De Gaulle zet Franse strijd tegen Amerikaans-Brits exclusivisme voort KLANKBORD Weer een impasse in ontwapeningsgesprek IN N.A.V.0,HOOFDKWARTIER IS ZEIS-ONDERZOEK BEGONNEN Dienstplichtigen hij de luchtmacht zwaaien eerder af BIJNA 500.000 PLATEN VERKOCHT TEN BATE VAN VLUCHTELINGENHULP Vandaag... ORGANISATIE GEZONDHEIDSZORG WERKT NIET MEER BEVREDIGEND LANDBOUWSCHAP MET PLASTIEKBOM BEDREIGD RECHTLIJNIGE EENVOUD EN VOLMAAKTE LIJN BIJ HEYMANS ZATERDAG 16 MAART 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 EIGEN VINGER AAN EIGEN (ATÖOM-)TREKKER (Van onze speciale verslaggever) Waar liet de N.A.V.O. aan ontbreekt zijn niet vrijheid en broeder schap, maar wel gelijkheid. Het Franse verzet daartegen is niet pas ontstaan ten tijde van het regime-de Gaulle. Elite Franse regering sinds 1945, of zij nu stond onder de signatuur van Ramadier, Mollet, Mendes-France of de Gaulle heeft zich verzet tegen het Amerikaans- Brits onderonsje waarin de politiek van het westen werd vastgesteld, zonder dat het Europese continent daarbij meer dan een adviserend geluid kon laten horen. De produktie van het eigen Franse kernwapen is niet ter hand geno men door de regering-de Gaulle, maar door die van zijn felste tegen standers van nu. Washington, Londen, noch Frankrijks Europese p&rtners kunnen er ooit over in twijfel hebben verkeerd, dat Frank rijk van mening was, is en zal zijn, dat Europa in de vaststelling van de politieke beleidslijn t envolle moet kunnen meebeslissen en dat er geen reden, welke dan ook is, om Engeland te beschouwen als de woordvoerder van Europa. zegsman met wie wij de Franse kijk op de achtergronden van het conflict tussen Frankrijk en zijn N.A.V.O.-bondgenoten bespraken. Men zegt, aldus ging hy voort, in de hoofdsteden van de andere EJE.G.-landen te passen voor een Franse hegemonie in Europa, voor een dicta tuur van de Gaulle en men zegt te vre zen voor een samenspel tussen Parys en Moskou. Maar waarom legt men zich in die hoofdsteden dan wel neer by een hegemonie in Europa van Londen, die sinds 1945 kritiekloos is aanvaard. Men sluit het oog voor het feit, dat de Gaulle in alle belangrijke krachtmetin gen tussen de V.S. en de Sowjet-Unie onvoorwaardelijk de Amerikaanse poli tiek heeft gesteund. En men schijnt te willen vergeten dat Macmillan in 1959 onmiddellijk nadat -de vrijhandelszone onderhandelingen waren mislukt niet heeft geaarzeld naar Moskou te g£ om tegen de krachtigste adviezen van zijn bondgenoten in, met Kroesjtsjew samen te werken in een poging een top conferentie tot stand te brengen op een ogenblik waarop de Sowjet-Unie de eni ge was, die daarbij te winnen had. Bitterheid De bitterheid waarmee de andere Europese hoofdsteden hebben gere ageerd op de persconferentie van de Gaulle en op het Franse veto over de voortzetting van de E.E.G.-onder- handelingen met Engeland, wordt in Parijs door velen in dezelfde mate beantwoord. Het verwarrende in de Franse hoofd stad is, dat de meningen onder vooraan staande Franse politici, regeringsperso nen en ambtenaren over wat de presi dent in het hoofd heeft, totaal uiteen lopen. Oppositie-leiders tot in het merg verbit terd over de gelijkschakeling van de Franse volksvertegenwoordiging delen voorzover ze haar al niet voeden het diepe wantrouwen in de bedoelingen van de autocratische president. Een alleszins gezaghebbend functio naris van do Quay d'Orsay bezwoer ons de verklaringen op db persconfe rentie van de Gaulie geen ogenblik „Neen" Op dat ogenblik, waarop een weer tot neutraliteit geneigd Amerika misschien andermaal bereid zou worden tot cora- iromissen met de Sowjet-Unie a la Te- ïeran en Yalta, ten koste van de vitale belangen van Europa, zal Europa de middelen moeten hebben om „neen" te kunnen zeggen tegen aanspraken van de Sowjet-Unie. Zal het op basis van een eigen nucleaire vergefdingsmacht tot een aanvaardbare regeling moeten kun nen komen, met de Sowjet-Unie, waar mee vvy in Europa nu eenmaal moeten zien te leven. Op onze wedervraag, hoe