Het vliegend hert Sint- Nicolaas in het randgebied der kunst Verwarring rondom bestaan en geschiedenis van sinterklaas Binnen en buiten de gemeente SINT-NICOLAAS WORDT TEVEEL ALS GROTE BOEMAN AANGEDUID FRANSEN WILLEN BISSCHOP KERST LATEN INTRODUCEREN Beschermheer Santa Claus Père Noël Romantiek DE SINT HEEFT HET DRUK IN BRESKENS Een HELANCA PANTALON 3 VOORDELEN SPORTSHOP CHRIS FRANCKE PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 22 NOVEMBER 1962 Afbeeldingen van heilige op zegels en in strips A LS INSPIRATIEBRON voor de beeldende kunst, gedu rende niet minder dan 15 eeu wen, is Sint-Nicolaas een dank bare figuur geweest. Niet alleen in de uitbeelding van de religi euze gebeurtenissen rondom hem, doch tevens bij de weerga ve van het bij uitstek huiselijke feest dat aan zijn persoon ge koppeld werd, zijn er kunstwer ken ontstaan welke van interna tionale kunsthistorische en ar tistieke waarde bleken. We den ken hierbij aan het beroemde schilderij van Jan Steen: sinter klaasavond, aan het portret van dé heilige zoals dit te zien is in de glas-in-loodramen van Char- tres, de talrijke kostelijke, 15de eeuwse Franse miniaturen, „Het leven van Nicolaas van Bari" van Fra Angelico, het prachtig beeldhouwwerk van Grasser en nog vele andere kunstwerken. Waar een heilige dusdanig zijn stempel heeft weten te drukken op de diverse takken van beelden de kunst en zijn plaats in de Gran de Histoire van deze kunst ver wierf, wordt men onwillekeurig nieuwsgierig naar het eventueel spelen van een rol in dat, wat we zouden willen noemen: de „petite histoire" van de kunst, de randge bieden. En zo kon het gebeuren dat we voor de oorlog op een speurtocht langs een Amsterdam se gevel liepen en daar een fraaie gevelsteen ontwaarden met in so ber reliëf: Sint-Nicolaas die de gen oude lakzegels de bisschop op duikt. Hoewel door de jaren duchtig geschonden, is hij meestal nog goed te herkennen aan zijn kleding en at tributen, zoals de kuip met de drie jongens of een schip (de bisschop was immers schutspatroon van de zeevaarders). Van zegels naar penningen is slechts een kleine stap en ook hier zullen we al spoedig bemerken dat Sint-Nico laas een welhaast onvermijdelijke fi guur is. Als we alleen al denken aan de diverse heiligen-medailles die over al gedragen worden, zal het duidelijk zijn dat we ook de bisschop van My- ra hier moéten aantreffen, zij het dan dat niet al deze medailles qua verzor ging op artistiek hoog peil staan. De meeste, in het bijzonder de latere edi ties, vertonen duidelijke sporen van maakwerk. Het is vooral bij de oude re penningen, dat een bekoorlijke, pri mitieve vormgeving veel schoons te genieten geeft voor de liefhebber. Ook bij de z.g. ex voto's (een schil dering of plaat met een woord van dank of verering een bepaalde heili ge betreffend aan de wand van een kapel of kerk) vinden we Sint-Nico laas terug. De vaak ongeschoolde hand waarmee de voorstelling werd aangebracht heeft in vele gevallen een aantrekkelijke sfeer aan de schil dering weten te geven, iets wat U tijdens uw vakanties b.v. in Italië, zelf zult kunnen constateren. Dit zelf constateren, het zelf ontdekken, is iets wat wij U naar aanleiding van onze eigen naspeuringen van harte kunnen aanbevelen, want het zal ie der duidelijk zijn, dat met de door ons vluchtig aangeroerde onderwerpen het laatste woord over de uitbeelding van Sint-Nicolaas nog niet is gezegd. In alle randgebieden van de kunst leeft de heilige voort en naast een vreugd dit opgemerkt te hebben, is het ook een vreugd zelf verder te gaan met deze ontdekkingen, een be zigheid die niet alleen nuttig mag zijn maar tevens uw leven beslist avon tuurlijker maakt. BANGMAKERIJ IS VOLSTREKT OVERBODIG Sinterklaasavond" van Jan Steen Over de