Dokter Hermans te Kloosterzande
is morgen veertig jaar arts
STILBÉPAN
Rob de Vries en Enny
Meunier: met z'n tweeën
,Plan KRUISPUNT' in Krabbendijke
schept ruimte voor een dorpsplein
LIJN
deze
haarcream
geeft geen
kalkroos
Op de hoogte met
het wel en wee
van de streek
„KERK MOET ZICH NIET VERZETTEN TEGEN
RUIMTE DIE HUMANISTISCH VERBOND VRAAGT"
De heer Koekoek
zorgde weer
voor incident
Expositie voor de
scheepvaart in
Rotterdam geopend
N.R.T. in Vlissingen
DE NIEUWE
Zes panden
verdwijnen
GROOTSE HULDIGING ZATERDAG A.S.
STOKVIS
VOOR SP0RTT0T0
WEDSTRIJD VERVALLEN
Liever dood
Rapport voor hervormde synode
Ook rapporten over
mutaties en politieke
verantwoordelijkheid
Beroep
Op de schaats
Portemonnee
Humanisme
Beroepingswerk
Winkelgalerij en groenvoorziening
Vijver
T weeënveertig
Opzienbarend
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
Morgen donderdag 14 novem
ber is het precies 40 jaar ge
leden dat een jonge man uit het
Zeeuws-Vlaamse vissersdorp Osse-
nisse in Amsterdam zijn dokters
bul ontving. Die jongeman was J.
A. F. Hermans, thans woonachtig
te Kloosterzande en reeds meer
dan 36 jaar de gewaardeerde huis
arts van honderden gezinnen in de
vele dorpen, buurtschappen en ge
huchten van de gemeenten Honte-
nisse en Vogelwaarde. Hoewel de
nu 66-jarige dokter Hermans lie
ver zou zien dat het allemaal een
beetje rustiger werd opgezet,
maakt de streek zich op voor een
grootse huldiging, die zaterdag
middag zal plaatshebben in hotel
„De Linde" te Kloosterzande. Een
huldiging, waarvoor de joviale be
woners van dit noordelijk gedeelte
van het „Land van Hulst" niet
minder dan twee uur hebben uitge
trokken.
Daarna volgt gelegenheid tot felici
teren van 4 uur tot kwart voor zes,
zodat het er wel inzit dat de streek
van deze jubileumdag tevens een
feestdag gaat maken. „Ik heb even
gedacht om een poosje op reis te
gaan, maar ik heb begrepen dat men
dan gewoon wacht tot ik weer terug
ben", vertrouwde dokter Hermans
ons toe tijdens een kort gesprek.
Dokter Hermans geboren op 22 april
1897 te Ossenisse was aanvankelijk
in het geheel niet van plan om medi
cijnen te studeren. Na zijn lagere-school-
tijd ging hij op kostschool te Ouden
bosch. Hij zou daarna de kweekschool
gaan volgen om onderwijzer te worden.
Maar hij was precies drie weken te
jong om toegelaten te worden en daar hij
geen jaar wilde wachten, volgde hij een
h.b.s.-opleiding aan het Sint-Canisius-
college te Nijmegen. Vandaar trok hij
naar Amsterdam, waar hij op 14 novem
ber 1923 afstudeerde in de medicijnen.
Zijn eerste praktijk deel hg op in militai
re dienst bij de gele rijders in Arnhem,
waar hij van adspirant-vaandrig al
spoedig werd bevorderd tot reserve
officier van gezondheid. Kort daarna
solliciteerde hij naar de betrekking van
arts te Mierlo (N.-Br.) waar hij per
1 april 1924 werd benoemd.
