RIA EN JAN
Niet te jong voor de uitgeverij
Tussen de kassen „groeien'
heel serieuze boeken
De bromroepster...
SPANJE WIL DE WERELD EEN
„NIEUWE" PHILIPS 11 TONEN
VRIJDAG 19 APRIL 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
Resultaat van
anti-kraaienactie
viel tegen
5p%8"SNELFIX de snelle lijm^^Ceta-Bever^^^?
leend door de Koninklijke Nederland
se Jagers vereniging, het jachtfonds
en door het landbouwschap, is bene-
(Van een onzer verslaggevers)
7e heten Ria Hörter en Jan
Lissenberg. Ze zijn respec
tievelijk 19 en 22 jaar oud. Ze
wonen in 's-Gravenzande, dat
tussen de kassen van het West-
land ligt. Ze zijn verloofd. Het
is allemaal heel gewoon. Ze ko
men desondanks, en wel bij de
ze, in de krant omdat ze overi
gens niet gewoon zijn. Jan Lis
senberg en Ria Hörter zijn na
melijk de jongste erkende uit
gevers van Nederland. Heel se
rieuze uitgevers van heel serieu
ze boeken: „Prins Frederik der
Nederlanden, een vorstelijk bur
ger in de 19e eeuw", „Holland in
vroeger tijd", „Geestelijke lei
ders van ons volk", „Een familie
dient Europa, roem en tragedie
van het huis Habsburg", „Jong
Europa, een bloemlezing uit
werk van jonge Europese
auteurs", en nog zo wat titels.
Hun directie-kantoor is het kamertje
van Ria, twee bij twee meter in het
ouderlijk huis te 's-Gravcnzande, een
trap op, een kamer door en dan nog
de keuken. Er staat een opklapbed,
een tweetal kasten en een bureau.
Na veel passen en meten is er <jok
plaats voor een stoel voor bezoek. In
die kleine ruimte vertellen zij een
verhaal, dat kleurrijk is als een ras
echte avonturenroman.
Knippen, plakken
Het begint vrjj plechtig met de me
dedeling van Ria: „Ik ben van jongs
af aan geïnteresseerd geweest In ge
schiedenis, met name in die der vor
stenhuizen" Haar interesse vond zjjn
weerslag in het uitknippen en op
plakken in schriften van alle moge-
Ijiko berichten over vorstenhuizen.
„Niet die verhalen uit damesbladen
natuurlijk, maar berichten en artike
len over afstamming, erfenissen en
dergelijke".
Ergens in het pakhuis van de uitge
very, moeten nog zo'n veertig, vijftig
volgeplakte schriften liggen. En ver
der zijn er de rapporten van het
christelijk gymnasium in Den Haag,
met voor geschiedenis constant het
cijfer 9.
Jan komt uit Schiedam. Ook hij
zegt: „Ik heb altijd belangstelling
gehad voor geschiedenis". Het klinkt
even serieus als eigenwijs. Maar het
blijkt wéér te zijn. en hoe! Er komen
krantenknipsels voor de dag van een
tentoonstelling, die hn in januari
1957 zestien jaar oud dus heeft
georganiseerd op de h.b.s. in Rot
terdam. waar hy toen nog leerling
was. Een tentoonstelling uit eigen
bezit aan scherven, fossielen, botten
van reeds honderden eeuwen uitge
storven dieren, alles gevonden bij op
gravingen In en rond Schiedam.
„Jan Lissenberg toont zijn geologisch
museum" staat er met grote koppen
in de krant.
Haar werk ging lang niet vlot genoeg,
Vandaar dat zij een bromfiets vroeg.
Zij komt nu sneller in het beeld
Wat heel wat dure zendtijd scheelt!
Zij gaat al brommend velen voor:
De weerman, dominee, pastoor,
De voetbalploeg, het blaasorkcst
De forums, quizzers en de rest
Er zit méér vaart in wat zij doet
Als U haar thans op 't scherm ontmoet,
Tc meer omdat haar bceldbuisfiets
Steeds Esso krijgt en anders niets.
MET ESSO BENT U BETER UIT!
Herdenking
teresseerd waren in de geschiedenis
van het huis van Oranje, wisten ze
dat 6 oktober 1559 de sterfdag is ge
weest van Willem de Rijke, de vader
van Willem van Oranje, Vader des
Vaderlands. Er bleek geen boekje te
bestiian over die Willem de Rijke.
