Ipenoord in Oostkapelle biedt plaats aan 54 afwijkende kinderen Méér lakleer en suède Ju lil Boekjes voor ,Doe het zei vers' ZATERDAG 21 APRIL 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 23 TOTALE ZEEUWSE CAPACITEIT Probleem, dat niet de enkeling maar een geheel volk aangaat (Van onze redactrice) Zegge en schrijve 54 bedden heeft de gehele provincie Zeeland ter be schikking voor opname van geestelijk afwijkende kinderen. Dit hoorden wij van de heer M. L. Almekmders, directeur van de Stichting Ver pleeg- en Rusthuizen Midden-Zeeland, die verschillende tehuizen onder haar hoede heeft. Het enige kindertehuis daarbij is Ipenoord in Oost kapelle, waar men de bewuste 54 bedden kan vinden. Het huis is eigenlijk maar berekend op 50 bedden. Uitbreiding tot 54 was het uiterste, waartoe men kon gaan. Men heeft een lange lijst ter beschikking van kinderen, die in een tehuis zouden moeten worden opgenomen, waaronder een aantal noodgevallen. Maar het kan niet. Nog meer bedden in Ipenoord zetten, betekent ruimte onttrekken aan de huidige jeugdige bewoners. En dat kan en mag niet, want ze inoe fen in staat worden gesteld althans de hoogst nodige bewegingsvrijheid te krjjgeii, die nodig is voor hun ontwikkeling tot een zo hoog mogelijk plafond. Een lichtpunt in deze misère is, dat de Stichting een nieuw tehuis in Middelburg gaat bouwen op het complex Vijvervreugd, dat vol gens plannen plaats gaat bieden aan 300 bedden voor geestelijk ge handicapte kinderen. Driehonderd bedden lijken heel veel. maar men mag niet uit het oog verliezen, dat in huizen als deze eigenlijk weinig „doorstro ming" plaatsheeft. Immers de kinderen, die hier worden opgeno men. hebben weinig of geen kans te worden ontslagen als „genezen patiënt". Ze genezen zelden; ze blijven ziek. geestelijk ziek. Ze worden ouder en ze kunnen dan hooguit worden overgeplaatst naar een tehuis voor volwassenen, maar die zullen dan ook wel vol zijn... En zo blijven we dan in de moeilijkheden, die alleen maar een eind kunnen worden opge lost, als er geld en ruimte be schikbaar komt om tehuizen te bouwen. Dit is niet meer alleen eeD zaak van ouders en verzorgers. Hier voor moet door iedereen de han den ineen worden geslagen. Dit is een zaak, die niet de enkeling, maar een heel volk aangaat. Geestelijk gehandicapten zjjn zie ken; we verzorgen wél de licha melijk zieken, maar de geestelijk gehandicapten hebben evenveel recht op onze goede zorgen. Reactivering Ipenoord mag dan klein zijn 'veel tc klein zelfs het werk, dat daar wordt verricht, verdient een ieders bewondering. We heb ben dat met eigen ogen kunnen aanschouwen toen we er werden rondgeleid door zuster J. Mulder, waarnemend directrice, en de heer Almeltinders. De directrice, zus ter P. N. van der Gaag, was met vakantie. „De ouders staan deze kinderen eigenlijk maar node af en dat be moeilijkt ons werk", vertelde zus ter Mulder. „Wij zouden met de kinderen meer kunnen bereiken, als wc hen jonger nier zouden krijgen". Ze toonde overigens alle begrip voor het feit, dat de ouders hun kinderen moeilijk kunnen af staan, want het is een normaal verschijnsel da' de ouder zee^ bijzondere banden heeft met hei kind, dal hem of haar de meeste zorgen baart. Alle bezigheid en spel van de kinderen op Ipenoord is ge- richt op reactivering. Met eeri goede outillage en veel geduld kan er met deze kinderen meer bereikt worden, dan men over het algemeen denkt. Zelfbewustzijn Het komt er op aan de partiële