De Syriër sterft
Koeienstal combineren
met melkrestaurant
AEG centrifuge type 25 f 230
Het
sprookje
van
iedere
dag
Idee dat in
Duitsland al
wordt uitgewerkt
naadloze tapijtweelde van plint tot plint
SAMMY wil naar Durban (VIII)
Uw was
of wasje
gedroogd
in dé beste
centrifuge
uit de
grootste
fabriek voor
eiectrische
huishoudelijke
toestellen
in Europa
AMSTERDAM
wereldvermaard sinds mensenheugenis
Tsjechen vragen
asiel in Engeland
Voor 1970 reeds
twee miljoen
personenauto's
Duizend gulden
voor opsporen
van dr. Minnaert
Schildwacht, die
soldaat neerschoot,
niet vervolgd
Sterftecijfer bij
rokende mannen
in 10 jaar gestegen
NIEUWE FUNCTIE VOOR OUDE ZUIVELFABRIEKEN?
Rendabel
Economischer
WOENSDAG 23 OKTOBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
tokening HOEVE
Wie aan tafel wil dromen van reizen
Die laat zich een eethuisje wijzen.
ChineesItaliaans,
Indonesisch of Spaans..,
Hij zal er zo'n "reis-tafel" prijzen.
Alexander Pot®
25w
at
CV.V
Ö-.S»
CTC?
«te
S
«tit?
SÈi
St?
<aifr
mi iiiiiiimiiiiibiii trt^
IMJPPW7uTÏ>T?j9K.'0:t.'9:t->9:00':(.,9:C?0:CO:C9;0t):00ïC9:C0:C9:e9:O0:G9:C0:PO:O'J:OO:(»
Klein, zeer stabiel, zeer
licht en handelbaar, met
een grote inhoud (2-j kg
was droog gewogen).
Ideaal. Veilig, want draait
alleen met gesloten dek
sel. Er zijn ook typen
voor 3- en kg. Neem de
sneldrogende en betrouw
baarste centrifuge, AEG
met de producten AEG,
Telefunken en Osram
(Advertentie)
'--...A
ZELANDICA
y In de jaren 1575 en 1576, dus kort na de over-
1 gang van Middelburg naar de prins, kwamen er
reeds vluchtelingen uit het zuiden, In de stads-
rekeningen van die tijd werd een post genoteerd
voor drie schippers, die naar Antwerpen voeren
om vluchtelingen te halen. Er zat iemand zes da-
gen in de Gortstraatpoort om inkomend volk op
te schrijven. S
Tn het pas verschenen Jaarboek van het Centraal Bureau voor 4*
1 Genealogie vervolgt J. H. Bekouw zijn aantekeningen over de S
emigTatie uit Belle, Poperingen en Hontschooten tijdens de Spaanse
overheersing. Het is een reeks, die al in 1953 begonnen is. Al eerder
i* had de heer Bekouw geschreven over de emigratie uit Ronse. De S
vluchtelingen uit deze plaatsen zijn als werkkrachten en initiatief-
nemers van veel belang geweest voor de ontluikende textielindustrie
in de noordelijke Nederlanden. De aantekeningen uit het Jaarboek
1963 bevatten gegevens uit Veere, Vlissingen, Middelburg en 's-Heer
Arendskerke. Een aantekening uit het poorterboek van Veere nemen 4>
4^ we als voorbeeld over: Jeronimus Wale van Belle in West-Vlaanderen S
heeft op huiden zijn behoorlijke eed als poorter gedaan in handen
van de burgemeester Campe in presentie van doctor Adriaan de
4> Vos en Adriaan Bouwensz., 16 april 1577. De doop-, trouw- en be-
graafboeken van Middelburg zijn in 1940 verloren gegaan. Uit be- 4»
waarde aantekeningen konden nog verschillende gegevens gehaald
4> worden. Op 6 mei 1607, om maar een voorbeeld te noemen, huwt S
te Middelburg Carel de Maets, een weduwnaar van Belle, met
Catelina de Knuijt, een jonge dochter van Brugge. Als getuigen
4> bij dit huwelijk treden op Franchois Spetebroo, wonende Vlissingse
poort, vachteplooter van beroep, en Mathieu van der Meersch, die 4*
getuigen dat de bruidegom een vrij jong gezel is zonder ouders en
4> voogden. Elays Rabbau, zwager van de bruid, met zijn huisvhouw,
wonende in het straatje bij de Augustijnen, getuigen dat de bruid 4*
een vrije jonge dochter is, die geen ouder en heeft dan een moeder
4' die hiermede tevreden is. S
J Ï-Jet komt n°g al eens voor dat de getuigen verklaren dat bruid
4> riof bruidegom geen ouders of voogden hebben. De vluchtelingen
zoeken dan elkaar op en de huwelijken getuigen daarvan als we de
plaats van afkomst van bruid en bruidegom lezen: Nieuwerkerke-
41 Belle, Belle-Meenen, Belle-Nieuwpoort, Belle-Link, Dixmuiden-Hont-
schooten en Leveghem-Belle. De bevolking van Middelburg is in deze 4'
jaren, vooral na de val van Antwerpen in 1585, snel uitgebreid.
