BLUMING acht zich sterker dan GEESINK
LEZERS SCHRIJVEN
Klanken uit de ether
WERVEN VAN NIARCHOS
IN BUURT VAN TANGER
Indonesische bisschoppen
ontmoeten Nederlanders
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
mankt
fouten
GRAPJAS OF MODERNE
ROBINSON CRUSOE?
Waar zijn onze schepen?
MAANDAG 15 OKTOBER 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
^MSTERDAM. Terwijl onze in
traditioneel Japans gewaad
gestoken gastvrouw een kopje kof
fie serveert en onze gastheer met
sobere woorden de sfeer van de
Dojo Japanse judoschool
schildert, proeven we daar in het
Amsterdamse trappenhuis op drie
hoog iets van het intense heimwee
dat deze twee mensen moet be
nauwen. Een heimwee naar hun
geboorteland, waar hij in de pas
sie is geraakt van vechtsporten, die
daar niet worden beoefend, maar
beleefd.
Evenals zijn vrouw verlangt John
Cornelis Bluming terug te keren
naar Japan, waar hij drie jaren
lang is opgegaan in judo, karate
en nog een aantal andere typische
Japanse vechtmethoden. Zij gaat
in het komende voorjaar inderdaad
terug, maar hij zal haar pas vol
gen, als hij zijn taak, die hij als
een soort roeping beschouwt, zal
hebben volbracht. Die taak is het
groot en sterk maken van de
NAJA, de Nederlandse Amateur
Judo Associatie.
Er ligt bitterheid en spijt in Blu-
mmgs toon als hij vertelt van de
gespletenheid in de Nederlandse ju
dogemeenschap. Hij, de „meester
op alle Japanse wapens", 5e dan
van de Kodokan (de Japanse Hoge
Autoriteit van het Judo), ziet zich
hier m Nederland voor het gevecht
van zijn leven geplaatst: de erken
ning van de NAJA en daarmee de
samensmelting van de vele tuindui-
zenden judobeoefenaars, die thans
nog gesplitst zijn onder de vanen
van de Nederlandse Judo en Jiujitsu
Bond en NAJA.
We betreuren deze toestand, maar
m ons gesprek net John Bluming
gaan we er liever niet dieper op in.
Er spelen zoveel persoonlijke con
flicten, duwtjes in de rug en meer
van die nare dingen in mee. Wat ons
interesseert is de persoon Bluming,
29-jarige atletische figuur van
1.95 meter en 104 kilo.
Zijn n^anier van spreken is be
schaafd, zijn manier van optreden
gepast amicaal. We hebben al spoe
dig door, dat we niet tegen een ge
wone, zij het dan zeer goed ontwik
kelde, sportman zitten.
Judo is voor hem niet alleen maar
een sport, die men als vrijetijdsbe
steding en lichamelijke ontwikkeling
beoefent, Judo en al die Japanse en'
Koreaanse vechtsporten zijn voor
hem een soort leer. die hem fasci
neert en voor de buitenstaander om
huld is met een waas van myste
rieuze ondoorgrondelijkheid.
Niet tegen Geesink
Het feit, dat hij zo'n stuk of acht
dakpannen met één slag door
midden breekt, maakt op de buiten
staander de indruk een kwestie te
zijn van brute oerkracht. Zelf noemt
hij het bescheiden een kwestie van
geestelijke concentratie en techniek.
Hij beschouwt zichzelf als een bete
re judoka dan wereldkampioen An
ton Geesink, die hij overigens zeer
sterk acht. Opschepperij? We gelo
ven van niet. Hij meent het met hart
en ziel. Tot enkele malen toe heeft
hij aangeboden het te bewijzen,
maar om welke reden dan ook, heb
ben de NJJB en Geesink een gevecht
steeds ontweken.
John Bluming heeft er spijt van dat
hij vorig jaar niet naar de wereld
kampioenschappen in Parijs is kun
nen gaan, omdat hij van de „ver
keerde" bond lid is. Hij heeft nu
geen aspiraties'meer om een wereld
titel te behalen. Als bondscoach van
de NAJA werkt hij alleen maar heel
hard om zijn pupillen naar het
hoogst bereikbare judoplan te voe
ren.
Ongetwijfeld klinkt er trots in zijn
stem als hij vertelt dat zijn oude
club, waar hij in 1953 de eerste gre
pen leerde, de Tung-Jen-Dojo in de
Brandewijnsteeg, het sterkste club
team van Europa op de been kan
brengen.
