het geld al heb. Over vijf jaar, heb ik mezelf gesteld, wil ik de film maken en het gebeurt ook". Alles weg „Want het trieste van televisie is: Hugie heb ik ademloos zitten bekij- en want televisie maak je in eerste instantie voor jezelf maar het moment daarna, als het voorbij is, is alles weg en dat is erg. Je zoekt in dit leven naar zekerheid. Je wil iets in je handen klemmen. Bij tele visie moet je elke keer opnieuw be ginnen. Wat je met zekerheid hebt gemaakt, vervliegt. Dat is ontnuch terend. Daarom wil ik een film ma ken. Die kan je nóg eens zien". Hij weet niet zo snel antwoord op de vraag, of achter zijn zekerheid over wat hij voor en met de televisie wil, misschien nog toch een groot stuk onzekerheid zit, gezien zijn uit latingen over het medium film. „Ach. Televisie is een relativerend beroep. Ik voel me er volkomen thuis". (Advertentie) nieuwe Amsterdam Televisiekijkers uit acht landen, waaronder Nederland, zullen in een uitzending, welke 25 januari zal plaatsvinden, moeten raden welk ding" zich in een verzegelde kist bevindt. Deze Europaquiz wordt ge presenteerd door de Duitser Joachim Külenkampff. Op de foto zien we programmadirecteur Otto Grü- nefeld (links) en Joachim Külenkampff rechtsonder politiebewaking met de kist slepen. Donderdagavond kunnen we Thera Ver heugen en Joop van der Donk zien in het wekelijks t.v.-spel ,J3e buurman". eerste produkt van Feydeau „Even in bad". Het bleek een voor velen onverteerbaar verhaaltje, alleen maar geschreven om wat gewaagde scè netjes en woordspelinkjes mogelijk te maken. Als dat „boulevardtoneel" is, mogen ze liever doodgewoon zijstraattoneel brengen, schreef een krant. Vanavond een meester, een knecht, een minna res van de een en een aanstaande schoonmoe der van de ander. De beer op sokken zal dus wel achter een jong groen spruitje aanzitten, om zo te zien. Op de boulevard paraderen Bob Verstraete, Allard v d. Scheer. Ina van Fa assen en Mimi Boesnach. „Vreemdeling" is de titel van de documentaire over buiten landse arbeidskrachten in ons land, die Pier Tania maakte en die om vijf voor half tien te zien is. Die buitenlandse arbeidskrachten suk kelen soms met grote aanpassingsproblemen. Hoe die op te lossen? Hoe deze mensen te hel pen? Ziedaar enkele vragen, die Tania stelt. Hij is na zijn 85,— schoon" opmerkelijk rustig gebleven. Het wordt tijd, dat er weer eens een goede documentaire uit zijn vingers komt. want in het verleden heeft hij bewezen zijn vak te kennen Een aflevering van het Filmvenster van Jan Blokker sluit de avond af. Jan Blokker, die na de conflicten om „Zo is het" de redactie van het Handelsblad zal ver laten en die zich dus wel iets meer voor de VARA-camera's zal laten zien. Vrijdagavond kunnen we weer genieten van de spanning, die Leo de Hertog weet te leggen in zijn stuk „De Illusionist". V.l.n.r. Oor van Rijn, Jan Lemaire Sr. en Coba Keiling. Russ Conway DONDERDAG. Fred en Barney zoeken het om half acht hogerop in de 23ste afleve ring van The Flintstones. Na het Journaal, Brandpunt en om kwart voor negen een op treden van de vermaarde Engelse pianist Russ Conway de jongeman, die geen noot kon lezen zo groot als een koe, maar die de piano zo leuk vond, dat hij erop ging spelen. Zo maar voor de vuist weg en hij van beroep zee man werd een van de meest geliefde ar tiesten van Engeland. Russ Conway dus aan de piano, met vrolijke muziek. Om tien over negen het t.v.-spel van de week. Het is een vreemd stuk van de Engelse schrijf ster Jeanne Maxime-David. Een overwerkte studente beleeft in een ogenblik van duizelig heid allerlei vreemde dingen, die het karakter hebben van nachtmerries. Medespelendcn in dit stuk dat werd vertaald door Nel Bakker zijn Thera Verheugen, Joop v. d. Donk, Cor van Rijn en John Soer. Om tien uur begint dan de reeks documentaires, waarvan de K.R.O. veel men mag gerust zeggen bijzonder veel werk heeft gemaakt. Het is een bijzonder goede gedachte van de K.R.O. om eens per jaar eens een eigentijds onderwerp uitputtend aan de orde te stellen. „De grenzen van het leven" heeft vorig jaar zeer velen boeiende ogen blikken bezorgd. Leen Timp en drs. Daniel de Lange geruggesteund door een aantal des kundigen op