r
Kerk
en t.v.een
experimenteel plan
De
is
„vastgevroren" R. K. Kerk
nu in beweging gekomen
aAnn ij
Studie
verze
Bij de iijd zijn
zaterdagnummer
Nieuws van overal
Zaterdag 15 dec. 1962
IÜslSSi==j^^ri5f
EN DE
\Toor een nieuwe stimulans van
het gemeenteleven in ver
schillende kerken in Zeeland zal
de televisie binnenkort een be
langrijk hulpmiddel worden. De
diverse omroepverenigingen in
ons land zullen meedoen met
een plan voor Zeeland, dat waar
schijnlijk in Nederland nog niet
eerder is ontwikkeld. Gemeente
leden zullen vanaf begin vol
gend jaar bepaalde televisiepro
gramma's bekijken en daarover
samen spreken. Zij zullen daar
bij beschikken over materiaal,
dat de omroepverenigingen heb
ben verstrekt. Het plan omvat
voorlopig als proef een toneel
stuk (V.P.R.O.), twee forums
(N.C.R.V.) en vier documentai
res (K.R.O.). Doel is in de eer
ste plaats een beter contact tus
sen de gemeenteleden te krijgen,
een beter gebruik, „beleven" van
de t.v., de houding, die het ge-
STIMULERING
GEMEENTELEVEN
meentelid ertegenover moet aan
nemen, het in contact brengen
met de problematiek van diver
se onderwerpen en de verbin
ding van kerk en cultuur. Dat
is het programma voor het eer
ste kwartaal van 1963. Van de
resultaten van deze proef hangt
af wat de plannen voor de twee
de helft van 1963 en voor vol
gende jaren zijn.
Het plan gaat. uit van de culturele
commissie uit de provinciale kerk
vergadering der Nederlands Her
vormde Kerk in Zeeland. Predikan
ten en leden van deze kerk zijn er
reeds bij betrokken, maar ook oecu
menische jongeren-gespreksgroepen.
Het plan is ter informatie gezonden
naar de Gereformeerde stichting voor
maatschappelijk werk in de provin
cie Zeeland waarvan de directeur, de
lieer L. A. Hartman, veel belangstel
ling heeft getoond. Er is contact met
een r.-k. geestelijke De omroepver
enigingen zijn enthousiast en hebben
de hervormde culturele commissie
veel materiaal beschikbaar gesteld.
De culturele commissie heeft al een
flink aantal zeer gunstige reac
ties ontvangen op een brief, die
onlangs is gezonden naar de kerke
raden van de hervormde gemeenten
in Zeeland. Tientallen gemeenteleden
uit diverse plaatsen zullen in groep
jes van omstreeks vijf personen, of in
net verband van bijbel- of gespreks-
kring meedoen aan de televisie-proef.
Zij zullen 17 januari 1963 kijken naar
het toneelstuk ..De idealist" van Kaj
Munk, dat de V.P.R.O. over de televi
sie uitzendt. (De P.Z.C. schreef hier
over op 7 november. Daarvoor heb
ben zij een inhoudsoverzicht met een
aantal discussiepunten doorgenomen.
Een goede voorbereiding is dus mo
gelijk. Het „kastje kijken" krijgt een
betere basis. De ktykers zullen een
week de tijd hebben om samen te
praten over het stuk. Een verslag
De V.P.R.O. zendt 23 januari daarop
volgend een commentaar uit op het
stuk.
Het tweede programmapunt van de
culturele commissie van de Her
vormde Kerk n Zeeland is een forum
van de N.C.R.V. „Wat verwacht ik
van een kerkdienst?" is het eerste
(5 februari). „Is de welvaart gelijk
verdeeld?" is nummer twee op 5
maart. De kerkeraden zullen met de
predikanten deze t.v.-uitzendingen
volgen ten huize van één van de ge
meenteleden of op andore wijze bij
elkaar komen. Het derde program
mapunt van de proef is in de eerste
plaats bestemd voor de oecumenische
jongeren-gespreksgroepen. De K.R.O.
zendt onder de titel „De-grenzen van
het leven" drie documentaires uit, op
30 januari (Honger en overvloed), op
27 februari (Massa en eenzaamheid)
en 27 maart (De dood).
