DODENLIJSTEN AANGEPLAKT IN EEN ROUWEND BELLUNO SettnocoE Medewerken aan het nieuwe bouwbeleid HoogeHuys V.N. veroordelen fel Pretoria in proces Euratom zal 68 miljoen investeren in Petten Wrakhout van vernielde dorpen ligt huizenhoog langs de rivier Veel telegrammen zijn onbestelbaar, want de adressen bestaan niet meer Enthousiast welkom voor MARLENE Ook Nederland steunt resolutie Menselijke rechten staan op speF A Nieuwe weg Ru UITWISSELING VAN SPIONNEN De Intocht wèg verstopping Langerone „DE NEDERLANDSE GEMEENTE": Dringend appel op gemeentebesturen Hoopverwekkend Teleurgesteld Contact levensverzekering schadeverzekering Verbetering Nederlands oordeel Illia's medicijn Verdaagd MR. SASSEN TOT WERKGEVERS Oog richten op de kernenergie Eigen markt ZATERDAG 12 OKTOBER 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT S wm (Van onze speciale verslaggever Hans van der Werf). BELLUNO, vrijdagavond. Op het postkantoor van deze noorditaliaan- se provinciehoofdstad in het rampgebied liggen stapels telegrammen uit alle delen van de wereld ook Nederland. Ze zijn van Italiaanse arbeiders, die ver van huis werkend willen weten of hun familie leden de catastrofe hebben overleefd en hoe. Maar niemand kan al deze boodschappen bezorgen. De adressen bestaan niet meer. Vandaag werden hier de eerste dodenlijsten opgehangen aan het politiebureau. Honderden mannen en vrouwen stonden uren in de rij om na te gaan of er bekenden van hen bij zouden zijn. En dat was vaak het geval. Intussen beieren overal de klokken. Maar niet alleen deze streek rouwt. In heel Italië zijn theaters en bioscopen geslo ten. Vanuit alle windstreken reizen thans ook familieleden hierheen. In Ve netië arriveerde een moeder die had gehoord, dat haar beide zoons met hun gezinnen waren omgekomen. Ze kwam alleen en liep enkele uren later de lange weg van Belluno naar Langerone. Nor maal verkeer is niet meer mogelijk. Honderden mensen struikelen langs elkaar heen over rotsblokken én langs afgebrokkelde oevers. Deze intocht was begonnen bij de eerste schemering vanmorgen. Eindeloze co lonnes militairen trokken het rampge bied binnen om er te beginnen aan een gigantische maar bijzonder lugubere opruiming. Intussen heeft nog niemand (Advertentie) Ook goed voor bejaarden en in hardnekkige gevallen dragees herstellen uw natuurlijke stofwisseling PRODUCI De hoge gasten uit Nederland zijn in Perzië luisterrijk ont vangen. En ook het program ma voor de komende dagen vermeldt weer tal van grootse ontvangsten en feestelijke diners. Wij in Nederland volgen de gebeurtenissen met belang stelling. En we denken stie kem: „Ik zou best eens zo'n galadiner willen meemaken..." Enfin, dat gaat natuurlijk niet. Maar er is één troost. Wij we ten dat wij ook thuis vorstelijk kunnen dineren, door onze maaltijden te beginnen met een bordje verrukkelijke... soep! (Advertentie in velr bladen Dank, X-soep.' Gij zijt mijn vrouw en mij van grote dienst geiveest. Uiv raad hebben ivij opgevolgd en wij hebben er grote baat bij ge vonden. Dat mag dan ook ivel eens openlijk in de krant. Wie goed doet moet goed ontmoeten. Wij hebben het niet eens stiekem gedacht. Wij hebben het openlijk uitgesproken voor elkaar en voor ieder die het horen wilde: „wij zouden best eens zo'n gala-diner willen meemaken..." Wij hebben ons best gedaan. Wij hebben palmen in de eethoek van ons keukentje gezet. Wij hebben de tafel bedekt met het fijnste kleed uit onze linnenkast. En haar vervolgens gesierd met een keur van fijn-geschikte herfstbloemen. Ons gouden servies uit het dressoir genomen mét het gouden bestek uit de linkerla. Zij in groot avondtoilet mét het Grootkruislint van de Orde Emilio Duarte van de Dominicaanse Re publiek en de Commandeursplaque van de Vierdaagse. De familieju welen kwistig