Frankrijk denkt daarvoor de steun van de andere Europese landen te verwer ven, was het meewarig bescheid, dat Frankrijk zich die moeite zal sparen, Met innige belangstel- LING heb ik kennis geno men van het bericht dat er tussen Maximilian Schelt en ons aller Soraya geen „romance" (zoals onze kranten dat fijntjes noemen) bestaat. „Het. is een onschuldige vriendschap" heeft Maximilian meegedeeld. Daar ben ik gelukkig mee, want schuldige vriendschap pen zijn mij een 'gruwel voor 't gemoed. Ik ben de pers dankbaar, dat zij deze geruststellende verklaring aan mij doorgeeft. Zij bespaart mij heel wat hoofdbrekens, want al weken lang breek ik mij het hoofd op de vraag: „is het een ro mance. is het schuldig of is het onschuldigT" Ten slotte is Soraya ons aller lieveling en gevoelen wij een zware verantwoordelijkheid allen voor één, één voor allen voor haar levenswijze cn haar bestemming. Alles wat het voor malige, en huidige Perzische hof betreft gaat ons ten nauwste aan. De Nederlandse huisvrouw kan bij soep. oploskoffie en De Grvy- ter allén niet leven. Zij wil dat ook niet. Zij heeft een wijde blik, die tot ver over de vaderlandse grenzen en de prijs van roombo ter. varkenslapjes en worst-in blik reikt. Zij voelt zich niet al leen ten nauwste betrokken bij de loop der internationale gebeurte nissen. Zij strekt haar liefde ook uit tot het persoonlijke lot van leden van vorstenhuizen. Haar warme zorgelijkheid vloeit tot aan de treden mm de eeuwenoude Pauwentroon. Niet alleen Anneke Grönloh, minister Visserde Dia monds. Romy Schneider en de- prijs van prei hebben haar lieve aandacht, die verder reikt dan haar keuken en de goedkeurende glimlach van haar 'man om de knakworst die zij ter tafel brengt. Daarom is het zo goed van de we reldpers, dat zij de lotgevallen van belangwekkende figuren als Soraya op de voet met baUepunt en camera volgt on blijft, volgen. Ivaf de Pauwentroon betreft heerst er niet diepe voldoening in de propere keukens van alle' da mes Smit, Kakker. Timmerman, Comelissen, Willetnsen, Pietersen, Jansen om het kindje, het doch tertje dat door Farah Dibali ge boren isf Is hiermee niet een zorg van heur aller harten weg genomen, om plaats te maken voor oprechte vreugdf En dan daarbij te wéten, dat tus sen Maximilian en Soraya on schuldige vriendschap bestaat en niet iets om bedenkelijk het hoofd om te schudden. Natuurlijk zou het nóg mooier zijn gexoeest., xoanneer het een ro mance in vierkleurendruk zou zijn geweest; maar eeti mens kan niet alles hebben, zeggen ze en je xoeet nooit waar onschuldige vriendschap nog eens toe leiden kan; dat hebben wij wel gezien met Miepie Bakker én die keurige jongen Dirlcse van het. kadaster. Ik zeg: laten wij er het beste vaxi hopen, zeg ik. Voorlopig' kunnen wij met alles best tevreden, zijn. Ook tussen Kroesjtsjew en Mao gaat- het de goede leant; op. Nog wel geen ro mance, maar toch lijkt hét. op on- schuldige vriendschap. ELIAS los te zien van de rede, die de presi dent eind december bad gehouden, waarin hy had gezegd dat er in de westelijke politiek ten opzichte van de Sowjet-Unie een balans moet ko men tussen de stem van Amerika en die van Europa maar als één politiek van het westen. Eén man Hij noemde het uitgesloten dat de Gaulle zich in 1965 zal laten herkiezen. Maar daartegenover staat dan weer de hau- taine verzekering van een van de Gaul- les intieme medewerkerser is in het hele westen slechts één man die zich kan veroorloven een wereldpolitieke pe riode van tien tot twaalf jaar te over zien, namelijk de Gaulle. Indien hij niet door de dood of door een brutale ingreep wordt weggenomen, zal hij in 1965 wor den herkozen, of de door hemzelf uitge zochte, aangewezen en aanbevolen op volger, die zijn politiek op lange termijn zal uitvoeren. Tegen die tijd zal de op positie in Frankrijk geatomiseerd zijn zullen in de andere landen van Euro- nieuwe regeringen zijn gekomen, die weer vier of vijf jaar verder vooruit kunnen kijken dan de huidige en zij zul len