Uw pagina
mcozcuw
TZtwVi
Les geven in kostuumnaaien
beslist geen prozaïsch werk
KINDERKRANT
ULTRASON
MOEDERDAG
CONSUMENTENORGANISATIES IN
STORMACHTIGE ONTWIKKELING
MOEDERDAG
AMERIKAANSE ZOMERMODE
DECRETEERT: ALLES WIT
E
U en uw
„Het Stoffenpaleis"
lilllrj schakel
Vs over op
Gauw en goed verdiend, mevrouwl
bouillon
VRIJDAG 10 MEI 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
(Van onze redactrice)
t esgeven in kostuumnaaien.
't Lijkt zo op het oog een
vrij prozaïsche bezigheid. Week
in, week uit voor de klas staan,
meisjes, jonge vrouwen en ook
oudere dames de kunst van het
zelf naaien bij te brengen. Zoiets
kan op den duur een routine-be
zigheid worden, zo zou een leek
wellicht veronderstellen. Maar
mevrouw E. van Zwienen-van
den Broeke, die les geeft aan da
mes, die speciaal willen leren
naaien voor eigen gebruik, vindt
dit zo plezierig werk, dat ze er
heel gezellig en heel boeiend
over kan vertellen. Mevrouw
Van Zwienen geeft les aan de In
dustrie- en Huishoudschool aan
het Molenwater in Middelburg.
,,'t Leuke is", zo vertelde ze, „dat de
leerlingen in leeftijd variëren van vijf
tien tot zestig en ze komen uit
alle mogelijke groepen van de bevol
king. Dat heeft zich allemaal ver
deeld in verschillende groepen of
cursussen, die uitgaan van de school
of van de plaatselijke Commissie voor
Huishoudelijke en Gezinsvoorlichting.
In totaal heb ik momenteel vier
avond- en twee middagcursussen.
Het is heel boeiend al deze versclnl-
lende mensen te ontmoeten. Er zjjn
er, die van de grond af moeten begin
nen, er zijn gevorderden bij, maar
juist by de laatste groep zyn nog wel
eens dames, die echt een ruggesteun-
tje nodig hebben".
Bij toeval
Mevrouw Van Zwienen is eigenlijk
bij toeval voor de klas terecht
gekomen. In november 1952 be-
gon ze met een naaicursus van de
ommissie Huishoudelijke en Gezins
voorlichting. Dat was toen één avond
in de week. „Ik heb er verschrikkelijk
tegenop gezien", durfde ze ons nu te
(Advertentie)
de nieuwe nylon
bekennen. „Het leek mij vreselijk
moeilijk maar het is enorm meege
vallen".
Het is nu zo, dat mevrouw Van Zwie
nen haar cursussen (in september)
begint met twee theorielessen, opdat
de leerlingen weten hoe alles in
elkaar zit. Dan gaat zij eens wat ver
kennen, wat de cursisten willen gaan
naaien. Ze mogen namelyk zelf kie
zen, wat ze gaan naaien en dat va
rieert uiteraard van rimpelrokje tot
deux-pièces.
Voor mevrouw Van Zwienen is het be
langrijk te weten met wie zij allemaal
te maken heeft. Zelfs vindt ze het een
steeds weer boeiende aangelegenheid
de karakters van haar leerlingen te
peilen. Want er zijn dames bij, tegen
wie glashard moet worden gezegd,
dat het werkstuk slordig is, maar er
zijn er ook, aan wie afbrekende kri
tiek de lust tot het zelf naaien volle
dig zou ontnemen.
En dat is uiteraard de bedoe
ling niet. Mevrouw Van Zwienen
is trouwens niet de vrouw voor afbre
kende kritiek. „Dat helpt zo weinig",
zegt ze zelf, „ik houd er niet van!".
Ze is weltevreden over de resultaten
van de lessen. „Natuurlijk kan het be
ter, want U verwacht toch niet van
me, dat ik tevreden ben over iets, dat
eigenlijk mijn eigen werk is".
