„DEN INKEL" ONBEKEND RECREATIEGEBIED Ook Zeeland moet zich instellen op E.E.G. Z.L.M.-manifestatie: landelijke allure KRINGVOORZITTER K. DEES „AANDACHT OP DE STREEK" Rustiek plekje in Kruiningen [WOENSDAG 12 JUNI 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT F\e voortgang in de E.E.G. is dit jaar verre van bevredigend. De vergaderingen van het hoogste gezagsorgaan, de raad van mi nisters, leveren niet veel meer op dan eindeloze onderlinge twistge sprekken over veelal onderdelen van in te voeren regelingen van enige opbouwende arbeid, van een onderling vertrouwen en begrip, zaken die toch zo nodig zijn om de gewenste Europese Economische Gemeenschap tot stand te brengen, is geen sprake. Het in te stel len gemeenschappelijk landbouwbeleid vormt een van de knel punten. Maar cle ware oorzaak van de im passe, is het abrupte afbreken van de onderhandelingen met Enge land over een eventuele toetreding als lid. En het voortduren van de lusteloosheid is vooral te wijten aan de onverzettelijke houding van de Franse regering 0111 zelfs maar een gebaar van toenadering tot de En gelsen te maken. In dit licht bezien zou men zch kun nen afvragen of er van de E.E.G. ooit iets terecht komt en hierop direct aansluitend, of het zin heeft te filo soferen over de positie in de kansen van Zeeland en van de Zeeuwse land- en tuinbouw in een komende grotere Westeuropese gemeenschap Ondanks de felle tegenstellingen, on danks de vele moeilijkheden en te leurstellingen, die wij op het ogen blik meemaken in deze E.E.G. zijr wij toch niet pessimist isch. Er is reeds heel wat tot stand gekomen. Douane tarieven en contigentering zijn vooral in de industriële sector voor een flink deel opgeruimd. Met een ge meenschappelijk landbouwbeleid is een begin gemaakt. De handel tus sen da zes deelnemende landen nam sterk toe. In vele bedrijven en be drijfstakken heeft men zich al on nieuwe toestand ingesteld, waar schijnlijk zou een terugdraaien van dit alles zoveel schade toebrengen, dat voortgaan altijd beter en onver mijdelijk is- Men bedenke bovendien, dat een zo zwaar proces als het tot een eenheid brengen van zes verschillen de economieën, met ups en downs ge paard moet gaan. De politieke ver houdingen, die op het ogenblik ver dere voortgang belemmeren, kunnen over enige tijd geheel anders liggen en dan komt men misschien, net als op 14 januari van het vorige jaar snel tot een groot aantal ingrijpende beslissingen. Maar het meeste optimisme ontlenen wij aan de tijd waarin wij leven, die op praktisch elk gebied noopt tot het vormen van grotere eenheden, of men dit nu prettig vindt of niet. Wij wor den als het ware gedrongen in deze richting door de ontwikkeling van wetenschap, techniek en de daardoor ontstane mogelijkheden. De vorming van de E.E.G. is een voorbeeld en het doet er in dit verband en ook historisch gezien niet zoveel toe. of deze gemeenschap een jaar vroeger ia lor tot stand komt. of e« neer zij met andere landen wordt uitgebreid en of zij straks precies de vorm zal hebben, die men zich bij het sluiten van het Verdrag van Ro me gedacht had. Vandaar dat wij menen, dat ook Zeeland en zeker de Zeeuwse land en tuinbouw, er goed aan doen zich in te stellen op een E.E.G., waarin veel grotere afzetkansen liggen, maar waarin ook met een zwaardere con currentie zal zjjn af te rekenen. Wanneer men de kansen van een klein land als Nederland en dan weer van één van de provincies van dit land afweegt, dan dient men enkele dingen te bedenken. Wanneer men werkelijk tot een volle dig geïntegreerde economische ge meenschap