Krijgsraad veroordeelt N.-Guinea-weigeraars ,D JAK ART A zal meewerken aan loyale uitvoering van akkoord' „Kernstop in begin van 1963 redelijk" Kamerlid windt zich op over boek van „Martin Mons" Generaal Rikhye uit Djakarta terug COMPENSATIE ZONDER LOONGRENS VOOR HET RIJKSPERSONEEL MEISJE IN AMSTERDAM ERNSTIG MISHANDELD Maar niet zonder controle Goede naam van Almelo besmeurd Vrouwen achter schrijver trekken het zich niet aan DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 8 INDONESISCHE DELEGATIE IS IN NIEUW-GUINEA AANGEKOMEN Generaal Rikhye. is gisterochtend na een vierdaags bezoek aan Dja karta te Hollandia teruggekeerd. Hij verklaarde bij aankomst „hoop voller te zijn dan ooit over een vreedzame en succesvolle uitvoering van het Nederlands-Indonesische akkoord". Generaal Rikhye was in gezelschap van drie in burger geklede hoge officieren van de Indonesische strijdkrachten. Tevens waren in zijn gezelschap drie Indonesische burgerlijke functionarissen die een radioverbinding tussen Hollandia en Djakarta tot stand zullen bren gen. „Een uiterst succesvolle reis" zo noemde generaal Rikhye zijn missie naar Dja karta. „Ik ben teruggekomen met de verzekering, dat Indonesië volledig zal meewerken aan een loyale uitvoering van het akkoord. Ik heb my thans kun nen overtuigen van de goede wil van beide partijen en ik geloof vast, dat het akkoord een succesvol resultaat zal heb ben". persoonlijk weten dat Hercules-vliegtui gen slechts in geval van nood op grond gebied van Nieuw-Guinea mochten lan den. Gistermiddag meldde de Hercules boven Merauke zich opnieuw, nu met de mel ding dat het toestel niet verder kon vliegen vanwege storing. De heer Rikhye deelde voorts mede, dgt hrj in Djakarta een uur lang heeft ge sproken met president Soekarno. Over de details van het staken van het Vuren had hij daar overleg gepleegd met het militaire commando. Op de vraag, of het militaire gedeelte van de overeen komst dan geen enkele moeilijkheid heeft opgeleverd, antwoordde hij: de moeilijkheden die er de vorige week zijn geweest, waren slechts van onderge schikt belang. De zes Indonesiërs, die met de In diase generaal waren meegekomen, luisterden glimlachend naar diens verklaringen. De leider van de groep is brigade-generaal Achmed Wira- natah Koesoemah van het Indonesi sche leger. De beide andere officie ren, die deel uitmaken van de „liai son commissie" zijn kolonel J. De- wanta van de Indonesische lucht macht en overste Nizam Zachman van de zeemacht. Een van de twee Indonesische Hercules vliegtuigen die gisteren boven Nieuw- Guinea vlogen om pamfletten uit te werpen voor infiltranten, heeft een lan ding gemaakt op het vliegveld van Me- Beide Hercules-toestellen hadden gister ochtend tijdens de vlucht boven Nieuw- Guinea toestemming gevraagd om te landen. Eerst vroeg het toestel dat bo ven Merauke rondcirkelde een landings vergunning en daarna het andere toe stel dat op dat ogenblik nabij Sorong vloog. Schout-bij-nacht Reeser weigerde evenwel toestemming te geven en liet Voordracht voor Papoea-voorzitter Nieuw-Guinea Raad Gistermorgen heeft de Nieuw Guinea Raad besloten het lid van de rand de heer Thontji Mezeth aan do koningin voor te dragen voor het voorzitterschap. Van de vijf leden die op de lyst van kandi daten stonden hebben er vier geweigerd als eerste op de voordracht te worden geplaatst. De heer Jouwe, die juist tijdens de stem ming over de voordracht in Hollandia aankwam, had reeds laten weten dat hij voor het voorzitterschao niet in aanmer king wilde komen. De heer Kaisiepo wenste geen kandidaat te zijn „wegens gebrek aan vertrouwen in de toekomsti ge ontwikkeling" en de heer Bonay ver klaarde