De culturele commissie hoopt enige
oecumenische jongeren-gespreks
groepen voor deze documentaires te
interesseren. Er is ook reeds
contact met een pastoor van de
R.-K. Kerk via zo'n groep. Men hoopt
dat ook r.-k. gemeenteleden aan de
door de K.R.O. uitgezonden documen
taires aandacht zullen wyden. Van
gereformeerde zyde is vooral belang
stelling getoond voor de N.C.R.V.-fo-
rumuitzendingen.
BENIEUWD
Ik
Tk ben bijzonder benieuwd naar de
resultaten", zegt ds. H. M.
Strating, secretaris van de cul
turele commissie. Die resultaten
hoopt hij in verslagen over de ge
sprekken binnen te krijgen op het
bureau van de commissie aan de Mid
delburgse Singelstraat. Van de resul
taten hangt af wat de volgende plan
nen zijn. „Het gaat erom, dat men
met zijn allen om een tafel gaat zit
ten en de voorgestelde programma's
bespreekt. Het gemeenteleven acti
veren".
Hij meent, dat op deze wijze het mo
derne verschijnsel van de t.v. kan
worden „begeleid". „De t.v. wordt
nog te weinig kritisch bekeken. Met
de welwillende hulp van de omroep
verenigingen kan hieraan iets wor
den gedaan".
„Het is noodzakelijk, dat cultuur en
kerk beter zijn verbonden. Vooral in
Zeeland op het platteland moet hierin
verbetering worden gebracht". Ds.
Strating haalt een voorbeeld van
Schouwen-Duiveland aan. waar een
dorp zijn functie als hoofddorp heeft
verloren. De daar bestaande culturele
vereniging is eraan gegaan.
Aan de ene kant moeten vele gebie
den in Zeeland „warm" worden
gemaakt „mee te komen", aan
de andere kant kan het plan ook goe
de mogelijkheden voor de omroepver
enigingen zélf bieden. Alle omroep
verenigingen is gevraagd hun t.v.-
verenigingen is gevraagd hun t.v.-
programma's voor de komende maan
den op te geven. Alle vyf zuilen heb
ben gunstig gereageerd. Uit het ont
vangen materiaal zijn de genoemde
programma's voor de proef in Zee
land uitgekozen. De omroepverenigin
gen hebben met nadruk gevraagd
ook de resultaten te mogen verne
men. Het is niet onwaarschijnlijk, dat
zij bij het vaststellen van volgende
programma's de verkregen ervarin
gen zullen verwerken. Om een voor
beeld te noemen: meer aandacht voor
de in ontwikkeling zijnde gebieden,
zoals Zeeland er één is in ons land.
Behandeling van de problemen, waar
mee dergelijke streken en de bevol
king daarvan aanpassing en ken
nismaking mét die problemen te
maken hebben.
REGELMATIG
Een winterprogramma zou na
gunstige resultaten met de
proef" in overleg met de om
roepverenigingen kunnen worden
vastgesteld, een regelmatig program
ma voor 1964. Parallel aan uitzendin
gen zouden de problemen, die wij te
genkomen in de opbouw van ons
Zeeuwse gebied kunnen worden be
handeld". Prpblemen als mens en in
dustrie, mens in een ontwikkelings
gebied, de mens en de wijzigingen op
het platteland (migratie).
Uiteindelijk kunnen de kerken ge
volgtrekkingen maken uit de resul
taten. En de ervaringen gebruiken in
het kerkewerk, dat r.ieuwe stimulan
sen krygt.
Kerk en t.v. in een samenspel: de
kansen, die er ztfn heeft dc cul
turele commissie van de Her
vormde Kerk in Zeeland gegrepen.
Het eerste programma is nog als
proef bedoeld. Maar er is blijkbaar
van de zijde van andere kerken en
kerkelijke instellingen ook al belang
stelling voor. Wanneer de proef
slaagt dan zou dit samenspel van
kerk en t.v. nieuwe perspectieven
openen.
„Leer mensen kijken" zei drs. K.
Laansma, directeur van de Stichting
Zeeland voor maatschappelijk en cul
tureel werk onlangs in een lezing
over „Televisie en geestelijke volks
gezondheid". Drs. Laansma sprak in
Utrecht op de jaarvergadering van
de Vereniging tot bevordering van de
geestelijke volksgezondheid op gefor
meerde grondslag.
