Kok Nieuwenhuizen was op tijd bij zijn broer Zondag een nieuwe krachtmeting tussen de Gaulle en de partijen KLANKBORD Kolonel nam ontslag bij ..Onze Luchtmacht" Herstemmingen geven doorslag ALLEEN M.R.P. BEREID IN REGERING MEE TE WERKEN WERKGEVERS HEBBEN BEZWAREN TEGEN 24-UURS-UITZENDING Bang voor ernstig produktieverlies CHINEZEN WEER IN DE AANVAL AEG i „Ik kom op 21 april om 10 uur" Vliegenplaag de de gruwelijkste ervaring Winters weertupe ZATERDAG 17 NOVEMBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 8 (Van onze Parijse correspondent) In Frankrijk worden aanstaande zondag algemene kamerverkiezin gen gehouden. Wie dan in zijn kiesdistrict de volstrekte meerderheid heeft gekregen (de helft plus één) is gekozen. Maar er zullen nog vele kiesdistricten overblijven, waar géén der kandidaten de volstrek te meerderheid krijgt. In dat geval moeten een week later herstem mingen worden gehouden en dan heeft hij het gewonnen, die de mees te stemmen behaalt. Bij die herstemmingen zullen degenen zich terugtrekken, die geen of weinig kans maken. Pas dan, bij die herstemmingen, zullen de meeste Gaullistische kandidaten sneuvelen. Want daar gaat het om, bij deze verkiezingen: alle politieke partijen willen de Gaulle best op het Elysée laten zitten, maar zijn getrouwen van de U.N.R. (Unie voor de Nieuwe Republiek) moeten tot een zo klein mogelijk aantal worden beperkt. Met andere woorden: leve de Gaulle, maar wég met de Gaullistische partij. tal ingeschreven kiezers betreft in de de minderheid bleef. Met andere woorden: hg won het referendum, maar verloor het plebisciet. Oorlogsverklaring tegen de Duitse en Italiaanse legers in 1940. Zij, die vier partijen, moesten van de politieke kaart verdwijnen en maar één enkele partij, de Gaullistische, moest overblijven. Maar de Gaulle was verstandig genoeg om in te zien, dat zijn partij, de U.N.R., een verkiezings nederlaag zou lijden en in de nieuwe Kamer niet meer de meerderheid zou hebben. Bijgevolg deed hij een indirect beroep op bepaalde politici, zonder hen met name te Laat ons de voorgeschiedenis, in het kort, in herinnering brengen. De Gaulle heeft de grondwet willen wijzigen. In de grondwet van 1958, tot stand gekomen met actieve medewerking van de Gaulle zelf, stond voorgeschreven, dat de pre sident van de republiek moest worden gekozen door een kiescollege van 80.000 Nog vóór het referendum had de oude Kamer tegen Pompidou (in werkelyk- schen- man (parlementsleden, burgemeesters, heid tegen de Gau el wethouders, leden van de provinciale J®JJ W1-" staten enz.). De Gaulle stelde voor dat n ^an kiescollege te schrappen en voortaan de president van de republiek te laten kie zen door het volk zelf. Grondwettelijk was dc Gaulle verplicht dat voorstel ter behandeling voor te leg gen aan Kamer en Senaat. De ouae Kamer, met haar Gaullistische meerder heid, zou hem zijn zin wel hebben gege ven. Maar de Senaat zou zeker hebben geweigerd. Want in meerderheid is de Senaat de Gaulle vijandig gezind. De Gaulle zag dus aankomen, dat hij zijn voorstel er bij het parlement niet door zou krijgen en daarom liet hij over dat voorstel een referendum uitschrijven, zonder het parlement er in te kennen. Toen de oppositie in het land zich niet alleen beperkte tot de juristen, maar zich uitbreidde tot alle grote bladen, toen ook de voorzitter van de Senaat Monnerville, en de twee oud-presidenten Auriol en Coty open lijk van een „staatsgreep" spraken, kwam de Gaulle voor de radio en dreigde: „als ik geen massieve meer derheid krijg, treed ik af". Met dat dreigement heeft hij het referendum gewonnen, ofschoon hij wat het aan- Advertentie) POTTER'S gÉlife „LINIA MENTHOL PELLETS Té den hoest'en Keelpij Uitwerking frappant Begrijpelijkerwijs wenst, gij mijn oordeel te vernemen over de tweede televisiezender. Maar een man van mijn reputatie-van-be- dachtzaamheid, mag zich niet ver oorloven over één nacht ijs te gaan. Zulle een