LEZERS SCHRIJVEN Cor Wyker wil zich geen kunstenaar noemen, maar snjjdt desondanks wondermooie beelden Plan voor gescheiden vaarwegen in drukste zeestraat ter wereld In vergevorderd stadium Eenrichtings verkeer en voorsorteren in het Kanaal Britten wijden rapport aan al eeuwen oude paraplu ZATERDAG 6 OKTOBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 'Terwijl ilt in de woonkamer een uit- gebreide serie foto's van zijn werk bekijk, stoppen buiten voortdurend voorbijgangers, niet om de naam van het huis (Carpe Diem Pluk de dag) te prijzen, maar om de uit hout gehou wen beelden in de vensterbank te be wonderen. Zij wijzen, lopen de hoek om, want ook op de andere vensterbank staat een aantal plastiekjes. Soms zegt zo'n kijker: „lk zou er best een willen kopen". Maar als bij reflex schudt de 72-jarige Cor Wijker dan zijn hoofd. Hij verkoopt zijn werk niet. Want hij leeft niet van, maar voor zijn kunst. \X7ie van de kijkers daarbuiten denkt voor het huis van een zich officieel kunstenaar noemende beeldhouwer te staan, heeft het mis. Het snijden van plastieken uit en reliëfs in hout is voor Cor Wijker slechts liefhebberij. Dertig jaar lang werkte hij daarom in alle stilte. Slechts zijn vrienden wisten van zijn scheppend werk. Met veel moeite tenslotte wisten zij hem over te halen zijn stukken eens officieel ten toon te stellen. Dat gebeurde nu 12V£ jaar ge leden- Kort daarop volgden nog drie exposities. Met dat aantal vond Wijker het genoeg. Hij trad weer terug in zijn atelier en verscheen met zijn werkstuk ken niet meer in het openbaar. Toch toont hij de bezoeker trots en graag de vele stukken die hy overal in zijn huis bewaart beel den en reliëfs waarvan de onderwer pen voor het grootste gedeelte zijn ontleend aan geschiedenissen uit de Bybel. Onderwijl vertelt deze be gaafde houtsnijder, die eerst als tim merman de kost verdiende, toen 25 jaar als bouwkundig opzichter voor liet Centraal Genootschap voor Kin derherstellingsoorden en Gezond- heïdskolonies werkte en vervolgens een aantal jaren opzichter van de gemeente Egmond aan Zee was, hoe by tot dit creatieve werk is gekomen. „Ik was nooit tevreden met het krin getje van alle dag: werken-krantje- lezen-slapenwerken-krant jelezen enzovoort. Ik wilde in de avonduren scheppend v/erk verrichten". Als tim merman lcwai i hij met houtsculptu ren in aanraking tijdens de restaura tie van een kerk. Dat bezorgde hem de liefde voor kerkversiering. Op een avond zette hy een beitel in een stuk hout. Na lang proberen kwam zijn eerste werkstuk tot stand. Dat is nu veertig jaar geleden. Het staat nog altijd in een hoek van zijn woonka mer. Ontdekking Toch staan kenners vol verbazing naar zijn werk te kijken. Voor een kerk in Hartford in Amerika maakte hij een aantal jaren geleden op ver zoek een levensgroot crucifix dat daar nu veel bewondering oogst. Hij werkte er tien weken aan. Toen het gereed was, kwamen twee artsen en een masseur het bekijken. Zij ston den versteld van het resultaat, zo goed was het beeld geproportioneerd. Niet alleen naar Bybelse onderwer pen gaat hij te werk. Ook genre-stuk ken hakt hij uit hout: twee geketende figuren die de oorlog verbeelden; de stranding van een schip; de Slag om Stalingrad: de grenzen van Rusland in een plank gekrast, en op de plaats van Stalingrad twee neergeworpen en geketende, in verzonken reliëf ge sneden mensen Sinds zijn tentoonstelling in 1950 in Den Haag werkt hij ook in opdracht. Maar