Katholiek sociaal program (in vijf delen) is thans voltooid Auschwitzbeul door bevolking beschermd SLAG BOOM Geen sprake van „namennood" in Nederland „Welvaart, welzijn en geluk „De waarde van het isolement bij opvoeding kan worden betwijfeld" Bewijs van „Duitse trouw" Zwarte Zee sleept boorplatform van T exas naar N oordzee iOSRAM U lijmt snel en zonder klemmen mei eïvA SNELFIX alle rfeesiel ijk ste Kerst-dessert is een dessert met Amateursporten afgelast Onvermijdelijk Cultuur Kerk en school Prinses Sophia kreeg een dochter Wereldsituatie Massaproces in Frankfort begonnen De wreedste Hogere honorering medewerkers ziekenfondsen Maandag bij uw melkman dat „lekkerste flesje" be stellen. Dan bent u zeker dat u het krijgt! BELEDIGING DE GAULLE MET BOETE GESTRAFT Het Wereldgebeuren Bloedneus Uitvinding Aantal mensen met grotefamilienaam minder dan verwacht ,De Jong" meest voorkomende naam De Jong Zweeds voorbeeld Vrouw, verdacht van gifmoord, trekt bekentenis in Zuiden ZATERDAG 21 DECEMBER 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 (Van onze Haagse redactie) Het katholiek sociaal program met als titel: „Welvaart, welzijn en geluk een katholiek uitzicht op de Nederlandse samenleving", is thans voltooid. De opstelling van dit program, een wens van de Nederlandse bisschoppen, uitgesproken in het mandement van 1954, is geschied onder auspiciën van de uit katholieke standsorganisaties bestaande raad van overleg voor sociaal-economische aangelegenhe den. Het program omvat vijf, fraai uitgevoerde boeken, waarvan de eerste twee delen verschenen in oktober 1960. Deze twee delen handelen over „Visie en werkelijkheid" en „Vernieuwing van het sociale leven". Het thans verschenen derde deel is gewijd aan de christelijke eco nomische politiek, deel vier bevat een diepgaande bespreking van de sociaal- culturele beleidsvragen, terwijl in het vjjfde deel de aandacht wordt gevraagd voor de internationale samenwerking. De thans gereedgekomen delen zijn gis termorgen aan kardinaal Alfrink aangeboden. De eindredactie van het program, aan de opstelling waarvan tal van prominente katholieken hun medewerking ver leenden, was in handen van de minister van sociale zaken en volksgezondheid, dr. G. M. J. Veldkamp en van pater dr. J. A. Ponsioen S.C.J, en drs W. K. N. Sehmelzer. In boek drie, het economische deel van het program, wordt de eis van doordrin ging van het welvaartstreven met het christelijk liefdebeginsel centraal ge steld. De markthuishouding wordt in het pro gram een belangrijk maatschappelijk instrument genoemd. Het is echter prin cipieel noodzakelijk dat de markthuis houding door het gemeenschapsgezag op het gemeenschapswelzijn wordt ge richt. Daardoor ontstaat de z.g. geor dende markthuishouding, die met zijn zwakke en zijn sterke zijden, van chris telijk standpunt gezien, zowel met het oog op de welvaarts- als op de welzijns bevordering, zeer goed aanvaardbaar is. De tendentie naar een geleidelijk toe nemende „vergemeenschappelijking" van de markthuishouding is onmiskenbaar en volgens het program van christelijk standpunt gezond te achten. Inkomensverschillen acht het pro gram onvermijdelijk en aanvaard baar, maar er dient naar te worden gestreefd deze verschillen niet groter te doen zijn dan noodzakelijk is om tot een optimale voortbrenging te geraken. Concrete maatstaven voor een billijke inkomensverdeling kunnen moeilijk wor den genoemd, aldus het program. Wel staat het echter vast, dat de inkomens verdeling, die uit het economisch pro ces voortvloeit, correctie behoeft en dat daarbij een voortdurende zorg nodig is voor de laagste inkomenstrekkers. Via het Nederlandse stelsel van sociale ver zekeringen vinden slechts in beperkte JK WILDE U even zeggen, wanneer U van