reputatie eist. wél- beslagenheid ten ijze. Daarom kan ik. wat dit onder werp betreft., niet aan uw, alles zins begrijpelijke, wens voldoen. In de eerste plaats heb ik mij van alle drums und drans niet vol doende op dc hoogte gesteld, en tweedens laat de aangelegenheid mij koud. omdat wij gelukkig nog de vrijheid hebben tc kijken naar wat wij graag willen zien en niet te kijken naar wat onze belang stelling niet heeft. Ik vermoed dat ik echter wel eens een dankbaar gebruik ter opwekking van mijn gemoeds stemming zal maken van het geen dc tweede ons bieden gaat, 'want na alle onvermijdelijke be druktheid van het wereldnieuws zal een scheut blijheid mij te sta de komen. Reclame is altijd blij. Blij geluk om dlles wat, in de let- terïi fleste zin, te koop is in de wereld, is onvervreemdbaar ele ment van alle adverterenblijheid om soep. blijheid om overhemden blijheid om zeep, tandpasta, bis- kwie, automobielen en noemt U maar op, stroomt ons toe dankzij de vrolijke kijk-op-het-leven, die zo kenmerkend is voor onze re- clamistcn. Om deze reden alleen reeds lijkt de tweede zender mij bij voorbaat een zegen voor Ne derland. Zij zal ons overstromen met geluk. Er is echter één clement in de verdediging door dc overheid van het novum, van welks juistheid ik nog niet overtuigd ben. Dat is haar zekerheid, dat, wanneer de markt maar verruimd wordt en betere honoraria kunnen en zul len worden gegeven, de nieuwe te levisienetten vanzelf het nodige talent zullen opsporen, kweken 'en instandhouden. Volgens deze hoge opvatting wordt talent in één pot nat ge dompeld met ieder willekeurig handelsartikel vn dit zint mij niet. Ik ben ervan overtuigd dat de theorie van vraag en aanbod wél geldt voor overhemden, wasmid delen en biékwie, doch niet voor talent, op welk gebied dan ook, ilthans voor wat ik onder talent versta, iels wat wel opgespoord, gekweekt en in stand gehouden kan worden, doch welks aanwe zigheid niet beïnvloed kan worden door de vraag, hoe dringend en gulzig ook en evenmin door ho norering. hoe ruim deze ook moge zijn. Maar misschien krijg ik wat dit laatste betreft ongelijk en zal Juist voor deze hoge honorering talent dat er wel is doch dat in het ver borgene bloeide, naar de open baarheid komen. Wie weet of wij, dank zij desi hoge honereringen, niet het geluk zullen smaken te mogen kijken en luisteren naar grappige of alleen maar kunstzinnige lieden, die zich tot nu toe alleen maar hebben doen kennen als bankdirecteur industrieel, hoogleraar, minister o] president ener arrondissements rechtbank en die nu uit hun teut gelokt door de centjes, zullen uit barsten in bel canto en/of grap pigheid. KLIAS. wantrouwen aangenomen (met 280 stem men). Daarop ontbond de Gaulle de Ka mer en schreef nieuwe verkiezingen uit. Die verkiezingen worden aanstaan de zondag gehouden met een week later de herstemmingen. Andermaal, net als bij het referendum greep de Gaulle de microfoon en hield z(jn eerste verkiezingsspeech. De vier democratische partijen conservatie ven, liberalen, katholieken en socialisten die hem bij het referendum de voet dwars hadden gezet, kregen van hem vegen uit de pan, zoals zij nog nooit hadden gehad. De Gaulle verklaarde hun vierkant de oorlog. Hij stelde hen zelfs verantwoordelijk voor de nederlaag zette hun een pluim op de hoed, zij lieten zich niet zoals alle anderen leiden door persoonlijke of plaatselijke belan- -en en met hen, als individu, zou hij na !e verkiezingen nog heel goed kunnen samenwerken, mits zij zich losmaakten van hun partijen. Iedereen begreep, dat de Gaulle voornamelijk dacht aan de M.R.P., de Franse katholieke volkspar- tg- Hard tegen hard Die partij, de M.R.P., heeft naar dat beroep van de Gaulle wel oren ge had. Niet omdat zij voor de Gaulle een onbeperkte bewondering heeft. Dat zij verre. De algemene secreta ris van de partij, Simonnet, behoorde tot het neen-front tijdens het refe rendum. Maar de M.R.P. ziet aan