SPRONG IN HET WATER
Raadslid J. W. v. d. Doel
ereburger Zierikzee
Onbegrijpelijk' vertrek
Zierikzees schoolhoofd
ns
Verspreid en verdwaald
Ontmoetingen
KOUDEKERKE IN BEROEP BIJ DE
KROON TEGEN POLDER WALCHEREN
KONINKLIJKE SHELL BEHAALDE
NETTOWINST VAN 2 MILJARD
DITMAAL 21,5 MILJOEN FRANCS
VOOR SCHEEPSWERF TE BRUGGE
WOENSDAG 31 OKTOBER 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
^AAAA/VWVVVVVf\/V^AAAAAAA/WV\/V\AA/WSrtAAAAAAAAA/*/W\AAAAAA/V\rtA/\/\AAn/\/\AA/i/WVW\AAiVt/\AAAA/\AAAAAAAAA/\A/\AAnAAAAAAAAAA/V\/W\/V\rt/VV\AAA/l«/\AAAAA/VVVVVVlA/SA/\nrt/\AAAA/VWW\A/VWW^WWWWAA^«rtn/W
F)e Amerikanen hadden de taak om de
rechterflank van het invasiegebied te
bezetten; aan de Britten was de linker
flank toegewezen. Maar er was de Ameri
kaanse parachutisten nog veel méér toe
vertrouwd: van hen hing het welslagen of
falen van de gehele operatie op het Utah-
strand af. Het grote obstakel, dat het wel
slagen van de Utah-landing bedreigde, was
de rivier de Douve. Als een onderdeel van
hun anti-invasie-maatregel hadden Rom-
mels genietroepen op briljante wijze pro
fijt getrokken van de Douve en zijn belang
rijkste zijrivier de Merderet.
Deze water-barrières die door het onderste deel
van het duimvormige schiereiland van Cherbourg
vloeien, stromen in het zuidelijke en zuidwestelij
ke deel door laag liggend land, verenigen zich met
het kanaal van Carentan by de basis van het
schiereiland .stromen dan verder, bijna evenwijdig
aan de rivier de Vire, en komen dan ten slotte in
het Kanaal uit. Door bepaalde manipulaties met
de eeuwenoude sluizen van La Barquette, op en
kele kilometers van de stad Carentan, hadden de
Duitsers, te beginnen met moerassige gebieden,
zoveel land geïnundeerd, dat deze landstreek bij
na geheel van het overige deel van Normandië
was afgesneden.
Door op deze wijze enkele wegen, bruggen en
dammen temidden van dit ondergelopen gebied be
zet te houden, konden de Duitsers een invasie
strijdmacht insluiten en ten slotte vernietigen.
Als er landingen plaatsvonden op de oostkust,
konden de Duitse strijdkrachten vanuit het noor
den en westen aanvallen, de val sluiten en de in
vasietroepen naar de zee terugjagen.
Dit was tenminste in grote trekken de opzet der
Duitsers. Maar het was helemaal niet hun bedoe
ling om een invasie-strijdmacht zo ver te laten
komen; als een extra verdedigingsmaatregel had
den zy bijna- 200 km2 laagland achter de stranden
van de oostkust geïnundeerd. Het Utah-strand lag
bijna in het midden van deze kunstmatige meren.
Slechts op één manier konden de manschappen
van de 4de Infanterie Divisie (benevens hun
tanks, geschut, voertuigen en voorraden) zich een
weg naar het binnenland banen: langs vijf dam
men, die dwars door het water landinwaarts leid
den. En de Duitse kanonnen bestreken deze dam
men.
Drie Duitse divisies: in het noorden en langs de
oostkust de 709de, langs de westkust de 243ste, en
sinds kort in het midden en langs de basis de
91ste hielden het schiereiland en deze natuur
lijke verdedigingsbarrières bezet. En ten zuiden
van Carentan en voldoende dichtbij om dit gebied
te kunnen verdedigen, lag een van de beste en
meest geharde Duitse eenheden van Normandië:
het 6de Regiment Parachutisten van Baron von
der Heydte.
