GEEN PLAATS VOOR SPANJE IN N.A.V.O. KLANKBORD Hl m jkjriMll Subsidie schoolmelk ingetrokken Jeugdcriminaliteit in 1981 weer Tabaksveilingen niet terug naar Amsterdam gestegen Minister bezuinigt (NOG) GEEN UITWEG KIPPENCRISIS Buisman levert grootste deel Amerikaanse boter BRIEFJE IN LIM0NADEFLES LEIDDE TOT EEN HUWELIJK Verdeling welvaart uitvoerig besproken Waarschuwing van Zuid-Afrika aan het Westen LABOURLE1DER HAROLD WILSON Samenspraak Resoluties Welvaart Gold Star kreeg met ere het stempel van kwaliteit Overtuig uzelf Bisschoppelijke goedkeuring op statuten N.K.V. VERNIELING, GEKWALIFICEERDE DIEFSTAL EN HELING Ook ernst van de bestraffing toegenomen „Verplaatsing was slechts wens van Nederland Geen t.v.-toestel voor chr. lagere school te Winsum CHURCHILL Aartssaboteur van Verenigd Europa" Het Wereldgebeuren Polen betaalt negen miljoen schadevergoeding Engels meisje kwam naar St.-Pancras Nogmaals madame Ngo WOENSDAG 11 SEPTEMBER 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 8 (Advertentie) (Van onze speciale redacteur). Op het congres van de socialisti sche internationale, dat op het ogenblik in Amsterdam gehouden wordt en dat bezocht wordt door vooraanstaande politici uit vele landen over de gehele wereld heeft de leider van de Engelse Labour- partij Harold Wilson, gisteren het debat over de ontwapening en de veiligheid van de wereld, dat hij ook had ingeleid, afgesloten met een redevoering, waarin hij waar schuwde voor de fictie, dat Euro pa nog altijd het middelpunt van de wereld is. Hij constateerde, dat er ondanks ver schillen van mening ook een grote een heid van gedachten en willen onder de socialisten te constateren valt. Zij uit zich o.a. in het streven naar een Euro pese eenheid. Met nadruk stelde hij vast, dat er voor dictatuurstaten, met name voor Spanje, geen plaats in de NAVO is. Hij sprak daarmee in overeenstem ming met de afgevaardigde van de Spaanse socialistische partij, die zich tegen toelating van zijn land ver klaarde, omdat hij hoopte dat daar door de Spanjaarden tot een beter inzicht zullen komen. Wilson verklaarde zich voor een voort durende samenspraak tussen de experts van Labour en van de Duitse S.P.D., die gezamenlijk materiaal kunnen verzame len, waaruit nuttige initiatieven van de socialistische internationale kunnen voortvloeien. Opnieuw noemde hij de hulp aan de ach tergebleven landen een gewichtig pro bleem en hij verzette zich nog eens te gen de apartheid, zoals die bijvoorbeeld in Zuid-Afrika gehuldigd wordt. Dinsdag is in het Minervapaviljoen in Amsterdam het congres van de socialistische internationale voort gezet. Foto vj.n.r.: de Engelse la- bourleider Harold Wilson, de Se negalese afgevaardigde mevr. Oulimata Fall, burgemeester Willy Brandt van West-Berlijn en dr. S. Mansholt, vice-voorzitter van de Europese uitvoerende commisise. de ontwapening. Het congres zal er nog een beslissing over moeten nemen. Dat geldt trouwens ook voor enkele andere resoluties, o.a. betreffende de ontwikke lingsgebieden, de onderdrukking van de joden in de Sow jet-Unie, de burger rechten in de Verenigde Staten en de situatie in het nabije oosten. Uitvoerig heeft het congres verder aan dacht besteed aan het vraagstuk van de verdeling van de welvaart in de wereld waarbij uiteraard vooral de hulp aan de onderontwikkelde landen ter sprake kwam. Het onderwerp werd ingeleid door Halvard Lange, de oud-minister van buitenlandse zaken van Noorwegen. Hij beval een grootscheepse studie aan ge