Kok Nieuwenhuizen was op tijd bij
zijn broer
Zondag een nieuwe krachtmeting
tussen de Gaulle en de partijen
KLANKBORD
Kolonel nam ontslag
bij ..Onze Luchtmacht"
Herstemmingen geven doorslag
ALLEEN M.R.P. BEREID IN
REGERING MEE TE WERKEN
WERKGEVERS HEBBEN BEZWAREN
TEGEN 24-UURS-UITZENDING
Bang voor ernstig
produktieverlies
CHINEZEN WEER
IN DE AANVAL
AEG
i
„Ik kom op 21 april om 10 uur"
Vliegenplaag de
de gruwelijkste
ervaring
Winters weertupe
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
(Van onze Parijse correspondent)
In Frankrijk worden aanstaande zondag algemene kamerverkiezin
gen gehouden. Wie dan in zijn kiesdistrict de volstrekte meerderheid
heeft gekregen (de helft plus één) is gekozen. Maar er zullen nog
vele kiesdistricten overblijven, waar géén der kandidaten de volstrek
te meerderheid krijgt. In dat geval moeten een week later herstem
mingen worden gehouden en dan heeft hij het gewonnen, die de mees
te stemmen behaalt.
Bij die herstemmingen zullen degenen zich terugtrekken, die geen
of weinig kans maken. Pas dan, bij die herstemmingen, zullen de
meeste Gaullistische kandidaten sneuvelen. Want daar gaat het om,
bij deze verkiezingen: alle politieke partijen willen de Gaulle best
op het Elysée laten zitten, maar zijn getrouwen van de U.N.R. (Unie
voor de Nieuwe Republiek) moeten tot een zo klein mogelijk aantal
worden beperkt. Met andere woorden: leve de Gaulle, maar wég met
de Gaullistische partij.
tal ingeschreven kiezers betreft in de
de minderheid bleef. Met andere
woorden: hg won het referendum,
maar verloor het plebisciet.
Oorlogsverklaring
tegen de Duitse en Italiaanse legers in
1940. Zij, die vier partijen, moesten
van de politieke kaart verdwijnen en
maar één enkele partij, de Gaullistische,
moest overblijven. Maar de Gaulle was
verstandig genoeg om in te zien, dat
zijn partij, de U.N.R., een verkiezings
nederlaag zou lijden en in de nieuwe
Kamer niet meer de meerderheid zou
hebben. Bijgevolg deed hij een indirect
beroep op bepaalde politici, zonder hen
met name te
Laat ons de voorgeschiedenis, in het
kort, in herinnering brengen. De Gaulle
heeft de grondwet willen wijzigen. In de
grondwet van 1958, tot stand gekomen
met actieve medewerking van de Gaulle
zelf, stond voorgeschreven, dat de pre
sident van de republiek moest worden
gekozen door een kiescollege van 80.000
Nog vóór het referendum had de oude
Kamer tegen Pompidou (in werkelyk-
schen-
man (parlementsleden, burgemeesters, heid tegen de Gau el
wethouders, leden van de provinciale J®JJ W1-"
staten enz.). De Gaulle stelde voor dat n ^an
kiescollege te schrappen en voortaan de
president van de republiek te laten kie
zen door het volk zelf.
Grondwettelijk was dc Gaulle verplicht
dat voorstel ter behandeling voor te leg
gen aan Kamer en Senaat. De ouae
Kamer, met haar Gaullistische meerder
heid, zou hem zijn zin wel hebben gege
ven. Maar de Senaat zou zeker hebben
geweigerd. Want in meerderheid is de
Senaat de Gaulle vijandig gezind. De
Gaulle zag dus aankomen, dat hij zijn
voorstel er bij het parlement niet door
zou krijgen en daarom liet hij over dat
voorstel een referendum uitschrijven,
zonder het parlement er in te kennen.
Toen de oppositie in het land zich
niet alleen beperkte tot de juristen,
maar zich uitbreidde tot alle grote
bladen, toen ook de voorzitter van
de Senaat Monnerville, en de twee
oud-presidenten Auriol en Coty open
lijk van een „staatsgreep" spraken,
kwam de Gaulle voor de radio en
dreigde: „als ik geen massieve meer
derheid krijg, treed ik af". Met dat
dreigement heeft hij het referendum
gewonnen, ofschoon hij wat het aan-
Advertentie)
POTTER'S gÉlife
„LINIA
MENTHOL PELLETS
Té den hoest'en Keelpij
Uitwerking frappant
Begrijpelijkerwijs wenst, gij mijn
oordeel te vernemen over de
tweede televisiezender. Maar een
man van mijn reputatie-van-be-
dachtzaamheid, mag zich niet ver
oorloven over één nacht ijs te
gaan. Zulle een reputatie eist. wél-
beslagenheid ten ijze.