komen, net als de Gaulle, dat de Gaullistische partij een verkiezings nederlaag gaat lijden en dat de Gaul le een nieuwe Kamer krijgt, met wie hij bijzonder slecht zal kunnen sa menwerken. Dat wordt dan een jaar lang hard tegen hard, want de nieuwe Kamer mag grondwettelijk een jaar lang niet ont bonden worden. Om te voorkomen, dat Frankrijk dan een jaar lang onbestuur baar wordt, houdt de M.RP. zich nu reeds in petto om de Gaulle de minis ters te leveren, die hij straks, na de verkiezingen, te kort komt bij zijn eigen partij, de U.N.R. Conflict dreigt Dat is een opvatting, waar men wel begrip voor kan hebben. Maar, en dat is het onzekere en ook het gevaarlijke element: voor een contract zijn twee partijen, twee handtekeningen nodig, die van de MR.P. en van de Gaulle. Wat gaat straks, na de verkiezingen, Gaulle doen, zodra hij drie of vier M.R.P.-ministers in zijn kabinet heeft? Brief aan de A.V.R.O. De werkgeversverbonden zagen liever, dat de radio- en televisie uitzending van de A.V.R.O. ten bate van het blijvend gehandi capte kind zou plaatsvinden in de vrijdagnacht en op de daar op volgende zaterdag dan in de nacht van maandag op dinsdag en op de daarop volgende dins dag, zoals nu het geval zal zijn. Zoals bekend zal de A.V.R.O. te beginnen in de avonduren van 26 november onafgebroken 24 uur lang in de ether zijn met deze uitzending. De werkgeversverbonden vrezen, naar de raad van Nederlandse Werkgevers verbonden in een brief aan het be stuur van de A.V.R.O. heeft uiteen gezet, dat de uitzending zal leiden tot gebrek aan nachtrust bij werk nemers en zij achten het mogelfjk, dat dit zal leiden tot een toeneming van het aantal bedrijfsongevallen. Ook vrezen de werkgeversverbonden, dat er een aanzienlijk produktiever lies zal kunnen optreden, dat wellicht een veelvoud zou kunnen zijn van het totale bedrag, dat via het pro gramma zal worden ingezameld. Overigens brengt de raad in zijn brief zijn zeer grote waardering voor het initiatief als zodanig tot uiting. Geen snipperdag De werkgeversverbonden achten het niet uitgesloten, dat werknemers op grote schaal zullen trachten de dins dag van de uitzending als snipper- vakantiedag op te nemen. De ver bonden hebben hun leden geadviseerd er nauwlettend op toe te zien, dat teneinde produktieverlies te voorko men op 27 november niet in abnor male omvang het opnemen van snip perdagen wordt toegestaan en dat op die dag ook niet op andere wijze voor dit doel geheel of gedeeltelijk vrijaf wordt gegeven. Van de zijde van de A.V.R.O. verneemt het A.N.P. bij navraag, dat voor de uitzending een zodanige tyil moest worden gekozen dat de A.V.R.O. zo wel over de radiozender als over de televisiezender in de lucht is. De vrijdagnacht en de zaterdag kunnen hiervoor niet worden gekozen, om dat de A.V.R.O. dan nooit uitzendt, afgezien van een enkele keer, dat. er eens een t.v.-uitzending is. Borrel voorlopig niet duurder Het ziet er \uorlopig nog niet naar uit, dut de borrel duurder zal worden. Naar het A.N.P. althans by informatie te be- voegder plaatse verneemt, is er geen reden aan te nemen, dat de minister van economische zaken op korte termijn ge volg zal geven aan het verzoek van liet bedrijfschap Horeca om de prjjzenbe- schikking dranken 1962 in te trekken. Deze beschikking, die in juni van dit jaar werd afgekondigd, houdt, zoals be kend, een prijsstop in voor vrywel alle in de horecabedrijven verstrekte dran ken. Het bedrijfschap Horeca had zyn verzoek aan de minister gedaan wegens de prijsverhoging van enkele gedistil leerde dranken, waartoe de gedistil- leerdindustrie onlangs ls overgegaan. Deze prijsverhoging komt echter, naar van dezelfde bevoegde zyde wordt opge merkt neer op ongeveer een vijfde cent per glas jenever, wat op zichzelf niet kan worden beschouwd als een reden voor een verhoging van de prijs van deze drank in de horecabedrijven. De woordvoerder van het Indiase ministerie van defensie heeft gis