BLUMING acht zich sterker dan GEESINK LEZERS SCHRIJVEN Klanken uit de ether WERVEN VAN NIARCHOS IN BUURT VAN TANGER Indonesische bisschoppen ontmoeten Nederlanders PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer mankt fouten GRAPJAS OF MODERNE ROBINSON CRUSOE? Waar zijn onze schepen? MAANDAG 15 OKTOBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ^MSTERDAM. Terwijl onze in traditioneel Japans gewaad gestoken gastvrouw een kopje kof fie serveert en onze gastheer met sobere woorden de sfeer van de Dojo Japanse judoschool schildert, proeven we daar in het Amsterdamse trappenhuis op drie hoog iets van het intense heimwee dat deze twee mensen moet be nauwen. Een heimwee naar hun geboorteland, waar hij in de pas sie is geraakt van vechtsporten, die daar niet worden beoefend, maar beleefd. Evenals zijn vrouw verlangt John Cornelis Bluming terug te keren naar Japan, waar hij drie jaren lang is opgegaan in judo, karate en nog een aantal andere typische Japanse vechtmethoden. Zij gaat in het komende voorjaar inderdaad terug, maar hij zal haar pas vol gen, als hij zijn taak, die hij als een soort roeping beschouwt, zal hebben volbracht. Die taak is het groot en sterk maken van de NAJA, de Nederlandse Amateur Judo Associatie. Er ligt bitterheid en spijt in Blu- mmgs toon als hij vertelt van de gespletenheid in de Nederlandse ju dogemeenschap. Hij, de „meester op alle Japanse wapens", 5e dan van de Kodokan (de Japanse Hoge Autoriteit van het Judo), ziet zich hier m Nederland voor het gevecht van zijn leven geplaatst: de erken ning van de NAJA en daarmee de samensmelting van de vele tuindui- zenden judobeoefenaars, die thans nog gesplitst zijn onder de vanen van de Nederlandse Judo en Jiujitsu Bond en NAJA. We betreuren deze toestand, maar m ons gesprek net John Bluming gaan we er liever niet dieper op in. Er spelen zoveel persoonlijke con flicten, duwtjes in de rug en meer van die nare dingen in mee. Wat ons interesseert is de persoon Bluming, 29-jarige atletische figuur van 1.95 meter en 104 kilo. Zijn n^anier van spreken is be schaafd, zijn manier van optreden gepast amicaal. We hebben al spoe dig door, dat we niet tegen een ge wone, zij het dan zeer goed ontwik kelde, sportman zitten. Judo is voor hem niet alleen maar een sport, die men als vrijetijdsbe steding en lichamelijke ontwikkeling beoefent, Judo en al die Japanse en' Koreaanse vechtsporten zijn voor hem een soort leer. die hem fasci neert en voor de buitenstaander om huld is met een waas van myste rieuze ondoorgrondelijkheid. Niet tegen Geesink Het feit, dat hij zo'n stuk of acht dakpannen met één slag door midden breekt, maakt op de buiten staander de indruk een kwestie te zijn van brute oerkracht. Zelf noemt hij het bescheiden een kwestie van geestelijke concentratie en techniek. Hij beschouwt zichzelf als een bete re judoka dan wereldkampioen An ton Geesink, die hij overigens zeer sterk acht. Opschepperij? We gelo ven van niet. Hij meent het met hart en ziel. Tot enkele malen toe heeft hij aangeboden het te bewijzen, maar om welke reden dan ook, heb ben de NJJB en Geesink een gevecht steeds ontweken. John Bluming heeft er spijt van dat hij vorig jaar niet naar de wereld kampioenschappen in Parijs is kun nen gaan, omdat hij van de „ver keerde" bond lid is. Hij heeft nu geen aspiraties'meer om een wereld titel te behalen. Als bondscoach van de NAJA werkt hij alleen maar heel hard om zijn pupillen naar het hoogst bereikbare judoplan te voe ren. Ongetwijfeld klinkt er trots in zijn stem als hij vertelt dat zijn oude club, waar hij in 1953 de eerste