COMMISSARISSEN K.L.M. OVERWEGEN
Directeur Larive kon niet werken
in teamverband en moest dus gaan
AFTREDEN
Afrikaanse studenten slaags met
Russische politie op Rode Plein
Nieuwe brug over Oude Maas voor verkeer uit Zeeland
MINISTER VAN AARTSEN REAGEERT OPENHARTIG
Beslissing, die vandaag valt, zal Kamer direct worden meegedeeld
P.v.d.A. niet in
pacificatie
commissie
Protest tegen
beweerde moord
op Ghanees
Johnson is bereid
tot ontmoeting
met Kroesjtsjew
Westberlijners
in de rij voor
kerstmssen
Toelaatbaar?
Pleidooi: ook op Deltahoogte brengen
zeeweringen moet in 2978 gereed zijn
Reorganisatie
Brief van directie
GROOTSTE BETOGING SEDERT DE REVOLUTIE
Gevechten
206e jaargang - no. 298
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE. VLISSINGSE. GOESE. BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
J. H. Bannier
voorzitter Cern
Veiligheidsgordel
voor kinderen
KAMERLEDEN VRAGEN MET KLEM:
Barendrechtse brug
Vaste verbinding
Westerschelde
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Directie: F. van de Velde. F. B. den Boer en W. de Pagter. Hoofdredactie: W.Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 67 cent per week, ƒ8,70 per kw.franco per post ƒ8,95 p. kw. Losse nummers 15 ct. Bureaus: Vlissingen:
Waistraat58-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508, adv. 3647/3643); Middelburg: Markt 51, tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv. 2375); Goes: Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g. red. 7853, adv. 5213); Oostburg: tel. 2395; Terneuzen: Arsenaalstraat 2, tel.
2911; Zienkzee: red. tel. 2425, adm. tel. 2094. Adv.pr. 30 ct. p. mm. Min. p. adv. ƒ4,50. Ingez. med. 3 x tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 30 ct. p. regel (min. ƒ1,50). „Brieven bur. van dit blad" 25 ct. meer. Giro 359300 P.Z.C., Middelburg.
Donderdag 19 dec. 1963
o.a. van
ïr.
(Van onze parlementaire redacteur)
Vandaag vergadert het college van commissa
rissen van de K.L.M. ter bespreking
een voorstel van de president-commissaris
Den Hollander, die reeds zijn ontslag heeft aan
geboden, om en bloc het commissariaat neer te
leggen, zulks om de minister van verkeer en wa
terstaat mr. Van Aartsen de handen volledig
vrij te geven. Er kan, als de commissarissen in
derdaad besluiten hun ontslag te nemen, met
De minister was van oordeel, dat
de vierde directeur van de K.L.M.
spoedig benoemd dient te worden,
al was hij zich er van bewust, dat
het niet gemakkelijk zal zijn een
geschikte man er werd in de
Kamer gesproken van een schaap
met vijf poten te vinden.
een schone lei begonnen worden, althans wat
hun college betreft.
De minister heeft gisteren in de Tweede Kamer
bij de verdediging van zijn begroting voor 1964
melding van deze vergadering gemaakt. Hij ver
klaarde zich zelfs bereid om in de Tweede -Ka
mervergadering van vandaag het resultaat van
de vergadering mee te delen, wanneer althans in
die bijeenkomst gewichtige besluiten genomen
worden.
De beroeringen in en rondom de K.L.M.
stonden weer midden in de belangstel
ling. Sprekend over het aftreden van de
heer Larive als directeur zei mr. Van
Aartsen, dat de drie andere directeuren,
de heren Albarda, Van de Wal en Be-
sancon, het alternatief hadden gesteld:
Larive eruit of wij eruit. Hij achtte
voortzetting door de heer Larive alleen
niet verantwoord. Deze had toch weer
nieuwe directeuren naast zich moeten
opnemen. Aangezien de capaciteiten van
de heer Larive lagen in de uitvoerende
sector en zeker niet in het beleidvoeren
in teamverband, is gekozen voor het
ontslag aan de heer Larive en handha
ving van de andere directeuren, aldus
de bewindsman. Nodig is een homoge
ne directie, nodig is ook eensgezindheid.