plan bent mij een nieuwjaarskaart met een mooi plaatje te zenden en met een ge drukte tekst waaronder U alleen maar even uw handtekening krab belt dat het niet hoeft. Als U 't werkelijk méént, dat U voor ge heel 196Jf het beste met mij voor hebt, dan moet U niet proberen dat te doen blijken door middel van een klaar-gekochte genegen heidsbetuiging, die door een mij totaal onbekend persoon in een kaartenfabriek is opgesteld, want dat vind ik eerder beledigend dan aardig. Iemand, die niet eens de moeite neemt zijn gevoelens met een paar eigen woorden tot uit drukking te brengen mag geen aanspraak maken op mijn weder- zijds-goede gevoelens jegens hem. En al is uw kaart dan nóg zo mooi en nóg zo duur, wat mij betreft kunt u zich die kosten gerust be sparen, want het resultaat is nihil. Wij moesten nu toch werkelijk al lemaal eens ophouden met die on zin. Er zijn mensen die er een sport van maken zo veel mogelijk van die onhartelijkheden en on-atten- ties op hun schoorsteenmantel of vleugelpiano te verzamelen. Hoe meer hoe liever, want zij leven in de kinderlijke verbeelding dat het aantal kaarten dat zij ontvangen een graadmeter is voor de vriend schap die hun toestroomt. Zij zijn dan wel met een héél klein beetje tevreden en zij hebben dan wel een wonderlijk naïef begrip van wat vriendschap betekent. Op de ze wangedachte is een grote in dustrie gevestigd: die der kaarten- fabrikanten, die geef ze eens ongelijk miljoenen en miljoenen omzetten, ieder jaar méér, omdat dit onzinnige gedoe van iveder- zijdse kaartenzending een sneeuw baleffect heeft: elk jaar worden er miljoenen kaarten méér ver zonden dan het vorige jaar. Het is nog niet eens zo heel lang geleden, 'dat althans hier in Ne derland dit flauwe spelletje onbe kend was. Wij hebben het pas enige tientallen jaren geleden uit het buitenland binnengehaald en toen het eenmaal begonnen was, was er geen houden meer aan. Het aller-onhartelijkst zijn de wensjes met duidelijk-commerciële oogmerken. Er zijn grote maat schappijen die zich niet ontzien mij al het goede toe te wensen of schoon ik niet het genoegen heb één van de heren te kennen. Reeds weken lang zitten dames met lan ge namen-en-adressenlijsten vóór zich, de enveloppen te tikken; een arbeidsverspïlling van jeivelste. Oók en zelfs uit louter-commer- oieel oogpunt, bekeken, ivant wie zou het in zijn hoofd krijgen te zeggen: „ik ga een levensverze kering afsluiten bij de „Groot- Drentse van 1633, want die heeft mij zo'n mooie nieuwsjaarskaart gestuurd?" Of „dit jaar ga ik een boottocht maken op een schip van de rederij De Vries en Zoonen, want die hebben mij een goed 196j toegeivenst Neen, nog voor geen agenda in nóg zo'n mooi kunstleren omslag je krijgt U mij er toe uiv klant te worden. Als het dan toch duide lijk commercieel bedoeld is, dan moet U met iets beters dan met zo'n goedkoop dingetje voor de dag komen: een gouden polshorloge of een dozijn overhemden of zo, dan zou ik er misschien toe komen U mijn klandizie te gunnen. Maar voor die kaarten en die prul len, néé. En zélfs zo'n horloge zou mij niet overtuigen van de oprechtheid van uw schattige wensjes ELIAS. mate inkomensoverdrachten van hogere naar lagere inkomens plaats en zijn ook slechts in beperkte mate mogelijk. Een rijksbijdrage in de financiering der sociale verzekeringen kan gerechtvaar digd zijn. Het effect van een dergelijke bijdrage op de inkomensverdeling staat echter niet bij voorbaat vast en een pleidooi voor een rijksbijdrage, dat zich op dit effect baseert, moet zeer kritisch worden bekeken. Bij volksverzekeringen van het type a.o.w. en a.w.w. zal een rijksbijdrage eerder zijn rechtvaardi ging kunnen vinden in een streven voor de middengroepen de relatie tussen de premielast en de aanspraken