Oranj
jeteam ontging zekere zege
tegen „tiental" in slotfase
Pronk na blunder: „Ik
hinkte op 2 gedachten"
Sporttoto
TACTIEK VAN ELEK SCHWARTZ NEDERLANDERS ONDERSCHATTEN
SLAAGDE: AANVAL VERLAMD EIGEN KRACHT DOOR ANGST
Rush
Plankenkoorts
Protest
Sensatie
Rampzalig
Voor de tweede
achtereenvolgende
maal
het meest gevraagd
IN DE KLEEDKAMERS
Met
succes
Kruiver en het
ellebogenwerk
Xj
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
1
MAANDAG 21 OKTOBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
BELGEN BEDWONGEN
(Van onze sportredacteur).
EDDY PIETERS GRAAFLAND bleef versuft en
ontgoocheld bij een paal voor zijn doel liggen. Be
wegingloos, verstard van schrik staarde hij naar
de bal in de netten, het bewijs van een teleurstel
lende waarheid. Maar Eddy Pieters Graafland kon
het nog niet geloven. Nog weigerde hij de realiteit
te accepteren. Toen, met een snelle ruk, draaide hij
zich om en zag de Italiaanse scheidsrechter Raoul
Righi met uitgestrekte arm wijzend naar de mid
denstip langs een groepje uitbundig juichende Bel
gen terugwandelen. Er was niet meer aan te ont
komen, de desillusie was volkomen: België had in
de slotfase, zeven minuten voor het laatste fluit
signaal, toch nog de gelijkmaker gescoord. Door
domme pech was Nederland volslagen onverwachts
de zege ontgaan in het zicht van de eindstreep. In
feite was die succesaanval van de Belgen allang
bezworen. Stopper Tonny Pronk had de bal opge
vangen, zwenkte er mee naar eigen doel en Eddy
Pieters Graafland had een rustige terugspeelbal
verwacht. Maar plotseling kwam daar als een
schim de Belgische linksbinnen Van den Berg ach
ter hem opduiken. Voor Pronk moet het inderdaad
een spookbeeld zijn geweest, want plotseüng ver
loor hij vlak naast het doel in paniek, in non
chalante, in zelfoverschatting? de bal. Bijkans
op de lijn naast het doel kreeg de Belg daarom
plotseling de bal. Nog scheen het gevaar niet groot,
want uit deze hoek was bijkans niet te scoren.
Maar opnieuw sloeg de domme pech toe: uit het
felle schot van de Belg caramboleerde de bal via
het been van de Nederlandse doelman in de net
tenHet deed deze interlandvoetbalwedstrijd
tussen Nederland en België in het Olympisch Sta
dion van Amsterdam in een merkwaardige sfeer
eindigen: een mengeling van triomf (na vier ach
tereenvolgende nederlagen had het Oranjeteam
immers de Belgen eindelijk bedwongen) en van
ontgoocheling, omdat de overwinning toch nog was
ontgaan. Toch was ten slotte het gevoel van triomf
groter, want Nederland had eindelijk weer eens
een team in het veld gebracht, dat mentaal sterk
was en dat als een gelijkwaardige tegenstander
van de Belgen tussen de lijnen stond. En na dit
11 gelijke spel kan de belangrijke wedstrijd te
gen Luxemburg in het toernooi om de Europese
beker voor landenteams weliswaar niet zorgeloos,
maar toch met een grote dosis vertrouwen worden
tegemoet gezien!
Bondscoach Elek Schwartz had het van tevoren al gezegd: „Niemand zal dur
ven bestrijden, dat het Belgische zeg maar versterkte Anderlecht team
op het ogenblik sterker is dan ons oranje-elftal. Maar kansloos zijn we niet.
Als trainer-coach heb ik simpel de taak te zoeken naar een methode om die aan-
valskracht van de Belgen te verlammen". Nu, na afloop van de strijd, zal nie
mand durven bestrijden, dat Elek - Schwartz verbazend goed in deze „simpele
taak" geslaagd is... De anders zo goed geoliede Belgische aanvalsmachine werd
inderdaad volkomen lamgelegd. Schwartz bereikte dat door Rinus Bennaars
permanent de briljante Belgische ster Paul van Himst te laten bewaken en bo
vendien debutant halfspeler Henk Vriens geen stap buiten de eigen defensie te
laten zetten. Opnieuw dus een zeer duidelijke defensieve tactiek, ingegeven
door de angst voor het vaak flonkerende aanvalsspel van de Belgen. Gevolg: ster
Paul van Himst was deze middag „nergens" en flonkeren deden de Belgische
aanvallen ook niet. Maar soms kreeg men toch de stellige overtuiging, dat de
Nederlanders door deze angst voor de tegenstander hun eigen aanvalskracht
onderschatten...
