DE GAULLE BIEDT VIETNAM STEUN AAN
Aanbod
delen van
geldt
het
beide
land
Kolen 80
a 90 cent
duurder
Defensie-ambtenaar
verkiest ontslag
boven degradatie
DERDE
„KOKER" IN HARINGVLIETBRUG
CAREL BR1ELS VOELT ZICH ZEER
BENADEELD EN ZWAAR BELEDIGD
Herdenking
Herinnering
Minister wil
marine voornamer
Senaatscommissie
akkoord met
kemston verdrag
ROVERS MAKEN
EEN MILJOEN
DOLLAR BUIT
Streefdatum nog
steeds 1 juli
WAARIN OPGENOMEN OE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
VOORWAARDEONAFHANKELIJKHEID ZOWEL VAN
COMMUNISME ALS VAN VERENIGDE STATEN
Onafhankelijk
Anti-Kennedy
Vertrek directeur-generaal
filmfs (reven
Hoofd personeelsraad
Twee Zwitserse militairen
bij oefening verdronken
GELUKSVOGEL ONDER TREIN
„Ik krijg geen
cent honorarium"
Beledigd
Film
Alles verliep volgens draaiboek
206e jaargang - no. 203
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Vrijdag 30 augustus 1963
Fxl B' (^enJBoer en W. de Pagter. Hoofdredactie; W. Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 62 cent per week, ƒ8,00 per kw.; franco per post ƒ8,25 p. kw. Losse nummers 15 ct. Bureaus: Vlissingen:
V fed. 3508. adv. 3647/3643); Middelburg: Markt 61. tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv 2375); Goes: Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g red 7853, adv. 5213); Oostburg: tel. 2395; Terneuzen: Arsenaalstraat 2, tel.
eriKzeerea. tel. Z425. adm. tel. 2094. Adv.pr. 30 ct. p. mm. Min. p. adv. f 4.50. Engez med. 3 tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 30 ct. p. regel (min. 1,50). .Brieven bur. van dit blad" 25 ct. meer. Giro 359300 P.Z.C., Middelburg.
FILM IS ZIJN LAATSTE HOOP
Frankrijk is bereid tot „hartelijke samenwerking" wanneer het
Vietnamese volk, in eenheid, in onafhankelijkheid tegenover het
buitenland en in harmonie met zijn buren, de rol op zich neemt,
die het op grond van zijn capaciteiten voor zijn eigen vooruitgang
en tot voordeel van het internationale begrip in Azië kan spelen.
Dit heeft gisteren president de Gaulle op een kabinetsvergadering
in Parijs verklaard, zoals zijn minister van voorlichting, Peyre-
fitte, na afloop van de bijeenkomst op een persconferentie mee
deelde.
Deze verklaring van het staats
hoofd verraste zelfs zijn ministers,
van wie de meesten, naar verluidt,
niet tevoren op de hoogte waren
gesteld. De uitspraak van de Gaul
le trof vooral door het feit, dat
de president zowel Zuid- als Noord-
Vietnam op het oog had. Hij sprak
nl. over Frankrijks verbondenheid
met en belangstelling voor de ont
wikkeling van „Cochin-China, An-
nam en Tonkin".
Toen het voormalige Frans indo-China
in onafhankelijke staten uiteenviel, ont
stonden behalve Laos en Cambodja, uit
voormalige protectoraten Annam en
Tonkin en de kolonie Cochin-China Viet
nam, dat verdeeld werd in Noord- en
Zuid-Vietnam. Het noordelijke deel
ten noorden van de 17e breedtegraad
omvat Tonkin, terwijl Annam en Cochin-
China Zuid-Vietnam vormen.
In zijn verklaring zei de Gaulle, dat
de Franse regering „met aandacht
en bewogenheid de ernstige gebeur
tenissen volgt, die zich in Vietnam
voordoen". De „onafhankelijkheid"
die Vietnam zou moeten krijgen, zou
volgens gezaghebbende kringen, zo
wel op het internationale communis
me als op de Verenigde Staten be
trekking moeten hebben.
Hoewel de Gaulle uiting gat aan de be
zorgdheid der regering over de houding
van de Zuidvietnamese regering in haar
conflict met de boeddhisten, heeft zijn
verklaring een veel ruimere strekking
dan een uitspraak over actuele gebeur
tenissen. In antwoord op een desbetref
fende vraag zei minister Peyrefitte: „het
betekent dat wij naar de toekomst kij
ken". Overigens wilde de minister ver
der geen commentaar geven.
