„CELERINA" IN ANTWERPEN Kolonel Sallal premier van republiek Jemen RFNATA TFRAÏ Dl zong niet sterfscène van mimi met 27 dankbare overlevenden „wij waren voorbereid op het ergste, maar dat kwam niet" JA...'» ROXY Even repareren.... „MIJNINDUSTRIE VERKEERT IN ZORGWEKKENDE SITUATIE" VERDEDIGER LEIBBRAND VRAAGT VRIJSPRAAK VAN DALSUMPRIJS VOOR PETER VAN DER LINDEN Akkoord over vakantieregeling rijkspersoneel Vervroegd verlof voor militairen uit Nieuw-Guinea Diplomaten-mening ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 8 TWEE GEREDDEN MET BRANCARD VAN BOORD Het Zwitserse schip „Celerina" is gistermiddag in Antwerpen aange komen met 27 overlevenden van de ramp met de superconstellation van de „Flying Tiger Line", die deze week boven de Atlantische Oce aan bij Ierland is verongelukt. Twee van hen moesten met een bran card van boord worden gehaald. Het waren mevrouw Helen Groves, wier echtgenoot bij het ongeluk om het leven is gekomen en een Ame rikaanse militair. Mevrouw Groves verkeert in een shock-toestand. Zij bedekte haar gezicht met haar handen toen zij naar een ziekenauto werd gebracht. De Amerikaanse militair heeft een niet-ernstige beenwond. Hij be antwoordde de hem toegeschreeuwde opmerkingen lachend. De ove rige geredden konden op eigen kracht het schip verlaten. Onder hen waren de piloot van het verongelukte toestel, de 44-jarige J. D. Mur ray en de 22-jarige stewardess, Carol Gould. op zich nam, vertelde dat constant moest worden gehoosd, omdat het vlot water schepte. „Wij zouden het niet veel langer hebben uitgehou den". Een van de overlevenden was reeds geheel verstijfd. Het was onmogelijk op de hoge zee een sloep neer te laten. Hij sprak nadrukke lijk tegen, dat er aan boord brand zou zijn geweest of dat er gebrek aan voed sel was. „Alleen kledingstukken kwa men wij tekort", aldus kapitein Lugll. Motoren in brand Drie motoren van de verongelukte super-constellation zjjn in brand gevlo gen voordat het toestel op zee moest dalen. Dit bleek uit de verklaringen van de gezagvoerder van het vliegtuig, John D. Murray. Over de mogelijke oorzaken wilde hij zich op de perscon ferentie in Antwerpen niet uitlaten. Vragen daarover werden trouwens door de directie van de „Flying Tiger Air line" afgeweerd. „Wij waren voorbereid op het ergste, maar het ergste is .liet gekomen". Met deze woorden leidde de Amerikaanse soldaat Joe Hoffer net relaas in over het verongelukken van de Superconstel lation hoven de Atlantische Oceaan. Hij vertelde het verhaal over het ongeluk en de redding namens alle overlevenden, die gisteren in Antwerpen weer voet aan wal hadden gezet op een persconferentie in een Antwerps hotel. „De moeilijkheden begonnen, toen wij wegens het slechte weer naar een gro tere hoogte moesten stijgen. De ma noeuvre was nauwelijks begonnen, of ons werd gezegd de schoenen uit te trekken en de reddingsgordels om te doen. Wij waren op het ergste voorbe reid, het vliegtuig raakte het water, maar het ergste gebeurde niet: het vliegtuig bleef intact. De zee was ruw. het water begon langzaam het toestel binnen te dringen. Ik geloof, dat alle passagiers het vliegtuig hebben verla ten, maar zeker ben ik er niet van. Van achter het vliegtuig kwam een vlot, dat eerst afdreef en toen kon worden terug gehaald. Meer dan 50 mensen vonden er een plaats op". Wel 50 meter „Men heeft mij gezegd dat de golven ongeveer 4 meter hoog waren, maar het leek mij wel 50 meter. Vijf uur hebben we rondgedreven. Het vlot was eigenlijk bestemd voor 25 men sen; het voordeel was, dat wjj dicht op elkaar zaten en warm bleven en dat het vast op de golven lag, zodat wij niet omsloegen. Het was erg moeilijk om aan boord van de „Celerina" te komen. Er was een ladder uitgeworpen, maar dat bleek toch een moeilyk punt. Leden van de beman