TONNY VAN DER LINDEN: BLIJ DAT DE FEIJENOORDERS ER WEER BIJ ZIJN HUISDOKTER EN DE SNEEUW Wandelend over het ijs WIJ VOELEN ONS BESLIST NIET KANSLOOS TEGEN DE BELGEN België vreest vleugel Moulijn-Bouwmeester Pannekoeksensaties in Londen en Olney op vastenavond Nederland-België niet op televisie DE HARDWERKENDE MILJONAIR ZATERDAG 2 MAART 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 WJi'l voelen ons beslist niet kansloos tegen de Belgen. We hebben nu weer een ploeg en vooral een voorhoede waar zelfvertrouwen in zit. Vanzelfsprekend ben ik blij, dat de linker-Feijenoord-vleugel weer van de partij is. Niet alleen omdat dat de sterkste wing is die we in ons land hebben, maar ook omdat ik nu als middenvoor meer in combinaties opge nomen zal worden, meer dan toen ik in Kopenhagen tegen de Denen tussen vier Ajaxieden speelde", vertelt de 30-jarig TONNY VAN DER LINDEN, die in de a.s. strijd tegen de Belgen de midvoorplaats in ons nationale voetbalelftal zal bezetten. „Begrijp me goed, ik heb niets tegen de jongens van Ajax, kan heel goed met ze opschieten, maar het is vrij logisch dat die jongens, omdat ze elke week met elkaar spelen, elkaar eerder zullen zien in het spel, elkaar beter zullen aanvoelen dan ze dat mij als vreemde eend in hun bijt zul len doen. Hetzelfde zou gebeuren als bijvoorbeeld een Henk Groot opge steld zou staan in onze DOS-voor- hoede. Nu die linie bestaat uit twee Ajaxieden, twee Feijenoorders en een DOS-er, zullen we elkaar wel moeten vinden. Dat betekent dus voor mij als middenvoor, dat ik meer in de opbouw van de aanvallen zal worden betrokken. Het nadeel van zo'n linie bestaande uit spelers van verschil lende clubs is natuurlijk, dat je min der makkelijk combineert, omdat je te weinig met elkaar traint om alles van elkaar te weten, te voelen. Ie weinig JTaar dat is niet alleen een nadeel 1V1 voor de voorhoede, dat geldt voor het hele nationale team. Wat spelen wij nou eigenlijk als nationaal team met elkaar. Gebeurt het, dan is het in een interland, waarbij het resultaat het belangrijkste is. Als na tionale spelers krijgen we veel te wei nig gelegenheid elkaar te leren kennen in oefenwedstrijden. Die en kele centrale trainingen voor een interland kunnen dat niet opvangen. Alleen in een wedstrijd leer je het speltype, de stijl kortom alles van je medespeler. Dat is ook de reden, dat een Nederlands clubteam in in ternationale wedstrijden tot betere resultaten komt dan ons nationale team. Dat is helemaal geen wijsheid van my, wat ik nu zeg. Dat is al een oud zeer. waar echter helaas nog steeds niets aan gedaan wordt. Over schuld praat ik niet, want ik denk, dat de clubbesturen en de bond elkaar wat dat betreft weinig toe geven. of leg je even de bal goed voor je schoen, dan heb je al enkele tegen standers op je benen. Je moet eigen lijk al voor je een bal toegespeeld krijgt weten wat je er mee zult doen, weten waar je teamgenoten staan, of wat ze zullen doen als je de bal krijgt. Dat weten leer je nogmaals alleen als je vaak met elkaar speelt. Mijn eigen club is daar een goed voorbeeld van. Je kunt DOS toch echt geen team noemen van sterren. Toch staan we bovenaan de ranglijst omdat we een hechte eenheid vormen, omdat we elkaar kennen van haver tot gort, elkaar ook opzoeken buiten het speelveld. Hoe langer de competitie draaide, des te beter begonnen wij te spelen. Daarom ben ik ook een beetje bang dat die lange stilstand door de kou vooral DOS geen goed zal doen. Een echt kampioensteam hebben