SPRONG IN HET WATER Raadslid J. W. v. d. Doel ereburger Zierikzee Onbegrijpelijk' vertrek Zierikzees schoolhoofd ns Verspreid en verdwaald Ontmoetingen KOUDEKERKE IN BEROEP BIJ DE KROON TEGEN POLDER WALCHEREN KONINKLIJKE SHELL BEHAALDE NETTOWINST VAN 2 MILJARD DITMAAL 21,5 MILJOEN FRANCS VOOR SCHEEPSWERF TE BRUGGE WOENSDAG 31 OKTOBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 ^AAAA/VWVVVVVf\/V^AAAAAAA/WV\/V\AA/WSrtAAAAAAAAA/*/W\AAAAAA/V\rtA/\/\AAn/\/\AA/i/WVW\AAiVt/\AAAA/\AAAAAAAAA/\A/\AAnAAAAAAAAAA/V\/W\/V\rt/VV\AAA/l«/\AAAAA/VVVVVVlA/SA/\nrt/\AAAA/VWW\A/VWW^WWWWAA^«rtn/W F)e Amerikanen hadden de taak om de rechterflank van het invasiegebied te bezetten; aan de Britten was de linker flank toegewezen. Maar er was de Ameri kaanse parachutisten nog veel méér toe vertrouwd: van hen hing het welslagen of falen van de gehele operatie op het Utah- strand af. Het grote obstakel, dat het wel slagen van de Utah-landing bedreigde, was de rivier de Douve. Als een onderdeel van hun anti-invasie-maatregel hadden Rom- mels genietroepen op briljante wijze pro fijt getrokken van de Douve en zijn belang rijkste zijrivier de Merderet. Deze water-barrières die door het onderste deel van het duimvormige schiereiland van Cherbourg vloeien, stromen in het zuidelijke en zuidwestelij ke deel door laag liggend land, verenigen zich met het kanaal van Carentan by de basis van het schiereiland .stromen dan verder, bijna evenwijdig aan de rivier de Vire, en komen dan ten slotte in het Kanaal uit. Door bepaalde manipulaties met de eeuwenoude sluizen van La Barquette, op en kele kilometers van de stad Carentan, hadden de Duitsers, te beginnen met moerassige gebieden, zoveel land geïnundeerd, dat deze landstreek bij na geheel van het overige deel van Normandië was afgesneden. Door op deze wijze enkele wegen, bruggen en dammen temidden van dit ondergelopen gebied be zet te houden, konden de Duitsers een invasie strijdmacht insluiten en ten slotte vernietigen. Als er landingen plaatsvonden op de oostkust, konden de Duitse strijdkrachten vanuit het noor den en westen aanvallen, de val sluiten en de in vasietroepen naar de zee terugjagen. Dit was tenminste in grote trekken de opzet der Duitsers. Maar het was helemaal niet hun bedoe ling om een invasie-strijdmacht zo ver te laten komen; als een extra verdedigingsmaatregel had den zy bijna- 200 km2 laagland achter de stranden van de oostkust geïnundeerd. Het Utah-strand lag bijna in het midden van deze kunstmatige meren. Slechts op één manier konden de manschappen van de 4de Infanterie Divisie (benevens hun tanks, geschut, voertuigen en voorraden) zich een weg naar het binnenland banen: langs vijf dam men, die dwars door het water landinwaarts leid den. En de Duitse kanonnen bestreken deze dam men. Drie Duitse divisies: in het noorden en langs de oostkust de 709de, langs de westkust de 243ste, en sinds kort in het midden en langs de basis de 91ste hielden het schiereiland en deze natuur lijke verdedigingsbarrières bezet. En ten zuiden van Carentan en voldoende dichtbij om dit gebied te kunnen verdedigen, lag een van de beste en meest geharde Duitse eenheden van Normandië: het 6de Regiment Parachutisten van Baron von der Heydte. Behalve de vlooteenhedcn, die de kustbatterijen bezet hielden, de contingenten luchtafweergeschut van de Luftwaffe en een verscheidenheid van le geronderdelen in de omgeving van Cherbourg, konden de Duitsers bijna onmiddellijk