Als Nederland nu eens lak had gehad
aan die angst voor de aanvalskracht
van de tegenstander en zelf „nor
maal" op de aanval had gespeeld,
zou dan ook tenminste een gelijk spel
zijn bereikt? Het is niet gebeurd en
dat maakt het antwoord eenvoudig:
geen mens weet het. Maar wel kan
er dit van gezegd worden: de Ne
derlandse voorhoede, die nu in het
veld stond, kan als ze inderdaad
compleet ten aanval gaat meer
doelpunten maken dan één in de
negentig minuten.
Nu was Piet Kruiver een eenzame aan-
valsspits, maar toch slaagde hij er in
de Belgen tot fors verdedigend voetbal
te verleiden. Nu stond hij tegenover een
numerieke overmacht. Weliswaar is de
ze speler niet rijk bedeeld met tech
niek, maar zijn direct spel maakt hem
voor iedere verdediging gevaarlijk. Wel
licht zou er iets heel anders gebeurd
zijn als hij inderdaad bij de meeste aan
vallen vergezeld was geweest van twee
binnenspelers en dus meer ruimte om
te spelen had gekregen. Vrijwel de ge
hele wedstrijd speelde Nederland echter
het 4-2-4-systeem en dat betekende dus,
dat binnenspeler Bennaars slechts zel
den een aanvallende rol heeft gespeeld.
Bovendien moesten enkele van de vier
voorhoedespelers ook nog vaak zelf het
middenveld opzoeken, omdat aan een
van de halfspelers een uitsluitend defen
sieve taak was opgedragen.
Vooral linksbinnen Piet Keizer die
in zijn club Ajax de laatste weken tot
briljant spel kwam heeft bewezen,
dat de Nederlandse aanvalskracht gro
ter kan zijn.
Zonder de spectaculaire schijnbewegin
gen van een Wilkes bereikte hij soms
toch het zelfde als deze grote ster van
weleer: twee, drie tegenstanders in één
rush passeren. Maar in deze wedstrijd
was dat meestal te weinig effectief, om
dat er dan weer te weinig medevoortsen
in de buurt waren. Niettemin Keizer was
onmiskenbaar de beste van de voorhoe
de, waarin rechtsbuiten Sjaakie Swart
voor rust vaak verrassende acties liet
zien, maar in de tweede helft door slecht
plaatsen en de bal te lang in zijn bezit
te houden teleurstelde. Linksbuiten Peet
Petersen speelde weliswaar verdienste
lijk, maar kon toch niet bewijzen, dat
Moulijn lange tijd uit het Nederlandse
elftal geweerd moet worden.
Defensief kan men dit Nederlandse elf
tal geen verwijt maken: het „sof-goal-
tje" van de Belgen was de uitzonde
ring, die de regel bevestigde, samen met
van een overigens goed spelende Haak.
enkele onverstandige terugspeelballen
Discussie is uitgesloten als het gaat
om de keuze van de beste man van
dit Nederlands elftal: Fons van Wis
sen, die in verdediging (en vaak
ook in de aanval, want hij mocht als
de situatie dat toeliet wél mee naar
voren) als een duiveltje uit een doos
je voor de Rode Duivels opdook en
dan meestal zegevierend uit de duels
te voorschijn kwam.
De 19-jarige Henk Vriens had behalve
met de Belgen zo duidelijk af te reke
nen met plankenkoorts, dat zijn debuut
niet geheel op waarde te schatten is.
Men zou kunnen zeggen, dat hij nog te
„bedremmeld" speelt. Hij verdient een
nieuwe kans, maar als er werkelijk veel
op het spel staat, geven we voorlopig
toch de voorkeur aan Jan Klaassens.
Pieters Graafland kan opnieuw een
schitterende prestatie in zijn dagboek
noteren en Pronk speelde zo „ondoor
dringbaar" dat zelfs zijn kostbare blun
der hem de interlandshals niet zal kos
ten. De snelle Veldhoen bedwong de ge
renommeerde Jurion zo zeer, dat deze
ten slotte naar het midden achter zijn
voorhoede trok. Als men bij dit alles
dan nog weet, dat het Nederlands elf
tal - dank zij enkele aanvallende perio
des ondanks het defensieve spel toch
nog tot de positieve cornerverhouding
van 95 kwam, dan weet men, dat
oranje gistermiddag zeker niet teleur
gesteld heeft.
