RITMEESTER
KALM,
KALM.'
„EMOTIONALITEIT HEEFT
sfeer in dit proces vertroebeld"
Gevangenisstraf voor
twee politiemannen
ELEANOR ROOSEVELT: altijd
proberen ergens van nut te zijn
Procureur-generaal in requisitoir:
JURY GEVRAAGD VERDACHTEN
SCHULDIG TE VERKLAREN
PANORAMA
„Een miljoen
woningenmaar
KRITIEK IN KAMER OP HULP
VAN REGERING AAN LANDBOUW
Nooit anders gedaan dan opvallen
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
(Van onze speciale verslaggever te Luik)
„Het gaat hier niet alleen om particulier^ individuen de bescher
ming van onze samenleving staat ook op 't spel". Procureur-generaal
Leon Cappuyns, 42 jaar, maar niettemin volkomen grijs, is gisteren
van leer getrokken tegen de publieke opinie aan het eind van deze
vierde dag in de zaak die bekend staat als het „Softenon-proces".
Geen schokkende gebeurtenissen dit keer. Wel wat meer gendarmes
in de overladen zaal, maar ze hoefden niets te doen. Het pubhek stond
na een wat rommelige morgen gistermiddag stil te luisteren
naar de eerste vertogen over en weer.
De ochtendzitting was te Iaat begonnen.
Drie kwartier namelyk duurde het voor-1
overleg in raadkamer tussen openbaar
ministerie en verdediging. In de zaal
circuleerde het gerucht dat daar werd
gesproken over het inkorten van de ver
dere getuigenverhoren. Later pas
kort voor de verdaging werd ophel
dering gegeven door de president, mr.
Trousse. „Het hof", zei hy, „ontving vele
brieven ook de verdediging krijgt
geregeld post en zelfs de procureur-ge
neraal. Over het aantal en de inhoud
ervan wil ik my niet uitlaten. Deze
stukken zijn na overleg toegevoegd aan
het dossier".
De president was de zitting begonnen
met een verklaring die ook al betrekking
had op de reacties uit het publiek 1
ditmaal de toehoorders tegenover hem.
„Ik heb gisteren voor het eerst tijdens
mijn loopbaan als president deze zaal
moeten laten ontruimen. Een betreu
renswaardig incident. Het is myn plicht
U erop te wijzen, dat ik dat nu weer zal
moeten doen als men zich niet behoorlijk
gedraagt in welk geval dan ook de
fsluidsinstallatie wordt afgebroken",
nel achtereen kwamen toen twintig
zogenaamde moraliteltsgetuigen hun
verklaringen afleggen, zoals veertig an
deren dat de vorige dag ook al hadden
gedaan. Pas de middagzitting werd weer
interessant. Procureur-generaal Leon
Cappuyns stond op om zijn requisitoir
te houden. Hij sprak een vol uur. „De
strafwet verbiedt de daad die is gepleegd
en welke door de verdachten werd toe
gegeven".
Sfeer vertroebeld
Direct hierop schoot de zachte stem
fel uit. „De publieke opinie heeft deze
verdachten voorgesteld als ongeluk
kige mensen. Er is zelfs al mot lof
gesproken over de moed van het mo
ment, waarop dat besluit viel om de
baby te doden, Maar nergens heb ik
deze bewondering horen uitspreken
voor hen die de moed hebben gehad
op langere termijn de mensen die
dag en nacht hun leven wijden aan
mismaakte kinderen. Alle argumen
ten zijn hier bij voorbaat in de emo
tionaliteit getrokken, waardoor de
sfeer is vertroebeld."
Volgens de procureur-generaal stond het
helemaal niet vast dat er geen levens
dat de jubilaris heeft ver
klaard, dat als liij zijn leven wéér
moest beginnen hij het precies zó
zou. doen als hij het nu gedaan
heeft „omdat mijn vak het mooi
ste vak van de wereld is". Ilct
lijkt mij heerlijk voor de jubilaris
sen en ik gun hun hun leugen van
harte. Want al weten zij zelf niet
hoe hard zij jokken, de buiten
staander weet het wél. Want het
is onaanvaardbaar dat het niet
duizend maal plezieriger zou zijn
ambassadeur te zijn dan demon
strator van stofzuigers of verze
keringsagent, of president-direc
teur van de Koninklijke dan een
van diens zestigduizend klerken.
U moet mij niets wijsmaken.
