RIA EN JAN Niet te jong voor de uitgeverij Tussen de kassen „groeien' heel serieuze boeken De bromroepster... SPANJE WIL DE WERELD EEN „NIEUWE" PHILIPS 11 TONEN VRIJDAG 19 APRIL 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 Resultaat van anti-kraaienactie viel tegen 5p%8"SNELFIX de snelle lijm^^Ceta-Bever^^^? leend door de Koninklijke Nederland se Jagers vereniging, het jachtfonds en door het landbouwschap, is bene- (Van een onzer verslaggevers) 7e heten Ria Hörter en Jan Lissenberg. Ze zijn respec tievelijk 19 en 22 jaar oud. Ze wonen in 's-Gravenzande, dat tussen de kassen van het West- land ligt. Ze zijn verloofd. Het is allemaal heel gewoon. Ze ko men desondanks, en wel bij de ze, in de krant omdat ze overi gens niet gewoon zijn. Jan Lis senberg en Ria Hörter zijn na melijk de jongste erkende uit gevers van Nederland. Heel se rieuze uitgevers van heel serieu ze boeken: „Prins Frederik der Nederlanden, een vorstelijk bur ger in de 19e eeuw", „Holland in vroeger tijd", „Geestelijke lei ders van ons volk", „Een familie dient Europa, roem en tragedie van het huis Habsburg", „Jong Europa, een bloemlezing uit werk van jonge Europese auteurs", en nog zo wat titels. Hun directie-kantoor is het kamertje van Ria, twee bij twee meter in het ouderlijk huis te 's-Gravcnzande, een trap op, een kamer door en dan nog de keuken. Er staat een opklapbed, een tweetal kasten en een bureau. Na veel passen en meten is er <jok plaats voor een stoel voor bezoek. In die kleine ruimte vertellen zij een verhaal, dat kleurrijk is als een ras echte avonturenroman. Knippen, plakken Het begint vrjj plechtig met de me dedeling van Ria: „Ik ben van jongs af aan geïnteresseerd geweest In ge schiedenis, met name in die der vor stenhuizen" Haar interesse vond zjjn weerslag in het uitknippen en op plakken in schriften van alle moge- Ijiko berichten over vorstenhuizen. „Niet die verhalen uit damesbladen natuurlijk, maar berichten en artike len over afstamming, erfenissen en dergelijke". Ergens in het pakhuis van de uitge very, moeten nog zo'n veertig, vijftig volgeplakte schriften liggen. En ver der zijn er de rapporten van het christelijk gymnasium in Den Haag, met voor geschiedenis constant het cijfer 9. Jan komt uit Schiedam. Ook hij zegt: „Ik heb altijd belangstelling gehad voor geschiedenis". Het klinkt even serieus als eigenwijs. Maar het blijkt wéér te zijn. en hoe! Er komen krantenknipsels voor de dag van een tentoonstelling, die hn in januari 1957 zestien jaar oud dus heeft georganiseerd op de h.b.s. in Rot terdam. waar hy toen nog leerling was. Een tentoonstelling uit eigen bezit aan scherven, fossielen, botten van reeds honderden eeuwen uitge storven dieren, alles gevonden bij op gravingen In en rond Schiedam. „Jan Lissenberg toont zijn geologisch museum" staat er met grote koppen in de krant. Haar werk ging lang niet vlot genoeg, Vandaar dat zij een bromfiets vroeg. Zij komt nu sneller in het beeld Wat heel wat dure zendtijd scheelt! Zij gaat al brommend velen voor: De weerman, dominee, pastoor, De voetbalploeg, het blaasorkcst De forums, quizzers en de rest Er zit méér vaart in wat zij doet Als U haar thans op 't scherm ontmoet, Tc meer omdat haar bceldbuisfiets Steeds Esso krijgt en anders niets. MET ESSO BENT U BETER UIT! Herdenking teresseerd waren in de geschiedenis van het huis van Oranje, wisten ze dat 6 oktober 1559 de sterfdag is ge weest van Willem de Rijke, de vader van Willem van Oranje, Vader