GETROUWD MET EEN RUG
De andere kant
KATOEN
IN
HILTON
iliis Sïlï
g4g|pihiii
DE UITHUIZIGEN
Vrijdag 10 januari 1964
f
Negentien Nederlandse textiel
fabrikanten hebben een keuze
uit hun zomerstoffen voor 1964
beschikbaar gesteld voor de
„katoenshow 1964", die deze
week in het Amsterdamse Hilton-
hotel is gehouden. Het gebeurde
onder auspiciën van het Neder
lands Katoensinstituut dat ook
ditmaal een aantal Nederland
se mode-ontwerpers heeft ïnge.
schakeld teneinde deze nieuwe
katoenstoffen op modieuze wij
ze gestalte te geven. Een op
dracht die werd uitgevoerd door
de couturiers Jongman, Offer
man, Beeuwkes, Diepeveen en
Holthaus, die op deze Katoen
show 1964" hun individuele vi
sie op de mogelijkheden van ka
toen gaven.
Jongmans met jeugdig aandoen
de en soms sportieve jurkjes en
ensembles. Offerman met een col
lectie waarin het „gekleed" ele
ment domineerde, met luxueus
aandoende stoffen en opmerkelij
ke rugdecolletés. Beeuwkes met
een serie verrukkelijke fantasie
tjes op het thema strandmode.
Diepenveen met vakantiekleding
voor overdag zowel als voor het
uitgaansuur en Holthaus ten slot
te met een overrompelend tableau
van „mondaine" kleding, geheel
in wit uitgevoerd met tal van bi
zarre details.
De materialen voor al dit schoons:
poplins, slub-weefsels, denims, ka
toenen twill, poplin satijn en ka
toen statijn, gabardine, katoenen
baptist en etamien. De dessins
varieerden van effen materialen
tot wonderlijke stoffen, er zijn
brede pyama-achtige strepen, ab
stracte en Griekse motiefjes, en
tamelijk veel grootbloemige des
sins. Met die laatste zal de door
snee-Nederlandse vrouw niet zo
erg gelukkig zijn: men moet er
tamelijk lang en smal voor zijn.
Boven: „Black and White",
een namiddagensemble.
Zwarte jas gevoerd met ve
ren en een zwart-wit imprimé
jurkje. De jas is van gabar
dine en de jurk van katoen
satijn.
Rechts: driedelig ensemble
lijfje geappliceerd met uitge
knipte bloemen van dezelfde
stof.
V
3 5'3 5 3
o "2. p
1<
VlSZlflt'l -s
3 osT?S=-s
13 Is'!"" 3-
II
|S N a
2: jajoaffig-E:,, w- 1 u a m
5-3Fin2'
nm
3i?:
en
uun?', riepen
o-Bas verbaas
r Van Beek w:
maar Basjes
te knikken
rman als d£
i x'
OR 2
Ie--10® 3
ïSWj
>rop Bruun,
reep waarom
Annabel en
d, nog voor
is uitgespro-
vadcr stond
:n zei: „nou,
it zou kun-
W§-c
2 p
8 ps
q-a P-
l?|sj
o-™gar=oË.gx
ip c. 3 N P
ntgHrgjM
h S »<3 w
lag-s^ls
7tq i.^i (tlfi 3
|S|! s-g-s-g-s»
3,o«-a
'Sc3
s<3Ȥ
£h thsU
Zeeland is vanouds een beetje een verenigings-
en vergaderland. En ondanks de merkbare in
vloed van de televisie hebben zich allerlei club
jes en formaties, waarvan men het bestaan nau
welijks kan vermoeden, weten te handhaven.
Belangenverenigingen, sport-, en verzamelaars-,
muziekclubs en andere cultuurgenietende of -be
drijvende groepjes leggen nog regelmatig be
slag op de vele vergaderruimten, die de Zeeuw
se dorpen en steden rijk zijn. En dan zijn er van
die mannen met bestuursfuncties. Ze zijn secre
taris van dit, penningmeester van dat, commis
sielid zus en jurylid zo. Van het een schijnen ze
in het andere te rollen. Het groepje uithuizigen.