4 Vele vluchtelingen zijn na een kort verblijf in de stad naar Holland
vertrokken. Een deel van hen is gebleven men vindt hen in alle 4>
lagen van de bevolking terug en zijn voor de bloei van de stad A
4 van grote betekenis geweest.
De 26- jarige Tsjechische violist Richard
Renak en zijn verloofde, de danseres \a-
desta Slukova, hebben de Britse autori
teiten verzocht als politieke vluchtelin
gen in Groot-Brittaunië te mogen blij
ven.
Beiden behoorden tot een Tsjechoslo-
waakse folkloristische dansgroep, die
Engeland thans bezoekt. Zij verklaarden
dat drie gidsen der groep leden waren
van de Tsjechoslowaakse geheime poli
tie en dat zij de artiesten geen ogenblik
uit het oog verloren. Het paar wist ech
ter, enkele uren voor het vertrek naar
het Londense vliegveld, waar de terug
reis naar Tsjecho-Slowakije zou begin
nen, aan deze bewakers te ontkomen.
Het werd hierbij geholpen door een Tsje
chische vriend van Renak, die reeds ja
ren in Engeland woont en wiens hulp hij
had ingeroepen.
In 1970 zullen 2,2 of 2,3 miljoen Neder
landers een auto bezitten. Dat betekent
dat voor 1 augustus 1970 bij een bevol
king van 13 miljoen zielen de „één op
zes-mijlpaal" reeds wordt overschreden.
Deze verwachting over het toekomstig
autobezit is gebaseerd op een nieuwe
berekening van de heer S. de Jong, een
medewerker van de R.A.I., die in het
officieel orgaan van de Nederlandse
Vereniging de „Rijwiel- en Automobiel
industrie" alle tot nu toe gepubliceerde
prognoses overtreft. In economisch-sta-
tistische berichten werd in 1960 voorge
rekend dat Nederland in 1970 minimaal
1.385.000 en maximaal 1.760.000 perso
nenauto's zou tellen. Een studie van
het Amerikaanse Twentieth Century
Fund taxeerde het Nederlandse auto
park in 1970 op 1,5 miljoen. Terwijl de
A.N.W.B. in zijn jaarverslag over 1962
sprak over de mogelijkheid dat in 1975
één op de zes Nederlanders een auto
heeft, dat wil zeggen 2,2 miljoen perso
nenauto's in 1975.
Een lekkere geivoonte
KAAS
UIT HET
VUISTJE
Kent u Leidse of Goudse
boerenkaas? Wees niet een-
kennig:houd van meer kazen.
De Zuidairikaanse minister van voorlich
ting en voormalig ambassadeur in Washing
ton en Ottawa, W. C. du Plessis, is benoemd
tot gouverneur van Zuidwest-Afrika, zo
heeft premier Verwoerd bekendgemaakt.
De vorige gouverneur van dit mandaatge
bied, D. Viljoen, is met pensioen gegaan.
