DAT IS HET TOPPUNT
in d* sport...
zaterdagnummer
T
Esther Schot keek ge
boeid naar t.v. en Gerda
Rentmeester: Ja, De Roo
is nu een vedette
Han Poppe: imponerend
succes in het water
Jaap van der Send®
bewondert Japanners
Rie Heijens zwichtte
voor smeekbeden
Piet Meeusen: hoe hoger
hoe onbegrijpelijker
Jopie Ludikhuize
Swift aan de top
Geen vuriger supporter
dan Wim J. Veldman
Zaterdag 29 dec. 1962
Ieder jaar weer zijn er zoveel betere sportprestaties dan in
voorgaande jaren, dat men zich bij herhaling afvraagt:
waar ligt de grens van het menselijk kunnen? Steeds harder
zal men fietsen, steeds hoger zal men springen, steeds snel
ler zal men door het water glijden, steeds volmaakter zal
men gaan turnen, enzovoort, enzovoort. Ook in 1962 re
gende het weer uitzonderlijke sportprestaties. Wel
ke was de beste, welke imponeerde het meest? In ieder
geval waren er te veel om in deze pagina op te sommen.
Daarom hebben we aan bekende Zeeuwse sportlieden de
vraag gesteld: „Welke sportprestatie in 1962 maakte de
meeste indruk op U?". Dat de meningen volkomen verdeeld
waren, mag uit deze pagina blijken.
ESTHER SCHOT
-.g Gord i...
RENTMEESTER
...concurrentie...
HAN POPPE
...in het water...
JAAP VAN DE SANDE
...Japanners...
RIE HEI JENS
...zwichtte...
PIET MEEUSEN
...centralisatie...
JOPIE LÜDIKHUIZE
...topjaar...
YVTM J. VELDMAN
megafoon
ZIERIKZEES ntletiek-favoriete Esther
Schot hoeft niet lang na te denken
over de vraag, welke sportprestatie de
meeste indruk op haar maakte in het afge
lopen jaar. „Gerda Kraan in Belgrado.
Met haar Europese titel op de achthonderd
meter. Het was fantastisch. Ik heb het op
de televisie gezien!"
De donkerogige Zeeuwse uitblinker op de
nummers discus en kogelstoten, die in au
gustus op de Nederlandse kampioenscha|>-
pen in Amsterdam met haar zusje een
goede klassering mee naar huis mocht ne
men Esther vierde by het discuswerpen
met 38.01 m. en Catrien vierde by liet
hoogspringen met "1.50 m. wordt weer
enthousiast als zij aan de formidabele Ne
derlandse prestatie van de Haagse politie
agente terug denkt.
En op het Zeeuwse veld? Het zal velen
misschien ontgaan zijn, maar de Zierik-
zeese van het succesvolle „Deita Sport"
niet. De „uitschieters" van M. Grootjans
(Zeeland Sport) bij de Zeeuwse kampioen
schappen in Vlissingen op 7 juli. Met 40.62
m. nam hij onverwacht de leiding bij het
discuswerpen heren en met 12.87 m. bij
het kogelstoten.
Esther Schot heeft zelf een sportjaar met
vele ervaringen achter de rug. Haar plak
boek is weer aanmerkelijk dikker gewor
den en in de prijzenkast op haar kamertje,
in het hoog aan 't Sas te Zierikzee gelegen
huis van de twee atletische zusjes, is het
aantal medailles weer aanmerkelijk ge
groeid. Zo denkt ze bijvoorbeeld met ple
zier terug aan de strijd van de Nederlandse
B-ploeg tegen de Belgische A-meisjes in
Huissingen op 7 september. En dan de
vijfkamp in Vlissingen op 17 september.
„Ik had nog nooit aan een vyfkamp mee
gedaan". Esther Schot bekent het eerlijk.
