Uw pagina mcozcuw TZtwVi Les geven in kostuumnaaien beslist geen prozaïsch werk KINDERKRANT ULTRASON MOEDERDAG CONSUMENTENORGANISATIES IN STORMACHTIGE ONTWIKKELING MOEDERDAG AMERIKAANSE ZOMERMODE DECRETEERT: ALLES WIT E U en uw „Het Stoffenpaleis" lilllrj schakel Vs over op Gauw en goed verdiend, mevrouwl bouillon VRIJDAG 10 MEI 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 (Van onze redactrice) t esgeven in kostuumnaaien. 't Lijkt zo op het oog een vrij prozaïsche bezigheid. Week in, week uit voor de klas staan, meisjes, jonge vrouwen en ook oudere dames de kunst van het zelf naaien bij te brengen. Zoiets kan op den duur een routine-be zigheid worden, zo zou een leek wellicht veronderstellen. Maar mevrouw E. van Zwienen-van den Broeke, die les geeft aan da mes, die speciaal willen leren naaien voor eigen gebruik, vindt dit zo plezierig werk, dat ze er heel gezellig en heel boeiend over kan vertellen. Mevrouw Van Zwienen geeft les aan de In dustrie- en Huishoudschool aan het Molenwater in Middelburg. ,,'t Leuke is", zo vertelde ze, „dat de leerlingen in leeftijd variëren van vijf tien tot zestig en ze komen uit alle mogelijke groepen van de bevol king. Dat heeft zich allemaal ver deeld in verschillende groepen of cursussen, die uitgaan van de school of van de plaatselijke Commissie voor Huishoudelijke en Gezinsvoorlichting. In totaal heb ik momenteel vier avond- en twee middagcursussen. Het is heel boeiend al deze versclnl- lende mensen te ontmoeten. Er zjjn er, die van de grond af moeten begin nen, er zijn gevorderden bij, maar juist by de laatste groep zyn nog wel eens dames, die echt een ruggesteun- tje nodig hebben". Bij toeval Mevrouw Van Zwienen is eigenlijk bij toeval voor de klas terecht gekomen. In november 1952 be- gon ze met een naaicursus van de ommissie Huishoudelijke en Gezins voorlichting. Dat was toen één avond in de week. „Ik heb er verschrikkelijk tegenop gezien", durfde ze ons nu te (Advertentie) de nieuwe nylon bekennen. „Het leek mij vreselijk moeilijk maar het is enorm meege vallen". Het is nu zo, dat mevrouw Van Zwie nen haar cursussen (in september) begint met twee theorielessen, opdat de leerlingen weten hoe alles in elkaar zit. Dan gaat zij eens wat ver kennen, wat de cursisten willen gaan naaien. Ze mogen namelyk zelf kie zen, wat ze gaan naaien en dat va rieert uiteraard van rimpelrokje tot deux-pièces. Voor mevrouw Van Zwienen is het be langrijk te weten met wie zij allemaal te maken heeft. Zelfs vindt ze het een steeds weer boeiende aangelegenheid de karakters van haar leerlingen te peilen. Want er zijn dames bij, tegen wie glashard moet worden gezegd, dat het werkstuk slordig is, maar er zijn er ook, aan wie afbrekende kri tiek de lust tot het zelf naaien volle dig zou ontnemen. En dat is uiteraard de bedoe ling niet. Mevrouw Van Zwienen is trouwens niet de vrouw voor afbre kende kritiek. „Dat helpt zo weinig", zegt ze zelf, „ik houd er niet van!". Ze is weltevreden over de resultaten van de lessen. „Natuurlijk kan het be ter, want U verwacht toch niet van me, dat ik tevreden ben over iets, dat eigenlijk mijn eigen werk is". Zelfstudie De sfeer op de cursussen is erg prettig. Dat komt natuurlijk voor een goed deel omdat de deelneemsters er uit eigen vrije wil zijn. Het is niet zo dat iemand mor rend zal zeggen: „Ik moet vanavond naar naailes!". Je begint er aan of je hebt er geen zin in en je blijft dan weg. Voor een vrouw is het, geloof ik, wel belangrijk als zij haar eigen kleren en die van de kinderen zelf kan ma ken. Het betekent in veel gevallen een enorme besparing. Daarnaast komt dan nog het contact met de andere deelneemsters. Ik vind het beslist be langrijk voor een vrouw cursussen op welk gebied dan ook, buitenshuis te volgen. Ook met de jonge meisjes is het pret tig werken. Ze gaan doorgaans leuk gekleed, want ze hebben echt wel oog voor de mode. Leuk is het ook, dat ik jonge meisjes op cursus heb gehad, die ik