Krijgsraad veroordeelt
N.-Guinea-weigeraars
,D JAK ART A zal meewerken aan
loyale uitvoering van akkoord'
„Kernstop in begin
van 1963 redelijk"
Kamerlid windt zich op over boek
van „Martin Mons"
Generaal Rikhye uit Djakarta terug
COMPENSATIE ZONDER LOONGRENS
VOOR HET RIJKSPERSONEEL
MEISJE IN AMSTERDAM
ERNSTIG MISHANDELD
Maar niet zonder
controle
Goede naam van Almelo besmeurd
Vrouwen achter
schrijver trekken
het zich niet aan
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
8
INDONESISCHE DELEGATIE IS IN
NIEUW-GUINEA AANGEKOMEN
Generaal Rikhye. is gisterochtend na een vierdaags bezoek aan Dja
karta te Hollandia teruggekeerd. Hij verklaarde bij aankomst „hoop
voller te zijn dan ooit over een vreedzame en succesvolle uitvoering
van het Nederlands-Indonesische akkoord".
Generaal Rikhye was in gezelschap van drie in burger geklede hoge
officieren van de Indonesische strijdkrachten. Tevens waren in zijn
gezelschap drie Indonesische burgerlijke functionarissen die een
radioverbinding tussen Hollandia en Djakarta tot stand zullen bren
gen.
„Een uiterst succesvolle reis" zo noemde
generaal Rikhye zijn missie naar Dja
karta. „Ik ben teruggekomen met de
verzekering, dat Indonesië volledig zal
meewerken aan een loyale uitvoering
van het akkoord. Ik heb my thans kun
nen overtuigen van de goede wil van
beide partijen en ik geloof vast, dat het
akkoord een succesvol resultaat zal heb
ben".
persoonlijk weten dat Hercules-vliegtui
gen slechts in geval van nood op grond
gebied van Nieuw-Guinea mochten lan
den.
Gistermiddag meldde de Hercules boven
Merauke zich opnieuw, nu met de mel
ding dat het toestel niet verder kon
vliegen vanwege storing.
De heer Rikhye deelde voorts mede, dgt
hrj in Djakarta een uur lang heeft ge
sproken met president Soekarno. Over
de details van het staken van het Vuren
had hij daar overleg gepleegd met het
militaire commando. Op de vraag, of
het militaire gedeelte van de overeen
komst dan geen enkele moeilijkheid
heeft opgeleverd, antwoordde hij: de
moeilijkheden die er de vorige week zijn
geweest, waren slechts van onderge
schikt belang.
De zes Indonesiërs, die met de In
diase generaal waren meegekomen,
luisterden glimlachend naar diens
verklaringen. De leider van de groep
is brigade-generaal Achmed Wira-
natah Koesoemah van het Indonesi
sche leger. De beide andere officie
ren, die deel uitmaken van de „liai
son commissie" zijn kolonel J. De-
wanta van de Indonesische lucht
macht en overste Nizam Zachman
van de zeemacht.
Een van de twee Indonesische Hercules
vliegtuigen die gisteren boven Nieuw-
Guinea vlogen om pamfletten uit te
werpen voor infiltranten, heeft een lan
ding gemaakt op het vliegveld van Me-
Beide Hercules-toestellen hadden gister
ochtend tijdens de vlucht boven Nieuw-
Guinea toestemming gevraagd om te
landen. Eerst vroeg het toestel dat bo
ven Merauke rondcirkelde een landings
vergunning en daarna het andere toe
stel dat op dat ogenblik nabij Sorong
vloog. Schout-bij-nacht Reeser weigerde
evenwel toestemming te geven en liet
Voordracht voor
Papoea-voorzitter
Nieuw-Guinea Raad
Gistermorgen heeft de Nieuw Guinea
Raad besloten het lid van de rand de heer
Thontji Mezeth aan do koningin voor te
dragen voor het voorzitterschap. Van
de vijf leden die op de lyst van kandi
daten stonden hebben er vier geweigerd
als eerste op de voordracht te worden
geplaatst.
De heer Jouwe, die juist tijdens de stem
ming over de voordracht in Hollandia
aankwam, had reeds laten weten dat hij
voor het voorzitterschao niet in aanmer
king wilde komen. De heer Kaisiepo
wenste geen kandidaat te zijn „wegens
gebrek aan vertrouwen in de toekomsti
ge ontwikkeling" en de heer Bonay ver
klaarde vrijheid te willen hebben om
zich steeds vrijelijk te kunnen uiten, het
geen volgens hem als voorzitter van de
raad niet mogelijk is. De vierde kandi
daat, de heer Inury, weigerde om ge
zondheidsredenen.
rauke. Het toestel had te kampen met
moeilijkheden met het oliedruksysteem.
