SCHEEPSDRAMA OP NOORDZEE
Dr. Adenauer stelt in
Parijs compromis voor
KLANKBORD
Gevonden wrak is
vermoedelijk van
vermiste tanker
Nog geen beslissing
over omvang K.L.M.
Senator bekritiseert
„stuivertje wisselen"
Schrijvers willen
miljoen per jaar
aan steun
Prof. Vondeling
wil inlichtingen
WELVAARTVAST
PENSIOEN VOOR
AMBTENAREN
MR. VAN THIEL
Thans kandidaat
Kamervoorzitter
Benoeming van
mr. Spierenburg
was niet juist"
Verdrag tussen
Frankrijk en West-
Duitsland getekend
NIEUWEDIEPERS KAMPEERDEN TWEE NACHTEN OP IJSELMEER
„Je waant je
aan de pool"
WOENSDAG 23 JANUARI 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE C OU R'AN T
Het Britse betonningsvaartuig „Mer
maid" dat ia de nabijheid van het wrak
was, meldde later echter, dat het om
geslagen schip niet het wrak van de
Carina is. Het omgeslagen schip heeft
namelijk een lengte van ruim 55 meter
en moet een kustvaarder of een klein
tankschip zijn. Men gelooft daarom, dat
men de vermiste Zweedse kustvaarder
„Thuntank 7" heeft gevonden.
Met een motorsloep van de „Mermaid"
is men dicht bij het wrak geweest. Op
klopsignalen heeft men geen antwoord
gekregen.
SCHEPEN
INGEVROREN
Op de Waal bij Dreumel liggen drie
tankers en een coaster ingevroren.
Zeven ijsbrekers hebben om assis
tentie gevraagd om de schepen uit
hun isolement te verlossen. Nog drie
ijsbrekers zullen nu ook naar Dreu
mel opstomen om de boten te hel
pen bevrijden, die al geruime tijd
vastzitten.
In Amsterdam ondervonden gisteren be
woners van de tuinstad Slotermeer en
Geuzenveld wat de vorst voor naars kan
brengen. Bij Albardagracht en de dr. H.
Colijnstraat sprong een hoofdwaterlei
dingbuis, die enkele straten onder water
zette. Onder bergen sneeuw en ys moest
naar de afsluiters worden gezocht, het
geen uren in beslag nam voor de bewo
ners van de buurt weer water konden
tappen. Een ijslaag bedekte toen al eni
ge straten. Een lagere school en een
kleuterschool in het ondergelopen ge
bied moesten worden gesloten.
Bang voor dooi
Hengelo verwacht overlast van het
water, wanneer de dooi mocht inval
len, waar het voorlopig nog niet
naar uitziet Men heeft reeds duizen
den zandzakken opgeslagen en de be
woners van de bedreigde stadswijken
gewaarschuwd.
Een bijzondere dag van
daag.
De stad ziet er gewoon en al
ledaags uit. Dezelfde mensen
altijd dezelfde mensen met de
zelfde goeiige gezichtjes van iede-
~e andere dag. Geen vlaggen.
Geen guirlandes. Geen vuurwerk.
Geen toespraken.
Maar toch een heel bijzondere dag.
Voor m ij. Voor mij persoon-
l ij k.
Hebt U mij gezien vanmorgen7
Is het U dan niet opgevallen dat
ik een beetje vlugger en veer
krachtiger liep dan gisteren en
dan eergisteren en dan alle dagen
van alle zeven maanden vóór de
ze f Zag U niet die glimlach om
mijn lippen f Hoorde U mij niet
zachtkens liedekens neuriën f En
bij tijd en wijle fluiten als een
vrije, blije vogel, als die jongen
van Gorter, in mei, op die stille
gracht I
IK HEB VANDAAG DE LAAT
STE TERMIJN VAN MIJN IN
KOMSTENBELASTING BE
TAALD!
Door de kleintjes de personele
en de aowe-mannetjes was ik
al heen, maar nu, vandaag, he
denmorgen heb ik de laatste, gro
te, dikke, vette kluif in het voe
derbakje van de ontvanger ge
legd. De man bleef achter zijn
schrijftafel achter de paperassen
zitten. Hij keek niet op of om.