Een zeeschelp, die onlangs op het strand
bij Rabaul in Australië werd gevonden, is
inderdaad, zoals reeds verondersteld werd,
van het zeer zeldzame soort „Glorie der
zee", aldus heeft de deskundige dr. D. F.
McMlchael van het Australisch museum be
vestigd.
De familie Minnaert heeft 1000 uitge
loofd voor degene wiens inlichtingen
leiden tot het vinden van de sinds
woensdag 18 september verdwenen Eind-
hovense biochemicus dr. K. Minnaert.
Dr. Minnaert verliet op dit datum het
natuurkundig laboratorium van Philips
te Strijp en keerde sindsdien niet meer
in zijn woning terug. Aanvankelijk heeft
de politie de grensstreek in Brabant met
speurhonden intensief uitgekamd.
Later veronderstelde de familie Min
naert dat dr. Minnaert wellicht in Bel
gië zou verblijven, ook al omdat de va
der van dr. Minnaert uit Antwerpen
komt en er familie in die omgeving
woont. Men veronderstelt nu, dat dr.
Minnaert in Frankrijk is.
Deze veronderstelling wordt naar de
mening van de familie Minnaert ge
staafd door de uitspraak van twee hel
derzienden, die onafhankelijk van elkaar
tot een zelfde veronderstelling zouden
zijn gekomen, namelijk dat de heer Min
naert op dit moment in het zuiden van
Frankrijk moet verblijven.
(Van onze Haagse redactie)
De 19-jarige dienstplichtige, die begin
augustus als wachtpost voor de Van der
Palmkazerne in Bussum een andere sol
daat in de lies schoot en dodelijk ver
wondde, komt niet voor de krijgsraad.
De auditeur-militair heeft de zaak ge
seponeerd op grond van het onderzoek
door de koninklijke marechaussee.
Het slachtoffer, de 19-jarige Floris Vis
ser uit Oud-Beyerland, was indertijd tn
overspannen toestand de kazerne uitge
lopen, waarop hij door de wacht werd
gesommeerd stil te staan. Toen hij niet
aan het bevel voldeed, schoot deze hem
neer. Enkele dagen later overleed de
militair.
De schildwacht wordt niet vervolgd, om
dat de commanderende generaal en de
auditeur-militair op grond van het on
derzoek tot de conclusie zijn gekomen,
dat de schildwacht geen grove schuld te
verwijten valt met betrekking tot de ge
beurtenissen op 1 augustus en tot de
dood van de soldaat Floris Visser. Er
zullen daarom ook geen krijgstuchtelijke
maatregelen tegen de schildwacht wor
den genomen.
In een artikel van het hand van dr. P.
J. A. van Voorst Vader, longarts te
Eindhoven, in het Nederlands Tijdschrift
voor Geneeskunde wordt o.m. gezegd,
dat in een vijftal van elkaar onafhanke
lijke studies van deskundigen een be
langrijke oversterfte is gevonden by ro
kers ten opzichte van niet-rokers en dat
deze oversterfte in belangrijke mate
wordt veroorzaakt door coronariaziek-
ten, longkanker en longziekten (andere
dan tuberculose).
De totale sterfte van mannen in Neder
land is in het tijdvak 1950-1960 geste
gen van 77,2 tot 82,3 per 10.000; de
totale sterfte van vrouwen is in het
zelfde tijdvak gedaald van 72,3 tot 69,7
per 10.000.
Deze toeneming in sterfte bij de Neder
landse mannen wordt veroorzaakt door
een toeneming in de leeftijd van 50-69
jaar. In deze leeftijdsgroep is de sterfte
gestegen van 143,4 tot 154,4 per 10.000.
De sterfte bij de vrouw van 50 tot 69
jaar is in dezelfde tijd gedaald van 117,1
tot 93,2 per 10.000. De geslachtsverhou-
ding' is derhalve gestegen van 122,5 tot
165,7.