gestrooid over borst, polsen en vingers. Over grootmoeders diadeem in de grij zende haren. Ik in Lunzig gala-uniform mét plaid en alle medailles van de Thailandse Olifant tot het Nicara guaanse Gordeldier, van Jenever- kruis tot Kouseband en alle lek kers dat daartussen ligt. Jack en Jill, onze voetknechten kuitbroek, witte kousen, paars- fluwelen buis (gij kent dit wel) om ons witgehandschoend,spijs en drank toe te reiken. Achtergrondmuziek door een kwartet ujt het Concertgebouwor kest. Zang van Anneke Grönloh. Maar het wilde niet gelukken. Ondanks alle voorzieningen was het niet wat het tvezen moest. Wél een diner, maar gala was en bleef hopeloos zoek. Bij de mokka en de grand marnier hebben wi) gepeinsd ons suf gepeinsd, mag ik wel zeggen waar de fout zat Wij voelden dat het een kleine omissie moest zijn, de verwaarlo zing van een detail... ivij kónden het niet vinden. Totdat üw openbarende medede ling verscheen. Dat was het dus, wat ontbrak. Gisteravond hebben wij het over gedaan met X-soep. Het is mij een eer en een genoe gen U thans te kunnen mededelen dat wij ons in een Perzisch paleis iv aanden! Het was niet alleen gala. Het was super gala. Super Soeper. ELIAS de moed gehad naar het lichaam te klimmen, dat praktisch onbereikbaar ligt opgebaard in het midden van een zijrivier hoog op een rotsblok met links en rechts aangespoelde planken. Ook liggen daar verpletterde auto's en verpulverde kippenhokken. Korporaal Claudio Galli uit Milaan was een van de eersten, die deze ver bijsterende puinhoop heeft bereikt. We spraken hem vannacht bij het zoeklicht, dat door zijn peloton werd bediend. Deze 21-jarlge onderofficier van een genieregiment vertelde, dat er ander half uur na de ramp groot alarm was geslagen. „Wij waren zeer snel ter plaatse. Het was een vreselijke tocht. Moeders met kinderen op de arm kwa men ons tegemoet. Er iagen dode dieren langs de weg, en later ook omgekomen mensen wat ik nog nooit had gezien. De stakkerds waren zo uit hun bed gespoeld vreselijk. Ik zal er weken lang niet van kunnen slapen". Om zes uur vanmorgen konden de schijn werpers worden gedoofd, die de hele nacht blauwe bundels licht horizontaal door een dunne mist over de kale woeste nij hadden gesmeten. Gewapend met schoppen sjokten de soldaten nog steeds - achter elkaar, en zwijgend naar de rotswand, waarlangs een nieuwe weg moest worden aangelegd. Wij liepen stroomopwaarts mee met de onafzienbare file langs kapotgesla gen gevels en over een spoorweg waar onder zijrivieren zich voegen bij de Piave. Even verder waren de rails als krulspelden omhooggebogen. Vlak er achter gaapte een afgrond. En daar overheen was voor het eerst duidelijk de dam te zien, waarover «tegen de 20 miljoen kubieke meter water was ge stort vermengd met rotsblokken die volg'ens ooggetuigen meer dan 40 me ter omhoogkaatsten na het neerkomen. Die verschrikkelijke lawine kwam als het ware vanuit een opening in de zij wand van deze vallei. De kolossale klont rolde de brede bedding over en klotste aan de overkant omhoog om daar tot 150 meter boven de begane grond hulzen weg te plukken. Bij het terugvallen splitste zich de stroom naar links en naar rechts daardoor werden de dor pen aan weerskanten van de dam ver nietigd. De zwaarste klap kreeg Langerone. Op en rondom een vooruitstekende punt, recht tegenover de enorme trechter waaruit de vloed naar voren werd gespoten, stonden enkele hon derden huizen, dicht op en door elkaar. Daarvan is er nu nog maar een halve over. Verder bleef alleen de kerktoren staan als een jam merlijk uitroepteken. We klommen erheen door een woestijn van puin en stinkend slik (alle riolen lagen natuurlijk open) en kregen toen uitzicht op het meest lugubere land schap, dat men zich kan voorstellen: in een flauwe bocht