Daarom kan ik. wat dit onder
werp betreft., niet aan uw, alles
zins begrijpelijke, wens voldoen.
In de eerste plaats heb ik mij van
alle drums und drans niet vol
doende op dc hoogte gesteld, en
tweedens laat de aangelegenheid
mij koud. omdat wij gelukkig nog
de vrijheid hebben tc kijken naar
wat wij graag willen zien en niet
te kijken naar wat onze belang
stelling niet heeft.
Ik vermoed dat ik echter wel
eens een dankbaar gebruik ter
opwekking van mijn gemoeds
stemming zal maken van het
geen dc tweede ons bieden gaat,
'want na alle onvermijdelijke be
druktheid van het wereldnieuws
zal een scheut blijheid mij te sta
de komen. Reclame is altijd blij.
Blij geluk om dlles wat, in de let-
terïi fleste zin, te koop is in de
wereld, is onvervreemdbaar ele
ment van alle adverterenblijheid
om soep. blijheid om overhemden
blijheid om zeep, tandpasta, bis-
kwie, automobielen en noemt U
maar op, stroomt ons toe dankzij
de vrolijke kijk-op-het-leven, die
zo kenmerkend is voor onze re-
clamistcn. Om deze reden alleen
reeds lijkt de tweede zender mij
bij voorbaat een zegen voor Ne
derland. Zij zal ons overstromen
met geluk.
Er is echter één clement in de
verdediging door dc overheid van
het novum, van welks juistheid
ik nog niet overtuigd ben. Dat is
haar zekerheid, dat, wanneer de
markt maar verruimd wordt en
betere honoraria kunnen en zul
len worden gegeven, de nieuwe te
levisienetten vanzelf het nodige
talent zullen opsporen, kweken 'en
instandhouden.
Volgens deze hoge opvatting
wordt talent in één pot nat ge
dompeld met ieder willekeurig
handelsartikel vn dit zint mij niet.
Ik ben ervan overtuigd dat de
theorie van vraag en aanbod wél
geldt voor overhemden, wasmid
delen en biékwie, doch niet voor
talent, op welk gebied dan ook,
ilthans voor wat ik onder talent
versta, iels wat wel opgespoord,
gekweekt en in stand gehouden
kan worden, doch welks aanwe
zigheid niet beïnvloed kan worden
door de vraag, hoe dringend en
gulzig ook en evenmin door ho
norering. hoe ruim deze ook moge
zijn.
Maar misschien krijg ik wat dit
laatste betreft ongelijk en zal Juist
voor deze hoge honorering talent
dat er wel is doch dat in het ver
borgene bloeide, naar de open
baarheid komen.
Wie weet of wij, dank zij desi
hoge honereringen, niet het geluk
zullen smaken te mogen kijken en
luisteren naar grappige of alleen
maar kunstzinnige lieden, die zich
tot nu toe alleen maar hebben
doen kennen als bankdirecteur
industrieel, hoogleraar, minister o]
president ener arrondissements
rechtbank en die nu uit hun teut
gelokt door de centjes, zullen uit
barsten in bel canto en/of grap
pigheid.
KLIAS.
wantrouwen aangenomen (met 280 stem
men). Daarop ontbond de Gaulle de Ka
mer en schreef nieuwe verkiezingen
uit. Die verkiezingen worden aanstaan
de zondag gehouden met een week later
de herstemmingen.
Andermaal, net als bij het referendum
greep de Gaulle de microfoon en hield
z(jn eerste verkiezingsspeech. De vier
democratische partijen conservatie
ven, liberalen, katholieken en socialisten
die hem bij het referendum de voet
dwars hadden gezet, kregen van hem
vegen uit de pan, zoals zij nog nooit
hadden gehad. De Gaulle verklaarde
hun vierkant de oorlog. Hij stelde hen
zelfs verantwoordelijk voor de nederlaag
zette hun een pluim op de hoed, zij
lieten zich niet zoals alle anderen leiden
door persoonlijke of plaatselijke belan-
-en en met hen, als individu, zou hij na
!e verkiezingen nog heel goed kunnen
samenwerken, mits zij zich losmaakten
van hun partijen. Iedereen begreep, dat
de Gaulle voornamelijk dacht aan de
M.R.P., de Franse katholieke volkspar-
tg-
Hard tegen hard
Die partij, de M.R.P., heeft naar dat
beroep van de Gaulle wel oren ge
had. Niet omdat zij voor de Gaulle
een onbeperkte bewondering heeft.
Dat zij verre. De algemene secreta
ris van de partij, Simonnet, behoorde
tot het neen-front tijdens het refe
rendum. Maar de M.R.P. ziet aan
komen, net als de Gaulle, dat de
Gaullistische partij een verkiezings
nederlaag gaat lijden en dat de Gaul
le een nieuwe Kamer krijgt, met wie
hij bijzonder slecht zal kunnen sa
menwerken.
