Goese Middenstandsvrouwen
hebben een unieke vereniging
Het hoofd w ook wat
(Atv pagina
mcozeuw
Wetenswaardigheden
Kopen van wasmachine geen
zaak van „even uitzoeken"
Verhuizen
LANCÖME
KINDERKRANT
r
VOOR
WIE
GEZELLIG
WIL
FRITUREN
MANTELSTOFFEN
het
Herman, Bobbert en de Toverauto
Meeleven met zaak
Tweede lustrum
Vertel het uw
kroost gauw
Duizelingwekkend
rr
Praktische wenken
Na alle vakantiezon schreeuwt
de huid om voeding en vocht!
Voed en vernieuw 's nachts
de huidcellen met Nutrix.
VRIJDAG 27 SEPTEMBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
(Van onze redactrice)
joegen jaar geleden hebben
we hier de Goese Midden
stands Vrouwenvereniging op
gericht. Tot mijn grote spijt
heeft dit initiatief nergens in
den lande navolging gevonden.
We hebben dus nog steeds een
vrouwenvereniging in Goes, die
uniek is in ons land!", aldus me
vr. M. S. Dominicus-de Graaff
in Goes, mede-oprichtster en
presidente van de Goese Mid
denstands Vrouwenvereniging.
Haar grote jaarlijkse manifes
tatie heeft de vereniging net
weer achter de rug. De Zaken-
revue, die wordt gehouden in de
Corsoweek, is de show waarmee
de dames zich naar buiten pre
senteren. De avond werd ook nu
een groot succes dank zij de
goede samenwerking van de da
mes onderling.
Dit gezamenlijk showen is ech
ter niet het enige doel van de
vereniging. Er is een, wellicht
belangrijker, streven en ook
daarover heeft mevrouw Domi-
nicus ons enthousiast verteld.
Onze vereniging ls heel klein en
heel bescheiden begonnen. We
gaven eerst shows voor leden
en genodigden en die noemden we
„Mode en AllerleiDe mode was op
deze shows hoofdzaak. Dat was niet
zo leuk voor de andere deelneemsters
en we hebben ons dus degelijk bezon
nen op een nieuwe vorm voor onze
shows, waarin een ieder een zo gelijk
mogelijk aandeel zou krijgen.
Dat is dan verleden jaar voor het
eerst wat beter gelukt en we hebben
het gevoel, dat het dit jaar echt voor
het eerst goed gelukt is. We hebben
toen ook de naam veranderd in „Za-
kenrevue".
Ik vind, dat zakenvrouw zijn niet
alleen een kwestie is van leven uit
de winst van de zaak, maar vooral
ook is meeleven met de zaak, waarin
je werkt. Onze vereniging heeft zich
dan ook ten doel gesteld de leden, die
allen in het zakenleven zitten, meest
al samen met haar echtgenoten, be-
drijfstechnische voorlichting te ge
ven. De vrouwen moeten ook weten
van de dingen, die in het zakenleven
te koop zijn. Ze moeten het niet al
leen weten, ze moeten er zelfs in ge
ïnteresseerd zijn. Onze vereniging
probeert dit te bereiken door het
houden van lezingen over bijvoor
beeld in- en verkoop, bedrijfsecono
mie, belastingzaken.
We hebben ook eens per jaar een
etalagewedstrijd met miniatuur-eta-
Advertentie)
iVJ%%WAV.V.V»V.%%V.V«V«Y»V«:»X»X»W>XV;<V.V.W.V.V.V.V.V.*<V
i:ümmmsm»™
ZONDER SPATTEN-ZONDER WALM
D. 100.96.65
Terwijl ik dit schrijf is het weer
eigenlijk maar slecht geëigend
voor het onderwerp dat al een tijdje
in mijn achterhoofd rondzwerft. Want
wie denkt bij ideale septemberzon,
met doodstille bomen waarover
zachtjesaan iets van herfstroest
waast, onder een satijnblauwe hemel,
aan lange winteravonden onder de
lamp met alle gordijnen dichtgetrok
ken en de haard loeiend op volle
kracht.
En toch is een klein eindje vooruit
zien nooit kwaad.
