Varende gemeente: voor schippers thuishaven KERKELIJKE ZORG VANAF DE WAL KERKEN EN HUN VERLEDEN NIEUWS VAN DE BINNENVAART KENT GEEN RUST e soort Eigendomsrecht Ingrijpende hervormingen aan de orde op conciliezittingen Gewoon tanken wordt ouderwets!" Vrijwilligers n stap vóór! Anders BP steeds Zaterdag 28 september 1963 Wie modern tankt, heeft de keus uit 5 soorten benzine. En dat moet ook! Want iedereen rijdt verschillend, en bij elke auto zijn de rij-omstandigheden anders. Geef Uw auto 'individuele voe ding'. dat is töp-kracht bij het j zuinigste verbruik! Overtuig U zélf; kies uit: I BP normaal, BP Mix 25, 50 of 75, I BP super. De Super-Mix pompen zijn zeer speciale pompen. Vraag adressenboekje (per brief kaart) aan BP, Frederiksplein 42, Amsterdam. rXXXXXXXXXTr"T"IXX»XX"rTXXXXXTXXXXXXXXXX"I*****»XXXXIXXXXXXXXXXXXXXXXXX Jes. 43 1: „Maar nu, zo zegt de He- re, uw Schepper, o, Jacob, en uw For meerder, o, Israël, Ik heb U bij uw naam geroepen, gij zijt van Mij". Onze naam, dat is toch wel iets eigens, iets wat toch wel heel speciaal bij óns behoort. Iemand die je naam noemt, kent je, ivü je ook kennen. Een van de ergste dingen is wel: niet meer bij onze naam te worden genoemd, als een nummer te worden behandeld. Onze naam is ook een kenteken, waardoor we onderscheiden worden van anderen. Als onze naam geroepen wordt betekent dat: U bedoel ik. Nu niet die anderen, maar V. „Ik heb U bij uw naam geroepen, gij zijt van Mij". Dat is een boodschap die Gods profeet allereerst moest brengen aan Israël, maar via Israël aan de gemeente, die uit Israël is voortgekomen. En bij de doop worden we wel heel persoonlijk bij onze naam ge roepen. Bij de doop wordt heel persoonlijk door God tegen ons ge zegd: jij bent van Mij. En Hij laat daaraan voorafgaan: Ik ben uw Schepper, uw Formeerder. God laat een eigendomsrecht op ons gelden. Hij heeft ons geschapen, geformeerd. Zoals een beeld houwer iets kan formeren en er zijn hart, zijn hele ziel in kan leg gen, zo heeft God, om zo te zeggen, toen Hij de mens s'chiep, er Zijn ziel in gelegd. In Genesis lezen we: God schiep de mens naar Zijn beeld. Hij legde er iets van zichzelf in. Ja, Gods grote vijand wist wel wat hij deed, toen hij zijn vernietigingspoging juist richtte op de méns. Maar God had die mens zó lief, zó had Hij er Zijn hele ziel ingelegd, dat Hij het er niet kón bij laten zitten en alles op alles gezet heeft om ons weer te maken tot wat Hij had bedoeld. In Christus heeft Hij er alles voor over gehad. Daarom blijft Gods eigendomsrecht op ons gelden. Hij roept ons heel persoonlijk bij onze naam en zegt: je bent van Mij. Dat ge beurt in heel bijzondere mate bij onze doop. En hij wacht op het antwoord, dat we ook heel persoonlijk moeten geven. Hij wacht op onze belijdenis, waarin wij antwoord geven op onze doop: Ja Heer, ik wil van niemand anders dan van U zijn. Ik dank U, dat ik van U mag zijn! KATTENDIJKE, P. STOK. In Zeeland ligt de situatie iets an ders. De Zeeuwse havens worden door de binnenschepen wél veel, maar altijd slechts voor korte duur aan gedaan. De Zeeuwse kerken hebben dan ook geen eigen schippersgemeen- te en alleen de Gereformeerde Ker ken kennen een eigen schipperspredï- kant, die daarbij een walgemeente heeft: ds. A. J. L. Hoogkamer (33) uit Wemeldinge. Twee dagen in de week gaat hij naar de schepen in Wemeldinge en in Ter- neuzen. „Als ik van de veerboot in Terneuzen kom, begin ik meteen met kijken: liggen er bij de sluis, dan ga ik daar eerst heen en zo de hele wal kant af. Je komt vaak aan boord en dan zeggen ze: „U bent de eerste do minee, die we aan boord hebben sinds we drie jaar geleden trouw den". Ik heb een lijst met namen van schepen, waarop gereformeerden varen. De lijst komt van de „Agkos" uit