Daarom zeg ik niet dat ik niet lie
ver een top-baan bij de Hoge Au
toriteit of Wint Kan zou zijn dan
stukjesschrijver, maar daarom
mag ik toch wél zeggen, dat een
van de mooie facetten van mijn
vak is dat je openlijk- aan de bre
de borst des volks kunt uithuilen
om andermans of eigen leed, iets
wat je als Hoge Autoriteit of Kei
zer der Koninklijke niet kunt doen
zonder zwaar prestigeverlies de
dood ten gevolge hebbende. Daar
om kiezen extraverte personen als
schrijver dezes dit gekke stukjes-
beroep, dat ons dc volledige gele
genheid geeft onze zieleroerselen
aan tienduizenden mensen mede te
delen. Zo worden onze smarten en
vreugden tevens onze broodwin
ning' en krijgt het openlijk afrea
geren van onze lust- en onlustge
voelens nog een nuttig effect bo
vendien. Dit behoedt ons voor
trauma's en complexen. Daarom
zijn wij zulke oergezonde kwan
ten.
Vandaag ben ik zielsverdrietig om
mejoffer Ava Gardner, die inder
tijdhet mooiste meisje van de
hele wereld werd gevonden, door
blijkbaar mijn
Willy nooit hadden gezien.
Zij heeft het heel moeilijk, Ava,
want ze hebben haar ontslagen bij
de filmmaatschappij
werkt, omdat, dc hebberige heren
nan die zaak haar eisen te hoog
vonden.
Krenteioegers, gierigaards.' Het
enige rcat de lieverd vroeg was
ceii villa aan de Via Appia Antica
in Rome, een slee met chauffeur,
een eigen secretaris en een eigen
kapper. Voor een meisje dat uit
een heel eenvoudig gezin komt en
dat van huis uit niets gewend is,
vind ik deze verlangens bijzonder
matig. Ilc ken meisjes en jongens
die t heel zuinig moesten doen
in hun jeugd, die veel hogere eisen
stellen en dat zijn dan nog niet
eens filmmensen, maar aanne
mers, bankiers, hooggestegen
kruideniers mét hun dames en
als ik zeg dames, dan bedoel ik
niet altijd dames) die veel méér
noten op hun zang hebben dan
Ava.
Daarom vind ik dat Ava Gardner
onbillijk behandeld is. Zijn die vil
la, die slee, die chauffeur, secreta
ris en kapper nu zó bijzonder. Als
ik in haar plaats was geweest had
ik in de eerste plaats van alles
twee willen hebben, plus nog wat
juwelen, bontjassen en een geheel
volgeplakt spaarboekje van Albert
lleijn voor een nieuwe ijskast voor
half geld.
Ava, ik wéén voor je. Ik huil voor
je tegen de smalle en niet zo smal
le borsten mijner duizenden leze
ressen en lezers.
Moge die zekerheid je tot sterkte
lijn in je leed.
Mijn vak is het mooiste vak van
de wereld omdat ik je op deze
wijze kan en mag troosten.
Sterkte, kleine meid.
ELIAS
kansen waren voor de baby Carine Van-
deputte. Scherp werd dit requisitoir ge
richt tegen dr. Carsters. Dat is de arts
die het dodelijk mengsel van slaappoe
ders had verstrekt aan Suzanne Vande-
putte.
Uitvoerig kwam toen de familieraad ter
sprake. Volgens mr. Cappuyns is het de
grootmoeder geweest die het initiatief
heeft genomen-„En waarom liet de
vader zich naar bed sturen toen de
avond van de misdaad was aangebro
ken?"
Motief
De procureur-generaal stelde vervolgens
dat alle verdachten toerekeningsvatbaar
zijn gebleken. Daarna ging hij over op
het eigenlijke motief.
..Suzanne stelde dat het kind niet geluk
kig had kunnen worden. Maar ik vraag
me af, welk recht had zij te beslissen
of dat leven geen respect verdiende en
niet de moeite waard zou zijn inderdaad
te worden geleefd. Het is me trouwens
opgevallen dat nergens melding wordt
gemaakt van ook maar één moederlijk
gebaar. Carine Vandeputte heeft geen
enkele kans gekregen. Waarom niet?
We leven toch niet in de jungle
Zijn alle mogelijkheden wel overwo
gen en beproefd? Nee geen sprake
van zelfs. Het ongeluk woog hen te
zwaar. Daar draait deze zaak eigen
lijk om. Suzanne Vandeputte heeft
zich voorgesteld als het slachtoffer
van de thalidomide ofwel Softenon.
Maar zij wist daar toen nog helemaal
niets van. Suzanne Vandeputte
vrijwillig het pad van de misdaad
opgegaan".