de financiële consequenties laat hij aan een ander over. Want nog altqd is het voor hem een liefhebbe rij die niet met geld behoeft te wor den beloond. Hij toont mij een aantal foto's van werken die in kerken in geheel ons land verspreid zijn aange bracht: een paneel van de Zaaier voor een preekstoel in de gerefor meerde kerk van Maasland. De Op standing, de Hemelvaart en de We derkomst voor eenzelfde kerk in Maassluis. Voorts werkstukken in een nieuwe gereformeerde kerk in Amsterdam, in Weesp (2V< meter groot, deWonderbare Spijziging voorstellend) voor Enkhuizen (van de Wonderbare visvangst) en in IJmui- den. Ook in het buitenland is werk van hem gekocht. In Zuid-Afrika, Zwitserland. Duitsland en Amerika zijn stukken van hem in kerken en bij particulieren. Onlangs kreeg hij de uitnodi ging voor drie maanden naar Amerika te komen ten einde daar lezingen te houden. Maar de gezondheid van zijn vrouw is niet me"r zo als zij zou moe ten zijn. Daarom moest Wijker van deze vererende uitnodiging afzien. (Van een onzer verslaggevers) Er is een verkeersregeling in de maak voor wat het gevaarlijkste vaarwater ter wereld wordt ge noemd: het Nauw van Calais. Door het Nauw van Calais dringen zich dagelijks zo'n duizend schepen. Er ontstonden zoveel opstoppingen en het aantal aanvaringen nam dusdanig toe dat er een oplossing moest komen. Drie jaar geleden werd voor het eerst een idee geopperd: deze maand wordt een afgerond en door deskundigen uitgewerkt plan op een topconferentie „besproken", waarna het ter goedkeuring terecht komt bij een internationale organisatie van scheep vaartautoriteiten, de I.M.C.O. De Koninklijke Nederlandsche Reedersvereniging heeft op een persconferentie het project uiteenge zet. Er zullen twee gescheiden routes van elk circa 100 mijl moeten komen in het Kanaal. De naar het noorden gaande stroom dient daartoe een koers te kiezen dicht langs de kust van Frankrijk. Alle naar het zuiden varende schepen houden de wal van Engeland. De gevaarlijke zandbanken daar tussen in dienen als middenberm. Op het eerste gezicht lijkt dit een simpele oplos sing. Maar het doorvoeren ervan vereist niettemin enorm veel werk. Er zullen bijvoorbeeld twee nieu we lichtschepen moeten komen de bestaande krijgen een andere ligplaats. Dan het probleem van de bebakenïng. Alle boeien zullen een andere positie krijgen. Vervolgens moet deze ceel van wij zigingen worden aangebracht op vele duizenden kaarten die in het gebruik zijn bij de wereldvloot. Maar niet alleen daarom is er wel wat verzet geweest tegen dit plan van „voor sorteren". Vooral van Engelse kant kwamen bezwaren. Heel wat Britten wilden er niet eens over praten. Ze von den dat de zee vry is en dat moest ir zo blyven. Het was een Nederlandse kapitein die dat standpunt destijds via een spectacu laire manoeuvre wist om te buigen.' Ge zagvoerder Wepster van de Holland- Amerika Lijn in Rotterdam organiseerde een bliksemenquête onder zijn collega's. Het resultaat was verbazingwekkend. Meer dan 90 procent van de ondervraag de kapiteins leek enthousiast te zijn voor De Kruisdraging het front- -paneel van de door Wijker ge maakte preekstoel voor een kerkje in Egmond aan Zee. Zo is hij dertig jaar lang bezig ge bleven. Geen mens, die ooit naar zijn werk keek. Die rust beviel hem. Totdat dan zyn vrienden hem over haalden eens te exposeren. Kunstcri tici van dag- en weekbladen bleken verrast. Toen deed Cor Wijker een voor hem belangrijke