LEZERS SCHRIJVEN
Cor Wyker wil zich geen
kunstenaar noemen, maar
snjjdt desondanks
wondermooie beelden
Plan voor gescheiden vaarwegen
in drukste zeestraat ter wereld
In vergevorderd stadium
Eenrichtings
verkeer en
voorsorteren
in het Kanaal
Britten wijden rapport aan
al eeuwen oude paraplu
ZATERDAG 6 OKTOBER 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
'Terwijl ilt in de woonkamer een uit-
gebreide serie foto's van zijn werk
bekijk, stoppen buiten voortdurend
voorbijgangers, niet om de naam van
het huis (Carpe Diem Pluk de dag)
te prijzen, maar om de uit hout gehou
wen beelden in de vensterbank te be
wonderen. Zij wijzen, lopen de hoek om,
want ook op de andere vensterbank
staat een aantal plastiekjes. Soms zegt
zo'n kijker: „lk zou er best een willen
kopen". Maar als bij reflex schudt de
72-jarige Cor Wijker dan zijn hoofd.
Hij verkoopt zijn werk niet. Want hij
leeft niet van, maar voor zijn kunst.
\X7ie van de kijkers daarbuiten denkt
voor het huis van een zich officieel
kunstenaar noemende beeldhouwer te
staan, heeft het mis. Het snijden van
plastieken uit en reliëfs in hout is voor
Cor Wijker slechts liefhebberij. Dertig
jaar lang werkte hij daarom in alle
stilte. Slechts zijn vrienden wisten van
zijn scheppend werk. Met veel moeite
tenslotte wisten zij hem over te halen
zijn stukken eens officieel ten toon te
stellen. Dat gebeurde nu 12V£ jaar ge
leden- Kort daarop volgden nog drie
exposities. Met dat aantal vond Wijker
het genoeg. Hij trad weer terug in zijn
atelier en verscheen met zijn werkstuk
ken niet meer in het openbaar.
Toch toont hij de bezoeker trots en
graag de vele stukken die hy
overal in zijn huis bewaart beel
den en reliëfs waarvan de onderwer
pen voor het grootste gedeelte zijn
ontleend aan geschiedenissen uit de
Bybel. Onderwijl vertelt deze be
gaafde houtsnijder, die eerst als tim
merman de kost verdiende, toen 25
jaar als bouwkundig opzichter voor
liet Centraal Genootschap voor Kin
derherstellingsoorden en Gezond-
heïdskolonies werkte en vervolgens
een aantal jaren opzichter van de
gemeente Egmond aan Zee was, hoe
by tot dit creatieve werk is gekomen.
„Ik was nooit tevreden met het krin
getje van alle dag: werken-krantje-
lezen-slapenwerken-krant jelezen
enzovoort. Ik wilde in de avonduren
scheppend v/erk verrichten". Als tim
merman lcwai i hij met houtsculptu
ren in aanraking tijdens de restaura
tie van een kerk. Dat bezorgde hem
de liefde voor kerkversiering. Op een
avond zette hy een beitel in een stuk
hout. Na lang proberen kwam zijn
eerste werkstuk tot stand. Dat is nu
veertig jaar geleden. Het staat nog
altijd in een hoek van zijn woonka
mer.
Ontdekking
Toch staan kenners vol verbazing
naar zijn werk te kijken. Voor een
kerk in Hartford in Amerika maakte
hij een aantal jaren geleden op ver
zoek een levensgroot crucifix dat
daar nu veel bewondering oogst. Hij
werkte er tien weken aan. Toen het
gereed was, kwamen twee artsen
en een masseur het bekijken. Zij ston
den versteld van het resultaat, zo
goed was het beeld geproportioneerd.
Niet alleen naar Bybelse onderwer
pen gaat hij te werk. Ook genre-stuk
ken hakt hij uit hout: twee geketende
figuren die de oorlog verbeelden; de
stranding van een schip; de Slag om
Stalingrad: de grenzen van Rusland
in een plank gekrast, en op de plaats
van Stalingrad twee neergeworpen
en geketende, in verzonken reliëf ge
sneden mensen
Sinds zijn tentoonstelling in 1950 in
Den Haag werkt hij ook in opdracht.
