GEEN PLAATS VOOR
SPANJE IN N.A.V.O.
KLANKBORD
Hl
m
jkjriMll
Subsidie
schoolmelk
ingetrokken
Jeugdcriminaliteit in
1981 weer
Tabaksveilingen niet
terug naar Amsterdam
gestegen
Minister bezuinigt
(NOG) GEEN
UITWEG
KIPPENCRISIS
Buisman levert
grootste deel
Amerikaanse boter
BRIEFJE IN LIM0NADEFLES
LEIDDE TOT EEN HUWELIJK
Verdeling welvaart
uitvoerig besproken
Waarschuwing van
Zuid-Afrika aan
het Westen
LABOURLE1DER HAROLD WILSON
Samenspraak
Resoluties
Welvaart
Gold Star kreeg met ere
het stempel van kwaliteit
Overtuig uzelf
Bisschoppelijke
goedkeuring op
statuten N.K.V.
VERNIELING, GEKWALIFICEERDE DIEFSTAL EN HELING
Ook ernst van
de bestraffing
toegenomen
„Verplaatsing was
slechts wens
van Nederland
Geen t.v.-toestel voor chr.
lagere school te Winsum
CHURCHILL
Aartssaboteur
van Verenigd
Europa"
Het Wereldgebeuren
Polen betaalt
negen miljoen
schadevergoeding
Engels meisje
kwam naar
St.-Pancras
Nogmaals
madame Ngo
WOENSDAG 11 SEPTEMBER 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
(Advertentie)
(Van onze speciale redacteur).
Op het congres van de socialisti
sche internationale, dat op het
ogenblik in Amsterdam gehouden
wordt en dat bezocht wordt door
vooraanstaande politici uit vele
landen over de gehele wereld heeft
de leider van de Engelse Labour-
partij Harold Wilson, gisteren het
debat over de ontwapening en de
veiligheid van de wereld, dat hij
ook had ingeleid, afgesloten met
een redevoering, waarin hij waar
schuwde voor de fictie, dat Euro
pa nog altijd het middelpunt van
de wereld is.
Hij constateerde, dat er ondanks ver
schillen van mening ook een grote een
heid van gedachten en willen onder de
socialisten te constateren valt. Zij uit
zich o.a. in het streven naar een Euro
pese eenheid.
Met nadruk stelde hij vast, dat er
voor dictatuurstaten, met name voor
Spanje, geen plaats in de NAVO is.
Hij sprak daarmee in overeenstem
ming met de afgevaardigde van de
Spaanse socialistische partij, die zich
tegen toelating van zijn land ver
klaarde, omdat hij hoopte dat daar
door de Spanjaarden tot een beter
inzicht zullen komen.
Wilson verklaarde zich voor een voort
durende samenspraak tussen de experts
van Labour en van de Duitse S.P.D., die
gezamenlijk materiaal kunnen verzame
len, waaruit nuttige initiatieven van de
socialistische internationale kunnen
voortvloeien.
Opnieuw noemde hij de hulp aan de ach
tergebleven landen een gewichtig pro
bleem en hij verzette zich nog eens te
gen de apartheid, zoals die bijvoorbeeld
in Zuid-Afrika gehuldigd wordt.
Dinsdag is in het Minervapaviljoen
in Amsterdam het congres van de
socialistische internationale voort
gezet. Foto vj.n.r.: de Engelse la-
bourleider Harold Wilson, de Se
negalese afgevaardigde mevr.
Oulimata Fall, burgemeester Willy
Brandt van West-Berlijn en dr.
S. Mansholt, vice-voorzitter van de
Europese uitvoerende commisise.
de ontwapening. Het congres zal er nog
een beslissing over moeten nemen. Dat
geldt trouwens ook voor enkele andere
resoluties, o.a. betreffende de ontwikke
lingsgebieden, de onderdrukking van de
joden in de Sow jet-Unie, de burger
rechten in de Verenigde Staten en de
situatie in het nabije oosten.
Uitvoerig heeft het congres verder aan
dacht besteed aan het vraagstuk van de
verdeling van de welvaart in de wereld
waarbij uiteraard vooral de hulp aan de
onderontwikkelde landen ter sprake
kwam. Het onderwerp werd ingeleid
door Halvard Lange, de oud-minister van
buitenlandse zaken van Noorwegen. Hij
beval een grootscheepse studie aan ge
zamenlijk door zoveel mogelijk landen
naar de economische krachten en de
hulpbronnen die de wereld ten dienste
staan.