Aanvankelijk zag het er niet naar uit,
dat de Nederlanders zich keer op keer
zo sterk in de defensie zouden samen
trekken. De viermansvoorhoede lanceer
de enkele gevaarlijke operaties, waarbij
een solo van Swart bekroond met een
voorzet opviel. De bal bleek echter iets
te scherp geplaatst, want doelman Ni
colay was een fractie van een seconde
eerder bij de bal dan Piet Kruiver. Even
later gaf het Belgische team de Neder
landers echter te verstaan, dat het in
derdaad verstandig was ruimschoots
aandacht te besteden aan de veidedi-
ging: Van Himst brak door, maar uit
zijn schot vloog de bal via het been
van Veldhoen in het zijnet. En kort
daarna moest Pieters Graafland ver het
veld insprinten om juist iets eerder de
bal een trap te geven dan de doorge
broken midvoor Stockman. Maar deze
geschiedenis herhaalde zich onmiddel
lijk aan de andere kant van het veld,
nu met Piet Keizer en doelman Nicolay.
Inmiddels was het duidelijk geworden,
dat de Italiaanse arbiter Righi midvoor
Kruiver vroeger ook op Italiaanse vel
den heeft zien spelen: als de Nederlan
der maar even fors attaqueerde snerpte
het fluitje van deze scheidsrechter. Het
bracht het volle stadion tot een laaiend
protest. Kruiver bleef echter onverstoor
baar, was kort daarna sneller ter plaat
se dan stopper Verbiest de beste man
van de Belgen en vuurde uit een
voorzet van Swart na een vrije trap.
Doelman Nicolay bewees echter zijn
voortreffelijke klasse.
Ook de Belgen
eenmaal moest
attaqueerden vaak en
Pieters Graafland een
(Advertentie)
blessure riskeren, toen hij zich op de
voeten wierp van een doorgebroken Van
den Berg. Maar de Nederlanders ble
ven gevaarlijk. Zo lanceerde Fons van
Wissen uitstekend Kruiver, die echter te
scherp naast het doel kwam. De Feijen-
oorder trok de bal echter terug naar de
vrijstaande Keizer, die helaas hard te
gen een Belgische verdediger knalde. In
middels had linksbuiten Puis zich als
de gevaarlijkste Belgische aanvaller
doen gelden en uit een solo van deze
speler ontstond een hachelijk moment
voor het Nederlandse doel. Pieters
Graafland miste de scherpe voorzet
juist, Jurion ook en Stockman knalde
over.
Sensatie in de laatste tien minuten
voor de rust. Met een briljante solo
zigzagde Keizer weer eens door de
Belgische verdediging. In het straf
schopgebied werd hij tegen de grond
gewerkt en een laaiend fluitconcert
stortte als een orkaan over het veld,
toen Righi de vrije trap buiten het
I6-metergebied gaf. Even later werd
het helse fluitconcert nog heter en
heviger, omdat Petersen alleen op
weg naar het Belgische doel werd
gehaakt en de scheidsrechter liet
doorspelen. Even voor rust moest
Bennaars op de doellijn redden, toen
Pieters Graafland al gepasseerd was.
Het leek of Elek Schwartz zijn spelers
voor de aanval iets meer de vrije teugel
liet na de rust. Keizer begon met een
prachtige dribbel en een schot rakelings
naast. Weliswaar plaatsten de Belgen
keer op keer tegenstoten, maar ook de
Nederlanders bleven gevaarlijk en in de
vijftiende minuut gebeurde het: Ben
naars zond de bal in een diagonale lijn
naar Petersen op de vleugel, de linksbui
ten zwenkte naar binnen en lanceerde
Kruiver in vrije positie schuin voor het
doel. Wel weerde Nicolay het vlammen
de schot af, maar de bal kreeg hij niet
klemvast. De meegekomen Piet Keizer
had het toen niet moeilijk: over de lig
gende doelman schoot hij de bal in (1
0). België vocht even fel terug en Pie
ters Graafland moest een prachtige save
laten zien op een schot van Stockman.
Nadat Nederland in korte tijd drie cor
ners had afgedwongen, scheen de zege
(Advertentie)
dD
QUICK
een volslagen feit, toen ongeveer een
kwartier voor het einde midvoor Stock
man geblesseerd het veld moest verla
ten en België dus met tien man verder
moest spelen.
