DE GAULLE BIEDT VIETNAM STEUN AAN Aanbod delen van geldt het beide land Kolen 80 a 90 cent duurder Defensie-ambtenaar verkiest ontslag boven degradatie DERDE „KOKER" IN HARINGVLIETBRUG CAREL BR1ELS VOELT ZICH ZEER BENADEELD EN ZWAAR BELEDIGD Herdenking Herinnering Minister wil marine voornamer Senaatscommissie akkoord met kemston verdrag ROVERS MAKEN EEN MILJOEN DOLLAR BUIT Streefdatum nog steeds 1 juli WAARIN OPGENOMEN OE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN VOORWAARDEONAFHANKELIJKHEID ZOWEL VAN COMMUNISME ALS VAN VERENIGDE STATEN Onafhankelijk Anti-Kennedy Vertrek directeur-generaal filmfs (reven Hoofd personeelsraad Twee Zwitserse militairen bij oefening verdronken GELUKSVOGEL ONDER TREIN „Ik krijg geen cent honorarium" Beledigd Film Alles verliep volgens draaiboek 206e jaargang - no. 203 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Vrijdag 30 augustus 1963 Fxl B' (^enJBoer en W. de Pagter. Hoofdredactie; W. Leertouwer en G. A. de Kok Abonnementsprijs 62 cent per week, ƒ8,00 per kw.; franco per post ƒ8,25 p. kw. Losse nummers 15 ct. Bureaus: Vlissingen: V fed. 3508. adv. 3647/3643); Middelburg: Markt 61. tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv 2375); Goes: Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g red 7853, adv. 5213); Oostburg: tel. 2395; Terneuzen: Arsenaalstraat 2, tel. eriKzeerea. tel. Z425. adm. tel. 2094. Adv.pr. 30 ct. p. mm. Min. p. adv. f 4.50. Engez med. 3 tarief. Kleine adv. (max. 8 regels) 30 ct. p. regel (min. 1,50). .Brieven bur. van dit blad" 25 ct. meer. Giro 359300 P.Z.C., Middelburg. FILM IS ZIJN LAATSTE HOOP Frankrijk is bereid tot „hartelijke samenwerking" wanneer het Vietnamese volk, in eenheid, in onafhankelijkheid tegenover het buitenland en in harmonie met zijn buren, de rol op zich neemt, die het op grond van zijn capaciteiten voor zijn eigen vooruitgang en tot voordeel van het internationale begrip in Azië kan spelen. Dit heeft gisteren president de Gaulle op een kabinetsvergadering in Parijs verklaard, zoals zijn minister van voorlichting, Peyre- fitte, na afloop van de bijeenkomst op een persconferentie mee deelde. Deze verklaring van het staats hoofd verraste zelfs zijn ministers, van wie de meesten, naar verluidt, niet tevoren op de hoogte waren gesteld. De uitspraak van de Gaul le trof vooral door het feit, dat de president zowel Zuid- als Noord- Vietnam op het oog had. Hij sprak nl. over Frankrijks verbondenheid met en belangstelling voor de ont wikkeling van „Cochin-China, An- nam en Tonkin". Toen het voormalige Frans indo-China in onafhankelijke staten uiteenviel, ont stonden behalve Laos en Cambodja, uit voormalige protectoraten Annam en Tonkin en de kolonie Cochin-China Viet nam, dat verdeeld werd in Noord- en Zuid-Vietnam. Het noordelijke deel ten noorden van de 17e breedtegraad omvat Tonkin, terwijl Annam en Cochin- China Zuid-Vietnam vormen. In zijn verklaring zei de Gaulle, dat de Franse regering „met aandacht en bewogenheid de ernstige gebeur tenissen volgt, die zich in Vietnam voordoen". De „onafhankelijkheid" die Vietnam zou moeten krijgen, zou volgens gezaghebbende kringen, zo wel op het internationale communis me als op de Verenigde Staten be trekking moeten hebben. Hoewel de Gaulle uiting gat aan de be zorgdheid der regering over de houding van de Zuidvietnamese regering in haar conflict met de boeddhisten, heeft zijn verklaring een veel ruimere strekking dan een uitspraak over actuele gebeur tenissen. In antwoord op een desbetref fende vraag zei minister Peyrefitte: „het betekent dat wij naar de toekomst kij ken". Overigens wilde de minister ver der geen commentaar geven. Franse commentators vroegen zich af of de uitspraken van de Gaulle een nieu we manier zijn om president Kennedy onaangenaam te zijn. Dat Frankrijk het niet eens is