„Nou, toen dachten we, dan schriiven
wy het", zegt Jan.
„En ik vond: als die man vieerhon-
derd jaar dood is, kunnen we op de
Dillenburg ook wel een herdenkings
dienst organiseren. Moet je nagaan:
zij was 16 en ik 18. We wisten niet
eens waar de Dillenburg lag. Het
had wel by MUnchen kunnen zyn, of
zo. We hebben er eerst maar eens
een kaart bygehaald. Het bleek mee
te vallen, de afstand".
rijk, snuffclpartijen
bibliotheken in Nee
worden onderweg" en in mijn tas had
ik twaalf exemplaren van het boek.
Aan de grens hebben we niets ge
zegd, want ik dacht, misschien moet
je wel invoerrechten betalen, 's Mid
dags om vijf uur kwamen we aan. Ik
dacht: Dillenburg is een kerk en dan
wat nog over is van het kasteel en
verder drie huizen. Niks. Tiendui
zend inwoners. Een buschauffeur
wist gelukkig waar de meeste domi
nees wonen. Die zitten bij elkaar, in
één straatje. Wy erheen. Twee hal
tes. Als ik het geweten had, waren
we gaan lopen. Ja hoor, hij woonde
er. We belden aan. Ik weet niet wat
ze gedacht^hebben, toen ze twee kin
deren op de stoep zagen staan, die
zeiden: wij zijn die twee Hollanders
dinsdag
het graf
een krans komen leggen
a Willem de Rijke".
Enthousiast1
Nu byna alle cijfers bekend zyn, blijkt
nameiyk dat 12.292 kraaien of kraai-
achtigen werden „afgeschoten" te
gen een raming van 20.000 vogels, te
weten kraaien, roeken, kauwen, ek
sters en Vlaamse gaaien. Het aantal
afgeschoten eksters' en Vlaamse
gaaien is, in verhouding, by'zonder
groot.
De provinciale cijfers over deze „kraai
enmars" tonen aan, dat Overysel de
kroon spant en in de provincie Zee
land slecht „gemikt" werd. De cij
fers zijn als volgt: Friesland 500
(nog niet definitief), Drente 2506,
Overysel 3179, Gelderland 2472,
Utrecht 626, Zeeland 36, Noord-Bra
bant 2516 en Limburg 458.
De Nederlandse Vereniging tot Bescher
ming van Dieren had bezwaar tegen
deze actie gemaakt.
Ria en Jan, toen 16 en 18 jaar
oud, leggen „namens 't Neder
landse volkeen krans bij het
\graf van Willem de Rijke.
Met vijftien: auteur
Cit diezelfde tyd en zelfs van nog
iets eerder en toen was hy dus
vijftien dateren twee driekoloms-
artikelen, die hy zelf in kranten
heeft geschreven. Niet in plaatselijke
advertentieblaadjes, maar in .Trouw'
en in de Schiedamse editie van het
„Parool']. Artikelen over de historie
van Schiedam. De eerste over de ruï
ne van het „Hnis te Riviere", heel
vroeger de woonplaats van het ge
slacht Mathenesse.
„Nou ja, ik was rondom die ruïne al-
tyd aan het graven, op zoek naar
vondsten. Het was nou eenmaal mijn
hobby: archeologie, paleontologie, ge
ologie. En ik was kind aan huis by
het gemeente-archief. Ik was een
byzonder serieus jongetje. Ik heb
trouwens ook nog een collectie van
een paar duizend goudse pijpen. Die
pijpen en die botten en scherven en
weet ik wat meer, liggen allemaal
ergens op de zolder van myn vroe
gere lagere school. Ik heb er geen
tijd meer voor".
Vier jaar geleden, in 1959, zijn Jan
en Ria vla een gezamenlijke leraar,
by elkaar gekomen. Jan: „Het bleek
dat we alletwee verschrikkeiyk ge
ïnteresseerd waren in het Huis van
Oranje. Niet dat we voorop staan
zwaaien als de Koningin voorbijkomt,
met zes vlaggetjes in de hand, maar
we hadden alletwee haast alle boe
ken, die ooit over het huis van Oran
je zijn geschreven. De boekenverza
melingen zfin in elkaar gaan smelten.
