Spaak handhaaft bezwaren tegen
Europese plannen van De Gaulle
Pastorale zorg in bedrijven, een
nieuw facet in het kerkewerk
Ontslag v. d. Putten
nietig verklaard
ZATERDAG 14 APRIL 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
„Antwoord zal negatief moeten zijn"
Bemiddelingspoging van Schroder
liep op niets uit
De Belgische minister van buitenlandse zaken, Spaak, heeft
gisteren in een redevoering in Brussel zijn bezwaren tegen de
voorstellen van generaal De Gaulle voor de politieke samenwer
king in Europa opnieuw uiteengezet. Sprekende op een vergade
ring van de Belgische Raad van de Europese Beweging, die door
koning Boude wijn werd bijgewoond, betoogde Spaak, dat men
zich dient af te vragen „of het moment wel goed gekozen is om
het vraagstuk van de Europese politieke unie aan te pakken".
Op de vergadering werd een verkla
ring voorgelezen, waarin de Belgische
Raad van de Europese Beweging ver
klaart de oprichting Aan een demo
cratische Europese federatie met een
wetgevende, uitvoerende en rechter
lijke macht zijn voornaamste doel tc
achten.
In zijn redevoering merkte Spaak op
wel met deze verklaring te willen in
stemmen, maar te betwijfelen of een
dergelijke doelstelling als basis zou
kunnen worden genomen voor de be
sprekingen, die de volgende week in
Parijs door de ministers van buiten
landse zaken van de zes landen van
de Europese Economische Gemeen
schap over de Europese politieke sa
menwerking zullen worden voort
gezet.
Compromis
Met zijn verklaringen bevestigde
de Belgische minister de reeds
eerder deze week in Brussel in po
litieke kringen gedane mededeling,
dat de bemiddelingspoging van de
Westduitse minister van buiten
landse zaken, Schroder, geen suc
ces heeft gehad. Schroder had
maandagavond in Brussel een on
derhoud met Spaak met het doel
de Belgische minister te winnen
voor een compromis in de tegen
stellingen tussen de zes E.E.G.-
landen over de door Frankrijk
voorgestelde Europese politieke
unie. waarbij het verzet voorna- j
melijk van Nederland en België
komt.
Minister Spaak verklaarde in zijn
rede verder, dat de aanhangers van
het „Europa der vaderlanden" zo
als door president De Gaulle wordt
voorgesteld het voordeel hebben,
dat zij een stap tot een nieuw Euro
pees initiatief hebben genomen, ter-
wyl „wij, die de eenmaking van Euro
pa willen, sedert het Verdrag van
Rome niets meer hebben gedaan'
Risico's
Spaak wees ook op de risico's, die
zijn verbonden aan een onverzet
telijke houding, daar de Franse
voorstellen neerkomen „op een
nieuwe bevestiging van de Frans-
Duitse verzoening.- die tenslotte
een van de belangrijkste doelstel
lingen van de pogingen tot inte
gratie van Europa blijft".
De Belgische minister voegde hier
aan toe, dat ook de bezwaren van de
tegenstanders van het „Europa der
vaderlanden" niets van hun waarde
hebben verloren. „Er kan geen spra
ke zijn van het overdragen van de
economische bevoegdheden van de
Europese Gemeenschap aan een nieu
we organisatie of het in het leven
roepen van een derde macht buiten
de Noordatlantische Verdragsorgani
satie. Er lean zeker geen sprake zijn
van het afgrendelen van iedere weg
naar een supra-nationaal Europa
door het definitief afwijzen van
rechtstreekse algemene verkiezingen
voor het Europese parlement of de
regel van besluitvorming bij meerder
heid van stemmen".
Negatief
Al deze drie punten behoren tot de
meningsverschillen, die de afgelopen
maanden tussen Frankrijk enerzijds
en vooral Nederland en België ander
zijds zijn gebleken bij de besprekin
gen over het Franse plan voor de
Europese politieke unie.
