TWEEVOETERS in NIJMEGEN en APELDOORN Van en voo:±t±n.ï!°i Reeperbahn krijgt een grote schoonmaakbeurt UIT DE BAND GESPRONGEN Klanken uit de ether PILOOT STORM onivoerd in de stratosfeer MAANDAG 30 JULI 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 (Van een sportredacteur). Jn Nijmegen zijn duizenden twee voeters over de lijn gegaan. Quasi of écht geteisterd. Op eieren van blaren gaande of onbekom merd de zwaarstwegende loodjes verwerkend. Weer het jaarlijkse beeld: wandelenden-omwille-van- de-lijn, tippelaars-omwille-van-de- gijn, stappers-omwille-van-het-stap- pen (de ongeëvenaarde l'art pour l'art groep) plichtmatig marche rende soldaten, medaille-begeer- ders en een onvermijdelijke groep dwazen, die er zich niet voor gene ren om.carnavalesk opgetuigd de tong uit te steken naar het podium der-organisatie, als om uitdagend te zeggen: „De lol die wij hebben gehad, zullen jullie nooit beleven. De ernstige organisatie der vier daagse vindt dat nooit leuk. Zij wil wandelen toch aan een zekere ernst onderhevig zien. Zij houdt niet van klompen-klossers en gek ken, maar van mensen die het Gel derse komen belopen in de geest van het overjarige wandellied des heren Clinge Doorenbosch „Natuur gaf ons een motor mee van het allerbeste merk een hart, een wil, een longepaar, gezond, gaaf. goed en sterk Ernst dus. Wandel-ernst. Geen ge- gekscheer. Daarvoor is trouwens hef inschrijfgeld te hoog. Maar wat geschiedt honderden over de lijn gegaan. Quasi of écht geteisterd. Op eieren van blaren gaande of onbekommerd de zwaarstwegende loodjes verwer kend. Hetzelfde dus als in Nijmegen, maar met wat nullen minder: in het Gelderse rekent men met duizenden, in het Overijselse met honderden Die twee bieden al jaren tegien elkaar op, En ze hebben uiteraard balen van elkaar. Jaarlijks hoort men in Nijmegen het lieve Apeldoorn af- schilderen als een soort Gomorra, terwijl men in Apeldoorn kan belui steren dat het schone Nijmegen voor Sodom niet zo erg veel onderdoet. De stevige feiten zijn dat Nijmegen het leeuwedeel van wandelend Ne derland plus de militairen krijgt en dat in Apeldoorn telkens een byzon- der hardnekkige groep de auspiciën prefereert van de wandelsportbond. Zou het ministerie van oorlog op zich zelf gaan stappen zo zegt men in Apeldoorn dan zou je eens wat zien. Dan bleef van die Nijmeeg se vierdaagse niet veel meer over. Nijmegen riposteert tegen deze aan tijging met de bemerking, dat het ministerie van oorlog juist voor het Gelderse kiest, omdat déar de ste vigste wandeltraditie gevestigd is. Waarop Apeldoorn ook niet voor de poes snedig bemerkt, dat het wandelen als zodanig een zaak is van een wandelbond en dat de bond voor de lichamelijke opvoeding zich bij haar léést van de gymnastiek in het algemeen heeft te houden. En als dat argument ter tafel komt, gaat Nijmegen in de gestalte van K.N.B.- V.L.O., op de achterste benen staan. Goed, per definitie, zou onder lei ding van de majoor b.d. Breunese alleen gymnastiek gemaakt mogen worden. Maar is wandelen niet een vorm van opvoeding van het licha melijke? Apeldoorn valt in de rede met te zeggen, dat in Nijmegen het echte wandelen niet bedreven wordt. Daar wordt gemarcheerd. Daar wordt poeha gemaakt. Daar moeten vaan dels en trompetten en tamboerkorp- - sen vooropgaan. Daar vallen de in- dlviduelen in het niet. Zij die écht het wandelen gestal te geven komen er niet aan te pas. Zij verzuipen in de ornamenten, die au fond niets met het rustige voortgaan te maken hebben en ze worden tijdens de gladiolen-intocht in 's Keizers Kareis stad met de nek hekeken of met de ogen verwaar loosd. omdat zij geen element van show met zich dragen en omdat zij zomaar voortdobberen in hun per