RITMEESTER KALM, KALM.' „EMOTIONALITEIT HEEFT sfeer in dit proces vertroebeld" Gevangenisstraf voor twee politiemannen ELEANOR ROOSEVELT: altijd proberen ergens van nut te zijn Procureur-generaal in requisitoir: JURY GEVRAAGD VERDACHTEN SCHULDIG TE VERKLAREN PANORAMA „Een miljoen woningenmaar KRITIEK IN KAMER OP HULP VAN REGERING AAN LANDBOUW Nooit anders gedaan dan opvallen VRIJDAG 9 NOVEMBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT (Van onze speciale verslaggever te Luik) „Het gaat hier niet alleen om particulier^ individuen de bescher ming van onze samenleving staat ook op 't spel". Procureur-generaal Leon Cappuyns, 42 jaar, maar niettemin volkomen grijs, is gisteren van leer getrokken tegen de publieke opinie aan het eind van deze vierde dag in de zaak die bekend staat als het „Softenon-proces". Geen schokkende gebeurtenissen dit keer. Wel wat meer gendarmes in de overladen zaal, maar ze hoefden niets te doen. Het pubhek stond na een wat rommelige morgen gistermiddag stil te luisteren naar de eerste vertogen over en weer. De ochtendzitting was te Iaat begonnen. Drie kwartier namelyk duurde het voor-1 overleg in raadkamer tussen openbaar ministerie en verdediging. In de zaal circuleerde het gerucht dat daar werd gesproken over het inkorten van de ver dere getuigenverhoren. Later pas kort voor de verdaging werd ophel dering gegeven door de president, mr. Trousse. „Het hof", zei hy, „ontving vele brieven ook de verdediging krijgt geregeld post en zelfs de procureur-ge neraal. Over het aantal en de inhoud ervan wil ik my niet uitlaten. Deze stukken zijn na overleg toegevoegd aan het dossier". De president was de zitting begonnen met een verklaring die ook al betrekking had op de reacties uit het publiek 1 ditmaal de toehoorders tegenover hem. „Ik heb gisteren voor het eerst tijdens mijn loopbaan als president deze zaal moeten laten ontruimen. Een betreu renswaardig incident. Het is myn plicht U erop te wijzen, dat ik dat nu weer zal moeten doen als men zich niet behoorlijk gedraagt in welk geval dan ook de fsluidsinstallatie wordt afgebroken", nel achtereen kwamen toen twintig zogenaamde moraliteltsgetuigen hun verklaringen afleggen, zoals veertig an deren dat de vorige dag ook al hadden gedaan. Pas de middagzitting werd weer interessant. Procureur-generaal Leon Cappuyns stond op om zijn requisitoir te houden. Hij sprak een vol uur. „De strafwet verbiedt de daad die is gepleegd en welke door de verdachten werd toe gegeven". Sfeer vertroebeld Direct hierop schoot de zachte stem fel uit. „De publieke opinie heeft deze verdachten voorgesteld als ongeluk kige mensen. Er is zelfs al mot lof gesproken over de moed van het mo ment, waarop dat besluit viel om de baby te doden, Maar nergens heb ik deze bewondering horen uitspreken voor hen die de moed hebben gehad op langere termijn de mensen die dag en nacht hun leven wijden aan mismaakte kinderen. Alle argumen ten zijn hier bij voorbaat in de emo tionaliteit getrokken, waardoor de sfeer is vertroebeld." Volgens de procureur-generaal stond het helemaal niet vast dat er geen levens dat de jubilaris heeft ver klaard, dat als liij zijn leven wéér moest beginnen hij het precies zó zou. doen als hij het nu gedaan heeft „omdat mijn vak het mooi ste vak van de wereld is". Ilct lijkt mij heerlijk voor de jubilaris sen en ik gun hun hun leugen van harte. Want al weten zij zelf niet hoe hard zij jokken, de buiten staander weet het wél. Want het is onaanvaardbaar dat het niet duizend maal plezieriger zou zijn ambassadeur te zijn dan demon strator van stofzuigers of verze keringsagent, of president-direc teur van de Koninklijke dan een van diens zestigduizend klerken. U moet mij niets wijsmaken. Daarom zeg ik niet dat ik niet lie ver een top-baan bij de Hoge Au toriteit of Wint Kan zou zijn dan stukjesschrijver, maar daarom mag ik toch wél zeggen, dat