Een vechtersbaas?
Terwijl hij ons „stapels" in het
Japans en Engels gestelde di
ploma's en getuigschriften toont,
werpt zich de vraag op hoe deze ras
echte Amsterdammer ertoe geko
men is zich zo diepgaand in de Oos
terse vechtkunst te bekwamen. Is hij
van nature een vechtersbaas en
heeft het zich bewust zijn van eigen
kracht en vaardigheid een woordje
meegesproken
Als hij zegt, dat hij in 1949 als oor
logsvrijwilliger aar Korea is ge
gaan, dan zijn we geneigd dit voet
stoots aan te nemen. Maar zelf zegt
hij: „Toen ik als 17-jarige naar Ko
rea ging, deed ik dat zuiver en al
leen uit het verlangen naar avon
tuur en om iets van de wereld te
zien. Ik was toen helemaal geen
sterke vent, maar een schriele
knaap, die 74 kilo woog".
In Korea kréég John Bluming zijn
avontuur. Hij zag wat van de we
reld, en ook veel hospitalen, want
tot driemaal toe werd hij door vij
andelijke kogels en granaatsplinters
gewond. Toen hij in 1951 terugkwam
in Nederland kon hy hier zo moei
lijk wennen, dat hy zich voor de
tweede keer meldde voor uitzending
naar het Koreaanse front- In '52_
vertrok hij weer en hy voelde zich
gelultkig toen hy zyn Koreaanse
vrienden en kennisssen terug zag.
Door hen maakte hij voor het eerst
kennis met judo en karate, een soort
vechtsport die wel wat van het Ja
panse petjak wegheeft.
In Tokio, waar hij enige weken ver
bleef om van verwondingen op te
knappen, werd de kennismaking met
judo voortgezet en verstevigd. De
sport intrigeerde hem zó, dat hij
zich na de terugkeer in Amsterdam
in 1953 aanmeldde als lid van de
Tung-Jen-Dojo.
Hier ontplooide hjj zich. in snel
tempo tot een uitstekende ju
doka.
Binnnen elf maanden had hij de
zwarte band, le dan, te pakken. In
dividueel en in teamverband oogstte
Bluming vervolgens vele lauweren
en in 1956 behaalde hij de 2e dan.
Tijdens een internationaal oefen
kamp te Ermelo in 1957 versloeg hij
alle 75 deelnemers, onder wie enkele
2e en 3e dans binnen 26 minuten,
hetgeen resulteerde in promotie
naar- de 3e dan.
,,D'.
Een vurig verlangen naar Japan,
deed hem via Berlijn (leraar bij de
politie) in 1958 naar Canada ver
trekken om aldaar geld te verdienen
voor de reis naar het land van zijn
dromen. Ruim een jaar verbleef hij
in Halifax als promotor van de eer
ste judoclub en judobond aldaar.
Toen had hij geld genoeg voor de
reis en scheepte hij zich in met als
bestemming Tokio.
Snelle carrière
eerste maanden waren zwaar.
Je wordt op de Dojo's niet di
rect volledig geaccepteerd. De
leermeesters testen je fysiek, maar
vooral ook geestelijk. Ik verdiende
de kost met verzekeringen, boeken
verkoop enfilms. Met mijn lange
figuur was ik geknipt voor de rollen
van ruige jongens en uitsmijters.
Eind 1959 moest ik Japan even ver
laten omdat mijn visum verlopen
was en dat kan je alleen maar op
nieuw in het buitenland aanvragen.
Ik ging naar vrienden in Korea, Se
oel".
Bluming vertelt dan hoe hij op de
eerste de beste dag na zijn aankomst
in Seoel bij een partijtje judo bijna
zijn nek brak omdat zijn tegenstan
der hem in een worp niet los liet.
Het gevolg was een stijve rug, die
hem echter niet belette de volgende
dag in 4 minuten achtereenvolgens
een top-tweede dan, de Koreaanse
kampioen derde dan en de studen
tenkampioen (ook derde dan) te
verslaan.
Sterkste Europeaan
Na tien dagen Korea kreeg hij zijn
Japanse visum en toen volgden
er In Tokio twee jaren van heel hard
trainen in judo en andere vechtme
thoden. Alom in Japan werd hij als
de sterkste niet-Japanse judoka ge
kwalificeerd. Hij slaaft dit met be
wijzen, zoals op schrift gestelde ver
klaringen van „keizers van het ju
do" als Yamashiki, Osawa en Daigo.