Hij kwam niet even overend om
mij tc bedanken. Dat kon er blijk
baar niet af. Stond zelfs niet op
om even aan de kluif te snuffe
len, om te zien of het wel genoeg
was. Maar ik zóg hem denken:
„wacht maar, mooi meneertje; we
zullen wel eens nauwgezet na
gaan of deze laatste kluif wel echt
de laatste is; wij hébben nog zo
iets als navordering achter de
hand, dat gaan we zo straks nog
wel eens fijn uitkienen
Maar aan die lugubere, menson
terende overpeinzingen van me
neer heb ik mij niets gelegen laten
liggen. De laatste vette kluif ligt
in msneers bakje, een nieuwe we
reld gaat voor mij open, een we
reld van arbeid, zweet en tranen
eindelijk eens ten eigen bate en
niet voor het bakje van meneer.
Zeven maanden geworsteld met
de stugge stof alleen en uitslui
tend voor het bakje van meneer.
Zeven maanden als resultaat, van
iedere werkdag geen korreltje,
geen draadje, geen sneetje, geen
hapje voor mij zelf. Alles voor de
mammoet van meneer Cals, voor
de straaljagers en de kanons van
meneer Visser en voor alle lief
hebberijen van al die andere hoge
heren in Den Haag.
daar nuvijf maanden lang
eindelijk een kopje koffie, een
glaasje melk, een sigaret, een
bioscoopje en drie nieuwe over
hemden voor pappie zelf. En maar
neuriën.
En maar fluiten.
En maar niet denken, dat in die
vijf maanden gespaard en op
zij gelegd moet worden om de
kopstoot van meneer in juli op te
vangen.
ELIAS
De bedreiging wordt gevormd door
kele beken, die bij dooi niet al het smelt
water zullen kunnen verwerken. Een
boer heeft echter geweigerd de gemeen
te een tijdelijk dijkje op zijn land te
laten aanleggen. Twee andere boeren
gaven wel toestemming.
De directie van de Koninklijke Neder
landse Zoutindustrie heeft gisteren
voorts verklaard dat haar bedrijven geen
hinder ondervinden van de vorst. De
vraag naar keukenzout is met veertig
procent gestegen, maar men kan de
vraag nog aan. Reden om te hamsteren
is er daarom niet.
Drs. Schmelzer
voor de radio
in „Aan de top"
Voor het jeugdprogramma „Rond de
vyftien" van de K.R.O.-radio, hebben
Pieter van 't Land en Tom van Mer-
wede een serie klankbeelden gemaakt
waarin grote mannen over hun leven
vertellen. Deze serie, getiteld „Aan
de top" begint zaterdag 26 januari
met „topfiguur" drs. W. K. N.
Schmelzer, staatssecretaris van al
gemene zaken.
Woensdag 30 januari om 9 uur presen
teert de K.R.O. Edmundo Ross en
zijn orkest op het televisiescherm in
een 40 minuten durende show, in
plaats van de aangekondigde t v.-
dansant, die vervallen moest vanwe
ge het conflict met de musici.
Winterweer geeft moeilijkheden op land en op het water
Het strenge winterweer, dat Europa nu al weken teistert, brengt niet
alleen grote moeilijkheden op het land, maar ook op zee. Sedert gis
teren vermoedt men zelfs, dat zich zondag in een storm op de Noord
zee onder onze kust een scheepsdrama heeft afgespeeld, waarvan
niemand tot dan toe iets afwist. Op ongeveer 80 mijl ten westen van
IJmuiden werd een omgeslagen wrak aangetroffen, dat naar men in
scheepvaartkringen aanneemt de „Thuntank 7" is, een Zweeds olie
tankschip, dat zaterdagmiddag 19 januari uit Delfzijl vertrok naar
Rotterdam, waar het nog steeds niet is aangekomen. Het vaartuig
was reeds als vermist opgegeven en de reder, Erik Thun uit Lidko-
ping, had via Scheveningen Radio de scheepvaart verzocht naar zijn
schip uit te zien.
Een vliegtuig van Hr. Ms. vlieg-
dekschip „Karei Doorman" had
gisteren in de Noordzee een wrak
zien drijven en men veronderstelde
aanvankelijk, dat men hier te doen
had met het wrak van een Belgi
sche kotter, de „Carina", waarop
de vorige week de Katwijkse hek-
treiler KW 43 is lekgestoten.
