A.B.V.A. op de bres
voor gepensioneerden
Dr. Paardekooper
citeerde een geacht
Belgisch minister
Evacués willen
naar Nederland toe
Soldaat weigert
burgerpak voor
N.-Guinea-reis
VORSTELIJKE VAARTOCHT OP
DE BLAUWE DONAU
Jongen ernstig
gewond bij
chemische proef
DONDERDAG 24 MEI 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
„ER ZIJN GEEN BELGEN"
„Merkwaardige
discriminatie"
„Majesteit, er zijn geen Belgen.
Er zijn enkel Walen en Vla
mingen". „Dit zei ruim een
halve eeuw geleden de Belgi
sche niiuister Jules Despreé
tegen de koning van België.
Deze regering eerde deze
zelfde minister, door een
postzegel met zijn beeltenis
uit te geven. Er bestaat ook
een standbeeld van hem. Er
wordt een.merkwaardige dis
criminatie toegepast in Bel
gië: het is aan buitenlanders
verboden een verdienstelijke
Belg te citeren".
Dit zei dr. Paardekooper gistermor
gen naar aanleiding van één der
drie factoren die de Belgische mi
nister van justitie de heer F. Ver-
meylen, in de Belgische kamer
van volksvertegenwoordigers
heeft genoemd als motieven voor
het door hem tegen de Nederland
se leraar uitgevaardigde uitwij
zingsbevel: „de uitdagende" wij
ze waarop de lezing van dr.
Paardekooper in Leuven was
aangekondigd, namelijk onder het
hoofd „Er zijn geen Belgen".
De minister betoogde voorts dat de
stelling in de brochure van dr.
Paardenkooper, dat België in
feite Zuid-Nederland is, niet
anders kan worden geïnterpre
teerd, dan dat Vlaanderen en Ne
derland één en dezelfde staat
moeten worden". De heer Paar
dekooper stelt in antwoord hier
op, dat men niet moet verwarren
hetgeen hij als journalist schrijft,
en voor de radio zegt, en hetgeen
hij als gast in een ander land
zegt.
Beleefdheid
„In het eerste geval is de pers
vrijheid in het geding, in het
tweede de beleefdheid. De bro
chure was voor Nederland be
doeld. Om Nederlanders voorlich
ting te geven over problemen In
België. Daarin ben ik vry. In
België wil ik mij niet over de
Belgische binnenlandse politiek
uitlaten".
„Hetgeen ik geschreven heb (dat
België in feite Zuid-Nederland
is) houdt geen aansporing tot
annexatie in," aldus dr. Paarde
kooper.
„In Brussel is een Zuid-Nederlandse
Maatschappij voor Taal- en Let
terkunde en Geschiedenis en in
Antwerpen is de Kon. Nederland
se Schouwburg. Daai\ neemt toch
ook niemand aanstoot aan".
Minister Vermeylen voerde als
derde motief aan. dat het onduld
baar zou zijn dat een Nederlan
der in Leuven zou zeggen, dat
de hogeschool moet worden ge
splitst en dat de Waalse studen
ten moeten vertrekken.
De heer Paardekooper voert hier te
gen aan. dat het niet in zijn be
doeling lag in Leuven te spreken,
maar in het plaatsje Herent, na
bij Leuven. Men zou mij trouwens
op grond hiervan hoogstens een
spreekverbod in Leuven kunnen
opleggen, maar niet voor geheel
België. Hij vroeg zich af, hoe de
Djakarta benoemt
„N.-Guinea-diplomaten"
De Indonesische regering heeft haar
eerste „Nieuw-Guineadiplomaten"
benoemd, zo is bekendgemaakt. Het
zyn mejuffrouw Mary Papare, die
naar Brussel zal gaan en Moses Seror
die toegevoegd zal worden aan de In-
donesiche diplomatieke missie in
Canberra.
