Ik ben hoofd van de O.A.S. en aanvaard de verantwoordelijkheid klankbord Minister Visser treedt niet af WOENSDAG BESLISSING OVER NOTA VAN DER PUTTEN Prins Bernhard opende nieuwe A.N.W.B.-gebouw INLICHTINGEN OVER MILITAIRE MACHT OP NIEUW-GUINEA DONDERDAG 17 MEI 1962 PRO VIN C1 ALE ZEEUWSE COURANT 3 Tweede dag van proces-Salan Zege van F.L.N. werd door generaal De Gaulle verzekerd" Ex-generaal Raoul Salan heeft gisteren op zijn proces in Parijs een lezing gegeven van de gebeurtenissen rondom de opstand van 1958 in Algerije, toen hij te zijner verdediging het woord kreeg. Salan begon zijn betoog in het afgeladen gerechtsgebouw om kwart voor vier gistermiddag. Salan begon zijn betoog dramatisch. Hij zei: „Ik ben het hoofd van de O.A.S.. Als zodanig staat mijn verantwoordelijkheid vast Ik aanvaard die omdat ik niet voornemens ben af te wijken van een gedragslijn die ik gedurende mijn commando van 42 jaar heb aangehouden. Ik ben niet de leider van een gewapende bende maar een Frans generaal die een zegevierend en niet een verslagen leger vertegenwoordig". Doelende op zijn aartsvijand presi dent De Gaulle, zei Salan: „Het ver- «chil tussen mij en degene die U vraagt mjj te doden is, dat ik de ïangsto tijd van mijn leven in het leger buiten het Franse moederland heb gediend". De ex-generaal zei dat wanneer iemand „het Frankrijk van de moed" heeft gekend, hij nimmer „het Frank rijk van de overgave" zal aanvaar den. Salan beëindigde zJjn pleidooi om kwart over vier met de woorden „van nu af zal ik zwijgzaamheid be trachten". Brief aan De Gaulle Salan las zijn woorden vanaf een papier in een microfoon voor. Hij sprak rustig en er was niets meer ie bespeuren van de zenuwachtig heid van het beginstadium van het proces. De ex-generaal las brieven voor die hij ten tijde van de barricaden- opstand begin 1960 aan De Gaulle had geschreven met het verzoek van politiek te veranderen. „Ik werd niet gehoord, maar ik weet ilat er in de regering ministers zaten die myn gevoelens deelden", aldus Salan. Hij sprak over zijn ontslag uit het leger, zijn uitwijzing uit Algerije en zijn verblijf in 'Parijs onder politie bewaking.' Daarna óver zijn vlucht naar Madrid. Salan zei dat hQ op voorhand was uitgenodigd deel to nemen aan de generaalsputsch. Toen hij in Algerije aankwam voerde generaal Maurice Challe daar het opperbevel. Salan sloot zich, samen met de andere gene raals, aan bij de organisaties getiteld opperste raad van Algerije. Hij bracht in herinnering hoe hij en gene raal Jouhaud hadden besloten te blij- Af eer dan duizend vrijwilligers van liet Indonesische ministe rie van sociale zaken hébhen zich bij de militaire autoritei ten in Djakarta gemeld voor dienst in Nieuw-Guinea". Tot ae vrijivilligers behoorden een fielotoh vrouwen. Een vrouwe- ijk lid van het vrijwilligers korps, met de woorden sociaal ministerieop de uniform, oefent met mannelijke colle ga's op het excercitieterrein. WALVIS OP POTEN. Volgens radio- Moskou hebben Russische vissers een walvis gedood, die twee poten had. Volgens het Russische bericht '„geeft de ontdekking voedsel aan het ver moeden dat de walvis eens een land dier is geweest". De walvis werd gevangen door een visser uit Wladiwostok nabij de Koe- rillen-groep. De walvis had twee extremiteiten, of benen niet ver van de staart. Een onderzoek met x-stralen had uitge wezen, dat in deze extremiteiten on ontwikkelde dijbenen voorkwamen. VURIG PARTIJTJE VOETBAL. Van een Deense schooljongen vloog voetbalschoen in brand toen hij tegen de bal trapte. Hij bleek met de schoe nen door een veld te hebben gelopen, dat pas met een bestrijdingsmiddel was bespoten. De wrijving tussen bal en schoen was voldoende om het te doen ontbranden. De