Topprioriteit moet volgens Halvard
Lange hebben de kapitaalverstrek
king aan de ontwikkelingslanden.
Daarom drong hij erop aan, dat de
socialistische partijen er in hun lan
den naar zullen streven dat minstens
1 procent van het nationale inkomen
voor ontwikkelingshulp bestemd
wordt. Voorts noemde hij het nood
zakelijk, dat de handelsbelemmerin
gen die meermalen een geregeld goe
derenverkeer naar de ontwikkelings
landen in de weg staan, worden op
geheven.
Verscheidene afgevaardigden gaven hun
visie op het probleem van de ontwikke
lingshulp. Het bleek, dat men het in
grote trekken geheel met elkaar eens
was. Vandaag zal een resolutie over de
ze kwestie aan de orde komen.
(Advertentie)
Een commissie, die zich bezighoudt met
de opstelling van resoluties, heeft een
ontwerp gemaakt voor een resolutie over
UMOET die kinderlijke en
eerlijk gezegd ook wel een
beetje domme gedachte van een
uur of een dag zonder regen nu
maar laten varen en een leven-in-
nattigheid aanvaarden, Als er dan
eens een zonnestraal op uw zuid
wester valt is dat een ongedachte
en onverwachte meevaller die U
dubbele vreugd zal bieden, maar
overigens: de vochtige feiten moe
dig ónder de ogen zien en begrij
pen dat U de rest van uw, toch
al zo grauwe leven, zult doorbren
gen in 's hemels grijze waterlozin
gen.
Het is trouwens helemaal een
kwestie van aanpassing. Wat niet
weet dat niet deert. En wie niet
weet dat het sprookje wil dat ach
ter de wolken de zon schijnt, die
za,l vanzelfniet hopen op zon
neschijn op 't smallige, drassige
levenspad.
Aanvaardt dan bovendien dat
gaat in één moeite door het
vaststaande en door jarenlange
ervaring gewaarmerkte feit dat
de zogenaamde „zomer" een mete
orologische situatie is, die uw
voorouders nog even hebben ge
kend, doch die sindsdien voor wat
West-Europa betreft, is opgehe
ven.
Er is geen enkele reden V daar
over te beklagen, want er staat
allerhand heerlijkheid tegenover,
al was het alleen maar de innige
gezelligheid van het huiselijke le
ven, die in zonniger landstreken
immers ernstig wordt aangetast.
Daar geen halmaspel, geen gan-
zebord of sjoelbak, doch lanter
fanten op straat wat tot allerlei
ongerechtigheid leiden kan.
Hier driehonderdvijfenzestig ge
noeglijke avonden aan de huislijke
liaard. Terwijl de regen tegen de
ruiten ruist is het binnen des te
knusser: moeder met de nieuw-
ontdekte soep van acht-en-negen-
tig soorten verse groenten; met
de koffie, gemalen uit Columbia's
rijkste oogsten expres voor U door
Albert, Simon en Mister Tenper-
cent, gepikt; voor U de geurige
chocolade- en/of anijsmelk met het
ovenverse knabbelkneuterige bis-
icwictje. En vergeten wij de ze
geningen van 's duivels prenten
boek en des grauwen hemelsblau
we beeldbuis niet, altegader kneu
terige, huiselijke heerlijkheen
die alleen in een permanente
stortbui kunnen aarden. Mensen-
in-de-zon blijven daarvan versto
ken. Beklaag hen en prijs U zelf
gelukkig omdat ge leeft in een
klimaat dat U zo graag en gul de
gelegenheid en de tijd verschaft
om U rond de tafel onder de lamp
te scharen ten einde U zorgeloos
aan genoeglijke kout in gezellig
spel te wijden.
Zo zullen de dagen uwer jaren
voorbij gaan tot hun onvermijde
lijk einde. Weest er blij en geluk
kig mee. En laat het maar heerlijk
regenen. Ja, gezellig.
Moeders thee geurt in de koppen...
Thuis, goed voor U!