J. A. F. HEKMANS
40 jaar arts
pleegster achter een defecte auto met
een operatiepatiënt daarin lopen te du
wen", meent dokter Hermans. Dat was
trouwens nog niet alles, want toen zij
met hun patiënt in het ziekenhuisje te
Groenendijk arriveerden, was de chirurg
er nog niet. En toen de chirurg bezig
was met de spoedoperatie ging het licht
uit en moest eerst een elektriciën uit
Kloosterzande uit zijn bed worden ge
haald. Er werd wel een zeer zware wis
sel getrokken op kwaliteiten, capacitei
ten en vooral het uithoudingsvermogen
van een dokter in die tijd!
Dat soort dingen is nu gelukkig niet
meer mogelijk in een streek met op vrije
korte afstand drie zeer goed geoutilleer
de ziekenhuizen, met eigen kruisgebou-
wen In de voornaamste gemeentekernen
en met een ruime zorg vanaf de kleuters
tot de bejaarden. „Maar gelukkig heb
ik hier nooit de toestanden meegemaakt
als in mijn begintijd in Brabant, waar
sommige van mijn patiënten nog in plag
genhutten en zelfs in holen woonden",
zo constateert de rasechte Zeeuws-
Vlaamse arts met enige vóldoening.
En ook is het hem in zijn geboortestreek
nooit overkomen, zoals in Brabant toen
hij met de auto een koestal inreed om
met de koplampen de naast gelegen
woonkamer te verlichten omdat er geen
petroleum in de huiskamerlamp was.
Het meest is volgens dokter Hermans de
mentaliteit van de mensen zelf veran
derd. „Vroeger kon je ze niet in het
ziekenhuis krijgen en nu willen ze er al
lemaal in". Het mag als bekend worden
verondersteld dat de bevolking van het
nend staat tegenover die van de stad
Hulst. Dat moet vroeger al zo zijn ge
weest. Dokter Hermans weet nog van
een patiënt in Kloosterzande die aan een
spoedoperatie toe was. De chirurg ope
reerde echter alleen in Hulst. „Dus moet
je naar Hulst", zei de dokter. „Dat doe
ik niet", antwoordde de patiënt. „Dan
ga je dood", probeerde de dokter. „Lie
ver dood dan naar Hulst", zei de man, en
het heeft dokter Hermans h'eel wat
moeite gekost de chirurg te bewegen
naar Groenendijk te komen.
Dokter Hermans heeft zich langzamer
hand uit de praktijk teruggetrokken.
Zijn dochter is arts en getrouwd met
een dokter. Met hen heeft dokter Her
mans zich enige jaren geleden geas
socieerd, maar nu zijn schoonzoon de
streek kent, heeft hij vrijwel de gehele
praktijk aan hem overgegeven. Wel as
sisteert hij nog en ook neemt hij nog
wel eens waar voor collega's elders.
Verder bemoeit hij zich nog met het
E.H.B.O.-werk als voorzitter van het
district Zeeland van de r.-k. E.H.B.O.
en met de Koninklijke harmonie St.-
Caecilia uit Kloosterzande, waarvan de
sympathieke dokter eveneens voorzitter
is.
(Advertentie)
(en maakt uw haar niet vet)
„Roos" kan kalkroos zijn. Ga
over op Stilbépan haarcream
en (kalk)roos verdwijnt on
middellijk. Tube v.a. f 1.10.
Pot v.a. f 1.50.
.v'cv-u-.<-"p i --..
.- v -- '"'v V,
0
DAGRA N.V. DIEMEN
(Van een medewerker).
Aanstaande maandag begint in Hyde-
park te Doorn de generale synode der
Nederlandse Hervormde Kerk haar zit
tingen, die tot donderdag 21 november
zullen duren. Aan de orde komen onder
meer rapporten over de politieke verant
woordelijkheid van de kerk, over haar
verhouding tot het humanisme en de
mutatienota.
Wat het rapport met betrekking tot de
Tot tweemaal toe werd vanuit Klooster
zande een beroep op hem gedaan om
terug te komen naar zijn geboortestreek.
