SUIKER PUZZEL -rubriek Karen, het invalide meisje dat men niet kan vergeten JA...J* zaterdagnummer Bieten worden suiker in Sas van Gent. Bieten worden suiker tijdens een voor de leek, voor de oningewijde vaag en mysterieus proces. Het is moeilijk de draad die door het bedrijf loopt, ergens vast te grijpen. En waar begint die draad? Aan de loswal, waar monsterachtige grijpers de suikerbieten verplaatsen? Of onder de wilde water kanonnen waar de bieten kil en bleek achterblijven als de vette modder is weggespoten? In ieder geval moet die draad door het laboratorium lopen, het wetenschap pelijk geweten in het produktieproces. Inmiddels is de lange stroom bieten al lang verdwenen in een labyrint van buizen, drukketels en transportbanden en op onverwachte plaatsen is er plotseling iets van te zien. Maar dan zijn de bieten in het dolle concert van fabrieksgeluiden al onherkenbaar versnipperd Ernstige mannen draaien aan kranen, controleren meters of rusten even uit en gestaag en stil verlaat een lange stroom suiker onopvallend de fabriek. Suiker in zakken, zakken op trantsportbanden. Een eindeloze stroom suiker Suiker... AVWWWVWVWVWWWWWWWWWWUWWWWVMWWIAIWWWWVWWWWWVWWVWVWWVWVWWWVUVWVUVWWUVUt ACTIE HET DORP DUURT TOT APRIL Het is nu al weer een paar da gen geleden, dat met een t.v.- documentaire en radio-docu mentaire over de invalide kin deren van de Johanna-Stichting in Arnhem, die allergrootste liefdadigheidsactie die we ooit gekend hebben begon. Het is nu, voor mensen die het thuis voor het beeldscherm en voor hen die het in de R.A.I. zelf heb ben meegemaakt, tijd voor be zinning. Vooral ook, omdat die actie voor het dorp nog niet af is: er zullen nog vele radio- en t.v.-uitzendingen op volgen en mogelijk zullen dan pas dui zenden en honderdduizenden Nederlanders die spontaan heb ben gegeven en meegedaan met Advertentie Hét GAS FORNUIS met grote oven en extra glazen "ovendeur PELGRIM, óók voor gascemforen de actie, zich ten volle gaan rea liseren voor wat eigenlijk. We hebben al geschreven over het vreemde misverstand al doet het er weinig toe dat vele mensen dachten dat Het Dorp een kinder dorp zou worden: het wordt een dorp voor volwassenen. Voor die invaliden namelijk aan wie niets of niet veel meer te „verbeteren" valt. Die heel de rest van hun leven zo invalide zullen blijven als ze nu zijn. Jaren geleden Wy denken terug aan wat de direc teur van do AVRO zei op de perscon ferentie vlak voor do actie losbarst te, de heer H. de Wolf, de goedmoe dige man, die al zo'n jaar of dertig „Het klokje van zeven uur" voor de radio verzorgt- Hij zei: het begon jaren geleden toen ik het boek las van de Amerikaanse moeder Mary Killilea over haar dochtertje Karen. Een van de eerste uitzendingen die zullen volgen in de actie voor Het Dorp heet dan ook „Karen". Wij hebben het boek nu ge lezen, en we begrijpen hoe de heer De Wolf sinds hij het jaren geleden las niet meer dat gevoel kwijt kon raken: dat hij niet langer het recht had het leed van invaliden „liever niet te willen zien". Karen was een spastisch kindje. Bij lange na niet het ergste geval van in validiteit maar hartverscheurend genoeg en hartverwarmend tegelijk was het leed van kleine Karen. Ook voor de moeder tegen wie eens een oude verpleegster zei: God moet wel veel vertrouwen in U hebben, dat hij U een spastisch kind gaf om voor te zorgen. Hartverwarmend is het te lezen hoe blij Karen, een jaar of acht dan, is met haar kruk ken. Ze blinken zo mooi en het hout ervan glanst zo mooi en er zitten echte leren banden om, Ze is zo blij met haar krukken alsof het de vleu gels zijn waarmee ze als engeltje naar de hemel zal vliegen. Voetje voor voetje Van triomf naar triomf strompelt: dan het leven van Karen. Ze kan een kleurige knikker uit het water opdui ken ze kan in een loopbrug mee dansen als haar vader en moeder op een radiodeuntje een walsje maken in de huiskamer, ze kan zelf voet je voor voetje lopen. Ze kan na jaren over een drempel stappen. Ze kan ten slotte lezen en schrijven en dat is het einde van het boek, als ze zegt: niammi, ik kan nu alles. Karen is sindsdien nooit meer uit de gedachte geweest van de heer De Wolf, en van allen bij de radio die hij dat boek heeft laten lezen. Johan Bodegraven heeft het gelezen, en hij voerde de actie voor de Johanna- stichting, waar kinderen als Karen gerevalideerd werden. Dat was al mooi werk, maar dr. Klapwijk, die heel Nederland heeft laten leren kennen als een diepbewogen man, is tegelijk een nuchtere man, die ook een keiharde waarheid niet uit de weg gaat. Die waarheid is, dat er veel ernstiger gevallen van invaliditeit zijn dan t.v.