we vol gens mij niet, maar we maken een goede kans bij de eerste vier te ko men omdat we als team sterk zijn, een eenheid vormen. Vaak hoor je zeggen: ons nationale team mist ster ren als Wilkes, Lenstra en Rijvers. Goed! Maar waarom gooit men het dan niet over een andere boeg en tracht men een sterke eenheid te krijgen, waarom laat men bijvoor beeld een Nederlands elftal niet eens een seizoen lang ongewijzigd?" Abnormale factoren „E*en prognose geven over de aan- l_j staande strjjd tegen België kan niemand, omdat er vele abnormale factoren een rol kunnen spelen. Hoe is het veld? Hard? Zacht? Hoe zyn de jongens? Iedereen is in een prima conditie, maar velen hebben geen kans gehad door de vorst om in wed strijden hun combinatie-feeling, hun speloverzicht, hun reactiesnelheid op peil te houden. Nee, geen nadenkend mens, zal nu met behoorlijke redenen omkleed een uitslag durven voorspellen, omdat ook de Belgen hebben stilgestaan, omdat Anderlecht een tien dagen later tegen Dundee om de Europa cup moet spelen, omdater zoveel factoren zijn, die de wedstrijd nu kunnen beïnvloeden. Vertrouwen hebben we. Waarom niet Zijn wij minder dan de Belgen Antwerpen moet je niet rekenen. Dat was een gelegenheidselftal. Niets dan lof voor de elf die toen in het veld stonden. Na zondag kunnen we pas zeggen of de Belgen werkelijk een stuk beter zijn dan wij", zo besluit onze nationale middenvoor Tonny van der Linden. JAN DASSEN. De zondag in Rotterdam té spelen voetbalwedstrijd NederlandBel gië zal niet door de televisie wor den uitgezonden, omdat de Bel gische voetbalbond er bezwaar te gen gemaakt heeft. De Belgen zeggen: wy spelen zondag ge waar alle competitiewedstrijden en de plaatsen zijn niet uitver kocht, ook al door de kou. Kun nen de Belgen de Nederlandse te levisie-uitzending volgen, dan blij ven ze thuis. Flitsen van de wedstrijd zullen 's avonds wel in het Sportjournaal worden uitgezonden. FEIJENOORDERS WEER PARAAT Sowjet-kritiek op Oostenrijk In een door het persbureau „Tass" ver spreide niet-officiële verklaring wordt kritiek geleverd op het verzoek van Oostenrijk tot associatie met de E.E.G. Een associatie zou niet alleen in strijd zijn met de verplichtingen, die Oosten rijk bij het staatsverdrag van 1955 op zich heeft genomen, doch dit land tevens aan de kant brengen van het militaire N.A.V.O.-blok, dat de Sowjet-Unie en de overige socialistische landen vijandig gezind is. Niemand kan de illusie koes teren dat het lidmaatschap van de E.E.G. tot uitsluitend economische betrekkingen met de leden-landen beperkt blijft en geen politieke en militaire verplichtin gen meebrengt, aldus „Tass". Niet alleen van speltechnisch belang. (Van onze sportredacteur). VELDEN heeffc een interland- voetbalwedstrijd tussen Neder land en België al vóór de strijd werkelijk begonnen was de span ning er zo ingehouden als die van zondag a.s. in het Feijenoordsta- dion te Rotterdam. Wekenlang heeft namelijk het gevaar ge dreigd, dat voor het eerst in de geschiedenis een interland tussen Nederland en België moest worden uitgesteld. Maar dank zij een ex perimentele aanval op sneeuw en ijs in de kuip van Bas van Krim- TONNY v. d. LINDEN ...samenspel... Durf „r\Q Belgen hebben nu een hecht \J nationaal team, omdat ze de durf hadden een jong team samen- te stellen en dat hoe de uitslagen van hun interlands ook waren bij elkaar te houden en de spelers op elkaar te laten inspelen. Goed, Jurion. Van Himst en Hanon zjjn prima voet ballers, maar zijn ze zoveel