des Vaderlands. Er bleek geen boekje te bestiian over die Willem de Rijke. „Nou, toen dachten we, dan schriiven wy het", zegt Jan. „En ik vond: als die man vieerhon- derd jaar dood is, kunnen we op de Dillenburg ook wel een herdenkings dienst organiseren. Moet je nagaan: zij was 16 en ik 18. We wisten niet eens waar de Dillenburg lag. Het had wel by MUnchen kunnen zyn, of zo. We hebben er eerst maar eens een kaart bygehaald. Het bleek mee te vallen, de afstand". rijk, snuffclpartijen bibliotheken in Nee worden onderweg" en in mijn tas had ik twaalf exemplaren van het boek. Aan de grens hebben we niets ge zegd, want ik dacht, misschien moet je wel invoerrechten betalen, 's Mid dags om vijf uur kwamen we aan. Ik dacht: Dillenburg is een kerk en dan wat nog over is van het kasteel en verder drie huizen. Niks. Tiendui zend inwoners. Een buschauffeur wist gelukkig waar de meeste domi nees wonen. Die zitten bij elkaar, in één straatje. Wy erheen. Twee hal tes. Als ik het geweten had, waren we gaan lopen. Ja hoor, hij woonde er. We belden aan. Ik weet niet wat ze gedacht^hebben, toen ze twee kin deren op de stoep zagen staan, die zeiden: wij zijn die twee Hollanders dinsdag het graf een krans komen leggen a Willem de Rijke". Enthousiast1 Nu byna alle cijfers bekend zyn, blijkt nameiyk dat 12.292 kraaien of kraai- achtigen werden „afgeschoten" te gen een raming van 20.000 vogels, te weten kraaien, roeken, kauwen, ek sters en Vlaamse gaaien. Het aantal afgeschoten eksters' en Vlaamse gaaien is, in verhouding, by'zonder groot. De provinciale cijfers over deze „kraai enmars" tonen aan, dat Overysel de kroon spant en in de provincie Zee land slecht „gemikt" werd. De cij fers zijn als volgt: Friesland 500 (nog niet definitief), Drente 2506, Overysel 3179, Gelderland 2472, Utrecht 626, Zeeland 36, Noord-Bra bant 2516 en Limburg 458. De Nederlandse Vereniging tot Bescher ming van Dieren had bezwaar tegen deze actie gemaakt. Ria en Jan, toen 16 en 18 jaar oud, leggen „namens 't Neder landse volkeen krans bij het \graf van Willem de Rijke. Met vijftien: auteur Cit diezelfde tyd en zelfs van nog iets eerder en toen was hy dus vijftien dateren twee driekoloms- artikelen, die hy zelf in kranten heeft geschreven. Niet in plaatselijke advertentieblaadjes, maar in .Trouw' en in de Schiedamse editie van het „Parool']. Artikelen over de historie van Schiedam. De eerste over de ruï ne van het „Hnis te Riviere", heel vroeger de woonplaats van het ge slacht Mathenesse. „Nou ja, ik was rondom die ruïne al- tyd aan het graven, op zoek naar vondsten. Het was nou eenmaal mijn hobby: archeologie, paleontologie, ge ologie. En ik was kind aan huis by het gemeente-archief. Ik was een byzonder serieus jongetje. Ik heb trouwens ook nog een collectie van een paar duizend goudse pijpen. Die pijpen en die botten en scherven en weet ik wat meer, liggen allemaal ergens op de zolder van myn vroe gere lagere school. Ik heb er geen tijd meer voor". Vier jaar geleden, in 1959, zijn Jan en Ria vla een gezamenlijke leraar, by elkaar gekomen. Jan: „Het bleek dat we alletwee verschrikkeiyk ge ïnteresseerd waren in het Huis van Oranje. Niet dat we voorop staan zwaaien als de Koningin voorbijkomt, met zes vlaggetjes in de hand, maar we hadden alletwee haast alle boe ken, die ooit over het huis van Oran je zijn geschreven. De boekenverza melingen zfin in elkaar gaan smelten. We bleken elkaar nameiyk heel leuk te vinden. Nog steeds, trouwens". De familie zat net aan de Kaffee und Kuchen. Of we ook wat lustten. En fin, we hebben gepraat, gepraat en de dominee werd wild enthousiast. De volgende ochtend werden we ont vangen door de schoolvereniging van het gymnasium. De drie hoogste klassen hadden het Wilhelmus inge studeerd. 