niet al te ongunstig te doen worden. Belangrijk is de inkomensherverdeling via het belastingsysteem. Hoewl het rechtsbewustzijn geen vaststaande indi catie geeft van de omvang der inkomens herverdeling, cle redelijkerwijze langs fiscale weg kan worden bereikt, wordt in het program toch enige twijfel uit gesproken over de doelmatigheid van een nog verdergaande progressie in de inkomstenbelasting als herverdelings instrument. Het bezitvormingsbeleid is slechts een zij het noodzakelijk ele ment van een beleid, dat op een aanmerkelijke wijziging in de vermo gensverdeling is gericht. Een effec tiever instrument ter bereiking van dit doel wordt het doen delen van de werknemers in de investeringen van het bedrijfsleven geacht. In het vierde deel van het program, dat handelt over sociaal-culturele beleids vragen, wordt opgemerkt, dat nu door inspanning van velen de economische sector over zijn grootste urgentie heen is, het voor de hand ligt, dat overheid en maatschappelijke organen zich veel sterker dan voorheen gaan concentre ren op de „cultuur". Hier immers vallen nog grote achterstanden te constateren, aldus het program. Het privaat beleid kan praktisch niet zonder subsidie. Men mag daarom van de overheid verwachten, dat zij weet wat zij wil subsidiëren. Met andere woorden, de overheid dient op cultureel terrein een visie te hebben, die het ge heel omvat. Zij moet weten waar zij heen wil met onderwijs, jeugdvorming, sport, massacommunicatiemiddelen, cul tuurspreiding, geestelijke gezondheids zorg, steun aan onmaatschappelijke ge zinnen en reclassering van delinquenten. Omtrent deze visie kan men twee dingen stellen: 1. Het cultureel beleid mag zich niet beperken tot onderwijs, kunst en wetenschap. Cultuur is immers veel ruimer. 2. Het beleid mag niet bestaan in enkele bedisselen, beieren of voor doen. Dit zou immers kunnen leiden tot opgeplakte cultuur, die een dode last is. Het beleid zal zich veeleer moeten richten op het wekken en begeleiden van de creatieve krachten in alle lagen van de samenleving, zich tegelijk aanpassend aan de eigen geaardheid van elke „laag". In Nederland heeft de historische groei de begrippen bijzonder en confessioneel dicht bijeen gebracht. Mede daarom dient de verhouding kerk en school aan de orde te komen. In dit verband wordt in het program de vraag gesteld naar de zin en de wenselijkheid van de katho lieke school. Het lijkt allemaal niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger. De mo tiveringen waren: de godsdienstige over tuiging moet de hele opvoeding door dringen en: het isolement is het beste klimaat voor de totale kaholieke op voeding van de jeugd. Gelden zij nog Zeker kan de waarde van het isolement in de huidige si tuatie worden betwijfeld, aldus het program. De vraag wordt gesteld of opvoeding door confrontatie met de volle werkelijkheid niet te verkiezen is. In elk geval acht het program hernieuwde bezinning op waarde en wezen van de katholieke school drin gend nodig. Bij de publiciteitsmedia als televisie, ra dio, film, krant, periodieke pers en da mesbladen constateert het program als opvallend verschijnsel, dat de „intelli gentsia" in individualistische zelfgenoeg zaamheid haar hooghartige kritiek le vert, vergetend, dat de gemiddelde lezer, Prinses Sophia van Griekenland, de echtgenote van de Spaanse prins Juan Carlos, heeft gister middag in Madrid het leven ge schonken aan een dochter. De 25-jarige prinses trad in mei van het vorig jaar te Athene in het huwelijk met de zoon van de Spaanse troonpretendent, Don Juan. Hét echtpaar woont in het paleis van Zarsuela bij Madrid. De bevalling geschiedde in een Madrileense kraamkliniek. Moeder en dochter maken het goed. Men verwacht dat het kind naar haar grootmoeder van