INTERKERKELIJKE
BEJAARDENZORG
m
£nglebert
Eerste steen wordt
spoedig gelegd
Kerkewerk onder woonwagenbewoners
PUZZEL-
rubriek
OPERATIE 50.000
ENGLEBERT
dat is nu het voordeel
van ENGLEBERT-
BANDEN
Nieuws van overal
P
U
M
u
u
u
M
M
P
P
u
u
M
M
M
P
P
P
P
56
P
P
P
P
63
P
P
P
M
M
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
TERNEUZEN BOUWT NIEUW CENTRUM
DE BIJBEL ALS
BEST-SELLER
verrijst een nieuwe hervormde kerk
met in totaal 720 zitplaatsen. Het
centrum krijgt in de naaste toekomst
winkels van allerlei soort rondom
zich, zodat de bejaarden echt niet
worden weggestopt op een plaats,
waar zij van het dagelijkse comfort
zijn verstoken.
I had een verkoopcijfer van 466-454,
J terwijl het meest verkochte „fic-
J tion-boek" niet verder kwam dan
250.000!
IN DE NIEUWBOUWWIJK
van Terneuzen is een maand
geleden de eerste paal de grond
ingedreven voor een interkerke
lijke vorm van samenwerking.
De betonnen paal was bijna
twaalf meter lang. In totaa!
zullen 'tweehonderd van deze
palen op de hoek Koninginne-
laan-Rembrandtlaan in de bo
dem verdwijnen, voordat het
fundament kan worden gestort
voor een project van anderhalf
miljoen: een drie verdiepingen
tellend centrum van de „Stich
ting Protestantse Bejaarden
zorg in Oost-Zeeuwsch-Vlaan-
deren". Op dit vlak namelijk
hebben de hervormde diaconie
van Terneuzen en de gerefor
meerde kerken van Terneuzen,
Hoek en Zoutespui elkaar ge
vonden. Op papier is de eerste
heipaal al geslagen. In 1958,
toen de oprichtingsakte van de
stichting werd gepasseerd.
Voor de participerende kerken een
symbolisch moment en voor de be
jaarden in deze streek een ogenblik,
dat gunstige perspectieven voor de
nabije toekomst opende. Het bestek
van het architectenbureau irs. Rot
huizen en 't Hooft belooft namelijk
in de zomer van 1964 de oplevering
van een complex, dat 104 bedden zal
bevatten: twaalf tweepersoons ka
mers voor bejaarde echtparen
en tachtig pensionverblijven voor al
leenstaande bejaarden. De capaciteit
van het huidige hervormde rusthuis
„Scheldeoord" aan de Emmalaan
meegerekend krijgt de interkerkelijke
stichting dan de beschikking over
in totaal 160 bedden. Het is namelijk
de bedoeling, dat het nieuwe orgaan
voor bejaardenzorg in oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen te zijner tijd de
exploitatie van hut momenteel over
volle centrum „Scheldeoord" zal over
nemen. Het gebouw blijft eigendom
van de hervormde diakonie van Ter
neuzen. Het verkeert in goede staat
van onderhoud, maar de opzet leende
zich meer voor uitbreiding. In vroe
ger jaren heeft het huidige bejaar
dentehuis er al eens een vleugel
bijgekregen. Om iets dergelijks te
herhalen daarvoor voelde men
weinig. Het gebouw zou dan niet
meer rendabel te maken zijn.
Grondregel
Bovendien schept het voordurend
aanbouwen van nieuwe vleugels
moeiykheden voor de bejaarden: ze
moeten dan to ver lopen. Daarnaast
was de provinciale schoonheidscom
missie weinig geporteerd voor de
ideeën van hervormde zijde met be
trekking tot „Scheldeoord". Daarom
gaf men do diaconie deze wenk: „Ga
eens praten met de gereformeerden;
die lopen ook met plannen rond...".