na 't begin van een geallieerde aanval 40.000 man in de strijd werpen, In dit zwaar verdedigde gebied rustte op de schouders van generaal-majoor Maxwell D. Taylors 101ste Divisie Luchtlandingstroepen en generaal-majoor Matthew B. Ridgway's 82ste Di visie de enorme taak om een luchtlandingshoofd te vormen en bezet te houden een geïsoleerde verdedigingsstrook, die liep van het Utah-strand tot ver in het westen, tot voorbij de basis van het schiereiland. Zy moesten het de 4de Divisie moge lijk maken hier te landen en het gevecht volhou den tot ze werden afgelost. Op en in de omgeving van het schiereiland bevonden zich driemaal zo veel Duitsers als Amerikaanse parachutisten. Op de kaart zag dit luchtlandingshoofd er uit als de afdruk van een korte, brede voet, waarvan vier tenen aan de kust lagen, de grote teen bij de slui zen van La Barquette boven Carentan, en de hiel aan beide zijden van de moerassen bij de Merderet en de Douve. Dit gebied had ongeveer een lengte van bijna 20 km, een breedte van ruim 10 km bij de tenen en van 6V£> km btf de hiel. Een enorm groot gebied, als men bedacht dat het door 13000 man bezet moest worden; maar het moest ver overd worden en wel binnen vyf uur. pen met de meest verbluffende tegenslagen. Evenals de Britse waren de Amerikaanse divisies op fatale wijze verspreid geraakt. Slechts één re giment het 505ste van de 82ste Divisie kwam op de juiste plaats terecht. Zestig procent van alle uitrustingsstukken ging verloren, waar onder de meeste radiotoestellen, zenders, mortie ren en munitie. Maar wat erger was: men verloor ook vele manschappen. Zij kwamen kilometers verder neer, zagen nergens iets waardoor zij zich konden oriënteren en voel den zich verward en hopeloos verlaten. De route der vliegtuigen liep van het westen naar het oos ten en de tocht boven het schiereiland duurde precies 12 minuten. Te laat springen betekende voor de parachutisten: terechtkomen in het Ka naal; te vroeg springen een landing ergens tussen de westkust en de geïnundeerde gebieden. Sommi ge groepen kwamen zo verkeerd terecht, dat zij dichter bij de westkust van het schiereiland be landden dan bij de landingszones aan de oostzijde. Honderden manschappen, zwaar beladen met uit rustingsstukken, vielen in de verraderlijke moerassen van de Merderet en de Douve. Velen verdronken sommigen in water van nog geen 60 cm diepte. Anderen, die te laat gesprongen wa ren, vielen, menend dat zij boven Normandië wer den uitgeworpen, in het donkere Kanaal. Kapitein Francis Sampson, de aalmoezenier van de 101ste Divisie, landde in het moeras. Het water sloot zich boven zijn hoofd. De priester werd naar beneden getrokken door zijn zware uitrustings stukken, maar zijn parachute, gegrepen door een krachtige wind, stond nog bol boven hem. Als een razende sneed hij de riemen van zijn uitrustings stukken door en bevrijdde zich ook van de zak, die de benodigdheden voor de mis bevatte. En toen liet hij zich, de parachute als een groot zeil benuttend 100 meter voortblazen, tot hij eindelijk in ondiep water tot stilstand kwam. Daar bleef hij volkomen uitgeput ongeveer 20 minuten liggen. Vervolgens waadde pater Sampson, zonder zich iets aan te trekken van het vuren der machinege weren en mortieren, naar de plek waar hij aan vankelijk was terechtgekomen en trachtte al dui kend het mis-koffertje weer te bemachtigen. Zijn vijfde poging had succes. Pas veel later, toen pater Sampson aan deze erva