Goese Middenstandsvrouwen hebben een unieke vereniging Het hoofd w ook wat (Atv pagina mcozeuw Wetenswaardigheden Kopen van wasmachine geen zaak van „even uitzoeken" Verhuizen LANCÖME KINDERKRANT r VOOR WIE GEZELLIG WIL FRITUREN MANTELSTOFFEN het Herman, Bobbert en de Toverauto Meeleven met zaak Tweede lustrum Vertel het uw kroost gauw Duizelingwekkend rr Praktische wenken Na alle vakantiezon schreeuwt de huid om voeding en vocht! Voed en vernieuw 's nachts de huidcellen met Nutrix. VRIJDAG 27 SEPTEMBER 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 (Van onze redactrice) joegen jaar geleden hebben we hier de Goese Midden stands Vrouwenvereniging op gericht. Tot mijn grote spijt heeft dit initiatief nergens in den lande navolging gevonden. We hebben dus nog steeds een vrouwenvereniging in Goes, die uniek is in ons land!", aldus me vr. M. S. Dominicus-de Graaff in Goes, mede-oprichtster en presidente van de Goese Mid denstands Vrouwenvereniging. Haar grote jaarlijkse manifes tatie heeft de vereniging net weer achter de rug. De Zaken- revue, die wordt gehouden in de Corsoweek, is de show waarmee de dames zich naar buiten pre senteren. De avond werd ook nu een groot succes dank zij de goede samenwerking van de da mes onderling. Dit gezamenlijk showen is ech ter niet het enige doel van de vereniging. Er is een, wellicht belangrijker, streven en ook daarover heeft mevrouw Domi- nicus ons enthousiast verteld. Onze vereniging ls heel klein en heel bescheiden begonnen. We gaven eerst shows voor leden en genodigden en die noemden we „Mode en AllerleiDe mode was op deze shows hoofdzaak. Dat was niet zo leuk voor de andere deelneemsters en we hebben ons dus degelijk bezon nen op een nieuwe vorm voor onze shows, waarin een ieder een zo gelijk mogelijk aandeel zou krijgen. Dat is dan verleden jaar voor het eerst wat beter gelukt en we hebben het gevoel, dat het dit jaar echt voor het eerst goed gelukt is. We hebben toen ook de naam veranderd in „Za- kenrevue". Ik vind, dat zakenvrouw zijn niet alleen een kwestie is van leven uit de winst van de zaak, maar vooral ook is meeleven met de zaak, waarin je werkt. Onze vereniging heeft zich dan ook ten doel gesteld de leden, die allen in het zakenleven zitten, meest al samen met haar echtgenoten, be- drijfstechnische voorlichting te ge ven. De vrouwen moeten ook weten van de dingen, die in het zakenleven te koop zijn. Ze moeten het niet al leen weten, ze moeten er zelfs in ge ïnteresseerd zijn. Onze vereniging probeert dit te bereiken door het houden van lezingen over bijvoor beeld in- en verkoop, bedrijfsecono mie, belastingzaken. We hebben ook eens per jaar een etalagewedstrijd met miniatuur-eta- Advertentie) iVJ%%WAV.V.V»V.%%V.V«V«Y»V«:»X»X»W>XV;<V.V.W.V.V.V.V.V.*<V i:ümmmsm»™ ZONDER SPATTEN-ZONDER WALM D. 100.96.65 Terwijl ik dit schrijf is het weer eigenlijk maar slecht geëigend voor het onderwerp dat al een tijdje in mijn achterhoofd rondzwerft. Want wie denkt bij ideale septemberzon, met doodstille bomen waarover zachtjesaan iets van herfstroest waast, onder een satijnblauwe hemel, aan lange winteravonden onder de lamp met alle gordijnen dichtgetrok ken en de haard loeiend op volle kracht. En toch is een klein eindje vooruit zien nooit kwaad. En dat nu eens niet in huishoudelijke zin: de meesten van ons kennen dat klappen van de zweep zo langzamer hand uitentreuren. En voor wie in die zaken nog niet zo bedreven is staan de vrouwenbladen behulpzaam klaar. Jammer