en
noodlottige
jacht
Resultaten eerste lentedagen
zijn reeds duidelijk zichtbaar
!dv)
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
Bent U ook zo
snel verkouden
Even snel en
bovendien veilig
helpt Rheumin
U er weer van af!
DINSDAG 3 APRIL 1962
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
15
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Bij gunstige temperatuur
snelle ontwikkeling
Langzaam stijgt de gemiddelde
dagtemperatuur en al bleef deze
voor. eerste lentedagen vrij laag,
de resultaten ervan worden al dui
delijk merkbaar. De tijd is er dan
ook voor en bij wat gunstiger om
standigheden mogen we nu hopen
op een snelle ontwikkeling.
De landbouwers hebben deze eer
ste dagen benut, de wegen hebben
gedenderd van de zaaïmachines en
vele akkers zien er wel vezorgd
uit.
Er is geëgd, gezaaid en gesleept,
zodat de bouwlanden er uitzien
of ze een beurt bij de kapper heb
ben gekregen. Hier en daar zeer
nodig, want als vreemd bijprodukt
van deze lauge. winter vertoonde de
bovenkorst van de grond bijna
overal droogtescheuren.
Op de een of andere wijze is een
oppervlakkige uitslibbing tot
stand gekomen, die de bodem
structuur heeft bedorven. De lang
durige kou heeft echter meer be
dorven dan dat alleen, en daar
komt men pas achter nu een heel
wat gunstiger temperatuur pro
beert het nieuwe leven wat snel
ler op toeren te laten draaien.
Door
Barend Zwerfmans
Zo is er geen sprake van ,dat het
speenkruid dit jaar overal teken
van opleven zal kunnen geven. Op
de zeer goed beschermde plekjes
vinden we nu (vrij plotseling)
lange en brede reeksen van bloei
ende planten, vooral diep in sloot
jes en tegen de noordhelling. Op
de rest van de plaatsen, waar an
ders het speenkruid al vroeg een
massale bloei vertoonde is er van
ontwikkeling nog nauwelijks iets
te bespeuren.
Klein Hoefblad
Iets dergelijks schijnt er ook aan
€le hand te zijn met het klein hoef
blad. Geen volle trossen van sten
gels met bloemen, die gezamenlijk
een sloothelling als sterren kun
nen overdekken, maar over 't ge
heel enkelingen, hier en daar, op
z'n best enkele bosjes van twee of
drie bij elkaar. Maar... ze zijn er
toch weer en de planten die bloei
en, hebben zich de laatste dagen
snel ontwikkeld.
Wat er aan de hand is werd ons
duidelijk, toen we ons speurtochtje
voortzetten naar de derde wilde
plant, die het vroege voorjaar ons
levert, het Grote Hoefblad. De
trossen, ditmaal per plant één,
maar dicht bezet met rood aange
lopen bloemhoofdjes en zowel iets
op een ontluikende hyacintentros
gelijkend, waren nog maar juist
uit de stevige omhulsels omhoog
gekropen.
Ogenschijnlijk stonden ze er fris
bij, maar toen ik een exemplaar
afsneed om er 't bijgaande schets
je van te kunnen maken, bleek de
voet van de stengel slap en wei
nig saprjjk te zijn, wat er op wijst
dat de late vorst toch wel enige
schade heeft aangericht aan de
wilde voorjaarsplanten, waarnaar
we zo uitzagen.
Vermoedelijk zal er dus ook zoiets
hebben plaatsgehad met de speen-
kruiplanten, die zo sterk in de
groei zijn geremd. Enfin, ook deze
bloemen waren er dus en dat ze
echt al bezig waren met bloeien
was op een afstand al te zien aan
de eerste honingbij, die ik (28 mrt)
in de natuur heb waargenomen. Ze
vloog van tros op tros en puurde
duidelijk honing. Ondanks de nog
knopvormige toestand van de tros
in z'n geheel bleken in de top en
kele bloempjes inderdaad open te
zijn. Als men goed keek, kon men
zelfs zien dat de schaduwkant van
de tros nog geheel gesloten was,
de zonkant vertoonde echter een1
groot aantal reeds gerekte bloem
knopjes, klaar om open te sprin
gen. De vorderende lente had zich
dus als 't ware in elke tros afge
tekend.