Naar de mening van het actiecomité
schryverprotest is het onderhond van
zyn delegatie met staatssecretaris van
o.k. en w. mr. Y. Scholtcn, dat gister
ochtend in Den Haag plaatsvond, op
verscheidene punten onbevredigend ge
weest.
Het comité heeft, zo deelt het mede,
gezien de nu ontstane situatie, onder
meer besloten, zich met het bestuur
van de Vereniging van Letterkundigen
te beraden over de wijze, waarop de
actie verder zal worden gevoerd. Voor
alsnog ziet het geen aanleiding om te
rug te komen van zijn vroeger stand
punt. Het comité heeft een grotere
rijksbijdrage voor schrijvers gevraagd.
Dit verzoek komt er op neer, dat zij de
steun van 300.000 's jaars verhoogd
willen zien tot ca. een miljoen.
ENGELAND EN E.E.G.
(Van onze parlementaire redacteur)
Prof. dr. A. Vondeling, de voorzitter
van de P.v.d.A.-fractie, heeft gisteren in
de T\.eede Kamer aan de voorzitter ge
vraagd of deze de regering zou wi"
verzoeken de Kanjer in te lichten
de stand van zaken betreffende de
derhandelingen te Brussel over de toe
lating van Engeland tot de E.E.G.
Voorzitter Bommer deelde hierop mede,
dat op verzoek van de minister van
buitenlandse zaken de kamercommissie
voor buitenlandse zaken bijeen is ge
roepen tegen vanmiddag half zes ten
einde over de situatie ingelicht te wor
den. De voorzitter stelde daarom voor
eerst deze mededelingen van de rege
ring aan te horen en dan te overwegen
of er reden is te trachten inlichtingen in
het openbaar te verkrijgen.
ONVERANDERD DIVIDEND
ANISTERDAIHSCHE BANK
commissarissen
Bank N.V. van dinsdag is besloten aan
de eerlang uit te schrijven algemene
vergadering van aandeelhouders voor
te stellen over 1962 een dividend uit te
keren van 14 pet. op de gewone aande
len (onveranderd).
Wanneer de goedkeuring van de
Staten-Generaal wordt verkregen,
zullen de ambtenarenpensioenen
welvaartsvast worden.
De vóór 1 januari 1957 vastgestelde
pensioenen worden verhoogd met een
toeslag van ongeveer 32 pet, welk per
centage kleiner wordt naarmate men
later is gepensioneerd en voorts zullen
in de toekomst de pensioenen de alge
mene salarisbewegingen van het o\
heidspersoneel volgen.
Hierover is overeenstemming bereikt in
een gistermiddag gehouden vergadering
van de centrale commissie voor geor
ganiseerd overleg in ambtenarenzaken.
In deze vergadering, die in aanwezig
heid van de minister van binnenlandse
zaken, mr. E. H. Toxopeus, werd ge
houden, is men het eens geworden over
het door de minister voorgestelde nieu
we systeem van integratie van de amb
tenarenpensioenen met de algemene
pensioenvoorzieningen, met inbegrip
van de welvaartsvastheid der ambtelij
ke pensioenen.
Slot van pag. 1)
organisatie. Het is de bedoeling, dat de
nieuwe directie zich zal concentreren op
het algemene beleid.
De minister betoogde, dat het besluit
tot stabilisatie, dat in de zomer werd
genomen, al een grote Ingreep op zich
zelf was; 1962 was een moeilijk jaar
voor de K.L.M. Het passagiersvervoer
op de lijndiensten was volgens de I.C.
A.O. gegroeid met 12 pet., bij de K.LM.
met 2 pet. De minister wees er op, dat
thans ook het lijnennet van de K.L.M.
in de beschouwingen zyn getrokken. Een
beslissing hierover vereist het grootst
mogelijke overleg, want wat besnoeid is,
is men kw(jt. Men moet goed alles tegen
elkaar afwegen voor men tot bepaalde
maatregelen overgaat.