vrijheid te willen hebben om zich steeds vrijelijk te kunnen uiten, het geen volgens hem als voorzitter van de raad niet mogelijk is. De vierde kandi daat, de heer Inury, weigerde om ge zondheidsredenen. rauke. Het toestel had te kampen met moeilijkheden met het oliedruksysteem. Het kleine defect kon in Merauke wor den verholpen, waarna naar van de zijde van de luchtverkeersleiding in Hol landia wordt vernomen de Hercules weer is opgestegen voor de terugtocht naar Indonesië. Van het klooster naar de piste De Engelse Shirley Farmer heeft het kloosterleven opgegeven om leeuwentemster te kunnen wor den. „Ik vond het prettig in het klooster", vertelde mejuffrouw Farmer, 22 jaar, „maar ik wilde mijn vrijheid terug. Met name wil ik leren hoe met leeuwen om te gaan". Shirley Farmer heeft vijf jaar vertoefd in het klooster van de Goede Herder te Londen tot voor kort. Thans werkt zij op een ker mis als assistente in een dieren- nummer. jWVAA/vnAAAJVAAAAAA/WUWVWIA/VWV/l/WVWWU De huurverhoging Regeling voor gepensioneerden De regering heeft, naar het minis terie van binnenlandse zaken gis teren heeft bekendgemaakt, beslo ten de compensatie voor de nieuwe huurverhoging voor het rijksper soneel op overeenkomstige wijze toe te passen als de algemene huurcompensatie, waartoe zij over- Noodgeval De Amsterdamse zedenpolitie heeft in de dinsdagnacht de 25-jarige Berend D. aangehouden, die ervan wordt verdacht samen met een vriend een 17-jarig meisje op beestachtige wyze te hebben mishandeld. Aan deze mishandeling ging een mislukte poging tot aanran ding vooraf. Het meisje heeft zeven uur bewusteloos in een woning aan de Fagelstraat gele gen. Pas dinsdagavond om zes uur slaagde zij erin de politie te alarmeren. Ze was nog niet in staat een verklaring over de gebeurtenissen te geven. D. is een bekend onderwereldfiguur. Ook een vriend van D., de 30-jarige P. B.. is aangehouden. Hij werd door de Am sterdamse recherche op de O.Z. Achter burgwal gearresteerd. Het genoemde tweetal heeft het meisje dinsdagochtend omstreeks half zeven in een koffiehuis aan de Albert Cuypstraat ontmoet en haar, na een eerste mishan deling, gedwongen mee te gaan naar een cafe aan de Amstelstraat. Daar werd zij opnieuw gestompt en geslagen en voorts gedwongen zes glazen cognac en vier glazen bier te drinken. Daarna werd een fles cognac gekocht en mee genomen naar de Fagelstraat, naar de vroegere, thans onbewoonbaar ver klaarde, woning van Bob D. Hy ge bruikte dit pantj als gelegenheidshuis. In de kamer van D. werd de mond van Gerrie R. opengesperd en haar de in houd van de meegeDrachte fles door een plastic buis ingegoten. De mishandelin gen duurden intussen voort. Hoewel zij over haar gehele lichaam blauwe plek ken en wonden heeft, geloven de ge raadpleegde doktoren, onder wie een vrouwenarts, dat zij geen blijvend letsel zal overhouden. De twee mannen, die nog niet zyn ver hoord, zullen aan de officier van justi tie worden voorgeleid. Op het misdrijf staat een maximum straf van twaalf jaar. Een zaak aangehouden Gevangenisstraf gelijk aan voorarrest De krijgsraad te velde-west in Den Haag heeft gistermiddag de 21-jarige soldaat der eerste klasse M. H. te Grootegast veroordeeld tot elf weken gevangenisstraf met aftrek van voorarrest, alsmede verlaging in rang tot de stand van soldaat der laagste klasse. Soldaat J. H. H. uit Amsterdam werd ver oordeeld tot een gevangenisstraf van tien weken, eveneens met af trek van voorarrest. Aangezien van beide militairen het voorarrest gelijk is aan de opgelegde straf, zullen zij dus meteen vrijkomen. Tegen beide militairen was gistermor gen wegens desertie in tijd van oorlog vier maanden gevangenisstraf