Spaak handhaaft bezwaren tegen Europese plannen van De Gaulle Pastorale zorg in bedrijven, een nieuw facet in het kerkewerk Ontslag v. d. Putten nietig verklaard ZATERDAG 14 APRIL 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 „Antwoord zal negatief moeten zijn" Bemiddelingspoging van Schroder liep op niets uit De Belgische minister van buitenlandse zaken, Spaak, heeft gisteren in een redevoering in Brussel zijn bezwaren tegen de voorstellen van generaal De Gaulle voor de politieke samenwer king in Europa opnieuw uiteengezet. Sprekende op een vergade ring van de Belgische Raad van de Europese Beweging, die door koning Boude wijn werd bijgewoond, betoogde Spaak, dat men zich dient af te vragen „of het moment wel goed gekozen is om het vraagstuk van de Europese politieke unie aan te pakken". Op de vergadering werd een verkla ring voorgelezen, waarin de Belgische Raad van de Europese Beweging ver klaart de oprichting Aan een demo cratische Europese federatie met een wetgevende, uitvoerende en rechter lijke macht zijn voornaamste doel tc achten. In zijn redevoering merkte Spaak op wel met deze verklaring te willen in stemmen, maar te betwijfelen of een dergelijke doelstelling als basis zou kunnen worden genomen voor de be sprekingen, die de volgende week in Parijs door de ministers van buiten landse zaken van de zes landen van de Europese Economische Gemeen schap over de Europese politieke sa menwerking zullen worden voort gezet. Compromis Met zijn verklaringen bevestigde de Belgische minister de reeds eerder deze week in Brussel in po litieke kringen gedane mededeling, dat de bemiddelingspoging van de Westduitse minister van buiten landse zaken, Schroder, geen suc ces heeft gehad. Schroder had maandagavond in Brussel een on derhoud met Spaak met het doel de Belgische minister te winnen voor een compromis in de tegen stellingen tussen de zes E.E.G.- landen over de door Frankrijk voorgestelde Europese politieke unie. waarbij het verzet voorna- j melijk van Nederland en België komt. Minister Spaak verklaarde in zijn rede verder, dat de aanhangers van het „Europa der vaderlanden" zo als door president De Gaulle wordt voorgesteld het voordeel hebben, dat zij een stap tot een nieuw Euro pees initiatief hebben genomen, ter- wyl „wij, die de eenmaking van Euro pa willen, sedert het Verdrag van Rome niets meer hebben gedaan' Risico's Spaak wees ook op de risico's, die zijn verbonden aan een onverzet telijke houding, daar de Franse voorstellen neerkomen „op een nieuwe bevestiging van de Frans- Duitse verzoening.- die tenslotte een van de belangrijkste doelstel lingen van de pogingen tot inte gratie van Europa blijft". De Belgische minister voegde hier aan toe, dat ook de bezwaren van de tegenstanders van het „Europa der vaderlanden" niets van hun waarde hebben verloren. „Er kan geen spra ke zijn van het overdragen van de economische bevoegdheden van de Europese Gemeenschap aan een nieu we organisatie of het in het leven roepen van een derde macht buiten de Noordatlantische Verdragsorgani satie. Er lean zeker geen sprake zijn van het afgrendelen van iedere weg naar een supra-nationaal Europa door het definitief afwijzen van rechtstreekse algemene verkiezingen voor het Europese parlement of de regel van besluitvorming bij meerder heid van stemmen". Negatief Al deze drie punten behoren tot de meningsverschillen, die de afgelopen maanden tussen Frankrijk enerzijds en vooral Nederland en België ander zijds zijn gebleken bij de besprekin gen over het Franse plan voor de Europese politieke unie. „Indien men het zo stelt", aldus be sloot Spaak, „dan schijnt het dat wij negatief op de Franse voorstellen moeten antwoorden". Felicitatiekaarten aan vorstenhuis De middelbare schooljeugd is een actie begonnen om felicita tiekaarten naar het koninklijk huis te sturen. Vrijdagochtend arriveerde bij de jarige h.b.s. aan de Roelof- 'lartstraat in Amsterdam een ouderwetse postkoets. Het post- zomitè op