Behalve de vlooteenhedcn, die de kustbatterijen
bezet hielden, de contingenten luchtafweergeschut
van de Luftwaffe en een verscheidenheid van le
geronderdelen in de omgeving van Cherbourg,
konden de Duitsers bijna onmiddellijk na 't begin
van een geallieerde aanval 40.000 man in de strijd
werpen, In dit zwaar verdedigde gebied rustte op
de schouders van generaal-majoor Maxwell D.
Taylors 101ste Divisie Luchtlandingstroepen en
generaal-majoor Matthew B. Ridgway's 82ste Di
visie de enorme taak om een luchtlandingshoofd
te vormen en bezet te houden een geïsoleerde
verdedigingsstrook, die liep van het Utah-strand
tot ver in het westen, tot voorbij de basis van het
schiereiland. Zy moesten het de 4de Divisie moge
lijk maken hier te landen en het gevecht volhou
den tot ze werden afgelost. Op en in de omgeving
van het schiereiland bevonden zich driemaal zo
veel Duitsers als Amerikaanse parachutisten.
Op de kaart zag dit luchtlandingshoofd er uit als
de afdruk van een korte, brede voet, waarvan vier
tenen aan de kust lagen, de grote teen bij de slui
zen van La Barquette boven Carentan, en de hiel
aan beide zijden van de moerassen bij de Merderet
en de Douve. Dit gebied had ongeveer een lengte
van bijna 20 km, een breedte van ruim 10 km bij
de tenen en van 6V£> km btf de hiel. Een enorm
groot gebied, als men bedacht dat het door 13000
man bezet moest worden; maar het moest ver
overd worden en wel binnen vyf uur.
pen met de meest verbluffende tegenslagen.
Evenals de Britse waren de Amerikaanse divisies
op fatale wijze verspreid geraakt. Slechts één re
giment het 505ste van de 82ste Divisie
kwam op de juiste plaats terecht. Zestig procent
van alle uitrustingsstukken ging verloren, waar
onder de meeste radiotoestellen, zenders, mortie
ren en munitie. Maar wat erger was: men verloor
ook vele manschappen.
Zij kwamen kilometers verder neer, zagen nergens
iets waardoor zij zich konden oriënteren en voel
den zich verward en hopeloos verlaten. De route
der vliegtuigen liep van het westen naar het oos
ten en de tocht boven het schiereiland duurde
precies 12 minuten. Te laat springen betekende
voor de parachutisten: terechtkomen in het Ka
naal; te vroeg springen een landing ergens tussen
de westkust en de geïnundeerde gebieden. Sommi
ge groepen kwamen zo verkeerd terecht, dat zij
dichter bij de westkust van het schiereiland be
landden dan bij de landingszones aan de oostzijde.
Honderden manschappen, zwaar beladen met uit
rustingsstukken, vielen in de verraderlijke
moerassen van de Merderet en de Douve. Velen
verdronken sommigen in water van nog geen
60 cm diepte. Anderen, die te laat gesprongen wa
ren, vielen, menend dat zij boven Normandië wer
den uitgeworpen, in het donkere Kanaal.
Kapitein Francis Sampson, de aalmoezenier van
de 101ste Divisie, landde in het moeras. Het water
sloot zich boven zijn hoofd. De priester werd naar
beneden getrokken door zijn zware uitrustings
stukken, maar zijn parachute, gegrepen door een
krachtige wind, stond nog bol boven hem. Als een
razende sneed hij de riemen van zijn uitrustings
stukken door en bevrijdde zich ook van de zak,
die de benodigdheden voor de mis bevatte. En
toen liet hij zich, de parachute als een groot zeil
benuttend 100 meter voortblazen, tot hij eindelijk
in ondiep water tot stilstand kwam. Daar bleef hij
volkomen uitgeput ongeveer 20 minuten liggen.
Vervolgens waadde pater Sampson, zonder zich
iets aan te trekken van het vuren der machinege
weren en mortieren, naar de plek waar hij aan
vankelijk was terechtgekomen en trachtte al dui
kend het mis-koffertje weer te bemachtigen. Zijn
vijfde poging had succes.