En dat nu eens niet in huishoudelijke
zin: de meesten van ons kennen dat
klappen van de zweep zo langzamer
hand uitentreuren. En voor wie in die
zaken nog niet zo bedreven is staan
de vrouwenbladen behulpzaam klaar.
Jammer genoeg laten zij echter
meestal verstek gaan omtrent de be
zigheden van hoofd en hart, om het
zo eens ouderwets uit te drukken.
Let wel: ik wil geen ogenblik bewe
ren dat alle werk, ook de eenvoudig
ste huishoudelijke bezigheid, niet een
behoorlijke mate van nadenken ver
eist. Overleg is het halve werk - en
zo er iets onder hersenwerk valt is
het wel dat veelgeroemde overleg
Er is dus stellig geen vrouw, al of
niet getrouwd, bezig in een baan
buitenshuis of binnenskamers met
een huishouding, die niet in behoor
lijke mate genoodzaakt is haar aan
geboren verstand te gebruiken wil zii
haar taak zo goed en efficiënt moge
lijk verrichten.
Maar dat is altijd nog niet wat ik in
engere zin bedoel met: de hersens in
actie zetten. Dan doelt dat eerder op
iets waarmee de meeste vrouwen de
finitief hebben afgerekend toen zij
voor de laatste maal de schooldeur,
welke dan ook, achter zich dichttrok
ken.
Tenzij zij een uitgesproken studiezin
hebben zoals vrouwen die in haar
huwelijk haar opleiding hebben vol
tooid door een graad te behalen is
voor de meesten het werkwoord „le
ren" geëindigd met de, absoluut, vol
tooid verleden tijd.
En dat, ik onderstreep het dubbel in
gedachten, vind ik en voor haarzelf
en voor de maatschappij uitgesproken
jammer niet alleen, maar onbegrijpe
lijk bovendien. Vooropgesteld dat er
natuurlijk meisjes zijn die werkelijk
moeilijk leren en er dus weinig aar
digheid in hebben al vraag ik me af
of dit niet eerder een kwestie van
tempo is dan van capaciteiten), slaan
toch in het algemeen juist de meisjes
in de hoogste klas van de lagere
school en verderop geen kwaad fi
guur.
Op een zekere leeftijd tegenwoor
dig wel erg aan de vroege kant
vormen echter de vriend, de verloofde
de trouwjapon, het eigen gedoetje, de
kinderen en de gezellige beslotenheid
van het eigen nest een groter attrac
tie dan welk interessant leerboek of
studievak ook, en meestal raken de
hersens steeds meer op non-actief
waar handen en voeten het des te
drukker krijgen.
En, zal menig ouder en bezadigde)
lezeres mij vragen: is dat achter
af wel zo'n ramp Lopen er al niet ge
noeg mensen met diploma's rond, en
zijn wij al niet akelig ver gevorderd
in de overschatting van datzelfde Pa
pier? Hebben wij niet veel meer be
hoefte aan goede moeders en compe
tente huisvrouwen dan aan gediplo
meerde intellectuelen?
Het is een lief misverstand dat ik mij
haast meteen recht te zetten. Ik heb
namelijk in het geheel niet enige di
plomastudie in de zin. Wil een vrouw,
nog wel belast met de zorg voor een
huishouding en kroost, zich daartoe
zetten en ik.lees dagelijks verbluf
fende resultaten van zoveel doorzet
tingsvermogen - dan vind ik dat een
prestatie om diep respect voor te heb
ben.
Maar waar ik speciaal uw aandacht
bij bepalen wou is het simpele feit
dat zoveel vrouwen een aangeboren
functie: het vermogen om te leren
ongebruikt laten en zichzelf daardoor
te kort doen. Studie behoeft volstrekt
niet een diploma als uiteindelijk doel
te hebben.
Men kan ze beoefenen als een liefheb
berij, een aangename tijdspassering,
een inspanning die het leven verrijkt
en bepaalde behoeften bevredigt.
Want er zijn meer vrouwen dan men
zo oppervlakkig zou vermoeden die
wel degelijk een gevoel hebben dat
zij iets missen in haar leven, hoe ge
vuld het ook mag lijken.
Die graag naast al dat handenwerk
ook met haar hoofd zouden willen be
zig zijn, en niet voldoende bevredi
ging vinden in veel lezen. Dat blijft
voor haar altijd een soort ontspan
ning en zij willen zich ook wel
eens inspannen.