ning sprongen over boord met zwem vesten aan en maakten het vlot met touwen vast. Toen ging het gemakke lijker". Gastvrijheid Het verhaal van de Amerikaanse mili tair werd slechts nu en dan onderbro ken door een aanvulling of opmerking van een zijner collega's. Verder was er alleen het geluid van de vele camera's van filmmensen. „Ik kan geen woorden genoeg vinden voor de gastvrijheid, die wij aan boord hebben genoten. De be manning gaf ons zijn kleren en bedden en sliepen zelf op de grond. Wij moch ten niets doen". Terugkerend op het moment dat het vliegtuig do wilde oceaangolven raakte zei hy tenslotte: „Ik dankte God dat hjj ons in zjjn handen had genomen". Een arts van de Ameri kaanse luchtmacht, kapt. J. G. Fi- gueroa-Longe, die met zijn vrouw het ongeluk overleefde en de eerste me dische verzorging van de slachtoffers Overboord geslagen ,Met kunstmatige ademhaling en mas- age hebben wij hem i* het leven kun nen houden". Een diepe stilte viel in de zaal, waar de persconferentie werd ge houden, toen luitenant-kolonel G. H. Dent het woord nam. Hij verloor bij het ongeluk zijn vrouw, die hjj was nage sprongen, toen zij het vliegtuig had ver laten. Samen werden zij aan boord van het vlot getrokken. Eén keer sprak hij nog met haar. ..Toen ik even later weer naar haar keek was zjj verdwenen. Zjj moet over boord zijn geslagen", zei liy met bijna onhoorbare stem. Hjj bljjft achter met drie kinderen, onder wie een baby van nog geen jaar. De overlevenden, allen militairen van de Amerikaanse strijdkrachten, versche nen op de persconferentie in dezelfde kleding, die zjj droegen bij aankomst enkele uren eerder, in de Antwerpse haven. Enkelen droegen tuien, anderen kakikleurige werkpakken, sommigen lie pen op sloffen, geleend van de beman ning van de „Celerina" Op de kade waren uitgebreide voor zorgsmaatregelen getroffen voor de aankomst van het schip. De Ameri kaanse luchtmacht was aanwezig met een geneeskundige groep, er wa ren ambulances en een sterke Ant werpse politiemacht die op rigou reuze wijze de talrijke journalisten en cameramensen op een afstand hield. De gezagvoerder van de „Celerina", ka pitein Lugli, het hem geschonken insig ne van de „Flying Tiger Airline" op dc borst, noemde de reddingsoperatie één van de moeilijkste uit zijn loopbaan. Advertentie w Dé KOLEN- RADIATOR met de 12 unieke eigen schappen PELGRIM, óók voor ollehaarden KORTE PREDIKA TIE „Wij hebben voor U op de gespeeld en gij hebt niet gedanst; wij hebben kiaagliedereii gezon gen en gij hebt geen misbaar ge maakt". Mt. 11 7. Op een marktplein is een groep kinderen aan het spelen. Zij doen, wat de kinde ren van alle tijden doen: zij spelen na, ■wat zij in de grote-mensenwereld zien gebeuren. Nu eens spelen zij op de fluit en dansen zij in in liet rond.... het is feest, zij vieren een bruiloft. Dan weer zingen zij klaagliederen en maken zij misbaarze zijn erg bedroefd, ze spe len „begrafenisje". Rond die spelende kinderen staan ande ren. Ze worden uitgenodigd mee te doen. Maar ze toillen niet; ze willen nu juist een ander spel. Dus blijven ze koppig en mokkend aan de kant staan. In het gedrag van deze kinderen ziet Jezus een gelijkenis met het gedrag van talloze volwassenen ten opzichte van dc zaken van Gods Koninkrijk. Tallozen onttrekken zich aan de geloofs gemeenschap. De meest verschillende re denen worden aangevoerd ter rechtvaar diging van dit terzijdeblijven. In de tijd van Jezus had men kritiek op Jo hannes de Doper: hij zou niet goed bij zijn verstand zijn, omdat hij als een asceet leefde. En Jezus die at en dronk als elk ander werd beschuldigd een on matig mens te zijn. Dus gaf men geen gehoor aan hun woorden. Is dat nu veel anders f Hoevelen blijven Een Rotterdammer wilde donder dagavond even zijn televisie-an tenne repareren. De