Maar juist in die periode gingen de Ne
derlanders weer sterk het accent op de
verdediging leggen. Het bleek rampzalig
want ten slotte scoorde Van den Berg
toch nog zijn al eerder beschreven ge
lijkmaker: 11. In de slotfase bleef Ne
derland attaqueren. Na een solo ver
scheen Bennaars zelfs alleen voor de
doelman, die echter met een onwaar
schijnlijk snelle reactie redde. Haak deed
duizenden Nederlanders in de laatste mi
nuten nog de adem inhouden door te
kort op zijn doelman terug te spelen,
maar weer dook Pieters Graafland de
bal van de schoen van Puis.
Het was de laatste heldendaad in deze
wedstrijd. Luxemburgse spionnen die bij
deze wedstrijd aanwezig waren, zullen
nu niet meer zo zeer rekenen, dat het
wonder (Nederland verslaan) binnen
kort nog mogelijk is!
toen na ruim een kwartier de Ne
derlandse kleedkamer voor de sport
pers werd opengesteld, stond bonds
coach Elek Schwartz dadelijk om
ringd door Belgische en Nederland
se journalisten, die het naadje van
de kous wilden weten. Zij werden
niet teleurgesteld. Elek Schwartz
Piet Kruiver (helemaal rechts naast het
doel) heeft het al gezien nog voor de
bal de doellijn is gepasseerd: Nederland
gaat de leiding nemen. Kruiver zelf
vuurde eerst, de Belgische doelman (op
de grond) kreeg de bal niet klemvast en
Piet Keizer (springend) kan gemakke
lijk scoren. Foto P.Z.C.)
deed haarfijn uit de doeken, waarom
hij tot deze tactiek was gekomen,
toonde zich verheugd over het ge
lijke spel, al had er voor onze land
genoten dan ook z.i. meer ingezeten,
en schroomde niet zijn achterspe
lers aan de kaak te stellen, die het
te mooi wilden doen en daardoor in
nonchalance vervielen.
En de Belgen Sterk, als ze de bal
hadden, maar te paniekerig als hun
tegenstanders het spel overnamen.
Het gevolg van te weinig systeem,
aldus de Nederlandse bondscoach.
Aanvoerder Van Wissen: „De Belgen
zijn me tegengevallen. Wij hebben
kansen gehad om te winnen". Pronk
had geen excuus voor zijn ongeluk
kige fout, die leidde tot het Belgi
sche doelpunt: „Ik hinkte op twee
gedachten: de bal uit laten lopen of
terugspelen op Pieters Graafland.
Je ziet, dat is fout. Ik raakte uit
balans en voor ik het wist, lag de
bal achter Eddy".
De 19-jarige Tilburger Henk Vriens
toonde zich niet ontevreden over zijn
debuut, al had het natuurlijk beter
gekund. „Was het zwaar „Och,
die jongens van Manchester United
kunnen er ook wel wat van..." was
het laconieke antwoord van de jon
ge debutant.
In alle gesprekken, waarin de wed
strijd werd geanalyseerd, was een
ondertoon van „We hadden kunnen
winnen". En dat was ook zo, maar
de oude stelregel van „doelpunten
beslissen" deed ook hier opgeld.
Martin Lippens was na afloop in de
Belgische kleedkamer wel bereid
De Nederlandse midvoor Piet Kruiver
deinsde er niet voor terug twee Bel
gen tegelijk te attaqueren, Maar in een
ingewikkelde situatie wordt hij hier
toch gevloerd. Ook de Belgen zullen de
bal niet wegwerken, ook zij zullen ten
val komen. Voor Kruiver ivas dat min
der plezierig, want Lippens 6) zal juist
op de rug van de Nederlander vallen,
(Foto P.Z.C.)
SNELSTE IN LOMBARDIJE
Jo de Roo heeft in de eindsprint
van de Ronde van Lombardije zijn
grote slag geslagen en in de wieler-
geschiedenïs een unieke prestatie
geleverd door in twee achtereen
volgende jaren de beide slotklas-
siekers van het seizoen in Frank
rijk en Italië te winnen: eerst Pa
rijsTours, daarna de Ronde van
Lombardije. De Zeeuwse coureur
heeft aan het einde van het seizoen
zijn blazoen, dat enigszins was
aangeslagen, nieuwe glans gege
ven. Het is stellig niet zo, dat De
Roo de overwinning cadeau heeft
gekregen, want er is veel strijd ge
leverd, tot aan het laatste moment
toe. Er waren veel ontsnappings
pogingen, maar tegen de verwach
ting in, zou de beslissing vallen in
een groepje van negen man.
