ZELANDICA
„Siamese tweeling" en
„bekers" bij weegbree
Lezers 5
iiven
Een ongewenste,
maar toch
boeiende plant
UNICEF HELPT IN ZESENTWINTIG
LANDEN ZIEKTE TE BESTRIJDEN
Isolering door
nieuw medicijn
niet meer nodig
WAARNEMERS WERELDRAAD
NAAR R.-K. CONCILIE
SPRAAKVERWARRING
IN GOES
FORT DE RUYTER
AFBLIJVEN MIDDELBURG
GEBR. KUNST
EEK ZONEN
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1962
Een onzer lezers, de heer C. J.
Adriaansen te Middelburg,
zond ons een plant toe, waaraan
een vreemde afwijking voorkomt,
met het verzoek hierover een en
ander mee te delen. Hij had er
enige moeite voor over. Hij groef
namelijk de plant uit, plaatste die
mét de kluit in een stekpotje, zodat
we niet een geplet of verfomfaaid
gevalletje ontvingen, maar een
gaaf, fris en levend geheel. Van
belang, omdat het ontspruiten van
een nieuw blad aan de basis van
de afwijking de experts waarschijn
lijk in staat zal stellen beter de
VWWAWIMMWMVWVVWVWVVWVMM
Met BAREND
ZWERFMANS
op stap
oorzaak en het wezen van de de
formatie te doorgronden.
Het blad van de gewone weegbree,
het „wegeblad", dat men wel ge
bruikte om wonden tot genezing te
brengen, bestaat niet zoals ge
woonlijk uit een grootvormige steel
met uitgespreid bladoppervlak. De
bladsteel zelf is afgerond (als de
bloeistengel) en het blad heeft zich
niet gespreid, maar is tot een beker-
vorm uitgegroeid.
Ons werd de vraag gesteld of zulk
een misvorming of vervorming zeld
zaam is. Het antwoord dat wij kon
den geven, namelijk dat deze wijze
van misvorming nooit door ons was
waargenomen, betekent niet een be
vestigend antwoord op de vraag. Wat
wij niet zien, komt een ander, bij
wijze van spreken, dagelijks tegen.
We zijn bij de voorbereiding tot dit
artikel dan ook ons licht gaan op
steken bij professor Heimans. Uit
zijn welwillend antwoord is gebleken,
dat bij diverse planten bekervormen
worden waargenomen, onder andere
speciaal ook bij bepaalde weegbree
soorten. De bekende professor Hugo
de Vries vermeldt ze voor de gewone
weegbree en de smalbladige weeg
bree (Plantago lanceolata) en varië
teiten. Hij vond de afwijking bij de
gewone weegbree (Plantago major)
echter in België bij La Roche (Ar
dennen) en dat wijst er wel op, dat
dc misvorming niet bijzonder alge
meen kan zijn geweest. Immers was
De Vries sterk geïnteresseerd voor
het vinden van dergelijke vormen,
daar hij ze zo mogelijk gebruikte
om de erfelijkheid van de misvor
mende factoren te kunnen vaststel
len. De „aanvoer" van Nederlandse
exemplaren is dus blijkbaar niet
groot geweest.
Het bijgaande artikel,
afkomstig van het Ne
derlands Comité UNI
CEF in Den Haag, Mo
lenstraat 15 A, postgiro
7515, vertelt iets van de
strijd tegen de melaats
heid, een strijd die
thans op een breed front
wordt gevoerd: in Afri
ka, in Azië en in Zuid-
Amerika. De resultaten
van de actie zijn opmer
kelijk. Wie er nog meer
van wil weten kan bij
UNICEF terecht.
Dit ia een maquette van het nieuwe,
enorme stadion, dat in Mexico-City ver
rijst. Het biedt plaats aan 110.000 toe
schouwers, terwijl buiten het gebouw
een onnoemelijk groot aantal auto's
een parkeerplaatsje kunnen vinden.
Het gehele stadion, behalve de eigen
lijke grasmat, is overdekt. Mexico hoopt
hiermede een gooi te doen naar de we
reldkampioenschappen voetbal in 1970;
de kampioenschappen voor 1966 zijn al
„uitbesteed" aan Engeland.