gre pen leerde, de Tung-Jen-Dojo in de Brandewijnsteeg, het sterkste club team van Europa op de been kan brengen. Een vechtersbaas? Terwijl hij ons „stapels" in het Japans en Engels gestelde di ploma's en getuigschriften toont, werpt zich de vraag op hoe deze ras echte Amsterdammer ertoe geko men is zich zo diepgaand in de Oos terse vechtkunst te bekwamen. Is hij van nature een vechtersbaas en heeft het zich bewust zijn van eigen kracht en vaardigheid een woordje meegesproken Als hij zegt, dat hij in 1949 als oor logsvrijwilliger aar Korea is ge gaan, dan zijn we geneigd dit voet stoots aan te nemen. Maar zelf zegt hij: „Toen ik als 17-jarige naar Ko rea ging, deed ik dat zuiver en al leen uit het verlangen naar avon tuur en om iets van de wereld te zien. Ik was toen helemaal geen sterke vent, maar een schriele knaap, die 74 kilo woog". In Korea kréég John Bluming zijn avontuur. Hij zag wat van de we reld, en ook veel hospitalen, want tot driemaal toe werd hij door vij andelijke kogels en granaatsplinters gewond. Toen hij in 1951 terugkwam in Nederland kon hy hier zo moei lijk wennen, dat hy zich voor de tweede keer meldde voor uitzending naar het Koreaanse front- In '52_ vertrok hij weer en hy voelde zich gelultkig toen hy zyn Koreaanse vrienden en kennisssen terug zag. Door hen maakte hij voor het eerst kennis met judo en karate, een soort vechtsport die wel wat van het Ja panse petjak wegheeft. In Tokio, waar hij enige weken ver bleef om van verwondingen op te knappen, werd de kennismaking met judo voortgezet en verstevigd. De sport intrigeerde hem zó, dat hij zich na de terugkeer in Amsterdam in 1953 aanmeldde als lid van de Tung-Jen-Dojo. Hier ontplooide hjj zich. in snel tempo tot een uitstekende ju doka. Binnnen elf maanden had hij de zwarte band, le dan, te pakken. In dividueel en in teamverband oogstte Bluming vervolgens vele lauweren en in 1956 behaalde hij de 2e dan. Tijdens een internationaal oefen kamp te Ermelo in 1957 versloeg hij alle 75 deelnemers, onder wie enkele 2e en 3e dans binnen 26 minuten, hetgeen resulteerde in promotie naar- de 3e dan. ,,D'. Een vurig verlangen naar Japan, deed hem via Berlijn (leraar bij de politie) in 1958 naar Canada ver trekken om aldaar geld te verdienen voor de reis naar het land van zijn dromen. Ruim een jaar verbleef hij in Halifax als promotor van de eer ste judoclub en judobond aldaar. Toen had hij geld genoeg voor de reis en scheepte hij zich in met als bestemming Tokio. Snelle carrière eerste maanden waren zwaar. Je wordt op de Dojo's niet di rect volledig geaccepteerd. De leermeesters testen je fysiek, maar vooral ook geestelijk. Ik verdiende de kost met verzekeringen, boeken verkoop enfilms. Met mijn lange figuur was ik geknipt voor de rollen van ruige jongens en uitsmijters. Eind 1959 moest ik Japan even ver laten omdat mijn visum verlopen was en dat kan je alleen maar op nieuw in het buitenland aanvragen. Ik ging naar vrienden in Korea, Se oel". Bluming vertelt dan hoe hij op de eerste de beste dag na zijn aankomst in Seoel bij een partijtje judo bijna zijn nek brak omdat zijn tegenstan der hem in een worp niet los liet. Het gevolg was een stijve rug, die hem echter niet belette de volgende dag in 4 minuten achtereenvolgens een top-tweede dan, de Koreaanse kampioen derde dan en de studen tenkampioen (ook derde dan) te verslaan. Sterkste Europeaan Na tien dagen Korea kreeg hij zijn Japanse visum en toen volgden er In Tokio twee jaren van heel hard trainen in judo en andere vechtme thoden. Alom in Japan werd hij als de sterkste niet-Japanse judoka ge