Maar toch werd zij achter Matty Riemens
van Marathon tweede met in totaal 3113
punten. Er waren nieuwe nummers voor
haar bij deze vijfkamp, maar wie de uitsla
gen er op na slaat zal ontdekken dat de
beide Zeeuwse meisjes elkaar eenvoudig
afwisselden in de zege op nummers als ko
gelstoten, hoogspringen, horden, versprin
gen
Op het ogenblik volgt Esther Schot eens
per veertien dagen een speciale training
in Rotterdam. Haar techniek wordt veran
derd. „Dat is nodig, want ik had zo mijn
eigen maniertjes, 't Is reuze boeiend, die
training". Voor de toekomst heeft Esther
deze wens: wat meer contact tussen de
Zeeuwse atleten, 't Is niet eenvoudig, maar
het zou wel erg stimulerend werken.
DRIE KEER raden Is beslist niet nodig
om het antwoord van wielrenner Biet
Rentmeester (24) te wetenJuist: de
overwinningen van Jo de Roo in Bordeaux-
Parjjs, Par(js-Tour8 en de Ronde van Lom-
bardije! „Natiiuriyk, jongens als Altig en
Anquetil hebben ook wel wat gepresteerd,
maar dat was min of nicer te verwachten",
aldus Rentmeester, die sinds een jaar Goes
als domicili heeft gekozen.
„Voor het gevoel van velen, is De Roo bo
ven zijn eigen krachten uitgegroeid",
peinst deze coureur, „en ik geloof ook, dat
hy volgend seizoen wel kan verminderen,
maar niet verbeteren. Hij heeft nu nameiyk
een status bereikt, waarin hy alles kan
verliezen en weinig winnen, want het is
toch bp na onmogelijk om volgend jaar
weer drie klassiekers te winnen", meent
Piet, en hy voegt er aan toe: „Je weet hoe
de mensen dan zijn"
De Ronde van Frankrijk? „Ja, De Roo is
nu een vedette geworden en wellicht zal
zijn fabrieksbaas hem nu wel de Tour wil
len insturen. Maar als ik De Roo was zou
ik het niet doen, als ik weer Bordeaux-
Parijs win", waarschuwt Rentmeester. Bo
vendien meent hij, dat De Roo zich moet
blijven specialiseren op eendagsritten of
etappewedstrijden, die slechts enkele dagen
duren. „Want De Roo kan twee, drie, vier
dagen vlammen en dan ineens is ie een dag
nergens", weet Rentmeester uit ervaring.
„Dan heeft Nederland eindelijk eens een
redelijke kans op een wereldkampioen op
de weg of een winnaar van de Tour de
France", zegt Rentmeester, die overigens
deze utopie wegwuift met de opmerking:
„Maar geen Nederlandse fabriek kan ons
de financiële condities geven, die we heb
ben van de buitenlanders".
„Ik word al een veteraan", zegt de 24-
jarige Rentmeester als hij zich realiseert,
dat hij in 1963 al aan zijn tiende wieier-
seizoen begint. „Natuurlijk ga ik de weg
weer op", belooft deze man uit Yerseke,
die in 1962 de zege in Kuurne-Brussel-
Kuurne zijn beste prestatie vond. „En als
alles meezit, zal ik voor flink wat concur
rentie zorgen voor De Roo in Bordeaux-
Parijs"
De 27-jarige Oostburgse l.t.s.-leraar Han
Poppe algemeen vormende vakken
is een man met flitsende reacties. Dit
snelle reactievermogen heeft hy nog gecul
tiveerd door nu al ruim elf jaar tafeltennis
te spelen, een sport, waarin hij tot de bes
ten van Zeeland behoort. Maar minder snel
is zijn reactie als wy hem vlak voor een
wedstrijd van zijn club ONA tegen het
Vlissingse Sorry de vraag stellen welke «ie
sportgebeurtenis is geweest, «lie op hem
«1e meeste indruk heeft gemaakt. Diep ge
peins. Weifelend ophalen van de schouders.
Wat gemompel: „Er is zoveel gebeurd
De meeste indruk"Maar dan ineens
weet hij het zonder een greintje twijfel:
de verrichtingen van de Nederlandse
zwemmers tijdens «lc Europese kampioen
schappen in Leipzig!
Let wel: de zwemmers, niet de zwemsters
„Dat de Nederlandse zwemsters goed
waren, wisten wc al", zegt tafeltennisser
Han Poppe er van, „en al haalden ze veel
meer medailles binnen dan was verwacht,
toch verrasten voor mij de herenzwemmers
nog meer. Vooral de prestaties van Bonte
koe en Jiskoot waren fantastisch en niet
alleen in Leipzig". Hy verdedigde zijn keus
verder door te zeggen: niemand had kun
nen denken, dat de Nederlandse heren
zwemmers al tot de Europese top behoor
den, maar plotseling waren ze er".