Dat wordt dan een jaar lang hard tegen
hard, want de nieuwe Kamer mag
grondwettelijk een jaar lang niet ont
bonden worden. Om te voorkomen, dat
Frankrijk dan een jaar lang onbestuur
baar wordt, houdt de M.RP. zich nu
reeds in petto om de Gaulle de minis
ters te leveren, die hij straks, na de
verkiezingen, te kort komt bij zijn eigen
partij, de U.N.R.
Conflict dreigt
Dat is een opvatting, waar men wel
begrip voor kan hebben. Maar, en dat
is het onzekere en ook het gevaarlijke
element: voor een contract zijn twee
partijen, twee handtekeningen nodig, die
van de MR.P. en van de Gaulle. Wat
gaat straks, na de verkiezingen,
Gaulle doen, zodra hij drie of vier
M.R.P.-ministers in zijn kabinet heeft?
Brief aan de A.V.R.O.
De werkgeversverbonden zagen
liever, dat de radio- en televisie
uitzending van de A.V.R.O. ten
bate van het blijvend gehandi
capte kind zou plaatsvinden in
de vrijdagnacht en op de daar
op volgende zaterdag dan in de
nacht van maandag op dinsdag
en op de daarop volgende dins
dag, zoals nu het geval zal zijn.
Zoals bekend zal de A.V.R.O. te
beginnen in de avonduren van 26
november onafgebroken 24 uur
lang in de ether zijn met deze
uitzending.
De werkgeversverbonden vrezen, naar
de raad van Nederlandse Werkgevers
verbonden in een brief aan het be
stuur van de A.V.R.O. heeft uiteen
gezet, dat de uitzending zal leiden
tot gebrek aan nachtrust bij werk
nemers en zij achten het mogelfjk,
dat dit zal leiden tot een toeneming
van het aantal bedrijfsongevallen.
Ook vrezen de werkgeversverbonden,
dat er een aanzienlijk produktiever
lies zal kunnen optreden, dat wellicht
een veelvoud zou kunnen zijn van
het totale bedrag, dat via het pro
gramma zal worden ingezameld.
Overigens brengt de raad in zijn
brief zijn zeer grote waardering voor
het initiatief als zodanig tot uiting.
Geen snipperdag
De werkgeversverbonden achten het
niet uitgesloten, dat werknemers op
grote schaal zullen trachten de dins
dag van de uitzending als snipper-
vakantiedag op te nemen. De ver
bonden hebben hun leden geadviseerd
er nauwlettend op toe te zien, dat
teneinde produktieverlies te voorko
men op 27 november niet in abnor
male omvang het opnemen van snip
perdagen wordt toegestaan en dat
op die dag ook niet op andere wijze
voor dit doel geheel of gedeeltelijk
vrijaf wordt gegeven.
Van de zijde van de A.V.R.O. verneemt
het A.N.P. bij navraag, dat voor de
uitzending een zodanige tyil moest
worden gekozen dat de A.V.R.O. zo
wel over de radiozender als over de
televisiezender in de lucht is. De
vrijdagnacht en de zaterdag kunnen
hiervoor niet worden gekozen, om
dat de A.V.R.O. dan nooit uitzendt,
afgezien van een enkele keer, dat. er
eens een t.v.-uitzending is.
Borrel voorlopig
niet duurder
Het ziet er \uorlopig nog niet naar uit,
dut de borrel duurder zal worden. Naar
het A.N.P. althans by informatie te be-
voegder plaatse verneemt, is er geen
reden aan te nemen, dat de minister van
economische zaken op korte termijn ge
volg zal geven aan het verzoek van liet
bedrijfschap Horeca om de prjjzenbe-
schikking dranken 1962 in te trekken.
Deze beschikking, die in juni van dit
jaar werd afgekondigd, houdt, zoals be
kend, een prijsstop in voor vrywel alle
in de horecabedrijven verstrekte dran
ken. Het bedrijfschap Horeca had zyn
verzoek aan de minister gedaan wegens
de prijsverhoging van enkele gedistil
leerde dranken, waartoe de gedistil-
leerdindustrie onlangs ls overgegaan.
Deze prijsverhoging komt echter, naar
van dezelfde bevoegde zyde wordt opge
merkt neer op ongeveer een vijfde cent
per glas jenever, wat op zichzelf niet
kan worden beschouwd als een reden
voor een verhoging van de prijs van
deze drank in de horecabedrijven.
De woordvoerder van het Indiase
ministerie van defensie heeft gis
teren meegedeeld, dat ten noorden
en westen van Walong, in het
noordoostelijke grensgebied, een
felle strijd gaande is. De Chinezen
hebben daar gisteren vroeg een
aanval ingezet.
