DODENLIJSTEN AANGEPLAKT
IN EEN ROUWEND BELLUNO
SettnocoE
Medewerken aan het
nieuwe bouwbeleid
HoogeHuys
V.N. veroordelen fel
Pretoria
in
proces
Euratom zal 68 miljoen investeren in Petten
Wrakhout van vernielde dorpen ligt huizenhoog langs de rivier
Veel telegrammen zijn onbestelbaar,
want de adressen bestaan niet meer
Enthousiast
welkom voor
MARLENE
Ook Nederland steunt resolutie
Menselijke rechten
staan op speF
A
Nieuwe weg
Ru
UITWISSELING
VAN SPIONNEN
De
Intocht
wèg verstopping
Langerone
„DE NEDERLANDSE GEMEENTE":
Dringend appel op
gemeentebesturen
Hoopverwekkend
Teleurgesteld
Contact
levensverzekering
schadeverzekering
Verbetering
Nederlands oordeel
Illia's medicijn
Verdaagd
MR. SASSEN TOT WERKGEVERS
Oog richten op
de kernenergie
Eigen markt
ZATERDAG 12 OKTOBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
S
wm
(Van onze speciale verslaggever Hans van der Werf).
BELLUNO, vrijdagavond. Op het postkantoor van deze noorditaliaan-
se provinciehoofdstad in het rampgebied liggen stapels telegrammen
uit alle delen van de wereld ook Nederland. Ze zijn van Italiaanse
arbeiders, die ver van huis werkend willen weten of hun familie
leden de catastrofe hebben overleefd en hoe. Maar niemand kan al
deze boodschappen bezorgen. De adressen bestaan niet meer.
Vandaag werden hier de eerste dodenlijsten opgehangen aan het
politiebureau. Honderden mannen en vrouwen stonden uren in de rij
om na te gaan of er bekenden van hen bij zouden zijn. En dat was
vaak het geval.
Intussen beieren overal de klokken. Maar
niet alleen deze streek rouwt. In heel
Italië zijn theaters en bioscopen geslo
ten. Vanuit alle windstreken reizen
thans ook familieleden hierheen. In Ve
netië arriveerde een moeder die had
gehoord, dat haar beide zoons met hun
gezinnen waren omgekomen. Ze kwam
alleen en liep enkele uren later de lange
weg van Belluno naar Langerone. Nor
maal verkeer is niet meer mogelijk.
Honderden mensen struikelen langs
elkaar heen over rotsblokken én langs
afgebrokkelde oevers.
Deze intocht was begonnen bij de eerste
schemering vanmorgen. Eindeloze co
lonnes militairen trokken het rampge
bied binnen om er te beginnen aan een
gigantische maar bijzonder lugubere
opruiming. Intussen heeft nog niemand
(Advertentie)
Ook goed voor bejaarden
en in hardnekkige gevallen
dragees herstellen uw
natuurlijke stofwisseling
PRODUCI
De hoge gasten uit Nederland
zijn in Perzië luisterrijk ont
vangen. En ook het program
ma voor de komende dagen
vermeldt weer tal van grootse
ontvangsten en feestelijke
diners.
Wij in Nederland volgen
de gebeurtenissen met belang
stelling. En we denken stie
kem: „Ik zou best eens zo'n
galadiner willen meemaken..."
Enfin, dat gaat natuurlijk niet.
Maar er is één troost. Wij we
ten dat wij ook thuis vorstelijk
kunnen dineren, door onze
maaltijden te beginnen met een
bordje verrukkelijke... soep!
(Advertentie in velr bladen
Dank, X-soep.'
Gij zijt mijn vrouw en mij van
grote dienst geiveest.
Uiv raad hebben ivij opgevolgd en
wij hebben er grote baat bij ge
vonden. Dat mag dan ook ivel
eens openlijk in de krant. Wie
goed doet moet goed ontmoeten.