Maar de financiële consequenties laat
hij aan een ander over. Want nog
altqd is het voor hem een liefhebbe
rij die niet met geld behoeft te wor
den beloond. Hij toont mij een aantal
foto's van werken die in kerken in
geheel ons land verspreid zijn aange
bracht: een paneel van de Zaaier
voor een preekstoel in de gerefor
meerde kerk van Maasland. De Op
standing, de Hemelvaart en de We
derkomst voor eenzelfde kerk in
Maassluis. Voorts werkstukken in
een nieuwe gereformeerde kerk in
Amsterdam, in Weesp (2V< meter
groot, deWonderbare Spijziging
voorstellend) voor Enkhuizen (van de
Wonderbare visvangst) en in IJmui-
den. Ook in het buitenland is werk
van hem gekocht. In Zuid-Afrika,
Zwitserland. Duitsland en Amerika
zijn stukken van hem in kerken en
bij particulieren.
Onlangs kreeg hij de uitnodi
ging voor drie maanden naar
Amerika te komen ten einde
daar lezingen te houden. Maar
de gezondheid van zijn vrouw
is niet me"r zo als zij zou moe
ten zijn. Daarom moest Wijker
van deze vererende uitnodiging
afzien.
(Van een onzer verslaggevers)
Er is een verkeersregeling in de maak voor wat het
gevaarlijkste vaarwater ter wereld wordt ge
noemd: het Nauw van Calais. Door het Nauw van
Calais dringen zich dagelijks zo'n duizend schepen.
Er ontstonden zoveel opstoppingen en het aantal
aanvaringen nam dusdanig toe dat er een oplossing
moest komen.
Drie jaar geleden werd voor het eerst een idee
geopperd: deze maand wordt een afgerond en door
deskundigen uitgewerkt plan op een topconferentie
„besproken", waarna het ter goedkeuring terecht
komt bij een internationale organisatie van scheep
vaartautoriteiten, de I.M.C.O.
De Koninklijke Nederlandsche Reedersvereniging
heeft op een persconferentie het project uiteenge
zet. Er zullen twee gescheiden routes van elk circa
100 mijl moeten komen in het Kanaal. De naar het
noorden gaande stroom dient daartoe een koers te
kiezen dicht langs de kust van Frankrijk. Alle
naar het zuiden varende schepen houden de wal
van Engeland. De gevaarlijke zandbanken daar
tussen in dienen als middenberm.
Op het eerste gezicht lijkt dit een simpele oplos
sing. Maar het doorvoeren ervan vereist niettemin
enorm veel werk. Er zullen bijvoorbeeld twee nieu
we lichtschepen moeten komen de bestaande
krijgen een andere ligplaats. Dan het probleem
van de bebakenïng. Alle boeien zullen een andere
positie krijgen. Vervolgens moet deze ceel van wij
zigingen worden aangebracht op vele duizenden
kaarten die in het gebruik zijn bij de wereldvloot.
Maar niet alleen daarom is er wel wat
verzet geweest tegen dit plan van „voor
sorteren". Vooral van Engelse kant
kwamen bezwaren. Heel wat Britten
wilden er niet eens over praten. Ze von
den dat de zee vry is en dat moest
ir zo blyven.
Het was een Nederlandse kapitein die
dat standpunt destijds via een spectacu
laire manoeuvre wist om te buigen.' Ge
zagvoerder Wepster van de Holland-
Amerika Lijn in Rotterdam organiseerde
een bliksemenquête onder zijn collega's.
Het resultaat was verbazingwekkend.
Meer dan 90 procent van de ondervraag
de kapiteins leek enthousiast te zijn voor
De Kruisdraging het front-
-paneel van de door Wijker ge
maakte preekstoel voor een
kerkje in Egmond aan Zee.
Zo is hij dertig jaar lang bezig ge
bleven. Geen mens, die ooit naar
zijn werk keek. Die rust beviel hem.
Totdat dan zyn vrienden hem over
haalden eens te exposeren. Kunstcri
tici van dag- en weekbladen bleken
verrast. Toen deed Cor Wijker
een voor hem belangrijke ontdekking.
