N.A.V.O.-CONFERENTIE EINDIGDE DAG
TE VROEG EN ZONDER BESLISSINGEN
KLANKBORD
VERKOUDHEID
coldrex
SPECIAAL GEMAAKT
TEGEN VERKOUDHEID
coldrex
K.LM. krijgt nieuwe
president-commissaris
Ongevallen eisten
5000 mensenlevens
Tweede Kamer eist
klaarheid over K.L.M.
TWEEDE KAMER BLIJKT BEZORGD
OVER SITUATIE BIJ SPOORWEGEN
het unieke 2-laagstablet
Klassiek, modern en
meesterlijke fantasie modellen
Minister MacNamara maakte
spierballen en sprak moed in
verdrijft verkoudheid radicaal
ARABISCHE LIGA
VEROORDEELT
ENGELAND
„Stem op papa"
„MEDE DANK ZIJ EENHEID GEEN GROTE CRISIS"
Grootste gevaar
Amerika s kracht
Brits voorstel
VERKEER EN WATERSTAAT
De heer v. d. Peyl
pleit voor vangrail
op alle autowegen
EX-ZUIDERZEEV1SSERS
KRIJGEN WAT MEER
Treilerkapitein in
Cobh veroordeeld
een onontkoombare plaag?
Eindelijk niet meer dankzij
Spoorwegen
Vervoer in E.E.G.
Minister ziet
situatie mijnen
niet donker in
N.V.V.-secretaris
P. de Vries
overleden
De elegante verlovinhrh
van aeze titel
alléén echt met „Desiree" stempel
Naam genoemd van
mrBurgerhout
(Twentsche Bank)
Veel slachtoffers
door ongelukken
in of bij de woning
Valpartijen
Verdrinking
Onverenigbaar
Het Wereldgebeuren
Opening van zaken
Klaarheid gewenst
Geen 34 miljoen
extra in het
gemeentefonds
WOENSDAG 18 DECEMBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
S
Een' dag eerder dan aanvankelijk de bedoeling was is de N.A.V.O.-con-
ferentie in Parijs geëindigd. De volgende ministersconferentie van de
N.A.V.O. zal op 12, 13 en 14 mei in Den Haag worden gehouden. Dit
was een van de weinige besluiten, die op deze conferentie van „bezin
ning en consolidatie" zijn genomen. Deze conferentie had overigens
vooral ten doel de balans op te maken van de verhouding tussen oost
en west en de toestand van de N.A.V.O.
Het grootste gevaar voor een com
munistische militaire actie ligt naar
zijn mening nog steeds in Berlijn en
langs het ijzeren gordijn, en vooral
aan de noordelijke en zuidelijke flan
ken van het NA.V.O.-gebied.
Minister McNamara zou, volgens
conferentiekringen, voorts een krach
tig pleidooi hebben gehouden voor de
verwezenlijking van een multilaterale
Volgens een slot-communiqué heb
ben de ministers vastgesteld, dat
er sinds de moeilijkheden rond Cu
ba vorig jaar geen grote crises
meer zijn geweest. Zij hebben er de
nadruk op gelegd, dat de eenheid
en de militaire kracht van het At
lantisch bondgenootschap in be
langrijke mate daartoe heeft bij
gedragen, evenals tot de huidige
sfeer in de internationale politiek.
De secretaris-generaal van de N.A.V.O.,
mr. Stikker, zei op een persconferentie
gisteravond, dat verdere contacten met
de communistische wereld van groot be
lang zijn voor verbetering van de toe
stand, ongeacht of die contacten twee
zijdig zijn, of bestaan uit gedachtenwis-
selingen in groter verband, zoals bij de
ontwapeningsonderhandelingen in Gene
ve of in de V.N. Hij waarschuwde echter
voor teveel optimisme.
Mr. Stikker zei, dat hij getroffen was
door de opmerkelijke eenheid van ziens
wijze over het besprokene, ook al waren
er meningsverschillen gebleken.
Tijdens de tweede en laatste dag van
de N.A.V.O.-conferentie heeft de
Amerikaanse minister van defensie,
McNamara, een overzicht gegeven
van de sterkte der Verenigde Staten
op het gebied van kernwapens en
conventionele bewapening. Daaruit
bleek onder meer dat de Amerikaan
se strijdkrachten op het ogenblik over
2000 atoomkoppen beschikken, het
geen een verdubbeling in twee jaar
tijd betekent. Dit geldt voor zowel
raketten als de kernbewapening van
bommenwerpers.