Wij hebben het niet eens stiekem
gedacht. Wij hebben het openlijk
uitgesproken voor elkaar en voor
ieder die het horen wilde: „wij
zouden best eens zo'n gala-diner
willen meemaken..."
Wij hebben ons best gedaan. Wij
hebben palmen in de eethoek van
ons keukentje gezet. Wij hebben
de tafel bedekt met het fijnste
kleed uit onze linnenkast. En haar
vervolgens gesierd met een keur
van fijn-geschikte herfstbloemen.
Ons gouden servies uit het
dressoir genomen mét het
gouden bestek uit de linkerla.
Zij in groot avondtoilet mét het
Grootkruislint van de Orde Emilio
Duarte van de Dominicaanse Re
publiek en de Commandeursplaque
van de Vierdaagse. De familieju
welen kwistig gestrooid over
borst, polsen en vingers. Over
grootmoeders diadeem in de grij
zende haren.
Ik in Lunzig gala-uniform mét
plaid en alle medailles van de
Thailandse Olifant tot het Nicara
guaanse Gordeldier, van Jenever-
kruis tot Kouseband en alle lek
kers dat daartussen ligt.
Jack en Jill, onze voetknechten
kuitbroek, witte kousen, paars-
fluwelen buis (gij kent dit wel)
om ons witgehandschoend,spijs en
drank toe te reiken.
Achtergrondmuziek door een
kwartet ujt het Concertgebouwor
kest. Zang van Anneke Grönloh.
Maar het wilde niet gelukken.
Ondanks alle voorzieningen was
het niet wat het tvezen moest.
Wél een diner, maar gala was en
bleef hopeloos zoek. Bij de mokka
en de grand marnier hebben wi)
gepeinsd ons suf gepeinsd, mag
ik wel zeggen waar de fout zat
Wij voelden dat het een kleine
omissie moest zijn, de verwaarlo
zing van een detail... ivij kónden
het niet vinden.
Totdat üw openbarende medede
ling verscheen. Dat was het dus,
wat ontbrak.
Gisteravond hebben wij het over
gedaan met X-soep.
Het is mij een eer en een genoe
gen U thans te kunnen mededelen
dat wij ons in een Perzisch paleis
iv aanden!
Het was niet alleen gala.
Het was super gala.
Super Soeper.
ELIAS
de moed gehad naar het lichaam te
klimmen, dat praktisch onbereikbaar
ligt opgebaard in het midden van een
zijrivier hoog op een rotsblok met
links en rechts aangespoelde planken.
Ook liggen daar verpletterde auto's en
verpulverde kippenhokken.
Korporaal Claudio Galli uit Milaan
was een van de eersten, die deze ver
bijsterende puinhoop heeft bereikt.
We spraken hem vannacht bij het
zoeklicht, dat door zijn peloton werd
bediend.
Deze 21-jarlge onderofficier van een
genieregiment vertelde, dat er ander
half uur na de ramp groot alarm was
geslagen. „Wij waren zeer snel ter
plaatse. Het was een vreselijke tocht.
Moeders met kinderen op de arm kwa
men ons tegemoet. Er iagen dode dieren
langs de weg, en later ook omgekomen
mensen wat ik nog nooit had gezien.
De stakkerds waren zo uit hun bed
gespoeld vreselijk. Ik zal er weken
lang niet van kunnen slapen".
Om zes uur vanmorgen konden de schijn
werpers worden gedoofd, die de hele
nacht blauwe bundels licht horizontaal
door een dunne mist over de kale woeste
nij hadden gesmeten. Gewapend met
schoppen sjokten de soldaten nog steeds
- achter elkaar, en zwijgend naar de
rotswand, waarlangs een nieuwe weg
moest worden aangelegd.