Zowel de stijging van de sterfte van de
mannen van 50-69 jaar tussen 1950 en
I960, als het verschil in sterfte tussen
mannen en vrouwen van 50-69 jaar in
1960 vinden grotendeels hun verklaring
in de bovengenoemde trias van ziekten
die met roken geassocieerd zijn.
In het tijdvak 1952-1961 staat tegenover
een belangrijke daling in het aantal
toekenningen van invaliditeitsrente we
gens tuberculose een grotere toeneming
in rentetoewijzingen bij de man wegens
de trias van met roken geassocieerde
aandoeningen waarbij vooral „longziek
ten" (emfyssem) op de voorgrond tre
den.
(Advertentie)
Ze trokken over een rug van rotsen, veldspaat-kristal-
len schitterden als een melkweg.
,,'t Is die sneeuw", zei de Syriër kortaf. „Die komt tus
sen mijn tenen. Voorbij Baalbek heb ik haar ontmoet.
Ze was op ski's. Een Amerikaanse. Dit beetje sneeuw
zou ze kunnen laten smelten door er alleen maar naar
te kijken. Een sjeik, ze dacht dat ik een sjeik was. Ze
gooide een sneeuwbal naar me en lachte over haar
schouder. We waren zes dagen samen, met de sneeuw
natuurlijk. Sneeuw kruipt overal Dat is de moeilijk
heid, begrijp je".
Hij gleed van de schouder van de ezel af en kwam met
zijn rug tegen de grijze nek te zitten.
„Ik ben een hoop geld kwijtgeraakt, daar al die tijd in
die sneeuw", zei hij toonloos. „En het kon me niets
schelen".
Hij hield op met spreken en lachte. Zijn prachtige,
glanzende tanden schenen niet te behoren bij het rot
tend masker van zijn gelaat. „En kijk nu eens wat ze
me heeft gedaan. Bevroren tenen. Dat loopt moeilijk".
Sammy zei: „Maar het is geen echte sneeuw", en toen
drong het tot hem door, dat de Syriër onmogelijk de
rotsen met de kristallen kon hebben gezien.
De Syriër was voorover gezakt. Hij hoestte en tegelij
kertijd trok hij met de vingers van zijn vrije hand lijnen
op de grond.
„Ik kom gauw in Kano", zei hij. „Dat verklaar ik po
sitief". Op hetzelfde moment zag Sammy de slang. Hij
kwam uit een spleet in de rots met opgeheven kop en
heen en weer schietende tong. De jongen riep: „Een
slang! Een slang!" als waarschuwing.
De Syriër maakte een wijds gebaar.
„Kinkels! Boeren!' schreeuwde hij. „Honden, zwijnen!
Ik zal je zegen wat ze willen". Zijn stem daalde tot
normale gesprekstoon en hij ging voort: „Zorg dat je
nooit iets te maken hebt met oorlogen behalve wan
neer je iets verkoopt, dat allebei de partijen nodig heb
ben. Geweren, begrijp je, of blikken of geneesmiddelen".
De slang was nog twee meter van Sammy vandaan;
alleen zijn tong bewoog. De jongen zag duidelijk dat
de bek van de slang gesloten was en hij vroeg zich af
hoe hij ondanks dat zijn tong in en uit kon laten schie
ten.
„Of vrouwen", zei de Syriër en begon met zijn arm in
het rond te zwaaien.
De slang gleed voorwaarts en beet tweemaal in het
been van de Syriër, twee vlak op elkaar volgende klap
pen, die het geluid maakten van een houten hamer op
een tentharing. Toen gleed hij weg tussen de voor
poten van een ezel door en was verdwenen. Sammy
barstte in tranen uit.
De Syriër had zijn been opgtroken en wreef het, ter
wijl hij kreunde. Spoedig daarna viel hjj voorover
en schreeuwde toen zijn gezicht op het gesteente sloeg.
Zijn lichaam begon zich in krampachtige bewegingen
te krommen en vervolgens weer te ontspannen,
's Avonds stierf hij. Sammy doorzocht zijn zakken, vond
de sleutel van het hangslot, bevrijdde zichzelf en wreef
zijn pijnlijke pols. Hij vond ook een zwartlederen porte
feuille volgepropt met bankbiljetten en nam die ook.