Nog meer
Ons eerste lentetochtje had dus
een gering en tegelijkertijd een be-
laugrijk resultaat. Maar er was
nog meer te zien. Er waren al en
kele paardebloemen en de made
liefjes, die koeieweïtjes zoals men
ze hier noemt, strooiden hier en
daar hun witte sterren tussen de
gele. Ook in de slootjes, waarbo
ven nu overal de langgerekte kat
jes van de elzen hun stuifmeel
strooien is een eerste teken van
leven te bespeuren.
De waterslakjes hadden zich hier
en daar weer uit de schuilhoeken
losgemaakt en bedekten de bo
dems voor enkele slootjes met don
kere zwarte schijfjes, zodat ik een
ogenblik meende reeds dikkopjes
(kikkerlarven) op de bodem van
de sloot te zien. Ergens voor een
boerderijtje zie ik dan de eerste
narcis in volle bloei, een vroege
dubbele trompetnarcis.
Thuis sta ik vreemd te kijken als
ik mij er toe zet de tros van het
Groot Hoefblad in schets te bren
gen. Vergis ik me hu, of zijn die
kleine verbredingen aan de top
van de schutbladen een nog nooit
eerder waargenomen verschijnsel
In my'n geheugen staan alleen pun
tige schutbladen opgetekend. Ik
waag er een telefoontje met Lei
den aan en nu blijkt, dat ik goed
heb gereageerd. Deze smalle blad
schijfjes op een verbrede bladsteel
zijn ginds bekend als een zeldzaam
verschijnsel.
Zo is ons schetsje dus, behalve een
vrij goede afbeelding van een be
kende voorjaarsbloem, die bloeit
vóór de geweldige bladeren ver
schijnen, tevens een documentje
geworden van een afwijking, die
zelden voorkomt. Als er veel meer
van deze afwijkingen zijn te vin
den, zal dit verschijnsel dus zyn te
wijten, aan een vreemde reactie
van de plant op een vreemd kil
voorjaar. We gaan er nog maar
eens op uit, want hier willen we
toch wat meer van weten.
L-f too
oef
i>la «t
Pe t. ai 11 e.
S hyb
Opleiding leerkrachten
voor ulo onvoldoende
Dc opleiding van ulo-leerkrachten
moet in nieuwe banen worden geleid,
omdat do huidige kweekschool niet
aan de behoeften van het ulo
(m.a.v.o.) voldoet. Dit is de voor
naamste conclusie van het door een
aantal onderwijzers- en lerarenorga
nisaties samengestelde dïscussierap-
port over de opleiding van ulo-leer
krachten, waarin wordt gesteld, dat
de kweekschool van thans bewust is
gericht op de taak van de onderwij
zer in de lagere school.
Deze is zo belangrijk, dat een wijzi
ging in doelstelling en werkwijze niet
realiseerbaar is zonder het basis
onderwijs tekort te doen. De opleiding
van de kweekschool is volgens het
rapport noch qua kennisinhoud, noch
qua didactiek georiënteerd op de func
tie van de ulo-(m.a.v.o.)-leraar. Voor
al wat betreft de vakken natuurkun
de, biologie, scheikunde, geschiedenis
en lichamelijke oefening is de vor
ming van de oude en nieuwe kweek
school onvoldoende.
U heeft een staaltje prachtige HEUGAFELT VLOER
BEDEKKING in huis gehad. Hebt U gezien en gevoeld,
hoe weelderig en luxueus deze vloerbedekking is? Hoe
geheel anders dan anders?
Komt U het bij De Klerk eens aan de rol zien. De
prijs? Zal U 100% meevallen. De Klerk's Heugafelt is
zacht, geluiddempend, ijzersterk enopneembaar.
U zult, als U geconfronteerd wordt met de volle rol
moeten erkennen:
met de KLERKS HEUGAFELT krijgt
uw woning een zeer aparte basis
Op Uw verzoek komt één van onze adviseurs graag
bij U thuis de volledige collectie tonen.
Binnenweg 7 Rotterdam
Beyerlandselaan 72*78 Rotterdam
Groenmarkt 29 Den Haag
Grote Marktstraat 5 Den Haag
Voorstraat 36 Utrecht
Mariaplaats 2 Utrecht
Oude Markt 9 Vlissingen
aan de voet van de St. Jacob
ROTTERDAM - DEN HAAG - UTRECHT - VLISSINGEN
DE KLERKS ZN
HOOG EN LAAG WATER
4 april
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
uur meter
1.16 2.14
1.48 2.30
2.32 2.33
2.47 1.45
3.11 1.74
nap
uur meter
13.45 2.34
14.14 2.50
15.09 2.59
15.27 1.72
15.41 2.06
nap
uur meter
7.54 2.40
8.29 2.56
9.03 2.70
8.30 1.97
nap
uur meter
20.07 2.06
20.43 2.22
21.17 2.36
20.55 1.56
8.44 2.22 21.14 1.79
2061. Zonder aarzeling liet
piloot Storm, zijn zweefcar
achter die van Gorda de
duistere ingang van de grot
inschieten. „Neen, vriendje,
zo makkelijk kom je niet
van ons af!" bromde hij.