ELIAS
GS 563
ff
r :|j|
GOlÜ
:|j
siah;
GOIÜI
-ü
25 stuks f 1.-
(Van onze Haagse redactie)
Minister Veldkamp is voornemens
de subsidie op de schoolmelk in te
trekken. Hij heeft dit in een kort,
formeel briefje meegedeeld aan de
Vereniging van Nederlandse Ge
meenten. Sociale zaken en volksge
zondheid bereikt met deze maat
regel, die vanaf 1 januari 1964 van
kracht wordt, een bezuiniging van
ongeveer 1,3 miljoen gulden.
Als motief geeft de minister op, dat „de
rijksuitgaven beperkt moeten worden en
dat hij daarom prioriteiten moet gaan af
wegen". De vereniging van Nederlandse
Gemeenten en het Centraal Schoolmelk-
comité (produktschap voor zuivel) ko
men vandaag in vergadering bijeen om
zich over deze maatregel te beraden.
Men heeft goede hoop, dat de minister
na enige aandrang op zijn beslissing te
rugkomt. Het ministerie van sociale za
ken weigerde gisteren elk commentaar.
„Wij kunnen het noch erkennen, noch
ontkennen. Dit is een begrotingsaangele
genheid, waarover wij ons niet kunnen
uitlaten".
De schoolmelkvoorziening is in de jaren
voor de oorlog ingevoerd. Op het ogen
blik nemen er 560.000 kinderen aan deel,
die voor een bedrag van ongeveer 40
cent (variërend naar gemeente) vier
keer per week een kwart liter melk op
school drinken. Sociale zaken geeft een
subsidie van 6 cent per liter, het pro
duktschap voor zuivel 3 cent en de af
zonderlijke gemeentes ook ongeveer een
dergelijk bedrag. Met het vallen van de
regeringssubsidie is dus wekelijks een
bedrag gemoeid van 560.000 maal 6 cent,
dat is 33.600 gulden. Jaarlijks komt dat,
aldus het schoolmelkcomité dat de ad
ministratie voert, neer op 1,3 miljoen
gulden. Nu de gezondheidszorg voor de
jeugd zo centraal staat „denk eens
aan de actie tegen het roken" hoopt
het comité de minister te kunnen bewe
gen op zijn beslissing terug te komen
Nadat de verbondsraad van de Katholie
ke Arbeidersbeweging op 20 mei jongst
leden de statuten en reglementen van
het nieuwe Nederlands Katholiek Vak
verbond had goedgekeurd, is thans de
bisschoppelijke goedkeuring op deze sta
tuten verkregen.
De aartsbisschop van Utrecht, Bernard
kardinaal Alfrink, heeft het bestuur van
de K.A.B. op de hoogte gesteld van deze
goedkeuring, waarover bij de K.A.B.
zo deelde men mede, grote vreugde
heerst.
Vreugde vooral over de bewoordingen
waarin de bisschoppen hun goedkeuring
hebben willen geven. De bisschoppen
verbinden er namelijk de wens aan, dat
het Nederlands Katholiek Vakverbond
zijn werk in lengte van dagen met veel
vrucht mag blijven voortzetten, een
werk, dat als verdienstelijk en zegen
rijk wordt gekenschetst.
Waardering wordt niet alleen uitgedrukt
voor het werk van de K.A.B. in het al
gemeen, maar in het bijzonder ook voor
het beraad dat is gevoerd tussen de K.
A.B. en de andere, buiten haar staande
organisaties, vooral van mediale- en lei
dinggevende werkers.
De jeugdcriminaliteit is in 1961 op
nieuw toegenomen, als wordt uit
gegaan van de strafzaken (mis
drijven) tegen strafrechtelijk min
derjarigen, welke zaken in 1961
door de justitie zijn afgedaan. De
zen conclusie wordt gestaafd door
gegevens die zijn ontleend aan de
publikatie van het Centraal Bu
reau voor de Statistiek betreffen
de de toepassing van de kinderwet
ten in 1961.
INDONESISCHE AMBASSADES
Het aantal van 47 schuldigverklaar-
den c.q. niet-vervolgden in 1960 per
10.000 kinderen van tien tot en met
zeventien jaar steeg tot vijftig in
1961. Deze toename betrof voorna
melijk vernieling, gekwalificeerde
diefstal en heling. Het verhoudings-
cijfer voor meisjes steeg van 7,3 tot
8,1, dat voor de jongens van 85, tot
90,5.