Het kleine defect kon in Merauke wor
den verholpen, waarna naar van de
zijde van de luchtverkeersleiding in Hol
landia wordt vernomen de Hercules
weer is opgestegen voor de terugtocht
naar Indonesië.
Van het klooster
naar de piste
De Engelse Shirley Farmer heeft
het kloosterleven opgegeven om
leeuwentemster te kunnen wor
den. „Ik vond het prettig in het
klooster", vertelde mejuffrouw
Farmer, 22 jaar, „maar ik wilde
mijn vrijheid terug. Met name wil
ik leren hoe met leeuwen om te
gaan".
Shirley Farmer heeft vijf jaar
vertoefd in het klooster van de
Goede Herder te Londen tot voor
kort. Thans werkt zij op een ker
mis als assistente in een dieren-
nummer.
jWVAA/vnAAAJVAAAAAA/WUWVWIA/VWV/l/WVWWU
De huurverhoging
Regeling voor
gepensioneerden
De regering heeft, naar het minis
terie van binnenlandse zaken gis
teren heeft bekendgemaakt, beslo
ten de compensatie voor de nieuwe
huurverhoging voor het rijksper
soneel op overeenkomstige wijze
toe te passen als de algemene
huurcompensatie, waartoe zij over-
Noodgeval
De Amsterdamse zedenpolitie heeft in
de dinsdagnacht de 25-jarige Berend D.
aangehouden, die ervan wordt verdacht
samen met een vriend een 17-jarig
meisje op beestachtige wyze te hebben
mishandeld. Aan deze mishandeling
ging een mislukte poging tot aanran
ding vooraf.
Het meisje heeft zeven uur bewusteloos
in een woning aan de Fagelstraat gele
gen. Pas dinsdagavond om zes uur
slaagde zij erin de politie te alarmeren.
Ze was nog niet in staat een verklaring
over de gebeurtenissen te geven. D. is
een bekend onderwereldfiguur. Ook een
vriend van D., de 30-jarige P. B.. is
aangehouden. Hij werd door de Am
sterdamse recherche op de O.Z. Achter
burgwal gearresteerd.
Het genoemde tweetal heeft het meisje
dinsdagochtend omstreeks half zeven in
een koffiehuis aan de Albert Cuypstraat
ontmoet en haar, na een eerste mishan
deling, gedwongen mee te gaan naar
een cafe aan de Amstelstraat. Daar
werd zij opnieuw gestompt en geslagen
en voorts gedwongen zes glazen cognac
en vier glazen bier te drinken. Daarna
werd een fles cognac gekocht en mee
genomen naar de Fagelstraat, naar de
vroegere, thans onbewoonbaar ver
klaarde, woning van Bob D. Hy ge
bruikte dit pantj als gelegenheidshuis.
In de kamer van D. werd de mond van
Gerrie R. opengesperd en haar de in
houd van de meegeDrachte fles door een
plastic buis ingegoten. De mishandelin
gen duurden intussen voort. Hoewel zij
over haar gehele lichaam blauwe plek
ken en wonden heeft, geloven de ge
raadpleegde doktoren, onder wie een
vrouwenarts, dat zij geen blijvend letsel
zal overhouden.
De twee mannen, die nog niet zyn ver
hoord, zullen aan de officier van justi
tie worden voorgeleid. Op het misdrijf
staat een maximum straf van twaalf
jaar.
Een zaak aangehouden
Gevangenisstraf
gelijk aan
voorarrest
De krijgsraad te velde-west in
Den Haag heeft gistermiddag de
21-jarige soldaat der eerste klasse
M. H. te Grootegast veroordeeld
tot elf weken gevangenisstraf met
aftrek van voorarrest, alsmede
verlaging in rang tot de stand van
soldaat der laagste klasse. Soldaat
J. H. H. uit Amsterdam werd ver
oordeeld tot een gevangenisstraf
van tien weken, eveneens met af
trek van voorarrest. Aangezien
van beide militairen het voorarrest
gelijk is aan de opgelegde straf,
zullen zij dus meteen vrijkomen.