In 1966 zullen alleen al de intercontinen
tale raketstrijdkrachten van de Verenig
de Staten over meer dan 1500 atoom
koppen beschikken.
Minister McNamara trachtte bij zijn ge
hoor de verkeerde voorstelling van za
ken weg te nemen, als zouden de West-
europese landen door een overwicht aan
conventionele strijdkrachten aan com
munistische zijde onder de voet kunnen
worden gelopen. Zelfs bij een verrassen
de aanval met kernwapens beschikt het
westelijke bondgenootschap over zoveel
kracht, dat de agressor door een tegen
aanval met kernwapens kan worden ver
nietigd. Een aanval op kleinere schaal
met conventionele wapens behoeft naar
de opvatting van minister McNamara
niet onmiddellijk met een kernaanval te
worden beantwoord.
MI
LEGA Art Buchwald maakt
mij in een van zijn laatste stukjes
opmerkzaam op een nieuwigheid,
die mij zeer blijkbaar ontgaan is.
Ik heb namelijk een paar dagen
geen kranten gelezen omdat ik te
opgewonden was door het blijde
nieuws dat onze Lodders zich ver
loofd heeft met een koning-van-
de-twist. Zulke gebeurtenissen uit
de rozentuin der romantiek ma
ken mij altijd dromerig; dan laat
ik mij maar willoos drijven en
vergeet verder alles wat er om
mij heen gebeurt. Zó komt het dat
ik pas door de parafrases van Art
van die nieuwigheid heb kennis
genomen.
Het betreft eetbonnen die U aan
vrienden en bekenden om de hele
wereld kunt zenden als een aar
dige attentie. Een groot aantal
restauranten hebben zich aange-
restauranten heeft zich aange-
tie: Zij verschaffen U een voor
treffelijke maaltijd op zo'n ca
deaubon. Gesteld dat de goede ge
ver in Dar es Salaam woont en U
in Veendam; dan kan hij U van
daar uit zo'n bon sturen waarop
U, in Veendam, of waar U zich
ook bevinden moogt, een hapje
kunt gaan eten. Het is een reuze-
praktisch idee en het neemt het
grote bezwaar weg dat U gedwon
gen bent (zoals tot nu toe het ge
val immers ivas) te zamen met uw
gulle gastheer aan één tafel te
zitten en, in ruil voor zijn gast
vrijheid naar zijn geleuter te moe
ten luisteren. Trouwens: hij be
hoeft dat dan ook niet naar het
uwe te doen.
Wij doen tegenwoordig véél met
bonnen: cadeaubonnen; ja-gezel-
lig-bonnen; bloemenbonnen; ban
ketbakkersbonnen. Het is alle
maal van bonne-'bonne-'bonne'.
Heel praktisch, Het bespaart de
goede gever de moeite om iets
persoonlijks te gaan uitzoeken.
Het is ontegenzeggelijk niet erg
romantisch. Maar romantiek past
dan ook niet meer in ons tijdsge-
loricht. Bloemen-geven is ook een
kwestie geworden van even een
telefoontje aan de bloemenmeneer
„Wilt U voor zo- en zo-veel gul
den wat sturen naar die-en-die?
WaffoorbloemeDoeternietoe.
Stuurt U maar wat. En tikt U
er even een kaartje bij: „héél har
telijk gefeliciteerd door Cor en
Ali". Zo gaat het immers? Nu,
stuur mij dan maar liever een eet-
bon. Al die azalea's wordt óók
vervelend. En die kerststukjes met
kaars en denne-appel dan
liever zwezerik met doperwtjes.
Het prettigste is, zoals ik al zei,
dat je eikaars gezeur niet behoeft
aan te horen en dat je die zweze
rik kunt eten zonder zijn verhalen
over de zaak, zijn maagoperatie
en zijn dieet. Die eeuwige sherry
vóór, in de bar, hoeft dan ook niet
meer.
De volgende stap moet dan op
drankjesgebied zijn. Sjuderans- en
andere bonnen kunnen de cock-
tailparties worden afgeschaft.
Desnoods doet U er wat bitterbal
lenbonnen bij.
De avond blijft dan lekker vrij
voor de beeldbuis en U kunt uw
warme pantoffels aanhouden.
Klaar over terug naar
Lodders een beetje échte ro
mantiek wil er tóch altijd nog
wel in.
