De Gaulle zet Franse strijd tegen
Amerikaans-Brits exclusivisme voort
KLANKBORD
Weer een impasse in
ontwapeningsgesprek
IN N.A.V.0,HOOFDKWARTIER IS
ZEIS-ONDERZOEK BEGONNEN
Dienstplichtigen
hij de luchtmacht
zwaaien eerder af
BIJNA 500.000 PLATEN
VERKOCHT TEN BATE
VAN VLUCHTELINGENHULP
Vandaag...
ORGANISATIE GEZONDHEIDSZORG
WERKT NIET MEER BEVREDIGEND
LANDBOUWSCHAP MET
PLASTIEKBOM BEDREIGD
RECHTLIJNIGE EENVOUD EN VOLMAAKTE LIJN BIJ HEYMANS
ZATERDAG 16 MAART 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
EIGEN VINGER AAN EIGEN (ATÖOM-)TREKKER
(Van onze speciale verslaggever)
Waar liet de N.A.V.O. aan ontbreekt zijn niet vrijheid en broeder
schap, maar wel gelijkheid. Het Franse verzet daartegen is niet pas
ontstaan ten tijde van het regime-de Gaulle. Elite Franse regering
sinds 1945, of zij nu stond onder de signatuur van Ramadier, Mollet,
Mendes-France of de Gaulle heeft zich verzet tegen het Amerikaans-
Brits onderonsje waarin de politiek van het westen werd vastgesteld,
zonder dat het Europese continent daarbij meer dan een adviserend
geluid kon laten horen.
De produktie van het eigen Franse kernwapen is niet ter hand geno
men door de regering-de Gaulle, maar door die van zijn felste tegen
standers van nu. Washington, Londen, noch Frankrijks Europese
p&rtners kunnen er ooit over in twijfel hebben verkeerd, dat Frank
rijk van mening was, is en zal zijn, dat Europa in de vaststelling van
de politieke beleidslijn t envolle moet kunnen meebeslissen en dat er
geen reden, welke dan ook is, om Engeland te beschouwen als de
woordvoerder van Europa.
zegsman met wie wij de Franse kijk op
de achtergronden van het conflict tussen
Frankrijk en zijn N.A.V.O.-bondgenoten
bespraken. Men zegt, aldus ging hy
voort, in de hoofdsteden van de andere
EJE.G.-landen te passen voor een Franse
hegemonie in Europa, voor een dicta
tuur van de Gaulle en men zegt te vre
zen voor een samenspel tussen Parys en
Moskou. Maar waarom legt men zich
in die hoofdsteden dan wel neer by een
hegemonie in Europa van Londen, die
sinds 1945 kritiekloos is aanvaard.
Men sluit het oog voor het feit, dat de
Gaulle in alle belangrijke krachtmetin
gen tussen de V.S. en de Sowjet-Unie
onvoorwaardelijk de Amerikaanse poli
tiek heeft gesteund. En men schijnt te
willen vergeten dat Macmillan in 1959
onmiddellijk nadat -de vrijhandelszone
onderhandelingen waren mislukt niet
heeft geaarzeld naar Moskou te g£
om tegen de krachtigste adviezen van
zijn bondgenoten in, met Kroesjtsjew
samen te werken in een poging een top
conferentie tot stand te brengen op een
ogenblik waarop de Sowjet-Unie de eni
ge was, die daarbij te winnen had.
Bitterheid
De bitterheid waarmee de andere
Europese hoofdsteden hebben gere
ageerd op de persconferentie van de
Gaulle en op het Franse veto over
de voortzetting van de E.E.G.-onder-
handelingen met Engeland, wordt in
Parijs door velen in dezelfde mate
beantwoord.
Het verwarrende in de Franse hoofd
stad is, dat de meningen onder vooraan
staande Franse politici, regeringsperso
nen en ambtenaren over wat de presi
dent in het hoofd heeft, totaal uiteen
lopen.
Oppositie-leiders tot in het merg verbit
terd over de gelijkschakeling van de
Franse volksvertegenwoordiging delen
voorzover ze haar al niet voeden
het diepe wantrouwen in de bedoelingen
van de autocratische president.