kwalificeerd. Hij slaaft dit met be wijzen, zoals op schrift gestelde ver klaringen van „keizers van het ju do" als Yamashiki, Osawa en Daigo. En natuurlijk ook met zyn diploma als vijfde danner. Ondanks het feit, dat hij zich in Ja pan uitstekend thuisvoelde. bekroop hem toch de drang om naar Neder land terug te keren. Hij begon zichzelf een ideaal te stel len: het grootmaken van zyn oude club, de Tüng-Jen-Dojo in Amster dam en de bond waarby deze club is aangesloten, de NAJA. Hij, die zo'n buitengewone leerschool had gehad, die volkomen opging in de ware ju- dosport, zoals die op de bakerraat Japan wordt beleefd, ja, wordt beleden, zou daartoe toch zeker in staat zyn! Via Manilla, waar hij twee maanden als instructeur optrad van de Phi- lippijnse afdeling der F.BJ. (Ameri kaanse geheime politie) keerde hij met zijn Japanse vrouw naar Neder land terug. Dat was eind 1961. De Tung-Yen-Dojo en de NAJA ont vingen hem met open armen, de NJJB niet. Als bondscoach van de NAJA reist hij nu door het land om zijn ideaal te verwezenlijken. „De NAJA groeit en bloeit", zo zegt hij, „en ik ben nu ook druk doende het bushido, een vechtmethode met stokken waarvan karate een onder deel is, in ons land te introduceren. Het slaat geweldig in". Gevaarof niet? Hierna valt even een stilte in ons gesprek en dan stellen we de vraag, die ons willekeurig bekruipt: „Mynheer Bluming, bent U niet bang, dat met het propageren en in troduceren van uw vechtsporten de maatschappij voor het probleem wordt gesteld, dat er meer en meer vechtersbazen komen die judo, ka rate en hoe die .nethoden ook alle maal mogen heten, niet als sport, maar als middel om het recht van de sterkste te doen gelden, beschou wen. Met andere woorden, trekt U niet veel gespuis naar uw clubs?" Zonder een ogenblik twijfel komt het antwoord: „Neen. integendeel. Kerels van slecht allooi kunnen de mentale kracht en moed niet op brengen om de zeer zware training te volgen. Hiervoor moet je van hoog geestelijk gehalte zijn, want om een goede judoka of karate- vechter te worden moet je karakter aan heel hoge eisen voldoen, zoals b.v. eerlijkheid, onderdanigheid (we ten waar je plaats is) en zelfbeheer sing. En bovendien: ik wil als eis voor toelating tot de clubs invoeren en dat gebeurt ook dat ieder aspirantlid in het bezit is van een bewijs van goed en zedelijk gedrag!" Met John Bluming hopen wy er dan maar het beste van. Het verschil is alleen, dat hij het niet alleen hoopt, maar er ook van overtuigd is! AZTEKA; met de exquise, exotische smaak van mild gekruide chocolade, f. 1.25 p. 100 gr. BONBONS De Griekse reder Stavros Niarchos is van plan zijn reparatiewerven van Grie kenland over te brengen naar de Noord- afrikaanse kust in de buurt van Tanger, aldus heeft de secretaris van Niarchos, Robert Low, te Tanger meegedeeld. Volgens Low zijn er momenteel onder handelingen gaande met een Duits- Zwitserse financieringsmaatschappij over de verkoop van Niarchos werven in Griekenland. Low zei, dat Tanger een gunstiger po sitie heeft voor het verkrijgen van repa ratieorders van schepen ofkomstig uit Zuid-Amerika, van de Atlantische Oce aan en de Middellandse Zee. De Griekse werven zouden door de Duits-Zwitserse groep worden overge schakeld op een andere tak van indus trie, aldus Low. eze week komen in Rome alle Nederlandse bisschoppen uit ons land en uit de missie bij elkaar. Het zullen ongeveer "0 zijn. Aan deze bijeen komst van volgende week nemen ook de bisschoppen uit Indonesië deel, voor zover zij nog Nederlander of van Neder landse afkomst zijn. Ook mgr. Manfred Staverman, apostolisch