de koets was gekleed in semi-officïeél postkostuum. In aanwezigheid van zijn leerlingen overhandigde de heer Holzappel de eerste zak met kaarten namens 17 middelbare gemeentescholen aan het exclusieve gezelschap. KORTE PREDIKATIE DRIE KRUISEN Er stonden d/rie kruisen op Golgotha! Drie kruisen en aan het middelste hing Jezus, op wie Pilatus had ge wezen, toen hij zei: Zie de mens! Wie hingen er aan die twee andere kruisen I Geen mensen, wier namen tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Het waren rovers, het waren misdadigers, het konden ook wel wat minder opvallende zondaren geweest zijn, gewone mensen, mensen zonder naam.' Links en rechts van Jezus hing een mens. Links en rechts van DE Mens: EEN mens! Ben ilc het Bent U het Zijn wij het die naast Jezus als uitgebanne- nen, eenzamen, veriatenen sterven? Maar wij zijn zover nog niet. Wij hebben de dood misschien nog niet zo dicht bij. Wij leven nog, zoals die andere mensen, die als toeschouwers bij die drie kruisen stonden en die na afloop van het gebeuren naar huis gingen om „vrolijk paasfeest" te vie ren. Schuwt U dit gezelschapWilt U niet als misdadiger worden aange merkt Als een mens, die alleen nog maar mag sterven Die gekruisigden hadden geen keus. Alleen deze keus: zolang mogelijk met de andere men sen meedoen of in doffe berusting of mateloze angst het komend sterven onder ogen zien. Maar Jezus hangt naast hen! En de ene doet mee met de levenden en snot met Jezus: Red uzelf en ons! En de ander ziet de dreigende duis ternis van de dood en roept tot de stervende Jezus: Denk aan mij! De ene mens zegt tegen dc gekruisigde Jezus: Onschevper. maal: ie waarden waar.' Of wat vriendelijker: Ik wil er eerst wel eens wat meer ran zien.' De ander zeat: Hrr-r. gekruisigde Peer, wees miin Heiland. En nu gaat het er om: wat- zegt U Bedenk dat het kruis van Jezus nn- *e keus vief Overbodig maakt. Hij kwam vaar allen. HU stierf voor al- l°n. En allen me gen Hem aa,nroenen, allen die nu non leven, maar strafs manneer?} zullen sterven. En allen, dia Hem a a» ■••oenen mogen het. horen Ook aij ~»ll niet Mii in het ■paradijs zijn! (Lucas 3.1 r .12-J/S). Uitspraak ambtenarengerecht Ongeschiktheid was onjuiste conclusie Het ambtenarengerecht te Arn hem heeft gisteren het ontslag besluit van de minister van de fensie inzake de heer F. H. van der Putten nietig verklaard. Het is namelijk niet duidelijk komen vast te staan, dat de heer Van der Putten zeker wist dat hij de minister namen en feiten moest noemen die officieren be troffen, die thans nog in dienst zijn, aldus het 'ambtenarenge recht te Arnhem. De heer Van der Putten was op 28 november van het vorige jaar door de minister van defensie wegens on geschiktheid ontslagen uit zijn func tie van technisch hoofdambtenaar bij dit departement. De minister nam liet besluit tot ontslag, omdat naar zijn mening door do heer Van der Putten niet was voldaan aan de opdracht van de minister namen te noemen van officieren, die zich in het voormalig Nederlands Indië aan collaboratie met de Japanners zou den hebben schuldig gemaakt cn die Ellcwoutsdijk L. W. Blok. thans nog bij de koninklijke land macht zouden dienen. Het ambtenarengerecht te Arn hem heeft het ontslag nietig ver klaard, omdat de feitelijke grond slagen voor de aan klager Van der Putten per ministerieel schrij ven van 7 november j.l. gegeven opdracht niet zijn komen vast te staan, waardoor de grondslagen van al hetgeen is gevolgd wankel is geworden. Bovendien is de rechtszekerheid waarop klager als ambtenaar aanspraak heeft, telkenmale niet of niet voldoende beschermd en wel in het bijzonder doordat klager, tussen het geven van inlichtingen door middel van eèn nota en het ontslag, niet is gehoord. De genoemde gronden stonden op het moment van het genomen ministerieel besluit niet toe te concluderen tot ongeschikt heid van klager voor het door hem beklede ambt. Nu de grondslag niet vaststaat, kan niet worden aangenomen dat het in het. schrijven van de minister gestel de juist'is, n.l. dat klager in geen enkel opzicht heeft aangegeven dat bepaalde officieren zouden hebben ;ecollaboreerd en aan welke onre- jelmatigheden een ieder van hen zich zou hebben schuldig gemaakt. Hij heeft wèl feiten en namen ge noemd en ook de samenstelling van verantwoordelijke leidingen van diensten. Het ambtenarengerecht zegt over het onderhoud lussen klager en de ambtenaren Pijnenburg en Krans o.m. het begrijpelijk te ach ten dat klager het op prijs stelde, dat hij zou worden bijgestaan door zijn raadsman mr.