Pas veel later, toen pater Sampson aan deze erva
ring terugdacht, besefte hij dat de oefening van
berouw, die hij zo haastig had gebeden toen hij
daar in het water lag te spartelen, geen oefening
van berouw was geweest, maar het tafelgebed
voor de aanvang van de maaltyd.
In talloze kleine akkers en weiden tussen het Ka
naal en het geïnundeerde gebied, verzamelden zich
in deze nacht de Amerikanen niet de signaal
hoorns brachten hen samen, maar het geluid van
een speelgoedkrekel. Hun leven hing af van een
stukje blik, van slechts enkele centen waarde. Het
had de vorm van een klappertje. Een klik van de
krekel moest door twee klikken beantwoord wor
den en en dit gold alleen voor de 82ste Divisie
met een wachtwoord. Twee klikjes moesten
met één klikje beantwoord worden. Na dit signaal
verlieten de mannen hun schuilplaats in bomen en
Boven de afgepaste velden van Norman
dië glijden de zweefvliegtuigen, door
bommenwerpers getrokken, naderbij. Op
de grond de restanten van de nachte
lijke landingen, waaruit de bemannin
gen op weg zijn gegaan naar de hun
opgegeven doelen.
greppels en achter gebouwen en dan voegden
zij zich bij elkaar. Generaal-majoor Maxwell D.
Taylor en een blootshoofds lopende onbekend ge
bleven infanterist ontmoetten elkaar by een heg
en sloegen spontaan de armen om elkaar heen.
Sommige parachutisten konden zich dadelijk bij
hun eenheid voegen. Anderen zagen vreemde ge
zichten in de nacht opdoemen en werden onmid
dellijk gerustgesteld door de vertrouwde aanblik
van de kleine Amerikaanse vlag, die boven het
schouderplaatje gestikt was.
Honderden mannen bevonden zich op kleine ak
kers, die geheel door hoge heggen werden
ingesloten. Deze velden vormden een kleine wereld
op zichzelf het was er angstaanjagend stil en
eenzaam. Daar kon elke schaduw, elk geritsel,
elke brekende tak de aanwezigheid van de vyand
betekenen. Soldaat Dutch Schultz bevond zich op
een dergelijk duister terrein en kon maar niet uit
deze doolhoof weg komen. Hij besloot om het kre
kelsignaal te geven, maar na de eerste klik kreeg
hy een antwoord waarop hij niet in het minst ge
rekend iiad: mitrailleurvuur. Hij wierp zich op de
grond, richtte zijn Mi-geweer op de plaats waar
de mitrailleuropstelling zich moest bevinden en
haalde de trekker over. Er gebeurde niets. Hij had
vergeten zijn geweer te laden. Het machinegeweer
vuurde weer en Dutch rende weg om dekking te
zoeken achter de dichtstbyzynde heg.
Heel voorzichtig verkende, liy opnieuw het terrein.
Toen hoorde hy een tak kraken. Dutch raakte
even in paniek, maar kalmeerde al spoedig, toen
hij zyn compagniescommandant, luitenant Jack
Tallerday door de heg zag komen. „Ben jij dat,
Dutch?" vroeg Tallerday zacht. Schultz haastte
zich naar hem toe. Samen verlieten zij het veld en
voegden zich by een groep, die Tallerday reeds
gevormd had. Het waren mannen van de 101ste
Divisie en van alle drie regimenten van de 82ste
Divisie. Voor het eerst na de landing voelde Dutch
zich weer veilig. Hij was niet langer alleen.
Tallerday sloop langs de heg; over het terrein ver
spreid volgde de kleine groep hem. Even later
hoorden en zagen zij een groep mannen, die hen
tegemoet kwam. Tallerday maakte één klikje met
zijn krekel en meende dat dit sein met één klikje
werd beantwoord. „Toen de beide groepen elkaar
naderden", zegt Tallerday, „zag ik dadelijk aan
de vorm der stal én helmen, dat de andere groep
uit Duitsers bestond".
En toen gebeurde er iets wonderlijks, dat wel eens
een keer voorkomt tijdens de oorlogvoering: de
beide groepen passeerden elkaar zwijgend, ver
steend van schrik en zonder een schot te lossen.