later terugzag op een andere naaicursus, maar toen als getrouwde vrouw. De nieuwe modelijnen worden, voor zover mogelyk, natuurlijk toegepast op de cursussen, als men dat vraagt. Als ik een plaatje zie van een nieuwe creatie dan ga ik er echt eens over zitten peinzen, hoe ze bijvoorbeeld die aparte kraag hebben getekend of hoe ik iets anders zou kunnen toepassen. Dat probeer ik dan". Mevrouw Van Zwienen doet in haar vak meer dan de geijkte paadjes be wandelen. Zo was ze bijvoorbeeld niet tevreden met de kennis, die voor het lesgeven in naaien alleen nodig was. Ze heeft een grondige studie gemaakt van alles wat direct of indirect met haar vak te maken heeft. Dat bete kende, dat ze enige jaren achtereen al haar vrjje tijd aan studie heeft be steed. Ze vindt zelf, dat ze nog niet klaar is en dus gaat ze na de grote 'vakantie opnieuw aan de slag. Het lesgeven, waar ze in 1952 zo ver schrikkelijk tegenop zag, is haar nu zeer dierbaar ,al was het alleen maar om de omgang met zoveel verschil lende r met grote verrassing tirr perfect l ACVI automatisch handige open greep VEDERLICHT Vakblad onderzoekt hun invloed (Van c medewerkster.) Perfecte pasvorm en zacht als echte zijde! in DANLON 4.50/4.95 in DANIELA 3.95 Deze vragen \vorden gesteld door het Nederlands vakblad „Revue der Reclame", dat het trouwens niet bij het vragenstellen laat, maar ook traCht er een antwoord op te vin den. Het heeft daartoe een enquête ingesteld naar invloed en activitei ten van de Westeuropese Consumen tenorganisaties en hun houding ten opzichte van do reclame. Uit deze enquête heeft het reclamevakblad een aantal conclusies gedistilleerd waaruit de voornaamste wel deze zijn: permanente vormen van sa menwerking tussen de diverse be langengroepen ontbreken nog, het vergelijkend warenonderzoek heeft vaak een te sensationeel karakter („pas als de opwinding is bedaard vinden de partijen elkaar"), Consu mentenorganisaties kunnen ook zon der vergelijking van merken tot ef fectieve. voorlichting komen. Bovendien, zo vraagt Revue der Re clame zlcli af: wordt de consument inderdaad wel zo „ernstig bedreigd" Advertentie metgrote verrassing KLEINE WETENSWAARDIGHEDEN Een zoetzuur slaatje dat als voorgerecht of als „tweede groente" op het menu kan worden gezet, is een rauwkostslaatje waarin groenten met vruchten worden gecombineerd. Komkonuner met fruit bijvoorbeeld verdra gen elkaar heel goed cn daarom nemen we een groene komkommer, wassen die goed en verdelen hem In kleine blokjes. Een geschilde sinaasappel en een geschilde banaan worden eveneens in stukjes verdeeld en vermengd met de komkommer, met wat citroensap of azyn en wat suiker, en met een eetlepel mayonaise. De mayonaise kan ook vervangen worden door twee eetlepels yoghurt; dat geeft het slaatje een byzeipdere smaak. Kosmetisch nieuwtje uit Amerika: de „gezondheidslippenstift". Deze nieuwe lipstick is bedoeld als „trait d'union" tussen de wat vettere lippenstift die de lippen wel in goede conditie houdt maar altijd wat afgeeft, en de kiss- proof lippenstift die qua samenstelling dikwijls vrij droog is en daardoor minder gunstig op de lippen kan werkenDe gezondhvidslippenstift bevat behalve kleurstof ook een soort kleurloze balsem, een enigszins vette substan tie die tegelijk niet het rood op de mond wordt aangebracht. Volgens de uit vinders van dit make-up snufje houdt deze balsem de rode kleur op de lippen vast, terwijl het vet tegelijkertijd het springen van de lippen voorkomt. Hoe gemakkelijk de mens zichzelf een bepaald gevoel van „ziek zijn" kan suggereren, is weer eens gebleken uit de ervaringen die men gedurende een aantal jaren in een Britse kliniek heeft opgedaan. Men heeft daar in de loop der jaren een groot aantal vrouwen geobserveerd die allemaal met de zelfde klacht kwamen: algemene vermoeidheid en „een gevoel van ziek zijn". Van de 211 vrouwen die zich „moe en afgemat" voelden, bleken er slechts •18 min of meer overwerkt te zijn: naast