En natuurlijk ook met zyn diploma
als vijfde danner.
Ondanks het feit, dat hij zich in Ja
pan uitstekend thuisvoelde. bekroop
hem toch de drang om naar Neder
land terug te keren.
Hij begon zichzelf een ideaal te stel
len: het grootmaken van zyn oude
club, de Tüng-Jen-Dojo in Amster
dam en de bond waarby deze club is
aangesloten, de NAJA. Hij, die zo'n
buitengewone leerschool had gehad,
die volkomen opging in de ware ju-
dosport, zoals die op de bakerraat
Japan wordt beleefd, ja, wordt
beleden, zou daartoe toch zeker in
staat zyn!
Via Manilla, waar hij twee maanden
als instructeur optrad van de Phi-
lippijnse afdeling der F.BJ. (Ameri
kaanse geheime politie) keerde hij
met zijn Japanse vrouw naar Neder
land terug. Dat was eind 1961. De
Tung-Yen-Dojo en de NAJA ont
vingen hem met open armen, de
NJJB niet.
Als bondscoach van de NAJA reist
hij nu door het land om zijn ideaal
te verwezenlijken.
„De NAJA groeit en bloeit", zo zegt
hij, „en ik ben nu ook druk doende
het bushido, een vechtmethode met
stokken waarvan karate een onder
deel is, in ons land te introduceren.
Het slaat geweldig in".
Gevaarof niet?
Hierna valt even een stilte in ons
gesprek en dan stellen we de
vraag, die ons willekeurig bekruipt:
„Mynheer Bluming, bent U niet
bang, dat met het propageren en in
troduceren van uw vechtsporten de
maatschappij voor het probleem
wordt gesteld, dat er meer en meer
vechtersbazen komen die judo, ka
rate en hoe die .nethoden ook alle
maal mogen heten, niet als sport,
maar als middel om het recht van
de sterkste te doen gelden, beschou
wen. Met andere woorden, trekt U
niet veel gespuis naar uw clubs?"
Zonder een ogenblik twijfel komt
het antwoord: „Neen. integendeel.
Kerels van slecht allooi kunnen de
mentale kracht en moed niet op
brengen om de zeer zware training
te volgen. Hiervoor moet je van
hoog geestelijk gehalte zijn, want
om een goede judoka of karate-
vechter te worden moet je karakter
aan heel hoge eisen voldoen, zoals
b.v. eerlijkheid, onderdanigheid (we
ten waar je plaats is) en zelfbeheer
sing. En bovendien: ik wil als eis
voor toelating tot de clubs invoeren
en dat gebeurt ook dat ieder
aspirantlid in het bezit is van een
bewijs van goed en zedelijk gedrag!"
Met John Bluming hopen wy er dan
maar het beste van. Het verschil is
alleen, dat hij het niet alleen hoopt,
maar er ook van overtuigd is!
AZTEKA;
met de exquise, exotische smaak van
mild gekruide chocolade, f. 1.25 p. 100 gr.
BONBONS
De Griekse reder Stavros Niarchos is
van plan zijn reparatiewerven van Grie
kenland over te brengen naar de Noord-
afrikaanse kust in de buurt van Tanger,
aldus heeft de secretaris van Niarchos,
Robert Low, te Tanger meegedeeld.
Volgens Low zijn er momenteel onder
handelingen gaande met een Duits-
Zwitserse financieringsmaatschappij
over de verkoop van Niarchos werven
in Griekenland.
Low zei, dat Tanger een gunstiger po
sitie heeft voor het verkrijgen van repa
ratieorders van schepen ofkomstig uit
Zuid-Amerika, van de Atlantische Oce
aan en de Middellandse Zee.
De Griekse werven zouden door de
Duits-Zwitserse groep worden overge
schakeld op een andere tak van indus
trie, aldus Low.
eze week komen in Rome alle
Nederlandse bisschoppen uit ons land
en uit de missie bij elkaar. Het zullen
ongeveer "0 zijn. Aan deze bijeen
komst van volgende week nemen ook
de bisschoppen uit Indonesië deel, voor
zover zij nog Nederlander of van Neder
landse afkomst zijn. Ook mgr. Manfred
Staverman, apostolisch vicaris van Hol-
Iandia, woont deze bijeenkomst bij. De
vergadering heeft echter geen enkele
politieke betekenis.