Daar de zaken tegen kinderen beneden
15 jaar de laatste jaren steeds minder
langs strafrechtelijke weg worden afge
daan, zijn uit de cijfers voor deze jeug
digen geen steekhoudende conclusies
omtrent de beweging van de criminali
teit te trekken. Voor de oudere jongens
behalve voor de 15-jarigen in 1961 -
blijkt de toeneming duidelijk: voor die
van 15 jaar was het indexcijfer (1955
100) in 1959 t/m 1961 resp. 157, 168 en
156; voor de 16-jarigen 160, 162 en 182,
voor de 17-jarigen 157, 170 en 73.
Met de stijging van de jeugdcriminaliteit
nam ook de ernst van de bestraffing toe:
nadat in 1955 de gevangenisstraffen
(voorw. -f onvoorw.) 2,5 pet van alle
straffen en maatregelen uitmaakten,
was het percentage in 1961 gestegen tot
9,5. Berisping en teruggave aan ouders
of voogd zonder toepassing van straf
daarentegen, daalden van 16,7 pet in
1955 tot 5,1 pet.
in
De Indonesische ambassades
Bonn en Den Haag hebben berich
ten tegengesproken, dat een groot
deel van de Indonesische tabaks-
In Brussel z(jn de afgelopen twee dagen
verdere besprekingen gevoerd tussen de
Europese commissie van de E.E.G. en
de permanente vertegenwoordigers van
de zes lid-staten van de gemeenschap
ter voorbereiding van een beslissing
door de E.E.G.-ministerraad over de in
voer van Amerikaans slachtpluimvee.
Aan de orde is daarbij een voorstel van
de Europese commissie ter beëindiging
van de „kippenoorlog" door het verla
gen van de siuisprijs (minimum invoer
prijs) met vijf pfennig per kilo en van
de heffing met 6 pfennig.
Bij het overleg van maandag en dins
dag is gebleken, dat alleen Italië en Lu
xemburg dit voorstel dat overigens
reeds van Amerikaanse zijde als onvol
doende is bestempeld steunen. Ter
wijl Nederland en België nog geen defi
nitief standpunt hebben bepaald, stelt
Frankrijk als voorwaarde, dat deze re
geling definitief dient te zijn.
Het Franse standpunt staat echter lijn
recht tegenover de opvatting van de
Duitse bondsrepubliek, die voor de aan
vaarding van het commissievoorstel
twee voorwaarden stelt: een geldigheids
duur tot 31 januari 1963 en een herzie
ning van het pluimveereglement. Deze
voorwaarden worden trouwens ook door
de vier andere E.E.G.-landen niet aan
vaard.
Het overleg tussen de commissie en de
plaatsvervangende vertegenwoordigers
van de „zes" zal de volgende week wor
den voortgezet. De kwestie staat op de
agenda van de E.E.G.-ministerraad van
23 september.
veilingen van Bremen naar Am
sterdam zonden worden ver
plaatst.
Hierbij wordt blijkbaar gedoeld op een
uitlating van de president-commissaris
van de N.V. Entcomayer, dat het naar
zijn persoonlijke mening niet uitgesloten
zou zijn dat althans een behoorlijk deel
van de tabaksverkoop binnen niet al te
lange tijd uit Bremen naar Amsterdam
terugkeert, waardoor Traseati in de Nes
zijn vroegere activiteit zou kunnen her
vatten.
Indonesië verplaatste zijn tabaksmarkt
van Amsterdam naar Bremen toen het
in verband met de kwestie-Nieuw Gui
nea tijdelijk zijn diplomatieke betrekkin
gen met Nederland verbrak.
De woordvoerder van de ambassade in
Bonn verklaarde naar aanleiding van
een vraag, dat het weer verplaatsen van
de veilingen naar Nederland slechts een
wens van Nederland was.
Volgens een uitlating van de president'
commissaris der N.V. Entcomayer zou
de regering in Djakarta niet tevreden
zijn over de resultaten van de tabaksin
schrijvingen in Bremen.