een van de mooie facetten van mijn vak is dat je openlijk- aan de bre de borst des volks kunt uithuilen om andermans of eigen leed, iets wat je als Hoge Autoriteit of Kei zer der Koninklijke niet kunt doen zonder zwaar prestigeverlies de dood ten gevolge hebbende. Daar om kiezen extraverte personen als schrijver dezes dit gekke stukjes- beroep, dat ons dc volledige gele genheid geeft onze zieleroerselen aan tienduizenden mensen mede te delen. Zo worden onze smarten en vreugden tevens onze broodwin ning' en krijgt het openlijk afrea geren van onze lust- en onlustge voelens nog een nuttig effect bo vendien. Dit behoedt ons voor trauma's en complexen. Daarom zijn wij zulke oergezonde kwan ten. Vandaag ben ik zielsverdrietig om mejoffer Ava Gardner, die inder tijdhet mooiste meisje van de hele wereld werd gevonden, door blijkbaar mijn Willy nooit hadden gezien. Zij heeft het heel moeilijk, Ava, want ze hebben haar ontslagen bij de filmmaatschappij werkt, omdat, dc hebberige heren nan die zaak haar eisen te hoog vonden. Krenteioegers, gierigaards.' Het enige rcat de lieverd vroeg was ceii villa aan de Via Appia Antica in Rome, een slee met chauffeur, een eigen secretaris en een eigen kapper. Voor een meisje dat uit een heel eenvoudig gezin komt en dat van huis uit niets gewend is, vind ik deze verlangens bijzonder matig. Ilc ken meisjes en jongens die t heel zuinig moesten doen in hun jeugd, die veel hogere eisen stellen en dat zijn dan nog niet eens filmmensen, maar aanne mers, bankiers, hooggestegen kruideniers mét hun dames en als ik zeg dames, dan bedoel ik niet altijd dames) die veel méér noten op hun zang hebben dan Ava. Daarom vind ik dat Ava Gardner onbillijk behandeld is. Zijn die vil la, die slee, die chauffeur, secreta ris en kapper nu zó bijzonder. Als ik in haar plaats was geweest had ik in de eerste plaats van alles twee willen hebben, plus nog wat juwelen, bontjassen en een geheel volgeplakt spaarboekje van Albert lleijn voor een nieuwe ijskast voor half geld. Ava, ik wéén voor je. Ik huil voor je tegen de smalle en niet zo smal le borsten mijner duizenden leze ressen en lezers. Moge die zekerheid je tot sterkte lijn in je leed. Mijn vak is het mooiste vak van de wereld omdat ik je op deze wijze kan en mag troosten. Sterkte, kleine meid. ELIAS kansen waren voor de baby Carine Van- deputte. Scherp werd dit requisitoir ge richt tegen dr. Carsters. Dat is de arts die het dodelijk mengsel van slaappoe ders had verstrekt aan Suzanne Vande- putte. Uitvoerig kwam toen de familieraad ter sprake. Volgens mr. Cappuyns is het de grootmoeder geweest die het initiatief heeft genomen-„En waarom liet de vader zich naar bed sturen toen de avond van de misdaad was aangebro ken?" Motief De procureur-generaal stelde vervolgens dat alle verdachten toerekeningsvatbaar zijn gebleken. Daarna ging hij over op het eigenlijke motief. ..Suzanne stelde dat het kind niet geluk kig had kunnen worden. Maar ik vraag me af, welk recht had zij te beslissen of dat leven geen respect verdiende en niet de moeite waard zou zijn inderdaad te worden geleefd. Het is me trouwens opgevallen dat nergens melding wordt gemaakt van ook maar één moederlijk gebaar. Carine Vandeputte heeft geen enkele kans gekregen. Waarom niet? We leven toch niet in de jungle Zijn alle mogelijkheden wel overwo gen en beproefd? Nee geen sprake van zelfs. Het ongeluk woog hen te zwaar. Daar draait deze zaak eigen lijk om. Suzanne Vandeputte heeft zich voorgesteld als het slachtoffer van de thalidomide ofwel Softenon. Maar zij wist daar toen nog helemaal niets van. Suzanne Vandeputte vrijwillig het pad van de misdaad opgegaan". „In naam van onze samenleving dient U deze vrouw en haar medeplichtigen schuldig te verklaren. Mocht uw oordeel anders luiden, dan zal dat een dolksteek zyn in de rug van hen die niet zo laf waren als zij". Suzanne Vandeputte en