Dat was ook het standpunt van het col
lege van commissarissen. Tussen de he
ren Albarda, Van de Wal en Besancon
bestaat geen verschil van mening over
de wenselijkheid een nieuwe directeur te
zoeken.
Er is ook al eerder gedacht over een
reorganisatie van het college van
commissarissen. Ir. Den Hollander
heeft daartoe met instemming van
de minister zelf het initiatief ge
nomen. Tot nu toe kon die vernieu
wing niet verwezenlijkt worden, de
wens ertoe is echter blijven leven.
Er moest namelijk steeds rekening
worden gehouden met een aftreden
van de heer Den Hollander, die de
zeventig gepasseerd is.
Minister Van Aartsen begon zijn open
hartige uiteenzetting over de gebeurte
nissen bij de K.L.M. over deze open
hartigheid werd hij van verschillende
zijden gecomplimenteerd met een ver
klaring van de moeilijkheden, waarin de
luchtvaartmaatschappij is geraakt.
(Van onze Haagse redactie)
De fractieleider van de Partij van de
Arbeid, prof. dr. ir. A. Vondeling, zal niet
deelnemen aan de pacificatiecommissie,
die een regeling moet voorbereiden voor
het tweede televisienet. Naar zijn me
ning behoort het tot de taak van de re
gering om zelfstandig een beslissing
voor de bezetting van het tweede t.v.-net
te nemen.
„Het landsbelang vergt dat die beslis
sing zo snel mogelijk wordt genomen, te
meer nu de dag is genaderd, waarop het
technisch mogelijk wordt een tweede
programma uit te zenden. Wij zien geen
reden waarom niet op korte termijn een
beslissing kan worden genomen, temeer
daar de regering het oordeel van de Ka
mer, althans in grote lijnen, reeds kent",
aldus de heer Vondeling. De andere frac
tieleiders in de Tweede Kamer hebben
inmiddels laten weten, dat zij zelf of
een vertegenwoordiger van hun fractie
-wél in de pacificatiecommissie zitting
zullen nemen.
|\AAA/UVVUWVVWWW\AfMAA/WWVWWWWWUVWVVVWWVI
De Deense prinses Margrethe, die
een onofficieel bezoek aan Japan
brengt, is hier gefotografeerd tij
dens een diner, dat haar werd aan
geboden door de Japanse minister
van buitenlandse zaken Ohira (r.).
Bij dit diner waren ook de ondermi
nister van buitenlandse zaken Shi-
ma en diens echtgenote (l.) aanwe
zig. De prinses ai met stokjes.
Toen de zaak voor de minister duidelijk
was geworden, heeft hij er mededelingen
in de Tweede Kamer over gedaan en
zijn bezorgdheid erover uitgesproken.
Op 14 november had hij nog de hoop,
dat de eenheid in de directie zou kun
nen worden hersteld. Op 21 november
heeft hij daarom de gehele directie bij
zich geroepen. Van die dag af is hij bij
na dagelijks met de K.L.M. bezig ge
weest. Op 21 november heeft mr. Van
AaArtsen geprobeerd zo deelde hij
mee de breuk alsnog te herstellen.
Het bleek echter dat geen eenheid be
reikt kon worden.
Kort na 21 november ontving de be
windsman een door alle vier directeu
ren ondertekende brief, waarin zij
berichtten, dat zij de directie niet
langer samen konden voeren. Ver
volgens heeft mr. Van Aartsen met
elk der directeuren afzonderlijk ge
sproken en met de commissarissen,
maar de eenheid bleek niet te her
stellen. Dat heeft ten slotte tot het
uittreden van de heer Larive geleid.