Professor mgr. dr. E. Schillebeeckx o.p..
adviseur van het Nederlands episcopaat
op het concilie, zal waarschijnlijk voor
de bisschoppen een uiteenzetting geven
over de doelstellingen van het concilie.
Behalve deze bijeenkomst van Neder
landse bisschoppen komt er een tweede
vergadering van alle bisschoppen uit
Indonesië. Van de 27 diocesen en prefec
turen in Indonesië worden er 22 be
stuurd door bisschoppen of prefecten
die Nederlander of van Nederlandse
origine zijn en de Indonesische nationa
liteit hebben aangenomen.
ONTGROENING OF NIET?
Tot nog toe heb ik de ingezonden stuk
ken naar aanleiding van het Amster
dams ontgroeningsschandaal met in
stemming gelezen, maar de bijdrage in
de discussie van de heer Fortgens (zie
P.Z.C. van 12 oktober) gaat m.i. toch
net iets te ver. Hij wil nJ. kort gezegd
het kind met het waswater weggooien.
Het is uitstekend dat de vuile was eens
is buitengehangen en onmenselijke prak
tijken aan de kaak zijn gesteld, maar om
nu maar mir nichts dir nichts ontgroe
ning ja studentencorpora als zodanig te
gaan liquideren, dat riekt bedenkelijk
naarde tijd van onze bezetters die
zelf voor Dachau en wat al niet verant
woordelijkheid dragen!
Ik vind het tezamen met de inzender
van moed getuigen dat de P.Z.C. geen
blad voor de mond neemt maar mag
ik er te zijnen gerieve even op wijzen dat
Propria Cures daarin zelf is voorge
gaan? Een studentenblad dat nog wel
eens meer de kat de bel heeft aange
bonden en daarvoor gevoelig, maar
m.i. ten onrechte op de vingers is ge
tikt.
Geen ontgroening meer en geen arro
gante corpsleden? Maar de heer Fort
gens spreekt zelf van arrogante
h.b.s.-ers! En wat te denken van inder
tijd gesignaleerde wantoestanden in een
vereniging van de V.U. bezoekende stu
denten? Elites zullen er altijd zijn en al
tijd blijven. En om in de sfeer van het
schandaal te blijven: ook ja juist het
joodse volk vormt zulk een élite en
dat verklaart veel van het antisemitis
me. Joden dienen niet alleen gerespec
teerd, maar zelfs geëerd te worden om
vele eigenschappen en dat maakt het
voor vele niet-joden zo moeilijk. Dat
overigens corpsleden het in de wereld
zo gemakkelijk hebben, is nog helemaal
niet bewezen, op hen wordt in casu net
zo goed discrimininatie toegepast als op
andere groepen. Maar om dat te kunnen
getuigenmoet men corpslid geweest
zyn.
Nogmaals, bravo voor de P.Z.C. en voor
de pers in het algemeen die de schanda
len signaleerde. Maar laten wij het ons
niet al te eenvoudig maken door al wat
schandaal kan verwekken nu maar in
eens op te ruimen. Verkeersongelukken?
Dan maar geen verkeer! Wees heer in
het verkeer: dat is een betere oplossing.
Wees een heer als corpslid en ook als
ontgroener: dat zijn de normen in deze
kwestie. En als er geen officiële ont
groening bestond ware het hek nog
veel meer van dé dam. Wat weten wij
van de praktijken van allerlei onderons
jes? Vallen daar soms geen slachtof
fers?
Laten wij democraten blijven én Hollan
ders. Niet één soort superioriteit en géén
dictatuur maar vele mogelijkheden
carrière te maken. Hoeveel kamerleden
of ministers zijn er corpslid geweest?
Het aantal, valt heus wel mee!
Goes Dr. D. A. de Graaf
HOOGMOED DE WORTEL
Mag ik de heer Fortgens hier even pu
bliekelijk bedanken voor zijn diagnose
inzake die misselijke Amsterdamse stu
denten-affaire? Voorzover mij bekend is
hij de eerste, die de spijker op de kop
slaat. Alle kritiek in pers en elders, wel
ke me tot dusverre ter kennis kwam.
peilde niet zó tot in de wortel van het
kwaad als dat éne woord: hoogmoed. Dit
is het precies: de béte hoogmoed van het
verwende „rijke jongetje" en zijn geslo
ten gemeenschap, ijverig overgekomen
door de status-seekertjes, die zich hier
aan maar al te gaarne assimileren. Hier
steekt de wortel van het groenenkwaad,
waar het Amsterdamse geval slechts een
vrij normaal symptoom van betekent.