We bleken elkaar nameiyk heel leuk
te vinden. Nog steeds, trouwens".
De familie zat net aan de Kaffee und
Kuchen. Of we ook wat lustten. En
fin, we hebben gepraat, gepraat en
de dominee werd wild enthousiast.
De volgende ochtend werden we ont
vangen door de schoolvereniging van
het gymnasium. De drie hoogste
klassen hadden het Wilhelmus inge
studeerd. 's Middags zyn we naar de
plaatselijke uitgever en drukker
Weidenbach gegaan. Die hadden we
ook aangeschreven. Die avond ble
ken ze een feestavond te hebben,
vanwege een zoveeljarig bestaan.
We werden uitgenodigd. Alles wat
notabel was, was aanwezig. De bur
gemeester, iedereen. Wij werden
plechtig voorgesteld. U weet hoe dat
gaat, Zo'n Festsitzung, in Duitsland.
Veel wyn, veel sekt. Thuis had ik nog
nooit een druppel gedronken, nog
niet een wyntje van de kruidenier.
Ria zei: je moet er wat by eten. Dan
heb je nergens last van".
's Nachts neb ik myn rede aan Ria
staan voordragen, want mijn Duits
was niet zo erg best, had ik begre
pen. De andere ochtend ben ik eerst
mijn krans gaan ophalen. Viel mee,
dertig Mark. Ik had gerekend op
tachtig. Enkele uren later vond in
de slotkerk op de Dillenburg het Ge-
dachtnisfeier plaats. Heel Duits, met
eerst Bach, zoveelste fuga. De bur
gemeester, meneer Becker uit Wies-
baden, die het allemaal niet begreep
wie hem naar Dillenburg had ge
haald en als wy dan werden aange
wezen in elkaar kromp, en daarna ik
met myn toespraak en mijn krans-
sie".
In een plakboek staan tientallen
krantenverslagen van de plechtig
heid. Ze zijn geïllustreerd met grote
foto's van de kranslegging. „Die bei
den Vertreter des Niederlandischen
Historischen Vereins legen am Grab
Wilhelm der Reiche einen Kranz nie-
der". Koel en onbewogen zeggen de
letters op de grafsteen „Hier ruhen
die Ahnen des Preussischen und Hol-
lSndischen Koenigshauses".
we hebben het met opzet zo gedaan.
Jan uitgeverij-ervaring, ik boekhan
delervaring.
Diploma
Plakboek
boek over Willem de Ryke.
„We lieten 350 exemplaren drukken,
in offset en op oud-Hollands ge-
„Nee, ik had zakgeld van een gulden
in de week, of iets dergelijks. Maar
de drukker vroeg helemaal geen geld.
Ik weet niet, dat ging zo vanzelf. Hy
dacht zeker: het komt wel".
Ria: ,Van Oorschot is ook zo begon-
Jan: „Ik zou het nooit meer durven,
zoiets. Maar er zat geen vuiltje aan
de lucht. Toen het boek nog op de
pers was, hebben we een stenciltje
rondgestuurd honderden adressen:
bibliotheken, gemeentebesturen, het
hof, adelyke personen, historici.
„Binnenkort gaat verschynen: Wil
helm von Nassau". De briefkaarten
stroomden binnen. Zes graven van
Limburg Ctirum, twee Van Harden-
broeks. Elke ochtend als er weer een
kaartje van een jonkheer of een
meester ln do rechten in de bus viel,
stonden we te springen op de deur
mat. Het ging allemaal vanzelf. Ook
toen we de boeken gingen verzenden.
We deden er niet eens rekeningen by.
Maar iedereen betaalde.
„Sehr verehrt
Dat is allemaal ln oktober gebeurd.
Maar intussen moesten we ook die
herdenking op de Dillenburg organi
seren. Dat hadden we aangekondigd
in het stencil. Het wos al september
We hebben do burgemeester van Dil
lenburg geschreven en de dominee of
het mocht. De burgemeester schreef
terug dat hjj „sehr verehrt" zou
zjjn. Wo hadden geen cent, we spra
ken alleen maar schoolduits. We wa
ren 18 en 16. Wisten die mensen veel.