Campagne tegen melaatsheid
Melaatsheid. Het woord alleen
al heeft eeuwen lang huiverin
gen opgeroepen. In onze tijd be
gint er iets te veranderen, want
de vreselijke ziekte kan nu ef-
j fectief worden bestreden. In die
bestrijding speelt de hulp van
UNICEF, hetkinderfonds van
de Verenigde Naties, een grote
rol.
Melaatsheid of lepra, een ziekte die
door een bacil wordt veroorzaakt en
enigszins verwant is aan de tubercu
lose, heeft van de oudste tijden af
bestaan en de mensheid bedreigd. Zij
heerste vroeger, tussen de zesde en
vijftiende eeuw, ook in alle Europese
landen, maar reeds eeuwen voor onze
jaartelling kwam zij voor in India,
Palestina en andere oostelijke landen.
De ziekte is uit ons werelddeel later
nagenoeg verdwenen, vermoedelijk
als gevolg van de verbeterde hygiëni-
Merkwaardige vondst in Middelburg
KERKNIEUWS
De centrale commissie van de Wereld
raad van Kerken heeft met algemene
stemmen een uitnodiging van het Va-
ticaan aanvaard een of twee waarne
mers naar het Algemeen Concilie, dat
op 11 oktober in Rome begint, te zen
den. Doel is. rechtstreekse inlichtingen
te verkrijgen over het werk van het
concilie ten aanzien van de vraagstuk
ken, die met de betrekkingen tussen de
kerken onderling en een christelijke
eenheid in het algemeen samenhangen.
De Rooms-Katholieke Kerk heeft twee
waarnemers gestuurd naar de bijeen
komst van de centrale commissie in
Parijs. De R.-K. Kerk is, zoals bekend,
geen lid van de Wereldraad-
Als waarnemer wordt genoemd dr.
Lukas Vischer, een afgevaardigde van
de Zwitserse Gereformeerde Kerk. Een
tweede waarnemer zal worden benoemd
wanneer dat nodig is.
NED. HERVORMDE KERK
Beroepen te Oosterzee en Echten (Fr.)
A. J. Klug te Blankenham. Beroepen te
Goudswaard toezegging B. A van Don-
kersgoed kandidaat te Den Hulst (Ov.).
Beroepen te Nieuwerkerk a.-d. IJsel J.
van Wier te Putten. Aangenomen naar
Hantum toezegging J. van Heerde kan
didaat te Amsterdam. Aangenomen
naar Appelscha als geestelijk verzorger
van het sanatorium Beatrixoord N.
Bergstra te Oudenhoorn (Z.-H.). Be
noemd tot secretaris van de centrale
voor vormingwerk vanwege de Neder
lands Hervormde Kerk dr. H. Bartels
predikant voor buitengewone werk
zaamheden en secretaris van de her
vormde jeugdraad te Amersfoort.
Aangenomen naar Bennekom (vac; P.
D. Steegman) J. Ewoldt te Kampen; id.
naar Wichmond C. Fortgens te Berli-
kum. Bedankt voor Vlaardingen (vac.
P. Zijlstra) L. Kievit te Putten.
GEREF. KERKEN
Eeroepen te Nieuw-Vennep G. W. H.
Peddemors te Heerde. Beroepen te Ga
rijp H. Alting te Uithuizermeeden. Be
dankt voor Holten vac. R. Siertsema H.
J. Koffrie te Leimuiden.
Aangenomen naar Clarkson (Ont. Can.)
H. de Moor te Stratroy (Ontario, Cana
da) voorheen te Enschede; id. naar
Navan (Ont. Canada) J. C de Moor,
kand. te Grand Rapids (U.S.A.)
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Aangenomen naar Hoek Zw.-Vlaande-
ren) H. M. Ohmann te Zuidbroek.
Aangenomen naar Wetsinge-Sauwert H.
Mostert kand. te Rotterdam.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Leiden P. Blok te Dirks-
land
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Elburg F. Bakker te Drie
bergen.
EVANG. LUTHERSE KERK
Aangenomen naar Utrecht (vac. M. J.