ring terugdacht, besefte hij dat de oefening van berouw, die hij zo haastig had gebeden toen hij daar in het water lag te spartelen, geen oefening van berouw was geweest, maar het tafelgebed voor de aanvang van de maaltyd. In talloze kleine akkers en weiden tussen het Ka naal en het geïnundeerde gebied, verzamelden zich in deze nacht de Amerikanen niet de signaal hoorns brachten hen samen, maar het geluid van een speelgoedkrekel. Hun leven hing af van een stukje blik, van slechts enkele centen waarde. Het had de vorm van een klappertje. Een klik van de krekel moest door twee klikken beantwoord wor den en en dit gold alleen voor de 82ste Divisie met een wachtwoord. Twee klikjes moesten met één klikje beantwoord worden. Na dit signaal verlieten de mannen hun schuilplaats in bomen en Boven de afgepaste velden van Norman dië glijden de zweefvliegtuigen, door bommenwerpers getrokken, naderbij. Op de grond de restanten van de nachte lijke landingen, waaruit de bemannin gen op weg zijn gegaan naar de hun opgegeven doelen. greppels en achter gebouwen en dan voegden zij zich bij elkaar. Generaal-majoor Maxwell D. Taylor en een blootshoofds lopende onbekend ge bleven infanterist ontmoetten elkaar by een heg en sloegen spontaan de armen om elkaar heen. Sommige parachutisten konden zich dadelijk bij hun eenheid voegen. Anderen zagen vreemde ge zichten in de nacht opdoemen en werden onmid dellijk gerustgesteld door de vertrouwde aanblik van de kleine Amerikaanse vlag, die boven het schouderplaatje gestikt was. Honderden mannen bevonden zich op kleine ak kers, die geheel door hoge heggen werden ingesloten. Deze velden vormden een kleine wereld op zichzelf het was er angstaanjagend stil en eenzaam. Daar kon elke schaduw, elk geritsel, elke brekende tak de aanwezigheid van de vyand betekenen. Soldaat Dutch Schultz bevond zich op een dergelijk duister terrein en kon maar niet uit deze doolhoof weg komen. Hij besloot om het kre kelsignaal te geven, maar na de eerste klik kreeg hy een antwoord waarop hij niet in het minst ge rekend iiad: mitrailleurvuur. Hij wierp zich op de grond, richtte zijn Mi-geweer op de plaats waar de mitrailleuropstelling zich moest bevinden en haalde de trekker over. Er gebeurde niets. Hij had vergeten zijn geweer te laden. Het machinegeweer vuurde weer en Dutch rende weg om dekking te zoeken achter de dichtstbyzynde heg. Heel voorzichtig verkende, liy opnieuw het terrein. Toen hoorde hy een tak kraken. Dutch raakte even in paniek, maar kalmeerde al spoedig, toen hij zyn compagniescommandant, luitenant Jack Tallerday door de heg zag komen. „Ben jij dat, Dutch?" vroeg Tallerday zacht. Schultz haastte zich naar hem toe. Samen verlieten zij het veld en voegden zich by een groep, die Tallerday reeds gevormd had. Het waren mannen van de 101ste Divisie en van alle drie regimenten van de 82ste Divisie. Voor het eerst na de landing voelde Dutch zich weer veilig. Hij was niet langer alleen. Tallerday sloop langs de heg; over het terrein ver spreid volgde de kleine groep hem. Even later hoorden en zagen zij een groep mannen, die hen tegemoet kwam. Tallerday maakte één klikje met zijn krekel en meende dat dit sein met één klikje werd beantwoord. „Toen de beide groepen elkaar naderden", zegt Tallerday, „zag ik dadelijk aan de vorm der stal én helmen, dat de andere groep uit Duitsers bestond". En toen gebeurde er iets wonderlijks, dat wel eens een keer voorkomt tijdens de