„Ik zag opeens dat ik wat in mijn
handen had en ik voelde dat ik dat
niet voor my alleen mocht houden.
Ik besloot werk te gaan maken dat
de mensen tot, of in ieder geval dich
ter by de Bybel zou kunnen brengen
een soort prediking van het evan
gelie in hout dus".
Wie zijn huis doorwandelt, begrypt
wat hy bedoelt. In gang en kamer, in
atelier, studeervertrek van kleinzoon
Hans en in de hal overal hangen
de panelen en staan de plastieken
waarin wyker op een eenvoudige,
maar aansprekende manier van zijn
geloof getuigt. Boven de deur naar
de gang hangt een paneel waarin hij
de Geboorte in de stal van Bethlehem
heeft verbeeld een prachtige groep
die by de beschouwers veel bewon
dering heeft gewekt, en nog wekt.
Boven de schoorsteen hangt een groot
en zwaar paneel waarin de offering
van Izaak door Abraham is uitge
beeld.
In elk vertrek nangen deze in hun
eenvoud ontroerende stukken, een
Christuskop; Mozes op de berg; de
Barmhartige Samaritaan; de geiy-
kenis van de Zaaier; Judas met de
zilverlingen; taferelen uit Openbarin
gen; de bruiloft te Kana.
Cor Wyker begint het snywerk altijd
zonder een schets of een ontwerp te
hebben gemaakt. Hy overdenkt een
uit te beelden gegeven zo lang tot
hy zijn paneel of zijn plastiek tot in
het kleinste detail voor ogen ziet.
Dan neemt hij hamer en beitel en een
stuk hout, dat hij veelal op het strand
heeft gevonden. Het is nem onver
schillig of hy nu links of rechts of
boven of beneden in het stuk hout
begint hij komt altyd goed uit.
Zijn composities zyn steeds welover
wogen.
Nooit les gehad
i'M*.
|at is des te merkwaardiger om
dat Wyker nooit les in beeldsny-
D
den heeft gehad. Ilij heeft ook nooit
tekenen geleerd. „Als ik een potlood
In de hand neem, breng ik er niets
van terecht. Maar met hamer en
beitel heb ik geen moeite". Het feit
dat Wyker geen les heeft gehad, ver
raadt zich wel aan de oplettende be
schouwer: Wykers werk is door geen
styi van een ander beïnvloed. Het is
helemaal Wijker zélf. Anatomioles-
sen heeft hy ook nooit onder ogen
gehad.
Uitspraak in zaak
Hamburgse moord
aangehouden
De rechtbank in Den Haag heeft gister
morgen de uitspraak aangehouden ic
de zaak tegen de 29-jarige zeeman
J. L., die veertien dagen geleden te
recht heeft gestaan op beschuldiging
van doodslag, gepleegd op 23 juni van
het vorige jaar. toen hij samen met een
vriend een roofoverval pleegde op een
juwelier in Hamburg, waarby een buur
man, die te hulp kwam, werd dood ge
schoten.
De officier van justitie had vijftien jaar
gevangenisstraf met aftrek van het
voorarrest en ter beschikkingstelling
van de regering geëist. De rechtbank
hield gistermorgen de uitspraak aan om
de officier van )ustitie in de gelegenheid
te stellen processen-verbaal, samenge
steld door de politie in Hamburg inza
ke de verklaringen, afgelegd door de
mededader van L.. van de juwelier en
van de geneesheer die hem behandeld
heeft, over te leggen, alsmede het sec
tierapport omtrent de doodgeschoten
buurman. De verdere behandeling van
deze zaak bepaalde de rechtbank op 1
november.
9 Premier Kroesjtsjew bevindt zicli op het
ognblik op een inspeetlerelo in de Sowjet-
republiek Oezbekistan, zo melclt radio-MoB-
ltou. Hij. wordt vergezeld door regerings- en
partij leiders uit Toerkmenistan, Tadjikistan,
Oezbekistan, Chaznkstan. Azerbeids.lan en
Sowjet-Armenlii.
Een amokmaker heelt i t een hotel te Los
Angeles vier mensen gedood en een vijfde
gewond. Hij wist te ontkomen.