De heer Laansma zei, dat men niet
voortdurend moet praten over de
esthetische kanten van de zaak,
maar ook over de kwaliteit en de cul
turele normen. Het zijn punten, die
zeker ter sprake komen in de proef
tijd van het plan, dat in januari be
gint te draaien.
J door de V.P.R.O. uit te zenden to
'neelstuk „De Idealist".
(Foto Louis van Paridon).
NILLMIJ
N.V. LEVENSVERZEKERINGMAATSCHAPPIJ f"LLMIJ. - 's-GRAVENHAGE
In het leerk-t.v.-experiment zullen de
Zeeuwse gemeenteleden kijken naar
de opvoering van „De Idealist" van
Kaj Munk. Deze foto toont de Deense
dichter-dominee in 1938 in Kopen
hagen zoals hij voor studenten zijn
drama ,'jHij zit aan de smeltkroes"
voorlas.
Illustratie uit Kaj Munk".
Uitgave D. A. Daamen).
Zevenhonderd jaar bestond het
hervormde kerkgebouw in Schiedam.
Er was een samenkomst, waarbij is
herdacht, dat Hendrik van Vianden,
bisschop van Utrecht, 5 december
1262 toestemming gaf tot de bouw
van de eerste kerk in Schiedam.
Over het vroegere kerkje is in de
14e en 15e eeuw in verschillende
stadia een vroeg-gotische kerk ge
bouwd. In 1453 werd daar de maagd
Liduina begraven. In 1573 nam de
hervormde gemeente het gebouw in
gebruik. Jan van Riebeeck trouwde
in 1649 in deze kerk Maria de la
Quellerie.
Paus Joannes zal 22 december om
20 00 uur voor de radio zijn kerst
boodschap tot de wereld uitspreken;
24 december draagt hij 's avonds om
tien uur een mis op in zijn privé-
kapel, die ook over de radio komt.
De eerste episcopaalse negerbis
schop van Amerika is onlangs ge
wijd. Het is John M. Burgess uit
Newton, die in Boston hulpbisschop
van het bisdom Massachusetts werd-
Voor de eerste maal was de rooms-
katholieke aartsbisschop van Boston
voor de plechtigheid uitgenodigd. Hij
liet zich vertegenwoordigen door een
officieel waarnemer.
Acht miljoen dollar tracht de
Wereldraad van Kerken bijeen te
krijgen voor hulpprojecten in 1963.
Drie miljoen dollar is bestemd voor
projecten in Afrika; de rest wordt
verdeeld onder Azië, Europa, Latijns-
Amerika. het Nabije Oosten en ortho
doxe landen.
Samenwerking tussen hervormden
en gereformeerden is er in Halle
(Achterhoek). Men heeft besloten
dat elke derde zondag van de maand
een ouderling en een diaken een
dienst van de andere kerk zullen
bijwonen. Zij zullen ook een jaar
lang de kerkeraadsvergaderingen
van de andere kerk bezoeken en daar
een adviserende stem hebben. De
beide kerkelijke gemeenten hebben
voorts alle plaatselijke verenigingen
gevraagd uitvoeringen e.d. niet op
zaterdagavond te houden, omdat het
kerkbezoek op de zondag daaronder
zou lijden.
Samen een kerk bouwen gerefor
meerden en rooms-katholieken op
Vlieland. Men hoopt dat de kerk nog
voor de zomervakantie klaar is. De
rooms-katholieken hebben geen eigen
parochie op het eiland, dat valt onder
het vicariaat van Terschelling. Daar
om kan op Vlieland alleen 's maan
dags de H. Mis worden opgedragen.
....en velen zullen zich over zijn ge
boorte verblijden. Lucas 1 13b.
Er gebeuren vele dingen die in het openbare leven niet direct
worden opgemerkt. En toch kunnen dat heel erg belangrijke
gebeurtenissen zijn. Wat niet door de radio komt, is soms veel be
langrijker dan wat er wel doorkomt.
Ook in het koninkrijk Gods gaat ddt zo. Wat in de tempel van
Jeruzalem gebeurde, wist niemand dan Zacharias. Er werd achter de
schermen gesproken. Maar het had betekenis voor de hele wereld.
