Ipenoord in Oostkapelle biedt
plaats aan 54 afwijkende kinderen
Méér lakleer
en suède
Ju lil
Boekjes voor ,Doe het zei vers'
ZATERDAG 21 APRIL 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
23
TOTALE ZEEUWSE CAPACITEIT
Probleem, dat niet de enkeling
maar een geheel volk aangaat
(Van onze redactrice)
Zegge en schrijve 54 bedden heeft de gehele provincie Zeeland ter be
schikking voor opname van geestelijk afwijkende kinderen. Dit hoorden
wij van de heer M. L. Almekmders, directeur van de Stichting Ver
pleeg- en Rusthuizen Midden-Zeeland, die verschillende tehuizen onder
haar hoede heeft. Het enige kindertehuis daarbij is Ipenoord in Oost
kapelle, waar men de bewuste 54 bedden kan vinden.
Het huis is eigenlijk maar berekend op 50 bedden. Uitbreiding tot 54
was het uiterste, waartoe men kon gaan. Men heeft een lange lijst ter
beschikking van kinderen, die in een tehuis zouden moeten worden
opgenomen, waaronder een aantal noodgevallen. Maar het kan niet.
Nog meer bedden in Ipenoord zetten, betekent ruimte onttrekken aan
de huidige jeugdige bewoners. En dat kan en mag niet, want ze inoe
fen in staat worden gesteld althans de hoogst nodige bewegingsvrijheid
te krjjgeii, die nodig is voor hun ontwikkeling tot een zo hoog mogelijk
plafond.
Een lichtpunt in deze misère is,
dat de Stichting een nieuw tehuis
in Middelburg gaat bouwen op het
complex Vijvervreugd, dat vol
gens plannen plaats gaat bieden
aan 300 bedden voor geestelijk ge
handicapte kinderen.
Driehonderd bedden lijken heel
veel. maar men mag niet uit het
oog verliezen, dat in huizen als
deze eigenlijk weinig „doorstro
ming" plaatsheeft. Immers de
kinderen, die hier worden opgeno
men. hebben weinig of geen kans
te worden ontslagen als „genezen
patiënt". Ze genezen zelden; ze
blijven ziek. geestelijk ziek. Ze
worden ouder en ze kunnen dan
hooguit worden overgeplaatst
naar een tehuis voor volwassenen,
maar die zullen dan ook wel vol
zijn...
En zo blijven we dan in de
moeilijkheden, die alleen maar
een eind kunnen worden opge
lost, als er geld en ruimte be
schikbaar komt om tehuizen te
bouwen.
Dit is niet meer alleen eeD zaak
van ouders en verzorgers. Hier
voor moet door iedereen de han
den ineen worden geslagen. Dit is
een zaak, die niet de enkeling,
maar een heel volk aangaat.
Geestelijk gehandicapten zjjn zie
ken; we verzorgen wél de licha
melijk zieken, maar de geestelijk
gehandicapten hebben evenveel
recht op onze goede zorgen.
Reactivering
Ipenoord mag dan klein zijn
'veel tc klein zelfs het werk,
dat daar wordt verricht, verdient
een ieders bewondering. We heb
ben dat met eigen ogen kunnen
aanschouwen toen we er werden
rondgeleid door zuster J. Mulder,
waarnemend directrice, en de heer
Almeltinders. De directrice, zus
ter P. N. van der Gaag, was met
vakantie.
„De ouders staan deze kinderen
eigenlijk maar node af en dat be
moeilijkt ons werk", vertelde zus
ter Mulder. „Wij zouden met de
kinderen meer kunnen bereiken,
als wc hen jonger nier zouden
krijgen". Ze toonde overigens alle
begrip voor het feit, dat de ouders
hun kinderen moeilijk kunnen af
staan, want het is een normaal
verschijnsel da' de ouder zee^
bijzondere banden heeft met hei
kind, dal hem of haar de meeste
zorgen baart.
Alle bezigheid en spel van de
kinderen op Ipenoord is ge-
richt op reactivering. Met eeri
goede outillage en veel geduld
kan er met deze kinderen meer
bereikt worden, dan men over
het algemeen denkt.