plaats van deze steen behoef den we ons niet te verbazen, immers hier op de hoek Dam-Damrak stond hij historisch volkomen verantwoord. Op de Dam werd reeds in de 15de eeuw, aan de vooravond van zijn ver jaardag, de befaamde sinterklaas- markt gehouden en bovendien was de heilige schutspatroon van de stad. Al in 1557 hing op dezelfde plaats een uithangbord met Sinter-Niclaes, welk bord nog te zien is op het schilderij „De Leprozenoptocht" van Adriaan van Nieuwland uit 1604. De gevelsteen die van latere datum is, heeft dus het uithangbord „opge volgd" in z'n functie. In boek en prent ZIJN DIT dus reeds twee sporen die ons buiten de musea brachten, weldra zullen we er meer aantreffen. In een verzameling oude drukwerken van de drukker-uitgever-boekhande- laar Pellerin te Epinal vonden wij verder een complete „beeldroman" over de bezigheden van de „Protec- teur et Correcteur des petits enfants" een serie van 12 kostelijke tekenin getjes, alle met de hand ingekleurd, die als volksprent werden verhandeld. De scène van de opwekking van de drie jongelingen werd door de uitge ver ook nog eens los in de handel ge bracht, op groot formaat en in een aandoenlijk primitieve lineatuur. Ook in oude boekillustraties is de bis schop vaak op verrassende wijze te rug te vinden. De tekenaar Heinrich Hauser vervaardigde b.v. in 1879 een prent waarop een in romantisch clair obscure gehulde kamer is afgebeeld met als pièce de milieu Sint-Nicolaas vergezeld van... een met duivelsho- rens uitgeruste „Père Fouettard" (de toenmalige Franse versie van zwarte Piet). Op een gravure uit een boekje anno 1900 daarentegen, vinden we de bisschop zonder begeleider in een ka mer met een denneboom vol kaarsjes en uitgerust met een soort kegelvor mig hoofddeksel, waar het bovenste stuk in zig-zag lijn is afgeknipt. De omschakeling van Sint-Nicolaas op kerstman is hier dus al duidelijk merkbaar. KIJKEN WE nog eens verder dan de gravures en drukwerken, dan zien we ineens dat ook in verzamelin- AAN UITERLIJK EN INNERLIJK IS GETORND F)E TIJD van plezierige verwachting, die nu eenmaal steeds aan het Sint-Nicolaasfeest voorafgaat, leent zich uiteraard bijzonder tot een soort schatgraven in de rijke voorraad anek dotes, legenden en„ware verhalen", die ons van dé heilige be waard zijn gebleven. En als er bij dit alles iets opvalt, dan is dat wel het feit hoezeer realiteit en legendevorming op vaak merk waardige wijze m,et elkaar zijn verweven. Bezien we voorts het huzarenstukje dat men op den duur zelfs aan de hand van de Ni- colaasfiguur zich een geheel nieuw personage (Père Noël, ofwel Santa Claus) heeft gecreëerd, dan wordt het ons enerzijds dui delijk dat de heilige Nicolaas altijd fel in de belangstelling van de mensen heeft gestaan, terwijl het anderszijds opvalt, dat de ze zelfde mensen er niet bepaald toe hebben bijgedragen, dat het beeld van hun vereerde heilige ons vandaag „zonder franje" ge makkelijk is voor te stellen. HOE HET ook z\j, om met Louise de Vilmorin te spreken. „In den beginne was er een NicolaasNi colaas, de beminnelijke Griekse bis schop, waarvan verhaald wordt dat hij in de vierde eeuw drie kindereu uit de dood opwekte en drie arme meisjes aan een bruidsschat hielp. Ge zien het feit dat voornoemde drie kinderen door een boosaardig herber gier, eerst vermoord, daarna in stuk ken gesneden en vervolgens als con- sumptievlees werden ingezouten, mag het geen opzien baren dat hun op wekking door monseigneur Nicolaas als iets buitengemeen miraculeus werd gezien. Naast deze bekende legende, treft ons echter tevens als een veel teerder, doch niet minder ontroerend en op merkelijk verhaal, de overlevering welke ons bewaard bleef van z(jn ge boorte. Op deze dag namelylc zou de kleine pasgeborene allen