Toen ging hij met de ezeis de duisternis in en liep een
kilometer of wat voor hij ze vastbond en zich in dekens
rolde om te gaan slapen.
Sammy vervolgde nog twee dagen zijn weg. Op de mor
gen van de derde dag had hij de bergen achter zich
gelaten en was hij in de vlakte gekomen tussen op
schietend wintergraan en rijpende gierst in een net
van bevloeiingsgreppels.
De koorts kreeg hem langzaam te pakken en kwam het
eerst tot uiting in een pijnlijk bonzende hoofdpijn toen
hij uit zijn middagdutje ontwaakte. Zijn hoofd voelde
groot aan en zijn tong was uitgedroogd. Hij had zijn
fles voor het middagmaal bij een bron gevuld en had
kort daarna het meeste water al opgedronken; wat er
overbleef was nu warm en niet lekker meer. Hij moest
drinkwater vinden. Zijn temperatuur steeg.
Ten slotte dronk hij uit een greppel, bleef er een tijd
lang naast liggen en begon te ijlen. Toen sprong hij op
en, terwijl hij schreeuwde en onsamenhangend babbelde
over slangen, wankelde hij het pad af naar de weg en
liet de ezels achter. Zwart-en-witte katten zweefden
voor hem weg toen hij ze opschrikte. Zijn visioen ver
dween in duisternis en hij zakte in elkaar langs de kant
van de weg. Toen hij weer bijkwam was de avond ge
vallen en was de koorts afgenomen. Hij wist, dat hij
zich door een dokter moest laten onderzoeken, want hij
had al eerder iets dergelijks gevoeld, toen hij difterie
had gehad. Maar zijn keel had toen pijn gedaan en dat
was nu niet zo.
Hij ging langzaam verder en kwam ten slotte, uitgeput
bij een laan van sfinxen. Ze schenen in zijn koortsach
tige verbeelding te leven en hem aan te kijken. Twee
zuilen, waarop een stier en een koe stonden, doemden bo
ven hem op. Hij ging voorbij en terwijl de koorts toe
nam, viel hij neer op een door de maan beschenen plek
aan de voet van een reusachtig beeld. Hij kon alleen de
voeten zien, waarvan de teennagels zo groot waren als.
zijn hand. Om hem heen dansten en dwarrelden de zui
len in het maanlicht; hij zag die dierenkoppen met men
selijke lichamen eronder; een valk, een jakhals en de
koe en die stier weer, die zwaaiend naar voren kwamen
en weer terugweken; er was een majestueus hoofd, ge
kroond met een slang, die uitdrukkingsloos naar hem
staarde.
En toen, opeens, was die slang dezelfde, die de Syriër
had gebeten, hij werd groter, terwijl zijn tong in- en
uitschoot en de hoornachtige pantsers rond zijn ogen
zelfs in het maanlicht zichtbaar waren. Sammy hijgde,
rilde, keerde zich om en drukte zijn gezicht in het stof
aan de voeten van het beeld.
De moeilijkheid met mij, dacht mrs. Van Imhoff, is,
dat ik een nuchter verstand heb tenminste ais
de romantiek niet zijn kop opsteekt. Ze zuchtte, besefte
tegelijkertijd hoe belachelijk dit idee was, en ging zo
gemakkelijk mogelijk in de oude taxi zitten. De tolk
keek vragend over zijn schouder, deed, toen zij knikte,
het plafondlampje uit en gaf de chauffeur opdracht weg
te ryden.
Ochtendgloren bij de tempel. Ze hoopte, dat het geen
anticlimax zou zijn, maar deze twijfel nam ze niet al te
ernstig: ze had te veel vertrouwen in haar vermogen
de dingen in overeenstemming te brengen met de ver
wachtingen, die ze er van koesterde. Ochtendgloren bij
de tempel zou verrukkelijk zijn, een aanblik om haar
hele leven als een schat te bewaren, om een plaats in
te nemen naast wat?