soonlijke, niet-geüniformeerde, door de marsmuziek opgedreven en dus niet te zake doende gedaantetjes. En in Apeldoorn? Daar zijn de dreven rustig en lyrisch, daar is het rustieke des lands niet aangetast door onrustieke drukdoe nerij. door zogenaamde verbandpos- ten. die eigenlijk niet meer zijn dan bronnen van herrie en laweit. In Apel doorn wil men geen krijgsmachton derdelen, omdat dezulken in hun eigen wereld al genoeg lopen, men wil de sferen vrij houden voor de altijd-zittende burgers, die eens rus tig de benen willen strekken en eens zuiverder lucht willen ademen dan die van de grote stad. Dit gezegd zijnde wordt Nijmegen weer boos: akkoord een wandelsportbond moet Maar als er, lang voor de wandel- sportbond ook maar verwekt was, reeds een organisatie bestond die we reldberoemde vïerdaagse-af standmar sen organiseerde, by dewelke zovele naties betrokken zijn en die zulk een schone klank had verkregen tot in alle werelddelen moet zo'n orga nisatie dan bij het eerste het beste baby-gekrys van een wandelbond haar eigen geesteskind afstaan, zo maar, zonder de garanties te hebben dat het in het nieuwe gezin even goed zal worden verpleegd en ver zorgd Zeg eens Apeldoorn, zeg een N.W.B., moet dat? Moet een moeder als de K.N.V.B.L.O. van haar dierbaarste bezit afstand doen? En Apeldoorn zal zeggen: „Ja". Apeldoorn is kei hard in die dingen. Het ziet definities en statuten. Het ziet haast mathe matisch. Het wenst het Nijmeegse gevoelsargument niet te respecteren. Het brengt zelfs in het midden, dat in Nijmegen het wandelen geen wan delen is, maar show-business. Het doet ons kond dat er in Nederland centralisatie moet wezen, en dat niet zomaar iedereen op stap mag gaan met duizenden mensen. Zoiets dient START. Meulenhoffs Flamingoreeks is uitge- door bevoegde instanties langs goede 5™udwm start". geschreven" door tS -ï Sf&ï? lcs. «n berdrif van een werkje, dat in 1939 verscheen. Een typisch verhaal hïmd Nederlandse Wandelsport- a VQOr jonge meisjes, dat over een groep- Dona- je jongeren handelt, waarin een meisje, En dan is voor Nijmegen de maat J Bien, de hoofdrol speelt. Het school- en t?ol. Het brengt zijn goede vier- universiteitsleven worden erin betrok- daagsenaam in stelling als zware ken, liefde en verliefdheid, ontgoocheling artillerie. Het haalt er de Israëliërs, en dergelijke problemen van jonge men de Canadezen, de Zwitsers, de Italia- B sen zijn in dit boekje dooreengeweven nen, de Noren en de Engelsen bij. tot een aanvaardbare geschiedenis. Allen om te getuigen dat Nijmegen een begrip is, dat het lief is, dat het ZAK-ENCYCLOPEDEE VOOR DE landschappelijk gesproken een weer- J POSTDUIVENSPORT galoze schoonheid is, dat het organi- «Ben boekje van klein formaat, waarin satonsch een kei is, dat het alge- beginners allerlei wetenswaardigs en ve ■menselijk gesproken een moe- je wenben aantreffen op 't gebied van de nen „liefhebben", een verbijsterend goed geschreven verhaal. Dit kan met even veel recht worden gezegd van „De rups", „De hel der spiegels", „De twee lingen", en „De rode kamer", die uit de negen wel als de aantrekkelijkste naar voren komen. De verhalen zijn boeiend, met een duidelijk Oosterse zin voor de tails en tekening van situatie in een eigen stijl. Een boekje voor de liefheb ber met een speciale smaak. der. een minnares, een tante, een zus, duivensport Aan het slot een lijst van mi«ti10f^iri' nat uPJi fri gebruikelijke termen bij deze sport voor- zien van verklaringen. Geschikt om vlug ye'e.laren. Wat kan Apeldoorn daar d hand te hebben bii het opduiken tegenover stellen? Heeft de N.W.B. - W*de ^dte heblben b* het °?duiken al bewezen al die deugden van ele- a T Win<r.1(ltl gante courtisane tot en met zorgzame