Franse commentators vroegen zich af
of de uitspraken van de Gaulle een nieu
we manier zijn om president Kennedy
onaangenaam te zijn. Dat Frankrijk het
niet eens is met de Amerikaanse opvat
tingen over het Vietnamese vraagstuk,
heeft Parijs overigens nooit onder stoe
len of banken gestoken.
(Van onze Haagse redactie)
De huisbrandkolen worden met in
gang van 1 september ongeveer 80
a 90 cent per mud duurder. De
minister van economische zaken,
prof. dr. J. E. Andriessen, heeft
de kolenhandelaren toegestaan de
winstmarge op een mud kolen in
steden met meer dan 50.000 in
woners met 35 cent te verhogen.
In gemeenten met minder dan 50.000
inwoners mag de winstmarge met 30
cent per mud worden verhoogd. De mi
nister heeft deze verhoging toegestaan
op basis van accountantsrapporten in
zake de rentabiliteit in de kolendetail-
handel.
Behalve door deze hogere winstmarges
gaat de kolenprijs per 1 september ook
omhoog als gevolg van de overgang
van zomer- naar winterprijzen, hetgeen
een stijging van 45 cent per mud bete
kent. Daarnaast is er nog een derde
factor. De mijnen rekenen thans 10 a 15
cent meer voor ieder mud die zij aan
de handel leveren, zodat de prijsver
hoging in totaal op 80 a 90 cent per mud
komt.
Verder houdt de Kolenhandel er rekening
mee, dat de prijs voor de geïmporteerde
kolen voor huisbrand zaï stijgen. Hier
door dreigt voor de Nederlandse ver
bruiker een nieuwe prijsstijging, temeer
omdat elk meer-verbruik van huisbrand
moet leiden tot hogere import. De pro-
duktie van huisbrandKOlen bij de Neder
landse mijnen is vrij stabiel. De Neder-
landse behoefte aan huisbrand moet nu
al vooi 60 procent door invoer worden Uit onze gegevens blijkt, dat minis-
gedekt. ter De Jong, de stoel van staats-
(Van onze Haagse redactie)
De heer S. D. Duyverman, een van
de hoogste functionarissen van de
defensie, is als eerste slachtoffer
gevallen van de reorganisatieplan
nen waarmee de vroegere staats
secretaris van marine, de heer P.
J. S. de Jong onmiddellijk na zijn
benoeming tot minister van defen
sie op het departement aan Het
Plein begon.
Op de dag van zijn optreden heeft mi
nister De Jong, de heer Duyverman
directeur-generaal van defensie, tevens
plaatsvervangend secretaris-generaal
voor land- en luchtmachtzaken medege
deeld, dat het directoraat-generaal en
dus zijn functie zou worden opgeheven.
Korte tijd later heeft de minister de
heer Duyverman de functie van plaats
vervangend secretaris-generaal voor
luchtmachtzaken aangeboden. Aange
zien dit slechts een van de drie functies
was die de heer Duyverman reeds ver
vulde en zeker niet de belangrijkste
heeft de heer Duyverman het aanbod
geweigerd. Eind vorige week heeft hij
zijn werkzaamheden ten derpartemente
beëindigd. Een officiële woordvoerder
deelde ons gisteravond op een vraag
omtrent de geruchten die omtrent een
ontslag van de heer Duyverman de
ronde begonnen te doen mede: „De mi
nister is voornemens een reorganisatie
van het departement van defensie door
te voeren. Naar het zich laat aanzien, is
er in de voorgenomen nieuwe organi
satie geen plaats welke door de heer
Duyverman wordt geambieerd. In af
wachting van een definitieve regeling
is de heer Duyverman met het normaal
hem toekomende verlof vertrokken".
Daarmee verdwijnt uit de defensielei
ding de man die sinds enkele jaren het
speciale mikpunt was van de verdedi
gers van de heer Van der Putten in
diens conflicten met de defensieleiding
en die in dit verband met de ministers
Staf en Visser en staatssecretaris Cal-
meijer aan de scherpste aanvallen heeft
secretaris van marine naar die van
minister van defensie overstapte, zijn
zeer ingrijpende reorganisatieplan
dat uitgaat van waterdichte schotten
tussen de drie krijgsmachtdelen, al
gereed had op de dag waarop hij van
de Koningin Mariannelaan (marine
staf) naar Het Plein (defensie) over
stapte. Volgens talrijke politieke en
militaire waarnemers was dit het
plan dat marine altijd heeft voorge
staan, en dat verzekeren moest dat
aan de relatieve betekenis van de
marine in verhouding tot land- en
luchtmacht in de toekomst geleidelijk
aan afbreuk zou worden gedaan.