ontdekking. „Ik zag opeens dat ik wat in mijn handen had en ik voelde dat ik dat niet voor my alleen mocht houden. Ik besloot werk te gaan maken dat de mensen tot, of in ieder geval dich ter by de Bybel zou kunnen brengen een soort prediking van het evan gelie in hout dus". Wie zijn huis doorwandelt, begrypt wat hy bedoelt. In gang en kamer, in atelier, studeervertrek van kleinzoon Hans en in de hal overal hangen de panelen en staan de plastieken waarin wyker op een eenvoudige, maar aansprekende manier van zijn geloof getuigt. Boven de deur naar de gang hangt een paneel waarin hij de Geboorte in de stal van Bethlehem heeft verbeeld een prachtige groep die by de beschouwers veel bewon dering heeft gewekt, en nog wekt. Boven de schoorsteen hangt een groot en zwaar paneel waarin de offering van Izaak door Abraham is uitge beeld. In elk vertrek nangen deze in hun eenvoud ontroerende stukken, een Christuskop; Mozes op de berg; de Barmhartige Samaritaan; de geiy- kenis van de Zaaier; Judas met de zilverlingen; taferelen uit Openbarin gen; de bruiloft te Kana. Cor Wyker begint het snywerk altijd zonder een schets of een ontwerp te hebben gemaakt. Hy overdenkt een uit te beelden gegeven zo lang tot hy zijn paneel of zijn plastiek tot in het kleinste detail voor ogen ziet. Dan neemt hij hamer en beitel en een stuk hout, dat hij veelal op het strand heeft gevonden. Het is nem onver schillig of hy nu links of rechts of boven of beneden in het stuk hout begint hij komt altyd goed uit. Zijn composities zyn steeds welover wogen. Nooit les gehad i'M*. |at is des te merkwaardiger om dat Wyker nooit les in beeldsny- D den heeft gehad. Ilij heeft ook nooit tekenen geleerd. „Als ik een potlood In de hand neem, breng ik er niets van terecht. Maar met hamer en beitel heb ik geen moeite". Het feit dat Wyker geen les heeft gehad, ver raadt zich wel aan de oplettende be schouwer: Wykers werk is door geen styi van een ander beïnvloed. Het is helemaal Wijker zélf. Anatomioles- sen heeft hy ook nooit onder ogen gehad. Uitspraak in zaak Hamburgse moord aangehouden De rechtbank in Den Haag heeft gister morgen de uitspraak aangehouden ic de zaak tegen de 29-jarige zeeman J. L., die veertien dagen geleden te recht heeft gestaan op beschuldiging van doodslag, gepleegd op 23 juni van het vorige jaar. toen hij samen met een vriend een roofoverval pleegde op een juwelier in Hamburg, waarby een buur man, die te hulp kwam, werd dood ge schoten. De officier van justitie had vijftien jaar gevangenisstraf met aftrek van het voorarrest en ter beschikkingstelling van de regering geëist. De rechtbank hield gistermorgen de uitspraak aan om de officier van )ustitie in de gelegenheid te stellen processen-verbaal, samenge steld door de politie in Hamburg inza ke de verklaringen, afgelegd door de mededader van L.. van de juwelier en van de geneesheer die hem behandeld heeft, over te leggen, alsmede het sec tierapport omtrent de doodgeschoten buurman. De verdere behandeling van deze zaak bepaalde de rechtbank op 1 november. 