zamenlijk door zoveel mogelijk landen naar de economische krachten en de hulpbronnen die de wereld ten dienste staan. Topprioriteit moet volgens Halvard Lange hebben de kapitaalverstrek king aan de ontwikkelingslanden. Daarom drong hij erop aan, dat de socialistische partijen er in hun lan den naar zullen streven dat minstens 1 procent van het nationale inkomen voor ontwikkelingshulp bestemd wordt. Voorts noemde hij het nood zakelijk, dat de handelsbelemmerin gen die meermalen een geregeld goe derenverkeer naar de ontwikkelings landen in de weg staan, worden op geheven. Verscheidene afgevaardigden gaven hun visie op het probleem van de ontwikke lingshulp. Het bleek, dat men het in grote trekken geheel met elkaar eens was. Vandaag zal een resolutie over de ze kwestie aan de orde komen. (Advertentie) Een commissie, die zich bezighoudt met de opstelling van resoluties, heeft een ontwerp gemaakt voor een resolutie over UMOET die kinderlijke en eerlijk gezegd ook wel een beetje domme gedachte van een uur of een dag zonder regen nu maar laten varen en een leven-in- nattigheid aanvaarden, Als er dan eens een zonnestraal op uw zuid wester valt is dat een ongedachte en onverwachte meevaller die U dubbele vreugd zal bieden, maar overigens: de vochtige feiten moe dig ónder de ogen zien en begrij pen dat U de rest van uw, toch al zo grauwe leven, zult doorbren gen in 's hemels grijze waterlozin gen. Het is trouwens helemaal een kwestie van aanpassing. Wat niet weet dat niet deert. En wie niet weet dat het sprookje wil dat ach ter de wolken de zon schijnt, die za,l vanzelfniet hopen op zon neschijn op 't smallige, drassige levenspad. Aanvaardt dan bovendien dat gaat in één moeite door het vaststaande en door jarenlange ervaring gewaarmerkte feit dat de zogenaamde „zomer" een mete orologische situatie is, die uw voorouders nog even hebben ge kend, doch die sindsdien voor wat West-Europa betreft, is opgehe ven. Er is geen enkele reden V daar over te beklagen, want er staat allerhand heerlijkheid tegenover, al was het alleen maar de innige gezelligheid van het huiselijke le ven, die in zonniger landstreken immers ernstig wordt aangetast. Daar geen halmaspel, geen gan- zebord of sjoelbak, doch lanter fanten op straat wat tot allerlei ongerechtigheid leiden kan. Hier driehonderdvijfenzestig ge noeglijke avonden aan de huislijke liaard. Terwijl de regen tegen de ruiten ruist is het binnen des te knusser: moeder met de nieuw- ontdekte soep van acht-en-negen- tig soorten verse groenten; met de koffie, gemalen uit Columbia's rijkste oogsten expres voor U door Albert, Simon en Mister Tenper- cent, gepikt; voor U de geurige chocolade- en/of anijsmelk met het ovenverse knabbelkneuterige bis- icwictje. En vergeten wij de ze geningen van 's duivels prenten boek en des grauwen hemelsblau we beeldbuis niet, altegader kneu terige, huiselijke heerlijkheen die alleen in een permanente stortbui kunnen aarden. Mensen- in-de-zon blijven daarvan versto ken. Beklaag hen en prijs U zelf gelukkig omdat ge leeft in een klimaat dat U zo graag en gul de gelegenheid en de tijd verschaft om U rond de tafel onder de lamp te scharen ten einde U zorgeloos aan genoeglijke kout in gezellig spel te wijden. Zo zullen de dagen uwer jaren voorbij gaan tot hun onvermijde lijk einde. Weest er blij en geluk kig mee. En laat het maar heerlijk regenen. Ja, gezellig. Moeders thee geurt in de koppen... Thuis, goed voor U! ELIAS GS 563 ff r :|j| GOlÜ :|j siah; GOIÜI -ü 25 stuks f 1.