Amsterdam verrast vorstenpaar
met ongedwongen feest
Varende en rijdende
receptie Amsterdam
Mevrouw Polak
gewond in rel
op dierenmarkt
DINSDAG 1 MEI 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Z
Concertgebouw sprookjestuin vol bloemen
1500 kaarsen
Voor deze unieke gelegenheid was
de „nationale muziektempel" om
getoverd tot een paleis vau kleur
en licht, bloemen en ornamenten,
liet gehele gebouw was verlicht met
1500 kaarsen, die het geheel een
sprookjesachtige sfeer gaven.
Het meest spectaculaire was het ge
heel met zilverbanen (staniol) af
gezette plafond. Tegen dit als een
enorme spiegel fungerende plafond
had men 18 bloemwerken op ronde
biezenmatten aangebracht, die alle
een speciale belichting hadden.
In de spiegelzaal overheersten ge
weldige boeketten rode anjers. Het
Actie nationaal geschenk
nog steeds niet afgesloten
De eersten van de ongeveer 800 genodigden op het „feest der
verrassingen voor liet koninklijk gezin", met als hoogtepunt de
aanbieding van het nationaal huldeblijk, waren gisteravond
reeds een uur voor de officiële aanvangstijd van tien uur naar
het Concertgebouw in Amsterdam gekomen.' Het avondfeest,
aangeboden door het gemeentebestuur van Amsterdam, bete
kende vooral voor de koninklijke familie een waarlijk feest der
verrassingen, omdat tevoren niets was medegedeeld over het
gevarieerde programma.
podium was herschapen in een waar
bos met veertig berken, sparren, den
nen, bloeiende takken van fruitbo
men en boeketten bloemen.
Bloementuin
Het Concertgebouw was één bloe
mentuin. Ër werden bijvoorbeeld
8500 tulpen, 2900 anjers, 1000 fre
sia's. 600 forsythia's, 1400 violieren
en 300 bougalnville's verwerkt.
Het koude buffet in de spiegelzaal
en een der foyers, bood een feeërieke
aanblik. Om een beter effect te be
reiken waren vele van de 4500 scho
tels op geslepen spiegels geplaatst
in plaats van op zilveren Waden.
Tot de 22 gerechten van het buffet
behoorden Speenvarken, zalmforel,
caviaar, Franse ossehaasschotel, kal
koen, gans en diverse paté's.
Naar goed vaderlands gebruik was
een welkomstlied voor het bruids
paar gemaakt, dat met de medewer
king van het gehele gezelschap „ge
neraal gerepeteerd" moest worden.
Op de melodie van het turnerslied
„Voor Neerland een lied op krach
tige toon", had Ernst van Altena.
een tekst geschreven, „Een zilveren
zang op een zilveren dag". Het Me-
tropole Orkest van Dolf van der
Linden, zorgde voor een krachtige
begeleiding.
Geschenk
Nadat het koninklijk gezin op
de eerste rij had plaats genomen,
deelde burgemeester Van Hall
mee dat er voor het nationaal ge
schenk een grote som geld is bin
nen gekomen, maar dat het co
mité "het verstandig heeft geoor
deeld de cheque nog niet te over
handigen omdat er nog dagelijks
tienduizenden briefkaarten bin
nen komen met toezeggingen voor
gelden. Hij stelde daarom voor
het resultaat pas bekend te ma
ken als alle acties zijn beëindigd.
Wel maakte burgemeester Van
Hall van de gelegenheid gebruik
alle gevers te denken.
Als huldeblijk van het gehele Ne
derlandse volk bood hij vervolgens
een aanvulling aan van het servies
dat al vele jaren door de koninklijke
familie wordt gebruikt.
Als luxe geschenk bood burgemees
ter Van Hall vervolgens een zeld
zaam kostbaar. klassiek-Nedcrlands
servies aan, dat drie jaar geleden op
een zolder werd gevonden. Het had
daar 300 jaar gelegen en het is
ongeveer 180 jaar geleden in Den
Haag gemaakt. Het complete servies
zal van vandaag af in het Rijksmu
seum worden geëxposeerd.
De voorzitter van de Stichting Na
tionaal Comité zilveren huwelijks
feest had ook nog een bijzondere
verrassing in petto, een „zilveren
.grammofoonplaat", die hij de vorstin
aanbood. Het is eèn plaatje waarop
Wim Kan een speciaal program
maatje onder de titel „Dag koningin,
dag prins" heeft vastgelegd.