-jN. J. Ge- leynse. Aangenomen moet wor den dat de beide ambtenaren aan klager de indruk hebben gegeven dat het alleen om het géven van enkele inlichtingen ging en niet dat het de bedoeling was vragen te stellen met vérstrekkende con sequenties en daardoor een ver klaring ter tekening voor te leg- Het ambtenarengerecht twijfelt niet aan de goede trouw van de beide ambtenaren, maar stelt uitdrukke lijk vast, dat wederzijds vertrouwen ten enenmale heeft ontbroken. Waar zoveel onzekerheid bestond over de vraag of het ging over officieren die onregelmatigheden in het voor malige Nederlands-Indië hebben ge pleegd en die thans nog in dienst waren van de koninklijke landmacht ten tijde van de mededelingen van klager aan minister Staf en ten tijde van de helmenaffaire, de zaak majoor K. en de zaak Oudewater, was het niet onbegrijpelijk dat kla ger zijn opdracht zeer ruim heeft opgevat. Terecht kon hij menen dat een onderzoek kon volgen. Hij heeft de opdracht naar beste weten uitge voerd en het was een eis van rechts zekerheid en voor de hand liggend dat klager in de gelegenheid was ge steld een nadere uiteenzetting van zijn nota te geven voordat nadere maatregelen tegen hem werden ge nomen. Reactie „Ik ben blij, dat er in Nederland nog recht te vinden is". Met deze woor den gat de heer Van der Potten gisteravond uiting aan zijn vreugde over het vonnis van het ambtenaren gerecht te Arnhem. De heer Van der Putten, die zelf niet aanwezig was bij de uitspraak van het ambtenarengerecht, werd ingelicht door zijn raadsman, mr. N. J. Geleynse. Op onze vraag of hij niet verwacht dat de minister van defensie van de uitspraak appel zal aantekenen bij de centrale raad van beroep, zei de heer Van der Putten te hopen, dat er geen „tijdvertragïng" komt. BART JE IS WEER TERUG DE DRENTSE HOOFDSTAD ASSEN is sinds gisteren in het bezit van het beroemd geworden beeldje van Bartje, de al even beroemde held uit het gelijknamige boek, van de schrijver Anne de Vries. Een deputatie van leerlingen van lagere scholen, heeft Bartje 's middags bij de steenhouwerij H. J. Engberts op een bajefiets geladen en het beeldje onder begeleiding van de kortelings opgerichte jeugddrum band naar zijn oude standplaats het plantsoen aan de Noordersingel gebracht. Daar heeft de 11-jarige zoon van de steenhouwer, die het beeldje destijds vervaardigde, Bartje op diens sokkel gemetseld in het bijzijn van een grote schare ingezetenen. Bartje werd enige maanden geleden door een jeugdige vandaal van zijn sokkel gestoten. Het feit dat Bartjes benen waren gebroken wekte een storm van verontwaardiging onder de inwoners van de Drentse hoofdstad. Het Wereldgebeuren De H° De STEMMEN UIT DE KERKEN Zondag zal de Nederlandse zwaarge wichtkampioen Wim Snoek de Zweedse ex-wereldkampioen lngemar Johansson in de ring ontmoeten. Het echtpaar Snoek bevindt zich reeds in de Zweedse hoofdstad. Foto: mentale voorbereiding.... Wim Snoek met zijn charmante echtgenote Ardrienne, miss Montevideo 1057, in Stockholm. Anders dan in Frankrijk de „priester-arbeiders" In de middeleeuwen kende men in ons land ruim 400 be roepen. Tegenwoordig zijn het er tienmaal meer. Door de steeds toenemende indus trialisatie en mechanisatie zijn veel oude beroepen ver dwenen. Sinds het begin van de vorige eeuw zijn er echter ook nieuwe beroepen bijgeko men. De bedrijven zijn groter géworden en het produktie- proces wordt in