Intussen zijn ons ook nadere bijzonder
heden omtrent de verdere reorganisatie
plannen van minister De Jong ter ore
gekomen. Zeer binnenkort is de benoe
ming te verwachten van de heer J H.
Wieffering, thans noofddirecteur perso
neel voor land- en luchtmacht ten depar-
temente tot plaatsvervangend secretaris
generaal voor luchtmacht.
Naast hem komt er dan een plaatsver
vangend secretaris-generaal van land
macht. Die voor marine is er altijd ge
weest: thans is dat de heer J. Dekker.
Zo krijgt elke staatssecretaris zijn
plaatsvervangend secretaris-generaal.
De functie van de heer Wieffering wordt
opgeheven, omdat voor de personeels
zaken van land-, zee- en luchtmacht wél
een zekere mate van horizontale binding
wordt voorbereid, onder leiding van de
te reorganiseren personeelsraad. waarin
de personeelsdirecteuren voor de drie
krijgsmachtdelen samenwerkten.
Hoofd van deze personeelsraad tot nu
toe een niet-excecutief orgaan zal
worden de vlagofficier personeel van
marine, vice-admïraal A. van Karne-
beek. Dat heeft tot gevolg dat vrijwel
alle belangrijke functies in het depar
tement door marinemannen zullen wor
den bezet: zowel de minister, als secre
taris-generaal Van Houten en de voor
zitter van de personeelsraad komen van
marine. Wel zal waarschijnlijk de func
tie van hoofd materieelraad in handen
blijven van landmachtman, luitenant-
generaal buiten dienst ir. Brinkgreve.
AAA/iAAA/\AAAftAAAAA/t/WWWWWWWVWWWW\l
De Amerikaanse senaatscommissie voor
de buitenlandse betrekkingen neeft don
derdag het kernstopverdrag met zestien
stemmen tegen één goedgekeurd. Het
verdrag gaat nu naar de voltallige se
naat, die naar verwacht wordt met over
weldigende meerderheid voor definitieve
ratificatie zal zorgen.
Het akkoord werd door de senaatscom
missie zonder voorbehoud goedgekeurd.
De democraat Russell Long uit Louisiana
was de enige die tegenstemde. Senator
William Fuibright, de voorzitter van de
commissie, deelde mee dat besloten is om
het verdrag maandag 9 september aan
de senaat voor te leggen.
Twee kadetten van het Zwitserse leger
zijn donderdag verdronken bi] een
zwenrproef in het meer van Genève. Zij
behoorden tot een groep van zeventien,
die ter afsluiting van hun zwemoplei-
ding 65 meter moesten zwemmen in ge-
vechtstenu met helm en geweer. Drie
van hen zakten plotseling naar de
diepte. Eén van hen kon gered worden,
maar de 23-jarige student Peter Geiss-
bühler en de 22-jarige technicus Ul-
rich Weiss waren verdronken.
Donderdagmorgen trachtte David
J. Epps te Sturry (Engeland), die
per auto op weg was naar zijn
werk, bij een spoorwegovergang
een trein voor te zijn. Hij verloor.
De wagen kreeg een vernietigen
de Klap van achter, maakte een
draai van 180 graden en werd op
de parallel lopende spoorbaan ge
worpen. Epps zelf kwam tussen de
rails terecht. Toen hij wilde op
staan zag hij nog maar net op tijd
dat uit de andere richting een
tweede trein naar hem toe raasde.
Hij wierp zich plat op de grond.
Terwij) de stukken van zijn auto
wrak in het rond vlogen denderde
de trein over hem heen.
Zonder ook maar een schram aan
het lijf stond Epps versuft op. „Ik
moet wel de gelukkigste man ter
wereld zijn", zei hij na van de
schrik te "zijn bekomen.
Een overzichtsfoto van de finale
van de taptoe op de Grote Markt
in Delft.
1\AAAAAAA/VUUU\AAAAAA/UUUWUU\AAAAAAAA/WV\AAI1
IN BUENOS AIRES
Gewapende mannen hebben gisteren de
kassier van een ziekenhuis in Buenos
Aires overvallen en beroofd van naar
schatting 1 miljoen dollar. Twee perso
nen werden gedood en drie gewond.