te eniger tijd wel tot het inzicht komen, dat zoals de Gaulle het nu reeds ziet, het ook zal gaan. In de richting namelyk van een zo ver regaand nucleair evenwicht tussen de Sowjet-Unie en de Verenigde Staten, dat de V.S. het zich niet meer zullen willen pernüteren, terwille van Europese be langen het risico van eigen vernietiging te lopen. omdat de landen op de duur zelf wel wijs zullen worden. Vleiers Of deze arrogante van verregaande minachting jegens eigen oppositie en bondgenoten getuigende visie op de toekomst oolc die van de Gaulle, is Zoveel hoofden, zoveel meningen. In het algemeen is men het er in Parijs over eens, dat een aantal politiek du bieuze, alTog'ante maar intelligente vleiers zich in onmiddellijke omge ving van de president hebben weten te nestelen. Maar of de taal, die zy spreken die van de president is? Ambassadeurs in Parys, die de Gaulle nu en dan ontmoeten, ge tuigen van zyn uiterst hoffelijke wel willende geïnteresseerdheid .voor de op vattingen van de landen die zij ver tegenwoordigden, en zy tonen zich vrij wel alle aanzienlijk minder gealarmeerd dan hun eigen regeringen. Juist Dezelfde rustige houding valt ook op in reacties van de hogere regionen van het N-A.V.O.-secretariaat aan de Porte Dauphine. „Het zo geruchtmakende Europese hoofdstuk van de persconfe rentie lijkt niet meer dan een uitvloeisel van de atlantïsche conceptie van de Gaulle", aldus een onzer zegslieden En wat de N.A.V.O. betreft heeft de Franse president dingen vastgesteld, die juist zijn, en die vroeger of later moesten worden uitgesproken. Te lang hebben we in de N.A.V.O. elkaar eigenlijk niet helemaal recht in de ogen gekeken. Sinds de NA.V.O. in 1949 werd opgericht zijn de verhou dingen in de wereld en in de N.A. V.O. zelf fundamenteel veranderd, zo constateerde deze zegsman. Toen had alleen de V.S. een kernwapen en de Sowjet-Unie niet. (toen bestond het Europese continent uit een aantal uitgemergelde arme landen en was er een volstrekte ongelijkheid tussen de Europese landen en de V.S. en dat gaf dit verdrag een bijna koloniaal karak ter, zo had in zijn bijtende terminologie de hierboven al geciteerde Franse func tionaris ons gezegd). Vrees Vele Europeanen hebben de vrees ge koesterd, dat een slap-happy Amerika er door zijn Europese bondgenoten niet vanaf gehouden zou kunnen worden, zijn geduld te verliezen en de Sowjet-Unie met zijn kernwapens te Iyf te gaan. wat Duitsers, dat door het kernwapen- evenwicht tussen de Sowjet-Unie en de V.S., Washington zyn vergeldingswapen niet zal gebruiken als de Sowjet-Unie de meest vitale belangen van Europa zou gaan bedreigen. Wat de kern van de kwestie is: vooral Frankrijk en Duitsland wensen voor Europa grotere zekerheden dan een Amerikaans-Brits vastgesteld politiek beleid hun te bieden schijnt. Meer ook dan het N.A.V.O.-verdrag in zijn hui dige vorm biedt. Onze inlichtingen wijzen erop, dat in ieder geval aan de Port Dauphine men na de interventie van de Gaulle ernstig is begonnen met wat men een zelf-on- derzoek van de N.A.V.O- zou kunnen noemen. Zonder de algemene Europese opwinding. En zonder uit het oog te verliezen, dat zelfs indien juist zou zijn, dat de Gaulle de wens zou koesteren de Franse of zyn hegemonie over Euro- i> te vestigen, het bepaald niet zo is, t hy dat maar voor hét uitvoeren zou hebben. Zeker niet, indien Groot-Brit- tannië zich niet alleen economisch, maar ook politiek en militair volledig naar Europa zou keren. BESCHULDIGINGEN OVER EN WEER Niet-aanvalsverdrag Warschau-N.A .V.O. de oorzaak. De twee voorzitters van de ontwa peningsconferentie in Genève, de Rus Tsarapkin en de Amerikaan Charles Stelle, hebben gisteren melding gemaakt van een nieuwe impasse, ditmaal over maatregelen om de spanning in de wereld te verminderen. De Sowjet-Unie wil, (lat de kwestie van een niet-aanvalsverdrag tussen de landen van jiet Warscliau-pact en de N.A.V.O. minstens als derde punt in deze categorie moet worden behandeld, maar de Amerikanen zjjn het daar niet