Het verschijnsel is niet van vandaag of
gister. Zo we Amerika al een goed deel
van de tegenwoordige teenagers-racket
in allerlei regionen mogen verwijten, dé
ze hogerestanden-nozempsychose woe
kert als sinds onheugelijke tijden. Ze
heeft ook een maatschappelijke zin en
betekenis. Het feit, dat een jongeman tot
de „old blues" behoort, is voor zijn maat
schappelijke plaatsing van veel meer be
lang dan zijn capaciteiten, dat geldt hier
niet minder dan in Engeland en het geldt
vanouds. Naast de onrijpheid der betrok
ken kinderen lijkt me deze maatschap
pelijke factor voor een goed deel debet
aan de onderhavige geestesverhouding.
De jongetjes brengen het heel vaak van
huis mee. Deze factor verklaart mi te
vens de merkwaardige horigheid op
zichzelf zo vreemd naast die hoogmoed
en er toch zo innig mee verwant wel
ke sommige jonge studenten tegenover
het corps en zijn instituten aan de dag
léggen, die horigheid, welke de meeste
groenen zo schaapachtig passief doet
zijn tegenover hun ontgroeners. Als wat
ouder-dan-normaal Unitaslid met corps
vrienden en -kennissen heb ik indertijd
de verschijnselen met verbazing gade ge
slagen. Ik zal nooit vergeten, hoe een
exemplair maatschappelijk broekje uit
mijn corpsvrienden-kennissenkring zich
tegen een kritische opmerking mijner
zijds verdedigde met de bekentenis: „Ik
wil later een „leading man" worden".
Het schaap!
Welk verweer ertegen is? ML: infor
matie en informatie en nog eens .infor
matie: Wie schrijft er eens een disserta
tie over de mentaliteit van de corps-stu
dent? Informatie, opdat de betrokken
ouders en kinderen ten minste beseffen,
waar ze zich in steken. Het zal een deel
hunner niet weerhouden. Deze willen het
met open ogen. Het kan ook hier en nü
nog voorkomen, dat een gymnasium-
kind, door klasgenootjes gevraagd, wat
vader doet, door de ladies-in-spe gesnubd
wordt als vaders sociale positie haar niet
voldoende voorkomt.
Tenslotte, ter voorkoming van misver
stand: persoonlijk heb ik nimmer last
van dit soort dingen ondervonden. Het
is geen rancune, die me dit doet schrij
ven. Alleen maar geaccumuleerde dood
gewone ergernis.
Domburg, 12-10. J. C. J. van Schagen.
Rectificatie
In de rubriek „Lezers schrijven" van za
terdag jJ. werd een stuk opgenomen
over „Honger op de wereld" van prof.
dr. E. de Vries. Daarin wordt iets ge
zegd over 300 500 mensen, die honger
lijden. Dit moet ten rechte zijn 300 k 500
miljoen mensen.
'WIA','WlA,>','WUVVW,VV,',','vu,'vv,'wl',','in'WV«VWV\/W\/V\flflAAn/Vft(WVUWUVV«Vlfl/U«V^^
2225. De kanonnadc van de ultra-
sonore frequentie die via de luidspre
kers op de parasietplant van Planeet
X werd afgevuurd, was gelukkig
voor de in de omtrek vertoevende
mensen, alleen maar onaangenaam,
doordat zij de tegelijkertijd meetril-
lcnde normale geluidsgolven enorm
versterkt waarnamen. Niet alzo voor
de parasiet, want vrijwel onmiddel
lijk na dat eerste gecontreerde salvo
voer er als het ware een geweldige
siddering door de roodbruine massa,
waarna de grootste tentakels zich in
heftige convulsies omhoogwierpen en
een soort wanhoopsdans leken uit te
voeren. Sidderend en kronkelend hief
de monsterparasiet zijn duizend
grijparmen en voelsprieten ten hemel, als tastte
hij naar de oorsprong van die dodelijke geluids
golven en wilde hij om genade smeken. Vanuit
de stuurcabine keken Piloot Storm en Buck ge
spannen omlaag om te zien welk effect men met
dit bizarre strijdmiddel zou bereiken. „Ik geloof
warempel, dat het werkt. Buck Kijk eens hoe
dat spul schokt en siddertriep Arend uit.