teren meegedeeld, dat ten noorden en westen van Walong, in het noordoostelijke grensgebied, een felle strijd gaande is. De Chinezen hebben daar gisteren vroeg een aanval ingezet. Volgens de woordvoerder is deze veld slag blijkbaar de grootste actie aan de noordoostelijke grens sinds de eerste Chinese aanval op 20 oktober. Bij de eerste stormloop wisten Chinese militairen tot de buitenwijken van Wa long door te dringen. Zij werden echter door de Indiërs terug gedreven, zodat zij zich thans op enkele kilometers van de stad bevinden. Cftinese nota Communistisch China heeft aan India een nota gezonden waarin wordt gezegd dat Indiase troepen in grote getale aan beide grenzen worden samengetrokken en de laatste dagen hevig artillerievuur hebben gegeven „ter voorbereiding van een nieuwe aanval". Gezegd wordt dat de Chinese regering terwijl de bewegingen der Indiase troepen nauwlettend in het oog worden gehouden „nog eens opnieuw aan In dia de raad geeft de goede wil en de Chinese oproepen voor een vreedzame regeling en het vermijden van uitbrei ding van het conflict niet te verwer pen". Protest tegen derde rapport van de commissie-Witteman Meer dan 50.000 handtekeningen (om precies te zijn 50.270) heeft de Vereni ging tot instandhouding van het Rotter dams Philharmonisch Orkest verzameld Dit rapport bevat adviezen, waarvan de opvolging tengevolge zal hebben, dat de salarissen van de musici van het Rot terdams Philharmonisch Orkest in on gunstige zin worden gewijzigd. Dikke mappen met de handtekeningen zijn in Den Haag aangeboden aan de staatssecretaris van ok. en w„ mr. Y. Scholten. (Advertentie) PELGRIM, óók voor gascemforen (Advertentie) Het Wereldgebeuren irnrTmau inii.i-n riui.uiu.rarHH Istijl, standing en comtortl MBTinTlw huishouding! ook met automatische wasmachines Na meningsverschillen Ook zijn functie in hoofdbestuur neergelegd (Van onze Haagse redactie) Tijdens een bewogen vergadering van het hoofdbestuur van de ver eniging „Onze Luchtmacht", heeft het hoofdbestuurslid, de vlieger kol. b.d. F. J. Molenaar staande de vergadering zijn bestuursfunc tie neergelegd. De heer Molenaar had al enkele maan den geleden ontslag gevraagd als hoofd redacteur van het officieel orgaan var de vereniging, het blad „Onze Lucht macht". De oorzaak van zijn besluit ore nu ook zijn functie in het hoofdbestuur neer te leggen, was het feit dat de an dere leden van het hoofdbestuur zich unaniem afkeurend hadden uitgespro ken over de vorm waarin kol. Molenaar in het laatste nummer van „Onze Lucht macht", dat onder zijn hoofdredactionele leiding verscheen, zijn kritiek op het luchtniachtbeleid van de regering heeft gegoten. De vorm van de kritiek had op het mi nisterie van defensie zodanige verwon dering gewekt, dat staatssecretaris Cal- meijer er aanleiding in vond om op ini tiatief van de chef luchtmachtstaf lt.- gen. Zielstra het tot een punt van be spreking te maken in de luchtmachtraad. Lt .-generaal Zielstra heeft er vervolgens een bespreking over gevoerd met de voorzitter van de vereniging „Onze Luchtmacht", gen.-maj. b.d. S. Mante. Verscheidene hoofdbestuursleden van de vereniging „Onze Luchtmacht" hadden zelf ook reeds met ergernis kennis geno men van de wijze waarop kol. Molenaar zijn bezwaren tegen het defensiebeleid in zijn redactionele zwanenzang tot uit drukking had gebracht. Meningsverschillen Reeds eerder zijn er ernstige me ningsverschillen geweest tussen de hoofdredacteur van het orgaan en de andere leden van het hoofdbestuur over de wijze waarop hij uitdrukking gaf aan het feit, dat het luchtmacht- beleid van de regering zijn instem ming niet had. Kol. Molenaar zelf deelde ons mede, dat er twee jaar geleden ook al zeer scherpe menings verschillen tussen hem en de andere leden van het hoofdbestuur waren weest over zijn hoofdredactioneel leid. En hoewel hij aanvankelijk tegenover ons verklaarde, dat hij enige tijd geleden ontslag had gevraagd als