9 Premier Kroesjtsjew bevindt zicli op het ognblik op een inspeetlerelo in de Sowjet- republiek Oezbekistan, zo melclt radio-MoB- ltou. Hij. wordt vergezeld door regerings- en partij leiders uit Toerkmenistan, Tadjikistan, Oezbekistan, Chaznkstan. Azerbeids.lan en Sowjet-Armenlii. Een amokmaker heelt i t een hotel te Los Angeles vier mensen gedood en een vijfde gewond. Hij wist te ontkomen. De Argentijnse generaal Juan Carlos Pe- reyra is benoemd tot minister voor de lucht macht in Buenos Aires. DE KLANT IS KONING!? I Als huismoeder van een gezin met 3 opgroeiende kinderen, die een gezonde c eetlust hebben, wil ik myn problemen, t die ontstaan zijn door de bakloze dag, door middel van uw rubriek Lezers schrijven, naar voren brengen. In de eerste, plaats is het bepalen van de hoeveelheid brood voor het weekend al een gokje. Een keer „niet zoveel trek" betekent voor ons gezin ook 's maandags oud brood, waar vooral mijn man en ik een hekel aan hebben. Maar hieraan is niets te veranderen. Nu is er de bakloze dinsdag bqgekomen. Voorlopig tot no vember, december. Geen prettig vooruit zicht, want nauweiyks door het oud- bakkene heen, zitten we er weer midden in. En, oh wee, als er een verjaardag op dinsdag valt. Maar ja, inderdaad, ook de bakker heeft recht op zijn vrije dag, alleen vraag ik me af, of dat toch niet een beetje an ders geregeld had kunnen worden. Door bqvoorbeeld de ene helft dinsdags en de anders helft 's woensdags vrijaf te ge ven. In de 14 dagen vakantie van mqn toegewezen bakker ben ik prima be diend door een vervanger. Zou dat één dag in de week onmogelijk zijn Op de manier zoals het nu is, is het machtsmisbruik. We kunnen immers toch niet naar een ander? Middelburg, mevr. L. P. W.-F. ZEEDIJK HOEDEKENSKERKE Met zeer gemengde gevoelens heb ik uw blad Van 22 september j.l. gelezen over de oplevering van de nieuwe op Delta hoogte gebrachte zeedijk te Hoedekens- kerke. Enerzijds kan men met voldoening con stateren, dat hier een groot en degelqk werk tot stand is gekomen, doch ander zijds voorziet dit slechts in een zeer be perkte bescherming van het achterland. Na bovengenoemde werken moet nog ten zuiden daarvan 1500 m verbe terd worden, terwijl de noordelijke aan sluiting via de Boone Polder tot de Willem Anna Polder op Deltaverhoging wachtende, niet minder urgent is. Allen weten we zo langzamerhand wel wat betekent, „de zwakke schakel in de grote ketting". Ik meen te mogen con cluderen dat juist hier ter plaatse het voorbeeld niet alleen theoretisch, maar ook praktisch aanwezig is. Dienaan gaande zie ik my dan ook genoodzaakt, te wqzen op de grote tekortkomingen en daarmede gepaard gaande gevaren, welke niettegenstaande de nieuwe zee dijk, er thans nog steeds bestaan t.o.v. de oeververdediging van het v.m. water schap Hoedekenskerke. De laatste jaren zyn in deze polder grote verbeteringen gebracht door de cultuurtechnische werken in herverkavelingsverband, welke vele miljoenen gekost hebben. Nieuwe scholen en woningen worden en moeten worden gebouwd terwql op al lerlei gebied veranderingen en verbete ringen plaatsvinden. Vanzelfsprekend en zeer zakelqk is het dan toch, dat dit alles, wat zoveel geld en inspanning kost, niet mag verloren gaan en dus voldoende beveiligd moet worden door de omringende dqken. Men dient echter niet alleen rekening te houden met bovenstaande, maar nog veel meer en zelfs allereerst met de mensen welke in de onmiddellijke om geving wonen. Ik wil hier nadrukkelijk naar voren brengen dat by eventuele calamiteiten de gevolgen catastrofaal kunnen zqn zie b.v. Stavenisse in 1953. Wat het noordeiyke gedeelte betreft, zou ik willen wijzen op net gevaar dat ook *s-Gravenpolder kan bedreigen en ligt aan de vroegere „Brede Watering" met Goes enz. niet in de bedreigde zone Al deze tekortkomingen en vermoedens zijn door my reeds geconstateerd