met af trek gevorderd, De zaak van de 22-jarige dienstplich tig soldaat T. C. uit Zaandam is door de krijgsraad aangehouden voor een nader nourologisch onderzoek. Tegen hem was wegens opzettelijke ongehoor zaamheid twee jaar gevangenisstraf met aftrek gevorderd, alsmede ontslag uit de militaire dienst. Zoals bekend hadden deze drie mi litairen geweigerd dienst te verrich ten in Nieuw-Guinea, De soldaten M. H. en J. H. keerden van hun „ZWIJNTJESJAGER". Een jager in het district Broken Hill in Noord-Rhodesië heeft tot zijn schande en schade ervaren nooit aan te leggen wanneer hij geen twee lichtjes in de duisternis ziet gloei en. De jager was onlangs per fiets naar het jachtgebied getrokken. Daar aangeko men liet hij het vervoermiddel tegen een boom staan, en begaf zich tussen het struikgewas Na twee uur vruchte loos speuren naar wild keerde de jager op zijn schreden terug. Plotseling zag hij in het licht van zijn zaklantaarn een groot rood oog blinken. 1-Iij legde aan en trok af. Het rode oog bleef oplichten. Opnieuw legde de jager aan, maar het oog bleef staren. Voorzichtig sloop de jager naderbij, om te ervaren dat hij zijn eigen fiets onder schot genomen had. Het grote rode oog was het achter licht geweest. Het achterwiel was weg geschoten. inschepingsverlof op respectievelijk 16 en .18 april niet bij hun onder deel terug. De soldaat M. H. meldde zich later by de marechaussee in Am sterdam, maar toen was zijn onder deel inmiddels met de „Zuiderkruis" naar Nieuw-Guinea vertrokken. Soldaat J. H. H. verliet tijdens zyn in schepingsverlof Nederland om naar Frankrijk te gaan. Ook hij meldde zich op 18 juni bij de marechaussee in Am sterdam. Beide militairen, die oorspron kelijk waren goedgekeurd, zyn echter bij nakeuring tropenongeschikt ver klaard. Soldaat T. C. werd opzettelijk ongehoor zaamheid tenlnste gelegd, omdat hy op 21 juni een gegeven bevel niet opge volgd had. Hem was toen bevolen zyn plunjczak te pakken en naar Oirschot te vertrekken, vanwaar hij naar Nieuw- Guinea zou gaan. De soldaat had het bevel toen niet opgevolgd, omdat IiiJ een verzoek tot herkeuring had ingediend. eenkomstig het advies van de Stichting van de Arbeid heeft be sloten. Deze compensatie is, zoals bekend, an derhalf procent met een minimum van 2,25 per week en is verplicht gesteld r alle loon- en salaristrekkenden, wie het loon of salaris niet meer bedraagt dan 13.000,per jaar,als mede voor diegenen, van wie het salaris meer bedraagt en is geregeld bij een CA.O. of bij een bindend vastgestelde loonregeling. Voor de ambtenaren zal geen loon grens gelden. De huurcompensatie voor de ambtenaren wordt, samen gevoegd met de huurverhoging van 1 april I960, als één afzonderlijke toeslag uitbetaald. Deze toeslag wordt dus ingaande 1 september vier procent van het gelden de loon of salaris met de volgende mini ma: 27,20 per maand 6,25 per week) voor een standplaats eerste klas; ƒ26,10 per maand (ƒ6,per week) gemeenteklas twee en drie; 25,per maand (ƒ5,75 per week) gemeente klas vier (alleen voor de bijlagen e er f van het BBR 1948). Aan de huurcom pensatie wordt geen maximum gebon den. Aan de gepensioneerden wordt eer compensatie toegekend van twee pro cent (van het totaal van pensioen en toeslag) voor degene die een bodem pensioen (A.O.W. en A.W.W.) genieten en drie procent voor degenen die dit niet ontvangen. Het verschil in percentage tussen deze beide- groepen vloeit hieruit voert, dat aan degenen, die een bodempensioen ontvangen, reeds uit dien hoofde een compensatie zal worden verleend. Met het georganiseerd overleg in ambtena renzaken is over deze regeling stemming bereikt. nen beton ter wereld is qëbouwd over het Maracaibomeer in Vene zuela door Duitse- en Venezo laanse maatschappijen. Dè brug heeft een lengte van 8678 meter, is 17.40 meter breed en staat op 88 pijlers, waarvan de grootste een hoogte heeft van 92 meter en 50 meter boven het waterop pervlak staat. De grootste sche pen kunnen deze brug passeren. De kosten van het kunstwerk be droegen ongeveer 850 miljoen gulden; de bouw vergde twee jaar. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/VAAAA/WAAAAAAAAAAAAJ PROBLEMEN BIJ BENOEMING WETHOUDERS De verdeling van de wtethouderszetels levert ïn enkele plaatsen in ons land nogal moeilijkheden op. Dit is onder meer liet geval in Amsterdam, Den Haag en Oss. In Amsterdam maakt de K.V.P. 'aan spraak op twee zetels, zoals zij thans ook heeft. Ds andere-partijen willen de K.V.P. echter niet meer dan één zetel la ten bezetten. De K.V.P. stelt evenwel: twee zetels of geen. Vermeerdering van het aantal zetels van zeven tot acht zou voor de P.v.d.A. aanleiding zijn om vier in plaats van drie zetels op te eisen, waarbij er dan weer voor de K.V.P. slechts één zetel beschikbaar zou zijn. In Den Haag ligt de moeilijkheid in de toewijzing van de zesde wethoudersze tel, die thans door de V.V.D. wordt be zet. Of de zetel nu zou toevallen aan de P.v.d.A., de K.V.P., de protestants- christelijke fractie of de V.V.D., deze partij zou altijd meer krijgen dan haar naar evenredigheid toekomt. Tydens de gemeenteraadsvergadering van 4 sep tember zal deze kwestie aan de orde ko men. De Partij van de Arbeid in Oss, die daar zij bij de gemeenteraadsverkiezingen 19,8 procent van de stsmmen verkreeg, aanspraak maakt op een wethoudersze tel, ziet zich in deze gedwarsboomd door de K.V.P., die tot tweemaal toe het verzoek van dc P.v.d.A. heeft afgewezen. In zes van de acht grote plaatsen in Noord-Brabant, waar de K.V.P. ook de absolute meerderheid heeft, is wel een wethouderszetel voor de P.v.d.A. vryge- houden. Deze plaatsen zijn Bergen op Zoom, Breda, Eindhoven, Tilburg en, voor het eerst dit jaar, 's-Hertogenbosch en Helmond. De P.v.d.A. in Oss spreekt van een „ernstige aanval op de democra tie". Eon Russisch schip mot 5000 ion graan en drijvende havenkraan van 100 ton voor Cuba is uit Odessa vertrokken Dit jaar zul len tweemaal zoveel goederen als vorig jaar naar Cuba worden verscheept, aldus Tass. President Kennedy heeft gisteren op zijn wekelijkse persconferentie meegedeeld dat de Amerikaanse regering het Russische voorstel tot een stopzetten van alle kern proeven met ingang van 1 januari redelijk vindt, maar dat iedere overeenkomst in een deugdelijk controlesysteem moet voorzien. Een moratorium of „gentlemans agreement" is volgens hem onvol doende. De Verenigde Staten willen niet mee werken aan een opnieuw opwekken van valse hoop. die, zoals vorig jaar dooi de Sowjet-Unie al gedaan is, de bodem kan worden ingeslagen. Kennedy deelde vervolgens mee dat in principe overeenstemming is bereikt over een conferentie van ministers van buitenlandse zaken van de grote vier V.S. OVER RUSSISCH VOORSTEL westelijke mogendheden voor het begin van de algemene vergadering van de Verenigde Naties. De datum en het tijdstip hiervoor zijn nog niet vastge steld. Over een bezoek van Kroesjtsjew aan de algemene vergadering zei hij feen enkele inlichting ontvangen te ebben. De Amerikaanse president acht het noodzakelijk de hulp aan het buitenland voort te zetten. De Sowjet-Unie heeft onlangs Indonesië voor 300 miljoen dollar militaire en economische huil. toegezegd en heeft de hulpverlening aan Cuba vergroot. De Verenigde Staten plegen overleg niet enige NAVO-bondgenoten, over het gebruik van hun schepen bij het trans port van Russische militaire voorraden en technici naar Cuba. Er is geen enkel bewijs dat er communistische troepen naar Cuba zijn gestuurd. 