Zelfstudie
De sfeer op de cursussen is erg
prettig. Dat komt natuurlijk
voor een goed deel omdat de
deelneemsters er uit eigen vrije wil
zijn. Het is niet zo dat iemand mor
rend zal zeggen: „Ik moet vanavond
naar naailes!". Je begint er aan of je
hebt er geen zin in en je blijft dan
weg.
Voor een vrouw is het, geloof ik, wel
belangrijk als zij haar eigen kleren
en die van de kinderen zelf kan ma
ken. Het betekent in veel gevallen een
enorme besparing. Daarnaast komt
dan nog het contact met de andere
deelneemsters. Ik vind het beslist be
langrijk voor een vrouw cursussen op
welk gebied dan ook, buitenshuis te
volgen.
Ook met de jonge meisjes is het pret
tig werken. Ze gaan doorgaans leuk
gekleed, want ze hebben echt wel oog
voor de mode. Leuk is het ook, dat ik
jonge meisjes op cursus heb gehad,
die ik later terugzag op een andere
naaicursus, maar toen als getrouwde
vrouw.
De nieuwe modelijnen worden, voor
zover mogelyk, natuurlijk toegepast
op de cursussen, als men dat vraagt.
Als ik een plaatje zie van een nieuwe
creatie dan ga ik er echt eens over
zitten peinzen, hoe ze bijvoorbeeld die
aparte kraag hebben getekend of hoe
ik iets anders zou kunnen toepassen.
Dat probeer ik dan".
Mevrouw Van Zwienen doet in haar
vak meer dan de geijkte paadjes be
wandelen. Zo was ze bijvoorbeeld niet
tevreden met de kennis, die voor het
lesgeven in naaien alleen nodig was.
Ze heeft een grondige studie gemaakt
van alles wat direct of indirect met
haar vak te maken heeft. Dat bete
kende, dat ze enige jaren achtereen
al haar vrjje tijd aan studie heeft be
steed. Ze vindt zelf, dat ze nog niet
klaar is en dus gaat ze na de grote
'vakantie opnieuw aan de slag. Het
lesgeven, waar ze in 1952 zo ver
schrikkelijk tegenop zag, is haar nu
zeer dierbaar ,al was het alleen maar
om de omgang met zoveel verschil
lende r
met grote verrassing
tirr perfect l
ACVI automatisch
handige open greep
VEDERLICHT
Vakblad onderzoekt hun invloed
(Van c
medewerkster.)
Perfecte pasvorm
en zacht
als echte zijde!
in DANLON
4.50/4.95
in DANIELA 3.95
Deze vragen \vorden gesteld door
het Nederlands vakblad „Revue
der Reclame", dat het trouwens niet
bij het vragenstellen laat, maar ook
traCht er een antwoord op te vin
den. Het heeft daartoe een enquête
ingesteld naar invloed en activitei
ten van de Westeuropese Consumen
tenorganisaties en hun houding ten
opzichte van do reclame. Uit deze
enquête heeft het reclamevakblad
een aantal conclusies gedistilleerd
waaruit de voornaamste wel deze
zijn: permanente vormen van sa
menwerking tussen de diverse be
langengroepen ontbreken nog, het
vergelijkend warenonderzoek heeft
vaak een te sensationeel karakter
(„pas als de opwinding is bedaard
vinden de partijen elkaar"), Consu
mentenorganisaties kunnen ook zon
der vergelijking van merken tot ef
fectieve. voorlichting komen.
Bovendien, zo vraagt Revue der Re
clame zlcli af: wordt de consument
inderdaad wel zo „ernstig bedreigd"
Advertentie
metgrote verrassing
KLEINE WETENSWAARDIGHEDEN
Een zoetzuur slaatje dat als voorgerecht of als „tweede groente" op het
menu kan worden gezet, is een rauwkostslaatje waarin groenten met
vruchten worden gecombineerd. Komkonuner met fruit bijvoorbeeld verdra
gen elkaar heel goed cn daarom nemen we een groene komkommer, wassen
die goed en verdelen hem In kleine blokjes. Een geschilde sinaasappel en een
geschilde banaan worden eveneens in stukjes verdeeld en vermengd met de
komkommer, met wat citroensap of azyn en wat suiker, en met een eetlepel
mayonaise. De mayonaise kan ook vervangen worden door twee eetlepels
yoghurt; dat geeft het slaatje een byzeipdere smaak.