Liefhebbende eega's zullen deze ontspannings
methoden van hun echtgenoten, mits zij niet het
slachtoffer dreigen te worden van deze „ver
enigingsliefde", niet dwarsbomen. Maar vinden
zij de lege stoel tegenover zich, zo'n drie tot vier
keer in de week, nou wel zo plezierig?
Deze week waren we te gast bij een Waicherse huis
vrouw, die getrouwd met een drukbzet man, op deze
vraag een „ter zake kundig" antwoord kon geven.
Gezeten in haar gezellige huiskamer, waarin de hobby
relikwieën van haar man een grote plaats innamen,
vertelde deze charmante vrouw ons het verhaal van
haar „eenzame uren". Hoewel zij deze betiteling wat
overdreven zou noemen: zij heeft van haar relaas geen
klaaglied gemaakt. Deze mevrouw vertelde ons dat naar
man driemaal per maand van huis is voor een post
zegelvereniging: eveneens drie keer in de maand is
hij als bestuurslid van een stichting vorming bedrijfs-
jeugd van huis weg. Zijn werk als contactman tussen
Z.V.U. en scholen en dat van bestuurslid van een or
ganistenvereniging (en 's zondags als organist) eist
eveneens regelmatig zijn aandacht op. Eike zaterdag
middag speeli hij in een instrumentaal ensemble dat hij
zelf heeft opgericht. Tweemaal in de week geeft hij les
aan bejaardenhelpsters, enz. enz. Dit is maar een greep
uit een grote serie van activiteiten die deze man naast
z'n gewone dagelijkse werk ontplooit. Wij laten nu zijn
vrouw verder aan het woord „Als mijn man niet weg
is, zit hij hier te werken, tevreden, achter zijn bureau.
Ik zit hier in mijn hoekje bij de kachel en zie alleen
zijn rug. Dan denk ik wel eens: nou zou ik wel eens
willen dat ik niet in m'n eentje een boek moest zitten
lezen, maar dat we samen eens wat gingen scrabbelen,
of zo maar, rustig zitten bij de kachel, of eens fijn
naar de bioscoop. Ik zou ook wel eens belangstelling
willen hebben, en uRgaan, echt eens helemaal er uit
zijn. Dit is mijn hoekje hier, op de bank. Eerst kon ik,
door het geritsel van zijn papieren, de radio niet horen.
Met sinterklaas heeft mijn man een luidspreker voor
me gekocht en er even tussen de bedrijven door, een
kastje rond gebouwd. Het staat nu tussen de kachel en
my.
T iy doet al dat werk graag, maar het kan wel eens
te erg worden. Het gezin zou dan tekort komen.
Maar de kinderen weten dat het by papa hoort. Mijn
man helpt ze wel met hun huiswerk, maar de eigen-
lgke opvoeding komt op mij neer. Maar ach, dat is toch
in de meeste gezinnen zo.
Ik ben blij dat hij zijn hobby's heeft en ik zou ook niet
willen dat hij stomweg een hele avond naar de t.v.
zou zitten kijken. Maar ja, soms moeten vrouw en
kinderen op de eerste plaats komen. Karweitjes in huis,
gebeuren niet, of pas na heel lange tijd. Hij is bijvoor
beeld drie jaar geleden aan een caravan begonnen.
Nou, de bodem Ss nu klaar
Mijn man heeft veel gevoel voor humor. Hij is boven
dien erg artistiek. Hij heeft een ensemble voor oude mu
ziek gevormd, maar dat eist hem elke zaterdagmiddag
op. En dat betekent dat we nooit gezellig samen kunnen
winkelen. Iets organiseren doet hij bgzonder graag; in de
grote vakantie vergeet toy al zyn werk en bestaan alleen
de kinderen en ik voor hem. Hij stippelt dan allerlei
tochtjes voor ons uit. Maar met de kerstweek was mijn
man geen avond thuis, hij had zijn werk ais organist.