Laten zij dat dan vooral doen. En
hoewel het in dezen moeilijk raad-
geven is, omdat ieders voorkeur naar
iets anders uitgaat zou ik toch als
voorlopige algemene suggestie willen
opperen dat het leren van een vreem
de taal wel een bijzonder aantrekke
lijke bezigheid is. Die daarenboven
nog de kosten royaal terugbetaalt in
het praktisch nut dat men er denk
aan vakantie in het buitenland
van hebben kan.
En men behoeft zich er vaak zo wei
nig voor aan te schaffen: ik denk hier
speciaal aan de moeders van „middel
bare" scholieren. Wat is er tegen om
met zoon of dochterlief gelijk op te
studeren zodra zij met een nieuwe
vreemde taal beginnen?
De leerboeken zijn vooral tegenwoor
dig, dikwijls van een aangenaam on
derhoudend soort en daarbij afge
stemd op de intelligentie en de be
grippenschat van een twaalf tot vijf
tienjarige. Een volwassene kan er
dus stellig mee overweg.
Wat is er dan tegen om in een ver
loren uur zo'n leerboek eens te leen
te vragen, en langzaam maar gesta
dig door de woordenrijtjes, de verta
lingen en de thema's heen te ploete
ren. Men heeft bovendien de correc
tie vlak bij de hand, mitsgaders hulp
bij de uitspraak. Het is toch geen
schande om hierbij de hulp van zoon
of dochter in te roepen.
Zij zullen het mischien in het begin
een onbetaalbare mop vinden, maar
U kunt zich geen ijveriger en stren
ger docent wensen.
En het is voor hun eigen studie een
flinke stimulans: want men onthoudt
niets zo goed als wat men een ander
moet uitleggen.
SASKIA.
M. S. DOMINICUS-DE GRAAFF
„...meeleven met de zaak..."
lages. Daaraan is zelfs een wisselbe
ker verbonden.
U begrijpt, dat we onze vereniging
graag zouden willen uitbouwen. We
hebben daartoe al eens contact op
genomen met de Koninklijke Neder
landse Middenstands Bond, die wel
enthousiast was over ons werk, maar
die geen kans zag ons te helpen met
de landelijke opbouw.
Er is in Nederland wel de Unie van
Vrouwelijke Bedrijfshoofden, maar
die is enkel maar voor die vrouwen,
die alleen aan bet hoofd vaa een be
drijf staan. In onze vereniging zjjn
ook welkom de vrouwen, die samen
met haar man een zaak hebben. Niet
alleen geldt dat voor de echtgenotes
van winkeliers, ook voor bijvoorbeeld
die van hoteliers en dergelijke", aldus
mevrouw Dominicus.
Negen jaar geleden traden twintig
dames als lid van de Goese Mid
denstands Vrouwenvereniging toe.
Nu, terwijl de vereniging voor de vie
ring van haar tweede lustrum staat,
(dat wordt in mei van het volgende
jaar officieel gevierd) telt zij 57 le
den. In Goes is het idee goed aange
slagen. Op het verlanglijstje van de
jarige vereniging staat uitbreiding
tot ver buiten de provinciegrenzen.
„Maar daarvoor moet je eerst iemand
in een andere plaats hebben gevon
den, die enthousiast is en die er de
tijd voor heeft om de vrouwen in haar
woonplaats er voor te interesseren.
Dat is een hele toer", zo zei mevrouw
Dominicus spijtig. Een tweede wens
van de Goese vereniging is meer sa
menwerking met de drie midden
standsverenigingen in ons land.
„Voorlichting omtrent de werkwijze
van de „Goese Middenstandsvrou
wenvereniging", zo zei mevrouw Do
minicus ten slotte, „staat blijvend op
ons programma. Wij zijn graag be
reid om ergens over onze vereniging
te gaan praten".
(Advertentie)
in vele kwaliteiten
HOME SPUN, CAMEL, MOHAIR,
VICUNA, RATINÉ, SHETLAND
en VELOURS.
Van 12,90 tot 37,50 per meter.
BONT
voor kragen en garneringen.
——«■.GOES, LANGE KERKSTRAAT 44
TERNEUZEN, NIEUWSTRAAT 6-8
Knippatronen
BURDA en VOGUE.