genoeg laten zij echter meestal verstek gaan omtrent de be zigheden van hoofd en hart, om het zo eens ouderwets uit te drukken. Let wel: ik wil geen ogenblik bewe ren dat alle werk, ook de eenvoudig ste huishoudelijke bezigheid, niet een behoorlijke mate van nadenken ver eist. Overleg is het halve werk - en zo er iets onder hersenwerk valt is het wel dat veelgeroemde overleg Er is dus stellig geen vrouw, al of niet getrouwd, bezig in een baan buitenshuis of binnenskamers met een huishouding, die niet in behoor lijke mate genoodzaakt is haar aan geboren verstand te gebruiken wil zii haar taak zo goed en efficiënt moge lijk verrichten. Maar dat is altijd nog niet wat ik in engere zin bedoel met: de hersens in actie zetten. Dan doelt dat eerder op iets waarmee de meeste vrouwen de finitief hebben afgerekend toen zij voor de laatste maal de schooldeur, welke dan ook, achter zich dichttrok ken. Tenzij zij een uitgesproken studiezin hebben zoals vrouwen die in haar huwelijk haar opleiding hebben vol tooid door een graad te behalen is voor de meesten het werkwoord „le ren" geëindigd met de, absoluut, vol tooid verleden tijd. En dat, ik onderstreep het dubbel in gedachten, vind ik en voor haarzelf en voor de maatschappij uitgesproken jammer niet alleen, maar onbegrijpe lijk bovendien. Vooropgesteld dat er natuurlijk meisjes zijn die werkelijk moeilijk leren en er dus weinig aar digheid in hebben al vraag ik me af of dit niet eerder een kwestie van tempo is dan van capaciteiten), slaan toch in het algemeen juist de meisjes in de hoogste klas van de lagere school en verderop geen kwaad fi guur. Op een zekere leeftijd tegenwoor dig wel erg aan de vroege kant vormen echter de vriend, de verloofde de trouwjapon, het eigen gedoetje, de kinderen en de gezellige beslotenheid van het eigen nest een groter attrac tie dan welk interessant leerboek of studievak ook, en meestal raken de hersens steeds meer op non-actief waar handen en voeten het des te drukker krijgen. En, zal menig ouder en bezadigde) lezeres mij vragen: is dat achter af wel zo'n ramp Lopen er al niet ge noeg mensen met diploma's rond, en zijn wij al niet akelig ver gevorderd in de overschatting van datzelfde Pa pier? Hebben wij niet veel meer be hoefte aan goede moeders en compe tente huisvrouwen dan aan gediplo meerde intellectuelen? Het is een lief misverstand dat ik mij haast meteen recht te zetten. Ik heb namelijk in het geheel niet enige di plomastudie in de zin. Wil een vrouw, nog wel belast met de zorg voor een huishouding en kroost, zich daartoe zetten en ik.lees dagelijks verbluf fende resultaten van zoveel doorzet tingsvermogen - dan vind ik dat een prestatie om diep respect voor te heb ben. Maar waar ik speciaal uw aandacht bij bepalen wou is het simpele feit dat zoveel vrouwen een aangeboren functie: het vermogen om te leren ongebruikt laten en zichzelf daardoor te kort doen. Studie behoeft volstrekt niet een diploma als uiteindelijk doel te hebben. Men kan ze beoefenen als een liefheb berij, een aangename tijdspassering, een inspanning die het leven verrijkt en bepaalde behoeften bevredigt. Want er zijn meer vrouwen dan men zo oppervlakkig zou vermoeden die wel degelijk een gevoel hebben dat zij iets missen in haar leven, hoe ge vuld het ook mag lijken. Die graag naast al dat handenwerk ook met haar hoofd zouden willen be zig zijn, en niet voldoende bevredi ging vinden in veel lezen. Dat blijft voor haar altijd een soort ontspan ning en zij willen