beter als enkelen onder ons? Het team als geheel is hechter, beter inge speeld en in hun 4-2-4-systeem een bijna niet te kloppen tegenstander. Doelpunten tegen de Belgen maken Is nu een bjjzonder zware opgave. Dat is trouwens door de gewijzigde systemen in het moderne voetbal veel moeilijker dan vroeger. Mannen als Lenstra, Wilkes en Rijver» waren kelen, maar hadden ook hun tyd mee, konden makkelijker *ot scoren komen dan nu. Midvoors van vroe ger, die steeds scherp opgesteld ston den en loerden op ballen waar ze Ik bedoel een middenvoor als bijvoor beeld Bram Appel, een echte storm ram zou nu veel minder treffers heb ben dan vroeger, omdat een storm ram in de huidige systemen zo af gedekt wordt, zo onbereikbaar voor zjjn medespelers wordt, dat hij wei nig kansen meer krijgt. Modern ••J7en moderne Als de auto vastloopt Een van de prettige dingen in dit barre seizoen van sneeuw en ijs zijn de kleine spreekuren. Ook het aantal boodschappen vermindert, de mensen worden nu dus blijk baar ook beter zonder dokter. Het gevolg van een en ander is, dat on danks de moeilijkheden buiten, je dikwijls wel in staat bent, je route in een redelijke tijd te volbrengen. Moeilijkheden zijn er echter te over in deze dagen. Een van de meest verbazingwekkende feiten vind ik wel het geïsoleerd zijn. We zijn zó gewend aan de goed berijd bare wegen, dat je er gewoon niet dan wilt, dat je er nu ineens niet over kunt rijden. En dat nog wel door opgestoven sneeuw! Op de weg naar Dieuwke van Tiemen de Jong, die koorts en heftige oorpijn heeft, trap je ei- dan ook weer grandioos in en je merkt het pas als de wagen weer muurvast zit. Enfin, moedig de schop uit de auto gehaald je bent goed gewapend tegen dergelijke dingen en maar scheppen. middenvoor moet achteraan konden NEDERLAND ze ineens in in het centrum op passes wachten, maar moet mee openingen maken in de verdedigingsmuur van de tegen partij. Hij moet switchen, terugge trokken kunnen spelen, teamgenoten kunnen lanceren, hij moet het spel kunnen zien. Dat maakt voor mij dc voetballer, de man, die dc goede opening, combinatie, mogelijkheid tot scoren ziet in dat ene seconde-onder- deel waarin je een bal hebt. Vooral als middenvoor, die meestal het stem pel draagt een gevaarlijk schutter te zijn, krijg je heel weinig tijd tegen woordig om iets zinnigs met een toegespeelde bal te doen. Aarzel je even, zoek je even naar een opening, PIETERS GRAAFLAND Feijenoord HAAK (A.D.O.) OUDERLAND (Ajax) VAN WISSEN PRONK (P.S.V.) (Ajax) SWART GROOT VAN DER LINDEN (Ajax) (Ajax) (D.O.S.) MULLER (Ajax) BOUWMEESTER MOULIJN (Feijenoord) (Feijenoord) DEURWAARDER VAN HIMST v. d. BERG STOCKMAN (Brugge) (Anderlecht) (Union St. Gillis) (Anderlecht) LIPPENS (Anderlecht) CORNELIS (Anderlecht) VERBIEST (Anderlecht) NICOLAY Standard HANON (Anderlecht) HEYLENS (Anderlecht) In een interview voor de Britse televisie heefl Jean Paul Getty, een van de rijkste mannen ter wereld, verklaard, dat miljonairs het hardst van alle mensen werken. De in Minnesota geboren en in Engeland wonende geldmagnaat, gezeten te midden van de pronk stukken van zijn parti culiere museum. zei: „Miljonairs werken lan ger dan wie ook". Dit betekent echter niet. dat Getty bereid is zich te rug te trekken. „Ik heb nooit het gevoel gehad, dat Ik ben uitgeran geerd. ik vecht door" aldus Gelty. Naar zijn mening „was het heel goed", dat hij zijn geld, wanneer hi) stierf, niet mee kon ne men. „aangezien het een last zou kunnen zijn". Getty's 70 ondernemin gen