Sprekende over de personeelsorganisa
tie bij de K.L.M., zei de minister o.a.,
dat de heer Den Hollander inderdaad
buiten medeweten van de directie de
categorale bonden heeft ontvangen. Dat
is later uitvoerig in het college van
commissarissen besproken. Er is een
streep onder gezet en hiermee was ook
voor de minister de kous af.
De bewindsman betoogde dat er in be
ginsel geen enkel bezwaar is om de per
soneelsorganisaties te ontvangen. Wel
had hij ernstige bedenkingen tegen het
ontvangen van organisaties, die het ver
trouwen in de directie hebben opgezegd,
omdat deze niet homogeen was. Dit ver
trouwen zou nu hersteld moeten wor
den, maar dat is niet gebeurd.
De minister gaf op een desbetreffende
(Zie slot pag. 3 kot. 2)
Reeds woensdagochtend vroeg had
den zich duizenden Westberlijners
verzameld bij de twaalf in scholen
ingerichte passenbureaus die in de
middag zouden opengaan. Een lan
ge rij wachtenden in de wijk Char-
lottenburg.
Foto onder: In verband met de te
verwachten grote toeloop worden
de doorgangen in de beruchte muur
verbreed. Een grote kraanwagen
hijst bij een doorlaatpost een stuk
van de muur xceg.
Het bestuur van de Cern (Centre Euro
peen pour la Recherche Nucleaire) heeft
in zijn 26ste vergadering in Genève-
Meyrin, tot voorzitter voor 1964 gekozen
de heer J. H. Bannier, directeur van de
Nederlandse Organisatie voor Zuiver-
Wetenschappelijk Onderzoek.
Ongeveer 700 negerstudenten heb
ben gisteren slag geleverd met de
Moskouse politie om zich een weg
te banen naar het inderhaast ge
barricadeerde Rode Plein. Het zou
de grootste protestdemonstratie
zijn geweest, die sinds de revolutie
van 1917 in het centrum van Mos
kou plaatsvond. De studenten ver
klaarden tegenover verslaggevers
dat zij demonstreerden tegen de
dood van een collega-student die
door een Rus zou zijn gedood.
De Afrikaanse studenten begonnen hun
vier uur durende betoging door zich in en
buiten het gebouw van de Ghanese am
bassade te verzamelen. Zij droegen bor
den mee, waarop o.m. stond te lezen:
„Moskou, een tweede Alabama".
De Russische politie trachtte de beto
ging te voorkomen door de smalle
straat, waar de Ghanese ambassade is
gevestigd, met vrachtwagens te blok
keren. De studenten raakten in gevecht
met de politiemannen doch velen wisten
de barricade te doorbreken en zetten
hun tocht naar het Rode Plein en het
Kremlin, bijna een kilometer verder,
voort.
President Johnson heeft gisteren
meegedeeld bereid te zijn premier
Kroesjtsjew op een topconferentie
te ontmoeten als een dergelijke bij
eenkomst uitzicht zal bieden op
succes.
De president verklaarde dit tijdens een
plotseling bijeengeroepen persconferen
tie op het Witte Huis. Hij zei bereid te
zijn op ieder ogenblik met de leiders van
de wereld te wilien spreken als er aan
wijzingen zouden zijn dat dit vruchtbaar
en produktief zou zijn. „Wanneer er der
gelijke aanwijzingen, zijn, zal ik U met
genoegen hierover inlichten, zo voegde
de de president daaraan toe.
Johnson herhaalde dat het zijn overtui
ging is dat de eerste verplichting van de
landen in de vrije wereld is „om met
elkaar te leren leven", zodat de wereld
bevolking van 3 miljard zielen zal wor
den beschermd tegen nucleaire uit
roeiing.
len van de Sowjet-Unie te zijn geko-
De Afrikanen, die zeiden uit alle de
len van de Sowjet-Unie te zijn geko
men, kregen voorrang in het drukke
spitsuur-verkeer op het Rode Plein.