zich ook wel eens inspannen. Laten zij dat dan vooral doen. En hoewel het in dezen moeilijk raad- geven is, omdat ieders voorkeur naar iets anders uitgaat zou ik toch als voorlopige algemene suggestie willen opperen dat het leren van een vreem de taal wel een bijzonder aantrekke lijke bezigheid is. Die daarenboven nog de kosten royaal terugbetaalt in het praktisch nut dat men er denk aan vakantie in het buitenland van hebben kan. En men behoeft zich er vaak zo wei nig voor aan te schaffen: ik denk hier speciaal aan de moeders van „middel bare" scholieren. Wat is er tegen om met zoon of dochterlief gelijk op te studeren zodra zij met een nieuwe vreemde taal beginnen? De leerboeken zijn vooral tegenwoor dig, dikwijls van een aangenaam on derhoudend soort en daarbij afge stemd op de intelligentie en de be grippenschat van een twaalf tot vijf tienjarige. Een volwassene kan er dus stellig mee overweg. Wat is er dan tegen om in een ver loren uur zo'n leerboek eens te leen te vragen, en langzaam maar gesta dig door de woordenrijtjes, de verta lingen en de thema's heen te ploete ren. Men heeft bovendien de correc tie vlak bij de hand, mitsgaders hulp bij de uitspraak. Het is toch geen schande om hierbij de hulp van zoon of dochter in te roepen. Zij zullen het mischien in het begin een onbetaalbare mop vinden, maar U kunt zich geen ijveriger en stren ger docent wensen. En het is voor hun eigen studie een flinke stimulans: want men onthoudt niets zo goed als wat men een ander moet uitleggen. SASKIA. M. S. DOMINICUS-DE GRAAFF „...meeleven met de zaak..." lages. Daaraan is zelfs een wisselbe ker verbonden. U begrijpt, dat we onze vereniging graag zouden willen uitbouwen. We hebben daartoe al eens contact op genomen met de Koninklijke Neder landse Middenstands Bond, die wel enthousiast was over ons werk, maar die geen kans zag ons te helpen met de landelijke opbouw. Er is in Nederland wel de Unie van Vrouwelijke Bedrijfshoofden, maar die is enkel maar voor die vrouwen, die alleen aan bet hoofd vaa een be drijf staan. In onze vereniging zjjn ook welkom de vrouwen, die samen met haar man een zaak hebben. Niet alleen geldt dat voor de echtgenotes van winkeliers, ook voor bijvoorbeeld die van hoteliers en dergelijke", aldus mevrouw Dominicus. Negen jaar geleden traden twintig dames als lid van de Goese Mid denstands Vrouwenvereniging toe. Nu, terwijl de vereniging voor de vie ring van haar tweede lustrum staat, (dat wordt in mei van het volgende jaar officieel gevierd) telt zij 57 le den. In Goes is het idee goed aange slagen. Op het verlanglijstje van de jarige vereniging staat uitbreiding tot ver buiten de provinciegrenzen. „Maar daarvoor moet je eerst iemand in een andere plaats hebben gevon den, die enthousiast is en die er de tijd voor heeft om de vrouwen in haar woonplaats er voor te interesseren. Dat is een hele toer", zo zei mevrouw Dominicus spijtig. Een tweede wens van de Goese vereniging is meer sa menwerking met de drie midden standsverenigingen in ons land. „Voorlichting omtrent de werkwijze van de „Goese Middenstandsvrou wenvereniging", zo zei mevrouw Do minicus ten slotte, „staat blijvend op ons programma. Wij zijn graag be reid om ergens over onze vereniging te gaan praten". (Advertentie) in vele kwaliteiten HOME SPUN, CAMEL, MOHAIR, VICUNA, RATINÉ, SHETLAND en VELOURS. Van 12,90 tot 37,50 per meter. BONT voor kragen en garneringen. ——«■.GOES, LANGE KERKSTRAAT 44 TERNEUZEN, NIEUWSTRAAT 6-8 Knippatronen