Toen de afstand tussen hen groter werd, slokte de
duisternis deze gestalten op, alsof ze nooit be
staan hadden.
(Wordt vervolgd)
Bij zijn afscheid
Zilveren penning
voor verdiensten
ZIERIKZEE heeft er sinds dins
dagavond een nieuwe ere-burger
bij. De als lid van de raad en
voorzitter van de protestants-
christelijke federatie afgetreden
heer J. W. van den Doel. „Als
blijk van grote waardering en
dankbaarheid, die wij U ver
schuldigd zijn", zo formuleerde
burgemeester mr. F. Th. Dijck-
meester de „aanleiding" tot deze
zeldzame onderscheiding, voor
dat hij het vertrekkende raads
lid de medaille met het lint in de
kleuren van de stad rood
zwart op de revers speldde
en hem de zilveren erepenning
met oorkonde overhandigde.
Vyftien jaar heeft de heer van Den
Doel een zetel voor de A.R. Party in
de raad van Zierikzee bekleed. Zoals
bekend diende hij enkele weken gele
den om privéredenen zyn ontslag in.
De overwegingen die bij b. en w
Zierikzee een rol hebben gespeeld om
de heer Van den Doel bij zijn afscheid
de titel ereburger mee te geven, leg
de de burgemeester neer in een toe
spraak. Een reeks kwaliteiten uit de
politieke loopbaan van het vertrek
kende raadslid werd daarin met bij
zondere nadruk naar voren gebracht.
Een reeks, die de burgemeester ten
slotte samenvatte met deze korte zin:
„Zijn verdiensten waren zeer groot"
De voorzitters van alle fracties in de
raad van Zierikzee haastten zich om
aan dit alles royale adhesie te betui
gen. Stuk voor stuk zwaaiden ze de
heer Van den Doel veel lof toe, zodat
deze in zijn dankwoord tenslotte la-
koniek moest vaststellen: „als dit al
lemaal waar is, dan is het presentie
geld eigenlijk altijd veel te laag ge
weestEn daarmee was zelfs het
ijs van deze afscheidsceremonie aan
het slot van deze vergadering gebro
ken op een manier, zoals de raad van
Zierikzee dat in de afgelopen 15 jaar
op de meest onverwachte momenten
toch van de heer Van den Doel tel
kens gewend geworden was".
meester nog het werk van de heer
Van den Doel in de verschillende
flommissies. Dat de protestants-chris
telijke federatie het vertrek van de
heer Van den Doel als een groot ge
mis voelt bleek even later uit de
woorden van wethouder H. Koevoets
(a.r.) en de heer L. T. Fennema (c.
h.u.).
Maar ook de K.V.P. onderstreepte
duidelijk de woorden van de burge
meester. De heer J. G. L. Simmers
liet daarover geen twijfel bestaan.
„De Zierikzeese raad verliest een ras
Zierikzeeënaar", zo vond de heer M.
C. Doeleman (v.v.d.) „U hebt uw
oude stad gediend". Mr. K. A. Keu-
ning roemde namens de P.v.d.A. de
politieke souplesse van de heer Van
den Doel, die er toe heeft geleid, dat
een goede samenwerking tussen twee
J. VV. VAN DEN DOEL.
ereburger
(Foto P.Z.C.).
opposante fracties steeds mogelijk
bleek. Over dat laatste sprak ook de
heer Van den Doel zelf tenslotte zijn
vreugde uit, „Het is gelukkig in an
dere banen geleid..." Zierikzee heeft
er een ereburger bij.
Respect
„U hebt uw raadslidmaatschap ver
vuld op een wyze, die alom respect
heeft afgedwongen", zo had burge
meester Dyckmeester tevoren ge
steld. „Een aantal bijzondere eigen
schappen heeft U daarbij geholpen en
daarvoor geschikt gemaald:. Zij kwa
men U goed van pas: U hebt ze ge
bruikt en uitgebuit".
De burgemeester somde er enkele op:
een scherp verstand met de nodige
„accessoires", zoals een goed geheu
gen, een knobbel voor financiële za
ken, een snel begrip van de situatie.