Kosmetisch nieuwtje uit Amerika: de „gezondheidslippenstift". Deze nieuwe
lipstick is bedoeld als „trait d'union" tussen de wat vettere lippenstift die
de lippen wel in goede conditie houdt maar altijd wat afgeeft, en de kiss-
proof lippenstift die qua samenstelling dikwijls vrij droog is en daardoor
minder gunstig op de lippen kan werkenDe gezondhvidslippenstift bevat
behalve kleurstof ook een soort kleurloze balsem, een enigszins vette substan
tie die tegelijk niet het rood op de mond wordt aangebracht. Volgens de uit
vinders van dit make-up snufje houdt deze balsem de rode kleur op de lippen
vast, terwijl het vet tegelijkertijd het springen van de lippen voorkomt.
Hoe gemakkelijk de mens zichzelf een bepaald gevoel van „ziek zijn" kan
suggereren, is weer eens gebleken uit de ervaringen die men gedurende
een aantal jaren in een Britse kliniek heeft opgedaan. Men heeft daar in de
loop der jaren een groot aantal vrouwen geobserveerd die allemaal met de
zelfde klacht kwamen: algemene vermoeidheid en „een gevoel van ziek zijn".
Van de 211 vrouwen die zich „moe en afgemat" voelden, bleken er slechts
•18 min of meer overwerkt te zijn: naast haar huishoudelijke bezigheden
deden ze kerkelijk en liefdadig werk terwijl ze bovendien veel tijd aan win
kelen besteedden. Verscheidene van deze vrouwen meenden bovendien bij
zichzelf bepaalde symptonen te constateren die op de aanwezigheid van kan
ker zouden kunnen wijzen. Na grondige onderzoekingen en diverse genees
kundige behandelingen verminderden de symptonen. De betreffende „ziekte
gevallen" werden gedurende lange tijd nauwkeurig geobserveerd: niet meer
dan één procent van de verontruste vrouwen bleek werkelijk ziek te zijn.
Hoe populair de pruik in de Verenigde Staten geworden is blijkt wel uit het
feit dat de Amerikaanse vrouw zich tegenwoordig een speciale pruiken
koffer kan aanschaffen. Dank zij deze vinding kan de (nog altijd kostbare)
pruik ook goed onderhouden worden wanneer hij op reis wordt meegevoerd.
In de koffer bevindt zich een plastic hoofd waar de pruik overheen ge
spannen wordt; deze manier van bewaren houdt de kunstmatige haardos
namelijk in de beste conditie.
A Cf. perfect l
alu automatisch
SPIEGELGLADDE STALEN
zool vederlicht
IN NEDERLAND: WIT MET ZWART
organisatie, bovendien kan men in
sommige landen nog spreken van een
„experimenteel stadium" waarin de
consumentenorganisatie zich be
vindt.
(Advertentie)
Vergelijkend warenonderzoek
De ontwikkeling van de consumentenorganisaties in vrijwel alle Westerse
landen mag gerust een stormachtige ontwikkeling worden genoemd.
Komt deze snelle ontwikkeling voort uit de (begrijpelijke) behoefte om
wegwijs te worden in een doolhof van veelsoortige produkten of uit een
zeker verzet tegen de fabrikant, een bepaald wantrouwen tegen de reclame
die de consument onvoldoende voorlichting zou geven?