met de Amerikaanse opvat tingen over het Vietnamese vraagstuk, heeft Parijs overigens nooit onder stoe len of banken gestoken. (Van onze Haagse redactie) De huisbrandkolen worden met in gang van 1 september ongeveer 80 a 90 cent per mud duurder. De minister van economische zaken, prof. dr. J. E. Andriessen, heeft de kolenhandelaren toegestaan de winstmarge op een mud kolen in steden met meer dan 50.000 in woners met 35 cent te verhogen. In gemeenten met minder dan 50.000 inwoners mag de winstmarge met 30 cent per mud worden verhoogd. De mi nister heeft deze verhoging toegestaan op basis van accountantsrapporten in zake de rentabiliteit in de kolendetail- handel. Behalve door deze hogere winstmarges gaat de kolenprijs per 1 september ook omhoog als gevolg van de overgang van zomer- naar winterprijzen, hetgeen een stijging van 45 cent per mud bete kent. Daarnaast is er nog een derde factor. De mijnen rekenen thans 10 a 15 cent meer voor ieder mud die zij aan de handel leveren, zodat de prijsver hoging in totaal op 80 a 90 cent per mud komt. Verder houdt de Kolenhandel er rekening mee, dat de prijs voor de geïmporteerde kolen voor huisbrand zaï stijgen. Hier door dreigt voor de Nederlandse ver bruiker een nieuwe prijsstijging, temeer omdat elk meer-verbruik van huisbrand moet leiden tot hogere import. De pro- duktie van huisbrandKOlen bij de Neder landse mijnen is vrij stabiel. De Neder- landse behoefte aan huisbrand moet nu al vooi 60 procent door invoer worden Uit onze gegevens blijkt, dat minis- gedekt. ter De Jong, de stoel van staats- (Van onze Haagse redactie) De heer S. D. Duyverman, een van de hoogste functionarissen van de defensie, is als eerste slachtoffer gevallen van de reorganisatieplan nen waarmee de vroegere staats secretaris van marine, de heer P. J. S. de Jong onmiddellijk na zijn benoeming tot minister van defen sie op het departement aan Het Plein begon. Op de dag van zijn optreden heeft mi nister De Jong, de heer Duyverman directeur-generaal van defensie, tevens plaatsvervangend secretaris-generaal voor land- en luchtmachtzaken medege deeld, dat het directoraat-generaal en dus zijn functie zou worden opgeheven. Korte tijd later heeft de minister de heer Duyverman de functie van plaats vervangend secretaris-generaal voor luchtmachtzaken aangeboden. Aange zien dit slechts een van de drie functies was die de heer Duyverman reeds ver vulde en zeker niet de belangrijkste heeft de heer Duyverman het aanbod geweigerd. Eind vorige week heeft hij zijn werkzaamheden ten derpartemente beëindigd. Een officiële woordvoerder deelde ons gisteravond op een vraag omtrent de geruchten die omtrent een ontslag van de heer Duyverman de ronde begonnen te doen mede: „De mi nister is voornemens een reorganisatie van het departement van defensie door te voeren. Naar het zich laat aanzien, is er in de voorgenomen nieuwe organi satie geen plaats welke door de heer Duyverman wordt geambieerd. In af wachting van een definitieve regeling is de heer Duyverman met het normaal hem toekomende verlof vertrokken". Daarmee verdwijnt uit de defensielei ding de man die sinds enkele jaren het speciale mikpunt was van de verdedi gers van de heer Van der Putten in diens conflicten met de defensieleiding en die in dit verband met de ministers Staf en Visser en staatssecretaris Cal- meijer aan de scherpste aanvallen heeft secretaris van marine naar die van minister van defensie overstapte, zijn zeer ingrijpende reorganisatieplan dat uitgaat van waterdichte schotten tussen de drie krijgsmachtdelen, al gereed had op de dag waarop hij van de Koningin Mariannelaan (marine staf) naar Het Plein (defensie) over stapte. Volgens talrijke politieke en militaire waarnemers was dit het plan dat marine altijd heeft voorge staan, en dat verzekeren moest dat aan de relatieve