In Amerika gaat men steeds meer
barbecue-enen er zijn zelfs
al mensen die zo aan deze culinaire
bezigheid verslingerd zijn, dat ze het
ook binnenshuis willen doen. Vandaar
dat in de Verenigde Staten een bar
becue op de markt is verschenen die
zonder brandgevaar in huis kan wor
den gebruikt. Het apparaat werkt als
volgt: door middel van profaangas
worden onbrandbare kunstkolen ver
hit die binnen twee minuten zo heet
zijn, dat men er zeer snel vlees plus
toebehoren op kan roosteren De
naam van het apparaat is aangepast
aan deze snelle en gemakkelijke
werkwijze: men noemt het .Luilak-
grill".
Ruitstoffen zijn in de stoffencollec-
ties van dit najaar zo ruim ver
tegenwoordigd dat men er bij wijze
van spreken hele families in kan
kleden. Zowel de couturiers als de
confectionairs hebben hiervan dank
baar gebruik gemaakt! Schotse rui
ten worden niet alleen tot kostuums
maar ook tot tweedelige pakjes ver
werkt; een enigszins gedecoletteerd
japonnetje met bijpassend ;asje, hes
je of bolero is niet alleen overdag,
maar ook 's avonds (althans voor
niet al te stemmige gelegenheden)
een uiterst draagbaar kledingstuk. In
de sector kinderkleding zijn de moge
lijkheden van de ruit onbegrensd:
men maakt uit ruitstoffen rokjes
plus mouwloze jasjes, overhemdbloes
jes, plooirokken, jasjes met klepgar-
nering of met palerine, capes en al
lerlei mutsjes en petjes die geïnspi
reerd zijn op het Sherlock-Holmesmo-
del.
Effen jurkjes worden gegarneerd met
kraagjes, jabots, strikken en man
chetjes van contrasterende ruitstof.
Genoeg ideeën dus voor moeders die
zelf de schoolgarderobe maken!
Om gebakken spek te ontvetten
wordt aan degenen die niet te
veel vet mogen gebruiken, het vol
gende trucje aanbevolen: snijd ge
rookt doorregen spek zeer fijn laat
het in eigen vet in de koekepan uit
hakken op een getemperd vuurtje,
zodat het nog niet bruin wordt. Giet
er nu een deciliter kokend water bij
en Iaat alles een paar minuten zacht
jes koken totdat de helft van het
water verdampt is. Giet de rest van
het water af en Iaat het spek ver
der in eigen vet bruinbakken. Doe
dit op een heet vuur en keer het
spek voortdurend om, dan wordt het
toch knappend en bros.
Voor wie graag en veel yoghurt eet
is hier nog eens een recept ter
variatie van dit zuivelprodukt: Stoof
gedroogde abrikozen, snijd ze even
tueel eerst in stukjes. Laat de vruch
ten afkoelen en leg een paar lepeltjes
ervan in het midden van schaaltjes
yoghurt. Het kooknat wordt licht ge
bonden en met vruchten aan de yog
hurt toegevoegd.
nmwwwwwwviwwMwwwwwwuwmumww
Eén uit zeer vele: bij het ontwer
pen van deze wasautomaat een
Philipsproduktheeft men vooral
het ruimtegebrek in veel moderne
woningen voor ogen gehouden. De
machine neemt weinig ruimte in:
de breedte is vier decimeter, de
diepte zes decimeter. Voor wie het
ruimteprobleem geen rol speelt,
zullen wellicht bepaalde eigen
schappen van andere wasappara-
ten weer belangrijker zijn....
F en groep Amerikaanse psy
chiaters heeft de reacties
bestudeerd die het verhuizen
naar een ander huis of een ge
heel andere omgeving bij kin
deren teweegbrengt. De resul
taten van hun observaties zijn
dusdanig dat ze elk ouderpaar
op het hart willen drukken, de
kinderen vooral tijdig in te
lichten over de op handen zijn
de verhuizing. „Vertel het ze
zo spoedig mogelijk en recht op
de man af, zorg ervoor dat ze
het nieuws niet van derden
moeten horen", zo luidt het
advies
Ouders moeten er rekening
mee houden dat een verhuizing
de familieverhoudingen tijde
lijk in de war kan schoppen,
wanneer geen acht wordt ge
slagen op de emotionele ge
aardheid der kinderen en de
mate van evenwichtigheid die
ze kunnen opbrengen. Dikwijls
kan het kind tijdelijk de si
tuatie en z'n omgeving niet
aan het voelt zich in de steek
gelaten, hulpeloos en geïso
leerd. Ook voor onderwijzend
personeel ligt hier een taak,
menen de onderzoekers. Men
reageert vaak op de verkeerde
manier als men moeilijkheden
met het pas verhuisde kind
voélt aankomenhet kina raakt
daardoor tijdens de schooluren
nog meer ontmoedigd.