Toen zij de laatste hoek omsloegen
zagen zij echter dat een twaalftal
vrachtwagens de ingang tot het plein
versperde. Onder het zingen van een
vrijheidslied werd ook deze versper
ring bestormd. Sommige negers voch
ten op de vrachtwagens met politie
agenten, anderen glipten onder de
wagens door.
Opnieuw moest de politie echter wijken
en de betogers marcheerden onder het
raam van premier Kroesjtsjews bureau
door naar het einde van het Rode Plein.
De politie begon hierna onmiddellijk alle
Russen van het plein te verwijderen.
Ook westelijke verslaggevers kregen be
vel het plein te verlaten. Een groep
Afrikanen kreeg toestemming het Krem
lin te betreden, kennelijk om een af
schrift van een memorandum af te ge
ven. Een honderdtal betogers leverde
later ook een afschrift af bij de minister
voor hoger onderwijs in een ander stads
deel.
De Ghanese ambassade gaf de naam
van de overleden student als Edmund
Asare Addo. Hij zou ongeveer 29 jaar
oud zijn. Een andere Ghanese medische
student zou gezien hebben de Addo ver
wondingen aan zijn handen had en een
snede onder zijn kin. Volgens de minister
van hoger onderwijs is de student echter
door bevriezing om het leven gekomen.
Hij beloofde de zaak grondig te zullen
onderzoeken. Een collega van Addo zei
dat deze moest trouwen met 'n Russisch
meisje. Haar ouders waren echter tegen
het huwelijk van hun dochter met deze
„zwarte man".
In Delft is een veiligheidsgordel voor
kinderen ontworpen: een leren broekje,
dat aan de achterbank van de auto moet
worden vastgemaakt.
Deze veiligheidsgordel is uitgedacht en
beproefd in het R.A.I.-T.N.O.-instituut
voor wegtransportmiddelen in Delft in
samenwerking met de bio mechanische
afdeling van de Vrije Universiteit in Am
sterdam. Bij de proeven is gebruik ge
maakt van een namaakkleuter, die de
naam Pinocchio heeft gekregen.
Meer dan 30.000 Westberlijners
hebben gisteren het winterse weer
getrotseerd en uren in de rij ge
staan om een dagpas te bemachti
gen voor een bezoek aan familie
leden in het oostelijke stadsdeel.
Duizenden hadden reeds 's nachts
post gevat voor de door de autori
teiten tot pasbureaus ingerichte
scholen.
Vele honderden die pas gistermid
dag naar de bureaus waren geto
gen, moesten onverrichterzake
naar huis terugkeren omdat de
kans dat zij nog aan de beurt zou
den komen gering was. Toen de
bureaus om 6 uur gesloten werden
stonden nog 8000 Westberlijners in
de rij om hun beurt af te wach-
ten. Voor velen betekent een be-
coek aan in het oostelijke deel van
ie stad wonende familieleden het
eerste contact sedert augustus
1961.
Vele Westberlijners staan scep
tisch tegenover het akkoord. Zij
menen dat dit de status van de
stad aantast en zien het als een
overwinning voor de Oostduitsers.
Ook de Westberlijnse pers is van
mening dat er „grote gevaren"
verbonden zijn aan de overeen
komst. Tijdens een zitting van het
Westberlijnse stadsbestuur ver
klaarde de voormalige minister
van Duitse aangelegenheden,
Ernst Lemmer, dat de overeen
komst niet uit „menselijke over
wegingen" tot stand gekomen was,
doch slechts een geringe compen
satie was voor de onmenselijke
daden van het communistische re
gime. Hij was van mening, dat de
Oostduitse pers misbruik zou ma
ken van het akkoord en het zou
gebruiken voor propaganda.
Evenals twee jaar geleden staat op
dit ogenblik een persfoto weer in
het middelpunt van de Nederlandse
discussie: de plaat namelijk, bekroond
op de internationale persfototentoonstel
ling, voorstellende de zelfmoord van
een boeddhistische monnik in Saigon op
een soort brandstapel. Twee jaar gele
den wees de jury eveneens een foto van
geweld ais de beste aan: de moordaan
slag op een Japans minister. De discus
sie, toen en nu, gaat voornamelijk over
de toelaatbaarheid van zulk een foto.