ELIAS.
kernvloot met oppervlakteschepen,
voorzien van gemengde bemannin
gen.
In aansluiting daarop zou zijn Britse
ambtgenoot, Thorneycroft, de suggestie
hebben geopperd het beginsel van ge
mengde bezetting ook toe te passen op
de tactische kernwapens een voorstel
dat echter volgens Amerikaanse confe
rentiekringen volkomen onaanvaardbaar
zou zijn. Als voorbeelden had minister
Thorneycroft genoemd gemengde be
manningen voor de Starfighter-ge-
vechtsvliegtuigen, de bezetting van tac
tische raketeenheden of nieuwe vliegtui
gen, zoals de thans in Engeland in staat
van ontwerp verkerende TSR-2. In Brit
se regeringskringen ziet men hierin een
mogelijk alternatief, als de door de V.S.
voorgestane N.A.V.O.-kernvloot met Po-
larisraketten niet verwezenlijkt mocht
kunnen worden.
Minister Thorneycroft sprak zich voorts
uit voor een redelijk evenwicht tussen
kern- en conventionele strijdkrachten,
zonder dat daarbij op een van beide
soorten bewapening bijzonder de nadruk
valt.
(Van onze parlementaire redacteur)
Als minister van verkeer en waterstaat
zag mr. Van Aartsen die in het vorige
kabinet minister van volkshuisvesting
en bouwnijverheid geweest is, zich giste
ren in de Tweede Kamer bij de behande
ling van zijn begroting voor 1964 direct
tegenover een politieke oppositie ge
plaatst.
Naast hem zat achter de regeringstafel
de nieuwe staatssecretaris van verkeer
en waterstaat, de heer Keyzer. Waarom
heeft minister Van Aartsen een staats
secretaris nodig? vroeg ir. Posthumus
van de P.v.d.A. Minister Biesheuvel, die
het zware departement van landbouw en
visserij beheert, heeft er geen nodig.
Deze bewindsman is bovendien vice-
ministerpresident en onder hem vallen
(Van onze parlementaire redacteur)
Op 1 januari 1964 zullen de bedragen, die
krachtens de Zuiderzeesteunwet worden
uitgekeerd, worden verhoogd, zo heeft
de minister van verkeer en waterstaat
mr. Van Aartsen, gisteren in de Tweede
Kamer bij de behandeling van de begro
ting voor 1964 van het Zuiderzeefonds
meegedeeld. Er is op het ogenblik inter
departementaal overleg gaande over het
percentage, waarmee de uitkeringen om
hoog zullen gaan.
De Kamer keurde de begroting zonder
hoofdelijke stemming goed, nadat de he
ren Vermooten (p.v.d.a.), Engelbertink
(k.v.p.), Tolman (c.h.), Walburg (a.r.),
Tuynman (v.v.d.) en Van Dis (s.g.p.) er
het woord over hadden gevoerd.
De bewindsman deelde mee, dat over de
oprichting van een waterschap Noord-
Oost-Polder overleg gevoerd wordt.
Voor Lelystad wordt een zodanig bouw
plan ontworpen, dat de plaats tot een
middelgrote stad van 50.000 tot 100.000
inwoners kan uitgroeien.
Over de afwerking van de bedrijfsgebou
wen in de nieuwe polders rezen nogal
wat klachten uit de Kamer. De minister
antwoordde, dat deze zaak op het ogen
blik bekeken wordt.
Een rechtbank in Cobh in Zuid-Ierland
heeft de inbeslagneming bevolen van de
vangst en het vistuig van het Neder
landse treiler Voorloper, nadat de kapi
tein van het schip, Johannes Spaans,
schuldig was bevonden aan het vissen
binnen de Ierse grenzen en aan het bin
nenvaren van de Ierse territoriale wate
ren. De in beslag genomen vangst en de
andere geconfisqueerde goederen zouden
een waarde vertegenwoordigen van
20.000 gulden.
IAdvertentie
Altijd heeft iedereen verkoudheid geaccep
teerd als een onontkoombare plaag. Nu er
Coldrex is, hoeft U niet meer verkouden te
zijn. Coldrex is méér dan alleen een pijn
stiller. Het is een speciaal middel dat ver
koudheid op 3 manieren bestrijdt. 1. Heft
neusverstopping op - U ademt weer vrij
(phenylephrinum HC1). 2. Stilt hoofdpijn,
spierpijn, koorts (acetylaminophelum). 3.