begaafdheid van een kind te ont dekken. Omwille van het kind uiteraard. Want ook een geeste lijk gehandicapte heeft het nodig een zeker gevoel van zelfbewust zijn te krijgen. In de veilige be slotenheid van Ipenoord wordt daaraan gewerkt. En wie het voorrecht heeft een bezoek aan Ipenoord te brengen zal door dat werk geroerd en ge troffen worden. En men zal tot het inzicht moeten komen, dat dit werk groot moet worden uitge bouwd met steun van allen, die daartoe in staat zijn. Pater Flanagan, de stichter van Jongensstad in Amerika, heeft eens gezegd, dat het niet voldoende is ervoor te zorgen, dat een zogenoemd misdeeld kind voeding, kleding en on derdak krijgt. Het heeft boven al behoefte aan het verstand van een vader, de tederheid van een moeder en de liefde van een gezin. Men handelt daarnaar op Ipenoord, maar de 54 kinderen, die daarmee worden geholpen, zijn te za- men voor Zeeland minder dan een druppel op een gloeiende plaat. jS Ipenoord m Oostkapelle is een 5 fraai landhuis, waarbij men i een vleugel en een paviljoen lieeft gebouwdDe kinderen vinden een ideale speelgelegen- 5 heid in het terrein om het huis. (Foto P.Z.C.) Geduldigen vriendelijk is sus- ter Hanna Stoel bezig de grote jongens bij hun spel te helpen Op de achtergrond een jonge man, die bijna al zijn vrije tijd achter het orgel doorbrengt. Hij Speelt alleraardigst. (Foto P.Z.C.) j Niet alleen -met leestvormen j en haklioogten houdt de schoe- i nenmodewereld zich bezig: er wordt ook hard gewerkt aan j de verbetering en verfraaiing j van de materialen. Zoals aan het vervaardigen van lakleer, dat niet springt, beter bestand i is tegen lage temperaturen en nog verfraaid ivordt door het verven met aniline. In de ko- mende seizoenen zal lakleer dan ook meer dan voorheen worden toegepast, evenals su- ède dat komend jaar weer I meer voor gekleed schoeisel zal worden gebruikt. Bruine tinten voeren ook in herft en winter 1962-1963 weer de boventoon: zwartig-bruine kleuren als „expresso", koper kleuren en roodbruine tinten, middélbruine en cognacachtige kleuren als tabacen „mink". En naast tinten die op de warme kleur van oude wijnen zijn geïnspireerd, staat als vanouds het klassieke zwart. IN DE HERFST „GELAARSDE KATJES" \de scl\ omewfle scnoewewvnoae worden de weiA^ew miwder spits (Van onze modemedewerkster) Heel veel jonge vrouwen zullen ko mende herfst en winter als gelaars de katjes op straat verschijnen. Want de schoenmode-experts verwachten ook in Nederland een zeer snelle groei van de laarsjesmode, tot nu toe privilege van het excentrieke jonge meisje dat in dit opvallende schoei sel een welkom extra-accent van haar tocli al opvallende kleding zag. Dat excentrieke jonge meisje zal dus tegen het najaar naar een ander soort voetbedekking moeten uitzien, omdat het laarsje dan wis en zeker helemaal niet meer exclusief zal zijn. Dat was Schuimrubber sokjes bij de schoonmaak Veilig aan de grote schoonmaak dat kan, wanneer U de werktrap voorziet van vier „sokjes" van schuimrubber. Dan kan hij niet uit glijden tijdens uw halsbrekende toe ren bij het reinigen van plafonds en andere hooggelegen punten. Uitglij den is óók uitgesloten, wanneer losse vloerkleden en matjes,aan de onder kant van een paar stukjes schuim rubber tochtstrip worden voorzien. Deze laatste tip kan, zij het te elfder ure, wellicht ook nog in de praktijk worden gebracht door de vlijtige .huisvrouwen die, storm en -koude trotserend, kans hebben gezien om de traditie „Schoon