betekenis van de marine in verhouding tot land- en luchtmacht in de toekomst geleidelijk aan afbreuk zou worden gedaan. Intussen zijn ons ook nadere bijzonder heden omtrent de verdere reorganisatie plannen van minister De Jong ter ore gekomen. Zeer binnenkort is de benoe ming te verwachten van de heer J H. Wieffering, thans noofddirecteur perso neel voor land- en luchtmacht ten depar- temente tot plaatsvervangend secretaris generaal voor luchtmacht. Naast hem komt er dan een plaatsver vangend secretaris-generaal van land macht. Die voor marine is er altijd ge weest: thans is dat de heer J. Dekker. Zo krijgt elke staatssecretaris zijn plaatsvervangend secretaris-generaal. De functie van de heer Wieffering wordt opgeheven, omdat voor de personeels zaken van land-, zee- en luchtmacht wél een zekere mate van horizontale binding wordt voorbereid, onder leiding van de te reorganiseren personeelsraad. waarin de personeelsdirecteuren voor de drie krijgsmachtdelen samenwerkten. Hoofd van deze personeelsraad tot nu toe een niet-excecutief orgaan zal worden de vlagofficier personeel van marine, vice-admïraal A. van Karne- beek. Dat heeft tot gevolg dat vrijwel alle belangrijke functies in het depar tement door marinemannen zullen wor den bezet: zowel de minister, als secre taris-generaal Van Houten en de voor zitter van de personeelsraad komen van marine. Wel zal waarschijnlijk de func tie van hoofd materieelraad in handen blijven van landmachtman, luitenant- generaal buiten dienst ir. Brinkgreve. AAA/iAAA/\AAAftAAAAA/t/WWWWWWWVWWWW\l De Amerikaanse senaatscommissie voor de buitenlandse betrekkingen neeft don derdag het kernstopverdrag met zestien stemmen tegen één goedgekeurd. Het verdrag gaat nu naar de voltallige se naat, die naar verwacht wordt met over weldigende meerderheid voor definitieve ratificatie zal zorgen. Het akkoord werd door de senaatscom missie zonder voorbehoud goedgekeurd. De democraat Russell Long uit Louisiana was de enige die tegenstemde. Senator William Fuibright, de voorzitter van de commissie, deelde mee dat besloten is om het verdrag maandag 9 september aan de senaat voor te leggen. Twee kadetten van het Zwitserse leger zijn donderdag verdronken bi] een zwenrproef in het meer van Genève. Zij behoorden tot een groep van zeventien, die ter afsluiting van hun zwemoplei- ding 65 meter moesten zwemmen in ge- vechtstenu met helm en geweer. Drie van hen zakten plotseling naar de diepte. Eén van hen kon gered worden, maar de 23-jarige student Peter Geiss- bühler en de 22-jarige technicus Ul- rich Weiss waren verdronken. Donderdagmorgen trachtte David J. Epps te Sturry (Engeland), die per auto op weg was naar zijn werk, bij een spoorwegovergang een trein voor te zijn. Hij verloor. De wagen kreeg een vernietigen de Klap van achter, maakte een draai van 180 graden en werd op de parallel lopende spoorbaan ge worpen. Epps zelf kwam tussen de rails terecht. Toen hij wilde op staan zag hij nog maar net op tijd dat uit de andere richting een tweede trein naar hem toe raasde. Hij wierp zich plat op de grond. Terwij) de stukken van zijn auto wrak in het rond vlogen denderde de trein over hem heen. Zonder ook maar een schram aan het lijf stond Epps versuft op. „Ik moet wel de gelukkigste man ter wereld zijn", zei hij na van de schrik te "zijn bekomen. Een overzichtsfoto van de finale van de taptoe op de Grote Markt in Delft. 