En deze suggestie nu is de grondregel
geworden voor de gezamenlijke aan
pak van de bejaardenproblemen in
Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen.
Een praktische combinatie van doel
stelling opende de weg naar een vorm
van samenspel, die lot op heden in
Zeeland nog vrij zeldzaam is. Maar
het waren niet alleen handige, zake
lijk bekeken motieven, die in Terneu
zen pleitten voor een gezamenlijke
aanpak van de bejaardenhuisvesting.
Er waren ook principiële stimulan
sen. De nog jonge stichting, in het
bestuur waarvan acht hervormden
en vjjf gereformeerden zitting heb
ben. wilde een voorbeeld stellen. Het
werk van de barmhartigheid in de
kerken groeit sneller en effectiever
naar een oplossing van soms vrij
grote problemen, wanneer het van
meer dan één kant wordt onder
steund. In Terneuzen heeft men dit
niet bü theorieën gelaten. Onafhan
kelijk van elkaar gegroeide plannen
smolten samen tot een geheel, dat
eigenlijk toen pas levensvatbaar bleek
te zijn.
„Con Amore"
De voorzitter van de stichting pro
testantse bejaardenzorg, de heer
D. van Es en de secretaris, de heer
C. Meijer, hebben ons deze week het
verhaal van de tot nu toe voorspoe
dige ontwikkeling in de oprichting
van een nieuw centrum gedaan.
,Con Amore' heeft 't werk aangepakt
nadat men op 24 juni 1957 voor de
eerste maal rond de tafel was gaan
zitten, zo vertelden de bestuursleden.
En z|j hebben goede hoop voor de
toekomst. Getuige het feit. dat de ca
paciteit voor het nieuwe centrum al
ver is overtekend door voorlopige
kandidaten. Het complex, dat behou
dens de vleugel met pensionkamers
een aantal dienstvertrekken, enkele
ziekenkamers en onderkomens voor
het personeel zal bevatten, zal dus
bij de opening niet op gegadigden be
hoeven te wachten. En dat terwijl
de pensionprjjzen nog niet eens zijn
vastgesteld. Overigens tekent het
stichtingsbestuur daarbij aan, dat de
enorme investering de gemeente
Terneuzen is voor 95 garant
niet zal resulteren in een gebouw,
dat alleen voor de zogenaamde „eli
te" bereikbaar is. De stichting voor
bejaardenzorg zal haar taak een zo
breed mogelijke basis geven: een be
jaarde, die de pensionprijs niet uit
eigen middelen kan bekostigen, zal
een handje worden geholpen bij het
j ieken naar een tegemoetkoming van
andere z"-le
Formule
En wai-.eer de stichtingsbestuur
ders het dan over de draagwijdte
van hun orgaan hebben, stippen zij
aan, dat ook de eventuele bouw van
'tehuizen voor chronische zieken en/of
geestelijk gestoorden bij gebleken be
hoefte nun volledige aandacht zal
krijgen. Concrete plannen in deze
richting z|jn er nog niet. De huidige
formule voor interkerkelijke samen
werking tussen hervormden en ge-
reformeerden in oostelijk Zeeuwsch-
Vlaanderen hoeft niet beperkt te blij
ven tot een bepaald object: dat wil
men even heel nadrukkelijk voor ge
zegd hebben.
Men zoekt naar nieuwe wegen nog
voordat men het eindpunt van de
eerste heeft bereikt.
Op dit vlak is ook het contact van
de stichting met de Terneuzense wo
ningbouwvereniging „Ons Werkmans-
belang" van grote betekenis. Op het
bouwterrein, dat het eerste bewijs
stuk van de interkerkelijke samen
werking drie verdiepingen hoog
zal leveren, wil de woningbouwver
eniging een twintigtal bejaarden
huizen neerzetten. De huurders daar
van zullen dan in de toekomst kun
nen terugvallen op de „service" van
het bejaardencentrum.