BURDA en VOGUE. In Amerika gaat men steeds meer barbecue-enen er zijn zelfs al mensen die zo aan deze culinaire bezigheid verslingerd zijn, dat ze het ook binnenshuis willen doen. Vandaar dat in de Verenigde Staten een bar becue op de markt is verschenen die zonder brandgevaar in huis kan wor den gebruikt. Het apparaat werkt als volgt: door middel van profaangas worden onbrandbare kunstkolen ver hit die binnen twee minuten zo heet zijn, dat men er zeer snel vlees plus toebehoren op kan roosteren De naam van het apparaat is aangepast aan deze snelle en gemakkelijke werkwijze: men noemt het .Luilak- grill". Ruitstoffen zijn in de stoffencollec- ties van dit najaar zo ruim ver tegenwoordigd dat men er bij wijze van spreken hele families in kan kleden. Zowel de couturiers als de confectionairs hebben hiervan dank baar gebruik gemaakt! Schotse rui ten worden niet alleen tot kostuums maar ook tot tweedelige pakjes ver werkt; een enigszins gedecoletteerd japonnetje met bijpassend ;asje, hes je of bolero is niet alleen overdag, maar ook 's avonds (althans voor niet al te stemmige gelegenheden) een uiterst draagbaar kledingstuk. In de sector kinderkleding zijn de moge lijkheden van de ruit onbegrensd: men maakt uit ruitstoffen rokjes plus mouwloze jasjes, overhemdbloes jes, plooirokken, jasjes met klepgar- nering of met palerine, capes en al lerlei mutsjes en petjes die geïnspi reerd zijn op het Sherlock-Holmesmo- del. Effen jurkjes worden gegarneerd met kraagjes, jabots, strikken en man chetjes van contrasterende ruitstof. Genoeg ideeën dus voor moeders die zelf de schoolgarderobe maken! Om gebakken spek te ontvetten wordt aan degenen die niet te veel vet mogen gebruiken, het vol gende trucje aanbevolen: snijd ge rookt doorregen spek zeer fijn laat het in eigen vet in de koekepan uit hakken op een getemperd vuurtje, zodat het nog niet bruin wordt. Giet er nu een deciliter kokend water bij en Iaat alles een paar minuten zacht jes koken totdat de helft van het water verdampt is. Giet de rest van het water af en Iaat het spek ver der in eigen vet bruinbakken. Doe dit op een heet vuur en keer het spek voortdurend om, dan wordt het toch knappend en bros. Voor wie graag en veel yoghurt eet is hier nog eens een recept ter variatie van dit zuivelprodukt: Stoof gedroogde abrikozen, snijd ze even tueel eerst in stukjes. Laat de vruch ten afkoelen en leg een paar lepeltjes ervan in het midden van schaaltjes yoghurt. Het kooknat wordt licht ge bonden en met vruchten aan de yog hurt toegevoegd. nmwwwwwwviwwMwwwwwwuwmumww Eén uit zeer vele: bij het ontwer pen van deze wasautomaat een Philipsproduktheeft men vooral het ruimtegebrek in veel moderne woningen voor ogen gehouden. De machine neemt weinig ruimte in: de breedte is vier decimeter, de diepte zes decimeter. Voor wie het ruimteprobleem geen rol speelt, zullen wellicht bepaalde eigen schappen van andere wasappara- ten weer belangrijker zijn.... F en groep Amerikaanse psy chiaters heeft de reacties bestudeerd die het verhuizen naar een ander huis of een ge heel andere omgeving bij kin deren teweegbrengt. De resul taten van hun observaties zijn dusdanig dat ze elk ouderpaar op het hart willen drukken, de kinderen vooral tijdig in te lichten over de op handen zijn de verhuizing. „Vertel het ze zo spoedig mogelijk en recht op de man af, zorg ervoor dat ze het nieuws niet van derden moeten horen", zo luidt het advies Ouders moeten er rekening mee houden dat een verhuizing de