„Indien men het zo stelt", aldus be
sloot Spaak, „dan schijnt het dat wij
negatief op de Franse voorstellen
moeten antwoorden".
Felicitatiekaarten aan vorstenhuis
De middelbare schooljeugd is een actie begonnen om felicita
tiekaarten naar het koninklijk huis te sturen.
Vrijdagochtend arriveerde bij de jarige h.b.s. aan de Roelof-
'lartstraat in Amsterdam een ouderwetse postkoets. Het post-
zomitè op de koets was gekleed in semi-officïeél postkostuum.
In aanwezigheid van zijn leerlingen overhandigde de heer
Holzappel de eerste zak met kaarten namens 17 middelbare
gemeentescholen aan het exclusieve gezelschap.
KORTE PREDIKATIE
DRIE KRUISEN
Er stonden d/rie kruisen op Golgotha!
Drie kruisen en aan het middelste
hing Jezus, op wie Pilatus had ge
wezen, toen hij zei: Zie de mens!
Wie hingen er aan die twee andere
kruisen I Geen mensen, wier namen
tot op de dag van vandaag bewaard
zijn gebleven. Het waren rovers, het
waren misdadigers, het konden ook
wel wat minder opvallende zondaren
geweest zijn, gewone mensen, mensen
zonder naam.' Links en rechts van
Jezus hing een mens. Links en rechts
van DE Mens: EEN mens!
Ben ilc het Bent U het Zijn wij
het die naast Jezus als uitgebanne-
nen, eenzamen, veriatenen sterven?
Maar wij zijn zover nog niet. Wij
hebben de dood misschien nog niet
zo dicht bij. Wij leven nog, zoals die
andere mensen, die als toeschouwers
bij die drie kruisen stonden en die na
afloop van het gebeuren naar huis
gingen om „vrolijk paasfeest" te vie
ren.
Schuwt U dit gezelschapWilt U
niet als misdadiger worden aange
merkt Als een mens, die alleen nog
maar mag sterven Die gekruisigden
hadden geen keus. Alleen deze keus:
zolang mogelijk met de andere men
sen meedoen of in doffe berusting of
mateloze angst het komend sterven
onder ogen zien.
Maar Jezus hangt naast hen! En de
ene doet mee met de levenden en
snot met Jezus: Red uzelf en ons!
En de ander ziet de dreigende duis
ternis van de dood en roept tot de
stervende Jezus: Denk aan mij! De
ene mens zegt tegen dc gekruisigde
Jezus: Onschevper. maal: ie waarden
waar.' Of wat vriendelijker: Ik wil
er eerst wel eens wat meer ran zien.'
De ander zeat: Hrr-r. gekruisigde
Peer, wees miin Heiland.
En nu gaat het er om: wat- zegt U
Bedenk dat het kruis van Jezus nn-
*e keus vief Overbodig maakt. Hij
kwam vaar allen. HU stierf voor al-
l°n. En allen me gen Hem aa,nroenen,
allen die nu non leven, maar strafs
manneer?} zullen sterven. En
allen, dia Hem a a» ■••oenen mogen het.
horen Ook aij ~»ll niet Mii in het
■paradijs zijn! (Lucas 3.1 r .12-J/S).
Uitspraak ambtenarengerecht
Ongeschiktheid
was onjuiste
conclusie
Het ambtenarengerecht te Arn
hem heeft gisteren het ontslag
besluit van de minister van de
fensie inzake de heer F. H. van
der Putten nietig verklaard. Het
is namelijk niet duidelijk komen
vast te staan, dat de heer Van
der Putten zeker wist dat hij
de minister namen en feiten
moest noemen die officieren be
troffen, die thans nog in dienst
zijn, aldus het 'ambtenarenge
recht te Arnhem.