Overigens raakt niet ieder kind
uit z'n evenwicht ioor een
verhuizing. De onderzoekingen
wezen namelijk ook uit dat
sommige kinderen een verhui
zing vlotter en beter accep
teerden dan hun ouders
NIEUWTJE uit Engeland: een En
gelse firma fabriceert een machine,
aie de droog- en strijkproblemen van
de huisvrouw voorgoed naar het ver
leden zou verwijzen. Het apparaat
heet „Driron" en het maakt centri
fuges, waslijnen en stikmachines
overbodig voor zover het ten
minste om het „huishoudelijk linnen
goed" gaat, het mangelgoed dus. Het
schone natte goed hoeft niet in de
centrifuge of aan de waslijn, maar
wordt in de „Driron" gehangen (der
tig stuks tegelijk kan erin). Het bij
zondere van dit apparaat is dat het
droogt en tegelijkertijd strijkt. In
een goed half uur knapt deze robot
zowel het droog- en strijkkarwei op
en daarna hoeven de lakens, hand
doeken en wat dies meer zij, alleen
nog maar te worden opgevouwen.
Ook nylon overhemden kunnen er in
gedroogd worden; ze zijn in een
kwartier klaar om weer te worden
gedragen en zonder één vouwtje,
aldus de fabrikant. Vermeld wordt
ook nog dat het hier om een veilig
apparaat gaat waarvan de motor
automatisch wordt uitgeschakeld als
men tijdens het werken het deksel
opent.
Als een dergelijk apparaat te zijner
tijd ook in de Nederlandse win
kels zal verschijnen, zal het misschien
nauwelijks opvallen in de wirwar
van was- en droogapparaten die de
Nederlandse markt reeds bevolken.
Het kopen van een was- en droog-
apparaat is al lang geen kwestie
meer van „even uitzoeken", de huis
vrouw staat te aarzelen tussen de
automatische en halfautomatische
wasmachine, de combi, de langzaam-
wasser en de snelwasmachine, ze
vraagt zich af wat een „program
makiezer" is en of ze in haar huis
houding praktisch nut zal hebben
van een „droogkast" of een „droog-
tumbler"
Alleen al de wasmachines kunnen
in negen verschillende groepen
worden verdeeld. Men kent de kuip-
wasmachine, de wascombinatie, de
semiwasautomaat, de wascombinatie-
semiwasautomaat, de wasautomaat,
de wascombinatie-wasautomaat, de
centrifuge-semiwasautomaat, de cen
trifuge-wasautomaat en ten slotte
nog de centrifuge-was- en droog-
automaat. Alleen al het neerschrij-
Advertentie)
ven van de namen van dit negental
is een duizelingwekkende bezigheid
laat staan het kiezen uit deze
soorten machines met hun verschil
lende principes, eigenschappen en
merken!
Daarom mag de Nederlandse huis
vrouw de Nederlandse Huishoudraad
dankbaar zijn, want deze instelling
heeft het gepresteerd om een „Weg
wijzer" samen te stellen die ten min
ste houvast geeft in de wasappara-
tenwirwar van vandaag-de-dag. Hoe
groot die wirwar is blijkt wel uit de
opsomming van merken met hun
prijzen, maten en nog diverse andere
gegevens: die opsomming beslaat in
deze wegwijzer een kleine twintig
bladzijden.
Ook de cijfers omtrent import en
fabricage in Nederland spreken dui
delijke taal: in 1961 nam de binnen
landse markt 220.000 wasmachines
(allerlei soorten) en 191.400 centri
fuges op, in 1962 waren het 208.000
wasmachines en 231.700 centrifuges.