Volgens de woordvoerder is deze veld
slag blijkbaar de grootste actie aan de
noordoostelijke grens sinds de eerste
Chinese aanval op 20 oktober.
Bij de eerste stormloop wisten Chinese
militairen tot de buitenwijken van Wa
long door te dringen. Zij werden echter
door de Indiërs terug gedreven, zodat
zij zich thans op enkele kilometers van
de stad bevinden.
Cftinese nota
Communistisch China heeft aan India
een nota gezonden waarin wordt gezegd
dat Indiase troepen in grote getale aan
beide grenzen worden samengetrokken
en de laatste dagen hevig artillerievuur
hebben gegeven „ter voorbereiding van
een nieuwe aanval".
Gezegd wordt dat de Chinese regering
terwijl de bewegingen der Indiase
troepen nauwlettend in het oog worden
gehouden „nog eens opnieuw aan In
dia de raad geeft de goede wil en de
Chinese oproepen voor een vreedzame
regeling en het vermijden van uitbrei
ding van het conflict niet te verwer
pen".
Protest tegen derde
rapport van de
commissie-Witteman
Meer dan 50.000 handtekeningen (om
precies te zijn 50.270) heeft de Vereni
ging tot instandhouding van het Rotter
dams Philharmonisch Orkest verzameld
Dit rapport bevat adviezen, waarvan de
opvolging tengevolge zal hebben, dat de
salarissen van de musici van het Rot
terdams Philharmonisch Orkest in on
gunstige zin worden gewijzigd.
Dikke mappen met de handtekeningen
zijn in Den Haag aangeboden aan de
staatssecretaris van ok. en w„ mr. Y.
Scholten.
(Advertentie)
PELGRIM, óók voor gascemforen
(Advertentie)
Het Wereldgebeuren
irnrTmau
inii.i-n
riui.uiu.rarHH
Istijl, standing en comtortl
MBTinTlw huishouding!
ook met automatische wasmachines
Na meningsverschillen
Ook zijn functie
in hoofdbestuur
neergelegd
(Van onze Haagse redactie)
Tijdens een bewogen vergadering
van het hoofdbestuur van de ver
eniging „Onze Luchtmacht", heeft
het hoofdbestuurslid, de vlieger
kol. b.d. F. J. Molenaar staande
de vergadering zijn bestuursfunc
tie neergelegd.
De heer Molenaar had al enkele maan
den geleden ontslag gevraagd als hoofd
redacteur van het officieel orgaan var
de vereniging, het blad „Onze Lucht
macht". De oorzaak van zijn besluit ore
nu ook zijn functie in het hoofdbestuur
neer te leggen, was het feit dat de an
dere leden van het hoofdbestuur zich
unaniem afkeurend hadden uitgespro
ken over de vorm waarin kol. Molenaar
in het laatste nummer van „Onze Lucht
macht", dat onder zijn hoofdredactionele
leiding verscheen, zijn kritiek op het
luchtniachtbeleid van de regering heeft
gegoten.
De vorm van de kritiek had op het mi
nisterie van defensie zodanige verwon
dering gewekt, dat staatssecretaris Cal-
meijer er aanleiding in vond om op ini
tiatief van de chef luchtmachtstaf lt.-
gen. Zielstra het tot een punt van be
spreking te maken in de luchtmachtraad.
Lt .-generaal Zielstra heeft er vervolgens
een bespreking over gevoerd met de
voorzitter van de vereniging „Onze
Luchtmacht", gen.-maj. b.d. S. Mante.
Verscheidene hoofdbestuursleden van de
vereniging „Onze Luchtmacht" hadden
zelf ook reeds met ergernis kennis geno
men van de wijze waarop kol. Molenaar
zijn bezwaren tegen het defensiebeleid in
zijn redactionele zwanenzang tot uit
drukking had gebracht.
Meningsverschillen
Reeds eerder zijn er ernstige me
ningsverschillen geweest tussen de
hoofdredacteur van het orgaan en de
andere leden van het hoofdbestuur
over de wijze waarop hij uitdrukking
gaf aan het feit, dat het luchtmacht-
beleid van de regering zijn instem
ming niet had. Kol. Molenaar zelf
deelde ons mede, dat er twee jaar
geleden ook al zeer scherpe menings
verschillen tussen hem en de andere
leden van het hoofdbestuur waren
weest over zijn hoofdredactioneel
leid.
En hoewel hij aanvankelijk tegenover
ons verklaarde, dat hij enige tijd geleden
ontslag had gevraagd als hoofdredac
teur „omdat ik het niet meer kon com
bineren met mijn vele andere activitei
ten", zei hij later in antwoord op de uit
drukkelijke vraag onzerzijds of er niet
ook meer recente wrijvingen met het
hoofdbestuur over zijn redactioneel be
leid aan dat besluit hadden bijgedragen:
„Ja, dat is er ook wel bij gekomen".