De heer Van der Putten was op 28
november van het vorige jaar door
de minister van defensie wegens on
geschiktheid ontslagen uit zijn func
tie van technisch hoofdambtenaar bij
dit departement. De minister nam
liet besluit tot ontslag, omdat naar
zijn mening door do heer Van der
Putten niet was voldaan aan de
opdracht van de minister namen te
noemen van officieren, die zich in
het voormalig Nederlands Indië aan
collaboratie met de Japanners zou
den hebben schuldig gemaakt cn die
Ellcwoutsdijk
L. W. Blok.
thans nog bij de koninklijke land
macht zouden dienen.
Het ambtenarengerecht te Arn
hem heeft het ontslag nietig ver
klaard, omdat de feitelijke grond
slagen voor de aan klager Van
der Putten per ministerieel schrij
ven van 7 november j.l. gegeven
opdracht niet zijn komen vast te
staan, waardoor de grondslagen
van al hetgeen is gevolgd wankel
is geworden. Bovendien is de
rechtszekerheid waarop klager
als ambtenaar aanspraak heeft,
telkenmale niet of niet voldoende
beschermd en wel in het bijzonder
doordat klager, tussen het geven
van inlichtingen door middel van
eèn nota en het ontslag, niet is
gehoord. De genoemde gronden
stonden op het moment van het
genomen ministerieel besluit niet
toe te concluderen tot ongeschikt
heid van klager voor het door
hem beklede ambt.
Nu de grondslag niet vaststaat, kan
niet worden aangenomen dat het in
het. schrijven van de minister gestel
de juist'is, n.l. dat klager in geen
enkel opzicht heeft aangegeven dat
bepaalde officieren zouden hebben
;ecollaboreerd en aan welke onre-
jelmatigheden een ieder van hen
zich zou hebben schuldig gemaakt.
Hij heeft wèl feiten en namen ge
noemd en ook de samenstelling van
verantwoordelijke leidingen van
diensten.
Het ambtenarengerecht zegt over
het onderhoud lussen klager en
de ambtenaren Pijnenburg en
Krans o.m. het begrijpelijk te ach
ten dat klager het op prijs stelde,
dat hij zou worden bijgestaan
door zijn raadsman mr.-jN. J. Ge-
leynse. Aangenomen moet wor
den dat de beide ambtenaren aan
klager de indruk hebben gegeven
dat het alleen om het géven van
enkele inlichtingen ging en niet
dat het de bedoeling was vragen
te stellen met vérstrekkende con
sequenties en daardoor een ver
klaring ter tekening voor te leg-
Het ambtenarengerecht twijfelt niet
aan de goede trouw van de beide
ambtenaren, maar stelt uitdrukke
lijk vast, dat wederzijds vertrouwen
ten enenmale heeft ontbroken. Waar
zoveel onzekerheid bestond over de
vraag of het ging over officieren
die onregelmatigheden in het voor
malige Nederlands-Indië hebben ge
pleegd en die thans nog in dienst
waren van de koninklijke landmacht
ten tijde van de mededelingen van
klager aan minister Staf en ten
tijde van de helmenaffaire, de zaak
majoor K. en de zaak Oudewater,
was het niet onbegrijpelijk dat kla
ger zijn opdracht zeer ruim heeft
opgevat. Terecht kon hij menen dat
een onderzoek kon volgen. Hij heeft
de opdracht naar beste weten uitge
voerd en het was een eis van rechts
zekerheid en voor de hand liggend
dat klager in de gelegenheid was ge
steld een nadere uiteenzetting van
zijn nota te geven voordat nadere
maatregelen tegen hem werden ge
nomen.
Reactie
„Ik ben blij, dat er in Nederland nog
recht te vinden is". Met deze woor
den gat de heer Van der Potten
gisteravond uiting aan zijn vreugde
over het vonnis van het ambtenaren
gerecht te Arnhem.
De heer Van der Putten, die zelf
niet aanwezig was bij de uitspraak
van het ambtenarengerecht, werd
ingelicht door zijn raadsman, mr. N.