moe ders kant Frederika zal worden genoemd. kijker of luisteraar niet bovenmatig ont wikkeld, maar wel geïnteresseerd is. Uit deze houding, die gepaard gaat met een afzijdigheid der „intelligentsia", spreekt volgens het program geen bekommernis om het culturele welzijn van Neder land. Het laatste deel van het program han delt over de internationale samenwer king. De nieuwe wereldsituatie vraagt allereerst om een herwaardering van plaats en functie van de nationale staat en om een erkenning van de toenemende eenwording in de wereld. Over het vraagstuk van oorlog en vrede moet in nieuwe categorieën worden gedacht. De kloof tussen arme en rijke landen dwingt tot een nieuw streven naar sociale rechtvaardigheid op wereldniveau. Van uit dit gezichtspunt wordt vervolgens gesproken over de vreedzame coëxcis- tentie, de noodzaak voor een ethiek van de macht en de opbouw van een orde, die vooral de menselijke persoon waar deert. (.Advertentie) In de raadzaal van het stadhuis in Frankfort is gisteren het proces begonnen tegen 22 mannen die het beulswerk hebben verricht in het grootste uitroeiingskamp van de nazi's in de tweede wereldoorlog, het beruchte Auschwitz, waar mil joenen mensen werden vermoord. De raadzaal van het Frankfortse stad huis was uitgekozen omdat dit de groot ste ruimte was die voor dit monsterpro ces ter beschikking stond. De rechtbank bestaat uit drie beroeps- rechters en zes lekenrechters. President is Hans Hofmeyer. Drie openbare aan klagers vormen het openbaar ministerie; 19 advocaten zullen de 22 beklaagden verdedigen. Er zijn 250 getuigen uit 15 landen opgeroepen. De resultaten van het vooronderzoek zijn neergelegd in 80 dikke delen. Gisteren op de eerste zittingsdag moes ten de beklaagden een overzicht geven van hun levensloop tot op het ogenblik dat zij in Auschwitz kwamen. De eerste die aan het woord kwam was Robert Mulka, thans 68 jaar. In Ausch witz was hij plaatsvervangend kamp commandant geweest. Hij zei niet te hebben geweten dat Auschwitz een ver nietigingskamp was toen hij er in 1942 kwam. Wilhelm Boger (56) voormalig Ges tapo-sergeant, die doör de openbare aanklager werd beschreven als de wreedste kampwacht, verklaarde dat hij er voor verantwoordelijk was dat niemand uit het kamp zou ontvluch ten. Terwijl hij zijn rechters aankeek zei hij dat Auschwitz het kleinste aantal ontvluchtingen van alle Duitse concentratiekampen had toen hij deze taak vervulde. Nadat Boger dit had verteld viel er een ogenblik stilte in de rechtszaal totdat de president hem vragen stelde over de 5000 kampbe woners die werden weggevoerd kort voordat het Russische leger Ausch witz bezette. Boger antwoordde dat hij en een aantal andere bewakers de gevangenen naar het westen hadden gevoerd en met hen door het Harzgebergte was getrokken. „Slechts een werd er in mijn bijzijn neer geschoten", zei hij. Boger beaamde ech ter dat het een „dodenmars" was ge weest. De ziekenfondsraad heeft zijn goedkeu ring verleend aan verhoging der hono raria inhoudende overeenkomsten tussen de organisaties van huisartsen, speeia- j listen, tandartsen, apothekers, vroed- vrouwen en heilgymnast-masseurs en de ziekenfondsorganisaties. Deze overeenkomsten treden onder voorbehoud dat de minister van sociale zaken en volksgezondheid zich met de beslissing van de raad kan verenigen - op 1 januari 1964 in werking. De uitga ven der algemene ziekenfondsen voor medewerkerhonoraria stijgen door de ze verhogingen gemiddeld met 5 a 6 procent. Het huisartsenhonorarium wordt voor de eerste 2000 op naam van de huisarts in geschreven verzekerden verhoogd van 14,80 tot 15,60 per verzekerde per jaar en voor alle volgende verzekerden van 10,92 tot 11,56. De apotheekhoudende huisartsen ontvan gen voor de door hen