vóór Pasen" staande te houden.... volmaakte pasvorm - uiterst sterk dus voordelig door lange levensduur Wie zich voor alle mogelijke vormen van handenarbeid interesseert notere de naam van uitgeverij Kluwer te Deventer.' Want deze firma geeft een serie handenarbeidboekjes uit waar van de echte handen-arbeiders zullen watertanden. Na Spelen met. pa pier", Spelen met klei." en „Spelen met raffiawerkjes die allemaal uit het Deens vertaald zijn is er nu een boekje met. patronen.en werk tekeningen over het malcen van al lerlei handschoenen, getiteld ..Hand schoenen en wanten". Het werken met pitriet wordt behandeld in het boekje .Jets nieuios met pitriet", en weer een ander aspect van de han denarbeid treft men in het boekje Leerarbeid als hobby". Véél foto's en xverlctekeningen in deze werkjes, die allemaal uit het Deens werden vertaald. Room door kerriesaus Kerriesaus vraagi om ee» flinke sclieut room het verschil tussen saus met en zonder room is onmiddellijk te proeven. De room neemt het scherpe element van de kerrie weg. zonder iets af te doen aan de pikante smaak - daar staat te genover dat kerriesaus-met-room duur der is dan saus zondei room. Wie dit laatste bezwaar wil ondervangen, grijpe naar de koffiemeik-fles: goede romige koffiemelk heeft in kerriesaus vrijwel hetzelfde effect als pure room. het vorig jaar herfst nog wel, zélfs laarsjes lanceerde als een mode- in Parijs, waar men enkele van die snufje dat In de eerste plaats extra vagant en pas in de allerlaatste plaats praktisch moest zijn. Maar dat frivole Parijse laarsje groeide verrassend snel uit tot een bijzonder populaire winterdracht en nog hetzelfde seizoen was het een modesucces, vooral in zwart en wit leer. Een soortgelijke ontwikkeling verwacht men in Nederland en met name dè vrouwelijke jeugd kan zich alvast instellen op het dragen van schoeisel dat er als volgt uitziet: de laarsjes zijn twintig tot dertig cen timeter hoog, uitgevoerd in soepel zwart leer, voorzien van lage tot drie kwart hakjes, gegarneerd met nylon vachtvoering en een kraag van leer of bont. B.B.-laarsjes Die kraag geeft er een stoer cachet aan, maar dat is schijn, want de laarsjes zijn heel licht en soepel. Ze hebben geen sluiting, maar stiksels en knopen opzij, en op kappen en bovenranden zijn heel wat variaties mogelijk. De verzamelnaam: „Brigitte Bardot", want de beroemde film ster was indertijd een der eersten die de (stoute) laarsjes aantrok. En hoe staat het met „de leest", die al zo vaak veranderd is sinds Italiaanse en Parijse ontwerpers ook op de inter nationale schoenenmode hun stempel gingen drukken? Italië houdt het bij de zogenaamde fingertipstijl: zeer slanke leesten bij hoge hakken. Bij de middelhoge hakjps wordt de leest vorm wat breder, bij driekwart en lagert hakken volgen de Italianen zelfs de bredere rondere vormen, vo rig najaar vrij plotseling door Parijs gelanceerd. Maar dit ter geruststelling van tobsters met moeilijke voetenmen is er in de schoenenmodewereld wel van overtuigd dat de periode met steeds spitser wordende neus en voortdurend hoger en dunner wor dende hak nu echt voorbij is, en dat in de eerstkomende seizoenen de va riatiemogelijkheden voor 1eestmodel en type veel ruimer zullen zijn. Het vierkante en afgehakte schoenen neusje bijvoorbeeld is al zachter van vorm geworden, de scherpe kanten zijn er (letterlijk en figuurlijk) af. „Zandloper-hakken' De ruimere variatie in leesttypen brengt met zich mee, dat ook de