schoorsteen, waaraan de antenne bevestigd was, begaf het echter en viel daarbij tegen een andere schoor steen die ook al niet solide bleek. De brokstukken puin gleden De brandweer kwam er bij en ver bood de bewoners van de betrok ken huizen hun kachels aan te maken om het brandgevaar tegen te gaan. Toen kwam ook de bouw- politie. Een hoop narigheid in ieder geval. Dat veroorzaakten trouwens ook twee buurjongens, losse arbeiders, die niets te doen hadden, en op sollicitatie uitgingen met een gestolen 6,5 tons vrachtwagen. Met deze vrachtwagen reden zij een draaiorgel aan. De twee „werkzoekers" kwamen op het hoofdbureau van politie terecht. V.N. vraagt technische adviseurs De V.N. hebben de Filippjjnen verzocht 51 technische adviseurs voor Nieuw- Guinea beschikbaar te stellen. Volgens de onderminister van buiten landse zaken van de Filippijnen, Salva dor B. Lopez, had de volkerenorganisa tie gevraagd de adviseurs onder wie twee hoge bestuursfunctionarissen „zo spoedig mogelijk" ter beschikking te stellen. Hij zei dat de regering thans mensen zocht voor de verschillende posten. KATHOLIEKE FEDERATIE Gecoördineerd energiebeleid gewenst In een brief uan het bestuur van het be- drjjfschap voor de steenkolenmijnindus trie, dringt de Katholieke Federatie, waarin de Mjjnwerkersbond en de Ver eniging voor Mjjnbeambten samengaan, aan op spoedig overleg over maatrege- om het hoofd te kunnen bieden aan de „meer dan zorgwekkende positie van de Nederlandse mijnindustrie", In de brief wordt gesteld dat met liet treffen van eventuele maatregelen en het voeren van acties niet gewacht mag worden rot do eindcijfers van dit jaar bekend zijn. Gezien de sluiting van de staatsmijn „Beatrix" wenst het bestuur met nadruk naar voren te brengen dat de federatie op grond van de mede-ver antwoordelijkheid bezwaarljjk steun kan verlenen aan maatregelen, die zonder voorafgaand overleg en overeenstem ming met de vertegenwoordigers van dc werknemers worden getroffen. Ook andere mijnen Het bestuur van de Katholieke Fede ratie meent dit standpunt te moeten Innemen, omdat er aanwijzingen zjjn, dat ook ten aanzien van andere staatsmijnen, evenals van particulie re mijnzetels zekere maatregelen worden overwogen of reeds zijn voor bereid. De precaire toestand van de Nederland se mijnindustrie wordt in die brief toe geschreven aan het uitblijven van een gecoördineerd energiebeleid waaraan in de eerste plaats wordt gedacht aan het stellen van gelijke concurrentievoor waarden voor kolen en olie en aan een emeenschappelyk handelsbeleid in de Ï.G.K.S.-landen. De nadelige gevolgen voor do Neder landse mijnen worden nog sterker ge accentueerd, doordat in andere landen 'an de E.G.Iv.S. de overheid blijft door gaan met het treffen van beschermende maatregelen ten opzichte van hun eigen mijnindustrieën, aldus deze brief. In het proces te Stuttgart tegen de in- ternationual bekende verkeersdes- kundige Kurt Leibbrand heeft de verdediger, Hans Laternser, gisteren vrijspraak gevraagd. Donderdag eis te de openbare aanklager, zoals ge meld, levenslange gevangenisstraf len en poging tot moord i vallen. ge niet weg uit de kerkdiensten omdat ze iets hebben tegen de predikant of tegen een ambtsdrager? ïloevelen onttrekken zich niet aan 'werkelijk méédoen met het gemeenteleven, omdat ze het ergens 'niet mee eens zijn f „Wee U", zegt Jezus. Nu kunnen we ons nog veilig voelen achter al die redenen die roe aanvoeren om ons niet-meedoen te verklaren. Nu kunnen we nog zeg gen: ik sta toch in m'n gelijk met m'n kritiek. Nu nog wel.... eens niet meer. we hebben méé st het grote spel mens begraven wordt, en een begenadigd mens het bruiloftsfeest mag meevieren van Hem, die Zijn Gemeente als een bruid lief heeft. Sluiskil, J. G. N. Cupedo. De verdediger grondde zijn verzoek