oorlogvoering: de beide groepen passeerden elkaar zwijgend, ver steend van schrik en zonder een schot te lossen. Toen de afstand tussen hen groter werd, slokte de duisternis deze gestalten op, alsof ze nooit be staan hadden. (Wordt vervolgd) Bij zijn afscheid Zilveren penning voor verdiensten ZIERIKZEE heeft er sinds dins dagavond een nieuwe ere-burger bij. De als lid van de raad en voorzitter van de protestants- christelijke federatie afgetreden heer J. W. van den Doel. „Als blijk van grote waardering en dankbaarheid, die wij U ver schuldigd zijn", zo formuleerde burgemeester mr. F. Th. Dijck- meester de „aanleiding" tot deze zeldzame onderscheiding, voor dat hij het vertrekkende raads lid de medaille met het lint in de kleuren van de stad rood zwart op de revers speldde en hem de zilveren erepenning met oorkonde overhandigde. Vyftien jaar heeft de heer van Den Doel een zetel voor de A.R. Party in de raad van Zierikzee bekleed. Zoals bekend diende hij enkele weken gele den om privéredenen zyn ontslag in. De overwegingen die bij b. en w Zierikzee een rol hebben gespeeld om de heer Van den Doel bij zijn afscheid de titel ereburger mee te geven, leg de de burgemeester neer in een toe spraak. Een reeks kwaliteiten uit de politieke loopbaan van het vertrek kende raadslid werd daarin met bij zondere nadruk naar voren gebracht. Een reeks, die de burgemeester ten slotte samenvatte met deze korte zin: „Zijn verdiensten waren zeer groot" De voorzitters van alle fracties in de raad van Zierikzee haastten zich om aan dit alles royale adhesie te betui gen. Stuk voor stuk zwaaiden ze de heer Van den Doel veel lof toe, zodat deze in zijn dankwoord tenslotte la- koniek moest vaststellen: „als dit al lemaal waar is, dan is het presentie geld eigenlijk altijd veel te laag ge weestEn daarmee was zelfs het ijs van deze afscheidsceremonie aan het slot van deze vergadering gebro ken op een manier, zoals de raad van Zierikzee dat in de afgelopen 15 jaar op de meest onverwachte momenten toch van de heer Van den Doel tel kens gewend geworden was". meester nog het werk van de heer Van den Doel in de verschillende flommissies. Dat de protestants-chris telijke federatie het vertrek van de heer Van den Doel als een groot ge mis voelt bleek even later uit de woorden van wethouder H. Koevoets (a.r.) en de heer L. T. Fennema (c. h.u.). Maar ook de K.V.P. onderstreepte duidelijk de woorden van de burge meester. De heer J. G. L. Simmers liet daarover geen twijfel bestaan. „De Zierikzeese raad verliest een ras Zierikzeeënaar", zo vond de heer M. C. Doeleman (v.v.d.) „U hebt uw oude stad gediend". Mr. K. A. Keu- ning roemde namens de P.v.d.A. de politieke souplesse van de heer Van den Doel, die er toe heeft geleid, dat een goede samenwerking tussen twee J. VV. VAN DEN DOEL. ereburger (Foto P.Z.C.). opposante fracties steeds mogelijk bleek. Over dat laatste sprak ook de heer Van den Doel zelf tenslotte zijn vreugde uit, „Het is gelukkig in an dere banen geleid..." Zierikzee heeft er een ereburger bij. Respect „U hebt uw raadslidmaatschap ver vuld op een wyze, die alom respect heeft afgedwongen", zo had burge meester Dyckmeester tevoren ge steld. „Een aantal bijzondere eigen schappen heeft U daarbij geholpen en daarvoor geschikt gemaald:. Zij kwa men U goed van pas: U hebt ze ge bruikt en uitgebuit". De burgemeester somde er enkele op: een scherp verstand met de nodige „accessoires", zoals een goed geheu gen, een