hakkenmode gevarieerder wordt. En zo zullen ingewijden komend najaar spreken over de zandloperhak die naar het loopvlakje toe iets breder uitloopt en speciaal ontworpen werd voor de leesten die als „fingertip" en „amandel" de internationale schoe nenmode ingingen. Ze zjjn er ook in lagere, wat dikkere uitvoeringen en vormen dan, samen met de zwaarde re rechte hakken, de juiste steun on der een bredere ronde leestvorm. Op die rechte hakken met hun vier kant of rechthoekig loopvlakje bor duurt Roger Vivier, schoenenontwer per van Dior, nog wat door: hij ont wierp een hakje met een smal recht hoekig loopvlakje in de breedterich ting van de schoen, zodat de hak in profiel gezien smal is, maar van achteren bekeken vrij breed lijkt. Wat de hoogte betreft: Frankrijk voelt veel voor een hoogte van zestig tot zeventig millimeter, maar Italië houdt de zeer hoge hak in ere en propageert een hoogte van tachtig tot honderd- twintig millimeter voor gekleed middag- en avondschoeiscl. Open pumps Meer variatie: niet alleen in leest en hak, ook in het oppervlak van de schoenen. De gesloten effen pump krijgt openingen, soms in het voor blad, vaalt opzij. Dunne riempjes accentueren vaak deze zijopeningen. De „page-pump" heeft een hoog opgesneden kapje tegen de voet; ..boottypen" zijn schoenen die op de voorvoet en opzij diep zijn uitgesne den. En de teenager zal niet weten wat ze moet kiezen: bandschoentjes. T-bandschoentjes, snitten uit de twintiger jaren. rijgschoentjes op met lage hakjes van vijfentwin- met lage hakjes van vijf-en-twin tig tot vijfendertig millimeter hoogte. Van al dit schoenenmode- nieuws voor komende herfst en winter geeft de vijfde internatio nale schoenenbeurs. die op 24. 25 en 26 april in Utrecht wordt ge houden, vele vodrproefjes. T)an ozóun) C tel ozenw I indien het lijdensverhaal een fictie ve novelle was zou men de auteur moeten bewonderen om de mees terlijke beheersing van zijn ambacht. In een uiterst sobere stijl wordt met feilloze zekerheid een drama opge bouwd tegen een indrukwekkende achtergrond, terwijl de spanning on verminderd gaande wordt gehouden door het inlassen van fel belichte scènes en het optreden van spectacu laire nevenfiguren. De meest opvallende daarvan wordt zelfs geen moment ten tonele gevoerd, hij krijgt geen woord van zijn rol te spreken en verdwijnt ongezien in de vergetelheid. En evenwel is het alleen de klank van zijn naam al die het gebeuren de onherroepelijke fatale wending geeft. Jozud-bar-Abbas, een verwoed natio nalist uit het roerige Galilea, is bij een zoveelste oproer waarbij bloed heeft gevloeid, door de verbitterde be zettingssoldaten gegrepen en na een alleszins wetmatig vonnis onzacht in het duister en somber gewelf onder de garnizoensburcht Antonia vastge klonken. waar hij, met twee van zijn bendegenote-, aan de stap van de schildwachten en de tubasignalen van de cohorte het verstrijken van hun laatste levensuren kan aftellen. De gevangenen weten, wat hun te wachten staat, Een bittere, gerekte en smadelijke dood, het risico dat zij willens en wetens gelopen hebben. Voor rebellen geen genade, en stellig niet bij het verbeten garnizoen van de burcht Antonia, dat ieder ogen blik beducht moet zijn voor een overrompeling door fanatieke natio nalisten. Waar met list en intriges veel en vooral veel voordeligs te bereiken valt, speciaal bij een zwak man met zoveel boter op zijn hoofd als Pontius Pilatus, daar is elke onbesuisde houw degen en onruststoker