De opbrengst van de verkoon van
deze plaat, die normaal in de handel
verkrijgbaar zal worden gesteld, zal
ten góede komen aan een door ko
ningin Juliaa aan te wijzen liefdadig
doel.
Felicitatierede
prof. De Quay
Op bijzonder hartelijke
toon wenste do minister
president prof. dr. J. E. de
Quay het koninklijke zil
veren bruidspaar gister
middag namens het Ne
derlandse volk in een tele
visie-rede geluk.
„In elk gezin is een zilveren
bruiloft een hoogtepunt", zo
zeide de premier. „De oudere
kinderen zijn vaak nog thuis en
de jongsten zijn de kinderjaren
ontgroeid. Zo wordt de vijfen
twintigjarige bruiloft een sym
bool van het gezin, dat in be
wuste eenheid is gegroeid. Er
is volle zomer in het gezin, dat
de zilveren bruiloft viert".
Na een korte terugblik gewor
pen te hebben op de historie
van een kwart eeuw, waarin
vreugde en leed elkaar afwis
selden, zei prof. De Quay, dat
het koninklijk paar elke op
en neergang van het Neder
landse volk meebeleefde, zoals
ons volk groei en golfslag van
het koninklijk gezin mee be
leefde. Daarbij groeide de ver
bondenheid met het koninklijk
huis, groter, opener en vrij
moediger wellicht, dan de tra
ditionele; een verbondenheid,
die ook tot uitdrukking komt
in de persoonlijkheid van onze
koningin.
Prof. De Quay noemde de gro
te zorg en liefde van hare ma
jesteit, in het bijzonder voor
hen, die in mociljjkneden ver
keren, haar wijs oordeel, haar
grote verantwoordelijkheid en
haar koninklijke eenvoud, die
zij behoudt zowel wanneer zij
met pracht en praal omgeven
is als wanneer zij in gesprek
is met de minst bedeelden en
met eenvoudige» van geest.
Hartelijke woorden ook wijdde
de premier aan prins Bernliard
voor wie hartelijke sympathie
groeide en die ai zijn gaven
gebruikt voor het welzijn van
volk en land. Ook over prinses
Wilhelmina en de prinsessen
Beatrix, Irene, Margriet en
Marijke sprak prof. De Quay
op warme en hartelijke toon.
Tenslotte bood de minister-pre
sident namens het Nederlandse
volk gelukwensen aan.
(XXXXXXXX»00(XXXXX}000000(XX}0(XX)QOOQOw
Sieto Hoving
Aan de cabaretier Sieto Hoving
was de eer te beurt gevallen
hierna het exclusieve gezelschap
te mogen vermaken met zijn pun
tige conferences. „Er mag nier
niet gerookt worden", zo begon
hij. „we zullen dus de tering maar
naar de nering zetten".
Met de grondwet in zijn hand („die
kost maar f 2.95"), citeerde de cs
barelier vervolgens, dat „de koning
De vier prinsessen in het rijtuig in
het Amsterdamse R.A.I.-gebouw tij
dens de rijdende en varende receptie
van maandag.
de ministers ontslaat naar welgeval
len". Naar links gaat dat wel, zei
Sieto Hoving zwaaiend met zijn ar
men, „maar naar rechts..."
In zijn babbeltje had Sieto Hoving
het ook nog over de Bijlmermeer,
over Amsterdam en natuurlijk ook
over Rotterdam.
Na het optreden van Sieto Hoving
werd het eerste deel van het werve
lende jazzballet „kiaar af" door het
Nederlandse dans theater in een cho
reografie van Hans van Manen uit
gevoerd.
Georgette Hagendoorn zong na het
succesvol optreden van de dansers
een liedje van Jelle de Vries, „Me
vrouw van Leeswijck". Zij werd be
geleid door Henk Lagendaal aan de
plano.
Sieto Hoving en Paul Deen gaven
daarop de internationale versie van
Alexander Pola op het liedje „Tul
pen uit Amsterdam" weer.
Feest van Soestdijk
Vertoond werd voorts de film „Het
feest van Soestdijk". De film werd
ter gelegenheid van de zilveren brui
loft van het koninklijk paar ge-
maakt.
