Mr. Beernink hoopt dat Kamer de mammoetwet zal verwerpen Gratiecampagne voor Jouhaud in Frankrijk C.H.U. wil gesprek met A.R.P. ZEEVARENDEN ONTVANGEN 3 PROCENT MEER OP DE GAGE GEEN OMBUIGING MEDEDINGINGSBELEID Ook Pineau pleit voor O.A.S.-er De Gaulle nam nog geen besluit DONDERDAG 26 APRIL 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 „Nederland mag Papoea's niet zo maar in de steek laten" (Van onze verslaggever). Mr. H. K. J Beernink, de voorzitter van de Christelijk Histori sche Unie, hoopt, dat de Tweede Kamer de mammoetwet zal verwerpen. In de rede, waarmee hij gisteren te Amsterdam de jaarvergadering van de C.H.U. opende, zei mr. Beernink het volledig eens tc zijn met de kritiek, die dr. Tilanus in de Tweede Kamer op dit wetsontwerp tot regeling van het voortgezet on derwijs, heelt geuit. Ons onderwijs is met deze wet beslist niet gediend. „Tk heb alle waardering voor de bekwaamheden van minister Cals, maar ik laat mij door de mededeling, dat hij zal heengaan bij verwerping van het wetsontwerp, toch niet weer houden om tegen de wet te stemmen. En in het belang van ons onderwijs hoop ik, dat de meerderheid van de Kamer dit zal doen". Mr. Beernink wijdde ook aandacht aan het Nieuw-Guineavraagstuk. Hij betoogde dat het Nederlands bewind «laar slechts een tijdelijk karakter had, gespeend van elke vorm van ko lonialisme. Wanneer Nederland even wel verdwijnt zal er geen chaos mo gen achterblijven. Bovendien heeft ons land. zo ging hij verder, morele en materiële verplich tingen tegenover de Papoea's na te komen, terwijl ten slotte de Papoea's in vrijheid hun keuze zullen hebben te maken. Wij staan open, aldus ging de Unievoorzitter voort, voor elke op lossing, waarbij de Papoea's niet be drogen worden en waarbij wij deze mensen recht in de ogen moeten kunnen kijken. Hij betreurde welis waar het sturen van troepenschepen maar meende overigens, dat het nood zakelijk was dit te doen om leven en goed van landgenoten daar te be schermen. Mr. Beernink bleef hopen op het uitblijven van botsingen en op succesvolle onderhandelingen. Eén ding achtte hij moeilijk verteer baar, dat was de houding van de Partij van de Arbeid. De regering, zo ging mr. Beernink voort, is bereid tot elke oplossing. Waarom loopt de P.v.d.A. de regering dan tussen de benen. Toen dr. Drees minister-pre sident was zijn de rechten van de Papoea's toch erkend geworden. Van waar dan thans die ommezwaai. Het zou haar als oppositie sieren wan neer ze de regering steunde zolang die streeft naar een rechtvaardige en vreedzame oplossing, aldus besloot mr. Beernink zijn passage over het Nieuw-Guineavraagstuk. Brief aan A.R.P. Mr. Beernink deelde voorts mede, dat het hoofdbestuur van de C.H. U. met algemene stemmen heeft besloten tot het bestuur van de A.R.-partij een brief te zenden, waarin een uitnodiging voor ge sprek op landelijk niveau juist over de verschillende punten is vervat. Wat de resultaten van dit gesprek zullen zijn, weet niemand, aldus mr. Beernink. maar hij wilde voor één ding waarschuwen. „Laat men nu niet denken, dat wanneer wij dit ge sprek in mei 1962 houden er in juni een samensmelting van beide partijen zal plaatsvinden. Het kan best mo gelijk zijn, dat beide partijen tot de conclusie komen, dat net het meest verstandig is. de A.R.