„In naam van onze samenleving dient U
deze vrouw en haar medeplichtigen
schuldig te verklaren. Mocht uw oordeel
anders luiden, dan zal dat een dolksteek
zyn in de rug van hen die niet zo laf
waren als zij".
Suzanne Vandeputte en haar man zaten
roerloos naast elkaar diep voorover
gebogen. Hun verdediger kreeg hierna
het woord voor het eerste pleidooi. Mai-
tre Jean Derwael begon met een uitvoe
rige recapitualatie van de gebeurtenis
sen. Hij probeerde zijn rede dramatisch
te maken met opmerkingen als:
„Toen de moeder haar misvormde baby
nog steeds niet had gezien, het lag zoge
naamd in een couveuse werden tal
van geschenken bij haar bezorgd: bloe
men, maar ook kleertjes met kant".
„Kruisweg"
Hierna ging de raadsman over op de
oorzaak van deze „kruisweg": de Softe-
non-tabletten. „Deze onberispelijke men
sen kwamen daardoor in de beklaagden
bank terecht. Leden van de jury, U
krijgt tot taak deze feiten te toetsen aan
de dode letter van onze strafwet. Be
denk daarbij dat uw schuldig moet wor
den gevolgd door toekenning van de
minimumstraf', drie jaar gevangenis,
zonder aftrek van voorarrest. Hebben
deze ouders dat verdiend? Zij wilden
hun baby de verschrikkingen van het
martelaarschap besparen. Zeven jury's
voor'U hebben in soortgelijke zaken met
onschuldig uitgesproken. Ook U zult dat
doen, daar ben ik van overtuigd".
Vandaag (vrijdag) komen de drie ver
dedigers van de andere verdachten aan
bod met hun pleidooien. Dan volgen
morgen (zaterdag) re- en dupliek.
Personele belasting
wordt verlaagd
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft zich in haar
gisteren gehouden vergadering verenigd
met een wetsontwerp tot wijziging van
de personele belasting.
Nu op 1 september 1962 de huren zyn
verhoogd kwam het de regering gewenst
voor om evenals bij de voorgaande huur
verhogingen de personele belasting aan
de ontwikkeling van het huurniveau aan
te passen. Verhoogde huren betekenen als
er verder niets zou gebeuren een verho
ging van de personele belasting, waar
van een der grondslagen immers is de
huurwaarde. De regering meent, dat na
de huurverhoging de burgerij ook niet
nog eens een verhoogde personele be
lasting moet betalen. Zij heeft er tevens
naar gestreefd, dat de opbrengst van deze
belasting in de meeste gemeenten onge
veer gelijk zal blijven.
Nog wachten op
één rapport in
Planta-affaire
Nillmij. keert
bonus uit
De N.V. Levensverzekeringmaatschappij
Nillmij stelt een bonusuitkering voor
van 25 pet in aandelen ten laste van de
agioreserve. Hiertoe wordt een buiten
gewone aandeelhoudersvergadering ge
houden op dinsdag vier december, aldus
een mededeling van directie.
dan rookt u er goed van.
Immers het puikje van de
tabaksoogsten wordt steeds
weer voor Fiat gereser
veerd.
Fiat: een echt fijnproevers -
model!
naanide planta-affaire verkeert in
stadium van het gerechtelijk vooronder
zoek. De rechter-commissaris wacht
thans nog op één deskundigenrapport
dat waarschijnlijk binnenkort kan wor
den uitgebracht.
Een beslissing over het al dan niet
voortzetten van de strafvervolging kan
eerst na sluiting van het gerechtelijk
vooronderzoek worden genomen, aldus
een mededeling van de minister van jus
titie
Het Wereldgebeuren
Sinds onze advertenties van de laatste
weken staan de mensen in de rij voor een
abonnement. Wij drukken ons een hoedje,
maar kunnen de toeloop nauwelijks verwerken.
Hebt u even geduld? U krijgt Panorama!
NASSAULAAN 51 HAARLEM
Rotterdams korps in opspraak gebracht
Inbraken
WEGENS ROOF
EN VERVALSING
(Van onze Haagse redactie)
Oneerlijkheid is de 46-jarige S. A.
H. en de 48-jarige G. N. van O. bei
den in dienst van de gemeentepoli
tie in Rotterdam respectievelijk als
brigadier en hoofdagent, duur te
staan gekomen. De rechtbank ver
oordeelde gistermorgen brigadier
H., wegens valsheid in geschrifte
en diefstal, meerdere malen ge
pleegd tot een gevangenisstraf van
drie jaar met aftrek van voorar
rest, terwijl tegen hoofdagent Van
O. het vonnis luidde: twee jaar en
zes maanden met aftrek van voor
arrest.