om vrijspraak voornamelijk op het feit, dat de beklaagde destijds een bevel had gekregen, om de tot zijn com pagnie behorende Italianen te laten neerschieten en dit niet op eigen initiatief had gedaan. De verklaring van Leibbrand, dat de Italianen tevoren gemuit hadden en een noging hadden gedaan om er vandoor ie gaan, is door de getuigen niet weerlegd, aldus Laternser. Steeds weer is gebleken, dat de ge tuigen hel meeste van „horen zeg gen" hadden, zo zei hij. van Dalsumprijs toegekend voor de bes te toneelprestatie in een Nederlands stuk in het seizoen 1961-1962. Peter van der Linden verwierf de prijs voor zijn rol van .Toren in „De gecroon de leersse" van Michiel de Swaen, dat het vorige jaar door de Nieuwe Komedie onder regie van Erik Vos werd uitge bracht. „Peter van der Linden maakt sinds 1958 deel uit van het gezelschap de Nieuwe Komedie/Toneelgroep Arena en speelde daar onder meer Scapln in Moliere's „Schelmestceken van Scapin", dat ruim 150 voorstellingen haalde, „Dromio" in het „Spel der vergissingen" van Shakes peare, dat 175 maal werd opgevoerd en de duivel in de „Geschiedenis van de sol daat", dat in samenwerking met het Brabants orkest door de Nieuwe Kome die wordt opgevoerd. f Advertentie) Het Wereldgebeuren de ras-sigareupuur voor uw genoegen In de donderdag gehouden vergadering heeft de centrale commissie voor geor ganiseerd overleg in ambtenarenzaken overeenstemming bereikt over een voor stel van de minister van binnenlandse zaken inzake de vakantieregeling van het rijkspersoneel. Dit voorstel hield in: De aantallen vakantiedagen voor de in de artikelen 24 algemeen rijks ambtenarenreglement en 23 arbeids- overeenkomstenbesluit bedoelde groepen van personeel vast te stel len op onderscheidenlijk 14, 16, 18 en 22 dienstdagen; naast de reeds beslaande snipperdag, op te nemen op Goede Vrijdag of Maria Hemelvaart, een extra snip perdag toe te kennen, met de moge lijkheid, dat deze verlofdag zal die nen te worden opgenomen op een door de minister aan te wijzen dag leeftijd onderscheidenlijk extra verlofdagen te verlenen, in af wijking van de huidige regeling die vermeerdering van 2 dagen verlof kent bij het bereiken van de 50-ja- rige leeftijd. Als ingangsdatum voor deze nieuwe re geling geldt 1 januari 1963. De com missie stemde eveneens in met het voor stel van de regering het personeel, nu de verbetering in de vakantieregeling per 1 januari 1963 zal ingaan en niet ook nog voor 1962 zal gelden, op de maandag 24 en 31 december a.s. vrij af te geven. Koning Olav van Noorwegen brengt een driedaags staatsièbe- Buitenlandse hulp zonder voorwaarden Prins Seif op weg naar zijn land Het opperbevel van de opstandige strijdkrachten in Jemen heeft gis teren in een uitzending van radio Sanaa bekendgemaakt, dat het be stuur van liet land in handen is ge legd van een „revolutionaire raad" onder voorzitterschap van kolonel Abdoellah Sallal. Kolonel Sallal heeft opdracht gekregen een rege ring te vormen. Voorts werd verklaard, dat de nieuwe republiek Jemen bnitenlandse hulp zal aanvaarden, zo lang hier geen voor waarden aan verbonden zijn. Bovendien bevestigde het Jeminitische gezantschap in Londen gisteren, dat Imam Moham med en zijn familie by de beschieting van het koninklijk paleis in Taiz om het leven waren gekomen. In de uitzending van radio-Sanaa werd gezegd, dat het nieuwe regime vriend schappelijke betrekkingen zou onder houden met alle Arabische staten, voor stander was van een consolidatie van de Arabische Liga en nesprekingen aan zou knopen met alle landen, die „onze vrijheid en onafhankelijkheid eren". Behalve kolonel Sallal zouden verder deel uitmaken van de „revolutionaire raad" kolonel Abdalla Zoebeidi, majoor Abdel Latif Aboe Bakh. majoor Mo hammed Osman, luitenant Ali Abdalla en luitenant