-Partij en de C.H.U. te laten voortbestaan als zelf standige politieke groeperingen, die echter meer contact gaan onderhou den dan tot dusver plaatsvond en die samenwerken, waar samenwer king kan plaatsvinden". Wat de verhoudingen tussen rooms- katholieken en reformatorische chris tenen aangaat, meende mr. Beernink, Sieto Hoving conferencier op koninginnedag (Van onze speciale verslaggever) Op de avond van koninginne dag, biedt de gemeente Am sterdam het koninklijk paar en achthonderd genodigden de buitenlandse vorsten zpn dan officieel nog niet gearri veerd een grote feestavond aan in het Concertgebouw. De koningin heeft gewild dat het vooral een genoeglijke avond zou worden met licht ver maak, dus zonder plechtige zangkoren, toneelstukken en dergelijke. De koningin heeft Amsterdam volledig de vrije hand gelaten in de samenstel ling van het programma. Zij wil ook niet weten wat zij te zien zal krijgen. Het moet een verrassing blijven. Maar. zoals dat gaat, er lekt altijd wel wat uit. We kunnen mee delen dat de cabaretier Sieto Hoving dó verschillende num mers van het spectacle coupe aaneen zul praten. Algemeen word aangenomen dat Wim Kan deze taak toebedeeld zou krijgen. Sieto Hoving is ecliter meer dan Wim l\an dc man om woord te spelen op tie ..hit te van de dag". Aan Sieto Ho ving dus de eervolle taak de gasten met een spits doch a-politisch woord, dat mag niet in de goede stemming te brengen. Een van de mede werksters aan het programma is de toneelspeelster-chanson- nière Georgette Hagendoorn. Ze weet nog niet wat ze gaat zingen. Het mag niet Frans zijn, niet ernstig... waarschijn lijk wordt het iets van Annie M. G. Schmidt. dat men goed zal doen deze verhou dingen nauwkeurig te blijven volgen. Er is momenteel sprake van toena dering op theologisch en kerkelijk terrein. Ook hier zal ieder zich kun nen verheugen in 't tot stand komen van meer eenheid die dan als basis zal moeten hebben het geloof in Christus alleen. Zulk een eenheid, die er helaas nog niet is, zou op politiek gebied vérstrekkende gevolgen kun nen hebben, alsdus mr. Beernink. Decentralisatie Inzake het probleem van de ter ritoriale decentralisatie bleek mr. Beernink het moede hoofd in de schoot te hebben geworpen. „Per soonlijk koester ik omtrent de ver wezenlijking van de decentralisa tiegedachte van het huidige kabi net geen grote verwachtingen meer", zo verzuchtte de voorzit ter van de C.H.U. Hij meende, dat men goed deed rekening te hou den met de centraliserende ten densen, die de maatschappelijke ontwikkeling nu eenmaal met zich brengt. „Ik leg mij daarbij nood gedwongen neer". Wel stelde mr. Beernink de vraag of het mogelijk en gewenst is de grotere gemeenten, met behoud van zekere hoofdbeginselen, zelf over de bijzon derheden van haar bestuursinrichting- te doen beslissen. Dat zou gepaard moeten gaan met 'n ingrijpende beper king van het goedkeuringsrecht van 't provinciaal bestuur. De problemen en activiteiten liggen in de grotere ge meenten anders dan in de gemeenten met 500 inwoners en toch vallen zij onder dezelfde regelen van de ge meentewet. Dat leek mr. Beernink op de lange duur niet houdbaar. De gepieentewet zal op dit punt wijzi- Wdensdagochtend is op het vlieg kamp Valkenburg de prijs voor de beste luchtvaartcadet 1961 van. de raad voor de jeugdluchtvaartbriga- de, uitgereikt aan de 17-jarige h.b.s.