Een alleszins gezaghebbend functio
naris van do Quay d'Orsay bezwoer
ons de verklaringen op db persconfe
rentie van de Gaulie geen ogenblik
„Neen"
Op dat ogenblik, waarop een weer tot
neutraliteit geneigd Amerika misschien
andermaal bereid zou worden tot cora-
iromissen met de Sowjet-Unie a la Te-
ïeran en Yalta, ten koste van de vitale
belangen van Europa, zal Europa de
middelen moeten hebben om „neen" te
kunnen zeggen tegen aanspraken van de
Sowjet-Unie. Zal het op basis van een
eigen nucleaire vergefdingsmacht tot
een aanvaardbare regeling moeten kun
nen komen, met de Sowjet-Unie, waar
mee vvy in Europa nu eenmaal moeten
zien te leven. Op onze wedervraag, hoe
Frankrijk denkt daarvoor de steun van
de andere Europese landen te verwer
ven, was het meewarig bescheid, dat
Frankrijk zich die moeite zal sparen,
Met innige belangstel-
LING heb ik kennis geno
men van het bericht dat er tussen
Maximilian Schelt en ons aller
Soraya geen „romance" (zoals
onze kranten dat fijntjes noemen)
bestaat. „Het. is een onschuldige
vriendschap" heeft Maximilian
meegedeeld. Daar ben ik gelukkig
mee, want schuldige vriendschap
pen zijn mij een 'gruwel voor 't
gemoed.
Ik ben de pers dankbaar, dat zij
deze geruststellende verklaring
aan mij doorgeeft. Zij bespaart
mij heel wat hoofdbrekens, want
al weken lang breek ik mij het
hoofd op de vraag: „is het een ro
mance. is het schuldig of is het
onschuldigT" Ten slotte is Soraya
ons aller lieveling en gevoelen wij
een zware verantwoordelijkheid
allen voor één, één voor allen
voor haar levenswijze cn haar
bestemming. Alles wat het voor
malige, en huidige Perzische hof
betreft gaat ons ten nauwste aan.
De Nederlandse huisvrouw kan
bij soep. oploskoffie en De Grvy-
ter allén niet leven. Zij wil dat
ook niet. Zij heeft een wijde blik,
die tot ver over de vaderlandse
grenzen en de prijs van roombo
ter. varkenslapjes en worst-in
blik reikt. Zij voelt zich niet al
leen ten nauwste betrokken bij de
loop der internationale gebeurte
nissen. Zij strekt haar liefde ook
uit tot het persoonlijke lot van
leden van vorstenhuizen. Haar
warme zorgelijkheid vloeit tot
aan de treden mm de eeuwenoude
Pauwentroon. Niet alleen Anneke
Grönloh, minister Visserde Dia
monds. Romy Schneider en de-
prijs van prei hebben haar lieve
aandacht, die verder reikt dan
haar keuken en de goedkeurende
glimlach van haar 'man om de
knakworst die zij ter tafel brengt.
Daarom is het zo goed van de we
reldpers, dat zij de lotgevallen
van belangwekkende figuren als
Soraya op de voet met baUepunt
en camera volgt on blijft, volgen.
Ivaf de Pauwentroon betreft
heerst er niet diepe voldoening in
de propere keukens van alle' da
mes Smit, Kakker. Timmerman,
Comelissen, Willetnsen, Pietersen,
Jansen om het kindje, het doch
tertje dat door Farah Dibali ge
boren isf Is hiermee niet een
zorg van heur aller harten weg
genomen, om plaats te maken
voor oprechte vreugdf
En dan daarbij te wéten, dat tus
sen Maximilian en Soraya on
schuldige vriendschap bestaat en
niet iets om bedenkelijk het hoofd
om te schudden.
Natuurlijk zou het nóg mooier
zijn gexoeest., xoanneer het een ro
mance in vierkleurendruk zou
zijn geweest; maar eeti mens kan
niet alles hebben, zeggen ze en je
xoeet nooit waar onschuldige
vriendschap nog eens toe leiden
kan; dat hebben wij wel gezien
met Miepie Bakker én die keurige
jongen Dirlcse van het. kadaster.
Ik zeg: laten wij er het beste vaxi
hopen, zeg ik.
Voorlopig' kunnen wij met alles
best tevreden, zijn. Ook tussen
Kroesjtsjew en Mao gaat- het de
goede leant; op. Nog wel geen ro
mance, maar toch lijkt hét. op on-
schuldige vriendschap.
ELIAS
los te zien van de rede, die de presi
dent eind december bad gehouden,
waarin hy had gezegd dat er in de
westelijke politiek ten opzichte van
de Sowjet-Unie een balans moet ko
men tussen de stem van Amerika en
die van Europa maar als één politiek
van het westen.
Eén man
Hij noemde het uitgesloten dat de Gaulle
zich in 1965 zal laten herkiezen. Maar
daartegenover staat dan weer de hau-
taine verzekering van een van de Gaul-
les intieme medewerkerser is in het
hele westen slechts één man die zich
kan veroorloven een wereldpolitieke pe
riode van tien tot twaalf jaar te over
zien, namelijk de Gaulle. Indien hij niet
door de dood of door een brutale ingreep
wordt weggenomen, zal hij in 1965 wor
den herkozen, of de door hemzelf uitge
zochte, aangewezen en aanbevolen op
volger, die zijn politiek op lange termijn
zal uitvoeren. Tegen die tijd zal de op
positie in Frankrijk geatomiseerd zijn
zullen in de andere landen van Euro-
nieuwe regeringen zijn gekomen, die
weer vier of vijf jaar verder vooruit
kunnen kijken dan de huidige en zij zul
len te eniger tijd wel tot het inzicht
komen, dat zoals de Gaulle het nu reeds
ziet, het ook zal gaan.