lagen terrassen, trapsgewijs omhoog. Maar deze plat forms waren volkomen leeg, al was nog duidelijk te zien, dat op vrijwel elk ervan een woning heeft gestaan Daartussendoor liepen opruimlngsploe- gen in linie heen en weer: ze probeer den hier en daar met mijndetectors uit te vinden of onder de fundamen ten nog kelders Intact waren, al dan niet met overlevenden. Boven het rampgebied cirkelen helicop ters, die nu bij tientallen heen en weer vliegen voor het vervoer van overleven den, die naar hun bezittingen willen zoeken. We zagen die mensen later snikkend neervallen op herkende over blijfselen vaak niet meer dan een geblutste ketel of wat scherven tussen de stenen. Anderen liepen volkomen verdwaasd rond met starre ogen, die nog steeds niet kunnen huilen. „Tot verstikkens toe benauwt het pro bleem van de woningnood de Neder landse volksgemeenschap". Dit schrijft mr. H. A. M. T. Kolfschoten, burge meester van Den Haag en voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Ge meenten in het jongste nummer van het weekblad „De Nederlandse Gemeente". In dit artikel wordt een dringend appel gedaan op alle gemeentebesturen om met de grootst mogelijke krachtsinspan ning de grootst mogelijke medewerking te verlenen aan de regeringsmaatregelen die zijn voorgesteld in de onlangs ver schenen nota betreffende het bouwbe leid. In deze oproep tot medewerking aan een veelbelovende aanpak, herinnert de heer Kolfschoten aan het adres, dat het be stuur van de vereniging tot de regering richtte, betreffende de heilzame wer king, die zou kunnen uitgaan van een zekere mate van decentralisatie van het goedkeuringsbeleid, zowel met' betrek king tot de woningbouw als op het ge bied van andere gebouwen in de zgn. welzijnssector. Hij acht het verheugend, dat van dit adres thans weerklank is te vinden in de bouwnota. Met name in de ge deelten, die zijn gewijd aan het goed keuringsbeleid en aan de activering van potentieel aanwezige bouwcapa citeit, kan men „hoopverwekkende regeringsvoornemens" aantreffen. Bijzonder ingenomen is de vereniging met het plan om via het systeem van richtcontingenten een einde te maken aan de onzekerheid, die inherent was aan het stelsel van de jaarlijkse toewijzingen. Met betrekking tot het toekomstige ver delingssysteem schrijft mr. Kolfschoten dat het de vereniging enigszins heeft teleurgesteld, dat het aspect van de gemeentelijke invloed of gemeentelijke inspraak bij de plaatselijke tenuitvoer legging van het bouwbeleid in de stel lingen omtrent het verdelingsbeleid min der duidelijk tot uitdrukking komt. Er dient een veel intensiever contact en vooral een stelselmatiger vooroverleg plaats te hebben tussen de plaatselijke bestuurders en de hoofdingenieurs- directeuren, die de gemeentebesturen een redelijke kans moeten laten om de plaatselijke omstandigheden en factoren in hun beleid te betrekken Een ander belangrijk onderdeel uit het bedoelde adres van de vereniging betreffende de decentralisatie van het rijksgoedkeuringsbeleid, waarvoor de minister blijkt open te staan, doch waarover de bouwnota nog weinig uitsluitsel geeft, is een betere plaatse- Advertentie) A I U" K/1 A AP lijke afstemming van de bouwproduk- tie op de behoefte. Een laatste'punt geldt de -aangekondig de weigering van rijksgoedkeuringen, ia- dien hlflkt. dat er stedebouwkundige her. lemmeringen bestaan of dat de eigen dom Van de grond niet is geregeld. Op dit punt zullen niet alleen de gemeen ten, maar ook de provinciale besturen en het rijk naar verbetering moeten streven. Het ware de vereniging dan ook liever geweest, indien de regering op dit punt had aangekondigd te zullen streven naar een soepeler en slagvaardiger be leid, dat o.a. tot uitdrukking zou moe ten komen in minder bemoeizucht met details en in snellere