1\AAAAAAA/VUUU\AAAAAA/UUUWUU\AAAAAAAA/WV\AAI1 IN BUENOS AIRES Gewapende mannen hebben gisteren de kassier van een ziekenhuis in Buenos Aires overvallen en beroofd van naar schatting 1 miljoen dollar. Twee perso nen werden gedood en drie gewond. De met tommyguns bewapende overval lers kwamen bij het ziekenhuis aan, kort voordat een stationcar met maand salarissen werd verwacht. Ze beschoten de auto en namen de inhoud mee in de ambulancewagen waarmee ze de overval pleegden. De telexmachines voor de speciale verbinding met Moskou hebben een plaatsje gekregen in het Pen tagon in Washington. Tegen het eind van de maand komt de lijn definitief beschikbaar. (Van een onzer verslaggevers) Carel Briels heeft gistermiddag niet zoals door hem was aangekondigd de stukken op tafel gelegd waaruit iedereen zou kunnen opmaken dat het mislukken van de door hem ge organiseerde manifestatie te wijtien is aan het intrekken van schriftelijk gegeven toezeggingen door diverse autoriteiten. In plaats hiervan las Carel Briels tijdens een zonderlinge persconferentie zijn antwoord voor op de brief, die enige tijd geleden door vijf plaatselijke dagbladcorres pondenten was gericht aan het be stuur van de stichting „Viering 150 jaar koninkrijk" te Nijmegen. Middels dat schrijven hadden genoemde journalisten hun bezwaren kenbaar gemaakt over de wijze van voorlich ting met superlatieven en algeme ne vaagheden door Carel Briels. Deze reageerde hierop gisteren met een ellenlange opsomming van wat er volgens hem allemaal was gebeurd tijdens de voorbereidingen van zijn Waterloo: De Nijmeegse garnizoenscommandant kolonel J. A. Vergouw had hem toe gezegd 2000 militairen ter beschik king te stellen. Dat was in februari. Op 12 april kwam telefonisch het be richt dat er een dienstorder was uit gevaardigd waarin elke vorm van medewerking werd verboden Bij in formatie in Den Haag bleken de staf chefs van landmacht en luchtmacht hier niets van te weten. Dus volgde een lang heen en weer gepraat. Dan kon het weer wel, en toen weer niet. Tot het veto kwam „een persoon lijke beslissing van ex-minister Visser. Tot zover de in hoog tempo voorgelezen verklaring, die overigens voor de in siders geer, enkel nieuw feit aan het licht bracht. Carel Briels deelde ver volgens mee dat hij zich door deze hele gang van zaken artistiek bele digd gevoeld en financieel benadeeld. „Weet dat op mijn uitdrukkelijke wens alle medewerkers zullen worden betaald maar dat ik geen cent hono rarium krijg". Abrupt beëindigde Carel Briels toen de bijeenkomst. „Dit was wat ik te zeg gen had". Hij stapte weg van achter de bar die als lessenaar had gefun geerd. De uit alle delen van het land naar deze bijeenkomst gereisde jour nalisten kregen geen gelegenheid tot het stellen van vragen wat toch behoort tot het wezen van een persconferentie. Iedereen verliet ver bluft en verontwaardigd de zaai. Rond de herdenking van 1813 blijft het doorrommelen in allerlei publikaties en persorganen. Zo langzamerhand is wel duidelijk, dat dit geforceerde feest niet is aangeslagen bij het Nederland se volk. De merkwaardige verrichtingen van Carel Briels en het Nijmeegse co mité zijn daar ook wel een beetje debet aan, al staan de festiviteiten in de (Kei zer) Careistad in feite los van de offi ciële plechtigheden. Er zijn echter di verse verschijnselen, die erop wijzen, dat er over het algemeen niet ernstig over deze herdenking wordt gedacht. De historicus Presser heeft in „Vrij Neder land" geweigerd serieus op het feest in te gaan en suggereerde ironisch, dat een „mooie, gezellige, nachtelijke brand" eigenlijk de meest zinvolle viering zou wezen. Dat zou dan een herinnering zijn aan het in brand steken door de Am sterdamse burgerij van de douanehuisjes in 1813. Elders lazen we wél een serieus betoog, namelijk van een deskundige op het gebied van staatsrecht, die uiteen zette dat de uitdrukking „honderdvijf tig jaar koninkrijk" niet klopte: het ko ninkrijk werd namelijk niet in 1813 ge sticht, want koning Willem I sierde zich aanvankelijk met de naam „soeverein vorst". Zo kan men doorgaan: slechts hier en daar wordt een poging onder nomen om de viering een zekere basis te geven, doch het overgrote deel van ons volk gaat er schouderophalend