in de nacht van 3 februari 1953, waardoor het bestuur van het voormalige Waterschap Hoedekenskerke niet geaarzeld heeft voorbereidingen te treffen tot het ver beteren van de toen bestaande toestand. Door het maken van genoemde gedeelte nieuwe zeedyk Is in geen enkel opzicht voldaan aan het noodzakelqke; dezelfde gevaren van 1953 zyn nog steeds aan wezig. Volgens de statistieken zullen er voorlo pig geen hoge waterstanden en storm vloeden plaatsvinden; maar wat ge beurde er vorig jaar in Noord-Duits- lalnd en wat kan zich hier weer voor doen. alle statistieken over boord gooiende. Als oud-dykgraat van net voormalige waterschap Hoedekenskerke acht ik het myn menselqke plicht langs deze, ern stig te wyzen op de grote gevaren die er nog steeds bestaan en ons bedreigen. Eenstemmig roepen we allen uit „nooit geen oorlog meer", maar nooit geen WATERSNOOD meer behoort niet min der bij deze uitlating. Allerwege kan men constateren dat er grote bedragen worden uitgegeven voor diverse nieuwe werken. Als men in ho gere colleges zo voortvarend is, en dan noem ik alleen nog maar de Bruggen bouw nieuwe Oosterscheldebrug, kos ten 70 miljoen gulden is het dan a gebiedende eis toch allereerst er voor te zorgen, dat achterstallige wer ken, welke bij nalatigheid mensenlevens zullen kosten, gepaard gaande aan gro te offers op ander terrein, voorrang zul len hebben. Of wachten we maar rustig af tot er weer iets ernstigs gaat gebeu- i, met alle gevolgen van dien, gepaard gaande rqet hoeveelvoudige kosten Ingevolge de aan my versrtekte gege vens, twijfel ik niet in het minst aan de activiteit van het Bestuur van het Wa terschap „de Brede Watering van Zuid- Beveland", maar ik vraag me toch ern stig af, waar staat dan het bureau, waarvan de lade zo vol met plannen zit, dat deze niet kan worden opengetrok ken. Mijnheer de hoofdredacteur, ik heb tracht met dit schrqven de aandacht te vestigen op een zeer belangrijke zaak. Moge degene die verantwoording voor dit alles dragen, hun plicht aanvoelen en betrachten. We willen in Hoedekenskerke gaarne blqven leven en werken en niet het slachtoffer worden van deze grove latigheid. Hoedekenskerke. Iz. Groenewege. het verkeersplan. Deze uitslag heeft diepe indruk gemaakt op de Britten. Zij gaven zich gewonnen. Er kon toen een werkgroep worden geformeerd die het idee zou gaan uitwerken. Rotonde De oorspronkelijke gedachte was af komstig van de Franse marine-offi cier Oudet. Zijn eerste suggestie ging uit van een soort rotonde in het Ka naal. Naast veel voordelen bleek deze opzet toch te gevaarlijk. Het zou er namelijk op neerkomen dat de sche pen tijdens de spitsuren bij wqze van spreken boord aan boord zouden moe ten varen. De Belg Poll zette zqn tanden in dit probleem en kwam na vele gesprekken met de ontwerper tot de suggestie van twee vaar- banen: hij ging de schepen schiften naar hun bestemmingen. Langs Frankrqk wilde hy alles sturen dat af en aan vaart naar Rotterdam en Antwerpen. Via de Engelse kust projec teerde hy een weg voor het verkeer van en naar noordelijker oorden. Gescheiden routes Maar ook deze oplossing leek niet hele maal ideaal. Er zouden te veel schepen vlak langs elkaar varen, wat vooral 's nachts gevaarlijk zou blijken omdat het een toer is dan alle boordlichten plus de diverse bakens (vuren, noemen de zeelui ze nog steeds) uit elkaar te houden. Drie conferenties werden aan het probleem besteed. Toen waren de deskundigen het eens