hoofdredac teur „omdat ik het niet meer kon com bineren met mijn vele andere activitei ten", zei hij later in antwoord op de uit drukkelijke vraag onzerzijds of er niet ook meer recente wrijvingen met het hoofdbestuur over zijn redactioneel be leid aan dat besluit hadden bijgedragen: „Ja, dat is er ook wel bij gekomen". Zijn ontslagaanvrage als hoofdredacteur is al reeds enkele maanden geleden ge komen. Omdat er nog niet onmiddellijk een opvolger was, bleef hij de redactio nele leiding houden. Aangezien inmid dels de heer B. Noordam als hoofdredac teur was aangetrokken, zou het okto bernummer het laatste zijn, dat onder leiding van kol. Molenaar verschheen. In dat nummer publiceerde hij het ar tikel, dat het gehele hoofdbestuur tegen over de heer Molenaar in stelling bracht. In zodanige vorm, dat de heer Molenaar nu ook besloot om als lid van het hoofd bestuur te bedanken. Pressie' Kol. Molenaar schrijft deze houding van het hoofdbestuur van de vereni ging „Onze Luchtmacht" echter toe aan pressie, die volgens hem de staatssecretaris van defensie, Cal- meijer, op het bestuur zou hebben uitgeoefend, via de luchtmachtraad en via de daaropvolgende stappen van het lid van die raad, It.-gen. Zielstra, chef van de luchtmacht bij verenigingsvoorzitter Mante. Generaal-vlieger b.d. Mante, sinds drie maanden voorzitter van „Onze Lucht macht", verklaarde ons gistermorgen bijzonder verontwaardigd te zyn over het feit, dat kol. Molenaar kennelijk de berichtgeving over deze zaak heeft ge ïnspireerd. Met klem bestreed hij, dat er een soort Spiegel-achtig ingrijpen var staatssecretaris Calmeijer, die in artike len van kol. Molenaar nogal eens bekri tiseerd was, aan dit conflict ten grond slag zou liggen. (Van onze speciale verslaggever) Gistermorgen vroeg stapte Kok Nieuwenhuizen in Kortrijk na een korte nachtrust weer op zijn fiets voor de laatste etappe van zijn tocht om de we reld. Hij had heerlijk in een hotel geslapen: de tent kon onaange roerd op zijn bagagedrager blijven zitten, terwijl buiten de temperatuur tot onder het vriespunt zakte. Donderdagavond was hij hier van geschrokken, want er dwarrelde al wat sneeuw op de grens tussen Frankrijk en Bel gië. Maar gelukkig zette deze bui niet door: „dan had ik op moeten geven daar is niet tegen te vechten". In Kortrijk besloot Kok Nieuwenhui zen te stoppen voor de laatste keer in het buitenland. En tydens de maaltijd vertelde hij donderdagavond verder van zijn belevenissen. „Ik had niet echt helemaal de wereld om kunnen gaan als mij niet een on voorstelbaar geluk ten deel was ge vallen via de Stoomvaartmij. Neder land. In Ceylon mocht ik namelijk als werkend passagier aan boord gaan van de Oranje. Dit schip brachl my naar Australië via Singapore". Vliegenplaag In Perth werd Kok Nieuwenhuizen van boord gezet. Hij reisde dat we relddeel dwars door. Kok Nieuwen huizen beleefde hier zijn gruwelijk ste avontuur: een vliegenplaag. „Iic fietste ineens met miljoenen van deze insekten op en om my heen. Hoe hard ik ook trapte: ze lieten niet los walgelijk". Kok Nieuwenhuizen wikkelde zijn gezicht in verbandgaas en deed sokken aan zijn handen. „Ik reed drie dagen door die wolk helemaal alleen, toen was liet me ineens te veel". Als een klein kind heeft de jonge wereldreiziger toen langs de kant van de weg lie gen huilen. Hulpeloos. Hij zette zijn tent op en probeerde te slapen. Dc volgende morgen was hij bevrijd geen vlieg meer te zien de wind was gedraaid. Kok Nieuwenhuizen bij zijn ver- 1 trek op 23 juli 1961 uit Den Haag. J Sindsdien heeft hij bijna S8.000 lei- j lometer op de fiets afgelegd. studio. Hij werd voor de camera ge ïnterviewd en had de volgende mor gen al plaats op een schip dat met een vertrok. Op tijd Kok Nieuwenhuizen kwam precies op t(jd voor de ontmoeting. „Een verrukkelijk moment ik had mijn broer in geen zeven jaar gezien, hij was daar getrouwd en had al twee kinderen". Kok Nieuwenhuizen bleef daar een