Dr. Emil Becker uit Wiesbaden, een
historlccus, schreven we aan om de
feestrede te houden".
Ria: „Zondag vier oktober zouden
we nar Dillenburg reizen. Ik moest
eerst drie dagen vry vragen van
school, want daar wisten ze van niks.
De rector stond met zijn oren te
klapperen".
Jan: „En dat we mochten van thuis,
met zyn tweeën, zo maar op stap.
Die ouders van ons hebben het waar-
3chyniyk allemaal niet zo goed be
grepen. Ik had de dominee geschre
ven of hij twee Enkelzimmer voor
ons wilde reserveren. Ik dacht dat
dat betekende: eenpersoonskamers
„Enkel" betekent „kleinkind". Later
heeft de dominee gezegd dat hy
dacht dat wy heel oude mensen wa
ren, die hun kleinkinderen wilden
meenemen".
„Nou, wc zaten in de trein, met
tweehonderd gulden op zak van de
eerste verkochte boeken en honderd
gulden van pa vanwege „als er iets
gebeuren zou, want je kan toch ziek
Terug in Holland belde Ria het ANP
voor een berichtje in de kranten. Er
zat toen al een zakenvrouw in dat
16-jarige meisje. Het ANP wilde het
verhaal niet geloven. Maar het kon
bewezen worden. Een tiental twaalf-
regeüge berichtjes, geknipt uit diver
se kranten, zitten thans in een plak
boek. „Myn leraren kwamen ermee
aandraven", zegt Ria. „Ze hadden
niet geweten waarom ik drie dagen
niet op school was geweest en ze
geloofden er, ondanks de krant, wei
nig van".
De twee jongemensen zyn kort daar
na van school gegaan. Eerst hadden
ze gedacht t.z.t. geschiedenis te gaan
studeren. Nu waren ze er zeker van
dat ze de uitgevery inwilden. Jan is
gaan hospiteren by uitgeverij Donker
In Rotterdam: factureren, boeken in
pakken, telefoon aannemen. „We
hadden thuis geen telefoon, dus ook
dat was alles nieuw". Later is hij
naar Mouton in Den Haag gegaan,
drukker en uitgever van wetenschap
pelijke werken, veel ervan in Ooster
se talen. Daarna is hy voor Donker
in de buitendienst gegaan: in het
voorjaar en najaar op aanbiedings-
reis langs de boekhandelaren in Ne
derland. zyn eigen boek, dat van
Willem de Ryke cn een nieuw boek
dat inmiddels was verschenen „Phi
lip Melanchton" in het Duits werd
enpassant ook aan de man gebracht.
Officieel mocht dat niet, maar nou
ja. Ria werkte ln die tijd bij boek
winkels in Den Haag. „Ik had graag
ook naar een uitgevery gegaan, maar
In hun vrije tyd studeerden ze voor
hun uitgeversdiploma en draaide
hun onofficieel uitgeversbedrijf. Als
derde publikatie verscheen een bio
grafie over Prins Frederik der Ne
derlanden, de jongste zoon van ko
ning Willem I, geschreven door de
heer C. Postma, gemeente-archivaris
van Vlaardingen. „Bij het 150-jarig
bestaan van Nederlands onafhanke
lijkheid 18131963 is deze uitgave
bijzonder actueel" zegt de folder. Jan
en Ria weten van wanten, ook op het
gebied van de reclame. Het boek, dat
in de kranten zeer goed is bespro
ken, loopt best inmiddels.
Vorig jaar juni hebben Jan en Ria
examen gedaan. De Vereniging ter
behartiging van de belangen des
boekhandels, heeft nog nooit aan zul
ke jonge mensen als Jan en Ria een
erkenning moeten uitreiken. Ook aan
Ria. hoewel ze dus geen twee jaar
praktyk in de uitgeverswereld heeft
opgedaan. Om als uitgever erkend te
worden, heb je kapitaal nodig. Jan
zegt niet hoeveel gevraagd wordt,
maar het ligt boven de halve ton.
Omdat Ria's vader gelooft in de on
derneming van zijn dochter en haar
verloofd, is het geld er.
Trouwen: nog niet
Nu werken die twee dag en nacht.