„Hoewel ik het in Brabant best naar
mijn zin had en de artsenkring mij de
overplaatsing had afgeraden, heb ik ge
solliciteerd, waarna ik per 1 november
1927 werd benoemd tot gemeentearts
voor het zuidelijk deel van de. gemeente
Hontenisse, aldus dokter Hermans.
Daarnaast bouwde hij een ruime prak
tijk op in de vele dorpen in de omgeving.
„Je realiseert je niet altijd wat er ver
andert, omdat je met de tijd en de streek
meegroeit, maar als je na zo'n veertig
jaar eens even bij de zaak blijft stil
staan, dan blijken de omstandigheden
toch wel heel sterk gewijzigd". Dokter
Hermans denkt dan aan de tijd toen een
huisarts eigenlijk een manusje van alles
op medisch gebied was.
In tal van zaken waarvoor de patiënten
nu onmiddellijk worden doorgezonden
naar specialisten en chirurgen, naar
ziekeninrichtingen en laboratoria werd
toen nog een beroep gedaan op de plaat
selijke huisartsen en in het bijzonder
op de plattelandsdoktoren. Voor opera
ties van enige omvang moest een chi
rurg uit Vlissingen (dr. Sta verman) en
later uit Terneuzen (dr. Bockstael) ko
men. De wegen waren slecht en de ver
voermiddelen nog onbetrouwbaar. De
ouderen uit de streek herinneren zich
nog hoe dokter Hermans op zijn motor
rijwiel over de smalle rijwielpaadjes van
de binnendijken mamoeuvreerde en ook
wel eens naast de dijk terecht kwam
Zelf herinnert hij zich nog dat hij en
zijn sportieve dochter op de schaats
over beijzelde wegen naar het ge
hucht Baalhoek reden om een vrouw
in barensnood bij te staan. Nauwe
lijks thuis werd hij opgeroepen voor
een soortgelijk geval in de verre
Kruispolder, die ook alleen op schaat
sen was te bereiken.
„Ik geloof niet dat het tegenwoordig
nog gebeurt dat een dokter en een ver-
land van Hulst altijd een beetje argwa- politieke verantwoordelijkheid van de
>«<WWVWWWMWVWUWWWWWWtfWW\W/WWWWWWMWVVWWVW(VWWWWWWMWVWWWWWV>W\/WWVWVWWWMVMW
(Van onze parlementaire
redacteur)
Het lid van de Boerenpartij de
heer Koekoek heeft gisteren een
incident in de Tweede Kamer ver
oorzaakt. Bij de behandeling van
de begroting van Sociale Zaken
en Volksgezondheid beweerde hij,
dat alleen zij voor de Publiek
rechtelijke Bedrijfsorganisatie
pleiten, die er financieel bjj ge
ïnteresseerd zijn. Hij liet in dit
verband de namen vallen van de
Tweede-Kamerleden de heren
Aantjes (a.r.), Brouwer (k.v.p.)
en Kikkert (c.h.).
De heer Aantjes, die de uitlating
niet zelf gehoord had, werd erover
ingelicht door zijn medeleden. Hij
vroeg tijdens de korte pauze, die
de Kamer in de middaguren houdt
opheldering aan de heer Koekoek,
kreeg toen de tekst van wat deze
gezegd had en overtuigde zich, dat
hij de tekst goed had overgeno
men. De heer Koekoek hechtte er
zijn fiat aan. De heer Aantjes
kwam dus gedocumenteerd op het
spreekgestoelte.
bestuursfuncties bij de P.B.O. heb
ben of er een hopen te krijgen,
voor de P.B.O. pleiten. Hij dacht
dat er dus wel degelijk een ver
band tussen de opvattingen over
de P.B.O. en de financiële interes
se die men bij de P.B.O. heeft, be
staat.