moeder in zich te kunnen verenigen? Ult»every. I nden Toien, Baain. Welnu dan. Maar daarmee is het nn„TFPSF rFRFPHTFV twee- en twistgesprek niet afgelopen. J uusilksl ULKttmiUN Apeldoorn wijkt niet voor Nijme- Mevrouw E. Nakken-Rövekamp heeft gen en Nijmegen niet voor een nieuwe dienst bewezen aan de inte- Apeldoorn. Resultaat Er wordt gratie van de Nederlands-oosterse keu enorm gewandeld in Nederland. En ben door haar verzameling „Oosterse zolang dat waar is, hebben we over a gerechten", uitgave van Kosmos N.V. de vaderlandse wandelsituatie niet J„ Amstcrdanl "(Wetea en kunnen) in te Klagen. de vyfde drub aan te vunen met nog en- best mogelijk. Toonbeeld van demo cratie zijnde, kan ons vaderland nie mand verbieden wandelmarsen te or ganiseren. En dat wordt dan ook druk gedaan: door de (haal adem) Koninklijke Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding en de Neder- landse Wandelsportbond. het wandelen beoefenen en daarover een schrijfster, die hij adoreert te kun- kele Chinese recepten en een Indiase afdeling. Het ziin merendeels eenvoudi- a ge recepten, uitstekend voor liuisvrou- wen die nog aarzelend tegenover het exotische in de keuken staan, want de a meeste gerechten zijn aangeoast bij de Nederlandse smaak al behouden ze Kun fijne oosterse trekjes. DE ZOON VAN DE DOODGRAVER J Bij de uitgeverij De Tijdstroom te a Lochem verscheen een Nederlandse vertaling van Ake Wassings roman ..De zoon van de doodgraver". Deze J eerste roman van de Zweedse schrij- a ver Wassing is meer een vertelling dan een roman. Het verhaal doet denken aan Dickens en het merk- J waardige is, dat het toch helemaal niet ouderwets aan doet. Het is in tegendeel écht hedendaags en al is 2 het niet altijd een opgewekt verhaal. 2 toch heeft het een achtergrond van levenswarm optimisme- Wel een boek. dat velen met belangstelling 2 zullen lezen en waarvan ze ook iets a zullen meenemen, omdat herhaalde- lijk Miikt. dat de meeste mensen be- ter zijn. dan hun reputatie doet ver- J moeden. B GRIEZELVERHALEN 1TIT JAPAN. 'ananse griezelverhalen zijn weer op 2 een heel andere wijze bizar als de histo- a nes. die zich als zodanig in het wes- h ten van de wereld aandienen. Dat blijkt na lezing van de verhalen van Edoga- 2 wa Ramno, die in een bewerking var 2 de ..meester" Harank zijn verschenen de Zwarte-Beerreeks als nummer 437. Negen geschiedenissen, de één luguber, 2 de ander geraffineerd, leest men achter a elkaar, in één adem uit. De menselijke stoel vertelt over 'n man, die in een in opdracht gemaakte stoel kruipt om zo 2159. Valeron had zich inmiddels vrij wel geheel hersteld van de onver wachte ontmoeting met run-away Planeet X. De vulkanen waren weer tot rust gekomen en de orkanen ge luwd. De tijdelijke scheuren in het wolkendek hadden zich gesloten en alles leek z(jn normale loop te her nemen. Zelfs toen Valeron door de staart van Planeet X wentelde cn er een ware meteoorregen onstond merkte men daar weinig van, daar alle ongerechtigheden op dc buiten ste luchtlagen verpulverd worden en tot stof verbrandden. Inderdaad, alles leek weer in orde te zijn, want Pla neet X vervolgde zijn wilde heelalreis om nimmer terug te keren. Maar Iegelijk met dc meteorieten daalde een groot aan- :al merkwaardige witte ballonnetjes op Valeron neer, die niet verpulverd werden, doch licht en speels dansend In de stratosfeer doordrongen. Het Zaad van Planeet X 'J-cuilLtcn 1 docz 7Zu6i( /li. /lifits De wagen stond nu naast de trottoir band en Roblllard had het portier open gedaan cn keek naar haar. Werktuigelijk deed ze een stap naar vo ren. „Ik ben klaar", zei ze. Ze spraken niet, terwijl ze naar huis re den, maar halverwege de opryiaun zei Gipsy opeens1 „Denk ie