„Neen", gaf hij toe, „die moordenaar
loopt waarschijnlijk niet weg. Als hij tot
de weglopers behoorde, was er geen
moord gepleegd. Wanneer het niets an
ders was, zou ik met alle plezier willen
wachten. Maar er bestaat een heel grote
kans. dat hij of zij een tweede moord be
gaat binnenkort. En wat ik denk wijzer
'Tc worden uit een gesprek met dat meis
je? Ik hoop erg, dat z(j mij eindelijk
antwoord zal kunnen geven op een
vraag, waarop ieder, die ik tot nu toe
heb ondervraagd, het antwoord niet
weet of voorgeeft niet te weten".
„Ja, dat is nu allemaal heel mooi, maar
ik zie niet in, waarom nu juist Truusje
Smits een vraag zou kunnen beantwoor
den, die niemand anders beantwoorden
kan. En het lijkt me vrij onzinnig te ge
loven, dat die moordenaar zo maar een
tweede moord zou plegen? Het is toch
geen moordzuchtige maniak? Geen
krankzinnige?"
„Dat is een vraag, die ik van U niet
verwacht zou hebben, eerwaarde moe
der".
„Een vraag, die U van mij niet verwacht
zou hebben? Waarom niet? Ik ben toch
geen criminoloog?"
„Neen, maar U bent religieuze. En U
moet toch weten, dat geen enkel mens
het recht heeft te beschikken over het
leven van een medemens. Als hij dat
toch doet, probeert hij zich te stellen op
een plaats, die de zijne niet is. Er is im
mers maar één Heer over leven en
dood? Om dat te durven doen moet je
toch wel krankzinnig zijn?"
„Dus geen maniakale moordzucht, maar
hoogmoedswaanzin
,,In gevallen als deze, waarin een i
koelbloedig en berekenend beschikt
het leven van een medemens tot eigen
rust of profijt, zeker. Gelooft U ook
Ze knikte zwijgend.
„En gelooft nu ooit maar één ogen
blik, dat een dergelijk iemand zal aarze
len een tweede 'moord te begaan, of een
derde, of een vierde, als hjj die rust of
dat voordeel in gevaar ziet gebracht?
Gelooft U niet, dat er zelfs kans is. dat
de aanleiding tot het plegen van een
moord voor zo iemand hoe langer hoe
futieler kan zijn? Dat hij al heel gamv
zo ver zal komen, dat hij mensen be
schouwt als vliegen, diè je wegveegt als
ze je hinderen?"
Het vriendelijke, blozende oude gezicht
tegenover hem was doodsbleek gewor
den.
„Ik vrees, dat U gelijk heeft", fluisterde
Marie Thérèse. „Ik vrees... m'n hemel,
inspecteur, als dat arme kind hier in
kamer vijftien werkelijk het antwoord
op uw vraag kan geven, dan verkeert
zjj in groot gevaar. Dan is zij voor de
moordenaar de zwakke plek in zijn ver
dediging."
„Is U het nu met mij eens, dat het nood
zakelijk is zo gauw mogelijk met dat
meisje te spreken?"
„Zeer zeker, inspecteur. Ik hoop, dat U
mij vergeeft wat ik allemaal gezegd heb.
Ik ben een domme, oude vrouw, vrees
ik. Gaat U maar dadelijk naar haar toe.
Ik zal zuster Veronica meegeven. Muar
U is voorzichtig, dat belooft U mij? U
vertelt haar niet, dat ze gevaar kan lo
pen?"
Hoofdinspecteur Pieter Auguste Perquln
volgde de snel maar onhoorbaar voort
glijdende zuster Veronica door de lange,
witte ziekenhuisgang en verwenste het
geluid dat zijn schoenen maakten op de
stenen vloer. Hij kende het gevoel van
gêne, dat hem bekroop maar al te goed
uit zijn kinderjaren. Hoe vaak was hij
niet te laat gekomen of om een of an
dere zonde eruit gegooid, zo'n doodstille,
verlaten gang doorgelopen, terwyl hij
wanhopig maar vruchteloos zijn best
deed geen geluid te maken. Hy voelde
hoe zijn oren weer begonnen te gloeien,
net zoals in die lang vervlogen tijd. Hoe
deed ze het toch, die zuster?