jongen liep brandwonden op. TWIST-RECORD. De 27-jarige Pa- rljzenaar Michel Ghasty is verzot op de dans die twist wordt genoemd. Hij heeft het in een openbare dans gelegenheid 96 uur achtereen gedaan. Toen kon hij niet meer. Het zal-wel een wereldrecord zijn. ven, toen Challe bekend maakte dat hij zich zou overgeven na het mis lukken van de putsch. Teruggeroepen „Door de leiding van de ondergrond se strijd op mij te nemen", aldus Sa lan, „nam lk geen politieke beslis sing. Ik werd eenvoudig teruggeroe pen in het leger, niet langs officiële weg maar door de eed die ik had afgelegd". Salan ontzegde het tribunaal het recht hem te beoordelen. „Door zulks te doen zult gij de ontelbare misda den van de F.L.N., het Algerijnse bevrijdingsfront, voor het nageslacht legaliseren", zei bij. De zege van de F.L.N. was volgens hem verzekerd door generaal De Gaulle. Niets te zeggen Toen Salan uitgesproken was, be gon de president met het stellen van vragen. Salan bleef zitten en zweeg. „Zegt U iets", vroeg de rechter. „Zoals ik U daarstraks heb gezegd, zal ik verder zwijgen", antwoordde Salan. „Ik heb niets te zeggen". Het proces Salan werd om tien voor zeven gisteravond verdaagd tot één uur vanmiddag. (Van onze parlementaire redacteur). Bij de Tweede Kamer is een nota aanhangig die de minister van defensie ir. Visser heeft uitgebracht over de zaak-Van der Putten. Tot nu toe was evenwel niet vastgesteld, wat de Kamer precies met de nota zou doen. Een commissie uit de Kamer heeft er haar ge dachten over laten gaan. In de vergadering van gisteren is meegedeeld, dat de Kamer op woensdag 23 mei a.s. een be slissing over de te volgen pro cedure zal nemen. (Slot van pag. 1) vallen van het vertrouwen van zijn fractie genoopt zou worden af te tre den, dan heeft het, zeker bij de hui dige constructie van dit kabinet (het is extra-parlementair, dus zonder of ficiële bindingen met de politieke partijen red.), niet de noodzake lijke consequentie dat het hele ka binet aftreedt". Anders gezegd: als minister Visser doet wat de heer Van Riel wil, dan blijven de andere leden van het kabinet waarschijnlijk aan. Prof. De Quay nam met deze woorden zijn minister niet in be scherming tegen de heer Van Riel c.s. Het was een opvallende uit spraak. Onder intense spanning werd gewacht op hetgeen minister Visser nu nog te zeggen had. Deze verklaarde met één enkele zin: geen enkele minister Is de represen tant van zijn partij: „Het gesprokene door de heer Van Riel kan geen aan leiding zijn mijn functie neer te leg gen". Direct daarop stelde kamer voorzitter Jonkman de stemming aan de orde. Stemming Het zou op dat moment nog moge lijk zyn geweest, dat de V.V.D.- fractie wél de begroting had goedgekeurd, maar zich tégen de salarispost van de minister had uitgesproken, om daarmee haar gebrek aan vertrouwen vast te leggen. Eerder tijdens het debat had dc V.V.D.-fractie een forme le motie van afkeuring kunnen indienen. Tot verrassing van een ieder die in de Kamer was, is echter noch het een noch het an der gebeurd. De begroting kwam er op de gebruikelijke wijze door. Tijdens de debatten, voorafgaande aan het enerverende slot van de be grotingsbehandeling, is minister Vis. ser op opvallende wijze door de an dere partijen tegen de heer Van Riel in bescherming genomen. De K.V.P. deed dit stilzwijgend door, in tweede instantie, in het geheel niet over de zaak-Van der Putten te spreken, daarmee dus afstand nemend van de kritiek van de heer Van Riel. De P.v. d.A. liet bij monde van de heer Van de Stoel weten dat, als zij bezwaren heeft tegen minister Visser, dit alleen is omdat hij niet tegen zijn taak is opgewassen en omdat zijn antwoord op de kritiek van de P.v.d.A. over de extra troepenzendingen en over het beleid inzake Vrij Nederland, „vervat was in een matig en slecht geargumenteerd betoog". Prof. Sam- kalden deed daar nog een schepje bovenop. Hij zei graag een andere, meer bekwame minister op de stoel van defensie te willen zien. Maar de middelen van de heer Van Riel wil ik daarbij niet gebruiken. „De heer Van Riel hanteert de Telegraaf-methode, welke de heer Oud in Leeuwarden heeft veroordeeld". A.R. scherp De a.r.