verleende farma ceutische hulp bovendien per verzekerde per jaar 7,(was 6,30). Ook de meeste tandartsentarieven onder gaan een verhoging. Zo wordt het tarief voor een volledige prothese van 120, op 127,50 gebracht. Het opothekershonorarium wordt ver hoogd van 4,48 tot 4,80 per verzeker de per jaar en de vergoeding per afleve ring van geneesmiddelen van 58,55 cent tot 59,82 cent. De vroedvrouwen zullen, indien zij de zg. uitgebreide wettelijke bevoegd- i heid bezitten, per verlossing 84,-en, indien zij bedoelde bevoegdheid niet be- zitten 79,ontvangen. Deze tarieven waren onderscheidenlijk 75,en 70,De vergoeding voor behandeling door de heilgy'mnast-masseur te zijnen huize wordt verhoogd van 3,40 tot 3,75 en voor behandeling ten huize van de patiënt van 5,tot 5,55. 0 West-Duitsland heeft thans ongeveer 404.000 militairen onder de wapenen. De bondsrepubliek levert na de Verenigde Sta- i ten de grootste bijdrage aan de N.A.V.O., zo i heeft het ministerie van defensie in Bonn be- j kendgemaakt. Al het amateurvoetbal voor zaterdag en zondag van de K.N.V.B., en van de af delingen in zijn geheel, Is afgelast. De keuring van de terreinen van de wed strijden voor het betaalde voetbal op zondag is voorlopig overgelaten aan consuls en scheidsrechters. Het volledige hockeyprogramma dat voor het weekeinde was vastgesteld is afgelast. Het programma wordt opge schoven naar 5 januari. Het programma, dat op 8 december gespeeld had moeten worden, gaat naar 12 januari en dat van 15 december naar 19 januari. Het volledige korfbalprogramma voor dit weekeinde is eveneens afgelast. Een nieuwe datum is nog niet vastgesteld. Alfred Fabre-Luee, de schrijver van het boek „Hooggerechtshof", waarin een denkbeeldige berechting van president de Gaulle wordt beschreven, is wegens belediging van het staatshoofd door een ï'arijse rechtbank tot een boete van 1500 frank (ruim 1000 gulden) veroordeeld, met bevel tot vernietiging van het ge schrift. In het boek, dat inmiddels ook in Enge land is verschenen, wordt de Gaulle be schuldigd van schending van de grond wet, waarvoor hij terecht moet staan voor een hooggerechtshof, bestaande uit de Nationale Vergadering en de Senaat. De openbare aanklager nam vooral aan stoot aan een passage, waarin wordt ge zegd dat de Gaulle behoorde tot „de psychiatrische categorie van paranoia lijders". Fabre-Luce verklaarde met zijn verge lijking van de Gaulle met „een haai in een aquarium" niets beledigends te heb ben bedoeld. Volgens het woordenboek zijn „haaien de intelligentste en best ge wapende vissen", aldus zijn verweer. Ook de uitgevers werden tot een boete van 1500 frank veroordeeld en de uitge ver van een tijdschrift dat uittreksels uit „Hooggerechtshof" had gepubliceerd, tot een boete van 2000 frank. Het eerste boorplatform dat in de Noordzee voor de Duit se kust zal gaan opereren is donderdag als sleep uit de ha ven van Orange (Texas) ver trokken voor een reis van 45 tot 60 dagen over de Atlanti sche Oceaan. Men hoopt dat het platform, dat bestemd is voor de American Overseas Petroleum Ltd., beho rende tot de Caltex groep, half februari zijn werkzaamheden kan beginnen. Het wordt onder com mando van kapitein A. Poot ge sleept door de „Zwarte Zee", de sterkste, snelste en grootste sleepboot ter wereld van L. Smit en Co., Rotterdam. Het platform, dat de naam „Mr. Cap" draagt, zal een boring be ginnen die aangeduid wordt met de naam Borkumrif no 1. Het zal ter plaatse bemand worden door 30 a 50 Duitsers en Amerikanen, die in continudienst dag en nacht zullen werken en om de week wor den afgelost. De bevoorrading zal per boot en helikopter vanuit Em- den geschieden. Voordat men met de werkzaamheden kan beginnen zal echter eerst het gebied vrij van mijnen moeten worden ge maakt. De „Mr. Cap", die op een werf in Orange zeewaardig werd gemaakt voor de ruim 5000 mijl lange tocht, boorde tot voor kort in de Golf van Mexico. Hij kan opereren in water tot een diepte van ongeveer 35 meter en kan bo ren tot een diepte van 600G—6500 m. Hij is uitgerust met een keu ken, woonruimten en een polikli niek onder leiding van een ge trainde E.H.B.O.