's Middags zyn we naar de plaatselijke uitgever en drukker Weidenbach gegaan. Die hadden we ook aangeschreven. Die avond ble ken ze een feestavond te hebben, vanwege een zoveeljarig bestaan. We werden uitgenodigd. Alles wat notabel was, was aanwezig. De bur gemeester, iedereen. Wij werden plechtig voorgesteld. U weet hoe dat gaat, Zo'n Festsitzung, in Duitsland. Veel wyn, veel sekt. Thuis had ik nog nooit een druppel gedronken, nog niet een wyntje van de kruidenier. Ria zei: je moet er wat by eten. Dan heb je nergens last van". 's Nachts neb ik myn rede aan Ria staan voordragen, want mijn Duits was niet zo erg best, had ik begre pen. De andere ochtend ben ik eerst mijn krans gaan ophalen. Viel mee, dertig Mark. Ik had gerekend op tachtig. Enkele uren later vond in de slotkerk op de Dillenburg het Ge- dachtnisfeier plaats. Heel Duits, met eerst Bach, zoveelste fuga. De bur gemeester, meneer Becker uit Wies- baden, die het allemaal niet begreep wie hem naar Dillenburg had ge haald en als wy dan werden aange wezen in elkaar kromp, en daarna ik met myn toespraak en mijn krans- sie". In een plakboek staan tientallen krantenverslagen van de plechtig heid. Ze zijn geïllustreerd met grote foto's van de kranslegging. „Die bei den Vertreter des Niederlandischen Historischen Vereins legen am Grab Wilhelm der Reiche einen Kranz nie- der". Koel en onbewogen zeggen de letters op de grafsteen „Hier ruhen die Ahnen des Preussischen und Hol- lSndischen Koenigshauses". we hebben het met opzet zo gedaan. Jan uitgeverij-ervaring, ik boekhan delervaring. Diploma Plakboek boek over Willem de Ryke. „We lieten 350 exemplaren drukken, in offset en op oud-Hollands ge- „Nee, ik had zakgeld van een gulden in de week, of iets dergelijks. Maar de drukker vroeg helemaal geen geld. Ik weet niet, dat ging zo vanzelf. Hy dacht zeker: het komt wel". Ria: ,Van Oorschot is ook zo begon- Jan: „Ik zou het nooit meer durven, zoiets. Maar er zat geen vuiltje aan de lucht. Toen het boek nog op de pers was, hebben we een stenciltje rondgestuurd honderden adressen: bibliotheken, gemeentebesturen, het hof, adelyke personen, historici. „Binnenkort gaat verschynen: Wil helm von Nassau". De briefkaarten stroomden binnen. Zes graven van Limburg Ctirum, twee Van Harden- broeks. Elke ochtend als er weer een kaartje van een jonkheer of een meester ln do rechten in de bus viel, stonden we te springen op de deur mat. Het ging allemaal vanzelf. Ook toen we de boeken gingen verzenden. We deden er niet eens rekeningen by. Maar iedereen betaalde. „Sehr verehrt Dat is allemaal ln oktober gebeurd. Maar intussen moesten we ook die herdenking op de Dillenburg organi seren. Dat hadden we aangekondigd in het stencil. Het wos al september We hebben do burgemeester van Dil lenburg geschreven en de dominee of het mocht. De burgemeester schreef terug dat hjj „sehr verehrt" zou zjjn. Wo hadden geen cent, we spra ken alleen maar schoolduits. We wa ren 18 en 16. Wisten die mensen veel. Dr. Emil Becker uit Wiesbaden, een historlccus, schreven we aan om de feestrede te houden". Ria: „Zondag vier oktober zouden we nar Dillenburg reizen. Ik moest eerst drie dagen vry vragen van