familieverhoudingen tijde lijk in de war kan schoppen, wanneer geen acht wordt ge slagen op de emotionele ge aardheid der kinderen en de mate van evenwichtigheid die ze kunnen opbrengen. Dikwijls kan het kind tijdelijk de si tuatie en z'n omgeving niet aan het voelt zich in de steek gelaten, hulpeloos en geïso leerd. Ook voor onderwijzend personeel ligt hier een taak, menen de onderzoekers. Men reageert vaak op de verkeerde manier als men moeilijkheden met het pas verhuisde kind voélt aankomenhet kina raakt daardoor tijdens de schooluren nog meer ontmoedigd. Overigens raakt niet ieder kind uit z'n evenwicht ioor een verhuizing. De onderzoekingen wezen namelijk ook uit dat sommige kinderen een verhui zing vlotter en beter accep teerden dan hun ouders NIEUWTJE uit Engeland: een En gelse firma fabriceert een machine, aie de droog- en strijkproblemen van de huisvrouw voorgoed naar het ver leden zou verwijzen. Het apparaat heet „Driron" en het maakt centri fuges, waslijnen en stikmachines overbodig voor zover het ten minste om het „huishoudelijk linnen goed" gaat, het mangelgoed dus. Het schone natte goed hoeft niet in de centrifuge of aan de waslijn, maar wordt in de „Driron" gehangen (der tig stuks tegelijk kan erin). Het bij zondere van dit apparaat is dat het droogt en tegelijkertijd strijkt. In een goed half uur knapt deze robot zowel het droog- en strijkkarwei op en daarna hoeven de lakens, hand doeken en wat dies meer zij, alleen nog maar te worden opgevouwen. Ook nylon overhemden kunnen er in gedroogd worden; ze zijn in een kwartier klaar om weer te worden gedragen en zonder één vouwtje, aldus de fabrikant. Vermeld wordt ook nog dat het hier om een veilig apparaat gaat waarvan de motor automatisch wordt uitgeschakeld als men tijdens het werken het deksel opent. Als een dergelijk apparaat te zijner tijd ook in de Nederlandse win kels zal verschijnen, zal het misschien nauwelijks opvallen in de wirwar van was- en droogapparaten die de Nederlandse markt reeds bevolken. Het kopen van een was- en droog- apparaat is al lang geen kwestie meer van „even uitzoeken", de huis vrouw staat te aarzelen tussen de automatische en halfautomatische wasmachine, de combi, de langzaam- wasser en de snelwasmachine, ze vraagt zich af wat een „program makiezer" is en of ze in haar huis houding praktisch nut zal hebben van een „droogkast" of een „droog- tumbler" Alleen al de wasmachines kunnen in negen verschillende groepen worden verdeeld. Men kent de kuip- wasmachine, de wascombinatie, de semiwasautomaat, de wascombinatie- semiwasautomaat, de wasautomaat, de wascombinatie-wasautomaat, de centrifuge-semiwasautomaat, de cen trifuge-wasautomaat en ten slotte nog de centrifuge-was- en droog- automaat. Alleen al het neerschrij- Advertentie) ven van de namen van dit negental is een duizelingwekkende bezigheid laat staan het kiezen uit deze soorten machines met hun verschil lende principes, eigenschappen en merken! Daarom mag de Nederlandse huis vrouw de Nederlandse Huishoudraad dankbaar zijn, want deze instelling heeft het gepresteerd om een „Weg wijzer" samen te stellen die ten min ste houvast geeft in de wasappara- tenwirwar van vandaag-de-dag. Hoe groot die wirwar is blijkt wel uit de opsomming van merken met hun prijzen, maten en nog diverse andere gegevens: die opsomming beslaat in deze wegwijzer een kleine twintig bladzijden. Ook de cijfers omtrent import en fabricage in Nederland spreken dui delijke taal: in 1961 nam de binnen