haar man zaten roerloos naast elkaar diep voorover gebogen. Hun verdediger kreeg hierna het woord voor het eerste pleidooi. Mai- tre Jean Derwael begon met een uitvoe rige recapitualatie van de gebeurtenis sen. Hij probeerde zijn rede dramatisch te maken met opmerkingen als: „Toen de moeder haar misvormde baby nog steeds niet had gezien, het lag zoge naamd in een couveuse werden tal van geschenken bij haar bezorgd: bloe men, maar ook kleertjes met kant". „Kruisweg" Hierna ging de raadsman over op de oorzaak van deze „kruisweg": de Softe- non-tabletten. „Deze onberispelijke men sen kwamen daardoor in de beklaagden bank terecht. Leden van de jury, U krijgt tot taak deze feiten te toetsen aan de dode letter van onze strafwet. Be denk daarbij dat uw schuldig moet wor den gevolgd door toekenning van de minimumstraf', drie jaar gevangenis, zonder aftrek van voorarrest. Hebben deze ouders dat verdiend? Zij wilden hun baby de verschrikkingen van het martelaarschap besparen. Zeven jury's voor'U hebben in soortgelijke zaken met onschuldig uitgesproken. Ook U zult dat doen, daar ben ik van overtuigd". Vandaag (vrijdag) komen de drie ver dedigers van de andere verdachten aan bod met hun pleidooien. Dan volgen morgen (zaterdag) re- en dupliek. Personele belasting wordt verlaagd (Van onze parlementaire redacteur) De Tweede Kamer heeft zich in haar gisteren gehouden vergadering verenigd met een wetsontwerp tot wijziging van de personele belasting. Nu op 1 september 1962 de huren zyn verhoogd kwam het de regering gewenst voor om evenals bij de voorgaande huur verhogingen de personele belasting aan de ontwikkeling van het huurniveau aan te passen. Verhoogde huren betekenen als er verder niets zou gebeuren een verho ging van de personele belasting, waar van een der grondslagen immers is de huurwaarde. De regering meent, dat na de huurverhoging de burgerij ook niet nog eens een verhoogde personele be lasting moet betalen. Zij heeft er tevens naar gestreefd, dat de opbrengst van deze belasting in de meeste gemeenten onge veer gelijk zal blijven. Nog wachten op één rapport in Planta-affaire Nillmij. keert bonus uit De N.V. Levensverzekeringmaatschappij Nillmij stelt een bonusuitkering voor van 25 pet in aandelen ten laste van de agioreserve. Hiertoe wordt een buiten gewone aandeelhoudersvergadering ge houden op dinsdag vier december, aldus een mededeling van directie. dan rookt u er goed van. Immers het puikje van de tabaksoogsten wordt steeds weer voor Fiat gereser veerd. Fiat: een echt fijnproevers - model! naanide planta-affaire verkeert in stadium van het gerechtelijk vooronder zoek. De rechter-commissaris wacht thans nog op één deskundigenrapport dat waarschijnlijk binnenkort kan wor den uitgebracht. Een beslissing over het al dan niet voortzetten van de strafvervolging kan eerst na sluiting van het gerechtelijk vooronderzoek worden genomen, aldus een mededeling van de minister van jus titie Het Wereldgebeuren Sinds onze advertenties van de laatste weken staan de mensen in de rij voor een abonnement. Wij drukken ons een hoedje, maar kunnen de toeloop nauwelijks verwerken. Hebt u even geduld? U krijgt Panorama! NASSAULAAN 51 HAARLEM Rotterdams korps in opspraak gebracht Inbraken WEGENS ROOF EN VERVALSING (Van onze Haagse redactie) Oneerlijkheid is de 46-jarige S. A. H. en de 48-jarige G. N. van O. bei den in dienst van de gemeentepoli tie in Rotterdam respectievelijk als brigadier en hoofdagent, duur te staan gekomen. De rechtbank ver oordeelde gistermorgen brigadier H., wegens valsheid in geschrifte en diefstal, meerdere malen ge pleegd tot een gevangenisstraf van drie jaar met aftrek van voorar rest, terwijl tegen hoofdagent Van O. het vonnis luidde: twee jaar en zes maanden met aftrek van voor arrest. Gistermorgen beleefde de opnieuw ge heel gevulde rechtszaal (de belangstel ling was tijdens de behandeling van