Tegen beide militairen was gistermor
gen wegens desertie in tijd van oorlog
vier maanden gevangenisstraf met af
trek gevorderd,
De zaak van de 22-jarige dienstplich
tig soldaat T. C. uit Zaandam is door
de krijgsraad aangehouden voor een
nader nourologisch onderzoek. Tegen
hem was wegens opzettelijke ongehoor
zaamheid twee jaar gevangenisstraf met
aftrek gevorderd, alsmede ontslag uit
de militaire dienst.
Zoals bekend hadden deze drie mi
litairen geweigerd dienst te verrich
ten in Nieuw-Guinea, De soldaten
M. H. en J. H. keerden van hun
„ZWIJNTJESJAGER". Een jager in het
district Broken Hill in Noord-Rhodesië
heeft tot zijn schande en schade ervaren
nooit aan te leggen wanneer hij geen
twee lichtjes in de duisternis ziet gloei
en.
De jager was onlangs per fiets naar het
jachtgebied getrokken. Daar aangeko
men liet hij het vervoermiddel tegen
een boom staan, en begaf zich tussen
het struikgewas Na twee uur vruchte
loos speuren naar wild keerde de jager
op zijn schreden terug. Plotseling zag
hij in het licht van zijn zaklantaarn een
groot rood oog blinken. 1-Iij legde aan
en trok af. Het rode oog bleef oplichten.
Opnieuw legde de jager aan, maar het
oog bleef staren. Voorzichtig sloop de
jager naderbij, om te ervaren dat hij
zijn eigen fiets onder schot genomen
had. Het grote rode oog was het achter
licht geweest. Het achterwiel was weg
geschoten.
inschepingsverlof op respectievelijk
16 en .18 april niet bij hun onder
deel terug.
De soldaat M. H. meldde zich
later by de marechaussee in Am
sterdam, maar toen was zijn onder
deel inmiddels met de „Zuiderkruis"
naar Nieuw-Guinea vertrokken.
Soldaat J. H. H. verliet tijdens zyn in
schepingsverlof Nederland om naar
Frankrijk te gaan. Ook hij meldde zich
op 18 juni bij de marechaussee in Am
sterdam. Beide militairen, die oorspron
kelijk waren goedgekeurd, zyn echter
bij nakeuring tropenongeschikt ver
klaard.
Soldaat T. C. werd opzettelijk ongehoor
zaamheid tenlnste gelegd, omdat hy op
21 juni een gegeven bevel niet opge
volgd had. Hem was toen bevolen zyn
plunjczak te pakken en naar Oirschot
te vertrekken, vanwaar hij naar Nieuw-
Guinea zou gaan. De soldaat had het
bevel toen niet opgevolgd, omdat IiiJ een
verzoek tot herkeuring had ingediend.
eenkomstig het advies van de
Stichting van de Arbeid heeft be
sloten.
Deze compensatie is, zoals bekend, an
derhalf procent met een minimum van
2,25 per week en is verplicht gesteld
r alle loon- en salaristrekkenden,
wie het loon of salaris niet meer
bedraagt dan 13.000,per jaar,als
mede voor diegenen, van wie het salaris
meer bedraagt en is geregeld bij een
CA.O. of bij een bindend vastgestelde
loonregeling.
Voor de ambtenaren zal geen loon
grens gelden. De huurcompensatie
voor de ambtenaren wordt, samen
gevoegd met de huurverhoging van
1 april I960, als één afzonderlijke
toeslag uitbetaald.
Deze toeslag wordt dus ingaande 1
september vier procent van het gelden
de loon of salaris met de volgende mini
ma: 27,20 per maand 6,25 per
week) voor een standplaats eerste klas;
ƒ26,10 per maand (ƒ6,per week)
gemeenteklas twee en drie; 25,per
maand (ƒ5,75 per week) gemeente
klas vier (alleen voor de bijlagen e er
f van het BBR 1948). Aan de huurcom
pensatie wordt geen maximum gebon
den. Aan de gepensioneerden wordt eer
compensatie toegekend van twee pro
cent (van het totaal van pensioen en
toeslag) voor degene die een bodem
pensioen (A.O.W. en A.W.W.) genieten
en drie procent voor degenen die dit
niet ontvangen.