Na een tweede optreden van het
Metropole-orkest zorgde Men no
Grondsina voor enkele frappante
imitaties van Charles Trenet, Ri
chard Tauber, Elvis Presley en Al
Johnson. Het tweede deel van het
jazzballet „Klaar af' besloot het ge
varieerde programma.
Nadat de koningssloep bij het Am-
stelhotel in Amsterdam is gemeerd,
verlaten het zilveren bruidspaar en
de prinsessen Beatrix en Irene het
fraaie vaartuig.
PROTOCOL MOEST WIJKEN
VOOR BRUG OVER AMSTEL
ONDANKS de maandenlange voorbereidingen waaraan
honderden autoriteiten hebben gewerkt om de varende
en rijdende receptie tor gelegenheid van het zilveren
huwelijksfeest van koningin Juliana en prins Bernhard
feilloos te doen verlopen heeft zich bij deze receptie gister
middag tijdens het varend gedeelte van de 12 km lange
tocht een klein incident voorgedaan.
Plotseling zagen de duizenden toeschouwers die zich langs de
Amstel hadden opgesteld dat het ritme in de roeislagen van de
adelborsten verbroken werd en de sloep, vlak voor de brug over
de Ceintuurbaan stil kwam te liggen. De sloep kon niet onder de
brug door
Goede raad was duur, want op de brug stonden duizenden mensen,
zodat deze niet zomaar opengedraaid kon worden. De politie was
reeds begonnen met het verwijderen van de toeschouwers op de
.brug, toen plotseling de nationale vlag en de koninklijke standaard
gestreken werden en de masten neer gingen. Op de sloep had men
kennelijk besloten dat deze noodoplossing de beste was.
Ongetwijfeld zal er over dit incident nog menig woordje gesproken
worden. Het was voor de eerste keer in 144 jaar dat deze meest
waardevole sloep van ons land tegen de eisen van het protocol in
onfler een gesloten brug doorvoer. Wie voor dit incident verant
woordelijk is, moet nog worden uitgezocht. Volgens de directeur
van de gemeentelijke dienst voor sluizen en bruggen, mr. W. Deyll,
was zijn dienst alleen ingeschakeld voor de gebeurtenissen bij de
Berlagebrug.
Volgens functionarissen van de rijksvoorlichtingsdienst, die door
dit plotseling hiaat in het programma bijzonder verrast waren,
moet het de koningin of de prins zijn geweest die de beslissing heeft
genomen onder de brug door te varen.
Mevrouw Polak-Moor nit Boekelo is
zaterdag gewond geraakt op een
dierenmarkt in Tilburg. Mevrouw
Polak kwam destijds in het nieuws
doordat zij de Duitse hondenhan
delaar Heinz Vieten, die regelma
tig op de Nederlandse honden-
markten verschijnt, een klap gaf.
Zij begaf zich in Tilburg tussen de
handelaren, die er hun handel be
drijven op particuliere grond in en
om een café aan de Bredaseweg.
Men stelde geen prijs op haar
aanwezigheid en zij kreeg het
verzoek het terrein te verlaten.
Toen zij zich hiertegen verzette en
daarom uit het café werd gezet,
slingerde zij de handelaren naar
het hoofd: „Jullie zijn allemaal
hondenmoordenaars". Als repliek
Cubaans munitieschip tot
zinken gebracht
Een vliegtuig van de luchtmacht van
Guatemala heeft een Cubaans schip
met wapens en mnnitie voor Guate
mala tot zinken gebracht, zo heeft
president Fuentes gister bekendge
maakt.
Het schip heeft vrijdag op het vlieg
tuig geschoten nadat dit aan het
schip had gevraagd zich bekend te
maken.
kreeg zij toen van een omstander
een schop tegen het been.
Mevrouw Polak heeft bij de politie
van dit gebeuren proces-verbaal
laten opmaken. De hondenhande
laren hebben echter een aanklacht
ingediend wegens belediging. Het
laatste woord is thans aan de of
ficier van justitie.
Slot van pag. 1
geschreven „Wij leven vrij, wij
leven blij" als welkomstlied.
Uw feest
Burgemeester Van Hall hield een
korte speech.
