SKELTEREN ZE WILLEN WEL DRAAITAFELEN JEUGD LAAT DAMMEND ZEELAND MEETELLEN JONGE SPORT IN OPKOMST VOOR NOG GEEN HONDERD GULDEN Zaterdag 9 februari 1963 Een laag-bij-de-grondse-sportskelteren, ook wel karting genoemd. In wagèntjes op vier wielen suizen ze voorbij, laag bij de grond. Dik ingepakt, met valhelmen en stofbrillen, het ziet er allemaal nogal gevaarlijk uit. Skelteren maakt in Nederland de laatste tijd veel opgang. De grootste sport is evenwel om de skelter zelf te bouwen. Wat is een skelter eigenlijk En wat een kart De skelter of kart, want dat is hetzelf de, is zoiets als een uiterst eenvoudige, open race-auto, die wordt aangedreven door een kleine twee-tact motor. De ont dekking werd betrekkelijk kort geleden in 1955 gedaan door een Amerikaan, een zekere Art Ingels. In Amerika was de sport al spoedig zeer populair, omdat het in vergelijking met de autorensport zo goedkoop was. Niet alleen jonge mensen, maar vooral ook ouderen, gingen verwoed aan het bouwen en zochten in gaten en hoeken naar kleine motoren. De één kon zyn kart nog sneller laten rijden dan de ander en steeds vond men weer nieuwe me thoden om die snelheid op te voeren. De grote verscheidenheid in modellen maak te een eerlijke wedstrijd onmogelijk. Tot dat er clubs werden opgericht, die spel regels voorschreven en klasse-indelingen maakten. Ongeveer vier jaar later in 1959 deed de karting-sport zijn intrede in Nederland. In Assen en Amsterdam durf den twee constructiewerkplaatsen het aan, deze nieuwe sportwagentjes te produceren en al gauw werden de karters grif ver kocht. Waarom de naam geleidelijk is over gegaan op „skelteren" is niet te zeggen. Waarschijnlijk is het woord afgeleid van het Engelse „skeleton" (geraamte). Ook zegt men wel dat het afkomstig is van het Engelse spreekwoord „Go helker, skelter", dat zoiets betekent als „scheer je weg, haast je weg". IN NEDERLAND Half april 1960 vonden in Nederland de eerste skelterdemonstraties plaats en wel op het circuit van Zandvoort onder auspiciën van de R.N.A.C. Al spoedig kwa men er meer demonstraties en in hetzelfde jaar werden al wedstrijden georganiseerd, waarvoor veel belangstelling bestond. De K-N.A-C. was het, die bouw- en wedstrijd reglementen opstelde. De belangstelling werd zó groot, dat men besloot een aparte organisatie In het leven te roepen: de Stich ting Karting Nederland. Een van de eerste mensen die zich in Ne derland bezighield met de skelterbouw, was de jonge Olto Klein uit Hilversum, lid van de Jeugd Automobiel Club (J.A.C.). Deze organisatie was trouwens van het be gin af aan bij de skeltersport geïnteres seerd en in samenwerking met andere or ganiseerden zij de eerste demonstraties en wedstrijden. IN ZEELAND In Zeeland kwam de belangstelling voor het skelteren pas veel later. Nooit is er hier een demonstratie of wedstrijd geweest, mede doordat er geen geschikt terrein ge vonden kon worden. Hoe staat het nu met het skelteren in Zee land? Nog niet zo best, als we het vergelij ken met de andere provincies. Maar plan nen zijn er wel. We hoorden die van de jonge secretaris van de Jeugd Automobiel Club in Zeeland, Rob Zagers uit Middel burg. „We voelen het als een soort verplichting om ook in Zeeland het skelteren te propa geren, juist omdat de J.A.C- deze sport in Nederland heeft geïntroduceerd, in alle andere provincies vindt men al oefenterrei nen, by voorbeeld in Bergen op Zoom, Am sterdam, Rotterdam en in Liraburg. Zee land is wel achter", vertelt hij. Toch gaat dt J.A.C.-Zeeiand daar binnenkort iets aan doen. In maart of april wil het bestuur een skelterdomonstratie houden. De wagentjes wil de J.A.C.