door de reclame als de consumen
tenorganisaties menen? De reclame
wereld in alle Europese landen legt
zich vrijwillig een dermate strenge
discipline op dat werkelijke misstan
den en ontsporingen tot de uitzon
deringen behoren
Ziehier dus in korte trekken het
standpunt dat de reclamewereld stelt
tegenover het streven der diverse
consumentenbonden. Dat streven kan
trouwens van land tot land verschil
len: volksaard en tradities spreken
er een woordje in mee, de stadia
van ontwikkeling zijn in diverse lan
den verschillend, de beschikbare fi
nanciën bepalen vaak het „optreden
naar buiten" van een consumenten-
;n der voornaamste bezwaren van
de reclamewereld betreft het zo
genaamd vergelijkend warenonder
zoek. Revue der Reclame spreekt
in dit verband over „de zeer be
trekkelijke waarde van het vergelij
kend warenonderzoek, dat zelfs met
de beste en meest objectieve bedoe
lingen een even vertekend beeld van
de werkelijkheid kan geven als de
„misleidende reclame" waartegen
het een wapen wil zijn". In Europa
heeft dit soort onderzoek nog vaak
het karakter van een „ontmaske
ring" van misleidende reclame, in
Amerika daarentegen (waar men al
vanaf 1936 de Consumers Union
kent) heeft het warenonderzoek in
de loop der jaren zijn sensationeel
karakter verloren. Aldus Revue der
Reclame, dat aan zijn beschouwing
over het vergelijkend warenonder
zoek onder meer de opmerking ver
bindt dat óók de fabrikant bij een
dergelijk onderzoek is geïnteres
seerd en dat in deze dagen verschei
dene produkten aan de markt ko
men, die al lang vóór de eerste
advertentiecampagne aan een verge
lijkend warenonderzoek waren on
derworpen: „met geperfectioneerde m
methoden en hulpmiddelen waaraan
het incidenteel concumentenonder- -
zoek niet kan tippen".
Ook zonder vergelyking van mer
ken kan een consumentenorganisatie
tot effectieve vergelyking komen,
zegt Revue der Reclame; voorbeel
den uit andere landen zoals Italië,
Oostenrijk en Zweden leveren het
bewijs dat goede consumentenvoor
lichting ook mogelyk is zonder een
merkenvergeljjking „die noodge
dwongen byna altijd eenzijdig moet
zyn".
De Italiaanse „Unione Nazionale
Consumatori" bij voorbeeld geeft
adviezen over goede voeding voor
minder geld, over moderne weefsels
en met name over kunststoffen, over
het juiste gebruik van elektrische
huishoudelijke apparaten. Het
Zweedse consumenteninstituut tij
dens de tweede wereldoorlog opge
richt toen de schaarste aan levens
middelen en grondstoffen een effici
ënte voorlichting noodzakelijk maak
te richt zich ook nu nog op
efficiency in de huishouding, onder
zoekt bijvoorbeeld .reinigingsmidde
len, geeft voorlichting over gebruik
en keuze van levensmiddelen en
textiel.
Geen samenwerking
Nog een belangrijk bezwaar is vol-
gëns de reclamewereld het ge
brek aan permanente vormen van
samenwerkmg tussen de diverse be-
-ermanente
werkelijk onmoge
lijk?" vraagt Revue der Reclame
zich af. „Tenslotte wil ook de fabri
kant produkten in omloop brengen
die de consument niet teleurstellen
en wenst de reclame een voorlichting
te realiseren waaraan de consument
né. de koop nog met waardering te
rugdenkt
Hoewel sommige landen wel een be
paalde vorm van contact hebbenin
de Zweedse „Konsumentrad" bij
voorbeeld hebben consumenten, ver
tegenwoordigers van het bedrijfsle
ven en specialisten op allerlei terrein
zitting, in Engeland tracht de Ad
vertising Standards Authority de
belangen van adverteerders, reclame
vaklieden en consumenten met elk
aar te confronteren bestaat nog
in geen enkel land een werkelijk
overkoepelende organisatie die de
diverse partijen verenigt.
Antwoord van Nederlandse
Revue der Reclame heeft bij zijn
enquête het „hoor en weder
hoor" in de praktijk willen brengen,
en daarom gaat het enquêteverslag
vergezeld van een commentaar van
de heer B. Buitendijk, directeur van
de Nederlandse Consumentenbond.
„Wij zyn niet tegen reclame, maar
zien wèl belangrijke nadelen", zo be-
fint dit commentaar. In handel en
edrijf denkt men wel eens dat de
Nederlandse Consumentenbond tegen
reclame in het algemeen is. „Niets
is minder waar", aldus de heer Bui-
Zonnige, zorgeloze stoffen uit
DENIM in ruiten, strepen en vele
i br., 2,90, 5,90 p. mtr.