Zij kunnen in voorkomende gevallen
een warme maaltijd voorgezet krij
gen, bij ziekte is de verzorging in
eerste instantie in de directe omge
ving te vinden. Kortom, de bouw van
bejaardenwoningen vlakbij het grote
centrum van de verschillende kerken
bergt grote voordelen. Daar komt nog
bij, dat het nieuwe bejaardencentrum
een plaats krijgt in een uitbreidings
plan in opkomst van Zeelands derde
stad. Niet ver van het bouwterrein
B
„Thuis voelen
ovendien zint het bestuur van di
de bejaarden van tijd tot tjjd in hun
centrum enige verstrooiing te bieden.
In het bouwplan is bijvoorbeeld al
een flinke recreatieruimte opgeno
men. Daarin zullen ongetwijfeld be
paalde terugkerende programma's
kunnen worden afgewerkt. De be
jaarden moeten zich in hun „flat"
kunnen thuisvoelen. Om deze gedach
te tot gemeengoed te maken, heef!
het bestuur ook besloten om de aan
kleding van de pensionkamers geheel
aan de vrijheid van de bewoners over
te laten.
blijven. Het bestuur heeft daarom
reeds thans op een eventuele uitbrei
ding gerekend: het nieuwe centrum,
waarvoor in het komende najaar de
eerste steen kan worden gelegd,
wordt zo*geconstrueerd, dat er altijd
nog een etage bovenop kan worden
gebouwd.
Er joeg 'n fikse wind over de hoe
kige betonkoppen van de heipalen,
toen we deze week een kijkje bij
de bouwput namen. Bij een blik
op de bouwtekeningen in de dï-
rectiekeet van aannemersbedrijf
Gebr. Krieckaert te Hengstdijk
deed die bries wat symbolisch
aan, In Terneuzen heeft namelijk
door het kerkelijk bejaardenzorg-
werk ook een frisse wind gewaaid:
en het resultaat mag gezien wor
den
Bejaarden zijn over het algemeen bij
zonder gehecht aan eigen meubelen
en het eigen bed. Nu dan: de stich
ting protestantse bejaardenzorg in Op het, ogenblik staan er in de bouio-
Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen zal haar put voor Ternemens nieuwe interkerke-
„gas'cen" daarin volledig tegemoet ko- lijke bejaardencentrum alleen nog maar
men. koppen van heipalen. De secretaris van
Wanneer de huisvesting aanslaat, zal de stichting, de heer C. Meyer, wijst
er animo genoeg zijn en zullen de aan, hoe het zal worden.
aanvragen voor een plaatsje niet uit- (Foto P.Z.C.)
(Advertentie)
zei de Heer C. W. Kiers, Leraar M.O.
Economie en reisleider N.R.V., Wipstrik-
kerallee 25, Zwolle, deelnemer nr. 4 aan
Hij beschreef in zijn logboek de
Englebert-banden
'olgende wegbelevenis met de nieuwe
"Deze week bracht ik twee Friezen naar Britswerd. Ze waar
schuwden tevoren dat de weg van Wiewercl af erg slecht was. Het
profiel was zo:
Er stond een waarschuwingsbord "slecht wegvlak" bij. Ik reed met
een kalm gangetje (50 a 60 km) rustig door en had geen last van
de opstaande middenstrook met uw Tubeless 33-banden met afge
ronde schouder. Ik vertelde hen meteen, dat dit nu een voordeel van
Englebert-banden was.
De Heer Kiers is beslist niet de enige, die enthousiast is over de fantasti
sche vaste wegligging die wordt bereikt met de nieuwe Englebert-banden
33 en Max.
50 Objectieve deelnemers aan "Operatie 50.000" bewij
zen. dat de Englebert-banden 33 en Max de 2 banden
zijn met de 3 markante verbeteringen:
veiligheid door afgeronde schouder (vaste wegligging)
zuinigheid door schuingelijnd loopvlakprofiel
geruisloosheid door asymmetrische tekening.
tjngleberï
WAAROM ZIJN
ENGLEBERT-
BANDEN BETER?
het gedrag van een "klas-.
band:
De zijkant van de band, doorlo
pend tot op de grond, drukt tegen
een oneffenheid tot de grens
van zijn rekbaarheid is bereikt.