9 De internationaal bekende Canadese ge leerde en voorzitter van "s lands raad voor wetenschappelijk onderzoek dr. Edgar W. R. Steacie is te Ottawa aan kanker overleden. I-Iij is 62 jaar oud geworden. „Oranje" neemt passagiers van „Rijndam" over Wegens een plotseling opgetreden man kement in de machinekamer kon dins dagavond het vertrek van de „Ryndani" van de H.A.L. van Rotterdam naar Canada niet doorgaan. Aanvankelijk hoopte men met een dag vertraging nog zee te kunnen kiezen, doch dit bleek onmogelijk. Gisteren tegen de middag nam de Stoomvaartmij. Nederland wie vlaggeschip „Oranje" in Amsterdam op vertrek lag, contact op met de Holland- Amerika Lijn, om hulp te bieden. Door de spontane medewerking van rijkswaterstaat, sluisstaf en andere autoriteiten kon in enkele uren tijds terwijl op de Rijndam de lunch werd geserveerd en de Oranje reeds het Noordzeekanaal afvoer worden gere geld dat 160 (van de ca. 800) gestrande passagiers met hun bagage per autobus naar IJmuiden zouden worden gebracht en dat de Oranje binnen de pieren op hen zou wachten. De vier bussen wer den bij de tunnel opgewacht door met vlaggen uitgerust S.M.N.-personeel dat „loodsdiensten" verrichtte om zonder hapering de nieuwgeboekte passagiers tot langszij het schip te brengen. De Oranje zal na Southampton de ha ven van Halifax aanlopen teneinde deze reizigers rechtstreeks in Canada te ont schepen. Het tijdverlies zal voor aan komst in Nieuw-Zeeland en Australië volledig zijn ingelopen. Indonsiërs en Papoea's slaags Officieel is medegedeeld dat kampong Mega, ten westen van Sausapor, ongeregeldheden hebben plaatsgevonden waarbij Indonesi sche militairen en de plaatselijke bevolking waren betrokken. Papoea's en infiltranten zouden aan het vechten zijn geraakt, waarbij een Pa poea aan het hoofd werd gewond. D« politie stelt op het ogenblik een onder zoek in naar het gebeurde. Het com mando van de Nederlandse strijdkrach ten heeft de leider van het V.N.-waarne- mer'steam, de Zweedse overste Melin, op de hoogte gebracht. Q'WVVVWVVVVVWWVWW>WW\nrtrtrtWVWVVVVVVVWWVVVVVVVWVVVW\rt^VVVWVinWWVWWVWVVWWVVWVWWVVWWVWVWWVVVWVVWVVVVWWVVWWVWVVVVVV\ „Houd moed, het beste kom.t nog" (Cheer up, the best is yet to come) stond al vele jaren op een wandschïldje in de huiskamer van de 75-jarige gepensioneerde zeeman Ellis Jones en zijn vrouw Mabel te Bristol. En nu is dan eindelijk dat beste gekomen, een prijs van een half miljoen gulden in de Littleivoods voetbalpool, na een inzet van ongeveer een dub beltje. Het echtpaar, dat van een bescheiden pensioentje leefde, zal het nu heel wat gemakkelijker krijgen. (Van een onzer verslaggevers). Mr. E. G. M. Roolvink, advocaat en procureur te Almelo, lid van de gemeenteraad aldaar en te vens lid van de Tweede Kamer, heeft grote onrust gebracht, minstens in het leven van twee al niet meer zo jonge dames, die in deze -dagen steeds genoopt worden vreemde lieden op te bellen en allerlei penibele inlich tingen te verstrekken. Maar ook in wijdere kring, want er lopen er momenteel heel wat in ons land rond, die zich afvragen: wie zijn de twee schrijfsters van detective-verhalen, die zich ver schuilen achter het pseudoniem „Martin Mons"? Er z(jn maar weinigen, die het ant woord weten en zij zwijgen. Zwijgen doet men ook by de uitgeversmaat schappij Sijthoff te Leiden, die de de tectives van „Martin Mons" uit geeft en men moedigt er een nadere zoekparty allerminst aan. „U vindt ze toch niet", zeggen ze bij Sijthoff. Valse akte Wat de Almelose advocaat daar alle maal mee te maken heeft'? Mr. Rool vink