In de richting namelyk van een zo ver
regaand nucleair evenwicht tussen de
Sowjet-Unie en de Verenigde Staten, dat
de V.S. het zich niet meer zullen willen
pernüteren, terwille van Europese be
langen het risico van eigen vernietiging
te lopen.
omdat de landen op de duur zelf wel
wijs zullen worden.
Vleiers
Of deze arrogante van verregaande
minachting jegens eigen oppositie en
bondgenoten getuigende visie op de
toekomst oolc die van de Gaulle, is
Zoveel hoofden, zoveel meningen. In
het algemeen is men het er in Parijs
over eens, dat een aantal politiek du
bieuze, alTog'ante maar intelligente
vleiers zich in onmiddellijke omge
ving van de president hebben weten
te nestelen.
Maar of de taal, die zy spreken die van
de president is? Ambassadeurs in Parys,
die de Gaulle nu en dan ontmoeten, ge
tuigen van zyn uiterst hoffelijke wel
willende geïnteresseerdheid .voor de op
vattingen van de landen die zij ver
tegenwoordigden, en zy tonen zich vrij
wel alle aanzienlijk minder gealarmeerd
dan hun eigen regeringen.
Juist
Dezelfde rustige houding valt ook op
in reacties van de hogere regionen van
het N-A.V.O.-secretariaat aan de Porte
Dauphine. „Het zo geruchtmakende
Europese hoofdstuk van de persconfe
rentie lijkt niet meer dan een uitvloeisel
van de atlantïsche conceptie van de
Gaulle", aldus een onzer zegslieden
En wat de N.A.V.O. betreft heeft de
Franse president dingen vastgesteld,
die juist zijn, en die vroeger of later
moesten worden uitgesproken. Te
lang hebben we in de N.A.V.O. elkaar
eigenlijk niet helemaal recht in de
ogen gekeken. Sinds de NA.V.O. in
1949 werd opgericht zijn de verhou
dingen in de wereld en in de N.A.
V.O. zelf fundamenteel veranderd, zo
constateerde deze zegsman.
Toen had alleen de V.S. een kernwapen
en de Sowjet-Unie niet. (toen bestond
het Europese continent uit een aantal
uitgemergelde arme landen en was er
een volstrekte ongelijkheid tussen de
Europese landen en de V.S. en dat gaf
dit verdrag een bijna koloniaal karak
ter, zo had in zijn bijtende terminologie
de hierboven al geciteerde Franse func
tionaris ons gezegd).
Vrees
Vele Europeanen hebben de vrees ge
koesterd, dat een slap-happy Amerika
er door zijn Europese bondgenoten niet
vanaf gehouden zou kunnen worden, zijn
geduld te verliezen en de Sowjet-Unie
met zijn kernwapens te Iyf te gaan.
wat Duitsers, dat door het kernwapen-
evenwicht tussen de Sowjet-Unie en de
V.S., Washington zyn vergeldingswapen
niet zal gebruiken als de Sowjet-Unie
de meest vitale belangen van Europa
zou gaan bedreigen.
Wat de kern van de kwestie is: vooral
Frankrijk en Duitsland wensen voor
Europa grotere zekerheden dan een
Amerikaans-Brits vastgesteld politiek
beleid hun te bieden schijnt. Meer ook
dan het N.A.V.O.-verdrag in zijn hui
dige vorm biedt.
Onze inlichtingen wijzen erop, dat in
ieder geval aan de Port Dauphine men
na de interventie van de Gaulle ernstig
is begonnen met wat men een zelf-on-
derzoek van de N.A.V.O- zou kunnen
noemen. Zonder de algemene Europese
opwinding. En zonder uit het oog te
verliezen, dat zelfs indien juist zou zijn,
dat de Gaulle de wens zou koesteren
de Franse of zyn hegemonie over Euro-
i> te vestigen, het bepaald niet zo is,
t hy dat maar voor hét uitvoeren zou
hebben. Zeker niet, indien Groot-Brit-
tannië zich niet alleen economisch, maar
ook politiek en militair volledig naar
Europa zou keren.
BESCHULDIGINGEN OVER EN WEER
Niet-aanvalsverdrag
Warschau-N.A .V.O.
de oorzaak.
De twee voorzitters van de ontwa
peningsconferentie in Genève, de
Rus Tsarapkin en de Amerikaan
Charles Stelle, hebben gisteren
melding gemaakt van een nieuwe
impasse, ditmaal over maatregelen
om de spanning in de wereld te
verminderen.