-Nederland voor deze gelegen heid wel uitlenen. Maar het terrein! „We hadden gedacht aan Goes, Middelburg of Vlissingen", vertelt Rob verder, „het meest ideale is Goes, omdat dit zo gemak kelijk bereikbaar is voor de mensen van de diverse eilanden. Deze winter hebben we al eens geprobeerd of we de veilinghal in Goes niet voor enkele avonden als skelteroefen terrein konden afhuren, maai dit was niet mogelijk omdat er ook al handbalwedstrij den werden gehouden." Het slechtste terrein is voor skelteren ge schikt, zo verzekert Rob ons, „voor een echt circuit moeten natuurlijk wel bepaal de banen gelegd worden, bijvoorbeeld van beton. Zo'n circuit heeft niet eens zo erg groot te zijn, ongeveer de oppervlakte van de Middelburgse Markt. Het belangrijkste is, dat er verschillende bochten zijn. Een circuit met veel „bochtwerk" is bovendien veel veiliger, omdat men de snelheid dan niet zo hoog kan. opvoeren. Het gaat bij de ze sport om een samenspel van snelheid en behendigheid. „De kunst is", zo weet Rob die overi gens zelf nooit skelterde ons te vertel len „om even voor een bocht af te remmen en in de bocht op te trekken". GEVAARLIJK Nee, gevaar Is er echt niet bij", stelt hy gerust „anders zou de J.A.C. het immers ook nooit gepropageerd hebben? Een van onze doelstellingen is namelijk be vordering van een veilig verkeer". De skel ters liggen stevig op de weg en volgens Rob is het haast onmogelijk dat ze kante len. „Als je In zo'n skelter zit, lykt het of je een enorme vaart hebt, maar dat is al leen maar zo omdat je zo laag bij de grond bent". De hoogste snelheid, die je op een recht stuk knnt bereiken is 90 km. Meest al wordt echter niet meer dan 60 km. ge reden. By de races gelden bovendien stren ge bepalingen, die de veiligheid van het publiek en de coureurs op het oog hebben. Heel duidelijk blyken de veiligheidsvoor zieningen ook uit de „Nederlandse Skelter Formule", die de K.N.A.G. opstelde. Daarin wordt o.a. bepaald dat Iedere skelter, die voor een wedstryd wordt ingeschreven door de K.N.A.O. moet zyn gekeurd en voor zien van een goedkeuringscertificaat. In het januart-nummer van het orgaan van de J.A.C. „Volgas" lezen we nog een arti kel van de voorzitter van de Stichting Kar ting Nederland, de heer B. B. van den Hoorn, die de jeugd aanspoort zelf een kart te bouwen, daarmee te gaan rijden in wed strijden om zodoende de kartingsport in Nederland populair te maken. Vele gegevens voor dit artikel vonden wij in een bijzonder helder geschreven boekje uit de Alkenreeks, nl. „Karts-skelters" door Peter de Graaf. Deze „beeld-encyclo pedie" bevat vele foto's van R. P. A. Ver- straeten, G. P. Berk en Ton Lohr en an deren. Men vindt er bovendien een maat- schets in van een eenvoudige, zelf te bou wen skelter. Skeltcrwedstryden in Zee land. Voorlopig natuur lijk wel op een stratencir- CUlt, want we zien het er in do naaste toekomst nog niet van komen, dat er hier een permanent circuit zal wor den geopend. We hebben aan verschillende ambtena ren van sportzaken ge vraagd wat zij van skeltcr wedstryden in Zeeland dach ten. Zonder uitzondering voelden ze er veel voor. De heer J. Scholten. ambte naar voor lichamelijke op voeding in Middelburg zei. dat de gemeente graag mee zou werken. Verder gaf Hij- te kennen, da» hij niét veel verstand had van skelte ren. ,,'k Heb het weieens ge zien op de televisie..." Toen we de Middelburgse Markt als eventueel toekomstige plaats van een skclterwed- strijd aanstipten, zei hij. dat dat ongetwijfeld de beste plaats zou zijn in Middel burg. „Het