Solon, die naast hem zat,
was er een beetje stil van
geworden. 1-Iet tempo van
dit ritje lag hem iets te
hoog en ook hij raakte er
van overtuigd, dat de Aard-
ling iemand was waarmee
je beter geen ruzie kon
maken. Hij kreeg bijna me
delijden met Gorda! Het
angstzweet moest de kerel
wel uitbreken, nu hij zag dat er geen ont
snappen aan was. En dat was ook inderdaad
het geval. Gorda zwaaide zijn vehikel zig-zag
door de kille ruimte, om stalagmieten en rond
onderaardse meren, maar het was alles tever
geefs. Toen er opeens weer een uitgang voor
hem opdoemde, schoot hij er op af en weer
naar buiten het helle daglicht in. Doch daar
wachtte hem een wel zeer onaangename ver
rassing in de gestalte van een sathor, die op
nadrukkelijke wijze het
Bijtijds stoppen was niet
om te passeren evenmin.
bospad blokkeerde,
mogelijk en ruimte
Snelle groei van
voortgezet onderwijs
t In ongeveer 200 landen van dc s
wereld ontvangen ongeveer 71
miljoen kinderen voortgezet
onderwijs. Europa, met inbe-
grip van de Sowjet-Unie, telt
het grootste aantal, namelijk
30.100.000, gevolgd door Azië s
(met communistisch China)
met 26.200.000 kinderen. In
Noord- en Zuid-Amerika zijn
het er 12.500.000, in Afrika
1.400.000 en in Oeeanië 600.000.
Deze cijfers zijn bekendge-
maakt in het derde deel van
het boekwerk „Wereldover-
zicht van het onderwijs", dat
door de Unesco in Parijs is uit-
3 gegeven.
Het percentage van ue leef-
tijdsgroep van 15 tot 19 jaar,
dat voor voortgezet onderwijs
werd ingeschreven, is de laat-
ste jaren in de Verenigde Sta-
ten gestegen van 50 tot 73. in
Ceylon van 11 tot 42, in Ma-
rokko van 1,5 tot 5, in Austra-
lië van 25 tot 65 en in Neder-
land van 35 tot 87. Deze stij-
ging wordt in het boek onder
meer toegeschreven aan de vc-
le veranderingen op econo-
misch, sociaal en onderwijsge- g=
bied. H
Iniiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimminiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiff
Poging tot ontvoering
in Amsterdamse straat
Twee jonge Duitsers uit Wuppertal,
de 18-jarige J. K. en de 20-jarige H.
A. B. hebben het zondagmiddag te
Amsterdam een Amsterdams meisje
zo lastig gemaakt, dat ze beiden zijn
gearresteerd. De jonge mannen spra
ken twee vijftienjarige meisjes aan
met het verzoek, hun Amsterdam „te
laten zien". Toen geen van beide
meisjes op dat verzoek inging, greep
J. K. een van haar vast; trok haar
mee naar de Oudezijdsvoorburgwal
en wierp haar in een daar door de
Duitsers geparkeerde auto. Van de
vele voorbijgangers greep er tenslotte
een in, die belette dat de Duitsers
met het meisje wegreden. De politie
heeft tenslotte J. K. ingerekend voor
poging tot vrijheidsberoving en diens
vriend voor medeplichtigheid daar
aan.
0 Op het eiland Gotland midden in de
Oostzee, waarvan de bevolking in de af
gelopen tientallen jaren tot 54.000 is ver
minderd, bouwt een Zweedse telefoon
maatschappij nu een fabriek in Visby die
aan een negenhonderdtal mensen werk
zal verschaffen. Ook andere ondernemin
gen schijnen te denken over bouw van
fabrieken op dit eiland, dat bekend Is <im
zijn vele kerken.
Door liet ontploffen van een stoomke
tel in een pijpenfabriek in Greensboro, in
de Amerikaanse staat Noord-Carolina,
zijn vier arbeiders gedood en veertien ge
wond. -Een arbeider wordt nog vermist.