vicaris van Hol- Iandia, woont deze bijeenkomst bij. De vergadering heeft echter geen enkele politieke betekenis. Professor mgr. dr. E. Schillebeeckx o.p.. adviseur van het Nederlands episcopaat op het concilie, zal waarschijnlijk voor de bisschoppen een uiteenzetting geven over de doelstellingen van het concilie. Behalve deze bijeenkomst van Neder landse bisschoppen komt er een tweede vergadering van alle bisschoppen uit Indonesië. Van de 27 diocesen en prefec turen in Indonesië worden er 22 be stuurd door bisschoppen of prefecten die Nederlander of van Nederlandse origine zijn en de Indonesische nationa liteit hebben aangenomen. ONTGROENING OF NIET? Tot nog toe heb ik de ingezonden stuk ken naar aanleiding van het Amster dams ontgroeningsschandaal met in stemming gelezen, maar de bijdrage in de discussie van de heer Fortgens (zie P.Z.C. van 12 oktober) gaat m.i. toch net iets te ver. Hij wil nJ. kort gezegd het kind met het waswater weggooien. Het is uitstekend dat de vuile was eens is buitengehangen en onmenselijke prak tijken aan de kaak zijn gesteld, maar om nu maar mir nichts dir nichts ontgroe ning ja studentencorpora als zodanig te gaan liquideren, dat riekt bedenkelijk naarde tijd van onze bezetters die zelf voor Dachau en wat al niet verant woordelijkheid dragen! Ik vind het tezamen met de inzender van moed getuigen dat de P.Z.C. geen blad voor de mond neemt maar mag ik er te zijnen gerieve even op wijzen dat Propria Cures daarin zelf is voorge gaan? Een studentenblad dat nog wel eens meer de kat de bel heeft aange bonden en daarvoor gevoelig, maar m.i. ten onrechte op de vingers is ge tikt. Geen ontgroening meer en geen arro gante corpsleden? Maar de heer Fort gens spreekt zelf van arrogante h.b.s.-ers! En wat te denken van inder tijd gesignaleerde wantoestanden in een vereniging van de V.U. bezoekende stu denten? Elites zullen er altijd zijn en al tijd blijven. En om in de sfeer van het schandaal te blijven: ook ja juist het joodse volk vormt zulk een élite en dat verklaart veel van het antisemitis me. Joden dienen niet alleen gerespec teerd, maar zelfs geëerd te worden om vele eigenschappen en dat maakt het voor vele niet-joden zo moeilijk. Dat overigens corpsleden het in de wereld zo gemakkelijk hebben, is nog helemaal niet bewezen, op hen wordt in casu net zo goed discrimininatie toegepast als op andere groepen. Maar om dat te kunnen getuigenmoet men corpslid geweest zyn. Nogmaals, bravo voor de P.Z.C. en voor de pers in het algemeen die de schanda len signaleerde. Maar laten wij het ons niet al te eenvoudig maken door al wat schandaal kan verwekken nu maar in eens op te ruimen. Verkeersongelukken? Dan maar geen verkeer! Wees heer in het verkeer: dat is een betere oplossing. Wees een heer als corpslid en ook als ontgroener: dat zijn de normen in deze kwestie. En als er geen officiële ont groening bestond ware het hek nog veel meer van dé dam. Wat weten wij van de praktijken van allerlei onderons jes? Vallen daar soms geen slachtof fers? Laten wij democraten blijven én Hollan ders. Niet één soort superioriteit en géén dictatuur maar vele mogelijkheden carrière te maken. Hoeveel kamerleden of ministers zijn er corpslid geweest? Het aantal, valt heus wel mee! Goes Dr. D. A. de Graaf HOOGMOED DE WORTEL Mag ik de heer Fortgens hier even pu bliekelijk bedanken voor zijn diagnose inzake die misselijke Amsterdamse stu denten-affaire? Voorzover mij bekend is hij de eerste, die de spijker op de kop slaat. Alle kritiek in pers en elders, wel ke me tot dusverre ter kennis kwam. peilde niet zó tot in de