De heer Aantjes was allerminst
tevreden gesteld. Hij vestigde er
de aandacht op, dat de heer
Koekoek had gezegd, dat de heer
Aantjes secretaris is bij een aan
nemersorganisatie en dat als er
een bouwschap wordt ingesteld
wel enkelen van die organisatie
als bestuurslid van het bouwschap
zullen worden benoemd. Daarom
zou hij zich voorstander van de
P.B.O. getoond hebben. Hoe dan
ook, de heer Koekoek heeft een
direct verband gelegd tussen mijn
verdediging van de P.B.O. en mijn
geldelijke belangen, vond de heer
Aantjes. Hij wilde graag over de
P.B.O. discussiëren in de Kamer,
ook met de heer Koekoek, maar
dan op het niveau van de Kamer.
Hij betreurde, dat de heer Koe
koek van dit niveau was afge
stapt en zijn integriteit had aan
getast, zonder een enkel woord
ter staving van zijn beschuldi
ging te kunnen aanvoeren.
De voorzitter verklaarde het inci
dent hiermee gesloten. Hij sprak
de wens uit, dat de waardigheid
van de Kamer in de toekomst niet
meer op een dergelijke wijze zal
worden geschaad.
„De heer Koekoek heeft een oor
zakelijk verband gelegd", zo zei
hij, „tussen het standpunt dat ik
ten aanzien van de P.B.O. inneem
en mijn portemonnee. Ik zou voor
de P.B.O. gepleit hebben omdat
ik er geldelijk voordeel van heb.
Dat is geen geringe beschuldi
ging. Ik zou graag zien" verzocht
hij de voorzitter de heer Bom-
mer van de P.v.d.A., die mr. Van
Thiel verving, „dat de heer
Koekoek de gelegenheid krijgt om
zijn beschuldiging met bewijzen te
staven".
De heer Koekoek antwoordde dat
zijn ervaring van een tiental ja
ren hem geleerd heeft, dat zij die
kerk betreft lichtte de praeses van de
generale synode, ds. P. G. van den Hooff
op een persbijeenkomst toe, dat de sy
node reeds december 1956 aan de raad
voor de zaken van kerk en theologie
verzocht had om een rapport. De reac
ties, die op de oproep tot bezinning in
de toen aanhangige Nieuw-Guineakwes-
tie waren ingekomen, deed de synode
hiertoe besluiten. Rapporteur is prof.
dr. J. de Graaf.
Het rapport ziet kerk en staat van
godswege en zegt dat de kerk haar
leden behoort vrij te laten in keuze
van aansluiting bij een algemene of
bij een christelijke politieke partij.
Binnen het bestek van de kerk moeten
leden en ambtsdragers zich er steeds
meer in oefenen de verschillende partij
keuze van elkaar te aanvaarden en met
elkaar over de vragen van het politieke
leven in ernstig gesprek te blijven. Ook
aan de politieke zielzorg van politici
en ambtenaren wordt aandacht gewijd
en er wordt gewezen op de kenmerken,
die het politieke pastoraat moet dra
gen.
steden; de andere drie de kleine steden
en het platteland. Door de noodsituatie
die is ontstaan, stelt de commissie voor
het aantal plaatsen in de grote steden
aanzienlijk uit te breiden. Verder stelt
de commissie voor naast de bestaande be
roepingscommissie een mutatiecommis
sie in te stellen. Voorts is er een voor
stel voor een dispensatiemogelijkheid
waarbij ervan wordt uitgegaan, dat de
betrokken predikanten en gemeenten
tevoren reeds incidenteel tot ruiling zijn
overgegaan.
Behalve deze drie rapporten zal de sy
node zich ook bezighouden met de predi
kantstraktementen en pensioenen. De
vraag zal daarbij zijn of de predikanten
zoals nu gelijkelijk pensioen zullen ont
vangen, of dat de pensionering zal wor
den gedifferentieerd naar de hoogte van
de traktementen.