„Verlakkerij"
Prof. Vondeling had het besluit tot
dividenduitkering, dat in april 1961
werd genomen, gekritiseerd. Volgens
de leider van de oppositie had men
toen al geweten, dat de situatie niet
gunstig was. „Dit is verlakkerij ge
weest van de financiële wereld",
vond prof. Vondeling. De minister
wilde echter met nadruk zeggen, dat
men in april 1961 nog niet zag, dat
de ontwikkeling zo scherp zou zijn.
Het eerste kwartaal van 1961 was
goed geweest en daarom had men
geen reden gezien om het dividend,
dat van belang werd geacht voor het
aantrekken van kapitaal, te passe
ren.
„Men heeft dividend uitgekeerd, dat niet
verdiend was", zei prof. Vondeling. Het
was niet waar. dat het eerste kwartaal
van 1961 er goed uitzag. Het verlies
over dat kwartaal was 18 miljoen gul
den, betoogde de heer Vondeling, die
dan ook van mening was, dat de minis
ter hier ten onrechte het beleid had ver
goelijkt en opgepoetst. Minister Kort
hals erkende, dat in het eerste kwartaal
van 1961 het verlies 18 miljoen bedroeg.
Maar in alle jaren kwam het voor, dat
het eerste kwartaal een verlies liet zien,
dat echter door de volgende kwartalen
werd goedgemaakt. Hij vond het daar
om volkomen juist, dat men in april
1961 dividend ging uitkeren, omdat men
niet kon weten hoe de verdere ontwikke
ling zou zijn.
NA 1964
Prof. Vondeling had gevraagd of dc re
gering bereid zal zijn de K.L.M. even
tueel ook na 1964 te steunen. In dat
jaar wordt weer rendement verwacht.
Het leek minister Korthals moeilijk te
zeggen wat het kabinet, dat er dan zal
zijn, zal doen. Maar hij kon zich moei
lijk een regeringsbeleid voorstellen, dat
de K.L.M. in de steek zou laten. Prof.
Vondeling zei hierover verheugd te zyn.
(Van onze parlementaire redacteur)
Naar wy vernemen heeft de oud-minis
ter van maatschappelijk werk mr. F. J.
F. M. van Thiel, zich bereid verklaard
het voorzitterschap van de Tweede Ka
mer op zich te nemen als opvolger van
vvylen dr. L. G. Kortenhorst.
Mr. Van Thiel maakt deel uit van de
K.V.P.-fractie. Zijn kandidatuur schijnt
ook bij de andere fracties in goede aar
de te zQn gevallen, zodat verwacht kan
worden, dat hij de eerste plaats zal
krygen op de nominatie, die de Kamer
vandaag bij de aanvang van haar ver
gadering zal opmaken ter doorzending
aan de koningin, die de voorzitter van
de Kamer benoemt. Aanvankelijk maak
te drs. M. M. A. A. Janssen een kans,
maar deze trok zich terug.
Xn Union
Volgens recente informaties mag worden
aangenomen, aldus de staatssecretaris,
dat binnenkort de onderhandelingen zul
len worden hervat. Verwacht wordt, dat
het mogelyk zal zijn, dat regering en
K.L.M. aan die onderhandelingen deel
zullen kunnen nemen. De Kamer nam
de nota ten slotte voor kennisgeving aan.
Integratie
„Deze integratie houdt in", aldus een of
ficiële bekendmaking „dat de overheid
de premie a.o.w. voor haar rekening
neemt met dien verstande dat de pre
mie-compensatie a.o.w. tot een bedrag
van 5,6 pet komt te vervallen,
het a.o.p. en het a.w.p. zal volledig
worden geïntegreerd in de ambtelijke
pensioenvoorziening tot een maximum
van 80 pet bij 40 dienstjaren.
Voor de pensioengrondslagen tot
7500 zal over een bedrag van 3750
een pensioen van 2 pet per dienstjaar
worden vergolden. Voor het overige
blijft dit percentage 1,75 per dienstjaar
Deze beide bedragen zyn welvaartsvast.
Interpellatie prof. Samkalden
(Van onze parlementsredactie)
Mr. D. P. Spierenburg, die sinds 1952
vice-voorzitter was van de Hoge Auto
riteit (het gezagsorgaan) van de Euro
pese Gemeenschap voor Kolen en Staal
te Luxemburg, is kortgeleden in Neder
landse staatsdienst teruggekeerd en
werd toen hoofd van de Nederlandse di
plomatieke missie by de Europese ge
meenschappen in Brtissel.