Het verschil in percentage tussen deze
beide- groepen vloeit hieruit voert, dat
aan degenen, die een bodempensioen
ontvangen, reeds uit dien hoofde een
compensatie zal worden verleend. Met
het georganiseerd overleg in ambtena
renzaken is over deze regeling
stemming bereikt.
nen beton ter wereld is qëbouwd
over het Maracaibomeer in Vene
zuela door Duitse- en Venezo
laanse maatschappijen. Dè brug
heeft een lengte van 8678 meter,
is 17.40 meter breed en staat op
88 pijlers, waarvan de grootste
een hoogte heeft van 92 meter
en 50 meter boven het waterop
pervlak staat. De grootste sche
pen kunnen deze brug passeren.
De kosten van het kunstwerk be
droegen ongeveer 850 miljoen
gulden; de bouw vergde twee jaar.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/VAAAA/WAAAAAAAAAAAAJ
PROBLEMEN BIJ
BENOEMING
WETHOUDERS
De verdeling van de wtethouderszetels
levert ïn enkele plaatsen in ons land
nogal moeilijkheden op. Dit is onder
meer liet geval in Amsterdam, Den
Haag en Oss.
In Amsterdam maakt de K.V.P. 'aan
spraak op twee zetels, zoals zij thans
ook heeft. Ds andere-partijen willen de
K.V.P. echter niet meer dan één zetel la
ten bezetten. De K.V.P. stelt evenwel:
twee zetels of geen. Vermeerdering van
het aantal zetels van zeven tot acht zou
voor de P.v.d.A. aanleiding zijn om vier
in plaats van drie zetels op te eisen,
waarbij er dan weer voor de K.V.P.
slechts één zetel beschikbaar zou zijn.
In Den Haag ligt de moeilijkheid in de
toewijzing van de zesde wethoudersze
tel, die thans door de V.V.D. wordt be
zet. Of de zetel nu zou toevallen aan de
P.v.d.A., de K.V.P., de protestants-
christelijke fractie of de V.V.D., deze
partij zou altijd meer krijgen dan haar
naar evenredigheid toekomt. Tydens de
gemeenteraadsvergadering van 4 sep
tember zal deze kwestie aan de orde ko
men.
De Partij van de Arbeid in Oss, die daar
zij bij de gemeenteraadsverkiezingen
19,8 procent van de stsmmen verkreeg,
aanspraak maakt op een wethoudersze
tel, ziet zich in deze gedwarsboomd door
de K.V.P., die tot tweemaal toe het
verzoek van dc P.v.d.A. heeft afgewezen.
In zes van de acht grote plaatsen in
Noord-Brabant, waar de K.V.P. ook de
absolute meerderheid heeft, is wel een
wethouderszetel voor de P.v.d.A. vryge-
houden. Deze plaatsen zijn Bergen op
Zoom, Breda, Eindhoven, Tilburg en,
voor het eerst dit jaar, 's-Hertogenbosch
en Helmond. De P.v.d.A. in Oss spreekt
van een „ernstige aanval op de democra
tie".
Eon Russisch schip mot 5000 ion graan en
drijvende havenkraan van 100 ton voor
Cuba is uit Odessa vertrokken Dit jaar zul
len tweemaal zoveel goederen als vorig jaar
naar Cuba worden verscheept, aldus Tass.
President Kennedy heeft gisteren
op zijn wekelijkse persconferentie
meegedeeld dat de Amerikaanse
regering het Russische voorstel
tot een stopzetten van alle kern
proeven met ingang van 1 januari
redelijk vindt, maar dat iedere
overeenkomst in een deugdelijk
controlesysteem moet voorzien.
Een moratorium of „gentlemans
agreement" is volgens hem onvol
doende.
De Verenigde Staten willen niet mee
werken aan een opnieuw opwekken van
valse hoop. die, zoals vorig jaar dooi
de Sowjet-Unie al gedaan is, de bodem
kan worden ingeslagen.
Kennedy deelde vervolgens mee dat in
principe overeenstemming is bereikt
over een conferentie van ministers van
buitenlandse zaken van de grote vier
V.S. OVER RUSSISCH VOORSTEL
westelijke mogendheden voor het begin
van de algemene vergadering van de
Verenigde Naties. De datum en het
tijdstip hiervoor zijn nog niet vastge
steld.
Over een bezoek van Kroesjtsjew
aan de algemene vergadering zei hij
feen enkele inlichting ontvangen te
ebben.
De Amerikaanse president acht het
noodzakelijk de hulp aan het buitenland
voort te zetten. De Sowjet-Unie heeft
onlangs Indonesië voor 300 miljoen
dollar militaire en economische huil.
toegezegd en heeft de hulpverlening
aan Cuba vergroot.