-afgevaardigde, de heer Algra was het scherpst in zijn kritiek op de heer Van Riel. „De aanval is grondig voorbereid en overwogen. Het feit dat acht li berale leden van de Tweede Ka mer op de tribune zaten om het schouwspel gade te slaan, is daar van slechts een zwak bewijs". De lieer Algra achtte het opvallend dat de heer Van Riel minister Visser, nadat minister Van den Berg om persoonlijke redenen had moeten aftreden met gejuich in 3e Kamer heeft begroet en nu plotseling in de steek laat. „De V.V.D. heeft minister Visser eerst na het congres in Leeuwarden laten vallen, dus aan de vooravond van de verkiezingen. Dit bepaalt het optreden van de heer Van Riel", al dus de heer Algra. Hij vervolgde dat de heer Van Riel de regel, dat een zaak, die onder de rechter is, niet besproken dient te worden, met voe ten heeft getreden. Hij heeft niet anders gedaan dan de feiten uit de gerechtelijke stukken zodanig te rangschikken, dat ze aan zijn bedoe lingen dienstbaar zijn. Op de heer Van Riel rust de kwade schijn dat zijn actie alierminst losstaat van een verkiezingsaffaire". „Het gaat voor mij thans zelfs om de vraag of de V.V.D., na de houding welke zij op de 15de mei 1962 heeft aangenomen, als regeringspartner aanvaardbaar zal kunnen blijven". Bonn verlaagt invoerrecht op auto's De .Westduitse regering heeft gisteren opdracht gegeven tot een tijdelijke verlaging der in voerrechten op buitenlandse auto's om de Duitse automo bielfabrikanten te dwingen hun aangekondigde prijsverhogin gen ongedaan te maken. Deze maatregel, die neerkomt op een verlaging van de invoerrechten met de helft, is de regering opge drongen door de politieke partijen in het parlement,. Men verwacht dat de bondsdag vrijdag haar goed keuring zal hechten aan de voorge stelde verlagingen, die zijn ingediend. „U weet, dat ik uw werk met hart en ziel steun", zei prins Bernhard gistermorgen, toen hij in zijn functie van erevoorzitter het nieuwe gebouw van de Koninklijke Nederlandse Toe ristenbond A.N.W.B. op de grenS van Den Haag en Wassenaar officieel opende. De prins noemde in een toespraak in de kantine van dit gebouw de A.N. W.B. „een nuttig instrument voor onze gehele natie. Doelstellingen en werk strekken de gehele maatschap pij", rekende de prins. „Behoud en zelfs uitbreiding van de recreatiemo gelijkheden voor ons in zielental zo sterk toenemende volk en daar te genover de gerechtvaardigde eisen van woningbouw en industrialisatie. Voorts de bescherming van historisch en architectonisch waardevolle stadskernen tegenover de behoeften van het moderne verkeer. De wensen van de natuurbescherming tegenover de al even gerechtvaardigde behoef ten aan meer kampeerterreinen, meer landbouwgronden, meer en gro tere militaire oefenterreinen. En ten slotte de behoefte aan stilte van de eenling tegenover het geraas van motoren en de muziek uit draagbare radio-ontvangers- Ziedaar, „zo zei zijne koninklijke hoogheid", enkele tegenstrijdigheden, waartussen in ons kleine land ternauwernood een verzoening mogelijk schijnt. Foto: in de rotonde van het nieuwe gebouw kreeg de prins een aange vraagde reisroute. Twee beelden van het proces tegen ex-generaal Salan in Pa rijs: Boven: iedereen die de buurt van het paleis van justi tie in Parijs