Het was een stuivertjewisselen, want
Nederlands lid van de Hoge Autoriteit
werd dr. J. Linthorst Homan (de oud
commissaris van de koningin in Gronin
gen en oud-voorzitter van het Neder
lands Olympisch Comité), voordien
hoofd: van.,.de. Nederlandse missie., in
Brussel. De benoemingvan de heer
Spierenburg in Brussel had de ontstem
ming opgewèkt van het socialistische
Eerste-Kamerlid, de oud-minister van
justitie, prof. Samkalden. Gisteren zet-
Minister drs. H. A. Korthals en staats
secretaris E. G. Stijkel volgen nauwlet
tend de debatten.
Minister Luns antwoordde dat leden
van de Hoge Autoriteit, wanneer ze een
ander ambt ambiëren, krachtens de
voorschriften van de E.G.K.S. „een ze
kere kiesheid" moeten betrachten. Ze
mogen tot drie jaar na hun aftredén
te hij in de senaat zijn bezwaren uit
een in een interpellatie, welke was ge
richt aan het adres van minister Luns.
„Veronachtzaamd'
De Hoge Autoriteit in Luxemburg is
een van de leden-staten, onafhanke
lijk orgaan. Prof. Samkalden stelde
dat de onafhankelijke positie van de
Hoge Autoriteit als college en van
de hèer Spierenburg in het bijz
der werd veronzachtzaamd toen
Nederlandse regering met hem ging
onderhandelen over een benoeming
in Nederlandse staatsdienst en met
name in de functie van hoofd van de
Nederlandse missie bij de Europese
gemeenschappen in Brussel. De heer
Spierenburg was immers ook de
laatste maanden van zijn verblijf
in Luxemburg verplicht de belan
gen van alle landen, die lid zijn
van de E.G.K.S., te behartigen, maar
dit wordt moeilijk wanneer hij reeds
in het vooruitzicht heeft dat hij bin
nenkort nationale belangen van een
van de landen, in casu Nederland,
moet gaan behartigen.
„Kiesheid'
De panden in de Spuistraat in
Amsterdam, die maandagavond
en -nacht zijn uitgebrand, lever
den dinsdagochtend een pool-
aanblik op. Terwijl de brandweer
nog steeds water in de ruines
spoot, groeiden de ijsmassa's tot
ongekende dikte.
geen functie aannemen in een bedrijf,
dat belangen heeft in kolen of staal.
Uit de woorden van de minister viel af
te leiden dat hij het aanvaarden van
een overheidsfunctie niet tot die kies
heid rekende. Bovendien, aldus minister
Luns, „heeft de heer Spierenburg zich,
toen zijn benoeming naar Brussel gere-
Seld was, naar ik meen te weten, ont-
ouden van besluitvorming als in de
Hoge Autoriteit Nederlandse nationale
belangen aan de orde waren". „Dat is
juist mijn bezwaar" riposteerde prof.
Samkalden. „De Hoge Autoriteit had
normaal moeten functioneren".
Vijftig procent
Aftredende leden van de Hoge Autori
teit krijgen nog drie jaar lang vijftig
procent van hun salaris uitbetaald. Prof.
Samkalden stelde, dat de heer Spieren
burg na een vertrek uit Luxemburg dus
niet behoefde te dringen om een nieu
we baan.
Voor het debat bestond van de zijde
van de Kamerleden grote belangstel
ling. Geen van de andere senatoren
toonde echter behoefte deel te nemen
aan de discussie tussen prof. Samkal
den en minister Luns. De interpellatie
eindigde zonder motie.
0 Volgens de anti-communitische voor
lichtingsdienst „West" worden in Oost-Duits-
land thans vrouwen aangeworven voor het
volksleger. Zij kunnen zich voor minstens
drie jaar verbinden. De vrouwen zijn nodig
voor de verbindings- en voor de hospitaal-
dienst.
Engeland, Frankrijk en de E.E.G.
De Westduitse bondskanselier dr.