Diegenen, voor wie de toelaatbaar
heid geen punt van discussie uit
maakt en die de foto geheel verant
woord vinden, gebruiken vrijwel allen
de (wat wij zouden willen noemen)
„nieuws"-argumentatie. Het is de argu
mentatie, die ook tot de overwegingen
van de jury heeft behoord: de prijswin
naar heeft weliswaar een uiterst tra
gisch moment in beeld gebracht, zo zeg
gen deze voorstanders, maar tegelijker
tijd heeft de foto de wereld en vooral
de Amerikaanse publieke opinie) duide
lijk gemaakt dat in Zuid-Vietnam boed
dhisten werden vervolgd. De foto heeft
daardoor een plaats
ingenomen in de ke
ten van gebeurtenis
sen, die ten slotte
leidde tot de val van
het regime Ngo Dinh
Diem. In dit betoog krijgt dus de
nieuwswaarde van de plaat een bijzon
der zwaar accent.
Ieder journalist zal het beroep op de
nieuwswaarde van een foto sterk la
ten wegen. Dat behoort tot zijn beroep.
Maar hij zal zich daarbij voortdurend
moeten realiseren, dat de nieuwswaarde
geen absolute norm kan en mag zijn
en dat andere overwegingen soms de
voorkeur moeten hebben. Waar het hier
in het onderhavige geval om gaat is,
dat een stervend mens is gefotografeerd,
een mens in zijn laatste ogenblikken.
Daarmee heeft de buitenstaander niets
te maken. Wij vragen ons twijfelend af,
of op zulke momenten een beroep op de
nieuwswaarde verantwoord is. Het be
toog, dat de foto dan toch maar als
nieuwsobject een duidelijke rol heeft
gespeeld, moge een praktische beteke
nis hebben, principieel staat het buiten
de zaak. Het komt immers neer op de
weinig aantrekkelijke stelling: het doel
heiligt de middelen.
Door dit alles heen speelt nog een an
dere zaak, samen te vatten in de
vraag: is er verschil tussen beeld en be
richt? Immers, wanneer men dit ver
schil ontkent, zal men weinig bezwaar
maken tegen publikatie van foto's, zoals
hier in het geding zijn. Of men nu van
de bewuste gebeurtenis kennis neemt
door middel van een foto of door een
krantebericht, maakt voor de aanhan
gers van deze opvatting geen verschil.
Maar het onderscheid is wel aanwezig.
Het is er zelfs al in de wijze, waarop
een bericht wordt geformuleerd. Die for
mulering kan zakelijk en strikt-feitelijk
zijn, maar kan ook bewogen en aangrij
pende accenten krijgen. De foto even
wel (en voor t.v. en journaal: de film)
is in dit opzicht de meest dramatische
en aangrijpendste benadering: de plaat
geeft (zoals in het geval van de boed
dhistische monnik) de schokkende wer
kelijkheid zonder enige retouche. De le
zer wordt daardoor ooggetuige en direct
betrokken bij het gebeuren. Uitgaande
nu van de stelling dat de nieuwswaarde
van een feit evenredig is aan het be
trokken - zijn bij dit feit van degene
aan wie het wordt meegedeeld, doet nu
het opvallende verschijnsel zich voor,
dat de nieuwswaarde van sommige ge
beurtenissen wordt verhevigd door het
plaatsen van een foto. Vooral daardoor
lijkt het alsof een beroep op de nieuws
waarde voor het plaatsen van zulk c u
foto volkomen juist'is: de lezer wo. t
belanghebbende. De norm van de
nieuwswaarde krijgt aldus de schijnge
stalte van absoluutheid.