„Het is uw eigen feest allereerst",
zei hij, „maar ook voor heel Neder
land. Het Nederland met al zijn zui
len en zuiltjes. Echter; het zijn ten
slotte de zuilen die tot taak hebben
het dak te steunen. Dat dak is de
constitutionele monarchie welke gij
vorm en gestalte geeft. Onder dat
dak voelen wij ons thuis". De burge
meester besloot zijn toespraakje met
namens Amsterdam de woorden te
spreken; „Lieve koningin, beste
prins, het ga U wel".
Een draaiorgel zette het „Langs de
Amsterdamse grachten" in. Er werd
een weelde van tulpen naar de ca
lèches gedragen. Het langverbeide
tulpenlied weerklonk dat op de me
lodie van het roemruchte lied „Tul
pen uit Amsterdam" het volgende re
frein had:
Voor uw zilv'ren feest
past wel het meest
tulpen uit Amsterdam.
Dit is Hollands bloem
en Hollands roem:
tulpen uit Amsterdam.
Daarom handen vol
en manden vol
tulpen uit Amsterdam;
voor het bruidspaar, de prinsessen,
heel 't gezin daar met uw zessen,
nu U in de hoofdstad kwam
krijgt U tulpen van Amsterdam.
Het schalde door de ruimte. Koningin
Juliana reageerde verrast. Prins
Bernhard lachte breeduit. De prin
sessen deinden op de maat van de
muziek. „Ai", zeiden de buitenlandse
journalisten en filmers op de tri
bune, „hoe is dat allemaal mogelijk
bij jullie. Wat leuk".
Regiefoutje
Mevrouw Van Hall zag dat het
koninklijke paar wel plezier had
om de melodie, maar er geen erg
in had dat er andere woorden
werden gezongen. Men had ver
geten de koninklijke familie de
tekst te geven. Een regiefoutje.
Mevrouw Van Hall herstelde dit
snel door haar eigen tekstblaadje
af te staan. De koningin gaf het
haar echtgenoot. De schik ver
dubbelde. De koningin werd
nieuwsgierig. In haar tasje zocht
ze naarstig naar haar bril. Toen
kwam er een tweede tekstblaadje.
Nog nooit heeft Nederland zo'n
ongedwongen massazang meege
maakt.
Koningssloep
Van de R.A.I. ging het langs Vrij
heidslaan en Churchill-laan naar de
Berlagebrug. Hier wachtte de ko
ningssloep.
De 136 jaar oude koningssloep werd
geroeid door twintig adelborsten, on
der leiding van luitenant ter zee 2e
klas o.c. Gijzerman.
Bij het Amstel hotel, waar de ko
ninklijke familie debarkeerde, lag de
drijvende brandspuit „Jan van der
Heyden", die een spuitdemonstratie
gaf.
Door de tuin van het Amstelhotel,
waar het corps consulaire stond op
gesteld. begaf de koninklijke familie
zich weer naar de calèches, waarmee
het laatste deel van de receptietocht
werd afgelegd.
De studentenorganisaties hadden zich
in de Sarphatistraat verzameld. Op
het Rembrandtsplein, vóór de plaats
waar eens het Rembrandttheater
stond, stonden enige honderden mo-
dinettes, in fleurige oranje, rode, wit
te en blauwe jurken. Zij vormden de
laatste bijzondere groep tijdens de
tocht.
Het Wereldgebeuren
Bij de gitaar
Op een bovenetage te Madrid
woont Ava Gardner, de filmster
en in datzelfde huis woont in
het benedenhuis ook een andere be
roemdheid, namelijk oud-president
Peron van Argentinië. Het is er erg
rustig, behalve dan een wat over
dreven rijden met auto's. Zo ogen
schijnlijk leidt de heer Peron het le
ven van een man, die waardig leeft
van het kapitaal, dat hij met noeste
arbeid bijeenbracht.
De werkelijkheid is anders. Peron
heeft een plaatsvervanger in Argen
tinië, de 47-jarige heer Andreas Fra-
mini, die voor zijn dictatoriale mees
ter op 't vinkentouw zit. Vorige week
kondigde de heerFramini aan, dat
de tijd gekomen was om dat vinken
touw te verlaten en door massa
demonstraties de terugkeer van Juan
Peron naar Argentinië in te leiden.