Speciaal stond de burgemeester stil,
bij de manier, waarop de heer Van
den Doel in de raad steeds de discus
sies wist te ondersteunen. „Uw in
strumentarium bevatte een groot
aantal toonaarden, die U al naar ge
lang het moment naar voren wist
te brengen. U bent steeds veel aan
het woord geweest", zo had de bur
gemeester nog eens door de notulen
laten bevestigen, „maar nooit lang.
Het waren scherpe analyses, U sloeg
de spijker op zijn kop, U had grote
invloed op de besluit- en menings
vorming. Ook in de andere fracties
was de invloed groot".
Ter completering noemde de burge-
Strandkeur en betalingsplicht
Uitspraken college G.S.
niet bevredigend
B. en w. van Koudekerke hebben ei
de raadsvergadering van dinsdagmiddag
niet veel tyd voor nodig gehad de raads
leden er van te overtuigen dat het in
stellen van twee beroepen by de Kroon
noodzakelijk geacht moet worden. Zo
als gemeld zyn er tussen deze gemeente
en de Polder Walcheren enkele kwesties
gerezen, waarvan Koudekerke een op
lossing verwacht door het hogerop te
zoeken, nadat Gedeputeerde Staten hun
uitspraak hadden gedaan. Zo is er het
feschil rond de strandkeur, ingesteld
oor de Polder Walcheren en goedge
keurd door G.S., waarmee de gemeente
zich niet kan verenigen.
De heer P. Flipse (g.b.) wilde nog
weten wat er zal gebeuren wanneer
het beroep wordt afgewezen. „Dan
is de Polder de baas op het strand",
merkte burgemeester J. L. Dregmans
op. Het tweede geschil ontstond rond
de aanleg van drie delen wandelpad
in de duinen, in ruil waarvoor de
Polder Walcheren de gemeente een
jaarlijkse betalingsplicht van 325
wil opleggen. Hoewel deze som door
Gedeputeerde Staten werd terugge
bracht tot 25 zag de polder kans,
aldus de voorzitter' „de verplichting
van 325 langs een achterdeur weer
binnen te voeren". Koudekerke is het
bovendien niet met de later door G.S.
gedane uitspraak eens, als zou dit
college in de gerezen kwestie geen
uitspraak kunnen doen. De raadsle
den gingen snel akkoord met de
voorstellen de beroepen in te stellen.
De verdere agenda, buiten de begro
tingsbehandeling om, werd in 't beken
de snelle Koudekerkse tempo afgehan
deld. Bij de N.V. Bank voor Nederlandse
Gemeenten zal een lening a 100.000
worden aangegaan voor het jaar 1963,
voor de noordzijde van de Tramstraat
werd een parkeerverbod ingesteld. Ir
verband met de bebouwing in Paauwen-
burg zullen de legesverordeningen wor
den gewijzigd, en wel in die zin dat het
Koudekerkse maximum zal worden op
getrokken tot dat van Vlissingen, name
lijk 410 indien de bouwkosten meer
bedragen dan twee ton.
Het agendapunt grondruiling aan dc
Tramstraat met de Vereniging voor bij
zonder lager onderwijs, ontlokte enige
discussie tussen het raadslid Flipse en
de voorzitter. De heer Flipse meende
dat het hier om bouwgrond ging zodat
RAAD SCHUDT HOOFD OVER
VREEMDE GANG VAN ZAKEN
NA HUISVESTINGSREL
.Onbegrypelyk. Bijzonder betreurens
waardige houding. Wy zijn uitermate te
leurgesteld". Veel goeds bleef er dins
dagavond in de raad van Zierikzee niet
over van de beslissing van het hoofd
van de openbare lagere school, de heer
G. M. C. van den Akker om met ingang
van 1 januari a.s. zijn ontslag te ver
zoeken in verband met zijn vertrek naar
elders. De lieer Van den Akker is nau
welijks een jaar in Zierikzee. Maar meer
dan dit simpele feit zat het de raad
dwars, dat het schoolhoofd na heel wat
deining rondom zijn huisvesting, juist
nu deze zaak al enkele maanden naar
tevredenheid van beide partyen scheen
opgelost, zijn functie opgeeft.