knobbel voor financiële za ken, een snel begrip van de situatie. Speciaal stond de burgemeester stil, bij de manier, waarop de heer Van den Doel in de raad steeds de discus sies wist te ondersteunen. „Uw in strumentarium bevatte een groot aantal toonaarden, die U al naar ge lang het moment naar voren wist te brengen. U bent steeds veel aan het woord geweest", zo had de bur gemeester nog eens door de notulen laten bevestigen, „maar nooit lang. Het waren scherpe analyses, U sloeg de spijker op zijn kop, U had grote invloed op de besluit- en menings vorming. Ook in de andere fracties was de invloed groot". Ter completering noemde de burge- Strandkeur en betalingsplicht Uitspraken college G.S. niet bevredigend B. en w. van Koudekerke hebben ei de raadsvergadering van dinsdagmiddag niet veel tyd voor nodig gehad de raads leden er van te overtuigen dat het in stellen van twee beroepen by de Kroon noodzakelijk geacht moet worden. Zo als gemeld zyn er tussen deze gemeente en de Polder Walcheren enkele kwesties gerezen, waarvan Koudekerke een op lossing verwacht door het hogerop te zoeken, nadat Gedeputeerde Staten hun uitspraak hadden gedaan. Zo is er het feschil rond de strandkeur, ingesteld oor de Polder Walcheren en goedge keurd door G.S., waarmee de gemeente zich niet kan verenigen. De heer P. Flipse (g.b.) wilde nog weten wat er zal gebeuren wanneer het beroep wordt afgewezen. „Dan is de Polder de baas op het strand", merkte burgemeester J. L. Dregmans op. Het tweede geschil ontstond rond de aanleg van drie delen wandelpad in de duinen, in ruil waarvoor de Polder Walcheren de gemeente een jaarlijkse betalingsplicht van 325 wil opleggen. Hoewel deze som door Gedeputeerde Staten werd terugge bracht tot 25 zag de polder kans, aldus de voorzitter' „de verplichting van 325 langs een achterdeur weer binnen te voeren". Koudekerke is het bovendien niet met de later door G.S. gedane uitspraak eens, als zou dit college in de gerezen kwestie geen uitspraak kunnen doen. De raadsle den gingen snel akkoord met de voorstellen de beroepen in te stellen. De verdere agenda, buiten de begro tingsbehandeling om, werd in 't beken de snelle Koudekerkse tempo afgehan deld. Bij de N.V. Bank voor Nederlandse Gemeenten zal een lening a 100.000 worden aangegaan voor het jaar 1963, voor de noordzijde van de Tramstraat werd een parkeerverbod ingesteld. Ir verband met de bebouwing in Paauwen- burg zullen de legesverordeningen wor den gewijzigd, en wel in die zin dat het Koudekerkse maximum zal worden op getrokken tot dat van Vlissingen, name lijk 410 indien de bouwkosten meer bedragen dan twee ton. Het agendapunt grondruiling aan dc Tramstraat met de Vereniging voor bij zonder lager onderwijs, ontlokte enige discussie tussen het raadslid Flipse en de voorzitter. De heer Flipse meende dat het hier om bouwgrond ging zodat RAAD SCHUDT HOOFD OVER VREEMDE GANG VAN ZAKEN NA HUISVESTINGSREL .Onbegrypelyk. Bijzonder betreurens waardige houding. Wy zijn uitermate te leurgesteld". Veel goeds bleef er dins dagavond in de raad van Zierikzee niet over van de beslissing van het hoofd van de openbare lagere school, de heer G. M. C. van den Akker om met ingang van 1 januari a.s. zijn ontslag te ver zoeken in verband met zijn vertrek naar elders. De lieer Van den Akker is nau welijks een jaar in Zierikzee. Maar meer dan dit simpele feit zat het de raad dwars, dat het schoolhoofd na heel wat deining rondom zijn