komt in West-Europa, al of niet met de zes thans samenwer kende landen of met meerdere, dan zijn ook vele produktievoorwaarden gelijkgeschakeld. Met name die pro duktievoorwaarden, die het gevolg zijn van wettelijke regelingen. Dit zal altijd een eis zijn van allen, de in de grotere gemeenschap produceren, handelen en consumeren. De produk tievoorwaarden, die ongelijk blijven, zoals bodem, klimaat en ligging ten opzichte van grote afzetgebieden, zul len dan uitgebuit moeten worden. En bovendien zullen vakkennis, werklust en organisatiezin de doorslag kunnen geven. Hierin kan men door eigen inspanning uitblin ken. Dit geldt temeer voor een klein land als het onze en dus voor zjjn producenten. En dan weer in ver meerderde mate voor een gebied als Zeeland. •Tuist Zeeland heeft in de natuurlijke en onveranderlijke factoren als bo dem, klimaat en ligging een voor sprong op vele andere delen van dit grote West-Europa. Daarbij komt, dat de algemene ontwikkelingskan sen voor dit Schelde-Deltabekken in een werkelijk geïntegreerd Europa in de verdere toekomst enorm lijken. De handicap van dit gebied, waarbij men ook de beide Belgische Viaanderens moet tellen, is altijd geweest het feit, dat het in twee staten lag, die in het verleden elkanders rivalen waren. De zo verbeterde houding tussen Bel gië en Nederland heeft reeds vruch ten afgeworpen en door het pas afge sloten Schelde-Rijnakkoord zal dit in versterkte mate doorgaan. Een werkelijke E.E.G. kan dit alles alleen maar bevorderen. Naast de reeds genoemde natuurlijke factoren, zal het dus afhangen van de mate, waar in de Zeeuwen, ook in de land- en tuinbouwsector de factoren weten te benutten, waaraan zij zelve iets kun nen doen. Gezien het verleden, behoeven wij er niet aan te twijfelen, dat de kansen tijdig gezien worden en daarom ook zullen worden uitgebuit. Inspanning zal het kosten, maar daarvoor ging men nooit uit de weg. Hoe moeizaam op het ogenblik de voortgang is in de vergaderzalen van de heren poltici, toch doen wij er goed aan ons voor te bereiden op een situatie, die, onverwachte en onver hoopte gebeurtenissen daargelaten, toch vroeger of later komen gaat. Dan kan een klein volk en een deel van dit volk in het grotere geheel een rol van betekenis spelen tot baat van hen, die tot dat volk behoren. MR 1. F. G. SCHLINGEMANN Landbouw en fruitteelt gaan hand in hand „Het is bijzonder prettig, dat onze kring de Z.L.M.-tentoonstelling 1963 houdt. Vooral van belang vind ik dat, omdat hierdoor de aandacht op de streek wordt gevestigd. We hebben daaraan echt be hoefte, gezien in het licht van wat hier tien jaar geleden ramp 1953 is ge beurd. In de afgelopen 10 jaar is van een enorme evolutie in de landbouw en tuinbouw sprake. We tonen daarvan het een en ander op de expositie te Kruinin- gen". Bedachtzaam formuleert kringvoorzitter K. Dees uit Biezelinge nog slechts enkele maanden voorzitter van de kring oostelijk Zuid-Beveland van de Z.L.M. zijn zinnen. Nauwelijks zijn functie aanvaard, is de heer Dees (34) volop in het organisatie leven terecht gekomen. Maar zijn aandeel in de organisatie van de tentoonstelling wijst hij bescheiden af: „Onze vroegere voorzitter, de heer C. J. v. d. Werff uit Rilland-Bath, heeft het initiatief genomen. Hij heeft indertijd de grote lijnen al uitge werkt. Wij behoeven daar slechts op voort te borduren". Niettemin is aan de organisa tie van de tentoonstelling voor het eerst is aan het woord „landbouw" het woord „tuinbouw gekoppeld heel wat werk ver bonden. „De laatste dagen ben ik haast niet van de telefoon