Bespoedigt Uw herstel - geeft extra weer
stand (dubbele dagelijkse dosis vitamine C).
de zaken van de West. Kan mr. Van
Aartsen het dan ook niet zonder staats
secretaris doen?
Daar komt nog bij, aldus de heer Post
humus, dat hij twee belangrijke onder
delen, namelijk het nationale en het in
ternationale verkeer niet zelf behandelt.
De staatssecretaris zit nu op internatio
nale conferenties tussen de collega's van
mr. Van Aartsen. Daar had deze zelf be
horen te zitten.
De heer Keyzer kreeg ook een politiek
vraagje voorgelegd. Wilt U eens precies
uiteenzetten, wat het betekent, dat U de
libérale beginselen bent toegedaan?
vroeg ir. Posthumus.
Daarmee waren de politieke kantjes van
de bespreking over de begroting van
verkeer en waterstaat weggesleten.
Verschillende sprekers vonden dat de
minister de verliezen, die de Neder
landse Spoorwegen lijden, te gemak
kelijk van incidentele aard noemt.
Het spoorwegvervoer loopt relatief
terug. Men staat voor grote investe
ringen, zoals die voor de aanleg van
de Schiphollijn, de lijn door de IJsel-
meerpolders en in het Botlekgebied.
De komende loonsverhoging hakt er
voorts nog al in. Aan tariefsverho
ging is niet te ontkomen. Enkele af
gevaardigden verklaarden zich bij
voorbaat daarmee akkoord.
Wat de spoorwegen betreft vestigden
sommige leden voorts de aandacht op
het grote aantal ongelukken op onbe
waakte overwegen. Het is gebleken, dat
knipperlichten niet voldoende zijn. Daar
om drong men aan op een dubbele be
veiliging.
De heer Van der Peyl van de C.H.U.
verzocht om een zo spoedig mogelijke
plaatsing van vangrail in de midden
berm van alle autowegen. De voorge
stelde verhoging van de belasting op
benzine wilde hij achterwege laten.
De heer Aantjes pleitte o.a. voor de in
voering van een vergunningenstelsel
voor expeditiebedrijven, aangezien ieder
thans een beetje goederenvervoer over
de weg tot zich kan trekken.
Bijzondere aandacht hadden van een
aantal afgevaardigden de in de E.E.G.
voorgestelde regelingen voor het inter
nationale vervoer, die tot een aanzien
lijke teruggang van het aandeel, dat Ne
derland in dit vervoer heeft, zouden lei
den. Zij achtten dat onaanvaardbaar en
hoopten daarom dat de regering dit on
heil zou kunnen voorkomen.
De staatkundig-gereformeerde heer Ab-
ma wilde het openbare vervoer op zon
dag zoveel mogelijk stil leggen.
De minister antwoordt de sprekers van
daag.
De economische raad van de Arabische
Liga heeft een resolutie aangenomen
waarin volgens het persbureau voor het
Midden-Oosten Engelands houding je
gens „de Zionistische campagne tegen de
Arabische boycotactie" wordt veroor
deeld.
De minister van economische zaken,
prof. Andriessen, heeft gistermiddag na
de besprekingen die hij maandag en gis
teren in Heerlen heeft gehouden over de
situatie in de steenkolenmijnindustrie,
meegedeeld dat hij op lange termijn geen
problemen ziet. Hij gaf toe, dat het aard
gas een deel van de kolen zal verdringen
maar wees op de mogelijkheden van
huisbrand in West-Europa.
Voor de industriekolen, voornamelijk
door de staatsmijnen gewonnen, zag hij
een goede toekomst bij de provinciale
elektriciteitsbedrijven, waarvoor hij een
omzetstijging van zes of meer procent
verwachtte.
De problemen op korte termrjn kunnen
worden opgelost door een steuntje in de
rug door de regering.
Hoe dit precies zal gebeuren kon
de minister niet zeggen, wel
maakte hij bekend dat het rapport Van
Berkum als uitgangspunt voor eventuele
maatregelen zal dienen. De daling van
het werknemersbestand vond prof. An
driessen niet verontrustend. Hij zag het
als de taak van de mijndirecties en vak
bonden de daaruit voortvloeiende daling
van de produktie op te vangen. Op een
vraag over de pendel naar Duitsland, zei
de minister dat de Limburgers te veel
naar Duitsland kijken. Hij vond dat eerst
in eigen huis orde op zaken gesteld dien
de te worden. De minister zal ook op
6 of 13 januari in Heerlen besprekingen
voeren over de toekomst van de mijnin
dustrie.