wortel van het kwaad als dat éne woord: hoogmoed. Dit is het precies: de béte hoogmoed van het verwende „rijke jongetje" en zijn geslo ten gemeenschap, ijverig overgekomen door de status-seekertjes, die zich hier aan maar al te gaarne assimileren. Hier steekt de wortel van het groenenkwaad, waar het Amsterdamse geval slechts een vrij normaal symptoom van betekent. Het verschijnsel is niet van vandaag of gister. Zo we Amerika al een goed deel van de tegenwoordige teenagers-racket in allerlei regionen mogen verwijten, dé ze hogerestanden-nozempsychose woe kert als sinds onheugelijke tijden. Ze heeft ook een maatschappelijke zin en betekenis. Het feit, dat een jongeman tot de „old blues" behoort, is voor zijn maat schappelijke plaatsing van veel meer be lang dan zijn capaciteiten, dat geldt hier niet minder dan in Engeland en het geldt vanouds. Naast de onrijpheid der betrok ken kinderen lijkt me deze maatschap pelijke factor voor een goed deel debet aan de onderhavige geestesverhouding. De jongetjes brengen het heel vaak van huis mee. Deze factor verklaart mi te vens de merkwaardige horigheid op zichzelf zo vreemd naast die hoogmoed en er toch zo innig mee verwant wel ke sommige jonge studenten tegenover het corps en zijn instituten aan de dag léggen, die horigheid, welke de meeste groenen zo schaapachtig passief doet zijn tegenover hun ontgroeners. Als wat ouder-dan-normaal Unitaslid met corps vrienden en -kennissen heb ik indertijd de verschijnselen met verbazing gade ge slagen. Ik zal nooit vergeten, hoe een exemplair maatschappelijk broekje uit mijn corpsvrienden-kennissenkring zich tegen een kritische opmerking mijner zijds verdedigde met de bekentenis: „Ik wil later een „leading man" worden". Het schaap! Welk verweer ertegen is? ML: infor matie en informatie en nog eens .infor matie: Wie schrijft er eens een disserta tie over de mentaliteit van de corps-stu dent? Informatie, opdat de betrokken ouders en kinderen ten minste beseffen, waar ze zich in steken. Het zal een deel hunner niet weerhouden. Deze willen het met open ogen. Het kan ook hier en nü nog voorkomen, dat een gymnasium- kind, door klasgenootjes gevraagd, wat vader doet, door de ladies-in-spe gesnubd wordt als vaders sociale positie haar niet voldoende voorkomt. Tenslotte, ter voorkoming van misver stand: persoonlijk heb ik nimmer last van dit soort dingen ondervonden. Het is geen rancune, die me dit doet schrij ven. Alleen maar geaccumuleerde dood gewone ergernis. Domburg, 12-10. J. C. J. van Schagen. Rectificatie In de rubriek „Lezers schrijven" van za terdag jJ. werd een stuk opgenomen over „Honger op de wereld" van prof. dr. E. de Vries. Daarin wordt iets ge zegd over 300 500 mensen, die honger lijden. Dit moet ten rechte zijn 300 k 500 miljoen mensen. 'WIA','WlA,>','WUVVW,VV,',','vu,'vv,'wl',','in'WV«VWV\/W\/V\flflAAn/Vft(WVUWUVV«Vlfl/U«V^^ 2225. De kanonnadc van de ultra- sonore frequentie die via de luidspre kers op de parasietplant van Planeet X werd afgevuurd, was gelukkig voor de in de omtrek vertoevende mensen, alleen maar onaangenaam, doordat zij de tegelijkertijd meetril- lcnde normale geluidsgolven enorm versterkt waarnamen. Niet alzo voor de parasiet, want vrijwel onmiddel lijk na dat eerste gecontreerde salvo voer er als het ware een geweldige siddering door de roodbruine massa, waarna de grootste tentakels zich in heftige convulsies omhoogwierpen en een soort wanhoopsdans leken uit te voeren. Sidderend en kronkelend hief de monsterparasiet zijn duizend grijparmen en voelsprieten ten hemel, als tastte hij naar de oorsprong van die