cultuur, filosofisch, moralistisch, psycho-hygiënisch, pedagogisch, demografisch en planologisch terrein zullen in een serie van zes uitzendingen de aspecten en de consequen ties van de bevolkingstoename van Nederland onder de loep nemen. Hoe zal ons land er om streeks het jaar 2000 uitzien? Hoe is „het land van onze kinderen"? Er komen vele vragen aan de orde. Een boeiend scala van problemen. Vanavond eerst „de feiten". Weer een thriller VRIJDAG. Na Rooster, Journaal, Televizicr, het derde televisiespel van deze week. Het is het tweede werkstuk van de Nederlandse journalist Leo Derksen. Of eigenlijk het eerste, want dit stuk was al uitgekozen en opgenomen, toen het vorige „Gelooft U in spoken, Me vrouw" op de beeldbuis kwam. Walter v. d. Kamp heeft ook nu weer de regie. Leo Derksen, die in Bergen woont, is een man die uitstekende dialogen kan schrijven en die zijn intriges altijd een wonderlijk geheimzin nige sfeer mee kan geven. „De Illusionist" is wederom een psychologische thriller. Mede spelenden zijn Ingeborg Elzevier, Coby Kel- ling, Harmen de Beukelaer, Rudy Valkenha gen, Jan Lemaire, Henk Molenberg en Cor van Rijn in de tweede rol in een week als de illusionist om wie alles draait. Leo Derk sen is inmiddels aan zijn derde opdracht van de A.V.R.O. bezig en zijn „Gelooft U in spo ken" is verkocht naar België, terwijl er ook in Denemarken en Duitsland belangstelling voor bestaat. De vrijdag wordt verder in beslag ge nomen door Willem Duys, de wegbereider voor een nieuwe televisie. Wim Kan heeft gezegd, dat programma's zoals „Zo is het toevallig ook nog een keer" en „Voor de vuist weg" over vijf jaar heel gewoon gevonden zullen worden in ons land. Men moet er alleen aan wennen en de samenstellers moeten het juiste maatge voel krijgen. Welaan, dan respect voor de pio niers, die bereid zijn zich voor de leeuwen te gooien om die juiste vorm te vinden. Willem Duys doet erg zijn best, maar met de meeste van zijn gasten is hij gevaarlijk dicht bij de afgrond, waarin zijn makkers van „Zo is het. duikelden. Waarom zulke bizarre mensen ge zocht gewone mensen zijn vaak veel in teressanter. Zaterdagavond dan de eerste uitzending van de reeks Herrie orn Harrymet in de hoofdrol Johan Kaart. nu eenmaal zo'n sukkelachtig, onhandig man netje is. Doorsnee-mannetjes schijnen altijd sukkelachtig te zijn. Een soort Erik Sikkes de tweede dus. Mooie vergelijkingsstof, want bei de series (van Willy Walden en Johan Kaart) komen uit Engeland. De regie is in handen van niemand minder dan Willy van Hemert. Medewerkenden zijn Mimi Boesnacht ook al voor de 2e keer deze week Bert v. d. Linden, Robert Sobels, Ab Hofstee en Fred Wiegman. De avond wordt ten slotte besloten met een reportage van de interland volleybal wedstrijd tussen Nederland en Italië, die in Brussel wordt gespeeld en die van uitermate veel belang voor beide partijen is, omdat de winnaar gerechtigd is deel te nemen aan de olympische spelen in Tokio. Frans van Dus- schoten zal dus ongetwijfeld een spannende strijd becommentateren. F\rie avonden achtereen een televisie- spel. Johan Kaart een van onze populairste toneelfiguren in een geheel nieuwe t.v.-strip en als slot van de week een daverende sportreportage. Dat is, wat het beeldscherm de volgende week zo'n beetje te bieden heeft. En dan is het wachten op wat Hilversum t.v. II zal brengen. De N.T.S. en de omroepvereni gingen beraden zich nog. Ze hebben het een en ander gekocht, ze nemen wat Eu rovisieprogramma's over en ze gaan zelf wat maken. Experimenteel, zeggen ze. Het betekent in gewoon Nederlands, dat ze er vooralsnog niet aan denken, het eerste programma ook maar in de verste verte concurrentie aan te doen. Op een been MAANDAG. Logboek en Kenmerk openen het wekelijkse 'ilmprogramma, dat verder uiteraard het Journaal omvat en de uitzending voor politieke partijen, dat als (vreemde) titel draagt „Wie kan het langst". En dat is dan „op een been staan". „Gevaarlijk bezoek" is de titel van het volgen de voorfilmpje, een kort detectivefilmpje, waarin de politie nu eens niet een bende mis dadigers in bedwang houdt, maar omgekeerd een dame de politie onder druk zet en wel, om dat ze haar man wil wreken. Ze