Rotterdam. Want het gaat er in de eerste plaats om de mensen enigs- Schepen in een van de sluizen te Hansweert op doorreis naar een andere haven: schippers kennen geen rust. (Foto P.Z.C.) „Het gaat er om de kerk vast te hou den en te bewaren, ook om evange lisatie te bedrijven. De meeste schip pers weten dat ik kom, en als ze me niet kennen, maak ik mij bekend. Een heel enkele keer is men wat vijandig. Dat heeft dan vaak een achtergrond. Je probeert ze dan tot de goede over tuiging te brengen, tot het inzicht, dat ze niet naar de mensen moeten kijken als ze de kerk willen zien, maar naar Christus. Je hoopt dan, dat er van die gesprekken iets blijft han gen". Overigens noemt ds. Hoogkamer het werk, dat hij onder de schippers doet maar een „klein filiaaltje van het landelijke werk". De gereformeerde schipperspredikanten komen om de drie maanden bij elkaar om ervarin gen uit te wisselen over hun werk „in deze heel andere wereld". Ook met de hervormde en chr. gerefor meerde schipperspredikanten en met de r.-k. zielzorgers voor de schippers is er een nauw contact. Het werk van de Zeeuwse Gerefor meerde Kerken onder de schip pers begon in 1930 op initiatief van de heer J. Hoogerheide, nu gepensio neerd onderwijzer in Wemeldinge. Hij zorgde voor schipperscatechisatie en en schipper voelt zich vaak nergens aan gebonden. Hij vaart van de ene haven naar de andere. Laadt in Terneuzen en lost in Antwerpen, vaart de Rijn op naar Bazel en is dan weer in Rotter dam te vinden. Met zijn schip kruist hij over de Europese water wegen. Soms heeft hij in de één of andere haven een paar dagen rust: wachten op lading. Maar dan begint de vaart weer van voren af aan. Een schipper kent geen rust, geen vaste ligplaats. Hij is ingeschreven in het bevolkingsregister van zijn officiële woon plaats en in dat van zijn eigenlijke kerkelijke gemeente en is be kend op het gemeentehuis van de plaats waar veel familie woont. Hij is „schipper naast God", maar een kerkelijke thuishaven bezit de schipper niet. De schipper zelf beseft dit het beste. En de schip persvrouw. Primeurs voor Nederland De eerste multigrade motor-olie' was: BP Visco-Static (sept. '54). De eerste verwarmingsolie met anti-roest: BP Super Haardbrandolie sinds dec. '60. Alleen BP biedt 5 soorten benzine met Super Mix: sinds april '62. In april '63 kwam BP Longlife, de enige motor-olie met dubbele levensduur. (Van een verslaggever). Het lijdt geen twijfel dat het twee de Vaticaanse concilie onder paus Paulus VI de koers zal voort zetten die paus Joannes XXIII heeft uitgezet. Ook dat de kerk van Rome zich bevindt in een periode van zeer ingrijpende hervormingen. Dit bleek duidelijk tijdens de laatste perscon ferentie voor het begin van de twee de zitting van het concilie morgen zondag 29 september die het Do cumentatie Centrum Concilie deze week in Utrecht heeft gegeven. In zijn prognose voor de komende conciliezittingen deelde dr. L. G. M. Alting von Geusau, directeur van het centrum, en gedelegeerde van de bis schop van Groningen voor oecume nische zaken, mee, dat nu vijftien van de zeventien te behandelen schemata bij de bisschoppen zijn. De twee an dere over de missie en over kerk en wereld zullen op het concilie zelf worden behandeld. Men begint maan dag 30 september onmiddellijk met de behandeling van het centrale Op initiatief van de commissie so ciale diensten van het Katholiek Vrouwelijk Jeugdwerk zijn onlangs 32 meisjes in de leeftijd van 17 tot 24 jaar begonnen aan een „sociaal jaar", dat doet denken aan wat in protestantse kring bekend staat als „diaconaal jaar". Deze meisjes zijn te werk gesteld bij organisaties voor gezinszorg, in ziekenhuizen en be jaardentehuizen. Als voorbereiding was er een veertiendaagse „training" op Woudschoten