Heybroek) J. Happee te Stadskanaal.
Zelden zijn zoveel talen tegelijk gespro
ken in de statige raadzaal van het Goe-
se stadhuis als tijdens de Kasporgover-
broedei ngsfeesten.
Jongeren -an zeven naties heeft de heer
Vervest er zijn medewerkers naar Goes
laten komen. Ere wie ere toekomt, want
het moet gezegd, de heer Vervest en z'n
mannen hebben het goed begrepen.
NIET in de allereerste piaats gaat het
er om, wf t zij brengen, maar, de manier
waarop.
Ondanks de taalmoeilijkheden begrepen
de jongeren, die allen deelnamen aan
deze verbroederingsgedachte elkaar en
nun pleegouders opperbest.
Over en weer werden vele vriendelijke
woorden gewisseld, contacten werden
gelegd en wie een kijkje heeft mogen
nemen op het station in Goes bij het af
scheid zal opperbest kunnen begrijpen
dat alleen al uit hoofde van alt. deze
verbroederingsgedachte zo ontzaggelijk
GOED is geslaagd.
Het verheugt ondergetekenden dan ook,
dat de organihatie, met als iemand als
de heer Vervest aan het hoofd, er tel
kens zo uitstekend In slaagt zonder
kunst- en vliegwerk een dergelijke
week op touw te zetten.
De contacten, welke op deze wijze ont
staan. leveren op hoger niveau een bij
drage tot een betere VERSTANDHOU
DING.
Wij. ondergetekenden, kunnen als pleeg
ouders hierover het beste oordelen. Wij
hopen dat de heer Vervest steeds meer
pleegadressen zal krijgen, opdat deze
verbroederingsfeesten mogen uitgroeien
lot een voor Goes groots evenement.
Voorts hopen wij eveneens dat vooral
ook de Goese middenstand zal inzien dat
een dergelijk verbroederingsfeest voor
hen geen „kwaarl" kan.
Pleegouders
L. P Zevenhuizen, Goes.
H. van Oosten, Goes.
J. M. Buijsrogge. Goes.
F. Buijsrogge, Goe3.
Ik vind het wel interessant U het vol
gende te vermelden
De kroniek aangaande de lijdensweg
van Fort De Ruyter met aandacht gele
zen.
Er is echter nog iets vergeten, wat toen
tertijd ook in de Vlissingse Courant
voorkwam. Ik was een jongen van
twaalf jaar oud en kan mezelf het
meuws, welke onder de stedelijke ge
beurtenissen voorkwam, nog goed her
inneren. Dat was namelijk als volgt;
het jacht van de Duitse keizer is hier
binnengelopen. Het trotse schip heeft
ligplaats gekozen in de buitenhaven.
De keizerlijke vlag waait iif dc top, ten
teken dat Z.K.H. zich aan boord bevindt.
De andere dag stond in de „Vlissinger":
Z.K.H. Wilhelm heeft gistermiddag met
zijn staf een wandeling gemaakt over
dc dijk naar Ritthcm.
Daar aangekomen, heeft hij persoonlijk
in de kleine dorpswinkel, een doosje
echte Zeeuwse babbelaars gekocht.
De Zeeuwse „spekjes" zullen hem wel
heerlijk gesmaakt hebben.
Vlissingen. Chr. C. van Marion.
Vooral né de bevrijding is er heel veel
gerestaureerd aan de erfenis van onze
voorvaderen in onze goede stad Middel
burg.
Tot deze erfenis kunnen naar mijn me
ning ook de grachten worden gerekend,
welke dermate zijn verfraaid dat het
een lust is voor het oog.
Neem er de tijd eens voor meneer Iman-
sc en bekijk het al wandelende en al
staande op uw gemak.
Ik weet zeker dat TJ het met mij eens
zult zijn.
Ga deze erfenis niet verkwanselen, maar
houd haar in ere, door er af te blijven.
Oud-Middelburger
Ede (Gld.) J. Stevense.