haar huishoudelijke bezigheden deden ze kerkelijk en liefdadig werk terwijl ze bovendien veel tijd aan win kelen besteedden. Verscheidene van deze vrouwen meenden bovendien bij zichzelf bepaalde symptonen te constateren die op de aanwezigheid van kan ker zouden kunnen wijzen. Na grondige onderzoekingen en diverse genees kundige behandelingen verminderden de symptonen. De betreffende „ziekte gevallen" werden gedurende lange tijd nauwkeurig geobserveerd: niet meer dan één procent van de verontruste vrouwen bleek werkelijk ziek te zijn. Hoe populair de pruik in de Verenigde Staten geworden is blijkt wel uit het feit dat de Amerikaanse vrouw zich tegenwoordig een speciale pruiken koffer kan aanschaffen. Dank zij deze vinding kan de (nog altijd kostbare) pruik ook goed onderhouden worden wanneer hij op reis wordt meegevoerd. In de koffer bevindt zich een plastic hoofd waar de pruik overheen ge spannen wordt; deze manier van bewaren houdt de kunstmatige haardos namelijk in de beste conditie. A Cf. perfect l alu automatisch SPIEGELGLADDE STALEN zool vederlicht IN NEDERLAND: WIT MET ZWART organisatie, bovendien kan men in sommige landen nog spreken van een „experimenteel stadium" waarin de consumentenorganisatie zich be vindt. (Advertentie) Vergelijkend warenonderzoek De ontwikkeling van de consumentenorganisaties in vrijwel alle Westerse landen mag gerust een stormachtige ontwikkeling worden genoemd. Komt deze snelle ontwikkeling voort uit de (begrijpelijke) behoefte om wegwijs te worden in een doolhof van veelsoortige produkten of uit een zeker verzet tegen de fabrikant, een bepaald wantrouwen tegen de reclame die de consument onvoldoende voorlichting zou geven? door de reclame als de consumen tenorganisaties menen? De reclame wereld in alle Europese landen legt zich vrijwillig een dermate strenge discipline op dat werkelijke misstan den en ontsporingen tot de uitzon deringen behoren Ziehier dus in korte trekken het standpunt dat de reclamewereld stelt tegenover het streven der diverse consumentenbonden. Dat streven kan trouwens van land tot land verschil len: volksaard en tradities spreken er een woordje in mee, de stadia van ontwikkeling zijn in diverse lan den verschillend, de beschikbare fi nanciën bepalen vaak het „optreden naar buiten" van een consumenten- ;n der voornaamste bezwaren van de reclamewereld betreft het zo genaamd vergelijkend warenonder zoek. Revue der Reclame spreekt in dit verband over „de zeer be trekkelijke waarde van het vergelij kend warenonderzoek, dat zelfs met de beste en meest objectieve bedoe lingen een even vertekend beeld van de werkelijkheid kan geven als de „misleidende reclame" waartegen het een wapen wil zijn". In Europa heeft dit soort onderzoek nog vaak het karakter van een „ontmaske ring" van misleidende reclame, in Amerika daarentegen (waar men al vanaf 1936 de Consumers Union kent) heeft het warenonderzoek in de loop der jaren zijn sensationeel karakter verloren. Aldus Revue der Reclame, dat aan zijn beschouwing over het vergelijkend warenonder zoek onder meer de opmerking ver bindt dat óók de fabrikant bij een dergelijk onderzoek is geïnteres seerd en dat in deze dagen verschei dene produkten aan de markt ko men, die al lang vóór de eerste advertentiecampagne aan een verge lijkend warenonderzoek waren on derworpen: „met geperfectioneerde m methoden en hulpmiddelen waaraan het incidenteel concumentenonder- - zoek niet kan tippen". Ook zonder vergelyking van mer ken kan een consumentenorganisatie tot effectieve vergelyking komen, zegt Revue der Reclame; voorbeel den uit andere landen zoals Italië, Oostenrijk en Zweden leveren het bewijs dat goede consumentenvoor lichting ook mogelyk is zonder een merkenvergeljjking „die noodge dwongen byna altijd eenzijdig moet zyn". De Italiaanse „Unione Nazionale Consumatori" bij voorbeeld geeft adviezen over goede voeding voor minder geld, over moderne weefsels en met name over kunststoffen, over