TWEEVOETERS in NIJMEGEN en APELDOORN Van en voo:±t±n.ï!°i
Reeperbahn krijgt een
grote schoonmaakbeurt
UIT DE BAND
GESPRONGEN
Klanken uit de ether
PILOOT STORM onivoerd in de stratosfeer
MAANDAG 30 JULI 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
(Van een sportredacteur).
Jn Nijmegen zijn duizenden twee
voeters over de lijn gegaan.
Quasi of écht geteisterd. Op eieren
van blaren gaande of onbekom
merd de zwaarstwegende loodjes
verwerkend. Weer het jaarlijkse
beeld: wandelenden-omwille-van-
de-lijn, tippelaars-omwille-van-de-
gijn, stappers-omwille-van-het-stap-
pen (de ongeëvenaarde l'art pour
l'art groep) plichtmatig marche
rende soldaten, medaille-begeer-
ders en een onvermijdelijke groep
dwazen, die er zich niet voor gene
ren om.carnavalesk opgetuigd de
tong uit te steken naar het podium
der-organisatie, als om uitdagend
te zeggen: „De lol die wij hebben
gehad, zullen jullie nooit beleven.
De ernstige organisatie der vier
daagse vindt dat nooit leuk. Zij
wil wandelen toch aan een zekere
ernst onderhevig zien. Zij houdt
niet van klompen-klossers en gek
ken, maar van mensen die het Gel
derse komen belopen in de geest
van het overjarige wandellied des
heren Clinge Doorenbosch
„Natuur gaf ons een motor mee
van het allerbeste merk
een hart, een wil, een longepaar,
gezond, gaaf. goed en sterk
Ernst dus. Wandel-ernst. Geen ge-
gekscheer. Daarvoor is trouwens
hef inschrijfgeld te hoog. Maar wat
geschiedt
honderden over de lijn gegaan.
Quasi of écht geteisterd. Op eieren
van blaren gaande of onbekommerd
de zwaarstwegende loodjes verwer
kend. Hetzelfde dus als in Nijmegen,
maar met wat nullen minder: in het
Gelderse rekent men met duizenden,
in het Overijselse met honderden
Die twee bieden al jaren tegien elkaar
op, En ze hebben uiteraard balen
van elkaar. Jaarlijks hoort men in
Nijmegen het lieve Apeldoorn af-
schilderen als een soort Gomorra,
terwijl men in Apeldoorn kan belui
steren dat het schone Nijmegen voor
Sodom niet zo erg veel onderdoet.
De stevige feiten zijn dat Nijmegen
het leeuwedeel van wandelend Ne
derland plus de militairen krijgt en
dat in Apeldoorn telkens een byzon-
der hardnekkige groep de auspiciën
prefereert van de wandelsportbond.
Zou het ministerie van oorlog op
zich zelf gaan stappen zo zegt
men in Apeldoorn dan zou je eens
wat zien. Dan bleef van die Nijmeeg
se vierdaagse niet veel meer over.
Nijmegen riposteert tegen deze aan
tijging met de bemerking, dat het
ministerie van oorlog juist voor het
Gelderse kiest, omdat déar de ste
vigste wandeltraditie gevestigd is.
Waarop Apeldoorn ook niet voor
de poes snedig bemerkt, dat het
wandelen als zodanig een zaak is van
een wandelbond en dat de bond voor
de lichamelijke opvoeding zich bij
haar léést van de gymnastiek in het
algemeen heeft te houden. En als
dat argument ter tafel komt, gaat
Nijmegen in de gestalte van K.N.B.-
V.L.O., op de achterste benen staan.
Goed, per definitie, zou onder lei
ding van de majoor b.d. Breunese
alleen gymnastiek gemaakt mogen
worden. Maar is wandelen niet een
vorm van opvoeding van het licha
melijke? Apeldoorn valt in de rede
met te zeggen, dat in Nijmegen het
echte wandelen niet bedreven wordt.
Daar wordt gemarcheerd. Daar wordt
poeha gemaakt. Daar moeten vaan
dels en trompetten en tamboerkorp-
- sen vooropgaan. Daar vallen de in-
dlviduelen in het niet.
Zij die écht het wandelen gestal
te geven komen er niet aan te
pas. Zij verzuipen in de ornamenten,
die au fond niets met het rustige
voortgaan te maken hebben en ze
worden tijdens de gladiolen-intocht
in 's Keizers Kareis stad met de nek
hekeken of met de ogen verwaar
loosd. omdat zij geen element van
show met zich dragen en omdat zij
zomaar voortdobberen in hun per
soonlijke, niet-geüniformeerde, door
de marsmuziek opgedreven en dus
niet te zake doende gedaantetjes.