-er. uiiiiimiiiiiiiiiiiiiiuiiuiuiimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiu De eerste halte in Afrika van Tsjoe En Lai, de 65-jarige premier van communistisch China heeft al een inci dentje opgeleverd. Op de Aswandam kreeg de Chinese gast last van een bloedneus en dat dreigde even het plech tige van de gebeurtenis te bederven. Daar ging voor een moment het deco rum. En onmiddellijk ging het gerucht rond: Tsjoe En Lai zou ziek zijn en daarom zouden twee doktoren en twee verpleegsters voortdurend bij hem zijn, waar hij ook gaat. Het was een verras sing van de eerste orde, want tot dusver werd de tweede man van Peking be schouwd als een onkwetsbare reus met een ijzersterk gestel. Onlangs werd hij nog beschreven als een man aan wie de tijd scheen te zijn voorbijgegaan en die geestelijk en lichamelijk nog hon derd procent was. Aan zijn persoonlijke charme, zijn grote zin voor humor en zijn volmaakte ma nier van optreden, paart hij een faam als behendig politicus en regeerder en een onwrikbare onderhandelaar. Velen en niet alleen zijn vrienden van China, beschouwen Tsjce En Lai als een der grootste nog levende staatslieden ter wereld en autoriteiten als Stalin, pre mier Nehroe en generaal George Mar shall hebben vaak uiting gegeven aan hun bewondering voor zijn grote kwali teiten. Een daarvan is nog zijn onver moeibare werklust, die hem in staat stelt maanden achter een te werken zon der ook maar een dag vrij-af, en dat in een tempo dat de meeste andere men sen het loodje zou doen leggen. Tsjoe En Lai, voortgekomen uit een geslacht van mandarijnen, was een der oprichters van de communistische partij in China en in de twintig bewo gen jaren van burgeroorlog en de tien jaren lange strijd tegen de Japanse in dringers, "een der voornaamste mede werkers van Mao Tse Toeng. Sinds de stichting van Chinese Volks republiek, nu ruim veertien jaar gele den. is hij premier geweest en de voor naamste spreekbuis voor zijn land. Ondanks zijn hoge positie heeft Tsjoe En Lai kennelijk een gruwelijke hekel aan het vaak verbijsterende protocol, waarmede de Chinese leiders worden omgeven. Als het maar enigszins kan onttrekt hij zich daaraan en wordt hij een der meest informele mannen, die men zich kan indenken. Zo verbaasde in de afgeloDen zomer, op een snikhete dag niemand zich er over toen men hem in het restaurant van het vliegveld van Peking, waar hij een hoge buitenlandse gast moest ontvangen, met zijn jasje uit zag zitten praten met een paar an dere bezoekers. Toen het vliegtuig ein delijk arriveerde, schoot hij haastig het jasje weer aan om zich bij de rest van de commissie van ontvangst te voegen. Tijdens de eerste conferentie van Azi atische en Afrikaanse landen, die in 1955 in Ba.ndoeng werd gehouden, maakte Tsjoe En Lai grote indruk op de daar verzamelde regeringshoofden. Nu onderneemt hij een volgens velen even belangrijke missie zij het dat men, om velerlei redenen, met de achtergron den daarvan minder ingenomen is. De Chinese premier zal het niet gemakke lijk vallen de politiek van zijn" land ge heel en al in een gunstig daglicht te stellen. Maar over één ding is men het eens: slechts weinigen zouden die taak beter kunnen uitvoeren dan Tsjoe En Lai. Het „Volksdagblad" het orgaan van de Chinese Communistische Partij, noemde de reis van buitengewoon belang voor het bevorderen der "Chinese vriendschap met