de zaak tegen de twee politiefunctionaris sen, veertien dagen geleden, eveneens bijzonder groot geweest) de slotapo theose van deze, sterk tot de verbeelding van de Rotterdammers sprekende zaak. Immers deze inbrekende èh vervalsende politieambtenaren hebben verschillende Rotterdammers doen verleiden tot het plaatsen van schampere opmerkingen aan het adres van het Maasstedelijk# politikorps. Brigadier H., had zich samen met een 35-jai'ige autoverhuurder J. H. P. schuldig gemaakt aan ruim tien ge vallen van vervalsing, waarvan slechts twee feiten ten laste waren gelegd. De berechting van de auto verhuurder en de brigadier bracht de vriendschappelijke verhouding tussen de twee aan het licht, een relatie die leidde tot een ingewikkeld complex van vervalsingen, waarbij H. als be langrijke hulp optrad met de bedoe ling P., wiens autoverhuurbedrijf in de loop der jaren belast was gewor den met een schuld van ruim 25.000 uit financiële moeilijkheden te helpen. Begin vorig jaar gingen de twee over tot het vervalsen van huurkoopconti'ac- Gefingeerde gegevens verzameld door H. als adspirant huurkoper en door P. als handelaar, brachten enige Rotter damse financieringsmaatschappijen tot 't betalen van aanzienlijke bedragen aan „huurkoper" H., die het geld op zijn beurt, na aftrek van 100 tot 150 per .contract", afdroeg aan P. P. werd we gens deze vervalsingen conform de eis van de officier veroordeeld tot een ge vangenisstraf van een jaar en negen maanden met aftrek van het voorarrest. braken, slechts drie waren ten laste ge legd, maar ook hier is bekend geworden dat het tweetal veel vaker öp het ro verspad is geweest. Het waren geen spectaculaire inbraken geweest, maar de manier waarop het tweetal hun col lega's toen nog de politie om de tuin trachtte te leiden, noemde de presi dent veertien dagen geleden „zonder meer brutaal". Voor de artistieke afronding zorgden de twee politiemannen door aan de meld kamer de ontdekking vaai „hun" in braak door te geven. Dit gebeurde o.m toen de twee voor ruim 1200 aan goe deren nit een groot winkelbedrijf Ir Rotterdam hadden ontvreemd. Bij' het gereedkomen van de mil joenste woning stellen wij, vrou wen van Nederland, het op prijs U geluk te mogen wensen, excellen tie, met het behaalde resultaat. Naast de voldoening over deze kwantiteit, ligt het op onze weg ons thans te bezinnen op de woon kwaliteit. Wij eisen van onze wo ningen, dat zij het domein zijn, waarin wij als gezin onszelf kun nen zijn en waar de ontplooiing van de persoonlijkheid van de ge zinsleden mogelijk is. Zo begint een „open brief" die de Nederlandse Huisnoudraad en de vrouwenadviescommissies voor de woningbouw in Nederland aan de minister van volkshuisvesting en bouwnijverheid hebben gericht. De „qpen brief" wordt uitgegeven in de vorm van een boekje waarin karikaturen diverse onwenselijke woontoestanden uitbeelden en een korte „eis van de huisvrouwen" stelt hoe het moet zijn. Minister acht bedrag voldoende Gepleit voor toeslagen (Van onze parlementaire redacteur) In de gisteren gehouden vergade ring van de Tweede Kamer hebben enkele leden tijdens het vragenuur kritiek geleverd op de beschikbaar stelling van een bedrag van 20 tot 25 miljoen gulden in plaats van ongeveer 40 miljoen voor het ver lenen van voorschotten ter voor ziening in de acute moeilijkheden van een aantal financieel zwak staande boerenbedrijven op de zandgrond. De christelyk-historische heer Mellema vroeg, of de minister van mening is, dat het alsnog aanbeveling verdient de voor stellen ten aanzien van de hulp aan de ■gemengde zandbedryven te wyzigen in die zin, dat van het bedrag van 50 mil joen voor de oprichting van een „ont- wikkelings- en saneringsfonds voor de landbouw" 40 miljoen voor hulpverlening op korte termyn en 10 miljoen voor hulpverlening op langere termijn wordt aangewend. MINISTER VISSER „Onderste steen niet meer naar