het juiste gebruik van elektrische huishoudelijke apparaten. Het Zweedse consumenteninstituut tij dens de tweede wereldoorlog opge richt toen de schaarste aan levens middelen en grondstoffen een effici ënte voorlichting noodzakelijk maak te richt zich ook nu nog op efficiency in de huishouding, onder zoekt bijvoorbeeld .reinigingsmidde len, geeft voorlichting over gebruik en keuze van levensmiddelen en textiel. Geen samenwerking Nog een belangrijk bezwaar is vol- gëns de reclamewereld het ge brek aan permanente vormen van samenwerkmg tussen de diverse be- -ermanente werkelijk onmoge lijk?" vraagt Revue der Reclame zich af. „Tenslotte wil ook de fabri kant produkten in omloop brengen die de consument niet teleurstellen en wenst de reclame een voorlichting te realiseren waaraan de consument né. de koop nog met waardering te rugdenkt Hoewel sommige landen wel een be paalde vorm van contact hebbenin de Zweedse „Konsumentrad" bij voorbeeld hebben consumenten, ver tegenwoordigers van het bedrijfsle ven en specialisten op allerlei terrein zitting, in Engeland tracht de Ad vertising Standards Authority de belangen van adverteerders, reclame vaklieden en consumenten met elk aar te confronteren bestaat nog in geen enkel land een werkelijk overkoepelende organisatie die de diverse partijen verenigt. Antwoord van Nederlandse Revue der Reclame heeft bij zijn enquête het „hoor en weder hoor" in de praktijk willen brengen, en daarom gaat het enquêteverslag vergezeld van een commentaar van de heer B. Buitendijk, directeur van de Nederlandse Consumentenbond. „Wij zyn niet tegen reclame, maar zien wèl belangrijke nadelen", zo be- fint dit commentaar. In handel en edrijf denkt men wel eens dat de Nederlandse Consumentenbond tegen reclame in het algemeen is. „Niets is minder waar", aldus de heer Bui- Zonnige, zorgeloze stoffen uit DENIM in ruiten, strepen en vele i br., 2,90, 5,90 p. mtr. BADSTOF, In vele dessins, ruiten en strepen, 90 en 140 br., 4,90 en 5,90 p. mtr. BOSSA-NOVA, bedrukte katoenen zomerstoffen in zeer veel dessins 2,90, 90 br. Zoveel zorgeloze ZOMERSTOFFEN zo gemaakt en... zo voordelig 5, IANGE TERNEUZEN, NIEUWSTRMT 6-8 XVCCIÜIIIÜ KilU 1 ken; de grote genwoordige re fectieve reclani t zijn de volgende: costenverhogend wer- tendijk, „reclame is voor de onder nemers in de huidige maatschappij onmisbaar, reclame kan ook voor de consumenten van veel betekenis zijn en goede reclame betekent een belangrijke mate van voorlichting". De schaduwzijde die de Nederlandse Consumentenbond desondanks de reclame ziet Reclame ban i omvang van i reclame maakt e i voor kleinere pro- uunica vaan ondoenlijk; reclame kan als „verborgen verleider" fungeren; de verschafte inlichtingen kunnen onvolledig zijn. Reclame kan ook zonder meer mis leidend zijn: de heer Buitendijk geeft er enkele voorbeelden van die de nuchtere consument soms wel, even vaak echter niet doorziet, niet kan doorzien. Reclame voor chlorophyl- tandpasta bij voorbeeld kan mislei dend zijn wanneer de fabrikant be weert dat het „zo goed is voor de tanden"; wetenschappelijk staat im mers helemaal niet vast dat van bui tenaf op de tanden aangebrachte chlorophyl ook maar enige nuttige werking heeft. En reclame mag met het volste recht misleidend genoemd worden wanneer het bij voorbeeld „totale uitverkoopcata- van een groot postorderbe- waarin de „verlaagde" prijzen bij nader onderzoek met geen halve cent verlaagd blijken te zyn. „Redenen genoeg dus", zo meent de heer Buitendijk, „om kritisch te staan tegenover de reclame in onze maatschappij, hoe nuttig en zelfs onmisbaar deze reclame kan zyn. Tegen die reclame op zichzelf heeft de Consumentenbond geen enkel be zwaar, hij voert dan ook geen strijd tegen de reclame als zodanig, maar wel tegen uitwassen ervan. Er zjjn ongetwijfeld consumenten die graag mét een artikel een „pakket illusies" kopen, maar er zyn er ook velen die aan de realiteit de voorkeur geven!" wuiueu gaat