maand. „Toen moest ik gaan anders zou het me niet meer zijn gelukt nog weg te komen". In Australië stapte hq' weer op de „Oranje". Via Nïeuw- Zeeland en Tahiti ging het naar Pa nama. „Ik heb moeite gehad daar van boord te komen, want in de dou anevoorschriften van het land stond niets geregeld over het invoeren van fietsen" Veel steun kreeg Kok Nieuwenhuizen van de Nederlandse consul-generaal in Panama. „Die zorgde ervoor dat ik visa kreeg voor al die republieken op mjjn weg naar de Verenigde Sta ten". Na Panama een zwaar tra ject kwam hij eerst in Costa Rica. Tweede smak Vlak voor San José de hoofdstad viel Kok Nieuwenhuizen. „Het was de tweede smak maar deze was echter. Ik kwam van een helling af en slipte doordat mijn voorband sprong. Links gaapte een ravijn rechts had ik rotsen". Kok Nieuwen huizen sloeg met zijn hoofd tegen een stuk steen: „Ik had gelukkig mijn vilthoed op: daar zitten nu drie ga ten in, lijj redde me waarschijnlijk het leven". Gehavend reed Kok Nieuwenhuizen naar Nicaragua. Hij claimt dat daar de mooiste meisjes wonen van de hele wereld. Hy ging gauw door naar Honduras, vandaar via El Salvador naar Guatemala hele stukken wa ren onberijdbaar. Kok Nieuwenhui zen moest liften naar Mexico. Via Texas belandde hij in de V.S. „Daar was fietsen levensgevaarlijk. Vooral op de zogenaamde highways. De automobilisten zijn niet gewend aan fietsen: ze zien je pas op het laatste moment en passeren dus rakelings". Relatie" De laatste ruk in Amerika bracht deze fietser voor de poorten van New York. „Fietsen was daar onmogelijk ik moest met de trein naar mijn vrienden daar om er een dag of wat te logeren". Kok Nieuwenhuizen ging toen op bezoek bij een „relatie" van hem bij de Verenigde Naties. „Dat was sir Zafroellah Khan uit Pakistan. Die kende ik via de zaak Lachend vertelde hij dit later tijdens een lezing voor 1600 padvinders in Adelaide. Lang kon Kok Nieuwen huizen daar niet blijven. Maanden geleden al had h(j een brief geschre ven aan 2ijn broer in Tasmanië. „Ik kom op 21 april om 10 uur" de fietser had zich die termijn gesteld om te voorkomen, dat hij te lang hier en daar zou rondkijken. Maar voor de laatste oversteek kon hij geen schip krijgen. „Pas eind mei, dè rest was volgeboekt". Kok Nieuwen huizen ging toen naar een televisie- justitie". Begin november stapte Kok Nieu wenhuizen aan boord van de „Queen Elisabeth". „Dat kostte me 800 gul den, zodat de hele reis me kwam op ruim twee mille. Dat geld had ik grotendeels gespaard tijdens mijn dienstverblijf in Suriname". Kok Nieuwenhuizen piekert er niel over ooit nog eens zo'n rit te maken. „Niet op de fiets tenminste dat is moordend en eigenlijk onverant woordelijk". Raadselachtige verdwijning diamantair (Van onze Brugse correspondent) De Belgische gerechtelijke politie en Interpol zijn sedert dinsdag vruchteloos op zoek naar een Brugs diamantenhandelaar die spoorloos is verdwenen met een waarde van 10 miljoen Belgische francs aan edelstenen op zak. Hij is ook in het bezit van een belang rijke som geld. Het betreft de 33-jarige Carl Galmart. De gerechtelijke politie heeft alle Belgische garagehouders ver zocht uit te kyken naar een Peugeot 404, die met Carl Galmart is verdwenen Galmart is bedrijfsleider van een dia mantslijperij in het Brugse. Hij moet re gelmatig naar Antwerpen reizen, waai hij de ruwe diamant moet afhalen bij een familielid. Maandagmiddag om streeks 1 uur belde Carl" Galmart zyn vrouw op vanuit een restaurant, waar schijnlijk tussen Gent en Brussel. Wat er nadien is gebeunLjs een raadsel. Een ding staat vast: Gafmart is niet aange komen op zijn eerste afspraak te Ant werpen. De politie vraagt zich af of de raadselachtige verdwijning van Galmart niet in verband staat met een zakenreis welke hij drie maanden geleden heeft ondernomen naar Kongo. Hij deed over deze reis zeer geheimzinnig met vrien den en kennissen. De politie onderzoekt thans in elk geval of er