heeft zich eigenlijk een beetje gestoken gevoeld door de detective roman „Derquin maakt fouten", die voor een deel in Almelo speelt. Wat daar fictief gebeurt is niet zo niooi: do ambtenaar van de burger- lyke stand heeft er volgens het ver haal op 30 december 1952 een valse akte opgemaakt. Welnu, redeneert nir. Roolvink, er was op 30 december 1952 maar één ambtenaar van de burgerlyke stand in Almelo en het zou bij de opper vlakkige lezer de indruk kunnen wckltcn, dat het daar in Almelo maar een rare boel is. Laat „Martin Mons" als „hy" het verhaal toch ergens wil laten spelen dan zijn eigen woonplaats ais schouwtoneel opvoe ren, dan kan „hij" zich in de plaats van zijn inwoning ter verantwoording laten roepen. Zou mr. Roolvink al deze overwegin gen binnenkamers hebben gehouden, dan ware er niets aan de hand ge weest. De Almelose advocaat heeft zich echter met zijn bedenkingen tot b. en w. gericht en zo is de affaire (indien men dat grote woord wil ge bruiken) in de publiciteit geraakt. Haagse dames Maar daarmee is de identiteit van de schrijver niet aan het licl\t gebracht. De schrijver? De twee schryfsters. Want dat staat langzamerhand wel vast. Het gaat om twee Haagse da mes van middelbare leeftijd, die er gens tegen de duinrand een huis be wonen, waar zy de dag vullen niet het schrijven van detectives. Zij doen dat al twaalf jaar en in die tijd heeft hun produktie naar de verhalen willen het mooie ronde getal van dertig bereikt. Er is een goede markt voor. En er zijn ook al vertalingen van uitgebracht. Hoofd figuur in hun verhalen is inspecteur Perquin. Wie met de dames in contact wil ko men, kan niet de telefoongids pak ken en hen even bellen. Maar hy kan wel de uitgever bellen en als het een beetje meezit, vraagt die dan wel, of een van de dames terugbelt. Warme vrouwenstem En zo gebeurde het, dat gisteren ïn onze telefoon een warme vrouwen stem klonk, die zei: „het begint ons voor de ogen te draaien". We meen den er duidelyk een zucht op te ho ren volgen. De stem ging voort: „Wy begrypen nog niet goed, hoe al die herrie kon ontstaan. Kinderlyk on schuldig; hebben wy, toen in ons boek „Perquin maakt fouten" een stad moest worden genoemd waar een rechtbank Is gevestigd, Almelo geno men. Zo maar. Wij hadden ook Gor- kum of Leeuwarden kunnen noe men En dan: „hoe is het mogelijk dat een Tweede-Kamerlid, juist nu bijvoor beeld de kwestie-Nieuw-Guinea ieder De dame die ons belde was al be weerde zij het tegendeel zeker niet in verwarring geraakt door al lerlei persrumoer. Integendeel. Op byzondere geestige wijze vertelde zij waarom de naam van Almelo nu juist „ydel" werd gebruikt in het thans met één klap bekende boek. En op even geestige wijze gaf zij haar me ning weer over „kamerleden die er tijd voor hebben zich over dergelijke kleinigheden druk te maken". Rechtbank „Als wij een verhaal scliryven dat grotendeels ïn Amsterdam speelt (je kunt als schrijver gerust driemaal per week in Amsterdam een moord laten gebeuren, dan vinden de Am sterdammers het nog best, grinnikt de vrouwenstem) dan moet omwille van dat verhaal een rechtbank er- gens, zo ver mogelyk van Amsterdam aangehaald worden. Wel, wij hebben echt niet met opzet Almelo genomen. Wij hebben deze stad, die wij niet. kennen, zuiver toe vallig gekozen. Het was de eerste plaats met een rechtbank, die ons in viel. We weten echt niet of een ver gissing, zoals welke in ons boek voor komt, zich ooit bij de rechtbank en de burgerlijke stand in Almelo heeft voorgedaan. Je zou het bijna gaan denken als je de verontwaardigde reactie van dat kamerlid leest... Och we moesten nu eenmaal een stad noemen, we konden het geval zich moeilijk op de maan