COMMISSARISSEN K.L.M. OVERWEGEN Directeur Larive kon niet werken in teamverband en moest dus gaan AFTREDEN Afrikaanse studenten slaags met Russische politie op Rode Plein Nieuwe brug over Oude Maas voor verkeer uit Zeeland MINISTER VAN AARTSEN REAGEERT OPENHARTIG Beslissing, die vandaag valt, zal Kamer direct worden meegedeeld P.v.d.A. niet in pacificatie commissie Protest tegen beweerde moord op Ghanees Johnson is bereid tot ontmoeting met Kroesjtsjew Westberlijners in de rij voor kerstmssen Toelaatbaar? Pleidooi: ook op Deltahoogte brengen zeeweringen moet in 2978 gereed zijn Reorganisatie Brief van directie GROOTSTE BETOGING SEDERT DE REVOLUTIE Gevechten 206e jaargang - no. 298 WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE. VLISSINGSE. GOESE. BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN J. H. Bannier voorzitter Cern Veiligheidsgordel voor kinderen KAMERLEDEN VRAGEN MET KLEM: Barendrechtse brug Vaste verbinding Westerschelde PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Directie: F. van de Velde. F. B. den Boer en W. de Pagter. Hoofdredactie: W.Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 67 cent per week, ƒ8,70 per kw.franco per post ƒ8,95 p. kw. Losse nummers 15 ct. Bureaus: Vlissingen: Waistraat58-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508, adv. 3647/3643); Middelburg: Markt 51, tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv. 2375); Goes: Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g. red. 7853, adv. 5213); Oostburg: tel. 2395; Terneuzen: Arsenaalstraat 2, tel. 2911; Zienkzee: red. tel. 2425, adm. tel. 2094. Adv.pr. 30 ct. p. mm. Min. p. adv. ƒ4,50. Ingez. med. 3 x tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 30 ct. p. regel (min. ƒ1,50). „Brieven bur. van dit blad" 25 ct. meer. Giro 359300 P.Z.C., Middelburg. Donderdag 19 dec. 1963 o.a. van ïr. (Van onze parlementaire redacteur) Vandaag vergadert het college van commissa rissen van de K.L.M. ter bespreking een voorstel van de president-commissaris Den Hollander, die reeds zijn ontslag heeft aan geboden, om en bloc het commissariaat neer te leggen, zulks om de minister van verkeer en wa terstaat mr. Van Aartsen de handen volledig vrij te geven. Er kan, als de commissarissen in derdaad besluiten hun ontslag te nemen, met De minister was van oordeel, dat de vierde directeur van de K.L.M. spoedig benoemd dient te worden, al was hij zich er van bewust, dat het niet gemakkelijk zal zijn een geschikte man er werd in de Kamer gesproken van een schaap met vijf poten te vinden. een schone lei begonnen worden, althans wat hun college betreft. De minister heeft gisteren in de Tweede Kamer bij de verdediging van zijn begroting voor 1964 melding van deze vergadering gemaakt. Hij ver klaarde zich zelfs bereid om in de Tweede -Ka mervergadering van vandaag het resultaat van de vergadering mee te delen, wanneer althans in die bijeenkomst gewichtige besluiten genomen worden. De beroeringen in en rondom de K.L.M. stonden weer midden in de belangstel ling. Sprekend over het aftreden van de heer Larive als directeur zei mr. Van Aartsen, dat de drie andere directeuren, de heren Albarda, Van de Wal en Be- sancon, het alternatief hadden gesteld: Larive eruit of wij eruit. Hij achtte voortzetting door de heer Larive alleen niet verantwoord. Deze had toch weer nieuwe directeuren naast zich moeten opnemen. Aangezien de capaciteiten van de heer Larive lagen in de uitvoerende sector en zeker niet in het beleidvoeren in teamverband, is gekozen voor het ontslag aan de heer Larive en handha ving van de andere directeuren, aldus de bewindsman. Nodig is een homoge ne directie, nodig is ook eensgezindheid. Dat was ook het standpunt van het col lege van commissarissen. Tussen de he ren Albarda, Van de Wal en Besancon bestaat geen verschil van mening over de wenselijkheid een nieuwe directeur te zoeken. Er is ook al eerder gedacht over een reorganisatie van