behandeling van goedkeurings- en beroepsprocedures met betrekking tot uitbreidingsplannen, ont eigeningen en grondaankopen. Volgens een Cubaanse ballingengroep in Miami (V.S.) is premier Fidel Castro bereid te onderhandelen over de vrijlating van ver scheidene duizenden politieke gevangenen. De buitenlandse artiesten die vanavond op het „Grand Ga la du Disque" te Schevenin- gen zullen optreden, zijn gis teren bijna allemaal op Schip hol aangekomen. Waren er voor sommige teenager idolen soms wel eens wat bewon deraars en bewonderaarsters naar de luchthaven gekomen, verreweg de meeste belangstelling trok wel Mariene Dietrich, die uit Parijs arriveerde. De „eeuwig jonge" zangeres was gekleed in een beige regenmantel met bijpassende re genhoed en droeg hoge zwarte laarzen tot de knieën. Het laatste tot merkbare teleurstelling van de honderden die haar op Schiphol omringden en kennelijk een glimp van de benen van de beroemde diva hadden willen opvangen. Voor een toevallige medereiziger was Mariene Dietrich zelfs onher kenbaar. Ruim een kwartier had het leger tje fotografen nodig om haar van uit alle hoeken te vereeuwigen en als Ce beroemde ster niet gezegd had „houden jullie nu toch op, kin deren", waren ze stellig nog lan ger doorgegaan. De strenge blik ken van gastheer Willem Duys maakten echter spoedig een einde aan het gefotografeer en zich door een haag van mensen he-en wrin gend, slaagde Mariene er in de gereedstaande auto te bereiken. TRINI LOPEZ Belegerd door talrijke fotografen was eerder op de dag ook de Ame rikaanse zanger Trini Lopez, die zijn collega Joey Dee op het „Grand Gala" zal vervangen. Dee liet op het laatste moment verstek gaan en de in Amerika zeer po pulaire Trini Lopez toonde zich I bereid even uit Hollywood over te J wippen teneinde vandaag en mor- J gen in ons land te kutwen, optre- tj den. 2 Andere sterren die ons land. via Schiphol betraden èn daar soms de nodige drukte veroorzaakten Wa rén Êreddy Ajuinn en de Israëli sche zangeres Ester Ofarim. De meeste buitenlandse gasten zullen zich alleen even laten zien en ho ren op het platenfestijn in Sche- veningen en morgenochtend reeds vertrekken. Mevrouw Jacqueline Kennedy, de echtgenote van de Amerikaanse pre sident, maakte met haar zuster prinses Lee-Radzwill een vaartocht aan boord van het luxe jacht „Christina" van de Griekse reder Aristoteles Onassis. Op de foto laten mevrouw Kennedy (links) en prinses Lee-Radzwill zich door een gids bijzonderheden ver tellen tijdens een bezoek aan de Knossos-ruïnes q® het eiland Kreta. De algemene vergadering der Ver enigde Naties heeft gisteren met 106 tegen 1 stem (Zuid-Afrika) een door Guinee ingediende reso lutie aangenomen, waarin bij Zuid- Afrika wordt aangedrongen het woensdag in Pretoria tegen elf personen begonnen anti-sabotage- proces te staken en alle personen, die in verband met hun verzet te gen de apartheid gevangen worden gehouden, geïnterneerd zijn of aan beperkende voorschriften onder worpen zijn, onvoorwaardelijk in vrijheid te stellen. In de resolutie wordt gezegd, dat dit proces „onvermijdelijk zal leiden tot een verdere verslechtering in de reeds explo sieve situatie in Zuid-Afrika en de inter nationale vrede en veiligheid verder zal verstoren". Tevens veroordeelt zij Zuid- Afrika voor het nalaten gehoor te geven aan eerdere verzoeken der Verenigde Naties om een einde te maken aan de „onderdrukking" van tegenstanders der apartheid. (Advertentie) (actieve kooldragées) bij maag-en ingewandsklachten.fi.25 Zijn stem motiverend, zei de Neder landse afgevaardigde dr. L. A. M. Lichtveld, dat zijn delegatie zich eer der voor de speciale politieke com missie van het uitbrengen van een stem had onthouden, omdat zij meer tijd nodig had voor overleg en in structies. „Het