nu heus. dat we elkaar nooit meer zullen zien als ik wog ben, bcdoei ik?". Haar stem klonk wanhopig en hel duur de even. eer hij antwoordde: „Weet je wat ik nu behoorde te zeggen Ik be hoor te zoggen: „Ilc hoop van niet" „Zeg het niet'smeekte ze. „En laat de wagen hier stoppen. Het regent bijna niet meer en dan stellen ze weer alle maal pijnlijke vragen, die ik toch niet kan beantwoorden, als je nog verder meekomt". „Best", hij temde en bleef even zwijgend achter het stuur zitten. Boven zijn hoofd dropen de takken en de koplicht.cn van de wagen blikkerden in dc plassen In de laan. „Die boom schudt zijn blaren af!" lachte. Gipsy verdrietig. „Net als bij ons Arm blaadje - wat zal er van worden". Roblllard bewoog zich en stupte toen uit de auto, om uan haar kant het portier open te doen. „Het is lente. Gipsy", zei hij en hij noem de haar voor het eerst bij haar naam. „En in 'i westen zal het ook lente zijn". „Maar hier is hel ook lente", antwoord de ze cn in haar hart dacht ze: „En wij zullen niet samen zijn". Een ogenblik stond ze naast hem in de duisternis. „Goede dag' kwam ze zwakjes, Roblllard gaf geen antwoord, HOOFDSTUK II Gipsy trok haar schoenen ln de vestibule uit cn sloop naar boven met haar schoei sel in de hand. Ze was niet in dc stem ming om de hele familie te ontmoeten ze alleen was, werd ze zich be wust van een zeker gevoel van schaam te. Met tegenzin herinnerde zij zich de bitse woorden van Catherine: „Heb je dan he lemaal geen trots? Denk je, dat die man een greintje eerbied voor je zal hebben als je hem zo achterna loopt? Na tuurlijk lacht hij je achter je rug uit?" Catherine was zo wereldwijs, zo knap die begreep de mannen natuurlijk. De ge voelige ziel van Gipsy had dc gewaar wording als had een ruwe hand haar uit een wonderschone droom wakker ge schud, Ze ging naar haar kamer de kleinst en minst goed gemeubelde van het huis, omdat er altijd gezegd werd, dat: ze nooit zorgde voor iets en geen oog had i oen gezellige omgeving en ging de duisternis op het randje van haar bed zitten. Het laatste gesprek mei John Roblllard leek haar zo onwezenlijk -- alsof ze langs elkaar hadden heengeredeneerd, of was dat niet zo En was het juist, omdat ze zo bittergraag wilde geloven, dat hij van haar hield, dat zc zich ver beeldde, dat hij onverschilligheid voor wendde, zoais de heidon uit een boek, die zich wilden opofferen. Dc boom schudt zijn bladeren af: Het was een schitterende vergelijking, vond ze, zelfs terwijl ze in gedachten alleen maar zielige dorre, overjarige blaadjes naar beneden zag dwarrelen van on vriendelijke takken,, die ze in de lichte zo mormaanden getooid hadden: arme din gen, bestemd om vertrapt te worden, totdal ze deel uitmaakten van de blad- aarde, die naarstig door do tuinlieden zou worden bijeengeveegd cn op een hoop geworpen „Dat is de lente", had Robillard gezegd cn weer wist zij zich alleen maar te her inneren da: het een eenzame lente zou Kilomeiers V-er in het westen van Enge land bij een oude vrouw, dio met de rest van haar familie, alles in haar afkeurde, kilometers ver van de enige man, wiens tegenwoordigheid haar het ware geluk had doen kennen en het gevoel had ge geven, dat ze nodig was; wat baatte len te en zonneschijn en bossen, blauw van campanula's en gele sleutelbloemen, als er niemand was om met haar van al die schoonheid te genieten. Er werd zachtjes op de deur geklopt, maar Gipsy gaf geen antwoord en op eens werd de deurknop omgedraaid en tegen het verlichte portaal tekende zich de forse donkere gestalte van tante Jeanne-Marianne af. Ze scheen te weten, dat Gipsy daar in het donker zat en ze sloot de deur ach ter zich,, kwam naar 't bed toe en taste naar de hand van het meisje. ,Je