- leerling Jan Jolian Broeze uit Hen gelo. Foto: commandeur-vlieger J. L. den Hollander, vlag-officier van de marineluchtvaart dienst, (links) reikt de prijs, beschikbaar gestéld door majoor John Rarl Szesze aan Jan Broeze uit. ging moeten ondergaan, aldus mr. Beernink. De voorzitter van de C.H. U. besprak ook de woningbouw, waarbij hij er op wees, dat ongeveer drie-vierde van de woningzoekenden in ons land is aangewezen op een wo ning met lage huur. In de vrije bouw komen dergelijke woningen nu een maal niet voldoende tot stand. Wij zijn dus voorlopig aangewezen op de bouw van voldoende woningwetwo ningen en premiewoningen. „Als christelijk-historischen zijn wij voor standers van een sociaal gericht wo- ningbeleid en wij zijn dat welbewust. Wij hebben geen bezwaar tegen de vrije bouw als zodanig, maar deze vrije bouw kan en mag niet de over hand hebben". Respectabel Mr. Beernink nam het op voor zijn partijgenoot, minister Beerman, óp wiens wetgevende arbeid door politie ke tegenstanders in de Eerste Kamer kritiek was geleverd. Geheel ten on rechte vond mr. Beernink, die had geconstateerd, dat deze minister een respectabel aantal wetsontwerpen had ingediend en verdedigd. Dank bracht mr. Beernink aan zijn geest verwant, minister De Pous, die er in is geslaagd inflatie te vermijden. Bezwaar had mr. Beernink tegen het wetsontwerp op de subsidiëring van de kerkenbouw, omdat daarin een be paling voorkomt, die het mogelijk maakt ook de bouw van humanisti sche bezinningscentra te subsidiëren. AKKOORD IN KOOPVAARDIJ Stakingsdreiging afgewend Dinsdagavond en gisteravond zijn in Rotterdam, Amsterdam en Gronin gen bijeenkomsten gehouden van of ficieren en scheepsgezellen ter koop vaardij, belegd door de Centrale van Zeevarenden ter Koopvaardij en Vis serij (C.K.V.) waarop de ontwikke ling van het conflict tussen reders en opvarenden uitvoerig is bespro ken. Alle vergaderingen keurden het he-' leid van het bestuur van de C.K.V. in deze kwestie goed, wat betekent dat de dreiging van een staking op de Nederlandse koopvaardijvloot per 1 mei is afgewend. Van de zijde van de C.K.V. is mede gedeeld dat wat de loon- en arbeids voorwaarden betreft, is bepaald dat de gages met 3 procent zullen wor den verhoogd, met uitzondering van die van de hoofdofficieren, die wat meer zullen krijgen. Bovendien is be paald dat brj verandering van rederij de anciënniteitsverhoging tot de helft zal blijven meetellen. Voor de geldelijke verrekening van het over werk zal het dagloon worden bepaald door de'in de huidige c.a.o. vermelde formule te vermenigvuldigen met ze ven/zesden. De verhoging wegens reisduur van 5 procent respectieve lijk 15 procent is gewijzigd in 10 procent respectievelijk 20 procent. Verder zijn er nog een aantal secun daire arbeidsvoorwaarden herzien. Een en ander is door de onder handelingsdelegaties overeenge komen behoudens goedkeuring van het college van rijksbemid delaars, aan wie deze voorstel len zullen worden toegezonden. Naar aanieiding van de suggestie van vele leden van de vaste commis sie voor economische zaken van de Tweede Kamer om over te gaan tot generieke onverbindendverklarïng van horizontale minimumregelingen en van exclusiefverkeersregelingen wordt in het thans verschenen ver slag over de toepassing van de wet economische mededinging van 1 ja nuari 1961 tot 1 januari 1962 mede gedeeld, dat bestudering van deze suggestie en van het tot nu toe ge voerde mededingingsbeleid niet tot de conclnsie heeft geleid, dat een om buiging van liet huidige beleid ge wenst is. In het verslag, dat door de staats secretaris van economische zaken mede namens de staatssecretaris van algemene zaken en de ministers van financiën, van justitie, van landbouw en visserij, van sociale zaken en volksgezondheid, van verkeer en wa terstaat en van volkshuisvesting en bouwnijverheid is uitgebracht, wordt verder o.a. gezegd, dat ook in het afgelopen jaar het kartelbeleid in belangrijke mate gericht was op de verwezenlijking van het prijsstabili- satiebeleid. Zo werd na de revaluatie van de gulden aan 168 prijskartels een brief gezonden, waarin werd