Gistermorgen beleefde de opnieuw ge
heel gevulde rechtszaal (de belangstel
ling was tijdens de behandeling van de
zaak tegen de twee politiefunctionaris
sen, veertien dagen geleden, eveneens
bijzonder groot geweest) de slotapo
theose van deze, sterk tot de verbeelding
van de Rotterdammers sprekende zaak.
Immers deze inbrekende èh vervalsende
politieambtenaren hebben verschillende
Rotterdammers doen verleiden tot het
plaatsen van schampere opmerkingen
aan het adres van het Maasstedelijk#
politikorps.
Brigadier H., had zich samen met
een 35-jai'ige autoverhuurder J. H. P.
schuldig gemaakt aan ruim tien ge
vallen van vervalsing, waarvan
slechts twee feiten ten laste waren
gelegd. De berechting van de auto
verhuurder en de brigadier bracht de
vriendschappelijke verhouding tussen
de twee aan het licht, een relatie die
leidde tot een ingewikkeld complex
van vervalsingen, waarbij H. als be
langrijke hulp optrad met de bedoe
ling P., wiens autoverhuurbedrijf in
de loop der jaren belast was gewor
den met een schuld van ruim
25.000 uit financiële moeilijkheden
te helpen.
Begin vorig jaar gingen de twee over
tot het vervalsen van huurkoopconti'ac-
Gefingeerde gegevens verzameld
door H. als adspirant huurkoper en door
P. als handelaar, brachten enige Rotter
damse financieringsmaatschappijen tot
't betalen van aanzienlijke bedragen aan
„huurkoper" H., die het geld op zijn
beurt, na aftrek van 100 tot 150 per
.contract", afdroeg aan P. P. werd we
gens deze vervalsingen conform de eis
van de officier veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van een jaar en negen
maanden met aftrek van het voorarrest.
braken, slechts drie waren ten laste ge
legd, maar ook hier is bekend geworden
dat het tweetal veel vaker öp het ro
verspad is geweest. Het waren geen
spectaculaire inbraken geweest, maar
de manier waarop het tweetal hun col
lega's toen nog de politie om de
tuin trachtte te leiden, noemde de presi
dent veertien dagen geleden „zonder
meer brutaal".
Voor de artistieke afronding zorgden de
twee politiemannen door aan de meld
kamer de ontdekking vaai „hun" in
braak door te geven. Dit gebeurde o.m
toen de twee voor ruim 1200 aan goe
deren nit een groot winkelbedrijf Ir
Rotterdam hadden ontvreemd.
Bij' het gereedkomen van de mil
joenste woning stellen wij, vrou
wen van Nederland, het op prijs U
geluk te mogen wensen, excellen
tie, met het behaalde resultaat.
Naast de voldoening over deze
kwantiteit, ligt het op onze weg
ons thans te bezinnen op de woon
kwaliteit. Wij eisen van onze wo
ningen, dat zij het domein zijn,
waarin wij als gezin onszelf kun
nen zijn en waar de ontplooiing
van de persoonlijkheid van de ge
zinsleden mogelijk is.
Zo begint een „open brief" die de
Nederlandse Huisnoudraad en de
vrouwenadviescommissies voor de
woningbouw in Nederland aan de
minister van volkshuisvesting en
bouwnijverheid hebben gericht. De
„qpen brief" wordt uitgegeven in
de vorm van een boekje waarin
karikaturen diverse onwenselijke
woontoestanden uitbeelden en een
korte „eis van de huisvrouwen"
stelt hoe het moet zijn.
Minister acht bedrag voldoende
Gepleit voor
toeslagen
(Van onze parlementaire
redacteur)
In de gisteren gehouden vergade
ring van de Tweede Kamer hebben
enkele leden tijdens het vragenuur
kritiek geleverd op de beschikbaar
stelling van een bedrag van 20 tot
25 miljoen gulden in plaats van
ongeveer 40 miljoen voor het ver
lenen van voorschotten ter voor
ziening in de acute moeilijkheden
van een aantal financieel zwak
staande boerenbedrijven op de
zandgrond.
De christelyk-historische heer Mellema
vroeg, of de minister van mening is, dat
het alsnog aanbeveling verdient de voor
stellen ten aanzien van de hulp aan de
■gemengde zandbedryven te wyzigen in
die zin, dat van het bedrag van 50 mil
joen voor de oprichting van een „ont-
wikkelings- en saneringsfonds voor de
landbouw" 40 miljoen voor hulpverlening
op korte termyn en 10 miljoen voor
hulpverlening op langere termijn wordt
aangewend.