De Sowjet-Unie wil, (lat de kwestie
van een niet-aanvalsverdrag tussen de
landen van jiet Warscliau-pact en de
N.A.V.O. minstens als derde punt in
deze categorie moet worden behandeld,
maar de Amerikanen zjjn het daar niet
mee eens. De verwikkelingen rond deze
-»rocedurekwestie zyn In afzonderlijke
tesprekingen tussen Tsarapkin en Stel-
(Van onze Haagse redactie)
Bij de Koninklijke Luchtmacht
zullen de komende maanden ruim
tweehonderd dienstplichtigen vijf
tot negen weken eerder met klein
verlof naar huis gaan. Het betreft
hier merendeels dienstplichtigen
die 21 maanden Onder de wapenen
moeten zijn.
I)e verkorte diensttyd vloeit voort uit
liet feit dat het aantal kort-verbaml vrij
willigers aanzienlijk is toegenomen. liet
is te verwachten dat. reeds over twee
weken de eerste groep luchtmacht mili
tairen van deze nieuwe regeling zal pro
fiteren. Bovendien zullen ruim (luizend
andere dienstplichtigen één week eerder
dan was aangekondigd kunnen af
zwaaien.
Uit deze verkorting van do werkelijke
diensttijd blykt dut de wervingsactie
voor „kortverbandors", dio op het ogen
blik bij de krijgsmacht wordt gevoerd,
niet zonder succes is gebleven. Bij de
luchtmacht geeft men thans openlijk te
kennen, dat de aanmelding zeer bevre
digend is. De landmacht Is voorzichtiger
en noemt de resultaten slechts „zeer re
delijk".
Ie buiten de vergadering om tot
uiting gekomen.
Tsarapkin zei gisteren op de conferen
tie, dat de plannen voor een multi
laterale NAVO—kernmacht een voor
wendsel zijn om strategische kernra
ketten in handen van „revanche-zoe
kende" Westduitsers te spelen. „De re
gering te Bonn heeft zich openlijk op
de weg naar een kernoorlog begeven
aldus de Rus.
Obstakel"
Een niet-aanvalsverdrag tussen de
twee bondgenootschappen zou „een
zeer aanzienlijk obstakel" voor een
kernoorlog vormen en moest onver
wijld door de voltallige vergadering
in behandeling worden genomen
en minstens na de eerste twee pun
ten: het terugtrekken van kernwa
pens vanuit buitenlandse bases,
voorgesteld door de Sowjet-Unie, en
de door Amerika voorgestelde maat
regelen om de kansen op een toe-
valsoorlog te reduceren.
Stelle noemde Tsarapkin's toespraak
„een lange, heftige en irrelevante
schimprede" tegen de Polarls-overeen-
komst van Nassap en „een ongemoti
veerde aanval op het vredelievende
West-Duitsland.
Een Amerikaanse woordvoerder zei la
ter op een persconferentie nog eens, dat
de ontwapeningsconferentie in Ameri-
verdrag. De voorwaarde die de Russen
voor de agenda stellen „is een koppel
transactie en die kunnen wy niet aan
vaarden".
In het l.C.C. in Amsterdam
■vrijdagmiddag onder voorzitter
schap van Z.K.H. Prins Berxihard
een persbijeenkomst gehouden
van de Europese culturele stich
ting, xcaarvan prins Bernhard
voorzitter is.
Foto: de hand nog steeds in het
gips als gevolg van een val tij
dens een ski-tocht, en genietend
van zijn pijp, leidt prins Bern
hard de vergadering.
De vraag naar de langspeelplaat
„AH Star Festival" waarvan de
baten bestemd zyn voor de vluch
telingenhulp, blykt zo groot, dat
de industrie het tempo, waarin de
bestellingen binnenkomen, nauwe
lijks kan byhouden.
De plaat kwam 26 februari in ver
koop.
Na vijftien dagen zijn er in Euro
pa reeds 480.000 platen verkocht,
i waardoor een bearag van enige
miljoenen guldens beschikbaar
kwam.
Aan de kop gaat Zweden met
155.000 verkochte platen. Neder-
land volgt on de tweede plaats
1 met 65.000 platen. Noorwegen is
derde met 54.000 platen. Duits-
1 land en Engeland vierde en vijfde
met 50.000, België zesde met
28.000, Zwitserland zevende met
23.000, Oostenrijk achtste met
14.000, op de voet gevolgd door
resp. Frankrijk en Italië.
Van de tot dusverre bekende re
sultaten buiten Europa valt Ja
pan op met 30.000 verkochte pla
ten.
Het langspeelproiect is een Neder
lands initiatief. Aan de voorberei
ding is meer dan twee jaar ge
werkt.