De Argentijnse generaal Juan Carlos Pe-
reyra is benoemd tot minister voor de lucht
macht in Buenos Aires.
DE KLANT IS KONING!?
I Als huismoeder van een gezin met 3
opgroeiende kinderen, die een gezonde
c eetlust hebben, wil ik myn problemen,
t die ontstaan zijn door de bakloze dag,
door middel van uw rubriek Lezers
schrijven, naar voren brengen.
In de eerste, plaats is het bepalen van
de hoeveelheid brood voor het weekend
al een gokje. Een keer „niet zoveel trek"
betekent voor ons gezin ook 's maandags
oud brood, waar vooral mijn man en ik
een hekel aan hebben. Maar hieraan is
niets te veranderen. Nu is er de bakloze
dinsdag bqgekomen. Voorlopig tot no
vember, december. Geen prettig vooruit
zicht, want nauweiyks door het oud-
bakkene heen, zitten we er weer midden
in. En, oh wee, als er een verjaardag
op dinsdag valt.
Maar ja, inderdaad, ook de bakker heeft
recht op zijn vrije dag, alleen vraag ik
me af, of dat toch niet een beetje an
ders geregeld had kunnen worden. Door
bqvoorbeeld de ene helft dinsdags en de
anders helft 's woensdags vrijaf te ge
ven. In de 14 dagen vakantie van mqn
toegewezen bakker ben ik prima be
diend door een vervanger.
Zou dat één dag in de week onmogelijk
zijn
Op de manier zoals het nu is, is het
machtsmisbruik. We kunnen immers
toch niet naar een ander?
Middelburg, mevr. L. P. W.-F.
ZEEDIJK
HOEDEKENSKERKE
Met zeer gemengde gevoelens heb ik uw
blad Van 22 september j.l. gelezen over
de oplevering van de nieuwe op Delta
hoogte gebrachte zeedijk te Hoedekens-
kerke.
Enerzijds kan men met voldoening con
stateren, dat hier een groot en degelqk
werk tot stand is gekomen, doch ander
zijds voorziet dit slechts in een zeer be
perkte bescherming van het achterland.
Na bovengenoemde werken moet nog
ten zuiden daarvan 1500 m verbe
terd worden, terwijl de noordelijke aan
sluiting via de Boone Polder tot de
Willem Anna Polder op Deltaverhoging
wachtende, niet minder urgent is. Allen
weten we zo langzamerhand wel wat
betekent, „de zwakke schakel in de
grote ketting". Ik meen te mogen con
cluderen dat juist hier ter plaatse het
voorbeeld niet alleen theoretisch, maar
ook praktisch aanwezig is. Dienaan
gaande zie ik my dan ook genoodzaakt,
te wqzen op de grote tekortkomingen
en daarmede gepaard gaande gevaren,
welke niettegenstaande de nieuwe zee
dijk, er thans nog steeds bestaan t.o.v.
de oeververdediging van het v.m. water
schap Hoedekenskerke. De laatste jaren
zyn in deze polder grote verbeteringen
gebracht door de cultuurtechnische
werken in herverkavelingsverband,
welke vele miljoenen gekost hebben.
Nieuwe scholen en woningen worden en
moeten worden gebouwd terwql op al
lerlei gebied veranderingen en verbete
ringen plaatsvinden.
Vanzelfsprekend en zeer zakelqk is het
dan toch, dat dit alles, wat zoveel geld
en inspanning kost, niet mag verloren
gaan en dus voldoende beveiligd moet
worden door de omringende dqken.
Men dient echter niet alleen rekening te
houden met bovenstaande, maar nog
veel meer en zelfs allereerst met de
mensen welke in de onmiddellijke om
geving wonen.
Ik wil hier nadrukkelijk naar voren
brengen dat by eventuele calamiteiten
de gevolgen catastrofaal kunnen zqn
zie b.v. Stavenisse in 1953.