Zo doen alles zelf. Ze contracteren
auteurs, vertalers, verzorgen de re
clame, ontwerpen de boekomslagen
en de lav-outs, pakken de boeken in,
reizen de boekhandel af. Dat kan
alles nog, want, zegt Jan, „je stookt
en eet van pa en ma. Dat is een voor
deel. Als je een boek op stapel zet
gaat er al gauw tienduizend gulden
inzitten. We kunnen geen honderd
gulden verlies lijden. Trouwen doen
we nog niet.
Eerst de zaak en dan het meisje. Je
kunt je geld maar aan één kant uit
geven. dus nog niet aan kindertjes
in de kinderstoel. Ik ben geen jongen
van; heb ik de volgende week wel
geld om myn broodjes te kopen".
„Het gaat bevredigend" zegt Ria.
„Het gaat bijzonder goed" zegt Jan.
Officieel bestaat hun uitgevery sinds
3 januari jl. Er zyn drie titels in de
handel „Prins Frederik", „Holland
in vroeger tijd, deel I", „Geestelijke
leiders van ons volk"; „Willem de
Rijke" en „Melanchton" zyn reeds
uitverkocht.
Dit jaar verschynen nog negen nieu
we werken. De delen 2, 3. 4 en 5 van
de serie „Holland in vroeger tijden",
de biografie over het huis Habsburg:
de bloemlezing uit werk van jonge
Europese auteurs; een biografie over
Isabella II, die, drie jaar oud, in 1833
koningin van Spanje werd: „Ge
schreven verleden", een handleiding
voor het lezen van oude Nedelandse
akten en geschriften; en tenslotte
„Op en om Oranje's troon", een be
schrijving van het Oranjehuis sinds
1800. 300 bladzijden dik, prijs f 14.90
Auteur is J. J. Bouman, bibliotheca
ris "an de Vereniging van Neder
landse Gemeenten. Ria: „Het wordt
een vreselijk belangrijk boek. want
er is bijna niets op dit gebied."
Europees
Kloosterresidentie gerestaureerd
Escoriaal wordt
grootste museum
Honderden ijverige handen wer
ken op het ogenblik koortsach
tig in het Escoriaal, de voorma
lige kloosterresidentie, die ko
ning Filips II, de zoon van Ka-
rel V, keizer van Duits'und en
koning van Spanje in het eenza
me moeilijk toegankelijk gebied
van het Guadaramagebergte
liet bouwen.
Do uitgeverij van Jan en Ria heet
„Europese bibliotheek". „We willen
besef kweken voor het Europa waar
in we leven", zegt Jan. „Niet alle ti
tels uit ons fonds vallen eronder, zo
als byvoorbeeld „Geschreven verle
den" dat boek is een hobbie
maar over het algemeen zullen onze
hoeken een facet bespreken van de
culturele eenheid van Europa".
Ria: „Van de tien boekhandelaren,
die we bezoeken, willen twee niet
eens naar ons luisteren. Van de acht
anderen hebben we allo medewer
king".
Ze rooien het wel, die twee.
Amerikaan ontdekt
planeet buiten
zonnestelsel
De Amerikaanse astronoom Peter van
de Kamp, directeur van het observato
rium van Sproul, heeft bekendgemaakt
dat hij een planeet heeft ontdekt die
zich buiten het zonnestelsel bevindt en
die een massa heeft die anderhalf maal
zo groot is als die van Jupiter.
De astronoom heeft de planeet nog niet
kunnen waarnemen. De planeet bevindt
zich op zes lichtjaren afstand van de
aarde. Het bestaan ervan heeft hy
geconcludeerd uit de schijnbare bewe-
fing van de ster van Barnard, waarvan
e planeet een satelliet is.
Begin mei proces
tegen Engelsman
in Sowjet-Unie
Uit welingelichte kringen in Moskou is
vernomen dat het spionageproces tegen
de Britse zakenman Greville Wynne, in
november in Hongarije gearresteerd, in
de eerste en tweede week van mei zal
worden gehouden.
Het proces zal naar alle waarschynl
heid plaatsvinden in een kamer van
hooggerechtshof in Moskou en mag
worden bijgewoond door buitenlandse
correspondenten en diplomaten.
Kort geding van
Zuidmolukkers tegen
Nederlandse staat
donderdag meegedeeld, dat deze orga
nisatie vrydag 26 april een kort geding
tegen de Staat der Nederlanden zal voe
ren.