- (Van onze Haagse redactie) Minister Veldkamp is voornemens de subsidie op de schoolmelk in te trekken. Hij heeft dit in een kort, formeel briefje meegedeeld aan de Vereniging van Nederlandse Ge meenten. Sociale zaken en volksge zondheid bereikt met deze maat regel, die vanaf 1 januari 1964 van kracht wordt, een bezuiniging van ongeveer 1,3 miljoen gulden. Als motief geeft de minister op, dat „de rijksuitgaven beperkt moeten worden en dat hij daarom prioriteiten moet gaan af wegen". De vereniging van Nederlandse Gemeenten en het Centraal Schoolmelk- comité (produktschap voor zuivel) ko men vandaag in vergadering bijeen om zich over deze maatregel te beraden. Men heeft goede hoop, dat de minister na enige aandrang op zijn beslissing te rugkomt. Het ministerie van sociale za ken weigerde gisteren elk commentaar. „Wij kunnen het noch erkennen, noch ontkennen. Dit is een begrotingsaangele genheid, waarover wij ons niet kunnen uitlaten". De schoolmelkvoorziening is in de jaren voor de oorlog ingevoerd. Op het ogen blik nemen er 560.000 kinderen aan deel, die voor een bedrag van ongeveer 40 cent (variërend naar gemeente) vier keer per week een kwart liter melk op school drinken. Sociale zaken geeft een subsidie van 6 cent per liter, het pro duktschap voor zuivel 3 cent en de af zonderlijke gemeentes ook ongeveer een dergelijk bedrag. Met het vallen van de regeringssubsidie is dus wekelijks een bedrag gemoeid van 560.000 maal 6 cent, dat is 33.600 gulden. Jaarlijks komt dat, aldus het schoolmelkcomité dat de ad ministratie voert, neer op 1,3 miljoen gulden. Nu de gezondheidszorg voor de jeugd zo centraal staat „denk eens aan de actie tegen het roken" hoopt het comité de minister te kunnen bewe gen op zijn beslissing terug te komen Nadat de verbondsraad van de Katholie ke Arbeidersbeweging op 20 mei jongst leden de statuten en reglementen van het nieuwe Nederlands Katholiek Vak verbond had goedgekeurd, is thans de bisschoppelijke goedkeuring op deze sta tuten verkregen. De aartsbisschop van Utrecht, Bernard kardinaal Alfrink, heeft het bestuur van de K.A.B. op de hoogte gesteld van deze goedkeuring, waarover bij de K.A.B. zo deelde men mede, grote vreugde heerst. Vreugde vooral over de bewoordingen waarin de bisschoppen hun goedkeuring hebben willen geven. De bisschoppen verbinden er namelijk de wens aan, dat het Nederlands Katholiek Vakverbond zijn werk in lengte van dagen met veel vrucht mag blijven voortzetten, een werk, dat als verdienstelijk en zegen rijk wordt gekenschetst. Waardering wordt niet alleen uitgedrukt voor het werk van de K.A.B. in het al gemeen, maar in het bijzonder ook voor het beraad dat is gevoerd tussen de K. A.B. en de andere, buiten haar staande organisaties, vooral van mediale- en lei dinggevende werkers. De jeugdcriminaliteit is in 1961 op nieuw toegenomen, als wordt uit gegaan van de strafzaken (mis drijven) tegen strafrechtelijk min derjarigen, welke zaken in 1961 door de justitie zijn afgedaan. De zen conclusie wordt gestaafd door gegevens die zijn ontleend aan de publikatie van het Centraal Bu reau voor de Statistiek betreffen de de toepassing van de kinderwet ten in 1961. INDONESISCHE AMBASSADES Het aantal van 47 schuldigverklaar- den c.q. niet-vervolgden in 1960 per 10.000 kinderen van tien tot en met zeventien jaar steeg tot vijftig in 1961. Deze toename betrof voorna melijk vernieling, gekwalificeerde diefstal en heling. Het verhoudings- cijfer voor meisjes steeg