reeds een duidelijk teken gegeven hebben van zijn onge wone gaven. Bij het eerste bad wat de zuigeling kreeg, zou hjj zich namelijk ineens, rechtop staande in het water hebben opgericht, terwijl de geschie denis ons verder meedeelt dat het kind reeds toen een getuigenis afleg de van zijn vroomheid „par droit de naissance", door op de maandag en vrijdag te weigeren de moedermelk tot zich te nemen, omdat dit de dagen van onthouding waren.... Zuiver historisch bezien staat eigen lijk niets omtrent zijn leven volkomen vast, zodat de deur wijd open stond voor de legendevorming. Aangenomen kan echter worden, dat het leven van de heilige een samenvatting is van bijzonderheden, die ons bekend zijn van de authentieke bisschop van My- ra en een naamgenoot van hem welke eveneens in de vierde eeuw in Klein- Azië leefde. DE HEILIGVERKLARING maak te hem niet alleen tot sint, doch ook tot vermaard volksheilige, die te vens schutspatroon werd van de zee lieden. Werd een in woeste storm in nood verkerend schip immers niet, nadat de zeelui Sint-Nicolaas ter hulp riepen, behouden omdat de heilige de storm had doen bedaren Een twee de mirakel! Daarmee was er echter nog geen eind gekomen aan het aan tal patronaatsschappen, want de scholieren, de graanhandelaren, de bootwerkers, de vissers, de wijnhan delaren, de kuipers, tot zelfs de bin nenschippers op de Seine maakten hem tot hun hoge beschermheer. Ons Nederlanders komt de ietwat twijfelachtige eer toe om het eer ste steentje ertoe bijgedragen te hebben, dat de begripsverwarring Sint-Nicolaas Santé Claus in de wereld kwam. Met alle gevolgen van dien. Toen onze voorouders namelijk voor het eerst voet aan wal zétten in het toen nog ongerepte Ameri ka. hadden zij de nicolaasfiguur feitelijk zo'n beetje voor zich op geëist en „geannexeerd". Ergens sprak deze katholieke heilige de protestante Nederlanders van die dagen, qua karakter bijzonder aan. Sint-Nicolaas was overigens niet voor niets beschermheilige van Amsterdam! BIJ DIT „ANNEXEREN" kon het eigenlijk niet anders of ergens zou ook getornd worden aan uiterlijk en.... innerlijk van de patroon. De goede bisschop zag zichzelf ineens uit gedost met een verplichte baard (voordien zien we hem vaak zonder afgebeeld, daarenboven noopt zijn leeftijd h(j werd 80 jaar hem niet tot 't dragen van een dergelijk lange baard als heden) terwijl tevens de rode mantel zijn intrede deed. Voeg hierbij het in de Nieuwe Wereld ingestelde verplichte gezonde bolle- wangen gezicht (een opvallend con trast met het vaak ascetisch voorko men op oude afbeeldingen), het van Klaas afgeleide (Santa) Claus en de eerste stap in de richting der ver warring is er... Omdat zijn feest op 6 december valt en zijn gulheid (de bruidsschat voor de drie meisjesreeds spreekwoorde lijk was, werd hij bovendien weldra verward met de goede geest die de kerstcadeautjes uitdeelde. Onder dit aspect keerde de „herziene" visie van de goedheiligman terug in Euro pa, dat op dat moment in hem moei lijk meer kon zien dan een soort ou bollige grijsaard vol min of meer ge waardeerde grapjes en trekjes. Hoezeer de nieuwe sint de oude in discrediet had gebracht, blijkt wel uit liet gedrag van het Britse parlement, dat in de I7de eeuw een wet uitvaar digde die van de heilige rechtstreeks een ongewenst persoon binnen Enge- lands grenzen maakt. Hier werd de heilige, hoe wonderlijk het ook klinkt dus feitelijk een „verblijfsvergun- ning" geweigerd Dreigementen hebben invloed op de psyche van het kind r\E TIJD voor het sinterklaas- feest kan een periode van blijde verwachting zijn, van de komst van een gezellig intiem en vrolijk feest, maar het kan ook een periode van angstig afwach ten, van zenuwen en slapeloos heid betekenen voor onze kinde ren. Het is maar wat wij, ou ders er van maken. Opvoeden is wel een zeer moeilijke taak en het is een feit, dat er slechts weinigen zijn, die dit werkelijk goed doen. Trouwens laten we eerlijk zijn, wie maakt er geen fouten! Het is alleen zo, dat be paalde fouten niet gemaakt be hoeven te worden, wanneer men op de hoogte is met de kinder- psychologie. Natuurlijk /.