Men zal zich de affaire herinneren.
Toen er enige moeilijkheden ontston
den rondom de keuze en de toewij
zing van een geschikt huis aan het
gezin van de hoofdonderwijzer werd
dit alles met veel lawaai in de raad
gebracht. Om te voorkomen, dat de
heer Van den Akker naar aanleiding
van deze beslommeringen al na en
kele maanden zou vertrekken, kwa-
MEER OLIE VERKOCHT
jaar 1962 tot nu toe
„bemoedigend"
Het nettoresultaat van de maat
schappijen der Koninklijke Shell-
groep zal over 1962 vermoedelijk
circa 200 miljoen pond sterling
(ruim 2 miljard gulden) bedragen,
aldus de heer Loudon, president
directeur van de N.V. Koninklijke
Nederlandsche Petroleum Maat
schappij, in een op 29 oktober ge
houden rede voor The New York
Society of Security Analysts.
De heer Loudon werd vergezeld door dc
heer H. Wilkinson, een der „managing
directors" van The „Shell" Transport
and Trading Company Limited.
„Tot nu toe is het jaar 1962 bemoedi
gend geweest", zei de heer Loudon.
„Groepsmaatschappijen verkochten, ver
geleken met 1961, in het eerste halfjaar
13 procent meer oiie, terwijl het netto
resultaat met 11 procent toenam. Dit is
het beste eerste halfjaar dat we sinds
1957 hebben gehad. In de tweede helft
van dit jaar zal de verbetering ten op
zichte van 1961 waarschijnlijk niet zo
groot zijn als die van het eerste half
jaar".
Verlaging kosten
Sprekend over de campagne ter ver
laging van de kosten, deelde de heer
Loudon mede, dat de groepsmaat
schappijen thans in totaal 10 procent
minder emploés in dienst hebben
dan aan bet einde van 1957, maar dat
De heer Loudon besloot, na een samen
vatting van zijn betoog te hebben gege
ven, met:
„Wij zyn optimistisch over dc wereld-
economie en over de plaats die de olie
industrie daarin inneemt. Voor zover het
de maatschappijen der Koninklijke Shell-
groep betreft, geloven wij, dat er nog een
periode van grote expansie voor ons ligt.
Wij verwachten niet dat de huidige
moeilijke omstandigheden op korte ter
mijn zullen verbeteren, maar wij zijn er
mede vertrouwd geraakt en doen alles
wat in ons vermogen ligt om het rende
ment op onze investeringen te verho
gen".
„Naarmate wy blyven groeien en ons
verder aanpassen, zullen wy ons best
doen onze verplichtingen na te komen
zowel jegens diegenen die ons bedrijf
met hun geld hebben gesteund als je
gens de grotere gemeenschap die wy die
nen".
9 De V.S. zullen 225 miljoen dollar geven
voor het ontwikkelingsplan van Nigeria, zo
heeft de reizende ambassadeur voor Afri
kaanse zaken. Chester Bowles, in Lagos be
kendgemaakt.
Tijdens tweede zitting
Firma Glidden deed
weer hoogste bod
men de oudervereniging en de plaat
selijke afdeling van. „Volksonderwijs'
begin van dit jaar in het geweer.
Zij stuurden een alarmerende brief naai
de raad, vergezeld van een dik pak
handtekeningen. B. en w. wilden zich
overigens niet tot een beslissing laten
pressen, toen kwam vast te staan, dat
de heer Van den Akker al verschillen
de woningen waren aangeboden, die
hem echter geen van allen acceptabel
leken.
Korte tijd later volgden besprekingen die
resulteerden in een toezegging aan het
schoolhoofd, dat hij een woning aan de
Lange Blokweg kon betrekken, zodra
deze van zoutscliade is hersteld. Daarom
was de ontslagaanvrage kort geleden wel
het laatste wat men in de raad had ver
wacht. De reden? Men tast erover in
het duister.