De Verenigde Staten plegen overleg
niet enige NAVO-bondgenoten, over het
gebruik van hun schepen bij het trans
port van Russische militaire voorraden
en technici naar Cuba. Er is geen enkel
bewijs dat er communistische troepen
naar Cuba zijn gestuurd.
9 De internationaal bekende Canadese ge
leerde en voorzitter van "s lands raad voor
wetenschappelijk onderzoek dr. Edgar W. R.
Steacie is te Ottawa aan kanker overleden.
I-Iij is 62 jaar oud geworden.
„Oranje" neemt
passagiers van
„Rijndam" over
Wegens een plotseling opgetreden man
kement in de machinekamer kon dins
dagavond het vertrek van de „Ryndani"
van de H.A.L. van Rotterdam naar
Canada niet doorgaan. Aanvankelijk
hoopte men met een dag vertraging nog
zee te kunnen kiezen, doch dit bleek
onmogelijk. Gisteren tegen de middag
nam de Stoomvaartmij. Nederland wie
vlaggeschip „Oranje" in Amsterdam op
vertrek lag, contact op met de Holland-
Amerika Lijn, om hulp te bieden.
Door de spontane medewerking van
rijkswaterstaat, sluisstaf en andere
autoriteiten kon in enkele uren tijds
terwijl op de Rijndam de lunch werd
geserveerd en de Oranje reeds het
Noordzeekanaal afvoer worden gere
geld dat 160 (van de ca. 800) gestrande
passagiers met hun bagage per autobus
naar IJmuiden zouden worden gebracht
en dat de Oranje binnen de pieren op
hen zou wachten. De vier bussen wer
den bij de tunnel opgewacht door met
vlaggen uitgerust S.M.N.-personeel dat
„loodsdiensten" verrichtte om zonder
hapering de nieuwgeboekte passagiers
tot langszij het schip te brengen.
De Oranje zal na Southampton de ha
ven van Halifax aanlopen teneinde deze
reizigers rechtstreeks in Canada te ont
schepen. Het tijdverlies zal voor aan
komst in Nieuw-Zeeland en Australië
volledig zijn ingelopen.
Indonsiërs en
Papoea's slaags
Officieel is medegedeeld dat
kampong Mega, ten westen van
Sausapor, ongeregeldheden hebben
plaatsgevonden waarbij Indonesi
sche militairen en de plaatselijke
bevolking waren betrokken.
Papoea's en infiltranten zouden aan het
vechten zijn geraakt, waarbij een Pa
poea aan het hoofd werd gewond. D«
politie stelt op het ogenblik een onder
zoek in naar het gebeurde. Het com
mando van de Nederlandse strijdkrach
ten heeft de leider van het V.N.-waarne-
mer'steam, de Zweedse overste Melin,
op de hoogte gebracht.
Q'WVVVWVVVVVWWVWW>WW\nrtrtrtWVWVVVVVVVWWVVVVVVVWVVVW\rt^VVVWVinWWVWWVWVVWWVVWVWWVVWWVWVWWVVVWVVWVVVVWWVVWWVWVVVVVV\
„Houd moed, het beste kom.t nog" (Cheer up, the best is yet to come)
stond al vele jaren op een wandschïldje in de huiskamer van de 75-jarige
gepensioneerde zeeman Ellis Jones en zijn vrouw Mabel te Bristol. En
nu is dan eindelijk dat beste gekomen, een prijs van een half miljoen
gulden in de Littleivoods voetbalpool, na een inzet van ongeveer een dub
beltje. Het echtpaar, dat van een bescheiden pensioentje leefde, zal het nu
heel wat gemakkelijker krijgen.
(Van een onzer verslaggevers).
Mr. E. G. M. Roolvink, advocaat
en procureur te Almelo, lid van
de gemeenteraad aldaar en te
vens lid van de Tweede Kamer,
heeft grote onrust gebracht,
minstens in het leven van twee
al niet meer zo jonge dames, die
in deze -dagen steeds genoopt
worden vreemde lieden op te
bellen en allerlei penibele inlich
tingen te verstrekken. Maar ook
in wijdere kring, want er lopen
er momenteel heel wat in ons
land rond, die zich afvragen:
wie zijn de twee schrijfsters van
detective-verhalen, die zich ver
schuilen achter het pseudoniem
„Martin Mons"?