van 7,3 tot 8,1, dat voor de jongens van 85, tot 90,5. Daar de zaken tegen kinderen beneden 15 jaar de laatste jaren steeds minder langs strafrechtelijke weg worden afge daan, zijn uit de cijfers voor deze jeug digen geen steekhoudende conclusies omtrent de beweging van de criminali teit te trekken. Voor de oudere jongens behalve voor de 15-jarigen in 1961 - blijkt de toeneming duidelijk: voor die van 15 jaar was het indexcijfer (1955 100) in 1959 t/m 1961 resp. 157, 168 en 156; voor de 16-jarigen 160, 162 en 182, voor de 17-jarigen 157, 170 en 73. Met de stijging van de jeugdcriminaliteit nam ook de ernst van de bestraffing toe: nadat in 1955 de gevangenisstraffen (voorw. -f onvoorw.) 2,5 pet van alle straffen en maatregelen uitmaakten, was het percentage in 1961 gestegen tot 9,5. Berisping en teruggave aan ouders of voogd zonder toepassing van straf daarentegen, daalden van 16,7 pet in 1955 tot 5,1 pet. in De Indonesische ambassades Bonn en Den Haag hebben berich ten tegengesproken, dat een groot deel van de Indonesische tabaks- In Brussel z(jn de afgelopen twee dagen verdere besprekingen gevoerd tussen de Europese commissie van de E.E.G. en de permanente vertegenwoordigers van de zes lid-staten van de gemeenschap ter voorbereiding van een beslissing door de E.E.G.-ministerraad over de in voer van Amerikaans slachtpluimvee. Aan de orde is daarbij een voorstel van de Europese commissie ter beëindiging van de „kippenoorlog" door het verla gen van de siuisprijs (minimum invoer prijs) met vijf pfennig per kilo en van de heffing met 6 pfennig. Bij het overleg van maandag en dins dag is gebleken, dat alleen Italië en Lu xemburg dit voorstel dat overigens reeds van Amerikaanse zijde als onvol doende is bestempeld steunen. Ter wijl Nederland en België nog geen defi nitief standpunt hebben bepaald, stelt Frankrijk als voorwaarde, dat deze re geling definitief dient te zijn. Het Franse standpunt staat echter lijn recht tegenover de opvatting van de Duitse bondsrepubliek, die voor de aan vaarding van het commissievoorstel twee voorwaarden stelt: een geldigheids duur tot 31 januari 1963 en een herzie ning van het pluimveereglement. Deze voorwaarden worden trouwens ook door de vier andere E.E.G.-landen niet aan vaard. Het overleg tussen de commissie en de plaatsvervangende vertegenwoordigers van de „zes" zal de volgende week wor den voortgezet. De kwestie staat op de agenda van de E.E.G.-ministerraad van 23 september. veilingen van Bremen naar Am sterdam zonden worden ver plaatst. Hierbij wordt blijkbaar gedoeld op een uitlating van de president-commissaris van de N.V. Entcomayer, dat het naar zijn persoonlijke mening niet uitgesloten zou zijn dat althans een behoorlijk deel van de tabaksverkoop binnen niet al te lange tijd uit Bremen naar Amsterdam terugkeert, waardoor Traseati in de Nes zijn vroegere activiteit zou kunnen her vatten. Indonesië verplaatste zijn tabaksmarkt van Amsterdam naar Bremen toen het in verband met de kwestie-Nieuw Gui nea tijdelijk zijn diplomatieke betrekkin gen met Nederland verbrak. De woordvoerder van de ambassade in Bonn verklaarde naar aanleiding van een vraag, dat het weer verplaatsen van de veilingen naar Nederland slechts een wens van Nederland was. Volgens een uitlating van de president' commissaris der N.V. Entcomayer zou de regering in Djakarta niet tevreden zijn over de resultaten van de tabaksin schrijvingen in Bremen. (Van onze Haagse redactie) Van de 4000 ton Amerikaanse