Zijn ontslagaanvrage als hoofdredacteur
is al reeds enkele maanden geleden ge
komen. Omdat er nog niet onmiddellijk
een opvolger was, bleef hij de redactio
nele leiding houden. Aangezien inmid
dels de heer B. Noordam als hoofdredac
teur was aangetrokken, zou het okto
bernummer het laatste zijn, dat onder
leiding van kol. Molenaar verschheen.
In dat nummer publiceerde hij het ar
tikel, dat het gehele hoofdbestuur tegen
over de heer Molenaar in stelling bracht.
In zodanige vorm, dat de heer Molenaar
nu ook besloot om als lid van het hoofd
bestuur te bedanken.
Pressie'
Kol. Molenaar schrijft deze houding
van het hoofdbestuur van de vereni
ging „Onze Luchtmacht" echter toe
aan pressie, die volgens hem de
staatssecretaris van defensie, Cal-
meijer, op het bestuur zou hebben
uitgeoefend, via de luchtmachtraad
en via de daaropvolgende stappen
van het lid van die raad, It.-gen.
Zielstra, chef van de luchtmacht bij
verenigingsvoorzitter Mante.
Generaal-vlieger b.d. Mante, sinds drie
maanden voorzitter van „Onze Lucht
macht", verklaarde ons gistermorgen
bijzonder verontwaardigd te zyn over
het feit, dat kol. Molenaar kennelijk de
berichtgeving over deze zaak heeft ge
ïnspireerd. Met klem bestreed hij, dat er
een soort Spiegel-achtig ingrijpen var
staatssecretaris Calmeijer, die in artike
len van kol. Molenaar nogal eens bekri
tiseerd was, aan dit conflict ten grond
slag zou liggen.
(Van onze speciale
verslaggever)
Gistermorgen vroeg stapte Kok
Nieuwenhuizen in Kortrijk na
een korte nachtrust weer op
zijn fiets voor de laatste
etappe van zijn tocht om de we
reld.
Hij had heerlijk in een hotel
geslapen: de tent kon onaange
roerd op zijn bagagedrager
blijven zitten, terwijl buiten de
temperatuur tot onder het
vriespunt zakte.
Donderdagavond was hij hier
van geschrokken, want er
dwarrelde al wat sneeuw op de
grens tussen Frankrijk en Bel
gië. Maar gelukkig zette deze
bui niet door: „dan had ik op
moeten geven daar is niet
tegen te vechten".
In Kortrijk besloot Kok Nieuwenhui
zen te stoppen voor de laatste
keer in het buitenland. En tydens de
maaltijd vertelde hij donderdagavond
verder van zijn belevenissen. „Ik had
niet echt helemaal de wereld om
kunnen gaan als mij niet een on
voorstelbaar geluk ten deel was ge
vallen via de Stoomvaartmij. Neder
land. In Ceylon mocht ik namelijk
als werkend passagier aan boord
gaan van de Oranje. Dit schip brachl
my naar Australië via Singapore".
Vliegenplaag
In Perth werd Kok Nieuwenhuizen
van boord gezet. Hij reisde dat we
relddeel dwars door. Kok Nieuwen
huizen beleefde hier zijn gruwelijk
ste avontuur: een vliegenplaag. „Iic
fietste ineens met miljoenen van deze
insekten op en om my heen. Hoe
hard ik ook trapte: ze lieten niet los
walgelijk". Kok Nieuwenhuizen
wikkelde zijn gezicht in verbandgaas
en deed sokken aan zijn handen.
„Ik reed drie dagen door die wolk
helemaal alleen, toen was liet me
ineens te veel". Als een klein kind
heeft de jonge wereldreiziger
toen langs de kant van de weg lie
gen huilen. Hulpeloos. Hij zette zijn
tent op en probeerde te slapen. Dc
volgende morgen was hij bevrijd
geen vlieg meer te zien de wind
was gedraaid.
Kok Nieuwenhuizen bij zijn ver- 1
trek op 23 juli 1961 uit Den Haag. J
Sindsdien heeft hij bijna S8.000 lei- j
lometer op de fiets afgelegd.
studio. Hij werd voor de camera ge
ïnterviewd en had de volgende mor
gen al plaats op een schip dat met
een vertrok.
Op tijd
Kok Nieuwenhuizen kwam precies
op t(jd voor de ontmoeting. „Een
verrukkelijk moment ik had mijn
broer in geen zeven jaar gezien, hij
was daar getrouwd en had al twee
kinderen".