Een Engels collega heeft ons eens
verbaasd opgemerkt, dat de discus
sie over toelaatbaarheid van dergelijke
foto's toch wel vooral een Nederlandse
discussie was. Dat kan zijn. Er is nu
eenmaal een sterke wisselwerking tus
sen samenleving en pers. De eigenschap
pen van die samenleving - het volks
karakter misschien heeft vanzelfspre
kend invloed ook op de kranten in ons
land.
Wanneer deze samenleving nu huivert
wanneer een foto wordt bekroond, die
een stervende mens afbeeldt, een man
bovendien die zichzelf het leven be
neemt, dan raakt deze schok óók dieg'e-
nen, die dagelijks de nieuwsstroom langs
zich heen voelen. En zij zullen zich moe
ten afvragen of dit dagelijkse contact
soms niet een zekere beroepsdeforma
tie met zich meebrengt, waardoor ande
re normen dan Het Nieuws wellicht wat
sleets zijn geworden. Een dergelijke be
zinning kan soms heilzaam zijn.
„De voordelen van de Ooster-
scheldebrug en de Haringvliet
brug zullen grotendeels teniet
worden gedaan als er niet tijdig
een nieuwe brug over de Oude
Maas komt". Dit zei gisteren in
de Tweede Kamer de heer C. F.
van der Peijl (c.h.u.) uit Kloe-
tinge bij de behandeling van de
begroting van verkeer en water
staat. Het was zeker niet het
enige voor Zeeland belangrijke
punt dat aan de orde kwam tij
dens deze begrotingsbehande
ling. Zo werd onder meer uit
voerig gesproken over:
Een vaste oeververbinding over
of onder de Westerschelde
Vele woordvoerders zagen in het uit
voerige rapport dat het E.T.I. voor
Zeeland over dit onderwerp heeft
uitgebracht, aanleiding voor een
diepgaande studie van de zijde van
het rijk.
9 De schaderegeling
de Deltawet-
ex art. 8 van
Nog altijd heerst er onrust en onze
kerheid hij de direct- en indirect be
trokkenen bij het Deltaplan, zo werd
gezegd.
Temporisering van het op hoogte
brengen van de zeedijken.
Als de afsluitingen van de zeegaten
in 1978 gereed zijn, wordt de veilig
heid toch nog in de waagschaal ge
worpen, zo meende men in de Ka
mer.
De heer Van der Peijl wees erop, dat
als in 1964 de Haringvlietbrug en in
1965 de Oosterscheldebrug gereed
zijn, de Barendrechtsebrug een be
langrijk knelpunt zal worden. Ei
dreigt dan voor de Hoeksewaard en
de ten zuiden daarvan gelegen eilan
den alsmede voor Zeeland een on
houdbare verkeerssituatie. De Ba
rendrechtsebrug moet namelijk voor
doorstroming naar het noorden zor
gen en heeft daartoe een veel te ge
ringe capaciteit als de twee grote
bruggen klaar zijn en er dus een snel
groeiende verkeersstroom zal komen.
Momenteel reeds is er in en uit de
Hoeksewaard een verkeer van 7000
voertuigen per dag. Daarmee is de
topcapaciteit reeds bereikt. Als in
1965 de Zuidhollandse en Zeeuwse ei
landen ontsloten zijn, zal de verkeers
intensiteit mede door recreatie
zeer sterk toenemen. Uit een progno
se die nog aan de voorzichtige kant
is, aldus de heer Van der Peijl, is ge
bleken, dat de Barendrechtse brug
door het openstellen van de Haring-
vlietbrug ongeveer 3600 voertuigen
per etmaal zal krijgen te verwerken.
Een zelfde aantal zal er komen bij 't
ingebruiknemen van de Grevelingen-
dam. De toename van het verkeer bij
het indienststellen van de Ooster
scheldebrug wordt voorzichtig op
3000 voertuigen geraamd.