Toen mr. K. A. Keuning (p.v.d.a.) er
dinsdagavond naar vroeg moest burge
meester mr. F. Th. Dijckmeester zyn
schouders ophalen. „Wij weten het niet".
Daarom was het begrijpelijk, dat men
aarzelend informeerde of dë heer Van
den Akker dan tenslotte toch niet over
een woning kon beschikken. Maar deze
hier en daar levende legende werd snel
uit de wereld geholpen. „De woning
bouwvereniging „Beter Wonen" heeft
ons verzekerd, dat de woning aan de
Blokweg drie maanden gereserveerd zal
blyven, ook voor de opvolger van de
heer Van den Akker", zo deelde wethou
der H Koevoets nog mee. En daarmee
was de zaak afgedaan. De Zierikzeese
raad voelde zich beschaamd in zijn ver
wachtingen. Er werd eervol ontslag ver
leend.
Tijdens de tweede zitting van de open
bare verkoping van de scheepswerf van
Vlaanderen in het Huis der Notarissen
te Brugge, heeft dinsdag het Ameri
kaanse bedrijf Glidden uit Cleveland in
de staat Ohio opnieuw het hoogste bod
uitgebracht. Ditmaal moest de Ameri
kaanse firma veel hoger gaan, dan de
10 miljoen Belgische Francs die het ty-
dens de vorige zitting had geboden, om
zich voorlopig eigenaar van de scheeps
werf te kunnen noemen. Pas by het bod
van 21 /z miljoen francs kwam er geen
reactie meer van de medegegadigden,
die ditmaal wel aanwezig waren, in te
genstelling met de eerste zitting.
Het zaaltje van het Huis der Notarissen
was geheel gevuld, toen de verkoping
een aanvang nam. Er waren ditmaal ook
verscheidene werkelijke belangstellen
den. Aanvankelijk werd met 100.000
francs opgeboden, maar al spoedig ging
het met een miljoen francs tegelijk, ter
wijl zelfs een keer een opbod van 2
miljoen francs werd gedaan. Het valt
moeilijk vast te stellen, wie naast de
firma Glidden de gegadigden waren, om
dat zij zich niet bekend wensten te ma
ken.
In elk geval, zo deelden de curato
ren mede, werd geboden door de
Dienst der Belgische Staatsdomei
nen, de firma Troostwijk uit Am
sterdam de onttinningsfabriek „Pais"
eveneens uit Amsterdam en de
scheepswerf Boel uit Temse. Onder
de aanwezigen bevonden zich verder
vertegenwoordigers van Verolme uit
Rotterdam en van de scheepswerven
Van Burght bij Antwerpen en Ter-
neuzen.
Notaris A. van Hoestenberghe vestigde
er na afloop de aandacht op, dat de
toewijzing nog niet definitief is, omdat
nog de mogelijkheid open staat binnen
15 dagen een nieuw bod te doen, dat
tenminste 10 procent hoger moet liggen,
dan het thans door de firma Glidden
voorgestelde bedrag. Als er een derge
lijk bod wordt uitgebracht, zal een der
de en laatste zitting worden gehouden.
De Amerikaanse firma wil op het ter
rein van de scheepswerf een fabriek ves
tigen voor de vervaardiging van een
soort poeder, dat wordt gebruikt bij het
fabriceren van plactïc, rubber en papier.
Het nieuwe bedrijf zou waarschynlyk
reeds in juni van het volgend jaar met
de produktie kunnen beginnen.
15 per vierkante meter moet worden
berekend, waarbij de ruiling niet, zoals
voorgesteld, met gesloten beurzen, zal
geschieden. De heer Dregmans onder
streepte dat het niet om bouwgrond,
doch om openbare grond ging, waarbij
de symbolische verkoopprijs 1 zal be
dragen. De raadsleden schaarden zich
niet achter het voorstel van de heer
Flipse de grond voor 15 per vierkan
te meter te verkopen, maar wel zag
men graag dat de overschrijvingskos-
ten van de gehele transactie door de
vereniging zullen worden gedragen. Al
dus werd besloten.