En in Apeldoorn?
Daar zijn de dreven rustig en lyrisch,
daar is het rustieke des lands niet
aangetast door onrustieke drukdoe
nerij. door zogenaamde verbandpos-
ten. die eigenlijk niet meer zijn dan
bronnen van herrie en laweit. In Apel
doorn wil men geen krijgsmachton
derdelen, omdat dezulken in hun
eigen wereld al genoeg lopen, men
wil de sferen vrij houden voor de
altijd-zittende burgers, die eens rus
tig de benen willen strekken en eens
zuiverder lucht willen ademen dan
die van de grote stad. Dit gezegd
zijnde wordt Nijmegen weer boos:
akkoord een wandelsportbond moet
Maar als er, lang voor de wandel-
sportbond ook maar verwekt was,
reeds een organisatie bestond die we
reldberoemde vïerdaagse-af standmar
sen organiseerde, by dewelke zovele
naties betrokken zijn en die zulk een
schone klank had verkregen tot in
alle werelddelen moet zo'n orga
nisatie dan bij het eerste het beste
baby-gekrys van een wandelbond
haar eigen geesteskind afstaan, zo
maar, zonder de garanties te hebben
dat het in het nieuwe gezin even
goed zal worden verpleegd en ver
zorgd
Zeg eens Apeldoorn, zeg een N.W.B.,
moet dat? Moet een moeder als de
K.N.V.B.L.O. van haar dierbaarste
bezit afstand doen? En Apeldoorn
zal zeggen: „Ja". Apeldoorn is kei
hard in die dingen. Het ziet definities
en statuten. Het ziet haast mathe
matisch. Het wenst het Nijmeegse
gevoelsargument niet te respecteren.
Het brengt zelfs in het midden, dat
in Nijmegen het wandelen geen wan
delen is, maar show-business. Het
doet ons kond dat er in Nederland
centralisatie moet wezen, en dat niet
zomaar iedereen op stap mag gaan
met duizenden mensen. Zoiets dient
START.
Meulenhoffs Flamingoreeks is uitge-
door bevoegde instanties langs goede 5™udwm start". geschreven" door tS
-ï Sf&ï? lcs. «n berdrif van een werkje, dat
in 1939 verscheen. Een typisch verhaal
hïmd Nederlandse Wandelsport- a VQOr jonge meisjes, dat over een groep-
Dona- je jongeren handelt, waarin een meisje,
En dan is voor Nijmegen de maat J Bien, de hoofdrol speelt. Het school- en
t?ol. Het brengt zijn goede vier- universiteitsleven worden erin betrok-
daagsenaam in stelling als zware ken, liefde en verliefdheid, ontgoocheling
artillerie. Het haalt er de Israëliërs, en dergelijke problemen van jonge men
de Canadezen, de Zwitsers, de Italia- B sen zijn in dit boekje dooreengeweven
nen, de Noren en de Engelsen bij. tot een aanvaardbare geschiedenis.
Allen om te getuigen dat Nijmegen
een begrip is, dat het lief is, dat het ZAK-ENCYCLOPEDEE VOOR DE
landschappelijk gesproken een weer- J POSTDUIVENSPORT
galoze schoonheid is, dat het organi- «Ben boekje van klein formaat, waarin
satonsch een kei is, dat het alge- beginners allerlei wetenswaardigs en ve
■menselijk gesproken een moe- je wenben aantreffen op 't gebied van de
nen „liefhebben", een verbijsterend goed
geschreven verhaal. Dit kan met even
veel recht worden gezegd van „De
rups", „De hel der spiegels", „De twee
lingen", en „De rode kamer", die uit de
negen wel als de aantrekkelijkste naar
voren komen. De verhalen zijn boeiend,
met een duidelijk Oosterse zin voor de
tails en tekening van situatie in een
eigen stijl. Een boekje voor de liefheb
ber met een speciale smaak.
der. een minnares, een tante, een zus, duivensport Aan het slot een lijst van
mi«ti10f^iri' nat uPJi fri gebruikelijke termen bij deze sport voor-
zien van verklaringen. Geschikt om vlug
ye'e.laren. Wat kan Apeldoorn daar d hand te hebben bii het opduiken
tegenover stellen? Heeft de N.W.B. - W*de ^dte heblben b* het °?duiken
al bewezen al die deugden van ele- a T Win<r.1(ltl
gante courtisane tot en met zorgzame
moeder in zich te kunnen verenigen? Ult»every. I nden Toien, Baain.