Je hoorde die zuster net zo min als een
vlieg, die over een muur loopt. Ze moest
vilten pantoffels dragen, anders kon het
niet. Even keek zij terzijde naar adju
dant Breiman, die met een lawaai als
van een kudde olifanten zielsrustig ach
ter hem voortkiiierde. Zou hij indertijd
ook zo door de schoolgangen z(jn geru
moerd? Of was adjudant Breiman nooit
te laat gekomen, nooit eruit gesmeten?
Het was hem een verlichting toen de
zuster bleef staan voor een kamerdeur,
waarop met grote zwarte cijfers ..15'"
stond.
„Komt U maar mee, hier zij we er", zei
ze opgewekt en zwaaide de deur open.
Uit haar opgewekte toon maakte Per-
quin op, dat ze geen aanstoot had geno
men aan het lawaai, dat hun twee paar
schoenen gemaakt hadden.
(wordt vervolgd)
DINSDAG 16 OKTOBER 1962.
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00—
24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke gram
mofoonmuziek. 7.30 Voor de jeugd. 7.45
Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws." 8.15 Lichte grammofoonmuziek.
8.50 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25
Klassieke orkestmuziek (gr.). 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammo
foonmuziek. 11.50 Volaanvooruit,
lezing. 12.00 Middagklok noodklok.
12.04 Licht kwartet en zangsolisten.
12,30 Mededelingen ten behoeve van
landr en tuinbouw. 12.33 Draaiorgelmu-
zielc. 12.50 Actualiteiten. 13.00 Nieuws.
13.15 Platennieuws. 13.30 Metropole or
kest en zangsoliste. 14.10 Viool en piano.
14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45
Tierelantijnen, gevarieerd programma.
15.45 Lichte grammofoonmuziek. 16.00
Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00
Voor de jeugd. 17.40 Beursberichten.
17.45 Regerïngsuïtzending: De Neder
landse Antillen in de historie, door W.
Mever. 18.00 Dansorkest en zangsolisten.
1S.30 Lichte grammofoonmuziék. 18.50
Van klanten en wanten weten: vragen-
beantwoording. 19.00 Nieuws. 19.10 Ac
tualiteiten. 19.30 Lichte grammofoonmu
ziek. 20.00 Gregoriaanse muziek met
toelichting. 20.20 Moderne kamermuziek
(gr.). 20.40 Pianoduo (gr.): moderne
muziek. 21.10 Omroeporkest en solist. In
de pauze: Klein Taaigeding, zitting van
de K.R.O.-taalrechtbank. 22.15
22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws.
22.40 Vreemd, een keuze uit woord, zang
en dans van elders enanders. 23.10
Lichte grammofoonmuziek. 23.5524.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Ochtendvaria (gr.). VPRO:
7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws.
8.15 Programma-overzicht. 8.20 Lichte
grammofoonmuziek. 9.00 Ochtendgym
nastiek voor de vrouw. 9.10 De groente
man. 9.15 Celloconcert: klassieke mu
ziek ,(gr.). 9.40 Morgenwijding. 9.55
Boekbespreking. 10.0 Arbeidsvitaminen
(gr.). 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Palet,
programma voor de zieken. 12.00 Ha
waiian ensemble met zangsolisten. 12.20
Regeringsuitzending: Uitzending voor
de landbouw. 12.30 Mededelingen ten be
hoeve van land- en tuinbouw. 12.33 Pia
noduo en licht orkest (gr.). 13.00 Nws.
13.15 Mededelingen, eventueel actueel of
grammofoonmuziek. 13.25 Beursberich
ten. 13.30 Orgel en zang: lichte muziek.
14.00 Lichte grammofoonmuziek. 14.40
Schoolradio. 15.00 Met naald en schaar.
15.30 Fluit en piano: klassieke en mo
derne muziek. 16 00 Joegoslavische ka-
leidoscoop. 16.10 Zangrecital (gr.). 16.30
Voor de jeugd. 17.30 Voor de teenagers
(gr.). 17.55 New York calling, praatje.
18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel.
18.20 Licht ensemble. 18.35 Licht orkest
met zangsolisten. 19.00 Paris vous parle.
19.05 Bel canto (gr.). 20.00 Nieuws.
20.05 AVRO's Radio Revue, gevarieerd
programma. 21.00 Klank-omrankte le
vens, muzikaal-geïllustreerde biografie.