Kok Nieuwenhuizen bleef daar een
maand. „Toen moest ik gaan anders
zou het me niet meer zijn gelukt nog
weg te komen". In Australië stapte
hq' weer op de „Oranje". Via Nïeuw-
Zeeland en Tahiti ging het naar Pa
nama. „Ik heb moeite gehad daar
van boord te komen, want in de dou
anevoorschriften van het land stond
niets geregeld over het invoeren van
fietsen"
Veel steun kreeg Kok Nieuwenhuizen
van de Nederlandse consul-generaal
in Panama. „Die zorgde ervoor dat
ik visa kreeg voor al die republieken
op mjjn weg naar de Verenigde Sta
ten". Na Panama een zwaar tra
ject kwam hij eerst in Costa Rica.
Tweede smak
Vlak voor San José de hoofdstad
viel Kok Nieuwenhuizen. „Het
was de tweede smak maar deze
was echter. Ik kwam van een helling
af en slipte doordat mijn voorband
sprong. Links gaapte een ravijn
rechts had ik rotsen". Kok Nieuwen
huizen sloeg met zijn hoofd tegen een
stuk steen: „Ik had gelukkig mijn
vilthoed op: daar zitten nu drie ga
ten in, lijj redde me waarschijnlijk
het leven".
Gehavend reed Kok Nieuwenhuizen
naar Nicaragua. Hij claimt dat daar
de mooiste meisjes wonen van de
hele wereld. Hy ging gauw door naar
Honduras, vandaar via El Salvador
naar Guatemala hele stukken wa
ren onberijdbaar. Kok Nieuwenhui
zen moest liften naar Mexico. Via
Texas belandde hij in de V.S. „Daar
was fietsen levensgevaarlijk. Vooral
op de zogenaamde highways. De
automobilisten zijn niet gewend aan
fietsen: ze zien je pas op het laatste
moment en passeren dus rakelings".
Relatie"
De laatste ruk in Amerika bracht
deze fietser voor de poorten van New
York. „Fietsen was daar onmogelijk
ik moest met de trein naar mijn
vrienden daar om er een dag of wat
te logeren". Kok Nieuwenhuizen
ging toen op bezoek bij een „relatie"
van hem bij de Verenigde Naties.
„Dat was sir Zafroellah Khan uit
Pakistan. Die kende ik via de zaak
Lachend vertelde hij dit later tijdens
een lezing voor 1600 padvinders in
Adelaide. Lang kon Kok Nieuwen
huizen daar niet blijven. Maanden
geleden al had h(j een brief geschre
ven aan 2ijn broer in Tasmanië. „Ik
kom op 21 april om 10 uur" de
fietser had zich die termijn gesteld
om te voorkomen, dat hij te lang
hier en daar zou rondkijken. Maar
voor de laatste oversteek kon hij
geen schip krijgen. „Pas eind mei, dè
rest was volgeboekt". Kok Nieuwen
huizen ging toen naar een televisie-
justitie".
Begin november stapte Kok Nieu
wenhuizen aan boord van de „Queen
Elisabeth". „Dat kostte me 800 gul
den, zodat de hele reis me kwam op
ruim twee mille. Dat geld had ik
grotendeels gespaard tijdens mijn
dienstverblijf in Suriname".
Kok Nieuwenhuizen piekert er niel
over ooit nog eens zo'n rit te maken.
„Niet op de fiets tenminste dat
is moordend en eigenlijk onverant
woordelijk".
Raadselachtige
verdwijning
diamantair
(Van onze Brugse correspondent)
De Belgische gerechtelijke politie
en Interpol zijn sedert dinsdag
vruchteloos op zoek naar een
Brugs diamantenhandelaar die
spoorloos is verdwenen met een
waarde van 10 miljoen Belgische
francs aan edelstenen op zak.
Hij is ook in het bezit van een belang
rijke som geld. Het betreft de 33-jarige
Carl Galmart. De gerechtelijke politie
heeft alle Belgische garagehouders ver
zocht uit te kyken naar een Peugeot
404, die met Carl Galmart is verdwenen
Galmart is bedrijfsleider van een dia
mantslijperij in het Brugse. Hij moet re
gelmatig naar Antwerpen reizen, waai
hij de ruwe diamant moet afhalen bij
een familielid. Maandagmiddag om
streeks 1 uur belde Carl" Galmart zyn
vrouw op vanuit een restaurant, waar
schijnlijk tussen Gent en Brussel. Wat
er nadien is gebeunLjs een raadsel. Een
ding staat vast: Gafmart is niet aange
komen op zijn eerste afspraak te Ant
werpen. De politie vraagt zich af of de
raadselachtige verdwijning van Galmart
niet in verband staat met een zakenreis
welke hij drie maanden geleden heeft
ondernomen naar Kongo. Hij deed over
deze reis zeer geheimzinnig met vrien
den en kennissen. De politie onderzoekt
thans in elk geval of er waarheid steekt
in geruchten dat hij in Kongo is ge
weest om er een partij ruwe diamant te
kopen. Naderhand zou namelijk in Bel
gië gebleken zijn. dat Carl Galmart zich
zou hebben laten bedotten en dat de
ruwe diamant lang niet zoveel waard
was als hij er voor heeft betaald.