mee eens. De verwikkelingen rond deze -»rocedurekwestie zyn In afzonderlijke tesprekingen tussen Tsarapkin en Stel- (Van onze Haagse redactie) Bij de Koninklijke Luchtmacht zullen de komende maanden ruim tweehonderd dienstplichtigen vijf tot negen weken eerder met klein verlof naar huis gaan. Het betreft hier merendeels dienstplichtigen die 21 maanden Onder de wapenen moeten zijn. I)e verkorte diensttyd vloeit voort uit liet feit dat het aantal kort-verbaml vrij willigers aanzienlijk is toegenomen. liet is te verwachten dat. reeds over twee weken de eerste groep luchtmacht mili tairen van deze nieuwe regeling zal pro fiteren. Bovendien zullen ruim (luizend andere dienstplichtigen één week eerder dan was aangekondigd kunnen af zwaaien. Uit deze verkorting van do werkelijke diensttijd blykt dut de wervingsactie voor „kortverbandors", dio op het ogen blik bij de krijgsmacht wordt gevoerd, niet zonder succes is gebleven. Bij de luchtmacht geeft men thans openlijk te kennen, dat de aanmelding zeer bevre digend is. De landmacht Is voorzichtiger en noemt de resultaten slechts „zeer re delijk". Ie buiten de vergadering om tot uiting gekomen. Tsarapkin zei gisteren op de conferen tie, dat de plannen voor een multi laterale NAVO—kernmacht een voor wendsel zijn om strategische kernra ketten in handen van „revanche-zoe kende" Westduitsers te spelen. „De re gering te Bonn heeft zich openlijk op de weg naar een kernoorlog begeven aldus de Rus. Obstakel" Een niet-aanvalsverdrag tussen de twee bondgenootschappen zou „een zeer aanzienlijk obstakel" voor een kernoorlog vormen en moest onver wijld door de voltallige vergadering in behandeling worden genomen en minstens na de eerste twee pun ten: het terugtrekken van kernwa pens vanuit buitenlandse bases, voorgesteld door de Sowjet-Unie, en de door Amerika voorgestelde maat regelen om de kansen op een toe- valsoorlog te reduceren. Stelle noemde Tsarapkin's toespraak „een lange, heftige en irrelevante schimprede" tegen de Polarls-overeen- komst van Nassap en „een ongemoti veerde aanval op het vredelievende West-Duitsland. Een Amerikaanse woordvoerder zei la ter op een persconferentie nog eens, dat de ontwapeningsconferentie in Ameri- verdrag. De voorwaarde die de Russen voor de agenda stellen „is een koppel transactie en die kunnen wy niet aan vaarden". In het l.C.C. in Amsterdam ■vrijdagmiddag onder voorzitter schap van Z.K.H. Prins Berxihard een persbijeenkomst gehouden van de Europese culturele stich ting, xcaarvan prins Bernhard voorzitter is. Foto: de hand nog steeds in het gips als gevolg van een val tij dens een ski-tocht, en genietend van zijn pijp, leidt prins Bern hard de vergadering. De vraag naar de langspeelplaat „AH Star Festival" waarvan de baten bestemd zyn voor de vluch telingenhulp, blykt zo groot, dat de industrie het tempo, waarin de bestellingen binnenkomen, nauwe lijks kan byhouden. De plaat kwam 26 februari in ver koop. Na vijftien dagen zijn er in Euro pa reeds 480.000 platen verkocht, i waardoor een bearag van enige miljoenen guldens beschikbaar kwam. Aan de kop gaat Zweden met 155.000 verkochte platen. Neder- land volgt on de tweede plaats 1 met 65.000 platen. Noorwegen is derde met 54.000 platen. Duits- 1 land en Engeland vierde en vijfde met 50.000, België zesde met 28.000, Zwitserland zevende met 23.000, Oostenrijk achtste met 14.000, op de voet gevolgd door resp. Frankrijk en Italië. Van de tot dusverre bekende re sultaten buiten Europa valt Ja pan op met 30.000 verkochte pla ten. Het langspeelproiect is een Neder lands initiatief. Aan de voorberei ding is meer dan twee jaar ge werkt. Het Wereldgebeuren Couve de Murville slaat een Britse uitnodiging af De Franse minister van buiten landse zaken, Couve de Murville, heeft een uitnodiging van zijn Britse ambtgenoot afgeslagen om woensdag te komen lunchen in de Britse ambassade te Pa rijs. Dit is gisteren van gezag hebbende zijde in Londen ver nomen. Lord Home heeft ook invitaties gericht aan enige andere collega's en per manente afgevaardigden die de bij eenkomst van de N.A.V.O.