Welnu dan. Maar daarmee is het nn„TFPSF rFRFPHTFV
twee- en twistgesprek niet afgelopen. J uusilksl ULKttmiUN
Apeldoorn wijkt niet voor Nijme- Mevrouw E. Nakken-Rövekamp heeft
gen en Nijmegen niet voor een nieuwe dienst bewezen aan de inte-
Apeldoorn. Resultaat Er wordt gratie van de Nederlands-oosterse keu
enorm gewandeld in Nederland. En ben door haar verzameling „Oosterse
zolang dat waar is, hebben we over a gerechten", uitgave van Kosmos N.V.
de vaderlandse wandelsituatie niet J„ Amstcrdanl "(Wetea en kunnen) in
te Klagen. de vyfde drub aan te vunen met nog en-
best mogelijk. Toonbeeld van demo
cratie zijnde, kan ons vaderland nie
mand verbieden wandelmarsen te or
ganiseren. En dat wordt dan ook
druk gedaan: door de (haal adem)
Koninklijke Nederlandse Bond voor
Lichamelijke Opvoeding en de Neder-
landse Wandelsportbond. het wandelen beoefenen en daarover een schrijfster, die hij adoreert te kun-
kele Chinese recepten en een Indiase
afdeling. Het ziin merendeels eenvoudi-
a ge recepten, uitstekend voor liuisvrou-
wen die nog aarzelend tegenover het
exotische in de keuken staan, want de
a meeste gerechten zijn aangeoast bij de
Nederlandse smaak al behouden ze
Kun fijne oosterse trekjes.
DE ZOON VAN DE DOODGRAVER
J Bij de uitgeverij De Tijdstroom te
a Lochem verscheen een Nederlandse
vertaling van Ake Wassings roman
..De zoon van de doodgraver". Deze
J eerste roman van de Zweedse schrij-
a ver Wassing is meer een vertelling
dan een roman. Het verhaal doet
denken aan Dickens en het merk-
J waardige is, dat het toch helemaal
niet ouderwets aan doet. Het is in
tegendeel écht hedendaags en al is
2 het niet altijd een opgewekt verhaal.
2 toch heeft het een achtergrond van
levenswarm optimisme- Wel een
boek. dat velen met belangstelling
2 zullen lezen en waarvan ze ook iets
a zullen meenemen, omdat herhaalde-
lijk Miikt. dat de meeste mensen be-
ter zijn. dan hun reputatie doet ver-
J moeden.
B GRIEZELVERHALEN 1TIT JAPAN.
'ananse griezelverhalen zijn weer op
2 een heel andere wijze bizar als de histo-
a nes. die zich als zodanig in het wes-
h ten van de wereld aandienen. Dat blijkt
na lezing van de verhalen van Edoga-
2 wa Ramno, die in een bewerking var
2 de ..meester" Harank zijn verschenen
de Zwarte-Beerreeks als nummer
437.
Negen geschiedenissen, de één luguber,
2 de ander geraffineerd, leest men achter
a elkaar, in één adem uit. De menselijke
stoel vertelt over 'n man, die in een in
opdracht gemaakte stoel kruipt om zo
2159. Valeron had zich inmiddels vrij
wel geheel hersteld van de onver
wachte ontmoeting met run-away
Planeet X. De vulkanen waren weer
tot rust gekomen en de orkanen ge
luwd. De tijdelijke scheuren in het
wolkendek hadden zich gesloten en
alles leek z(jn normale loop te her
nemen. Zelfs toen Valeron door de
staart van Planeet X wentelde cn er
een ware meteoorregen onstond
merkte men daar weinig van, daar
alle ongerechtigheden op dc buiten
ste luchtlagen verpulverd worden en
tot stof verbrandden. Inderdaad, alles
leek weer in orde te zijn, want Pla
neet X vervolgde zijn wilde heelalreis
om nimmer terug te keren. Maar
Iegelijk met dc meteorieten daalde een groot aan-
:al merkwaardige witte ballonnetjes op Valeron
neer, die niet verpulverd werden, doch licht en
speels dansend In de stratosfeer doordrongen. Het
Zaad van Planeet X
'J-cuilLtcn 1
docz
7Zu6i( /li. /lifits
De wagen stond nu naast de trottoir
band en Roblllard had het portier open
gedaan cn keek naar haar.
Werktuigelijk deed ze een stap naar vo
ren.