Binnen de provincie Zeeland vond Han
Poppe in 1962 het pieest opvallende, „dat
we in vrijwel alle takken van sport ver
achter liggen, de goelen, als Hein Cujé,
niet te na gesproken". Voor de tafeltennis-
sport is zijn wens: dat in 1963 een heleboel
jeugd gaat tafeltennissen. „Het klopt toch
niet. dat de Zeeuwse topspelers gemiddeld
meer dan 25 jaar oud zijn", licht hij toe.
Han Poppe (enkele malen tweede bij liet
Zeeuwse kampioenschap, enkele malen
dubbelkampioen van Zeeland met Rlnus
Hofman uit Middelburg) ligt al boven dat
gemiddelde met zijn 27 jaren. Maar voor
lopig is hij nog niet van plan te stoppen.
Op sportgebied ben ik ontzettend een
zijdig", zegt Jaap van der Sande uil
"Vlissingen, „ik heb alleen maar belang
stelling voor het turnen"Geen wonder
«lus, dat turner Jaap van der Sande (34)
in zijn eigen .specialiteit blijft als hy de
naar zijn mening indrukwekkende sport
prestatie van 1962 noemt: de gigantische
overwinning van de Japanse turnpïocg (he
ren) op een officieel Europees team. „Dat
die Japanners zouden winnen, verwachtte
ik eigenlijk wel, niaar dat het met zo'n
ruime voorsprong zou gebeuren, was toch
een grote verrassing", meent Jaap van der
Sande. Uitslag: Japan 286.15 Europa
279.55. Op 9 en 11 november was «lit feno
menale sportgebeuren te zien in Dortmund
en Frankfort! „Eén land tegen een heel
werelddeel en dat ene land toch nog win
nen", peinsde Jaap van der Sande.
„Ik kan ook nog wel zeggen wat ik ^het
minst verbazingwekkend vond in het af
gelopen jaar", plaatst de Vlissingse turner
ons voor een raadseltje. We hadden het
kunnen weten: „Dat Willy Jaegers weer
kampioen van Nederland is geworden",
zegt Van der Sande. Verbazingwekkend
is dat niet, want de enige, die nog voor
concurrentie voor Jaegers had kunnen zor
gen was Jaap van der Sande en die stopte
er nog voor de landelijke titelstrijd mee.
Toch is deze turner niet verloren voor de
Zeeuwse turnsporl: nog altijd traint hij
Astrow uit Souburg, nog altijd is hij pre
sent bij de belangrijkste wedstrijden en
voor de Zebra klimt hij nog altijd aan de
rekstok, zweeft boven het paard en buitelt
door de ringen.
Vast staat, dat 1962 een jaar van zware
verliezen is geweest voor de Zeeuwse turn-
sportJaap van der Sande trok zich
dus terug van het nationale en internatio
nale toneel en Nel Fritz vestigde zich in
Bi-eda! Toch ziet Jaap van der Sande de
toekomst voor de Zebra niet somber in:
„Ben Vermandei uit Sas van Gent, Jan de
Wee uit Yerseke en Cor Meesters uit Ber
gen op Zoom zUn jonge turners, die de
mogelijkheid in zich hebben om in de Ne
derlandse trainingsploeg te komen. En bij
de dames zijn vooral Mattie Bongers uit
Vlissingen en Mia van de Plassche uit
Yerseke in staat om h:t ver te brengen",
aldus een optimistische Jaap van der San
de.
RIE HEIJENS stuwde Hellas-dames
naar 95 zege op E.B.H.V"
Deze forse kopregel sierde over een
breedte van drie kolommen op 10 decem
ber 1962 een sportpagina van dit dagblad.