het college van commissarissen. Ir. Den Hollander heeft daartoe met instemming van de minister zelf het initiatief ge nomen. Tot nu toe kon die vernieu wing niet verwezenlijkt worden, de wens ertoe is echter blijven leven. Er moest namelijk steeds rekening worden gehouden met een aftreden van de heer Den Hollander, die de zeventig gepasseerd is. Minister Van Aartsen begon zijn open hartige uiteenzetting over de gebeurte nissen bij de K.L.M. over deze open hartigheid werd hij van verschillende zijden gecomplimenteerd met een ver klaring van de moeilijkheden, waarin de luchtvaartmaatschappij is geraakt. (Van onze Haagse redactie) De fractieleider van de Partij van de Arbeid, prof. dr. ir. A. Vondeling, zal niet deelnemen aan de pacificatiecommissie, die een regeling moet voorbereiden voor het tweede televisienet. Naar zijn me ning behoort het tot de taak van de re gering om zelfstandig een beslissing voor de bezetting van het tweede t.v.-net te nemen. „Het landsbelang vergt dat die beslis sing zo snel mogelijk wordt genomen, te meer nu de dag is genaderd, waarop het technisch mogelijk wordt een tweede programma uit te zenden. Wij zien geen reden waarom niet op korte termijn een beslissing kan worden genomen, temeer daar de regering het oordeel van de Ka mer, althans in grote lijnen, reeds kent", aldus de heer Vondeling. De andere frac tieleiders in de Tweede Kamer hebben inmiddels laten weten, dat zij zelf of een vertegenwoordiger van hun fractie -wél in de pacificatiecommissie zitting zullen nemen. |\AAA/UVVUWVVWWW\AfMAA/WWVWWWWWUVWVVVWWVI De Deense prinses Margrethe, die een onofficieel bezoek aan Japan brengt, is hier gefotografeerd tij dens een diner, dat haar werd aan geboden door de Japanse minister van buitenlandse zaken Ohira (r.). Bij dit diner waren ook de ondermi nister van buitenlandse zaken Shi- ma en diens echtgenote (l.) aanwe zig. De prinses ai met stokjes. Toen de zaak voor de minister duidelijk was geworden, heeft hij er mededelingen in de Tweede Kamer over gedaan en zijn bezorgdheid erover uitgesproken. Op 14 november had hij nog de hoop, dat de eenheid in de directie zou kun nen worden hersteld. Op 21 november heeft hij daarom de gehele directie bij zich geroepen. Van die dag af is hij bij na dagelijks met de K.L.M. bezig ge weest. Op 21 november heeft mr. Van AaArtsen geprobeerd zo deelde hij mee de breuk alsnog te herstellen. Het bleek echter dat geen eenheid be reikt kon worden. Kort na 21 november ontving de be windsman een door alle vier directeu ren ondertekende brief, waarin zij berichtten, dat zij de directie niet langer samen konden voeren. Ver volgens heeft mr. Van Aartsen met elk der directeuren afzonderlijk ge sproken en met de commissarissen, maar de eenheid bleek niet te her stellen. Dat heeft ten slotte tot het uittreden van de heer Larive geleid. Sprekende over de personeelsorganisa tie bij de K.L.M., zei de minister o.a., dat de heer Den Hollander inderdaad buiten medeweten van de directie de categorale bonden heeft ontvangen. Dat is later uitvoerig in het college van commissarissen besproken. Er is een streep onder gezet en hiermee was ook voor de minister de kous af. De bewindsman betoogde dat er in be ginsel geen enkel bezwaar is om de per soneelsorganisaties te ontvangen. Wel had hij ernstige bedenkingen tegen het ontvangen van organisaties, die het ver trouwen in de directie hebben opgezegd, omdat deze niet homogeen was. Dit ver trouwen zou nu hersteld moeten wor den, maar dat is niet gebeurd. De minister gaf op een desbetreffende (Zie slot pag. 3 kot. 2) Reeds woensdagochtend vroeg had den zich duizenden Westberlijners verzameld bij de twaalf in scholen ingerichte passenbureaus die in de middag zouden opengaan. Een lan ge rij wachtenden in de wijk Char- lottenburg. Foto onder: In verband met de te verwachten grote toeloop worden de doorgangen in de beruchte muur verbreed. Een grote kraanwagen hijst bij een doorlaatpost