Rheumin-tabletten helpen snel,
zeker en bovendien veilig! Ook
door de gevoelige maag uitstekend
te verdragen. 20 tabletten 63 ct.
Een Brocades-product, dus:
vertrouw er op!
ieuilletun
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
In het avonduur zaten Rodney en
Dan genoeglijk op de„stoep" uitrus
tend van de dagelijkse vermoeienis
sen. Dan waé nu de actiel'-opzichter,
die buiten dienst deed, gepromoveerd;
op het kantoor hield een klerk uit
Goa (Portugees Indië) de boeken bij
en zorgde voor de correspondentie.
Rodney zocht aan de horizon naar
hoopvolle tekenen van ophanden
regenbuien. Hij had een grote dam
op het veld gebouwd en hoopte dat
dit tot de rand zou vollopen. Alles
ging overigens naar wens; tot nu toe
had het gras niet veel van de droogte
geleden en de dieren toonden geen
enkel verlangen. T wildpark te "ver
laten. terwijl de mensen opgewekt
hun dagelijks werk vorichtten.
Sinds het drama met Hamlin en Has
san! waren nu drie maanden verlo
pen en de tragedie raakte langzamer
hand in het vergeetboek, lord Tallant
en zijn gasten waren al geruime tijd
naar Nairobi teruggekeerd; Rodney
had zojuist vernomen, dat zijn lord
schap in de loop der volgende week
naar Engeland zou reizen, omdaar
enige tijd bij vrienden te vertoeven,
Patricia wilde na het vertrek van
haar grootvader weer bij de Cowley's
komen logeren, waar ze dichter in
de buurt van haar verloofde zou zijn.
Hamlin's dood was min of meer een
raadsel gebleven. Aangenomen werd.
dat hij de stroper had betrapt, terwijl
hij de leeuw achterna zat en dat Has
sani hem liever had doodgeschoten
dan zich over te geven. Dan was het
met deze verklaring niet eens en
kwam er nu nogmaals op terug.
..Wat deed de kerel daar?" opperde
hij. „Er was immers afgesproken, dat
hij de ene kant zou uitgaan en jij de
andere. Hij had Wampi gezegd, dat
donr Norgrove Thurlcy
hij zich niet goed voelde. Maar waar
om verliet hij zijn helpers, keerde
terug' en beschreef een wijde boog
om het huis langs dat ravijn? Zoiets
doe je niet als je niet in orde bent
en de zon op je liuis brandt."
„Wie zal het zeggen", antwoordde
Rodney onverschillig. Hij had er bijna
„Wat kan het me schelen?" op laten
volgen, z.i. was het onderwerp reeds
lang uitgeput, maar zijn vriend legde
wat dit betreft een onverzadigbare
nieuwsgierigheid aan de dag.
Rodney keek onderwijl het pad langs
dc heuvel af. Dc vorige dag was een
boodschapper naar Barati gezonden
om de post te halen en do man moest
voor zonsopgang terug zijn. Mis
schien bracht hij een brief van Patri
cia mee.
„Volgens m\j deugde die Hamlin ab
soluut niet," ging Dan voort. Her
inner je maar, dat je gedreigd had,
hem bij zijn oom aan te klagen; al
licht heeft hij daarom getracht je de
mond le snoeren. Hij kan die leant
zijn uitgegaan in dc hoop. dat hij je
te pakken zou krijgen. Hij had een
vizier kijker op zijn geweer en niet
zo'n ding kun je al van verre goed
raken zonder dal je zelf wordt ge
zien."
„Ik heb dal verhaal al meer ge
hoord", zei Rodney, „en ik geloof
er geen woord van. Wil je werkelijk
beweren, dat die kerel erop uit trók
om mij te vermoorden, terwijl ik nota
bene Ronald Sim en Juma bij me
had? O, ik vond Hamlin een ellende
ling en zijn dood heeft ihe zeker geen
leed gedaan, maar al was hij dan een
schurk, volslagen gek was de vent
zeker niet. Neen, man je bent abuis.
Bovendien kon hij geen doel zo groot
als een huis op vijftig ellen raken,
vizierkijker of niet, en dat zal hij
zelf wel hebben geweten. Hoe dan
ook, Hamlin was geen moordenaar
zoiets wil ik niet van hem geloven".