MINISTER VISSER
„Onderste steen niet
meer naar boven"
(Van onze Haagse redactie)
Minister Visser ziet liet als een winst
punt van het proces-Van der Putten,
dat de smet, die op het Nederlandse de
fensieapparaat was geworpen, is weg
genomen. De heer Van der Putten heelt
namelyk voor het ambtenarengerecht
verklaard, dat in november 1961 geen
van de personen, die hy van collaboratie
beschuldigt meer by het departement
an defensie werkzaam was.
Op grond van deze verklaring is de mi
nister van oordeel, dat er geen aanlei
ding meer is uitvoering te geven aan
z(jn voornemen om „de onderste steen
boven te laten komen". Er is geen on
derste steen in de zaak".
De woordvoerder van het departement,
die deze verklaring aflegde voegde hier
aan toe, dat de door de minister ge
bruikte uitlating over de onderste steen
verkeerd is uitgelegd. Toen de minister
op zijn persconferentie van 10 november
.1961 over de onderste steen sprak, doel
de hij op de opdracht, die aan de heer
Van der Putten was gegeven om de na
men te noemen van officieren, die nog
in dienst waren en die zich aan verschil
lende onregelmatigheden, onder andere
in Nederlands Indie hadden schuldig ge
maakt.
Veewet gewijzigd
met oog op
hondsdolheid
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heelt gisteren zonder
beraadslaging en zonder hool'delyke
stemming een wijziging van de veewet
aangenomen, die do regering machtigt
een aantal maatregelen te treffen, als
het uitbreken van hondsdolheid dat
noodzakelijk maakt. Gedacht moet wor
den aan bijvoorbeeld hel, opruimen van
zwerfkatten.
Het wetsontwerp was kort tevoren inge
diend, zodat de Kamer hier heel snel
werk heeft geleverd.
TOT HET EIND
IN BEWEGING
(Van een onzer redacteuren)
Presidentsvrouwen in Amerika
verdwijnen soms nagenoeg geheel
in de schaduw van haar man. Ma-
mie Eisenhower trad zelden in het
openbaar op en dan nog slechts
samen met haar echtgenoot. En
weinigen zullen zich kunnen her
inneren, hoe de vrouw van presi
dent Truman, Betty, er uitzag.
Met Eleanor Roosevelt was dat an
ders. Zowel tijdens het leven van
haar man, Franklin Delano, als na
diens dood was zij onmiskenbaar
„First Lady". Na zijn dood mede,
omdat de echtgenoten van Frank
lins opvolgers in de landelijke en
internationale politiek nauwelijks
opvielen.
Eleanor Roosevelt heeft nooit anders
ffodaan dan opvallen, behalve misschien
ii liaar meisjesjaren, toen zjj lerares
was. Ze was 21 toon ze in mei 1905
trouwde met de jonge Roosevelt, die in
do democratische party tot de activis
ten behoorde. Franklin werd in 1921
getroffen door polio. Vanaf dit jaar
werd Eleanor zyn „ogen, oren en be
nen". Zy reisde voor hem en sprak
vaak voor hem.
Dit soort leven was precies wat zij
wenste. Altijd had zij ccn grote sociale
belangstelling gehad cn in de vrouwen
organisaties van de democratische par
tij stond zij vooraan. Zij voelde zich be
last met een zending om het menselyk
welzijn, de democratie en de vrede te
bevorderen en zij volgde haar roeping
met een energie die zelfs in het toch
stellig niet bedachtzame Amerika be
wondering wekte. Tijdens de tweede
wereldoorlog kwam daar een activiteit
bij, die haar introduceerde bij de breed
ste lagen van het publiek: enige jaren
lang verzorgde zy' een dagelijkse ru
briek in een aantal kranten, „My Day"
getiteld. Intussen bezocht zij Ameri
kaanse legerkampen in vele delen van
de wereld.
Na april 1945
Anne Eleanor Roosevelt heeft haar
grote kans gekregen na de dood van
haar man, in april 1945. President
Truman benoemde haar tot lid van
de eerste Amerikaanse delegatie by
de Verenigde Naties, zij vervulde
deze functie tot 1953 en diende
daarvan zes jaar lang de volkeren
organisatie als voorzitster van de
commissie voor de rechten van de
mens. In deze periode verleende de
rijksuniversiteit van Utrecht haar
op 20 april 1948 het eredoctoraat in
de rechten.