Het koninkrijk Gods werd aangekondigd. De Koning zou komen.
Zijn heraut, Johannes de Doperwas op komst. Een nieuwe tijd
begon. De tijd van Jezus Christus.
Die tijd is gekomen. Johannes werd geboren. Een korte tijd later
Jezus, de Zaligmaker. Dat bleef niet achter de schermen. Neen,
het werd openbaar. Toch is het nodig dit te blijven verkondigen.
Want velen in en buiten de kerk, is het nog niet duidelijk geworden,
dat ze leven in de tijd van Jezus Christus. We schrijven allen wel
1962 na Christus, maar dat is het belangrijkste niet. Het is veel
groter dat we mogen weten dat we in de tijd van Christus leven.
Nu is het geen wonder dat we dit telkens vergeten. Dat ligt in de
eerste plaats aan de prediking der kerk. Te weinig wordt gepredikt
dat het Koninkrijk Gods is aangebroken. En verder nodigt de we
reld uit het niet te geloven. Het lijkt er op dat alles zich steeds meer
aan de heerschappij van God onttrekt. Waarom zouden we dan aan
de werkende verlossingskracht van het Koninkrijk Gods geloven.
En toch,... velen zullen zich over zijn geboorte verbijden. Velen
zullen blij zijn dat Johannes de Doper is geboren, omdat hij de
nieuwe tijd, het Koninkrijk Gods heeft ingeluid. Hij heeft het eerst
aan hettouw van dei kerstklok getrokken.
Velen.... bent U daarbijf Bent U een mens van de nieuwe tijd?
We zijn zo graag bij de tijd. Dan moeten we ontdekken, dat er
onderscheid is tussen oude en nieuwe tijd. De oude tijd
is de tijd van afval van God. Alle mensen die niets willlen weten
van Jezus Christus behoren tot de oude tijd. Zo worden we geboren.
Daarom moeten we vernieuwd worden door de kracht van de nieuwe
eeuw, de H. Geest. Dat is bekering, overgang van het oude naar het
nieuwe. Daartoe roept ons de klokkeluider van hel. Nieuwe Testa
ment. Wie die roep hoort en zicht bekeert, zal blij zijn dat God
de nieuwe tijd heeft doen aanbreken. Die zekerheid geeft de kracht
om met opgeheven hoofd te strijden.. Houdt dan in gedachte dat
de nieuwe tijd is aangebroken en voortgaat naar de voleinding.
STAVENISSE.
L. ZWANENBURG.
ZONDAGSSCHOLEN
Van enkele zijden is gereageerd
op ons artikel over „Zondags
school en Kinderkerk" in ons blad
van 1 december jl.' Men wijst erop,
dat de namen van bepaalde vereni
gingen niet geheel juist waren weer
gegeven. Zo schrijft ons dr. M. W. S.
Cramer, Nederlands hervormd predi
kant te Hoogwoud (N.-H-), onder
meer:
De Nederlandse Vereniging van
heeft een feestelijke
verrassing voor U.
De prachtige INDUS kalender
met 12 schitterende kleurenfoto's
van Zwitserse landschappen ont-1
vangt U gratis na aankoop
van een INDUS-horloge in
de periode yan 17 november tot i
31 december 1962. Tegen inzen- j
ding van het daarvoor bestem
de, bij de juwelier aanwezige,
formulier aan INDUS-horloges
Rotterdam wordt U de
fraaie INDUS kalender
franco thuis gezonden.
Uw horloger-juwelier zal U gaarne een
der fraaie kleurenfoto's vrijblijvend tonen.
De vorige week gebeurde het dat St.-Nicolaas
in hoogst eigen persoon aan een predikant
die zich nog al interesseerde voor de gang van
zaken op het concilie in Rome, een enorme en
veloppe overhandigde, die deze heilige speciaal
voor hem uit Rome had meegebracht. Toen de
envelop geopend werd kwam er een papier uit,
waarop stond te lezen: „Alles blijft voorlopig
als het was. Joannes." Wij hebben een diep re
spect voor de wijsheid van de enige heilige die
wij in protestants Nederland hebben overgehou
den en die we niet graag zouden missen. En zo
hebben we ook respect voor deze boodschap, die
hij speciaal van het Vaticaan had meegenomen.