Maar als men Rie Heijens enkele maanden
geleden voorspeld ha«l, dat haar naam op
die «latum nog weer voor zou komen in de
sportkolommen van welk dagblad dan ook,
dan zou zy pertinent geweigerd hebben ge
loof te hechten aan die voorspelling. „Na
16 jaren handballen had ik nameiyk defi
nitief besloten er mee te stoppen", bekent
de 31-jarige mevrouw Heijens-Kole uit
Goes. Maar tenslotte is zij toch weer ge
zwicht voor de smeekbeden van het Hellas-
hcstiiur: men kon Rie Heijens nog niet
missen in bet eerste damesteam. Per slot
had zij 16 jaar in het eerste gespeeld, met
uitzondering van enkele periodes voor liet
wachten op de komst van haar dochtertje
(7) en haar zoontje (5).
Er is geen moment van aarzeling als zij
de sportgebeurtenis kiest, uie op haai' de
meeste indruk heeft gemaakt in 1962: „De
wedstrijden van Hellas tijdens het zaal
handbalkampioenschap in de Rotterdamse
Ahoyhal". Eén verbazingwekkend facet
van die titelstrijd: op de eerste dag viel
er in de voorronde geen beslissing en de
Hellas-dames moesten 74 strafworpen
nemen alvorens ze in de finale kwamen!
Hellas-keepster Ols Tamminga kreeg ook
74 strafworpen al dan niet te keren in een
tijdsbestek van een uur. Toen Ols Tammin
ga tenslotte op de schouders van het veld
gedragen werd, was zij bont en blauw van
het vallen en kwam op haar heupen het
bloed van de schaafwonden door haar
sportkleding
Rie Heijens weet het nog precies: „In de
voorronde wonnen we van Swift uit Roer
mond en verloren we van DWS uit Schie
dam, maai* omdat Swift verloor tegen
DWS eindigden we gelijk, zelfs in doel
punten". Toen kwamen dus de strafwor
pen: tenslotte gingen Hellas en Swift naai
de finale. De Goese meisjes eindigden als
derde en verloren slechts op het nippertje
van het befaamde Niloc. Swift was, kort
om, de verrassing van het toernooi.
Neen, Rie Heijens weet niet meer hoeveel
doelpunten ze in haar loopbaan gescoord
heeft. Het moeten er vele honderden zijn,
zowel op het veld als in de zaal. Ze weet
ook niet meer hoe vaak ze opgesteld was
in het Zeeuwse team. Het is tekenend voor
haar bescheidenheid, dat ze nooit een plak
boek heeft bijgehouden. Eén opvallende
prestatie zal ze zich echter altijd blijven
herinneren: destijds speelde Hellas in de
districts le klas een wedstrijd tegen Woen-
sel. Het werd 99. Rie Heijens scoorde alle
doelpunten voor Hellas en Frida Vos alle
treffers voor WoenselEén wens heeft
mevrouw Heyens: een Zeeuwse sporthal...
Het woord is op deze pagina dus toch nog
gevallen.
PIET MEEUSEN (32), speler en trainer
van de 2e klasser „v.v. Terneuzen",
twijfelt tussen de prestaties van de 20-
jarige Russische hoogspringer Valerie
Brume! en «le 25-jarige Australische zwem
ster Dawn Eraser. „Als men mij uitnodigde
de sportlieden van het jaar te kiezen, dan
zou ik deze twee boven aan mijn lijstje
plaatsen", aldus de leraar AVO aan de
lagere technische school te Terneuzen.
„Hun prestaties 2.27 meter hoogsprin
gen c.q. 110 yards vrije slag binnen «ie
«Iroomgrens van 1 minuut hebben op mij
«Ie grootste indruk gemaakt. Je Vraagt
je af waar toch wel de grenzen van het
menselyk kunnen liggen.
Onder het niveau van die twee liggen tal
van andere sportprestaties, onder meer die
van het Nederlandse zwemteam in Boeda
pest. Fantastische resultaten maar toch
juist beneden de wereldtop!"
De beste Zeeuwse prestatie op algemeen
sportgebied? Die keuze vindt Meeusen
voormalig contractspeler van de le-divisie-
club D.F.C. heel eenvoudig. „Met de op
zienbare prestaties van Jo de Roo het
winnen van drie wielerklassiekers in één
seizoen is geen andere Zeeuwse sport
prestatie te vergelijken". Meeusen stelt die
zelfs veel hoger dan het destijds behaalde
wereldkampioenschap op de weg door Theo
Middelkamp.