Adenauer, heeft gisteren, bij ge
legenheid van zijn besprekingen
met de Franse president, generaal
de Gaulle, compromis-voorstellen
gedaan inzake de kwestie van
eventuele toetreding van Engeland
tot de E.E.G., aldus is door West
duitse functionarissen meegedeeld.
Aan Duitse zijde geloofde men dat de
Gaulle nu misschien de weg naar een
compromis zou opgaan. In Gaullistische
politieke kringen echter was men van
mening dat de Gaulle op het ogenblik
niet zou toegeven.
De Duitse opvatting was, aldus werd
van die kant te kennen gegeven dat een
totale mislukking van de Brusselse on
derhandelingen een gevaarlijke opschud
ding in het westerse verbond zou kun
nen veroorzaken. Het zou in Groot-
Brittannië het aan het bewind komen
van een Labour-regering kunnen be
gunstigen hetgeen onzekerheid zou kun
nen scheppen ten aanzien van de vei
ligheid in Europa en in de Verenigde
Staten tot wijziging van de politiek ten
aanzien van West-Europa zoukunnen
leiden.
Uitstel
Adenauer geeft in zijn compromis
voorstel de raad de onderhandelin
gen na de bijeenkomst van 28 janua
ri op te schorten om de commissie
van de E.E.G. gelegenheid te geven
de toestand te overzien. De Gaulle
zou gezegd hebben zijn gedachten
over dit voorstel te willen laten gaan.
De Europese commissie van de E.E.G.
heeft zich bereid verklaard mede te
werken om te komen tot een oplossing
van de crisis. President de Gaulle en
kanselier Adenauer tekenden gister
middag om kwart voor zes te Parijs
het verdrag van Frans-Duitse samen
werking.
De twee staatslieden tekenden het ver
drag eerst, waarna zy elkaar op beide
wangen kusten.
WVAAAAAAAA/WLWWWWWWWWWWUWWWV.
ENKHUIZEN-STAVOREN-URK-ENKHUIZEN
(Van een onzer redacteuren)
In deze barre tijd overtreft de
een de ander: in de Elfsteden
tocht, in de plaatselijke korte-
baan-wedstrijd, in doorzettings
vermogen, in moed, in waaghal
zerij. Men hoort van auto's op
het ijs en nu zelfs van twee
Nieuwediepers, Henny Horsman
en Mark van der Vliet, die eind
vorige week drie dagen hebben
vertoefd op het krakende ijs
van het IJselmeer.
Of deze verrichting behoort tot de
categorie waaghalzerij, moed, door
zettingsvermogen of sportieve pres
tatie. een ieder make het voor zich
zelf uit. De heer Horsman vond het
een belevenis van de eerste orde. Hy
waande zich in het poolgebied en hij
genoot ervan.
slaapzakken met daaronder slechts
twee laagjes kranten en het tentzeil.
Vyftien graden vorst. De landwyn
(rode en meegenomen in de veronder
stelling, dat een slok ervan verwar
mend zou zyn) bevroren. Water en
brood bevroren. Eetenswaren in blik:
bevroren.
Tent
De eerste dag liepen de twee van
Enkhuizen naar Staveren, een zelf
gemaakte slee achter zich aanzeu
lend. Op de slee bevond zich onder
andere de tent, waarin ze zouden
overnachten. Ongeveer twee kilome
ter voor Staveren zetten ze de shel
ter op, waarby lange spijkers, die
diep in het ys werden gedreven, als
haringen dienst deden.
Henny Horsman beschrijft die nacht
als een uitzonderlijke belevenis. Dat
moet je meegemaakt hebben, het is
nauwelijks (e vertellen, zegt hij, sa
men op een meer van ijs, liggende op
En onder je leeft het ijs. Het kraakt,
het knalt. Een scheur hoor je aanko
men. Hadden ze niet een vijftal kilo
meters voor Staveren een brede
scheur gezien, waar de slee moest
worden overheen getild? 's Mor
gens moesten er lucifers aan te pas
komen om de ritssluiting van de tent
te ontdooien.
De tweede dag. Van Staveren naar
Urk. Er werd volledig op compas ge
lopen. Soms was er in geen uren land
te zien. Vijf kilometer voor Urk werd
de tent opgezet, waarna de jongelui
naar Urlc wandelden voor wat gezel
ligheid en een drankje.