Op 60-jarige leeftijd is gisterochtend te
Amsterdam overleden de heer P. de
Vries, in leven secretaris van het Ne
derlands Verbond van Vakverenigingen.
De heer De Vries, 7 september 1903 in
Ammerstol geboren, werd op 16 maart
1949 tot secretaris van het N.V.V. ge
kozen nadat hij daarvoor in het onder
wijs werkzaam was geweest en enige
jaren de Centrale Nederlandse Ambte
naren Bond als bestuurder had gediend.
De laatste jaren was de heer De Vries
bij het N.V.V. in het bijzonder belast met
de algemene leiding van het scholings-
en vormingswerk, met de vakopleiding
en de arbeidswetgeving. In talrijke
sociaal-economische en overheidsorganen
maakte hij deel uit van de bestuurs
colleges. De heer De Vries was ook be
stuurslid van de VARA.
(Advertentie)
O O
T//i/i/i/i s\/%/*rrn L\ i
1
Vraag Uw juwelier gratis kleurenfolder
DONDERDAG WAARSCHIJNLIJK BESLISSING
De raad van commissarissen van
de K.L.M., die donderdag in Den
Haag opnieuw bijeenkomt, hoopt
die dag te beslissen wie dr. ir. F.
Q. den Hollander als president
commissaris zal gaan opvolgen.
Naar bekend legt de laatste de vol
gende maand deze functie neer.
STATISTIEK OVER 1962
Statistieken hebben aan het licht
gebracht, dat in ons land, zowel als
in het buitenland (bv. in Duitsland,
Engeland en Amerika) na de ver
keersongelukken de ongelukken in
en bij de woning de meeste slacht
offers eisen. In Nederland is hier
bij, zo concludeert het voorlich
tingsbureau van het schadeverze
keringsbedrijf uit het cijfermate
riaal van het C.B.S., de val de be
langrijkste doodsoorzaak.
In het jaar 1962 kwamen In Nederland
ongeveer 5000 mensen door een ongeval
om het leven. Evenals in de meeste
andere landen eiste het wegverkeer de
meeste slachtoffers, namelyk 2181.
In totaal kwam in 1962 1647 mensen
door een val om het leven. Door een val
van de trap overleden 137 mensen, aller
lei niet nader gespecificeerde valpartijen
eisten bijna 1300 doden. Het merendeel
van de valpartijen gebeurt in of bij
het huis, althans buiten het beroep. Een
kleiner aantal heeft betrekking op on
gevallen in bedrijven.
In 1962 bezetten verdrinkingsgeval-
len met dodelijke afloop de vierde
plaats met een totaal aantal slacht
offers van 369. Daarna komen de
spoorwegongevallen met 135 dode
lijke slachtoffers. Dit aantal is zo
hoog als gevolg van de treinramp
bij Harmeien in januari 1962.
127 doden waren te betreuren als gevolg
van vergiftiging door gassen en dampen.
Hierbij speelde koolmonoxyde bevat
tend gas (kolendampvergiftiging) de be
langrijkste rol, terwijl vergiftiging door
lichtgas 53 slachtoffers eiste. Veel van
de ongevallen thuis overkomen aan de
huisvrouwen, aan kinderen en aan be
jaarden. Aangezien de huisvrouw in huis
het drukst bezig is, loopt zij ook het
grootste ongevallenrisico.
Deze gegevens van het Centraal Bureau
voor de Statistiek hebben uitsluitend
betrekking op de ongevallen met dode
lijke afloop. Bij vroegere publikaties uit
andere bron is gebleken, dat ruim de
helft van het totaal ongevallen in Ne
derland in of bij de woning plaatsvindt.
Enkele andere vragen diplomatiek ont
wijkend, heeft prof. mr. P. Lieftinek,
zelf gedelegeerd commissaris der K.L.
M., dit gisterochtend bij zijn aankomst
uit New York op Schiphol bevestigd.
Wel voert hij zoals ook ditmaal in
Europa regelmatig gesprekken die be
trekking hebben op het- Internationaal
Monetair Fonds, waarvan hij executive
director is, maar de directe reden voor
zijn komst was ditmaal de komende ver
gadering van K.L.M.-commissarissen in
Den Haag.