bent koud", zei zc. „Heus? Ik voel er niets van". De oude vrouw wreef het slanke meis jeshandje zachtjes warm tussen de hare maai1 ze vroeg niets en het was Gipsy, die eindelijk de stilte verbrak. „Ik heb me vergist; hij goeft niets om mij". En toen er geen weerwoord kwam, ging ze voort: „Hij zei, dat het maar het bes te voor mij zou zijn om te beloven, dat ik hem nooit meer zou zien en dan zou den ze me wel thuis laten blijven". „Heb je dat beloofd?" „Neen. want ik weet, dat ik die belofte toch niet houden zou". De stem van het meisje klonk wat onvast. „Zie U", ging ze even later voort. „Hij schijnt'de enige in de wereld te zijn, die graag met mij -iraat en hel prettig vindt mij om zich leen te hebben; dc enige, die mij niet de gewaarwording geeft, dat ik maar moet maken, dat ik weg kom en met wie ik voor eeuwig en altijd gelukkig zou kunnen zijn en ik vermoed, dat Catherine wel weer zou zeggen, dat ik geen gevoel van eigenwaarde heb, niet?" „Let maar niet op wat Catherine zegt", meende tante Jeanne-Marianne bedaard. „En dus", besloot Gipsy, „hoop ik maar dat zc mij heus zullen wegsturen ik ga heus veel liever weg, ziet U! Het zou zo vervelend voor hem voor John, bedoel ik zijn, als ik telkens weer kom opduiken om met hem te praten, terwijl hy mij liever niet ziet, evenmin als al de anderen zelfs al laten ze mij blijven bedoel ik". ,,Mag' je juffrouw Allen wel, Gipsy Het meisje zuchtte. „Eigenlijk niet ze is oud en zij geeft ook al niets om mij. maar ik houd van de streek, geloof ik". Haar stem klonk wat onzeker alsof in dit laatste uur al haar ideeën omver geworpen waren. Er volgde een langdurige stilte, die door de oudere vrouw verbroken werd. „Zou je misschien liever bij mij komen?" Gipsy schrok op en trachtte door de duisternis heen het gelaat van haar tan te te onderscheiden en de oude dame kwam: „Als we eens naar mijn kamer gingen daar brandt de haard en het is" er gezelliger". g haar voor zonder op een ant woord te wachten en Gipsy volgde haar. Tante Jeanne-Marianne had een van de mooiste kamers van het huis groot, aardig gemeubeld en met het mooiste uitzicht op de tuin, maar tunte Jeanne- Marianne had een groot fortuin en al de Oswalds hadden veel eerbied voor geld. In de open haard brandde een vrolijk vuurtje en de gordijnen waren al gezel lig dicht geschoven om de avond buiten te sluiten, Gipsy ging op oen voetenbankje zitten, haar handen om haar knieën ge en wachtte, terwijl Jeanne-Marianne zich in ccn grote stoel nestelde, zorg vuldig haar zijden rok wat opsehortefid, opdat h(j niet schroeien zou. Toen zei ze rustig: „Er zal niet zo heel veel verschil zijn tussen dc leeftijd van juffrouw Al len en die van mij, maar ik heb tenmin ste niet hot land aan jc, Gipsy, en ik denk, dat je het prettiger bij mij zult hebben. Je moet echter zelf beslissen" Gipsy's ogen begonnen te schitteren. „Maar U zult me toch niet echt graa. bij U hebben", zei ze ongelovig. „Moeder beweert altijdZe hield op, omdat ze liever de venijnige dingen, die niet alleen haar moeder, maar het hele gezin haar had medegedeeld omtrent de me ning van haar tante, niet wilde herhalen. „Als je zo oud bent, als lk, Gipsy", zei juffrouw Oswald, „leer je wel om niet alles te geloven, wat je hoort en even min alles, wat je ziet. En ik hen er het mens niet naar om een aanbod te doen, dat ik niet oprecht meen. Je weet, waar ik woon je kent mijn huls, geloof ik, ofschoon het lang geleden is, dat je er het laatst logeerde en als je denkt, dat je het bij mij naar je zin kunt hebben, in ieder geval voor een tijdje, totdat die belachelijke storm in een glas water geluwd is er weer iets anders is gebeurd dat de gemoederen opwindt, dan neem ik je mee. als ik aan het