huisvesting, juist nu deze zaak al enkele maanden naar tevredenheid van beide partyen scheen opgelost, zijn functie opgeeft. Men zal zich de affaire herinneren. Toen er enige moeilijkheden ontston den rondom de keuze en de toewij zing van een geschikt huis aan het gezin van de hoofdonderwijzer werd dit alles met veel lawaai in de raad gebracht. Om te voorkomen, dat de heer Van den Akker naar aanleiding van deze beslommeringen al na en kele maanden zou vertrekken, kwa- MEER OLIE VERKOCHT jaar 1962 tot nu toe „bemoedigend" Het nettoresultaat van de maat schappijen der Koninklijke Shell- groep zal over 1962 vermoedelijk circa 200 miljoen pond sterling (ruim 2 miljard gulden) bedragen, aldus de heer Loudon, president directeur van de N.V. Koninklijke Nederlandsche Petroleum Maat schappij, in een op 29 oktober ge houden rede voor The New York Society of Security Analysts. De heer Loudon werd vergezeld door dc heer H. Wilkinson, een der „managing directors" van The „Shell" Transport and Trading Company Limited. „Tot nu toe is het jaar 1962 bemoedi gend geweest", zei de heer Loudon. „Groepsmaatschappijen verkochten, ver geleken met 1961, in het eerste halfjaar 13 procent meer oiie, terwijl het netto resultaat met 11 procent toenam. Dit is het beste eerste halfjaar dat we sinds 1957 hebben gehad. In de tweede helft van dit jaar zal de verbetering ten op zichte van 1961 waarschijnlijk niet zo groot zijn als die van het eerste half jaar". Verlaging kosten Sprekend over de campagne ter ver laging van de kosten, deelde de heer Loudon mede, dat de groepsmaat schappijen thans in totaal 10 procent minder emploés in dienst hebben dan aan bet einde van 1957, maar dat De heer Loudon besloot, na een samen vatting van zijn betoog te hebben gege ven, met: „Wij zyn optimistisch over dc wereld- economie en over de plaats die de olie industrie daarin inneemt. Voor zover het de maatschappijen der Koninklijke Shell- groep betreft, geloven wij, dat er nog een periode van grote expansie voor ons ligt. Wij verwachten niet dat de huidige moeilijke omstandigheden op korte ter mijn zullen verbeteren, maar wij zijn er mede vertrouwd geraakt en doen alles wat in ons vermogen ligt om het rende ment op onze investeringen te verho gen". „Naarmate wy blyven groeien en ons verder aanpassen, zullen wy ons best doen onze verplichtingen na te komen zowel jegens diegenen die ons bedrijf met hun geld hebben gesteund als je gens de grotere gemeenschap die wy die nen". 9 De V.S. zullen 225 miljoen dollar geven voor het ontwikkelingsplan van Nigeria, zo heeft de reizende ambassadeur voor Afri kaanse zaken. Chester Bowles, in Lagos be kendgemaakt. Tijdens tweede zitting Firma Glidden deed weer hoogste bod men de oudervereniging en de plaat selijke afdeling van. „Volksonderwijs' begin van dit jaar in het geweer. Zij stuurden een alarmerende brief naai de raad, vergezeld van een dik pak handtekeningen. B. en w. wilden zich overigens niet tot een beslissing laten pressen, toen kwam vast te staan, dat de heer Van den Akker al verschillen de woningen waren aangeboden, die hem echter geen van allen acceptabel leken. Korte tijd later volgden besprekingen die resulteerden in een toezegging aan het schoolhoofd, dat hij een woning aan de Lange Blokweg kon betrekken, zodra deze van zoutscliade is hersteld. Daarom was de ontslagaanvrage kort geleden wel het laatste wat men in de raad had ver wacht. De reden? Men tast erover in het