lovcren hem 4000 pond sterling per uur op. Getty is vijfmaal ge huwd geweest, hoeft vier kinderen en zeven klein kinderen, I-lcl grootste gedeelte van z(in fortuin heeft hl1 van zijn vader geërfd ..Ik volgde hem in de zaak op", zei de miljo nair. .Als m|jn vader nu terug zou komen en zou vragen, hoe de zaken er voor stonden, zou lk ant woorden. het loopt best". Getty's vader begon met de opbouw van zijn for tuin, toen h(1 voor 200 pond enkele hectares In diaans grondgebied in Oklahoma kocht. Er bleek olie in te zitten. Getty beschreef zichzelf als .".hard werkend, intel ligent en rijk aan ver beeldingskracht". Maar hij zei. dat hfj „mensen met een rijkere fantasie" had gekend en dat hij „niet intelligenter was dan andere mensen" die hij kende. Per dag neemt Getty ongeveer 50 belangrijke zakelijke beslissingen. In het begin van de derti ger jaren kocht hij aan delen In plaats van ze t< verkopen. Hij zei. dat hij bewonde ring had voor Julius Caesar, Benito Mussolini, Sir Winston Churchill en president Kennedy, maar dat hij afgunstig was „op jongere mensen, die sterker, en vrolijker zijn dan ik ben en een beter karakter hebben". Getty- verklaarde, dat hij enkele goede vrienden in I zijn leven had. Hij had hel overigens te druk om zich eenzaam te voe len". De man woont thans alleen in zijn grote Engelse landhuis. Hij vreest voor „ziekte, ouderdom, hulpeloosheid en waanzinnigen. die mijn huis zouden kunnen opblazen". Getty laat zich bewaken door Duit se herdershonden. Stille spreekuren Dan toch maar over de vaart, maar ook dat valt tegen. Want die is óf spiegel glad óf er lig sneeuw. En bovendien is immers Durk er gisteren nog doorge zakt? En dat was bij daglicht en nu is het donker. Wie ziet je als er iets ge beurt? Je krijgt het intussen wel warm ondanks de snijdende oostenwind, die nog onverminderd over de kale be sneeuwde weilanden raast. Je hoopt, dat Piertje nog even wacht, want erg hard schiet je niet op. Je bent blij, dat je des tijds toch maar die gekke jas met die capuchon gekocht hebt, want die is lek ker warm. En je wilt alle collega's wel aanraden bij zulk weer de pyamabroek aan te houden. En je hoopt, dat dit de enige keer is, dat je naar P. loopt. Ver der weet je nu helemaal zeker, dat je niet van wandelen houdt Dat deed je vroeger ook al niet, maar nu helemaal niet meer. Die verlostas wordt ook steeds zwaarder, je neemt je voor toch nog eens na te gaan, of er nog niet het een of ander uit kan. En als er nu eens wat bijzonders bij Piertje is, een voorlig gende navelstreng of iets anders geks, wat doe je er dan mee? Naar 't zieken huis kan ze niet, op geen enkele manier. Of 't zou een helikopter moeten zijn, maar ik geloof niet dat ze met deze wind kunnen vliegen, 't Zou overigens wel een spektakel geven in P. Hulp Dit valt echter tegen. Omdat de sneeuw toch blijft stuiven, verder omdat je ijs koude handen krijgt en ten slotte omdat er zoveel onder de auto zit, of liever, omdat de auto op zoveel sneeuw ligt, dat er gewoon geen beginnen aan is. Als je dan met behulp van enige opgetrommelde mannen ongeveer een uur aan 't prutsen geweest bent, reali seer je je, dat je toch maar beter je ga rageman kunt opbellen, want die heeft sinds kort gelükkig een takelauto. In de hoop, dat hij ook niet vast blijft zitten met dat gevaarte de- kleine duintjes waar je een uur geleden nog net over kon rijden, zijn ook al grotere sneeuw hopen geworden bel je hem op en vraagt of hy gauw komt. Inmiddels ga je zelf lopende de