Tot lid van het bestuur van de stichting
„Vebena-bos" werd de heer P. Flipse
herkozen. Wat de vaststelling van het
uitbreidingsplan Kom 1958 betreft, kon
de voorzitter de heer Flipse tijdens de
rondvraag meedelen, dat deze nog wel
even op zich kan laten wachten. „De
zaak hangt op een formele kwestie".
Schout bij nacht Reeser
Op 15 november
troepenevacuatie
voltooid
Schout by-nacht L. E. H. Reeser, com
mandant strijdkrachten Nederlands
Nieuw-Guinea en commandant der
zeemacht aldaar, is gistermorgen
samen met 'brigade-generaal W. D.
H. Eekhout, commandant brigade
Nederlands Nieuw-Guinea, uit Biak
in Nederland teruggekeerd. Hij ver
klaarde bij zijn aankomst op Schip
hol te verwachten dat de afvoer der
Nederlandse strijdkrachten, die ge
heel volgens schema en voorspoedig
verloopt, op 15 november zyn vol
tooiing zal bereiken.
Daarna zullen slechts nog enkele do
zijnen Nederlandse officieren en on
derofficieren tijdelijk op Nieuw-Gui
nea achterblijven. Zij zijn door Ne
derland uitgeleend aan de troepen
der Verenigde Naties.
Tot nog toe zijn 7300 manschappen uit
Nieuw-Guinea afgevoerd. Dit houdt
in dat er nog circa 2000 in de ko
mende weken uit Nieuw-Guinea zul
len vertrekken. Het zyn voornamelijk
manschappen van het zesde bataljon
infanterie mariniers en zoals
de schout-bij-nacht mededeelde
enkele schepen die om organisato
rische rede tot het laatst achter
moeten blyven.
Van het militaire materieel, dat 26.000
kubieke meter groot was, is inmid
dels 20.000 kubieke m per schip on
derweg naar Nederland. De overige
6000 kubieke meter zullen nog ko
men.
Tweede Zeeuwse
sportcontactdag
De tweede Zeeuwse sportcontactdag van
de Stichting Zeeland en de Zeeuwse
Sportraad, zal op zaterdag 17 november
te Goes in de aula van de ambachts
school aan de Bergweg worden gehou
den. De heren S. van Gelderen en Ch.
Roelse zullen inleidingen verzorgen over
het onderwerp „Sportaccommodatie In
Zeeland". Voorts zal de N.S.F.-filmdienst
de boeiende kleurenfilm van de Olympi
sche Spelen 1960 te Rome vertonen.
Axelse raad vindt
G.S. „schriel"
Gemeente moet tuin van
ambtswoning onderkouden
Het college van b. en w. van Axel
heeft dinsdagavond bij monde van
wethouder C. van Bendegem (p.v.
d.a.) zijn misnoegen te kennen
gegeven over de opmerking van
Gedeputeerde Staten van Zeeland,
dat de tuin van de toekomstige
ambtswoning voor de burgemees
ter niet op kosten van de gemeen
te mag worden onderhouden.
„Het raadsbesluit betreffende de
aankoop van de bungalow is met
grote meerderheid van stemmen
aangenomen", aldus wethouder
Van Bendegem. „Daarom vind ik
het bepaald schriel van Gedepu
teerde Staten om een onderhouds-
postje van 450 niet goed te keu
ren. Wij zijn van plan het college
van Gedeputeerde Staten te schrij
ven, dat de tuin bij de aankoop be
hoorde en er ook nu nog toe be
hoort.
De ambtswoning voor een burge
meester behoort een zeker cachet
te hebben en daarom is het ook
verantwoord, dat de gemeente
daar iets aan doet. In het schrij
ven", zo vervolgde de heer Van
Bendegem, „zullen wij verzoeken
de voortuin voor rekening van
de gemeente en de achtertuin voor
rekening van de bewoner te onder
houden.
Gaan Gedeputeerde Staten daar
niet mee akkoord, dan zullen wij
tegen deze beslissing in beroep
gaan", aldus de wethouder van
openbare werken.
Het raadslid A. H. van de Lee
(g.b.) zei het roerend met de wet
houder eens te zijn. Ook hij was
van mening dat bij een behoor
lijke ambtswoning een dito tuin
behoort.