Hij sprak zelfs dreigende taal. „Wan
neer", zo riep hij uit, „de huidige
pre^'dent van Argentinië aan ons
Pe.'*. listen de congreszetels ont
zegd en ook de gouverneursplaatsen
ontneemt, welke wij in democrati
sche verkiezingen verwierven, dan
zal het waarschijnlijk tot geweldda
digheden komen. De communisten en
reactionairen zijn daarvoor verant
woordelijk".
Gelukkig is het na deze krachtige
woorden nog rustig gebleven in
Argentinië. Er was wat bewe
ging van landstrijdkrachten en de
marine liet mariniers per vliegtuig
naar Bueno3 Aires brengen, ook ver
schenen er oorlogsschepen voor de
haven van deze hoofdstad, maar ge
vochten werd er niet. Waarmee dan
niet gezegd wil zijn, dat het politieke
klimaat in Argentinië opgeklaard
zou zijn, want met 35 pet. Peronis-
tische stemmen bij de jongste ver
kiezingen, kan geen enkele niet-Pe-
ronistische regering zich prettig voe
len. Bovenden waren de Peronisten
er in geslaagd ook via deze nor
male verkiezingen enkele gouver
neurszetels te bemachtigen, waar
onder de belangrijkste gouverneurs
post, namelijk die van de provincie
Buenos Aires.
Framini, die in het dagelijks leven
leider van de vakbond der tex
tielarbeiders is, heeft bereids
ontkend, dat hijzelf dictator van Ar
gentinië zou willen worden. Voorlo
pig gaat het dus nog om de even
tuele terugkeer van Peron. Wel heeft
Framini in een gezellig gesprek aan
journalisten verzekerd, dat het Pero-
nisme een politieke leer is, precies als
het socialisme van Nasser in Egyp
te en het communisme van Tito in
Joego-Slavië. Het staat en valt niet
met een enkele man. Framini zou
overigens wel een opgewekte dicta
tor zijn als het .zover kwam
want hij houdt van zingen, waarbij
hij zichzelf begeleidt op de gitaar, hij
is een stevige roker en hij versmaadt
een goed glas cognac bepaald niet.
Voorlopig heeft hij tegen twee mei
het begin van grote protestacties
aangekondigd waarpan 62 pro-Pero-
nistische vakverenigingen deelnemen,
die menen, dat de huidige Argen
tijnse regering te weinig doet voor
de welvaart van de arbeiders en te
veel knipoogt naar de nogal ver
foeide Noordamerikanen en hun
president Kennedy.
President Guïdo van Argentinië
heeft inmiddels hardnekkig ge
poogd een stevig kabinet in elk
aar te timmeren, dat aan de Peronis-
tische dreiging weerstand kan bie
den. Hij had daarbij de steun van de
marine-minister Clement, maar hij
moest tweemaal de generaal vervan
gen, die de overige strijdkrachten zou
representeren. Ook liet zijn man voor
het departement van economische
zaken hem in de steek. Het grote
drama van dit ogenblik is, dat de ge
neraals en admiraals het in Argen
tinië niet eens zijn. De admiraals
staan achter Guido, maar een deel
van de legerofficieren laat verstek
gaan. De situatie is daardoor een
beetje ingewikkeld geworden. Het le
ger is verdeeld, de luchtmacht is
verdeeld en alleen de marine is eens
gezind.
Nu zijn in Argentinië en in vele
„jonge" staten de strijdkrachten
het symbool van de nationale een
heid en van de onafhankelijkheid.
Ze spelen daardoor een veel grotere
politieke rol dan in westers-democra-
tische landen het geval is. Heerst er
onenigheid in de strijdkrachten dan
is het gevaar voor burgeroorlog en
ook voor bepaalde vormen van na
tionale „ontbinding" bijzonder groot.
Het schijnt, dat een van de land
machtmilitairen, de generaal Rauch,
zich intussen heeft opgeworpen als
kampioen voor de democratie en dat
hij wel meehelpt om het kabinet van
Guido in het zadel te houden, maar
dat hij toch geëist heeft, dat er in
1963 algemene verkiezingen gehou
den zullen worden.
Tegen die tijd moet het Peronisme
in Argentinië de genadeslag hebben
gekregen. Voorlopig treden officieren
van de land-, zee- en luchtstrijd
krachten óp als provinciale gouver
neurs en bovendien is het congres
naar huis gestuurd.
President Guido
zag de democratie verzieken.