Wij liepen stroomopwaarts mee met de
onafzienbare file langs kapotgesla
gen gevels en over een spoorweg waar
onder zijrivieren zich voegen bij de
Piave. Even verder waren de rails als
krulspelden omhooggebogen. Vlak er
achter gaapte een afgrond. En daar
overheen was voor het eerst duidelijk
de dam te zien, waarover «tegen de 20
miljoen kubieke meter water was ge
stort vermengd met rotsblokken die
volg'ens ooggetuigen meer dan 40 me
ter omhoogkaatsten na het neerkomen.
Die verschrikkelijke lawine kwam als
het ware vanuit een opening in de zij
wand van deze vallei. De kolossale klont
rolde de brede bedding over en klotste
aan de overkant omhoog om daar tot
150 meter boven de begane grond hulzen
weg te plukken. Bij het terugvallen
splitste zich de stroom naar links en
naar rechts daardoor werden de dor
pen aan weerskanten van de dam ver
nietigd.
De zwaarste klap kreeg Langerone.
Op en rondom een vooruitstekende
punt, recht tegenover de enorme
trechter waaruit de vloed naar voren
werd gespoten, stonden enkele hon
derden huizen, dicht op en door
elkaar. Daarvan is er nu nog maar
een halve over. Verder bleef alleen
de kerktoren staan als een jam
merlijk uitroepteken.
We klommen erheen door een woestijn
van puin en stinkend slik (alle riolen
lagen natuurlijk open) en kregen toen
uitzicht op het meest lugubere land
schap, dat men zich kan voorstellen:
in een flauwe bocht lagen terrassen,
trapsgewijs omhoog. Maar deze plat
forms waren volkomen leeg, al was
nog duidelijk te zien, dat op vrijwel
elk ervan een woning heeft gestaan
Daartussendoor liepen opruimlngsploe-
gen in linie heen en weer: ze probeer
den hier en daar met mijndetectors
uit te vinden of onder de fundamen
ten nog kelders Intact waren, al dan
niet met overlevenden.
Boven het rampgebied cirkelen helicop
ters, die nu bij tientallen heen en weer
vliegen voor het vervoer van overleven
den, die naar hun bezittingen willen
zoeken. We zagen die mensen later
snikkend neervallen op herkende over
blijfselen vaak niet meer dan een
geblutste ketel of wat scherven tussen
de stenen. Anderen liepen volkomen
verdwaasd rond met starre ogen, die
nog steeds niet kunnen huilen.
„Tot verstikkens toe benauwt het pro
bleem van de woningnood de Neder
landse volksgemeenschap". Dit schrijft
mr. H. A. M. T. Kolfschoten, burge
meester van Den Haag en voorzitter
van de Vereniging van Nederlandse Ge
meenten in het jongste nummer van het
weekblad „De Nederlandse Gemeente".
In dit artikel wordt een dringend appel
gedaan op alle gemeentebesturen om
met de grootst mogelijke krachtsinspan
ning de grootst mogelijke medewerking
te verlenen aan de regeringsmaatregelen
die zijn voorgesteld in de onlangs ver
schenen nota betreffende het bouwbe
leid.
In deze oproep tot medewerking aan een
veelbelovende aanpak, herinnert de heer
Kolfschoten aan het adres, dat het be
stuur van de vereniging tot de regering
richtte, betreffende de heilzame wer
king, die zou kunnen uitgaan van een
zekere mate van decentralisatie van het
goedkeuringsbeleid, zowel met' betrek
king tot de woningbouw als op het ge
bied van andere gebouwen in de zgn.
welzijnssector.
Hij acht het verheugend, dat van dit
adres thans weerklank is te vinden
in de bouwnota. Met name in de ge
deelten, die zijn gewijd aan het goed
keuringsbeleid en aan de activering
van potentieel aanwezige bouwcapa
citeit, kan men „hoopverwekkende
regeringsvoornemens" aantreffen.
Bijzonder ingenomen is de vereniging
met het plan om via het systeem
van richtcontingenten een einde te
maken aan de onzekerheid, die inherent
was aan het stelsel van de jaarlijkse
toewijzingen.