De Russische ruimtevaartuigen WostoTt
III en IV met de kosmonauten Nikola-
jef en Popovitsj passeerden maandag
avond om twee minuten over tien
Utrecht en dat was aanleiding tot grote
activiteit in de sterrenwacht van de
rijksuniversiteit, waar men probeerde
de satellieten te fotograferen. Doordat
de maan evenwel te helder scheen was
de baan van de ruimteschepen
niet fotografisch vast te leggen, een
tegenslag voor de geleerden, die de ge
hele dag in touw waren geweest, te
meer daar liet aantal waarnemingen
van de Wostoks nog zeer gering is.
Foto: Bij de ingestelde z.g. satelliet-
camera zoeken prof. C. de Jager
(rechts) en zijn assistent, de heer A. J.
F. den Boggende, met een nachtkijker
de hemel af, klaar om bij het opdoemen
van de Wostoks de camera in werking
te stellen.
Een van de belangwekkendste verschijnselen in
de middeleeuwen is de opkomst en de macht
van de steden. Nu eens staan zij aan de kant van
de landsheer, dan weer verzetten zij zich fel
tegen de vorst: Er is een opvatting, die de 12e
eeuw ziet als een overgangsfase; een nieuwe
sociale groep, de steden, manifesteert voor het
eerst zijn politieke ambities.
In de Verhandelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor
wetenschappen, letteren en schone kunsten is een omvangrijke
en bekroonde studie van dr. W. Prevenier verschenen: „De Leden
en de Staten van Vlaanderen (1384—1405)". De Leden zijn de ste
den Gent, Brugge en Ieperen en later ook ais vierde lid het Vrije
van Brugge. In het midden van de veertiende eeuw worden de
genoemde drie steden door de inwoners van Ieperen de „drie prin
cipale pilare" van Vlaanderen genoemd. Prevenier heeft de repre
sentatieve instellingen Leden en Staten nagegaan voor de rege
ringsperiode van Filips de Stoute en Margareta van Male. Welbe
wust, want.in deze jaren ontstaan de eigenlijke Staten van Vlaan
deren, gegroeid uit de Ledenparlementen. De groep van de vier
leden kan als de rechtstreekse erfgenaam beschouwd worden „van
het steden-conglomeraat dat de politieke scène beheerste sedert
de 12e eeuw". Er is een tendens tot uitbreiding van de volksver
tegenwoordiging met andere bevolkingsgroepen. Na 1384 verschij
nen de eerste Staten-vergaderingen, waardoor de Ledenparlemen
ten uitgebreid worden met adel en clerus. We zien hierin een ver
schuiving van de territoriale naar de stands-gewijs georganiseerde
standenvertegenwoordiging. Hoewel de drie steden en het Vrije
belust zijn op welbegrepen eigenbelang, is hun gezamenlijk streven
er op gericht een zeker pseudo-centraal gezag, uitgaand van de
onderdanen zelf, tot stand te brengen.
Prevenier heeft uitvoerig de rol en de bevoegdheid der Leden en
Staten nagegaan. Enkele*voorbeelden. Hoofdzorg van de ver-
keerspolitiek der Leden bestond in het onderhouden en het herstel
len der wegen te Jand en te water. In 1394 ging de verzanding
van het Zwin een acuut probleem vormen. De zaak werd op de par
lementen besproken en ter plaatse onderzocht.
De oude arm van het Zwin werd opgegeven; graafwerken tussen
Danime en Brugge en nieuwe dijken werden uitgevoerd en aange
legd. We zien voorts de Léden overleg plegen met de magistraat
en de baljuw te Sluis. Het verarmde Aardenburg kon de sluis van
Slepeldamme niet meer in goede staat onderhouden. Het waren
voornamelijk Brugge en het Vrije, bij tijden ook Gent, die zich in
spanden om dit verkeerspunt opnieuw behoorlijk te laten func
tioneren. Soms vierde het egoïsme hoogtij. De grote overstroming
van 1404, die een groot deel van Zeeuwsch-Vlaanderen trof, werd
aanleiding tot bespreking op de Leden-parlementen. Op de vergade
ring van 28 november 1404 deden Brugge en het Vrije een beroep
op Gent en Ieperen om de zeestrook tegen nieuwe rampen te be
schermen en de dijken te verstevigen. Gent en Ieperen onttrokken
zich echter. De andere Leden togen toen zelf maar aan het werk,
waarbij op de abdijen St.-Pieter, St.-Baafs en Affligem een beroep
werd gedaan. Wij zien de Leden nog op vele andere terreinen op
treden. „Concreet gezien verdedigen de Leden in hoofdzaak de ver
worven en traditionele rechten der bevolking en verzetten ze zich
tegen elke centraliserende maatregel vanwege de vorst".