Er z(jn maar weinigen, die het ant
woord weten en zij zwijgen. Zwijgen
doet men ook by de uitgeversmaat
schappij Sijthoff te Leiden, die de de
tectives van „Martin Mons" uit
geeft en men moedigt er een nadere
zoekparty allerminst aan. „U vindt
ze toch niet", zeggen ze bij Sijthoff.
Valse akte
Wat de Almelose advocaat daar alle
maal mee te maken heeft'? Mr. Rool
vink heeft zich eigenlijk een beetje
gestoken gevoeld door de detective
roman „Derquin maakt fouten", die
voor een deel in Almelo speelt. Wat
daar fictief gebeurt is niet zo
niooi: do ambtenaar van de burger-
lyke stand heeft er volgens het ver
haal op 30 december 1952 een valse
akte opgemaakt.
Welnu, redeneert nir. Roolvink, er
was op 30 december 1952 maar één
ambtenaar van de burgerlyke stand
in Almelo en het zou bij de opper
vlakkige lezer de indruk kunnen
wckltcn, dat het daar in Almelo maar
een rare boel is. Laat „Martin Mons"
als „hy" het verhaal toch ergens
wil laten spelen dan zijn eigen
woonplaats ais schouwtoneel opvoe
ren, dan kan „hij" zich in de plaats
van zijn inwoning ter verantwoording
laten roepen.
Zou mr. Roolvink al deze overwegin
gen binnenkamers hebben gehouden,
dan ware er niets aan de hand ge
weest. De Almelose advocaat heeft
zich echter met zijn bedenkingen tot
b. en w. gericht en zo is de affaire
(indien men dat grote woord wil ge
bruiken) in de publiciteit geraakt.
Haagse dames
Maar daarmee is de identiteit van de
schrijver niet aan het licl\t gebracht.
De schrijver? De twee schryfsters.
Want dat staat langzamerhand wel
vast. Het gaat om twee Haagse da
mes van middelbare leeftijd, die er
gens tegen de duinrand een huis be
wonen, waar zy de dag vullen niet
het schrijven van detectives.
Zij doen dat al twaalf jaar en in die
tijd heeft hun produktie naar de
verhalen willen het mooie ronde
getal van dertig bereikt. Er is een
goede markt voor. En er zijn ook al
vertalingen van uitgebracht. Hoofd
figuur in hun verhalen is inspecteur
Perquin.
Wie met de dames in contact wil ko
men, kan niet de telefoongids pak
ken en hen even bellen. Maar hy kan
wel de uitgever bellen en als het een
beetje meezit, vraagt die dan wel,
of een van de dames terugbelt.
Warme vrouwenstem
En zo gebeurde het, dat gisteren ïn
onze telefoon een warme vrouwen
stem klonk, die zei: „het begint ons
voor de ogen te draaien". We meen
den er duidelyk een zucht op te ho
ren volgen. De stem ging voort: „Wy
begrypen nog niet goed, hoe al die
herrie kon ontstaan. Kinderlyk on
schuldig; hebben wy, toen in ons boek
„Perquin maakt fouten" een stad
moest worden genoemd waar een
rechtbank Is gevestigd, Almelo geno
men. Zo maar. Wij hadden ook Gor-
kum of Leeuwarden kunnen noe
men
En dan: „hoe is het mogelijk dat een
Tweede-Kamerlid, juist nu bijvoor
beeld de kwestie-Nieuw-Guinea ieder
De dame die ons belde was al be
weerde zij het tegendeel zeker
niet in verwarring geraakt door al
lerlei persrumoer. Integendeel. Op
byzondere geestige wijze vertelde zij
waarom de naam van Almelo nu juist
„ydel" werd gebruikt in het thans
met één klap bekende boek. En op
even geestige wijze gaf zij haar me
ning weer over „kamerleden die er
tijd voor hebben zich over dergelijke
kleinigheden druk te maken".
Rechtbank
„Als wij een verhaal scliryven dat
grotendeels ïn Amsterdam speelt (je
kunt als schrijver gerust driemaal
per week in Amsterdam een moord
laten gebeuren, dan vinden de Am
sterdammers het nog best, grinnikt
de vrouwenstem) dan moet omwille
van dat verhaal een rechtbank er-
gens, zo ver mogelyk van Amsterdam
aangehaald worden.