(Van onze Haagse redactie)
Van de 4000 ton Amerikaanse boter, die
door het Voedselvoorzienings In- en Ver
koopbureau zullen'worden verkocht, zal
2500 ton worden geleverd door de fa. It.
Buisman in Leeuwarden. Tot die 2500
ton behoren ook de 2100 ton, die de
heer H. H. Buisman begin augustus in
Chicago heeft gekocht. Daarna is de
heer L. Borkhuis, de compagnon van de
heer Buisman, er in geslaagd nog 400
ton Amerikaanse boter aan te kopen.
De resterende 1500 ton zullen worden
geleverd via twee Nederlandse zuivel
verkoopverenigingen.
De Amerikaanse boter zal voor f 3,60
ter beschikking komen van de Neder
landse ompakkers. In een speciaal wik
kel zal de boter aan de markt worden
gebracht en de consument zal er onge
veer f 1,06 voor een halfpondspakje voor
moeten betalen. De eerste zending boter
uit Amerika wordt op 1 oktober in de
Rotterdamse haven verwacht.
Lord Booth.v, conservatief lid van
het Britse Hogerhuis, heeft sir
Winston Churchill in een brief aan
de Daily Telegraph, „de aartssabo
teur van een verenigd Europa" ge
noemd.
Lord Boothby, die in zijn brief de
redenen analyseerde waarom En
geland geen nauwer banden met
continentaal Europa was gaan
onderhouden, zei dat de schuld
hiervoor lag bij alle mannen die
Engeland sinds het einde van de
tweede wereldoorlog hadden gere
geerd, „met Churchill op de eerste
plaats".
Lord Boothby herinnerde eraan
dat het sir Winston was die in zijn
beroemd geworden rede in Zürich
opriep tot een Verenigd Europa,
waarvan, zei hij toen, Engeland
geografisch en historisch deel van
uitmaakte.
Maar toen Churchill aan het be
wind kwam, aldus Boothby, wei
gerde zijn regering zich onder
welke voorwaarde ook bij de ge
meenschap aan te sluiten. Die wei
gering ontlokte een formeel pro
test van de conservatieve gedele
geerden naar de raadgevende ver
gadering, maar tevergeefs.
Engeland was eerst plotseling
wakker geworden, zo vervolgde
lord Boothby, toen het zich reali
seerde dat de Euromarkt „een
machtig blok van 200 miljoen men
sen was waartoe wij door onze ei
gen wil (niet die van generaal de
Gaulle) niet behoorden".
Niettemin zag lord Boothby nog
een kans om de situatie te redden.
Had Harold Macmillan, toen hij
premier werd, zich van harte ge
geven aan de onderhandelingen
met de E.E.G., en had hij „een
klaroenstoot gericht tot de natie",
dan zou Engeland toegetreden
zijn. Maar, aldus Boothby, Mac
millan ging naar Moskou en Nas
sau. De vijf jaar die Macmillan
nodig meende te hebben om poli
tiek sterk genoeg te zijn, waren
fataal wat Engelands aansluiting
bij Europa betrof.
Toen Macmillan eindelijk besloot
aan boord te gaan van het schip
op de brug waarvan in ongenaak
bare en solitaire grandeur de
Gaulle stond, toen was de achter
steven aan de horizon verdwenen,
aldus lord Boothby.
En nu, zo besloot hij, moet Enge
land naar nieuwe wegen zoeken
voor zijn toekomstige betrekkin
gen met EuroDa; „wanneer deze
gevonden worden, en dat zal ze
ker gebeuren, dan zullen we wei
nig te danken hebben aan wie ons
in de laatste twintig jaar regeer
den".
De gemeenteraad van Baarderadeel
heeft dinsdagavond zijn goedkeuring ge
hecht aan het voorstel van b. en w.
van deze gemeente om geen medewer
king te verlenen aan de aanschaffing
van een televisietoestel voor de chris
telijke lagere school te Winsum (Fr.).
Het schoolbestuur had hierom gevraagd
om te kunnen deelnemen aan de expe
rimenten van de Stichting Nederlandse
Onderwijs Televisie (N.O.T.), die half
oktober op een 200-tal scholen in het
gehele land zullen beginnen. B. en w,
menen o.m. dat de kosten moeten wor
den gedragen door de Stichting N.O.T.
en dat deze tevoren met haar overleg
had moeten plegen.