„Vriendlief", hernam Dan gewichtig,
„jc begrijpt weinig van de duistere
kronkels in 's mensen geest.,Moorde
naars zijn zo talrijk als bramen in
september. Ze verdringen elkaar op
straat en zitten naast je in de bios
coop. De enige rem is, dat de mees
ten niet de moed hebben om hun mis
dadige opzet ook uit te voeren, maar
willen doen ze het allemaal. Hamlin
was juist de soort van domme blaas
kaak om tc geloven, dat hij iemand
het licht kon uitblazen en de justitie
een rad voor de ogen draaien. Ik
wed, dat bij het op jou had voorzien
toen Hassani hem tc pakken kreeg."
„Maar waarom kreeg Hassani hem
te pakken?"
„Dal is verklaarbaar genoeg," meen
de Dan. „Hij hield hem voor jou. Jul
lie waart zowat eender gekleed en
had allebei een bruine hoed. Ze dach
ten, dat hij Hamlin heeft doodgescho
ten om niet gepakt tc worden. Maar
daarop was met die grote afstand
tussen hen al heel weinig kans."
„In dat opzicht kun je gelijk hebben."
gaf Rodney toe. „Ja" ging hij pein
zend voort, „het was een zonderlinge
samenloop van omstandigheden, dat
Leo juist toen op het toneel ver
scheen. Die arme Leo ging gebukt
onder zijn leed en dat: moest hij op
iemand verhalen
Rodney betreurde nog steeds de
leeuw met de zwarte manen, de
mooiste leeuw in liet reservaat. Hij
had het dier twee dagen na het dra
ma aangetroffen en neergelegd, maar
tegen zijn zin.
„Ik geloof nooit, dat Hassani op de
leeuw jaagde", zei Dan. „Die Abdi
was de grootste leugenaar, die ooit
voor een rechtbank is verschenen.
Hij beaamde gretig alles wat de lijk
schouwer hem in de mond legde".
„En kwam er af met vyftig shillings
boete, die natuurlijk door Salim is be-
taald. Ik denk dat we nog niet van
die bende af zijn".
„We krijgen hen wel" verzekerde
Dan. En die gladde, achter de sc'ner-
men blijvende Salim ook. Ik zal van
daag of morgen eens met dat heer
schap afrekenen".
Rodney dacht bij zichzelf, dat zijn as
sistent sinds hij in de open lucht
werkzaam was, buitengewoon veel
ijver en strijdlust aan dc dag had ge
legd.
Wat zijn liefde en toewijding voor het
Boeni-wildpark aangaat kon hij met
de opzichter zelf wedijveren en zijn
gevoelens ten opzichte der vijanden
van deze merkwaardige instelling de
den in heftigheid niet voor die van
Rodney onder. „Ik heb altijd vrede op
aarde gewild", verklaarde Dan, „en
die zouden we hier hebben als die
bandieten ons maar met rust lieten.
De leeuw vredig naast het lam, als
in een nieuw paradijs".
„Dan ben jij zeker het lam", spotte
Rodney. „Maar blijf liever in je auto
als jc bijgeval een leeuw tegenkomt,
anders kon hij wel eens bovenop je
gaan liggen, inpluats van naast je!"
Op dit ogenblik verscheen een besto
ven, vermoeide, maar vriendelijk
grijnzende boodschapper, die zijn chef
een kleine tas van zeildoek overhan
digde. Rodney onderzocht dadelijk de
inhoud.
„Een brief voor jou", zei hij, terwijl
hij zijn vriend een enveloppe met
poststempel Barati toewierp. „Zeker
weer Selma. Ze slaat immers nooit
een keer over, wel ?T' „Lees jij de
brief van je eigen meisje maar",
bromde Dan „en steek je lange neus
niet in mijn zaken".
Patricia schreef, dat haar grootvader
nog dezelfde week naar Engeland
zou vertrekken en dat ze spoedig
daarna op Matamayo zou komen.
Vandaar zou ze onmiddellijk naar
Boeni rijden. De datum voor het hu
welijk was nu vastgesteld: over drie
maanden. Lord Tallant zou naar Ke
nya vliegen om het bij te wonen. De
brief bevatte verder een relaas van
haar doen en laten in Nairobi en heel
wat liefdesbetuigingen etc. die Rod
ney hogelijk waardeerde.