(ju onze kinderen wel eens stout, het zou eigenlijk helemaal niet goed zijn, wanneer ze dat nooit waren. En een stout kind moet te recht gewezen worden of zonodig worden gestraft. Tenslotte moeten ze weten wat mag en niet mag. Dat straffen kunnen we op verschillende manieren doen. Geen boeman Nu zijn er ouders die de tijd rond het Sint-Nicolaasfeest gretig aangrijpen om hun kinderen via de goedheiligman angst in te boezemen. De sint krijgt dan de rol van boeman, een rol die hem in het geheel niet past overigens. Voor zover men een kind dreigt met het feit, dat het geen geschenk van de sint zal ontvangen, wanneer het stout is, kan dit er nog mee door, maar er zijn domme ou ders, die het kind gaan dreigen, met een nachtelijk bezoek van zwarte Piet of zelfs tot het meenemen van het kind in de zak van Sint-Nicolaas naar Spanje. Al lijkt het er niet altijd op. maar het kinderzieltje is buitengewoon ont vankelijk voor angst. Het kind is zich volkomen bewust van zijn klein zijn en van zijn onmacht. Wanneer het DE CADEAUTJESTRADITIE op haar beurt heeft, om het verhaal nog ingewikkelder te maken, óók nog een andere uitleg gevonden en wel via een overlevering als zouden de mid deleeuwse rondtrekkende zangers, de „jongleurs", die van deur tot deur gingen om er in vrolijke refreinen Christus' geboorte te bezingen, als zo danig de eersten geweest zijn om, via het geschenk van hun lied, de „Noël" -gedachte te verpersoonlijken. Aange nomen wordt ook dat op de jaardag van dit groot evönement de burgers en kasteelheren geschenken uitdeel den en dat het deze goede gevers zijn, die in de loop der tijden de gedaante van Père Noël zouden hebben aan genomen. Het is in Vlaanderen dat we deze Père Noël terugvinden met dezelfde hoedanigheden en met de zelfde „uitrusting" als de legendari sche Sint-Nicolaas van Myrater wijl in het oosten van Fra'nkrijk Pè re Noël wordt beschouwd als zijn rechtstreekse plaatsvervanger. Bij deze all-round verwarring kunnen we cjgn ook meevoelen met een Frans journaliste die onlangs verzuchtte dat met name in Frankrijk, Sint-Nicolaas Onbetwist de koning der insekten (Van onze mèdewerker Harry Wonink) Hel melancholieke „hoewe-hoewe-hoewe" van de holenduif pasl bij de unheimische sfeer, bij de geur van gistend, rot tend blad, die van de bosbodem opwelt, bij het eeuwige duister, dat onder het geen licht doorlatende groene plafond en tussen de machtige, groenbemoste pilaren, van een grimmige grauw heid is. Ook de roffel, die de bonte specht op een dorre tak slaat met zijn sterke snavel en het spookachtige „kliah-kliah" van de zwarte specht, die als een door een feeks bestuurde slordig-flapperende lap door het oude eikenbos zwiert. Pats Er slaat iets tegen een van die machtige stammen. Zo groot als een kleine zangvogel. Maar dat was het niet Want kijk, nu kruipt daar traag een reusachtig insekt, een enorme kever, langs de ruwe schors omhoog. Acht centimeter lang is hij en drie centimeter breed. Zijn lijf steekt in eert solied pantser met gaten, waaruit de lange, van venijnige haakjes voorziene zes poten steken.. Het merkwaardige en direct op vallende aan dit donkerbruine dier is echter een soort gewei, dat zeer veel gelijkenis vertoont met de koptooi van een zcsender-rce. bolc. Het is echter, dit in tegen stelling met de kapitale stangen van genoemd edel zoogdier, een verlenging van de kaken. Enigs zins beweegbaar