„Ik ben klaar", zei ze.
Ze spraken niet, terwijl ze naar huis re
den, maar halverwege de opryiaun zei
Gipsy opeens1 „Denk ie nu heus. dat we
elkaar nooit meer zullen zien als ik
wog ben, bcdoei ik?".
Haar stem klonk wanhopig en hel duur
de even. eer hij antwoordde: „Weet je
wat ik nu behoorde te zeggen Ik be
hoor te zoggen: „Ilc hoop van niet"
„Zeg het niet'smeekte ze. „En laat de
wagen hier stoppen. Het regent bijna
niet meer en dan stellen ze weer alle
maal pijnlijke vragen, die ik toch niet
kan beantwoorden, als je nog verder
meekomt".
„Best", hij temde en bleef even zwijgend
achter het stuur zitten.
Boven zijn hoofd dropen de takken en de
koplicht.cn van de wagen blikkerden in
dc plassen In de laan.
„Die boom schudt zijn blaren af!" lachte.
Gipsy verdrietig. „Net als bij ons Arm
blaadje - wat zal er van worden".
Roblllard bewoog zich en stupte toen uit
de auto, om uan haar kant het portier
open te doen.
„Het is lente. Gipsy", zei hij en hij noem
de haar voor het eerst bij haar naam.
„En in 'i westen zal het ook lente zijn".
„Maar hier is hel ook lente", antwoord
de ze cn in haar hart dacht ze: „En wij
zullen niet samen zijn".
Een ogenblik stond ze naast hem in de
duisternis.
„Goede dag' kwam ze zwakjes,
Roblllard gaf geen antwoord,
HOOFDSTUK II
Gipsy trok haar schoenen ln de vestibule
uit cn sloop naar boven met haar schoei
sel in de hand. Ze was niet in dc stem
ming om de hele familie te ontmoeten
ze alleen was, werd ze zich be
wust van een zeker gevoel van schaam
te.
Met tegenzin herinnerde zij zich de bitse
woorden van Catherine: „Heb je dan he
lemaal geen trots? Denk je, dat die man
een greintje eerbied voor je zal hebben
als je hem zo achterna loopt? Na
tuurlijk lacht hij je achter je rug uit?"
Catherine was zo wereldwijs, zo knap
die begreep de mannen natuurlijk. De ge
voelige ziel van Gipsy had dc gewaar
wording als had een ruwe hand haar uit
een wonderschone droom wakker ge
schud,
Ze ging naar haar kamer de kleinst
en minst goed gemeubelde van het huis,
omdat er altijd gezegd werd, dat: ze nooit
zorgde voor iets en geen oog had i
oen gezellige omgeving en ging
de duisternis op het randje van haar bed
zitten.
Het laatste gesprek mei John Roblllard
leek haar zo onwezenlijk -- alsof ze
langs elkaar hadden heengeredeneerd,
of was dat niet zo En was het juist,
omdat ze zo bittergraag wilde geloven,
dat hij van haar hield, dat zc zich ver
beeldde, dat hij onverschilligheid voor
wendde, zoais de heidon uit een boek, die
zich wilden opofferen.
Dc boom schudt zijn bladeren af: Het
was een schitterende vergelijking, vond
ze, zelfs terwijl ze in gedachten alleen
maar zielige dorre, overjarige blaadjes
naar beneden zag dwarrelen van on
vriendelijke takken,, die ze in de lichte zo
mormaanden getooid hadden: arme din
gen, bestemd om vertrapt te worden,
totdal ze deel uitmaakten van de blad-
aarde, die naarstig door do tuinlieden
zou worden bijeengeveegd cn op een
hoop geworpen
„Dat is de lente", had Robillard gezegd
cn weer wist zij zich alleen maar te her
inneren da: het een eenzame lente zou
Kilomeiers V-er in het westen van Enge
land bij een oude vrouw, dio met de rest
van haar familie, alles in haar afkeurde,
kilometers ver van de enige man, wiens
tegenwoordigheid haar het ware geluk
had doen kennen en het gevoel had ge
geven, dat ze nodig was; wat baatte len
te en zonneschijn en bossen, blauw van
campanula's en gele sleutelbloemen, als
er niemand was om met haar van al die
schoonheid te genieten.
Er werd zachtjes op de deur geklopt,
maar Gipsy gaf geen antwoord en op
eens werd de deurknop omgedraaid en
tegen het verlichte portaal tekende zich
de forse donkere gestalte van tante
Jeanne-Marianne af.