nadert wordt ter dege gecontroleerdde bewa kingsdienst neemt geen enkele risïcio. Onder: véle juristen, die niets willen missen van dit belangrijke proces, wachten in de hal van het paleis van jus titie om tot de tribune te wor den toegelaten. Staatssecretaris De Jong van mari ne heeft de Eerste Kamer toegezegd haar vertrouwelijk te znllen inlichten over de kracht van het Nederlandse militaire apparaat op Nieuw-Gninea. Hij deed dit tijdens de behandeling van de defensiebegroting 1962, naar aanleiding van een opmerking van de heer Van Riel (v.v.d.) die zich had afgevraagd waarom het de Neder landse luchtafweer en de Nederland se vliegtuigen niet is gelukt op te .treden tegen de langzame Dakota's en Mitchell's van de Indonesische luchtmacht die betrokken zijn ge weest bij de jongste dropping van in filtranten. Frankrijk kampt met stakingen Frankrijk is gisteren voor de twee de maal binnen 48 uur door een gro te staking getroffen. Dinsdag legde een gedeelte van het spoorwegperso neel het werk neer, gisteren bleef 27 procent van de P.T.T.-employées thuis. De spoorwegstaking werd gistermor gen om 4 uur opgeheven, nadat het vervoer in Parijs en voorsteden langer dan 24 uur lam liad gelegen. Volgens gezaghebbende kringen staakt de helft van het hoofdstedelij ke P.T.T.-personeel. De post wordt niet besteld, telegraafverkeer en in terlokale telefoongesprekken zijn ge deeltelijk onmogelijk geworden. Vooral Melun en Versailles ondervin den de gevolgen van de P.T.T.-sta- king. Deze is daar vrijwel algemeen. Voor eind deze week staat een sta king onder het personeel van de ge nationaliseerde gas- en elektriciteits bedrijven te wachten, terwijl het grondpersoneel van de vliegvelden Orly en Le Bourget eveneens met plannen rond loopt om het werk neer te leggen. In één Kamer was welletjes (Van onze parlementaire redacteur) In de Tweede Kamer hebben de heren Van de Wetering van de C.H.U. en Lucas van de K.V.P. gepleit voor het onder- aarvoor omzetbelasting wordt brengen van alle goederen, waarvoor omzetbelasting wordt geheven, in één laag ta rief in plaats van in drie ver schillende tariefklassen, zoals op het ogenblik het geval is. Een dergelijke wijziging is ech ter vooralsnog niet te voorzien. De communistische heer Bak ker vroeg, wat de heren Van de Wetering en Lucas „die zo'n dappere taal hebben ge sproken". nu zullen gaan doen. Hij voegde er meteen aan toe, dat de liberale heer Van Leeu wen die in het algemeen voor belastingverlaging is zich nog al rustig gehouden had. Onder groot plezier van de Kamer zei hij: „Ik begrijp de positie van de heer Van Leeuwen wel; je kunt niet in twee Kamers tegelijk tegen de "egering ageren". Aan de overzijde van het Bin nenhof legde de Eerste-Kamer- fractie van de V.VX>. op dat ogenblik haar partijgenoot- minister van defensie ir. Vis ser het vuur na aan «3e sche nen. Het Wereldgebeuren Vervlogen hoop In Londen en Washington is jaren stil gehoopt, dat De Gaulle zou aftreden, zodra hij het Algerijnse probleem zou hebben opgelost. Een geheim is dat niet. De Gaulle echter heeft aan het vuur van de Britse en Amerikaanse hoop nooit voedsel ge geven. Integendeel, bij herhaling ver kondigde hij zijn in eigen ogen perfecte plannen voor een ver enigd Europa en iedere keer bleek duidelijk de grote rol. die hij zichzelf in die plannen toedacht. Nu heeft hij waarschijnlijk het laatste vonkje hoop geblust met zijn jongste persconfe rentie. De Gaulle heeft zijn plannen ontvouwd voor de toekomst. En die zijn niet mis. Uit hetgeen hij zei bleek duidelijk, dat hij de affaire Al gerije als afgedaan beschouwd. Deze taak heeft hij volbracht. Er is nu alleen nog de O.A.S. om mee af te rekenen. De volksstemming op 1 juli in