Met betrekking tot het toekomstige ver
delingssysteem schrijft mr. Kolfschoten
dat het de vereniging enigszins heeft
teleurgesteld, dat het aspect van de
gemeentelijke invloed of gemeentelijke
inspraak bij de plaatselijke tenuitvoer
legging van het bouwbeleid in de stel
lingen omtrent het verdelingsbeleid min
der duidelijk tot uitdrukking komt.
Er dient een veel intensiever contact en
vooral een stelselmatiger vooroverleg
plaats te hebben tussen de plaatselijke
bestuurders en de hoofdingenieurs-
directeuren, die de gemeentebesturen
een redelijke kans moeten laten om de
plaatselijke omstandigheden en factoren
in hun beleid te betrekken
Een ander belangrijk onderdeel uit
het bedoelde adres van de vereniging
betreffende de decentralisatie van het
rijksgoedkeuringsbeleid, waarvoor de
minister blijkt open te staan, doch
waarover de bouwnota nog weinig
uitsluitsel geeft, is een betere plaatse-
Advertentie)
A I U" K/1 A AP
lijke afstemming van de bouwproduk-
tie op de behoefte.
Een laatste'punt geldt de -aangekondig
de weigering van rijksgoedkeuringen, ia-
dien hlflkt. dat er stedebouwkundige her.
lemmeringen bestaan of dat de eigen
dom Van de grond niet is geregeld. Op
dit punt zullen niet alleen de gemeen
ten, maar ook de provinciale besturen
en het rijk naar verbetering moeten
streven.
Het ware de vereniging dan ook liever
geweest, indien de regering op dit punt
had aangekondigd te zullen streven
naar een soepeler en slagvaardiger be
leid, dat o.a. tot uitdrukking zou moe
ten komen in minder bemoeizucht met
details en in snellere behandeling van
goedkeurings- en beroepsprocedures met
betrekking tot uitbreidingsplannen, ont
eigeningen en grondaankopen.
Volgens een Cubaanse ballingengroep in
Miami (V.S.) is premier Fidel Castro bereid
te onderhandelen over de vrijlating van ver
scheidene duizenden politieke gevangenen.
De buitenlandse artiesten die
vanavond op het „Grand Ga
la du Disque" te Schevenin-
gen zullen optreden, zijn gis
teren bijna allemaal op Schip
hol aangekomen.
Waren er voor sommige teenager
idolen soms wel eens wat bewon
deraars en bewonderaarsters naar
de luchthaven gekomen, verreweg
de meeste belangstelling trok wel
Mariene Dietrich, die uit Parijs
arriveerde. De „eeuwig jonge"
zangeres was gekleed in een beige
regenmantel met bijpassende re
genhoed en droeg hoge zwarte
laarzen tot de knieën. Het laatste
tot merkbare teleurstelling van
de honderden die haar op Schiphol
omringden en kennelijk een glimp
van de benen van de beroemde
diva hadden willen opvangen.
Voor een toevallige medereiziger
was Mariene Dietrich zelfs onher
kenbaar.
Ruim een kwartier had het leger
tje fotografen nodig om haar van
uit alle hoeken te vereeuwigen en
als Ce beroemde ster niet gezegd
had „houden jullie nu toch op, kin
deren", waren ze stellig nog lan
ger doorgegaan. De strenge blik
ken van gastheer Willem Duys
maakten echter spoedig een einde
aan het gefotografeer en zich door
een haag van mensen he-en wrin
gend, slaagde Mariene er in de
gereedstaande auto te bereiken.