Van de in 1961 verkochte wasmachi
nes waren er 145.000 stuks van Ne
derlands fabrikaat, van de centrifu
ges 81.000 stuks.
Aan objectieve voorlichting heeft
de Nederlandse huisvrouw, die
een was- of droogapparaat wil kopen,
overigens geen gebrek. Er zijn di
verse instanties die zich met het ge
ven van gefundeerde voorlichting be
zighouden: de afdeling huishoudelijke
voorlichting van de V.E.E.N. (de
Vereniging van Exploitanten van
Electriciteitsbedrijven in Nederland),
de Nationale Federatie voor Huis
houdelijke en Gezinsvoorlichting, de
Stichting voor Huishoudelijke Voor
lichting ten Plattelande, de Voorlich
tingsdienst van de Nederlandse Gas
bedrijven en het Bouwcentrum. Van
al deze instellingen staat het adres
in de wegwijzer vermeld, alsmede de
namen en adressen van de gemeen
telijke en provinciale elektriciteits
bedrijven die over een huishoudelijke
voorlichtingsdienst beschikken.
De huisvrouw die zich tot dergelijke
instanties wendt, moet daarbij niet
helemaal onbeslagen ten ijs komen!
Doeltreffende informatie zal ze pas
kunnen krijgen als ze zich duidelijk
uitspreekt over de eisen waaraan
het te kopen wasapparaat zal moeten
beantwoorden. Ze doet er dus goed
aan, tevoren een aantal factoren te
overwegen en deze punten desnoods
op een papiertje te zetten: hoe groot
is het gezin, hoe is de verhouding
tussen witte, bonte en fijne was,
moet de gehele gezinswas in het ap
paraat worden gedaan of blijft een
gedeelte „de deur uitgaan"? Hoe zijn
warmwatervoorziening en wateraf
voer geregeld, wast men eenmaal
per week of meermalen, hoe groot
is de ruimte waar het apparaat moet
worden geplaatst, hoe is de beschik
bare droogruimte en welk bedrag
denkt men te besteden?
Wat dat bedrag betreft: de prijzen
van de tientallen wasmachines,
wasautomaten, droogapparaten en
wat dies meer zij variëren van onge
veer tweehonderd gulden tot een
goede tweeduizendNaast derge
lijke bedragen zijn de aanschaffings-
kosten van de „Wegwijzer" dus wel
verantwoord! Het boekwerkje kost
3,50 en voor dat bedrag heeft men
dan een overzicht van de soorten
was- en droogapparaten die in Ne
derland te koop zijn, met een prak
tisch volledige lijst van de in ons
land verkrijgbare merken, waarbij
voorts nog systeem, prijs, afmetin
gen en andere gegevens afzonderlijk
per wasmachine, centrifuge of droog
apparaat vermeld staan.
Ook bevat de Wegwijzer praktische
wenken over zaken waarop men bjj
het kopen moet letten, zoals aan-
sluitwaarde, beveiliging en soortge
lijke begrippen. Men kan de Wegwij
zer bestellen bij de Nederlandse Huis
houdraad, Anna Paulownaplein 7,
Den Haag, gironummer 228950-
(Advertentie)
PARIS
FRANCE
NUTRIX „Crème Miracle"
voor de droge en normale
huid vanaf 5.75
ABYSSALE
de speciale vochtinbrengende
crème op zeewaterbasis vanaf 16.75
ADIEM ADAM
Herman en Bobbert de Beer waren dikke vriendjes.
Iedereen dacht dat Bobbert de Beer maar een gewone
grote speelgoedbeer was, maar voor Herman was hij nog
veel meer. Bobbert ging overal mee naar toe: met Herman
mee uit wandelen, mee op zijn fietsjemee met de trein
en mee naar bed.
Op een morgen toen Herman en Bobbert op het grote
grasveld in het park aan het spelen waren, zag Eerman
ineens een rood speelgoedautootje staan, half verscholen
achter de struiken.
lekker dat alles was!
Toen ze eindelijk hun buik
jes rond gegeten hadden
gingen ze lekker voor het
huisje in het zacnte gras
wat slapen. „Van wie zou
dat huisje eigenlijk zijn?",
vroeg Herman zich af toen
hij weer wakker werd.