duister. Toen mr. K. A. Keuning (p.v.d.a.) er dinsdagavond naar vroeg moest burge meester mr. F. Th. Dijckmeester zyn schouders ophalen. „Wij weten het niet". Daarom was het begrijpelijk, dat men aarzelend informeerde of dë heer Van den Akker dan tenslotte toch niet over een woning kon beschikken. Maar deze hier en daar levende legende werd snel uit de wereld geholpen. „De woning bouwvereniging „Beter Wonen" heeft ons verzekerd, dat de woning aan de Blokweg drie maanden gereserveerd zal blyven, ook voor de opvolger van de heer Van den Akker", zo deelde wethou der H Koevoets nog mee. En daarmee was de zaak afgedaan. De Zierikzeese raad voelde zich beschaamd in zijn ver wachtingen. Er werd eervol ontslag ver leend. Tijdens de tweede zitting van de open bare verkoping van de scheepswerf van Vlaanderen in het Huis der Notarissen te Brugge, heeft dinsdag het Ameri kaanse bedrijf Glidden uit Cleveland in de staat Ohio opnieuw het hoogste bod uitgebracht. Ditmaal moest de Ameri kaanse firma veel hoger gaan, dan de 10 miljoen Belgische Francs die het ty- dens de vorige zitting had geboden, om zich voorlopig eigenaar van de scheeps werf te kunnen noemen. Pas by het bod van 21 /z miljoen francs kwam er geen reactie meer van de medegegadigden, die ditmaal wel aanwezig waren, in te genstelling met de eerste zitting. Het zaaltje van het Huis der Notarissen was geheel gevuld, toen de verkoping een aanvang nam. Er waren ditmaal ook verscheidene werkelijke belangstellen den. Aanvankelijk werd met 100.000 francs opgeboden, maar al spoedig ging het met een miljoen francs tegelijk, ter wijl zelfs een keer een opbod van 2 miljoen francs werd gedaan. Het valt moeilijk vast te stellen, wie naast de firma Glidden de gegadigden waren, om dat zij zich niet bekend wensten te ma ken. In elk geval, zo deelden de curato ren mede, werd geboden door de Dienst der Belgische Staatsdomei nen, de firma Troostwijk uit Am sterdam de onttinningsfabriek „Pais" eveneens uit Amsterdam en de scheepswerf Boel uit Temse. Onder de aanwezigen bevonden zich verder vertegenwoordigers van Verolme uit Rotterdam en van de scheepswerven Van Burght bij Antwerpen en Ter- neuzen. Notaris A. van Hoestenberghe vestigde er na afloop de aandacht op, dat de toewijzing nog niet definitief is, omdat nog de mogelijkheid open staat binnen 15 dagen een nieuw bod te doen, dat tenminste 10 procent hoger moet liggen, dan het thans door de firma Glidden voorgestelde bedrag. Als er een derge lijk bod wordt uitgebracht, zal een der de en laatste zitting worden gehouden. De Amerikaanse firma wil op het ter rein van de scheepswerf een fabriek ves tigen voor de vervaardiging van een soort poeder, dat wordt gebruikt bij het fabriceren van plactïc, rubber en papier. Het nieuwe bedrijf zou waarschynlyk reeds in juni van het volgend jaar met de produktie kunnen beginnen. 15 per vierkante meter moet worden berekend, waarbij de ruiling niet, zoals voorgesteld, met gesloten beurzen, zal geschieden. De heer Dregmans onder streepte dat het niet om bouwgrond, doch om openbare grond ging, waarbij de symbolische verkoopprijs 1 zal be dragen. De raadsleden schaarden zich niet achter het voorstel van de heer Flipse de grond voor 15 per vierkan te meter te verkopen, maar wel zag men graag dat de overschrijvingskos- ten van de gehele transactie door de vereniging zullen worden gedragen. Al dus werd besloten. Tot lid van het bestuur van de stichting „Vebena-bos" werd