TRINI LOPEZ
Belegerd door talrijke fotografen
was eerder op de dag ook de Ame
rikaanse zanger Trini Lopez, die
zijn collega Joey Dee op het
„Grand Gala" zal vervangen. Dee
liet op het laatste moment verstek
gaan en de in Amerika zeer po
pulaire Trini Lopez toonde zich I
bereid even uit Hollywood over te J
wippen teneinde vandaag en mor- J
gen in ons land te kutwen, optre-
tj den. 2
Andere sterren die ons land. via
Schiphol betraden èn daar soms de
nodige drukte veroorzaakten Wa
rén Êreddy Ajuinn en de Israëli
sche zangeres Ester Ofarim. De
meeste buitenlandse gasten zullen
zich alleen even laten zien en ho
ren op het platenfestijn in Sche-
veningen en morgenochtend reeds
vertrekken.
Mevrouw Jacqueline Kennedy, de
echtgenote van de Amerikaanse pre
sident, maakte met haar zuster
prinses Lee-Radzwill een vaartocht
aan boord van het luxe jacht
„Christina" van de Griekse reder
Aristoteles Onassis.
Op de foto laten mevrouw Kennedy
(links) en prinses Lee-Radzwill zich
door een gids bijzonderheden ver
tellen tijdens een bezoek aan de
Knossos-ruïnes q® het eiland Kreta.
De algemene vergadering der Ver
enigde Naties heeft gisteren met
106 tegen 1 stem (Zuid-Afrika)
een door Guinee ingediende reso
lutie aangenomen, waarin bij Zuid-
Afrika wordt aangedrongen het
woensdag in Pretoria tegen elf
personen begonnen anti-sabotage-
proces te staken en alle personen,
die in verband met hun verzet te
gen de apartheid gevangen worden
gehouden, geïnterneerd zijn of aan
beperkende voorschriften onder
worpen zijn, onvoorwaardelijk in
vrijheid te stellen.
In de resolutie wordt gezegd, dat dit
proces „onvermijdelijk zal leiden tot een
verdere verslechtering in de reeds explo
sieve situatie in Zuid-Afrika en de inter
nationale vrede en veiligheid verder zal
verstoren". Tevens veroordeelt zij Zuid-
Afrika voor het nalaten gehoor te geven
aan eerdere verzoeken der Verenigde
Naties om een einde te maken aan de
„onderdrukking" van tegenstanders der
apartheid.
(Advertentie)
(actieve kooldragées)
bij maag-en
ingewandsklachten.fi.25
Zijn stem motiverend, zei de Neder
landse afgevaardigde dr. L. A. M.
Lichtveld, dat zijn delegatie zich eer
der voor de speciale politieke com
missie van het uitbrengen van een
stem had onthouden, omdat zij meer
tijd nodig had voor overleg en in
structies. „Het Nederlandse stand
punt in het vraagstuk der apartheids
politiek is zeer goed bekend", aldus
dr. Lichtveld. „Wij veroordelen deze
politiek evenals haar toepassing en
zijn derhalve van den beginnen af aan
van gevoelen geweest, dat wij de al
gemene gedachten, weerspiegeld in
deze resolutie, zouden steunen, inzien
de dat dit proces een gevolg is van
de in Zuid-Afrika gevoerde apart
heidspolitiek".
„Elementaire menselijke rechten staan
op het spel", aldus de Nederlandse afge
vaardigde verder, „en de noodzaak van
inmenging uit menselijke overwegingen
gaat, naar het mijn delegatie toeschijnt,
in dit geval uit boven artikel 2 (par. 7)
van het handvest, zoals het geval was in
andere gevallen die in deze algemene
vergadering zijn behandeld".
(Dit artikel verbiedt inmenging in de
binnenlandse aangelegenheden van enig
V.N.-lid).
Het Wereldgebeuren
rgentinië heeft vandaag weer eens
een excuus om uitbundig feest te
vieren. Of er reden voor was, zal achter
af moeten blijken. Je weet dat nooit zo
goed in dit gebied. Vandaag wordt in
ieder geval de 29e Argentijnse president
ingehuldigd: dr. Arturo Umberto Illia,
een 63-jarige politicus, die alle facetten
van het politieke spelletje heeft leren
kennen gedurende de 33 jaar dat hij nu
al actief meespeelt.