waarheid steekt in geruchten dat hij in Kongo is ge weest om er een partij ruwe diamant te kopen. Naderhand zou namelijk in Bel gië gebleken zijn. dat Carl Galmart zich zou hebben laten bedotten en dat de ruwe diamant lang niet zoveel waard was als hij er voor heeft betaald. (Van onz'e weerkundige medewerker) In een groot oeel van West- en Noord-Europa heerst al vroeg een winters weertype. De depressie, die van Engeland via België naar het zuidoosten trekt, kan van daag ook nog wat natte sneeuw brengen. De zuidoostenwind neemt in kracht toe en blijft kou de lucht aanvoeren, waarin de temperatuur maar even boven het vriespunt blijft. Ook zondag zal het nog koud blijven. Geleide lijk draait de wind weer naar meer noordelijke richting en blijft er koude lucht uit het poolge bied toestromen. In midden-Scan- dinavië bleef het vrijdag nog twee a drie graden vriezen Het ziet er naar uit, dat wij de eerstkomen de dagen een voor november be langrijk te koud weer blijven hou den. Na 1952 heeft november niet meer zo vroeg een dergelijke koudeperiode met sneeuwbuien gegeven. Stroop en azijn Enkele weken geleden bracht de Al gerijnse premier Ben Bella een be zoek aan de Verenigde Staten en Cuba. Een paar dagen is Algerije toen weer in het nieuws geweest. Een paar dagen maar. daarna viel er een stilte over het pas onafhankelijk geworden Noordam- kaanse land. Een onheilspellende stilte, want het staat wel vast, dat de vrede in Algerije slechts een fictie ls. Men kan beter spreken van een wapenstilstand, zoals Algerije er al zoveel achter de rug heeft. In de kalmte van het ogenblik bereiden de verschillende partyen zich voor op de strijd die waarschijnlijk on vermijdelijk zal zijn. De revolutie is in dit land van zand. woeste bergketens en oases nog lang niet uitgewoed. De tegenstellingen die in september bijna tot een burgeroorlog leidden bestaan nog steeds en zij hebben zich in de afgelopen maanden zelfs verdiept. Ben Bella kan zich slechts handhaven door de dictatuur, waartegen echter steeds meer Algerijnen zich ver zetten. Zo te zien zijn de Algerijnen toch wel van de regen in de drup ge raakt. De zeven jaar lang bevochten zelfstandigheid houdt thans niet meer in dan zelfstandigheid voor het handjevol volgelingen van Ben Bella. Wie niet tot die kliek behoort heeft alleen maar te gehoorzamen aan wat die kliek in Al giers beveelt. Het spreekt vanzelf dat dit maar weinigen zint. Gedurende de zeven jaren dat de ver schillende Algerijnse verzetsorgani saties strijd leverden tegen de Fransen, ontstonden een aantal zelfstandig ope rerende militaire eenheden. Een voor beeld daarvan zijn de willaya's, de mi litaire districten, die de rebellen gedu rende het verzet organiseerden. Deze wil laya's waren ondergronds uiteraard zo goed als soeverein. Van coördina tie was vrijwel geen sprake. Men han delde naar de omstandigheden, zoals dat in een guerrilla-oorlog gaat. Thans echter moeten de leiders van deze willaya's plotseling gehoorzamen aan de bevelen van een man, die zij tijdens de leriode van actief verzet nauwelijks heb- oen gekend. Deze Ben Bella, die toen de ondergrondse strijd op haar felst woedde in een Franse gevangenis zat, stichtte weliswaar de F.L.N.. het geheime Alge rijnse leger, maar had in de praktijk jeen groter gezag dan alle andere mi- .itaire leiders. Ben Bella wist echter op een onelegante manier Ben Khedda uit te schakelen en voorts wist hij met de steun van zijn militaire adjudanten kolonel Boemedien- ne en majoor Kaidi Slimane een zekere militaire 'integratie door te voeren. Er moest en zou één leger komen. Op zich zelf een logische maatregel. Maar de leiding van dat ene leger kwam in han den van Ben Bella's vriendjes. In het eerste Algerijnse parlement kwamen eveneens uitsluitend politici, die naar de pijpen van Ben Bella wilden dansen. Die vrienden van Ben Bella zijn over het algemeen nogal radicale figu ren. Zij dwepen met het communisme en zijn