-raad in Parij9 zullen bywonen. Als Couve de Murville de uitnodiging zou hebben aangenomen, zou het de eerste ontmoeting tussen hem en Lord Home zijn sinds de mislukking van het Brusselse overleg over de toelating van Engeland tot de E.E.G. Volgens gezaghebbende kringen had de Franse minister voor woensdag al een lunchafspraak gemaakt Schietpartij in Havana De Cubaanse radio-omroep heeft giste ren gemeld dat Cubaanse militiemannen donderdag jl. in Havanna een man heb ben doodgeschoten en een andere ge wond. De toestand van de gewonde zou niet ernstig zijn. Dit geschiedde, toen vier „tegenrevolu- tionairen" in een, volgens de radio ge stolen, legerjeep het terrein van de am bassade van Urugay ïn Havanna opre den. Er stond een militieman op wacht bij de toegang tot het ambassadeterrein, die de jeep wilde laten stoppen. Deze reed echter door, waarop hy werd be schoten. Volgens de Cubaanse radio-omroep ver schenen er, toen de schietpartij begon, verscheidene bewapende tegenrevolutio- nairen op het dak van het gebouw van de Uruguese ambassade, waarin zij een toevlucht hebben gevonden. „Deze ambassade is een waar toe vluchtsoord voor Cubaanse tegenrevolu- tionairen geworden", aldus de Cubaanse radio-omroep. bestaat de Koninklijke Vlaamse academie voor wetenschappen, letteren en schone kunsten te Brussel 25 jaar. MORGEN is het 150 jaar geleden, dat ko ning Friedrich Wilhelm m van Pruisen oproepen deed tot het volk en tot het leger voor de eind strijd tegen Napoleon. Amerika verwerpt beschuldiging van de Sowjet-Unie Het Amerikaanse ministerie van bui tenlandse zaken heeft bekendgemaakt dat de Verenigde Staten de Russische beschuldiging over de beschieting van een Russische treiler met oefengranaten door Amerikaanse oorlogsschepen heb ben verworpen. In een nota die donderdagavond op de Russische ambassade in Washington is overhandigd wordt gezegd, dat verleden week vrijdag geen enkel Amerikaans oorlogsschip in net gebied van de Atlan tische Oceaan waar het incident volgens Moskou plaats had, schoten had gelost die schepen of vliegtuigen ln dat gebied in gevaar hadden kunnen brengen. In een Russische nota van 12 maart werd, zoals gemeld, ernstige bezorgdheid ge uit over het afvuren van oefengranaten door twee Amerikaanse kruisers en een edobootiager op een Russische trei- jnet koelruimte die zich op ruim 110 kilometer ten oosten van Norfolk, Vir ginia, bevond. PROF. MR. B. M. TELDERSSTICHTING: Persoonlijk element verzwakt; verkorting behandelingstijd „Er zal gestreefd dienen te worden naar een organisatie van de ge zondheidszorg in Nederland, waar bij enerzijds het persoonlijk ele ment en kwaliteit van de behan deling niet in het gedrang komen en waarbij anderzijds de kosten binnen redelijke grenzen blijven". Dit is één van de conclusies uit het gisteren verschenen rapport „Het zie kenfondswezen in Nederland", uitge bracht door de prof. mr. B. M. Telders- stichting in Den Haag. „De organisatie van de gezondheids zorg in haar huidige vorm werkt niet meer bevredigend", zo wordt in het rapport gesteld. „Met name is, in de jaren vijftig, een te zware belasting van het medische bestel ontstaan, hetgeen zowel met betrekking tot de kwaliteit als tot de kosten van de medische verzor ging van invloed is geweest. De over belasting heeft geleid onder meer tot verkorting van de gemiddelde be handelingstijd (5 minuten), tot massawerk en tot verzwakking van het persoonlijke element in de me- (Van onze Haagse redactie) Bij het landbouwschap in Den Haag zijn de laatste dagen verschillende brieven ingekomen, waarin de maatregelen te gen de boeren in het Hollandsche Veld, die weigerden de beffingen aan het landbouwschap te betalen, scherp wor den veroordeeld. De getroffen maatre gelen worden vergeleken met de gru welijke misdaden, die in de afgelopen oorlog tegen de joden werden gepleegd. Deze week werd het landbouwschap op gebeld door iemand niet een