Ze zuchtte hardop in haar droefgeestige morgenstem
ming. Als ze de tempel had gezien zou ze wel opknap
pen. Als de zon opkwam zou ze zich niet zo erg - niet
zo erg vierenveertig voelen.
Sinds de dood van Marchant had ze haar lijn verwaar
loosd. Was dat zo? Nou, misschien. Te veel choeolaat-
tjes in de States, dat gaf ze vol berouw toe, te veel ge
bak en te veel slagroom hier. Ivanoff in Nicosia, Groppi
in Cairo, dat kleine café bij het Chatby Casino in
Alexandrië. Lieve hemel.
De hemel werd lichter. Mrs. Van Imhoff boog zich voor
over en tikte de tolk onder aan zijn nek.
„Laat de chauffeur opschieten", commandeerde ze.
„Als je na zonsopgang aankomt krijgt je maar de helft
van de vrachtprijs", zei de tolk en de chauffeur drukte
de gaspedaal tot op de plank, terwijl de naald van de
snelheidsmeter in de buurt van de zestig kilometer
danste.
De auto hield stil en de tolk stapte uit en hield het
portier open voor mrs. Van Imhoff; hij bleef er vlak
bij staan en snoof met animo de vlagen Chanel no. 5,
die achter haar aan dwarelden.
De chaufeur zakte over zijn stuur en viel meteen in
slaap.
Ze stonden voor de oostelijke obelisk van de tempel.
De laan van sfinxen strekte zich uit naar links. Toen
de hemel boven de heuvels in de verte oplichtte, vlam
de de spits van de obelisk plotseling rose-rood op. Mrs.
Van Imhoff stond ervoor en keek naar de tempel er
achter; als altijd bewonderde ze hoofdzakelijk de mas
sieve degelijkheid van de architectuur.
De tolk begon zijn beschrijving af te draaien. Mrs. Van
Imhoff dacht aan iets anders, aan Thebe met de Hon
derd Poorten aan de andere kant van de rivier en ze
vergat het ochtendgloren en haar morgenstemming,
terwijl ze in gedachten al die plaatsen de revue liet
passeren, die ze zich nu herinnerde: Tanta, Boebastis,
Sakkara, Tel el Amarna, Abydos en al die andere. Ze
ging met de tolk langs de obelisk naar de reusachtige
tempelingang en de goden, die er de wacht hielden:
Anoebis, Hathor, Apis, enzovoort.
Daar was het beeld van Koning Die en Die. Ze had de
verklaring van de tolk gemist, maar de reisgids zou
haar later wel vertellen wie het was.
Ze tuurde omhoog naar het enorme hoofd, waarvan
het tooisel werd bekroond met slangensymbool van de
wijsheid, terwijl de wezenloze ogen over de woestijn
staarden. De armen waren over de borst gekruist. Het
hoofd en de schouders waren wit van de uitwerpselen
der woestijntapuiten, die met veel drukte in en uit de
tempel vlogen. Ze merkte, dat een haveloos kind aan
de voet van het beeld lag te slapen. De gids gaf het,
overdreven gedienstig, met zijn voet een duw tegen de
heup.
„Y'alla, ya walad. Imshi!" commandeerde hij.
De jongen bewoog zich, opende zijn ogen en ging on
zeker overeind zitten, terwijl hij slaapdronken naar Mrs.
Van Imhoff staarde.
„Hello', zei hij in het Engels tegen mrs. Van Imhoff.
„Ik geloof dat ik ziek ben geweest. Ik heb honger.
Bent U myn Tante Jane? Is dit Durban? Hebt U mijn
ezels ook gezien?"
(wordt vervolgd)
(Advertentie)
senschoon is gaan denken aan de
oude zuivelfabrieken, die er immers
al staan en die in de meeste gevallen
geheel of nagenoeg geheel zuilen zijn
afgeschreven.
Zoals de zaken thans staan moet men
voor die leeg gekomen gebouwen een
bestemming zoeken, wat in vele dor
pen niet eenvoudig en dikwijls zelfs
onmogelijk is. Maar als men zich er
rekenschap van geeft hoe goed in fei
te een oude zuivelfabriek geschikt
zou zijn voor centrale melkstal, dan
ligt daarin wellicht de mogelijkheid
voor een nieuwe en bijzonder ren
dabele bestemming.