weg te slaan. Zóveel wordt er opgebeld. Allemaal over de ten toonstelling", merkte mevrouw Dees la chend op. Hand-in-hand In grotere mate dan in welke andere kring van de Z.L.M., gaan in oostelijk Zuid- Beveland de kring omvat allo gemeen ten ten oosten van het kanaal, alsmede Wemeldinge, Kapelle, Biezelinge en Scho- re de landbouw en fruitteelt hand-in- hand. In geen enkele andere kring wordt ten opzichte van de oppervlakte land bouwgrond zoveel tuinbouw bedreven. „Van de ongeveer 800 leden zyn er velen fruittelers", verklaarde ons kringsecretaris P. Scheele. Dit heeft mede tot gevolg, dat er byzonder veel aandacht aan de tuin bouw in het algemeen en de fruitteelt in het byzonder wordt geschonken op de Z.L.M.-tentoonstelling. Een zaak, die voorzitter Dees na aan het hart ligt, is de levende have. „De snel verlopen evolutie in de landbouw geduren de de laatste tien jaren, heeft als gevolg gehad, dat de paarden vrijwel overal zijn vervangen door mechanische trekkracht. Welnu als sluitstuk van een tienjarige pe riode van opbouw hebben we veel aandacht geschonken aan de levende have, en spe ciaal aan het paard", betoogde de kring voorzitter. Niet minder dan 125 paarden zullen worden voorgeleid. De heer Dees is daar bijzonder mee ingenomen, want meer en meer verdwijnt het stoere Zeeuwse paard van de landbouwbedrijven. Maar de liefde voor deze trouwe viervoeter is vele boeren nog bijgebleven: tegenwoordig treft men op vele boerderijen één of soms meer pony's aan, die een zekere compensatie moeten vormen voor het verlies van de machtige Zeeuwse paarden, die eeuwenlang het cen trale punt waren op de boerderij. Ook bij voorzitter Dees loopt zo'n pony in de wei.... De tweejaarlijkse Z.LM.-manifestaties zijn van landelijke allure... Er is geen enkele zusterorganisatie in de overige delen van Nederland, die een dergelijk groots op gezette tentoonstelling durft aanpakken als de Zeeuwse Landbouwmaatschappij: De belangstelling voor de Z.L.M.-expositie in Kruiningen is zelfs internationaal. Niet alleen, omdat enkele duizden Belgen wor den verwacht, maar ook, omdat tentoon stellingssecretaris W. Sinke met enige trots brieven uit Athene, Stockholm en Japan lean tonen. Brieven, waarin om inlichtingen wordt gevraagd over de komende land bouw- en tuinbouwexpositie. Een bewijs, dat de naam van de Z.L.M, tot ver over de grenzen bekend is en dat met name de Z.L.M.-tentoonstellingen zich in een inter nationale belangstelling mogen verheugen. „Ik geloof nu niet bepaald, dat we bezoek uit Athene, Stockholm of uit Japan zullen krijgen, maar het is toch bijzonder leuk, dat er van zover reacties komen", zei de heer Sinke, die de laatste drie tentoonstel lingen van de Z.L.M. met groot enthousias me en vaak met een originele aanpak „op poten" heeft gezet. De Z.L-M.-landbouwdagen zjjn véél meer dan alleen maar een familiefeest, al voelen de bezoekende Zeeuwse boeren en boerin nen, dat misschien niet direct zo aan. Naast de duizenden Zeeuwse bezoekers Aar denburg trok rond 35.000 belangstellenden. Kamperland tussen de 32 en 33.000 ko men er ook enkele duizenden niet-Zeeuwen en ettelijke duizenden Belgen. Aardenburg bijvoorbeeld zag 6000 Belgen zijn poorten passeren, en Kamperland bracht het tot een aantal van 4500. In elk geval zal de Z.L.M. nimmer verweten kunnen worden, dat zjj de Beneluxgedachte niet in praktijk heeft gebracht... Dit jaar komt weer een grote groep boeren uit het Vlaamse Dix- muiden. Hun voorzitter heeft de heer Sinke voor speld, dat duizenden Vlaamse agrariërs op 13, 14 en 15 juni de Schelde zullen overste