J. Geleynse.
Op onze vraag of hij niet verwacht
dat de minister van defensie van de
uitspraak appel zal aantekenen bij
de centrale raad van beroep, zei de
heer Van der Putten te hopen, dat
er geen „tijdvertragïng" komt.
BART JE IS WEER TERUG
DE DRENTSE HOOFDSTAD ASSEN is sinds gisteren in het bezit
van het beroemd geworden beeldje van Bartje, de al even beroemde
held uit het gelijknamige boek, van de schrijver Anne de Vries. Een
deputatie van leerlingen van lagere scholen, heeft Bartje 's middags
bij de steenhouwerij H. J. Engberts op een bajefiets geladen en het
beeldje onder begeleiding van de kortelings opgerichte jeugddrum
band naar zijn oude standplaats het plantsoen aan de Noordersingel
gebracht. Daar heeft de 11-jarige zoon van de steenhouwer, die het
beeldje destijds vervaardigde, Bartje op diens sokkel gemetseld in
het bijzijn van een grote schare ingezetenen.
Bartje werd enige maanden geleden door een jeugdige vandaal van
zijn sokkel gestoten. Het feit dat Bartjes benen waren gebroken
wekte een storm van verontwaardiging onder de inwoners van de
Drentse hoofdstad.
Het Wereldgebeuren
De
H°
De
STEMMEN UIT DE KERKEN
Zondag zal de Nederlandse zwaarge
wichtkampioen Wim Snoek de
Zweedse ex-wereldkampioen lngemar
Johansson in de ring ontmoeten. Het
echtpaar Snoek bevindt zich reeds in
de Zweedse hoofdstad.
Foto: mentale voorbereiding.... Wim
Snoek met zijn charmante echtgenote
Ardrienne, miss Montevideo 1057, in
Stockholm.
Anders dan in Frankrijk
de „priester-arbeiders"
In de middeleeuwen kende
men in ons land ruim 400 be
roepen. Tegenwoordig zijn
het er tienmaal meer. Door
de steeds toenemende indus
trialisatie en mechanisatie
zijn veel oude beroepen ver
dwenen. Sinds het begin van
de vorige eeuw zijn er echter
ook nieuwe beroepen bijgeko
men. De bedrijven zijn groter
géworden en het produktie-
proces wordt in steeds meer
onderdelen opgesplitst.
Steeds weer komen er nieu
we typen van vakmensen bij.
Voor jonge mensen is het niet
gemakkelijk een keus te
doen. Voorlichting voor de
beroepskeuze is noodzakelijk
geworden. Maar ook deze on
dervangt niet alles. Er komt
een leeftijd dat men een be
slissing moet nemen, doch
men doet het niet van ganser
harte of later blijkt het tegen
te vallen en dan ontbreekt de
arbeidsvreugde. Hierin ligt
mede een van de oorzaken,
die deze tijd zo onrustig ma
ken.
Ook de kerken hebben met dit al
les te maken. Zij hebben nu een
maal te maken niet de mens zo
als hij leeft, werkt, zijn vrije tijd
besteedt. Vandaar, dat het ker
kelijk werk andere facetten heeft
gekregen. Het middeleeuwse pa
troon mag in de kerken lang ge
handhaafd zijn, zoals we de vori
ge week hebben gezien, tegen
woordig kan dit beslist niet meer.
Vandaar dat in de kerken een
specialisatie gekomen is; het
is te A-oorzien dat deze nog
steeds zal doorgaan. Kan een
kerk het nog stellen zonder wi-
ka's, jeugdleiders of maatschap
pelijke Averkers?