De met tommyguns bewapende overval
lers kwamen bij het ziekenhuis aan,
kort voordat een stationcar met maand
salarissen werd verwacht. Ze beschoten
de auto en namen de inhoud mee in de
ambulancewagen waarmee ze de overval
pleegden.
De telexmachines voor de speciale
verbinding met Moskou hebben
een plaatsje gekregen in het Pen
tagon in Washington. Tegen het
eind van de maand komt de lijn
definitief beschikbaar.
(Van een onzer verslaggevers)
Carel Briels heeft gistermiddag niet
zoals door hem was aangekondigd
de stukken op tafel gelegd waaruit
iedereen zou kunnen opmaken dat
het mislukken van de door hem ge
organiseerde manifestatie te wijtien
is aan het intrekken van schriftelijk
gegeven toezeggingen door diverse
autoriteiten. In plaats hiervan las
Carel Briels tijdens een zonderlinge
persconferentie zijn antwoord voor
op de brief, die enige tijd geleden
door vijf plaatselijke dagbladcorres
pondenten was gericht aan het be
stuur van de stichting „Viering 150
jaar koninkrijk" te Nijmegen.
Middels dat schrijven hadden genoemde
journalisten hun bezwaren kenbaar
gemaakt over de wijze van voorlich
ting met superlatieven en algeme
ne vaagheden door Carel Briels.
Deze reageerde hierop gisteren met
een ellenlange opsomming van wat er
volgens hem allemaal was gebeurd
tijdens de voorbereidingen van zijn
Waterloo:
De Nijmeegse garnizoenscommandant
kolonel J. A. Vergouw had hem toe
gezegd 2000 militairen ter beschik
king te stellen. Dat was in februari.
Op 12 april kwam telefonisch het be
richt dat er een dienstorder was uit
gevaardigd waarin elke vorm van
medewerking werd verboden Bij in
formatie in Den Haag bleken de staf
chefs van landmacht en luchtmacht
hier niets van te weten. Dus volgde
een lang heen en weer gepraat. Dan
kon het weer wel, en toen weer niet.
Tot het veto kwam „een persoon
lijke beslissing van ex-minister
Visser.
Tot zover de in hoog tempo voorgelezen
verklaring, die overigens voor de in
siders geer, enkel nieuw feit aan het
licht bracht. Carel Briels deelde ver
volgens mee dat hij zich door deze
hele gang van zaken artistiek bele
digd gevoeld en financieel benadeeld.
„Weet dat op mijn uitdrukkelijke
wens alle medewerkers zullen worden
betaald maar dat ik geen cent hono
rarium krijg".
Abrupt beëindigde Carel Briels toen de
bijeenkomst. „Dit was wat ik te zeg
gen had". Hij stapte weg van achter
de bar die als lessenaar had gefun
geerd. De uit alle delen van het land
naar deze bijeenkomst gereisde jour
nalisten kregen geen gelegenheid
tot het stellen van vragen wat
toch behoort tot het wezen van een
persconferentie. Iedereen verliet ver
bluft en verontwaardigd de zaai.
Rond de herdenking van 1813 blijft het
doorrommelen in allerlei publikaties
en persorganen. Zo langzamerhand is
wel duidelijk, dat dit geforceerde feest
niet is aangeslagen bij het Nederland
se volk. De merkwaardige verrichtingen
van Carel Briels en het Nijmeegse co
mité zijn daar ook wel een beetje debet
aan, al staan de festiviteiten in de (Kei
zer) Careistad in feite los van de offi
ciële plechtigheden. Er zijn echter di
verse verschijnselen, die erop wijzen,
dat er over het algemeen niet ernstig
over deze herdenking wordt gedacht. De
historicus Presser heeft in „Vrij Neder
land" geweigerd serieus op het feest in
te gaan en suggereerde ironisch, dat
een „mooie, gezellige, nachtelijke brand"
eigenlijk de meest zinvolle viering zou
wezen. Dat zou dan een herinnering zijn
aan het in brand steken door de Am
sterdamse burgerij van de douanehuisjes
in 1813. Elders lazen we wél een serieus
betoog, namelijk van een deskundige op
het gebied van staatsrecht, die uiteen
zette dat de uitdrukking „honderdvijf
tig jaar koninkrijk" niet klopte: het ko
ninkrijk werd namelijk niet in 1813 ge
sticht, want koning Willem I sierde zich
aanvankelijk met de naam „soeverein
vorst". Zo kan men doorgaan: slechts
hier en daar wordt een poging onder
nomen om de viering een zekere basis
te geven, doch het overgrote deel van
ons volk gaat er schouderophalend aan
voorbij.