enige bezwaar kan komen van commissa ris Reneman". Deze had echter ook al geen grote be zwaren. „Als iemand iets wil organiseren, moet hij maar eens komen praten, 'k Hou wel van wat leven in de brouwerij. Het is boven dien het streven van het ge meentebestuur. Het zal ech ter wel moeiiyk zjjn met het parkeren op do Markt. Maar dat ls, als het moet, wel te regelen". SUGGESTIE Commissaris Reneman had nog een aardige sug gestie: „Misschien kan het op zomeravonden wel re gelmatig gedaan worden. De meeste badgasten lopen dan toch met hun ziel onder hun arm". In andere plaatsen kregen we dergelijke geluiden te horen. De heer H. C. van de Vreugde, ambtenaar van sportzaken in Goes, zag ook wei mogelijkheden voor wedstrijden, bijvoorbeeld op de Bergweg en de Parallel weg, die nu als rolschaats- haan worden gebruikt. Maar ook hij moest toegeven niet deskundig te zjjn op dit ge bied. „De Grote Markt is ook wel groot genoeg". Adjudant Louisse van de Goese gemeentepolitie zei over de verkeersmoeilijkhe den: „Waar een wil is, is een weg". Een antwoord, dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. De heer Johannissc, sport ambtenaar van Temeuzen, achtte de beste plaats het terrein rond de schaatsvij- ver in het Zuidersportpark. Bovendien komt daar in de toekomst een jeugd-ver- keerstuin, zodat men daar voor permanent hetzelfde terrein' kan gebruiken. BOCHTEN A djudant Vreeken van de /ti Vlisslngse politie zag ook wel mogelijkheden in Vlissingen. Hij had een groot aantal suggesties voor eventuele parkoersen. Hij dacht, dat de Singel tussen de Bonedijkestraat en de Hobeinstraat wel een ge schikte plaats zou zijn. Men kan hier aan twee zijden van het water rijden en het publiek heeft een goed over zicht van de strijd. Adjudant Vreeken zou het bijzonder leuk vinden als men een skelterwedstrijd zou organiseren. We betwij felen echter of „zyn" par koersen wel van genoeg bochten zjjn voorzien. Als er namelijk veel rechte lange stukken in zitten, krijgen de skelters een te hoge snel heid. Ai met al: aan de overheid zal het niet liggen, dat ook Zeeland skelter-minded wordt. Het wachten is nu op initiatieven van de be trokken verenigingen. Voor een skelterwedstrijd op de openbare weg moet het uitgekozen circuit voldoen aan verschillende eisen: 1. glad wegdek (bij voorkeur asfalt) 2. wegbreedte van tenminste 4,5 m 3. baanlengte van 5 600 meter 4. bochtig parkoers (rechte stukken liefst niet langer dan 100 meter) 5. veilig parkoers (stopakken langs de weg, geen publiek op de rij- - baan en overzichtelijke bochten) 6. overzichtelijke baan, zodat het publiek de strijd goed kan volgen. Goedkoop Als je zelf bouwt kost een skelter een kleine honderd gulden. En dat terwijl massa's jongelui op brommers rijden van 600 of nog al meer. Nu zijn de Zeeuwse skelterrijders aangewezen op het circuit van Driebergen. En als je daar heen wilt, moet je wel de beschikking hebben over een auto met een aanhangwagen of een groot imperial. rrans de Bruin (18) en Hans van Sabben (19) uit Middelburg zijn een half jaar geleden begonne aan de bouw van een skelter. Er begint al een beetje schot in de zaak te komen, al maken ze er geen haast mee. „We kunnen toch pas van de zomer gaan rijden. „Dat rijden zal dan gebeuren op het circuit van Driebergen. Aan de hand van een uitgebreide bouwtekening hebben ze het frame nu praktisch klaar. En dat is het moeilijkste gedeelte. Alle buisjes moeten precies in de juiste vorm worden gebogen en ook moeten ze natuurlijk aan elkaar worden gelast. De wielen en het motortje liggen al klaar en kunnen zo be vestigd