on logus" i drijf, W! (Advertentie) Gulfpride SELECT SINGLE-G (Van onze medewerkster) \X7ie zich 's zomers graag in het wit hult, doet er goed aan dit seizoen de richtlijnen van de Amerikaanse zomermode te volgen. Want die schrijft als modekleur wit voor: zoveel mo gelijk wit, van de vroege och tend tot de late avond, voor vrijetijdsbesteding maar ook voor nachtkledij. Amerikaanse mode-experts advise ren een „all white" zomergarde- robe die bijvoorbeeld uit de vol gende onderdelen zou kunnen be staan: een tot op de heupen reikend „sa fari-jak" met lange mouw, v-vor- mige hals met overhemdkraagje, om het middel bijeengehouden door een brede strikceintuur: hierbij worden zeer korte shorts gedragen; een scooter-tenue, bestaand uit een niet al te nauwgepijpte pantalon die een paar centimeters boven de enkels ophoudt en waarbij een jas met capu chon wordt gedragen, voorzien van grote koperen knopen; een zeer wijde strandjurk waarvan het rugpand los neervalt, het voor pand vaag getailleerd wordt door een half strikceintuurtje terwijl uit de schouders een soort capuchon tevoor schijn komt: praktisch voor vrouwen die haar haren tegen de felle zon wil len beschermen; een „strandtoga" van badstof waar van de zijsluiting (tussen oksel en heup) door grote houten knopen wordt gemarkeerd: vanaf de heup valt zo'n tot halfweg de kuit reikende badjas met een groot split open; voor watersportliefhebbers is er een sweater met diepe v-hals, gedra gen op een pantalon waarvan de pij pen paar onderen steeds wijder uit waaieren; wie heel diep-bruin is( en een heel slanke taille heeft!) kan een rok met •vier diepe platte plooien aantrekken met daarbij een mouwloos hesje dat zo'n anderhalve decimeter van het middenrif onbedekt laat; en voor het uur waarop men zich te ruste begeeft is er een op Griekse motieven geïnspireerde pyjama, met ongelooflijk wijde pijpen en met ge kruiste lintjes die de taille aangeven: het nachtgewaad is van top tot teen tot heel zwaar), witte crêpe, wit lin nen, witte badstof. Een verleidelyke mode om na te volgen, want witte zo merkleding is immers altijd „en vo gue"De klassieke witlinnen jurk krijgt op deze manier weer een kans, nu linnen dit voorjaar zo op de voor grond treedt in de stoffencollecties. Wit linnen is koel in het dragen en heeft een bepaalde sportieve elegance al vergt het wel meer onderhoud dan een wit jurkje uit modern kunst vezelmateriaal dat immers zo gewas sen, zo droog is. In de Nederlandse mode ziet men dit voorjaar heel veel combinaties van wit met zwart. Nederlands bekendste mode-ontwerpers hebben met deze kleurencombinatie gewerkt, Dick Holthaus maakte op dit thema onder meer het attractieve ensemble van bystaande foto: een wit met zwart genopte japon met een witte cape. Uit de diepe plooien van de cape springt de wit-zwarte stof geheel decoratief naar buiten. Advertentie) AI deze garderobe-onderdelen dus uit te voeren in de zuiverste witte stoffen: witte katoen (van heel dun ALLE TEXTIEL MET DIT GEEL-BLAUWE ETIKET IS KLEUR-ECHT EEKJE, DE EEKHOORN Eek je zat te schommelen op c van een denneboom i Profiteer van de tijdelijke, extra voordelige aanbieding: 3 dubbeltabletten Knorr vleesbouillon voor slechts f. 1,- 2 dubbeltabletten Knorr kippenbouillon voor slecbts 75ct Krachtige Knorr bouillon als smaakver- fljher van Uw soepen, Uw groente- en vleesgerechten, Uw sausen. Ontdek zélf hoe lekkerl Ook als drinkbouillo> smaakt 't hteerlijk. imivtGBhW MMjjL1 bouillon is kracht bouillon i brede laaghangende tak i het bos. Op en neer, op en neer, steeds harder schommelde de tak; Eekje vond het een heerlijk spelletje. Steeds als de tak naar beneden kwam kon Eekje tussen de bomen door in de verte het witte huisje zien liggen, dat lang leeg had gestaan, maar waar nu weer mensen woonden. En mensen, dat wist Eekje best, dat betekende lekkere hapjes voor een smulgraag eek hoorntje. vlug en stilletjes ging hij dan naar het huisje toe en zocht er omheen