President Illia is arts. In Zuid-Amenka
dat blijkbaar een aanbeveling voor
het presidentschap. President Duvalier
(Papa Doc) van Haïti en de pas afge
zette leider van Honduras, de heer Vi-
leda Morales, begonnen ook als huis
dokter. Misschien dat dokters een streep
je voor hebben op hun medekandidaten
voor de presidentiële stoel, omdat er in
de Zuidamerikaanse landen op politiek,
economisch en bestuurtechnisch gebied
gewoonlijk zo enorm veel valt te dok
teren. Wellicht ook behoeven zij minder
hard te vechten om het vertrouwen van
de bevolking te winnen.
Maar hoe het ook zij, Argentinië heeft
nu ook een dokter-president en dr. Illia
heeft al direct de diagnose gesteld. Erg
moeilijk was dat niet voor een kundig
man als hij, want de symptomen zijn
overduidelijk. Het land lijdt aan over
vermoeidheid, veroorzaakt door onrust
op alle fronten. Peronisten stoken elkaar
en de andere partijen op, werknemers
willen steeds hogere lonen, het leger
heeft onderling voortdurend ruzie en
denkt steeds te moeten ingrijpen, wan
neer de politici het te bont maken en
dat alles bij elkaar heeft een chaos ge
schapen, waarvoor dr. Illla slechts één
remedie weet: volstrekte rust.
ust is het toverwoord van Argen-
tinië's nieuwe president. Maar hij
bedoelt er allerminst mee, dat iedereen
nu maar op zijn lauweren moet gaan
rusten. Hij verstaat onder rust een toe
stand van evenwicht; evenwicht op po
litiek gebied, maar vooral ook in de
economie.
Snel op elkaar volgende regeringscrises
hebben de economie van Argentinië veel
schade toegebracht. De Argentijnse peso
staat als gevolg van de wanorde mo
menteel op zijn laagste peil (154,30 ten
opzichte van de dollar).
Dr. Illia heeft daarom de laatste tijd
veel goede woorden over zijn land ge
sproken voor de televisie en tegen bui
tenlandse journalisten. Onderwerp van
gesprek was steevast Argentinië als
investeringsland. De president doet zijn
uiterste best buitenlandse geldgevers
een hart onder de riem te steken. Hij
zal, zo heeft hij beloofd, Arentinië naar
een nieuwe voorspoedige toekomst lei
den en het buitenlandse kapitaal, dat
daarvoor hard nodig is, zal veilig zijn
in Argentijnse handen.
Het zijn woorden van dezelfde strek
king als een jaar geleden ongeveer ge
neraal Aramburu op Schiphol sprak.
Generaal Aramburu was op een good-
willreis naar West-Europa. Hij vroeg het
vertrouwen van de Europese zakenwe
reld en zijn garanties waren een nieuw
en stabiel bestuur. Nauwelijks was de
generaal echter weer thuis, of Argen
tinië was opnieuw in een chaos ge
dompeld.
President Illia wil het nu beter doen. Hij
is het althans vast van plan. Of het
hem zal lukken?
Hetproces in Pretoria, waarin o.m. de
negerleiders Nelson Mandela en Walter
Sisoeloe terechtstaan, is woensdag be-
gonen, doch werd daarop tot 29 oktober
a.s. verdaagd.
De Verenigde Staten hebben er gister
avond in toegestemd twee personen die
ervan worden verdacht voor de Sow-
jet-Unie te hebben gespioneerd uit te
wisselen voor twee Amerikanen die in
Rusland worden vastgehouden.
Eén van de twee Amerikanen die nu op
weg is naar de vrijheid, is de eerwaarde
Walter Ciszek, een Bijna onbekende
priester die sinds 1940 in Rusland ge
vangen wordt gehouden.
De andere Amerikaan is Marvin Ma-
kinen, 24, een Amerikaanse student,
die door de Russen in Kiev werd gear
resteerd in de zomer van 1961.