De verwachting was, dat er één man
wel in zou slagen zijn weg naar de zege
alleen te vinden, waarbij de Fransen
hoopten op Raymond Poulidor en de
Italianen vooral op de veelbelovende
Italo Zilioli. De 30 km voor de aankom st
in Como in het parcours opgenomen
Passo d'Intelvi heeft echter niet de rot
van de rechter kunnen vertolken, zoals
die jarenlang werd vervuld door de
„muur van Sormano, die thans echter
ver van het strijdtoneel was gehouden.
De groep van negen renners, die zich
aan de voet van de Intelvi had gevormd,
zou bijeen blijven en in de eindsprint
verraste Jo de Roo zijn rivalen zeven
Italianen en een Belg met een on
weerstaanbare eindsprint.
In het begin reeds ontspon zich een
interessante strijd, toen twintig man
in de slag gingen, onder wie Grac-
zyck, Elorza, Stablinski, Morales en
een aantal sterke Italianen. Te Lecco
(45 km) bedroeg de voorsprong van
het eerste peloton op een tweede
groep anderhalve minuut, terwijl de
hoofdmacht op twee minuten volgde.
Op de Balisio (60 km) ging Poulidor
in gezelschap van Wolfshohl in de
aanval. Zij kregen een tiental ren
ners mee en op de route langs het
Comomeer kwam er een hergroepe
ring.
In de klim naar de top van de Ghisallo
ging Otano er vandoor en toen hij bo
ven kwam, bedroeg zijn winst op zijn
naaste belagers, Adorni en Moser, 25
sec. Op 40 seconden volgden Zilioli.
Poulidor en een langgerekt peloton. Te
Chiasso (147 km) was alles weer bijeen
maar niet voor lang, want de strijdlust
wakkerde steeds weer aan. Le Dissez
ging nu aan de haal en op de Valmara
had hij een voorsprong van 1.10 op Le-
baube, waarna op 1.40 doorkwamen
Vignolli, Wolfshohl en Poulidor. In de
afdaling ging alle winst echter weer
verloren.
Onder leiding van Aldo Moser kwam er
echter een Italiaanse aanval en het wa
ren Jo de Roo en Bocklandt, die als eni
ge buitenlanders erin slaagden, hierin
mee te gaan na een felle tegenaanval
met succes te hebben uitgevoerd. Wolfs
hohl. Le Dissez en anderen hadden te
veel van hun krachten op het zware
parcours gevergd en moesten afhaken.
In Como werd Jo de Roo voor de tweede
achtereenvolgende maal als de grove
triomfator van de Ronde van Lombar
dije gehuldigd.
De uitslag luidt:
1. Jo de Roo (Ned.) 263 km in 7.05.30
(gem. 37,085 km/u.); 2. Durante (It.);
3. Dancelli (It.); 4. Bocklandt (Belg.);
5. Zilioli (It.); 6. Conterno (It.); 7. De
Rosso (It.); 8. Moser (It.); 9. Maserati
(It.), allen zelfde tijd als De Roo; 10.
Simpson G.-B.) op 1 min. 49 sec.; U.
Adorni (It.) 12. Plankaert (Belg.);. 13;.
Poulidor (Fr); 14. Fontana (It..); 15.
Battistini (It.); 16. Azzini (It.); 17 No-
vales (Fr..); 18. Masignan (It.)19.
Lebaube (Fr.); 20. Zimmermann (Fr,);
21. Zancanaro (It.); 22. Taccone (It.);
23. Adami It.allen zelfde tijd als
Simpson 7.07.19.
Van de 142 renners die startten bereik
ten 49 de finish.
Door zijn overwinning in de Ronde
van Lombardije, waarvoor hij 60
punten kreeg, is Jo de Roo in de
competitie voor de Super Prestige
Pernod, waarvoor de Ronde van
Lombardije de laatste wedstrijd van
het seizoen was, op de vierde plaats
geëindigd, welke een waarde verte
genwoordigt van 300.000 oude francs
ongeveer 2200 gulden).