Legen eme ueiiiiauocicnue inoautgti vci„
Dit 13-jarig melaatse meisje
uit de Soedan kan bij goede be
handeling in een half jaar vol
komen genezen.
Heden overleed, zacht en kalm, in het Gasthuis
te Middelburg, onze beste oud-oom,
WILLEM HENDRIK BAL,
antiquair te Middelburg, in de ouderdom van 82
jaar.
Rotterdam,
Strausslaan 30: W. H. Brouwer.
H. Brouwer-Bosman.
Joost Jan Snoep.
Seattle: Dr. L. A. Cobb.
Els Cobb-Snoep.
Amsterdam; J. W. Rietkerk-
M. Rietkerk-Snoep.
Middelburg, 13 augustus 1962.
Krommeweele 6.
De begrafenis zal plaatshebben vrijdag 17 au
gustus om 12.30 uur op de algemene begraaf
plaats te Middelburg.
AA/u\AAAAAAAAAAAAAAA^AK/v\AAAAAAAAAAAAA
sche omstandigheden. In tal van an
dere delen van de wereld heerst de
lepra echter nog: vooral in Afrika en
voorts onder andere in Aziatische
landen als Birma, Indonesië, de Phi-
lippijnen en Thailand, en ook in en
kele Zuldamerikaanse landen, name
lijk Argentinië en Paraguay.
In de middeleeuwen kende iedere
Europese stad haar leprozenhuis of
-kamp, waarin de melaatsen, de le
pralijders, geconcentreerd waren. De
anderen meden die centra zorgvul
dig uit angst voor besmetting. Op
een plaats nabij zulk een leproseric,
bijvoorbeeld een heuvel, werd het
voedsel voor de slachtoffers neerge
legd en daar 's nachts weggehaald.
De melaatsen moesten zich geheel
hullen in lakens, die slechts hun ogen
vrijlieten, en door een bel, die ze
voortdurend bij zich droegen, moes
ten ze anderen voor hun nadering
waarschuwen. Kwam een vreemde
ling, onbewust, dicht bij hun kamp,
dan werd hij gedwongen het lot van
de slachtoffers te delen. De vrees
voor besmetting van de anderen was
groot en de kans op genezing voor de
zieken nihil, zodat men in sommige
Europese landen een rouwdienst
hield voor wie door de ziekte werd
aangetast, waarmee het slachtoffer
dus wettelijk dood verklaard werd. In
andere delen van de wereld werden
de slachtoffers soms levend begra-
Bestrijding
l'as in onze eeuw begon het besef
door te dringen, dat de gedwongen
isolatie meestal onnodig is, dat de
7.iekte kan worden teruggedrongen
door verbetering van de hygiënische
omstandigheden en de levensstan
daard. In 1943 ontdekten medici van
een Amerikaans lepracentrum haast
by toeval, dat een geneesmiddel,
DDS, eigenlyk bedoeld tegen de tu
berculose, een effectief bestrijdings
middel van de melaatsheid zou kun
nen zijn. Sindsdien wordt het op
grote schaal toegepast en met
succes!
Het aantal bekende ziektegevallen
stijgt nog steeds. Dat lijkt in tegen
spraak met het voorgaande, maar ls
het niet. Nu de bestrijding succes
blijkt te hebben, willen velen zich la
ten behandelen, die vroeger angst
vallig verzwegen dat ze aan lepra
leden. Op het ogenblik zijn er in de
wereld, volgens schattingen van de
Wereldgezondheidsorganisatie, nog
twaalf miljoen tot zestien miljoen
melaatsen, waaronder vele kinderen
en jonge vrouwen.