Terug naar de shelter, die evenwei
onvindbaar was; er lag een zware
mistbank over het ijs. Tot één uur
in de nacht zochten zij, maar zonder
resultaat. Verkleumd terug naar de
wal, waar zij onderdak vonden in een
schaapskooi, tot zes uur in de koude
ochtend.
^rhonron De tent werd toen spoedig ontdekt,
üLllcul CJI daarna de laatste etappe (Urk-Enk-
huizen) kon beginnen. Deze overtocht
moest worden gemaakt in een ver
blindende sneeuwstorm
„Hoe is dit uitstapje Mark van der
Vliet bevallen?", vroegen we de heer
Horsman.
„Ik denk, dat hij het niet nog eens
doet", was het antwoord.
„En wat was van dit experiment nou
precies de aardigheid?".
„Dit moet je zo zien: ik kampeer in
de winter. Ik heb er plezier in. En nu
weet ik ook hoe je kampeert en
slaapt op ijs, op het IJselmeer. Een
ervaring apart. Je waant je aan de
pool".
Het Wereldgebeuren
Plechtige vechter
In een vergadering in Liverpool heeft
de Britse premier, de heer Harold
Macmillan, zich maandagavond op een
ongekende manier laten gaan. De Brit
se regeringsleider, die doorgaans nogal
plechtig pleegt te spreken en die zel
den iets van ontroering laat merken,
ook al is het onderwerp van zijn praat
je nog zo opwindend, kon zich deze
teer blijkbaar niet helemaal bedwingen.
Met stemverheffing en een nuancering,
die men van hem niet gewend is, be
reikte hij ongetwijfeld zonder dat te
willen zelfs effecten, die bijna dra
matisch aandeden. Voor een echte En-
f;elsman eigenlijk een onvergeeflijke
out, maar weinigen zullen het de 68-
jarige premier kwalijk hebben geno
men, want het onderwerp van Macmil-
lans toespraak bracht de afgelopen
week reeds de meest onverstoorbare
Britten tot gevoelsuitbarstingen, die
men in „normale" tijdens in Engeland
als ontoelaatbaar zou beschouwen. Pre
mier Macmillan sprak namelijk over de
onderhandelingen in Brussel en over de
manier, waarop president de Gaulle van
.nkrijk plotseling roet in het eten
loide. Het was de eerste maal, dat
Macmillan zich over de Franse houding
ten opzichte van Engeland uitliet. Nog
nooit tevoren was er een woord van kri
tiek op de Gaulle of op diens regering
over zijn lippen gekomen, maar nu was
blijkbaar de maat vol. Het moest er
uit. En met van ontroering trillende
stem zei de Britse premier het ergste,
ooit door een lid van de Britse regering
in een geschil met een NA.V.O.-partner
gezegd, namelijk, dat Engeland zich van
ae bezwaren van de tegenstander niets
zal aantrekken. „De Britse regering
hoopt, dat Engeland toch nog zaT wor
den opgenomen in de Europese Econo
mische Gemeenschap", verklaarde Mac
millan en dat was zijn troost voor het
Britse volk, althans voor dat deel van
het Britse volk, dat mét de conserva
tieve regering van mening is, dat En
geland óók een deel van Europa is en
dat het voordeel heeft hij een toetreden
tot de E.E.G.
Premier Macmillan mag dan een nog
al plechtstatige indruk maken, een
indruk, die door de cartoonisten over
de hele wereld reeds vele malen werd
verbreid onder zijn Engelse maat
kostuum schuilt een hardnekkige vecht
jas, een „honny fighter", zoals zijn
Schotse vader eens van hem zei. Daar
om is er ook niemand in Engeland
ook niet onder zijn grootste tegenstan
ders die twijfelt aan Macmiflans be
lofte, dat hij het gevecht in Brussel tot
het uiterste zal voortzetten. Het is trou
wens niet het eerste gevecht, dat de
Engelse premier levert, maar nooit
stond waarschijnlijk zoveel op het spel
als nu. Macmillans prestige en dat van
Engeland valt of staat met de beslis
sing, die uiteindelijk in Brussel zal
worden genomen.