Mejuffrouw Papare is de dochter van
Silas Papare. voorvechter van de In-
donesiche aanspraak op westelijk
Nieuw-Guinea. Moses Seror is af
komstig uit Seroei,
Dr. Paardekooper
spreekt toch
in Putte
5 De Vlaamse Volksbeweging -
S heeft dr. Paardekooper, de Ne- E
derlandse leraar, die niet in g
België mocht spreken over het
onderwerp „Er zijn geen Bel- B
gen", uitgenodigd oni zijn le-
E zing te houden aan de Bel-
gisch-Nederlandse grens op
Bi .Nederlands gebied.- Naar ver-
luidt heeft dr. Paardekooper de
invitatie aanvaard. Hij zal-zijn
E rede op 5 juni uitspreken in
hotel De Roskam in Putte. Uit
Leuven zullen, belangstellenden
met bussen naar Putte worden
J gebracht..
minister wist dat hij dit zou zeg
gen. Ik had hem geen afschrift
van mijn toespraak toegestuurd,
zo zei hij.
Vrije meningsuiting
Ten aanzien van de uitlating van de
minister, „dat deze wederom zal
ingrijpen als een lezing van dr.
Paardekooper wordt aangekon
digd, waarvan het vermoeden be
staat dat daaruit moeilijkheden
ontstaan kunnen", verklaarde de
heer Paardekooper „te zullen
vasthouden aan het recht van de
journalist op vrije meningsuiting".
Overigens overweegt dr. Paardekoo
per gebruik te maken van de uit
nodiging van de heer Vermeylen
om naar Brusselte komen en de
zaak daar met hem te bespreken.
„Voorlopig zal .dat wel niet gaan,
want," zo zef' dr. Paardekooper,
die leraar is aan de rijks h.b.s. in
Roermond, „ik heb het veel te
druk met de examens".
Wetsontwerp wederverkoop
van brood ingediend
By de Tweede Kamer is ingediend
het wetsontwerp wederverkoop van
brood. Dit wetsontwerp beoogt een
regeling voor de wederverkoop van
brood te treffen, die noodzakelijk is
om na liet vervallen van het „er-
keiiningsreglement wederverkopers
bakkersartikelen'.' te voorkomen
dat een te plotselinge uitbreiding van
het aantal verkoopplaatsen van
brood zou kunnen ontstaan.
De hierin voorgestelde regeling, die
bedoeld is voor een periode van ten
hoogste vijf jaar, houdt in, dat voor
de wederverkoop van brood een ver
gunning van het produktschap voor
granen, zaden en peulvruchten nood
zakelijk zal zijn. Het verlenen van
een vergunning zal echter afhankelijk
zijn van zodanige voorwaarden, dat
een geleidelijke uitbreiding van het
aantal verkoopplaatsen mogelijk
wordt. In afwachting van de even
tuele totstandkoming van deze nieu
we wettelijke regeling is het „erken
ningsreglement" verlengd, uiterlijk
tot en met 31 december 1962.
kj/i ii.e«. tiun ulj
het Kivoe-Mecr wachten Belgische
miltairen hij een vliegtuig van de
luchtmacht, dat hen naar huiszal
brengen.
De Belgische regering wil alle mili
tairen voor 1 juli uit Roeanda-
Oeroehdi teruggetrokken hebben.
Overigens wordt gevreesd, dat, na de
afkondiging van de onafhankelijk
heid op 1 juli, stammenoorlogen zul
len uitbreken
(Van onze Haagse redactie)
Naar wij vernemen weigeren, behal
ve Tom Clardij uit Zaandam, nog
twee andere soldaten hun diensttijd
in Nieiiw-Guinea te vervullen. De
tweede is, evenals soldaat Clardij,
ingesloten in het Depot voor Disci
pline te Nieuwersluls. De derde be
vindt zich in hechtenis in het leger
kamp Oirschot. Deze laatste, die per
vliegtuig naar Nieuw-Guinea zou
reizen, heeft zyn commandant doen
weten dat hij geen burgerpak heeft.
Zoals bekend geschiedt de vliegreis
in burgerkleding.
De. soldaat is vervolgens een voor
schot van 150 aangeboden om een
burgerpak te kopen. Hij heeft ge
weigerd .dit voorschot te aanvaar
den. De militaire justitiële autori
teiten onderzoeken in hoeverre de
soldaat zich door deze houding aan
een strafbare handeling schuldig
maakt. Dit is vooralsnog niet duide
lijk. Ook wordt onderzocht of het
leger het recht heeft de soldaat een
burgerpak op rijkskosten te verstrek
ken en hem vervolgens te verplichten
dit aan te trekken.