de heer P. Flipse herkozen. Wat de vaststelling van het uitbreidingsplan Kom 1958 betreft, kon de voorzitter de heer Flipse tijdens de rondvraag meedelen, dat deze nog wel even op zich kan laten wachten. „De zaak hangt op een formele kwestie". Schout bij nacht Reeser Op 15 november troepenevacuatie voltooid Schout by-nacht L. E. H. Reeser, com mandant strijdkrachten Nederlands Nieuw-Guinea en commandant der zeemacht aldaar, is gistermorgen samen met 'brigade-generaal W. D. H. Eekhout, commandant brigade Nederlands Nieuw-Guinea, uit Biak in Nederland teruggekeerd. Hij ver klaarde bij zijn aankomst op Schip hol te verwachten dat de afvoer der Nederlandse strijdkrachten, die ge heel volgens schema en voorspoedig verloopt, op 15 november zyn vol tooiing zal bereiken. Daarna zullen slechts nog enkele do zijnen Nederlandse officieren en on derofficieren tijdelijk op Nieuw-Gui nea achterblijven. Zij zijn door Ne derland uitgeleend aan de troepen der Verenigde Naties. Tot nog toe zijn 7300 manschappen uit Nieuw-Guinea afgevoerd. Dit houdt in dat er nog circa 2000 in de ko mende weken uit Nieuw-Guinea zul len vertrekken. Het zyn voornamelijk manschappen van het zesde bataljon infanterie mariniers en zoals de schout-bij-nacht mededeelde enkele schepen die om organisato rische rede tot het laatst achter moeten blyven. Van het militaire materieel, dat 26.000 kubieke meter groot was, is inmid dels 20.000 kubieke m per schip on derweg naar Nederland. De overige 6000 kubieke meter zullen nog ko men. Tweede Zeeuwse sportcontactdag De tweede Zeeuwse sportcontactdag van de Stichting Zeeland en de Zeeuwse Sportraad, zal op zaterdag 17 november te Goes in de aula van de ambachts school aan de Bergweg worden gehou den. De heren S. van Gelderen en Ch. Roelse zullen inleidingen verzorgen over het onderwerp „Sportaccommodatie In Zeeland". Voorts zal de N.S.F.-filmdienst de boeiende kleurenfilm van de Olympi sche Spelen 1960 te Rome vertonen. Axelse raad vindt G.S. „schriel" Gemeente moet tuin van ambtswoning onderkouden Het college van b. en w. van Axel heeft dinsdagavond bij monde van wethouder C. van Bendegem (p.v. d.a.) zijn misnoegen te kennen gegeven over de opmerking van Gedeputeerde Staten van Zeeland, dat de tuin van de toekomstige ambtswoning voor de burgemees ter niet op kosten van de gemeen te mag worden onderhouden. „Het raadsbesluit betreffende de aankoop van de bungalow is met grote meerderheid van stemmen aangenomen", aldus wethouder Van Bendegem. „Daarom vind ik het bepaald schriel van Gedepu teerde Staten om een onderhouds- postje van 450 niet goed te keu ren. Wij zijn van plan het college van Gedeputeerde Staten te schrij ven, dat de tuin bij de aankoop be hoorde en er ook nu nog toe be hoort. De ambtswoning voor een burge meester behoort een zeker cachet te hebben en daarom is het ook verantwoord, dat de gemeente daar iets aan doet. In het schrij ven", zo vervolgde de heer Van Bendegem, „zullen wij verzoeken de voortuin voor rekening van de gemeente en de achtertuin voor rekening van de bewoner te onder houden. Gaan Gedeputeerde Staten daar niet mee akkoord, dan zullen wij tegen deze beslissing in beroep gaan", aldus de wethouder van openbare werken. Het raadslid A. H. van de Lee (g.b.) zei het roerend met de wet houder eens te zijn. Ook hij was van mening dat bij een behoor lijke ambtswoning een dito tuin behoort.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 9