bij Zeist, nu zijn zij voor een heel of een half jaar aan het werk. (Advertentie) In de vele rapporten, die de Gene rale Synode van de Gereformeerde Kerken ter behandeling kreeg is er ook een bij het verslag van werk zaamheden van het moderamen van de vorige synode over de contac ten met een werkgroep die zich bezig hield met de vraag of het mogelijk zal zijn een Raad van Kerken in het leven te roepen in Nederland. Deze gespreksgreop, bestaande uit dr. A. A. Koolhaas, dr. D. Nauta, dr. H.'N. Ridderbos en ds. N. O. Steenbeek, had enkele besprekingen met de mode- ramina van de hervormde en gere formeerde synoden. Aan het beraad lag de gedachte ten grondslag, dat er voor de kerken in Nederland een or gaan van overleg zou moeten komen, waar de deelnemende kerken elkaar zouden kunnen ontmoeten en consul teren om in zaken van gemeenschap pelijk belang zoveel mogelijk een ge lijke gedragslijn te volgen of te za- men op te treden. Van hervormde zijde stelt men prijs op een breder contact met andere kerken dan in de Oecumenische Raad van Kerken mo gelijk is. Van gereformeerde zijde werd gepleit voor een vorm van con tact als bestaat in de kerkenconfe- rentie van Nyborg en tevens om dit uitgebreid te zien tot bijv de Christe lijk Gereformeerde Kerken, de Vrijge maakte Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten. Daarom heeft de gespreksgroep dan ook con tact gezocht met deze kerken. Aan de tweede zitting van het con cilie in Rome zullen 2427 rooms-ka- tholieke geestelijken deelnemen, on der wie 75 kardinalen en 2228 aarts bisschoppen en bisschoppen. Het christelijk comité voor hulp aan Algerije, een combinatie van 17 kerken en kerkelijke organisaties, heeft op verzoek van de regering van Algerije besloten haar hulpver lening nog voor onbestemde tijd voort te zetten, ook al zou zij volgens opzet in mei 1964 beëindigd worden. Bo vendien heeft men het aantal bijzon dere hulpprojecten aanzienlijk uitge breid. In de loop van de zeven jaar waarin het land door de oorlog werd geteisterd, werden duizenden hec tares bos gerooid. Daarom betreft één van deze projecten het beplan ten van deze gebieden met 70 mil joen jonge bomen. Meer dan 78.000 inwoners van dit land zullen bij deze beplantingsarbeid betrokken zijn: zij worden beloond met voedingsmidde len en kleding. Op de oproep van de afdeling voor interkerkelijke hulpverlening van de Wereldraad van Kerken om hulp voor de overlevenden van de aard bevingsramp in Skopje in Joego slavië is veel reactie gekomen. Ton nen aan voedsel, medicijnen, tenten en dekens enz. zijn door de kerken over heel de wereld gezonden. En ook bijna 400.000 dollar. Hiertoe heb ben bijgedragen of toezeggingen ge daan: Australië 36.800, Denemarken 4000, Duitsland 125.000, Groot-Brit- tannië 52.000, Nieuw-Zeeland 2800, Ver. Staten 150.000 en Nederland 28.000 dollars. Hiervoor worden pre fab-huizen aangeschaft, die op korte termijn kunnen worden opgebouwd. Advertentie) OOK kerken zitten met hun verleden. Daarvan hebben ze allemaal last op de een of andere manier. Het is een van de verheugende verschijn selen van deze tijd, dat in eigen boezem de vraag opkomt: hebben we wel goed gedaan en hebben we wel de rechte houding aangenomen Men gaat niet alleen zoeken naar fouten bij anderen, maar men gaat zich ook bezighouden met misstappen van zichzelf. Daarover moeten wij ons niet verba zen. Ieder mens zit op de een of andere wijze te worstelen met zijn verleden. Iemand die dat niet kent en meent dat hij alleen maar goed heeft gedaan en recht heeft gehandeld, is een onuitstaanbare kerel. In een kerk, in iedere kerk zit zoveel menselijks dat wij er ons niet over moeten verbazen dat men ook hier zit met het verleden en dat dit eigenlijk een voortdurende