een zeer onge wenst element. ~öe schaal in evenwicht De oppermachtige priesterkaste zal geen vinger uitsteken om hen te rédden en er waarschijnlijk bij de procurator op aandringen dat het vonnis zo snel mogelijk wordt vol trokken en de lijken op de vuilver brandingsplaats in het dal Hinnom worden gesmeten, om stad en omge ving voor rituele verontreiniging te vrijwaren op een hoogtijdag als het De verslagen partisanen hebben die laatste nacht zich het hoofd kunnen breken over het raadsel, dat het ge- dachtenisfeest der bevrijding van de Egyptische tirannie wordt ingeluid met de dood van drie strijders tegen de Romeinse overheersing. Hun laat ste conclusie op aarde zal wellicht zijn, dat men met rechtlijnig denken in deze wereld niet ver komt, hoog stens bij zijn eigen vroegtijdig graf. En voorzover zij in. hun duister hol enig begrip van tijd hebben behou den zal het hun gramstorig ver baasd hebben, dat de beulen zolang op zich lieten wachten. Van wat zich hoog boven hun hoofden, op het voor plein van de kazerne afspeelde, heb ben zij niet het minste besef gehad. Dat zij toch niet geheel van sym pathie verstoken waren hebben zij misschien gehoopt, maar zon der veel vertrouwen. Dat inmiddels temidden van het tumult en gedrang, eerr deputatie van streekgenoten de trappen bestijgt om een laatste red dingspoging te wagen gaat buiten hun weten op, maar ligt wel in de hjn van alle goede partisanen-tradi- tie. Men heeft ergens nog wel een smalle strook rechtsgrond om op te staan: de bezetter heeft een diplomatieke nooddeur opengelaten om aan al te gevaarlijk oplopende spanning brj dit moeilijk te regeren volk der joden te ontsnappen. Op1 hoogtijdagen wordt, zo opzienba rend mogelijk, een gevangene publiek losgelaten hij moge gedaan hebben wat hij wil, tot opstand en doodslag toe. Hier ligt een laatste, zij het ge ringe levenskans voor de rebellenlei der Jozua bar Abbas. Gering, gezien de ongeveïnsdp haat van het Sanhe drin, dat zo grote greep op de mas sa heeft. Maar zonder tegenkandi daat blijft Pilatus weinig keus over. De massa op het voorplein ergert zich echter aan een zwijgend, duldzaam slachtoffer. De on zichtbare Barabbas schijnt hun in gunstig contrast, plotseling een kerel, een nationale figuur, een miskende held, die vecht voor wat hij voorstaat. Het is een der bitter-ironische trek ken van het verhaal, dat de enige hand die zich uitstrekt om de krui- seling te redden, de zachte geparfu meerde hand van Pilatus' vrouw, al leen maai- het vonnis verhaast. Ter wijl de procurator een ogenblik naar binnen gaat om haar boodschap tc vernemen, bewerken de leden van het Sanhedrin de opgewonden massa. Zullen zij de nationale held laten kruisigen, en de Man die zonder pro test de keizer zijn schatting gunt vrij laten lopen? Barabbas behoeft zich niet eens te vertonen om het pleit te winnen: de haatdragende intrigant kent de mas sa beter dan de zwakke ambtenaar. e kerkdeuren worden, na een schoorvoetend bevel van de over blufte Pilatus, opengezv/aaid door een waarschijnlijk inwendig morrende wacht. Jozua-bar-Abbas loopt verbijsterd de zonovergoten vrij heid binnen Jezus van Nazareth krijgt de dwarsbalk, die voor de rebel bestemd was. op de schouder. Maar de geschiedenis houdt de schaal uiteindelijk in evenwicht: de vrijgela ten partisaar verdwijnt voorgoed uit de aandacht, de middelste Kruiseling verontrust de gemoederen tot op deze- dag. SASKIA.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 15