Het is wafir dat er in de twee maanden dat de
concilievaders nu bijeen zijn geweest, niets uit
gekomen is waarvan men kan zeggen dat het
een verandering is-
Geen enkel schema is afgewerkt en definitief
aangenomen en als dat met één was gebeurd,
zou dat waarschijnlijk een zijn die eigenlijk
geen verandering bracht. Alles blijft als het
was. Maar de diepe wijsheid zit, geloof ik, in
het woord „voorlopig".
We hebben gelezen wat ons onder ogen kwam
aan berichten en beschouwingen over het conci
lie en dat zijn er heel wat geweest. Het leek wel
of er in deze twee maanden geen ander kerk
nieuws was. We hebben vooral ook gelezen r.-k.
dagbladen en tijdschriften, voor wie de kerkver
gadering in Rome vanzelfsprekend eerste-klas-
nieuws is geweest. De indruk die er bij ons. na
het lezen van dit alles achterbleef is, dat deze
kerk, die sinds het concilie van Trente „vastge
vroren" zat (de uitdrukking is uit een r.-k.
krant), in beweging is gekomen. Voorlopig mag
1 het dan blijven zoals het was. we geloven dat
inderdaad op dit „voorlopig" de nadruk moet
vallen. Dit is een geloof, waarmee we willen
zeggen, dat wc uiteindelijk niet weten wat er uit
zal komen. De weg terug zal, naar onze mening,
niet meer mogelijk zijn. Hoever men zal gaan,
blijft een opeu vraag. Hel zal wel niet zover zijn
als de meest vooruitstrevende kardinalen en bis
schoppen het wensen, maar zeker is ook wel dat
dc wensen van de curie in Rome geen kans heb
ben om te worden doorgezet. Paus Joannes
heeft het concilie geopend met een toespraak
welke sindsdien als de „dooirede" is bestempeld
en het is wel duidelijk geworden dat hij zelf,
vanaf het ogenblik dat hij definitief de beslis
sing nam om een concilie bijeen te roepen, het
niet in zijn gedachten heeft gehad dat alles
maar moest blijven zoals het was.
Aan positieve resultaten is er nu nog niets uit
de bus gekomen. Een vergadering die zulk
een omvang heeft als bij dit concilie het geval
was, is ook een log lichaam, dat moeilijk te han
teren is en waar een definiteive besluitvorming
een zaak van lange adem is. Bovendien was het
bijna honderd jaar geleden dat het laatste con
cilie bijeenkwam. Hoeveel er ook aan de voor
bereiding verricht was, men moest toch een be
paalde wijze van werken viuden. De moeilijk
heid waarmee de concilievaders zaten, is ook
geweest dat de schema's die door de commissies
in Rome waren opgesteld ter voorbereiding, nog
al eens niet weergaven wat er leefde in de ver
gadering, zodat ze werden terug verwezen om
opnieuw bewerkt te worden, waarbij nu reke
ning werd gehouden met de opmerkingen die er
in de St. Pieter waren gemaakt. Het is moeilijk,
wanneer dezelfde commissie dat moet doen die
het eerste schema heeft opgesteld.
Wat er bijvoorbeeld met de theologische sche
ma's is gebeurd, die niet zijn aanvaard, is toch
wel kenmerkend voor de geest van dit concilie,
evenals dat wat gezegd is over de verhouding
tot de Oosters Orthodoxe Kerk. Duidelijk is uit
gesproken dat ook de R.-K. Kerk schuld had aan
de breuk die er met het Oosten gekomen is, ter
wijl erbij gezegd werd, dat het Oosterse katho
licisme in geen enkel opzicht minder zou zijn
dan het Westerse. Dit is toch kennelijk wat men
met „dooi" aanduidt en zo zijn er heel wat meer
dingen te noemen. In het midden van de vorige
maand lazen we dat het concilie zijn vorm ge
vonden had en dat er een bepaalde geest steeds
duidelijker naar voren kwam. De curie in Rome,
althans een belangrijk gedeelte van haar, zal
vermoedelijk in twijfel trekken of deze geest de
le.iding van de Heilige Geest is- Zij is zo gewend
leiding te geven en beslissingen te nemen dat
het haar niet gemakkelijk zal vallen meer een
uitvoerend orgaan te zijn.