aan voorbij. De Nederlander is niet zo „vierderig", zeker niet als het gaat om zaken, die niet in het bewustzijn leven en bo vendien nog van bovenaf zijn geïnspi reerd. Uitingen van spontane vreugde en manifestaties van eenheid-ondanks verdeeldheid zijn in ons land in het ai- gemeen schaars, zeer schaars. Voor die genen, die de jaren dertig van deze eeuw bewust hebben meegemaakt, is er eigenlijk in ons land nooit geestdriftiger feestgevierd dan in de donkere jaren 1936-1938, toen de verloving van onze huidige koningin bekend werd, gevolgd door haar huwelijk en de geboorte van prinses Beatrix. Het lijkt erop alsof na de oorlog gemeen schappelijke uitingen van ons volk zich meer in de sfeer van de gezamenlijke hulp vaardigheid hebben bewogen. Wij denken aan de ramp van 1953 („Beurzen open. dijken dicht"), aan diverse radio-acties en aan „Open het dorp", activiteiten die inderdaad lei den tot een gezamenlijk optreden van ons volk als geheel. Maar op het stuk van formele herdenkingen wil het niet lukken, zelfs niet als het gaat om de be vrijding van 1945. Wanneer men ziet hoe in het buitenland de elfde november wapenstilstandsdag 1918 nog al tijd een dag van bezinning is, dan is het eigenlijk beschamend dat Nederlanders vrijwel apathisch staan jegens de her denking van de gevallenen uit de oor log 1940-1945. Het zal wel aan ons volkskarakter liggen: wij zijn kennelijk niet gesteld op voorgeschreven herden kingen of vieringen. Even later wilde Carel Briels uw ver slaggever in een gesprek apart nog wel bekennen dat zijn enige kans om er toch nog zonder' al te veel kleer scheuren van af te komen finan cieel gezien ligt in de film van het spel. „Ik heb Cine-Centrum Hilver sum opdracht gegeven het hele ge beuren op te nemen". Viering: dit woord brengt ons de dag van morgen in herinnering, 31 augus tus. Een halve eeuw en langer is deze dag een waarlijk nationale feestdag in Nederland geweest. Ouderen en niet meer zo heel jongen weten het nog heel goed: de schoolkinderen kwamen bijeen, meestal op de laatste dag van de zomer vakantie, om op de verjaardag van de koningin op markten en pleinen de bur gemeester toe te zingen. Het was de dag van een lintenspel. van de klepper mars van Jan Morks en van volksspe len De laatste jaren was deze feestdag niet veel meer dan een herinnering. Deze herinnering echter zal in de toe komst steeds vager worden nu konin gin Wilhelmina is overleden. Hoe vitaal echter haar aanwezigheid in ons volks bestaan tot aan haar dood is beleefd, is ons gisteren weer gebleken bij het door lezen van twee zojuist verschenen pocketboeken: „Adieu van een volk", stemmen van pers. radio en t.v. bij het heengaan van koningin Wilhelmina, als mede „Temidden van haar volk", voor namelijk gebaseerd op vier uitgebreide radiokiankbeelden. aan haar leven ge wijd. In het eerste boekje is ook opge nomen de kerstrede, die koningin Julia na over haar moeder heeft uitgespro ken. Daarin staat „Mensen vergeten gauw. Hier heeft men niet vergeten". Een waar woord. Beide boekjes zijn de bewijzen van de iuistheid ervan: tot haar dood toe heeft koningin Wilhel mina haar invloed in en op de Neder landse samenleving doen gelden. De ver schijning van deze uitgaven aan de voor avond van de dag. die zo lang voor ons volk een feestdag is geweest, begroeten wij met sympathie en warmte. In de tweede helft van Januari zullen in Noord-Rhodesië verkiezingen worden gehou den. De verkiezingen zuilen onder een nieu we grondwet worden gehouden. Het is ech ter niet bekend wanneer het land volgens deze nieuwe grondwet intern zelfbestuur zal krijgen. Gestaag groeit de brug in het Ha ringvliet, die in de toekomst zo'n belangrijke plaats zal krijgen in de verkeersverbinding noord-zuid door Zeeland. (Foto P.Z.C.J (Van een onzer verslaggevers.) ER KOMT „LIJN" in de Ha