De Nederlander is niet zo „vierderig",
zeker niet als het gaat om zaken,
die niet in het bewustzijn leven en bo
vendien nog van bovenaf zijn geïnspi
reerd. Uitingen van spontane vreugde
en manifestaties van eenheid-ondanks
verdeeldheid zijn in ons land in het ai-
gemeen schaars, zeer schaars. Voor die
genen, die de jaren dertig van deze
eeuw bewust hebben meegemaakt, is er
eigenlijk in ons land nooit geestdriftiger
feestgevierd dan in de donkere jaren
1936-1938, toen de verloving van onze
huidige koningin bekend werd, gevolgd
door haar huwelijk en de geboorte van
prinses Beatrix. Het lijkt erop alsof na
de oorlog gemeen
schappelijke uitingen
van ons volk zich
meer in de sfeer van
de gezamenlijke hulp
vaardigheid hebben
bewogen. Wij denken aan de ramp van
1953 („Beurzen open. dijken dicht"),
aan diverse radio-acties en aan „Open
het dorp", activiteiten die inderdaad lei
den tot een gezamenlijk optreden van
ons volk als geheel. Maar op het stuk
van formele herdenkingen wil het niet
lukken, zelfs niet als het gaat om de be
vrijding van 1945. Wanneer men ziet
hoe in het buitenland de elfde november
wapenstilstandsdag 1918 nog al
tijd een dag van bezinning is, dan is het
eigenlijk beschamend dat Nederlanders
vrijwel apathisch staan jegens de her
denking van de gevallenen uit de oor
log 1940-1945. Het zal wel aan ons
volkskarakter liggen: wij zijn kennelijk
niet gesteld op voorgeschreven herden
kingen of vieringen.
Even later wilde Carel Briels uw ver
slaggever in een gesprek apart nog
wel bekennen dat zijn enige kans om
er toch nog zonder' al te veel kleer
scheuren van af te komen finan
cieel gezien ligt in de film van het
spel. „Ik heb Cine-Centrum Hilver
sum opdracht gegeven het hele ge
beuren op te nemen".
Viering: dit woord brengt ons de dag
van morgen in herinnering, 31 augus
tus. Een halve eeuw en langer is deze
dag een waarlijk nationale feestdag in
Nederland geweest. Ouderen en niet
meer zo heel jongen weten het nog heel
goed: de schoolkinderen kwamen bijeen,
meestal op de laatste dag van de zomer
vakantie, om op de verjaardag van de
koningin op markten en pleinen de bur
gemeester toe te zingen. Het was de
dag van een lintenspel. van de klepper
mars van Jan Morks en van volksspe
len De laatste jaren was deze feestdag
niet veel meer dan een herinnering.
Deze herinnering echter zal in de toe
komst steeds vager worden nu konin
gin Wilhelmina is overleden. Hoe vitaal
echter haar aanwezigheid in ons volks
bestaan tot aan haar dood is beleefd, is
ons gisteren weer gebleken bij het door
lezen van twee zojuist verschenen
pocketboeken: „Adieu van een volk",
stemmen van pers. radio en t.v. bij het
heengaan van koningin Wilhelmina, als
mede „Temidden van haar volk", voor
namelijk gebaseerd op vier uitgebreide
radiokiankbeelden. aan haar leven ge
wijd. In het eerste boekje is ook opge
nomen de kerstrede, die koningin Julia
na over haar moeder heeft uitgespro
ken. Daarin staat „Mensen vergeten
gauw. Hier heeft men niet vergeten".
Een waar woord. Beide boekjes zijn de
bewijzen van de iuistheid ervan: tot
haar dood toe heeft koningin Wilhel
mina haar invloed in en op de Neder
landse samenleving doen gelden. De ver
schijning van deze uitgaven aan de voor
avond van de dag. die zo lang voor ons
volk een feestdag is geweest, begroeten
wij met sympathie en warmte.
In de tweede helft van Januari zullen in
Noord-Rhodesië verkiezingen worden gehou
den. De verkiezingen zuilen onder een nieu
we grondwet worden gehouden. Het is ech
ter niet bekend wanneer het land volgens
deze nieuwe grondwet intern zelfbestuur zal
krijgen.
Gestaag groeit de brug in het Ha
ringvliet, die in de toekomst zo'n
belangrijke plaats zal krijgen in
de verkeersverbinding noord-zuid
door Zeeland.