boter, die door het Voedselvoorzienings In- en Ver koopbureau zullen'worden verkocht, zal 2500 ton worden geleverd door de fa. It. Buisman in Leeuwarden. Tot die 2500 ton behoren ook de 2100 ton, die de heer H. H. Buisman begin augustus in Chicago heeft gekocht. Daarna is de heer L. Borkhuis, de compagnon van de heer Buisman, er in geslaagd nog 400 ton Amerikaanse boter aan te kopen. De resterende 1500 ton zullen worden geleverd via twee Nederlandse zuivel verkoopverenigingen. De Amerikaanse boter zal voor f 3,60 ter beschikking komen van de Neder landse ompakkers. In een speciaal wik kel zal de boter aan de markt worden gebracht en de consument zal er onge veer f 1,06 voor een halfpondspakje voor moeten betalen. De eerste zending boter uit Amerika wordt op 1 oktober in de Rotterdamse haven verwacht. Lord Booth.v, conservatief lid van het Britse Hogerhuis, heeft sir Winston Churchill in een brief aan de Daily Telegraph, „de aartssabo teur van een verenigd Europa" ge noemd. Lord Boothby, die in zijn brief de redenen analyseerde waarom En geland geen nauwer banden met continentaal Europa was gaan onderhouden, zei dat de schuld hiervoor lag bij alle mannen die Engeland sinds het einde van de tweede wereldoorlog hadden gere geerd, „met Churchill op de eerste plaats". Lord Boothby herinnerde eraan dat het sir Winston was die in zijn beroemd geworden rede in Zürich opriep tot een Verenigd Europa, waarvan, zei hij toen, Engeland geografisch en historisch deel van uitmaakte. Maar toen Churchill aan het be wind kwam, aldus Boothby, wei gerde zijn regering zich onder welke voorwaarde ook bij de ge meenschap aan te sluiten. Die wei gering ontlokte een formeel pro test van de conservatieve gedele geerden naar de raadgevende ver gadering, maar tevergeefs. Engeland was eerst plotseling wakker geworden, zo vervolgde lord Boothby, toen het zich reali seerde dat de Euromarkt „een machtig blok van 200 miljoen men sen was waartoe wij door onze ei gen wil (niet die van generaal de Gaulle) niet behoorden". Niettemin zag lord Boothby nog een kans om de situatie te redden. Had Harold Macmillan, toen hij premier werd, zich van harte ge geven aan de onderhandelingen met de E.E.G., en had hij „een klaroenstoot gericht tot de natie", dan zou Engeland toegetreden zijn. Maar, aldus Boothby, Mac millan ging naar Moskou en Nas sau. De vijf jaar die Macmillan nodig meende te hebben om poli tiek sterk genoeg te zijn, waren fataal wat Engelands aansluiting bij Europa betrof. Toen Macmillan eindelijk besloot aan boord te gaan van het schip op de brug waarvan in ongenaak bare en solitaire grandeur de Gaulle stond, toen was de achter steven aan de horizon verdwenen, aldus lord Boothby. En nu, zo besloot hij, moet Enge land naar nieuwe wegen zoeken voor zijn toekomstige betrekkin gen met EuroDa; „wanneer deze gevonden worden, en dat zal ze ker gebeuren, dan zullen we wei nig te danken hebben aan wie ons in de laatste twintig jaar regeer den". De gemeenteraad van Baarderadeel heeft dinsdagavond zijn goedkeuring ge hecht aan het voorstel van b. en w. van deze gemeente om geen medewer king te verlenen aan de aanschaffing van een televisietoestel voor de chris telijke lagere school te Winsum (Fr.). Het schoolbestuur had hierom gevraagd om te kunnen deelnemen aan de expe rimenten van de Stichting Nederlandse Onderwijs Televisie (N.O.T.), die half oktober op een 200-tal scholen in het gehele land zullen beginnen. B. en w, menen o.m. dat de kosten moeten wor