of op Venus laten afspelen. Op de ruimtevaart zijn we echt nog niet ingesteld. Trouwens misschien zijn daar ook wel kamerle den, die zich gauw boos maken, dus laten we er maar niet aan begin nen..." De stem door de telefoon vertel de ons, dat zij en haar zuster als de „secretaressen van Mar tin Mons" wensen te worden be schouwd. Zij schrijven samen, maar niemand heeft er iets mee te maken wie zij in het dagelijk se leven zijn. vwvwwwwvwwwvwvwwwwwwvwwwwwvwvwwvwwwvwwvwvwwwwwwwwvwwwwwwvwvwww wwwwwvwv Het Wereldgebeuren „In" of „Out" In de Londense Royal Albert Hall, be langrijk Brits instituut waar al vele malen onverbloemde waarheden naar voren werden gebracht is het nu zeer on-Brits toegegaan tijdens een ander- zyds toch ook weer typisch-Britse bij eenkomst. Ruim vijfentwintighonderd mensen uit alle delen van het Verenigd Koninkrijk waren naar Londen gekomen met één- ernstig probleem op de lever en allen hadden zij zich voorgenomen om eerlijk voor hun mening uit te ko men. Die eerlijkheid was er oorzaak van dat het een nogal rumoerige bijeenkomst werd. temeer omdat men waarschijnlijk besefte dat de kansen om nog met enig effect zijn bezwaren te uiten dagelijks kleiner worden. Want de dag waar op De Britse regering een definitieve beslissing zal moeten nemen over een toekomst binnen of buiten de Euromarkt nadert. Als het zwaard van Damocles voelden die vyfentwintighonderd Engel sen, Britten in hart-en-nieren, daar in de Royal Albert Hall deze beslissing boven hun hoofden hangen. Vandaar dat velen hun zenuwen slechts met moeite de baas bleven en anderen hun gespan nenheid afreageerden in bewogen toe spraken en krasse bewoordingen en men gezamenlijk stoom afblies door een reso lutie aan te nemen, waarin alle aanwe zigen zich krachtig uitspraken tegen de plannen die de vernieuwde Britse rege ring druk aan het smeden is, een re solutie, die met enkele woorden valt sa men te vatten: „mr. Macmillan, zeg nee tegen de Euromarkt". Het werd natuurlijk wat officiëler ge steld, maar hier kwam het wel op neer. Het woordje „nee" werd trouwens heel wat keertjes kort en krachtig over die vijfentwintighonderd hoofden de zaal ingeslingerd en iedere keer ging er een goedkeurend commentaar terug naar het podium. Op het podium stonden alle prominente tegenstanders van de Euromarktpolitiek vali de Engelse regering. De leiders van de verenigingen, bewegingen, bonden en groeperingen, die allemaal iets tegen de invloeden van „het continent" en niet te vergeten de Verenigde Staten hebben. Echt-Britse „clubjes", spontaan gesticht door protesterende belastingbetalers en ingezonden-stukkenschrijvers onder na mén, die de niet-Brit direct geheime ge nootschappen en obscure praktijken doet vermoeden. Wie echter de Engelsen kent, weet dat het heus wel meevalt met de doelstellingen van de Anti Common Market League en de Keep Britain Out Movement. De leden zijn lieden, die het stuk voor stuk goed met hun land me nen, zo goed zelfs, dat zy in de toetre ding van Engeland tot de Europese Economische Gemeenschap gevaren zien, die zij met inzet van alle krachten menen te moeten bestrijden. Voorzitter John Paul* van de League was een van de sprekers, die het ergste vreesden voor de toekomst van „good old England", wanneer minister Heath doorgaat met zijn bezoeken aan Brussel. „Uiteindelijk zullen die visites toch leiden tot een akkoord", meende hij en voor zichzelf deze conclusie trekkend, werd hij zich plotseling pijnlijk bewust van wat zijn woorden eigenlijk wel voor vreselijks inhielden, want onder rumoc* rige instemming van de aanwezigen deed hij een hartstochtelijk beroep op de eerste ministers van de Gemenebestlan- den om voor