over het huidige Roeiwedstrijden van de zeeverkenners Vanmiddag (zaterdag) houden de Zeenwse zeeverkenners in het Kanaal door Walcheren weer hun jaarlijkse districts-roeiwedstrijden. Alle Zeeuwse zeeverkennersgroepen hebben uit hun groep een roeiploeg samengesteld, zodat er flink aan de rie men getrokken zal worden op „jacht" naar de door het NPV-district beschik baar gestelde wisselprqs, een op schaal gemaakte Hoogaars. De wedstrijden be ginnen om 2 uur. plan: twee gescheiden routes met een richtingsverkeer. Misschien vraagt zich af waarom daarover zolang moest worden gepie kerd. Een voorbeeld kan dat mis schien duidelyk maken. Denk eens aan een schip dat op weg is van New York naar Amsterdam. Dat zal volgens de kortste weg dicht langs de krytrotsen varen onder Dover. Het nieuwe systeem schrijft echter voor dat de route moet worden ge kozen langs Frankryk. Hetgeen be tekent dat er een hele oversteek moet worden gemaakt door het Engelse Kanaal. Niemand zal de kapiteins tot deze meer tyd kostende route kunnen dwingen. De regeling zal een volkomen vrijwillige zijn. Wel zullen de verzekeringsmaat- schappyen wellicht aandringen op ge bruikmaking van deze vaarwegen. Visserij Speciale maatregelen zullen moeten voorzien in een bijkomend probleem, dat van de visserij in het Kanaal. Vooral tijdens de wintermaanden varen er dan veel kotters en dergelijke een gevaar apart dus dat om veiligheidsvoorschrif ten vraagt. Diverse grote rederijen hebben hun sche pen al een proefvaart langs de uitge stippelde banen laten maken. Alle kapi teins rapporteerden zonder uitzondering gunstig. Het zal overigens nog wel enke le jaren duren voor het verkeersplan in praktyk kan worden gebracht. ;MCT OOOA C-E WERKGROEP DOVER VTRAlT AANVAARDE PLAN Onmisbaar als deel van kleding en als wapen Het met smart verwachte rapport van de permanente commissie voor de handel in paraplu's, is eindelijk gepu bliceerd door de Britse staatsdrukkerij. De 1100 exemplaren worden ver kocht voor eightpence (ongeveer 40 cent) per stuk. In een zo re genachtig land als Groot-Brittan- nië, waar het regenscherm wel licht 's mensen beste vriend is, wordt dit beslist niet als een grapje beschouwd. De commissie wqst er in haar rapport op, dat te veel uit het bui tenland afkomstige paraplu's, die in Engeland worden verkocht, niet zijn voorzien van een invoer- bewijs. zy verzoekt namens de Nationale Bond van Paraplu fabrikanten zo spoedig mogeiyk een einde aan deze toestand te maken. Al 2 eeuwen Al sedert 200 jaar is de paraplu in Engeland een onmisbaar uit rustingstuk van de zich respec terende burger. Zo vereist de bur geruitmonstering van een officier van Hare Majesteits garderegi menten een paraplu. Ook de Londense zakenlieden zullen zich niet zonder dit regen- werend instrument buitenshuis begeven, al gebruiken zij de para plu meer om zich een weg te ba nen door de massa's, die zich op de spitsuren door de ondergrond se. wensen te laten vervoeren. Kort en goed, de paraplu is niet meer uit het Britse leven weg te denken. De paraplu weerstond zelfs de storm van München in 1938 Toen de toenmalige Engelse pre mier, Neville Chaunberlain, in die spannende dagen voor de tweede wereldoorlog op het vliegveld Croydon landde na het historische onderhoud met Hitier, zwaaide hij triomfantelijk met zijn paraplu, toen hy zei, dat het pact van München „vrede" zou betekenen. Het bleek niet zo te zijn, maar de paraplu overleefde de daarop vol gende