den gedragen door de Stichting N.O.T. en dat deze tevoren met haar overleg had moeten plegen. VWWWIAMIIWWIMIWIIIIWIMIWIIWIiyiiWIIIMIWWWIIIIWWIlWWIMIWWIIIAMMAIIIWIAIIMWIlUWWIAMWIMAAMWIMWWWWMMIVWWV „Ik zou Engeland en de V.S. de waar sehuwing willen geven dat zij er niet al te zeker van moeten zijn, dat Zuid-Afri ka hen in hun strijd tegen het commu nisme zal blijven steunen. Het schijnt, dat deze landen het niet erg zouden vin den, wanneer er een negerregering in Zuid-Afrika zou komen. Maar hebben zjj er wel eens aan gedacht, wat hiervan de gevolgen zouden kunnen zijn aldus de Zuidafrikaanse minister van buiten landse zaken Eric Louw, in de toespraak, waarmee hij het congres, dat de natio nale (regerings)partij thans te Bloem- fontijn, in de Oranje Vrijstaat, houdt, opende. De minister, die erop wees, dat de Ame rikaanse en de Britse vertegenwoordiger in de veiligheidsraad, respectievelijk Stevenson en Dean, bij het kortgeleden gehouden debat over Zuid-Afrika de Zuidafrikaanse politiek als „weerzin wekkend" hadden gekenschetst, vervolg de: „de overeenkomst van Simonstown kan worden opgezegd en dat zou bij zonder nadelig voor Engeland en Ameri ka zijn. En er zijn nog andere landen, die maar al te gaarne ons goud zouden willen kopen. Indien wij hierop in zou den gaan, zou dit de leidingen van de Engelse staatsbank zware hoofdbrekens bezorgen, terwijl het voor het sterling- gebied in zijn geheel een gevoelige slag zou z\jn", aldus de Zuidafrikaanse mi nister van buitenlandse zaken, Louw. In de in 1955 gesloten overeenkomst van Simonstown wordt bepaald dat deze vlootbasis onder Zuidafrikaans gezag komt te staan. Engeland behoudt het recht om de basis te allen tijde te mogen gebruiken, zelfs in een oorlog, waarin de Zuidafrikaanse Unie neutraal zou blij ven. Polen zal Nederland gedurende de eerst volgende jaren een bedrag van 9.050.000 gulden betalen als schadevergoeding voor genationaliseerde belangen. Een ak koord hierover is, naar het ministerie van economische zaken meedeelt, op 7 september geparafeerd. Zeven jaar geleden spoelde fles op Terschelling aan. Het is zeven jaar ge leden, dat papier grossier C. Middel burg uit St.-Pancras tijdens zijn vakantie op Terschelling een li- monadefles aantrof op de drooggevallen Noordvaarderplaat in de Waddenzee. Het briefje in de fles was van het Engelse meisje Sheila Ann Rogers, die prompt uit Terschelling een prentbriefkaart met de hartelijke groeten kreeg van de familie Middelburg uit St.- Pancras. De oudste zoon, Rein Middelburg, trad daarop in correspondentie met het meisje uit Hounslow in Middlesex, wat er toe heeft geleid dat Rein (26) en Sheila (22) elkaar gistermiddag in het gemeentehuis van St.-Pancras het jawoord gaven. Voor dit huwelijk was Sheila's moeder, me vrouw Rogers-Cox. over gekomen naar Neder land. Ze heeft het nieuwe huis voor haar dochter kunnen bewonderen. Als die woning in St.-Pan- cras eerder gereed was geweest, waren de twee geliefden ook eerder ge trouwd. Sedert lange tijd heeft Rein als expe ditiechef bij een papier fabriek in Wormerveer een goede baan en het was duidelijk, dat niets een huwelijk meer zou kunnen tegenhouden. Stapels brieven Dat valt ook wel af te leiden uit de stapels brieven die Rein en Sheila hebben geprodu ceerd. Meer dan duizend brieven zijn de eerste drie jaar gevolgd op het simpele briefje in de li- monadefles. „Sheila Ann Rogers, Glenwood Road, Hounslow, Middlesex. Toe, schrijf me eens". Het flesje had Sheila na een bezoek aan ons land op terugreis van Neder land naar Engeland van de boot gegooid. Drie en een halve maand later was de fles gevon den. Weer een half jaar tje later ging Rein eens kijken wie juffrouw Ro gers was. Daarna be zocht Sheila St.