BADSTOF, In vele dessins, ruiten en
strepen,
90 en 140 br., 4,90 en 5,90 p. mtr.
BOSSA-NOVA, bedrukte katoenen
zomerstoffen in zeer veel
dessins 2,90, 90 br.
Zoveel zorgeloze ZOMERSTOFFEN
zo gemaakt en... zo voordelig
5, IANGE
TERNEUZEN, NIEUWSTRMT 6-8
XVCCIÜIIIÜ KilU 1
ken; de grote
genwoordige re
fectieve reclani
t zijn de volgende:
costenverhogend wer-
tendijk, „reclame is voor de onder
nemers in de huidige maatschappij
onmisbaar, reclame kan ook voor de
consumenten van veel betekenis
zijn en goede reclame betekent een
belangrijke mate van voorlichting".
De schaduwzijde die de Nederlandse
Consumentenbond desondanks
de reclame ziet
Reclame ban
i omvang van i
reclame maakt e
i voor kleinere pro-
uunica vaan ondoenlijk; reclame kan
als „verborgen verleider" fungeren;
de verschafte inlichtingen kunnen
onvolledig zijn.
Reclame kan ook zonder meer mis
leidend zijn: de heer Buitendijk geeft
er enkele voorbeelden van die de
nuchtere consument soms wel, even
vaak echter niet doorziet, niet kan
doorzien. Reclame voor chlorophyl-
tandpasta bij voorbeeld kan mislei
dend zijn wanneer de fabrikant be
weert dat het „zo goed is voor de
tanden"; wetenschappelijk staat im
mers helemaal niet vast dat van bui
tenaf op de tanden aangebrachte
chlorophyl ook maar enige nuttige
werking heeft. En reclame mag met
het volste recht misleidend genoemd
worden wanneer het bij voorbeeld
„totale uitverkoopcata-
van een groot postorderbe-
waarin de „verlaagde" prijzen
bij nader onderzoek met geen halve
cent verlaagd blijken te zyn.
„Redenen genoeg dus", zo meent de
heer Buitendijk, „om kritisch te
staan tegenover de reclame in onze
maatschappij, hoe nuttig en zelfs
onmisbaar deze reclame kan zyn.
Tegen die reclame op zichzelf heeft
de Consumentenbond geen enkel be
zwaar, hij voert dan ook geen strijd
tegen de reclame als zodanig, maar
wel tegen uitwassen ervan. Er zjjn
ongetwijfeld consumenten die graag
mét een artikel een „pakket illusies"
kopen, maar er zyn er ook velen die
aan de realiteit de voorkeur geven!"
wuiueu
gaat on
logus" i
drijf, W!
(Advertentie)
Gulfpride
SELECT SINGLE-G
(Van onze medewerkster)
\X7ie zich 's zomers graag in
het wit hult, doet er goed
aan dit seizoen de richtlijnen
van de Amerikaanse zomermode
te volgen. Want die schrijft als
modekleur wit voor: zoveel mo
gelijk wit, van de vroege och
tend tot de late avond, voor
vrijetijdsbesteding maar ook
voor nachtkledij.