Zelfbewustzijn
Het komt er op aan de partiële
begaafdheid van een kind te ont
dekken. Omwille van het kind
uiteraard. Want ook een geeste
lijk gehandicapte heeft het nodig
een zeker gevoel van zelfbewust
zijn te krijgen. In de veilige be
slotenheid van Ipenoord wordt
daaraan gewerkt.
En wie het voorrecht heeft een
bezoek aan Ipenoord te brengen
zal door dat werk geroerd en ge
troffen worden. En men zal tot
het inzicht moeten komen, dat dit
werk groot moet worden uitge
bouwd met steun van allen, die
daartoe in staat zijn.
Pater Flanagan, de stichter
van Jongensstad in Amerika,
heeft eens gezegd, dat het niet
voldoende is ervoor te zorgen,
dat een zogenoemd misdeeld
kind voeding, kleding en on
derdak krijgt. Het heeft boven
al behoefte aan het verstand
van een vader, de tederheid
van een moeder en de liefde
van een gezin. Men handelt
daarnaar op Ipenoord, maar
de 54 kinderen, die daarmee
worden geholpen, zijn te za-
men voor Zeeland minder dan
een druppel op een gloeiende
plaat.
jS Ipenoord m Oostkapelle is een
5 fraai landhuis, waarbij men
i een vleugel en een paviljoen
lieeft gebouwdDe kinderen
vinden een ideale speelgelegen-
5 heid in het terrein om het huis.
(Foto P.Z.C.)
Geduldigen vriendelijk is sus-
ter Hanna Stoel bezig de grote
jongens bij hun spel te helpen
Op de achtergrond een jonge
man, die bijna al zijn vrije tijd
achter het orgel doorbrengt.
Hij Speelt alleraardigst.
(Foto P.Z.C.)
j Niet alleen -met leestvormen
j en haklioogten houdt de schoe-
i nenmodewereld zich bezig: er
wordt ook hard gewerkt aan
j de verbetering en verfraaiing
j van de materialen. Zoals aan
het vervaardigen van lakleer,
dat niet springt, beter bestand
i is tegen lage temperaturen en
nog verfraaid ivordt door het
verven met aniline. In de ko-
mende seizoenen zal lakleer
dan ook meer dan voorheen
worden toegepast, evenals su-
ède dat komend jaar weer
I meer voor gekleed schoeisel
zal worden gebruikt.
Bruine tinten voeren ook in
herft en winter 1962-1963 weer
de boventoon: zwartig-bruine
kleuren als „expresso", koper
kleuren en roodbruine tinten,
middélbruine en cognacachtige
kleuren als tabacen „mink".
En naast tinten die op de
warme kleur van oude wijnen
zijn geïnspireerd, staat als
vanouds het klassieke zwart.
IN DE HERFST „GELAARSDE KATJES"
\de scl\
omewfle scnoewewvnoae
worden de weiA^ew miwder spits
(Van onze modemedewerkster)
Heel veel jonge vrouwen zullen ko
mende herfst en winter als gelaars
de katjes op straat verschijnen. Want
de schoenmode-experts verwachten
ook in Nederland een zeer snelle
groei van de laarsjesmode, tot nu toe
privilege van het excentrieke jonge
meisje dat in dit opvallende schoei
sel een welkom extra-accent van haar
tocli al opvallende kleding zag.
Dat excentrieke jonge meisje zal dus
tegen het najaar naar een ander soort
voetbedekking moeten uitzien, omdat
het laarsje dan wis en zeker helemaal
niet meer exclusief zal zijn. Dat was
Schuimrubber sokjes
bij de schoonmaak
Veilig aan de grote schoonmaak
dat kan, wanneer U de werktrap
voorziet van vier „sokjes" van
schuimrubber. Dan kan hij niet uit
glijden tijdens uw halsbrekende toe
ren bij het reinigen van plafonds en
andere hooggelegen punten. Uitglij
den is óók uitgesloten, wanneer losse
vloerkleden en matjes,aan de onder
kant van een paar stukjes schuim
rubber tochtstrip worden voorzien.