steeds meer onderdelen opgesplitst. Steeds weer komen er nieu we typen van vakmensen bij. Voor jonge mensen is het niet gemakkelijk een keus te doen. Voorlichting voor de beroepskeuze is noodzakelijk geworden. Maar ook deze on dervangt niet alles. Er komt een leeftijd dat men een be slissing moet nemen, doch men doet het niet van ganser harte of later blijkt het tegen te vallen en dan ontbreekt de arbeidsvreugde. Hierin ligt mede een van de oorzaken, die deze tijd zo onrustig ma ken. Ook de kerken hebben met dit al les te maken. Zij hebben nu een maal te maken niet de mens zo als hij leeft, werkt, zijn vrije tijd besteedt. Vandaar, dat het ker kelijk werk andere facetten heeft gekregen. Het middeleeuwse pa troon mag in de kerken lang ge handhaafd zijn, zoals we de vori ge week hebben gezien, tegen woordig kan dit beslist niet meer. Vandaar dat in de kerken een specialisatie gekomen is; het is te A-oorzien dat deze nog steeds zal doorgaan. Kan een kerk het nog stellen zonder wi- ka's, jeugdleiders of maatschap pelijke Averkers? Ook onder de predikanten Adnden we steeds meer gespecialiseer- den. Ook voor hen geldt dat een predikant niet van alles op de hoogte kan zijn. Hij heeft wel het evangelie te brengen aan men sen, maar die mensen van nu zijn niet meer dezelfde als 100 en 50 jaar geleden en dit heeft gevol gen, ook voor de boodschap die hij brengt. Al zal de kern van hetgeen hij te zeggen heeft de zelfde zijn en blijven als dat 100 jaar geleden het geval was, er kan niet meer gepreekt worden zoals dat toen gedaan werd. Dan zouden we een grote verstarring krijgen. Ook de kerk is opgeno men in het tempo van deze tijd. Industriepredikant Hiermee hangt samen dat wij nu een flink aantal predikanten in algemene dienst en voor bijzon dere werkzaamheden hebben en een van deze is de industriepreui- kant. Er is ook een stichting „Evangelie en Industrie", welke predikanten aanstelt. Dit is alles nog in een beginstadium. I-Iet is een zoeken en tasten welke weg gevolgd moet worden. Een paar maanden geleden is een van de predikanten .uit onze provincie weggegaan om in de inaustrie te werken. We kunnen cr nu nog niet veel van zeggen, maar we hopen het later wel eens te doen. In een van onze grote steden heeft men, met een open oog voor de tegenwoordige omstandighe den, éen van de predikanten wij- gesteld voor het „bedrijfsaposto- laat", zoals het aldaar genoemd is. In het kerkblad \ran die ge meente is dat officieel bekendge- Zie slot pag. 5 kol. 5) Soldatenkind Als een volk onafhankelijk wordt, dan denken velen van dat yolk, dat ze er een ietsje beter van zullen worden. In de meer primitieve landen wil men dan gratis in auto bussen of per trein vervoerd worden, men wil de bezittingen van de vroe gere overheersers op staande voet verdelen en men wil minder hard werken. In hoger ontwikkelde samen levingen meent men recht te hebben op goede baantjes bij wijze van be loning op aanmerkelijke salaris verhogingen, op ruime beschikbaar stelling van particuliere auto's, op een aandeel in hei-verkavelde aan buitenlanders ontnomen gronden enz. enz. praktijk wijst dan meestal uit, dat er enkelen zijn die inderdaad profiteren van de nieuwe toe stand, maar dat voor de' overigen de hoop op gemakkelijke welvaart spoe dig in rook vervliegt. Volkeren, die in „jonge" staten wo nen moeten eerst een tijd van inzin king en achteruitgang te boven ko- me om vervolgens door eigen noeste arbeid het recht op groter wel vaart te verwezenlijken. Straks zal Algerije onafhankelijk worden en nu al staan in Tunis, Marokko, Egypte enin het oude Frankrijk tiendui zenden Algerijnen klaar om naar hun land terug te snellen en daar een goed baantje op te eisen. Voor een deel zijn dat vluchtelingen en oude verzetsstrijders, maar voor een veel groter deel zijn het mensen, die in de reeds genoemde landen werk gezocht en gevonden hadden om daardoor te ontsnappen aan de betrekkelijke ar moede in hun Algerijnse A-aderland. Ze willen terug om een rol in de po litiek te spelen, om soldaat te worden in het nieuwe Algerijnse leger (80.000 man) of om het volk voor te lichten via nieuw te stichten dagbla den. Ze willen ambtenaar worden (erg in trek!) omdat ze in Frankrijk behoorlijk Frans leerden spreken, maar ze willen geen handarbeider worden. oewel de leiders van de vroegere opstandelingenregering, die thans de F.L.N.