ge ïnformeerd naar de invloed van de revaluatie op de hoogte van de vast gestelde kartelprijzen. In totaal heb ben 27 prijskartels de kartelprijzen als gevolg van de revaluatie ver laagd. Wanneer werd opgegeven, dat een prijsverlaging zou worden ach terwege gelaten, werd telkens nage gaan, of de hiervoor opgegeven mo tivering aanvaardbaar was. In zes gevallen bleek een nader onderzoek noodzakellijk. Aan het einde van 1961 was over drie gevallen nog geen be slissing genomen. Het Deense schip Siena dat dinsdagavond in dichte mist bij de Nieuwe Waterweg 5 werd geramd door de Neder landse tanker „Atys" en daar bij aanvankelijk leek te gaan zinken, ligt op het ogenblik in de Waalhaven in Rotterdam. S Het schip heeft een gat van - zes meter breed en vijf meter diep aan stuurboord opgelopen, waardoor een ruim onder wa ter kwam te staan. (Foto). „Vrij Nederland" voor militairen niet verboden (Van onze Haagse redactie) Naar verluidt zal het de Nederlandse militairen niet verboden worden het w.eekblad „Vrij Nederland" te lezen. In deze zin zou het liberale Tweede- Kamerlid, de generaal buiten dienst Couzy, geantwoord worden op diens schriftelijke vragen aan de minister van defensie. De enige maatregel blijft dat het weekblad niet meer van de zijde van de legerleiding in de leeszalen zal worden neergelegd. In gevallen dat in bepaalde kazernes reeds een verbod was uitgevaardigd „Vrij Nederland" mee naar binnen te nemen, is er sprake van een eigen machtig optreden van de kazerne commandanten. De soldaten, die door het verbod getroffen zijn, kunnen in beroeD gaan. Inmiddels heeft ook de marine haar abonnementen op „Vrij Nederland" opgezegd. Bij de administratie van dit blad heeft men gisteren een brief ontvangen, waarin verzocht wordt de wekelijkse aflevering van 118 abonnementen aan het bureau O.S. en O. van de%iarine te staken. De brief was ondertekend voor de mi- "•nister van defensie door de vlag officier personeel van de Kon. Ma rine. Naar men ons van de zijde van „Vrij Nederland" nog meedeelde, heeft de marine (zulks in tegenstelling tot de landmacht, die een weekabonnement had) een halfjaarlijks contract, dat op 1 juli afloop. Echtpaar dood gevonden voor t.v.-toestel Gistermiddag is het echtpaar J. Sie- belt (79) en A. Siebelt-Scheerhoorn (73) in hun woning aan de Melk- kade te Coevorden dood aangetrof fen. Sectie heeft uitgewezen dat het echt paar door kolendampvergiftiging om het leven is gekomen. Men vermoedt dat zij einde van de vorige week zijn omgekomen. Men vond de oude men sen. zittende voor het televisie-toe- stel. Gistermiddag bemerkten omwonen den, dat het televisietoestel nog aan stond, terwijl de gordijnen waren ge sloten. (Van onze Parijse correspondent). Er zijn in Frankrijk sedert ex- generaal Jouhaud ter dood werd veroordeeld en op zijn executie wacht plotseling verscheidene principiële tegenstanders van de doodstraf naar voren gekomen van wie men onder normale om standigheden in dat verband nooit had gehoord. Jouhaud, chef van de O.A.S. in Oran, die voor de militaire rechtbank alle misdaden van deze clandestiene orga nisatie voor zijn rekening had geno men, moet gratie krijgen. Dat wil zeggen: levenslang met invrijheid stelling na enkele jaren. Met die cam pagne voor gratie is het grote Parijse ochtendblad Le Figaro begonnen. Andere bladen volgden. Het katho lieke weekblad Temoignage Chretien achtte de doodstraf dubbel en dwars verdiend, maar pleitte in een slot woord van tien regels voor gratie. Tot de laatste pleitbezorgers behoort de vroegere minister van buitenland se zaken onder de vierde