eind van de week wegga". (Wordt vervolgd) i Advertentie NAAR DE GRENZEN VAN HET HEELAL WALS OP DE VULKAAN De stad Wenen staat bekend als de stad van de dans. Men heeft er veel en graag gedanst, zelfs als de wereld er uitzag als een vulkaan, die op uitbarsten stond. En ieder van ons kent uit de geschiedenisboekjes het verhaal van het grote „Congres", waar men in het begin van de ne gentiende eeuw de nieuwe verhoudin gen in West-Europa zou vastleggen. Dat congres gaf zich over aan de danslust, toen de legers van Napo leon alweer in opmars waren. De Weense familieroman „De wals op de vulkaan" van Fritz Habeck. doet denken aan de eerste jaren van de negentiende eeuw, maar in werkelijk heid speelt de roman voornamelijk in het begin van de twintigste eeuw. Zij beschrijft in de vorm van een familiegeschiedenis de glorie en de ondergang van Oostenrijk, tot na de jongste wereldoorlog. Het is een spannend boek, dat bepaald wel een scherpe historische kijk geeft op de Weense samenleving van de laatste 50 a 60 jaar. (Uitgave Zuidhollandse Uitgevers Mij., Den Haag). N.V. De Arbeiderspers Amsterdam. Een boek over sterrenkunde, dat men tegelijkertijd een album zou kunnen noemen van de meest fraaie reproduk- ties van wetenschappelijke foto's op dit gebied, die men zich maar denken kan. Foto's niet slechts genomen door de grootste waarnemingscentra in de we- j reld, maar tevens met de meest tech nisch volmaakte instrumenten. De schrij ver heeft daaruit keus kunnen maken en deze zo gerangschikt dat ze met de be geleidende tekst, die systematisch de vorderingen van de sterrenstudie volgt één geheel vormen. Na de behandeling van stof die tot op de laatste ontdek kingen is bijgewerkt, volgt een uiteen zetting over de hoge vlucht die de in strumentariumtechniek heeft genomen, ook weer met fraaie foto's in foliofor maat toegelicht. Zo komt de schrijver tot de technieken, welke worden ge bruikt in de aardsatellieten en ruimtera ketten. waarin de Russische resultaten naast de Amerikaanse worden afge beeld. Een grammofoonplaatje geeft de lezer gelegenheid zelf kennis te nemen van de geluiden die met radioapparaten van reusachtig formaat uit het heelal worden opgevangen. De stofomslag geeft de lezer reeds een indruk wat met de publikatie va ndit moderne boek werd bereikt, de daarop afgebeelde kleuren foto van gasnevels is slechts één van de geweldige resultaten, waarmee dit boek ons kennis doet maken, terwijl de tekst van de hand van de heer Penkala. zelf bekend waarnemer, een schat van gege vens binnen het bereik van de lezer brengt. Zeer aanbevolen. HET WERD TE ERG Politie maakt eind aan praktijken van onderwereld Hamburgs wereldvermaarde amu- sementswijk Sankt Paul! staat te genwoordig onder verscherpte po litiecontrole. Het werd te erg. De politie vindt dat het nu maar eens uit moet zijn met de roofoverval len en vechtpartijen, met het uit nemen in de kroegen van de klan ten en met de uitwassen van de erotische verlokkingen. „Komt en ziet hoe vrouwen worstelen in de modder" kan er nog mee door. De dames hebben badpakken aan. Maar de „zedenfilms". die draaien in de kroegjes die levende striptease dames niet meer kunnen betalen, en die met zeden niets te maken hebben tenzij men het gewoon vindt op de film te moeten kijken naar dames die vrolijk aan dagje uit gaan naar de hei en zich daar even vro lijk ontkleden teneinde poedelnaakt van de natuur te genieten, met die „zeden- DINSDAG 31 JULI 1962. HILVERSUM I. 402 m- 746 fec/s. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7-10 Ochtendgym nastiek. 7.20 Ochtendvavia (gr.). VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Ochtendgymnastiek voor de vrouw. 9.10 De groenteman. 9-15 Oude muziek (gr.). 