Het zou voor een vrouw gemakkelijker zijn als zij zelf
hobby's had, maar, in tegenstelling met mijn man kan
ik mezelf niet vermaken. Ik lees veel, als ik 's avonds
op hem zit te wachten. Het is eigeniyk mijn enige
hobby. En verder brei ik, maar feitelijk alleen omdat
het nodig is. Met de buren, erg vriendelijke mensen, heb
ik maar oppervlakkig contact. En sinds kort speel ik
blokfluit. Muziek is een vein de weinige liefhebberijen
die we samen beoefenen. Mijn man zou graag met mil
een linguaphone-cursus Frans gaan volgen, maar htj
heeft er helemaal geen tyd voor. Hij wil nog veel meer
doen, maar ik moet hem afremmen. Ik zeg wel eens
tegen hem: je bent nog niet klaar met het een of je
belangstelling richt zich al naar iets nieuws.
Ik geef, eeriyk gezegd, niets om postzegels en derge
lijke. My'n man kan er helemaal in opgaan: als voor
zitter van een postzegelclub heeft hij zelfs in twee
jaar het aantal leden op meer dan 400 gebracht. Hij
is altijd bereid alles opzij te gooien als ik proble
men met hem wil bespreken, of als lk eens zit te mop
peren.
Soms brengt hij opeens bloemen voor me mee, en alle
Z.V.U.-concerten bespreekt hy al maanden van te
voren. En de zaterdagavond probeert hy ook altijd vrij
te houden.
Ach, ik zou wel eens meer weg willen, en wensen dat
mijn man eens meer echt naar me kéék, maar hjj is
altqd bereid zich voor iets of iemand in te spannen en
verwacht daar nooit waardering voor. Hy zou zonder
dit alles niet kunnen leven. Ik ben dan ook erg trots
op hem en zou nooit willen dat hy ermee ophield. Maar
als het nu eens een klein beetje minder zou kunnen..."
Belofte maakt schuld maar die
schuld kan wel eens iets of wat
dwarszitten en dat in mija geval om ve
lerlei redenen. Eerlijk gezegd zit ik een
beetje omhoog met mijn belofte: over
een bepaald onderwerp te zijner tijd
eens een kolom te zullen vullen.
Het wordt de hoogste tijd dat ik mijn
belofte gestand ga doen, en op het
spreekgestoelte van deze rubriek eens
het woord geef aan een ongehuwde, an
ders genaamd de vrijgezel.
Een aardig woord, waarmee ik gemaks
halve ook maar even dc ongehuwde
vrouw zou willen aanduiden zo ik
niet bemerkt had dat zij daarop niet
zoveel prys stelt.
Mijnentwegen zou ik graag het oude
goed-vaderlandse: „vryer en vrijster" in
ere herstellen in hun eenvoudigste oor
spronkelijke betekenis van: nog „vrij",
zijnd personage, als daar geen begrips
verwarring zou dreigen door de lang
zaamaan gewijzigde betekenis vooral
van de betiteling „vryer".
Goed: dan houden wij het voor alle
duideiykheid op „ongehuwde"
maar ook daartegen hebben de be
trokkenen, naar ik bemerkte, enig ge-
voelsbezwaar: het is zo negatief.
Ja het wordt zo wel moeilijk: al
begrijpt U nu langzamerhand wel wie
ik op het oog heb.
In deze rubriek is bovengemelde groep
en dan speciaal wat het vrouwelijk ge
deelte betreft al meer dan eens aan bod
geweest. Maar waar er met zoveel vuur
en verve gepleit werd om speciaal de
problemen van deze groep nog eens de
nodige aandacht te geven, heb ik mij
er met een heel kleine zucht toe gezet
aan die biliyke wens gehoor te geven.
Vanwaar die zucht? Omdat mij Dij de
aanleiding tot vorengenoemd gesprek
al bleek dat hier als immer, zakelijke
en gevoelsargumenten dwars door
elkaar liggen, en er zelfs sprake is van
een overgevoeligheid die de eigen zaak
wienig goed doet.
Deze aanleiding namelijk was een tele
visieuitzending over het gedragspatroon
van de vrijgezel, man zowel als vrouw
en U hebt in kranteartikelen en in
gezonden stukken het stof daarna duch
tig zien opwolken. Degene die mij op
belde om een onderhoud daaromtrent
zei mij dat zij zich persoonlijk gekrenkt
voelde.