een stuk van de muur xceg. Het bestuur van de Cern (Centre Euro peen pour la Recherche Nucleaire) heeft in zijn 26ste vergadering in Genève- Meyrin, tot voorzitter voor 1964 gekozen de heer J. H. Bannier, directeur van de Nederlandse Organisatie voor Zuiver- Wetenschappelijk Onderzoek. Ongeveer 700 negerstudenten heb ben gisteren slag geleverd met de Moskouse politie om zich een weg te banen naar het inderhaast ge barricadeerde Rode Plein. Het zou de grootste protestdemonstratie zijn geweest, die sinds de revolutie van 1917 in het centrum van Mos kou plaatsvond. De studenten ver klaarden tegenover verslaggevers dat zij demonstreerden tegen de dood van een collega-student die door een Rus zou zijn gedood. De Afrikaanse studenten begonnen hun vier uur durende betoging door zich in en buiten het gebouw van de Ghanese am bassade te verzamelen. Zij droegen bor den mee, waarop o.m. stond te lezen: „Moskou, een tweede Alabama". De Russische politie trachtte de beto ging te voorkomen door de smalle straat, waar de Ghanese ambassade is gevestigd, met vrachtwagens te blok keren. De studenten raakten in gevecht met de politiemannen doch velen wisten de barricade te doorbreken en zetten hun tocht naar het Rode Plein en het Kremlin, bijna een kilometer verder, voort. President Johnson heeft gisteren meegedeeld bereid te zijn premier Kroesjtsjew op een topconferentie te ontmoeten als een dergelijke bij eenkomst uitzicht zal bieden op succes. De president verklaarde dit tijdens een plotseling bijeengeroepen persconferen tie op het Witte Huis. Hij zei bereid te zijn op ieder ogenblik met de leiders van de wereld te wilien spreken als er aan wijzingen zouden zijn dat dit vruchtbaar en produktief zou zijn. „Wanneer er der gelijke aanwijzingen, zijn, zal ik U met genoegen hierover inlichten, zo voegde de de president daaraan toe. Johnson herhaalde dat het zijn overtui ging is dat de eerste verplichting van de landen in de vrije wereld is „om met elkaar te leren leven", zodat de wereld bevolking van 3 miljard zielen zal wor den beschermd tegen nucleaire uit roeiing. len van de Sowjet-Unie te zijn geko- De Afrikanen, die zeiden uit alle de len van de Sowjet-Unie te zijn geko men, kregen voorrang in het drukke spitsuur-verkeer op het Rode Plein. Toen zij de laatste hoek omsloegen zagen zij echter dat een twaalftal vrachtwagens de ingang tot het plein versperde. Onder het zingen van een vrijheidslied werd ook deze versper ring bestormd. Sommige negers voch ten op de vrachtwagens met politie agenten, anderen glipten onder de wagens door. Opnieuw moest de politie echter wijken en de betogers marcheerden onder het raam van premier Kroesjtsjews bureau door naar het einde van het Rode Plein. De politie begon hierna onmiddellijk alle Russen van het plein te verwijderen. Ook westelijke verslaggevers kregen be vel het plein te verlaten. Een groep Afrikanen kreeg toestemming het Krem lin te betreden, kennelijk om een af schrift van een memorandum af te ge ven. Een honderdtal betogers leverde later ook een afschrift af bij de minister voor hoger onderwijs in een ander stads deel. De Ghanese ambassade gaf de naam van de overleden student als Edmund Asare Addo. Hij zou ongeveer 29 jaar oud zijn. Een andere Ghanese medische student zou gezien hebben de Addo ver wondingen aan zijn handen had en een snede onder zijn kin. Volgens de minister van hoger onderwijs is de student echter door bevriezing om het leven gekomen. Hij beloofde de zaak grondig te zullen onderzoeken. Een collega van Addo zei dat deze moest trouwen met 'n Russisch meisje. Haar ouders waren echter tegen het huwelijk van hun dochter met deze „zwarte man". In Delft is een veiligheidsgordel voor kinderen ontworpen: een leren broekje, dat aan de achterbank van de auto moet worden vastgemaakt. Deze veiligheidsgordel is uitgedacht en beproefd in het R.A.I.-T.N.O.