school, want daar wisten ze van niks. De rector stond met zijn oren te klapperen". Jan: „En dat we mochten van thuis, met zyn tweeën, zo maar op stap. Die ouders van ons hebben het waar- 3chyniyk allemaal niet zo goed be grepen. Ik had de dominee geschre ven of hij twee Enkelzimmer voor ons wilde reserveren. Ik dacht dat dat betekende: eenpersoonskamers „Enkel" betekent „kleinkind". Later heeft de dominee gezegd dat hy dacht dat wy heel oude mensen wa ren, die hun kleinkinderen wilden meenemen". „Nou, wc zaten in de trein, met tweehonderd gulden op zak van de eerste verkochte boeken en honderd gulden van pa vanwege „als er iets gebeuren zou, want je kan toch ziek Terug in Holland belde Ria het ANP voor een berichtje in de kranten. Er zat toen al een zakenvrouw in dat 16-jarige meisje. Het ANP wilde het verhaal niet geloven. Maar het kon bewezen worden. Een tiental twaalf- regeüge berichtjes, geknipt uit diver se kranten, zitten thans in een plak boek. „Myn leraren kwamen ermee aandraven", zegt Ria. „Ze hadden niet geweten waarom ik drie dagen niet op school was geweest en ze geloofden er, ondanks de krant, wei nig van". De twee jongemensen zyn kort daar na van school gegaan. Eerst hadden ze gedacht t.z.t. geschiedenis te gaan studeren. Nu waren ze er zeker van dat ze de uitgevery inwilden. Jan is gaan hospiteren by uitgeverij Donker In Rotterdam: factureren, boeken in pakken, telefoon aannemen. „We hadden thuis geen telefoon, dus ook dat was alles nieuw". Later is hij naar Mouton in Den Haag gegaan, drukker en uitgever van wetenschap pelijke werken, veel ervan in Ooster se talen. Daarna is hy voor Donker in de buitendienst gegaan: in het voorjaar en najaar op aanbiedings- reis langs de boekhandelaren in Ne derland. zyn eigen boek, dat van Willem de Ryke cn een nieuw boek dat inmiddels was verschenen „Phi lip Melanchton" in het Duits werd enpassant ook aan de man gebracht. Officieel mocht dat niet, maar nou ja. Ria werkte ln die tijd bij boek winkels in Den Haag. „Ik had graag ook naar een uitgevery gegaan, maar In hun vrije tyd studeerden ze voor hun uitgeversdiploma en draaide hun onofficieel uitgeversbedrijf. Als derde publikatie verscheen een bio grafie over Prins Frederik der Ne derlanden, de jongste zoon van ko ning Willem I, geschreven door de heer C. Postma, gemeente-archivaris van Vlaardingen. „Bij het 150-jarig bestaan van Nederlands onafhanke lijkheid 18131963 is deze uitgave bijzonder actueel" zegt de folder. Jan en Ria weten van wanten, ook op het gebied van de reclame. Het boek, dat in de kranten zeer goed is bespro ken, loopt best inmiddels. Vorig jaar juni hebben Jan en Ria examen gedaan. De Vereniging ter behartiging van de belangen des boekhandels, heeft nog nooit aan zul ke jonge mensen als Jan en Ria een erkenning moeten uitreiken. Ook aan Ria. hoewel ze dus geen twee jaar praktyk in de uitgeverswereld heeft opgedaan. Om als uitgever erkend te worden, heb je kapitaal nodig. Jan zegt niet hoeveel gevraagd wordt, maar het ligt boven de halve ton. Omdat Ria's vader gelooft in de on derneming van zijn dochter en haar verloofd, is het geld er. Trouwen: nog niet Nu werken die twee dag en nacht. Zo doen alles zelf. Ze contracteren auteurs, vertalers, verzorgen de re clame, ontwerpen de boekomslagen en de lav-outs, pakken de boeken in, reizen de boekhandel af. Dat kan alles nog, want, zegt Jan, „je stookt en eet van pa en ma. Dat is een voor deel. Als je een boek op stapel zet gaat