Wel, wij hebben echt niet met opzet
Almelo genomen. Wij hebben deze
stad, die wij niet. kennen, zuiver toe
vallig gekozen. Het was de eerste
plaats met een rechtbank, die ons in
viel. We weten echt niet of een ver
gissing, zoals welke in ons boek voor
komt, zich ooit bij de rechtbank en
de burgerlijke stand in Almelo heeft
voorgedaan. Je zou het bijna gaan
denken als je de verontwaardigde
reactie van dat kamerlid leest... Och
we moesten nu eenmaal een stad
noemen, we konden het geval zich
moeilijk op de maan of op Venus
laten afspelen. Op de ruimtevaart zijn
we echt nog niet ingesteld. Trouwens
misschien zijn daar ook wel kamerle
den, die zich gauw boos maken, dus
laten we er maar niet aan begin
nen..."
De stem door de telefoon vertel
de ons, dat zij en haar zuster
als de „secretaressen van Mar
tin Mons" wensen te worden be
schouwd. Zij schrijven samen,
maar niemand heeft er iets mee
te maken wie zij in het dagelijk
se leven zijn.
vwvwwwwvwwwvwvwwwwwwvwwwwwvwvwwvwwwvwwvwvwwwwwwwwvwwwwwwvwvwww
wwwwwvwv
Het Wereldgebeuren
„In" of „Out"
In de Londense Royal Albert Hall, be
langrijk Brits instituut waar al vele
malen onverbloemde waarheden naar
voren werden gebracht is het nu zeer
on-Brits toegegaan tijdens een ander-
zyds toch ook weer typisch-Britse bij
eenkomst. Ruim vijfentwintighonderd
mensen uit alle delen van het Verenigd
Koninkrijk waren naar Londen gekomen
met één- ernstig probleem op de lever
en allen hadden zij zich voorgenomen
om eerlijk voor hun mening uit te ko
men. Die eerlijkheid was er oorzaak van
dat het een nogal rumoerige bijeenkomst
werd. temeer omdat men waarschijnlijk
besefte dat de kansen om nog met enig
effect zijn bezwaren te uiten dagelijks
kleiner worden. Want de dag waar
op De Britse regering een definitieve
beslissing zal moeten nemen over een
toekomst binnen of buiten de Euromarkt
nadert. Als het zwaard van Damocles
voelden die vyfentwintighonderd Engel
sen, Britten in hart-en-nieren, daar in
de Royal Albert Hall deze beslissing
boven hun hoofden hangen. Vandaar dat
velen hun zenuwen slechts met moeite
de baas bleven en anderen hun gespan
nenheid afreageerden in bewogen toe
spraken en krasse bewoordingen en men
gezamenlijk stoom afblies door een reso
lutie aan te nemen, waarin alle aanwe
zigen zich krachtig uitspraken tegen de
plannen die de vernieuwde Britse rege
ring druk aan het smeden is, een re
solutie, die met enkele woorden valt sa
men te vatten: „mr. Macmillan, zeg nee
tegen de Euromarkt".
Het werd natuurlijk wat officiëler ge
steld, maar hier kwam het wel op
neer. Het woordje „nee" werd trouwens
heel wat keertjes kort en krachtig over
die vijfentwintighonderd hoofden de zaal
ingeslingerd en iedere keer ging er een
goedkeurend commentaar terug naar
het podium.
Op het podium stonden alle prominente
tegenstanders van de Euromarktpolitiek
vali de Engelse regering. De leiders van
de verenigingen, bewegingen, bonden en
groeperingen, die allemaal iets tegen de
invloeden van „het continent" en niet te
vergeten de Verenigde Staten hebben.
Echt-Britse „clubjes", spontaan gesticht
door protesterende belastingbetalers en
ingezonden-stukkenschrijvers onder na
mén, die de niet-Brit direct geheime ge
nootschappen en obscure praktijken doet
vermoeden. Wie echter de Engelsen
kent, weet dat het heus wel meevalt met
de doelstellingen van de Anti Common
Market League en de Keep Britain Out
Movement. De leden zijn lieden, die het
stuk voor stuk goed met hun land me
nen, zo goed zelfs, dat zy in de toetre
ding van Engeland tot de Europese
Economische Gemeenschap gevaren
zien, die zij met inzet van alle krachten
menen te moeten bestrijden.