-Paneras en werd besloten, dat de jongelui elkaar vaker zouden ontmoeten. In 1960 reisde Sheila voor goed naar Nederland. Ze leerde taal, zeden en ge woonten op de volksho geschool in Bergen, be kwaamde zich in het huishouden bij een fami lie in Heiloo en vond daarna een liefdevol te huis bij de Middelburgs, een gezin met vier zoons. Ludekuze Madame Ngo Dlnh Nhoe, de meest mi litante dame in Zuid-Vietnam, is on danks alles een knappe vrouw, die geen conflict met haar Boeddhistische landgenoten nodig heeft om op te val len. Van jongs af aan heeft zij een voor aanstaande rol gespeeld in de politiek van haar land, eigenlijk al direct nadat zij door haar huwelijk met de broer van president Ngo Dinh Diem lid was gewor den van de regerende familie. Zij is er ook de oorzaak van dat regeren in Zuid- Vietnam een familie-aangelegenheid is geworden, want van de president kan niet gezegd worden, dat hij zo'n bijzon der patriarchale figuur is. Op foto's van de familie er zijn er heel wat in om loop staat hij altijd een beetje achter af en er gaat weinig kracht van hem uit. Mevrouw Ngo daarentegen trekt door haar schoonheid en persoonlijkheid alle aandacht. Tamelijk klein, slank en elegant verra den alleen haar fel flikkerende ogen de sterke wil die in deze vrouw schuilt. Zestien jaar was zij en opgevoed volgens de leer van Confucius, toen zij de broer van president Ngo Dingh Diem in Sai gon leerde kennen. Ngo Dinh Nhoe was toen hoofdassistent van de Indochinese bibliotheek in Saigon. Met politiek had hij dus niet veel te maken, maar de jon ge mevrouw Nhoe zorgde er wel voor, dat hij dat kreeg. Zodra zij in het huwelijksbootje was ge stapt greep zij resoluut naar het roer, vastbesloten het niet meer uit handen te geven. En dat was nog niet genoeg. Zij dicteerde haar man wat hij moest doen om het verder te brengen en men neemt aan, dat zij dat ook nu nog steeds doet. In het paleis van de president deelt zij de lakens uit en dat niet alleen op huis houdelijk terrein, maar vooral ook op politiek gebied. Niets heeft zij blijkbaar van het goedmoedige karakter van haar vader, die zijn functie van ambassadeur in Washington neerlegde uit protest te gen de maatregelen, welke op instigna- tie van zijn dochter tegen de Zuidvietna- mese boeddhisten werden genomen. Hoewel van haar alle macht 'uitgaat, heeft madame Ngo slechts één offi ciële functie: zij is afgevaardigde in het parlement. Daarnaast is zij de leid ster van de voornaamste vrouwenorga nisaties in het land en daardoor weet zij zich gesteund door een aantal vooruit strevende vrouwen, die haar als haar idool vereren. Want daar de vrouw in een boeddhistische maatschappij weinig op de voorgrond treedt, valt het gedrag van een strijdlustige suffragette niet al leen veel meer op, maar ook bijzonder in de smaak bij vele westers-georiënteerde jongeren. Die jongeren behoren echter grotendeels tot het rooms-katholieke bevolkingsdeel van Zuid-Vietnam, dat nog geen dertig procent van het geheel uitmaakt. Het zijn deze dames die de ruggegraat vormen van het door madame Ngo op gerichte semi-militaire vrouwenkorps. Ook in die beweging komen de nepotis- tische neigingen van de Ngo-clan tot uiting: het populairste en meest gefoto grafeerde lid van het korps