Gevraagd of het gerucht waarheid be
vatte, dat de gedachten uitgingen naar
een der andere leden van de raad van
commissarissen, namelijk naar mr. J.
Burgerhout, directeur van de Twentsche
Bank, zei prof. Lieftinek: „uiteraard
hebben wij onze gedachten over deze
zaak laten gaan en zijn er diverse na
men genoemd. Daaronder was inderdaad
ook mr. Burgerhout, maar ik geloof niet
dat hij de meest waarschijnlijke kandi
daat is".
Volgens het lopende gerucht zou de
moeilijkheid zijn, dat mr. Burgerhout
de twee functies, die van directeur
bij de Twentsche Bank en het presi
dentschap van de raad van commis
sarissen der K.L.M., onverenigbaar
acht. Hij zou in dat geval dus de
Twentsche Bank vaarwel moeten
zeggen, om zich volledig aan de K.
L.M. te kunnen wijden.
Telefonisch door het A.N.P. benaderd,
weigerde mr. Burgerhout zelfs maar
naar de vraag te luisteren, laat staan er
commentaar op te geven.
Van hem is bekend dat hij nimmer ge
bruik maakt van zijn recht als K.L.M.-
commissaris om gratis met de K.L.M.
te vliegen. Hij betaalt zijn vliegbiljetten
ten einde ook in dit opzicht geheel vrij
tegenover de maatschappij te staan.
Ten einde eventueel bestaande misver
standen te voorkomen, moge hieraan
worden toegevoegd, dat de commissaris
sen der K.L.M. zich van de vergoeding,
die zij voor het uitoefenen van deze
functie krijgen, ook niet veel kunnen
permitteren: deze bedraagt namelijk
slechts 1000 per jaar. De gedelegeerde
commissarissen krijgen niet meer dan
2500 per jaar.
Als deze jonge Noorse schone ooit
aan de „slanke lijn" heeft gedaan,
dan zal zij dat nu wel hebben be
treurd: Tordis Vellene wan dezer
dagen de hoofdprijs met het verzin
nen van een nieuwe naam voor een
tablet chocolade; deze hoofdprijs
bestond uit haar gewicht in kroon
stukken. Met behulp van een grote
bascule iverd de prijs keurig uitge
wogen: bijna 10.000 kronen ivas het
resultaat!
9 De nieuwe stralingsgordel die op 9 juli '62
door een Amerikaanse kernproef op grote
hoogte werd gevormd, zou ruimtevaarders
in acht uur tijd doden, of driemaal zo snel
als de natuurlijke stralingsgordels om de
aarde. Dit heeft dr. James van Allen ver
klaard, naar wie de laatstgenoemde gordels
zijn genoemd. Hij verwachtte dat de nieuwe
gordel tegen 1969 zal zijn verdwenen.
(Slot van pagina 1)
vroeg om overlegigng aan de Tweede
Kamer van het rapport dat de directie
van de K.L.M. zal uitbrengen.
De zwijgplicht, die aan de directeuren is
opgelegd, lag ook de heer Mellema van
de C.H.U. zwaar. Het wekt de indruk,
dat men iets te verbergen heeft. Waar
dering had hij voor minister Van Aart
sen, omdat hij nu beslissingen genomen
heeft. Volkomen fout noemde hij het, dat
ir. Den Hollander buiten medeweten van
de directeuren de categorale bonden ont
vangen heeft. Alleen daardoor al heeft
hij zich onmogelijk gemaakt. Hij wenste
een eensgezinde raad van commissaris
sen en samenwerking van de K.L.M. met
andere maatschappijen, eventueel het
onderduiken van de K.L.M. in een of an
dere jonge luchtvaartmaatschappij, een
denkbeeld, dat ook de heer Posthumus
al gelanceerd had.
De heer Aantjes van de A.R.P. drong
aan op volledige opening van zaken.
Men moet ophouden, zo zei hij, met de
„K.L.M. wint op alle fronten" stijl
Wie gelooft erin? Het Nederlandse
volk laat zich niets wijs maken.
Hij vroeg een vraag die ook door an-
leden verleende ontslagen achteraf nog
wel billijk zijn te achten?