noordelijk accent. De man zei, dat het nu maar eens nit moest zyn met het optreden van het landbouwschap, want anders -ouden er plastiekbonunen worden ■ooid. Het telefoontje kwam niet vei lan de telefoniste, want de man legde de hoorn na zyn mededeling onmid lyk op de haak. Hoewel men zich op het landbouwschap niet bepaald ongerust maakt over de dreigementen, heeft men het toch nodig geoordeeld de recherche te waarschu wen. Ook de P.T.T. is verzocht een beetje te letten op de post, die voor het landbouwschap is bestemd en het per soneel van de postkamer van het land bouwschap is aangeraden voorzichtig te zyn met de postpakketjes, die bin nenkomen. Verder is de toegang tot het kantoor van het landbouwschap, dat ge vestigd is aan de Raamweg, niet meer zo ruim ais voorheen. dische behandeling (o.m. door de oprichting van georganiseerde waar nemingsdiensten) Naar het oordeel van de Teldersstich ting mag de verdeling van de lasten over de verschillende bevolkingsgroe pen er niet toe leiden, dat bepaalde groepen met name de particuliere patiënten, een onevenredig deel van de kostenstijging moeten opvangen. De toepassing van het solidariteitsbeginsel moet beperkt blijven tot de ernstige ziekterisico's. De concurrentie tussen de medewerkers mag zo min mogelijk worden belem merd en de regeling moet eenvoudig en gemakkelijk uitvoerbaar zijn. Andere regel Aangezien het bestaande ziekenfonds stelsel aan de eerste vier voorwaarden nietvoldoet, moet, aldus het rapport, naar een andere regel worden gezocht. In het door de Teldersstichting bepleite stelsel moet een verplichte premie wor den geheven van: enerzijds de gehele bevolking voor de verzekering van het risico van verpleging in een inrichting voor geesteszieken en anderzijds van degenen met een inkomen van minder dan 8650 gulden voor een gedeeltelijke dekking van de kosten voor de overige ziekterisico's. v De betaling van de verplichte premie geeft recht op het sluiten van een be perkte ziektekostenverzekering. Aanvallend De voorgestelde regeling laat de gele genheid open om op basis van vrijwil ligheid over te gaan tot het sluiten van een aanvullende ziektekostenverzeke ring, ter dekking van het eigen risico en van een ziekenfondsverzekering, waarbij evenals nu een volledige en rechtstreekse medische verzorging gegarandeerd. Het financiële toezicht dient, naar het oordeel van de Teldersstichting, te wor den uitgeoefend door de verzekerings kamer. Het beleidstoezïcht dit is het toezicht op de voorgeschreven ri sicodekking en, voor zover nodig, op de hoogte van de medewerkerstarieven door de minister van sociale zaken en volksgezondheid met mogelijkheid van beroep op de Kroon. Kinderruzie om hond vergt vijf doden Twee kinderen van het 260 kilometer ten oosten van Izmir gelegen Turkse dorp Akgun kregen ruzie om een hond. Volwassenen bemoeiden zich er mee, het- sn voor andere volwassenen aanlei- ïg werd zich er ook mede in te laten. Resultaat: een vechtpartij op leven en dood, waarbij vijf personen het leven lieten en acht werden gewond. Dolitie wist ten slotte met krachtige d de orde te herstellen. Duitse stoelendans Het voornaamste onderwerp van ge sprek in Westduitse politieke krin gen is momenteel de opvolging van dr. Konrad Adenauer als bondskanselier. Het is een netelig probleem, vooral voor Adenauers party, ae Christen Democra tische Unie, die alles wil doen om een ruzie met de bejaarde regeringschef te voorkomen. Eenvoudig is dat niet. want de meningen van Adenauer en de par tymeerderheid verschillen nogal. Als het aan de CJD.U. lag was het vraagstuk al lang opgelost. De partij ziet namelyk dr. Adenauer het liefst opgevolgd door de minister van economische zaken, Lud- wig Erhard. is thans wel de populairste mi nister van de C.D.U., hetgeen niet ver wonderlijk is, want er heerst grote wel vaart in West-Duitsland en niemand heeft dus klagen. In slechte tyden, wan neer de zaken minder goed gaan, is de ministei van economische zaken al gauw de zondebok, maar nu is de