(Van onz'e weerkundige
medewerker)
In een groot oeel van West- en
Noord-Europa heerst al vroeg een
winters weertype. De depressie,
die van Engeland via België naar
het zuidoosten trekt, kan van
daag ook nog wat natte sneeuw
brengen. De zuidoostenwind
neemt in kracht toe en blijft kou
de lucht aanvoeren, waarin de
temperatuur maar even boven
het vriespunt blijft. Ook zondag
zal het nog koud blijven. Geleide
lijk draait de wind weer naar
meer noordelijke richting en blijft
er koude lucht uit het poolge
bied toestromen. In midden-Scan-
dinavië bleef het vrijdag nog twee
a drie graden vriezen Het ziet er
naar uit, dat wij de eerstkomen
de dagen een voor november be
langrijk te koud weer blijven hou
den. Na 1952 heeft november niet
meer zo vroeg een dergelijke
koudeperiode met sneeuwbuien
gegeven.
Stroop en azijn
Enkele weken geleden bracht de Al
gerijnse premier Ben Bella een be
zoek aan de Verenigde Staten en Cuba.
Een paar dagen is Algerije toen weer in
het nieuws geweest. Een paar dagen
maar. daarna viel er een stilte over het
pas onafhankelijk geworden Noordam-
kaanse land. Een onheilspellende stilte,
want het staat wel vast, dat de vrede in
Algerije slechts een fictie ls. Men kan
beter spreken van een wapenstilstand,
zoals Algerije er al zoveel achter de rug
heeft. In de kalmte van het ogenblik
bereiden de verschillende partyen zich
voor op de strijd die waarschijnlijk on
vermijdelijk zal zijn.
De revolutie is in dit land van zand.
woeste bergketens en oases nog lang
niet uitgewoed. De tegenstellingen die
in september bijna tot een burgeroorlog
leidden bestaan nog steeds en zij hebben
zich in de afgelopen maanden zelfs
verdiept. Ben Bella kan zich slechts
handhaven door de dictatuur, waartegen
echter steeds meer Algerijnen zich ver
zetten. Zo te zien zijn de Algerijnen
toch wel van de regen in de drup ge
raakt. De zeven jaar lang bevochten
zelfstandigheid houdt thans niet meer in
dan zelfstandigheid voor het handjevol
volgelingen van Ben Bella. Wie niet tot
die kliek behoort heeft alleen maar te
gehoorzamen aan wat die kliek in Al
giers beveelt. Het spreekt vanzelf dat
dit maar weinigen zint.
Gedurende de zeven jaren dat de ver
schillende Algerijnse verzetsorgani
saties strijd leverden tegen de Fransen,
ontstonden een aantal zelfstandig ope
rerende militaire eenheden. Een voor
beeld daarvan zijn de willaya's, de mi
litaire districten, die de rebellen gedu
rende het verzet organiseerden. Deze wil
laya's waren ondergronds uiteraard
zo goed als soeverein. Van coördina
tie was vrijwel geen sprake. Men han
delde naar de omstandigheden, zoals dat
in een guerrilla-oorlog gaat.
Thans echter moeten de leiders van deze
willaya's plotseling gehoorzamen aan de
bevelen van een man, die zij tijdens de
leriode van actief verzet nauwelijks heb-
oen gekend. Deze Ben Bella, die toen de
ondergrondse strijd op haar felst woedde
in een Franse gevangenis zat, stichtte
weliswaar de F.L.N.. het geheime Alge
rijnse leger, maar had in de praktijk
jeen groter gezag dan alle andere mi-
.itaire leiders.
Ben Bella wist echter op een onelegante
manier Ben Khedda uit te schakelen en
voorts wist hij met de steun van zijn
militaire adjudanten kolonel Boemedien-
ne en majoor Kaidi Slimane een zekere
militaire 'integratie door te voeren. Er
moest en zou één leger komen. Op zich
zelf een logische maatregel. Maar de
leiding van dat ene leger kwam in han
den van Ben Bella's vriendjes. In het
eerste Algerijnse parlement kwamen
eveneens uitsluitend politici, die naar de
pijpen van Ben Bella wilden dansen.
Die vrienden van Ben Bella zijn over
het algemeen nogal radicale figu
ren. Zij dwepen met het communisme
en zijn verzot op hulp van de Russen.