De heer Aantjes verlangde inlichtingen
over de mutaties in de directie van de
K.L.M. en over de schuldvraag naar de
mislukkingen. Hij informeerde naar de
rol, die de heer Den Hollander en die,
welke de heer Ruppert, een van de com
missarissen gespeeld heeft. De plaats en
de functie van de personeelsorganisaties
dienen duidelijk te worden vastgesteld.
Het zou goed zijn, als de categorale en
de andere bonden een einde maken aan
de verschillende organisatievormen, al
dus de heer Aantjes.
Ook de heren Van den Heuvel (k.v.p.),
Lankhorst (p.s.p.), Jager (c.p.n.), Jon
geling (g.p.v.) en Koekoek (b.p.) spra
ken over de K.L.M. Het kwam alles op
ongeveer hetzelfde neer. Men wenste
klaarheid over wat gebeurd is en men
verlangde dat er een eind zal komen
aan de organisatorische moeilijkheden
bij de luchtvaartonderneming, opdat zij
zich weer vrij ontplooien kan. De heer.
Jongeling wilde dat de K.L.M. de onren-
dabele lijnen afkapt, ook al verspeelt zij
daardoor zekere landingsrechten. Minis
ter Van Aartsen zal vandaag op de vra-
deren gesteld werd of de aan directie-1 gen en opmerkingen antwoorden.
Van de politieke kwesties, die de we
reld voortdurend in een staat van
nerveuse beroering houden is de tegen
stelling tussen de Arabische landen en
Israël een van de oudste, dat wil zeggen
zo oud als de joden en Arabieren zelf.
Het lijkt daardoor een van de moeilijkst
oplosbare problemen, ook al zijn maar
weinig Israëliërs bang dat het ooit tot
een echte oorlog zal komen; daarvoor
vormen de Arabieren niet voldoende een
eenheid en hebben de joden in Israël zich
te stevig genesteld en te zwaar bewa
pend.
Meer voor de hand ligt dat de strijd zich
zal toespitsen op diplomatiek terrein.
Reeds nu is van tijd tot tijd sprake van
botsingen, waarvan overigens het lawaai
wordt gedempt door de dikke wanden
van regeringsbureaus en directiekamers.
Over het algemeen tenminste: want er
zijn uitzonderingen, zoals de affaire-
Mancroft, die door een wat al te heet
gebakerde Britse boulevardpers reeds
was bestempeld als Engelands jongste
schandaaltje waarschijnlijk omdat
men na de Vassall-affaire, de Christine
Keeler-story en de sensationele trein-
roof behoefte had aan nieuw opzienba
rend nieuws en omdat men aan
schandalen gewend geraakt meende
het niet meer zonder te mogen doen.
Maar de senatiebladen hebben anders
voor geen kleintje vervaard van lord
Mancroft geen slachtoffer kunnen ma
ken. His lordship hieV. zich daarvoor te
bescheiden op de achtergrond. Gezellige
prater, die hij is zei hij geen woord
meer toen eenmaal zijn naam was be
trokken bij het Israëlisch-Arabisch ge
schil.
Door de Arabische hetze tegen Israël
waren wellicht al eerder hoofden ge
vallen, maar nooit maakte men zich
daarover zo druk als in het geval-Man-
croft. Misschien doordat lord Mancroft
een nogal populaire figuur is in de Lon-
dense City, een charmant man, die op 27
juli aanstaande vijftig jaar hoopt te
worden en die in het Britse Hogerhuis
soms op mild-scherpe wijze de waarheid
weef te zeggen. Dat lord Mancroft werd
gedwongen zich terug te trekken uit de
leiding van een belangrijke Britse verze
keringsmaatschappij, was volgens de
Arabische samenzweerders niet omdat
hij een jood was, maar omdat hij was
geassocieerd met Sir Isaac Wolfson, een
grote figuur uit het internationale za
kenleven met aanzienlijke belangen in
Israël en bovendien een man, die zich
bovenmatig interesseert voor het welzijn
van Israël en zijn bewoners, een belang
stelling die hij demonstreert door zijn
filantropische activiteiten te concen
treren op het land van zijn voorvaderen,
hetgeen het misnoegen heeft opgewekt
van de Arabieren. Lord Mancroft heeft
getracht zich zo geruisloos mogelijk uit
deze kwalijke zaak los te maken en dat
is hem achteraf vrij aardig gelukt.
Van zijn uitspraak twee jaar geleden ge
daan, 'dat „het opmerkelijke van joodse
politici is, dat zij zo zelden worden opge
merkt" is echter weinig overgebleven.