laatste paar honderd meter naar de kleine Dieuwke, die in derdaad een fikse etitis heeft. Terugkomende is de hulp gearriveerd en heeft de auto er overigens ook met moeite toch nog wel vrij snel uit- getakeld. Als je dan rydend achter de takel aan nog drie keer vast hebt ge zeten en los bent getrokken en weer in de bewoonde wereld arriveert:, biykt dat dat stomme sneeuwhoop je je 2% uur heeft gekost! Gelukkig hebbeh de meeste patiënten wel begrip voor de moeiiykheden en roe pen minder gauw dan gewoonlyk. De kraamvrouwen trekken zich er echter niets van aan. Als alle toegangswegen tot de plaats waar je woont praktisch dichtgesneeuwd zyn, bedenk je met schrik dat in het zes kilometer noorde- lijk gelegen dorp P. twee kraamvrou wen uitgerekend zijn. Als se nu nog maar even wachten met bevallen, denk je. Natuuriyk wachten ze niet. Ze be vallen juist nu. Als je nog heeriyk warm in bed ligt en 's morgens om 6 uur de telefoon gaat, weet je het meteen. Dat Is vast Piertje, die is nooit ,,over tyd". Natuuriyk is het Piertje. Sybren, haar man, vraagt ot dokter maar wil komen, want „het" is al om 3 uur begonnen. De „baakster" heeft gezegd, dat dokter nu maar geroepen moest worden, want hy zal wel een „eindje" moeten lopen. Je herinnert je nog van de vorige keer. dat je nog maar net op tijd was en toen kon je er snel met de wagen komen. By de garage voel je weer goed boe het waait. En het „sneeuwjagen". zoals ze hier zeggen, is bepaald nog niet vermin derd. Natuuriyk wil de garagedeur weer niet open biyven staan. Hoe vaak heb Ie niet vastgesteld dat dat verdraaide haakje nu eindeiyk eens gemaakt moet worden. Eenmaal op weg kun je nog ongeveer een kilometer ryden tot de boerdery van Dykstra. Hier houdt alles op, behalve de sneeuwstorm. Van deze plaats tot Piertje zit de hele weg langs de vaart onder de sneeuw. Bergen van een halve tot anderhalve meter. Over het ijs By Dijkstra brandt licht in de stal. Je zet je auto op het erf cn vraagt naar de bekende weg Of de hele wej dicht zit? Het melken onderbreken! antwoordt de boer bevestigend. Hy beziet je meewarig. „Moet dokter he lemaal naar I»? Jonge, Jonge, dokter heeft ook reizen". Hiermee is dokter liet volkomen eens, maar 't helpt i nig. Iiy besluit om maar over de vaart te gaan lopen, daar ligt minder sneeuw. „Als dokter maar niet. over de vaart gaat", zegt de boer, „want daar is gisteren Durk de Jong, dok ter kent hem wel. nog doorgezakt. Het broeit zo onder de sneeuw, ziet U". Dan maar over de weg, denk je maar dat valt. even tegen! By elki stap. die je doet zak je, ik weel niet hoever in de sneeuw. Dat gaat dus niet. Niet bang Na veel wegzakken en uitglijden bereik je eindelyk na een kleine twee uren zwoegen de boerderij. Zou het kind er al zijn? Nee, het kind is er nog niet. Maar het komt gelukkig wel gauw. Twee uur na aankomst is alles aehtei de rug en zit je aan een stevig ontbijt. Je besluit om dan maar meteen enkele andere vi sites in P. af te werken. De mensen zijn verbaasd. „Dokter is ook niet bang r - een beetje sneeuw". Nee, vanmorgen wel, maar dat zeg je niet. Je trekt een rezicht of er niets is, dat je liever doet. )at beetje sneeuw is overigens op vele ilaatsen zo hoog, dat velen vanuit hun luiskamer de overkant van de straat niet kunnen zien. De terugreis naar de auto is wat makkelijker. Bij dag blijkt het verstan diger om niet over de weg- en ook niet over de vaart te gaan maar gewoon recht uit. dwars door de weilanden. Alle sloten zyn toch immers dicht gevroren en op