„Het is duidelijk dat hier een nood
toestand in de verkeerssituatie
dreigt. Ook de inspanningen en de
grote investeringen die de provincie
Zeeland voor de Oosterscheldebrug
en de eilandbewoners van de Zuidhol
landse eilanden voor de Haringvliet
brug zich hebben getroost, zullen
door deze flessehals in het verkeer,
weer grotendeels te niet worden ge-
laan", zo zei dit kamerlid. Hij drong
dan ook met de meest mogelijke na
druk bij de minister op spoed aan,
om de aansluitende wegen en de
nieuwe brug bij Heinenoord over de
Oude Maas tijdig gereed te doen ko-
Dit Zeeuwse kamerlid vond een
medestander in de heer H. G. Abma
(s.g.p.), ook deze achtte een brug bij
Barendrecht een rem op het verkeer
van en naar Zec'and. Hij sloot z'ch
volledig aan bij de heer Van der Peijl.
Ook de vaste verbinding over of on
der de Westerschelde was aanleiding
voor enkele kamerleden om de minis
ter vragen te stellen. De heer Van
der Peijl wees erop, dat de noodzake
lijkheid niet in het geding is. Die is
namelijk al vele malen aangetoond:
niet alleen in Zeeland, maar ook in
België. Het verkeer over de Wester
schelde hangt samen met de storm
achtige ontwikkeling van het verkeer
en een snelle evolutie in economisch
opzicht. Het heeft te maken met de
ontwikkeling in de Rijn-, Maas- en
Scheldedelta. Zeeland en West-Bra
bant worden raakvlak tussen twee
polen: de randstad Holland enerzijds
en de stedenhoek Brussel-Antwerpen-
Gent anderzijds. De heer Van der
Peijl wees er nog op dat de Belgische
oud-minister G. Vandendaele, thans
schepen van Gent, onlangs nog ver
klaarde, dat in België, en met name
in Gent, bijzonder veel interesse voor
een vaste oeververbinding over de
Westerschelde bestaat.
In de studie van de P.P.D. van Zuid-
Holland: „Tussentijdse verkenningen
inzake de planologische ontwikkeling
in Zuid-Holland" wordt ook een plei
dooi gehouden voor een vaste oever
verbinding. De minister heeft er ove
rigens op gewezen, zo memoreerde de
heer Van der Peijl dat een vaste ver
binding trchn sch niet onmogelijk is,
maar dat hij van mening is dat een
vaste verbinding nog pas een vol
doende rentabiliteit zou gaan verto
nen in een vér verwijderde toekomst.
Wel heeft de minister toegezegd de
ontwikkeling nauwlettend te blijven
volgen. In dit verband vroeg de heer
Van der Peijl aan de minister: „Hebt
U het voortreffelijke rapport van het
E.T.I. wel gelezen?" Dit instituut
komt op grond van uitgebreide gege
vens tot de conclusie dat deze vaste
verbinding in totaal in 1970 een be
sparing zal opleveren van f 45 a 50
miljoen en in 1980 van f 70 a 80 mil
joen. De heer Van der Peijl illustreer
de zijn betoog met nog een markant
gegeven uit het rapport van het
E.T.I.de economische waarde van
deze ve'rkeersschakel wordt op ruim
een miljard gulden gesteld.
Het rapport, zo vertelde de heer Van
der Peijl, bevat de mededeling dat
een vaste verbinding een veelzijdig
ontwikkelingsobject is, in internatio
naal, nationaal en regionaal opzicht.
Hij sloot zich volkomen aan bij dit
rapport en achtte het een zaak van
zo grote importantie dat hij ook
meende dat er voor de minister aan
leiding was om een diepgaand onder
zoek te doen instellen.
Ook in dit opzicht werd de heer Van
der Peijl niet alleen gelaten. Nu werd
hij namelijk gesteund door mr. W.
Aantjes (a.r.). Dit kamerlid vroeg
zich ook af of de minister het rap
port van het E.T.I. wel gezien had.
Ja, knikte de minister, waarop de
(Zie slot pag. 2 kol. 3)