Het Wereldgebeuren
Couve de Murville
slaat een Britse
uitnodiging af
De Franse minister van buiten
landse zaken, Couve de Murville,
heeft een uitnodiging van zijn
Britse ambtgenoot afgeslagen
om woensdag te komen lunchen
in de Britse ambassade te Pa
rijs. Dit is gisteren van gezag
hebbende zijde in Londen ver
nomen.
Lord Home heeft ook invitaties gericht
aan enige andere collega's en per
manente afgevaardigden die de bij
eenkomst van de N.A.V.O.-raad in
Parij9 zullen bywonen.
Als Couve de Murville de uitnodiging
zou hebben aangenomen, zou het de
eerste ontmoeting tussen hem en
Lord Home zijn sinds de mislukking
van het Brusselse overleg over de
toelating van Engeland tot de E.E.G.
Volgens gezaghebbende kringen had
de Franse minister voor woensdag al
een lunchafspraak gemaakt
Schietpartij in
Havana
De Cubaanse radio-omroep heeft giste
ren gemeld dat Cubaanse militiemannen
donderdag jl. in Havanna een man heb
ben doodgeschoten en een andere ge
wond. De toestand van de gewonde zou
niet ernstig zijn.
Dit geschiedde, toen vier „tegenrevolu-
tionairen" in een, volgens de radio ge
stolen, legerjeep het terrein van de am
bassade van Urugay ïn Havanna opre
den. Er stond een militieman op wacht
bij de toegang tot het ambassadeterrein,
die de jeep wilde laten stoppen. Deze
reed echter door, waarop hy werd be
schoten.
Volgens de Cubaanse radio-omroep ver
schenen er, toen de schietpartij begon,
verscheidene bewapende tegenrevolutio-
nairen op het dak van het gebouw van
de Uruguese ambassade, waarin zij een
toevlucht hebben gevonden.
„Deze ambassade is een waar toe
vluchtsoord voor Cubaanse tegenrevolu-
tionairen geworden", aldus de Cubaanse
radio-omroep.
bestaat de Koninklijke Vlaamse
academie voor wetenschappen,
letteren en schone kunsten te
Brussel 25 jaar.
MORGEN
is het 150 jaar geleden, dat ko
ning Friedrich Wilhelm m van
Pruisen oproepen deed tot het
volk en tot het leger voor de eind
strijd tegen Napoleon.
Amerika verwerpt
beschuldiging van
de Sowjet-Unie
Het Amerikaanse ministerie van bui
tenlandse zaken heeft bekendgemaakt
dat de Verenigde Staten de Russische
beschuldiging over de beschieting van
een Russische treiler met oefengranaten
door Amerikaanse oorlogsschepen heb
ben verworpen.
In een nota die donderdagavond op de
Russische ambassade in Washington is
overhandigd wordt gezegd, dat verleden
week vrijdag geen enkel Amerikaans
oorlogsschip in net gebied van de Atlan
tische Oceaan waar het incident volgens
Moskou plaats had, schoten had gelost
die schepen of vliegtuigen ln dat gebied
in gevaar hadden kunnen brengen. In
een Russische nota van 12 maart werd,
zoals gemeld, ernstige bezorgdheid ge
uit over het afvuren van oefengranaten
door twee Amerikaanse kruisers en een
edobootiager op een Russische trei-
jnet koelruimte die zich op ruim 110
kilometer ten oosten van Norfolk, Vir
ginia, bevond.
PROF. MR. B. M. TELDERSSTICHTING:
Persoonlijk element
verzwakt; verkorting
behandelingstijd
„Er zal gestreefd dienen te worden
naar een organisatie van de ge
zondheidszorg in Nederland, waar
bij enerzijds het persoonlijk ele
ment en kwaliteit van de behan
deling niet in het gedrang komen
en waarbij anderzijds de kosten
binnen redelijke grenzen blijven".
Dit is één van de conclusies uit het
gisteren verschenen rapport „Het zie
kenfondswezen in Nederland", uitge
bracht door de prof. mr. B. M. Telders-
stichting in Den Haag.
„De organisatie van de gezondheids
zorg in haar huidige vorm werkt
niet meer bevredigend", zo wordt in
het rapport gesteld.
„Met name is, in de jaren vijftig, een
te zware belasting van het medische
bestel ontstaan, hetgeen zowel met
betrekking tot de kwaliteit als tot
de kosten van de medische verzor
ging van invloed is geweest. De over
belasting heeft geleid onder meer
tot verkorting van de gemiddelde be
handelingstijd (5 minuten), tot
massawerk en tot verzwakking van
het persoonlijke element in de me-
(Van onze Haagse redactie)
Bij het landbouwschap in Den Haag zijn
de laatste dagen verschillende brieven
ingekomen, waarin de maatregelen te
gen de boeren in het Hollandsche Veld,
die weigerden de beffingen aan het
landbouwschap te betalen, scherp wor
den veroordeeld. De getroffen maatre
gelen worden vergeleken met de gru
welijke misdaden, die in de afgelopen
oorlog tegen de joden werden gepleegd.