Wat het noordeiyke gedeelte betreft, zou
ik willen wijzen op net gevaar dat ook
*s-Gravenpolder kan bedreigen en ligt
aan de vroegere „Brede Watering" met
Goes enz. niet in de bedreigde zone
Al deze tekortkomingen en vermoedens
zijn door my reeds geconstateerd in de
nacht van 3 februari 1953, waardoor het
bestuur van het voormalige Waterschap
Hoedekenskerke niet geaarzeld heeft
voorbereidingen te treffen tot het ver
beteren van de toen bestaande toestand.
Door het maken van genoemde gedeelte
nieuwe zeedyk Is in geen enkel opzicht
voldaan aan het noodzakelqke; dezelfde
gevaren van 1953 zyn nog steeds aan
wezig.
Volgens de statistieken zullen er voorlo
pig geen hoge waterstanden en storm
vloeden plaatsvinden; maar wat ge
beurde er vorig jaar in Noord-Duits-
lalnd en wat kan zich hier weer voor
doen. alle statistieken over boord
gooiende.
Als oud-dykgraat van net voormalige
waterschap Hoedekenskerke acht ik het
myn menselqke plicht langs deze, ern
stig te wyzen op de grote gevaren die
er nog steeds bestaan en ons bedreigen.
Eenstemmig roepen we allen uit „nooit
geen oorlog meer", maar nooit geen
WATERSNOOD meer behoort niet min
der bij deze uitlating.
Allerwege kan men constateren dat er
grote bedragen worden uitgegeven voor
diverse nieuwe werken. Als men in ho
gere colleges zo voortvarend is, en dan
noem ik alleen nog maar de Bruggen
bouw nieuwe Oosterscheldebrug, kos
ten 70 miljoen gulden is het dan
a gebiedende eis toch allereerst er
voor te zorgen, dat achterstallige wer
ken, welke bij nalatigheid mensenlevens
zullen kosten, gepaard gaande aan gro
te offers op ander terrein, voorrang zul
len hebben. Of wachten we maar rustig
af tot er weer iets ernstigs gaat gebeu-
i, met alle gevolgen van dien, gepaard
gaande rqet hoeveelvoudige kosten
Ingevolge de aan my versrtekte gege
vens, twijfel ik niet in het minst aan de
activiteit van het Bestuur van het Wa
terschap „de Brede Watering van Zuid-
Beveland", maar ik vraag me toch ern
stig af, waar staat dan het bureau,
waarvan de lade zo vol met plannen zit,
dat deze niet kan worden opengetrok
ken.
Mijnheer de hoofdredacteur, ik heb
tracht met dit schrqven de aandacht te
vestigen op een zeer belangrijke zaak.
Moge degene die verantwoording voor
dit alles dragen, hun plicht aanvoelen
en betrachten.
We willen in Hoedekenskerke gaarne
blqven leven en werken en niet het
slachtoffer worden van deze grove
latigheid.
Hoedekenskerke. Iz. Groenewege.
het verkeersplan. Deze uitslag heeft
diepe indruk gemaakt op de Britten. Zij
gaven zich gewonnen. Er kon toen een
werkgroep worden geformeerd die het
idee zou gaan uitwerken.
Rotonde
De oorspronkelijke gedachte was af
komstig van de Franse marine-offi
cier Oudet. Zijn eerste suggestie ging
uit van een soort rotonde in het Ka
naal. Naast veel voordelen bleek deze
opzet toch te gevaarlijk. Het zou er
namelijk op neerkomen dat de sche
pen tijdens de spitsuren bij wqze van
spreken boord aan boord zouden moe
ten varen. De Belg Poll zette zqn
tanden in dit probleem en kwam
na vele gesprekken met de ontwerper
tot de suggestie van twee vaar-
banen: hij ging de schepen schiften
naar hun bestemmingen.
Langs Frankrqk wilde hy alles sturen
dat af en aan vaart naar Rotterdam en
Antwerpen. Via de Engelse kust projec
teerde hy een weg voor het verkeer van
en naar noordelijker oorden.
Gescheiden routes
Maar ook deze oplossing leek niet hele
maal ideaal. Er zouden te veel schepen
vlak langs elkaar varen, wat vooral
's nachts gevaarlijk zou blijken omdat
het een toer is dan alle boordlichten
plus de diverse bakens (vuren, noemen
de zeelui ze nog steeds) uit elkaar te
houden. Drie conferenties werden aan
het probleem besteed. Toen waren de
deskundigen het eens over het huidige
Roeiwedstrijden van
de zeeverkenners
Vanmiddag (zaterdag) houden de
Zeenwse zeeverkenners in het Kanaal
door Walcheren weer hun jaarlijkse
districts-roeiwedstrijden.