tweede wereldoorlog onge deerd. Dodelijk wapen Premier Harold Macmillan, die sterk tegen het pact van München gekant was, liet zijn lijfwacht be wapenen met paraplu's inplaats van geweren. De paraplu is een dodelyk wapen in Engeland. Londense banklopers hebben niet zelden met hun para- elu een aanvaller van hun kost- are transport weten af te hou den. Deftige speciaal-zaken in het Londense West-End leveren zelfs paraplu's en ook wandelstokken, met ingebouwde degen of, maar dit slechts op verzoek, met een ingebouwde revolver. Het verhaal gaat,dat de man, die vorige maana op Trafalgar Squa re tydens een politieke bqeen- komst een rel ontketende, het spreekgestoelte vanwaar een fas cistische spreker de massa toe sprak met een paraplu attaqueer de. De Engelsman noemt zqn paraplu „Brolly", maar er werden ook andere bijnamen gebruikt. Bij het bureau voor gevonden voorwerpen van de Londense bus- en onder grondse spoorwegmaatschappij, dat overigens volledig kan bestaan van de verkoop van niet terugge vorderde eigendommen, komen soms heren, die komen vragen of hun verloren „pecy", „excalibre" en „fifi", zich soms bevinden in de duizenden paraplu's die bij deze instelling werden ingeleverd. Lucratief Dit alles heeft tot gevolg, dat het zakendoen in paraplu's in Enge land bijzonder lucratief is. Als voorbeeld kan het lang verwachte en tenslotte toch gekomen „para plu-rapport" genoemd worden. De publikatie van het geschrift kost de staatsdrukkerij 51 pond ster ling en vijf shilling. De winst, die het op zal leveren wordt geschat op 5 pond.... Bezinning op verkeersonveiligheid op 17 oktober Op woensdag 17 oktober is voor dit jaar de „dag van nationale bezinning op de verkeersonveiligheid" vastgesteld- Deze dag werd ingesteld op initiatief van prinses Wilhelmina met adhesie van koningin Juliana. Het Verbond voor Veilig Verkeer heeft verzocht in kerkdiensten op 14 oktober aan deze bezinningsdag aandacht te wil len besteden. Van bijna 3000 kerken kwam het verzoek het speciale affiche met de tekst „Gij zult niet doden" be schikbaar te willen stellen. Op 17 oktober zal de vice-premier en minister van verkeer en waterstaat drs. H- A. Korthals de bevolking tot bezin ning op de verkeersonveiligheid oproe- 1961 gebeurden 190.246 verkeerson gelukken tegen 177.469 in 1960. Daarbij vielen 1992 (1926) doden. 30.618 (28.682) zwaar gewonden en 19.542 (19.676) licht gewonden. Spoedig Russische raket naar de maan De Russische ruimtegeleerde, prof. N. P. Arabashof, heeft voor ra dio-Moskou verklaard, dat de Russen spoedig een poging zul len doen met een onbemande ra ket de maan te bereiken. Hij gaf een globaal ovei zicht van de Russische plannen waaruit onder meer moest blqken, dat de eerste ruimtereis van een bemande raket naar de maan, niet zal worden ge maakt om de mens op de maan te brengen, maar slechts voor een ver kenningsvlucht over de maan. Prof. Arabashof zei, dat vyf jaar gele den Rusland de wereld schokte door de lancering van de eerste kunst maan. „Het is nu duidelijk, dat spoe dig de eerste automatsiche onbeman de ruimteschepen zullen vertrekken. Eerst naar de maan, maar dan ook naar Mars en Venus" President Kennedy neeft Llewellyn Thompson, die Amerikaans ambassadeur in Moskou is geweest, benoemd tot ambassadeur in algemene dienst. Llewellyn Thompson zal zich in het bijzonder gaan bezighouden met kwesties betreffende de Sowjet-Unie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 9