Van opvallende verrichtinge- in de Zeeuw
se voetbalsport is in het afgelopen jaar
geen sprake geweest. Toch heeft Piet
Meeusen er onmiddellijk één gereed. „De
buitengewoon goede aanpassing van de
Zeemvse amateur Wim Groenéwegen aan
het hoogste voetbal in den lande. „Ik heb
grote bewondering voor deze speler, die in
het Bredase N.A.C. schjjnt te spelen of hij
in het eredivisievoetbal is grootgebracht.
Zo gauw de kans zich voordoet, ga ik eens
een wedstrijd van N.A.C. en Groene-
wegen bijwonen".
De wensen van Piet Meeusen voor de toe
komst gaan in de richting van volledig
bevoegde trainers in Zeeland, vooral om de
jeugd van 14-18 jaar te kunnen opvangen.
„Er zit veel talent bij de school- en junio
renvoetballers. De overbruggingsmogelijk
heden ontbreken daar".
Meeusen zou voor de toekomst ook gaarne
wat meer centralisatie willen zien. „Vrijwel
elk dorp brengt wel eens een talentvolle
speler op maar al te vaak gaan zij onder in
de grauwe massa. In hun eigen clubjes
staan zij zonder moeite in het eerste elftal,
denken dan dat zij er zijn maar als geheel
bezien, worden de krachten te veel ver
spreid. Zij kennen niet de jarenlange strijd
om zich in het „eerste" te spelen, een strijd
die men in de steden wél kent. Centralisa
tie, met opzij zetten van chauvinistische,
plaatselijke belangetjes, zou de top van het
provinciale in casu Zeeuwse voetbal,
een belangrijk stuk kunnen verbeteren",
aldus de Terneuzense voetballer Piet
Meeusen.
DE MIJLPAAL, die de Middelburgse
korfbalvereniging Swift in 1962 in de
geschiedenis van de Zeeuwse korfbalsport
geslagen heeft: de promotie naar de le
klas, is voor Jopie Ludikhuize (sinds twee
weken 21 jaar) het belangrijkste gebeuren
in het Zeeuwse korfbal geweest. Ondanks
alle bescheidenheid, die deze kleine, maar
snelle doorzetster uit het eerste twaalftal
van de hoofdstedelyke elnb siert (vooral
ook waar het baar eigen team betreft)
woog dit gebeuren toch net zwaarder dan
enkele antlere evenementen, waarin de
Zeeuwse korfballers en korfbalsters blijk
gaven van hun kracht.
De belangrijkste zaak in de nationale korf
balsport? „Je hoort en leest via radio en
krant zo weinig over het nationale korfbal",
merkte deze Zeeuwse korfbalster op. Over
winningen van de Nederlandse ploeg op de
Belgische bijvoorbeeld zijn zo normaal, dat
je die niet als een belangrijke gebeurtenis
kunt beschouwen en anders is er volgens
Jopie Ludikhuize niet zo erg veel te bele
ven geweest op het nationale front.
In Zeeland echter des te meer! Dat bleek
wel uit het rijtje belangrijke feiten, die
Jopie uit het Zeeuwse korfballeven in 1962
naar voren haalde. Zo werd Tjoba uit 's-
Heer-Hendrikskinderen in Utrecht natio
naal microkampioen van de zaterdagteams,
terwijl het Z.K.B.-team in Zeist weer de
eerste prijs in het zesbondentoernoot weg
sleepte. Een even belangrijk als verheugend
gebeuren vond de Swiftspeelster, dat thans
drie Zeeuwse ploegen in de K.N.K.B.-com-
petitie uitkomen, namelijk Tjoba, Animo
uit Souburg en Swift. Nog een belangrijk
evenement bracht Jopie in herinnering:
vijf Zeeuwse spelers en speelsters werden
in juli uitverkoren in de zaterdagploeg om
tegen de Engelse ploeg te spelen.
Dus een belangrijk jaar voor de Zeeuwse
korfballers en korfbalsters. Uit deze serie
hoogtepunten koos Jopie Ludikhuize zon
der twijfel de promotie van Swift, waarmee
deze ploeg de eerste le klasser in Zeeland
bracht, als het bclangr*i'-ste gebeuren uit.