heer Erhard de held van het Wirtschaftswunder. Ook dr. Adenauer erkent de capaciteiten van zijn minister op economiscn terrein. Dat moet hij wel. Maar hij wil hem niet als zijn opvolger. Schoenmaker houd je je leest, is de leus van dr. Adenauer it geval. Als economisch deskundige mag de heer Erhard dan een geniale figuur zijn, van politiek heeft hij geen kaas gegeten. Een regeringsleider moet hard en handig zijn en Erhard is geen van beide, aldus zo ongeveer de mening van de bondskanselier, die verder van oordeel is dat minister Erhard van ieder politiek instinct gespeend is. Dat is een hard oordeel van de honds kanselier, maar er is niemand die hem van gedachten kan doen verande ren. Toch wordt dat thans door de C.D. U. geprobeerd. Heel voorzichtig en in het geheim, want het partijbestuur wil vooral voorkomen, dat een nieuwe poli tieke rel ontstaat, die de aanstaande verkiezingen ongunstig zou kunnen be ïnvloeden. moeilykheid, waarvoor het bestuur de C.D.U. zich geplaatst ziet, is dat Erhard by een nieuw openlijk conflict met de bondskanselier wel eens zou kun- bedanken voor de eer van het mi nisterschap en dat zou met de ver kiezingen van 1965 voor de deur een grote slag voor de C.D.U. zyn. Men wil de populaire Erhard niet mis sen in de verkiezingsstrijd en daarom wordt achter de schermen voorzichtig onderhandeld. Heel voorzichtig, want hoe gezien Erhard is bii het Duitse volk blijkt wel uit twee opinie-onderzoeken, welke kort geleden werden gehouden. Respectievelijk 46 en 40 procent der on dervraagden sprak zich uit vóór de be noeming van Erhard als bondskanselier en slechts 13 en 17 procent voor de mi nister van buitenlandse zaken, Schroder. Minister Schroder is na Erhard de voornaamste kandidaat voor het bondskanselierschap. Schroder zou voor dr. Adenauer wel aanvaardbaar zyn, hij zou zelf echter geen breuk met zijn col lega Erhard wensen, hoewel anderzijds bekend is dat de ambitieuze minister van buitenlandse zaken veel voor het hoogste baantje in de Westduitse rege ring voelt. Enige tijd geleden gaf men in Duitse politieke kringen aan Schroder nog de meeste kans. Maar de laatste dagen is opnieuw Erhard favoriet. De situatie wisselt echter met de dag en Erhard en Schroder geven elkaar weinig toe in de stoelendans om dr. Adenauers zetel. Hoezeer het politieke klimaat in Bonn aan veranderingen onderhevig is blijkt ook wel uit het feit, dat enige weken geleden nog een heel andere kandidaat voor Adenauers opvolging werd ge noemd, namelijk dr. Heinrich Krone. Krone is al heel lang een soort manusje van alles. Adenauer belast hem met alle mogelijke zaken, die hij zelf niet kan afdoen. In Bonn staat Krone bovendien bekend als „de brandweerman". Hij dankt die bijnaam aan zyn kalmerende invloed op ae bondskanselier. Wanneer dr. Adenauer zich sterk over iets op windt is dr. Krone de aangewezen fi guur om de grijze staatsman te sussen. Adenauer, zo zegt men in Bonn, had het liefst gezien, dat Krone zijn plaats in nam, maar deze heeft zelf voor die eer bedankt. Dezer dagen heeft dr. Aden auer hem benoemd tot zijn plaatsver vanger in de Bondsdefensieraad. Daar mee is Krone als kandidaat voor een hogere functie waarschynlyk officieel afgeschreven. Het is al met al een moeilijke kwestie voor de CJD.U. Om op geen zere tenen te trappen heeft deze partij een van haar voorzichtigste onderhandelaars aangewezen voor het overleg tussen alle by ae opvolgingsaffaire betrokken par tyen. Die onderhandelaar is dr. Hein rich von Brentano, de vroegere minister van buitenlandse zaken. Von Brentano is voor deze taak onge twijfeld de meest aangewezen figuur. Hij is de voorzichtigheid zelve en boven dien iemand, die m politieke kringen zeer gezien is. Voorts heeft de C.D.U. donderdag nog een tweede bemiddelaar aangewezen, ae zakelijke voorzitter van de party, Josef-Herman Dufhüs. Dit tweetal zal behoedzaam de menin gen in Bonn aftasten en zo mogelijk nog voor het zomerreces een opvolger van Adenauer aanwyzen. Von Brentano was een van