schijnt dingen te weten, die niemand graag openbaar wil zien. De hoofdfilm van de avond is een oude bekende „Anna Karenina". Julien Duvivier verfilmde het bekende verhaal van de grote Russische schrijver Leo Tolstoi. Het verhaal van de beeldschone jonge vrouw, die echt breuk pleegt en daarvan de gevolgen moet dragen. Een prachtig geschreven, hartroerend verhaal, dat bijzonder pregnante karakterte keningen heeft en dat een indringend beeld geeft van het gewetensconflict van een jonge vrouw. Julien Duvivier van wie de kenners vele meesterwerken uit het hoofd kunnen opnoemen nam voor de hoofdrollen de beeldschone Engelse actrice Vivian Leigh en Ralf Richardson. Rens van Dordt DINSDAG. In de schooluitzending een t.v.-les over het verkeer, waarin de kinderen wordt geleerd ook rekening te houden met anderen. Een schoolklas buigt zich aan de hand van werkelijke voorbeelden over verkeerssitu aties. Het is duidelijk, dat zo'n les eigenlijk voor iedereen bestemd zou moeten zijn. Om half acht beantwoorden mgr. P. Nierman en mgr. W. Beckers vragen over het concilie. Na het Journaal Brandpunt en dan de Rens van Dordtshow. Voor de tweede keer in dit seizoen deze gerou tineerde vakman met zijn gemoedelijke manier van „even aan komen" op het scherm. Rens van Dordt heeft in het verleden ondervonden, dat juist voor de t.v. overdaad schaadt. Hij is nu zuiniger op zijn talent, met als gevolg, dat zijn programmaatje geen uitschieter is, maar toch ook beslist niet in het negatieve uit de toon valt. En dat is heel wat waard tegen woordig. Behalve Rens zelf werkt uiteraard goochelaar Fred Kaps mee. Verder zijn te zien Maya Bouman, Nannie Boda, Rob Milton en Cas Oosthoek. Een interessante uitzending kan de documentaire opleveren, die Henk Neuman bewerkte over het leven van de oliekoning Enrico Matei. Hij was de bouwer van gewel dige olieprojecten en tijdens zijn leven reeds een legendarische figuur. Niet lang geleden kwam hij onder nogal verdachte omstandig heden bij een vliegramp om het leven. Een spannende zeg maar gerust super- spannende Hitchcock voor het slapen gaan. James Mason speelt de hoofdrol in de een uur durende aflevering uit de produkties van de master of suspense: „Moord per bandrecorder". Top of flop WOENSDAG. Top of flop deze keer weer met tieners komt uit Zwolle, waar de jongelui ook van de tienermuzick van Herman Stok houden. Na het Joürnaal, Achter het nieuws en om kwart voor negen het eerste t.v.- spel van de week, nl. „Beer op sokken", een ecnacter in de reeks Boulevard Feydeau, gere gisseerd door de jonge VARA-regisseur Lou Steenbergen. Niet lang geleden zagen we het En een musical ZATERDAG. Alles draait om moeder en om Swiebertje in het N.C.R.V.-programma van deze zaterdagmiddag. Zaterdagavond eerst Las sie „Een dubbelganger", dan liet Journaal en de Memo's en om half negen voor de 2e keer een muzikale comedie, zoals de N.C.R.V. deze winter er nog enkele wil uitzenden. Werd „Een ster valt" een succes, nu heeft men een be staande musical bewerkt en wel „Bridagoon" van het beroemde duo Alan Jay Lcrner en Frederick Loewe die ook „My Fair Lady" op hun naam hebben staan. „Bridagoon" is een fris, vrolijk verhaal, dat zich afspeelt in het gelijknamige stadje, ergens in de Schotse hooglanden. Paul Cammermans en Ab van Eyck bewerkten de tekst voor Ne derland, Harry de Groot maakte de muziekjes pasklaar. Jenny Arean en Jacco van Renesse vormen weer het centrale paar uit het spel, waaraan verder meewerken Luc Lutz, Rien van Nuenen (vader Stiefbeen) en leden van het Scapinoballet. Het wordt ongetwijfeld een in teressante produktie. Om tien voor tien „Hoe bestaat het" van George Nordhof (weer een variéténummer ontleed) en om tien over tien Herrie om Harry, waarin Johan Kaart zijn debuut maakt als „Harry links", een Neder lander, die in Londen woont en daar allerlei onschuldige ongelukjes meemaakt, omdat hij tentoonstelling mechanisatie en rationalisatie in land en tuinbouw. 20 t/m 25 januari 64 Geopend9.30 - 18.00 uur vrijdag 24 januari ook 's avonds 19.30 - 22.30 uur. - M sluiting: zaterdag 25 januari 17 uur. Toegang f. 2,50 NieuweH«B Amsterdam.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1964 | | pagina 12