Het geschiedenis-maken woog hier zwaar
door, terwijl Swift zich toch de sterkste
ploeg van de provincie mag noemen.
Het is typerend voor de 36-jarige Wim
J. Veldman, dat hij lid en supporter
van de V.C. Vlissingen werd juist toen
deze voetbalclub nu ongevier vier jaar
geleden naar de tweede klas degradeer
de. Typerend omdat Wim Veldman eigen
lijk een uitzondering is onder de uuizenden
supporters van Vlissingen: hij Iaat zijn
stentorstem met aanmoedigingskreten pas
goed horen als „zijn" elftal tegen een ach
terstand aankijkt of andere tegenslagen
moet ovenvinnen.
„Eerst en vooral moet me dan ook van
het hart", zegt deze vertegenwoordiger van
professie, „dat het Vlissingse publiek vaak
te negatief reageert. Men gaat spelers „af
breken" als de club het eens een keer niet
zo goed doet en velen weigeren pertinent
bij een achterstand hun club werkelyk
steun te geven. Dat kan en móet anders.
Kijk bijvoorbeeld eens welk een geweldige
stimulans het publiek voor Feijcnoord ia
geweest in de wedstrijd tegen Vasas in
Antwerpen. Zonder dat publiek had Feyen-
oord waarschynlijk niet gewonnen. Als
Vlissingen ook op die manier door zyn aan
hang gesteund zou worden, zou de V.C.V.
nog meer wedstryden winnen"
Wim Veldman is dan ook de supporter-bij
uitstek, die als representant van de vele
Zeeuwse supporters bij alle sportverenigin
gen antwoord mag geven op de vraag wel
ke de sportprestatie is geweest, die op hem
de meeste indruk heeft gemaakt in het
afgelopen jaar. Hij heeft het antwoord
dadelijk klaar: „De beide wedstrijden van
Vlissingen tegen landskampioen Xerxes".
En hy voegt er aan toe: „Toen kon men
ervaren hoe het wél moest. De Vlissingse
supporters juichten bij bijna iedere aanval
van hun ploeg en zo kwamen we tpt uit
stekende resultaten. Weliswaar een 32
nederlaag in Rotterdam, maar met iets
meer geluk had Vlissingen gewonnen. En
een 22 gelijk spel in Vlissingen, waarmee
de VCV vooral door toedoen van cle scheids
rechter ook tekort werd gedaan".
Merkwaardig genoeg is deze misschien wel
vurigste supporter van Vlissingen geen
Vlissinger van originie. Hij komt uit Ne
derlands voetbalstad nummer één: Rotter
dam. „Pas zes jaar geleden kwam ik naar
Vlissingen", vertelt hij, daarvoor was ik
altijd supporter van Sparta". Voor zijn ge
makkelijke overschakeling van Sparta op
Vlissingen heeft hij een simpele verkla
ring: „Vlissingen heeft dezelfde kleuren
als Sparta: rood-wit shirt en een zwarte
broek".
Om met zijn toch al imponerend stemgeluid
de spelers nog gemakkelijker te kunnen
bereiken en aan te moedigen, schafte Wim
Veldman zich „het was echt niet goed
koop" een megafoon aan. Bovendien
„wapent" hij zich by iedere wedstrijd met
een opvallende rood-witte das. „Zo komt
er sfeer in", zegt hij, „want ook met attri
buten als clubdassen, spandoeken en para
plu's in clubkleuren geef je het elftal een
mentale stimulans. En laten we een spe
ler, die eens een off-day heeft nu niet
lastig vallen met denigrerende opmerkin
gen, want hij heeft het dan toch al moei
lijk genoeg om zijn vorm terug te krijgen".
Zijn wensen Vlissingen in het betaalde
voetbal! „En het zit er in ook, als ze maar
steeds steun van het publiek krijgen. Bo
vendien is het een voordeel, dat de ploeg
de laatste twee jaar aan mentaliteit en
hardheid heeft gewonnen", is zijn overtui
ging. Aan Wim J. Veldman zal het niet
liggen, als zijn wens voorlopig nog niet in
vervulling gaat