Stormont Samuel Mancroft staat zowel
in zakelijke als politieke kringen
bekend als een man, die niet snel van
zijn stuk is te brengen. Een gezond ver
stand kenmerkt de' man en zijn hande
lingen.
Hij was nog geen drie jaar oud, toen hij
al een actief aandeel had in de politiek.
Op een driewielfietsje reed hij door de
buurt, behangen met een bord: „stem op
papa". Zo steunde hij zijn vader in de
verkiezingen.
Vader Arthur Michael Samuel werd la
ter baron Mancroft en zijn zoon, die zijn
aandeel in het succes van papa ook wel
eens beloond wilde zien, protesteerde
luid toen hij niets kreeg. Toen reeds
blijkbaar had zijn stem gezag, want een
politieman van Norwich bezorgde hem
kort daarop een paar manchetknopen,
gemaakt van de uniformknopen, welke
de politiemannen van Norwich droegen.
De familie Mancroft bleef niet in Nor
wich, maar verhuisde naar Londen toen
vader Mancroft zich terugtrok uit de
schoenfabriek van de familie. De zoon
vergat de prettige jaren in Norwich ech
ter niet. Nog steeds onderhoudt hij nau
we vriendschappelijke betrekkingen met
de plaats.
Trouw bleef lord Mancroft ook aan het
joodse geloof. Hij bezoekt een synagoge
in West-Londen en handhaaft thuis de
oude joodse gewoonten. Zijn huwelijk
met een christin, mevrouw Diana Lloyd
Quarry zij hebben een zoon en twee
dochters heeft zijn trouw aan de
joodse tradities niet beïnvloed.
In de regering-Macmillan is lord Man
croft een tijd lang parlementair secre
taris van de minister van defensie ge
weest. Vervolgens was hij minister zon
der portefeuille. Toen hij in deze laatste
functie was benoemd, schafte hij zich
een windhond aan, die hij „Portefeuille"
noemde, hetgeen een zeker gemis goed
maakte.
Gevoel voor humor toonde lord Mancroft
trouwens keer op keer. In het Lagerhuis
had hij bijna altijd de lachers op zijn
hand. Zelfs de keer, dat hij zijn excuses
moest maken voor een opmerking, die
een aantal lagerhuisleden hem zeer kwa
lijk had genomen.
Lor" Mancroft had namelijk verklaard,
dat hij „in tegenstelling tot sommige an
dere parlementsleden, niet werd betaald
om avond aan avond in de parlementaire
koffiekamers te babbelen met de vrou
welijke afgevaardigden", een opmerking,
die enkele van zijn collega's rode hoof
den bezorgde.
Was deze opmerking een teken, dat lord
Mancroft geen liefhebber is van de
strenge Britse conventies, nog bonter
maakte hij het in zij studietijd in Ox
ford. Toen reeds had hij een passie voor
de jacht. En hoe hard hij ook moest stu
deren, steeds wist hij minstens twee da
gen in de week vrij te houden voor dit
edele genoegen. Het gevolg was, dat hij
vaak geen tijd had om zich voor de col
leges te verkleden. Hij verscheen dan in
jachtkleding in de collegebanken tot ont
steltenis van zijn medestudenten en tot
grote woede van de docenten. Mancroft
trok zich echter nergens iets van aan.
Ook later niet. Bij zijn aftreden als lid
van de regering in 1958 verklaarde hii
onomwonden, dat hij het „om de centen
deed". Hij had een benoeming aangeno
men als directeur van Sir Isaac Wolf-
son's „Great Universal Stores", een wa-
renhins-concern dat er wezen mag. „Dat
betaalt beter", legde lord Mancroft de
journalisten uit.
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft in haar gisteren
gehouden vergadering zonder hoofdelijke
stemming de begroting van het gemeen
tefonds voor 1964 aangenomen.
Vooraf verwierp zij met 49 tegen 71
stemmen een amendement van de heer
Franssen (p.v.d.a.), dat een bedrag van
34 miljoen uit 's rijks schatkist aan het
gemeentefonds wilde toevoegen met het
oog op extra uitkeringen aan de gemeen
te. Vóór dit amendement stemden de
P.v.d.A., de C.P.N., dé P.S.P. en zes
K.V.P.-ers.
(Advertentie)
Betere kleding bij
Nederland Kattenburg
sinds 1856