het land Aigt minder sneeuw dan op de weg. Maar 't is nog wel erg koud, dat wel, en de wind is nog niet gaan liggen Daar is Lolkje De rest van de dag is vry normaal. In de eigen plaats kun je overal gewoon komen en er zjjn geen ernstige bood schappen meer van buitenaf. De sneeuw ruimers blijken echter de wegen naar de omliggende dorpjes niet open te lcun- Iji „Medisch Contact" van 22 fe bruari, officieel orgaan van de Koninklijke Nederlandse Maat schappij tot bevordering der ge neeskunst, troffen wij bijgaande pennevrucht van een huisarts ten plattelande. Zijn relaas zal hoogst- waarschijnlijk niet uniek zijn. Het moge echter, hier met vriendelijke toestemming van de redactie van „Medisch Contact" overgenomen, strekken tot verhoogde waarde ring voor de man, die braaf voor het minste wissewasje komt op draven wanneer zijn patiënten het maar alarmerend genoeg aankle den en die bij echte noodzaak meermalen daags klaarstaat. Meer tot „leringhe" derhalve, dan :ot „vermaeck" pen staat het nu wel vast: deze iandenontmoeting gaat zondag door. Op deze met zoveel zorg behandelde grasmat moet het .Nederlands elftal eindelijk weer eens een prestatie van betekenis leveren. Men weet het: in 1962 heeft het Oranjeteam tweemaal achtereenvolgens een nederlaag ge leden in het Deurnestadion. En nog altijd is er voor het Nederlands elf tal een wrange nasmaak van een bittere pil: de onverwachte neder laag tegen de Noorse amateurs. Wil het Nederlands elftal dan ook nog enigszins meetellen in het Europese voetbal, dan zal nu eindelijk eens van België gewonnen moeten worden... De kans daarop is niet denkbeeldig. De laatste maanden wordt in Bel gië met veel meer ontzag naar het Ne derlandse voetbal gekeken dan een half jaar geleden nog. Natuurlijk: dat was vooral te danken aan Feijenoord, dat voor de ogen van duizenden Belgen in het Deurnestadion Vasas uitschakelde de Europacup en dat daarna de eerste wedstrijd tegen Reims won. Daar mee kwamen de Rotterdammers zelfs een stap verder dan het in België zo he melhoog geprezen Anderlecht, die zyn eersté wedstrijd tegen Dundee uit Schot land nog moet spelen. Weliswaar heeft het officiële orgaan van de Belgische voetbalbond kleinerend geschreven over de prestaties van Feijenoord tegen Vasas en Reims, maar dat neemt toch niet weg, dat de schrik er in België weer enigszins in zit. In dit officiële orgaan -werd over Feijen oord zelfs geschreven: „een pack rug- byspelers en een ton spieren en been deren". Alleen Moulijn kon voor enige verfijning zorgen zo meende men, maar de Belgische keuzeheer Vandenstock bagatelliseerde ook dat met de opmer king, dat Moulijn van nu niet meer de Moulyn van 1959-1961 is 'aar ook de heer Vandenstock zal begrepen hebben, dat het niet al- nen houden. Het blijft waaien en de sneeuw bijft stuiven. En je denkt aan die andere mogelijke bevalling. Ook in P., maar een paar honderd meter verder dan Piertje. En als je dan 's morgens vroeg weer behaaglijk in je bed ligt en de telefoon naast je gaat weer om onge veer half zes, dan weet je het weer met een. Dat zal nu vast Lolkje zyn. En het is Lolkje, uit P. „Het" is al een poosje bezig en de „baakster" heeft 't gezegd- Dokter moet komen. We roepen maar bijtijds want dokter zal er wel enige tijd voor nodig hebben om hier te komen. Dat denkt dokter ook. Hg is er geheel mee op de hoogte. Hij weet het zogezegd uit ervaring. En mopperend kleed je je aan, je houdt je pyamabroek aan je stopt je broekspgpen goed by de laarzen in. Je kijkt