landse markt 220.000 wasmachines (allerlei soorten) en 191.400 centri fuges op, in 1962 waren het 208.000 wasmachines en 231.700 centrifuges. Van de in 1961 verkochte wasmachi nes waren er 145.000 stuks van Ne derlands fabrikaat, van de centrifu ges 81.000 stuks. Aan objectieve voorlichting heeft de Nederlandse huisvrouw, die een was- of droogapparaat wil kopen, overigens geen gebrek. Er zijn di verse instanties die zich met het ge ven van gefundeerde voorlichting be zighouden: de afdeling huishoudelijke voorlichting van de V.E.E.N. (de Vereniging van Exploitanten van Electriciteitsbedrijven in Nederland), de Nationale Federatie voor Huis houdelijke en Gezinsvoorlichting, de Stichting voor Huishoudelijke Voor lichting ten Plattelande, de Voorlich tingsdienst van de Nederlandse Gas bedrijven en het Bouwcentrum. Van al deze instellingen staat het adres in de wegwijzer vermeld, alsmede de namen en adressen van de gemeen telijke en provinciale elektriciteits bedrijven die over een huishoudelijke voorlichtingsdienst beschikken. De huisvrouw die zich tot dergelijke instanties wendt, moet daarbij niet helemaal onbeslagen ten ijs komen! Doeltreffende informatie zal ze pas kunnen krijgen als ze zich duidelijk uitspreekt over de eisen waaraan het te kopen wasapparaat zal moeten beantwoorden. Ze doet er dus goed aan, tevoren een aantal factoren te overwegen en deze punten desnoods op een papiertje te zetten: hoe groot is het gezin, hoe is de verhouding tussen witte, bonte en fijne was, moet de gehele gezinswas in het ap paraat worden gedaan of blijft een gedeelte „de deur uitgaan"? Hoe zijn warmwatervoorziening en wateraf voer geregeld, wast men eenmaal per week of meermalen, hoe groot is de ruimte waar het apparaat moet worden geplaatst, hoe is de beschik bare droogruimte en welk bedrag denkt men te besteden? Wat dat bedrag betreft: de prijzen van de tientallen wasmachines, wasautomaten, droogapparaten en wat dies meer zij variëren van onge veer tweehonderd gulden tot een goede tweeduizendNaast derge lijke bedragen zijn de aanschaffings- kosten van de „Wegwijzer" dus wel verantwoord! Het boekwerkje kost 3,50 en voor dat bedrag heeft men dan een overzicht van de soorten was- en droogapparaten die in Ne derland te koop zijn, met een prak tisch volledige lijst van de in ons land verkrijgbare merken, waarbij voorts nog systeem, prijs, afmetin gen en andere gegevens afzonderlijk per wasmachine, centrifuge of droog apparaat vermeld staan. Ook bevat de Wegwijzer praktische wenken over zaken waarop men bjj het kopen moet letten, zoals aan- sluitwaarde, beveiliging en soortge lijke begrippen. Men kan de Wegwij zer bestellen bij de Nederlandse Huis houdraad, Anna Paulownaplein 7, Den Haag, gironummer 228950- (Advertentie) PARIS FRANCE NUTRIX „Crème Miracle" voor de droge en normale huid vanaf 5.75 ABYSSALE de speciale vochtinbrengende crème op zeewaterbasis vanaf 16.75 ADIEM ADAM Herman en Bobbert de Beer waren dikke vriendjes. Iedereen dacht dat Bobbert de Beer maar een gewone grote speelgoedbeer was, maar voor Herman was hij nog veel meer. Bobbert ging overal mee naar toe: met Herman mee uit wandelen, mee op zijn fietsjemee met de trein en mee naar bed. Op een morgen toen Herman en Bobbert op het grote grasveld in het park aan het spelen waren, zag Eerman ineens een rood speelgoedautootje staan, half verscholen achter de struiken. lekker dat alles was! Toen ze eindelijk hun buik jes rond gegeten hadden gingen ze lekker voor