Voorzitter John Paul* van de League
was een van de sprekers, die het
ergste vreesden voor de toekomst van
„good old England", wanneer minister
Heath doorgaat met zijn bezoeken aan
Brussel. „Uiteindelijk zullen die visites
toch leiden tot een akkoord", meende hij
en voor zichzelf deze conclusie trekkend,
werd hij zich plotseling pijnlijk bewust
van wat zijn woorden eigenlijk wel voor
vreselijks inhielden, want onder rumoc*
rige instemming van de aanwezigen
deed hij een hartstochtelijk beroep op de
eerste ministers van de Gemenebestlan-
den om voor deze ramp „nog snel een
stokje te steken". De heer Paul ziet
blijkbaar in deze premiers, die volgende
maand in Londen bijeenkomen om hün
mening te zeggen, de laatste mogelijk
heid op hulp. En inderdaad is Engeland
al een heel eind op de weg naar Euro
pese integratie. Zelfs generaal de Gaul
le heeft de toetreding van Engeland als
onvermijdelijk geaccepteerd. Hij is ten
minste gestopt met zijn kritiek op het
toekomstige Britse partnerschap. Bonds
kanselier Adenauer, die de Franse pre
sident na de recente verzoening in
Reims en met het Franse staatsbezoek
aan Bonn in het vooruitzicht, steeds dui
delijker steunt, heeft alleen nog maar
bezwaren gemaakt tegen de toetreding
van Engeland tot een politieke unie. Dat
hoeft niet noodzakelijk met een econo
misch bondgenootschap samen te han
gen, heeft ~hy dinsdagavond voor de
Westduitse t.v. verklaard.
Europa zal Engeland dus weinig moei
lijkheden in de weg leggen en de
onderhandelingen zullen voornamelijk
technische problemen omvatten, zoals
de kwestie van de landbouwsubsidies en
de positie van de Gemenebestlanden.
Daar is bovendien de druk, die van
Amerikaanse zijde op de Europese bond
genoten wordt uitgeoefend. Op de pro
testvergadering in de Albert Hall werd
de vrees voor de Amerikaanse invloed
duidelijk onder woorden gebracht. Vak
bondsleider Richard Briginshaw oogste
daverend applaus toen hij premier Mac-
millans recente bezoek aan president
Kennedy op Bermuda beschreef als een
visite, waarop Macmillan de president
van de eVrenigde Staten om instructies
was gaan vragen. „Kennedy heeft toen
gezegd, dat Engeland tot de Euromarkt
moest toetreden", riep Briginshaw uit en
vijfentwintighonderd monden mompel
den, dat zo inderdaad de kaarten lagen.
„Wij zijn niet anti-Amerikaans, maar
wij zijn pro-Engels", voegde de heer
Briginshaw er aan toe en het gemompel
zwol aan tot geestdriftige kreten van
instemming. „De Amerikaanse president
heeft zijn volk ook niet gevraagd om
zijn soevereiniteit op te offeren en ik zie
niet in, waarom wij het dan wel moeten
doen". Is het opeens zo'n schande voor
Engeland om een eiland te zyn", zo ging
de vakbondsleider verder en de eerste
voeten bewerkten in groot enthousiasme
de vloer van dc Albert Hall.
Er werden op deze vergadering nog
veel meer hartige woorden gezegd
over de E.E.G. Een der overige sprekers,
Lord Sandwich, zei zich absoluut niet
voor zyn reactionaire eigenschappen te
schamen. „Sir Winston Churchill heeft
eens uitgelegd wat een reactionair is:
iemand die reageert, wanneer een ge
wapende communist hem aanvalt".
De heer Briginshaw voornoemd scherm
de met cijfers: slechts 15 procent van de
handel van Engeland zou via de Euro-
marktlanden gaan en 84 procent ging
buiten het Europese blok om. zo be
weerde hy. Geen nood dus, wanneer En
geland er buiten blijft. Op de byeen-
komst sprak ook een generaal-majoor,
de heer Hilton, die waarschuwde, dat het
Verdrag van Rome zulk een uniek ver
drag is, dat Engeland, eenmaal toege
treden, zich nooit meer zal kunnen te
rugtrekken. „Dat kun je wel doen bij
de Verenigde Naties", zei de generaal.
Of al deze, ongetwijfeld welgemeende
waarschuwingen zullen helpen is zeer
onwaarschijnlijk. „Verkondig uw me
ning in ingezonden stukken in de kran
ten", was de raad die de organisatoren
de vergadering tenslotte gaven. De heer
Briginshaw heeft meer hoop op een ne
gatief besluit van de Gemenebestminis
ters, maar de kans is groot, dat die voor
de Europese garanties zullen zwichten.
Aan de wanhoopstemming in de Albert
Hall was te merken, dat vele anti-Euro-
markters daar oolc bang voor zyn.
mt:
MACMILLAN
.waarschuwingen uit de Albert Hall.„