afgunstig naar je vrouw, die heerlgk doorslaapt. De ga ragedeur wil weer niet open blijven staan. En je rydt weer tot de boerderg van Dgkstra. Inderdaad hij zit weer te melken. Jonge, jongeHij leent een riem, dan kun je de verlostas om schouder hangen. Na honderd meter, sjouwen breekt de riem en rolt de tas in de sneeuw Ik wou dat het warm water ging r nen Vechtende jongens en rennende meisjes Middeleeuwse gebruiken worden nog steeds in ere gehouden M' leen van speltechnisch belang voor het Nederlands elftal, maar ook van psychologisch belang is, dat de Feijenoorders nu weer mogen spelen in het Oranjeteam. In het Belgische kamp Is men met name bevreesd voor de vleugel Monlyn-Bouwmees- ter.. De opmerkingen van het officië le orgaan van de Belgische voetbal bond en van de heer Vandenstock moeten dan ook slechts beschouwd worden als een Belgische poging om de koude oorlog voor de wedstrijd te winnen. Inderdaad is het Nederlands elftal met de aanvalslinie Swart - Groot - Van der Linden - Bouwmeester - Moulijn geenszins kansloos. Nu aanvoerder Jef 'urion niet kan meespelen bij de Bel- ren wegens een blessure achten we de Nederlandse aanvalslinie zelfs sterker. Nu Nederland in feite een nieuwe de fensie gaat opbouwen, blyft het verde- digingsblok vanzelfsprekend een vraag teken. Met Pieters Graafland weer m het doel mag men echter vertrouwen stellen in dit verdedigingsblok. Een be langrijk winstpunt is, dat Nederland nu aantreedt met een nationale topselectie, die niet zoals in feite in de vorige welstryd tegen België het geval was bij voorbaat al geslagen Er zijn kansen te over voor Oranje (Bijzondere medewerking) (N.V.O.) ANNEKOEK-DINSDAG" noemt men in Engeland de dag vóór het begin van de vasten, dus vastenavond. Hoe is die be naming ontstaan? Het antwoord op deze vraag ligt in de middel eeuwen, zeg vijf tot zes eeuwen geleden. Uit dat verre verleden stamt namelijk niet slechts de naam „Pannekoek-Dinsdag", maar ook het wijd en zijd in Engeland bestaande gebruik om op die dins dag pannekoeken te eten. Dit gebruik vond zijn oorsprong in de gestrengheid der middeleeuwse geestelijkheid en de zuinigheid der middeleeuwse huisvrouwen. sein om te stoppen. De jongens staan dan op en tonen de stukken panne- koek, die zy veroverden. Wie het grootste stuk heeft, wordt als win naar geproclameerd en krijgt als prijs een guinea (ƒ10,40). Het is meestal niet mogelijk om op het oog uit te maken, %velk stuk het grootste is. Dan gaat de kok naar de keuken om zijn weegschaal te halen. Onder ademloze spanning weegt hg de verschillende stulcken af en be paalt zo, wie de winnaar is. Niet slechts de winnaar krijgt een prijs, ook de kok vaart niet slecht bij dat vijf eeuwen oude „pannekoek-ge- Rennen maar In de middeleeuwen waren de vas- tenvoorschriften zeer streng en wat meer zegt lette de geestelijk heid zeer scherp op de naleving dier voorschriften. Boter en eieren be hoorden tot de etenswaren, die geen christen in de vastentyd mocht ver orberen. Het behoeft wel geen be toog, dat de Engelse huisvrouwen er niet aan dachten om de eieren en de boter, die zy aan de vooravond van de vasten in huis hadden, op de vuil nisbelt of op de mesthoop te gooien. Dat ware zowel zondig als jammer geweest. De oplossing van het probleem was eenvoudig. Men vermengde de eieren 3n de boter met bloem, melk en wat water. Dit mengsel roerde men tot het een goed beslag was. Uit dit be slag maakte men byzonder smakelij ke pannekoeken. Het gebruik wilde, dat men de