Deze week werd het landbouwschap op
gebeld door iemand niet een noordelijk
accent. De man zei, dat het nu maar
eens nit moest zyn met het optreden
van het landbouwschap, want anders
-ouden er plastiekbonunen worden
■ooid. Het telefoontje kwam niet vei
lan de telefoniste, want de man legde
de hoorn na zyn mededeling onmid
lyk op de haak.
Hoewel men zich op het landbouwschap
niet bepaald ongerust maakt over de
dreigementen, heeft men het toch nodig
geoordeeld de recherche te waarschu
wen. Ook de P.T.T. is verzocht een
beetje te letten op de post, die voor het
landbouwschap is bestemd en het per
soneel van de postkamer van het land
bouwschap is aangeraden voorzichtig
te zyn met de postpakketjes, die bin
nenkomen. Verder is de toegang tot het
kantoor van het landbouwschap, dat ge
vestigd is aan de Raamweg, niet meer
zo ruim ais voorheen.
dische behandeling (o.m. door de
oprichting van georganiseerde waar
nemingsdiensten)
Naar het oordeel van de Teldersstich
ting mag de verdeling van de lasten
over de verschillende bevolkingsgroe
pen er niet toe leiden, dat bepaalde
groepen met name de particuliere
patiënten, een onevenredig deel van de
kostenstijging moeten opvangen. De
toepassing van het solidariteitsbeginsel
moet beperkt blijven tot de ernstige
ziekterisico's.
De concurrentie tussen de medewerkers
mag zo min mogelijk worden belem
merd en de regeling moet eenvoudig
en gemakkelijk uitvoerbaar zijn.
Andere regel
Aangezien het bestaande ziekenfonds
stelsel aan de eerste vier voorwaarden
nietvoldoet, moet, aldus het rapport,
naar een andere regel worden gezocht.
In het door de Teldersstichting bepleite
stelsel moet een verplichte premie wor
den geheven van: enerzijds de gehele
bevolking voor de verzekering van het
risico van verpleging in een inrichting
voor geesteszieken en anderzijds van
degenen met een inkomen van minder
dan 8650 gulden voor een gedeeltelijke
dekking van de kosten voor de overige
ziekterisico's. v
De betaling van de verplichte premie
geeft recht op het sluiten van een be
perkte ziektekostenverzekering.
Aanvallend
De voorgestelde regeling laat de gele
genheid open om op basis van vrijwil
ligheid over te gaan tot het sluiten van
een aanvullende ziektekostenverzeke
ring, ter dekking van het eigen risico
en van een ziekenfondsverzekering,
waarbij evenals nu een volledige
en rechtstreekse medische verzorging
gegarandeerd.
Het financiële toezicht dient, naar het
oordeel van de Teldersstichting, te wor
den uitgeoefend door de verzekerings
kamer. Het beleidstoezïcht dit is
het toezicht op de voorgeschreven ri
sicodekking en, voor zover nodig, op
de hoogte van de medewerkerstarieven
door de minister van sociale zaken
en volksgezondheid met mogelijkheid
van beroep op de Kroon.
Kinderruzie om
hond vergt
vijf doden
Twee kinderen van het 260 kilometer
ten oosten van Izmir gelegen Turkse
dorp Akgun kregen ruzie om een hond.
Volwassenen bemoeiden zich er mee, het-
sn voor andere volwassenen aanlei-
ïg werd zich er ook mede in te laten.
Resultaat: een vechtpartij op leven en
dood, waarbij vijf personen het leven
lieten en acht werden gewond.
Dolitie wist ten slotte met krachtige
d de orde te herstellen.
Duitse stoelendans
Het voornaamste onderwerp van ge
sprek in Westduitse politieke krin
gen is momenteel de opvolging van dr.
Konrad Adenauer als bondskanselier.
Het is een netelig probleem, vooral voor
Adenauers party, ae Christen Democra
tische Unie, die alles wil doen om een
ruzie met de bejaarde regeringschef te
voorkomen. Eenvoudig is dat niet. want
de meningen van Adenauer en de par
tymeerderheid verschillen nogal. Als het
aan de CJD.U. lag was het vraagstuk al
lang opgelost. De partij ziet namelyk dr.
Adenauer het liefst opgevolgd door de
minister van economische zaken, Lud-
wig Erhard.
is thans wel de populairste mi
nister van de C.D.U., hetgeen niet ver
wonderlijk is, want er heerst grote wel
vaart in West-Duitsland en niemand
heeft dus klagen. In slechte tyden, wan
neer de zaken minder goed gaan, is de
ministei van economische zaken al gauw
de zondebok, maar nu is de heer Erhard
de held van het Wirtschaftswunder.