Ben Bella tracht weliswaar zijn vriend
schap voor Moskou te verbergen door
druk over neutralisme te praten, maar
hij is wat dat betreft een slecht acteur.
Zijn woorden kunnen trouwens zijn da
den niet verdoezelen. Bij zijn bezoek
aan de Verenigde Staten heeft Ben Bel
la sterk de nadruk gelegd op zijn neu-
tralistische politiek. Toch heeft de Al
gerijnse regering de kansen op Ameri
kaanse hulp verknoeid, evenals die op
Franse steun. Want in Havanna, waar
heen Ben Bella uit Washington vertrok,
sprak Ben Bella bewonderend over de
krachtsinspanning der Cubanen bij hun
pogingen zich aan de Amerikaanse in
vloed te onttrekken. Ben Bella steunde
ook de aanspraken van de Cubaanse
regering op de Amerikaanse basis
Guantanamo. Dat was dus na zijn vrien
delijke toespraakjes in Amerika op zijn
minst teleurstellend voor de Amerika
nen. Maar zulke handigheidjes mocht
men wel verwachten van een man, die
uit de Franse gevangenis kwam met de
woorden „Men vangt meer vliegen met
stroop dan met azijn". Zo te oordelen is
dat gezegde Ben Bella's lijfspreuk ge
worden.
Intussen zijn er in Algerye genoeg men
sen die zich ook met stroop niet la
ten vangen. Een van hen is Belkacem
Krim. Belkacem Krim, die de laatste
onderhandelingen tussen de Algerijnse
rebellen en de Franse regering mee
maakte, werd toentertijd door de Fran
sen beschouwd als een man, waarmee
wel viel te praten.Dat hy ook onver
zoenlijk kan zijn, ondervindt thans de
Algerijnse regering. In het slecht toe-
fankelijke gebergte van Kabylië heeft
elkacem Krim een leger van vijftien
duizend man op de been gebracht. Deze
nieuwe rebellenstrijdmacht heeft de
steun van twee zeer machtige groeperin
gen. Namelijk in Algerije van de U.G.T.
A., de grote vakbond en in Frankrijk
van de A.G.T.A., eveneens een vakbe
weging, welke niet minder dan vierhon
derdduizend leden telt onder de Algerij
nen, die in Frankrijk werken.
Volgens de New York Herald Tribune
heeft de A.G.T.A. ettelijke miljoenen dol
lars op Zwitserse banken staan. Dit
geld is afkomstig van inzamelingen, die
nog steeds worden gehouden. Niet zo
lang geleden brachten Belkacem Krim
en zijn voornaamste assistent Hocine
Ait-Ahmed een bezoek aan Parijs. Ver
moedelijk hebben zij toen gesproken met
de leiders van de A.G.T.A.
Vanzelfsprekend zit ook Ben Bella niet
stil. Enkele van zijn agenten in
Frankrijk zouden er in geslaagd zijn
door te dringen tot in het bestuur van
de A.G.T.A. In Algerije zelf doet hij
zijn best de bevolking op zijn hand te
krijgen door hen hetzelfde soort ver
haaltjes up de mouw te spelden als Cas
tro in Cuba doet. Waarnemers ver
wachten dat Ben Bella binnenkort de in
doctrinatie wel zo ver zal drijven, dat
het „imperialistische westen" de schuld
krijgt van de werkeloosheid en de lam-
felegde economie in Algerije. Majoor
limane en kolonel Boemedienne zullen
hem daarbij wel helpen.
Hoeveel Algerijnen, die niet bedrpgen
willen worden, zich dan wellicht bij Bel
kacem Krim en zijn Kabylenleger zul
len aansluiten, valt moeilijk te voorspel
len. Krim heeft in ieder geval de rede
aan zijn kant. En naast hem staat Ho
cine Ait-Achmed. een man die onder de
Algerijnse bevolking gTOte populariteit
geniet. Nu reeds wijzen velen de stroop
van Ben Bella af. omdat het bij hem
toch altijd op azijn zal uitdraaien.
'vwwwwwwwwwwwvwwwwwwwvw*
DIRECTEUR-GENERAAL
RIJKSLUCHTVAARTDIENST
GAAT MET PENSIOEN
Bij K.B. is met ingang van 1 december
1962, aan de heer J. W. F. Backer, di
recteur-generaal van de rijksluchtvaart
dienst. wegens het bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd op zijn ver
zoek eervol ontslag uit zijn betrekking
verleend, zulks onder dankbetuiging
voor de door hem als zodanig bewezen
langdurige en belangrijke diensten.
De heer Backer wordt opgevolgd door
de heer W. J. Kruys, thans plaatsver
vangend directeur-generaal.
BELKACEM KRIM
...steun van 15.000 Kabylen...