er al gauw tienduizend gulden inzitten. We kunnen geen honderd gulden verlies lijden. Trouwen doen we nog niet. Eerst de zaak en dan het meisje. Je kunt je geld maar aan één kant uit geven. dus nog niet aan kindertjes in de kinderstoel. Ik ben geen jongen van; heb ik de volgende week wel geld om myn broodjes te kopen". „Het gaat bevredigend" zegt Ria. „Het gaat bijzonder goed" zegt Jan. Officieel bestaat hun uitgevery sinds 3 januari jl. Er zyn drie titels in de handel „Prins Frederik", „Holland in vroeger tijd, deel I", „Geestelijke leiders van ons volk"; „Willem de Rijke" en „Melanchton" zyn reeds uitverkocht. Dit jaar verschynen nog negen nieu we werken. De delen 2, 3. 4 en 5 van de serie „Holland in vroeger tijden", de biografie over het huis Habsburg: de bloemlezing uit werk van jonge Europese auteurs; een biografie over Isabella II, die, drie jaar oud, in 1833 koningin van Spanje werd: „Ge schreven verleden", een handleiding voor het lezen van oude Nedelandse akten en geschriften; en tenslotte „Op en om Oranje's troon", een be schrijving van het Oranjehuis sinds 1800. 300 bladzijden dik, prijs f 14.90 Auteur is J. J. Bouman, bibliotheca ris "an de Vereniging van Neder landse Gemeenten. Ria: „Het wordt een vreselijk belangrijk boek. want er is bijna niets op dit gebied." Europees Kloosterresidentie gerestaureerd Escoriaal wordt grootste museum Honderden ijverige handen wer ken op het ogenblik koortsach tig in het Escoriaal, de voorma lige kloosterresidentie, die ko ning Filips II, de zoon van Ka- rel V, keizer van Duits'und en koning van Spanje in het eenza me moeilijk toegankelijk gebied van het Guadaramagebergte liet bouwen. Do uitgeverij van Jan en Ria heet „Europese bibliotheek". „We willen besef kweken voor het Europa waar in we leven", zegt Jan. „Niet alle ti tels uit ons fonds vallen eronder, zo als byvoorbeeld „Geschreven verle den" dat boek is een hobbie maar over het algemeen zullen onze hoeken een facet bespreken van de culturele eenheid van Europa". Ria: „Van de tien boekhandelaren, die we bezoeken, willen twee niet eens naar ons luisteren. Van de acht anderen hebben we allo medewer king". Ze rooien het wel, die twee. Amerikaan ontdekt planeet buiten zonnestelsel De Amerikaanse astronoom Peter van de Kamp, directeur van het observato rium van Sproul, heeft bekendgemaakt dat hij een planeet heeft ontdekt die zich buiten het zonnestelsel bevindt en die een massa heeft die anderhalf maal zo groot is als die van Jupiter. De astronoom heeft de planeet nog niet kunnen waarnemen. De planeet bevindt zich op zes lichtjaren afstand van de aarde. Het bestaan ervan heeft hy geconcludeerd uit de schijnbare bewe- fing van de ster van Barnard, waarvan e planeet een satelliet is. Begin mei proces tegen Engelsman in Sowjet-Unie Uit welingelichte kringen in Moskou is vernomen dat het spionageproces tegen de Britse zakenman Greville Wynne, in november in Hongarije gearresteerd, in de eerste en tweede week van mei zal worden gehouden. Het proces zal naar alle waarschynl heid plaatsvinden in een kamer van hooggerechtshof in Moskou en mag worden bijgewoond door buitenlandse correspondenten en diplomaten. Kort geding van Zuidmolukkers tegen Nederlandse staat donderdag meegedeeld, dat deze orga nisatie vrydag 26 april een kort geding tegen de Staat der Nederlanden zal voe ren. In dit kort geding, waarin mr. G. A. Maris als advocaat van de Zuidmoluk kers optreedt, wordt de Nederlandse re dering