VWWWIAMIIWWIMIWIIIIWIMIWIIWIiyiiWIIIMIWWWIIIIWWIlWWIMIWWIIIAMMAIIIWIAIIMWIlUWWIAMWIMAAMWIMWWWWMMIVWWV
„Ik zou Engeland en de V.S. de waar
sehuwing willen geven dat zij er niet al
te zeker van moeten zijn, dat Zuid-Afri
ka hen in hun strijd tegen het commu
nisme zal blijven steunen. Het schijnt,
dat deze landen het niet erg zouden vin
den, wanneer er een negerregering in
Zuid-Afrika zou komen. Maar hebben
zjj er wel eens aan gedacht, wat hiervan
de gevolgen zouden kunnen zijn aldus
de Zuidafrikaanse minister van buiten
landse zaken Eric Louw, in de toespraak,
waarmee hij het congres, dat de natio
nale (regerings)partij thans te Bloem-
fontijn, in de Oranje Vrijstaat, houdt,
opende.
De minister, die erop wees, dat de Ame
rikaanse en de Britse vertegenwoordiger
in de veiligheidsraad, respectievelijk
Stevenson en Dean, bij het kortgeleden
gehouden debat over Zuid-Afrika de
Zuidafrikaanse politiek als „weerzin
wekkend" hadden gekenschetst, vervolg
de: „de overeenkomst van Simonstown
kan worden opgezegd en dat zou bij
zonder nadelig voor Engeland en Ameri
ka zijn. En er zijn nog andere landen,
die maar al te gaarne ons goud zouden
willen kopen. Indien wij hierop in zou
den gaan, zou dit de leidingen van de
Engelse staatsbank zware hoofdbrekens
bezorgen, terwijl het voor het sterling-
gebied in zijn geheel een gevoelige slag
zou z\jn", aldus de Zuidafrikaanse mi
nister van buitenlandse zaken, Louw.
In de in 1955 gesloten overeenkomst
van Simonstown wordt bepaald dat deze
vlootbasis onder Zuidafrikaans gezag
komt te staan. Engeland behoudt het
recht om de basis te allen tijde te mogen
gebruiken, zelfs in een oorlog, waarin
de Zuidafrikaanse Unie neutraal zou blij
ven.
Polen zal Nederland gedurende de eerst
volgende jaren een bedrag van 9.050.000
gulden betalen als schadevergoeding
voor genationaliseerde belangen. Een ak
koord hierover is, naar het ministerie
van economische zaken meedeelt, op 7
september geparafeerd.
Zeven jaar geleden spoelde fles op Terschelling aan.
Het is zeven jaar ge
leden, dat papier
grossier C. Middel
burg uit St.-Pancras
tijdens zijn vakantie
op Terschelling een li-
monadefles aantrof
op de drooggevallen
Noordvaarderplaat in
de Waddenzee. Het
briefje in de fles was
van het Engelse
meisje Sheila Ann
Rogers, die prompt
uit Terschelling een
prentbriefkaart met
de hartelijke groeten
kreeg van de familie
Middelburg uit St.-
Pancras.
De oudste zoon, Rein
Middelburg, trad daarop
in correspondentie met
het meisje uit Hounslow
in Middlesex, wat er toe
heeft geleid dat Rein
(26) en Sheila (22)
elkaar gistermiddag in
het gemeentehuis van
St.-Pancras het jawoord
gaven.
Voor dit huwelijk was
Sheila's moeder, me
vrouw Rogers-Cox. over
gekomen naar Neder
land. Ze heeft het nieuwe
huis voor haar dochter
kunnen bewonderen. Als
die woning in St.-Pan-
cras eerder gereed was
geweest, waren de twee
geliefden ook eerder ge
trouwd. Sedert lange
tijd heeft Rein als expe
ditiechef bij een papier
fabriek in Wormerveer
een goede baan en het
was duidelijk, dat niets
een huwelijk meer zou
kunnen tegenhouden.
Stapels brieven
Dat valt ook wel af te
leiden uit de stapels
brieven die Rein en
Sheila hebben geprodu
ceerd. Meer dan duizend
brieven zijn de eerste
drie jaar gevolgd op het
simpele briefje in de li-
monadefles. „Sheila Ann
Rogers, Glenwood Road,
Hounslow, Middlesex.