Alle Zeeuwse zeeverkennersgroepen
hebben uit hun groep een roeiploeg
samengesteld, zodat er flink aan de rie
men getrokken zal worden op „jacht"
naar de door het NPV-district beschik
baar gestelde wisselprqs, een op schaal
gemaakte Hoogaars. De wedstrijden be
ginnen om 2 uur.
plan: twee gescheiden routes met een
richtingsverkeer.
Misschien vraagt zich af waarom
daarover zolang moest worden gepie
kerd. Een voorbeeld kan dat mis
schien duidelyk maken. Denk eens
aan een schip dat op weg is van
New York naar Amsterdam. Dat zal
volgens de kortste weg dicht langs
de krytrotsen varen onder Dover.
Het nieuwe systeem schrijft echter
voor dat de route moet worden ge
kozen langs Frankryk. Hetgeen be
tekent dat er een hele oversteek moet
worden gemaakt door het Engelse
Kanaal.
Niemand zal de kapiteins tot deze meer
tyd kostende route kunnen dwingen. De
regeling zal een volkomen vrijwillige
zijn. Wel zullen de verzekeringsmaat-
schappyen wellicht aandringen op ge
bruikmaking van deze vaarwegen.
Visserij
Speciale maatregelen zullen moeten
voorzien in een bijkomend probleem, dat
van de visserij in het Kanaal. Vooral
tijdens de wintermaanden varen er dan
veel kotters en dergelijke een gevaar
apart dus dat om veiligheidsvoorschrif
ten vraagt.
Diverse grote rederijen hebben hun sche
pen al een proefvaart langs de uitge
stippelde banen laten maken. Alle kapi
teins rapporteerden zonder uitzondering
gunstig. Het zal overigens nog wel enke
le jaren duren voor het verkeersplan in
praktyk kan worden gebracht.
;MCT OOOA C-E WERKGROEP DOVER VTRAlT AANVAARDE PLAN
Onmisbaar als
deel van kleding
en als wapen
Het met smart verwachte
rapport van de permanente
commissie voor de handel in
paraplu's, is eindelijk gepu
bliceerd door de Britse
staatsdrukkerij.
De 1100 exemplaren worden ver
kocht voor eightpence (ongeveer
40 cent) per stuk. In een zo re
genachtig land als Groot-Brittan-
nië, waar het regenscherm wel
licht 's mensen beste vriend is,
wordt dit beslist niet als een
grapje beschouwd.
De commissie wqst er in haar
rapport op, dat te veel uit het bui
tenland afkomstige paraplu's, die
in Engeland worden verkocht,
niet zijn voorzien van een invoer-
bewijs. zy verzoekt namens de
Nationale Bond van Paraplu
fabrikanten zo spoedig mogeiyk
een einde aan deze toestand te
maken.
Al 2 eeuwen
Al sedert 200 jaar is de paraplu
in Engeland een onmisbaar uit
rustingstuk van de zich respec
terende burger. Zo vereist de bur
geruitmonstering van een officier
van Hare Majesteits garderegi
menten een paraplu.
Ook de Londense zakenlieden
zullen zich niet zonder dit regen-
werend instrument buitenshuis
begeven, al gebruiken zij de para
plu meer om zich een weg te ba
nen door de massa's, die zich op
de spitsuren door de ondergrond
se. wensen te laten vervoeren.
Kort en goed, de paraplu is niet
meer uit het Britse leven weg te
denken. De paraplu weerstond
zelfs de storm van München in
1938
Toen de toenmalige Engelse pre
mier, Neville Chaunberlain, in die
spannende dagen voor de tweede
wereldoorlog op het vliegveld
Croydon landde na het historische
onderhoud met Hitier, zwaaide hij
triomfantelijk met zijn paraplu,
toen hy zei, dat het pact van
München „vrede" zou betekenen.