De heer Roosenschoon meent dat de door
hem voorgestelde opzet ook de moge
lijkheid zal openen om de melkaan-
voer beter over het jaar te spreiden:
men zal het gedrag der dieren nauw
keurig kunnen controleren, daardoor
een gunstig tijdstip voor kunstmatige
inseminatie kunnen aangeven, het
geen weer zijn invloed heeft op het
tijdstip van afkalven en de periode
gedurende welke de koe melk geeft.
Door het melken te centraliseren, zo be
toogt de schrijver verder, vervalt
voor de boer de noodzaak om vrijwel
onafgebroken met zijn veestapel be
zig te zijn. Het melken kan op veel
economischer wijze in ploegendiens
ten gebeuren, de mogelijkheid wordt
geschapen dat bij het aanvoeren van
ruwvoeder en het verzorgen van
droogstaand vee en jongvee beurt
diensten worden toegepast.
Over de plannen voor het „koeienhotel"
in Essen deelt de heer Roosenschoon
mee, dat zich daarvoor al 91 aandeel
houders met te zamen 1731 koeien
hebben aangemeld. Men wil in het
gebouw ook een melkrestaurant ves
tigen, van waaruit de bezoekers door
glaswanden heen uitzicht hebben op
het melken. Er is echter ook groot
verzet tegen de plannen. De staats
secretaris van Rijnland-Westfalen
Tillman meent dat de boer er zijn be
drijf door prijsgeeft en dat men auto
matisch zal komen tot een soort kol-
I chos.
De jongen bewoog zich en opende zijn ogen.
In de morgen bevrijdde de jongen zich. Het lichaam
van de Syriër liet hij liggen.
Zou de concentratie van zuivelfa
brieken gevolgd kunnen worden
door een concentratie van melk
koeien in zuivelfabrieken die
ten gevolge van die eerste con
centratie zijn stilgelegd? Is er
in Nederland een zuivel- en land
bouworganisatie te vinden die in
haar gebied een experiment met
zo'n overbodig geworden fa
briek zou willen aanpakken?
De heer C. F. Roosenschoon, hoofdre
dacteur van het officieel orgaan van
de Koninklijke Nederlandse Zuivel-
bond F.N.Z., stelt deze vragen aan de
orde in een artikel, dat in zijn blad
en in verschillende andere landbouw
bladen verschijnt. Wil men de
moeilijkheden doorbreken waarte-.
gen de individuele melkveehouder
niet is opgewassen, dan zal men naar
zijn mening vroeg of laat een oplos
sing moeten zoeken in de richting
van een centrale melkstal, waarin
verschillende veehouders hun melk
vee kunnen onderbrengen.
Zijn idee geeft hij nu als een alternatief
voor de plannen voor nieuw te bou
wen centrale melkstallen, waarover
de laatste tijd het een en ander is ge
publiceerd: in de Duitse stad Essen
wordt nog hevig gedebatteerd over
het al of niet bouwen van een
„koeienhotel" en in Groningen heeft
architect Olsmeijer een ontwerp voor
een „koeienflat" van zes verdiepin
gen het licht laten zien.
„koeienflat" van zes verdiepingen
het licht laten zien.
De overgang naar een centrale melkerij
zal echter niet eenvoudig zijn, als er
gerekend moet worden op een zeer
grote investering voor stallen en in
stallaties. Vandaar dat de heer Roo-
Advertentie)
Het internationale keurmerk voor kwaliteitstapijt
INTERTEST Gazon
INTERTEST Espada
INTERTEST Norland
Vraag uw woninginrichter
soort
verzetbouclé
moquette frisé
jacq. wilton
breedte
4.50,3.80,2.00,1.30m.
3.80 m.
3.80 m.
prijzen
f. 25.25 per m2.
f. 36.25 per m2.
f. 39.75 per m2
WYERS afd. tapijten.