boven" (Van onze Haagse redactie) Minister Visser ziet liet als een winst punt van het proces-Van der Putten, dat de smet, die op het Nederlandse de fensieapparaat was geworpen, is weg genomen. De heer Van der Putten heelt namelyk voor het ambtenarengerecht verklaard, dat in november 1961 geen van de personen, die hy van collaboratie beschuldigt meer by het departement an defensie werkzaam was. Op grond van deze verklaring is de mi nister van oordeel, dat er geen aanlei ding meer is uitvoering te geven aan z(jn voornemen om „de onderste steen boven te laten komen". Er is geen on derste steen in de zaak". De woordvoerder van het departement, die deze verklaring aflegde voegde hier aan toe, dat de door de minister ge bruikte uitlating over de onderste steen verkeerd is uitgelegd. Toen de minister op zijn persconferentie van 10 november .1961 over de onderste steen sprak, doel de hij op de opdracht, die aan de heer Van der Putten was gegeven om de na men te noemen van officieren, die nog in dienst waren en die zich aan verschil lende onregelmatigheden, onder andere in Nederlands Indie hadden schuldig ge maakt. Veewet gewijzigd met oog op hondsdolheid (Van onze parlementaire redacteur) De Tweede Kamer heelt gisteren zonder beraadslaging en zonder hool'delyke stemming een wijziging van de veewet aangenomen, die do regering machtigt een aantal maatregelen te treffen, als het uitbreken van hondsdolheid dat noodzakelijk maakt. Gedacht moet wor den aan bijvoorbeeld hel, opruimen van zwerfkatten. Het wetsontwerp was kort tevoren inge diend, zodat de Kamer hier heel snel werk heeft geleverd. TOT HET EIND IN BEWEGING (Van een onzer redacteuren) Presidentsvrouwen in Amerika verdwijnen soms nagenoeg geheel in de schaduw van haar man. Ma- mie Eisenhower trad zelden in het openbaar op en dan nog slechts samen met haar echtgenoot. En weinigen zullen zich kunnen her inneren, hoe de vrouw van presi dent Truman, Betty, er uitzag. Met Eleanor Roosevelt was dat an ders. Zowel tijdens het leven van haar man, Franklin Delano, als na diens dood was zij onmiskenbaar „First Lady". Na zijn dood mede, omdat de echtgenoten van Frank lins opvolgers in de landelijke en internationale politiek nauwelijks opvielen. Eleanor Roosevelt heeft nooit anders ffodaan dan opvallen, behalve misschien ii liaar meisjesjaren, toen zjj lerares was. Ze was 21 toon ze in mei 1905 trouwde met de jonge Roosevelt, die in do democratische party tot de activis ten behoorde. Franklin werd in 1921 getroffen door polio. Vanaf dit jaar werd Eleanor zyn „ogen, oren en be nen". Zy reisde voor hem en sprak vaak voor hem. Dit soort leven was precies wat zij wenste. Altijd had zij ccn grote sociale belangstelling gehad cn in de vrouwen organisaties van de democratische par tij stond zij vooraan. Zij voelde zich be last met een zending om het menselyk welzijn, de democratie en de vrede te bevorderen en zij volgde haar roeping met een energie die zelfs in het toch stellig niet bedachtzame Amerika be wondering wekte. Tijdens de tweede wereldoorlog kwam daar een activiteit bij, die haar introduceerde bij de breed ste lagen van het publiek: enige jaren lang verzorgde zy' een dagelijkse ru briek in een aantal kranten, „My Day" getiteld. Intussen bezocht zij Ameri kaanse legerkampen in vele delen van de wereld. Na april 1945 Anne Eleanor Roosevelt heeft haar grote kans gekregen na de dood van haar man, in april 1945. President Truman benoemde haar tot lid van de eerste Amerikaanse delegatie by de Verenigde Naties, zij vervulde deze functie tot 1953 en diende daarvan zes jaar lang de volkeren organisatie als voorzitster van de commissie voor de rechten van de mens. In deze periode verleende de rijksuniversiteit van Utrecht haar op 20 april 1948 het eredoctoraat in de rechten. In de organisatie van de Verenigde Na ties had zy een onverwoestbaar geloof en vertrouwen en wat dat betreft was zy van eenzelfde overtuiging als haar man, die meende dat alle proble men door redeiyic overleg konden wor den opgelost, mits men er de goede sfeer voor wist te scheppen. In haar laatste jaren was zy een fer vent voorstandster van de V.N.