republiek, de socialist Christian Pineau. „Eerlijk man' „Wanneer Salan moest worden ge- executeerd", schrijft Pineau, „zou ik waarschijnlijk aarzelen. Maar voor Jouhaüd staan de zaken an ders. Hij is een eerlijk man, van een gemiddelde intelligentie, mee gesleept door de liefde voor zijn vaderland en zonder enige twijfel zich niet bewust van de ernst van de misdaden die men in zijn naam begaan heeft". De Algerijnse oorlog, schrijft Pineau verder, is nog niet afgelopen. Het komt er thans op aan het bloedvèr- gieten zo veel mogelijk te vermijden en alles na. te laten wat de spanning en de hartstochten zou kunnen doen toenemen. Ter gelegenheid van de wapenstilstand heeft men terecht am nestie verleend aan mohammedanen die in naam van de F.L.N. misdaden hadden begaan. Past men een grotere gestrengheid toe ten opzichte van de Europeanen dan zullen z\j in die houding van de regering een nieuw voorwendsel vin den om zich verraden te gevoelen. Laat ons de reacties van hun wan hoop niet onderschatten. Zij kunnen weliswaar Algerije niet aan Frank rijk teruggeven, integendeel, maar zij kunnen ons land nog heel wat kwaad berokkenen. Tot zover de oud-minis ter Pineau. Probleem Gaat de terreur van de OAS. in het huidige tempo voort niets wijst nog op een vermindering dan wordt straks het leven van iedere Fransman in Algerije een probleem. De weinige goeden zul len onder de vele slechten moeten lijden. Verstandige mensen als kardinaal Feltin, hoofdredacteuren van Figaro en Temoignage Chretien, vroegere ministers als Pineau, zelfs leden van het militair gerechtshof dat Jouhaud ter dood veroordeelde, zien deze ge vaarlijke evolutie aankomen en plei ten voor gratie. Vandaag voor gratie aan Jouhaud. Morgen voor gratie aan Salan. Er mag vooral geen bloed meer vloeien. De Fransen in Algerije moeten worden ontzien en voorkomen moet worden dat zij met de executie van de een of van de ander opnieuw een voorwendsel vinden om zich ver raden te voelen. President De Gaulle heeft gisteren inmiddels het oordeel van de Hoge Raad van de ^Magistratuur vernomen over het verzoek om gratie voor Jouhaud. Het merendeel van de leden van do raad zon voorstander van gratie zijn. De Gaulle ontving ook de advocaten van Jouhaud. Een beslis- heeft de president nog niet ge- Het Wereldgebeuren Afrikaanse glorie Glorie is vergankelijk, vooral in het Afrika der jonge staten - Twee weken geleden stapte op het vliegveld van Elizabethstad in Katanga een schilderachtige figuur in een gereedstaand vliegtuig, dat kort daarop met onbekende bestem ming vertrok. Het was kolonel Hu- bert F. Julian, beter bekend als de „zwarte adelaar". De heer Julian (65) verwierf deze romantische bij naam in de jaren, voor de tweede wereldoorlog. Als moedig oorlogs vlieger wist hij toen al inde ge- uniformeerde massa op te vallen door een zeer persoonlijke stijl van soldaatje spelen. Tijdens de Italiaan se campagne tegen Ethiopië name lijk richtte Julian zich persoonlijk tot een van de zoons van dictator Mussolini, die hij uitnodigde voor een luchtduel boven de Middellandse Zee. Hoewel in de lucht evenzeer in zijn element als zijn tegenstander accepteerde de Italiaan de invitatie niet. Waarschijnlijk was dat ook niet de bedoeling van Julian geweest, want hij had zijn doel al bereikt, toen hij de uitnodiging verzond: Ju lian kwam in de krant. Later haalde hij hetzelfde kunstje nog eens uit en deze maal was het nazi-leider Her man Göring, die de. uitnodiging af sloeg. Het verlangen naar publiciteit Is Julian niet kwijtgeraakt, even min als de zucht naar avontuur, die hem in oktober