de Afrikaanse landen, het verste vigen der solidariteit en het consolideren van de wereldvrede. De Chinese en Afri kaanse volkeren zijn boezemvrienden, aldus het blad, en de imperialisten en kolonialisten kunnen deze vriendschap pelijke betrekkingen niet verhinderen. Vöór het overige geeft het Wad maar weinig houvast wat betreft de agenda voor de besprekingen, die Tsjoe En Lai met de Afrikaanse leiders zal voeren. (Advertentie) Boger zei (lat hij aan het eind van de oorlog aan de geallieerden wist te ont snappen. Hij vestigde zich in Creilsheim in Zuid-Duitsland, waar hij volgens hem de bescherming genoot van de plaatse lijke bewoners en van de politie. Boger, de uitvinder van het naar hem genoemde martelwerktuig de „Boger-schommel", zag dit als een bewijs dat „de Duitsers elkaar trouw blijven". Gistermiddag werd de zitting verdaagd tot 30 decem ber. Verwacht wordt dat het proces zes tot acht maanden zal duren. mennood" sprake is. in Nederland geen UVWWWUWWUWVWWWWWIAAMUtMMWWWWWUy In de Duitse stad Frankfort is vrij dag het monsterproces begonnen tegen 22 voormalige bewakers en artsen van het beruchte nazi-ver nietigingskamp Auschwitz. Foto: Een overzicht van de overvol le beklaagdenbank. Beklaagde Ka- duk meldt zich juist present (staan de) voor hem op de voorgrond links, met donkere bril, beklaagde Victor Capesius. Het valt in ons land nog al mee met De Janssens, de De Jongs, de De Vriesen, de Van den Bergs en andere grote familienamen. In tegenstelling tot de vrij al gemene mening, is niet alleen het aantal „grote" familiena men in Nederland geringer dan men denkt, maar ook het aan tal mensen dat deze namen draagt. Het is volgens het naam kundebureau van de Koninklij ke Akademie van Wetenschap pen zelfs zo, dat er van een „na- Bij een voorzichtige schatting van al le Nederlandse familienamen op on geveer 200.000 geeft een door het naamkundebureau van de centrale commissie voor onderzoek van het Nederlands volkseigen samengestelde tabel van de 18 meest voorkomende familienamen in ons land geen aan leiding tot een breed opgezette actie om naar Zweeds voorbeeld onze fami lienamen te veranderen. De heer H. Buitenhuis, wetenschap pelijk ambtenaar van het naamkun debureau in Amsterdam, is tot deze conclusie gekomen, nadat hij zich de afwijzing van een radioforum de Ne derlandse familienaam naar Zweeds voorbeeld te wijzigen om verwarring te voorkomen, nogal had aangetrok ken. De heer Buitenhuis had zich juist beziggehouden met de Friese familie namen en daarbij ontdekt dat 11.76 procent van de bevolking in Friesland slechts zes familienamen ter beschik king heeft. In Zweden wist men niet goed raad met de vele Erikssons, Johanssons, Gunnarssons enz. Een staatscom missie legde regels vast voor groepen Zweden die hun namen zouden kun nen laten veranderen. Het radiofo rum, dat werd geconfronteerd met de vele Jansens, De Jongs, Van den Bergs en De Vriesen in ons land, achtte navolging van het Zweedse voorbeeld niet opportuun, omdat er alleen plaatselijk hier en daar sprake is van opeenhoping van familienamen. De heer Buitenhuis, die dus aanvan kelijk verwonderd was over deze uit spraak, klom niet meteen in de pen. Om zijn protest kracht bij te zetten meende hij over gegevens van geheel Nederland te moeten beschikken. De ze heeft hij thans vergaard en hij is het thans geheel eens met de visie van de landen van het radioforum. De heer Buitenhuis heeft tien plaat sen uitgezocht van verschillende grootte en in verschillende provincies gelegen. Voorts heeft hij slechts die familienamen genoteerd, die in de meeste plaatsen zo veel dragers had den, dat zij tenminste eenduizendste deel van de bevolking vormden. Ten slotte heeft de heer Buitenhuis van het lijstje nog de familienamen