22.00 Pianorecital: moderne muziek.
22.30 Nieuws en mededelingen. 22.40 Ac
tualiteiten. 23.00 Klassieke orkestmu
ziek. 23.5524.00 Nieuws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
NCRV: 19.30 Onderweg naar morgen...:
maandelijkse rubriek over nieuwe ont-
"ngen op het gebied van de weten-
-c- NTS: 20.00 Journaal. 20.20 NCR
V: Memo. 20.30 Met eigemogen, filmse-
rie. 20.45 Pas geperst: introductie van
artiesten van de grammofoonplaat: NT
S: 21.10 V for Victory, documentaire
T.V.-film. (laatste deel). NCRV: 21.35
Dat muisje heeft een staartje..., forum
gesprek. 22.10—22.20 Samenzang.
VLAAMS-BELGISCHE
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
14.05—14.40 Schooltelevisie. 19.00 Pro
testantse uitzending. 19.30 Voor de
jeugd. 20.00 Nieuws. 20.25 Het manneke.
20.30 Tony Sandler-show. 21.00 Repor
tage over Indonesië. 21.40 Literair pro
gramma. 22.10 Nieuws.
FRANS-BELGISCHE
TELEVISIEPROGRAMMA'S.
1 Berichten. 18.33 Voor de jeugd.
19.00 Kent U zelve. 19.30 Uitzending van
filosofie en lekenmoraal. 20.00 Journaal.
20.30 Les Vignes du Seigneur, komedie,
j 22.10 Herdenkingsprogramma van Rous
seau. 23.10 Journaal.
Britse jongedame in
bewaring gesteld
De raadkamer van de Amsterdamse
rechtbank heeft de inbewaring
stelling gedurende zes dagen bevolen
van de 21-jarige Britse mej. A. V- B.,
die vorige week in gezelschap van een
Schotse vriend op een pensionkamertje
in Amsterdam werd aangehouden.
Het tweetal was in het bezit van
pond Marihuana. De sustituut-officier
van justitie, mr. W. K. baron van De-
dem, had de rechter-commissaris de in
bewaringstelling van dc twee Britten
gevraagd. Dit verzoek werd toegewezen
ten aanzien van de man. maar afgewe
zen ten aanzien van de vrouw. De offi
cier van justitie tekende daarna appel
aan bij de raadkamer van de rechtbank,
omdat de vrouw zich aan berechting zou
kunnen onttrekken.
Deskundigen hebben te Halifax
gebogen gestaan over grote zee
kaarten, om vast te stellen of een
briefje, dat in een fles werd aan
getroffen, door een moderne Ro
binson Crusoe werd geschreven
of slechts een grap is.
Een arbeider op een werf te Ha
lifax, Clarence Billard. vond de
fles tussen een hoop afval op de
werf.
De tekst van het briefje luidde:
„als deze fles ooit gevonden
wordt: ik ben gestrand op een
eenzaam eiland, 15-40 wester
lengte, 16-22 Noorderbreedte. Da
tum 12 augustus 1959".
De politie gaf de vondst door aan
een speciale afdeling van de
luchtmacht, waar. men tot de
conclusie kwam, dat de in het
briefje aangegeven positie onge
veer 15 graden ten noorden van
de evenaar ligt in de buurt van
de Azoren. Als de Canadese be
reden politie via laboratorium
proeven de authenticiteit van
het briefje zal hebben vastge
steld, zal het worden doorgezon
den naar het hoofdkwartier van
het reddingscentrum van de
luchtmacht voor de Atlantische
Oceaan in New York.
In Noord-Nigeria is een vrachtauto van
een brug in een rivier gestort, waardoor zes
tien mensen om het leven kwamen en vijf
werden gewond.
KAMPERDIJK 1
AMSTCROAM 1
HOOG EN LAAG WATER
16 oktober
Vllsslngen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
nap
uur meter
3.28 2.40
3.56 2.56
4.50 2.62
5.07 1.75
5.31 2.03
nap
uur meter
15.43 2.39
16.14 2.55
16.59 2.57
17.17 1.72
17.43 1.99
nap
uur meter
9.50 2.01
10.23 2.17
11.02 2.31
10.39 1.53
10.51 1.78
nap
uur meter
22.23 2.18
22.55 2.34
23.31 2.48
23.05 1.7S
23.19 2.01