Het vorige jaar eindigde De Roo op de
eerste plaats, die nu wordt ingenomen
door Jacques Anquetil, die hiervoor 2
miljoen oude francs krijgt. De tweede
en derde prijs ter waarde van respectie
velijk 1 miljoen en 500.000 oude francs
zijn voor de Brit Simpson en de Frans
man Poulidor. De Roo, die vóór zater
dag nog de zevende plaats bezette te
zamen met de Belg Armand Desmet
overvleugelde met zijn zege te Como de
Spanjaard Perez Frances en de Belgen
Bocklandt en Van Looy. Laatstgenoem
de met één punt
Het eindklassement voor de trofee Su
per-Prestige luidt:
1. Jacques Anquetil (Fr.) 260 pnt.; 2.
Tom Simpson (G.-B.) J95 pnt.; 3. Ray
mond Poulidor (Fr.) 180 pnt.; 4. Jo de
Roo (Ned.) 136 pnt.; 5. Rik van Looy
Belg.) 135 pnt.; 6. Bocklandt (Belg.)
122 pnt.; 7. Perez-Frances (Sp.) 85 pnt.;
8. Armand Desmet (Belg.) 76 pnt.; 9.
Wolfshohl (Did.) 75 pnt.; 10. Daems
(Belg.) 71 pnt.
Aan het besluit van het Italiaanse wie
lerseizoen heeft Jo de Roo zaterdag de
57ste Ronde van Lombardije gewonnen.
De foto toont De Roo die de eindstreep
over flitst, gevolgd door de Italiaan Du
rante, die tweede werd en diens landge
noot Dancelli, die derde is geworden.
iets toe te geven van zijn onbestraft
gebleven overtreding tegen Piet Kei
zer. „Zeker, ik heb hem gepakt met
de elleboog, hé, zoals dat niet mag".
De Belg bleef er echter bij, dat het
buiten het strafschopgebied was ge
beurd en dat had vrijwel iedereen
in het Olympisch Stadion toch wel
anders gezien.
hippens had het wel een prettige
wedstrijd gevonden, evenals Laurent
Verbiest, die echter niet zo te spre
ken was over het spel van zijn di
recte tegenstander, Piet Kruiver.
„Jongen, wat dat er voor één. is, de
bal is nog niet in de buurt of hij
begint al met zijn ellebogen te stom
pen". U moet daaruit niet opmaken,
dat Verbiest echt een hekel heeft
aan Kruiver, want naar zijn zeggen
is Piet toch wel een „plesante jon
gen".
Erg te spreken over hun eigen spel
waren de Belgen niet. „Het liep
niet", was de mening en daar doe
je nu eenmaal niets aan. Jef Jurion
had het ook niet zo naar zijn zin
gehad. Eigenlijk tegen zijn zin als
rechtsbuiten opgesteld, had Jurion
verklaard niet als schakelspeler te
willen fungeren, maar toen de wed
strijd eenmaal begonnen was, bleek
toch vaak, dat het bloed bij Jurion
kruipt waar het niet gaan kan. Ju
rion gaf toe niet helemaal gespeeld
te hebben zoals het systeem hem
dat voorschreef, maar voerde als
excuus aan, dat hij door de versterk
te defensie van Nederland wel ge
dwongen was geweest andere moge
lijkheden te zoeken. Op het vaak
verwaarloosde middenveld zag Jefke
voor zichzelf grotere mogelijkheden.
Nederland was hem meegevallen.
„Jullie hadden in dit elftal meer ta
lent dan in de vorige ploegen, maar
waarom viel Nederland niet aan
Van de 604.571 Nederlanders, die" een
kansje waagden in de sporttoto van de
ze week had er zich zondagavond nog
geen gemeld voor de eerste prijs van
128.185,Voor de tweede prijs van
69,920,was de animo met twintig
meldingen groter. De extraprijs van de
gelijke spelen 34,960) blijft omdat
liefst elf wedstrijden gelijk eindigden,
staan tot de volgende week.
N ederlandBelgië
I
Eintr. Br.Werder
2
HSV—TSV Münch. '60
i
FC Köln—Preuss. M.
4
Meidr. SVSaarbr.
5
Kaisersl.Karlsr. SC
b
StuttgartEintr. Frt.
7
Nürnb.Schalke '04
8
Bor. Dortm.Hertha
•V
Aston VillaArsenal
10
Blackburn RBurnley
11
BlackpoolIpswich T
1
ChelseaSheffield W.
Liverp.W. Bromw. A.
14
Notts For.Manch. U.
(Advertentie)
Betere kleding bij
Nederland Kattenburg
sinds 1856