worden. Vorstverlet De afgelopen maand hebben ze er niet veel aan gedaan. Ze zijn zo'n beetje met vorstverlet. Bovendien moet er ook nog wel eens wat worden geleerd. Hans is slager en Frans is smid, en daar komt nog meer voor kijken dan een leek op het eerste gezicht zou denken. En als er ijs ligt moet je toch ook weieens gaan schaatsen Overigens is de vader van Frans ook smid, zodat ze de beschikking hebben over alle benodigde gereedschappen en een ruime loods. De skelter van de twee Middelburgers zal voldoen aan de wed- strijdeisen. De 100 cc motor, die een vermogen heeft van 5 pk, zal de skelter met een snelheid van 80 kilometer per uur over de baan kunnen laten vliegen. Over een baan gesproken Er is in Zeeland praktisch geen gelegenheid om te rijden. Wel is het bestuur van de Jeugd Automobiel Club bezig om het veilingterrein van Middelburg voor een middag in de week te pakken te krijgen, maar of het zal lukken Hans van Sabben dacht, dat als er een baan in Zeeland kwam, de skeltersport in korte tijd erg populair zou zijn. UVVA/^VMWUVVWWVVnAAnAAAAAnAnAAAnAnAMVVVVMnWVMnMIAAAnAIVMfVVftAAIVVVI/IA/tMUVUXMAAAIVVVVVVVVVWeVM De Zeeuwse jeugd houdt van draaitafelen. Daar zijn we deze week wel achter- geltomen. Het draaien en beluisteren van grammofoon platen schijnt een liefhebbery in opkomst te zyn. Bedienend personeel van de grammofoonplatenwinkels krygt steeds meer bezoek van jonge mensen. En het zyn in de regel nog vaste klanten ook. Het drukst is hot In dit soort zaken wol 's woensdag- en 's zaterdagsmiddags. Dan komen veel tieners een gedeelte van hun zakgeld omzetten in grammofoonplaten. Ze kopen er voornanieiyit Engelse en Ameri kaanse toppers voor. BELANGSTELLING De instrumentale plaatjes met veel gi- taargetokkel zijn erg in trek by de jeugd Minder belangstelling hebben de jonge mensen voor de smartlappen van de Zan geres zonder Naam en de hela-holaliedjes van Johnny Hoes om maar een paar voor beelden aan te halen. Die nummertjes wor den voornamelijk doo- oudere mensen aan geschaft. De belangstelling van de rijpere jeugd gaat verder dan al die tydelijke „bestsellers". Na een praatje met een aan tal handelaren is vast komen te staan, dat vooral de oudere mannelijke jeugd zich meer interesseert voor jazzmuziek. De meeste oudere meisjes schijnen graag naar chansons te luisteren. Dat er by de jeugd over het algemeen zo weinig aandacht is voor klassieke muziek wijte.. de meeste handelaren aan de geringe ervaring van de jonge mensen. Ook dc opvoeding speelt hierin een niet onbeduidende rol. Daarbij komt, dat een zwart schijfje met klassie ke muziek altijd nog heei wat meer geld kost dan een populair plaatje. VERONICA Mochten er nog mensen denken, dat de grammofoonplatenhandelaren last on dervinden van het muziekstation „Veroni ca", dat dagelijks de beste nummertjes tot vervelens toe afdraait, dan hebben ze het mis. „Veronica stimuleert", zeggen de han delaren. „Men kent de plaatjes al. Dat scheelt ons. We hoeven dan dikwyls niet meer het hele deuntje te laten horen." An derzijds gooit „Veronica" naar de mening van een grammofoonplatenverkoper wel een beetje roet in het eten door „oude rockers" en andere nummertjes, die al weer een aantal jaartjes uit de roulatie zija, uit het stof te halen. En als die plaat jes dan weer „goed lopen", moeten de han delaren maar weer zien, dat ze er aan ko men. Over het algemeen kan de jeugd moeilijk tot een keuze van grammofoonplaatjes ko men. Althans die indruk wil men wekken. Natuurlijk laten de meesten maar voor de aardigheid wat plaatjes draaien voor men beslist. De