-instituut voor wegtransportmiddelen in Delft in samenwerking met de bio mechanische afdeling van de Vrije Universiteit in Am sterdam. Bij de proeven is gebruik ge maakt van een namaakkleuter, die de naam Pinocchio heeft gekregen. Meer dan 30.000 Westberlijners hebben gisteren het winterse weer getrotseerd en uren in de rij ge staan om een dagpas te bemachti gen voor een bezoek aan familie leden in het oostelijke stadsdeel. Duizenden hadden reeds 's nachts post gevat voor de door de autori teiten tot pasbureaus ingerichte scholen. Vele honderden die pas gistermid dag naar de bureaus waren geto gen, moesten onverrichterzake naar huis terugkeren omdat de kans dat zij nog aan de beurt zou den komen gering was. Toen de bureaus om 6 uur gesloten werden stonden nog 8000 Westberlijners in de rij om hun beurt af te wach- ten. Voor velen betekent een be- coek aan in het oostelijke deel van ie stad wonende familieleden het eerste contact sedert augustus 1961. Vele Westberlijners staan scep tisch tegenover het akkoord. Zij menen dat dit de status van de stad aantast en zien het als een overwinning voor de Oostduitsers. Ook de Westberlijnse pers is van mening dat er „grote gevaren" verbonden zijn aan de overeen komst. Tijdens een zitting van het Westberlijnse stadsbestuur ver klaarde de voormalige minister van Duitse aangelegenheden, Ernst Lemmer, dat de overeen komst niet uit „menselijke over wegingen" tot stand gekomen was, doch slechts een geringe compen satie was voor de onmenselijke daden van het communistische re gime. Hij was van mening, dat de Oostduitse pers misbruik zou ma ken van het akkoord en het zou gebruiken voor propaganda. Evenals twee jaar geleden staat op dit ogenblik een persfoto weer in het middelpunt van de Nederlandse discussie: de plaat namelijk, bekroond op de internationale persfototentoonstel ling, voorstellende de zelfmoord van een boeddhistische monnik in Saigon op een soort brandstapel. Twee jaar gele den wees de jury eveneens een foto van geweld ais de beste aan: de moordaan slag op een Japans minister. De discus sie, toen en nu, gaat voornamelijk over de toelaatbaarheid van zulk een foto. Diegenen, voor wie de toelaatbaar heid geen punt van discussie uit maakt en die de foto geheel verant woord vinden, gebruiken vrijwel allen de (wat wij zouden willen noemen) „nieuws"-argumentatie. Het is de argu mentatie, die ook tot de overwegingen van de jury heeft behoord: de prijswin naar heeft weliswaar een uiterst tra gisch moment in beeld gebracht, zo zeg gen deze voorstanders, maar tegelijker tijd heeft de foto de wereld en vooral de Amerikaanse publieke opinie) duide lijk gemaakt dat in Zuid-Vietnam boed dhisten werden vervolgd. De foto heeft daardoor een plaats ingenomen in de ke ten van gebeurtenis sen, die ten slotte leidde tot de val van het regime Ngo Dinh Diem. In dit betoog krijgt dus de nieuwswaarde van de plaat een bijzon der zwaar accent. Ieder journalist zal het beroep op de nieuwswaarde van een foto sterk la ten wegen. Dat behoort tot zijn beroep. Maar hij zal zich daarbij voortdurend moeten realiseren, dat de nieuwswaarde geen absolute norm kan en mag zijn en dat andere overwegingen soms de voorkeur moeten hebben. Waar het hier in het onderhavige geval om gaat is, dat een stervend mens is gefotografeerd, een mens in zijn laatste ogenblikken. Daarmee heeft de buitenstaander niets te maken. Wij vragen ons twijfelend af, of op zulke momenten een beroep op de nieuwswaarde verantwoord is. Het be toog, dat de foto dan toch maar als nieuwsobject een duidelijke rol heeft gespeeld, moge een praktische beteke nis hebben, principieel staat het buiten de zaak. Het komt immers neer op de weinig aantrekkelijke stelling: het doel heiligt de middelen. Door dit alles heen speelt nog een an dere zaak, samen te vatten in de vraag: is er verschil tussen beeld en be richt? Immers, wanneer men dit ver schil ontkent, zal men weinig bezwaar maken tegen publikatie van foto's, zoals hier in het geding zijn. Of men nu van