-idealen, die zy binnen de Amerikaanse Vereni ging voor de Verenigde Naties met na druk uitdroeg, zy ondernam grote rei zen ter verkondiging van haar idealen en was daarby Amerika's beste good- will-ambassadrice. „Democratie" „Democratie" was het woord, dat ge schreven stond boven haar politieke le vensbeschouwing, op haar wereldreizen heeft zy zich veel moeite gegeven de democratische gedachte te verkondi gen, met name in de jonge landen. Dr. Charles Malik, die de dertiende algeme ne vergadering van de Verenigde Na ties presideerde, noemde haar in een speciale boodschap „volledig democra tisch in haar manier van oordelen en denken". Dr. Ralph J. Bunche, lange tijd on der-secretaris van de V.N. voor spe ciale politieke problemen, kenschet ste haar als een „wereldbekend sym bool van de kracht en de belofte van het democratische ideaal". In beweging De wereld heeft haar in de laatste ja ren gekend als een kwieke grijze vrouw met een gerimpeld gezicht en de auto riteit van een grootmoeder, die veel heeft gezien en veel meegemaakt. Die autoriteit kon Eleanor Roosevelt hebben, zy had zich meer dan een halve eeuw in dienst van de gemeenschap be wogen. Zy bleef tot het einde in bewc- Zelf heeft zy daarover gezegd: „je moet alles aanpakken wat op je af komt. Het enig belangryke is, dat je er moedig genoeg voor bent en dat je be reid bent je er volledig voor in te span- En op de vraag waarom zij nog altijd niet de tyd gekomen achtte om rust te „Ik heb nooit willen ophouden met po gen, op een of andere manier ergens van nut te zyn". Voldoende Minister Marynen achtte het niet-onaan- zienlijke bedrag van 20 tot 25 miljoen voldoende. Verder gaan zou niet verant woord zijn. Dit wil niet zeggen, dat er geen begrip zou zijn voor de moeilijke financiële positie waarin tal van bedrij ven verkeren. De bewindsman tracht daarin zoveel mogelijk te voorzien en heeft dan ook binnen het kader van het markt- en prysbeleid eén aantal beslis singen genomen, die mede kunnen by- dragen tot het verlichten van de directe financiële moeilykheden. In de eerste plaats zal de graantoe- slag lichte gronden voor de oogst 1962, waarvan de uitbetaling normaal omstreeks de jaarwisseling plaats vindt, vervroegd worden uitbetaald. In de tweede helft van november kan deze uitbetaling waarmede een bedrag van 50 miljoen is ge moeid. waarvan ongeveer 40 mil joen bij de gemengde zandbedrijven terecht zal komen tegemoet den gezien. In de tweede plaats zal nog in de loop van november een voorlopige nabeta ling ten laste van het landbouw-egalisa- tiefonds van 80 cent per 100 kg over alle' in het melkprijsjaar november 1961 november 1962 aan fabrieken afgelever de melk worden uitbetaald. Tenslotte zal de doorlopende voorschot uitkering voor het nieuwe melkprijsjaar worden verdubbeld. Het vorige jaar is gestart met een 4-wekelykse voorschot uitkering van ca. 2,per 100 kg melk. Binnen het kader van de nieuwe opzet van het melkprijsbeleid, waarin een van te voren bepaalde toeslag per 100 kg ïn- dustriemelk is vastgesteld, is het verant woord deze voorschotuitkering te verho gen tot ca. 4,per 100 kg over alle melk. Op de vraag, of de minister zou willen overwegen of het bedrag, beschikbaar voor hulpverlening op korte termyn, niet beter in de vorm van toeslagen of op andere effectieve wyze besteed kan worden, antwoordde minister Marynen dat hij open oog heeft voor de zo moei lijke positie van het gemengde zandbe- drijf. Bij het zoeken van een oplossing moet men evenwel ook rekening houden met de oorzaken van de moeilijkheden. Die oorzaken zal de bewindsman in het cumulatief optreden van een aantal on gunstige omstandigheden van een aantal risico's waarvoor het garantie- beleid nu eenmaal geen dekking biedt. Geen toeslagen Met de thans genomen maatregelen in het geheel van net markt- en prysbeleid en met de voorschotverlening, heeft de minister zoveel mogelyk getracht de boeren op de'gemengde zandbedryven te helpen hun actuele liquiditeitsmoei- ïykheden te overwinnen. Hij is van oordeel, dat het geven van toeslagen gesteld al, dat dit in E.E.G.