ringvlietbrug. De vaste oever verbinding tussen Goeree-Over- flakkee en de Hoeksche Waard, die straks zo'n belangrijke scha kel zal worden in de nieuwe Zeeuwse noord-zuid weg van Goes naar Rotterdam. Donder dagmorgen is de rijvloer boven het zon weerkaatsende water bij Numansdorp weer honderd meter langer geworden. Met een routinegebaar, alsof het de ge woonste zaak van de wereld was, tilden de stakerige vijzel- torens op de zolderbakken de derde kokeroverspanning op haar plaats: op de steunpunten van de grijze, betonnen pijlers. Een derde deel van de Haring vlietbrug ligt er nu: een nieuw stuk staalconstructie van 830 ton in gewicht is tegen de twee andere gepast. Precies volgens het „draaiboek" is het gistermorgen allemaal in zijn werk gegaan. En toen de twee sle pers, die de mannen van rijkswater staat en het aannemingsbedrijf Penn en Bauduin te Dordrecht even na het middaguur met de lege transport- bakken over het Hollandsch Diep te rugvoeren, was het beeld plotseling radicaal veranderd. Zelfs het minst geoefende oog op waterstaatswer ken zag het nu duidelijk voor zich: dit wordt de brug! Het waren niet langer verspreide, wat bizar boven en uit het water stekende karweien met veel beton, heipalen en steigers, stalen kokers en rokende machines. Het waren stukjes waterbouw ge worden, waaruit ieder zich nu de strakke lijn van oever tot oever voor het oog kan halen. De lijn van de stalen brug, waarvoor de gezamenlijke gemeenten op Goe- ree-Overflakkee en Schouwen-Duive- land het geld op tafel hebben geto verd. De brug, die anders pas anno 1968 voor de weggebruikers zou kun nen worden vrijgegeven en die nu half volgend jaar te berijden zal zijn. Het heeft geduurd van 4 april voor dat een volgende overspanning aan de twee eerste kon worden ge schoven. Vier maanden van de zomer zijn voorbijgegaan en er kwamen geen overspanningen uit de richting Dordrecht aanvaren. In deze stagna tie-periode heeft zich de winter-1963 op het werk aan de Haringvlietbrug gewroken. De ijzige winter, die zijn schotsen tegen de pijlers in-aanbouw heeft laten beuken, daar in het woe lige driestromengebied van Haring vliet, Volkerak en Hollandsch Diep Het „natte werk" heeft de afgelopen winter lang stilgelegen. De pijlers kwamen geen metertje hoger en ook op de „werven", waar de staalcon structies voor de brug, de overspan ningen van 106 meter lengte zouden worden gemaakt, vlotte het niet al te best. PAS IN APRIL Zodoende kon er pas in april weer een brugdeel worden ingevaren, na dat in september vorig jaar het eerste stuk van de snelweg over het water als een soort presenteerblad op de vijzeltorens was aangedragen. Daarna is het werk aan de pijlers in het water pas goed op gang geko men. De heibazen en de betonstor- ters, de timmerlieden, die de bekis tingen omhoog lieten groeien en de specialisten in de basculekelder voor het beweegbare deel van de 1200 meter lange brug ze zagen hun steunpunten in het water in het verloop van het voorjaar pas goed vorderen. Men hoefde niet meer te turen over het water om te zoeken, waar er nu eigenlijk activiteit was. Het kwam er links en rechts: het is er nu op tien plaatsen tegelijk. Over de volle breedte is de brug thans „in uitvoering". Vier pijlers hebben nu dus sinds gistermorgen de last van drie stalen overspanningen op hun „pet". Een vijfde pijler is ook al zover, dat hij een stukje van de rijvloer kan dragen. Dat is de be tonnen drager van de brug, die het dichtst bij de dam over de Hellegat platen, de aanloopdijk van de wal van Flakkee staat. En wanneer men dan zijn oog over het verdere deel van de brug van zuid naar noord laat glijden, dan ziet men het, telkens op een dikke hon derd meter afstand van elkaar: overal machines, kranen, mensen en (Zie slot pag. 2 kol. 2)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 1