In de organisatie van de Verenigde Na
ties had zy een onverwoestbaar geloof
en vertrouwen en wat dat betreft
was zy van eenzelfde overtuiging als
haar man, die meende dat alle proble
men door redeiyic overleg konden wor
den opgelost, mits men er de goede
sfeer voor wist te scheppen.
In haar laatste jaren was zy een fer
vent voorstandster van de V.N.-idealen,
die zy binnen de Amerikaanse Vereni
ging voor de Verenigde Naties met na
druk uitdroeg, zy ondernam grote rei
zen ter verkondiging van haar idealen
en was daarby Amerika's beste good-
will-ambassadrice.
„Democratie"
„Democratie" was het woord, dat ge
schreven stond boven haar politieke le
vensbeschouwing, op haar wereldreizen
heeft zy zich veel moeite gegeven de
democratische gedachte te verkondi
gen, met name in de jonge landen. Dr.
Charles Malik, die de dertiende algeme
ne vergadering van de Verenigde Na
ties presideerde, noemde haar in een
speciale boodschap „volledig democra
tisch in haar manier van oordelen en
denken".
Dr. Ralph J. Bunche, lange tijd on
der-secretaris van de V.N. voor spe
ciale politieke problemen, kenschet
ste haar als een „wereldbekend sym
bool van de kracht en de belofte van
het democratische ideaal".
In beweging
De wereld heeft haar in de laatste ja
ren gekend als een kwieke grijze vrouw
met een gerimpeld gezicht en de auto
riteit van een grootmoeder, die veel
heeft gezien en veel meegemaakt.
Die autoriteit kon Eleanor Roosevelt
hebben, zy had zich meer dan een halve
eeuw in dienst van de gemeenschap be
wogen. Zy bleef tot het einde in bewc-
Zelf heeft zy daarover gezegd: „je
moet alles aanpakken wat op je af
komt. Het enig belangryke is, dat je er
moedig genoeg voor bent en dat je be
reid bent je er volledig voor in te span-
En op de vraag waarom zij nog altijd
niet de tyd gekomen achtte om rust te
„Ik heb nooit willen ophouden met po
gen, op een of andere manier ergens
van nut te zyn".
Voldoende
Minister Marynen achtte het niet-onaan-
zienlijke bedrag van 20 tot 25 miljoen
voldoende. Verder gaan zou niet verant
woord zijn. Dit wil niet zeggen, dat er
geen begrip zou zijn voor de moeilijke
financiële positie waarin tal van bedrij
ven verkeren. De bewindsman tracht
daarin zoveel mogelijk te voorzien en
heeft dan ook binnen het kader van het
markt- en prysbeleid eén aantal beslis
singen genomen, die mede kunnen by-
dragen tot het verlichten van de directe
financiële moeilykheden.
In de eerste plaats zal de graantoe-
slag lichte gronden voor de oogst
1962, waarvan de uitbetaling normaal
omstreeks de jaarwisseling plaats
vindt, vervroegd worden uitbetaald.
In de tweede helft van november
kan deze uitbetaling waarmede
een bedrag van 50 miljoen is ge
moeid. waarvan ongeveer 40 mil
joen bij de gemengde zandbedrijven
terecht zal komen tegemoet
den gezien.
In de tweede plaats zal nog in de loop
van november een voorlopige nabeta
ling ten laste van het landbouw-egalisa-
tiefonds van 80 cent per 100 kg over alle'
in het melkprijsjaar november 1961
november 1962 aan fabrieken afgelever
de melk worden uitbetaald.
Tenslotte zal de doorlopende voorschot
uitkering voor het nieuwe melkprijsjaar
worden verdubbeld. Het vorige jaar is
gestart met een 4-wekelykse voorschot
uitkering van ca. 2,per 100 kg melk.
Binnen het kader van de nieuwe opzet
van het melkprijsbeleid, waarin een van
te voren bepaalde toeslag per 100 kg ïn-
dustriemelk is vastgesteld, is het verant
woord deze voorschotuitkering te verho
gen tot ca. 4,per 100 kg over alle
melk.
Op de vraag, of de minister zou willen
overwegen of het bedrag, beschikbaar
voor hulpverlening op korte termyn, niet
beter in de vorm van toeslagen of op
andere effectieve wyze besteed kan
worden, antwoordde minister Marynen
dat hij open oog heeft voor de zo moei
lijke positie van het gemengde zandbe-
drijf. Bij het zoeken van een oplossing
moet men evenwel ook rekening houden
met de oorzaken van de moeilijkheden.