Ook onder de predikanten Adnden
we steeds meer gespecialiseer-
den. Ook voor hen geldt dat een
predikant niet van alles op de
hoogte kan zijn. Hij heeft wel het
evangelie te brengen aan men
sen, maar die mensen van nu zijn
niet meer dezelfde als 100 en 50
jaar geleden en dit heeft gevol
gen, ook voor de boodschap die
hij brengt. Al zal de kern van
hetgeen hij te zeggen heeft de
zelfde zijn en blijven als dat 100
jaar geleden het geval was, er
kan niet meer gepreekt worden
zoals dat toen gedaan werd. Dan
zouden we een grote verstarring
krijgen. Ook de kerk is opgeno
men in het tempo van deze tijd.
Industriepredikant
Hiermee hangt samen dat wij nu
een flink aantal predikanten in
algemene dienst en voor bijzon
dere werkzaamheden hebben en
een van deze is de industriepreui-
kant. Er is ook een stichting
„Evangelie en Industrie", welke
predikanten aanstelt. Dit is alles
nog in een beginstadium. I-Iet is
een zoeken en tasten welke weg
gevolgd moet worden. Een paar
maanden geleden is een van de
predikanten .uit onze provincie
weggegaan om in de inaustrie te
werken. We kunnen cr nu nog
niet veel van zeggen, maar we
hopen het later wel eens te doen.
In een van onze grote steden
heeft men, met een open oog voor
de tegenwoordige omstandighe
den, éen van de predikanten wij-
gesteld voor het „bedrijfsaposto-
laat", zoals het aldaar genoemd
is. In het kerkblad \ran die ge
meente is dat officieel bekendge-
Zie slot pag. 5 kol. 5)
Soldatenkind
Als een volk onafhankelijk wordt,
dan denken velen van dat yolk,
dat ze er een ietsje beter van
zullen worden. In de meer primitieve
landen wil men dan gratis in auto
bussen of per trein vervoerd worden,
men wil de bezittingen van de vroe
gere overheersers op staande voet
verdelen en men wil minder hard
werken. In hoger ontwikkelde samen
levingen meent men recht te hebben
op goede baantjes bij wijze van be
loning op aanmerkelijke salaris
verhogingen, op ruime beschikbaar
stelling van particuliere auto's, op
een aandeel in hei-verkavelde aan
buitenlanders ontnomen gronden
enz. enz.
praktijk wijst dan meestal uit,
dat er enkelen zijn die inderdaad
profiteren van de nieuwe toe
stand, maar dat voor de' overigen de
hoop op gemakkelijke welvaart spoe
dig in rook vervliegt.
Volkeren, die in „jonge" staten wo
nen moeten eerst een tijd van inzin
king en achteruitgang te boven ko-
me om vervolgens door eigen noeste
arbeid het recht op groter wel
vaart te verwezenlijken. Straks zal
Algerije onafhankelijk worden en nu
al staan in Tunis, Marokko, Egypte
enin het oude Frankrijk tiendui
zenden Algerijnen klaar om naar hun
land terug te snellen en daar een
goed baantje op te eisen. Voor een
deel zijn dat vluchtelingen en oude
verzetsstrijders, maar voor een veel
groter deel zijn het mensen, die in de
reeds genoemde landen werk gezocht
en gevonden hadden om daardoor te
ontsnappen aan de betrekkelijke ar
moede in hun Algerijnse A-aderland.
Ze willen terug om een rol in de po
litiek te spelen, om soldaat te worden
in het nieuwe Algerijnse leger
(80.000 man) of om het volk voor te
lichten via nieuw te stichten dagbla
den. Ze willen ambtenaar worden
(erg in trek!) omdat ze in Frankrijk
behoorlijk Frans leerden spreken,
maar ze willen geen handarbeider
worden.
oewel de leiders van de vroegere
opstandelingenregering, die
thans de F.L.N.-regering wordt
genoemd, in Evian hebben verzekerd,
dat Algerije een democratische staat
zal worden, waarin alle politieke par
tijen en alle godsdiensten gelijke rech
ten zullen hebben, moet men zich van
die belofte niet te veel voorstellen.