dodelijke geluids golven en wilde hij om genade smeken. Vanuit de stuurcabine keken Piloot Storm en Buck ge spannen omlaag om te zien welk effect men met dit bizarre strijdmiddel zou bereiken. „Ik geloof warempel, dat het werkt. Buck Kijk eens hoe dat spul schokt en siddertriep Arend uit. „Neen", gaf hij toe, „die moordenaar loopt waarschijnlijk niet weg. Als hij tot de weglopers behoorde, was er geen moord gepleegd. Wanneer het niets an ders was, zou ik met alle plezier willen wachten. Maar er bestaat een heel grote kans. dat hij of zij een tweede moord be gaat binnenkort. En wat ik denk wijzer 'Tc worden uit een gesprek met dat meis je? Ik hoop erg, dat z(j mij eindelijk antwoord zal kunnen geven op een vraag, waarop ieder, die ik tot nu toe heb ondervraagd, het antwoord niet weet of voorgeeft niet te weten". „Ja, dat is nu allemaal heel mooi, maar ik zie niet in, waarom nu juist Truusje Smits een vraag zou kunnen beantwoor den, die niemand anders beantwoorden kan. En het lijkt me vrij onzinnig te ge loven, dat die moordenaar zo maar een tweede moord zou plegen? Het is toch geen moordzuchtige maniak? Geen krankzinnige?" „Dat is een vraag, die ik van U niet verwacht zou hebben, eerwaarde moe der". „Een vraag, die U van mij niet verwacht zou hebben? Waarom niet? Ik ben toch geen criminoloog?" „Neen, maar U bent religieuze. En U moet toch weten, dat geen enkel mens het recht heeft te beschikken over het leven van een medemens. Als hij dat toch doet, probeert hij zich te stellen op een plaats, die de zijne niet is. Er is im mers maar één Heer over leven en dood? Om dat te durven doen moet je toch wel krankzinnig zijn?" „Dus geen maniakale moordzucht, maar hoogmoedswaanzin ,,In gevallen als deze, waarin een i koelbloedig en berekenend beschikt het leven van een medemens tot eigen rust of profijt, zeker. Gelooft U ook Ze knikte zwijgend. „En gelooft nu ooit maar één ogen blik, dat een dergelijk iemand zal aarze len een tweede 'moord te begaan, of een derde, of een vierde, als hjj die rust of dat voordeel in gevaar ziet gebracht? Gelooft U niet, dat er zelfs kans is. dat de aanleiding tot het plegen van een moord voor zo iemand hoe langer hoe futieler kan zijn? Dat hij al heel gamv zo ver zal komen, dat hij mensen be schouwt als vliegen, diè je wegveegt als ze je hinderen?" Het vriendelijke, blozende oude gezicht tegenover hem was doodsbleek gewor den. „Ik vrees, dat U gelijk heeft", fluisterde Marie Thérèse. „Ik vrees... m'n hemel, inspecteur, als dat arme kind hier in kamer vijftien werkelijk het antwoord op uw vraag kan geven, dan verkeert zjj in groot gevaar. Dan is zij voor de moordenaar de zwakke plek in zijn ver dediging." „Is U het nu met mij eens, dat het nood zakelijk is zo gauw mogelijk met dat meisje te spreken?" „Zeer zeker, inspecteur. Ik hoop, dat U mij vergeeft wat ik allemaal gezegd heb. Ik ben een domme, oude vrouw, vrees ik. Gaat U maar dadelijk naar haar toe. Ik zal zuster Veronica meegeven. Muar U is voorzichtig, dat belooft U mij? U vertelt haar niet, dat ze gevaar kan lo pen?" Hoofdinspecteur Pieter Auguste Perquln volgde de snel maar onhoorbaar voort glijdende zuster Veronica door de lange, witte ziekenhuisgang en verwenste het geluid dat zijn schoenen maakten op de stenen vloer. Hij kende het gevoel van gêne, dat hem bekroop maar al te goed uit zijn kinderjaren. Hoe vaak was hij niet te laat gekomen of om een of an dere zonde eruit gegooid, zo'n doodstille, verlaten gang doorgelopen, terwyl hij wanhopig maar vruchteloos zijn best deed geen geluid te maken. Hy voelde hoe zijn oren weer begonnen