Toe, schrijf me eens".
Het flesje had Sheila na
een bezoek aan ons land
op terugreis van Neder
land naar Engeland van
de boot gegooid.
Drie en een halve maand
later was de fles gevon
den. Weer een half jaar
tje later ging Rein eens
kijken wie juffrouw Ro
gers was. Daarna be
zocht Sheila St.-Paneras
en werd besloten, dat de
jongelui elkaar vaker
zouden ontmoeten. In
1960 reisde Sheila voor
goed naar Nederland. Ze
leerde taal, zeden en ge
woonten op de volksho
geschool in Bergen, be
kwaamde zich in het
huishouden bij een fami
lie in Heiloo en vond
daarna een liefdevol te
huis bij de Middelburgs,
een gezin met vier zoons.
Ludekuze
Madame Ngo Dlnh Nhoe, de meest mi
litante dame in Zuid-Vietnam, is on
danks alles een knappe vrouw, die
geen conflict met haar Boeddhistische
landgenoten nodig heeft om op te val
len. Van jongs af aan heeft zij een voor
aanstaande rol gespeeld in de politiek
van haar land, eigenlijk al direct nadat
zij door haar huwelijk met de broer van
president Ngo Dinh Diem lid was gewor
den van de regerende familie. Zij is er
ook de oorzaak van dat regeren in Zuid-
Vietnam een familie-aangelegenheid is
geworden, want van de president kan
niet gezegd worden, dat hij zo'n bijzon
der patriarchale figuur is. Op foto's van
de familie er zijn er heel wat in om
loop staat hij altijd een beetje achter
af en er gaat weinig kracht van hem
uit. Mevrouw Ngo daarentegen trekt
door haar schoonheid en persoonlijkheid
alle aandacht.
Tamelijk klein, slank en elegant verra
den alleen haar fel flikkerende ogen de
sterke wil die in deze vrouw schuilt.
Zestien jaar was zij en opgevoed volgens
de leer van Confucius, toen zij de broer
van president Ngo Dingh Diem in Sai
gon leerde kennen. Ngo Dinh Nhoe was
toen hoofdassistent van de Indochinese
bibliotheek in Saigon. Met politiek had
hij dus niet veel te maken, maar de jon
ge mevrouw Nhoe zorgde er wel voor,
dat hij dat kreeg.
Zodra zij in het huwelijksbootje was ge
stapt greep zij resoluut naar het roer,
vastbesloten het niet meer uit handen te
geven. En dat was nog niet genoeg. Zij
dicteerde haar man wat hij moest doen
om het verder te brengen en men neemt
aan, dat zij dat ook nu nog steeds doet.
In het paleis van de president deelt zij
de lakens uit en dat niet alleen op huis
houdelijk terrein, maar vooral ook op
politiek gebied. Niets heeft zij blijkbaar
van het goedmoedige karakter van haar
vader, die zijn functie van ambassadeur
in Washington neerlegde uit protest te
gen de maatregelen, welke op instigna-
tie van zijn dochter tegen de Zuidvietna-
mese boeddhisten werden genomen.
Hoewel van haar alle macht 'uitgaat,
heeft madame Ngo slechts één offi
ciële functie: zij is afgevaardigde in
het parlement. Daarnaast is zij de leid
ster van de voornaamste vrouwenorga
nisaties in het land en daardoor weet zij
zich gesteund door een aantal vooruit
strevende vrouwen, die haar als haar
idool vereren. Want daar de vrouw in
een boeddhistische maatschappij weinig
op de voorgrond treedt, valt het gedrag
van een strijdlustige suffragette niet al
leen veel meer op, maar ook bijzonder in
de smaak bij vele westers-georiënteerde
jongeren. Die jongeren behoren echter
grotendeels tot het rooms-katholieke
bevolkingsdeel van Zuid-Vietnam, dat
nog geen dertig procent van het geheel
uitmaakt.
Het zijn deze dames die de ruggegraat
vormen van het door madame Ngo op
gerichte semi-militaire vrouwenkorps.