Ze scheen te weten, dat Gipsy daar in
het donker zat en ze sloot de deur ach
ter zich,, kwam naar 't bed toe en taste
naar de hand van het meisje.
,Je bent koud", zei zc.
„Heus? Ik voel er niets van".
De oude vrouw wreef het slanke meis
jeshandje zachtjes warm tussen de hare
maai1 ze vroeg niets en het was Gipsy,
die eindelijk de stilte verbrak.
„Ik heb me vergist; hij goeft niets om
mij".
En toen er geen weerwoord kwam, ging
ze voort: „Hij zei, dat het maar het bes
te voor mij zou zijn om te beloven, dat
ik hem nooit meer zou zien en dan zou
den ze me wel thuis laten blijven".
„Heb je dat beloofd?"
„Neen. want ik weet, dat ik die belofte
toch niet houden zou". De stem van het
meisje klonk wat onvast. „Zie U", ging
ze even later voort. „Hij schijnt'de enige
in de wereld te zijn, die graag met mij
-iraat en hel prettig vindt mij om zich
leen te hebben; dc enige, die mij niet
de gewaarwording geeft, dat ik maar
moet maken, dat ik weg kom en met
wie ik voor eeuwig en altijd gelukkig
zou kunnen zijn en ik vermoed, dat
Catherine wel weer zou zeggen, dat ik
geen gevoel van eigenwaarde heb, niet?"
„Let maar niet op wat Catherine zegt",
meende tante Jeanne-Marianne bedaard.
„En dus", besloot Gipsy, „hoop ik maar
dat zc mij heus zullen wegsturen ik
ga heus veel liever weg, ziet U! Het zou
zo vervelend voor hem voor John,
bedoel ik zijn, als ik telkens weer
kom opduiken om met hem te praten,
terwijl hy mij liever niet ziet, evenmin
als al de anderen zelfs al laten ze mij
blijven bedoel ik".
,,Mag' je juffrouw Allen wel, Gipsy
Het meisje zuchtte.
„Eigenlijk niet ze is oud en zij geeft
ook al niets om mij. maar ik houd van
de streek, geloof ik". Haar stem klonk
wat onzeker alsof in dit laatste uur al
haar ideeën omver geworpen waren.
Er volgde een langdurige stilte, die door
de oudere vrouw verbroken werd.
„Zou je misschien liever bij mij komen?"
Gipsy schrok op en trachtte door de
duisternis heen het gelaat van haar tan
te te onderscheiden en de oude dame
kwam: „Als we eens naar mijn kamer
gingen daar brandt de haard en het
is" er gezelliger".
g haar voor zonder op een ant
woord te wachten en Gipsy volgde haar.
Tante Jeanne-Marianne had een van de
mooiste kamers van het huis groot,
aardig gemeubeld en met het mooiste
uitzicht op de tuin, maar tunte Jeanne-
Marianne had een groot fortuin en al de
Oswalds hadden veel eerbied voor geld.
In de open haard brandde een vrolijk
vuurtje en de gordijnen waren al gezel
lig dicht geschoven om de avond buiten
te sluiten,
Gipsy ging op oen voetenbankje zitten,
haar handen om haar knieën ge
en wachtte, terwijl Jeanne-Marianne
zich in ccn grote stoel nestelde, zorg
vuldig haar zijden rok wat opsehortefid,
opdat h(j niet schroeien zou. Toen zei ze
rustig: „Er zal niet zo heel veel verschil
zijn tussen dc leeftijd van juffrouw Al
len en die van mij, maar ik heb tenmin
ste niet hot land aan jc, Gipsy, en ik
denk, dat je het prettiger bij mij zult
hebben. Je moet echter zelf beslissen"
Gipsy's ogen begonnen te schitteren.
„Maar U zult me toch niet echt graa.
bij U hebben", zei ze ongelovig. „Moeder
beweert altijdZe hield op, omdat
ze liever de venijnige dingen, die niet
alleen haar moeder, maar het hele gezin
haar had medegedeeld omtrent de me
ning van haar tante, niet wilde herhalen.