Mohammed Al Badr. Bo vendien zou een presidentiële raad zijn ingesteld met Mohammed Osman als voorzitter. De andere leden zijn: Mo hammed Ahmed Aboe Taha, Moham med Ben Ahmed en Mohammed Ben Abdalla. Naar Jemen In Londen arriveerde gisteren prins Seif al Islam al Hassan op doorreis uit New York naar Jemen. De prins beschouwt zich als de troonopvolger in Jemen. De prins was van oordeel, dat de opstand het werk was van een klein deel van het leger en dat het volk een einde zal maken aan de revolutie. Hij kondigde aan naar Jemen te zullen gaan om daar „regelingen te treffen die nodig en nuttig zijn voor het welzijn van de bevolking". Eerst zou hij de toe stand in ogenschouw nemen en daarna „stap voor stap" de orde herstellen. Bij beschikking van de minister van defensie van gisteren is het volgende bepaald: Aan dienst plichtigen van de Koninklijke Landmacht, die vóór 19 april 1962 naar westelijk Nieuw-Gui nea zijn uitgezonden zal met in gang van de dag, volgende op de laatste dag van het ontsche pingsverlof, groot verlof wor den verleend. Aan dienstplichtigen van de Koninklijke Landmacht, die op of na 19 april 1962 zijn uitgezonden zal klein verlof worden verleend met ingang van de dag waarop zij 16 maanden, specia listen en kader 19 maanden, werke lijke dienst hebben verricht in af wachting van groot verlof, dat zal ingaan na een totale eerste oefe ningsduin- van 22, specialisten en ka der 23 maandeüf Aan dienstplichtigen van deze categorie, die bij terugkeer in Nederland reeds 16, c.q. 19 maanden werkelijke dienst kunnen aanwijzen, zal met ingang van de dag, volgende op de laatste dag van het ontschepingsverlof, ter stond klein verlof, in afwachting van groot verlof worden verleend. Lord Home voorzitter NAVO-raad De Britse minister van buitenlandse za ken, Lord Home, heeft het vooorzitter- schap van de Navo-raad voor het ko mende jaar op zich genomen, aldus is in Parijs bekendgemaakt. Het voorzitter schap rouleert in alfabetische volgorde onder de vijftien landen van het Atlan tische bondgenootschap. JL «.JLjA Ik JL lm. JK 1 1 9 JL JX J.4 A slavin". Hoe mooi zou de sterf- ogen dicht plegen te spelen, ver- Klassiek Grand Gala du Disque (Van een speciale verslaggever) Hoe het publiek in het tot de nok gevulde Amsterdamse Concertge bouw ook applaudisseerde, hoe liet stampvoette, juichte, hoe het dwong en smeekte om een en- cora, Renatn Tebaldi weigerde vriendelijk maar beslist een toe gift te zingen, ofschoon Willem O- Duys toch speciaal de parti tuur van „La Boheme" had ge huurd, omdat ze een aria van Mi mi beloofd had. Het Residentie Orkest stond wachtend klaar met die partituur voor zich en zou ge speeld hebben als Ia Tebaldi maar even met het hoofd geknikt had, maar ze schudde glimlachend van nee, wuifde naar alle kanten, boog, kwam telkens terug de trap af, applaudisseerde voor liet orkest dat haar zo toegewijd be geleid had^ Maar ze gaf geen toe gift. Ze kwam ook niet na afloop van liet concert in de feestelijk ver sierde receptiezaal, maar daar was wel haar dirigent, Arturo Basile en bij gaf een wonderlijk antwoord op de vraag: waarom geen encora? No good voice geen goede stem, zei hjj en toen we daar dan wel tegen protesteer den, verklaarde hij zich in het Ita liaans beter: mevrouw Tebaldi was onwel geworden. Dat had een briesende Willem O. Duys niet ge nomen, en hg Aias naar de solis tenkamer gegaan, alleen maar om van de kamenier te horen dat me vrouw Tebaldi inderdaad plotse ling licht ongesteld was. Geen Mimi dus, maar wel een lieflijke „Butterfly" eu wel een diep ontroerend „Ave Maria" uit Othello, wel de verrukkelijk gezongen aria „Mjjn moeder had een arme slavin". Hoe mooi zou de sterf- van Mimi geweest zijn door Renata Tebaldi, ir de zaal en de sup porters van de plaat verrast had. Door wat? Door