-regering wordt genoemd, in Evian hebben verzekerd, dat Algerije een democratische staat zal worden, waarin alle politieke par tijen en alle godsdiensten gelijke rech ten zullen hebben, moet men zich van die belofte niet te veel voorstellen. Het laat zich voorzien, dat de F.L.N. een soort politieke eenheidspartij zal worden. Voorts, dat de Mohamme daanse godsdienst zijn stempel zal drukken op de nieuwe staat en ten slotte dat de democratie er evenmin leefbaar zal zijn als in de andere Noordafrikaanse (Arabische) staten. e man, die voorlopig moet pro beren de aspiraties van de Alge rijnen binnen de perken te hou den opdat het Franse bestuur gelei delijk geliquideerd kan worden, is de 51-jarige oud-notaris Abderahman Farès. Hij is voorzitter van wat men kan noemen de wapenstilstandsrege ring, een naam, die-nog enigszins- il lusoir blijft zolang de O.A.S. vecht in Algerije. Naar Europese maatsta ven gemeten is Farès een wonder lijke figuur. Hij is in sommige bla den beschreven als de man van het dubbele spel. Farès is de zoon van een Kabiel (de Kabielen zijn een Berbervolk), die als Frans soldaat sneuvelde in de eerste wereldoorlog. Een Frans notaris in Algerije trok zich het lot van de knaap aan toen bleek, dat de jongen over een bij zonder goed verstand beschikte. Zo kon het gebeuren, dat Farès rechten studeerde en uiteindelijk notaris werd. Nog in 1955 zei Farès, dat hij geporteerd was voor integratie van Algerije in Frankrijk, maar kort daarop veranderde hij van mening. Hij verklaarde toen dat de opstande lingen van de F.L.N. de meerderheid van het volk achter zich hadden en hij week uit naar Frankrijk. Later is gebleken, dat hij banden onderhield zowel met de verte genwoordigers van generaal De Gaulle als met de mannen van de F.L.N. Op dit ogenblik bevindt de heer Fa- rès zich in het nieuwe regeringscen- j trum van Algerije, dat ongeveer 50 kilometer buiten de stad Algiers ligt en dat met prikkeldraad is afgeras terd. Het wordt bijzonder zwaar be waakt, want men vreest voor aan slagen van de O.A.S. Die halve gevangenschap zal overi gens aan de heer Farès niet als een koude douche op het lijf gevallen zijn. want hij kwam zojuist uit een Franse gevangenis. De Franse poli tieke opsporingsdienst was er name lijk een aantal maanden geleden toch in geslaagd de heer Farès te ontmas keren als geldinzamelaar voor de F.L.N. Feitelijk moet de heer Farès die opsporingsdienst nu Avel bijzon der dankbaar zijn. want dat halve jaar gevangenschap heeft hem plot seling een martelaarskroon gegeven in de ogen van de F.L.N.-aanfiangers. Tevoren meenden ze, dat hij een nog al gladde vogel was, op wie men niet te veel moest bouwen. Nu is hij dus bezig het nieuwe be wind in Algerije voor te bereiden, en de kans zit er wel in, dat hij ook na het aftreden van de wapenstilstands regering een grote rol in Algerije zal blijven spelen. Te midden van de enigszins ruige revolutionairen, die aan de top van de F.L.N. staan is hij een verfijnde intellectueel met vol doend juridisch inzicht om een sta tuut voor het nieuwe Algerije in elk aar te zetten. Maar aan het hoofd van een Alge rijnse regering zal hij niet willen staan, want daarvoor is zijn verleden te tweezijdig. Hij zal liever achter de schermen blijven en dubbel spel blij ven spelen, ...omdat hij dat niet laten kan! Bank van Spanje wordt genationaliseerd Het Spaanse parlement heeft een- stemmig zijn goedkeuring gehecht aan een wet tot nationalisatie \an «le j Bank Aan Spanje en reorganisatie I Aan het Spaanse bankwezen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 3