(1) Daarna ontspant de band en
"springt" overde oneffenheid heen
met een onaangename en soms
gevaarlijke zijsprong (2).
Zo is het gedrag van de nieuws
Englebert-banden:
Het loopvlak heeft aan beide zij
den een z.g. "afgeronde schouder"
(3). waardoor oneffenheden, zon
der sprong, geleidelijk overSchre-'
den worden; veilig en zonderstuur-
reactie (4).
EN DE
9 Dr. XV. Visser 't Hooft, de Neder
landse secretaris-generaal van de We
reldraad van Kerken, heeft in Parijs ge
pleit voor een werkelijk gesprek tus
sen de Protestantse en Rooms-Katho-
lieke Kerken, als de volgende stap naar
eenheid onder de christenen. Hoewel er
nuttige gedachtenwisselingen tussen en
kelingen waren geweest, was z.i. geen
constructieve verhouding mogelijk als
de kerken niet zelf tot besprekingen
kwamen.
Dr. Visser 't Hooft sprak op de ope-
Een gewoon verschijnsel op onze wegen
is, gedurende de zomermaanden, de
personenauto met een caravan daarachter,
de tijdelijke woning op'wielen, die men
overal heen kan meenemen, om die neer
te zetten waar men tegen de avond be
landt of ook om die voor enkele weken te
laten staan op de plaats die men als va
kantieoord heeft verkozen. Er komt in
deze tijd weer iets boven van onze oer-
voorouders, die eveneens een zwervend
bestaan hebben geleid. Zo hoorden we het
trekken en zwerven in de vakantie eens
verklaren. We zouden ook kunnen wijzen
op de aartsvaders uit de bijbel, die in ten
ten hebben geleefd en gezworven hebben
zonder te weten waar ze komen zouden.
In menige preek is, naar aanleiding van
hun trekken, zo iets gezegd dat al Gods
volk moet weten van dit zwerven alleen
met het Woord des Heeren, zonder te we
ten waar men uitkomt.
Doch dit trekken met caravans en tenten, hoe
boeiend bok, is maar vakantiespel. Voor enige
weken neemt men dc ongemakken voor lief om
er eens helemaal uit te zijn. Daarna trekt men
zich weer terug in zijn woning, van alle gemak
ken voorzien. Maar dit zwerven gedurende enkele
weken is misschien toch wel voldoende om meer
dere aandacht te kunnen vragen voor hen die
met hun rijdende woning hot hele jaar door een
zwervend bestaan hebben en die daarin moeten
vertoeven, niet alleen wanneer het „zomerse"
dagen zijn, maar ook wanneer de natuur ons
felle kou geeft. Die woonwagenbewoners vormen
een groep van onze bevolking, maar wij, „geze
ten mensen", nog al vreemd tegenover staan en
waarvan wij het gevoel hebben dat zij anders z|jn
dan wij. We dringen echter gewoonlijk niet veel
dieper door in de vragen hoe ze «Jan anders zijn
en waarom. Nu zijn er wel enkele boeken ver
schenen van mensen die hun bestaan hebben ge
deeld, waarin gewezen wordt op hun sterke
groepsverband en op de familieverhoudingen en
zelfs is er een wetenschappelijk proefschrift (van
1r. Wernsink) aan hen gewijd, maar alles bij
Altaar is hun bestaan voor ons toch een vreemde
•areld.
woordelijkheid der kerk, niét te beginnen dan
verkeerd". Dan maar helemaal niets doen? De
grondgedachte van de diakonia Is, volgens ds.