deze ramp „nog snel een stokje te steken". De heer Paul ziet blijkbaar in deze premiers, die volgende maand in Londen bijeenkomen om hün mening te zeggen, de laatste mogelijk heid op hulp. En inderdaad is Engeland al een heel eind op de weg naar Euro pese integratie. Zelfs generaal de Gaul le heeft de toetreding van Engeland als onvermijdelijk geaccepteerd. Hij is ten minste gestopt met zijn kritiek op het toekomstige Britse partnerschap. Bonds kanselier Adenauer, die de Franse pre sident na de recente verzoening in Reims en met het Franse staatsbezoek aan Bonn in het vooruitzicht, steeds dui delijker steunt, heeft alleen nog maar bezwaren gemaakt tegen de toetreding van Engeland tot een politieke unie. Dat hoeft niet noodzakelijk met een econo misch bondgenootschap samen te han gen, heeft ~hy dinsdagavond voor de Westduitse t.v. verklaard. Europa zal Engeland dus weinig moei lijkheden in de weg leggen en de onderhandelingen zullen voornamelijk technische problemen omvatten, zoals de kwestie van de landbouwsubsidies en de positie van de Gemenebestlanden. Daar is bovendien de druk, die van Amerikaanse zijde op de Europese bond genoten wordt uitgeoefend. Op de pro testvergadering in de Albert Hall werd de vrees voor de Amerikaanse invloed duidelijk onder woorden gebracht. Vak bondsleider Richard Briginshaw oogste daverend applaus toen hij premier Mac- millans recente bezoek aan president Kennedy op Bermuda beschreef als een visite, waarop Macmillan de president van de eVrenigde Staten om instructies was gaan vragen. „Kennedy heeft toen gezegd, dat Engeland tot de Euromarkt moest toetreden", riep Briginshaw uit en vijfentwintighonderd monden mompel den, dat zo inderdaad de kaarten lagen. „Wij zijn niet anti-Amerikaans, maar wij zijn pro-Engels", voegde de heer Briginshaw er aan toe en het gemompel zwol aan tot geestdriftige kreten van instemming. „De Amerikaanse president heeft zijn volk ook niet gevraagd om zijn soevereiniteit op te offeren en ik zie niet in, waarom wij het dan wel moeten doen". Is het opeens zo'n schande voor Engeland om een eiland te zyn", zo ging de vakbondsleider verder en de eerste voeten bewerkten in groot enthousiasme de vloer van dc Albert Hall. Er werden op deze vergadering nog veel meer hartige woorden gezegd over de E.E.G. Een der overige sprekers, Lord Sandwich, zei zich absoluut niet voor zyn reactionaire eigenschappen te schamen. „Sir Winston Churchill heeft eens uitgelegd wat een reactionair is: iemand die reageert, wanneer een ge wapende communist hem aanvalt". De heer Briginshaw voornoemd scherm de met cijfers: slechts 15 procent van de handel van Engeland zou via de Euro- marktlanden gaan en 84 procent ging buiten het Europese blok om. zo be weerde hy. Geen nood dus, wanneer En geland er buiten blijft. Op de byeen- komst sprak ook een generaal-majoor, de heer Hilton, die waarschuwde, dat het Verdrag van Rome zulk een uniek ver drag is, dat Engeland, eenmaal toege treden, zich nooit meer zal kunnen te rugtrekken. „Dat kun je wel doen bij de Verenigde Naties", zei de generaal. Of al deze, ongetwijfeld welgemeende waarschuwingen zullen helpen is zeer onwaarschijnlijk. „Verkondig uw me ning in ingezonden stukken in de kran ten", was de raad die de organisatoren de vergadering tenslotte gaven. De heer Briginshaw heeft meer hoop op een ne gatief besluit van de Gemenebestminis ters, maar de kans is groot, dat die voor de Europese garanties zullen zwichten. Aan de wanhoopstemming in de Albert Hall was te merken, dat vele anti-Euro- markters daar oolc bang voor zyn. mt: MACMILLAN .waarschuwingen uit de Albert Hall.„

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3