In de Engelse kranten zyn de laatste
tijd verscheidene artikelen verschenen,
geschreven door mensen die zich onge
rust maken over het Britse prestige in
de wereld. Een medewerker van de
Guardian meende bijvoorbeeld, dat
Engeland harder behoorde op te treden
tegen politici als Kennedy en de Gaulle,
die denken, dat de regering in Londen
zich alles laat aanleunen. Volgens deze
journalist luisterde men in Engeland
de laatste tijd vol bewondering naar
alles wat de Gaulle zei onder het mot
to: „wat hij vertelt is niet leuk voor
ons, maar hij is toch een heel bijzonder
mens en een groot staatsman". We
moeten echter niet vergeten, dat deze
grote staatsman zijn huidige grootheid
voor een belangrijk deel aan Engeland
te danken heeft, zo schreef die Engelse
journalist verder, waarmee hij doelde
op de periode tijdens de tweede wereld
oorlog, toen Engeland de Gaulle en zijn
vrije Fransen gastvryheid bood en de
gelegenheid gaf een strijdmacht op te
bouwen, die na de invasie een triom
fantelijke intocht in Parijs kon houden.
Deze ondankbaarheid van de Gaulle
jegens Engeland geldt ook Macmil
lan persoonlijk. Premier Macmillan was
gedurende de oorlogsjaren een van de
weinige Britse politici, die de Gaulle
werkelijk vriendelyk gezind waren. De
Gaulle, die in die tijd vooral te maken
had met president Roosevelt van de
Verenigde Staten en met Sir Winston
Churchill, was bij de Amerikaanse pre
sident helemaal niet gezien en hij kon
het met Churchill nauwelijks vinden. De
Gaulle was toen al een weinig gemak
kelijk heerschap.
Een aantal Britse politici stond echter
sympathiek tegenover de Gaulle en tot
dezen behoorde Macmillan.
Macmillan moest voor het eerst nauw
met Fransen samenwerken in 1942,
toen hij de Britse regering vertegen
woordigde in Frans Noord-Afrika. Hij
werd daar begroet als een vreemdeling.
De toen nog jeugdige Brit, telg uit een
zeer conservatieve familie maakte de
indruk een dandy te zijn, onhandig en
onervaren.. „Londen heeft ons een „ko
lonel Blimp" gestuurd", schreef een
Amerikaanse correspondent naar zijn
krant. Kolonel Blimp was een schep
ping van de cartoonist David Low,
wiens karikatuur van de oer-conserva-
tieve, alles negativerende Brit nog
steeds beroemd is. Maar al spoedig
bleek, dat de Amerikaanse journalist
Macmillan alleen op zijn uiterlijk had
beoordeeld.
De vertegenwoordiger van Londen
stond stevig in zijn schoenen en de
Fransen in Algiers kregen respect voor
hem, toen hij in een aantal ingewik
kelde zaken snelle beslissingen nam
en het gezegde „een man een man, een
woord een woord" steevast in toepas
sing bracht, hetgeen in de poütiek niet
dagelijks voorkomt.
Hoewel de Britse premier wat zyn
uiterlijk betreft het voorbeeld is van
de conservatieve Engelsman daarin
had de Amerikaanse journalist zich niet
vergist is hij een Schot van geboorte,
terwijl zijn moeder zelfs een Ameri
kaanse dokters-dochter is.
Grootvader Macmillan stichtte de
beroemde uitgeverij, waarvan klein
zoon Harold jarenlang directeur
is geweest. Harolds vader was geen uit
gever maar een Schotse hereboer, die
zijn zoon naar de beste scholen in En
geland zond en daarna naar de univer
siteit van Oxford, waar de Britse tradi
ties streng gehandhaafd werden. Na
een loopbaan m de uitgeverij van de fa
milie, kwam de jonge Macmillan op een
bank terecht. Achtereenvolgens be
kleedde hij diverse belangrnke posten
in de City. Londense financiële centrum
en toen hij in de naoorlogse regering
minister van financiën werd gold hij als
een van de grootste economische ex
perts in Engeland.
Al draagt hij soms op plechtige toon
gedichtjes voor in het parlement, Mac
millan weet waarover hij praat. Zeker
wanneer hij het over de Euromarkt
heeft, een van de zeldzame zaken, die
hem zijn plechtigheid dóen verliezen.
PREMIER MACMILLAN
...liet zich gaan...