Amerikaanse mode-experts advise
ren een „all white" zomergarde-
robe die bijvoorbeeld uit de vol
gende onderdelen zou kunnen be
staan:
een tot op de heupen reikend „sa
fari-jak" met lange mouw, v-vor-
mige hals met overhemdkraagje, om
het middel bijeengehouden door een
brede strikceintuur: hierbij worden
zeer korte shorts gedragen;
een scooter-tenue, bestaand uit een
niet al te nauwgepijpte pantalon die
een paar centimeters boven de enkels
ophoudt en waarbij een jas met capu
chon wordt gedragen, voorzien van
grote koperen knopen;
een zeer wijde strandjurk waarvan
het rugpand los neervalt, het voor
pand vaag getailleerd wordt door een
half strikceintuurtje terwijl uit de
schouders een soort capuchon tevoor
schijn komt: praktisch voor vrouwen
die haar haren tegen de felle zon wil
len beschermen;
een „strandtoga" van badstof waar
van de zijsluiting (tussen oksel en
heup) door grote houten knopen
wordt gemarkeerd: vanaf de heup
valt zo'n tot halfweg de kuit reikende
badjas met een groot split open;
voor watersportliefhebbers is er
een sweater met diepe v-hals, gedra
gen op een pantalon waarvan de pij
pen paar onderen steeds wijder uit
waaieren;
wie heel diep-bruin is( en een heel
slanke taille heeft!) kan een rok met
•vier diepe platte plooien aantrekken
met daarbij een mouwloos hesje dat
zo'n anderhalve decimeter van het
middenrif onbedekt laat;
en voor het uur waarop men zich
te ruste begeeft is er een op Griekse
motieven geïnspireerde pyjama, met
ongelooflijk wijde pijpen en met ge
kruiste lintjes die de taille aangeven:
het nachtgewaad is van top tot teen
tot heel zwaar), witte crêpe, wit lin
nen, witte badstof. Een verleidelyke
mode om na te volgen, want witte zo
merkleding is immers altijd „en vo
gue"De klassieke witlinnen jurk
krijgt op deze manier weer een kans,
nu linnen dit voorjaar zo op de voor
grond treedt in de stoffencollecties.
Wit linnen is koel in het dragen en
heeft een bepaalde sportieve elegance
al vergt het wel meer onderhoud
dan een wit jurkje uit modern kunst
vezelmateriaal dat immers zo gewas
sen, zo droog is.
In de Nederlandse mode ziet men dit
voorjaar heel veel combinaties van
wit met zwart. Nederlands bekendste
mode-ontwerpers hebben met deze
kleurencombinatie gewerkt, Dick
Holthaus maakte op dit thema onder
meer het attractieve ensemble van
bystaande foto: een wit met zwart
genopte japon met een witte cape. Uit
de diepe plooien van de cape springt
de wit-zwarte stof geheel decoratief
naar buiten.
Advertentie)
AI deze garderobe-onderdelen dus
uit te voeren in de zuiverste witte
stoffen: witte katoen (van heel dun
ALLE TEXTIEL
MET DIT
GEEL-BLAUWE
ETIKET
IS KLEUR-ECHT
EEKJE, DE EEKHOORN
Eek je zat te schommelen op c
van een denneboom i
Profiteer van de tijdelijke, extra voordelige aanbieding:
3 dubbeltabletten Knorr vleesbouillon voor slechts f. 1,-
2 dubbeltabletten Knorr kippenbouillon voor slecbts 75ct
Krachtige Knorr bouillon als smaakver-
fljher van Uw soepen, Uw groente- en
vleesgerechten, Uw sausen. Ontdek zélf
hoe lekkerl Ook als drinkbouillo> smaakt
't hteerlijk.
imivtGBhW MMjjL1
bouillon is kracht bouillon
i brede laaghangende tak
i het bos. Op en neer, op en neer,
steeds harder schommelde de tak; Eekje vond het een
heerlijk spelletje. Steeds als de tak naar beneden kwam
kon Eekje tussen de bomen door in de verte het witte
huisje zien liggen, dat lang leeg had gestaan, maar waar
nu weer mensen woonden. En mensen, dat wist Eekje best,
dat betekende lekkere hapjes voor een smulgraag eek
hoorntje.
vlug en stilletjes ging hij
dan naar het huisje toe
en zocht er omheen of er
misschien iets voor hem te
eten viel. Soms hadden de
mensen een paar aardap
pels buiten gelegd of wat
brood en dan pakje Eekje
dat met zijn beide kleine
voorpootjes stevig vast en
roetsj, stoof hij er mee de
boom in en dan roetsj weer
terug om nog meer te ha
len. Soms zelfs waren er
nootjes, oei, dat was lek
ker!
Maar nu durfde Eekje
er niet te gaan kij
ken, nu niet, nu de zon
scheen en het overal licht
was. Stel je voor dat. de
mensen hem zagen en hem
wilden pakken, nee hoor,
dat deed hij niet. H\j kon
wel heel vlug klimmen, zo
vlug, dat niemand hem kon
inhalen, maar nee, hij wist
veel te goed dat hy overdag
niet by de mensen mocht
komen. Ach ja, een enkel
keertje als het kleine jon
getje uit het huis alleen
speelde, dan durfde Eekje
wel vlak by even naar hem
gaan zitten kijken, zo'n
klein jongetje, dat durfde
hij wel!