Door de vele onduidelijkheden rond
het geval-Oirschot spreken de mili
taire autoriteiten in deze zaak nog
niet van een pertinente dienstweige
ring. In het geval-Clardij is wel spra
ke van een duidelijke dienstweige
ring. Soldaat Clardij komt eerst voor
de adviescommissie inzake dienstwei
geringszaken. Worden zijn bezwaren
niet erkend, dan wordt hij voor de
krijgsraad gedaagd. De andere sol
daat, die in Nieuwersluïs is opge
sloten, komt direct voor de krijgs
raad, omdat hij geen gewetensbezwa
ren aanvoert, doch zonder meer elke
dienst weigert.
MET GRATIS CHOCOLADEREPEN
Voorzitter: „regering laat
hen in de kou staan"
(Van onze Haagse redactie).
„Het is een schande, dat de regering
de gepensioneerden in de kou laat
staan. Het buiten de aftrekregelïng
laten van de 15 procent verhoging
van de A.O.W., die op 1 juli ingaat,
biedt geen afdoende oplossing en be
tekent trouwens alleen maar een
voordeeltje voor een bepaalde groep
gepensioneerden". Dit betoogde de
heer A. van Rossen, de voorzitter
van de Algemene Bond van Amb
tenaren in zyn iede, waarmee hij
woensdagmorgen het driedaagse con
gres van deze bond in het Kurliaus
te Scheveningen opende.
De heer Van Rossen zei het con
gres niet te willen openen zonder
een vlammend protest te hebben
laten horen tegen een regering,
die bij monde van de minister van
binnenlandse zaken zegt, dat zij
„voor de gepensioneerden wel veel
gevoel heeft", maar er niet naar
handelt.
Wat de pensioenwet betreft bracht
de heer Van Rossen in herinnering,
Prins Bernhard
ging gekleed in
jagerskostuum
Honderden Oostenrijkse wijn
bouwers uit de Wachau vallei
hadden zich gisteren naar de
oevers van de Donau begeven
om de plezierboot met de ko
ninklijke bezoekers uit Neder
land toe te wuiven.
Een scheikundig experiment is gis
termiddag de 13-jarige ulo-scholier,
Hermanus Traudes uit Amsterdam,
noodlottig geworden. Er ontstond een
explosie waarbij de jongen zeer ern
stig aan de hand werd gewond.
De scholier had een hoeveelheid zwa
vel en kaliumchloraat in een pijp ge
daan, die hij vervolgens afsloot,
waarop de pijp explodeerdé.
Nieuw-Guinea
VROUWEN EN KINDEREN
IN BIAK AANGEKOMEN
Meer dan 800 vrouwen en kin
deren zijn gisteren in liet kader
van de dinsdag begonnen eva
cuatie uit zeven zuidelijke plaat
sen op de noordkust van weste
lijk Nieuw-Guinea aangekomen.
Volgens zegslieden zei het merendeel
van de évacués „wij willen hier niet
blijven, we willen naar Holland te
rug en willen dat onze mannen ook
van hun posten worden teruggetrok
ken".
In een telefoongesprek met de inter
nationale luchthaven op Biak ver
telde een ambtenaar „de meesten wil
len naar huis. Zij zijn van mening
dat de kans op een onbezorgd be-
GOUDEN PALM VAN CANNES
VOOR BRAZILIAANSE FILM
De Braziliaanse film „O pagador de' proniessas" (het gegeven
woord) van Anselmo Duarte heelt gisteren de hoofdrpys, de gouden
palm, van liet festival in Cannes 1962 gekregen.
Deze spectaculaire film had zaterdag bij de vertoning reeds een
geestdriftig onthaal en 'de verwachting bestond dat zij grote kans
maakte op de eerste prijs.
Speciale prijzen werden verleend aan „Le proces de Jeanne d'Arc"
van Robert Bresson en „l'Eclisse" van Michelangelo Antonioni.
De prijzen voor het beste spel werden gedeeld door zes acteurs, drie
Amerikanen en drie Britten. De Britse acteurs Rita Tushingham
en Murray Meivin kregen de prijs voor hün rol in „A taste of honey"
en de Brit Sir Ralph Richardson en de Amerikanen Katherine Hep
burn, Jason Robards jr. en Dean Stockwell voor hun vertolkingen in
„Long day's journey into night".