Van Dongen: „in navolging van Christus, de
aandacht voor de enkelen" vragen en houdt dit
niet in dat er iets gedaan moet worden voor
„aanwijsbare concrete nood?" Wat doen we hier
met evangelisatorische bewogenheid als wij niet
tegelijk weten van een eis tot gerechtigheid die
het evangelie ons stelt, waarmede niets ten
kwade w-ordt gezegd van die protestanten die de
kampen intrekken om daar de naam van Christus
Jezus te doen horen. Zij zijn juist nodig om zich
met anderen te bezinnen op ..dn bijbelse grond
slagen voor liet werk in onze tijd". „In nei woon-
wagenwerk gaat het om „recht" aan een bevol
kingsgroep waarmee de Here God zijn eigen
geheim en zijn eigen bedoeling heeft." Aldus de
3e stelling in het betoog van ds. Van Dongen.
Stuk maken
N
Rapport
In het laatste nummer vun „Diakonia", het
1 maandblad ten dienste van hel diaconaat in de
Nederlandse Hervormde Kerk, heeft ds. J. C. var
Dongen een alleszins lezenswaardig artikel ge
schreven over kerkelijk werk onder de woon
wagenbewoners. Dc Algemene Diaconale Raad
leeft een „Commissie Trekkende Bevolkings- en
Thuislozenzorg". Deze commissie heeft al enige
jaren geleden, een rapport uitgebracht. Rappor
ten zijn wel goed en ze zijn zelfs nodig, maar op
zichzelf betekenen ze niet meer dan een inleiding.
;en aanloop. Het gaat hij zulk een kerkelijk rap
port uiteindelijk om het kerkewerk. Daarmee zat
de commissie nu min of meer in verlegenheid:
„dat het beter was, althans vanuit de verant-
u hebben ook de „sociale planners", „de pro
feten van deze tijd", zich met deze groep
beziggehouden. De kinderen althans
zouden ze willen brengen tot een vast bestaan
om ze zo in het gewone maatschappelijke stelsel
op te nemen. Mogen we met dit doel voor ogen
ons gaan begeven onder deze mensen „niet een
duidelijke voorkeur voor het woonwagenbestaan,
met een zeer bepaalde, in vele opzichten hoog
staande moraal?" Zijn wij niet bezig met onze
sociale wetten en onze industrialisatie, „waarin
deze mobielen niet passen", dezo vorm van
samenleving stuk te maken? Ds. Van Dongen
gelooft dat de Here God „ons door hen een be
paald aspect van het evangelie verkondigt. Mis
schien is het soms een evangelie met kerkelijke
en maatschappelijke vloeken, maar toch evan
gelie."
In navolging van dr. Wernsink noemt ds. Van
Dongen hen „marginalen", dit is „mensen aan
de rand" en hij wijst er op dat door heel de ge
schiedenis heen mensen en groepen in het ge
drang zijn geraakt. „En nu leert ons de sociolo
gie, dat deze marginalen, vaak gemengdbloedi-
gen, zeer negatieve en zeer positieve rollen spe
len. Denkers, dromers en profeten, komen er uit
voort, maar ook vernieuwers, opstandelingen,
dictators". De sociologie leert ons nu dat die po
sitieve of negatieve mogelijkheden zeer sterk af
hankelijk zijn „van de al of niet erkenning van
de marginale groep als gelijkwaardig met de
andere groepen der bevolking". Wanneer men
deze groepen geforceerd wil aanpassen, dan ont
staat er een innerlijke onevenwichtigheid. Daar
voor moet in ieder geval worden opgepast. De
marginalen kunnen een verbindende schakel vor
men tussen culturen, „waarbij zij godsdiensten,
beschavingen en nieuwe ideeën hebben voortge
bracht". „Het duidelijkste voorbeeld is de jood in
de Diaspora" (verstrooiing) aldus ds. Van Don
gen. Hij pleit er voor dat de kerk de kampioen
van de woonwagenbewoners zal zijn, omdat zij
„mensen zijn die in de knel komen", terwijl ze
in onze steeds meer gelijkgeschakelde wereld als
„beweeglijke groep met eigen spelregels" toch
een positieve betekenis kunnen hebben.