Deze laatste tip kan, zij het te elfder
ure, wellicht ook nog in de praktijk
worden gebracht door de vlijtige
.huisvrouwen die, storm en -koude
trotserend, kans hebben gezien om
de traditie „Schoon vóór Pasen"
staande te houden....
volmaakte pasvorm - uiterst sterk
dus voordelig door lange levensduur
Wie zich voor alle mogelijke vormen
van handenarbeid interesseert notere
de naam van uitgeverij Kluwer te
Deventer.' Want deze firma geeft een
serie handenarbeidboekjes uit waar
van de echte handen-arbeiders zullen
watertanden. Na Spelen met. pa
pier", Spelen met klei." en „Spelen
met raffiawerkjes die allemaal
uit het Deens vertaald zijn is er
nu een boekje met. patronen.en werk
tekeningen over het malcen van al
lerlei handschoenen, getiteld ..Hand
schoenen en wanten". Het werken
met pitriet wordt behandeld in het
boekje .Jets nieuios met pitriet", en
weer een ander aspect van de han
denarbeid treft men in het boekje
Leerarbeid als hobby". Véél foto's
en xverlctekeningen in deze werkjes,
die allemaal uit het Deens werden
vertaald.
Room door kerriesaus
Kerriesaus vraagi om ee» flinke sclieut
room het verschil tussen saus met en
zonder room is onmiddellijk te proeven.
De room neemt het scherpe element van
de kerrie weg. zonder iets af te doen
aan de pikante smaak - daar staat te
genover dat kerriesaus-met-room duur
der is dan saus zondei room. Wie dit
laatste bezwaar wil ondervangen, grijpe
naar de koffiemeik-fles: goede romige
koffiemelk heeft in kerriesaus vrijwel
hetzelfde effect als pure room.
het vorig jaar herfst nog wel, zélfs
laarsjes lanceerde als een mode-
in Parijs, waar men enkele van die
snufje dat In de eerste plaats extra
vagant en pas in de allerlaatste
plaats praktisch moest zijn.
Maar dat frivole Parijse laarsje
groeide verrassend snel uit tot een
bijzonder populaire winterdracht en
nog hetzelfde seizoen was het een
modesucces, vooral in zwart en wit
leer. Een soortgelijke ontwikkeling
verwacht men in Nederland en met
name dè vrouwelijke jeugd kan zich
alvast instellen op het dragen van
schoeisel dat er als volgt uitziet: de
laarsjes zijn twintig tot dertig cen
timeter hoog, uitgevoerd in soepel
zwart leer, voorzien van lage tot drie
kwart hakjes, gegarneerd met nylon
vachtvoering en een kraag van leer
of bont.
B.B.-laarsjes
Die kraag geeft er een stoer cachet
aan, maar dat is schijn, want de
laarsjes zijn heel licht en soepel. Ze
hebben geen sluiting, maar stiksels
en knopen opzij, en op kappen en
bovenranden zijn heel wat variaties
mogelijk. De verzamelnaam: „Brigitte
Bardot", want de beroemde film
ster was indertijd een der eersten die
de (stoute) laarsjes aantrok. En hoe
staat het met „de leest", die al zo
vaak veranderd is sinds Italiaanse
en Parijse ontwerpers ook op de inter
nationale schoenenmode hun stempel
gingen drukken? Italië houdt het bij
de zogenaamde fingertipstijl: zeer
slanke leesten bij hoge hakken. Bij
de middelhoge hakjps wordt de leest
vorm wat breder, bij driekwart en
lagert hakken volgen de Italianen
zelfs de bredere rondere vormen, vo
rig najaar vrij plotseling door Parijs
gelanceerd.
Maar dit ter geruststelling van
tobsters met moeilijke voetenmen
is er in de schoenenmodewereld wel
van overtuigd dat de periode met
steeds spitser wordende neus en
voortdurend hoger en dunner wor
dende hak nu echt voorbij is, en dat
in de eerstkomende seizoenen de va
riatiemogelijkheden voor 1eestmodel
en type veel ruimer zullen zijn. Het
vierkante en afgehakte schoenen
neusje bijvoorbeeld is al zachter van
vorm geworden, de scherpe kanten
zijn er (letterlijk en figuurlijk) af.