ken. De laatste jaren heeft de Z.L.M. op zjjn tentoonstellingen ook duizenden leden van Met levende have, met fruitteelt, met land bouw en met een keur van werktuigen be looft de land- en tuinbouwtentoonstelling^ van de Z.L.M. weer een groots „familie feest" te worden. Ook dat vindt kringvoor zitter Dees een belangrjjk punt: dat familie feest. De bezoekers aan de expositie kunnen er daarom van verzekerd zijn, dat zij 13, 14_ en 15 juni een gastvrij onthaal zulle** krjjgen in Kruiningen. zusterorganisaties uit vrjjwel alle provin cies van Nederland mogen begroeten, ter- wjjl iedere expositie een grote belangstel ling uit de IJselmeerpolders trekt. Dat de Z.L.M.-landbouwdagen hoog in aan zien staan bjj agrarisch Nederland blijkt ook hieruit: in Kruiningen komen 175 standhouders, afkomstig uit geheel Neder land. Alle grote en bekende in- en verkoop organisaties op het gebied van de land bouwwerktuigen geven acte de présence. Men wil eenvoudig de Z.L.M.-dagen niet missen. Zelfs is het zo, dat enkele tiental len standhouders nog teleurgesteld moesten worden, omdat voor hen geen ruimte meer beschikbaar was in de enorme tentoonstel lingshallen en op de -terreinen. Geen grenzen Hoe het komt, dat er zo'n grote belang stelling bestaat van de zijde van de mensen uit de branche van de landbouwwerktui gen? Dat zit zo: tot 1958 met uitzonde ring van het rampjaar 1953 hield de Z.L.M. ieder jaar in een andere kring een tentoonstelling. De federatie „Het Land bouwwerktuig" maakte daartegen echter bezwaren, omdat zy juist om de twee jaar de even jaren een indrukwekkende expositie inricht van landbouwwerktuigen in de RAI. in Amsterdam. Nu de Z.L.M. om de twee jaar zjjn traditionele manifesta tie opzet, krijgen de leden van de by de fe deratie „Het Landbouwwerktuig" aangeslo ten organisaties toestemming om iri de on even jaren (nu dus 1963) deel te nemen aan regionale tentoonstellingen. Wel: zy laten deze gelegenheid niet voorbij gaan om vertegenwoordigd te zjjn op de Z.L.M.-landbouw- en tuinbouwtentoonstel ling te Kruiningen. Vele tientallen uit ge heel Nederland komen graag naar Kruinin gen. Niet omdat de concurrentie ook wel aanwezig zal zyn en men dus moeilijk kan thuisblijven, maar eenvoudig, omdat de Z.L.M.-tentoonstelling een goede klank heeft in Nederland. Ook, omdat het een ex positie is, die tot ver over de provinciegren zen reikt. Beneluxgedachte in praktjjk Tien jaar evolutie na ramp Terwijl de wind zachtjes door het jon ge, hoog opgeschoten geboomte suizelt en het geraas van het verkeer enkele kilometers verder op de Zeeuwse rijksweg doet verstommen, springen twee konijnen enkele tientallen meters vóór ons haastig in het dichte struikgewas. Een vlucht eenden vliegt in matig tempo over de toppen der bomen en strijkt even verder neer op het rimpelige water van de Jtreek. In de verte herhaalt een koe koek zijn roep tot in het oneindige; over de groene, pas geschoren wei scharrelt een koppel fazanten rond.... Dit is de indruk, die men op een frisse zomerse dag meeneemt van het recreatie oord „Den Inkel" onder de zeedyk by Kruiningen, een nog vry onbekend gebied, één brok natuur van rond 23 hectare. Roim tien jaar geleden ronkten hier nog zware tractoren en trokken stoere Zeeuwse paar den de ploeg. Maar de stormramp van 1958 heeft de eertijds vruchtbare landbouwgron den ten oosten van Kruinings veerhaven ontdaan van zijn vruchtbare laag klei. Diep is het zeewater hier het land ingedrongen: littekens van de fatale nacht van 31 januari op 1 februari 1953 zijn de twee ongeveer 8% ha grote kreken, die