- verband bezien mogelijk en wenselijk zou zijn te achten niet verantwoord zou zijn en slechts zou leiden tot een verdoezeling van bepaalde structulere, thans duidelyk aan de dag getreden ge breken. Nyerere president van Tanganjika Julius Nyerere, de voormalige premier van Tanganjika, heeft meer dan een miljoen stemmen meer gekregen dan zijn naaste mededinger in de presidents verkiezingen. Dit blykt nit de einduit slag van deze verkiezingen die gisteren is bekendgemaakt. Nyerere, kandidaat van de Afrikaanse Nationale Unie. heeft 1.234.553 stemmen op zich verenigd tegen Zoeberei Mtem- voe van het Afrikaanse Nationale Con gres 21.279 stemmen. Nyerere zal op 9 december in functie treden en de eerste president van Tan ganjika zyn. Schisma of schijn? Radio Tirana (Albanië) heeft naar aanleiding van het Russisch machtsvertoon woensdag in Moskou b(j de herdenking van de Russische okto-. berrevolutie pittig gekruid commen taar geleverd op de politiek van het Kremlin met betrekking tot Cuba, Radio Tirana constateerde in de eerste plaats, dat Rusland in het duel om de Cubaanse raketbases een grote neder laag heeft geleden. De schuld van die nederlaag lag volgens de Albanese ra dio bij Kroesjtsjew. Onder Stalin zou zo iets niet zijn gebeurd. Stalin liet zich niet vernederen. In de periode dat Stalin aan het communisme leiding gaf, bood Rusland het hoofd aan dergelijke imperialistische aanvallen". In die trant ging radio Tirana geruime tijd door. Dat was overigens niet nieuw, want Kroesjtsjew en zijn vrienden in het Kremlin zijn regelmatig het doelwit van deze Albanese tirades- Moskou kan :en stap doen of radio Tirana barst luid misbaar los. Zo werd in Albanië byvoorbeeld ook heftig gereageerd op de Russische activiteiten tegenover China. In het westen luistert men de laatste tijd met steeds meer belang stelling naar deze Albanese reacties. Hoewel ze moeilyk als maatstaf kun nen dienen voor de gehele communis tische wereld, geven ze toch vrij aar dig de stemming aan in een deel van het communistische kamp. Het feit, dat het regime in Peking de leiders in Tirana goed gezind is, en deze aanval len op Moskou waardeert, bewijst, dat er aan de verhouding Moskou-Peking momenteel veel schort. De openiyke verklaringen van Peking, waarin het de Albanese communisten om hun hou- ding tegenover het zogenaamde revi sionisme prijst, wyzen duidelyk op een verslechtering van de betrekkingen tussen beide communistische groot machten. Zeri i Popullit", het officiële orgaan van de Albanese communistische partij verklaarde onlangs kort en bon dig dat de Sowjet-Unie en de Chinese Volksrepubliek „niet lang meer met elkaar kunnen samenleven". Nu ligt het voor de hand, dat Albanië een to tale breuk tussen Moskou en Peking zou toejuichen. In dat licht bezien, moet men de Albanese verklaringen met een korreltje zout nemen. Albanië zoekt ongetwijfeld naarstig naar hulp bij zijn strijd tegen de revisionisten, die het Stalinisme hebben afgezworen en die Stalin thans, achteraf, in alles wat hij deed, veroordelen. Maar kort na deze uitspraak van „Zeri i Popullit" stuurde Mao Tse Toeng een telegram naar de Albanese leider Enver Hodza, waarin de Chinese party-bons de machthebbers in Tirana gelukwenste met hun ener gieke strijd tegen het revisionisme, en dat betekent wel wat! De Frankfurter Allgemeine Zeitung wees er onlangs op, dat deze Chinese bijval te demonstratief is om te wor den opgevat