„Zandloper-hakken'
De ruimere variatie in leesttypen
brengt met zich mee, dat ook de
hakkenmode gevarieerder wordt. En
zo zullen ingewijden komend najaar
spreken over de zandloperhak die
naar het loopvlakje toe iets breder
uitloopt en speciaal ontworpen werd
voor de leesten die als „fingertip" en
„amandel" de internationale schoe
nenmode ingingen. Ze zjjn er ook in
lagere, wat dikkere uitvoeringen en
vormen dan, samen met de zwaarde
re rechte hakken, de juiste steun on
der een bredere ronde leestvorm.
Op die rechte hakken met hun vier
kant of rechthoekig loopvlakje bor
duurt Roger Vivier, schoenenontwer
per van Dior, nog wat door: hij ont
wierp een hakje met een smal recht
hoekig loopvlakje in de breedterich
ting van de schoen, zodat de hak
in profiel gezien smal is, maar van
achteren bekeken vrij breed lijkt.
Wat de hoogte betreft: Frankrijk
voelt veel voor een hoogte van
zestig tot zeventig millimeter,
maar Italië houdt de zeer hoge
hak in ere en propageert een
hoogte van tachtig tot honderd-
twintig millimeter voor gekleed
middag- en avondschoeiscl.
Open pumps
Meer variatie: niet alleen in leest en
hak, ook in het oppervlak van de
schoenen. De gesloten effen pump
krijgt openingen, soms in het voor
blad, vaalt opzij. Dunne riempjes
accentueren vaak deze zijopeningen.
De „page-pump" heeft een hoog
opgesneden kapje tegen de voet;
..boottypen" zijn schoenen die op de
voorvoet en opzij diep zijn uitgesne
den.
En de teenager zal niet weten wat
ze moet kiezen: bandschoentjes.
T-bandschoentjes, snitten uit de
twintiger jaren. rijgschoentjes op
met lage hakjes van vijfentwin-
met lage hakjes van vijf-en-twin
tig tot vijfendertig millimeter
hoogte. Van al dit schoenenmode-
nieuws voor komende herfst en
winter geeft de vijfde internatio
nale schoenenbeurs. die op 24. 25
en 26 april in Utrecht wordt ge
houden, vele vodrproefjes.
T)an ozóun)
C tel ozenw
I indien het lijdensverhaal een fictie
ve novelle was zou men de auteur
moeten bewonderen om de mees
terlijke beheersing van zijn ambacht.
In een uiterst sobere stijl wordt met
feilloze zekerheid een drama opge
bouwd tegen een indrukwekkende
achtergrond, terwijl de spanning on
verminderd gaande wordt gehouden
door het inlassen van fel belichte
scènes en het optreden van spectacu
laire nevenfiguren.
De meest opvallende daarvan wordt
zelfs geen moment ten tonele gevoerd,
hij krijgt geen woord van zijn rol te
spreken en verdwijnt ongezien in de
vergetelheid. En evenwel is het alleen
de klank van zijn naam al die het
gebeuren de onherroepelijke fatale
wending geeft.
Jozud-bar-Abbas, een verwoed natio
nalist uit het roerige Galilea, is bij
een zoveelste oproer waarbij bloed
heeft gevloeid, door de verbitterde be
zettingssoldaten gegrepen en na een
alleszins wetmatig vonnis onzacht in
het duister en somber gewelf onder
de garnizoensburcht Antonia vastge
klonken. waar hij, met twee van zijn
bendegenote-, aan de stap van de
schildwachten en de tubasignalen van
de cohorte het verstrijken van hun
laatste levensuren kan aftellen.
De gevangenen weten, wat hun te
wachten staat, Een bittere, gerekte
en smadelijke dood, het risico dat zij
willens en wetens gelopen hebben.
Voor rebellen geen genade, en stellig
niet bij het verbeten garnizoen van
de burcht Antonia, dat ieder ogen
blik beducht moet zijn voor een
overrompeling door fanatieke natio
nalisten.
Waar met list en intriges veel en
vooral veel voordeligs te bereiken
valt, speciaal bij een zwak man met
zoveel boter op zijn hoofd als Pontius
Pilatus, daar is elke onbesuisde houw
degen en onruststoker een zeer onge
wenst element.