9,35 Waterstanden. 9.40 Morgenwijding. '10.00 Arbeidsvitaminen 10.50 Voor dc kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Trompet met ritmische begeleiding. 12.20 Regeringsuitzending: Uitzending voor de landbouw. 12 30 Mededelingen ten behoeve van land- en tuinbouw- 12.33 Licht orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede delingen, eventueel actueel of grammo foonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Tiroler orkest met solisten. 14.00 Piano recital: klassieke muziek. 14.25 Kamer koor: klassieke liederen. 14.40 Voor dracht. 15.00 Cello en piano: moderne muziek. 15.30 De vrouw in het wit, hoorspel. '16.10 Lichte grammofoonmu ziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Dansor- kest met zangsolisten. 17.55 New York calling, praatje. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel, 18.20 Pianospel: lich te muziek. 18.30 Grammofoonmuziek. IS.50 Lichte grammofoonmuziek. 19.00 Paris vous parle, gesproken brief uit Parijs. 19 05 Ciboulette, komische ope ra (gr.). 19.50 Moderne kamermuziek. 20.00 Nieuws. 20-05 Opklaringen, geva rieerd programma. 20.50 Het ABC van het heelal, lezing. 21.10 Muzikaal geva rieerd programma, t.g.v. het congres van de Vereniging van ex-politieke ge vangenen. 21.55 Omroeporkest en zang solist: Moderne liederen. 22.30 Nieuws. 22.40 Actualiteiten. 23.00 Pizzicato: nieuwsflitsen en actualiteiten uit de lich te muziekwereld. 23.5524.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m 1007 kc/s. 7.00 —24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke mu ziek (gr.). 7.45 Morgengebed en over weging. 8.00 Nieuws. 8.15 Pluk de dag (gr.). 8.50 Voor de huisvrouw. 9.45 Voor de kinderen. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Operettcmclodieën (gr.). 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammo foonmuziek. 11.50 Volaan.... vooruit, le zing. 12.00 Middagklok noodklok'. 12.04 Licht lunchconcert (gr.). 12.30 Mededelingen ten behoeve van land- en tuinbouw. 12.33 Lichte grammofoonmu ziek. 13.00 Nieuws. 13,35 Platennleuws. 13.35 Dansorkest en zangsolist. 14.00 Lichte grammofoonmuziek. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Klassieke en moderne meesterwerken uit de Fran se muziekliteratuur. 15.15 Zomerse Dlaatjes. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zie- kenlöf. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs berichten. 17.45 Regeringsuitzending: Huisvrouw in dc Nederlandse Antillen, door mevrouw B. M. da Costa-Maro. 18.00 Voor de jeugd. 18.20 Kaarten op tafel, gesprekken over actuele proble men. 18.30 Licht orkest en solisten. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.25 Lichte grammofoonmuziek. Wereldmu ziekconcours Kerkrade 1962: Noë, ora torium. 21.40 Pianorecital: klassieke muziek. 22.15 Het congres Kirche in Not te Königstein. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Concertgebouwor kest en zangsolist: Moderne muziek. 23.25 Klassieke pianomuziek (gr.). 23.5524.00 Nieuws. TELEVISIEPROGRAMMA'S NTS: 20.00 Journaal. 20.20 Zendtijd po litieke partijen: A.R. 20.30 Tekenfilm. 20.35 Documentaire, film. 21.0022.15 Speelfilm. VLAAMS BELGISCHE TELEVISIEPROGRAMMA'S 19.30 Tekenfilm. 19 40 Wetenschappelij ke uitzending. 20.00 Nieuws. 20.30 Eu rovisie: Die Èntführung aus dem Serail, opera. 22.10 Nieuws. FRANS BELGISCHE TELEVISIEPROGRAMMA'S 19.30 Air et Espace. 20.00 Nieuws. 20.30 Negen miljoen. 22.00 Lectuur voor allen. 