De noodzaak van isolering is groten
deels vervallen, omdat behandeling
met DDS ertoe bijdraagt, het be
smettingsgevaar weg te nemen. Het
probleem is nu vooral, hoe men alle
lijders aan lepra kan ontdekken en
helpen bij de grote campagnes tegen
dc ziekte. De medicijnen Kunnen in
tabletvorm worden ingenomen of
door injecties worden toegediend. Dc
behandeling moet lang worden voort
gezet en een van de moeilijkheden die
men bij de bestrijding van de ziekte
ondervindt, is dat dc patiënten vaak
geneigd zijn zich aan verdere behan
deling te onttrekken als ze menen
dat zé genezen zijn voor het in feite
zover is.
Sinds 1953 verstrekt UNICEF hulp
in landen, waar men bereid is op
grote schaal campagnes tegen de le
pra te voeren, welke campagnes na
tuurlijk op de moderne behandelings
methoden gebaseerd zijn. Op net
ogenblik ontvangen 26 landen, voor
het grootste deel in Afrika, zulke
hulp. In de meeste gevallen geschiedt
de behandeling door mobiele een
heden.
Werkwijze
Hoe men werkt? Dr. Benjamin Hop
per, werkzaam by de leprabestrijding
in het noorden van Nigeria in
welk land een half miljoen mensen
aan lepra lijdt! vertelde het vol
gende over zijn werkzaamheden aan
een journalist die hem bezocht: „Als
ik in een dorp arriveer, spreek ik
eerst met liet stamhoofd en toon hem
mijn papieren van de autoriteiten, 's
Avonds stel ik een projector op en
de dag „kliniek zal houden", om hen
te onderzoeken en vast te stellen wie
pillen nodig heeft.
De volgende dag komen er dan vijf
tig. honderd of misschien tweehon
derd mensen. De meesten van hen
lijden aan lepra en ze weten het zelf
wel. Ik blijf dan nog enige dagen in
het dorp en krijg elke dag meer pa
tiënten". Het is duidelijk dat de be
handeling daarna moet worden voort
gezet.
Op het ogenblik is het nog niet mo
gelijk met zekerheid te zeggen of de
campagnes in de afzienbare toe
komst de ziekte geheel zullen kunnen
vertoon voor de bevolking filmstrips
over een jochie, dat melaats was en
genezen werd. Na de voorstelling
vertel ik de mensen dat ik de volgen-
Mobiel medisch team van
UNICEF bezoekt een dorp in
de Soedan om de inwoners te
gen lepra te behandelen.
uitroeien. Men zal nog veel moeten
leren, onder andere over het percen
tage genezingen en de gemiddelde
duur van de noodzakelijke behande
ling. De campagnes hebben echter
hulp gebracht aan vele slachtoffers
van de melaatsheid en ze hebben de
besmetting teruggedrongen. De
werkzaamheden van UNICEF op dit
terrein zijn, sinds ze acht jaar gele
den begonnen, steeds uitgebreid.
Alleen al voor de leprabestrijding
heeft UNICEF, dat zovele projecten
onder handen heeft bij zijn niet af
latende zorg voor moeder en kind,
circa acht miljoen gulden uitgegeven.
Voor dat bedrag was het mogelijk
meer dan 900.000 slachtoffers te be
handelen, van wie nu reeds 100.000
volkomen genezen zijn. Men heeft
steeds meer ervaringen opgedaan,
die voor de bestrijding van de ziekte
van betekenis zijn en men leidt
steeds toenemende aantallen mensen
op in die strijd tegen deze ziekte en
voor de gezondheid in hot algemeen.
De gelden voor de campagne tegen
de melaatsheid én voor alle andere
werkzaamheden van het Kinderfonds
worden verkregen door bijdragen van
regeringen, organisaties en particu
lieren.
Cambodjaanse en
Thailandse
troepen slaags
Thailand heeft in een communiqué lie-
kendgemaakt, dat op 11 en 12 augustus
een treffen heeft plaatsgehad tussen
Thailandse grenspolitie en Cambodjaan
se militairen in een gebied 24 kilometer
ten oosten van de tempel van Preah
Vihear, die kortgeleden liet onderwerp
van een geding tussen beide landen voor
het internationale gerechtshof in Den
Haag heeft uitgemaakt.