verzot op hulp van de Russen. Ben Bella tracht weliswaar zijn vriend schap voor Moskou te verbergen door druk over neutralisme te praten, maar hij is wat dat betreft een slecht acteur. Zijn woorden kunnen trouwens zijn da den niet verdoezelen. Bij zijn bezoek aan de Verenigde Staten heeft Ben Bel la sterk de nadruk gelegd op zijn neu- tralistische politiek. Toch heeft de Al gerijnse regering de kansen op Ameri kaanse hulp verknoeid, evenals die op Franse steun. Want in Havanna, waar heen Ben Bella uit Washington vertrok, sprak Ben Bella bewonderend over de krachtsinspanning der Cubanen bij hun pogingen zich aan de Amerikaanse in vloed te onttrekken. Ben Bella steunde ook de aanspraken van de Cubaanse regering op de Amerikaanse basis Guantanamo. Dat was dus na zijn vrien delijke toespraakjes in Amerika op zijn minst teleurstellend voor de Amerika nen. Maar zulke handigheidjes mocht men wel verwachten van een man, die uit de Franse gevangenis kwam met de woorden „Men vangt meer vliegen met stroop dan met azijn". Zo te oordelen is dat gezegde Ben Bella's lijfspreuk ge worden. Intussen zijn er in Algerye genoeg men sen die zich ook met stroop niet la ten vangen. Een van hen is Belkacem Krim. Belkacem Krim, die de laatste onderhandelingen tussen de Algerijnse rebellen en de Franse regering mee maakte, werd toentertijd door de Fran sen beschouwd als een man, waarmee wel viel te praten.Dat hy ook onver zoenlijk kan zijn, ondervindt thans de Algerijnse regering. In het slecht toe- fankelijke gebergte van Kabylië heeft elkacem Krim een leger van vijftien duizend man op de been gebracht. Deze nieuwe rebellenstrijdmacht heeft de steun van twee zeer machtige groeperin gen. Namelijk in Algerije van de U.G.T. A., de grote vakbond en in Frankrijk van de A.G.T.A., eveneens een vakbe weging, welke niet minder dan vierhon derdduizend leden telt onder de Algerij nen, die in Frankrijk werken. Volgens de New York Herald Tribune heeft de A.G.T.A. ettelijke miljoenen dol lars op Zwitserse banken staan. Dit geld is afkomstig van inzamelingen, die nog steeds worden gehouden. Niet zo lang geleden brachten Belkacem Krim en zijn voornaamste assistent Hocine Ait-Ahmed een bezoek aan Parijs. Ver moedelijk hebben zij toen gesproken met de leiders van de A.G.T.A. Vanzelfsprekend zit ook Ben Bella niet stil. Enkele van zijn agenten in Frankrijk zouden er in geslaagd zijn door te dringen tot in het bestuur van de A.G.T.A. In Algerije zelf doet hij zijn best de bevolking op zijn hand te krijgen door hen hetzelfde soort ver haaltjes up de mouw te spelden als Cas tro in Cuba doet. Waarnemers ver wachten dat Ben Bella binnenkort de in doctrinatie wel zo ver zal drijven, dat het „imperialistische westen" de schuld krijgt van de werkeloosheid en de lam- felegde economie in Algerije. Majoor limane en kolonel Boemedienne zullen hem daarbij wel helpen. Hoeveel Algerijnen, die niet bedrpgen willen worden, zich dan wellicht bij Bel kacem Krim en zijn Kabylenleger zul len aansluiten, valt moeilijk te voorspel len. Krim heeft in ieder geval de rede aan zijn kant. En naast hem staat Ho cine Ait-Achmed. een man die onder de Algerijnse bevolking gTOte populariteit geniet. Nu reeds wijzen velen de stroop van Ben Bella af. omdat het bij hem toch altijd op azijn zal uitdraaien. 'vwwwwwwwwwwwvwwwwwwwvw* DIRECTEUR-GENERAAL RIJKSLUCHTVAARTDIENST GAAT MET PENSIOEN Bij K.B. is met ingang van 1 december 1962, aan de heer J. W. F. Backer, di recteur-generaal van de rijksluchtvaart dienst. wegens het bereiken van de pen sioengerechtigde leeftijd op zijn ver zoek eervol ontslag uit zijn betrekking verleend, zulks onder dankbetuiging voor de door hem als zodanig bewezen langdurige en belangrijke diensten. De heer Backer wordt opgevolgd door de heer W. J. Kruys, thans plaatsver vangend directeur-generaal. BELKACEM KRIM ...steun van 15.000 Kabylen...

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3