Er was ook een brief van Lord Tal
lant. Na die missive aandachtig te
hebben gelezen, zei Rodney verbaasd:
„Hoor eens wat de lord schrijft. Hij
wil een nieuwe vennootschap oprich
ten óm al zqn zaken te behartigen en
wenst dat ik het klappen van de
zweep leer kennen om dan als alge
meen directeur op te treden. Hij zegt,
dat hij iemand moet hebben op wie
hij kan vertrouwen".
„Wat heb ik je gezegd?" riep Dan.
„Ik wist wel dat je een grote meneer
zou worden, met een lange jas en
slobkousen".
„Maar ik wil niet", zei Rodney wan
hopig. „Ik wil hier aan het hoofd van
het reservaat blijven".
„Je hebt geen keus", bracht zijn
vriend hem op strenge toon aan het
verstand.
„Bedenk eens welk een verantwoor
delijkheid je op je hebt geladen. Je
trouwt met een stuk dynamiet in een
gouden verpakking, dat naar men
zegt een miljoen of meer za l erven.
Als je een zoon krijgt, wordt die,
denk ik. op zekere dag Lord Tallant.
Je moet op de eerste rij gaan zitten,
vrindje, en vergeten, dat je ooit in de
wildernis met een zakmes blikvlees
hebt verorberd. Je zult reizen in
weelderige vliegtuigen en luxe hutten
met een „band" op het promenade
dek. Het lekkerste eten op tafel en
een stel lakeien in de buur om ook
je geringste bevelen onmiddellijk uit
te voeren. Wat wil je er tegen'doen,
meneertje?"
„Maar ik heb er geen zin in", her
haalde Rodney klagend. „Zo'n leven
zou me uit mijn vel doen springen".
„Laat dan het meisje schieten en ga
weer olifanten jagen. Je kunt het
krijgen zoals je verkiest".
Rodney schonk zich nog eens in en
zwichtte. Iedereen scheeu tegen hem.
Dat had je ervan als je op èen erf
dochter verliefd werd! Na een ogen
blik stilte vertelde hij: „Jij moet mij
hier opvolgen, maar met hoger sala
ris. Tallant gelooft dat jij de juiste
man ervoor bent".
„Nu, dan sta ik blijkbaar zijn lord
schap hoog in de gunst", riep. Dan.
„Stel je voor, ik de baas over de hele
beweging hier!"
1 „Met Selma om je gezelschap te hou
den, hoop ik". Rodney wist hoe het
tussen die twee stond.
„Misschien", verklaarde Dan kalm.
„Jij bent niet de enige die een parel
mag uitzoeken, ofschoon ik geen mil
joen in het vooruitzicht heb".
Hij nam eveneens een flinke slok en
ging toen opgewonden voort: „Jon
genlief dit wordt geweldig. Stel je
voor, ik heer en meester op Boeni.
Nu ja. je moogt altijd wanneer je
wilt hier bij ons logeren en luisteren
raar het brullen van de leeuwen.
Misschien wel kalmerend na al dat
gekef daarginds".
„H'm", zei Rodney somber, „als Tal
lant sterft krijgt Patricia alles en zal
ik het voor haar moeten beheren.
Dan zal mijn eerste daad zijn, jou
hier vandaan te roepen en je aan te
stellen als mijn persoonlijke assistent.
Want zie je Dan, je onmiskenbare
zakentalent komt hier in de wildernis
niet tot zijn recht
„Doe wat je niet laten kunt", gromde
Dan. „Op die dag ga ik er vandoor en
wordt beroepsjager".
Even later voegde hij cr ernstig aan
toe: „Hier heb ik waarnaar ik altijd
heb verlangd. Je wilt me dat toch
niet afnemen, broertje? En wat ik
gezegd heb over logeren hier meende
ik. De grote baas kan toch zeker
fiink vakantie nemen, nietwaar?"
„In elk geval deze baas wel", verze
kerde Rodney grimmig. „Wanneer ze
een zakenman vari me maken, wordt
het voor mij toch nooit een volledige
baan. Ik zie tralies van de kooi even
goed als een wild luipaard".
Voor hen uit, bij de rivier, klonk het
schreeuwend lachen van een hyena,
in de duisternis. Gewoonlijk lachten
deze lijkenjagers alleen als leeuwen
of mensen ze van 'n prooi verjoegen.
Met een eigenaardige uitdrukking op
zijn gezicht tuurde Rodney in het
avondlijke donker.
„Kop op. vriendlief", bemoedigde
Dan hem. „Hij behoeft het geval niet
bepaald grappig te vinden. Die bees
ten welen immers maar weinig".
EINDE