De twee Russische spionnen zijn Ivan
Egerov, 41, een functionaris bij de
Verenigde Naties en zijn vrouw,
Aleksandra.
(Advertentie)
Betere kleding bij
Nederland Kattenburg
sinds 1856
e eerste klippen op de door dr. Illia
uitgestippelde route naar rustiger
wateren, vormen de oliemaatschappijen.
De nieuwe president heeft namelijk in
zijn verkiezingsprogramma beloofd, dat
hij de door de vorige regering met de
oliemaatschappijen gesloten contracten
zou herzien. Er is toen door velen ge
dacht, dat de dokter met nationalisatie-
plannetjes rondliep, maar dat heeft hij
ten stelligste ontkend.
Het gaat alleen om een paar juridische
onvolkomenheden, verklaarde hij kort
geleden.
Uiteindelijk zal het er wel op neerko
men, dat Illia een wat groter deel van
de winst der maatschappijen in de Ar
gentijnse schatkist wil zien vloeien. Wat
dat betreft zal met de concerns wel te
praten zijn. Zodra dit achter de rug is
komen de andere economische proble
men. De industrialisatie dient naar de
mening van de president in een ver
sneld tempo te worden doorgevoerd. Het
geld daarvoor mag gerust uit het bui
tenland komen: „wij zijn voorstanders
van het particulier initiatief en het ka
pitaal kan zich bij ons vrij ontplooien
binnen het kader van de door de Argen
tijnse wet gestelde regels". Deze wetten
bidden de juiste garanties aan de kapi
taalverstrekkers, meent dr. Illia. Van
daar dat hij heeft geweigerd bijzondere
garanties te verstrekken, die in het
buitenland waren geëist, nadat dit door
minder prettige ervaringen een stuk
wijzer was geworden. Wat de handel
met het buitenland betreft, deze zal
eveneens dienen te worden vergroot.
Goede betrekkingen met de hele wereld
is voorlopig het meest nabije doel.
Wat die betrekkingen met het buiten
land aangaat, stelt dr. Illia zich
voor een strikt neutrale politiek te voe
ren, ook ten opzichte van de neutralis-
tische landen in Azië en Afrika. Hij wil
o.m. de banden met West-Duitsland
nauwer aanhalen West-Duitsland is
een rijk land en tegelijkertijd denkt
hij aan een verbetering van de verstand
houding met Oost-Duitsland, dat vroe
ger een handelsvertegenwoordiging in
Buenos Aires had, tot deze post wegens
politieke activiteiten door de Arentijnse
regering tot sluiten werd gedwongen.
Dan heeft dr. Illia natuurlijk het oog
gericht op de E.E.G. Zijn vader was een
Italiaan, die in 1895 zijn geboortestreek
aan het Comomeer verliet om naar Ar
gentinië te emigreren. Drie jaar later
liet deze Italiaanse emigrant zijn vrouw
en drie kinderen overkomen, waarna in
het nieuwe land nog 12 kinderen gebo
ren werden. President Illia voelt zich
door zijn afkomst nog steeds met Euro
pa verbonden en hij zou daarom graag
zien, dat een grotere samenwerking in
de toekomst mogelijk werd.
Ten aanzien van Amerika is zijn hou
ding precies dezelfde. Hij verschilt ech
ter op minstens één punt met president
Kennedy van mening. Dr. Illia zou graag
de betrekkingen tussen de Amerikaanse
landen en Cuba genormaliseerd willen
zien. Zoals pas bekend is geworden, zou
dezelfde wens leven bij de economen der
Oosteuropese landen. Misschien dat Illia
in de Organisatie van Amerikaanse Sta
ten deze zaak zal aansnijden en moge
lijk zien we hem dan nog wel eens in de
rol van bemiddelaar. De dokter heeft
blijkbaar ook wat Cuba betreft zijn ge-
Mr. E. M. J. A. Sassen, lid van de
commissie van de Europese ge
meenschap voor atoomenergie
heeft op de jaarvergadering van
het Verbond van Nederlandse
Werkgevers verklaard, dat Eura
tom onder het tweede vijfjaren
plan, dat dit jaar begon, 68 mil
joen gulden zal investeren in het
reactorcentrum Petten. Per eind
1967 verwacht men daar een Eura-
tom-personeel van 350 man.