Algerije zal de afronding van De Gaulles tot nu toe grootste na-oorlog- se taak betekenen. Daarna zou hy van een welverdiende rust in Colom- bey-les-deux Eglises kunnen genieten. Hij zou het Franse parlement weer waarlijk zeggenschap kunnen geven. In Washington en de Westeurope- se hoofdsteden zou men zeer waar schijnlijk niet om zijn politieke heen gaan rouwen. Wie heeft gedacht dat het zo zou lopen kent evenwel De Gaulle niet. Nu Algerije geen onop losbaar probleem meer is, ziet de generaal, die strijd nooit uit de weg ging, nieuwe vraagstukken, die om een flinke aanpak vragen. „Frankrijk is niet werkelijk zichzelf, wanneer het niet op de eerste rij staat" verklaarde hij in 1959 even eens op een persconferentie. „Frank rijk kan niet Franrijk zijn zonder grootheid". Die gedachte heeft De Gaulle nimmer losgelaten. Frankrijk zal Europa leiding moeten geven. Dat is zijn grote droom en hier ligt een grote taak. In De Gaulle's droom-Europa past geen N.A.V.O. met Kennedy als hoogste chef. In dat Europa past zelfs Engeland niet. De Britten heb ben er eeuwen lang niet brj willen horen, nu moeten ze er ook maar buiten blijven vindt De Gaulle. Hij baseert zijn Europese samenwerking liever op een hechte band met Duits land en verwerpt voor honderd pro cent de Britse invloed, die onvermij delijk ook Amerkaanse invloed bete kent. Evenals Kennedy houdt De Gaulle ervan op gezette tijden de pers bijeen te roepen om zijn hoge as piraties nog eens duidelijk te maken. Soms legt hij dan zelfs voor zijn naaste medewerkers verrassende ver klaringen af. Ditmaal hebben zijn mededelingen ook zijn eigen regering geschokt. Vijf ministers, allen leden van de rooms-katholieke republikeinse volks beweging, hebben hun ontslag geno men. Hun partij is voorstandster van een ook politiek vérgaande Europese integratie en de verklaring van De Gaulle, dat hij niet gelooft in de ver wezenlijking van een zo vérstrekken de eenheid van de oude wereld kon den zij niet aanvaarden. De Gaulle heeft zich van deze reactie niet veel aangetrokken. Hij instrueer de onmiddellijk zijn premier om de opengevallen plaatsen in het nog maar een maand oude kabinet te vul len met nieuwe ministers en maakte zich gereed voor een tournee naar midden-Franrijk, waar hij de komen de vier dagen de „gewone man" voor zijn plannen zal trachten te winnen. Want dat is de methode van De Gaul le: direct contact met het volk, door volksstemmingen en toespraken, waarbij hij vaak met pathos spreekt, en tochtjes door de provincies. Het volk moet hem vertrouwen. Ministers kunnen worden vervangen. Toch moet deze tegenstand in eigen land een teleurstelling voor De Gaulle zijn. Hij wist al langer dan vandaag, dat de landen van de zes Wcst-Duitsland wellicht uitgezonderd niet geestdriftig over zijn „Europa der vaderlanden" zijn. Hij heeft nu zelfs gezegd nooit over een „Europa der vaderlanden" te hebben gesproken. Wél zei hy dat de staten de enige werkelijke eenheden zijn, waarop Europa kan worden gebouwd. „Euro pa heeft geen werkelijkheid als het niet Frankrijk met zijn Fransen. Duitsland met zijn Duitsers en Italië met zijn Italianen omvat", zo zou hij volgens de berichten tijdens de pers conferentie hebben verklaard. Over Engeland met zijn Engelsen zweeg De Gaulle, evenals over Nederland met zijn Nederlanders, België met zijn Belgen en Luxemburg met zijn Luxemburgers. Dat zijn drie kleine landen en De Gaulle denkt alleen in het groot. Alleen de grote problemen hebben zijn aandacht. Gisteravond pakte een onverstoorbare De Gaulle zijn koffers voor de provincietocht. Pompidou bleef in Parijs met de brokken. CHARLES DE GAULLE onverstoorbaar op tournees*

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3