Volgens de katholieke encyclopedie is het doel
van een concilie „de vaststelling der zuivere ker
kelijke leer (naar aanleiding van nieuwe dwa
lingen), eventueel herstel der kerkelijke eenheid
en regeling van de kerkelijke tucht". Bij een „al
gemeen concilie (zoals nu in Rome) staat de
vaststelling van de leer op de voorgrond. Zo
wordt er verder aan toegevoegd. Het blijkt dat
de concilievaders wat anders in hun gedachten
hebben dan allereerst uitbreiding en vaststelling -
van de zuivere kerkelijke leer. Wat dat betreft
geeft dit brok van het concilie dat we nu hebben
beleefd, iets heel anders te zien dan zijn beide
voorgangers, die van Trente er van het Vati
caan I. Deze verandering is zo kenmerkend, dal
de r.-k. commentatoren soms reeds tot een
juichkreet overgingen omdat, naai' hun mening,
de kerk een geheel nieuwe periode is ingegaan.
Wij hebben er vroeger reeds op gewezen «lat
een van de bijzondere dingen op dit con
cilie geweest is het feit dat waarnemers uit an
dere kerken zijn toegelaten. Zij hebben in de St.
Pieter niet een plaats ergens achteraf gekregen,
maar vooraan, bij de kardinalen. In een artikel
in De Tijd-Maasbode van 17 november bespreekt
prof. F. Haarsma een persconferentie van kar
dinaal Bea. De kardinaal heeft ook gewezen op
de mogelijkheid voor «Ie waarnemers „hun kri
tiek, hun bezwaren en hun verlangens bekend
te maken". Men organiseert daartoe bijeenkom
sten met de waarnemers. Prof. Haarsma verze
kert dat „de stem van «1e waarnemers door
klinkt op het concilie", ook ai mogen ze daar
zelf niet het woord nemen.
Van de waarnemers zelf hebben we nog weinig
gelezen. Van prof. O. Cullman uit Bazel (ook
een waarnemer) lazen we dat hij gezegd zou
hebben dat, hoever de dag van eenheid ook nog
verwijderd, mag zijn, dit concilie „reeds vruch
ten heeft afgeworpen die van nut kunnen zijn
bij de toenadering".
Het laatst is in behandeling genomen het sche
ma over de kerk. Tekenend is weer dat het sche
ma over Maria voorlopig terzijde is geschoven
en dat men het andere en veel grotere over de
kerk in behandeling heeft genomen in de laatste
resterende dagen. Men is ook hiermee niet klaar
gekomen, maar de eerste schermutselingen zijn
er geweest. In dit schema gaat het ook over
het episcopaat en de residerende bisschoppen.
Sinds het concilie van 1870 is alle nadruk komen
te vallen op het primaat van de paus. Duidelijk
was uitgesproken, dat zelfs een concilie niet bo
ven de paus stond. Men vroeg zich sindsdien af,
of een concilie nog wel enige zin zou hebben.
Wanneer men iets leest over het concilie dat in
1870 plotseling gesloten is vanwege de politieke
situatie in Italië, is het ook dit, dat de meerdere
macht van de paus op een niet geringe wijze is
vergroot en dat men toen niet is toegekomen aan
de betekenis van de bisschop en met hen aan die
van een concilie- De vergroting van de macht
van de paus betekende ook een vergroting van
de macht van de curie. In deze twee maanden
is een heel ander beeld voor den dag gekomen.
Men staat nu weer voor de vraag of de bis
schoppen gezamenlijk een college vormen, met
de paus aan het hoofd. Gezamenlijk dragen zij
de verantwoordelijkheid voor de R.-K. Kerk en
elk van de bisschoppen draagt de verantwoorde
lijkheid in het bijzonder voor zijn bisdom. Wie
weet hoe deze gedachte zal doorwerken. De
huidige paus weet zich bisschop met de bis
schoppen.