~öe schaal in evenwicht
De oppermachtige priesterkaste zal
geen vinger uitsteken om hen te
rédden en er waarschijnlijk bij
de procurator op aandringen dat het
vonnis zo snel mogelijk wordt vol
trokken en de lijken op de vuilver
brandingsplaats in het dal Hinnom
worden gesmeten, om stad en omge
ving voor rituele verontreiniging te
vrijwaren op een hoogtijdag als het
De verslagen partisanen hebben die
laatste nacht zich het hoofd kunnen
breken over het raadsel, dat het ge-
dachtenisfeest der bevrijding van de
Egyptische tirannie wordt ingeluid
met de dood van drie strijders tegen
de Romeinse overheersing. Hun laat
ste conclusie op aarde zal wellicht
zijn, dat men met rechtlijnig denken
in deze wereld niet ver komt, hoog
stens bij zijn eigen vroegtijdig graf.
En voorzover zij in. hun duister hol
enig begrip van tijd hebben behou
den zal het hun gramstorig ver
baasd hebben, dat de beulen zolang
op zich lieten wachten. Van wat zich
hoog boven hun hoofden, op het voor
plein van de kazerne afspeelde, heb
ben zij niet het minste besef gehad.
Dat zij toch niet geheel van sym
pathie verstoken waren hebben
zij misschien gehoopt, maar zon
der veel vertrouwen. Dat inmiddels
temidden van het tumult en gedrang,
eerr deputatie van streekgenoten de
trappen bestijgt om een laatste red
dingspoging te wagen gaat buiten
hun weten op, maar ligt wel in de
hjn van alle goede partisanen-tradi-
tie.
Men heeft ergens nog wel een smalle
strook rechtsgrond om op te staan:
de bezetter heeft een diplomatieke
nooddeur opengelaten om aan al te
gevaarlijk oplopende spanning brj dit
moeilijk te regeren volk der joden te
ontsnappen.
Op1 hoogtijdagen wordt, zo opzienba
rend mogelijk, een gevangene publiek
losgelaten hij moge gedaan hebben
wat hij wil, tot opstand en doodslag
toe. Hier ligt een laatste, zij het ge
ringe levenskans voor de rebellenlei
der Jozua bar Abbas. Gering, gezien
de ongeveïnsdp haat van het Sanhe
drin, dat zo grote greep op de mas
sa heeft. Maar zonder tegenkandi
daat blijft Pilatus weinig keus over.
De massa op het voorplein ergert
zich echter aan een zwijgend,
duldzaam slachtoffer. De on
zichtbare Barabbas schijnt hun in
gunstig contrast, plotseling een kerel,
een nationale figuur, een miskende
held, die vecht voor wat hij voorstaat.
Het is een der bitter-ironische trek
ken van het verhaal, dat de enige
hand die zich uitstrekt om de krui-
seling te redden, de zachte geparfu
meerde hand van Pilatus' vrouw, al
leen maai- het vonnis verhaast. Ter
wijl de procurator een ogenblik naar
binnen gaat om haar boodschap tc
vernemen, bewerken de leden van
het Sanhedrin de opgewonden massa.
Zullen zij de nationale held laten
kruisigen, en de Man die zonder pro
test de keizer zijn schatting gunt vrij
laten lopen?
Barabbas behoeft zich niet eens te
vertonen om het pleit te winnen: de
haatdragende intrigant kent de mas
sa beter dan de zwakke ambtenaar.
e kerkdeuren worden, na een
schoorvoetend bevel van de over
blufte Pilatus, opengezv/aaid
door een waarschijnlijk inwendig
morrende wacht. Jozua-bar-Abbas
loopt verbijsterd de zonovergoten vrij
heid binnen Jezus van Nazareth
krijgt de dwarsbalk, die voor de rebel
bestemd was. op de schouder.
Maar de geschiedenis houdt de schaal
uiteindelijk in evenwicht: de vrijgela
ten partisaar verdwijnt voorgoed uit
de aandacht, de middelste Kruiseling
verontrust de gemoederen tot op deze-
dag.
SASKIA.