In dit kort geding, waarin mr. G. A.
Maris als advocaat van de Zuidmoluk
kers optreedt, wordt de Nederlandse re
dering nakoming gevraagd van de ge-
i.afiééjaat de
20 maart door de leider van de
groep, ir. J. A. Manusama tijdens een
ersconferentie uiteen werd gezet, zijn
Ie in Nederland verblijvende Zuidmo
lukkers bezorgd over het lot van enkele
honderden van hen, die nog geen toe
stemming kregen uit Nieuw-Guinea
Nederland te vertrekken.
De huizen der cavaliers en het kasteeltje
der Infantes, die al tientallen jaren ln
verval waren, worden gerestaureerd,
vergeten kunstschatten zijn uit stof
en keldervocht aan het daglicht ge
bracht. Want Spanje wil met bijna
twee maanden durende feesten en
plechtigheden de 400e geboortedag
vieren van de oude kloosterburcht,
die eens, toen Filips hem voltooid
had, als het jongste wereldwonder
werd beschouwd.
De hele zomer door
Op 23 april, de dag waarop in het jaar
1563 de Duitse keizerszoon op de
Spaanse koningstroon de eerste steen
legde voor dit bouwwerk, zal in het
Escoriaal de lange reeks festiviteiten
beginnen die de gehele zomer zullen
duren oni op 23 september, de sterf
dag van Filips II te eindigen met een
dodenmis voor deze Habsburger. In
de dagen van zijn jeugd had Spanje
het toppunt van zijn macht bereikt
maar over zyn levensavond lag de
donkere schaduw van een voortdu
rende achteruitgang, die begon met
de dag waarop een storm de „Arma
da", de grootste invasievloot uit het
verleden, voor de kusten van Enge
land vernietigde. Spanjes infanterie,
tot dan als onoverwinnelijk be
schouwd, kon de Britse bodem niet
meer betreden om wellicht de we
reldgeschiedenis een andere loop te
geven.
Zuid-Afrlka heeft de secretaris-generaal
van de Verenigde Naties laten weten geen
medewerking te zullen verlenen aan het
werk van de speciale V.N.-commissie inzake
apartheid en van de dekolonisatie-commissie
Zuidwest-Afrika.
Met correcties
De Spanjaarden hebben een omvangrijk
programma uitgewerkt voor dit ver
jaarsfeest van het Escoriaal. Het ou
de beroemde orgel van het klooster
is vernieuwd, de door Lucas Jordan
vervaardigde fresco's in de koepel
van de kapel worden gerestaureerd
en een volledig nieuwe verlichtings
installatie zal het mogelijk maken de
majesteit van deze tempel in al zijn
grootsheid te doen uitkomen.
In het zomerpaleis van Filips n zal het
nieuwe Escoriaalmuseum worden
ingericht en hier zullen ook de volle
dige bouwplannen van de klooster
burcht met de correcties, die Filips
zelf aanbracht, te zien zijn. Een gro
te hoeveelheid kunstschatten wa
aan historische herinneringen z
verbonden en die tot nu toe voor
openbaarheid verborgen waren geble
ven, zullen daar worden geëxposeerd.
Ongeveer twintig nieuwe tentoonstel
lingszalen zjjn ingericht. Het Esco
riaal wordt daarmee het grootste mu
seum van Spanje.
Twee nieuwe werken
Voor de zomermaanden, de tijd van de
toeristenstroom, worden in de patio
van het klooster concerten, volksdan
sen en opvoeringen van wereldlijke
en geestelyke toneelstukken voorbe
reid. Waarschyniyk worden ook bui
tenlandse groepen aangetrokken om
hieraan mede te werken. Men denkt
bijvoorbeeld aan Hugo von Hoff-
mannsthals „Dwaas en dood", een
spel, dat in de omgeving van de
kloosterhof een voortreffelijke ach
tergrond zou vinden. Tegelijkertijd
zullen twee nieuwe interessante pu-
blikaties over het Escoriaal verschy
nen een plaatwerk dat in kleuren
en zwart-wit opnamen interieur en
exterieur van het bouwwerk en zijn
rijke kunstschatten toont en een we-
tenschappeiyk werk, waaraan de be
langrijkste geschiedkundigen en
kunsthistorici van Spanje hebben
meegewerkt.