Nederlandse stand punt in het vraagstuk der apartheids politiek is zeer goed bekend", aldus dr. Lichtveld. „Wij veroordelen deze politiek evenals haar toepassing en zijn derhalve van den beginnen af aan van gevoelen geweest, dat wij de al gemene gedachten, weerspiegeld in deze resolutie, zouden steunen, inzien de dat dit proces een gevolg is van de in Zuid-Afrika gevoerde apart heidspolitiek". „Elementaire menselijke rechten staan op het spel", aldus de Nederlandse afge vaardigde verder, „en de noodzaak van inmenging uit menselijke overwegingen gaat, naar het mijn delegatie toeschijnt, in dit geval uit boven artikel 2 (par. 7) van het handvest, zoals het geval was in andere gevallen die in deze algemene vergadering zijn behandeld". (Dit artikel verbiedt inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van enig V.N.-lid). Het Wereldgebeuren rgentinië heeft vandaag weer eens een excuus om uitbundig feest te vieren. Of er reden voor was, zal achter af moeten blijken. Je weet dat nooit zo goed in dit gebied. Vandaag wordt in ieder geval de 29e Argentijnse president ingehuldigd: dr. Arturo Umberto Illia, een 63-jarige politicus, die alle facetten van het politieke spelletje heeft leren kennen gedurende de 33 jaar dat hij nu al actief meespeelt. President Illia is arts. In Zuid-Amenka dat blijkbaar een aanbeveling voor het presidentschap. President Duvalier (Papa Doc) van Haïti en de pas afge zette leider van Honduras, de heer Vi- leda Morales, begonnen ook als huis dokter. Misschien dat dokters een streep je voor hebben op hun medekandidaten voor de presidentiële stoel, omdat er in de Zuidamerikaanse landen op politiek, economisch en bestuurtechnisch gebied gewoonlijk zo enorm veel valt te dok teren. Wellicht ook behoeven zij minder hard te vechten om het vertrouwen van de bevolking te winnen. Maar hoe het ook zij, Argentinië heeft nu ook een dokter-president en dr. Illia heeft al direct de diagnose gesteld. Erg moeilijk was dat niet voor een kundig man als hij, want de symptomen zijn overduidelijk. Het land lijdt aan over vermoeidheid, veroorzaakt door onrust op alle fronten. Peronisten stoken elkaar en de andere partijen op, werknemers willen steeds hogere lonen, het leger heeft onderling voortdurend ruzie en denkt steeds te moeten ingrijpen, wan neer de politici het te bont maken en dat alles bij elkaar heeft een chaos ge schapen, waarvoor dr. Illla slechts één remedie weet: volstrekte rust. ust is het toverwoord van Argen- tinië's nieuwe president. Maar hij bedoelt er allerminst mee, dat iedereen nu maar op zijn lauweren moet gaan rusten. Hij verstaat onder rust een toe stand van evenwicht; evenwicht op po litiek gebied, maar vooral ook in de economie. Snel op elkaar volgende regeringscrises hebben de economie van Argentinië veel schade toegebracht. De Argentijnse peso staat als gevolg van de wanorde mo menteel op zijn laagste peil (154,30 ten opzichte van de dollar). Dr. Illia heeft daarom de laatste tijd veel goede woorden over zijn land ge sproken voor de televisie en tegen bui tenlandse journalisten. Onderwerp van gesprek was steevast Argentinië als investeringsland. De president doet zijn uiterste best buitenlandse geldgevers een hart onder de riem te steken. Hij zal, zo heeft hij beloofd, Arentinië naar een nieuwe voorspoedige toekomst lei den en het buitenlandse kapitaal, dat daarvoor hard nodig is, zal veilig zijn in Argentijnse handen. Het zijn woorden van dezelfde strek king als een jaar geleden ongeveer ge neraal Aramburu op Schiphol sprak. Generaal Aramburu was op een good- willreis naar West-Europa. Hij vroeg het vertrouwen van de Europese zakenwe reld en zijn garanties waren een nieuw en stabiel bestuur. Nauwelijks was de generaal echter weer thuis, of Argen tinië was opnieuw