te gloeien, net zoals in die lang vervlogen tijd. Hoe deed ze het toch, die zuster? Je hoorde die zuster net zo min als een vlieg, die over een muur loopt. Ze moest vilten pantoffels dragen, anders kon het niet. Even keek zij terzijde naar adju dant Breiman, die met een lawaai als van een kudde olifanten zielsrustig ach ter hem voortkiiierde. Zou hij indertijd ook zo door de schoolgangen z(jn geru moerd? Of was adjudant Breiman nooit te laat gekomen, nooit eruit gesmeten? Het was hem een verlichting toen de zuster bleef staan voor een kamerdeur, waarop met grote zwarte cijfers ..15'" stond. „Komt U maar mee, hier zij we er", zei ze opgewekt en zwaaide de deur open. Uit haar opgewekte toon maakte Per- quin op, dat ze geen aanstoot had geno men aan het lawaai, dat hun twee paar schoenen gemaakt hadden. (wordt vervolgd) DINSDAG 16 OKTOBER 1962. HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00— 24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke gram mofoonmuziek. 7.30 Voor de jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws." 8.15 Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstan den. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Klassieke orkestmuziek (gr.). 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammo foonmuziek. 11.50 Volaanvooruit, lezing. 12.00 Middagklok noodklok. 12.04 Licht kwartet en zangsolisten. 12,30 Mededelingen ten behoeve van landr en tuinbouw. 12.33 Draaiorgelmu- zielc. 12.50 Actualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.30 Metropole or kest en zangsoliste. 14.10 Viool en piano. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Tierelantijnen, gevarieerd programma. 15.45 Lichte grammofoonmuziek. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursberichten. 17.45 Regerïngsuïtzending: De Neder landse Antillen in de historie, door W. Mever. 18.00 Dansorkest en zangsolisten. 1S.30 Lichte grammofoonmuziék. 18.50 Van klanten en wanten weten: vragen- beantwoording. 19.00 Nieuws. 19.10 Ac tualiteiten. 19.30 Lichte grammofoonmu ziek. 20.00 Gregoriaanse muziek met toelichting. 20.20 Moderne kamermuziek (gr.). 20.40 Pianoduo (gr.): moderne muziek. 21.10 Omroeporkest en solist. In de pauze: Klein Taaigeding, zitting van de K.R.O.-taalrechtbank. 22.15 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Vreemd, een keuze uit woord, zang en dans van elders enanders. 23.10 Lichte grammofoonmuziek. 23.5524.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym nastiek. 7.20 Ochtendvaria (gr.). VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Programma-overzicht. 8.20 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Ochtendgym nastiek voor de vrouw. 9.10 De groente man. 9.15 Celloconcert: klassieke mu ziek ,(gr.). 9.40 Morgenwijding. 9.55 Boekbespreking. 10.0 Arbeidsvitaminen (gr.). 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Palet, programma voor de zieken. 12.00 Ha waiian ensemble met zangsolisten. 12.20 Regeringsuitzending: Uitzending voor de landbouw. 12.30 Mededelingen ten be hoeve van land- en tuinbouw. 12.33 Pia noduo en licht orkest (gr.). 13.00 Nws. 13.15 Mededelingen, eventueel actueel of grammofoonmuziek. 13.25 Beursberich ten. 13.30 Orgel en zang: lichte muziek. 14.00 Lichte grammofoonmuziek. 14.40 Schoolradio. 15.00 Met naald en schaar. 15.30 Fluit en piano: klassieke en mo derne muziek. 16 00 Joegoslavische ka- leidoscoop. 16.10 Zangrecital (gr.). 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Voor de teenagers (gr.). 17.55 New York calling, praatje. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel. 18.20 Licht ensemble. 