Het bleek niet zo te zijn, maar de
paraplu overleefde de daarop vol
gende tweede wereldoorlog onge
deerd.
Dodelijk wapen
Premier Harold Macmillan, die
sterk tegen het pact van München
gekant was, liet zijn lijfwacht be
wapenen met paraplu's inplaats
van geweren.
De paraplu is een dodelyk wapen
in Engeland. Londense banklopers
hebben niet zelden met hun para-
elu een aanvaller van hun kost-
are transport weten af te hou
den. Deftige speciaal-zaken in het
Londense West-End leveren zelfs
paraplu's en ook wandelstokken,
met ingebouwde degen of, maar
dit slechts op verzoek, met een
ingebouwde revolver.
Het verhaal gaat,dat de man, die
vorige maana op Trafalgar Squa
re tydens een politieke bqeen-
komst een rel ontketende, het
spreekgestoelte vanwaar een fas
cistische spreker de massa toe
sprak met een paraplu attaqueer
de.
De Engelsman noemt zqn paraplu
„Brolly", maar er werden ook
andere bijnamen gebruikt. Bij het
bureau voor gevonden voorwerpen
van de Londense bus- en onder
grondse spoorwegmaatschappij,
dat overigens volledig kan bestaan
van de verkoop van niet terugge
vorderde eigendommen, komen
soms heren, die komen vragen of
hun verloren „pecy", „excalibre"
en „fifi", zich soms bevinden in de
duizenden paraplu's die bij deze
instelling werden ingeleverd.
Lucratief
Dit alles heeft tot gevolg, dat het
zakendoen in paraplu's in Enge
land bijzonder lucratief is. Als
voorbeeld kan het lang verwachte
en tenslotte toch gekomen „para
plu-rapport" genoemd worden. De
publikatie van het geschrift kost
de staatsdrukkerij 51 pond ster
ling en vijf shilling. De winst, die
het op zal leveren wordt geschat
op 5 pond....
Bezinning op
verkeersonveiligheid
op 17 oktober
Op woensdag 17 oktober is voor dit jaar
de „dag van nationale bezinning op de
verkeersonveiligheid" vastgesteld- Deze
dag werd ingesteld op initiatief van
prinses Wilhelmina met adhesie van
koningin Juliana.
Het Verbond voor Veilig Verkeer heeft
verzocht in kerkdiensten op 14 oktober
aan deze bezinningsdag aandacht te wil
len besteden. Van bijna 3000 kerken
kwam het verzoek het speciale affiche
met de tekst „Gij zult niet doden" be
schikbaar te willen stellen.
Op 17 oktober zal de vice-premier en
minister van verkeer en waterstaat drs.
H- A. Korthals de bevolking tot bezin
ning op de verkeersonveiligheid oproe-
1961 gebeurden 190.246 verkeerson
gelukken tegen 177.469 in 1960. Daarbij
vielen 1992 (1926) doden. 30.618 (28.682)
zwaar gewonden en 19.542 (19.676) licht
gewonden.
Spoedig Russische
raket naar de
maan
De Russische ruimtegeleerde, prof.
N. P. Arabashof, heeft voor ra
dio-Moskou verklaard, dat de
Russen spoedig een poging zul
len doen met een onbemande ra
ket de maan te bereiken.
Hij gaf een globaal ovei zicht van de
Russische plannen waaruit onder
meer moest blqken, dat de eerste
ruimtereis van een bemande raket
naar de maan, niet zal worden ge
maakt om de mens op de maan te
brengen, maar slechts voor een ver
kenningsvlucht over de maan.
Prof. Arabashof zei, dat vyf jaar gele
den Rusland de wereld schokte door
de lancering van de eerste kunst
maan. „Het is nu duidelijk, dat spoe
dig de eerste automatsiche onbeman
de ruimteschepen zullen vertrekken.
Eerst naar de maan, maar dan ook
naar Mars en Venus"
President Kennedy neeft Llewellyn
Thompson, die Amerikaans ambassadeur in
Moskou is geweest, benoemd tot ambassadeur
in algemene dienst. Llewellyn Thompson zal
zich in het bijzonder gaan bezighouden met
kwesties betreffende de Sowjet-Unie.