de oprich ters van de C.D.U. na de tweede wereld oorlog. Hy heeft altijd nauw met dr. Adenauer samengewerkt. Als advocaat had Von Brentano zich gedurende de jaren 1935-1945 strikt afzijdig gehouden van de Nationaal-Socialisten. Dank zij zijn uitstekende reputatie was hij de favoriete medewerker van dr. Adenauer toen deze de leiding kreeg over het naoorlogse West-Duitsland. In Bonn hoopt men dat Von Brentano een oplossing zal vinden door al zyn invloed op dr. Adenauer uit te oefenen. Een spoor van succes was deze week reeds te bespeuren. Aanvankelijk werd verklaard, dat een eventuele opvolger van dr. Adenauer het volste vertrouwen van de bondskanselier diende te hebben. Kort daarna zei dr. Adenauer echter, dat hij zich geheel afzydig zou houden en dat hij zien niet met de bemiddeling van Von Brentano zou bemoeien. Deze belofte van Adenauer is bemoe digend voor de kettingroker en verstok te vrijgezel Von Brentano. ook al kan nog memand zeggen wat ten slotte de uitslag van zijn tussenkomst zal zijn. Prachtige combinaties Max Heymans is „weer terugge keerd in eigen huis. En het ele gantste publiek van Amsterdam, zette extra luister bij aan het evenement van de eerste orde, dat een show van Heymans nu eenmaal is. Kunnen wc nu spreken van een ligne- Heyinans? Ja zeker, ligne voor zover het de consequente, onopgesmukte, rcchtlynige eenvoud betreft, die Hey mans volledig in zjjn macht heeft zonder één ogenblik eentonig te wor den. Maar willen we deze Neder landse couturier (op beslist interna tionaal niveau) recht doen, dan is het juiste woord: allure-Heymans. Zyn stoffen zijn altyd prachtig, maar doodeenvoudig. Geen opvallende kleu ren, geen grote bloemen. Geen waaie rende rokken of panden. Zijn rokken zijn recht, soms iets uit lopend, soms met losse maar rechte panden voor en achter, altyd onbe- frijpeiyk-volmaakt van lijn. Zijn ailleurs zijn recht cn toch soepel (schouders ietsje verbreed) en ma ken een volmaakte indruk. Zijn man tels zijn prachtig van snit, ook weer rechtlijnig en soepel meegolvend met het lichaam. Ze hebben dikwyls kor te mouwen. Combinatie Maar het sublieme is de manier waar op Heymans de zaken met elkaar combineert. Vooral zyn grandioze hoeden erby. Men krygt het gevoel dat hy elke combinatie stuk voor stuk voor een bepaalde mannequin creëert, hetgeen beslist niet het geval is, maar het zegt alles. Het openingsstuk sloeg al meteen in als vuurwerk. Toch was het „maar" een mouwloos beige tweed jurkje met een toque van hetzelfde materiaal en een afknoopbare col van dezelfde kleur nerts. Maar het was op-en-top karakteristiek voor deze Ileymans- collectie. Er volgde nog veel in het beïge- koffie-caramel-kaneel-enz. gamma. Café au lait: een eenvoudig deux- pièces van wit-grys tweed, afgebiesd met kanaalkleurlg band. Patisserie: een toastklèurige tailleur „tres Cha nel" met een enorme pannekoekhoed van grof gevlochten beige stro. Bibliothèque: een beige tweed tail leur, waarbij een blouse en verrukke lijke hoed van batik-imprlmê zijde. Passage a Londres: bij een caramel- kleurig japonnetje hoort een drie kwart mantel met korte mouwen, een beverkraag en een verrassende voering van horizontale grijswitte strepen. Soms is het alleen een hoge toque van kaneelkleurige organza bloemen met een stola van hetzelfde organza, die losjes achter op de (la ge) rug van- een off-white jurkje wordt dichtgeknoopt, die furore maakt. Of een toque van beige tweed waarbij een stola hoort van hetzelfde materiaal met twee zakken erop. Heerlijk warm natuurlijk op een niet zo dik zomerjaponnetje, in een na- tuurlyk wel harmoniërende tint. Er waren ook verrukkelijke combina ties van wit-zwart pied-de-poule of het grovere pied-(le-coq. Furore ten slotte ook veroorzaakten de witte creaties: ccn wit wollen ensemble waarvan jasje gevoerd met geel en (natuurlijk) hoed van hetzelfde geel, dat de naam „Soleil de Paris" alle eer aandeed. VON BRENTANO de voorzichtigheid zelve

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 3