Het rapport over de verhouding van
kerk en humanisme houdt zich voorna
melijk bezig met het wezen en de gren
zen van de tolerantie, die de kerk in
beginsel voor anderen en zichzelf in de
staatsgemeenschap vraagt en volgens
welke zij zich niet moet verzetten tegen
de ruimte, die het Humanistisch Verbond
vraagt voor het onderwijs in zijn vor
mingswerk op de openbare scholen en
voor haar geestelijke verzorging in de
gevangenissen en bij de strijdkrachten.
De mogelijkheid is er ook, dat dit ver
bond hoewel de belijdenis der kerk niet
delend, toch als positieve factor in de
samenleving moet worden gewaardeerd.
De kerk moet deze aanspraak niet al
leen niet ongemoeid laten, maar de reali
sering daarvan in het staatsbestel be
vorderen.
Reeds het herderlijk schrijven in 1956
over „De christen in de samenleving"
wees daarop. Het rapport gaat vrij ver
en het zal ook de vraag zijn, of de syno
de zich daarmede kan verenigen. Ds.
P. H. Landsman is secretaris-rapporteur
van de commissie.
Over de mutatienota rapporteerde de
voorzitter, ds. J. P. Wiersma te Wasse
naar. De nota gaat uit van het feit, dat
het aantal predikantsplaatsen in de ge
meenten niet op de juiste wijze is ver
deeld. Men kent vijf groepen: de eerste
twee omvatten de grote en middelgrote
De Rotterdamse wethouder van econo
mische aangelegenheden, de heer J. U.
Schilthuis, heeft gistermorgen in het
Ahoycomplex in de Maasstad de ope
ning verricht van de internationale
scheepvaarttentoonstelling „Europoort
1963" en het daaraan gekoppelde inter
nationale congres, waarop onder de lei
ding van de rijkshavenmeester V. H.
Vellenga verschillende problemen in de
scheepvaart zullen worden besproken.
Beide evenementen duren vier dagen.
Het is de tweede keer dat de „Euro-
poort"-expositie wordt gehouden en de
organisatoren, de „Anglian Trade Pro
motions Ltd", hebben de voldoening dat
de belangstelling van de zijde van het
bedrijfsleven aanmerkelijk groter is dan
vorig jaar, toen er overigens ook al re
den was tot tevredenheid. Bijna 130 bin
nen- en buitenlandse bedrijven schreven
ditmaal in. De tentoonstelling beslaat
een oppervlakte van 6500 vierkante me
ter en is daarmee anderhalf keer zo
groot als de eerste expositie.
„Europoort 1963" geeft een veelzijdig
beeld van de ontwikkelingen in het
scheepvaartbedrijf. Maar „al-round" is
zij niet. Onder andere ontbreken alle
grote werven (vorig jaar was „Verol-
me" nog- vertegenwoordigd) en alle gro
te rederijen. Het accent ligt dan ook ge
heel op de toeleveringsbedrijven, de ma
chinefabrieken, de ondernemingen voor
haveninstallaties e.d. Ook zijn verschil
lende informatiestands ingevoegd.
(Advertentie)
i"
!il!»i!!i!!iii!
TV 9645 UHF f. 1145.-
ERRES TV: voor wie een toestel méér betekent dan kijkglaasje-kastje-
knopje. ERRES TV kijken: voor wie televisie zien méér is dan poppetje-
gezien-kastje-uit. Kortom: de nieuwe lijn in ERRES televisie 1964 spreekt U
als meer eisende kijker aan. De nieuwe lijn in vormgeving: fraai-funktioneel
en modern elegant. De nieuwe lijn in technisch denken - in verschillende
ERRES TV-toestellen zijn nieuwe vondsten verwerkt, zoals: beeldvergroter
en afstandsbediening, ingebouwde transistorradio, foto-elektrisch oog en
automatisch afstemgeheugen. Kies ERRES-visie op de toekomst!
Midden in het dorp Krabbendijke zij'n
slopers en draglinemachinisten van tijd
tot tijd bezig niet „ruimtewerking".
Hun activiteiten richten zieh daarbij op
het kruispunt Dorpsstraat-Noordweg-J.