in een chaos ge dompeld. President Illia wil het nu beter doen. Hij is het althans vast van plan. Of het hem zal lukken? Hetproces in Pretoria, waarin o.m. de negerleiders Nelson Mandela en Walter Sisoeloe terechtstaan, is woensdag be- gonen, doch werd daarop tot 29 oktober a.s. verdaagd. De Verenigde Staten hebben er gister avond in toegestemd twee personen die ervan worden verdacht voor de Sow- jet-Unie te hebben gespioneerd uit te wisselen voor twee Amerikanen die in Rusland worden vastgehouden. Eén van de twee Amerikanen die nu op weg is naar de vrijheid, is de eerwaarde Walter Ciszek, een Bijna onbekende priester die sinds 1940 in Rusland ge vangen wordt gehouden. De andere Amerikaan is Marvin Ma- kinen, 24, een Amerikaanse student, die door de Russen in Kiev werd gear resteerd in de zomer van 1961. De twee Russische spionnen zijn Ivan Egerov, 41, een functionaris bij de Verenigde Naties en zijn vrouw, Aleksandra. (Advertentie) Betere kleding bij Nederland Kattenburg sinds 1856 e eerste klippen op de door dr. Illia uitgestippelde route naar rustiger wateren, vormen de oliemaatschappijen. De nieuwe president heeft namelijk in zijn verkiezingsprogramma beloofd, dat hij de door de vorige regering met de oliemaatschappijen gesloten contracten zou herzien. Er is toen door velen ge dacht, dat de dokter met nationalisatie- plannetjes rondliep, maar dat heeft hij ten stelligste ontkend. Het gaat alleen om een paar juridische onvolkomenheden, verklaarde hij kort geleden. Uiteindelijk zal het er wel op neerko men, dat Illia een wat groter deel van de winst der maatschappijen in de Ar gentijnse schatkist wil zien vloeien. Wat dat betreft zal met de concerns wel te praten zijn. Zodra dit achter de rug is komen de andere economische proble men. De industrialisatie dient naar de mening van de president in een ver sneld tempo te worden doorgevoerd. Het geld daarvoor mag gerust uit het bui tenland komen: „wij zijn voorstanders van het particulier initiatief en het ka pitaal kan zich bij ons vrij ontplooien binnen het kader van de door de Argen tijnse wet gestelde regels". Deze wetten bidden de juiste garanties aan de kapi taalverstrekkers, meent dr. Illia. Van daar dat hij heeft geweigerd bijzondere garanties te verstrekken, die in het buitenland waren geëist, nadat dit door minder prettige ervaringen een stuk wijzer was geworden. Wat de handel met het buitenland betreft, deze zal eveneens dienen te worden vergroot. Goede betrekkingen met de hele wereld is voorlopig het meest nabije doel. Wat die betrekkingen met het buiten land aangaat, stelt dr. Illia zich voor een strikt neutrale politiek te voe ren, ook ten opzichte van de neutralis- tische landen in Azië en Afrika. Hij wil o.m. de banden met West-Duitsland nauwer aanhalen West-Duitsland is een rijk land en tegelijkertijd denkt hij aan een verbetering van de verstand houding met Oost-Duitsland, dat vroe ger een handelsvertegenwoordiging in Buenos Aires had, tot deze post wegens politieke activiteiten door de Arentijnse regering tot sluiten werd gedwongen. Dan heeft dr. Illia natuurlijk het oog gericht op de E.E.G. Zijn vader was een Italiaan, die in 1895 zijn geboortestreek aan het Comomeer verliet om naar Ar gentinië te emigreren. Drie jaar later liet deze Italiaanse emigrant zijn vrouw en drie kinderen overkomen, waarna in het nieuwe land nog 12 kinderen gebo ren werden. President Illia voelt zich door zijn afkomst nog steeds met Euro pa verbonden en hij zou daarom graag zien, dat een grotere samenwerking in de toekomst mogelijk werd. Ten aanzien van Amerika is zijn hou ding precies dezelfde. Hij verschilt ech ter op minstens één punt met president Kennedy van mening. Dr. Illia zou graag de betrekkingen tussen de Amerikaanse landen en Cuba genormaliseerd