en mooi rood bruin van kleur. Het lompe insekt kruipt traag hoger en nu worden zijn bewegingen geagiteerder. Er is daar een wond in de schors van de eik en daaruit druppelt het eek. Gistend sap! Gretig slurpt hjj ervan. Het is zijn hoofdvoedsel. Uit het groen van de kruin al even traag bewegend komt eenzelfde monster naar be neden. Langzaam naderen de gi ganten elkaar! Hebben ze eikaars positie bepaald door middel van de aan de sprieten zetelende ogen? Opeens zijn ze elkaar tot op enkele centimeters genaderd en nemen een soort hurkende hou ding aan, waarbij de kop met het „gewei" iets wordt opgeheven. Er lijkt nu in het donkere eikenbos geen wezen meer te wonen. Geen vogel zingt. De holenduif staakte zijn gekoer. Alles schijnt in af wachting van de tlnanenstrijd. En die komt, onherroepelijk. De wor steling begint Met hun tot „ge weien" vergroeide kaken trachten de dieren elkaar van de eikestam te wippen. De met haakjes bezet te lange poten hebben stevig con tact met de ruwe schors, maar tenslotte moet er toch één de min ste zijn en daar ploft de kever van tien meter hoogte op de dorre bladeren. Even beduusd krabbelt het vlie gend hert, dat het duel verloor, weer op om langzaam te verdwij nen. En nu komt uit de kruin het dier, dat de oorzaak was van de strijd. Het vrouwtje van het vlie gend hert, dat, evenals bij het ge. lijkgenaamde zoogdier het geval is de hinden en rekken geen versiering aan de kop heeft, dus aanmerkelijk kleiner is, maar er altijd nog mag zijn. Na de paring snort het vrouwtje van het vliegend hert door de zo mernacht. En al spoedig vindt ze, wat ze zoekt. Een vermolmde, rottende eikestronk, die nog ge deeltelijk boven de bosbodem uit steekt. Tussen het witte houtpul- vcr deponeert ze een ei, dat een middellijn heeft van M centimeter en waarvoor ze een speciale gang knaagt. En in die schimmelige stronk, op welks vergane schors zwammen welig tieren, komt dat ei uit en leeft de witte larve van het vlie gend hert. Vijf jaar lang vreet hij zich naar een lengte van bijna een decimeter en een dikte van ruim 1 centimeter. Louter van hout- molm smullend. In het vijfde jaar maakt de larve zich een cocon. Hij metselt met do omhanden zijnde attributenen fors „kippeëi". waarbinnen hij een zachte, warme wieg heeft en daarbinnen vindt dan de metamorfose plaats, de verandering van een glibberige kronkelaar tot de insektenkoning van het bos! Tot de voorzomer Nog in het koude jaargetijde is in do cocon de larve de imago geworden. Maar de grote kever weet, dat hij bulten nog niet kan verblijven. Daarom blijft hij rus tig in zijn warme, eivormige wieg. zoemt. Pas in de voorzomer ver schijnt de insektenkoning mei plechtige tred, postuur en positie waardig, boven het witte, rotten de houtpulver van de eikestronk en des nachts snort hij door het bos en zoekt gistend eikesap en een vrouwtje, vecht met mannelij ke soortgenoten en cirkelt om de lantaarnlichten van de kleine bos- dorpjes, want evenals dat bij de andere insekten het geval is, heeft ook op hem het licht grote aan trekkingskracht. Het vliegend hert. is een zeldzame verschijning. Overigens niet altijd was het een buitenkansje, een ontmoeting met deze grote kever. Van oudere mensen hoorde ik, dat omstreeks 1920-1930 de vliegende herten bijvoorbeeld in Noordoost- Twente vooral bij de kerkdorp- jes en gehuchtjes Vasse. Hezinge, Mander en op de Veluwe zeer algemeen voorkwamen. In die tijd is een enorme macht van deze fraaie kevers het slachtoffer ge- worden van souvenirvergarende, de Veluwe bezoekende toeristen. Er was een levendige handel in en de bosarbeiders voerden potten vol vliegende herten aan, die voor een paar cent van de hand gin gen. Men zegt, dat die nering de stand dezer kevers een behoorlijke klap