W. Frisostraat, de plaats waar de be
langrijkste wegen van het dorp samen
komen. De plaats ook, die men de kern
van de gemeente zou knnnen noemen.
Maar een dorpsplein is het beslist niet,
ook al ligt er een stukje plantsoen met
een vijvertje, ook al is er een parkeer
plaats voor een stuk of tien auto's. Toch
zou Krabbendijke graag een dorpsplein
bezitten, een aantrekkelijke kern met
wat meer cachet. Daarom hebben b. en
w. enkele jaren terug een „Plan Kruis
punt" op tafel gebracht: een tekening,
die in realiteit een royalere verkeerssi
tuatie moet scheppen en tegelijk de re
presentativiteit van Krabbendijkes
„hart" een flink stuk omhoog zal bren
gen.
Omdat DWS en NAC hun bekerwed
strijd niet in Amsterdam spelen doch
in Breda, is deze wedstrijd voor de
sporttoto van deze week vervallen. Als
vervanging disnt de ontmoeting Ensche-
de-Zwartemeer, de eerste reservewed-
strgd.
Omdat het programma van toto no 13
weer een groot aantal bekerwedstrijden
telt, dient men er rekening mee te hou
den dat het resultaat, dat r.a tweemaal
45 minuten spelen bereikt is, geldt. Ge
lijke spelen zijn dus mogelijk.
Binnen twee jaar verwacht burgemees
ter L. Cnossen dat het er hier allemaal
heel anders zal uitzien. Dan zal de las
tige hoek Dorpsweg-Noordweg niet meer
bestaan, dan zal er een bescheiden win
kelgalerij zijn verrezen en zullen er en
kele recreatieve voorzieningen zijn aan
gebracht. Kort geleden zijn weer enkele
panden tegen de grond gegaan. Op het
ogenblik is een dragline achter de ont
stane ruimte op de plaats van de ont
eigende huizen bezig met egalisering.
Aan weerskanten van het punt, waar de
Noordstraat in de Dorpsstraat uitkomt
staat nu nog één winkelpand: een radio-
handel en een kruideniersbedrijf. Zodra
de onderhandelingen tussen het gemeen
tebestuur en de eigenaren ervan in een
beslissend stadium zijn gekomen zal
men de benodigde ruimte kunnen ver
krijgen.
In eerste instantie kan dan de rijweg
van de Noordstraat met enkele meters
worden verbreed, terwijl tevens een over
zichtelijke hoek ontstaat. Via een zo
genaamde „druppelgeleiding", in het
midden een verkeerszuil, zal het ver
keer uit het noordelijke deel van het
dorp dan het nieuwe „hart" van Krab
bendijke binnenkomen. Naast de ver
brede straat komt op de plaats van de
weggebroken panden een plantsoen, van
twee kanten te bereiken. En achter dit
stukje groen zullen vier winkels tot een
aantrekkelijk geheel aan elkaar worden
gebouwd. Haaks op het wegdek van de
Noordstraat zal een openbaar gebouw
een bank mogelijk dit winkelrijtje
met een scherpe hoek afsluiten.
Een flink stuk ruimtewerking dus, hier
in het midden van Krabbendijke. De
gemeente verkoopt de middenstanders,
die zo tevens een mooie kans krijgen om
hun winkels te moderniseren, de bouw
grond voor 30 per vierkante meter.
Het plan beperkt zich overigens niet al
leen tot de noordkant van dit vitale
kruispunt. Ook op de plaats, waar nu
een vierkante vijver ligt in een stuk ga
zon en plantsoen, zullen nog de nodige
verfraaiingen worden aangebracht: de
vijver zal worden uitgediept, krijgt een
visbevolking en zal 's avonds pronken
met een onderwaterverliehting. Het ligt
Enny Meunier heeft in haar to
neelcarrière heel wat toneelge
zelschappen gediend. Dit ver
telde ze ons voor de opvoering
van „Ratel van een simpel man"
van Charles Dyer, dat het
Nieuw Rotterdams Toneel gis
teravond in Britannia in Vlissin
gen gaf. „Ik heb om beurten in
Den Haag en Rotterdam ge
speeld" zegt ze, „en het is eigen
lijk moeilijk te zeggen, wanneer
en onder wie. Ko Arnoldi in
Rotterdam, Cees Laseur in Den
Haag, Ton Lutz in Rotterdam
en dan niet te vergeten Cor Her
mes in Amsterdam bij „Come-
dia".