tieners, die, zoals een handelaar het uit drukte, „de zaak willen flessen", zijn be slist in de minderheid. Men heeft ze trou wens ook gauw in de gaten. Wanneer er op een regenachtige middag een paar jon gelui een winkel binnenstappen, in de pla- tenbakken gaan snuffelen en folkloristi sche muziek, gymnastieklessen voor zwan gere vrouwen op de plaat en hele program ma's van Toon Hermans' „One man show" willen hnren. dan komt men er snel achter, dat het hier geen serieuze klanten be treft... J^OG NIET ZO heel lang geleden, in de jaren kort na de tweede wereldoorlog, vreesden de leidinggevende figuren in de Zeeuwse dambond, dat hun gelederen in de toekomst alleen nog maar gevormd zouden worden door oude en oudere spelersEr waren op dat moment geen jongeren, die wat in deze sport zagen. De huidige voor zitter van de Zeeuwse Dambond, de heer M. F. de Jonge uit Middel burg, was rond het jaar 1934 één van de jongste zo niet de jongste dammer in Zeeland en na de oorlog was hij dat geruime tijd nog. EN THANS, nog geen vyftien jaar later? Zonder overdryving mag gesteld worden, dat Zeeland een hausse jeleeft in het jeugddammen. Honder den jongeren strijden regelmatig in jeugd- en schooltoernooien, ze vormen een welkome versterking voor de ver- ichillende Zeeuwse clubs, ze vertegen woordigen Zeeland op een voortreffe- Iyke manier tijdens landelijke jeugd- en schooltoernooien enz. En hoewel het grootste deel van deze jongeren geen lid is van de clubs, zorgen bij zondere faciliteiten er voor, dat ze dammend Zeeland kunnen laten mee tellen op het „landelijke front". HOOGSTE REGIONEN Het mag de Zeeuwse Dambondbe- stuurders als een eer aangerekend worden, dat zy het initiatief hebben genomen voor de schoolwedstrijden en de wedstrijden voor jeugdvijftallen. Zy' hebben de landelyke bond van het grote nut daarvan weten te overtui gen en thans blykt welk een goede greep de Zeeuwen hiermee hebben ge daan. En de jeugd is enthousiast, zo wel in Zeeland, waar bijvoorbeeld vo rig jaar de deelneming aan de toer nooien wat afgeremd moest worden, omdat het anders niet te overzien was voor de organisatoren, als in de andere gewesten en districten van ons land. r\e schooldamwedstrijden worden voornamelijk in Middelburg en Vlissingen gehouden, waar de verenigingen de supervisie hebben. De Z.D.B. organiseert de toernooien voor de jeugdvijftallen, die op Zuid-Beveland en op Walcheren gehouden worden. Die toernooien zijn voor de jongelui bijzonder interessant: de kampioenen spelen mee om het gewestelijk en daarna om het landeüjk kam pioenschap. De Zeeuwse jongens zyn tot in de hoogste regionen doorgedrongen: Immers, het team van de Middelburgse Olmenlaan-ulo won enkele jaren gele den de landstiteL De goede resultaten van vele jonge ren worden thans merkbaar in de clubs: de Middelburgers Nico van Eenennaam (sinds kort le klas kam pioen) en Aart Walraven (momen teel in dienst) zyn aan het school- dambord begonnen, maar thans vor men ze een geduchte versterking van het hoofdstedelijke tiental, Souburg heeft zyn sterke jeugddammer Al- iaart, in 's-Gravenpolder (met een bloeiende jeugdafdeling van 20 dam mers) kwamen de jonge Dubbelman en de Trampers naar voren en zo zijn er nog meerdere voorbeelden te noemen. De Zeeuwse dambond heeft dus de jeugd en het cliché geldt hier toch wel onverkort de toekomst. Voor zitter De Jonge ziet die toekomst dan ook met een gerust hard tegemoet. Zeker, de Zeeuwse dammers kunnen zich in het algemeen nog niet meten met de sterke clubs uit ae grote ste den in het westen van ons land (Am sterdam, Rotterdam en Den