Volgens het communiaué, waarin Cam
bodja van „directe daden van agressie"
wordt beschuldigd, hadden de Cambod
jaanse militairen het eerst geschoten.
Het eerste gevecht, waarin enkele Thai
landse politiemannen werden gewond,
dliurdc tien minuten, waarna de Cam-
bodjanen zich terugtrokken. Het twee
de treffen duurde veertig minuten.
Elektro- en Radiotechnisch Bureau
Lange Delft 68 - Middelburg - Tel. 2471
vraagt:
MONTEUR
2e MONTEUR.
5-daagse werkweek.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllll
De Provinciale Zeeuwse Courant:
het meest gelezen dagblad In Zeeland
Behoort U reeds
tot de meer dan
3 1000
abonnees
van de P. Z. C.
Koop de Siwa
Grandluxe om de he
le gezinswas snel
en op de eenvoudig
ste manier schoon
te krijgen. Zonder
gesleep, zonder nat
te boel... en zuinigl
Siwa wast. spoelt,
pompt en droogt!
Twee wijzen
Hiermee is al duidelyk geworden, dat
een goed begrip van wat er gebeurt
als zo'n blad de bekervorm aan
neemt, niet gemakkelijk wordt ver
kregen. Er komt nog bij, dat de
misvorming op twee wijzen kan
plaatsvinden.
De aanleg van twee bladeren kan
samengroeien, een volledige „Sia
mese tweeling" dus, maar ook
kan de aanleg van één blad een
bekervorm opleveren. Ze worden
wetenschappelijk dan ook aange
duid als diphylle en monophylle
bekers en de vraag is nu met
welke vorm we te doen hebben in
de vondst van de heer Adriaansen
aan de Veerseweg te Middelburg.
Het geringe aantal nerven scheen
duidelijk te wijzen op de monophylle
(éénbladige) vorm. De bekende
„geul" in de bladsteel zou zich dan
niet geopend hebben en deze geslo
tenheid zou zich hebben voortgezet
in de bladschijf.
Bijna iedere lezer zal die „geul", dat
„gootje" in de bladsteel kennen: als
jongens trokken we aan de „pezen",
die uit de breukplaats van de steel
steken; daarmee konden we het blad
zelf doen ineenrimpelen, zoals dat
gaat met een geldzakje, dat wordt
dichtgetrokken.
Een nieuw blaadje
Toen de plant een paar dagen binnen
stond, scheurde echter de steel van
de beker aan de onderzijde en krom
de zich daaruit een nieuw blaadje
naar buiten. Als dit een (in het hart
van de plant) opgesloten bladknop
is geweest, is er weer veel voor te
zeggen, dat de beker toch uit twee
bladeren moet zijn ontstaan, dus di-
phyl is gevormd.
We hebben dus de stoute schoenen
maar (opnieuw) aangetrokken en de
plant doorgezonden naar professor
Heimans met het verzoek zo moge
lijk uit het voorkomen van de mis
vorming af te leiden, wat hier het
geval is geweest. We horen er dan
wel van.
De weegbree-soorten en vooral de
genoemde, hebben wel eens meer
last van afwijkingen, maar dan
in de bloeistengels. In plaats van
één bloeiaar kunnen daaraan ver
takkingen voorkomen, soms kan
de top een kluwen van dergelijke
bloeiaren dragen. Dit verschijnsel
is bepaald minder zeldzaam en
ook door ons persoonlijk meerma
len gevonden.
Het is wel aardig op te merken, dat
dr- Brouwer in de laatste „Weer of
geen weer"-uitzending de weegbree
soorten onder de loep nam om als
naar gewoonte te constateren, dat
ook deze (vaak als onkruid optreden
de en dan ongewenste) planten beho
ren onder die welke altijd weer „boei
en". Wij zouden er nu aan kunnen
toevoegen: ook om de vreemde af
wijkingen, die ze zo nu en dan ver
tonen en waarvan de heer Adriaan
sen er één voor nader onderzoek
heeft afgestaan. Ongétwijfeld zal het
exemplaar worden bewaard en zo
ook in de toekomst van nut kunnen
zijn.