gaf. Doch dat hij daarom zo zeldzaam geworden zou zijn Eer der zal het verdwijnen van de broedplaatsen uit onze bossen door de alles regelende mens het lot van het vliegend hert hebben bezegeld. Waar vindt men nog vermolmde stronken, waarin de grote larve zich vijf jaar lang on gestoord kan ontwikkelen? Onlangs i3 gebleken, dat ook het kleine plaatsje Mander, gemeente Tubbergen, pal tegen de Duitse grens gelegen, zijn vliegende her ten nog heeft en bepaald niet zo weinig. Men ziet ze daar als vlie gende forten tussen de nietiger vleugeldragers om de enkele licht punten in de dorpskom spiralen en een cafébezoeker, die er uitrustte van een bromfietstochtje door de omgeving, kreeg de schrik van zijn leven, toen de waard hem zo'n reuzenkever van zijn jasje plukte en hem liet zien. wat hij, ongewild, had meegebracht uit de nachte lijke bossen. Het vliegend hert had zich behoorlijk vastgehecht aan de stof met zijn van vele haakjes voorziene sterke klauwen en liet zich niet eens zo gemakkelijk ver wijderen. bedreigd is met een bezoek van de zwarte knecht, dan is het duidelijk dat het doodsbang in zijn bedje ligt te luisteren naar elk verdacht geluid wetend, dat het geen weerstand zal kunnen bieden en totaal aan de wille keur van Piet zou zijn overgeleverd. De ergste dingen kan het kind dan in zijn hoofd halen en het wordt daardoor steeds angstiger. Het zal niet kunnen slapen, het zal lastig zijn en steeds roepen en huilen, tot ergernis van de ouders om tenslotte uitgeput in een slaap te vallen vol angstige dromen. Zoiets kan nog da gen lang nawerken. Spiraal op 't ogenblik eigenlijk de grote ban neling is van de decembermaand. Im mers, zegt zij, enerzijds belet de tot Père Noël uitgegroeide Nicolaas het kerstkindje om, zoals vanouds, op 25 december de cadeautjes uit te delen en anderzijds is Sint-Nicolaas als schutspatroon in Frankrijk praktisch in het vergeetboek geraakt Met deze uitspraak in gedachte, zal het geen bevreemding wekken dat er nog onlangs in de Franse pers een voorstel werd gedaan om Sint-Nico laas reeds in de eerste dagen van de cember „in te voeren" en hem min of meer de taak op te leggen, de men sen langzaam voor te bereiden op het komende kerstfeest. Hen dus te lei den naar de kribbe, waar het kindje Jezus de geschenken zou uitreiken. Met andere woorden: Sint-Nicolaas niet meer zien als 'n soort avant-pre- mière van het kerstfeest, met als ge volg twee keer schoenzetten in één maand, maar meer als inleider van het Groot Gebeuren op 25 december. PAS DAN kunnen we weer toneel tjes verwachten als b.v. vroeger in Lotharingen waar het Kindje in de kerstnacht de kinderen onder de tien jaar kwam bezoeken en dit met het getinkel van klokjes aankondigde. De kinderen knielden dan neer om te bid den, terwijl de moeder zich verwij derde met de boodschap dat ze niet uit het raam mochten kijken omdat anders het kindeke Jezus hen met een vurige hand zou slaan (1). Na een ogenblik verscheen dan op de drempel de aangekondigde gast in de gedaante van een klein meisje, in het wit gekleed, met voor ieder die braaf geweest was een sparreboompje van ongeveer 20 cm hoog versierd met suikerwerk en noten. Kenmerkend voor de verwarde „taak verdeling" van de diverse hoofdfigu ren in de decembermaand is wel de viering in het gebied van Dröme, waar de katholieke kinderen op het kindeke Jezus zaten te wachten en de protestantse gelijktijdig op Père Noël. Onnodig te zeggen dat het hier niet lang kon duren of ook de laatste ken merken van de oorspronkelijke Sint- Nicolaas in de Père-Noëlfiguur waren verdwenen Het historisch verloop beziende kun nen we, hoewel onze voorouders aan de wieg van Père Noël-Santa Claus hebben gestaan, eigenlijk niet al te veel sympathie opbrengen voor deze