worsteling is. Wanneer we in een kerk de ge dachte aantreffen dat zij in het verleden 't alleen maar bij het rechte eind heeft gehad, komt er bij ons onmiddellijk een zekere weerstand en gaan we vragen: welke kerk is er nu onfeilbaar? Bo vendien zitten alle kerken ook nog met hun geza menlijk verleden. We reven in een wereld waar de voortdurende dreiging is dat zij door onderlinge twist tussen de volken ten onder gaat. Dit kan men nu wel constateren, maar dan komt er bij de kerken de benauwende vraag op: zijn wij met elkaar in deze wereld wel het zoutende zout ge weest zoals Christus het voor Zijn discipelen heeft gesteld? Wat hebben wij niet onderling getwist en hoe kunnen wij aan de volken van deze aarde nu voorhouden dat zij niet moeten twisten? In het laatste herderlijk schrijven van de r.-k. bisschoppen in ons land dat zij opstelden ter gelegenheid van de heropening van het con cilie in Rome, beluisteren we ook iets van deze toon, wanneer uit de sequentie van Pinksteren wordt aangehaald de bede tot de Heilige Geest, dat hij moge besproeien wat verdord is en buigen wat weerspannig is WE wiiden het dit keer echter niet hebben over het concilie te Rome, maar over de synode van de Gereformeerde Kerken die gedu rende de laatste weken te Groningen bijeen is geweest. Het laatste bericht, dat we lazen, was over een besluit dat blijkbaar op de valreep van de verdaging is genomen. De synode heeft zich verklaard tegen gemeenschappelijke kerkdiensten van de uit Nieuw-Guinea teruggekeerde gemeen teleden van de Ned. Herv. Kerk en de Gerefor meerde Kerken. Daar op het laatste stuk wat ons land nog restte van het vroegere Ned. Oost- Indië, was gesticht de Evangelisch-Christelijke Kerk op Nieuw-Guinea. Zowel hervormden als gereformeerden die uit ons land daarheen gingen, leverden hun attestaties in bij deze kerk. De pre sprak: „De dolerende kerk erkent zich mede schuldig aan het Babel dat haar omringt, ja, dat in verschillende opzichten ook in eigen boe zem huist". De synode te Groningen is op deze tot haar gerichte verzoeken niet ingegaan. „Als twee of meer plaatselijke kerken elkaar als kerk hebben herkend en er van overtuigd zijn, dat geen andere evangelie mag worden gebracht dan dat van Jezus Christus, zoals Hij in gehoorzaamheid aan de Schrift in de gereformeerde belijdenis geschriften wordt beleden, dan moet een gemeen schappelijke dienst tot de mogelijkheden gaan be horen". MET het verleden neeft men nog meer ge worsteld op de synode in Groningen. „De bereidheid om het verleden kritisch te bezien bleek deze week op de synode in Groningen uit een langdurige bespreking over het conflict uit 1926 ten gevolge waarvan destijds de Gerefor meerde Kerken in Hersteld Verband zijn ont staan". Zo lezen we in een bericht dat wel af komstig zal zijn uit de synodale vergadering zelf. Tegenwoordig is het zó geworden daarover mogen we ons verheugen dat, als een synode iets zegt, zij daarbij ook andere kerken in 't oog heeft en niet alleen spreekt en handelt in de houding van de controvers. Dan weet men dat niet de eigen kerk alleen kerk is in Nederland en in de wereld. Dit is het nu juist wat de Gere formeerde Kerken in 1926 nog niet of niet meer beseften. Zij hebben toen alleen dogmatische be slissingen genomen. Het ging, naar hun gedach ten, om een interne zaak die aanhangig was ge maakt door een zekere broeder Marinus en daar mee hebben zij zich geïsoleerd van andere kerken, ook van die kerken welke eveneens van gerefor meerde signatuur waren. Het ging in 1926 om Genesis 3, het verhaal van de zondeval. Is het spreken van de slang een zintuiglijk waarneem bare werkelijkheid geweest? In deze zin heeft men toen een bindende leeruitspraak gedaan en leze zou nog altijd van kracht moeten zijn in.de