„Tja" zei Bobbert, „dat is
van niemand, dat is ge
woon het huis van de to
verauto en alleen als je de
toverauto vindt, <un je er
naar toe rijden. Anders
vind je het nooit. Maar kom,
we moeten weer eens op
weg".
Vlug liepen de vriendjes
weer naar de garage toe,
waar de toverauto al onge
duldig stond te toeteren.
„Ja, rustig aan maar hoor",
bromde Bobbert. We ko
men al". Nauwelijks zaten
ze erin of roetsdaar
ging het er weer vandoor,
door net bos, over de hei
de, weer door een bos, en
ja hoor, daar zagen ze hun
eigen vertrouwde park al in
de verte, en even later ston
den ze weer op hun speel
veld.
„Ziezo", zei Bobbert, „nu
de toverauto weer onder de
struiken geschoven. Die
vindt straks zijn weg naar
huis zelf wel weer".
„Dat geloof ik ook wel", zei
Herman, „maar hij heeft
ons veel plezier bezorgd.
Moeten wij nu niet iets
leuks voor hem doen?'
„Ja" antwoordde Bobbert,
„dat is wel een goed idee,
maar wat zouden tover-
auto's nu leuk vinden? O,
Kijk, Bobbert". riep hij,
„zie je dat? Wat een
leuk autootje, hé 't Is vast
door een kindje vergeten
mee naar huis te nemen".
„Nee. Herman' zei Bob
bert, „dat is niet een ge
woon speelgoedautootje, dal
is een toverauto"
„Een toverauto", riep Her
man verbaasd uit. „Waarom
dan? Hoe zou je daar nu
mee kunnen toveren?"
„Kijk maar", antwoordde
Bobbert, „ga maar met me
mee" En hup, daar zat
Bobbert al achter net stuur.
En hup, daar zat Herman
naast hem en voor ze het
wisten reden ze zo maar
door het gras. ,Gaat fijn
hé, Herman?" riep Bob
bert. „Nou joh, en hard
ook!", vond Herman. „We
kunnen nog veel harder rij
den. Kijk maar", zei Bob
bert. En ja hoor, 't ging zo
vlug dat het wel leek of
ze vlogen, die twee in hun
rode autootje.
„Ziezo" zei Bobbert, „hier
zijn we er". „Waar zijn we
dan nu? Wat is dat voor
een grappig huis vroeg
Herman.
„Dat is nu het huis waar de
toverauto woont. Kijk daar
is zijn garage, daar zullen
we hem maar in wegzetten
dan kan hij even uii rusten".
Ze stapten uit de auto en
gingen het huis oinnen.
„O, kijk eens", riep Her
man blij uit. „De tafel is
gedekt met allerlei lekkere
dingen. Limonade zie ik en
taartjes en ijs en snoepjes.
O, wat lekker zeg en er
staan twee stoeltjes b(j. Zou
dat soms allemaal voor ons
zijn, Bobbert?"
„Ja, hoor, vast", zei Bob
bert en daar sloegen die
twee aan het smullen. En
ik weet al wat, we geven
hem nog een mooie auto
toeter erbij. Ga maar mee,
jij hebt pas een nieuwe op
je fietsje zitten. Kijk, hier
zit-ie, even draaien, ziezo,
die is er af".
En met een paar handige
bewegingen, want Bobbert
de Beer was een Deer die al
les kon, had hij de nieuwe
toeter aan de toverauto
vastgemaakt. En dat die
daar blij mee was. kon je
wel merken, want ineens
klonk er een luid blij getoe
ter en stoof de autc weer
weg over het grasveld. Nog
heel lang konden Herman
en Bobbert in de verte het
geluid van de toeter horen.
Toen werd het stil.
„Hé, dat was een groot
avontuur, zeg Bobbert",
zuchtte Herman. ,Wat zul
len ze er thuis wel van zeg
gen als ik ze dat vertel".
Nu dat Hermans papa en
mama ervan opkeken, dat
kun je wel geloven en Her
mans papa heeft nog vaak
met Herman op hei grote
grasveld onder de struiken
gekeken of ze de toverauto
nog eens konden vinden.
Maar tot nu toe is dat niet
gelukt, want zó gemakke
lijk vind je niet iedere dag
een toverauto
Eske.