(Foto P.Z.C.J
(Van een onzer verslaggevers.)
ER KOMT „LIJN" in de Ha
ringvlietbrug. De vaste oever
verbinding tussen Goeree-Over-
flakkee en de Hoeksche Waard,
die straks zo'n belangrijke scha
kel zal worden in de nieuwe
Zeeuwse noord-zuid weg van
Goes naar Rotterdam. Donder
dagmorgen is de rijvloer boven
het zon weerkaatsende water
bij Numansdorp weer honderd
meter langer geworden. Met een
routinegebaar, alsof het de ge
woonste zaak van de wereld
was, tilden de stakerige vijzel-
torens op de zolderbakken de
derde kokeroverspanning op
haar plaats: op de steunpunten
van de grijze, betonnen pijlers.
Een derde deel van de Haring
vlietbrug ligt er nu: een nieuw
stuk staalconstructie van 830
ton in gewicht is tegen de twee
andere gepast.
Precies volgens het „draaiboek" is
het gistermorgen allemaal in zijn
werk gegaan. En toen de twee sle
pers, die de mannen van rijkswater
staat en het aannemingsbedrijf Penn
en Bauduin te Dordrecht even na het
middaguur met de lege transport-
bakken over het Hollandsch Diep te
rugvoeren, was het beeld plotseling
radicaal veranderd. Zelfs het minst
geoefende oog op waterstaatswer
ken zag het nu duidelijk voor zich:
dit wordt de brug! Het waren niet
langer verspreide, wat bizar boven
en uit het water stekende karweien
met veel beton, heipalen en steigers,
stalen kokers en rokende machines.
Het waren stukjes waterbouw ge
worden, waaruit ieder zich nu de
strakke lijn van oever tot oever voor
het oog kan halen.
De lijn van de stalen brug, waarvoor
de gezamenlijke gemeenten op Goe-
ree-Overflakkee en Schouwen-Duive-
land het geld op tafel hebben geto
verd. De brug, die anders pas anno
1968 voor de weggebruikers zou kun
nen worden vrijgegeven en die nu
half volgend jaar te berijden zal zijn.
Het heeft geduurd van 4 april voor
dat een volgende overspanning aan
de twee eerste kon worden ge
schoven. Vier maanden van de zomer
zijn voorbijgegaan en er kwamen
geen overspanningen uit de richting
Dordrecht aanvaren. In deze stagna
tie-periode heeft zich de winter-1963
op het werk aan de Haringvlietbrug
gewroken. De ijzige winter, die zijn
schotsen tegen de pijlers in-aanbouw
heeft laten beuken, daar in het woe
lige driestromengebied van Haring
vliet, Volkerak en Hollandsch Diep
Het „natte werk" heeft de afgelopen
winter lang stilgelegen. De pijlers
kwamen geen metertje hoger en ook
op de „werven", waar de staalcon
structies voor de brug, de overspan
ningen van 106 meter lengte zouden
worden gemaakt, vlotte het niet al
te best.
PAS IN APRIL
Zodoende kon er pas in april weer
een brugdeel worden ingevaren, na
dat in september vorig jaar het
eerste stuk van de snelweg over het
water als een soort presenteerblad
op de vijzeltorens was aangedragen.
Daarna is het werk aan de pijlers in
het water pas goed op gang geko
men. De heibazen en de betonstor-
ters, de timmerlieden, die de bekis
tingen omhoog lieten groeien en de
specialisten in de basculekelder
voor het beweegbare deel van de
1200 meter lange brug ze zagen
hun steunpunten in het water in het
verloop van het voorjaar pas goed
vorderen. Men hoefde niet meer te
turen over het water om te zoeken,
waar er nu eigenlijk activiteit was.
Het kwam er links en rechts: het is
er nu op tien plaatsen tegelijk. Over
de volle breedte is de brug thans
„in uitvoering". Vier pijlers hebben
nu dus sinds gistermorgen de last
van drie stalen overspanningen op
hun „pet". Een vijfde pijler is ook
al zover, dat hij een stukje van de
rijvloer kan dragen. Dat is de be
tonnen drager van de brug, die het
dichtst bij de dam over de Hellegat
platen, de aanloopdijk van de wal
van Flakkee staat.
En wanneer men dan zijn oog over
het verdere deel van de brug van
zuid naar noord laat glijden, dan ziet
men het, telkens op een dikke hon
derd meter afstand van elkaar:
overal machines, kranen, mensen en
(Zie slot pag. 2 kol. 2)