Die oorzaken zal de bewindsman in het
cumulatief optreden van een aantal on
gunstige omstandigheden van een
aantal risico's waarvoor het garantie-
beleid nu eenmaal geen dekking biedt.
Geen toeslagen
Met de thans genomen maatregelen in
het geheel van net markt- en prysbeleid
en met de voorschotverlening, heeft de
minister zoveel mogelyk getracht de
boeren op de'gemengde zandbedryven
te helpen hun actuele liquiditeitsmoei-
ïykheden te overwinnen.
Hij is van oordeel, dat het geven van
toeslagen gesteld al, dat dit in E.E.G.-
verband bezien mogelijk en wenselijk
zou zijn te achten niet verantwoord
zou zijn en slechts zou leiden tot een
verdoezeling van bepaalde structulere,
thans duidelyk aan de dag getreden ge
breken.
Nyerere president
van Tanganjika
Julius Nyerere, de voormalige premier
van Tanganjika, heeft meer dan een
miljoen stemmen meer gekregen dan
zijn naaste mededinger in de presidents
verkiezingen. Dit blykt nit de einduit
slag van deze verkiezingen die gisteren
is bekendgemaakt.
Nyerere, kandidaat van de Afrikaanse
Nationale Unie. heeft 1.234.553 stemmen
op zich verenigd tegen Zoeberei Mtem-
voe van het Afrikaanse Nationale Con
gres 21.279 stemmen.
Nyerere zal op 9 december in functie
treden en de eerste president van Tan
ganjika zyn.
Schisma of schijn?
Radio Tirana (Albanië) heeft naar
aanleiding van het Russisch
machtsvertoon woensdag in Moskou b(j
de herdenking van de Russische okto-.
berrevolutie pittig gekruid commen
taar geleverd op de politiek van het
Kremlin met betrekking tot Cuba,
Radio Tirana constateerde in de eerste
plaats, dat Rusland in het duel om de
Cubaanse raketbases een grote neder
laag heeft geleden. De schuld van die
nederlaag lag volgens de Albanese ra
dio bij Kroesjtsjew. Onder Stalin zou
zo iets niet zijn gebeurd. Stalin liet
zich niet vernederen. In de periode dat
Stalin aan het communisme leiding gaf,
bood Rusland het hoofd aan dergelijke
imperialistische aanvallen". In die
trant ging radio Tirana geruime tijd
door.
Dat was overigens niet nieuw, want
Kroesjtsjew en zijn vrienden in het
Kremlin zijn regelmatig het doelwit
van deze Albanese tirades- Moskou kan
:en stap doen of radio Tirana barst
luid misbaar los. Zo werd in Albanië
byvoorbeeld ook heftig gereageerd op
de Russische activiteiten tegenover
China. In het westen luistert men de
laatste tijd met steeds meer belang
stelling naar deze Albanese reacties.
Hoewel ze moeilyk als maatstaf kun
nen dienen voor de gehele communis
tische wereld, geven ze toch vrij aar
dig de stemming aan in een deel van
het communistische kamp. Het feit,
dat het regime in Peking de leiders in
Tirana goed gezind is, en deze aanval
len op Moskou waardeert, bewijst, dat
er aan de verhouding Moskou-Peking
momenteel veel schort. De openiyke
verklaringen van Peking, waarin het de
Albanese communisten om hun hou-
ding tegenover het zogenaamde revi
sionisme prijst, wyzen duidelyk op een
verslechtering van de betrekkingen
tussen beide communistische groot
machten.
Zeri i Popullit", het officiële orgaan
van de Albanese communistische
partij verklaarde onlangs kort en bon
dig dat de Sowjet-Unie en de Chinese
Volksrepubliek „niet lang meer met
elkaar kunnen samenleven". Nu ligt
het voor de hand, dat Albanië een to
tale breuk tussen Moskou en Peking
zou toejuichen. In dat licht bezien,
moet men de Albanese verklaringen
met een korreltje zout nemen. Albanië
zoekt ongetwijfeld naarstig naar hulp
bij zijn strijd tegen de revisionisten, die
het Stalinisme hebben afgezworen en
die Stalin thans, achteraf, in alles wat
hij deed, veroordelen. Maar kort na deze
uitspraak van „Zeri i Popullit" stuurde
Mao Tse Toeng een telegram naar de
Albanese leider Enver Hodza, waarin
de Chinese party-bons de machthebbers
in Tirana gelukwenste met hun ener
gieke strijd tegen het revisionisme, en
dat betekent wel wat!