nakoming gevraagd van de ge- i.afiééjaat de 20 maart door de leider van de groep, ir. J. A. Manusama tijdens een ersconferentie uiteen werd gezet, zijn Ie in Nederland verblijvende Zuidmo lukkers bezorgd over het lot van enkele honderden van hen, die nog geen toe stemming kregen uit Nieuw-Guinea Nederland te vertrekken. De huizen der cavaliers en het kasteeltje der Infantes, die al tientallen jaren ln verval waren, worden gerestaureerd, vergeten kunstschatten zijn uit stof en keldervocht aan het daglicht ge bracht. Want Spanje wil met bijna twee maanden durende feesten en plechtigheden de 400e geboortedag vieren van de oude kloosterburcht, die eens, toen Filips hem voltooid had, als het jongste wereldwonder werd beschouwd. De hele zomer door Op 23 april, de dag waarop in het jaar 1563 de Duitse keizerszoon op de Spaanse koningstroon de eerste steen legde voor dit bouwwerk, zal in het Escoriaal de lange reeks festiviteiten beginnen die de gehele zomer zullen duren oni op 23 september, de sterf dag van Filips II te eindigen met een dodenmis voor deze Habsburger. In de dagen van zijn jeugd had Spanje het toppunt van zijn macht bereikt maar over zyn levensavond lag de donkere schaduw van een voortdu rende achteruitgang, die begon met de dag waarop een storm de „Arma da", de grootste invasievloot uit het verleden, voor de kusten van Enge land vernietigde. Spanjes infanterie, tot dan als onoverwinnelijk be schouwd, kon de Britse bodem niet meer betreden om wellicht de we reldgeschiedenis een andere loop te geven. Zuid-Afrlka heeft de secretaris-generaal van de Verenigde Naties laten weten geen medewerking te zullen verlenen aan het werk van de speciale V.N.-commissie inzake apartheid en van de dekolonisatie-commissie Zuidwest-Afrika. Met correcties De Spanjaarden hebben een omvangrijk programma uitgewerkt voor dit ver jaarsfeest van het Escoriaal. Het ou de beroemde orgel van het klooster is vernieuwd, de door Lucas Jordan vervaardigde fresco's in de koepel van de kapel worden gerestaureerd en een volledig nieuwe verlichtings installatie zal het mogelijk maken de majesteit van deze tempel in al zijn grootsheid te doen uitkomen. In het zomerpaleis van Filips n zal het nieuwe Escoriaalmuseum worden ingericht en hier zullen ook de volle dige bouwplannen van de klooster burcht met de correcties, die Filips zelf aanbracht, te zien zijn. Een gro te hoeveelheid kunstschatten wa aan historische herinneringen z verbonden en die tot nu toe voor openbaarheid verborgen waren geble ven, zullen daar worden geëxposeerd. Ongeveer twintig nieuwe tentoonstel lingszalen zjjn ingericht. Het Esco riaal wordt daarmee het grootste mu seum van Spanje. Twee nieuwe werken Voor de zomermaanden, de tijd van de toeristenstroom, worden in de patio van het klooster concerten, volksdan sen en opvoeringen van wereldlijke en geestelyke toneelstukken voorbe reid. Waarschyniyk worden ook bui tenlandse groepen aangetrokken om hieraan mede te werken. Men denkt bijvoorbeeld aan Hugo von Hoff- mannsthals „Dwaas en dood", een spel, dat in de omgeving van de kloosterhof een voortreffelijke ach tergrond zou vinden. Tegelijkertijd zullen twee nieuwe interessante pu- blikaties over het Escoriaal verschy nen een plaatwerk dat in kleuren en zwart-wit opnamen interieur en exterieur van het bouwwerk en zijn rijke kunstschatten toont en een we- tenschappeiyk werk, waaraan de be langrijkste geschiedkundigen en kunsthistorici van Spanje hebben