of er misschien iets voor hem te eten viel. Soms hadden de mensen een paar aardap pels buiten gelegd of wat brood en dan pakje Eekje dat met zijn beide kleine voorpootjes stevig vast en roetsj, stoof hij er mee de boom in en dan roetsj weer terug om nog meer te ha len. Soms zelfs waren er nootjes, oei, dat was lek ker! Maar nu durfde Eekje er niet te gaan kij ken, nu niet, nu de zon scheen en het overal licht was. Stel je voor dat. de mensen hem zagen en hem wilden pakken, nee hoor, dat deed hij niet. H\j kon wel heel vlug klimmen, zo vlug, dat niemand hem kon inhalen, maar nee, hij wist veel te goed dat hy overdag niet by de mensen mocht komen. Ach ja, een enkel keertje als het kleine jon getje uit het huis alleen speelde, dan durfde Eekje wel vlak by even naar hem gaan zitten kijken, zo'n klein jongetje, dat durfde hij wel! Maar 's nachts als alle mensen sliepen en het heel stil werd In het bos, als je aleen maar wat geritsel hoorde van de bladeren als de wind er doorheen waai de of wat gepiep en ge- tsjilp van 'vogels die een lekker slaapplekje voor de nacht opzochten, ja dan ging Eekje op pad. Heel daar tegen de muur ston den? Er zaten wielen aan en je kon er op zitten; dat had Eekje overdag wel ge zien als de mensen er op reden. Och, en kyk op die ene fiets (want dat waren die vreemde dingen die Eekje zag staan) zaten grote tassen. Wat grappig! Hup, daar zat Eekje al op de bagagedrager en snuf felde nieuwsgierig aan de tas. Hè, rook hy dat goed? Hij snuffelde nog eens en nog eens, ja' hoor, daar zat vast wat lekkers in. Voor zichtig tastte hl.' met zyn beide voorpootjes naar be neden, terwyl hy zich met zijn achterpootjes aan de bagagedrager vastklemde. Oei, oei, wat een grote die pe tas was dat, maar ja hoor, daar had liy iets te pakken, een grote witte zak. Voorzichtig trok Eekje de zak naar hoven en bekeek hem goed. Maar er kwam zo'n lekkere lucht uit dat hij zich niet langer bedacht en meteen aan het papier begon te knagen. Bah, dat was niet lekker, maar kijk, nu kon hij al by de koek komen die er in zat, een grote dikke gevulde koek, die de mensen zeker ver geten hadden uit de tas te halen. Tjonge, jonge, wat lekker was dat. Zo opgetogen was Eekje over die koek, dat hy al les om zich heen vergat en op de bagagedrager ijve rig begon te knabbelen en te knagen. Zo merkte hy ook niet dat de vader van het jongetje uit het huis hem gehoord had en nu heel stilletjes van achter het gordijn voor het raam naar hem stond te kijken. „Psst", zei vader, „mamma kom eens gauw en haal Pe- Maar vannacht was er niks, helemaal niks. Eekje ging teleurgesteld op zijn achter pootjes zitten vlak voor het huisje. Dat kon best nu liet nacht was en iedereen sliep. Wat naar nou, zouden de mensen Eekje vergeten zyn, zouden,ze helemaal niet meer «in hem den ken? Nieuwsgierig keek Eekje eens goed om zich heen. Wat waren dat eigeniyk voor een gekke dingen die tertje eens even, die moet het ook zien". Mamma kwam heel voorzichtig aanlopen met het kleine jongetje op haar arm. Heel stil stonden ze te kij ken naar Eekje, die ze dui- delyk in het maanlicht kon den zien. Opeens riep Pe tertje die nog zo klein was dat hij niet wist dat eek hoorntjes heel gauw schrik ken: „Eekje, koek". Dat hoorde Eekje. Ver schrikt keek hij om en toen hij zo vlakbij drie men sen naar hem zag staan kijken, sprong hij halsover kop, de koek nog stevig tussen zijn voorpootjes en een grote brok in zyn bekje, op de grond en stoof naar de bomen toe. En roetsj, met een vaartje was hij verdwenen. De papieren zak met een mooi groot rond gat erin lag op de grond. „Eekje weg" zei Petertje teleurgesteld. „Ja", zei mamma. „Eekje is gaan slapen en Petertje ook. „Ja, slapen" zei Peter en ging weer tevreden naar zyn bedje. En tevreden was ook Eekje over die prach tige koek en trots op zyn grote avontuur op de fiets, dat hij aan iedereen die het maar wilde horen, ver telde.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 15