22.50 Nieuws. (Advertentie) films" moet het nu maar een afgelopen zijn, meent de politie. De politie wil ook dat de vreemdelingen zonder angst en vrees zullen kunnen uitgaan. Tot voor kort kwam men op de Reeperbahn or in „die Grosze Freiheit", de al even rosse zijstraat van de grote boulevard, bijna nooit een politiewagen tegen. Op het ogenblik is het geloei van de sirenes van politiewagens niet van de lucht en 's nachts patrouilleert overal politie. Ook het leger „stillen" is ver sterkt. De politie heeft vooral veel belangstel ling voor de plantsoenen tussen het Bïs- marekmonument en de haven Het is al te veel voorgekomen dat lichte dametjes feestvierders meelokten het donker in, waar vriendjes gereed stonden om de slachtoffers vakkundig neer te slaan en te beroven. Het wemelt nu in het park van de politiehonden. Geen benden Het bestuur van de stadstaat Ham burg heeft zich voorgenomen een eind te maken aan de onderwereld van Sankt Pauli. Weliswaar bestaan er geen onderwereldbenden, zoals vroe ger in Berlijn het geval was, maar er lopen genoeg losse lichtschuwe ele menten rond, die opgeruimd dienen te worden. Alle lokaliteiten waareen luchtje a&u zit, worden systematisch gecontroleerd. Niet dat de politie een eind wil maken aan alle vermaak „Sankt Pauli wordt geen meisjespensionaat" maar wel moet er een eind komen aan de werk zaamheden van de runners en de por tiers, die voorbijgangers als het ware de kroegen en danspaleizen binnenslepen of binnenslaan, als ze niet van goeden wille blijken. Hoe het tegenwoordig toegaat op Sankt Pauli heeft Hamburgs politie chef persoonlijk ervaren. Op een van zijn ronden over de Reeperbahn werd hij tegengehouden door een portier, die hem zei „Kom binnen. Hier zyn meisjes, die U in hun benen kunt bij ten". De politiechef zei dat hij het daarvoor nog te vroeg vond. Het in cident eindigde met het uitdelen van een boete. De Franse pers heeft dezer dagen ken nis mogen maken met de ,jBalzac V" het prototype can de Mirage III-V", eev straalvliegtuig dat een snelheid heeft van tweemaal die van het geluid en dat verticaal kan landen en opstijgen. Het toestel zal in 1966 in serie worden gebouwd en aan de Franse luchtmacht worden toegevoegd, waarmee de Franse luchtmacht de eerste ter wereld is, die over een dergelijk type in werkelijke dienst beschikt. Op bijgaande foto werd tijdens de de monstratie op het vliegveld Melon-Vil- laroche, ten zuiden van Parijs gemaakt. ,,Stom" Het wordt de houders van de kroegen en de danstenten niet gemakkelijk ge maakt. Ze hadden het toch al moeilijk want ook het Hamburgse nachtleven heeft er onder te lijden dat schepen te genwoordig sneller gelost en geladen worden en dus korter in de haven blij ven. Dat betekent dat er op Sankt-Pauli minder zeelui op de been zijn dan vroe ger. En de uitkleedmeisjes worden steeds duurder.. Ze zijn veelal vervan gen door de goedkopere „zedenfilms", door amateurs vervaardigde stomme 16 i-filmpjes. „Stom" kan hier op tweeërlei manier worden uitgelegd. De omstandigheid dat de Reeperbahn niet meer zo vol is als vroeger leidde tot het handtastelijk naar binnen slepen van de passanten en tot het beroven van de vreemlingen. Een van de nachtclubieiders meent een uitweg gevonden te hebben voor zyn pro blemen. Een uithangbord verkondigt dat men in zijn etablissement ,,zwijnenfilms'' kan zien. Entree, inclusief consumptie, zeven mark. Dat is ongeveer zes gulden. Wie op de verlokkende aanbieding in gaat krijgt binnen een filmpje te zien over de varkensfokkery. „Ook met de nep moet het uitzyn" zegt Hamburgs politiechef. HOOG EN LAAG WATER 31 juli Vlissingen Tcrneuzen Hansvveert Zierikzee Wcmeldinge t nap uur meter 2.10 2.14 2.52 3.20 3.33 2.26 2.37 1.63 1.91 -r nap uur meter 14.07 2.09 14.38 15.15 15.31 15.57 2.25 2.35 1.54 1.81 nap uur meter 8.10 1.81 8.40 1.97 9.15 2.13 8.55 1.46 9.16 1.65 nap uur meter 20.39 2.11 21.09 2.27 21.43 2.41 21.13 1.74 21.37 1.96

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3