18.35 Licht orkest met zangsolisten. 19.00 Paris vous parle. 19.05 Bel canto (gr.). 20.00 Nieuws. 20.05 AVRO's Radio Revue, gevarieerd programma. 21.00 Klank-omrankte le vens, muzikaal-geïllustreerde biografie. 22.00 Pianorecital: moderne muziek. 22.30 Nieuws en mededelingen. 22.40 Ac tualiteiten. 23.00 Klassieke orkestmu ziek. 23.5524.00 Nieuws. TELEVISIEPROGRAMMA'S. NCRV: 19.30 Onderweg naar morgen...: maandelijkse rubriek over nieuwe ont- "ngen op het gebied van de weten- -c- NTS: 20.00 Journaal. 20.20 NCR V: Memo. 20.30 Met eigemogen, filmse- rie. 20.45 Pas geperst: introductie van artiesten van de grammofoonplaat: NT S: 21.10 V for Victory, documentaire T.V.-film. (laatste deel). NCRV: 21.35 Dat muisje heeft een staartje..., forum gesprek. 22.10—22.20 Samenzang. VLAAMS-BELGISCHE TELEVISIEPROGRAMMA'S. 14.05—14.40 Schooltelevisie. 19.00 Pro testantse uitzending. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.25 Het manneke. 20.30 Tony Sandler-show. 21.00 Repor tage over Indonesië. 21.40 Literair pro gramma. 22.10 Nieuws. FRANS-BELGISCHE TELEVISIEPROGRAMMA'S. 1 Berichten. 18.33 Voor de jeugd. 19.00 Kent U zelve. 19.30 Uitzending van filosofie en lekenmoraal. 20.00 Journaal. 20.30 Les Vignes du Seigneur, komedie, j 22.10 Herdenkingsprogramma van Rous seau. 23.10 Journaal. Britse jongedame in bewaring gesteld De raadkamer van de Amsterdamse rechtbank heeft de inbewaring stelling gedurende zes dagen bevolen van de 21-jarige Britse mej. A. V- B., die vorige week in gezelschap van een Schotse vriend op een pensionkamertje in Amsterdam werd aangehouden. Het tweetal was in het bezit van pond Marihuana. De sustituut-officier van justitie, mr. W. K. baron van De- dem, had de rechter-commissaris de in bewaringstelling van dc twee Britten gevraagd. Dit verzoek werd toegewezen ten aanzien van de man. maar afgewe zen ten aanzien van de vrouw. De offi cier van justitie tekende daarna appel aan bij de raadkamer van de rechtbank, omdat de vrouw zich aan berechting zou kunnen onttrekken. Deskundigen hebben te Halifax gebogen gestaan over grote zee kaarten, om vast te stellen of een briefje, dat in een fles werd aan getroffen, door een moderne Ro binson Crusoe werd geschreven of slechts een grap is. Een arbeider op een werf te Ha lifax, Clarence Billard. vond de fles tussen een hoop afval op de werf. De tekst van het briefje luidde: „als deze fles ooit gevonden wordt: ik ben gestrand op een eenzaam eiland, 15-40 wester lengte, 16-22 Noorderbreedte. Da tum 12 augustus 1959". De politie gaf de vondst door aan een speciale afdeling van de luchtmacht, waar. men tot de conclusie kwam, dat de in het briefje aangegeven positie onge veer 15 graden ten noorden van de evenaar ligt in de buurt van de Azoren. Als de Canadese be reden politie via laboratorium proeven de authenticiteit van het briefje zal hebben vastge steld, zal het worden doorgezon den naar het hoofdkwartier van het reddingscentrum van de luchtmacht voor de Atlantische Oceaan in New York. In Noord-Nigeria is een vrachtauto van een brug in een rivier gestort, waardoor zes tien mensen om het leven kwamen en vijf werden gewond. KAMPERDIJK 1 AMSTCROAM 1 HOOG EN LAAG WATER 16 oktober Vllsslngen Terneuzen Hansweert Zierikzee Wemeldinge nap uur meter 3.28 2.40 3.56 2.56 4.50 2.62 5.07 1.75 5.31 2.03 nap uur meter 15.43 2.39 16.14 2.55 16.59 2.57 17.17 1.72 17.43 1.99 nap uur meter 9.50 2.01 10.23 2.17 11.02 2.31 10.39 1.53 10.51 1.78 nap uur meter 22.23 2.18 22.55 2.34 23.31 2.48 23.05 1.7S 23.19 2.01

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 9