Gereformeerde Kerken, maar waartegen steeds meer bezwaren kwamen. De vorige synode be noemde voor deze zaak een deputaatschap, dat nu met een voorstel kwam „de binding aan deze leeruitspraken op te heffen" „Men was van oor deel dat sinds 1926 nieuwe argumenten zijn aangevoerd, die tot herziening van de traditionele opvattingen op dit punt moeten leiden" Deze zaak is nog aangehouden tot de voortgezette sy nodale vergadering in het begin van het komende jaar, maar zoveel is toch wel reeds duidelijk geworden dat, moest deze synode een uitspraak doen als in 1926, ze er in geen geval zou komen. H. Aan de wal gaat het automatisch: je deed je zondagse kleren aan en ging naar de kerk 's zondags. Nu moeten wij zelf het initiatief nemen. Als je bij een buurman ligt, dan zegt de buurvrouw nog wel „kom, we gaan naar de kerk" en dan ga je samen. Ik geloof ook, dat het een heleboel aan jezelf ligt of je als je op een schip zit nog naar een kerk gaat, maar je hebt niet altijd de tijd en de gelegenheid. En met alleen naar de kerk gaan ben je er ook niet. Je mist de band met de anderen uit de gemeente". Dat zegt een schippersvrouw, me vrouw D. Nieboer-Kuiper van het motorschip „Berdu" uit Zwolle, dat een paar dagen geleden in Terneuzen lag. Mevrouw Nieboer is één van de hervormden van de „varende ge meente", de gemeente-zonder-gren zen in de Ned. Herv. Kerk. Een ge meente, die zo'n dertigduizend zielen omvat (rond achtduizend gezinnen) van de binnenvaart op tienduizenden kilometers binnenvaarwater in West- Europa. De raad voor de varende gemeente van de Ned. Herv. Kerk tracht deze gezinnen de band met de walkerk te geven, zoals de Gerefor meerde Kerken dit doen via „Agkos", le Arbeid der Gereformeerde Kerken mder de schippers en zoals de Tooms-Katholicke Kerk het doet via speciale voor de zielzorg onder de binnenschippers vrijgestelde geeste lijken. De Christelijk Gereformeerde Kerken hebben twee reizende schip- pérspredikanten in ons land en nog andere kerken trachten de schippers de band met de walkerk te geven. Er varen zo'n zeventienduizend binnen schepen met zeventigduizend mensen aan boord dag in dag uit over de Westeuropese binnenwateren. De ker ken doen het hunne om de schippers en hun gezinnen te laten weten, dat ze door de kerk niet worden verge ten: schippersouderlingen en vrijwil ligers gaan aan boord met lectuur: De vuurtoren, het blad van de her vormden. Contact over water van gereformeerde zijde, met 't Haventje, de Elisabethbode, Goede tijding, of hoe al die bladen verder mogen heten. Schipperspredikanten gaan op „huis bezoek" of hebben een eigen gemeen te in die havens waar dikwijls veel binnenschepen liggen, zoals in Maasbracht of Lobith, Rotterdam of Duisburg. Dan zijn er de schippers- scholen en -internaten en het recrea tief werk. zins het contact met de kerk te ge ven, dat is mijn opdracht van de de- putaten voor de arbeid onder de schippers van de provinciale syno de der Gereformeerde Kerken in Zeeland. Maar kerkmuren kent men in de schipperswereld niet: als de mensen eenmaal de dominee hebben gezien, geven ze het aan elkaar door en het komt herhaaldelijk voor, dat de mensen zeggen: „Dominee, gaat U nog even naar die en die ook toe". Dat kunnen dan best hervormden zijn of ook rooms-katholieken. Ik kan ze dan in ieder geval altijd de tijden van de kerkdiensten vertellen van alle kerken, want die heb ik altijd bij me. Je doet dit werk dus eigen lijk een beetje voor allemaal". Vrij dags is dominee Hoogkamer in Ter neuzen te vinden, zaterdags in We meldinge. In Wemeldinge brengt hij ook wat bladen mee tijdens zijn scheepsbezoeken. In Terneuzen, Sas van Gent, Hansweert, Kamperland, Lectuur voor de schippers: de heer Nolebaart uit Hansweert gaat de schepen langs. Schipper