vercommercial iseerde si nt-f i guur, maar wel kunnen we met vreugde constateren dat althans in ons land de populariteit van de enig-echte Sint (Nicolaas) nog ongebroken is. Door ons dreigen, de last die 't kind ons bezorgd, door zyn angst en het in vele gevallen daarom weer dreigen van opvoeders, ontstaat een oplopende spiraal, die kan eindigen in een zenuwuitbarsting van het kind. Dat bang maken komt zijn geestelij ke ontwikkeling en zijn lichamelijke gezondheid beslist niet ten goede. Het moet daarom ook beslist worden af geraden. Trouwens goede opvoeders weten een kind wel op andere manieren te cor rigeren dan door het aanjagen van angst. Bovendien zitten er nog veel meer gevaren aan. dan de gevaren van het moment of die dagen voor Sint-Nicolaas. Kinderen die regelma tig bang gemaakt worden, zijn later vreesachtig, ook als ze volwassen zijn. Wat in de kinderziel gezaaid is. draagt dan vrucht in aggressiviteit uit angst (ook al is de persoon zich daar niet van bewust) en andere geestelijke stoornissen. We zien het in de wereld, waartoe angst al niet kan leiden. Het leidt tot oorlog, tot moord en doodslag, kortom tot de slechtste dingen die wij kennen. Kindervriend Een van de eerste taken van opvoe ders is daarom zoveel mogelijk angst in de kinderziel uit te bannen en het er zeker niet in te brengen. Laten we juist de figuur van Sint-Ni colaas aangrijpen om het kind te be lonen en het besef bij te brengen van de heerlijkheid van het goed zijn. De sint leent zich daar juist zeer goed voor. We houden onze kinderen toch voor, dat Sint-Nicolaas het summum van goedheid is. Hij is de kinder vriend bij uitstek. En de sint vindt er juist het grootste genoegen in om op zijn verjaardag anderen met geschen ken te bedenken, omdat hij de groot ste bevrediging vindt in het geven. Deze dingen zijn van aanmerkelijk hogere waarde voor de opvoeding dan het kweken van angst. Juist wanneer we willen trachten onze kinderen een betere wereld na te laten dan die welke wij beleven, dan moeten, we be ginnen ze te attenderen op alles wat mooi en goed is, ze moeten leren te leven zonder vrees, dan bestaat er een kans, dat hun wereld beter zal zijn dan de onze. Ook iu Breskens, waar Sint-Nico laas zaterdag j.l. zijn intocht heeft gedaan, staat de goedhei lig man de komende dagen nog een druk programma te wach ten. Op zaterdag 34 november aanstaande maakt Sint-Nico laas met zijn gevolg een rond wandeling door het nijvere vis sersdorp. Hieraan zal de plaat selijke muziekvereniging „Uit het Volk, voor het Volk" mede werking verlenen. Deze rond wandeling zal op de eigenlijke feestdag 5 december wor den herhaald. Voorts zal de sint op de dagen, vooraf gaande aan zijn verjaardag, bezoe ken brengen aan de lagere- en kleu terscholen te Breskens. In samen werking met de plaatselijke winke liersvereniging zal de leerlingen van de kleuterscholen en die uit de laag ste klassen van lagere scholen, een cadeautje worden aangeboden. Tegelijk met de intocht van Sint-Nico laas, is in Breskens de actie van de winkeliers begonnen. Een ieder die, gedurende deze actie inkopen doet bij de deelnemende winkeliers, krijgt bij aankoop van goederen ter waar de van één gulden, een genummerde bon. Deze bon geeft het recht tot deelname aan een loterij met een groot aantal waardevolle prijzen. Om er enkele met name te noemen, een centrifuge, haard, dames- of lieren- rijwiel, mixer, elektrische klok en een aantal transistorradio's. De trekking voor deze loterij zal plaatsvinden op vrijdag 7 december aanstaande door notaris A. H. M. v. d. Hoek uit Groede. heeft 1. Fantastisch elastisch. 2. Uitmuntende pasvorm. 3. Solide afwerking. Kom ze passen bij Breedestraat 3 - Oostburg

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 25