Maar 's nachts als alle
mensen sliepen en het heel
stil werd In het bos, als je
aleen maar wat geritsel
hoorde van de bladeren als
de wind er doorheen waai
de of wat gepiep en ge-
tsjilp van 'vogels die een
lekker slaapplekje voor de
nacht opzochten, ja dan
ging Eekje op pad. Heel
daar tegen de muur ston
den? Er zaten wielen aan
en je kon er op zitten; dat
had Eekje overdag wel ge
zien als de mensen er op
reden. Och, en kyk op die
ene fiets (want dat waren
die vreemde dingen die
Eekje zag staan) zaten
grote tassen. Wat grappig!
Hup, daar zat Eekje al op
de bagagedrager en snuf
felde nieuwsgierig aan de
tas. Hè, rook hy dat goed?
Hij snuffelde nog eens en
nog eens, ja' hoor, daar zat
vast wat lekkers in. Voor
zichtig tastte hl.' met zyn
beide voorpootjes naar be
neden, terwyl hy zich met
zijn achterpootjes aan de
bagagedrager vastklemde.
Oei, oei, wat een grote die
pe tas was dat, maar ja
hoor, daar had liy iets te
pakken, een grote witte
zak.
Voorzichtig trok Eekje de
zak naar hoven en bekeek
hem goed. Maar er kwam
zo'n lekkere lucht uit dat
hij zich niet langer bedacht
en meteen aan het papier
begon te knagen. Bah, dat
was niet lekker, maar kijk,
nu kon hij al by de koek
komen die er in zat, een
grote dikke gevulde koek,
die de mensen zeker ver
geten hadden uit de tas
te halen. Tjonge, jonge,
wat lekker was dat.
Zo opgetogen was Eekje
over die koek, dat hy al
les om zich heen vergat en
op de bagagedrager ijve
rig begon te knabbelen en
te knagen. Zo merkte hy
ook niet dat de vader van
het jongetje uit het huis
hem gehoord had en nu
heel stilletjes van achter
het gordijn voor het raam
naar hem stond te kijken.
„Psst", zei vader, „mamma
kom eens gauw en haal Pe-
Maar vannacht was er niks,
helemaal niks. Eekje ging
teleurgesteld op zijn achter
pootjes zitten vlak voor het
huisje. Dat kon best nu
liet nacht was en iedereen
sliep. Wat naar nou, zouden
de mensen Eekje vergeten
zyn, zouden,ze helemaal
niet meer «in hem den
ken?
Nieuwsgierig keek Eekje
eens goed om zich heen.
Wat waren dat eigeniyk
voor een gekke dingen die
tertje eens even, die moet
het ook zien". Mamma
kwam heel voorzichtig
aanlopen met het kleine
jongetje op haar arm.
Heel stil stonden ze te kij
ken naar Eekje, die ze dui-
delyk in het maanlicht kon
den zien. Opeens riep Pe
tertje die nog zo klein was
dat hij niet wist dat eek
hoorntjes heel gauw schrik
ken: „Eekje, koek".
Dat hoorde Eekje. Ver
schrikt keek hij om en
toen hij zo vlakbij drie men
sen naar hem zag staan
kijken, sprong hij halsover
kop, de koek nog stevig
tussen zijn voorpootjes en
een grote brok in zyn
bekje, op de grond en stoof
naar de bomen toe. En
roetsj, met een vaartje
was hij verdwenen. De
papieren zak met een mooi
groot rond gat erin lag op
de grond.
„Eekje weg" zei Petertje
teleurgesteld. „Ja", zei
mamma. „Eekje is gaan
slapen en Petertje ook.
„Ja, slapen" zei Peter en
ging weer tevreden naar
zyn bedje. En tevreden was
ook Eekje over die prach
tige koek en trots op zyn
grote avontuur op de fiets,
dat hij aan iedereen die
het maar wilde horen, ver
telde.