Behalve de exploitatie van de aan Eura
tom overgedragen hogefluxreactor om
vat het programma voor Petten onder
meer: het onderzoek van vloeibare
splijtstoffen, speciaal voor de studie van
actieve circuits, de medewerking aan de
suspopreactor en de technische coördina
tie van de twee projecten voor hoge tem-
peratuurreactoren, waaraan Euratom
deelneemt.
Mr. Sassen, die sprak over het onder
werp „Euratom, een balans en een per
spectief", zei een antwoord te kunnen ge
ven op de vragen, die rijzen omtrent de
toekomstige verhouding aardgas-kern
energie in Nederland. Te veel gegevens
ontbreken nog, met name inzake het
aardgas. Omdat deze gegevens echter
nog ontbreken en gezien de vorderingen
en de specifieke voordelen van. de kern
energie, is het, aldus mr. Sassen, geens
zins bij voorbaat onwaarschijnlijk, dat
een gelijktijdige, zij het kwalitatief ver
schillende, inpassing van aardgas en
kernenergie in het Nederlandse energie
patroon mogelijk en aantrekkelijk zal
blijken.
Een eigen markt noemde mr. Sassen als
voorwaarde voor de ontwikkeling van
een Nederlandse kernindustrie. Daarbij
gaat het volgens hem om méér dan het
enkele aandeel van Nederland in de
kernenergetische wereldmarkt, waarvan
de juist begonnen expansie en het toe
komstperspectief uiterst belangrijk en
veelbelovend zijn.
Door haar zeer hoge eisen, zowel aan
de nieuwe als aan de conventionele
artikelen en materialen is de kern
energie een uitdaging aan de indus
trie. De bedrijven die deze uitdaging
aanvaarden, aldus mr. Sassen, blijven
aan de spits en veroveren zich reeds
nu een voorsprong voor toekomstige
ontwikkelingen en thans nog nauwe
lijks bekende maar straks courante
produkten.
Wij moeten ons voordeel doen, zo zei mr.
Sassen verder, met de geschiedenis van
landen, waar een tijdelijke overvloed aan
goud het initiatief voor lange tijd aan
tastte. „Denken wij ook aan de geschie
denis van de gloeikous en de gloeilamp".
De omzet van een markt hier en van
daag mag nimmer de enige vorm zijn
voor een op de toekomst gericht natio
naal beleid en ondernemingsbeleid. Een
dergelijk beleid kan niet anders dan re
kening houden met de gegevens, volgens
welke in de gemeenschap in 1980 een
vierde van alle elektriciteit zal worden
voortgebracht door kerncentrales met
een gezamenlijk vermogen van 40.000 m
we., dat is bijna tienmaal de nu in Ne
derland beschikbare capaciteit.
Kwantitatief kan dit volgens mr.
Sassen ook anders worden uitge
drukt: met de bouw van dit vermo
gen en van een aantal basisinstalla
ties en met de produktie van brand
stofelementen zal een bedrag ge
moeid zijn in de orde van grootte van
8 a 10 miljard dollar.
„Nederland heeft op het goede moment
de mogelijkheden weten te benutten van
kolen, olie en thans van aardgas". Het is
belangrijk thans ook het oog gericht te
houden op de kernenergie, want de fei
ten en de cijfers openen een belangrijk
perspectief voor de toekomstige balans
van de Nederlandse industrie, aldus mr.
Sassen.
DR. ARTURO UMBERTO ILLIA
....vader kwam van 't Comomeer....