Ach, ik zou niet weten, waar ik hetj
liefst heb gespeeld, al zijn de jaren
bij „De Haagse Comedie" wel heel
felukkige jaren geweest". Zij speelde
aar voornamelijk karakterrollen,
veel klassieke stukken, dit in tegen
stelling tot Rotterdam, waar ze
hoofdzakelijk in komedies speelt.
„Dit stuk is eigenlijk een combina-1
tie", zegt ze over „Ratel van een
simpel man", een karakterrol in een
komedie".
Ze speelt in dit stuk vrijwel alleen
met Rob de Vries. Het stuk beleefde
gisteravond zijn 42e opvoering en
Enny Meunier gelooft, dat er zeker
nog wel tweeënveertig zullen volgen.
„Zulke stukken spreken de mensen
aan", zegt ze. „Een stuk, waar vrij
wel doorlopend twee mensen op het
toneel staan, heeft daardoor een lo
gische dialoog en men herkent zich
zelf vaak in zo'n stuk.
Niet dat iedere vrouw zich met mijn
rol, een niet zo fraaie, gaat identifi
ceren, maar het karakter is eigenlijk
veel belangrijker dan de handeling".
Dan buigt ze zich weer naar de spie
gel om de laatste hand te leggen aan
haar grime. Haar smalle vingers be
wegen razendsnel langs verschillen
de potjes, tot ze het juiste gevonden
heeft. Ze zet haar grote ogen nog
wat aan, zodat het op het toneel het
effect krijgt van een gezicht, dat al
leen maar uit oog bestaat. Haar ge
zicht is voortdurend in beweging. Zij
is dan ook een geliefde verschijning
op de televisie, waar ze meester is
in de zogenaamde „underacting", het
spel in het klein. „Je moet reuze op
passen, dat je dan niet gaat over
drijven", zegt ze daar zelf van, „want
daar ben je zo gauw toe geneigd".
Maar televisie komt bij haar toch op
het tweede plan. Het theater eist
haar helemaal op. Ze is vanaf 1957
in Rotterdam en is voorlopig niet
van plan daar weg te gaan. Er is
volgens haar wel een enorm ver
schil tussen het Haagse en Rotter
damse publiek. „Het Haagse is veel
meer op het theater ingesteld", ver
telt ze, „maar als de Rotterdam
mers geweest zijn en ze vinden het
goed, dan blijven ze komen. En dat
is toch ook wel dankbaar werken".
Rob de Vries heeft een andere
mening over de smaak van ver
schillende soorten publiek van
Enny Meunier. Hij heeft, voor
dat hij naar Rotterdam ging, in
Arnhem gewerkt. „Het zal wel
een stupide opmerking zijn",
zegt hij, „maar ik merk hele
maal geen verschil tussen het
Rotterdamse en Arnhemse pu
bliek. Hoewel ik mezelf ga te
genspreken, als ik zeg, dat je
toch een ander repertoire gaat
kiezen. Maar dat gebeurt onwil
lekeurig". Het is nu het tweede
seizoen voor Rob de Vries bij
het Nieuw Rotterdams Toneel.
„Ja, ik heb na de oorlog eerst onder
Van Dalsum gewerkt. Daarna heb ik
in Arnhem „Theater" opgericht en
daar heb ik negen jaar bij gezeten.