We hebben kunnen lezen van de zieklc van de
paus. Mocht hij vóór 8 september 1963, «Ie da
tum van «1e heropening, komen te overlijden,
clan zou dit concilie indien er geen nieuwe paus
is definitief zijn afgelopen. Er moet dan een
nieuwe paus worden gekozen. ("Inmiddels heeft
paus Joannes gezegd, dat er „zeker een andere
paus zal zijn", re«l.). Paus Joannes heeft wel
zeer zijn persoonlijk stempel op deze kerkver
gadering gedrukt. Als er een nieuwe paus zou
zijn, zou hij een eigen besluit moeten nemen
over een nieuw concilie. De wens is algemeen,
zowel in de R.-K. Kerk ais bij de andere, dat
deze paus in september van het komende jaar,
het concilie zal kunnen heropenen, opdat er nog
meer worde losgemaakt wat nu vastgevroren zit.
H.
Vrijzinnige Zondagsscholen (NWZ)
verenigt op dit terrein voor een groot
deel vrijzinnige hervormden, maar
omvat tevens Doopsgezinde, Re
monstrantse e.a. afdelingen. Onze
N.V.V.Z. bestaat sinds 1910, en telt
momenteel in Zeeland ongeveer 12
afdelingen die zo'n 700 kinderen be
reiken. Dit alles om U duidelijk te
maken dat onze, de Ned. Herv. Kerk,
geen eigen, alleen omvattende, zon
dagsschool vereniging kent. De kerk
als zodanig bedrijft (tot nu toe) geen
zondagsschoolwerk. Ten aanzien van
„Westhill", voluit: vereniging voor
godsdienstige opvoeding „Westhill",
zij opgemerkt dat dit géén richtings-
(modaliteits) vereniging is, doch
„slechts" een vereniging op basis van
een bepaalde werkmethodiek. West
hill is geen richtingsvereniging, al
is zij nominaal midden-orthodox én
de N.V.V.Z. kent ook „Westhill" af
delingen. Ook moet U weten dat
naast „Kind en Zondag", blad van
de N.Z.V. (en haar materiaal) door
de N.V.V.Z. wordt uitgegeven „De
Kandelaar" én materiaal, en door
Westhill ook een blad en materiaal.
Oproep tot gebed
voor de eenheid
In verband met de wereldge
bedsweek voor de eenheid
(18 tot 23 januari 1963) heb
ben de Oecumenische Jeugd
raad in Nederland, de rooms-
katholieke en de gereformeer
de jeugdraden 'n dringend be
roep gedaan op de Nederlandse
jongeren te bidden voor de
eenheid. De raden vragen de
jongeren deel te nemen aan
plaatselijke gebedssamenkom
sten en andere activiteiten die
verband houden met het stre
ven naar eenheid. Aan de we
reldgebedsweek nemen chris
tenen van alle belijdenissen
deel: protestanten, orthodoxen
en katholieken. Het thema van
de wereldgebedsweek is „Hij is
onze vrede".
PELGRIM, óók voor oliehaarden
Indonesische Kerken
zullen hulp vragen
Het staat wel vast dat de Indonesische
kerken aan de gezamenlijke kerken in
Nederland, zodra dat mogelijk is, weer
om meer hulp zullen vragen. Dit meent
ds. P. J. Mackaaij, secretaris van de
Raad voor de zending der Nederlands
Hervormde Kerk, op te kunnen maken
uit contacten die er zyn geweest via de
Wereldraad van Kerken.
Ds. Mackaaij is onlangs teruggekeerd
van een reis r.aar Nigeria en Kameroen.
Hij heeft daar geestelijke zorg verleend
in Lagos, de hoofdstad van Nigeria,
waar vele Nederlanders wonen. Onder
andere heeft hij een herdenkingsdienst
geleid in verband met het overlijden van
prinses Wilhelmina.
Verder gold het bezoek het werk dat
door Nederlandse zendingsarbeiders ver
richt wordt. Dr. W. A. Bijleveld werkt
daar als zendingpredikant en hoopt in
1963 een instituut te openen voor de be
studering van de Islam. In Kameroen wer
studering van de Islam. In Kameroen z
het Bamilekegebied in dienst van de
Evangelische Kerk. Een dertiental predi
kanten en artsen is daarheen uitgezon
den. De Evangelische Kerk had er meer
gevraagd, daar de Parijse zending niet
bij machte was om in alle nodige plaat
sen te voorzien. De zendingsleiding in
Oegstgeest had echter nog steeds de
hoop dat er weer meer mogelijkheden in
Indonesië zouden komen. Daarom heeft
men de hulp aan de kerk van Kameroen
niet altezeer uit kunnen breiden.