Ook dr. Adenauer erkent de capaciteiten
van zijn minister op economiscn terrein.
Dat moet hij wel. Maar hij wil hem niet
als zijn opvolger. Schoenmaker houd je
je leest, is de leus van dr. Adenauer
it geval. Als economisch deskundige
mag de heer Erhard dan een geniale
figuur zijn, van politiek heeft hij geen
kaas gegeten. Een regeringsleider moet
hard en handig zijn en Erhard is geen
van beide, aldus zo ongeveer de mening
van de bondskanselier, die verder van
oordeel is dat minister Erhard van ieder
politiek instinct gespeend is.
Dat is een hard oordeel van de honds
kanselier, maar er is niemand die
hem van gedachten kan doen verande
ren. Toch wordt dat thans door de C.D.
U. geprobeerd. Heel voorzichtig en in
het geheim, want het partijbestuur wil
vooral voorkomen, dat een nieuwe poli
tieke rel ontstaat, die de aanstaande
verkiezingen ongunstig zou kunnen be
ïnvloeden.
moeilykheid, waarvoor het bestuur
de C.D.U. zich geplaatst ziet, is dat
Erhard by een nieuw openlijk conflict
met de bondskanselier wel eens zou kun-
bedanken voor de eer van het mi
nisterschap en dat zou met de ver
kiezingen van 1965 voor de deur
een grote slag voor de C.D.U. zyn.
Men wil de populaire Erhard niet mis
sen in de verkiezingsstrijd en daarom
wordt achter de schermen voorzichtig
onderhandeld. Heel voorzichtig, want
hoe gezien Erhard is bii het Duitse volk
blijkt wel uit twee opinie-onderzoeken,
welke kort geleden werden gehouden.
Respectievelijk 46 en 40 procent der on
dervraagden sprak zich uit vóór de be
noeming van Erhard als bondskanselier
en slechts 13 en 17 procent voor de mi
nister van buitenlandse zaken, Schroder.
Minister Schroder is na Erhard de
voornaamste kandidaat voor het
bondskanselierschap. Schroder zou voor
dr. Adenauer wel aanvaardbaar zyn, hij
zou zelf echter geen breuk met zijn col
lega Erhard wensen, hoewel anderzijds
bekend is dat de ambitieuze minister
van buitenlandse zaken veel voor het
hoogste baantje in de Westduitse rege
ring voelt.
Enige tijd geleden gaf men in Duitse
politieke kringen aan Schroder nog de
meeste kans. Maar de laatste dagen is
opnieuw Erhard favoriet.
De situatie wisselt echter met de dag
en Erhard en Schroder geven elkaar
weinig toe in de stoelendans om dr.
Adenauers zetel.
Hoezeer het politieke klimaat in Bonn
aan veranderingen onderhevig is blijkt
ook wel uit het feit, dat enige weken
geleden nog een heel andere kandidaat
voor Adenauers opvolging werd ge
noemd, namelijk dr. Heinrich Krone.
Krone is al heel lang een soort manusje
van alles. Adenauer belast hem met
alle mogelijke zaken, die hij zelf niet kan
afdoen. In Bonn staat Krone bovendien
bekend als „de brandweerman". Hij
dankt die bijnaam aan zyn kalmerende
invloed op ae bondskanselier. Wanneer
dr. Adenauer zich sterk over iets op
windt is dr. Krone de aangewezen fi
guur om de grijze staatsman te sussen.
Adenauer, zo zegt men in Bonn, had het
liefst gezien, dat Krone zijn plaats in
nam, maar deze heeft zelf voor die eer
bedankt. Dezer dagen heeft dr. Aden
auer hem benoemd tot zijn plaatsver
vanger in de Bondsdefensieraad. Daar
mee is Krone als kandidaat voor een
hogere functie waarschynlyk officieel
afgeschreven.
Het is al met al een moeilijke kwestie
voor de CJD.U. Om op geen zere
tenen te trappen heeft deze partij een
van haar voorzichtigste onderhandelaars
aangewezen voor het overleg tussen alle
by ae opvolgingsaffaire betrokken par
tyen. Die onderhandelaar is dr. Hein
rich von Brentano, de vroegere minister
van buitenlandse zaken.
Von Brentano is voor deze taak onge
twijfeld de meest aangewezen figuur.
Hij is de voorzichtigheid zelve en boven
dien iemand, die m politieke kringen
zeer gezien is. Voorts heeft de C.D.U.
donderdag nog een tweede bemiddelaar
aangewezen, ae zakelijke voorzitter van
de party, Josef-Herman Dufhüs.
Dit tweetal zal behoedzaam de menin
gen in Bonn aftasten en zo mogelijk nog
voor het zomerreces een opvolger van
Adenauer aanwyzen.