de bewuste gebeurtenis kennis neemt door middel van een foto of door een krantebericht, maakt voor de aanhan gers van deze opvatting geen verschil. Maar het onderscheid is wel aanwezig. Het is er zelfs al in de wijze, waarop een bericht wordt geformuleerd. Die for mulering kan zakelijk en strikt-feitelijk zijn, maar kan ook bewogen en aangrij pende accenten krijgen. De foto even wel (en voor t.v. en journaal: de film) is in dit opzicht de meest dramatische en aangrijpendste benadering: de plaat geeft (zoals in het geval van de boed dhistische monnik) de schokkende wer kelijkheid zonder enige retouche. De le zer wordt daardoor ooggetuige en direct betrokken bij het gebeuren. Uitgaande nu van de stelling dat de nieuwswaarde van een feit evenredig is aan het be trokken - zijn bij dit feit van degene aan wie het wordt meegedeeld, doet nu het opvallende verschijnsel zich voor, dat de nieuwswaarde van sommige ge beurtenissen wordt verhevigd door het plaatsen van een foto. Vooral daardoor lijkt het alsof een beroep op de nieuws waarde voor het plaatsen van zulk c u foto volkomen juist'is: de lezer wo. t belanghebbende. De norm van de nieuwswaarde krijgt aldus de schijnge stalte van absoluutheid. Een Engels collega heeft ons eens verbaasd opgemerkt, dat de discus sie over toelaatbaarheid van dergelijke foto's toch wel vooral een Nederlandse discussie was. Dat kan zijn. Er is nu eenmaal een sterke wisselwerking tus sen samenleving en pers. De eigenschap pen van die samenleving - het volks karakter misschien heeft vanzelfspre kend invloed ook op de kranten in ons land. Wanneer deze samenleving nu huivert wanneer een foto wordt bekroond, die een stervende mens afbeeldt, een man bovendien die zichzelf het leven be neemt, dan raakt deze schok óók dieg'e- nen, die dagelijks de nieuwsstroom langs zich heen voelen. En zij zullen zich moe ten afvragen of dit dagelijkse contact soms niet een zekere beroepsdeforma tie met zich meebrengt, waardoor ande re normen dan Het Nieuws wellicht wat sleets zijn geworden. Een dergelijke be zinning kan soms heilzaam zijn. „De voordelen van de Ooster- scheldebrug en de Haringvliet brug zullen grotendeels teniet worden gedaan als er niet tijdig een nieuwe brug over de Oude Maas komt". Dit zei gisteren in de Tweede Kamer de heer C. F. van der Peijl (c.h.u.) uit Kloe- tinge bij de behandeling van de begroting van verkeer en water staat. Het was zeker niet het enige voor Zeeland belangrijke punt dat aan de orde kwam tij dens deze begrotingsbehande ling. Zo werd onder meer uit voerig gesproken over: Een vaste oeververbinding over of onder de Westerschelde Vele woordvoerders zagen in het uit voerige rapport dat het E.T.I. voor Zeeland over dit onderwerp heeft uitgebracht, aanleiding voor een diepgaande studie van de zijde van het rijk. 9 De schaderegeling de Deltawet- ex art. 8 van Nog altijd heerst er onrust en onze kerheid hij de direct- en indirect be trokkenen bij het Deltaplan, zo werd gezegd. Temporisering van het op hoogte brengen van de zeedijken. Als de afsluitingen van de zeegaten in 1978 gereed zijn, wordt de veilig heid toch nog in de waagschaal ge worpen, zo meende men in de Ka mer. De heer Van der Peijl wees erop, dat als in 1964 de Haringvlietbrug en in 1965 de Oosterscheldebrug gereed zijn, de Barendrechtsebrug een be langrijk knelpunt zal worden. Ei dreigt dan voor de Hoeksewaard en de ten zuiden daarvan gelegen eilan den alsmede voor Zeeland een on houdbare verkeerssituatie. De Ba rendrechtsebrug moet namelijk voor doorstroming naar het noorden zor gen en heeft daartoe een veel te ge ringe capaciteit als de twee grote bruggen klaar zijn en er dus een snel groeiende verkeersstroom zal komen. Momenteel reeds is er in en uit de Hoeksewaard een verkeer van 7000 voertuigen per dag. Daarmee is de topcapaciteit reeds bereikt. Als in 1965 de Zuidhollandse en Zeeuwse ei landen ontsloten zijn, zal de verkeers intensiteit mede door