Wat moet er nu worden gedaan? Allereerst:
„de mens zakelijk aan recht helpen, afge
zien van de vraag of w|j ooit het Woord er aan
toe kunnen voegen". Als kerk zullen we niets
kunnen heggen „in een kamp dat in wezen on
verantwoord is vanwege zijn ligging of situatie".
We moeten niet trachten door allerlei lapmidde
len deze mensen te verzoenen met een onrecht
vaardige situatie. We zullen eerst moeten luiste
ren naar Gods aanwezigheid in het woonwagen
kamp. Kan het hechte verband dat wij hier vin
den bij alle beweeglijkheid „niet juist de ideale
structuur der gemeente" zijn? „Wij zullen moe
ten leren niet vóór, maar mét hen vormen te ont
dekken. die het evangelie in hun situatie verkon
digen". De school zal mogelijk het centrum Kun
nen zijn, waarbfl allerlei ander werk en misschien
iok een zondagsschool kan aanknopen.
Samenwerking
Ook in dit werk heeft men ontdekt, zoals op zo
veel andere terreinen waar men diaconaal en
evangelisatorisch wilde werken dat één kerk dit
niet alleen kan doen en zeker niet als zij de
bedoeling heeft om zieltjes te winnen voor zich
zelf. Een fundamentele geloofsstrijd moet zich
niet gaan afspelen op het terrein van het woon
wagenkamp. Hierbij moeten wij niet vergeten
„dat de levensstijl van deze mensen, ook van
hen, die van protestantse origine z|jn, meer
rooms-katholiek gestempeld is dan wij weten".
Ds. Van Dongen pleit dan voor de aanstelling
door de kerken van een landelijk sociaal consu
lent, die hij van groot belang acht. Hjj zal een
dinconale-sociale basis moeten leggen waarop
alle andere werk voor deze groep, ook het evan
gelisatorische werk zal kunnen opgroeien. Deze
inan zal, solidair met de bewoners, de kampen
moeten intrekken en misschien een begin kunnen
maken met een stuk opbouwwerk, „waaruit de
juiste kampraad kan ontstaan, die de basis van
alle werk met en ook door de kampbewoners zal
moeten leggen". Het artikel is verlucht met een
foto van de recreatiezaal van het kamp in 's-Her-
togenbosch, blijkbaar omdat men hier een goed
begin- en aanknopingspunt vindt.
Die trekkers in woonwagens is een groep
mensen die onder ons leeft, terwijl wij het
gevoel hebben, dat zij ver van ons af
staan en heel vreemde elementen in onze
samenleving zijn. Wanneer wij het nor
maal vinden dat voor trekkers met cara
vans en tenten vanuit de kerk iets wordt
gedaan, zouden wij voor deze zwervers
van alle jaargetijden dan niets doen en
zouden we ds. Van Dongen dan niet kun
nen steunen, wanneer hij vraagt „om vér
gaande en stoutmoedige experimenten in
zeer nauwe verbinding met, maar ook met
distantie tot kerkelijke organen?" H.
ningsbijeenkomst van de jaarlijkse con
ferentie van tien dagen van de centrale
commissie het bestuursorgaan van de
wereldraad. In deze commissie hebben
100 mensen zitting. De wereldraad ver
tegenwoordigt in totaal 197 protes
tantse, Anglicaanse, oud-katholieke en
orthodoxe kerken in ruim 80 landen.
9 Voedsel voor communistisch China
willen achttien bekende persoonlijk
heden uit de Amerikaanse godsdien
stige wereld. Onder hen is een rabbi.
Ze hebben een beroep gedaan op
geestelijken van alle kerken om een
adres te tekenen, dat het Witte Huis
vraagt een deel van de Amerikaanse
surplusvoorraden ter beschikking te
stellen van communistisch China. De
Fellowship of Reconciliation, die het
initiatief nam tot dit beroep, wijst
op de verantwoordelijkheid van de
christenen.