Von Brentano was een van de oprich
ters van de C.D.U. na de tweede wereld
oorlog. Hy heeft altijd nauw met dr.
Adenauer samengewerkt. Als advocaat
had Von Brentano zich gedurende de
jaren 1935-1945 strikt afzijdig gehouden
van de Nationaal-Socialisten.
Dank zij zijn uitstekende reputatie was
hij de favoriete medewerker van dr.
Adenauer toen deze de leiding kreeg
over het naoorlogse West-Duitsland.
In Bonn hoopt men dat Von Brentano
een oplossing zal vinden door al zyn
invloed op dr. Adenauer uit te oefenen.
Een spoor van succes was deze week
reeds te bespeuren. Aanvankelijk werd
verklaard, dat een eventuele opvolger
van dr. Adenauer het volste vertrouwen
van de bondskanselier diende te hebben.
Kort daarna zei dr. Adenauer echter,
dat hij zich geheel afzydig zou houden
en dat hij zien niet met de bemiddeling
van Von Brentano zou bemoeien.
Deze belofte van Adenauer is bemoe
digend voor de kettingroker en verstok
te vrijgezel Von Brentano. ook al kan
nog memand zeggen wat ten slotte
de uitslag van zijn tussenkomst zal zijn.
Prachtige
combinaties
Max Heymans is „weer terugge
keerd in eigen huis. En het ele
gantste publiek van Amsterdam,
zette extra luister bij aan het
evenement van de eerste orde,
dat een show van Heymans nu
eenmaal is.
Kunnen wc nu spreken van een ligne-
Heyinans? Ja zeker, ligne voor zover
het de consequente, onopgesmukte,
rcchtlynige eenvoud betreft, die Hey
mans volledig in zjjn macht heeft
zonder één ogenblik eentonig te wor
den. Maar willen we deze Neder
landse couturier (op beslist interna
tionaal niveau) recht doen, dan is het
juiste woord: allure-Heymans. Zyn
stoffen zijn altyd prachtig, maar
doodeenvoudig. Geen opvallende kleu
ren, geen grote bloemen. Geen waaie
rende rokken of panden.
Zijn rokken zijn recht, soms iets uit
lopend, soms met losse maar rechte
panden voor en achter, altyd onbe-
frijpeiyk-volmaakt van lijn. Zijn
ailleurs zijn recht cn toch soepel
(schouders ietsje verbreed) en ma
ken een volmaakte indruk. Zijn man
tels zijn prachtig van snit, ook weer
rechtlijnig en soepel meegolvend met
het lichaam. Ze hebben dikwyls kor
te mouwen.
Combinatie
Maar het sublieme is de manier waar
op Heymans de zaken met elkaar
combineert. Vooral zyn grandioze
hoeden erby. Men krygt het gevoel
dat hy elke combinatie stuk voor stuk
voor een bepaalde mannequin creëert,
hetgeen beslist niet het geval is, maar
het zegt alles.
Het openingsstuk sloeg al meteen in
als vuurwerk. Toch was het „maar"
een mouwloos beige tweed jurkje met
een toque van hetzelfde materiaal en
een afknoopbare col van dezelfde
kleur nerts. Maar het was op-en-top
karakteristiek voor deze Ileymans-
collectie.
Er volgde nog veel in het beïge-
koffie-caramel-kaneel-enz. gamma.
Café au lait: een eenvoudig deux-
pièces van wit-grys tweed, afgebiesd
met kanaalkleurlg band. Patisserie:
een toastklèurige tailleur „tres Cha
nel" met een enorme pannekoekhoed
van grof gevlochten beige stro.
Bibliothèque: een beige tweed tail
leur, waarbij een blouse en verrukke
lijke hoed van batik-imprlmê zijde.
Passage a Londres: bij een caramel-
kleurig japonnetje hoort een drie
kwart mantel met korte mouwen,
een beverkraag en een verrassende
voering van horizontale grijswitte
strepen. Soms is het alleen een hoge
toque van kaneelkleurige organza
bloemen met een stola van hetzelfde
organza, die losjes achter op de (la
ge) rug van- een off-white jurkje
wordt dichtgeknoopt, die furore
maakt. Of een toque van beige tweed
waarbij een stola hoort van hetzelfde
materiaal met twee zakken erop.
Heerlijk warm natuurlijk op een niet
zo dik zomerjaponnetje, in een na-
tuurlyk wel harmoniërende tint.
Er waren ook verrukkelijke combina
ties van wit-zwart pied-de-poule of
het grovere pied-(le-coq. Furore ten
slotte ook veroorzaakten de witte
creaties: ccn wit wollen ensemble
waarvan jasje gevoerd met geel en
(natuurlijk) hoed van hetzelfde geel,
dat de naam „Soleil de Paris" alle
eer aandeed.
VON BRENTANO
de voorzichtigheid zelve