willen zien. Zoals pas bekend is geworden, zou dezelfde wens leven bij de economen der Oosteuropese landen. Misschien dat Illia in de Organisatie van Amerikaanse Sta ten deze zaak zal aansnijden en moge lijk zien we hem dan nog wel eens in de rol van bemiddelaar. De dokter heeft blijkbaar ook wat Cuba betreft zijn ge- Mr. E. M. J. A. Sassen, lid van de commissie van de Europese ge meenschap voor atoomenergie heeft op de jaarvergadering van het Verbond van Nederlandse Werkgevers verklaard, dat Eura tom onder het tweede vijfjaren plan, dat dit jaar begon, 68 mil joen gulden zal investeren in het reactorcentrum Petten. Per eind 1967 verwacht men daar een Eura- tom-personeel van 350 man. Behalve de exploitatie van de aan Eura tom overgedragen hogefluxreactor om vat het programma voor Petten onder meer: het onderzoek van vloeibare splijtstoffen, speciaal voor de studie van actieve circuits, de medewerking aan de suspopreactor en de technische coördina tie van de twee projecten voor hoge tem- peratuurreactoren, waaraan Euratom deelneemt. Mr. Sassen, die sprak over het onder werp „Euratom, een balans en een per spectief", zei een antwoord te kunnen ge ven op de vragen, die rijzen omtrent de toekomstige verhouding aardgas-kern energie in Nederland. Te veel gegevens ontbreken nog, met name inzake het aardgas. Omdat deze gegevens echter nog ontbreken en gezien de vorderingen en de specifieke voordelen van. de kern energie, is het, aldus mr. Sassen, geens zins bij voorbaat onwaarschijnlijk, dat een gelijktijdige, zij het kwalitatief ver schillende, inpassing van aardgas en kernenergie in het Nederlandse energie patroon mogelijk en aantrekkelijk zal blijken. Een eigen markt noemde mr. Sassen als voorwaarde voor de ontwikkeling van een Nederlandse kernindustrie. Daarbij gaat het volgens hem om méér dan het enkele aandeel van Nederland in de kernenergetische wereldmarkt, waarvan de juist begonnen expansie en het toe komstperspectief uiterst belangrijk en veelbelovend zijn. Door haar zeer hoge eisen, zowel aan de nieuwe als aan de conventionele artikelen en materialen is de kern energie een uitdaging aan de indus trie. De bedrijven die deze uitdaging aanvaarden, aldus mr. Sassen, blijven aan de spits en veroveren zich reeds nu een voorsprong voor toekomstige ontwikkelingen en thans nog nauwe lijks bekende maar straks courante produkten. Wij moeten ons voordeel doen, zo zei mr. Sassen verder, met de geschiedenis van landen, waar een tijdelijke overvloed aan goud het initiatief voor lange tijd aan tastte. „Denken wij ook aan de geschie denis van de gloeikous en de gloeilamp". De omzet van een markt hier en van daag mag nimmer de enige vorm zijn voor een op de toekomst gericht natio naal beleid en ondernemingsbeleid. Een dergelijk beleid kan niet anders dan re kening houden met de gegevens, volgens welke in de gemeenschap in 1980 een vierde van alle elektriciteit zal worden voortgebracht door kerncentrales met een gezamenlijk vermogen van 40.000 m we., dat is bijna tienmaal de nu in Ne derland beschikbare capaciteit. Kwantitatief kan dit volgens mr. Sassen ook anders worden uitge drukt: met de bouw van dit vermo gen en van een aantal basisinstalla ties en met de produktie van brand stofelementen zal een bedrag ge moeid zijn in de orde van grootte van 8 a 10 miljard dollar. „Nederland heeft op het goede moment de mogelijkheden weten te benutten van kolen, olie en thans van aardgas". Het is belangrijk thans ook het oog gericht te houden op de kernenergie, want de fei ten en de cijfers openen een belangrijk perspectief voor de toekomstige balans van de Nederlandse industrie, aldus mr. Sassen. DR. ARTURO UMBERTO ILLIA ....vader kwam van 't Comomeer....

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 3