De Frankfurter Allgemeine Zeitung
wees er onlangs op, dat deze Chinese
bijval te demonstratief is om te wor
den opgevat als zomaar een vriend
schappelijk gebaar tegenover Hodza en
zijn makkers. Het blad vraagt zich
dan ook af, of een schisma in het oos
telijk. blok thans onvermydelyk is.
De Frankfurter Allgemeine acht de
ze vraag bijzonder actueel, nu de kwes
tie van de Chinees-Russische betrek
kingen niet langer een theoretische
aangelegenheid is. maar door de strijd
tussen India en China een zaak is ge
worden, die politieke daden van de
Russen vraagt. Een tydlang kon Kroesj
tsjew India aan het lyntje houden,
doch nu er een oorlog is ontbrand in
de Himalaya wordt van het Kremlin
gevergd, dat het openlyk partij zal kie- -
zen.
In het westen worden op dit ogenblik
alle symptomen van het Chinees-
Russische conflict nauwkeurig geana
lyseerd. Aan voorspellingen heeft men
zich nog weinig gewaagd, maar wel
steeds de nadruk gelegd op tekenen,
zoals uit Tirana, die kunnen wijzen op
een naderend conflict. Of het werkelyk
tot een uitbarsting zal komen, durft
niemand eigenlijk te beweren. De te
genstellingen tussen Moskou en Pe
king zijn bijna zo oud als het commu
nistische regime in China. De Ameri
kaan Zagoria heeft over het onderwerp
een belangwekkend boek geschreven,
dat in de Verenigde Staten als een
standaardwerk nog steeds druk wordt
geraadpleegd.
In dat boek komt Zagoria tot de con
clusie, dat, hoewel ernstige conflicten
tussen de Russen en de Chinese com
munisten zeer wel mogelyk zijn, deze
toch beperkt zullen blijven door de ge-
meenschappelyke ideologie. Hij meent
dat de nauwe relaties, die zich tussen
beide landen sedert 1949 hebben ont
wikkeld op economisch, technisch, mi
litair en wetenschappelyk terrein, niet
zijn weg te cyferen- „De Russen en de
Chinezen mogen het niet eens zijn over
de beleidslyn, zij streven toch hetzelfde
doel na, het vestigen van een commu
nistische- wereldheerschappij. De Chi
nezen mogen minachting hebben voor
de „zachtzinnigheid", waarmee de Rus
sen dit doel trachten te verwezenlijken,
tegenover het westen zullen „beide
partijen" toch altyd gezamenlijk front
blyven maken", aldus Zagoria. Dat het
tot een tydelyke breuk zou kunnen ko
men, sluit Zagoria overigens niet uit.
Hy is echter van mening, dat het ge-
meenschappelyk doel en de gemeen-
schappelykè tegenstander (het wes
ten) de Russen en de Chinezen ten
slotte toch zullen dwingen hun relaties
te bestendigen, zij het in een nieuwe
vorm.
De kwestie is indertijd ook besproken
op een conferentie van westelyke
deskundigen in Japan. Op deze confe
rentie in 1960 kwam men tot vrij
wel dezelfde gevolgtrekking, nameljjk,
dat de Russen en de Chinezen ondanks
hun meningsverschil over de toe te pas
sen methoden, hun wereldrevolutionaire
doelstelling ,niet op zullen geven.
Zagoria heeft aan zyn conclusie bo
vendien een waarschuwing verbonden,
waarop misschien juist in deze tijd wel
eens mag worden gewezen. Zagoria
waarschuwde voor de opvatting, dat
Kroesjtsjew en Mikojan zulke realis
ten zyn, dat zy de gedachte aan een
expansie van het communisme hebben
opgegeven. Deze opvatting was in de
tyd, dat Zagoria zijn werk over de
communistische politiek samenstelde, in
Amerika wijd verbreid.
Wellicht, dat men over de vreedzaam
heid van het communisme anders
denkt na de jongste gebeurtenissen op
Cuba, waar de Russische offensieve
wapens toch wel in schrijnende tegen
stelling waren met de Moskouse ver
klaringen over een vreedzame coëxi
stentie. Anderzyds deelt Zagoria even
min de mening van degeneD die me
nen, dat de tegenstellingen tussen Chi
na en Rusland door de communisten in
het leven zijn geroepen om het westen
zand in de ogen te strooien. Ze be
staan wel degelijk en ze zijn de laatste
tyd zodanig verscherpt, dat inderdaad
de vraag actueel geworden is of een
schisma zij het wellicht een tydelyk
onvermydelijk is en... of het voor de
deur staat.
MAO TSE TOENG
...anti-Moskou-maar tot hoever?...