In de categorie korte films werd de hoofdprijs toegekend aan „La
riviere du Hibou" van Robert Enrico.
Een der twee speciale prijzen was voor de Nederlandse film „Pan"
van Herman van der Horst.
staan in Nieuw-Guinea door de In
donesische landingen van parachu
tisten verkeken is".
De zegslieden op Biak verklaar
den dat de vrouwen, die meren
deels jonge kinderen bij zich had
den direct na aankomst formulie
ren waren begonnen in te vullen
om de terugreis naar Nederland
aan te vragen.
Zij voegden hieraan toe, dat de vrou
wen hadden geprotesteerd toen bleek
dat een aantal van hen was aange
zegd dat zij verder moesten reizen
naar Manokwari, op het vasteland
van Nieuw-Guinea.
Ze wilden by het grote vliegveld blij
ven, het enige waarvan drie keer
per week DC-8 toestellen van de
K.L.M. een dienst op Nederland on
derhouden.
De wijnbouwers waren vergezeld
door hun vrouwen en kinderen. De
meisjes waren gekleed in dirndles en
de jongens droegen korte leren broe
ken.
Vele van de kinderen zwaaiden met
.Nederlandse vlaggetjes. De konink
lijke bezoekers wuifden terug met
overgrote zakdoeken.
Een lid van het gevolg van de konin
gin zei dat het bezoek aan de Wa
chau vallei het schoonste deel was
geweest van het driedaagse bezoek
aan Oostenrijk.
Koningin Juliana droeg een blauw
wollen mantelpak en een blauwe
hoed. Prin3 Bernhard had zich in een
donkergrijs, met groene stof gegar
neerd, kostuum uit Stiermarken ge
stoken. Prinses Irene was gekleed in
een blauwe dirndl.
De koningin en haar gevolg waren
verrukt toen twintig kinderen, die
klederdracht uit de Wachau vallei
droegen, een blokfluitserenade weg
gaven.
De koninklijke bezoekers werden ver
gezeld door de gouverneur van be
neden-Oostenrijk, Leopold Figl, kan
selier Alfons Gorbach, president
Adolf Schaerf en vice-kanselier Bru
no Pittermann.
President Schaerf en vice-kanselier
Pittermann waren de enige Oosten
rijkers die zich niet in de nationale
klederdracht hadden gestoken.
Overlevende „Titanic"-
ramp in New York
overleden
De in Zweden geboren Amerikaanse
financier Hokan Bjorustrem Stef-
l'anson, een overlevende van de
ramp mei de „Titanic" in 1912,
is dinsdagavond in het Doctors
Hospital van New York op 78-
jarige leeftijd overleden.
Steffanson vestigde zich in 1909 in
de Verenigde Staten. Hij maakte
er goede zaken in onder andere
de papier- en pulpindustrie. In
1912 keerde hij voor een bezoek
aan Europa per „Titanic" naar de
V.S. terug. Het schip verging en
Steffanson werd algemeen be
schouwd als een passagier die met
doodsverachting redde wie hij red
den kon, o.a. mevrouw John Ja
cob Astor. Hij probeerde, zonder
succes, het echtpaar Isidor Straus
in een reddingboot te krijgen,
maar dit wilde zijn plaats afstaan
aan jongeren.
Vier uur na de ondergang van de
oceaanreus werd Steffanson uit
zijn half ondergelopen sloep opge
pikt. Door de ramp leerde hij ook
zijn in 1953 overleden vrouw ken
nen. Mevrouw Churchill Candee
uit Washington, een van de vrou
wen die door Steffanson werden
gered, bracht hem in kennis met
Marv Pinchot, met wie Steffanson
in 1917 huwde.
ZOAVO-TROEPEN
NAAR THAILAND
Australië zal soldaten naar Thailand
sturen voor liet handhaven van de
vrede in dat land. Dit is men in
Bangkok overeengekomen.
Premier Holyoalte van Nieuw-Zee-
land heeft gisteren verklaard, dat
zijn land, na overleg met de Thai-
landse regering en op haar uitnodi
ging, een strijdmacht beschikbaar
zal stellen voor diensten in Thailand.
LIPS ONTSLAAT CIRCA
ZEVENTIG BEAMBTEN
Circa zeventig beambten bij de firma
Lips N.V. te Drunen zullen in de ko
mende maanden moeten afvloeien.