is Ngo Dinh Le, de oudste van mevrouw Ngo's twee dochters. Het meisje is dan ook bijna even fotogeniek als haar moeder, die eveneens graag en gewillig voor de fo tografen poseert, al is zij het helemaal niet eens met de artikelen, die haar fo to's in de westerse kranten begeleiden. Daarom ook heeft zij onlangs zelf de pen gegrepen en een uitvoerig artikel geschreven voor de Times of Vietnam, waarin zij de zaken op haar manier heeft rechtgetrokken. De Amerikanen, zo zegt zij in dit artikel, hadden een samenzwering in de zin tegen het regime-Ngo en zij hadden volgens madame Ngo miljoenen dollars in Zuid-Vietnam uitgegeven ter verwe zenlijking van hun idee. Die snode plannen zijn echter niet door gegaan, hetgeen te danken is aan de verknochtheid van het Zuidvietnamese volk aan zijn leiders, aldus nog steeds Zuid-Vietnam's „first lady". Een van de beschuldigingen in de Ti mes of Vietnam luidt verder dat de Amerikanen ook een eind willen maken aan het leven van de aartsbisschop van Hue, eveneens een illuster lid van de Ngo-familie. Deze aartsbisschop is in middels naar Rome gereisd, waar men een beetje in zijn maag zit met dit be zoek. Een gesprek tussen de Vietnamese aartsbisschop en paus Paulus VI is gis teren plotseling afgelast, hetgeen ver moedelijk verband houdt met de ver klaringen, welke de aartsbisschop heeft afgelegd over de moeilijkheden in zijn land, verklaringen, die niet passen in het kader van de boodschap, die enige tijd geleden door de paus aan volk en regering van Zuid-Vietnam werd ge richt. De paus vroeg het conflict bij te leggen, maar daar heeft in ieder geval madame Ngo weinig oren naar. Kort voor haar vertrek naar een conferentie in Belgrado, maandag, gaf zij te kennen de strijd niet te zuilen opgeven. De schuld ligt volgens madame Ngo geheel bij het volk, dat zich niet aan de wetten van het regime onderwerpen wil. Vele van die wetten zijn overigens afkom stig van madame Ngo zelf, zoals bijvoor beeld de wet, die het dansen in het open baar verbiedt. Een feit is, dat de boeddhistische meer derheid van de bevolking zich door een aantal Ngo-wetten achtergesteld voelt bij de rooms-katholieken. De ruzie in Zuid-Vietnam is daardoor nog geen bot sing tussen twee godsdiensten, maar eerder het gevolg van een totaal gebrek aan democratisch gevoel van het re gime. Dat madame Ngo de strijd zal opgeven en toch nog haar fouten zal in zien, is intussen zeer onwaarschijnlijk. Capituleren komt niet in haar kraam te pas. Zij kent dat woord niet eens. In 1954 bijvoorbeeld, toen de president in strijd was gewikkeld met de legers van allerlei opstandige bewegingen, organi seerde madame Ngo een vluchtelingen- mars vanuit Noord-Vietnam. De politie van Saigon, die in die tijd onder het ge zag .s'ond van gangsterkoning Binh Ksoejen, opende het vuur op de beto gers, maar ondanks de paniek wist ma dame Ngo de stoet te reorganiseren en verder te leiden. Zó is madame Ngo nu. Voor geen kleintje vervaard. Na Belgra do gaat zij naar Amerika. Ze wil er af rekenen met de kranten, die zo slecht over haar schreven Hoe lang ze zal blijven „Ze noemen me in de pers een draak van een vrouw", zei ze maandag. „Welnu ik zal me gedragen als een vlie gende draak uit een Vietnamees lied. Waar hij gelukkig is blijft hij, waar het hem niet bevalt, vliegt hij weg. Ik denk zo vlug mogelijk terug te gaan". Nu, dat hoopt Washington ook. MADAME NGO DINH NHOE een draak van een vrouw...."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 3