pannekoeken niet met een mes of spa mocht keren, doch ze omhoog moest gooien en dan weer opvangen in de pan. In onze tyd zyn de vastenvoorschrif- ten heel wat minder streng dan in de middeleeuwen. Misschien worden ze bovendien minder In acht genomen dan toen. Maar het gebruik van pan- nekoeken bakken en' eten heeft zich in Engeland hardnekkig gehand haafd. Op twee plaatsen in Londen en in Olney (Buckinghamshire) kan men op vastenavond i „Shrove Tuesday" zeggen de Engelsen) nog middeleeuwse gebruiken in optima forma zien. In Londen is dat een „pannekoek-gevecht". in Olnev een „pannekoek-race". Westminster School Hot jaarlijkse „pannokoek-eevecht' In de beroemde Londense Westmin ster School is oen gebeurtenis van belang. Op de ochtend vóór het begin van de vasten komen alle leerlingen samen ii de grote zaal. Iedere kin® wijst een vertegenwoordiger of „vech ter" aan. De „vechters" stellen ziel» vervolgens op in een rij. Is dit gebeurd, dan verschijnen in rlechtige optocht cn gestoken in of ficiële kledij de pedel met de scepter Tin de school, de kok met witte muts en wit schort, de deken van West minster. de koster en de directeur van de school. De kok draagt plech tig een pannekoek in een pan. De directeur stelt onder doodse stilte de leerlingen In kennis van de aanwe zigheid van kok en pannekoek. Ver volgens geeft hjj de kok een teken, waarop „Witmuts" de pannekoek over zijn schouder in de zaal gooit. Dan begint het spektakel. Als een horde wilden storten de „vechters" zich op de pannekoek met het doel, een zo groot mogelyk stuk te be machtigen, Het is een „free fight for all"! Lang duurt het niet, want na twee minu'cn geefl de directeur het In de loop der tijden is het vasten- avondpannekoekenfestyn hier en daar in Engeland in onbruik geraakt. Niet echter in Olney. Daar organiseert men nog ieder jaar op vastenavond een bijzonder amusante wedloop voor huisvrouwen. Het traject is de weg van het marktplein naar de kerk van St. Pieter en St. Paulns. Als op de dag vóór het begin der vasten 's ochtends de kerkklokken beginnen te luiden, verzamelen de deelneemsters zich op het marktplein. Elk harer heeft een braadpan een gloeiend-hete pannekoek in de hand. Op een teken van de organi sator van de wedstrijd rennen de vrouwen naar de kerk. Zij moeten de pan in de hand houden en onder weg de pannekoek minstens driemaal in de lucht werpen en weer opvan gen. Na de race houdt men een korte dienst in de kerk. Na afloop geeft de. geesteiyke zy'n zegen en de koster een zoen aan de winnende huisvrouw. De pannekoeken, die de wedstrijd overleven (natuurlijk sneuvelen er vele tijdens de race!), ontvangen de klokkeiuiders als vastenavondsge schenk. De eerste „pannekoekwedloop" in Olney vond plaats in 1445. Het ge bruik is dus ruim vijf eeuwen oud. De toeschouwers amuseren zich al tijd kostelijk. Een paar jaar geleden sloegen enige toeristen uit de plaats Liberal (in de Amerikaanse staat Kansas) de wedloop gade. Zij kwa men zo onder de indruk van het schouwspel, dat zij besloten om in Li beral een jaarlgkse „pannekoekrace" te organiseren. Met recht kan men dus zeggen, dat „hardlopen-met-pan- nekoek" een internationale sport is geworden. Er is zelfs een wisselprijs uitgeloofd voor de snelste pannekoekloopster van Oine.v of Liberal. Die wisselprys een zilveren steelpan kan het eigendom worden van iedere huis vrouw. die drie jaren achtereen als snelste nit de (Amerikaanse en En- in de West-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 15