meegewerkt. Deze publikatics moeten zoals trouwens het gehele wetenschappelijke deel van de Escoriaalmanifestaties, de wereld een nieuw beeld tonen van de figuur en vooral de politieke doel stellingen van Filips II, en hem ma ken tot de grote Europeaan, die de erfenis van zijn vader, keizer Karei V, trachtte te vormen tot de kern van een Europese eenheid. De 22-jarige mevrouw Juanita Benjamin, sinds vijf maanden ge trouwd met de 31-jarige piloot Lewis Benjamin, houdt er niet van haar dagen rustig op de sofa te slijten. Regelmatig treedt zij, met haar man als piloot, op tij dens luchtvaartshows als vliegen de scherpschutster. Zij laat zich dan in een speciale stellage op de bovenvleugel van een Tiger Moth sportvliegtuig vastbinden en schiet dan met een grote Colt bij een snelheid van een honderd ki lometer ver uur op een doel. Hoe spectaculair dat toegaat toont de ze foto van een optreden van het echtpaar bij Welwyn Garden City in het Engelse graafschap Hert fordshire. Wandeltocht voor „Het Dorp" Op 10 augustus wordt een nationale wandeltocht voor „Het Dorp" gehou den, georganiseerd door een comité van die naam, dat reeds van vele zyden belangeloze medewerking Is toegezegd. Van dit comité is Mies Bouwman be schermvrouwe en dr. Klapwyk ere voorzitter. De bedoeling is van deze wandeltocht, waaraan iedereen kan meedoen, een traditie te maken, waardoor de belangstelling voor „Het Dorp" gaande wordt gehouden. Er komen parcoursen van vijf, tien, vijftien, vijfentwintig en dertig kilo meter, zodat ook de jeugd volop zal kunnen meedoen. Als herinnering worden medailles uitgereikt, die elk jaar een ander beeltenis zullen heb ben. Dit jaar zullen er waarschijn- lyk de twee grenspalen op worden afgebeeld, die het terrein van het dorp in Arnhem markeren. Demonstratie voor Spaans consulaat Ongeveer 40 Nederlanders en Span jaarden hebben donderdagavond voor het gebouw van het Spaanse consulaat aan de Oranje Nassaulaan in Amster dam, gedemonstreerd tegen de gevan genhouding van de inmiddels ter dood veroordeelde Spaanse communistische vakbondsleider Julien Grimau Garcia. De protesterende Nederlanders en Span jaarden droegen spandoeken met zich mee. Na de demonstratie van woens dagavond had de politie voor extra bewaking van het consulaat gezorgd. Wat toen niet lukte, gebeurde donder dagavond wel: drie demonstranten wer den tot het consulaat toegelaten. De consul weigerde echter de brief, waarin werd geprotesteerd tegen de gevangen houding van de Spaanse vakbondsleider, in ontvangst te nemen. Hy sprak het gezelschap buiten ook nog toe, waarna de demonstranten boos wegliepen. De politie behoefde geen maatregelen te nemen. Herdenkingszegel postaal overleg Ter gelegenheid van het feit, dat het op 11 mei 100 jaar geleden zal zijn, dat de eerste internationale postale bij eenkomst te Parijs werd gehouden, zal de P.T.T. van 7 mei tot en met 6 juli een bijzondere postzegel in de waarde van 30 cent zonder byslag uitgeven. Het ontwerp van de zegel is van de kunstenaar Wim Crouwel te Amsterdam. De zegel wordt in de kleuren blauw en groen gedrukt, terwyl een cirkel in wit fs uitgespaard. De tekst die op de zegel voorkomt, namelijk „30 cent", „Neder land" en „100 jaar internationaal pos taal overleg 1863-1963" wordt in zwart uitgevoerd. In gezelschap van zijn kleindoch ter Celia Sandys rechtsen een nicht, geniet sir Winston Chur chill van een vakantie in Monte Carlo.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 13