geschrapt die in meer van twee van de genoemde plaatsen het percentage van een op 1000 niet haalden. Van de overblijvende 18 familienamen kan men volgens de heer Buitenhuis zeg gen dat ze de hoogste aantallen in ons land halen. Dat zijn in volgorde: De Jong, Jansen, De Vries, Van den Berg, Visser, Meijer, Bakker, Van Dijk, Smit, De Groot, Mulder, Bos, Vos, Janssen, Hendriks, Dekker, De Graaf en Muiier. Het totaal aantal inwoners van de tien gecontroleerde gemeenten (Am sterdam, Rotterdam, Den Haag, Til burg, Enschede, Arnhem, Apeldoorn, Emmen, Zutphen en Middelburg) be draagt 2.475.639. De 18 familienamen worden gedragen door 130.474 men sen. Dat betekent dat dus ruim vijf procent van de bevolking in deze tien gemeenten slechts 18 familienamen ter beschikking heeft. In Amsterdam overheerst de familienaam De Vries (56.10), in Rotterdam (4090), en Den Haag (2940) is het de familienaam De Jong. De Jansens komen in de drie grote steden pas veel later aan bod, want in Amsterdam gaan daar aan vooraf de Meijers (4249) en De Bakkers (3936), waarna de Jansens met 3682 op de vierde plaats volgen. In Rotterdam komt de familienaam Visser (3250) op de tweede plaats, in Den Haag de Van den Bergs (2629). De Van Dijks (2719) zijn in Rotterdam derde en in Den Haag zijn het de Jansens (2185). De 18 meest voorkomende Nederland se familienamen zijn over de tien voor dit onderzoek representatief geoor- V'an den Berg, Jansen, De Jong en De Vries. In Tilburg en Middelburg behaalden veel van de 18 in ons land meest voorkomende familienaam niet eens het vastgestelde percentage. Hieruit heeft de heer Buitenhuis met het nodige voorbehoud de conclusie getrokken, dat de familienaamgeving in het zuiden van het land een andere is dan die boven de grote rivieren, stellig althans wat betreft de „grote" familienamen. De zestigjarige vrouw G. van N. uit Goirle die ervan wordt verdacht haar 68-jarige echtgenoot met parathion wel ke zij in zijn koffie zou hebben gedaan, te hebben vergiftigd, heeft haar beken tenis ingetrokken. De vrouw werd samen met haar dochter en schoonzoon gearresteerd enige tijd, nadat haar man op een drukkerij in Til burg, waar hij werkzaam was, na het nemen van een slok uit zijn koffiefles, ziek was geworden. Op weg naar het ziekenhuis overleed hij. Na de bekentenis van de vrouw werden haar dochter en schoonzoon vrijgelaten. Zowel tegenover de politie, als tegenover de officier van justitie, mr. K. Thijssen en de rechter-eommissaris in Breda leg de zij een volledige bekentenis af. u De officier van justitie heeft thans mee deelde Nederlandse gemeenten: De gedeeld, dat zij deze bekentenis heeft Jong 13.226, Jansen 12.344, De Vries 11.468, Van den Berg 9892, Visser 9499, Meijer 8830, Bakker 8544, Van Dijk 8279, Smit 7928, De Groot 6240, Mulder 5924, Bos 5064, Vos 4486, Janssen 4115, Hendriks 4108, Dekker 3990, De Graaf 3427 en Muller 3110. Volgens de heer Buitenhuis is er slechts een gering aantal familiena men met een zo grote spreiding, dat ze in alle onderzochte gemeenten bo ven het percentage van 1000ste voor komen. Welgeteld zijn dat de namen ingetrokken. De vrouw beweert eerst bekend te hebben onder psychische druk. Bij de confrontatie met haar dochter en schoonzoon brak haar weerstand, omdat haar schoonzoon er zo slecht uitzag en zij medelijden niet haar kinderen kreeg en haar kleinkind. Dit complex van oor zaken heeft er, zoals de vrouw thans vertelt, toe geleid, dat zij heeft bekend met het doel haar dochter en schoon zoon op vrije voeten te krijgen. Kort na hun vrijlating verklaarde de dochter bij haar terugkeer in Goirle, dat naar haar mening haar moeder alleen had bekend om haar en haar man vrij te krijgen. t Advertentie)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 3