-kijkers thans nog zou den kunnen verdragen. Kinderen, zegt hij nuchter, maar met trillende stem, kinderen die geboren worden niet alleen zonder armpjes, maar zelfs zonder spoor van schouders, zodat er nooit een mogelijkheid zal zijn ze kunstledematen te geven. Nuchter ook stelde liy vast, dat voor honderden invaliden revalidatie al leen maar persoonlijke waarde heeft: het sterkend gevoel een overwinning te hebben behaald als ze geleerd heb ben zelfstandig te eten byv. Het geen maatschappelijk evenwel niets betekent, omdat immers normale mensen dit zelf kunnen. Even nuchter registreert hij dat de mensen in die maatschappij nooit zullen kunnen wennen aan de nabij heid van invaliden die helemaal niets kunnen kinderen die kwijl uit de mond loopt omdat ze hun kaken niet kunnen sluiten spastische vrou wen die uit restaurants verwijderd worden, omdat men meent dat ze dronken zijn. Invaliden van die aard, zegt hij, hebben het gevoel dat ze be keken worden met afkeer, met wal ging soms. We willen toch de moed hebben eerlijk te zijn? Dan, zegt hij, moeten we zo eerlijk zjjn in te zien dat zulke invaliden apart moe ten leven, niet om ze te verwijderen naar een soort getto, naar een ver banningsoord, zodat we ze niet be hoeven te zien maar omdat ze al leen in een eigen dorp gelukkig zul len zijn. De actie voor Het Dorp duurt nog voort tot eind maart 1963, iedereen zal dus nog volop kans hebben wat geld te geven om iets te kopen dat niet te koop is: geluk. Advertentie heeft een feestelijke verrassing voor U. De prachtige INDUS kalender met 12 schitterende kleurenfoto's van Zwitserse landschappen ont-l vangt U gratis na aankoop van een INDUS-horloge in de periode van 17 november tot 31 december 1962.Tegen inzen ding van het daarvoor bestem de, bij de juwelier aanwezige, formulier aan INDUS-horloges Rotterdam wordt U de fraaie INDUS kalender franco thuis gezonden. Uw horloger -juwelier zal U gaarne een der fraaie kleurenfoto's vrijblijvend tonen. In deze week vóór Sint-Nicolaas stroomdenvele goede oplossingen van onze puzzel van vorige week za terdag binnen: het grote aantal in zendingen was verheugend, en het speet ons met het oog op diezelf de sinterklaas niet meer prijzen te kunnen toekennen. De eerste prijs werd gewonnen door Iz. Hillebrand, Dishoekseweg 26, Koudekerke (W); de drie overige prijzen komen te recht bij mej. A. Samuelse, Duinweg 85, Zoutelande; mevrouw L. A. Wol- se-Mol, Zuiddijk 16, St.-Philipsland en P. Karreman, Weststraat 17, Oostburg. De opgave voor dit weekeinde luidt als volgt: HORIZONTAAL: 1. gezellig breed voerig praten, 5. weefseltonnetje, 10. ijzerhoudende grond, 11. hoge, nauw o.d. hals aansluitende das, 13. door elkaar, 15. betrekk. waarin personen tot elkaar staan, 18. een zekere, 19. element tin, afk., 21. namelijk, afk„ 22. redactie, afk., 23. rivier in Rus land, 25. platvis, been, 26. gevoel loze, 27. precies juist, 30. vlug, 31. hulde, 32. haring van ingewand ont doen, 35. met name, afk., 36. vreemd, gek, 37. verdwaasd, steekvlieg, 39. zie 19., 41. soort van kaartspel, 43. bestemming, 45. albino bunzing, 48- bediende i. e. restaurant, 50. ver keerd, 51. bloedverwante, 52. grond soort, 53. Europeaan, 54. jurist, afk., 56. een ongenoemde, afk., 58. Friese jongensnaam, 59. -lichaam: geestel. lichaam van een mens, zijn stoff. lichaam geheel doordringend, 62. soort van mest, 64. landschap in het oude Griekenland, 65. Zweedse munt eenheid, 66. handvatsel, 67. stronk. VERTICAAL: 2. gehoororgaan, 3. vogel, 4. hulde brengen, 5. centenaar, afk., 6. meervoud van 2, 7. eiland ten westen van Schotland, 8. echt genoot van 51 horizontaal, 9. voor dragen, onderstellen, 12. aardige, 14. boord van een stroom, 16. afgeknotte boomstam, 17. vijanden van Floris V, 20. vriendelijke, zijdelingse blik, 24. putemmer, 26. zieleherder, afk., 28- tweehoev. dier (C.-Afrika), 29. geen -: geen zier, 33. rivier in Ve nezuela, 34. gemeente op de Veluwe, 35. geheime bond op Sicilië, 38. mondvol, 39. die der standsbewoners, 40. geregelde volg- of rangorde, 42. Het „weerstation" in de Bilt, afk., 44. opgerold koekje, 46. roodkl. be dekking van ijzer, 47. geheel de uwe. afk., 49. groeit langs de water kant, 54. gerucht, 55. bevlieging, die veel mensen meesleept, 56. verkla rende aantekening, 57. Romeins kei zer, 60. knaagdier, 61. plezier, schik, 63. met mij, met ons. De oplossing van onze vorige puz zel is als volgt: Zaterdag 1 dec. 1962

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 15