Fijne tijd. Ik heb dat overgelaten aan
een collega en ben naar Rotterdam
vertrokken. Als artiest, zoals ik al
heb gezegd, weinig verschil, wel als
mens. Ik geloof wel te mogen zeggen,
dat het lekker gaat.
We treden vaak naar voren met
aparte, zo niet opzienbarende stuk
ken. „De parachutisten" bijvoorbeeld.
Het Algerijnse probleem. „Julius Cae
sar", dat nogal stof tot gesprek heeft
veroorzaakt door zijn vertaling van
Verkade, waarin we het gespeeld
hebben. We hebben dit gedaan als een
soort hommage aan deze kunstenaar,
die zoveel heeft gedaan voor de
Shakespeare-opvoeringen in ons land,
maar dat hebben veel critici niet kun
nen of willen begrijpen.
Ik breng graag stukken, die een
probleem van onze tijd aansnijden,
want het toneel is ten slotte de men
sen een spiegel voorhouden. Daarom
Is mijn lievelingsrol de vader in „Het
dagboek van Anne Frank". Wij laten
de jeugd de verschrikking van de
oorlog zelf meebeleven en zodoende
heeft de kunst een doel". Rob de
Vries is een modern mens. Een ac
teur, die naast zgn kunstenaarsschap
ook zakelijk weet te zijn. „WH komen
graag naar Zeeland", zegt hij. „Ik
zelf héél graag, want Zeeland heeft
een aparte plaats in mijn hart, door
dat ik hier voor de oorlog veel ge
speeld heb. Maar het kan vaak niet.
Wij, en daar bedoel ik het hele ge
zelschap mee, hebben 450 voorstel
lingen per jaar en de meesten onder
ons voelen dan niet veel voor verre
reizen naar de provincie. Dat is jam
mer, want het is bekend dat ik er
een groot voorstander van ben".
De Vries is behalve acteur, regisseur
ook directeur van Het Nieuw Rot
terdams Toneel. „Daarom kom ik zo
weinig voor de televisie, terwgl ik
dat graag doe, maar dat komt later
allemaal weer. Nu heb ik drie stuk
ken op mijn programma. Het stuk
van vanavond. „Julius Caesar" en
„Kiss me Kate" met Lia Dorana.
Morgen ga ik naar Antwerpen, over
morgen naar Deventer. Nee, ik kom
tijd te kort".
Een hoofd om de deur zegt, dat hij
beginnen moet. „Ja, ja, over twee
minuten kom ik. Vlug mijn hoed op.
Mijn jas aan. Mijn ratel in de hand.
Zo, ik ben klaar. Nou. tot ziens dan".
En weg is Rob de Vries naar zijn ge
liefde, maar overal eendere publiek.
wvvwwvwwwvvwvwwwwwwWvvvvvvwvvvvvwwvwvvwvwvwwWvvvwwwvvwwvv%,
bovendien in de bedoeling hier een grote
volière te bouwen.
Met de muziektent op het grasveld, wat
meer naar het westen, krijgt Krabben
dijke dan iets wat meer zal weg hebben
van een dorpsplein.
Temeer ook, omdat alles zich er hier voor
leent. De meeste winkels van Krabben
dijke staan in de onmiddellijke nabijheid
van dit punt, ook vindt men er horeca
bedrijven.
Het „Plan Kruispunt" zal de gemeente
een bedrag van 180.000 kosten. Zolang
de twee winkels op de hoek Noordstraat-
Dorpsstraat nog overeind staan, zal hier
eenrichtingsverkeer worden ingevoerd
rondom de radiohandel. „Maar telkens
als ws iets in handen hebben gaan we
verder met slopen", zegt burgemeester
Cnossen. En werkelijk: het is nu al wat
„ruimer", daar in het hartje van Krab
bendijke.
Er wordt gebroken en gegraven op het
punt, waar in Krabbendijke de belang
rijkste straten samenkomen: door
„ruimtewerking" moet hier een aantrek
kelijk dorpshart ontstaan...
Foto P.Z.C.)