recreatie zeer sterk toenemen. Uit een progno se die nog aan de voorzichtige kant is, aldus de heer Van der Peijl, is ge bleken, dat de Barendrechtse brug door het openstellen van de Haring- vlietbrug ongeveer 3600 voertuigen per etmaal zal krijgen te verwerken. Een zelfde aantal zal er komen bij 't ingebruiknemen van de Grevelingen- dam. De toename van het verkeer bij het indienststellen van de Ooster scheldebrug wordt voorzichtig op 3000 voertuigen geraamd. „Het is duidelijk dat hier een nood toestand in de verkeerssituatie dreigt. Ook de inspanningen en de grote investeringen die de provincie Zeeland voor de Oosterscheldebrug en de eilandbewoners van de Zuidhol landse eilanden voor de Haringvliet brug zich hebben getroost, zullen door deze flessehals in het verkeer, weer grotendeels te niet worden ge- laan", zo zei dit kamerlid. Hij drong dan ook met de meest mogelijke na druk bij de minister op spoed aan, om de aansluitende wegen en de nieuwe brug bij Heinenoord over de Oude Maas tijdig gereed te doen ko- Dit Zeeuwse kamerlid vond een medestander in de heer H. G. Abma (s.g.p.), ook deze achtte een brug bij Barendrecht een rem op het verkeer van en naar Zec'and. Hij sloot z'ch volledig aan bij de heer Van der Peijl. Ook de vaste verbinding over of on der de Westerschelde was aanleiding voor enkele kamerleden om de minis ter vragen te stellen. De heer Van der Peijl wees erop, dat de noodzake lijkheid niet in het geding is. Die is namelijk al vele malen aangetoond: niet alleen in Zeeland, maar ook in België. Het verkeer over de Wester schelde hangt samen met de storm achtige ontwikkeling van het verkeer en een snelle evolutie in economisch opzicht. Het heeft te maken met de ontwikkeling in de Rijn-, Maas- en Scheldedelta. Zeeland en West-Bra bant worden raakvlak tussen twee polen: de randstad Holland enerzijds en de stedenhoek Brussel-Antwerpen- Gent anderzijds. De heer Van der Peijl wees er nog op dat de Belgische oud-minister G. Vandendaele, thans schepen van Gent, onlangs nog ver klaarde, dat in België, en met name in Gent, bijzonder veel interesse voor een vaste oeververbinding over de Westerschelde bestaat. In de studie van de P.P.D. van Zuid- Holland: „Tussentijdse verkenningen inzake de planologische ontwikkeling in Zuid-Holland" wordt ook een plei dooi gehouden voor een vaste oever verbinding. De minister heeft er ove rigens op gewezen, zo memoreerde de heer Van der Peijl dat een vaste ver binding trchn sch niet onmogelijk is, maar dat hij van mening is dat een vaste verbinding nog pas een vol doende rentabiliteit zou gaan verto nen in een vér verwijderde toekomst. Wel heeft de minister toegezegd de ontwikkeling nauwlettend te blijven volgen. In dit verband vroeg de heer Van der Peijl aan de minister: „Hebt U het voortreffelijke rapport van het E.T.I. wel gelezen?" Dit instituut komt op grond van uitgebreide gege vens tot de conclusie dat deze vaste verbinding in totaal in 1970 een be sparing zal opleveren van f 45 a 50 miljoen en in 1980 van f 70 a 80 mil joen. De heer Van der Peijl illustreer de zijn betoog met nog een markant gegeven uit het rapport van het E.T.I.de economische waarde van deze ve'rkeersschakel wordt op ruim een miljard gulden gesteld. Het rapport, zo vertelde de heer Van der Peijl, bevat de mededeling dat een vaste verbinding een veelzijdig ontwikkelingsobject is, in internatio naal, nationaal en regionaal opzicht. Hij sloot zich volkomen aan bij dit rapport en achtte het een zaak van zo grote importantie dat hij ook meende dat er voor de minister aan leiding was om een diepgaand onder zoek te doen instellen. Ook in dit opzicht werd de heer Van der Peijl niet alleen gelaten. Nu werd hij namelijk gesteund door mr. W. Aantjes (a.r.). Dit kamerlid vroeg zich ook af of de minister het rap port van het E.T.I. wel gezien had. Ja, knikte de minister, waarop de (Zie slot pag. 2 kol. 3)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 1