„Als je zo oud bent, als lk, Gipsy", zei
juffrouw Oswald, „leer je wel om niet
alles te geloven, wat je hoort en even
min alles, wat je ziet. En ik hen er het
mens niet naar om een aanbod te doen,
dat ik niet oprecht meen. Je weet, waar
ik woon je kent mijn huls, geloof ik,
ofschoon het lang geleden is, dat je
er het laatst logeerde en als je
denkt, dat je het bij mij naar je zin kunt
hebben, in ieder geval voor een tijdje,
totdat die belachelijke storm in een glas
water geluwd is er weer iets anders
is gebeurd dat de gemoederen opwindt,
dan neem ik je mee. als ik aan het eind
van de week wegga". (Wordt vervolgd)
i Advertentie
NAAR DE GRENZEN VAN HET
HEELAL
WALS OP DE VULKAAN
De stad Wenen staat bekend als de
stad van de dans. Men heeft er veel
en graag gedanst, zelfs als de wereld
er uitzag als een vulkaan, die op
uitbarsten stond. En ieder van ons
kent uit de geschiedenisboekjes het
verhaal van het grote „Congres",
waar men in het begin van de ne
gentiende eeuw de nieuwe verhoudin
gen in West-Europa zou vastleggen.
Dat congres gaf zich over aan de
danslust, toen de legers van Napo
leon alweer in opmars waren. De
Weense familieroman „De wals op
de vulkaan" van Fritz Habeck. doet
denken aan de eerste jaren van de
negentiende eeuw, maar in werkelijk
heid speelt de roman voornamelijk in
het begin van de twintigste eeuw.
Zij beschrijft in de vorm van een
familiegeschiedenis de glorie en de
ondergang van Oostenrijk, tot na de
jongste wereldoorlog. Het is een
spannend boek, dat bepaald wel een
scherpe historische kijk geeft op de
Weense samenleving van de laatste
50 a 60 jaar.
(Uitgave Zuidhollandse Uitgevers
Mij., Den Haag).
N.V. De Arbeiderspers
Amsterdam.
Een boek over sterrenkunde, dat men
tegelijkertijd een album zou kunnen
noemen van de meest fraaie reproduk-
ties van wetenschappelijke foto's op dit
gebied, die men zich maar denken kan.
Foto's niet slechts genomen door de
grootste waarnemingscentra in de we-
j reld, maar tevens met de meest tech
nisch volmaakte instrumenten. De schrij
ver heeft daaruit keus kunnen maken en
deze zo gerangschikt dat ze met de be
geleidende tekst, die systematisch de
vorderingen van de sterrenstudie volgt
één geheel vormen. Na de behandeling
van stof die tot op de laatste ontdek
kingen is bijgewerkt, volgt een uiteen
zetting over de hoge vlucht die de in
strumentariumtechniek heeft genomen,
ook weer met fraaie foto's in foliofor
maat toegelicht. Zo komt de schrijver
tot de technieken, welke worden ge
bruikt in de aardsatellieten en ruimtera
ketten. waarin de Russische resultaten
naast de Amerikaanse worden afge
beeld. Een grammofoonplaatje geeft de
lezer gelegenheid zelf kennis te nemen
van de geluiden die met radioapparaten
van reusachtig formaat uit het heelal
worden opgevangen. De stofomslag
geeft de lezer reeds een indruk wat met
de publikatie va ndit moderne boek werd
bereikt, de daarop afgebeelde kleuren
foto van gasnevels is slechts één van de
geweldige resultaten, waarmee dit boek
ons kennis doet maken, terwijl de tekst
van de hand van de heer Penkala. zelf
bekend waarnemer, een schat van gege
vens binnen het bereik van de lezer
brengt. Zeer aanbevolen.
HET WERD TE ERG
Politie maakt eind
aan praktijken
van onderwereld
Hamburgs wereldvermaarde amu-
sementswijk Sankt Paul! staat te
genwoordig onder verscherpte po
litiecontrole. Het werd te erg. De
politie vindt dat het nu maar eens
uit moet zijn met de roofoverval
len en vechtpartijen, met het uit
nemen in de kroegen van de klan
ten en met de uitwassen van de
erotische verlokkingen.
„Komt en ziet hoe vrouwen worstelen in
de modder" kan er nog mee door. De
dames hebben badpakken aan. Maar de
„zedenfilms". die draaien in de kroegjes
die levende striptease dames niet meer
kunnen betalen, en die met zeden niets
te maken hebben tenzij men het gewoon
vindt op de film te moeten kijken
naar dames die vrolijk aan dagje uit
gaan naar de hei en zich daar even vro
lijk ontkleden teneinde poedelnaakt van
de natuur te genieten, met die „zeden-
DINSDAG 31 JULI 1962.
HILVERSUM I. 402 m- 746 fec/s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7-10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Ochtendvavia (gr.). VPRO:
7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 9.00
Ochtendgymnastiek voor de vrouw. 9.10
De groenteman. 9-15 Oude muziek (gr.).