haar eenvoudige en lief vrouwelijke verschijning, door de ontroe rende eenvoud van haar zin gen, dramatisch niet door het operagebaar, maar door ge voelens die zy 't best in pia nissimo scheen te kunnen uiten. Voor de pauze van het Grand Gala du Disque Classique musi ceerde het Residentie Orkest on der zgn eigen voortreffelijke di rigent, Willem van Otterloo, die het muziekfestyn en dat was het opende met een speels ro mantisch „Romeins Carnaval" van Berlioz. Violist Christian Ferras speelde elegant het con cert in d van Tsjaikofsky, met extra sierlijke gebaartjes speciaal voor de t.v.-kijkers, die dat wel gewaardeerd zullen hebben, al bleven ze het dan wellicht jam mer vinden dat violisten met hun ogen dicht plegen te spelen, ver zonken als ze zjn in de klank van de Stradivarius onder hun kin. Enfin, iedereen, iedereen zat toch op Tebaldi te wachten, en dat bleek wel, toen men midden in het concert begon te applaudis seren, alsof het al uit was. Wethouder R. van den Bergh van de Amsterdamse kunstza ken, reikte de bronzen poppe tjes uit, de nonchalant op de pathofoon leunende Edisonne- tjes van beeldhouwer d'Hont. Hij mocht die ook aan Rena ta Tebaldi geven, en och, waarom kan nooit eens een Nederlands autoriteit een zo grote kunstenares als Tebaldi, wanneer ze voor één keer op ons podium staat, met een handkus eren? hij had er zgn kleinkinderen later van kunnen vertellen, maar hij heeft de kans gemist. De ex-diplomaat Geoffrey McDermott heeft de Britse regering, die toch al zoveel zorgen heeft, extrahoofdpijn be zorgd met een uiteenzetting in het week blad The Observer over de kwestie-Ber- ïgn. De moeilijkheden rond deze stad hebben de laatste jaren al vele pennen in beweging gebracht ca daar is dan nu de pen van de heer McDermott by ge komen. Regeringen hebben zich geluk kig van al het geschryf over Berlijn nooit veel aangetrokken, want de mees te scribenten, die meenden een oplos sing voor het geschil tussen oost en west aan de hand te moeten doen._ waren amateur-politici. Ditmaal echter is Lon den wel enigszins in verlegenheid ge bracht. De heer McDermott is namelyk wel degelyk van de Berlynse kwestie op de hoogte. Hij heeft de situatie jarenlang van dichtbij kunnen beoordelen als poli tiek adviseur van de Britse militaire commandant in Berlyn. In juli van dit jaar heeft hg die functie neergelegd. Vrgwillig volgens het Britse ministerie van buitenlandse zaken. „.Gedwongen", zegt McDermott zelf. Ir» het Engelse dagblad .Daily Express" stond dezer da len een intervieuw afgedrukt met de .ieer McDermott. waarin deze zich bit ter uitliet over de behandeling, die hij van buitenlandse zaken" had ondervon den. Volgens de ex-diplomaat stond het de regering in Londen niet langer aan, dat haar diplomatieke vertegenwoordiger in West-Beriijn anders over de zaken dacht dan Londen. „Ik ber ontslagen en dat niet op eigen verzoek, zoals wordt beweerd". McDermott zei dit, nadat In The Ob server zijn artikel over Berlyn was verschenen. De ex-diplomaat deed in het weekblad enkele voorstellen, die zowel in Londen als in Bonn opshcudding ver oorzaakten. McDermott zou willen zien, dat de vier grote mogendheden. Enge land. de Verenigde Staten. Frankrijk en Rusland gezamenlyk verklaren, dat de vereniging van de twee Duitse landen een „affaire op lange termijn" is. Mc Dermott wil zo het geschil op de lange baan schuiven, Over een twintietal ja ren zou de zaak dan opnieuw onderwerp van gesprek kunnen worden in die circa twintigjarige periode van rust zou het westen'het bestaan van een Duitse De mocratische Republiek d'ener. te erken nen. Het plan van McDermott voorziet ver der in de aanvaarding van de Oder-Neis- segrens en een grote mate van zelfstan digheid voor (West-)Berlyn, dat zelf overeenkomsten zou moeten sluiten met