het huisje in het zacnte gras wat slapen. „Van wie zou dat huisje eigenlijk zijn?", vroeg Herman zich af toen hij weer wakker werd. „Tja" zei Bobbert, „dat is van niemand, dat is ge woon het huis van de to verauto en alleen als je de toverauto vindt, <un je er naar toe rijden. Anders vind je het nooit. Maar kom, we moeten weer eens op weg". Vlug liepen de vriendjes weer naar de garage toe, waar de toverauto al onge duldig stond te toeteren. „Ja, rustig aan maar hoor", bromde Bobbert. We ko men al". Nauwelijks zaten ze erin of roetsdaar ging het er weer vandoor, door net bos, over de hei de, weer door een bos, en ja hoor, daar zagen ze hun eigen vertrouwde park al in de verte, en even later ston den ze weer op hun speel veld. „Ziezo", zei Bobbert, „nu de toverauto weer onder de struiken geschoven. Die vindt straks zijn weg naar huis zelf wel weer". „Dat geloof ik ook wel", zei Herman, „maar hij heeft ons veel plezier bezorgd. Moeten wij nu niet iets leuks voor hem doen?' „Ja" antwoordde Bobbert, „dat is wel een goed idee, maar wat zouden tover- auto's nu leuk vinden? O, Kijk, Bobbert". riep hij, „zie je dat? Wat een leuk autootje, hé 't Is vast door een kindje vergeten mee naar huis te nemen". „Nee. Herman' zei Bob bert, „dat is niet een ge woon speelgoedautootje, dal is een toverauto" „Een toverauto", riep Her man verbaasd uit. „Waarom dan? Hoe zou je daar nu mee kunnen toveren?" „Kijk maar", antwoordde Bobbert, „ga maar met me mee" En hup, daar zat Bobbert al achter net stuur. En hup, daar zat Herman naast hem en voor ze het wisten reden ze zo maar door het gras. ,Gaat fijn hé, Herman?" riep Bob bert. „Nou joh, en hard ook!", vond Herman. „We kunnen nog veel harder rij den. Kijk maar", zei Bob bert. En ja hoor, 't ging zo vlug dat het wel leek of ze vlogen, die twee in hun rode autootje. „Ziezo" zei Bobbert, „hier zijn we er". „Waar zijn we dan nu? Wat is dat voor een grappig huis vroeg Herman. „Dat is nu het huis waar de toverauto woont. Kijk daar is zijn garage, daar zullen we hem maar in wegzetten dan kan hij even uii rusten". Ze stapten uit de auto en gingen het huis oinnen. „O, kijk eens", riep Her man blij uit. „De tafel is gedekt met allerlei lekkere dingen. Limonade zie ik en taartjes en ijs en snoepjes. O, wat lekker zeg en er staan twee stoeltjes b(j. Zou dat soms allemaal voor ons zijn, Bobbert?" „Ja, hoor, vast", zei Bob bert en daar sloegen die twee aan het smullen. En ik weet al wat, we geven hem nog een mooie auto toeter erbij. Ga maar mee, jij hebt pas een nieuwe op je fietsje zitten. Kijk, hier zit-ie, even draaien, ziezo, die is er af". En met een paar handige bewegingen, want Bobbert de Beer was een Deer die al les kon, had hij de nieuwe toeter aan de toverauto vastgemaakt. En dat die daar blij mee was. kon je wel merken, want ineens klonk er een luid blij getoe ter en stoof de autc weer weg over het grasveld. Nog heel lang konden Herman en Bobbert in de verte het geluid van de toeter horen. Toen werd het stil. „Hé, dat was een groot avontuur, zeg Bobbert", zuchtte Herman. ,Wat zul len ze er thuis wel van zeg gen als ik ze dat vertel". Nu dat Hermans papa en mama ervan opkeken, dat kun je wel geloven en Her mans papa heeft nog vaak met Herman op hei grote grasveld onder de struiken gekeken of ze de toverauto nog eens konden vinden. Maar tot nu toe is dat niet gelukt, want zó gemakke lijk vind je niet iedere dag een toverauto Eske.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 11