9,35 Waterstanden. 9.40 Morgenwijding.
'10.00 Arbeidsvitaminen 10.50 Voor dc
kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00
Trompet met ritmische begeleiding.
12.20 Regeringsuitzending: Uitzending
voor de landbouw. 12 30 Mededelingen
ten behoeve van land- en tuinbouw- 12.33
Licht orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede
delingen, eventueel actueel of grammo
foonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30
Tiroler orkest met solisten. 14.00 Piano
recital: klassieke muziek. 14.25 Kamer
koor: klassieke liederen. 14.40 Voor
dracht. 15.00 Cello en piano: moderne
muziek. 15.30 De vrouw in het wit,
hoorspel. '16.10 Lichte grammofoonmu
ziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Dansor-
kest met zangsolisten. 17.55 New York
calling, praatje. 18.00 Nieuws. 18.15
Eventueel actueel, 18.20 Pianospel: lich
te muziek. 18.30 Grammofoonmuziek.
IS.50 Lichte grammofoonmuziek. 19.00
Paris vous parle, gesproken brief uit
Parijs. 19 05 Ciboulette, komische ope
ra (gr.). 19.50 Moderne kamermuziek.
20.00 Nieuws. 20-05 Opklaringen, geva
rieerd programma. 20.50 Het ABC van
het heelal, lezing. 21.10 Muzikaal geva
rieerd programma, t.g.v. het congres
van de Vereniging van ex-politieke ge
vangenen. 21.55 Omroeporkest en zang
solist: Moderne liederen. 22.30 Nieuws.
22.40 Actualiteiten. 23.00 Pizzicato:
nieuwsflitsen en actualiteiten uit de lich
te muziekwereld. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m 1007 kc/s. 7.00
—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke mu
ziek (gr.). 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.15 Pluk de dag
(gr.). 8.50 Voor de huisvrouw. 9.45 Voor
de kinderen. 10.15 Lichtbaken, lezing.
10.25 Operettcmclodieën (gr.). 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammo
foonmuziek. 11.50 Volaan.... vooruit, le
zing. 12.00 Middagklok noodklok'.
12.04 Licht lunchconcert (gr.). 12.30
Mededelingen ten behoeve van land- en
tuinbouw. 12.33 Lichte grammofoonmu
ziek. 13.00 Nieuws. 13,35 Platennleuws.
13.35 Dansorkest en zangsolist. 14.00
Lichte grammofoonmuziek. 14.35 Voor
de plattelandsvrouwen. 14.45 Klassieke
en moderne meesterwerken uit de Fran
se muziekliteratuur. 15.15 Zomerse
Dlaatjes. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zie-
kenlöf. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs
berichten. 17.45 Regeringsuitzending:
Huisvrouw in dc Nederlandse Antillen,
door mevrouw B. M. da Costa-Maro.
18.00 Voor de jeugd. 18.20 Kaarten op
tafel, gesprekken over actuele proble
men. 18.30 Licht orkest en solisten.
19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.25
Lichte grammofoonmuziek. Wereldmu
ziekconcours Kerkrade 1962: Noë, ora
torium. 21.40 Pianorecital: klassieke
muziek. 22.15 Het congres Kirche in Not
te Königstein. 22.25 Boekbespreking.
22.30 Nieuws. 22.40 Concertgebouwor
kest en zangsolist: Moderne muziek.
23.25 Klassieke pianomuziek (gr.).
23.5524.00 Nieuws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS: 20.00 Journaal. 20.20 Zendtijd po
litieke partijen: A.R. 20.30 Tekenfilm.
20.35 Documentaire, film. 21.0022.15
Speelfilm.
VLAAMS BELGISCHE
TELEVISIEPROGRAMMA'S
19.30 Tekenfilm. 19 40 Wetenschappelij
ke uitzending. 20.00 Nieuws. 20.30 Eu
rovisie: Die Èntführung aus dem Serail,
opera. 22.10 Nieuws.
FRANS BELGISCHE
TELEVISIEPROGRAMMA'S
19.30 Air et Espace. 20.00 Nieuws. 20.30
Negen miljoen. 22.00 Lectuur voor allen.
22.50 Nieuws.
(Advertentie)
films" moet het nu maar een afgelopen
zijn, meent de politie.
De politie wil ook dat de vreemdelingen
zonder angst en vrees zullen kunnen
uitgaan. Tot voor kort kwam men op de
Reeperbahn or in „die Grosze Freiheit",
de al even rosse zijstraat van de grote
boulevard, bijna nooit een politiewagen
tegen. Op het ogenblik is het geloei van
de sirenes van politiewagens niet van de
lucht en 's nachts patrouilleert overal
politie. Ook het leger „stillen" is ver
sterkt.