Het laat zich voorzien, dat de F.L.N.
een soort politieke eenheidspartij zal
worden. Voorts, dat de Mohamme
daanse godsdienst zijn stempel zal
drukken op de nieuwe staat en ten
slotte dat de democratie er evenmin
leefbaar zal zijn als in de andere
Noordafrikaanse (Arabische) staten.
e man, die voorlopig moet pro
beren de aspiraties van de Alge
rijnen binnen de perken te hou
den opdat het Franse bestuur gelei
delijk geliquideerd kan worden, is de
51-jarige oud-notaris Abderahman
Farès. Hij is voorzitter van wat men
kan noemen de wapenstilstandsrege
ring, een naam, die-nog enigszins- il
lusoir blijft zolang de O.A.S. vecht
in Algerije. Naar Europese maatsta
ven gemeten is Farès een wonder
lijke figuur. Hij is in sommige bla
den beschreven als de man van het
dubbele spel. Farès is de zoon van
een Kabiel (de Kabielen zijn een
Berbervolk), die als Frans soldaat
sneuvelde in de eerste wereldoorlog.
Een Frans notaris in Algerije trok
zich het lot van de knaap aan toen
bleek, dat de jongen over een bij
zonder goed verstand beschikte. Zo
kon het gebeuren, dat Farès rechten
studeerde en uiteindelijk notaris
werd. Nog in 1955 zei Farès, dat hij
geporteerd was voor integratie van
Algerije in Frankrijk, maar kort
daarop veranderde hij van mening.
Hij verklaarde toen dat de opstande
lingen van de F.L.N. de meerderheid
van het volk achter zich hadden en
hij week uit naar Frankrijk.
Later is gebleken, dat hij banden
onderhield zowel met de verte
genwoordigers van generaal De
Gaulle als met de mannen van de
F.L.N.
Op dit ogenblik bevindt de heer Fa-
rès zich in het nieuwe regeringscen-
j trum van Algerije, dat ongeveer 50
kilometer buiten de stad Algiers ligt
en dat met prikkeldraad is afgeras
terd. Het wordt bijzonder zwaar be
waakt, want men vreest voor aan
slagen van de O.A.S.
Die halve gevangenschap zal overi
gens aan de heer Farès niet als een
koude douche op het lijf gevallen
zijn. want hij kwam zojuist uit een
Franse gevangenis. De Franse poli
tieke opsporingsdienst was er name
lijk een aantal maanden geleden toch
in geslaagd de heer Farès te ontmas
keren als geldinzamelaar voor de
F.L.N. Feitelijk moet de heer Farès
die opsporingsdienst nu Avel bijzon
der dankbaar zijn. want dat halve
jaar gevangenschap heeft hem plot
seling een martelaarskroon gegeven
in de ogen van de F.L.N.-aanfiangers.
Tevoren meenden ze, dat hij een nog
al gladde vogel was, op wie men niet
te veel moest bouwen.
Nu is hij dus bezig het nieuwe be
wind in Algerije voor te bereiden, en
de kans zit er wel in, dat hij ook na
het aftreden van de wapenstilstands
regering een grote rol in Algerije zal
blijven spelen. Te midden van de
enigszins ruige revolutionairen, die
aan de top van de F.L.N. staan is hij
een verfijnde intellectueel met vol
doend juridisch inzicht om een sta
tuut voor het nieuwe Algerije in elk
aar te zetten.
Maar aan het hoofd van een Alge
rijnse regering zal hij niet willen
staan, want daarvoor is zijn verleden
te tweezijdig. Hij zal liever achter de
schermen blijven en dubbel spel blij
ven spelen, ...omdat hij dat niet
laten kan!
Bank van Spanje
wordt genationaliseerd
Het Spaanse parlement heeft een-
stemmig zijn goedkeuring gehecht
aan een wet tot nationalisatie \an «le
j Bank Aan Spanje en reorganisatie
I Aan het Spaanse bankwezen.