Haag, en daarbij het sterke IJmuiden). maar ze zyn gelijkwaardig met de rest van het land. Daarby mag zonder twyfel gesteld worden, dat het eerste deel van de Zeeuwse eerste clubteams (de eerste 4 a 5 borden) zich ook kan meten met de sterkste Nederlandse (dus ook de grote steden-) clubs. Maar de laagste Zeeuwse clubborden zijn he laas te zwak om een totaal gunstig resultaat te verwachten van dergeiy- ke „grote" wedstrijden. Daarvoor ont breekt het de Zeeuwen nu eenmaal aan de grote „damarsenalen", waaruit die clubs uit de grote steden kunnen putten. ZONDER VREES A/faar met de voorgaande conclusie zal het echter ook duidelijk zijn, dat bij- voorbeeld een Zeeuws tiental, bestaande uit de sterkste dammers, het zon der angst en vrees zou bunnen opnemen tegen de sterkste Nederlandse teams. De Z.D.B. heeft al eerder plannen uitgewerkt om tot een Zeeuwse tientalclub te komen, maar de narigheid hierby was, dat de deelnemers daaraan niet meer voor hun club zouden mogen uitkomen... Maar een tiental samenstellen was niet eens zo moeilijk: namen als Anderson en Sinke, thans Joh. Lere, hebben al een naam' verworven in Ne derland, en spelers als Strooband sr. en jr., De Jonge, Kaan, Blom, Van der Schraaf, Van Rijswijk, Heydra en Schuitema (om er maar enkele te noemen) doen eigenlijk niets voor de eerste drie onder. Anderson en Sin ke waren al vaker in de landelyke fi nale voor het persoonlijk kampioen schap te vinden en van de huidige Zeeuwse kampioen, de Vlissinger Jo- han Lere (al vaker kampioen, maar thans voor de eerste maal in de na tionale titelstryd) heeft voorzitter De Jonge beste verwachtingen. Ook de Zeeuwse clubs zijn gevrees de tegenstanders in de gewestelijke en landelyke kampioenschappen. 9 Goes drong a! eenmaal in de finale om de landstitel door; 9 En thans probeert. Middelburg weer een gooi te doen naar een ere plaats. Zaterdag 16 februari speelt de Zeeuwse kampioensploeg in de Eendracht te Middelburg tegen het sterke Excelsior uit Den Bosch. Waarom kunnen de Zeeuwen de top net niet halen? Het ontbreekt hen nog aan techniek en slagvaardigheid. „Ze laten zich nog te makkelijk "over spelen", verzekerde de heer De Jonge. En de oorzaak daarvan is, dat er te weinig contact bestaat met de clubs uit het westen en overig Nederland. Reden van dat summiere contact: de slecht gevulde clubkassen. De jonge ren hebben in dit verband weer een voorsprong: via de school- en jeugd wedstrijden hebben zy veel meer con tact dan de meeste oudere clubleden ooit hadden. 1 ALLEEN „MIDDEN" Eigenlijk is het niet helemaal juist te spreken van een „ZEEUWSE" dam bond, want de denksport op de 100 velden speelt zich voornamelijk af in Midden-Zeeland: Walcheren en Zuid-Beveland. Hoewel de dambondbestuurders de zaak zo veel mogelijk stimuleren is het bijzonder moeilijk om een aanzet te krygen voor de georganiseerde damsport in Zeeuwsch-Viaanderen, op Schou- wen-Duitveland en op Tholen. Terneuzen handhaaft met moeite een team, in Scherpenisse is een aangesloten club, maar van enige bloei kan men toch niet spreken. Het grootste struikelblok vormen hier de verbindingen. „Maar we moeten figuren vinden, die zich voor de opbouw van de damsport in die gewesten inzetten", verklaarde voorzitter De Jonge. „Tot nu toe heb ben we ze echter nog niet gevonden"... Vooral in Zeeuwsch-Viaanderen streeft de Zeeuwse dambond naar een eigen afdeling. Dit geldt niet zo sterk voor de andere gebieden, omdat de toekomstige Oosterscheldebrug het isolement van de Schouwse dammers (en die zyn er) zal opheffen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 7