De politie heeft vooral veel belangstel
ling voor de plantsoenen tussen het Bïs-
marekmonument en de haven Het is al
te veel voorgekomen dat lichte dametjes
feestvierders meelokten het donker in,
waar vriendjes gereed stonden om de
slachtoffers vakkundig neer te slaan en
te beroven. Het wemelt nu in het park
van de politiehonden.
Geen benden
Het bestuur van de stadstaat Ham
burg heeft zich voorgenomen een eind
te maken aan de onderwereld van
Sankt Pauli. Weliswaar bestaan er
geen onderwereldbenden, zoals vroe
ger in Berlijn het geval was, maar er
lopen genoeg losse lichtschuwe ele
menten rond, die opgeruimd dienen
te worden.
Alle lokaliteiten waareen luchtje a&u
zit, worden systematisch gecontroleerd.
Niet dat de politie een eind wil maken
aan alle vermaak „Sankt Pauli wordt
geen meisjespensionaat" maar wel
moet er een eind komen aan de werk
zaamheden van de runners en de por
tiers, die voorbijgangers als het ware de
kroegen en danspaleizen binnenslepen of
binnenslaan, als ze niet van goeden wille
blijken.
Hoe het tegenwoordig toegaat op
Sankt Pauli heeft Hamburgs politie
chef persoonlijk ervaren. Op een van
zijn ronden over de Reeperbahn werd
hij tegengehouden door een portier,
die hem zei „Kom binnen. Hier zyn
meisjes, die U in hun benen kunt bij
ten". De politiechef zei dat hij het
daarvoor nog te vroeg vond. Het in
cident eindigde met het uitdelen van
een boete.
De Franse pers heeft dezer dagen ken
nis mogen maken met de ,jBalzac V"
het prototype can de Mirage III-V", eev
straalvliegtuig dat een snelheid heeft
van tweemaal die van het geluid en dat
verticaal kan landen en opstijgen.
Het toestel zal in 1966 in serie worden
gebouwd en aan de Franse luchtmacht
worden toegevoegd, waarmee de Franse
luchtmacht de eerste ter wereld is, die
over een dergelijk type in werkelijke
dienst beschikt.
Op bijgaande foto werd tijdens de de
monstratie op het vliegveld Melon-Vil-
laroche, ten zuiden van Parijs gemaakt.
,,Stom"
Het wordt de houders van de kroegen en
de danstenten niet gemakkelijk ge
maakt. Ze hadden het toch al moeilijk
want ook het Hamburgse nachtleven
heeft er onder te lijden dat schepen te
genwoordig sneller gelost en geladen
worden en dus korter in de haven blij
ven. Dat betekent dat er op Sankt-Pauli
minder zeelui op de been zijn dan vroe
ger. En de uitkleedmeisjes worden
steeds duurder.. Ze zijn veelal vervan
gen door de goedkopere „zedenfilms",
door amateurs vervaardigde stomme 16
i-filmpjes. „Stom" kan hier op
tweeërlei manier worden uitgelegd.
De omstandigheid dat de Reeperbahn
niet meer zo vol is als vroeger leidde
tot het handtastelijk naar binnen slepen
van de passanten en tot het beroven van
de vreemlingen.
Een van de nachtclubieiders meent een
uitweg gevonden te hebben voor zyn pro
blemen. Een uithangbord verkondigt dat
men in zijn etablissement ,,zwijnenfilms''
kan zien. Entree, inclusief consumptie,
zeven mark. Dat is ongeveer zes gulden.
Wie op de verlokkende aanbieding in
gaat krijgt binnen een filmpje te zien
over de varkensfokkery. „Ook met de
nep moet het uitzyn" zegt Hamburgs
politiechef.
HOOG EN LAAG WATER
31 juli
Vlissingen
Tcrneuzen
Hansvveert
Zierikzee
Wcmeldinge
t nap
uur meter
2.10
2.14
2.52
3.20
3.33
2.26
2.37
1.63
1.91
-r nap
uur meter
14.07 2.09
14.38
15.15
15.31
15.57
2.25
2.35
1.54
1.81
nap
uur meter
8.10 1.81
8.40 1.97
9.15 2.13
8.55 1.46
9.16 1.65
nap
uur meter
20.39 2.11
21.09 2.27
21.43 2.41
21.13 1.74
21.37 1.96