Aangezien ik mij echter niet in het
blauwe zonnetje van de tv vermag te
koesteren,kon ik naar een en goed ge
weten geen mening hierover laten ho
ren. Wel neem ik aan dat er in deze
reportage een nogal rare voorstelling
van zaken werd gegeven maar is dit
nu echt iets om ztch over op te '.vinden
Ik voor mij zou er. als betrokkene, al
leen maar om gelachen hebben. Zou er
nu heus één sterveling en dat dan
wel een heel onnozele zijn. die zo'n
uitzending, zoals die mij werd overge
briefd, letterlijk en ernstig neemt. Ach
kom en de mensen vergeten zo gauw.
Maar goed: laten wij aannemen dat
de bewuste regisseur in dit geval
bovenop de gevoelige tenen van onge
trouwd Nederland is gaan staan, en
daardoor allerlei gevoelens van ge
krenktheid des te heviger aangewakkerd
heeft.
Dan was die ongelukkige reportage
misschien toch wel een aardige aanloop
om eens even aandachtig te luisteren
naar watd atzelfcte ongetrouwde Neder
land op het hart heeft. Dat zijn dan
hoofdzakelijk drie punten waarop zij
zich te kort gedaan voelen: de onrede
lijke belastingheffing, de schriele wo
ningtoewijzing en de onbillijke verplich
te sociale verzekeringen.
Akkoord Van Putten, zegt uw dienst
willige ondergetekende laten wij dat
eens nuchter bekijken.
Tabellen zeggen de meeste vrouwen
bitter weinig maar om die nuchtere
getallen kunnen wij wel een aardig per
soonlek jasje draperen.
Profiteer nu van de traditionele
SPECIALE STOFFENVERKOOP
in het Stoffenpaleis.
De prijzen zijn
uiterst 1
het Stemhfuiêefo
rGOES, LANGE KERKSTRAAT 44
TERNEUZ&t NIEUWSTRAAT6-S
Wq stellen ons alzo twee zusters voor
de oudste ongehuwd in loon
dienst, de jongste gehuwd en kin
derloos. De oudste zuster geniet een sa
laris van 8400 per jaar, de zwager
eveneens. Maar de eerste betaalt per
jaar 1500 belasting, de laatste, rond
weg 1000.
Dat schéélt nogal wat, hoor ik menige
ongehuwde verzuchten: de oudste zus
ter wordt «dus voor haar ongehuwde
staat „beboet" met 500 extra aftrek.
Wilt U nu echter ook eens tegen de an
dere kant aankijken, een bezigheid die
men in de haast wel eens verzuimt.
De oudste zuster houdt na aftrek van
de inkomstenbelasting 6900 over de
zwager in hetzelfde geval 7400.
Wanneer nu theoretisch gesproken, bei
de personen aan gelijke vaste lasten als
huur e.d. hetzelfde bedrag zouden uit
geven, zou de zwager nog altyd een be
drag overhouden dat 500 hoger is dan
het inkomen van zijn schoonzuster.
Het komt mij zo voor dat iedere huis
vrouw zal beamen dat de jongste zus
ter toch uiteindelijk minder huishoud
geld in handen krijgt dan wat de oudste
kan besteden, en aat haar kleedgeld
hetzelfde beeld vertoont.
Letwel: ik wil geen ogenblik beweren
dat de belastingdruk voor onge-
huwden niet nodig aan verlichting
toe is. en dat vooral de ongehuwde
mannen op hoger kosten voor" verzor
ging in de uitgebreidste zin zitten dan
nun gehuwde jaargenoten. Maar men
kan ae staat hoogstens een ander uit
gangspunt adviseren.
Nu hebben wij het gezinsloon ais basis
met een flinke aftrek voor ongehuw-
den: was het niet verkieslijker het vrij-
gezellenloon als zodanig vast te stellen
met een behooriyke toeslag voor ge
huwden
betrokken ongehuwden het gekrenkte
gevoel van ..boete-op-de-ongehuwde-
sf aat" wegnemen.
Mijn plaatsruimte laat my niet toe die
per op de andere twee punten in te
gaan. Laat ik dienaangaande alle on
gehuwde werkende vrouwen en dat op
gezag van een harer. met klem. advise
ren een levensverzekering aan te gaan
in het begin van haar loopbaan. Die is
nóóit weg. en geeft ook nog recht op
belastingaftrek.
SASKIA
{Advertentie)