Witte van de Johan II neemt graag de „Vuur toren" mee aan boord. voor een schippersklas in zijn School met de Bijbel. „De rneesten hadden graag dat je kwam en ze wilden graag praten". De deputaten voor de schippers werden eerst in later jaren benoemd. De heer Hoogerheide was een vrijwilliger van het eerste uur, zoals er nu vrijwilligers werken uit bijvoorbeeld de Zeeuwse Hervorm de Kerken, die geen eigen schippers- predikant hebben. De hervormde ge meenten in de havens, waar schip pers aanleggen, tellen verschillende vrijwilligers om hun gemeenteleden, die de schippers afgaan met bladen en een praatje maken. Eén van die vrijwilligers is de heer J. A. C. J. Notebaart uit Hansweert, die één maal in de maand de schippers be zoekt. „Ze lezen deze bladen graag, de Vuurtoren en dat van de Rotter damse schipperspredikant ds. v. d. Most, 't Haventje. De mensen leven beslist wel mee met onze kerk, waar ze, als er gelegenheid voor hebben, ook graag een kerkdienst bijwonen. Laatst was er één, die mij vijfenveer tig gulden gaf voor de kerkrestaura tie. Je kunt de schippers van de an dere kerken ook altijd een groot ple zier doen met de tijden van hun kerk diensten en de plaats waar ze de ker ken kunnen vinden. Overigens, als er geen kerk in de buurt is, komen ze rustig naar de hervormde: schippers zijn ruim van begrip". In Terneuzen wil de hervormde gemeente weer graag een schippersouderling benoe men, maar zoals ds. J. Scholten ons zei: „dat is nog een probleem om voldoende ouderlingen te krijgen voor alle taken in de kerk". Op de schip- persbeurs in Terneuzen zijn altijd een oud-gereformeerde en een lid van de algemene schippersvereniging aanwezig, die de mensen van de va rende gemeente de aanvangstijden van de kerkdiensten kunnen geven. „En dan is er gelukkig de schippers predikant van de gereformeerde kerk in Wemeldinge, die ze regelmatig zien. Zelf bezoek ik de schippers als ze in het ziekenhuis liggen en de andere predikanten hebben ook altijd gelegenheid voor ze, als er een kind moet worden gedoopt. Want dat is nu eenmaal zo: als het vandaag niet is gebeurd, zijn ze morgen weer weg". schema, dat handelt over de kerk. Daarna komt het schema over de sacramenten van het huwelijk aan de orde, waarbij o.a. de kwestie van de gemengde huwelijken wordt bespro ken. Het schema over de kerk om vat vier hoofdstukken: over het mys terie der kerk, over paus en bisschop pen, over de kerk en zijn leken, en over kerk en wereld. Vrijwel de gehele problematiek en het gehele program van het concilie ko men in dit schema ter tafel. Men verwacht dan ook langdurige discus sies. Sommigen zouden al tevreden zijn wanneer men met dit schema klaar kwam in deze zitting die 8 de cember sluit. Er wordt nu al gerekend op vier of vijf zittingen. Prof. drs. F. Haarsma van het groot-seminarie te Rijsenburg ging nader in op het geheel herziene schema over de kerk. In dit nieuwe schema is meer nadruk gelegd op het mystieke karakter van de kerk. Christus is aanwezig en werkzaam in de kerk, in de kerk werkt hij door de Heilige Geest nog steeds dienend in de wereld. Maar naast deze verti cale goddelijke dimensie heeft de kerk ook een horizontale menselijke aard en historische dimensie. De kerk staat in de geschiedenis. Zij moet zich daarom steeds weer opnieuw aanpassen en hervormen. Zij schiet ook te kort in haar opdracht door de zonde. De kerk kan zo mede verant woordelijk worden aan kerkscheurin gen, aldus prof. Haarsma, en zij zou haar schuld in deze ook uit kunnen spreken. Spreker hoopte verder dat het con cilie een omschrijving van het lid maatschap der kerk in oecumenische en pastorale geest zou geven. Men zou daarbij uit kunnen gaan van het radicaal en fundamenteel tot de kerk behoren van leden, die