de grote mogendheden over de legering van troepen, Op die wijze zouden feite- lyk drie Duitse staten ontstaan. McDer mott gunt deze staten alle drie het lid maatschap van de Verenigde Naties, terwijl hii meent dat de V.N. enkele van hun afdelingen in Berlijn zouden moeten vestigen. Wat de toegangswegen tot Berlijn betreft, merkt McDermott op, dat viermogendhedengaranties voor een vrij verkeer dit probleem kunnen oplos- De regering in Bonn heeft officieel niet op de uitlatingen van de Britse ex-diplo maat gereageerd. Er is althans niets over een officiële reactie uitgelekt. Enig ongenoegen heeft de nublikatie in The Observer toch ook in Bonn wel gewekt. Londen zit er dus een beetje mee in. Het artikel van McDermott is voor zijn land wel op een bijzonder ongunstig tyd- sllp gekomen nu de Britten in de ko mende weken de onderhandelingen in Brussel over toetreding tot de E.E.G. zullen hervatten. Het is nog niet zo lang geleden, dat Adenauer zich in een tele visieuitzending „versprak" in voor En geland onaangename zin en de onenig heid over die zaak is nu juist wat ge luwd. Bovendien heeft minister Heath, de Britse onderhandelaar in Brussel, enkele dagen geleden enige Westduitse steun voor het Britse E.E.G.-standpunt verworven, waarover men in Londen nogal verheugd was. De nieuwe Berlyn- theorieën van een weliswaar met pen sioen gestuurde ambtenaar zyn dus op dit moment gevaarlijk voor die goede sfeer. Temeer gevaarlijk omdat Bonn zeer wantrouwend is en de Britse rege ring snel van „ontrouw" verdenkt. Een gelyksoortig wantrouwen koestert West-Duitsland tegenover de Verenigde Staten. De enige Amerikaan, die volle dig het vertrouwen in Bonr geniet is ge neraal Lucius Clay. Doze speciale advi seur van president Kennedy voor Ber lijn, is voorstander van een harde aan pak. Toen hg vorig jaar ir. West-Berlijn drastisch optrad werd bli evenwel naar Amerika teruggeroepen. Generaal Clay is deze week Bonn weer te hulp gekomen. In een televisie-vraaggesprek zei hij, dat het westen bij een eventueele overeen komst met Rusland inzake Berlyn, reke ning diende te houden met de gevoelens van West-Duitsland. Hot standpunt van generaal Clay is lynreclit tegenoverge steld aan de ideeën, die de heer McDer mott verkondigt. Opgemerkt moet worden, dat, hoezeer de Verenigde Staten en Engeland ook tussen beide standpunten door laveren, een erkenning van Oost-Duitsland voor lopig niet waarschijnlijk is. De kwestie-Berlyn zit trouwens nog in de y'skast, want Kroesjtsjew in zijn Cuba-nota heeft gezegd de zaak Berlijn niet op de spits te zullen drijven. Ber lijn is voor Rusland niet het belangnjk- ste. Moskou wil het westen wel uit de stad hebben. maar haast heeft het Kremlin niet. Mocht het ergens ver keerd gaan met de Russische infiltratie- politiek, dan is er altijd de mogelijkheid om de kwestie-Berlyn weer op te war men, zodat de aandacht van de misluk king wordt afgeleid. Berign kan daar om nuttig zijn voor de Russen. Daarte genover staat dat, zolang Berlyn een „kwestie" blijft, de Russen toch ook wel aan de rest van de wereld iets minder aandacht kunnen schenken als ze mis schien wel zouden willen. Ook de landen van Moskou zijn door Berlijn gebonden. Het artikel van de heer McDermott zal wel niet het laatste zijn over deze sle pende affaire. Voor de heer McDermott is het jammer, dat Berlyn zyn Water loo moest worden en deze stad het einde betekende van zijn diplomatieke loop baan. Een lichtpuntje is evenwel, dat mevrouw McDermott het minder erg vindt. „Het leven in Berlyn was saai en vervelend", onthulde zij in de Dai ly Express. „Voordien waren we op Cyprus, maar dat was nog erger". Voor mevrouw McDermott is de verhuizing naar Londen dus geen ramp. LORD HOME ...last met Bonn...

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3