Dit is het gevolg van heroriëntatie in
dit metaalbedrijf, dat circa 1500 man
personeel In dienst heeft.
dat minister Toxopeus in 1959 aan
de Tweede Kamer had medegedeeld,
dat het streven van de regering er op
gericht was, dat nog aan het einde
van dat jaar een wetsontwerp voor
een nieuwe pensioenwet bij de Sta-
ten-generaal zou kunnen worden in
gediend. Een jaar later rekende de
minister erop, dat dit ontwerp aan
de centrale, commissie voor georga
niseerd overleg zou kunnen worden
aangeboden en nog een jaar later
waren wij, aldus de heer Van Ros
sen, afgedaald tot de regeringsdele
gatie in die centrale commissie voor
georganiseerd overleg.
Weigering
Tijdens de salarisonderhandelin
gen per 1 januari 1960 kon nog
een redelijk resultaat voor de ge
pensioneerden worden bereiltt,
maar twee jaar later weigerde de
regering hardnekkig gevolg te ge
ven aan de aandrang van alle
organisaties en van de gehele
Tweede Kamer.
Ten aanzien van de ambtenarensala
rissen zei de heer Van Rossen slecht
te spreken te zijn over de wijze,
waarop de toenemende welvaart is
verdeeld. „Het blijft voor ons een
onverteerbare zaak, dat bij de verbe
tering van de salarissen der schaal-
loners aan de lagere en middelbare
ambtenaren hun rechtmatig aandeel
werd onthouden". De voorzitter van
A.B.V.A. was van mening, dat de
uitkomsten van de algemene sala
risverhogingen helaas hebben beves
tigd, dat de vrijere loonpolitiek het
overheidspersoneel achteraan doet
komen. Sprekend over het ledental
van de bond, deelde de heer Van
Rossen mede, dat dit met rond 4500
omhoog ging. Intussen telt de bond
meer dan 78.000 leden.
Dit getal zou nog hoger kunnen zyn,
aldus de voorzitter, wanneer niet zo-
velen de overheidsdienst de rug had
den toegekeerd. In 1958 deden dat
1800 van onze leden, in 1959: 2200,
in 1960: 2600 en in 1961: 3100. „Wy
zullen moeten zorgen", zo besloot de
heer Van Rossen zyn rede, „dat het
in overheidsdienst te aanvaarden,
wèer aantrekkelijk wordt een functie
Dan dienen wij de gemeenschap en
onszelf".
ipiniiiiiiiiiiniiiiniiH
Geen rechtspraak
in de kou
„Wat mij betreft", bulderde 5
rechter J. W. Whitworth in
2 Ashton-Under-Lyne in Enge- J
land, „achter slot en grendel E
met hem die verantwoordelijk
3is voor de kou hier. Al is het
de politie. Ik zal geen recht
meer spreken tenzij het hier E
warmer wordt".
In de belendende strafkamer Bi
2 kon rechter T. Norton niet
eens meer bulderen. Hij huiver- E
de van kou en protesteerde:
„De magistratuur heeft recht E
5 op comfort wanneer zij zit".
m De beide magistraten hebben 5
recht tot klagen, want het ge- 5
bouw waarin ze recht spreken E
3" is pas acht maanden oud. Een P
parketwacht had drie redenen H
achter de hand waarom de za- 5
ken niet liepen, zoals dit wel E
E gewenst was:
Daar zijn de rijksvoorschrif- 5
ten die verwarming van een E
5 openbaar gebouw na april P
verbieden.
H De oliebranders van de ver- P
2 warming zijn kapot en een
3 lek in het ketelhuis is in re- E
paratie.
m En toen men het gebouw
elektrisch wilde verwarmen
bleek een verdeelkast on-
g klaar te zijn".
■niinnmnniiiiiniii
Eindelijk: de lijdensweg van het Hil-
debrand-monument in de Haarlem
merhout nadert zijn einde: over en
kele dagen zal het werk dan toch
onthuld kunnen worden.
Op het ogenblik wordt onder leiding
van prof. Bronner de laatste hand
aan de groep gelegd. Hier het bijwer
ken van het diakenhuismannetje
Op de achtergrond het beeld van Su-
ze Noiret.
(Advertentie)
OP CONGRES IN SCHEVENINGEN