gedoopt zijn en geloven in Christus. Men zou zelfs uit kunnen spreken dat de louter naam-katholieken in mindere mate lid kunnen zijn dan de gelovige niet- katholieken. Ook hoopte prot. Haarsma op een aanvulling van de leer van het eer ste Vaticaanse concilie over het pri maatschap van de paus. Hij zou dit primaatschap geplaatst willen zien in het verband van het episcopaat als het hoogste college in de kerk. Ten slotte zou hij op officiële erkenning van plaats, functie en verantwoorde lijkheid van de leek in de kerk op grond van het algemeen christen schap der gelovigen willen hopen. De Rijksmunt in S Utrecht heeft bij 9 gelegenheid van de J hervatting van hét 9 nn\i r*i li óoa 7?.ntYl.f> S I concilie in Rome een gouden pen- j ning van paus Paulus VI ver- vaardigd. De serie gouden penningen met betrekking tot J het concilie is hier- I door uitgebreid tot J drie. De andere 9 twee zijn een gou- 9 den Christus-pen- 9 ning en één gewijd S aan paus Joannes XXIII. De penning geeft de beeltenis van de paus en aan de keerzijde J de tekst „Opdat J allen één zijn" uit J het Hogepriester- 9 lijk gebed (Joh. 9 17). De penning is 9 ontworpen door S Geurt Brinkgreve. dikanten die er beroepen werden, kwamen even eens uit beide kerken. De berichten die wij gedu rende de jaren dat men in één kerk verenigd was, lazen, luidden dat het goed ging en dat men van beide zijden alleen maar verheugd was over deze mogelijkheid. Nu zijn bijna al die Nederlan ders teruggekeerd en daarbij ook de predikanten. Zes van hen, uit elk van de betrokken kerken drie, hadden „mede namens honderden gerepa- rieerde gemeenteleden" een brief aan de synode geschreven waarin ze pleitten voor een voortzet ting van gemeenschappelijke kerkdiensten van deze gerepatrieerden, die zich blijkbaar niet meer thuisgevoelen in de sfeer van gescheidenheid zoals wij die in ons land kennen. De synode te Gronin gen is er niet op ingegaan. „De weg tot nauwer samengaanis niet te verwezenlijken op de wijze van gemeenschappelijke kerkdiensten die op Nieuw-Guinea gewoon waren". TROUWENS, reeds eerder was er door die ge- repatrieerden een probleem gerezen. Onder hen die terugkwamen uit die kerk ginds, waar zij broederlijk hadden geleefd, waren er die niet goed wisten waar ze hun attestatie nu moesten inleveren en op de gedachte kwamen nu voortaan maar lid te zijn van beide kerken. Het verleden was ook hier de oorzaak dat dit niet zo maar werd geaccepteerd, maar, zij het dan op een eigenaardige manier gesteld, is hier roch een reeël levende vraag naar voren gekomen. Ook eerder reeds had de synode te Groningen gespro ken over gezamenlijke kerkdiensten. Op de vorige synode te Apeldoorn was e: de mogelijkheid ge opend dat er met andere kerken gemeenschappe lijke kerkdiensten konden worden gehouden bij bijzondere gelegenheden. Nu waren er, naar aan leiding van dit besluit, protesten binnengeko men van kerkeraden en gemeenteleden die wensten dat het besluit in dusdanige zin werd gewijzigd, dat gezamenlijke diensten met hervormde ge meenten daarvan werden uitgesloten. ,Alle her vormde kerkeraden zijn ontrouw aan de heilige roeping ten aanzien van de woord- en sacraments bediening. Alle zijn zij ook verantwoordelijk voor het voortbestaan van de vrijzinnigheid". Ook hier wreekt zich weer een stuk verleden. Dit is een zwart-wit-sehema, tekent dr. I. Plomp hierbij aan en die zijn altijd gevaarlijk. Dan haalt hij aan wat de docerende dr. mr. W. v. d. Bergh op een vergadering in 1886 te Leeuwarden Middelburg en Goes stappen vrijwil ligers aan boord van de schepen met evangelisatielectuur. Met deze gere- formeerde kerkleden houdt hij nauw contact. MEVROUW NIEBOER-KUIPER 's zondags naar de kerk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 19