als zomaar een vriend schappelijk gebaar tegenover Hodza en zijn makkers. Het blad vraagt zich dan ook af, of een schisma in het oos telijk. blok thans onvermydelyk is. De Frankfurter Allgemeine acht de ze vraag bijzonder actueel, nu de kwes tie van de Chinees-Russische betrek kingen niet langer een theoretische aangelegenheid is. maar door de strijd tussen India en China een zaak is ge worden, die politieke daden van de Russen vraagt. Een tydlang kon Kroesj tsjew India aan het lyntje houden, doch nu er een oorlog is ontbrand in de Himalaya wordt van het Kremlin gevergd, dat het openlyk partij zal kie- - zen. In het westen worden op dit ogenblik alle symptomen van het Chinees- Russische conflict nauwkeurig geana lyseerd. Aan voorspellingen heeft men zich nog weinig gewaagd, maar wel steeds de nadruk gelegd op tekenen, zoals uit Tirana, die kunnen wijzen op een naderend conflict. Of het werkelyk tot een uitbarsting zal komen, durft niemand eigenlijk te beweren. De te genstellingen tussen Moskou en Pe king zijn bijna zo oud als het commu nistische regime in China. De Ameri kaan Zagoria heeft over het onderwerp een belangwekkend boek geschreven, dat in de Verenigde Staten als een standaardwerk nog steeds druk wordt geraadpleegd. In dat boek komt Zagoria tot de con clusie, dat, hoewel ernstige conflicten tussen de Russen en de Chinese com munisten zeer wel mogelyk zijn, deze toch beperkt zullen blijven door de ge- meenschappelyke ideologie. Hij meent dat de nauwe relaties, die zich tussen beide landen sedert 1949 hebben ont wikkeld op economisch, technisch, mi litair en wetenschappelyk terrein, niet zijn weg te cyferen- „De Russen en de Chinezen mogen het niet eens zijn over de beleidslyn, zij streven toch hetzelfde doel na, het vestigen van een commu nistische- wereldheerschappij. De Chi nezen mogen minachting hebben voor de „zachtzinnigheid", waarmee de Rus sen dit doel trachten te verwezenlijken, tegenover het westen zullen „beide partijen" toch altyd gezamenlijk front blyven maken", aldus Zagoria. Dat het tot een tydelyke breuk zou kunnen ko men, sluit Zagoria overigens niet uit. Hy is echter van mening, dat het ge- meenschappelyk doel en de gemeen- schappelykè tegenstander (het wes ten) de Russen en de Chinezen ten slotte toch zullen dwingen hun relaties te bestendigen, zij het in een nieuwe vorm. De kwestie is indertijd ook besproken op een conferentie van westelyke deskundigen in Japan. Op deze confe rentie in 1960 kwam men tot vrij wel dezelfde gevolgtrekking, nameljjk, dat de Russen en de Chinezen ondanks hun meningsverschil over de toe te pas sen methoden, hun wereldrevolutionaire doelstelling ,niet op zullen geven. Zagoria heeft aan zyn conclusie bo vendien een waarschuwing verbonden, waarop misschien juist in deze tijd wel eens mag worden gewezen. Zagoria waarschuwde voor de opvatting, dat Kroesjtsjew en Mikojan zulke realis ten zyn, dat zy de gedachte aan een expansie van het communisme hebben opgegeven. Deze opvatting was in de tyd, dat Zagoria zijn werk over de communistische politiek samenstelde, in Amerika wijd verbreid. Wellicht, dat men over de vreedzaam heid van het communisme anders denkt na de jongste gebeurtenissen op Cuba, waar de Russische offensieve wapens toch wel in schrijnende tegen stelling waren met de Moskouse ver klaringen over een vreedzame coëxi stentie. Anderzyds deelt Zagoria even min de mening van degeneD die me nen, dat de tegenstellingen tussen Chi na en Rusland door de communisten in het leven zijn geroepen om het westen zand in de ogen te strooien. Ze be staan wel degelijk en ze zijn de laatste tyd zodanig verscherpt, dat inderdaad de vraag actueel geworden is of een schisma zij het wellicht een tydelyk onvermydelijk is en... of het voor de deur staat. MAO TSE TOENG ...anti-Moskou-maar tot hoever?...

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3