thans een ryk viswater zijn voor tientallen vogels en voor enkele enthousiaste hengelaars. De waardeloos geworden landbouwgrond is de laatste jaren herschapen in een prachtig natuurreservaat annex recreatieoord, waar de rust slechts zelden wordt verstoord. „Den Inkel" is een gebied geworden, waar het voor de jachtige stedeling goed toeven is. Onbekend „Ieder jaar komen er meer bezoekers. Met caravan en tent. Maar storm loopt het nog Een gedeelte vcm Den Inkel: een mooi en onbekend hoekje van Zuid-Bevevland. (Foto P.Z.C.) 4% en 6 meter diepe kreken. Een rustiek bruggetje, geheel passend in het land schap, vormt de verbinding tussen het noordelijk en het zuidelijk deel van dit re creatiegebied. Rust Individuele „rustzoekenden" en groepen hebben hun weg al weten te vinden naar „Den Lakei". Verwoede hengelaars horen ook al tot de trouwe gasten van „Den Inkel". Niet alleen kunnen zy aan de Scheldeoever hun lijntje uitgooien, maar tevens kunnen zy vissen in een van de twee kreken. Er worden dag-, week- en seizoenvergunningen afge geven. Op het eigenlijke kampeerterrein staat de overgebleven schuur van het voormalige landbouwbedrijf Kostense. Aan de schuur moet nog het een en ander worden „ver timmerd". Het is de bedoeling, dat hy mettertijd als kampeerboerderij zal wor den Ing-ericht. Ook nu doet de robuuste schuur al een enkele maal als zodanig dienst: namelijk als het hard regent. Dan mogen de kampeerders hier hun tentje wel eens opslaan. Voorts zijn in de afge lopen jaren in de schuur moderne toiletten gebouwd, terwyl de kampeerders zelfs een warm-waterdouche kunnen nemen. Wie de rust mint, doet er goed aan eens een bezoekje te brengen aan het recrea tiegebied „Den Inkel". Het is gemakkelijk bereikbaar van de hoofdweg af. Mogen de bezoekers van de Z.L.M.-expositie en met hen vele anderen deze tip ter harte nemen. Het Kruiningse Bosplan is het ten volle waard niet. Het zal hier altijd wel een rustig gebied blyven. Gelukkig maar!" Dit zegt beheerder P. A. v. d. Klooster ervan, die in een geriefelijke bungalow aan de rand van het Kruiningse recreatiegebied woont. Hoewel het gebied in de folders van de A.N.W.B. en de V.V.V. staat vermeld, is „Den Inkel" voor velen onbekend terrein. Maar met name degenen, die rust opzoeken weten het Kruiningse Bosplan wel te vin den. Het heeft héél wat te bieden, al be schikt men er niet over een strand en bestaat er geen gelegenheid om te zwem men, althans niet officieel. t jet ruim opgezette bosplan is uitermate geschikt voor een rustige picknick en er zijn enkele tcrrcintjes, waar tenten en caravans kunnen worden opgesteld. De bospartijen zyn de laatste jaren aardig uit de grond gekomen en geven het geheel al een fraai aanzien. Met gras begroeide pa den slingeren door het bos, zodat men er temidden van een serene stilte een rustig wandelingetje kan maken. Velen maken daarvan gebruik, niet in de laatste plaats vele inwoners van Kruiningen zelf. Hart Watervogels voelen zich in de kreken van Den Inkel goed thuis. Foto P.Z.C.) Het hart van dit fraaie natuurgebied wordt gevormd door twee grote en diepe kreken. De caissons, die in 1953 bij de dijkdichting zijn gebruikt, liggen thans onder tiental len kubieke meters zand, dicht begroeid met bomen en struiken. Zij geven het gebied het aanzien van een golvend heuvel landschap, hetgeen een aparte bekoring geeft aan het vlakke Kruiningse land. Eén van de caissons van de oude ringdijk is indertyd verwijderd, zodat een kanaaltje kon worden gegraven tussen de beide resp.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 5