Deze publikatics moeten zoals trouwens
het gehele wetenschappelijke deel
van de Escoriaalmanifestaties, de
wereld een nieuw beeld tonen van de
figuur en vooral de politieke doel
stellingen van Filips II, en hem ma
ken tot de grote Europeaan, die de
erfenis van zijn vader, keizer Karei
V, trachtte te vormen tot de kern
van een Europese eenheid.
De 22-jarige mevrouw Juanita
Benjamin, sinds vijf maanden ge
trouwd met de 31-jarige piloot
Lewis Benjamin, houdt er niet
van haar dagen rustig op de sofa
te slijten. Regelmatig treedt zij,
met haar man als piloot, op tij
dens luchtvaartshows als vliegen
de scherpschutster. Zij laat zich
dan in een speciale stellage op de
bovenvleugel van een Tiger Moth
sportvliegtuig vastbinden en
schiet dan met een grote Colt bij
een snelheid van een honderd ki
lometer ver uur op een doel. Hoe
spectaculair dat toegaat toont de
ze foto van een optreden van het
echtpaar bij Welwyn Garden City
in het Engelse graafschap Hert
fordshire.
Wandeltocht
voor „Het Dorp"
Op 10 augustus wordt een nationale
wandeltocht voor „Het Dorp" gehou
den, georganiseerd door een comité
van die naam, dat reeds van vele
zyden belangeloze medewerking Is
toegezegd.
Van dit comité is Mies Bouwman be
schermvrouwe en dr. Klapwyk ere
voorzitter. De bedoeling is van deze
wandeltocht, waaraan iedereen kan
meedoen, een traditie te maken,
waardoor de belangstelling voor „Het
Dorp" gaande wordt gehouden.
Er komen parcoursen van vijf, tien,
vijftien, vijfentwintig en dertig kilo
meter, zodat ook de jeugd volop zal
kunnen meedoen. Als herinnering
worden medailles uitgereikt, die elk
jaar een ander beeltenis zullen heb
ben. Dit jaar zullen er waarschijn-
lyk de twee grenspalen op worden
afgebeeld, die het terrein van het
dorp in Arnhem markeren.
Demonstratie voor
Spaans consulaat
Ongeveer 40 Nederlanders en Span
jaarden hebben donderdagavond voor
het gebouw van het Spaanse consulaat
aan de Oranje Nassaulaan in Amster
dam, gedemonstreerd tegen de gevan
genhouding van de inmiddels ter dood
veroordeelde Spaanse communistische
vakbondsleider Julien Grimau Garcia.
De protesterende Nederlanders en Span
jaarden droegen spandoeken met zich
mee. Na de demonstratie van woens
dagavond had de politie voor extra
bewaking van het consulaat gezorgd.
Wat toen niet lukte, gebeurde donder
dagavond wel: drie demonstranten wer
den tot het consulaat toegelaten. De
consul weigerde echter de brief, waarin
werd geprotesteerd tegen de gevangen
houding van de Spaanse vakbondsleider,
in ontvangst te nemen. Hy sprak het
gezelschap buiten ook nog toe, waarna
de demonstranten boos wegliepen. De
politie behoefde geen maatregelen te
nemen.
Herdenkingszegel
postaal overleg
Ter gelegenheid van het feit, dat het
op 11 mei 100 jaar geleden zal zijn,
dat de eerste internationale postale bij
eenkomst te Parijs werd gehouden, zal
de P.T.T. van 7 mei tot en met 6 juli
een bijzondere postzegel in de waarde
van 30 cent zonder byslag uitgeven.
Het ontwerp van de zegel is van de
kunstenaar Wim Crouwel te Amsterdam.
De zegel wordt in de kleuren blauw en
groen gedrukt, terwyl een cirkel in wit
fs uitgespaard. De tekst die op de zegel
voorkomt, namelijk „30 cent", „Neder
land" en „100 jaar internationaal pos
taal overleg 1863-1963" wordt in zwart
uitgevoerd.
In gezelschap van zijn kleindoch
ter Celia Sandys rechtsen een
nicht, geniet sir Winston Chur
chill van een vakantie in Monte
Carlo.