van vorig jaar naar Katanga voerde. Daar nam hij met een brutaal gezicht zijn intrek in het paleis van president Tsjombe en bombardeerde hij zichzelf tot „speciaal vertegenwoordiger" van de president- Om tussen de vele Euro pese adviseurs van het Katangaanse staatshoofd op te vallen riep hij de hulp in van de Britse meesterkleer makers. Zo „schreed" kolonel Julian vorige week in een kostuum, dat duidelijk het stempel droeg van Lon- dens herenmodecentrum Saville Row over het vliegveld. Een monocle en een hoge hoed, die hij zelfs in de drukkende Afrikaanse hitte slechts nu en dan van het hoofd lichtte, completeerden deze modieuze uit monstering. Tegenover ieder, die het weten wilde en dat waren vooral de talrijke buitenlandse journalisten op het vliegveld vertelde Julian, dat hij binnenkort naar de Verenigde Staten ging- Als „reizend ambassa deur van president Tsjombe" met de opdracht de Amerikanen nu eens precies te vertellen hoe men ip Ka- tanga over Leopoldstad dacht en hoe de Amerikanen eigenlijk over Katan ga dienden te denken- Eerst had hij echter een geheime opdracht te ver vullen. ulian werd uitgeleide gedaan door de minister van buitenlandse zaken van Katanga, Evariste Kimba en enkele leden van Tsjombes persoon lijke staf. Dat gaf aan de reis een officieel tintje. Nu kan men nooit zeker zijn van Katangaanse minis ters. Talrijke Europese adviseurs hebben dat tot hun schade vóór Julian al moeten ondervinden. Toen de „kolonel" terugkwam van zijn „speciale missie" stond er een ont vangstcomité van de Verenigde Na ties klaar om de „ambassadeur" in. te rekenen en de staf van president Tsjombe haastte zich te verklaren, dat Julian geen adviseur van Tsjom be was en dat men dat fabeltje wel uit de wereld zou helpen. Dat was voor Julian geen pretje, maar het illustreerde wél hoe eensgezind func tionarissen van de V.N. en van Ka- tanga thans samenwerken. Er is wat dat betreft geen vuiltje aan de lucht- Dank zij het hoofd van de V.N-, de Ghanees Robert Gardiner, ontsnapte Tsjombe trouwens kort geleden nog uit Leopoldstad. waar de president besprekingen had gevoerd met pre mier Adoela over de hereniging van beide landen. Adoela wilde zijn Ka tangaanse gast liever niet laten gaan, want de besprekingen waren minder vlot gelopen dan hij had gehoopt. Tsjombe had het aan de V-N. te danken dat zijn vliegtuig toch ver trok. Leve de V-N" riep hij. eenmaal thuis, vijfduizend Katangezen toe. „Ze hebben een hele nacht voor mijn vrijheid gevochten- We moeten hen alle lof toezwaaien voor wat ze hebben gedaan". We hebben het wel eens anders van de heer Tsjombe gehoord. Niets is verander lijker dan een mens en geen mens wellicht veranderlijker dan een Afri kaanse politicus. Adoela zal er zo ook over denken, want zijn jongste mededelingen vooral bestemd voor Washington houden een dreige ment in: wanneer er niet spoedig een akkoord over de hereniging tot stand komt, zal Leopoldstad de hulp vragen van bepaalde Afrikaanse en Aziatische landen. Het is duidelijk, dat de V-N. en de Verenigde Staten trachten Tsjom be met een zacht lijntje over te halen de onderhandelingen voort te zetten. Maar het is ook duidelijk, dat Tsjombe weinig voor werkelijke her eniging voelt. Hij vertelde in Leopold stad het meest te zijn getroffen door de anarchie. „De. politici houden mooie toespraken, ze doen het er goed van, maar de bevolking lijdt honger". Geen bemoedigende woor den. Tsjombe verlajigt er zeker niet naar de honger in Kongo met voedsel uit Katanga te stillen. TSJOMBE ...„Leve de V.N".„

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 5