Ook in die beweging komen de nepotis-
tische neigingen van de Ngo-clan tot
uiting: het populairste en meest gefoto
grafeerde lid van het korps is Ngo Dinh
Le, de oudste van mevrouw Ngo's twee
dochters. Het meisje is dan ook bijna
even fotogeniek als haar moeder, die
eveneens graag en gewillig voor de fo
tografen poseert, al is zij het helemaal
niet eens met de artikelen, die haar fo
to's in de westerse kranten begeleiden.
Daarom ook heeft zij onlangs zelf de
pen gegrepen en een uitvoerig artikel
geschreven voor de Times of Vietnam,
waarin zij de zaken op haar manier heeft
rechtgetrokken.
De Amerikanen, zo zegt zij in dit
artikel, hadden een samenzwering in de
zin tegen het regime-Ngo en zij hadden
volgens madame Ngo miljoenen dollars
in Zuid-Vietnam uitgegeven ter verwe
zenlijking van hun idee.
Die snode plannen zijn echter niet door
gegaan, hetgeen te danken is aan de
verknochtheid van het Zuidvietnamese
volk aan zijn leiders, aldus nog steeds
Zuid-Vietnam's „first lady".
Een van de beschuldigingen in de Ti
mes of Vietnam luidt verder dat de
Amerikanen ook een eind willen maken
aan het leven van de aartsbisschop van
Hue, eveneens een illuster lid van de
Ngo-familie. Deze aartsbisschop is in
middels naar Rome gereisd, waar men
een beetje in zijn maag zit met dit be
zoek. Een gesprek tussen de Vietnamese
aartsbisschop en paus Paulus VI is gis
teren plotseling afgelast, hetgeen ver
moedelijk verband houdt met de ver
klaringen, welke de aartsbisschop heeft
afgelegd over de moeilijkheden in zijn
land, verklaringen, die niet passen in
het kader van de boodschap, die enige
tijd geleden door de paus aan volk en
regering van Zuid-Vietnam werd ge
richt. De paus vroeg het conflict bij te
leggen, maar daar heeft in ieder geval
madame Ngo weinig oren naar. Kort
voor haar vertrek naar een conferentie
in Belgrado, maandag, gaf zij te kennen
de strijd niet te zuilen opgeven. De
schuld ligt volgens madame Ngo geheel
bij het volk, dat zich niet aan de wetten
van het regime onderwerpen wil. Vele
van die wetten zijn overigens afkom
stig van madame Ngo zelf, zoals bijvoor
beeld de wet, die het dansen in het open
baar verbiedt.
Een feit is, dat de boeddhistische meer
derheid van de bevolking zich door een
aantal Ngo-wetten achtergesteld voelt
bij de rooms-katholieken. De ruzie in
Zuid-Vietnam is daardoor nog geen bot
sing tussen twee godsdiensten, maar
eerder het gevolg van een totaal gebrek
aan democratisch gevoel van het re
gime. Dat madame Ngo de strijd zal
opgeven en toch nog haar fouten zal in
zien, is intussen zeer onwaarschijnlijk.
Capituleren komt niet in haar kraam te
pas. Zij kent dat woord niet eens. In
1954 bijvoorbeeld, toen de president in
strijd was gewikkeld met de legers van
allerlei opstandige bewegingen, organi
seerde madame Ngo een vluchtelingen-
mars vanuit Noord-Vietnam. De politie
van Saigon, die in die tijd onder het ge
zag .s'ond van gangsterkoning Binh
Ksoejen, opende het vuur op de beto
gers, maar ondanks de paniek wist ma
dame Ngo de stoet te reorganiseren en
verder te leiden. Zó is madame Ngo nu.
Voor geen kleintje vervaard. Na Belgra
do gaat zij naar Amerika. Ze wil er af
rekenen met de kranten, die zo slecht
over haar schreven Hoe lang ze zal
blijven „Ze noemen me in de pers een
draak van een vrouw", zei ze maandag.
„Welnu ik zal me gedragen als een vlie
gende draak uit een Vietnamees lied.
Waar hij gelukkig is blijft hij, waar het
hem niet bevalt, vliegt hij weg. Ik denk
zo vlug mogelijk terug te gaan". Nu,
dat hoopt Washington ook.
MADAME NGO DINH NHOE
een draak van een vrouw...."