9 Het Vaticaans secretariaat voor de
eenheid der christenen heeft bekendge
maakt, dat er een beperkt aantal niet-
katholieken zullen worden uitgenodigd
om als „gast" het oecumenisch con
cilie in Rome bij te wonen. Deze „gas
ten" zullen dezelfde faciliteiten genie,
ten als de waarnemers. Drie niet-ka-
tholieken hebben deze uitnodiging om
als gast het concilie bij te wonen al aan
vaard. Het zijn Roger Schutz, prior var
de protestantse kloostergemeenschap
van Taize, Max Thurian, predikant en
lid van deze gemeenschap en prof. dr.
Oscar Cullmann, hoogleraar in de theo
logie aan de universiteiten van Bazel,
Straatsburg en Parijs.
De oplossing van vorige week:
raagpraarai ratiaa
laa ra ma
DE NIEUWE PUZZELOPGAVE
LUIDT:
HORIZONTAAL:
Binnenlandse Veiligheidsdienst, afk.;
3. luchtstroom, die 's nachts langs de
berghelling omlaag komt; 10. partijge
noot, afk.; 12. woonplaats van Abra
ham; 14. hoffelijk tegen dames; 15. in-
sekt; 16. overeenkomst hebben met; 19.
handeling; 20. straatwijsje; 21: vertrou
welijk; 23. afgetrokken; geneigd te dro
men; 26. vergoeding van schrijfkosten;
28. lumen, afk.; 29. persoonlijk voor
naamwoord; 31. bescheiden, deemoedig;
33. riviertje in Friesland; 35. gelofte;
37. met de hand vastgrijpen; 38. onbe
holpen; 40. plezier; 43. as van zeewier;
44. stad in Duitsland; 45. vlagen; 48.
gevangenis; 49. lengtemaat; 50. hout
duif; 52. onmeetbaar getal; 53. titel,
afk.; 55. grootste Eur. uil; 57. gesterkt,
niet angstig (meer); 61. -glycerine: ont
plofbare stof; 63. jongensnaam (Noors);
64. afgesneden twijg, die wortels vormt;
66. meisje, dat ergens logeert; 68. ont
kenning; 69. ervaren zeeman; 71. laatst
leden, afk.; 72. zie 49; 73. alles geleerd
hebbende; 74 tweemaal drie.
VERTICAAL
1. diploma; 2 niet-slaaf; 4. landbouw
werktuig; 5. vlug, wiel; 6. glibberig; 7.
herbergierster, S. kleurling; 9. nieuwe
testament, afk.; 10. veder, kwastje; 11.
hangend metalen bekken; 13. scherm-
wapen; 15. schenken, toestaan; 17. koud,
klam; 18. driemaal drie; 20. lidwoord;
22. neer; 24 bloedverwant; 25, aard
appel; 27. zoon van Noach; 30. vrucht;
32. puzzel: 33. boom; 34. geest, f|jne
geestigheid; 36. opzettelijke dienstont-
trekking; 39. hoorbare slag; 41. korte
tijdsduur; 42. biggen; 45. schuier; 46.
wereldtaal: 47. niets; 51. kiekjes; 53.
zangvogel; 54. muzieknoot; 56. ernstig,
hevig; 57. gindse; 58. geloofsovertui
ging, afk.: 59. eiland in de Oostzee; 60.
delicate; 62. onzin; 65. rund; 67. boom,
schoenmakerswerktuig; 69. op die ma
nier; 70. broeder.
2
3
A
5
6
7
a
9
11
IJ
16
16
16
19
20
V-V
23
2A
25
46
27 rj
2b
s>t
3A
V
39
<40
Ml
A2
A3
AA
M5
A6
M6
sU
51
52
5A
55
57
59
60
61
65
6A
66
67
63
70
71
7A